با سلام در بروزرسانی از برادر موسی ( @HRA )پرسیدم که : به نظرت کدوم کشور منطقه ای اگر با ائتلاف غربی به جنگ با ایران همراه بشه کار خیلی سخت خواهد شد ؟ به چه دلیل ؟ پاکستان با دریافت چه امتیازی و دیدن چه افقی حاضره این کارو بکنه ، پاکستان با دریافت این منطقه حاضر به واردن شدن به جنگ در قالب ائتلاف علیه ایران هست ؟ سوال ایجاست که اگر پاکستان اینقدر وابسته گاز ارزان بود چرا در مقابل فشار امریکا ایستادگی نکرد تا خط لوله صلح رو اجرا کنه که برگ برنده ای داشته باشه در مقابل ایران، امریکا، هند ،چین، عربستان و قطر . اگر واقعا به فکر مردم هستن...در مورد سواد سیاسی به نظرم کمی نسبی است؟ با تشکر از وقتی که گذاشتی موسی عزیز...

دستاورد جدید نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران بازسازی سلاح اسرائیلی یوزی که حداقل شصت سال از طراحیش میگذره !! دستاورد بزرگیه. هشدار دهنده لیزری محمول نفر : هیچ کدوم از بالگرد های هوانیروز هشدار دهنده لیزری ندارن اونوقت اقایون همچین چیزی تولید کردن.

پیش داوری نباید کرد ، ناامید هم نباید بود ابتدا باید دید بالگردی خریداری میشود یا خیر ، بعد دید بالگردی که سفارش داده میشود ، چه آپشن هایی دارد ( رادار ، تسلیحات ، سامانه های جنگ الکترونیک و ... ) حتی درصورت وجود احتمال هر چند اندک ، مونتاژ قطعات CKD آن در پنها و ..... ضمن اینکه همین الان 12 کشور ( از جمله چین و پاکستان ) دارند از این بالگرد استفاده میکنند علاوه بر این ، اگر پارامترهای پروازی را هم بررسی کنیم سی کینگ و زد-9 ، به ترتیب در سرعت ( 166 و 305 کیلومتر در ساعت ) ، ارتفاع پروازی ( 4481 متر و 4500 متر ) ، برد ( 1000 و 1000 ) و... اجمالا" ناوگان بالگردی هوا- دریا تا الان بیلان خوبی دارد ، چون استانداردهای پرواز روی آب ( بلحاظ فنی برای بالگرد و آموزش برای خدمه ) بسیار سخت گیرانه تر از همتایان آنها در هوانیروز هست . پی نوشت : ناوگان هوا- دریا از انتهای دهه 60 میلادی در همین تعداد موجود ، خلاصه شده ، در نتیجه خرید بالگرد ، کمی از فشار را از روی اینها برخواهد داشت تا بشود برای آینده برنامه ریزی دقیق تری کرد .

سلام علیکم یحتمل هماهنگی های بیشتر برای خرید Z-9 ، بالاخره ناوگان بالگردهای بل و سیکورسکی ، یک نفسی این وسط می کشند ، چون حقیقتا بارسنگینی روی دوش آنها هست خرید z-9

برای رد ویا کمرنگ کردن اثر "بافت جمعیتی و مردم خوب" در تهاجم یک کشور فکر کنم نمونه جنگ تحمیلی 8ساله عراق علیه ایران کفایت کنه... در نظر بگیرید که سناریو جنگ ائتلافی فرض شده ، پس سیستم سیاسی کشورهای متهاجم (دولت ها و پارلمان ها) هر کدام به طروقی برای حضور در این حمله مشروعیت بخشی خواهند کردو افکار عمومی قالب رو توجیه... در مورد هسته های فکری- عقیدتی همسو با انقلاب و نظام در کشورهای متهاجم درست میفرمایید ، برگ برنده های ما خواهند بود ، اگر درست مدیریت و سازماندهی بشن...

تانک پرشینگ راکت انداز ! طرح فوق نمونه آزمایشی از تانک پرشینگ بوده است که به یک راکت انداز 4.5 اینچی به نام T99 مجهز بود. در مجموع این پرتابگر ها ظرفیت 44 عدد راکت را داشته است. در این طرح خدمه می توانستند با تغییر دادن زاویه توپ اصلی تانک، زاویه پرتابگر راکت ها را نیز تغییر دهند تا به زاویه دلخواه برای پرتاب راکت ها دست پیدا کنند. همچنین خدمه تانک می توانستند راکت ها را به شکل تکی شلیک نمایند یا در عرض 7 ثانیه تمامی 44 راکت را شلیک نمایید.

سلام مبنا روند جاری نبود. طرح یک سناریو بدبینانه بود .. معمولا در این نوع طرح ریزی ها صرفا حجم خطر توسط طراحان دریافت میشه... وبرای عدم رویدادش فکر میکنن و برنامه میریزن ...برای اینکه بتونن اجرای سناریو بدبیناه رو به عقب بیاندازند..و یا در صورت وقوع اقدام کنن(جلوگیری از غافلگیری) در حال حاضر اینطور برداشت میشه. ولی اگر این تصور در اینده امکان بروز پیدا بکنه ، چقدر وضع تغییر خواهد کرد و آمادگی روز ما به چه صورت خواهد بود؟ و برنامه های مقابله ای(تهاجمی / تدافعی ) ما رو چقدر دستخوش تغییر خواهد کرد؟ آیا توان و زمان لازم برای تحلیل و طرحریزی و اقدام مناسب را در ان شرایط داریم؟ با اینکه فاز نقل قول گرفتن در انجمن خیلی فازه خز و بدی هست و بنده هم بیزار از اون ولی قبلا هم گفتم کلید واژه های یکی از مراکز از یک سناریو احتمالی و بدبینانه این بود : جنگ اینده بر علیه ایران ، ائتلافی و با حضور همسایگان ایران به جهت تصرف سرزمینی خواهد بود . بیش از 90 محور عملیاتی (اگر درست یادم باشم) در سرتاسر ایران شناسایی شده که امکان داده شده تهاجم از اون محور ها صورت بگیره...

البته برای شروع این بحث باید چند مورد هم مد نظر قرار گرفته بشه: 1) طرفین شرکت کننده در این نزاع ایلات متحده یا اسرائیل یا عربستان ،امارات ، کشورهای دیگری و یا مجموعه ای از چند کشور به همراه هم هست. اگر طرف نزاع ایالات متحده باشد علی رغم پتانسیل وارد کردن ضربات کاری به ناوگان ایالات متحده ، در درازمدت امکان پیروزی به دلایلی که دوستان اشاره کردند وجود ندارد. در صورت ترکیبی از طرفین نزاع این شانسی که در حد صفر استف کمتر هم می شود ولی در صورت حماقت عربستان ، اسرائیل و یا امارات بخصوص عربستان و امارات طوفانی عظیم در اختیار آنها خواهد بود چه امارات فاقد عمق استراتزیک و دارای اقتصادی ضربه پذیر با توجه به اثار جنگ است، عربستان دارای تاسیسات آسیب پذیر حیاتی است و اسرائیل هم فاقد عمق استراتزیک و ضربه پذیر در مقابل حملات موشکی و یا حملات تلافی جویانه حزب الله لبنان و حماس است. 2) میزان حملات اولیه در قالبی گسترده و یا محدود نیز تاثیر گذار است. در صورت حمله محدود به نوعی توپ در زمین ایران می افتد و در صورت حمله گسترده هرگونه پاسخی از جانب ایران با هرگونه گستردگی آن منطقی می نمایاند، البته در صورت شایک حتی یک گلوله به سمت ایران، اوضاع به شدت بحرانی می شود ولی شدت ماجرا و نحوه پاسخ ایران امری است که این قضیه را می تواند به سمتی مطلوب و یا نامطلوب هدایت کند. 3) جبهه های درگیری هم مهم است. به طور پیش فرض جبهه درگیری جنوب و یا مناطقی در غرب می تواند باشد ولی شمال، شمال غرب و همچنین شرق کانون هایی هستند که می توانند به بحران اضافه شوند و با اضافه شدن کشورهایی مثل آذربایجان و یا پاکستان قضیه از چیزی که هست برای ایران بغرنج تر می شود.

یکی از کارهایی که باید مرتب در نیروهای مسلح در رده های مختلف اجرا شود تجلیل از فرماندهان اسبق نیروی زمینی ارتش امیر دادبین

اصل اول در هر رژه ای ، به نمایش درآمدن نظم یک سازمان مسلح هست و نظم یک سازمان مسلح از یونیفرم پرسنل تا سخت افزار قابل بررسی است سمت راست : میگ -29 نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ( تمرینات هوایی پیش از رژه روز 29 فروردین 1398 ) سمت چپ : میگ -29 یو بی نیروی هوایی روسیه ( تمرینات پیش از رژه پیروزی ارتش سرخ در جنگ دوم جهانی 2019 ) امیدواریم ، دوستان عزیز در نیروی هوایی ، در مراسمات بعدی ( رژه 31 شهریور 1398 ، این مساله را برای رسانه ای کردن تمرینات در نظر بگیرند ) انشا....

ویدئو مراسم رژه ارتش جمهوری اسلامی ایران فروردین سال 1398 شمسی

شبکه دفاع هوایی سوریه چالش جدید یا ادامه روند گذشته  آمادگی رزمی سامانه های رزمی اس-300 سوری مزیتها و چالش ها(1) آمادگی رزمی سامانه های رزمی اس-300 سوری مزیتها و چالش ها (2)

رژه سراسری ارتش جمهوری اسلامی ایران 29 فروردین سال 1398 https://www.asriran.com/fa/news/663419/آغاز-رژه-ارتش-با-حضور-روحانی

مقدمه ای بر جنگ های هیبریدی – تئوری ، تاریخچه و حال بخش دوم پس از آنکه اقدامات روسیه در اوکراین و کریمه از مرحله پنهانی در اوایل سال 2014 وارد مرحله عیان خود شد ، اصطلاح جنگ هیبریدی در میان مقامات ، دانشگاهیان و متخصصان برای توصیف درک غرب از اقدامات روسیه به عنوان یک اقدام جدید بر سر زبان ها افتاد . بازسازی جناح شرقی ناتو، منعکس کننده این تصور است که انگاره امنیتی در اروپا و غرب، به یک سناریوی مشابه جنگ سرد بازگشته است . در مقابل روسیه تا سال 2016، یعنی زمانی که در سخنرانی رئیس ستاد کل نیروهای مسلح خود والری گراسیموف رئیس کنونی ستاد مشترک نیروهای مسلح فدراسیون روسیه که در آکادمی علوم نظامی روسیه ارائه شد ، از اصطلاح جنگ هیبریدی استفاده نکرده بود . براساس ارزیابی تهدیدات در مقابل کشور روسیه و به ویژه در پرتو اصلاحات گسترده ی نیروهای مسلح این کشور در سال 2008، گراسیموف جنگ های هیبریدی را به عنوان جنگ های مدرن توصیف کرد و انقلاب های رنگی را هم بخشی از این نوع جنگ قلمداد نمود و مدعی شد که ایالات متحده و متحدانش مرزهای بین جنگ و صلح را مخدوش کرده اند . وی ادامه داد که استفاده از ابزارهای غیرنظامی برای دستیابی به اهداف نظامی و استراتژیک رشد کرده است و در بسیاری موارد این ابزارها از قدرت سلاح ها در تأثیرگذاری فراتر رفته اند . در طول سال ها، پیشنهادات زیادی برای چگونگی مقابله با فعالان دولتی و غیردولتی که ظاهرا نیروهای هیبریدی هستند، ارائه شده است. سوال اصلی در نبرد آینده این است که آیا از استراتژی یا تاکتیک های مشابه دشمن خود استفاده کنیم یا اینکه کاری متفاوت و غیر منتظره انجام دهیم . محققان و مقاماتی وجود دارند که اصرار می کنند که تطبیقی از تاکتیک های جدید و رویه های به روز شده را انجام دهند ، اما تعداد کمی از آنها ، در مورد چگونگی مقابله با تهدیدات آینده هیبریدی پیشنهادات مشخصی را ارائه می دهند. به گفته ژنرال یپتر پاول ، رئیس کمیته نظامی ناتو ، هدف اولیه ایجاد تاثیری است که به اندازه کافی قوی باشد ، اما در زیر آستانه ماده 5 (ماده دفاع جمعی) قرار بگیرد ، به طوری که بدون تحریک دشمن و یا رقیب برای آغاز یک پاسخ دفاعی ، به اهداف خود برسیم . ذکر این نکته در پایان این قسمت ضروری است که واقعا مهم نیست که آیا جنگ هیبریدی یک مفهوم جدید است و یا که نه ، یک مفهوم قدیمی می باشد . با این حال مفید خواهد بود که به خوانندگان آنچه را که کارل فون کلاوزویتس (1780 – 1830) و سان تزو استراتژیست چینی قرن پنجم پیش از میلاد گفته بودند را یادآوری کنیم : یک رویکرد هیبریدی صرفا جنگی است که از تمام ابزارهای لازم برای رسیدن به پیروزی استفاده می‌کند . همچنین اصطلاح عملیات هیبریدی ممکن است به صورت دقیق‌ تر برای مشخص کردن تاکتیک‌هایی باشد که به صورت کوتاه مدت در جنگ استفاده می شوند ، درواقع سناریوهای قبل از ماده 5 ، یعنی چگونگی اینکه ناتو بتواند اقدامات خود را در سطوح پایین منازعه بهبود بخشد و یا در صورت امکان از وقوع جنگ اجتناب کند . حال پرسش اصلی که سعی در پاسخ دادن به آن ، با صرف نظر از تعریف جنگ هیبریدی هستیم این است که چگونه می توان با یک نیروی هیبریدی و یا دشمنی که از تمام ابزارهای ضروری - چه متعارف و غیر متعارف، قانونی و غیرقانونی، منظم ویا نامنظم - برای تضعیف هدفی در طول زمان، سطوح مختلف ومکان ، قبل از اعلان جنگ استفاده می‌کند مقابله نمود ؟ پی نوشت – در بخش بعدی دکترین گراسیموف را نگاهی می اندازیم اما با این وجود همان گونه که قبلا بیان داشتم به صورت مفصل تری نظریات روس ها درباره جنگ هیبریدی را در تاپیکی جداگانه ارائه خواهم کرد .

کاربرد رزمی مهمات فراصوت برد بلند عبری در سوریه شایعه یا واقعیت سوریه (آوریل 2019 ) : براساس گزارشهای منتشر شده از سوی نیروی هوایی اسراییل ، ظاهرا " IAF مدعی شده که در حملات اخیر به اهداف نظامی درون خاک سوریه به شکل موفقیت آمیزی از مهمات هوا به زمین فراصوت دور ایستای Rampage استفاده نموده است . اطلاعات موجود حاکی ازآن است که IAF صبح شنبه 13 آوریل 2019 ، اهدافی را در اطراف ارتفاعات Masyaf مورد اصابت قرارداده و متعاقب آن ، تصاویر آنالیز شده توسط کارشناسان ImageSat نیز این ادعا را مورد تایید قرار داده اند . تصاویر تحلیل شده توسط مجموعه Image Sat International نشان میدهد که حداقل یک آشیانه بزرگ ، و سه ساختمان مستقر در اطراف این آشیانه در نزدیکی Masyaf در استان حماء هدف قرار گرفته و تخریب شده است . برخی منابع ، براین اعتقاد قراردارند که نیروی هوایی اسراییل به احتمال بسیار زیاد ، برای اولین بار از جدیدترین مهمات هوا به هوای دورایستای خود با شناسه Rampage استفاده نموده که بنا بر ادعای شرکت سازنده (IAI و IMI ) عمدتا" برای انهدام اهداف مهم حفاظت شده طراحی شده است . این مهمات جدید گونه ای تغییر یافته از یک موشک بالستیک بشمار می آید که به یک کلاهک جدید و سامانه ناوبری پیشرفته مجهز شده و می تواند ماموریتهای محوله را با هزینه های به مراتب پایین تری بر عهده گیرد . در این ارتباط ، مدیرعامل و جانشین اجرایی دپارتمان موشکی IAI در مصاحبه ای با جینز دیفنس چنین اعلام نمود که Rampage یک موشک هوا به زمین هدایت دقیق قابل شلیک در همه گونه شرایط آب و هوایی دورایستا با بردی نزدیک به 100 کیلومتر است که به IAF تحویل میگردد . به گفته وی ، تمامی پیکربندی های رزمی IAF نظیر جتهای اف15 ، اف-16 و اف-35 قابلیت حمل این مهمات جدید را دارند تا با دقت بیشتری ، اهدافی نظیر سامانه های دفاع هوایی ، ستادهای فرماندهی ، موقعیتهای ذخیره سازی مهمات و .... را مورد اصابت قراردهند . صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9

حالا یک نکته در این خصوص ، بحث آمریکایی ها در اصل قضیه خودش ، ماهیت توان موشکی هست و نه برد آن اگر به یاد داشته باشید ، سازمان ملل ، آنسکام و ایالات متحده بعد از جنگ 1990 ، یک محدودیت قابل توجهی را برای موشکهای بالستیک عراقی گذاشتند که طراحی ، تولید و تست موشکهای بالای 150 کیلومتر ، کامل ممنوع می شد به محض تست موشک سوخت جامد الثمود-2 با برد 180 کیلومتر از سمت عراقی ها (2001) ، بلافاصله هجمه شد و تمامی سخت افزار مربوطه را کشف و از بین بردند ( هر چند ظاهرا" 20 تیر موشک اسمبل شد در سال 2003 ) اگر مبناء تحلیل ما این رفتار باشد ، فرض بر بازگشت به عقب ما در حوزه برد موشکی ، از بین برنده تهدید احتمالی نیست ، به نظرم بیشتر آنها را تحریک میکند که یک اقدامی در صورت فراهم شدن سایر شرایط انجام بدهند . حالا این را بگذارید در کنار مشکلات عراق برای خرید قطعات پرنده های کشاورزی از لهستان یا چک ( تصور میکنم شرکت pzl بوده باشد ) یا قطعات برای بالگردها ( کمااینکه فرانسویها 8-4 تا میراژ باقی مانده را هرگز به نیروی هوایی این کشور تحویل ندادند )

به نظرم اولین پرسش این هست دلیل یا دلایل یک عملیات تهاجمی بر علیه ما احتمالا چه ماهیتی دارد ؟؟ بقیه مواردی که فرمودید را بعد از این باید پاسخ داد بعنوان مثال ، جنگ 1990 ، دلیلش در ظاهر امر حمله صدام به کویت بود ، جنگ 2003 ، بحثهای مربوط به تسلیحات wmd و .... ، به افغانستان حمله کردند برای قضیه القاعده و ... ، حالا نقشه آنها برای ما چی هست ؟؟؟ چهارچوب این را مشخص کنیم ، میشود یک تحلیل جامع برای مراحل بعدی را بدست آورد

نخست اینکه کسی از کره شمالی نامی نبرد ، ما به جای کره شمالی ، اتحادشوروی را نام بردیم که هم از ایران بزرگتر و هم منابعش بیشتر بود ، درنتیجه سئوال شما در زمان حاضر پاسخی ندارد . دلالیش هم مشخص هست که چرااز اتحاد شوروی نام برده شد در کشورهای مبتنی بر سیستم پارلمانتیستی ، شما فقط یک حق رای دارید ، مجازید همون را استفاده کنید ، حالا این انتخاب ایکس و ایگرگ و زد و ... باشد چندان اهمیت ندارد ، زمان انتخابات ، مرحمت کنید ، به نماینده ای رای بدید که از اصول نظامی گری برای عضویت در کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی سررشته ای داشته باشد ، اگر هم وجود نداشت ، همت کنید ، کاندید بشید ، تشریف ببرید مجلس ، همون جا 4 سال به جای پیگیری وضعیت نابهنجار اقتصادی ( که زیربنای اصلی توسعه توان نظامی هست ) ، ضمن دخالت در اموری که در حیطه تصمیم گیری سلسله مراتب فرماندهی نظامی کشور هست ، دنبال بمب باشید ( که حداقل تا حال حاضر ، خوشبختانه مجموعه نظام آنقدر عقلانی عمل کرده که حداقل در ظاهر دنبال این مساله نبوده ) پی نوشت : اگر یک چیزی دشمن را در تهاجم به خاک ایران ، موفق بکند ، وجود یا عدم وجود بمب نیست ، یک سیستم سیاسی ، تازمانی که پایه مردمی داشته باشد ، ( مثل شهریور 1359 ) ، دنیا جمع بشود ، آسیب می زند ، ولی آرزوی ساقط کردن را باید به خواب ببیند

سمت راست : مجتمع های تسلیحات هسته ای استراتژیک اتحاد جماهیر شوروی سابق ( 1989 ) سمت چپ : ویلنوس ، لتونی ، اتحاد شوروی ، اکتبر 1990 امنیت سخت افزاری ،( وابسته به توپ "استعاره از همه تسلیحات موجود ) فقط بخش کوچکی از مساله پراهمیت امنیت ملی هست . موافقین تولید و نگهداری بمب ، شرایط را عمدتا" براساس دو مکتب از مکاتب امنیتی ( مکتب آسیب محور و تهدید محور ) تحلیل می کنند ، در حالی که وقتی نوع نگاه از نگاه سخت افزاری به سمت نگاه ترکیبی چرخش می کند، تحلیل ها عمدتا" براساس دو مکتب فرصت محور و موقعیت محور بررسی خواهد شد . در هر چهار مکتب امنیتی ، تهدید دشمن جدی هست ، اما ، نوع واکنش در دو مکتب دوم ، هوشمندانه تر از دو مکتب نخست بشمار می رود . ارقام برای سال 2010 ( اندیشکده بروکینز - ایالت متحده ) آن دسته از کاربرانی که قصد تحلیل این موضوع تحلیل شده قدیمی را دارند ، به این تاپیک مراجعه کنند ، پی نوشت : زمانی یک نویسنده روسی در وصف توان نظامی جمهوری سوسیالیستی شوروی معتقد بود ، حزب کمونیست ، سالانه صدها میلیون دلار از گلوی مردم شوروی برای تولید زیردریایی های هسته ای کلاس تایفون هزینه می کرد ، ولی ظرف 24 ساعت ، تمام این قدرت هم باعث نشد تا از تجزیه و تبدیل یک کشور 22 میلیون کیلومتر مربعی به یک کشور فقیر 17 میلیون کیلومترمربعی ( در دهه 90 میلادی ) جلوگیری بعمل آورد . 2- انهایی که از شرایط فعلی جمهوری اسلامی (قبل از دسترسی به بمب ) آه و ناله شان از وضعیت اقتصادی ، به آسمان هفتم رسیده ، و دائم مشغول راه رفتن روی سلسله اعصاب سمپاتیک و پاراسمپاتیک کاربران هستند ، یک مقدار فکر کنند که بعد از تولید بمب ، باید به جای برنج ، قوطی رادیو اکتیو مصرف بفرمایند .

سه ژنرال دائمی روسیه پرتره ای از نبرد اسمولنسک وسعت روسیه نزدیک به 17 میلیون کیلومتر مربع ( در دوران اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی ، 22 میلیون کیلومتر مربع ) است که به دو بخش آسیایی و اروپایی تقسیم می گردد . با این وصف ، وسعت این کشور ، در کنار سرمای استخوان سوز زمستان های مشهور آن تا کنون حداقل دو ارتش بزرگ تاریخ نظامی ( گراند آرمه و ورماخت ) را چون هیولایی سپید ، به درون خود کشیده و از میان برده است . در سال 1812 ، ناپلئون بناپارت ، ارتش کبیر ( گراند آرمه ) خود را که مورخین استعداد سازمانی این نیرو را تا 500000 نفر تخمین می زدند و یگانهای آن از ملیتهای فرانسوی ، آلمانی ، لهستانی ، ایتالیایی و سایر کشورهای اروپایی که روابط حسنه ای با فرانسه داشتند ، تشکیل میشد ، بسیج نمود تا روسیه را بعنوان کلید امپراتوری ، فتح کند. این عملیات تهاجمی چند ماه به طول انجامید و حتی به اشغال مسکو نیز منجر شد ، اما بدلایل مختلف این حضور چندان دوام نیاورد و وی مجبور به عقب نشینی گردید. مشهور است که از این ارتش پانصدهزار نفری ، تنها 95000 نفر به ویلنا ( لهستان ) رسیدند . چیزی در حدود 120 سال بعد ، درست در همان روزی که فرانسوی ها عازم فتح روسیه شدند ، ورماخت دست به یک عملیات تهاجمی سراسری در طول مرزهای مشترک با اتحاد شوروی زد . وقتی افسران ستاد ارتش به هیتلر هشدار دادند که اشغال روسیه ممکن است طول کشیده و سرمای زمستان تحرک واحدهای رزمی را متوقف خواهد کرد ، وی پاسخ داد که "عامل موتور" این مشکل را حل نموده است . اما پیش بینی ها به تقریب درست از آب درآمد و با اولین برف زمستانی ، جاده ها لغزنده شد ، با شدت گرفتن سرما ، موتور خودروها و زره پوش ها یخ زد و قطعات توپخانه در اجرای آتشباری به مشکل برخورد نمود و این بار از ارتش 3000000نفری آلمان ، تنها عده ای معدود موفق به بازگشت شدند . به همین دلیل ، مشهور است که روسیه ، 3 ژنرال معروف دارد که در سراسر تاریخ ، از این کشور محافظت نموده اند ، این سه ژنرال مشهور دسامبر ، ژانویه و فوریه (اواسط آذر تا اواسط اسفند) نام دارند . در این سه ماه ، ریزش برف و شدت سرما به حداکثر خود میرسد و فقط بومیان این کشور تحمل زندگی در شرایط ناگوار را در اختیار دارند .

سلام علیکم این مباحث تکراری و ملال آور که ارتباطی با ماهیت تاپیک ندارند را در تاپیک اخبار دفاعی انجمن میلیتاری متوقف کنید. پی نوشت : مدیریت محترم بخش خبر ، تمامی پستهای غیر مرتبط با موضوع تاپیک را اعمال قانون بفرمایند / متشکرم

ادعا یا واقعیت سرنگونی استراتوفورترس در افغانستان کابل : در روزهای میانی آوریل 2019 ، شبه نظامیان طالبان با انتشار خبری عجیب ، مدعی شدند که یک فروند بمب افکن سنگین B-52H نیروی هوایی ارتش ایالات متحده را برفراز آسمان ولایت هلمند ( ناحیه وشیر ) هدف قرار داده و سرنگون نموده اند که این منجر به کشته شدن تمامی خدمه این هواگرد شده و درصورتی که این خبر تایید شود ، نخستین تلفات انسانی قابل توجه رزمی ارتش آمریکا در قرن بیست و یکم و همچنین اولین مورد سرنگونی این بمب افکن کهنسال در هزاره جدید در کارنامه نیروی هوایی این کشور به ثبت رسیده است . گونه H از بمب افکن بی-52 ، درواقع پیشرفته ترین نمونه در حال خدمت از این هواگرد رزمی است که سابقه عملیاتی آن به جنگ ویتنام در دهه شصت و هفتاد میلادی قرن گذشته برمیگردد و در بسیاری از ابعاد ، تبدیل به یک نماد برای فناوری غربی ، بویژه در حوزه بمب افکن ها محسوب می شود . این بمب افکن ، گرچه در ابتدای امر ، صرفا" حجم عظیمی از مهمات سقوط آزاد را برای اجرای تاکتیکهای بمباران فرشی حمل می نمود ، اما بتدریج و با پیشرفت فناوری ، قابلیت حمل ترکیبی از پیشرفته ترین مهمات دورایستا را بدست آورد که به کاربران آن اجازه می داد تا درفواصل چند هزار کیلومتری ، با ارائه ویژگی های نظیر قابلیت اطمینان بالا ، سادگی ، هزینه های تعمیر و نگهداری ، اهداف مورد نظر را با دقت بالایی مورد هدف قرار دهد . با این وصف ، گرچه ادعای طالبان هنوز از سوی مقامات مسئول نیروی هوایی تایید نشده ، اما در صورت صحت اخبار منتشرشده ، این رویداد ، تبدیل به یک واقعه بی سابقه خواهد شد . این خبر که تنها به فاصله 48 ساعت پس از حمله شبه نظامیان طالبان به یک کاروان نظامی ارتش آمریکا در نزدیکی پایگاه هوایی بگرام که به کشته شدن تعدادی از نظامیان این کشور منجر شد ، منتشر گردید ، نشاندهنده توسعه توانایی رزمی طالبان به نظر می رسد واینکه این گروه ظاهرا" به منبع جدیدی برای تهیه تسلیحات جدید نظیر سامانه های دید درشب و همچنین سیستم های دفاع هوایی پیشرفته تر دست پیدا نموده اند که بدانها اجازه میدهد تاکتیکهای رزمی پیچیده تری را به نمایش گذارند . در این ارتباط ، ارتش آمریکا ، به بهانه های مختلف ، روسیه ، پاکستان و ایران را متهم به حمایتهای آشکار و نهان از این گروه نموده که هر کدام از این سه کشور ، این اتهامات را قویا" رد نموده اند . از سویی دیگر ، فلسفه ارتقاء نمونه های اولیه استراتوفورتس به گونه H ، پرهیز از اجرای حملات در بردهای میانبرد و کوتاه برد و تمرکز براستفاده از مهمات دورایستای هدایت دقیقی نظیر AGM-86 محسوب می شد . با این وجود ، حتی درصورت هدف قرارگرفتن یا ازکار افتادن یک یا دو پیشرانه از مجموع 8 پیشرانه این بمب افکن ، خدمه از آموزشهای کافی برای کنترل هواگرد و بازگشت به پایگاه برخوردار بوده و این مساله ( قابلیت بقاء در میدان نبرد ) برای بی -52 میراثی برجای مانده از ویتنام بشمارمی آید ، ضمن اینکه درسالهای اخیر ، نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ، تمامی بی-52 های موجود را به سامانه های جنگ الکترونیک پیشرفته به منظور مقابله با تهدیدات گسترش یافته تکثیر تسلیحات ضد هوایی دوش پرتاب ، مجهز نموده است. در هرصورت ، آنچه که ادعای طالبان در خصوص ساقط نمودن این هواگرد رزمی را دچار ابهام می کند ، این است که ساقط نمودن این بمب افکن نیازمند شلیک های پیاپی و مستقیم به پیشرانه ها یا بدنه بواسطه خنثی سازی تدابیر الکترونیکی موجود در استراتوفورترس خواهد بود . در هرصورت ، تا کنون ( 11آوریل 2019) دولتهای افغانستان و ایالات متحده ، هنوز واکنشی به این خبر نشان نداده اند . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 بن پایه 1- گونه H از بمب افکن بی -52 ، درحقیقت نمونه ارتقاء یافته ای از مدل G بشمار میرود که مشخصه اصلی آن ، تعویض پیشرانه ها و نصب موتورهای TF-33.P3 است . در مجموع ، تا 26 اکتبر 1962 ، نزدیک به 102 فروند از گونه H تولید شد که در طول ارتقاء های انجام شده ، سامانه های پرتاب چف ADR-8 ،سامانه هدفیابی لایتینینگ ، غلاف هدفگیری اسنایپر و رایانه مرکزی IBM AP-101 بدان اضافه گردید.

زره پوش چرخدار ضد شورش BPDM توسعه دهنده : "NGO "Boom" Tula ایده اولیه طراحی و توسعه این زره پوش چرخدار روسی ، به شکل ویژه برای محافظت از پایگاه های موشکی ثابت و همچنین اسکورت سکوهای متحرک شلیک موشکهای استراتژیک ارتش روسیه فدرال صورت پذیرفت که به شکل طبیعی ، توجه بیش از اندازه روسها در بالابردن ایمنی این سایتها را به نمایش می گذاشت . پیکربندی اصلی این سخت افزار ، از سال 1999 و براساس نفربر چرخدار BTR-80 آغاز گردید . بااین وصف بدلایل نامشخصی ، این برنامه متوقف و توسعه یک گونه پیشرفته تر با شناسه "Typhoon-M" از روی نمونه BTR-82 در یک بازه زمانی 5 ساله ( 2012-2007) در دستور کار قرار گرفت . هر چند بدلیل قابلیتهای فراتر از انتظار ، شرکت غیردولتی "Boom" از ابتدای سال 2011 بطور کامل پروژه را با شناسه BPDM دردست گرفت . در اوت سال 2013 ، وزارت دفاع روسیه به شکل رسمی اعلام نمود که نخستین نمونه عملیاتی از خودروی رزمی BPDM Typhoon-M وارد سازمان رزم لشکر موشکی گارد شده و بتدریج آموزشهای اضافی برای آشنایی پرسنل حفاظتی و همچنین واحدهای ضد خرابکاری ارائه خواهد شد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

سلام علیکم دقیقاً به نکته بسیار جالب توجهی اشاره فرمودید ، نزدیک به یک دهه هست که مفهوم بازدارندگی هوشمند smart deterrence وارد ادبیات علوم راهبردی شده ، حالا چرا ما بعنوان یک موجودیت سیاسی در آسیای جنوب غربی ، به این توجه نداریم ، دانشگاههای ما در سطوح خُرد و کلان برای توسعه این مفهوم و تبدیل آن از سطح تئوریک به مفاهیم اجرایی ، تلاشی نمی کنند ، جای تعجب بسیار دارد دقیقاً ، حال چرا ما با توجه به تجارب ارزشمند در دوران انقلاب و بعد دفاع مقدس ( که نمونه هایش اظهر من الشمس هست ) در فراهم کردن زیرساختها برای مردم ، دچار پس رفت شدید شدیم ؟؟ آیا این واقعیت نیست که هرزمان به مردم اعتماد شد ، نتایج درخشانی در تاریخ این کشور ثبت شد؟؟ به همین ترتیب ، اگر به شرکتهای دانش بنیان غیر دولتی ( تاکید بنده روی غیر دولتی هست ) در حوزه دفاعی ( چه در سطح تئوری و مدل سازی ) و چه در سطح توبلید سخت افزار بهای بیشتری داده شود ، به نظر شما این مساله برای مجموعه نیروهای مسلح نتایج بهتری نخواهد داشت ؟؟؟ دقیقاً - اما سئوال اینجاست که چرا وجود این ، آموزشهای در ارتش با روحیه انقلابی برآمده از ایجاد یک سازمان نظامی جدید التاسیس ( سپاه ) ، ترکیب نشد ( به شکل بهینه ) که بشود بهترین نتیجه را از آن گرفت ؟؟!!! دقیقا" - سئوال اینجاست که چرا در سایر ارتشها ، ( حداقل در سطح دانشگاه افسری ) ، همیشه بهترین نیروها( بلحاظ مشخصات فیزیکی و روحی ) گزینش می شوند ( در سالهای قبل از انقلاب و به اعتراف افسران ارشد بازنشسته فعلی ، دبیرستان نظام ، محل شناسایی نخبگان نظامی بود ) ، در حالی که در حال حاضر ، این استانداردهای (غیر از نیروی هوایی و مقداری در نیروی دریایی ) به پایین ترین سطح ممکن نزول کرده ؟؟؟ دقیقاً . به نظر شما ، عزم ، اراده و حتی نیازمندی برای تغییر سیستم واکنشی فعلی به یک سیستم آینده نگر که تهدیدات را حداقل برای 50 سال پیش بینی و برای آن برنامه ریزی کند ، وجود دارد ؟؟؟ آیا به نظر جنابعالی ، تجربه رزمی از عملیات طوفان صحرا (1991) تا حال حاضر در افغانستان ، عراق ، سوریه ، یمن و حتی جنگ بالکان ، برای بهینه سازی ساختار ستاد کل و بعه تبع آن ساختار نیروهای مسلح ، کافی نیست ؟؟؟ و در نهایت ، چرا ساختار فعلی نیروهای مسلح ، از میدان دادن به نیروهای جوان و با انگیزه به شکل واقعی ( و نه نمایشی ) خودداری می کند ؟؟ چرا هیچ عزم و اراده ای برای جمع آوری و تدوین تجارب ارزشمند رزمی از پرسنل بازنشسته و فعال وجود ندارد ؟؟ چرا این شکل موارد همیشه با مفاهیمی نظیر محرمانه ، طبقه بندی و نظایر آن ، به گوشه بایگانی ها رانده میشود ؟؟؟ و این که چرا ، این "چراهای متعدد "، پاسخی ندارد ؟؟؟ متشکرم