برترین های انجمن

  1. mehran55

    mehran55

    Editorial Board


    • امتیاز

      28

    • تعداد محتوا

      1,103


  2. arminheidari

    • امتیاز

      21

    • تعداد محتوا

      7,074


  3. MR9

    MR9

    Forum Admins


    • امتیاز

      15

    • تعداد محتوا

      8,587


  4. MOHAMMAD

    MOHAMMAD

    Airforce


    • امتیاز

      11

    • تعداد محتوا

      3,705



ارسال های محبوب

Showing content with the highest reputation on سه شنبه, 31 اردیبهشت 1398 در همه مناطق

  1. 2 پسندیده شده
    الان تمام بحث ما سر اینه که رادار رو روشن نکنیم و بدون رادار لانچ کنیم شبیه شلیک هاوک بدون رادار در زمان جنگ
  2. 2 پسندیده شده
    یک نکته بنظرم دوستان بیش از اندازه روی قابلیت های تامکت حساب باز کرده اند از اونجا که رادار پرنده ها همچنان an/awg9 و آنالوگ هست (مگر برخی بروز رسانی های جزئی) امکان قفل راداری یک رادار با قدمت ۴۰ سال بر روی پرنده هایی با پادهای اخلال به روز ، بنظر بعید و دور از انتظار خواهد بود بعد از قفل اولیه پرنده ، رسیدن موشک به هدف و انهدام، مساله بعدی خواهد بود که از فواصل دور (بالای ۱۰۰ ک.م) سخت بنظر میرسد نکته قابل تامل این هست که قصد داریم از این رادار علیه سازندگان اون استفاده کنیم
  3. 2 پسندیده شده
    ورود سلاح های لیزری جدید به ارتش روسیه رئیس‌جمهور روسیه ولادمیر پوتین می‌گوید که انواع جدیدی از سلاح‌ های لیزری که در روسیه توسعه یافته ‌اند ، قابلیت های نظامی این کشور را به طرز قابل‌ توجهی افزایش خواهند داد .پوتین در طی نشست روز جمعه با مقامات ارشد روسیه ، به طور خاص به Peresvet ، اولین سلاح لیزری ارتش که در پاییز گذشته وارد خدمت شده است ، اشاره کرد. Peresvet یک لیزر با انرژی بالا است که اطلاعات و هدف خاص آن مخفی باقی مانده‌ است اما اعتقاد بر این است که این سلاح توانایی کور کردن تجهیزات الکترو-اپتیکال دشمن و همچنین واژگون کردن هواپیماهای بدون سرنشین را دارا می باشد . پوتین به مقامات گفته است که برخی دیگر از سلاح‌ های جدید لیزری که در حال توسعه هستند تا همین اواخر فقط در داستان ‌های علمی‌ تخیلی یافت می شده اند . وی افزود که چنین سلاح‌هایی پتانسیل جنگی ارتش و نیروی دریایی روسیه را چند دهه جلوتر خواهد برد . صرفاً برای میلیتاری / بن پایه : Navy Times خبر مرتبط با این پست :
  4. 2 پسندیده شده
    بطور مشخص نیروی دریایی ایالات متحده برای درگیری های هوایی خودش به ترکیب هورنت / E-2و طبیعتا" نیروی هوایی هم درصورتی که قصد استفاده از ایگل های خودش را داشته باشد ، به ترکیب ایگل /E-3 خودش متکی هست . هاوک آی که به رادار هوابرد AN/APS-145 مجهز هست که در یک فاصله 550 کیلومتری ، 2000 هدف را رهگیری و شناسایی می کند . دومی (E-3) هم که وضعیتش مشخص هست . برد رادار AN/APY-1 برای اهداف با ارتفاع پروازی پایین چیزی در حدود 400 کیلومتر ، برای اهداف پروازی متوسط 650 کیلومتر . ولی نکته ابهام اینجاست که ایگلها مجبورند وارد فضای دفاع هوایی ما بشوند ( ترکیب عناصر دفاع هوایی زمین پایه و هواپایه ) در بردهای متنوع ، اگر این سناریو را مد نظر قرار داشته باشیم و این احتمال را قرار بدیم که شبکه دفاع هوایی ما یکپارچه باشد و تدابیر لازم برای مقابله با SEAD دشمن هم انجام شده باشد ، آن وقت از لحظه ورود ایگل ها به این محدوده ، دوران سختی را باید تجربه کنند .
  5. 1 پسندیده شده
    فرض را براین بگذارید که قرار نیست تامکتهای ما از فضای هوایی ایران خارج بشوند ( عاقلانه هم همین هست ) کاری که درزمان جنگ هم رعایت میشد
  6. 1 پسندیده شده
    با توجه به فاصله دور از جنگنده های دشمن و حضور تامکت در عمق خاک کشور، امکان اخلال کمه بویژه اگر در شروع جنگ اقداماتی انجام شده باشه که قبل از درگیری فرودگاه های فعال، تانکر های سوخت گیری و اواکس ها از مرزهای کشور به خوبی دور شده باشند نکته ای که دارم دنبالش میگردم بحث کنترل موشک تا فاز نهایی هست، که اگر جنگنده ها مسیر خود را تغییر دادند موشک از دست نرود
  7. 1 پسندیده شده
    این رادارهای هوا پایه که شما گفتید به ایگل ها و هورنت ها در رهیگیری حریف کمک میکنند. البته روس ها هم رادارهای هواپایه خود را دارند. ما هم رادارهای زمینه پایه ای داریم که درصورتیکه در ابتدای درگیری همگی نابود نشوند به ما کمک خواهد کرد. ولی به هر حال نه ایگل نه هورنت موشک های برد بلند در حد فونیکس یا موشک های روسی که ادعا میشود بعضا بردی تا 400 کیلومتر دارند حمل نمی کنند. و این باعث میشود هواپیماهای امریکایی فرصت شلیک اول را به حریف بدهند. من فکر میکنم شاید توانایی جنگ الکترونیک امریکایی ها در این هواپیماها به حدی رسیده که میدانند از فاصله بیش از 100 کیلومتر امکان ندارد با موفقیت مورد هدف قرار بگیرند. در مورد ورود ایگل ها به حریم هوایی ما معمولا مرحله اول حملات امریکایی ها با هواپیماهای رادار گریز و موشک های کروز است. در این مرحله سعی میکنند ساختار پدافندی ما را نابود کنند. در مرحله دوم ایگل ها وارد خاک ما میشوند. البته به نظر من با وجود پدافندهای پسیو و متحرک عملا نابود کردن ساختار پدافندی ما شاید ممکن و یا راحت نباشد
  8. 1 پسندیده شده
    آقا کسی این گزینه رو محتمل نمی دونه که آمریکا به موازات اینکه ایران تهدادش رو در برجام داره کم میکنه با ایجاد بحران هایی مثل حمله به نفکتش ها و سفارت آمریکا و با افزایش اون به مرور زمان و افزایش نیروهاش در خاورمیانه داره زمینه رو برای توجیه حمله به ایران در صورت فرار ایران به سمت سلاح هسته ای اماده میکنه؟
  9. 1 پسندیده شده
    احتمالا کل این اقدامات عملیات شناسایی برای آغاز یک تهاجم اساسی بعدی باشد،...
  10. 1 پسندیده شده
    من تو بعضی وبلاگ های نظامی خارجی دیدم که فونیکس به علت قدرت مانور کم بیشتر به درد شکار اواکس ها و... میخورد. شاید هم اشتباه کرده اند. ولی به هر حال انچه مشخص است این است که در چهل سال اخیر امریکایی ها بر خلاف روس ها زیاد به دنبال افزایش برد موشک هایشان نرفتند. اگر داشتن موشک های هوا به هوای برد بلند مزیت زیادی ایجاد کند باید گفت که امریکایی ها قافیه را به روس ها باخته اند. ولی من فکر کنم اینطور نیست بلکه به دلایلی که برای من کاملا روشن نیست به این نتیجه رسیده اند که این تاکتیک پاسخگو نیست. مثلا ایا امریکایی ها فکر نکرده اند اف 15 های انها چطور میتواند از پس موشک های R33 و رادارهای برد بلند میگ 31 و سوخو 35 بر بیاید. حتما فکری کرده اند.
  11. 1 پسندیده شده
    اشتباه نمی کنید دوست عزیز؟ این سرعت کم باعث میشه تا با اندک مانوری هدف از دست موشک بره، عین سیستمهای سی کت روی ناوهای ما در ابتدای جنگ که از بس سرعتشون کم و ناکارآمد بودند حتی از پس فارمر1 های عراقی هم بر نمی اومدن و در همون زمان جنگ از روی ناوها باز شدند. پی نویس: 1. Mig-19
  12. 1 پسندیده شده
    با سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ؛به اتفاق هم مبحث موشکهای بالستیک رو ادامه میدهیم: موشک های بالستیک برد متوسط Medium-range ballistic missile (قسمت سوم) Hwasong-9 : موشک زمین به زمین بالستیک برد متوسط هواسنگ-9 (Scud-ER) ساخت جمهوری خلق کره (کره شمالی) است. گفته می شود که این موشک بالستیک از سال 2000 در اختیار کشور سوریه هم قرار گرفته است و منابعی در ترکیه مدعی این هستند که سوریه خط تولید Scud-ER را هم راه اندازی کرده است. این موشک دارای برد ماکزیمم 995 کیلومتر است. این موشک ساخته سال 1994 میلادی است و از تعداد تولید شده این موشک اطلاعی در دست نیست. در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Scud#Hwasong-9/Scud-ER Pukkuksong-1 : موشک زیردریائی پرتاب بالستیک برد متوسط پوک کوک سونگ-1 ساخت جمهوری خلق کره (کره شمالی) است. این موشک بالستیک گاها با نام KN-11 نیز شناخته می شود توسط زیردریائی Sinpo-class ( ساخت کره شمالی) قابلیت حمل و پرتاب را دارد. این موشک دارای برد عملیاتی 500 الی 2000 کیلومتر بود. سال ساخت این موشک سال 2017 میلادی است و توان حمل کلاهک هسته ای را نیز دارا می باشد. در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Pukkuksong-1 Pukkuksong-2 : موشک زمین به زمین بالستیک برد متوسط پوک کوک سونگ-2 ساخت جمهوری دموکراتیک خلق کره (کره شمالی) است. این موشک که در واقع بر خلاف بسیاری از موشک های بالستیک ساخت کره شمالی ، از سوخت جامد استفاده میکند در خارج از مرزهای کره کد KN-15 شناخته می شود. با توجه عدم اعلام رسمی دولت کره شمالی ، اما بر اساس برآوردها احتمالا این موشک دارای برد 1200 الی 2000 کیلومتر می باشد. سال ساخت این موشک سال 2017 میلادی است و توان حمل کلاهک هسته ای را نیز دارا می باشد. در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Pukkuksong-2 Shaheen-II : موشک زمین به زمین بالستیک برد متوسط شاهین-2 تنها ساخته جمهوری اسلامی پاکستان است که در این پست به معرفی آن می پردازیم . این موشک دارای برد 1500 الی 2000 کیلومتر می باشد. این موشک در نوامبر سال 2014 تولید شده است. در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Shaheen-II Ghadr-110 : موشک زمین به زمین بالستیک برد متوسط قدر-110 هم ساخت جمهوری اسلامی ایران است که به معرفی آن می پردازیم. طبق ادعای منابع غربی این موشک دارای برد ماکزیمم 1800 الی 3000 کیلومتر است. منابع غربی مدعی هستند که این موشک نوعی بهینه سازی موشک شهاب - 3 می باشد و در سال 2007 به تولید رسیده است. ادامه دارد ... ----------- پ.ن 1 : امیدوارم که مورد پسند دوستان واقع شده باشد. دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : ان شاء الله در پست های بعدی به ترتیب سایر موشکهای بالستیک (برد متوسط ) را به اتفاق بررسی خواهیم نمود.
  13. 1 پسندیده شده
    شماتیکی از یک سر جنگی continuous expanding rod که قرارگیری ابتدایی ترکشها و گسترش نهایی آنها را نشان می دهد؛ می بینید که در این سرهای جنگی برخورد مستقیم هم خیلی مهم نیست، تنها کافی است هدف در شعاع گسترش نهایی سرجنگی قرار گیرد. تصویر دیگری که حالت قرار گیری ترکشها قبل، حین و پس از انفجار را نشان می دهد، میبینید که یک سرجنگی از این نوع می تواند تا 50 فوت (کمی بیش از 15 متر) شعاع کشندگی1 داشته باشه که قابل مقایسه با سایر موشکهای هوا به هوا نیست. تصویری دیگر در سال 92 دستنویس یک مقاله در مورد سرهای جنگی continuous expanding rod رو تموم کردم ولی متاسفانه فرصت تایپش دست نداد تا اینکه آب ریخت روی قسمتی از اون و از اونجا که با خودنویس نوشته بودم حدود یک چهارم مقاله رفت! دعا کنید یه حالی پیدا بشه دوباره بشینم بازنویسیش کنم بذارم تو سایت! پی نویس: 1-lethality radius
  14. 1 پسندیده شده
    یک مشکلی که موشک هایی مثل امرام در مقابل فینیکس دارند، انرژی جنبشی پایین هست و این مسئله خودش رو در برد نهایی موشک نشون میده. موشک امرام با سرعت حدود 1 الی 2 ماخ در برد نهایی به سمت هدف میره و به دلیل جرم کمتر اونقدر انرژی براش باقی نمیمونه که بخواد مانور خاصی بده.اما موشک فینیکس در برد نهاییش سرعت معادل 3 الی 5 ماخ داره و چون جرمش هم زیاده (حدود 500 کیلوگرم) انرژی لازم برای تعقیب هدف رو داره. برد اسمی موشک امرام به خودی خود از فینیکس کمتره و حالا علاوه بر اون، اگر بحث کارکرد موثر در برد نهایی رو هم در نظر بگیریم، در عمل کار برای کسی که جلوی فینیکس بخواد از امرام استفاده کنه سخت تر میشه. بد نیست این رو در نظر بگیریم که اگر امریکا اف-14هاشو بازنشسته نکرده بود در یک درگیری احتمالی چقدر کار برای نیروی هوایی ایران سخت میشد.
  15. 1 پسندیده شده
    دقیقا، فینیکس به کلاهک continuous-rod warhead مجهز هست (دلیل وزن زیاد سرجنگی نسبت به موشکهای همدوره هم همین است) ، پترن خاص انفجار و باز شدگی ترکشهای این سرجنگی باعث می شود تا هدفی که در شعاع انفجاری سرجنگی (چه اصابتی و چه مجاورتی) قرار میگیره به دو قسمت تبدیل بشه و در این میان نوع اون (که مثلا اف 5 باشه یا بی 52) اصلا مهم نیست، بلکه این سر جنگی هست که با قدرت کار خودش رو انجام میده و به راحتی با ترکشهای آلیاژی خودش حتی از پس محکمترین فولادهای سازه بمب افکنهای سنگین هم بر میاد. بر خلاف آلامو یا اسپارو که برخورد یکی از اونها به هدفی در ابعاد اف 15 ممکنه منجر به سقوط آنی اون نشه (که موردش رو در یمن دیدیم). با اینکه سرجنگی مثلا آلامو 65 درصد وزن سرجنگی فینیکس رو داره.
  16. 1 پسندیده شده
    تو این چند شب چندین بار رادارهای سوری تحریک شدن و حتی موشک شلیک شده این موارد نشون میده که اسرائیلی ها، در حال تست پوشش رادار سوریه هستن و قصد دارن بمباران ها رو از سر بگیرن باز دوباره سوال اصلی مطرح میشه چرا ایران واکنشی نشون نمیده ؟ سه نظریه بود 1- ایران در حال توسعه زیرساخت هست 2- نیت این است که خود سوری مقابل اسرائیل بایستد 3- ایران برای فرار و عدم بالا گرفتن اتش درگیری سعی در سکوت دارد شواهد نشون میده دو مورد اول احتمال بیشتری دارد ولی این روند یک ابهام شدید ایجاد می کند که منجر به تصور گزینه سوم توسط دشمن میشه
  17. 1 پسندیده شده
    با سلام خدمت دوستان این لینک زیر جزییات اعلامی توسط ناوگان پنجم از رزمایش روز های پنجشنبه و جمعه هست. علی الظاهر ترکیب به صورت گروه ضربت ABECSG با آبراهام لینکلن به عنوان راس و گروه آماد KSGARG به راس کیرسارژ (کد LHD-3) و با همراهی واحد ۲۲ تکاوران دریایی انجام گرفته. جزییات رو خودتون میتونید بخونید. منتها جان کلام این هست که تو این رزمایش بیشتر روی هماهنگی برای رسیدن به درصد بیشتری از انعطاف پذیری در مانوردهی کار شد. این مابین CVN72 و LHD3. قضیه برای واحد 22 فرق میکرد. فست روپینگ و VBSS که تمرین روتین برای تکاوران دریایی هست. رزمایش روتین اما پرمعنا و با اعلان که آمادگی یگان های دریایی آمریکا برای درگیری متعارف روی آب های خلیج فارس در حد درگیری هوایی، بمباران محدود، جنگ الکترونیک و یه نکته که در رزمایش بود و اونم فرصت نادری که در اختیار خلبانان آمریکایی گذاشته شده تا با هدف کاملا مخفی مستقیما درگیر بشن که نشانه جدی گرفتن وضعیت آماده باش این نیروهاست. در کل رزمایش روتینی هست برای آمادگی بیشتر و به رخ کشیدن ولی در صورت درگیری همین رزمایش ها در هماهنگی و بالارفتن بازده به شدت کمک میکنن. لینک خبر در سایت نیروی دریایی آمریکا: https://www.cusnc.navy.mil/Media/News/Display/Article/1852014/abraham-lincoln-csg-and-kearsarge-arg-conduct-joint-operations-in-us-5th-fleet/
  18. 1 پسندیده شده
    والا تا اونجایی که ذهنم یاری میده تا حدود 17 جی قدرت مانور داده که هیچ هواپیما و هیچ انسانی نمیتونه این مقدار جی را تحمل کنه . رادار آگ 9 تامکت دارای مودی هست که به جنگنده این امکان را میده که بدون قفل راداری موشک را به نزدیک هدف بفرسته و بقیه کار را خود موشک با جستجوی فعال خودش انجام خواهد داد . حالا درست هست که جنگنده ها سنسور های تشخیص مادون قرمز دارن که میتونه نزدیک شدن موشک را اطلاع بده ولی برد کمی دارن و با سرعت 5 ماخ + سرعت خود جنگنده در بهترین حالت فقط چند ثانیه وقت دارن برای تصمیم و عکس العمل . حالا جدا از اینکه پروفایل پروازی فینیکس جوره هست که از بالا میاد و با توجه به کلاهک انفجاریش دد زون قابل قبولی هم داره این حرف تا حدودی صحیح هست ولی راههایی هم هست که میشه به این مشکل غلبه کرد و در ایران هم پیاده سازی شده . فینیکس حداقل برای آواکس ها و تانکرها خطر بسیار جدی هست یک موضوعی هم نباید فراموش شود که جنگنده هایی ایرانی هم پادهای جنگ الکترونیک حمل میکنن و جنگنده های دشمن هم نمیتونن از فاصله دور تمرین هدف گیری کنن .
  19. 1 پسندیده شده
    به نظرم تشخیص این مساله با مدیران هست ، علی الحساب ، پستهای شما به تاپیک عراق منتقل شد ، امیدوارم رعایت بفرمایید
  20. 1 پسندیده شده
    برخورد نزدیک از نوع سوم تامکت های پارسی در برابر ایگلهای آمریکایی برفراز خلیج پارس بخش دوم و پایانی در حالی که نیروی هوایی ارتش ایالات متحده با سرعت افزون تری نسبت به گذشته در حال ارتقاء سخت افزارهای در حال خدمت خود است ، شبکه پشتیبانی وزارت دفاع و همچنین جهاد خودکفایی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران نیز با روند آهسته تری ( نویسنده در متن ، از واژه نامطلوب و بیهوده استفاده نموده . م ) ارتقاء باقی مانده ناوگان تامکتهای عملیاتی که هم اکنون در صف نخست قابلیتهای رزم هوایی قرار دارند را در دستور کار خود قرار داده است . براساس اطلاعات موجود ، تحلیلگران اطلاعاتی غربی براین باور قرار دارند که از 17 اسکادران جتهای رزمی در نیروی هوایی ایران ، دو اسکادران بطور کامل به جنگنده های اف-14 مجهز بوده که بطور خاص برای رزم هوایی دوربرد در نظر گرفته شده اند ، در حالی که بطور همزمان ، نسل سوم جتهای رزمی عملیاتی در این نیرو ( شامل اف-14 ، میگ-29 و اف-7 ) فاقد موشکهای دوربرد مدرن نظیر R-77 یا AIM-120 یا حسگر هایی که ضعف عدم وجود چنین مهماتی را در نیروی هوایی ، جبران کنند ، هستند ، در مجموع ، این وضعیت ، شبکه دفاع هوایی هواپایه نیروی هوایی ایران را حتی در برابر جتهای سبک تر و کمتر مسلح شده ای نظیر اف-16 ( که به شکل گسترده در نیروی هوایی ایالات متحده و اسراییل در حال خدمت هستند ) بشدت آسیب پذیر نموده است . برد کشف رادار ایگل نسخه سی ( البته نمونه مورد مطالعه دراین جدول ، مربوط به گونه V.2 از رادار APG-63 است ) علیرغم این سناریوی بدبینانه ، گزارشهایی در دست است که نشان می دهد ، تامکتهای نیروی هوایی ایران ، از زمان خاتمه جنگ با عراق تا کنون ، بیشتراز 250 تغییر و ارتقاء اساسی ، از جمله بهبود کلی در رادار جنگنده ، نصب نمایشگرهای پیشرفته ، تجهیزات جدید جنگ الکترونیک و یکسری ارتقاء های حیاتی دیگر را بخود دیده است . پس از ارسال یکفروند اف-14 نیروی هوایی ایران به اتحاد شوروی با هدف تجزیه و تحلیل قابلیتهای این جنگنده در دهه هشتاد میلادی ( بر اساس مصاحبه جناب مازندرانی ، این ادعا بطور کامل قابل رد بوده و احتمالا" روسها با واسطه عراق ، در جریان فرار یکفروند از تامکتهای نیرو به عراق به بخشی از قطعات اف-14 دست پیدا کرده اند ، در حالی که روایت دیگری نیز وجود دارد که در آن ، کارشناسان اطلاعاتی آمریکایی پس از دست یابی به باقی مانده تامکت ایرانی ، برخی از قطعات حساس این هواگرد را با قطعات غیر استاندارد جابه جا کرده تا روسها در برآوردهای خود دچار اشتباه شوند . م ) ، از آنجا که ایران روابط نزدیکی با جمهوری خلق چین برقرار نموده ، فرض براین گذاشته شده است که نیروی هوایی ایران ، کمکهای خاصی را از سوی یک کشور ثالث برای ارتقاء جتهای آمریکایی دریافت نموده است و از سویی دیگر نیز این مبادله اطلاعاتی ، شرایطی را فراهم آورده تا چینی ها بتوانند با استفاده از این وضعیت ، قابلیتهای های رزم هوایی خود را ( از 2005 بدین سو ) گسترش دهند . از سویی دیگر ، همزمان با ارتفاء باقی مانده موشکهای فینیکس خریداری شده در سالهای قبل از انقلاب ، نیروی هوایی ایران تامکتهای خود را بتدریج به مهمات بومی میان برد / دوربرد فکور -90 که به نظر می رسد شباهت بسیار زیادی به پیکربندی آمریکایی ، البته با افزایش برد قابل توجه 250 تا 300 کیلومتر ، سامانه های هدایت پیشرفته تر و سیستم های جنگ الکترونیک به روز داشته باشد ، مسلح می نماید . گرچه در این حوزه نیز برخی ناظران نظامی براین اعتقاد قرار دارند که ایران ، کمکهای مشخصی از همسایه شمالی خود در قالب فناورهای برگرفته از موشکهای هوا به هوای R-33 ( با برد 300 کیلومتر ) و همچنین مهمات R-37 ( با برد 400 کیلومتر ) را دریافت نموده است . هر چند این مساله که آیا فکور-90 ژن فراصوت موشکهای فوق را به ارث برده یا خیر ، هنوز مورد تردید قرار دارد . داده نمای نسخه SG ایگل ( نیروی هوایی سلطنتی سنگاپور) بدین سان ، بدلیل ناشناخته بودن قابلیتهای واقعی دو طرف درگیر ، میتوان چنین تحلیل نمود که سناریو سازی درگیری میان ایگل های نیروی هوایی ایالات متحده و تامکتهای نیروی هوایی ایران ، بیش از پیش در هاله ای از ابهام قرار گرفته است . به اعتقاد ناظران نظامی ، در حالی که برد کشف و درگیری اف-14 های ایرانی مشخصا" بیشتر است ، ابهام مشخصی وجود دارد که آیا فکور-90 به همان اندازه موشک AIM-54C ( بدلیل قابلیتهای ایگل در اجرای جنگ الکترونیک قدرتمندتر ) قابل اعتماد خواهد بود ؟؟ طبیعتا" بدلیل محدودیتهای ناشی از دسترسی ایران به فناورهای دفاعی پیشرفته ، این نکته قابل توجه است که شبکه پشتیبانی دفاعی ایران تا چه اندازه موفق شده تا با دستیابی به فناوری های روسی و چینی و ادغام آنها با هواگردهای موجود ، زمینه لازم را برای غلبه بر ایگل ها فراهم آورد . در نتیجه ، اگر قابلیت های مهمات موجود در دپو های نیروی هوایی ایران در سطح اطمینان بخشی ، فرض گردد ، تامکتها در یک درگیری احتمالی ، یک مزیت عمده برای نیروی هوایی ایران بحساب خواهند آمد و قادرند تا با اجرای تاکتیکهای به روز شده ، ایگلهای مهاجم را قبل از رسیدن به نزدیکترین فاصله ممکن برای درگیری رو در رو ، رهگیری کرده و درصورت نیاز اقدام به شلیک نمایند . آمرام نسخه سی ( سمت راست ) و نسخه دی ( سمت چپ ) با توجه به اینکه انتظار میرود موشک فکور-90 سرعت بیشتری نسبت به فینیکس های موجود و همچنین منطقه غیرقابل فرار (NEZ) به مراتب بیشتری از AIM-120C داشته باشد ، به احتمال بسیار زیاد ، ایگل های مهاجم کار بسیار سختی در فرار از این موشک مهلک خواهند داشت . این در حالی است که رپتورهای نیروی هوایی ارتش ایالات متحده بخوبی میتوانند این مزیت تامکت را با استفاده از قابلیت پنهانکاری خود ، خنثی کنند ( برد کشف رادار تامکت دراین حالت به زیر 100 کیلومتر کاهش یافته و طبیعتا" با استفاده از برد 180 کیلومتری AIM-120D ، توان پاسخ وجود خواهد داشت ) و درصورت اجرای عملیات مشترک میان ایگل/ رپتور ، کار بر تامکتهای ایرانی سخت خواهد شد ، هر چند درصورتی که ایگلها به تنهایی وارد عمل شوند ، این مساله به شکل معکوس قابل تحلیل است . تصویر منتسب به تست فکور -90 با این حال ، درصورتی که تامکتهای نیروی هوایی ایران ، اجازه نزدیک شدن به مهاجمان را دهند ، خدمه ایگل ، بطور قطع با استفاده از دو مزیت فوق العاده خود ( نسبت رانش به وزن بیشتر و همچنین موشکهای AIM-9X ) کار را بر نیروی هوایی ایران مشکل خواهند نمود . بن پایه صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9
  21. 1 پسندیده شده
    بسم الله........ 28 اردیبهشت 1398 عملیات ارتش سوریه در حماه / مدت زمان 18 دقیقه / حجم تا 120 مگابایت کلیپ مربوطه https://www.aparat.com/v/J5DFu حملات هوایی ارتش وروسها به مواضع وزرهپوش های تروریستها / این کلیپ برشی از کلیپ بالا ست ( قبلا بخش های از این ویدیو به صورت تصویر در تاپیک قرار داده شده ) کلیپ مربوطه https://www.aparat.com/v/PbnoZ هدف قرار دادن افراد مسلح در شمال حماه بوسیله موشکهای ضد زره لشگر فلسطینی قدس کلیپ مربوطه https://www.aparat.com/v/kC0Jj در کمین افتادن نیروهای سوری در ارتفاعات لاذقیه/ مسلحین با توجه به دید خوبی که در منطقه دارند بوسیله خمپاره سربازان سوری را مورد هدف قرار دادن. دراین حملات 8 سرباز سوری شهید ویک نفربر هم خسارت دید حملاتی راکتی مسلحین به فردگاه حمیمیم روسها در لاذقیه / راکت های به شهر جبله در نزدیکی فرودگاه / گفته شده در این حملات نوع جدیدی از راکت های گراد با بردی بیشتری مورد استفاده قرار گرفته است تصویری از راکت دست ساز!!! جماعت ترکستانی
  22. 1 پسندیده شده
    برخورد نزدیک از نوع سوم تامکت های پارسی در برابر ایگلهای آمریکایی برفراز خلیج پارس وینگ چهل و هشتم نیروی هوایی آسیای جنوب غربی ، مه 2019 : با اعزام حداقل یک اسکادران از جنگنده/بمب افکن های اف-15 سی وینگ چهل و هشتم نیروی هوایی به خلیج پارس که بدلیل تشدید تنش ها میان جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده صورت پذیرفت ، حدس و گمان های بسیاری در خصوص شکل و ماهیت رزم هوایی این یگان با اسکادران های نخبه نیروی هوایی ایران ، بویژه ابر رهگیرهای اف-14 تامکت که هم اینک چهارمین دهه عمر رزمی خود را در این نیرو پشت سرمی گذارند ، پدید آمده است . بدین سان ، در حالی که جتهای اف-15 سی مدتهای طولانی است که دیگر بعنوان یک پیکربندی برتری هوایی در سازمان رزم نیروی هوایی آمریکا تعریف نمیشوند و به جای آنها ، جتهای پیشرفته تر اف-22 که از دسامبر 2005 این ماموریت را بر عهده دارند ،این وظیفه را بر عهده گرفته اند ، با این حال ، مسائل مربوط به هزینه های پایین تعمیر و نگهداری و همچنین آمادگی به نسبت محدود ناوگان کوچک رپتورهای نیروی هوایی باعث شده تا فرماندهی این نیرو با عقب کشیدن اف-22 های اعزامی به خاورمیانه ، حداقل یک اسکادران از ایگلهای در حال خدمت را در فوریه 2019 به امارات متحده عربی اعزام نماید . مضاف براین ، در حالی که اف-22 هنوز در لیست سیاه فروش های خارجی ایالات متحده قرار دارد ، گونه سی از جت اف-15 بدلیل ماهیت انعطاف پذیر پیکربندی طراحی شده آن ، از بیشترین توانایی همزمان رزم هوایی و قابلیتهای هوا به زمین برخوردار بوده ، چنانکه دو نیروی هوایی پیشتاز منطقه ( نیروی هوایی اسراییل و عربستان سعودی ) از این هواگردهای رزمی بعنوان استخوان بندی و ستون فقرات خود بهره می برند که بطور خاص برای مقابله با تامکتهای ایرانی ، در صورت بروز هرگونه بحران ناخواسته مسلح و آماده شده اند . طبیعتا" با توجه به افزایش تنش ها در منطقه خلیج پارس ، مقایسه ای مختصر در حوزه قابلیتهای موجود رزم هوایی میان تامکتهای نیروی هوایی ایران و ایگلهای سه نیروی هوایی ( ایالات متحده ، عربستان سعودی و اسراییل ) صورت پذیرفته است . پیشرانه اف-100 از یک نظر ، دو جت رقیب اف-14 و اف-15 در دهه شصت میلادی برای پاسخ به نیازهای مشترک و ایفای نقش های مشابه ، توسعه پیدا نموده بودند ، چنانکه هردو به پیشرانه هایی دو تایی و گرانقیمت که برای اجرای مانورهای رزم هوایی ضروری به نظر می رسید ، مجهز شدند ، در حالی که این دو پیکربندی به ترتیب برای جایگزینی فانتوم های نیروی دریایی و هوایی بصورت جداگانه به مناقصه گذاشته و تولید شدند . به این ترتیب ، پس از ورود بخدمت این دو جنگنده به سالهای 1974 و 1976 ، تامکت و ایگل ، تنها جتهای نسل چهارمی محسوب میشوند که هنوز در کشورهای بکارگیرنده ، مشغول خدمت رزمی هستند و به شکل خاص ، مزیتهای قابل توجهی را در مقایسه با همتایان روس خود ( شامل میگ-31 ، سوخو-27 ) که در سال های ابتدایی دهه هشتاد میلادی ( 1981 و 1985) وارد خدمت شده اند را ارائه مینمایند . پیشرانه اف-110 اما نکته توجه برانگیز ماجرا دراین است که پیکربندی تامکت ، سنگین تر و پرهزینه تر محسوب میشد ( بدلیل نیازمندی های خاص نیروی دریایی برای عملیات ازفراز حامل های هواپیمابر . م ) ، چنانکه در مقایسه با جتهای هم نسلش ، به استثنای فاکس هاوند ، نزدیک به 55 درصد سنگین تر از ایگل محسوب میشد . این مساله ، در کنار استفاده از پیشرانه های F-110 که در مقایسه ، ضعیف تر از نمونه های F-100 نصب شده روی اف-15 بحساب می آمدند ، باعث گردید تا قابلیت مانور پذیری تامکت بشدت محدود گردد ، اما همین شرایط باعث گردید تا امکان حمل موشکهای سنگین تر و رادار قدرتمندتر فراهم آید . در همین راستا ، ترکیب موشکهای مرگبار AIM-54 Phoenix و رادار تامکت که در آن زمان برد کشفی برابر با 190 کیلومتر را در اختیار داشت ، در برابر رادار قدرتمند AN/APG-71 ایگل قرار بگیرد که قابلیت فامد قابل توجهی را در اختیارآن قرار می داد . به همین ترتیب ، پتانسیل سامانه راداری تامکت که در ابتدا برد کشفی در حدود 190-200 کیلومتر را در اختیار کاربرانش قرار میداد ، درجریان بروزرسانی های بعدی صورت گرفته بر روی آن که بصورت جداگانه توسط ایالات متحده و ایران صورت پذیرفت ، افزایش پیدا نمود . این ترکیب در زمان خود بسیار پیشرفته ، کلید ثبت رکورد جاوادنه نسبت شکار 160:3 در نبردهای هوایی میان ایران و عراق محسوب میشد ، ضمن اینکه بنا بر برخی اطلاعات منتشرشده ، حداقل 61 فقره از شکارهای انجام شده ، توسط موشکهای فینیکس صورت گرفته بود . ایگل/ اسپارو از سویی دیگر ، با توجه به پیکربندی خاص تامکت برای حمل فینیکس ( 6 تیر موشک شامل 4 تیر زیر بدنه و دو تیر زیر دستک بال . م ) طراحان رزم هوایی در نیروی دریایی ایالات متحده روی استراتژی درگیری جاه طلبانه ای فراتر از محدوده بصری خدمه در مقایسه با آنچه در نیروی هوایی با بخدمت گرفتن جتهای سبک تر ، بدنبال آن بود ، تاکید مینمودند . در این خصوص ، رادار ایگل ، نه تنها آگاهی موقعیتی محدودتری را فراهم می آورد ، بلکه موشکهای سبکتری نیز برای اجرای ماموریتهای هوا به هوا ( موشکهای میانبرد اسپارو ) را بکارمی گرفت . با توجه به فرآیند طراحی و نیازمندی های متفاوت دو نیرو ، حسگرهای استاندارد گونه سی اف-15 و همچنین قابلیت درگیری فراتر از میدان دید این جنگنده پس از ورود بخدمت ، درست در پشت سر تامکت قرار داشت ، اما با فروپاشی اتحاد شوروی و لغو بهینه سازی های گسترده پیکربندی تامکت و پیگیری برنامه بازنشستگی زودهنگام اف-14 از خدمت بدلایل اقتصادی و سیاسی ، نور امیدی برای مدرنیزه سازی تمامی گونه های در حال خدمت اف-15 شروع به تابیدن گرفت . ایگل / آمرام در نتیجه ، تا ابتدای دهه 90 میلادی ، ایگل های موجود نیروی هوایی به موشکهای پیشرفته تر اسپارو با برد درگیری 70 کیلومتر ( که همچنان چیزی در حدود 73 درصد کمتر از برد درگیری فینیکس محسوب میشد ) مسلح شدند . این روند ، با ورود بخدمت موشکهای جدیدتر AIM-120 آمرام دچار جهش افزون تری گردید و بدلیل نیاز نیروی هوایی ، اسکادران های ایگل ، نخستین واحدهایی بودند که به این مهمات مسلح شدند . با توجه به اهمیت موضوع ، ایگلهای نیروی هوایی پس از یک دوره به نسبت طولانی ، تدریجا به آخرین گونه آمرام (AIM-120C) مجهز شده که حداقل در حوزه مقاومت در برابر اقدامات جنگ الکترونیک ، پیشرفته از فینیکس بشمارمی آید ، در حالی که بردی برابر 105 کیلومتر را نیز به توانمندی های خود اضافه نموده بود ، اگرچه اخباری نیز وجود دارد که بر خلاف فینیکس ، مهمات جدید مورد استفاده در ایگلها ، در سرعتهای فراتر از 4 ماخ ، دچار ناپایداری های شدیدی می گردد . APG-63(V.3 ) در حوزه اویونیک و سامانه های راداری ، جنگنده های F-15C نیروی هوایی در مقایسه با قابلیتهای تامکت در حوزه استفاده از داده های محیطی با مشکل مواجه بودند ، به همین دلیل ، از اوایل سال 2010 میلادی ، رادارهای آرایه فازی محصول ریتئون APG-63(V.3 ) جایگزین رادارهای قدیمی ایگل شد ، هرچند روند این ارتقاء با سرعت بسیار آهسته ای درجریان است ، بطوریکه فقط 46 فروند از 123 فروند ایگل موجود به رادارهای جدید مجهز شده اند و انتظار می رود تا این برنامه تا سال 2021 تکمیل گردد . دراین میان ، آن چه که حائز اهمیت خواهد بود ، این است که تمامی ایگلهای بروزرسانی شده ، عمدتا به شرق آسیا و برای مقابله با قابلیتهای رو به گسترش نیروی هوایی چین اعزام شده اند و بسیار بعید خواهد بود که این هواگردهای رزمی برای مدت طولانی به خاورمیانه اختصاص داده شوند . پی نوشت : 1- ادامه دارد ................ 2- وینگ چهل هشتم نیروی هوایی ارتش ممالک متحده ، نخستین اف-15 سی خود را در قالب اسکادران 493 به تاریخ 10 ژانویه 1994 دریافت نمود و تا ژوییه همین سال بادریافت هواگردهای سازمانی خود ( سری سی و دی ایگل ) ، سازمان رزم خود را کامل نمود . صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9
  23. 1 پسندیده شده
    اگر تا به اینجا مطالب رو دنبال کرده باشید یک دید کلی نسبت به دقت مورد نیاز جایروسکوپ ها بدست میاورید در اینجا به بررسی یکی از ژیروسکوپ هایی که اطلاعات ان منتشر شده میپردازیم. اگر مشخصات این جایروسکوپ فیبر نوری را مطالعه کرده باشید گفته شده که bias stablity آن کمتر از 0.3 درجه در ساعت است و sclae factor stability آن 100 ppm است اگر این اعداد را در نمودار فوق وارد کنیم در محدوده جایروسکوپ های مورد استفاده موشک های پدافندی یا هوا به هوا قرار میگیرد! یعنی حتی فرا تر از دقت مورد نیاز برای موشک های بالستیک تاکتیکی همه اینها را کنار هم بگذاریم و وقتی وزن این جایروسکوپ را میبینیم یعنی کمتر از 300 گرم میتوانیم حدس بزنیم این ژیروسکوپ در راکت های هدایت شونده یا موشک بالستیک برد کوتاهی مانند فاتح کاربرد دارد حال تصور کنید که نمونه های دقیق تر این جایروسکوپ با وزن طول فیبر نوری چند برابر و ... چه دقت و پایداری خواهند داشت!؟ ژیروسکوپ هایی که در موشک های میانبرد مانند عماد سجیل و خرمشهر قابل نصب هستند. آیا هنوز هم فکر میکنید که نقطه زنی بدونه هدایت ماهواره ایی بلوف است؟
  24. 1 پسندیده شده
    درود به دوستان گرامی واضح است که غرب از ایران به عنوان وسیله ای برای تداوم تامین بودجه های افسانه ای که در جنگ سرد داشتند استفاده می کند و اهداف fund-riding دارد. اما در این امر کامل موفق نبوده زیرا در دوره اوباما بودجه ها به قدری به فنا رفت که ترامپ با بودجه بالای 700 میلیاردی که تصویب کرد حداقل یک سال زمان نیاز دارد تا ارتش خود را بازیابی بکند هر چند همین میزان باقیمانده قدرت آن هم کم نیست. با تبلیغات فراوان اعلام می کنند که با کمک چین (!!!) تامکت های ایران ارتقاء یافته اند و .... و باید F-35 ها را بفرستیم که از متحدین ما حفاظت بکنند و قبلا هم F-22 را در امارات مستقر کرده بودند. اما آنچه رسما دولت ایران رونمایی کرده تنها یک نمونه تامکت احتمالا به شدت صدمه دیده بوده که بازیابی شده و رنگ آمیزی متفاوتی شده است (F-14AM). این درست است که تامکت پلتفرمی جا دار و در صورت ارتقاء ایده آل برای ماموریت های برتری هوایی است اما اینکه اراده ای (==بودجه) اصولا وجود داشته باشد که نیروی هوایی ارتش ایران از حالت یک نیروی زمینی خارج بشود و یا نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مطابق تعریفش به جنگنده های با قابلیت پرواز در ارتفاع بالای 80 هزار پا و مهمات خاص این ارتفاع تجهیز شوند برای من اثبات نشده است و فقط طی 30 سال بعد از جنگ حرفش زده شده است. حتی اگر امروز روسیه به ما 200 فروند سوخوی 35 را مجانی هدیه بدهد معلوم نیست که به اندازه کافی برایشان امکانات زمینی داشته باشیم. ساخت شیلتر و تونلهای ارتباطی زیر زمینی و انبارهای حفاظت شده و هنگر و پارکینگ که دیگر تکنولوژی خاصی نمی خواست که در کشور من نباشد. عینا برای هوانوردی تجاری هم همین است. همه نقشه های فرودگاه امام (آریامهر سابق که قرار بود کپی فرودگاه عظیم جان اف کندی باشد) از 45 سال پیش آماده و موجود است اما فرودگاه تکمیل نشد تا ما از یک درآمد 20 میلیارد دلاری محروم شویم و جاده ابریشم هوایی از امارات عبور بکند بطوری که اگر 400 فروند هواپیمای برجامی به ایران می رسید قادر به پارک کردن آنها در فضای باز هم نبودیم و بدطوری آبرو ریزی می شد. همین الان سر جای پارک دعوا است و چندین مورد تصادف روی زمین بین هواپیما ها رخ داده است. 40 سال است که توسعه زیر ساخت هوانوردی کلا متوقف و منحصر به ساخت فرودگاه های کوچک بدون مشتری در نقاط مناسب برای فرود تکاور و نه مسافر شد. اول انقلاب می گفتند که اینها بلند پروازی طاغوت است و تجمل و امروز هم .... همانطوری که در گزارش گیلمور دیدید خلبان F-35 دچار مشکل انفجار اطلاعات است و اگر مثل تامکت یک افسر RIO به این هواپیما افزوده می شد بسیاری از مشکلات اینچنین کاهش می یافت. از نظر علمی سرعت تغییر و بهبود تکنولوژی های ضد رادار گریزی بسیار بیشتر از سرعت تغییر و بهبود در پلتفرم های رادار گریز هست و بنابراین حتی برای کشوری مثل ایران (با بودجه تحقیقات صفر یا کمتر از 0) امروز تکنولوژی سیستم مخابراتی کوانتومی در فاصله 100 متری موجود است و دور نیست که در زمان خدمتی این رادار گریز ها به رادارهای کوانتیک هم دست پیدا بکند. هر چند که همین الان هم لیدارها و رادارهای باند L و ... می توانند این جنگنده های رادار گریز را ردیابی بکنند. در مورد اینکه دوستان فرموده بودند که تامکت و موشک فکور آن قادر به رهگیری F-35 از فاصله مناسب نیستند باید به عرض برسانم که در پست قبلی در همین تاپیک به امکان استفاده از رادارهای باند L در تامکت اشاره کرده بودم تصویرش را هم گذاشته بودم. باید بگویم این رادار ها بر روی موشک فکور هم قابل پیاده سازی است و تنها فرقش این هست که از رادار باند ایکس ارزانتر هستند. با یک کارت پردازشی خوب درون موشک و یکی هم درون هواپیما امکان رهگیری وجود دارد. اگر اراده ای برای ارتقاء وجود داشته باشد. درون بدنه تامکت جای کافی برای نصب چند رادار باند L که از هزینه و تکنولوژی به مراتب ساده تری نسبت به باند X موجود برخوردارند وجود دارد و اگر علاقه ای به دستکاری درون تامکت به دلیل اینرسی کاربران وجود ندارد، می توان به سادگی دو پاد باند L ارزان قیمت و دو تیر فکور را به تامکت لود کرد. رادارهای باند موج بلند درون پادها می توانند جنگنده پنهان کار برای باند موج کوتاه دشمن (مثلا F-22) را در یک Resolution-Cell خوب رهگیری کنند و با استفاده از دیتالینک موشک فکور را به نزدیکی هدف ارسال کنند. اینجا است که خود موشک می تواند از انواع سیکر جدید استفاده بکند تا با دقت مناسبی به هدف برسد. موشک فکور به کل ساخت داخل است و خیلی راحت می شود یک سیکر اپتیکی مبتنی بر پردازش تصویر و یا رادار ساده ارزان باند L را به آن افزود تا فکور خود را به نزدیکی پنهانکار رسانده و ... . بر خلاف پلتفرمهای بر پایه اسپارو مثل آمرام روی پوسته بدنه و بالکهای فکور می شود آنتنهای مناسبی پیاده کرد تا بهترین گین را برای باند موج بلند داشته باشند. تنها فرقش با فکور اصلی این هست که ارزانتر خواهد بود. البته حامل فکورها می تواند هواپیمای دیگری باشد مثلا یک فطرس تا مداومت پروازی تامکت بیشتر گردد. حتی اگر قرار باشد که نبرد هوایی هم نداشته باشیم یا موشک فکور اینقدر گران باشد که نیروی هوایی نتواند با صرفه جویی در بودجه محدود خود آن را بخرد. وجود یک پاد رادار باند L می تواند فاصله F-35 تا تامکت را به خوبی مشخص بکند و دست کم از هدف قرار گرفتن تامکت به صورت غافلگیری توسط F-35 ها جلوگیری کرده و با اقدامات تاکتیکی کاری کرد که پنهان کارها یا به اهداف خود نرسند یا به پایگاه خود.
  25. 1 پسندیده شده
    با سلام خدمت دوستان      در باب اهمیت " ایراد ضربه نخست "        کسی که دریک جنگ ، خودش را برحق بداند ، توان وی  برای ادامه ، صد چندان می شود ، ولی نیرومندتر از همه، کسی است که ضربه نخست را وارد می کند .   پروفسور روابط بین الملل ، "فردریک ساموئل نورتیج " ( اکتبر 1918 - مارس 1985)