با سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ؛به اتفاق هم مبحث موشکهای بالستیک رو ادامه میدهیم: موشک های بالستیک برد متوسط Medium-range ballistic missile (قسمت سوم) Hwasong-9 : موشک زمین به زمین بالستیک برد متوسط هواسنگ-9 (Scud-ER) ساخت جمهوری خلق کره (کره شمالی) است. گفته می شود که این موشک بالستیک از سال 2000 در اختیار کشور سوریه هم قرار گرفته است و منابعی در ترکیه مدعی این هستند که سوریه خط تولید Scud-ER را هم راه اندازی کرده است. این موشک دارای برد ماکزیمم 995 کیلومتر است. این موشک ساخته سال 1994 میلادی است و از تعداد تولید شده این موشک اطلاعی در دست نیست. در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Scud#Hwasong-9/Scud-ER Pukkuksong-1 : موشک زیردریائی پرتاب بالستیک برد متوسط پوک کوک سونگ-1 ساخت جمهوری خلق کره (کره شمالی) است. این موشک بالستیک گاها با نام KN-11 نیز شناخته می شود توسط زیردریائی Sinpo-class ( ساخت کره شمالی) قابلیت حمل و پرتاب را دارد. این موشک دارای برد عملیاتی 500 الی 2000 کیلومتر بود. سال ساخت این موشک سال 2017 میلادی است و توان حمل کلاهک هسته ای را نیز دارا می باشد. در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Pukkuksong-1 Pukkuksong-2 : موشک زمین به زمین بالستیک برد متوسط پوک کوک سونگ-2 ساخت جمهوری دموکراتیک خلق کره (کره شمالی) است. این موشک که در واقع بر خلاف بسیاری از موشک های بالستیک ساخت کره شمالی ، از سوخت جامد استفاده میکند در خارج از مرزهای کره کد KN-15 شناخته می شود. با توجه عدم اعلام رسمی دولت کره شمالی ، اما بر اساس برآوردها احتمالا این موشک دارای برد 1200 الی 2000 کیلومتر می باشد. سال ساخت این موشک سال 2017 میلادی است و توان حمل کلاهک هسته ای را نیز دارا می باشد. در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Pukkuksong-2 Shaheen-II : موشک زمین به زمین بالستیک برد متوسط شاهین-2 تنها ساخته جمهوری اسلامی پاکستان است که در این پست به معرفی آن می پردازیم . این موشک دارای برد 1500 الی 2000 کیلومتر می باشد. این موشک در نوامبر سال 2014 تولید شده است. در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Shaheen-II Ghadr-110 : موشک زمین به زمین بالستیک برد متوسط قدر-110 هم ساخت جمهوری اسلامی ایران است که به معرفی آن می پردازیم. طبق ادعای منابع غربی این موشک دارای برد ماکزیمم 1800 الی 3000 کیلومتر است. منابع غربی مدعی هستند که این موشک نوعی بهینه سازی موشک شهاب - 3 می باشد و در سال 2007 به تولید رسیده است. ادامه دارد ... ----------- پ.ن 1 : امیدوارم که مورد پسند دوستان واقع شده باشد. دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : ان شاء الله در پست های بعدی به ترتیب سایر موشکهای بالستیک (برد متوسط ) را به اتفاق بررسی خواهیم نمود.

با سلام    پایه گذاران دلتا        از چپ به راست :     1- ژنرال ولنی وارنر ، وی درسال 1979 ،  فرمانده سپاه 18 هوابرد نیروی زمینی ارتش ایالات متحده بشمار می رفت    2-  ژنرال جک مک مول ، جانشین ژنرال رابرت کینگستون در مرکز کمک نظامی  جان. اف. کندی    3- ژنرال ادوارد . سی . مایر ، رییس ستاد نیروی زمینی ( 22 ژوئن 1979 الی 30 ژوئن 1983 / وی در ستاد نیروی زمینی به " شای" ( کمرو) مشهور بود اما در دلتا ، لقب "موسی " به وی داده شد .         از چپ به راست :   1- ژنرال رابرت کینگستون ، فرمانده وقت مرکز کمک نظامی جان . اف. کندی ( به اعتقاد بکویث ، با رفتن وی از این مرکز ، دلتا پشتیبان مهمی را از دست داد )   2- ژنرال برنارد .دبلیو . راجرز / فرمانده ستاد نیروی زمینی ( یکم اکتبر 1967 الی ژوئن 1979)   3- ژنرال  ویلیام دیپوی ، ( با کد رادیویی " بیل وحشی ") فرمانده وقت لشکر یکم پیاده در ویتنام      از پلی می تا طبس

" ایگل های تازه نفس برای نیروی هوایی ایالات متحده " شرکت هواپیماسازی بویینگ نمونه مفهومی یک نسخه جدید از جت مافوق صوت F-15C را با هدف دستیابی به یک جنگنده برتری هوایی جهت حفظ ناوگان عملیاتی فرسوده این نسخه از ایگل را تا سال 2040 رونمایی نمود . نسخه استاندارد F-15C در حال شلیک اسپارو بسته ارتقایی این نسخه که با شناسه 2040C شناخته می شود ، عمدتاً شامل مقرهای حمل مهمات چهارتایی برای دوبرابر شدن ظرفیت حمل مهمات هوا به هوا و رساندن آن به 16 و اضافه نمودن مخازن سوخت تطبیقی برای افزایش برد عملیاتی آن خواهد بود . این شرکت برای بهبود توانایی های ارتباطی این پرنده رزمی ، به شکل طبیعی بسته TALON HATE، ( که همان برنامه نیروی هوایی برای اتصال شبکه انتقال داده میان جنگنده های اف-15 با محصول جدید لاکهید مارتین اف-22 رپتور را شامل می گردد ) را پیشنهاد داده است . در حوزه بقاء پذیری ، بسته پیشنهادی بوئینگ شامل رادار آرایه فازی فعال محصول ریتئون ،APG-63 V.3 و جستجوگر مادون قرمز دوربرد (IRST) برای محقق نمودن شعار " اولین در کشف ، اولین در شلیک و اولین در انهدام " در رزم هوایی خواهد بود . APG-63 V.3 این نمونه جدید (2040C) به سیستم هشدار دهنده فعال/ غیرفعال عقاب (EPAWSS) ( برنامه طراحی شده برای تجهیز چهار نسخه جنگنده ایگل به آخرین تجهیزات جنگ الکترونیک ) مجهز خواهد شد. براساس پیش بینی ها ، انتظار می رود تا این قرار داد بزودی منعقد گردد . معاونت شرکت هواپیماسازی بوئینگ ( مایک گیبونز) اعتقاد دارد که نسخه مفهومی 2040C ، نسخه تکامل یافته مدلی است که تحت شناسه سایلنت ایگل ، به کره جنوبی پیشنهاد شده است ، البته به شکل بارزی با توجه به محدویتهای فناورانه بویژه در حوزه رزم هوایی و مرگ آوری تسلیحات . وی در کنفرانسی که از سوی انجمن نیروی هوایی برگزار شده بود ، چنین اعتقاد داشت که ، دو جنگنده رزمی ایگل و رپتور ، حداقل تا 2030 در کنار هم وارد عرصه نبرد خواهند شد و ارزیابی ها و تجزیه و تحلیل های انجام شده نشان می دهد این ترکیب ، یک راه حل مناسب برای نیروی هوایی بشمار می رود . وی در ادامه چنین توضیح داد که نیروی هوایی بخشی از بودجه لازم برای این طرح را تامین نموده است و بویینگ در حال مذاکره با طرفهای علاقمند به این پروژه برای برعهده گرفتن باقی سرمایه لازم است . وی معقتد است ، دو برابر شدن ظرفیت حمل مهمات ، چیزی نیست که در محور اصلی برنامه ارتقاء ایگل قرار داشت باشد ، اما اطلاع موثقی وجود دارد که نیروی هوایی به این پروژه بسیار علاقه مند است . گیبونز براین عقیده است که نیروی هوایی به جای تمرکز بر طرح های ارتقاء این پرنده برای حمل سلاح در داخل بدنه ، ( با هدف کاهش سطح مقطع راداری ) ، می بایست به تهدیدهای در حال تحول ، بویژه جنگنده های جدید روسی و چینی توجه کرده و این استراتژی نیروی هوایی را به سوی ارتقاء تعداد بیشتری از جنگنده های موجود سوق می دهد . با توجه به محدود شدن تولید اف-22 به 195 فروند ، نیروی هوایی مجبور خواهد بود تا جنگنده های ایگل سری C را در بازه طولانی تر در خدمت نگاه دارد واین نیازمند برنامه ریزی برای بکارگیری پرنده هایی است که قادر باشند بصورت ترکیبی در ارتفاع بالا و پایین ، ماموریتهای رزمی محوله را اجرا نمایند . براساس پیش بینی ها ، بویینگ یک بازار 200 فروندی از این جنگنده را برای نیروی هوایی و گارد ملی را هدف قرار داده است و بسته ارتقاء پیشنهادی می تواند قسمتی از برنامه افزایش عمر عملیاتی این پرنده بحساب آید . گیبونز می گوید : اگرچه بخش بزرگی از ناوگان ایگل های سری c نیروی هوایی بیشتر از 20000 ساعت پروازی را پشت سر گذاشته اند و تعدادی نیز به نسبت از عمر کمتری برخوردارند ، اما این پرنده ها به بالها و سکان های عمودی جدید نیاز مبرم خواهند داشت . وی در 15 سپتامبر 2015 ، در جریان یک میزگرد رسانه ای مشترک با فرماندهی مرکز رزم هوایی نیروی هوایی ، ژنرال هاک کارلیس چنین بیان نمود که جنگنده های F-15C نیروی هوایی ، در آینده نزدیک نیاز شدیدی به ارتقاء و اضافه شدن قابلیتهای تهاجمی جدید دارند که این مساله باید توسط نیروی هوایی در نظر گرفته شود . لایحه بودجه درخواستی برای انعقاداین قرار داد قابل توجه خواهد بود ، اما وی اعتقاد دارد که برنامه ریزی به منظور شروع نوسازی و ارتقاء این جنگنده ها ، منوط به روشن شدن تعداد رپتورهای تحویلی است . بویینگ علاوه بر نیروی هوایی ایالات متحده ، سایر کاربران این جنگنده نظیر نیروی هوایی ژاپن ، رژیم صهیونیستی و عربستان را بعنوان بازار بالقوه این بسته ارتقاء در نظر دارد . صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ مقدمه ای بر جنگ های هیبریدی – تئوری ، تاریخچه و حال بخش اول واژه جنگ هیبریدی به طور گسترده ای در جامعه امنیتی بین‌الملل در پی الحاق کریمه به روسیه در سال ۲۰۱۴ مورد بحث قرار گرفت و همچنان یک منبع نگرانی برای ناظران سیاست کنونی روسیه می باشد (م . البته این مساله برای جامعه امنیتی غرب صادق است زیرا آنها پیش از ماجرای کریمه از جنگ هیبریدی استفاده کرده بودند اما هنگامی که روسیه از این مدل جنگ استفاده نمود زنگ خطری جدی برای آنها به صدا درآمد) . ردیابی سیر تحول این مفهوم در طول دو دهه اخیر مفید است ، زیرا درک مشترک این مورد برای بررسی اقدامات متقابل احتمالی ناتو در برابر جنگ هیبریدی حیاتی است. بر طبق تحقیقات ما، اولین بار که این اصطلاح در یک متن عمومی در دسترس عموم قرار گرفت ، در پایان نامه کارشناسی ارشد لتونی رابرت واکر یکی از اعضای سپاه تفنگداران نیروی دریایی ایالات متحده در سال 1998 بود . واکر به بحث توانایی عملیاتی نیروی دریایی به عنوان یک نیروی هیبریدی برای یک جنگ هیبریدی اشاره کرده بود . او می گوید : جنگ هیبریدی چیزی است که مابین شکاف جنگ های نیروهای ویژه و متعارف قرار دارد . این تعریف اولیه جنگ های هیبریدی به یک نقطه ی داخلی بهره وری می پردازد : بهترین استفاده از منابع کمیاب نظامی از طریق ترکیبی از نیروهای متعارف و غیر متعارف به دست می آید (م . امروزه آمریکایی ها برای این تعریف از عبارت Compound Warfare استفاده می کننئ که من از آن به عنوان جنگ ترکیبی یاد می نمایم) . در سال ۲۰۰۲، یکی دیگر از دانش جویان با نام سرگرد ویلیان نیمث از این عبارت در پایان‌ نامه خود برای بحث در مورد راه‌ های مقابله با اقدامات خصمانه آنچه او جوامع مختلط و هیبریدی می‌ نامید، در یک مطالعه موردی در مورد جنبش جدایی طلب چچن مورد استفاده قرار داد . نیمث نه تنها ارتباط بین نهاده های نظامی و غیرنظامی را بررسی کرد ، بلکه چگونگی ترکیبی از رویکردهای سنتی و مدرن و فعالیت‌های مدنی و جنگی برای ایجاد یک نیروی هیبریدی موثر را بیان نمود . وی ادعا کرد که که جنگ هیبریدی به طور فزاینده‌ای رایج خواهد شد و این اصل را مبنا قرار داد که نقاط قوت جنگ های هیبریدی در هنگام استفاده از تاکتیک های چریکی توسط نیروهای به شدت سازمان یافته و از نظر تکنولوژیکی پیشرفته در زمان های تقابل های دشوار کمک کننده هستند . به عبارت دیگر، هنگامی که یک ارتش مدرن با یک نیروی هیبریدی کوچک ‌تر روبرو می‌شود، نیروی متعارف مجبور خواهد بود در دکترین های خود تجدید نظر کند و رویه‌های عملیاتی خود را تطبیق دهد تا بتواند آسیب ‌پذیری‌های حیاتی دشمن هیبریدی را شناسایی و از آن ها بهره ‌برداری کند. این سازگاری، نیروهای مدرن را قادر خواهد ساخت تا مرکز ثقل حریف را مورد حمله قرار دهند و بنابراین آزادی حرکت، ظرفیت و اراده آن ها برای مبارزه را کاهش دهند . اما آوازه مفهوم جنگ هیبریدی به وسیله مقاله ‌ای که در سال ۲۰۰۵ توسط جیمز ماتیس و فرانک هافمن در مجله موسسه نیروی دریایی ایالات ‌متحده منتشر شد افزایش یافت . این دو نویسنده توجه خود را به این حقیقت جلب کردند که برتری نظامی متعارف و تکنولوژیکی ایالات‌ متحده می‌تواند نه تنها توسط کشورهای دیگر بلکه توسط بازیگران و مخالفان غیر دولتی کمتر بهره مند ، از طریق استفاده ترکیبی از فناوری‌ های پیشرفته به چالش کشیده شود. کشورهایی که دارای نیروهای متعارف پیشرفته هستند احتمالا با رویه ها و تاکتیک های نامنظم مواجه می شوند که نشان دهنده یک مزیت است : دشمنان ، ظرفیت و تکنیک‌ ها و توانایی‌ های پایین خود را از طریق استفاده از تروریسم ، شورش و تاکتیک‌های چریکی جبران می‌ کنند . این تهدیدات به احتمال زیاد ، توسط تشکل‌ های شبه ‌نظامی که براساس پیشینه های قومی و سندیکاهای تبه کاری سازمان یافته ، تشکیل شده اند ، از طریق حملات سایبری علیه زیرساخت ‌های ضروری نظامی و غیرنظامی مانند شبکه ‌های سیاسی ، مالی و ارتباطی انجام خواهد شد . هافمن در مقاله خود در سال 2007 با عنوان منازعات در قرن 21: ظهور جنگ های هیبریدی ، از نمونه های تاریخی برای کشف مفهوم جنگ های هیبریدی استفاده کرد . هافمن ، جنگ های هیبریدی را به عنوان طیف وسیعی از حالت های مختلف جنگ از جمله قابلیت های متعارف ، سازمان دهی و تاکتیک های نامنظم ، اعمال تروریستی از جمله خشونت و اجبار و نابهنجاری های جنایی تعریف نمود . هافمن سپس این تعریف را درباره چندین مورد تاریخی از جمله شورشیان ایرلند در سال های 1919 و 1920 ، مجاهدین افغان در دهه 1980، شورشیان چچن در دهه 1990 و حزب الله لبنان در جنگ سال 2006 با اسرائیل مورد بررسی قرار داد . آنگاه هافمن مدعی می شود ، حزب‌الله نمونه ‌ای از یک نیروی هیبریدی مدرن است ، زیرا بر ترکیبی از ابزارهای نظامی و غیر نظامی تکیه دارد و هدف خود را از طریق تحرکات استراتژیک سازمان دهی شده و با سلول‌ های غیر متمرکز که از تاکتیک‌های انطباقی مختلف استفاده می‌کنند، بدست می آورد . در سال‌های بعد از انتشار مقاله هافمن ، دپارتمان دفاعی آمریکا (وزارت دفاع) و اداره پاسخگویی دولتی (GAO) عبارت جنگ هیبریدی را مورد ارزیابی قرار دادند تا روش‌های مورد استفاده دشمنان آمریکا و نیروهای متحد در عراق و افغانستان را بهتر توصیف کنند . در گزارشی که در سال ۲۰۱۰ منتشر شد ، به نظر آن‌ها نیازی به تعریف رسمی جنگ هیبریدی به عنوان یک زیرمجموعه منحصربفرد از اصطلاحات جنگ (مانند جنگ بیولوژیک ، جنگ‌های نامنظم ، یا جنگ زمینی) نبود و وزارت دفاع آمریکا و GAO از مقامات و دانشگاهیان خواستند که جنگ هیبریدی را به عنوان یک زیر مجموعه برای جنگ معرفی نکنند ، اما این بی تفاوتی در سال ۲۰۱۴ با الحاق کریمه به روسیه به پایان خود رسید . صرفا برای میلیتاری - بن پایه : Introduction: The Theory, History, and Current State of Hybrid Warfare - CTX Magazine Volume 6, No 4 2016 پی نوشت 1 – مطلب ارائه شده دیدگاه جامعه امنیتی غرب به مفهوم جنگ هیبریدی می باشد . انشاالله در آینده این مفهوم را از دیدگاه روس ها هم بررسی خواهم نمود تا دوستان با نظریات مختلف در این موضوع آشنا شوند . پی نوشت 2 – اگر خدا بخواهد قصد دارم تا در سال جاری با ارائه مقالات متفاوتی در باب موضوع جنگ هیبریدی ، انجمن میلیتاری را به عنوان مرجعی برای این مفهوم قرار دهم . در این راه از تمامی اساتید و کاربران فرهیخته انجمن استدعا دارم که با ارائه نظرات و انتقادات و بیان اشتباهات ، بنده را یاری داده و حرکت در این مسیر را تسهیل نمایند . پی نوشت 3 - فکر کنم در انجمن جای خالی بررسی بنیادین و جامع حزب الله لبنان و نقش نیروهای مسلح ایران در سازمان دهی آن به عنوان یکی از نقاط درخشان تفکر ایرانی - لبنانی و شیعی بسیار خالی باشد . امیدوارم روزی این بی توجهی توسط دوستان پایان بپذیرد . انشاالله ادامه خواهد داشت ...

کسی که زیاد تقلا میکنه به دیگران اتهام بزنه قطعا خودش رو در مظان اتهام میبینه، این حجم ناپختگی در تاریخ آمریکا و شاید غرب بی سابقه است. فقط من موندم که اگر ما موشک پدافندی شلیک کردیم به پهپاد آمریکایی، چرا موشک دور برگردون کرده و از سمت امارات بصورت کروز خورده به وسط کشتی!! به احتمال بسیار همون پهپاد با هلفایر زده.

ایده خوبیه، ولی یه مورد تکنیکی داره، موشکهای شهاب 1 و 2 سوخت مایع هستند، یعنی باید قبل از شلیک سوختگیری شوند که این خود یه زمانی میبره و متاسفانه در نسخه های قدیمی سوختگیری حتما باید در زمانی که موشک ایستاده هست انجام بشه. این موشکها زمانی سوختگیری میشن که 100 درصد احتمال شلیک باشه، اگه به هر دلیلی سوختگیری و مجددا تخلیه بشن قبل از سوختگیری مجدد حتما نیاز به بازبینی و چک مخازن و لوله ها جهت اطمینان از عدم آسیب دیدن سیستم سوخترسانی هستند (سوخت بشدت خورنده ای دارند) لذا امکان شلیکهای فوریتی از بین میره. اما، با توجه به اینکه به سرجنگی یک تنی و 800 کیلویی دیگه نیاز نیست و سرجنگی سبکتر خواهد شد، براحتی برد موشک به بالای 1000 کیلومتر میرسه و امکان هدف قراردادن اهداف دور دست تر فراهم میشه. به موارد فوق اضافه کنید تکنیکهای الینت و سیگینت که برد و دقت قابل قبولی هم دارند. بله، حتی از برد بیشتر هم قابل شناسایی هست ولی تجهیزات حساستری رو میبطلبه، احتیاجی هم به سوپر کامپیوتر و ابر کامپیوتر نیست، اساسا نوع و جنس امواجی که یک آواکس از خودش منتشر میکنه به نوعی هست که خود به خود از میان تمام پرنده ها متمایز میشه و نیازی به کنکاش نیست. پیشنهاد خوبیه (اون نقض پیمانها و ... که به هیچی هیشکی نیست و اهمیتی هم نداره) ولی در کوتاه و حتی میان مدت دستمون رو نمیگیره، به دو دلیل: 1- فعلا موشکی که ماهواره به مدار زمین آهنگ بفرسته نداریم (مدارهای نزدیکتر هم برای این کاری که شما مد نظر دارید به کار نمیان) 2-بحث زمان، و اینکه تا اون مهمات این فاصله زیاد رو طی کنند عملا خیلی زمان میبره. این خوبه و کاربردی هم هست، حتی برای جنگنده ها. صد در صد. اهمیت آواکسها تا اونجاست که از 1990 هیچ جنگی توسط آمریکایی ها بدون پوشش کامل آواکسها شروع نشده، زدن آواکسها یا خارج کردنشون از میدان نبرد اشراف اطلاعاتی آمریکا بر هوا و زمین رو از بین می بره. اینو سالهایی پیش در برخی تاپیکها بحث کردیم، از جمله خودم ایده موشک سجیل در نقش زمین به هوا رو دادم، اون موقع زهرآگین ترین حربه آمریکایی ها موشک کلکم با برد 1500 کیلومتر بود، که لازم بود قبل از اینکه به فاصله 1500 کیلومتری هدفشون (فرض کنید هدف تهران یا نطنز یا اراک یا ... باشه) برسن هواپیمای حامل زده بشه (زدن یک هدف بهتر، ارزانتر و آسانتر از زدن چندین هدف است و اطمینان بیشتری را هم ایجاد می کند). ایده این بود که با رادارهای OTH حرکت گله های بمبر (یا حتی تکی) شناسایی و موشکهای سجیل به سمت اونها روانه بشن، بقیه کار هم تقریبا به همین شکلی بود که در اینجا بحث شده. عرض شد که در میانه مسیر با ارتباطاتی در حد میلی ثانیه اصلاح مسیر میسر است. کاملا موافقم، بسیار عالی و کم هزینه هستند. هنر این هست که نقطه قوت دشمن رو به نقطه ضعف علیه اش تبدیل و از اون استفاده کنی، معنی این جمله در اینجا این هست که اخلال هرچی قویتر باشه این امکان رو به شما میده که از فاصله دورتری هدف رو با استفاده از تکنیکهای HOJ کشف و تراک کنی. این پهپادهای معمولی بله، منظور پهپادی با ماموریت تخصصی رهگیری/برتری هوایی هست. به صورت یک پاد طولی در زیر بدنه پهپاد قابل نصب هست، اینطوری دیگه مشکل بزرگی آنتنش هم حله.

حالا پیچ ها چون تبدیل به موضوع مهمی! شدند باید اشاره کرد میتونه دلایل مختلفی داشته باشه. از نمایشی بودن صحنه هایی که برای کلیپ قراره استفاده بشه. تا ممنوعیت ابزارالات الکتریکی در اون مرحله. نهایی نبودن مرحله مونتاژ و ... اصولا وقتی کلیت یک محصول به اون پیچیدگی و دقت تولید شده واقعا حداقل اعتبار را باید قائل شد که اون مجموعه خودش بهتر میدونه چطور میشه پیچ را سفت کرد و چه روشی نیاز هست. مثل ماجرای تهویه رادار و برخی ایرادات نشات گرفته از تلگرام و اینستا که گویا برخی دستان جدی را هم درگیر کرده (محیط اینستا و تلگرام مثل سم میمونند! هر چه قدر بیشتر درش باشی ذهن مسموم تر میشه و بیشتر شبیه ادم های (غالب) درونشون میشی حتی اگر مدام با خودت تکرار کنی نه من از این قماش نیستم و فقط دارم هدایتشون میکنم به سوی محتوای عمیق تر! ) مثل زامبی های سطحی کن! سطحیت میکنند. (حالا بحث عمیق بودن ما و اونا و اینجا و اونجا نیست، بلکه یک توصیف موقعیت از نوع محتوای موجود هست و حوصله و تمرکز آدمها در هر فضای با ذات خاص خودش که طبیعی هم هست)

برادر من ترکمتر کارش همینه که نیروی گشتاور رو محاسبه میکنه و اجازه کم یا زیاد سفت شدن از یک عدد مشخص رو نمیده. سفت کردن بیش از حد هم خوب نیست. چون هم باعث تجاوز از حد توان پیچ و احتمال بریدن در تکانه ها میشه، و هم باعث ناهمگونی در میزان فشار همه پیچها میشه. به عبارتی وقتی یک قطعه به قطعه ای دیگه پیچ میشه باید همه سطوح به یک اندازه متوازن بهم فشار بیارن. اصولا ترکمتر اختراع شد که این توازن حفظ بشه. مکانیکهای حرفه ای در بستن چرخ ماشین هم حتما از ترکمتر استفاده میکنن، هم ضربدری میبندن و یک دفعه یکی رو سفت نمیکنن، بلکه همه رو کم کم میبندن تا هر چهار تا پیچ متوازن بسته بشن. حالا اون که چرخ ماشینه با سرعت 200کیلومتر در ساعت. وقتی با موشکی با سرعت بیش از 6 ماخ سر و کار داریم، توجه به این ریز نکات اثر جدی در نتیجه کار داره.

اتفاقا من که مکانیکم هیچ وقت پیچ های مهم موتور رو با اچار بادی نمیبندم و با دست میبندم که از سفتی اندازه پیچ مطمئن بشم . معمولا هم پیچ های مهم استاد کارها با دست میبندن چون بهتر میشه اعتماد کرد . اچار باد وابسته به موتور باده قدرتش خیلی متغیره و اصلا قابل اطمینان در این کار نیست

بسمه تعالی آیا ایران دکترین "تلافی بزرگ" را اتخاذ خواهد کرد؟ زرادخانه موشکی ایران روز پانزدهم ماه می، ایران در اولین پاسخ به تحریم‌های آمریکا اعلام کرد انجام برخی از تعهدات خود را ذیل توافق هسته ای متوقف خواهد کرد. علاوه بر آن، تهدیدهای نظامی علیه ایران رو به رشد است که موجب تقویت جنبه نظامی پاسخ ایران می شود. همچنان که افزایش تنش بین ایران و ایالات متحده آمریکا که توجه رسانه ها را به خود جلب کرده است، در پاسخ به فشار آمریکا، تهران نیز اقدامات بلندمدت نظامی را مورد توجه قرار داده است. تهران معتقد است کمپین "فشار حداکثری" کابینه ترامپ می تواند اختلاف سطح نظامی بین ایران و همسایگانش را تقویت کند و تعادل نظامی بین آنان را برهم زند. ترامپ این فشار حداکثری را راهی برای مهار قابلیت های نظامی ایران و تبدیل این کشور به یک کشور عادی می بیند. با این حال تهران هراس دارد که هرگونه عدم تعادل نظامی در آینده می تواند یک جنگ به رهبری عربستان سعودی یا اسرائیل را ضد ایران شعله‌ور کند حتی اگر هدف ترامپ این نباشد. این موضوع رهبران ایران را متقاعد کرده است که یک دکترین نظامی جدید را اتخاذ کنند. افزایش شدت عمل ترامپ موجب شده است درک ایرانیان از تهدید تغییر پیدا کند. مردم نه فقط برای "دولت انقلابی" بلکه یک تهدید وجودی را برای خود ایران احساس می‌کنند. فشارهای ایالات متحده باعث تقویت هوادران جمهوری اسلامی شده است تا گفتمان "دفاع از انقلاب" را با "دفاع از ایران" در هم آمیزند که در نتیجه جذابیتهای بیشتری در میان مردم عادی ایران دارد. این تحولات با وجود فشارهای عظیم اجتماعی حمایت مورد نیاز رهبران ایران را جهت بسیج منابع ملی برای زمینه نظامی فراهم می کند. آیت الله خامنه‌ای رهبر عالی ایران متقاعده شده است که تنها راه جلوگیری از حمله ایالات متحده و یا درگیری‌های آینده، پاسخ دادن به تهدیدها از همان نوع تهدید است. در واقع او تاکیده کرده است ایران تهدیدات را با تهدیدات بیشتری پاسخ خواهد داد. پایگاه‌های موشکی ایران ساخته شده در زیر زمین برای حفاظت از مهمترین دارایی‌های نظامی ایران و توان واردن کردن ضربه دوم به عبارت دیگر وی معتقد است برای حفظ بازدارندگی در برابر آمریکا، ایران نیازمند تشدید سطح تهدید است. از نظر عملی، پاسخ نظامی ایران باید در قالب یک بررسی دکترینال جهت تعادل افزایش تهدیدها باشد. این بدان معنی است که دکترین نسل دومی فعلی "ضرب دوم" به دکترین نسل سومی "تلافی بزرگ" تغییر پیدا کند. در راستای این امر، آیت الله خامنه‌ای از سرلشگر حسین سلامی فرمانده جدید سپاه پاسداران خواسته است تا استراتژی‌های اصلی سپاه پاسداران را بازتعریف کند.وی به فرمانده سپاه دستور داده است تا گام‌های تکمیلی برای مرحله دوم انقلاب را آماده کند. ماموریت مرحله دوم انقلاب تاکید بر حفظ تمامیت ارضی دارد و خواستار گسترش نقش منطقه‌ای و جهانی جمهوری اسلامی ایران است. ژنرال سلامی که در رتبه بندی سپاه پاسداران فردی بسیار قابل احترام است و به عنوان یک متفکر استراتژیست شناخته می‌شود در 24 آوریل اعلام کرد: عملیات‌های سپاه پاسداران باید در سطح جهانی گسترش یابد تا فضا را برای دشمن در محدوده وسیع ناامن کند. این مفهوم یک پایه و اساس برای بازبینی اصولی بود. نسل اول دکترین نظامی ایران "بازدارندگی موثر" با استفاده از جغرافیای گسترده ایران به منظور افزایش عمق فیزیکی و فرسایش دشمن مهاجم در طی سال‌های 2003-2010 توسعه یافت. این دکترین برای افزایش هزینه‌های بالقوه دشمن و کاهش روحیه مهاجمان به منظور جلوگیری از حمله آنان طراحی شد. برنامه‌های مختلف عملیاتی از جمله دفاع موزاییکی برای این کار توسعه یافت. در ضمن ایران استراتژی نفی دسترسی/تحدید منطقه‌ای ( A2/AD) را برای تقویت عمق فیزیکی خود جهت جلوگیری از قابلیت مانور و دسترسی دشمن به دارایی‌های منطقه‌ای خود اجرا کرد. با این حال وابستگی این استراتژی به فرسایشی بودن جنگ تنها می تواند از حملات بزرگی نظیر تهاجم ایالات متحده یا ناتو جلوگیری کند که در نهایت به حمله گسترده به ایران منجر خواهد شد. حملات موشکی ایران به مواضع داعش در دیروالزور سوریه در پاسخ به عملیات تروریستی داعش در تهران در مقابل نسل دوم دکترین نظامی ایران که طی سال‌های 2011-2014 توسعه یافت در پاسخ به تهدیدات در حال ظهور کشورهای شورای همکاری خلیج فارس، اسرائیل و داعش بود. این دیگر به عنوان تهاجم قریب الوقوع ایالات متحده آمریکا در نظر گرفته نمی‌شد. این دکترین ماهیت دفاعی سیستم نظامی ایران را حفظ کرد در حالیکه ضربه دوم بر عمق استراتژیک خارجی و قدرت آتش نیروهای نیابتی ایران و موشک‌های دور ایستا تکیه داشت. دریادار علی شمخانی رئیس شورای عالی امنیت ملی ایران می گوید: ارزش ضربه دوم به معنای بازدارندگی است. با این حال کمپین "فشار حداکثری" ترامپ در حال تغییر ارزیابی‌های تهدیدات ایران به منظور بازنگری در دکترین نظامی ایران می‌شود. علاوه بر آن، دکترین نظامی نسل دوم، قبل از اتحاد کشورهای شورای همکاری خلیج فارس با اسرائیل طراحی شده بود. دکترین در حال ظهور نسل سوم بر این ایده استوار است که دکترین ضربه دوم، توانایی جلوگیری از حملات اتحاد آمریکا- شورای همکاری خیلج فارس- اسرائیل را ندارد. تشدیدهای اخیر در باعث افزایش سرعت تطبیق این دکترینال است. دکترین نظامی در حال توسعه با شاخصه آمادگی ایران برای افزایش گستره نبرد شناخته می‌شود، در حالی که دشمن از شدت اقدامات تهاجمی ایران در خارج از مرزهایش غافلگیر می‌شود. سخنگوی اصلی نیروهای نظامی ایران (به احتمال زیاد مقصود نویسنده سرلشکر باقری باشد) در 25 آوریل گفت: در برابر حملات آمریکا استراتژی تدافعی اتخاذ نخواهیم کرد. به نظر این اصلاحیه، یک تغییر از دکترین ضربه دوم محدود به دکترین تلافی عظیم است. حضور نیروهای حزب الله در جنگ سوریه/ این نیرو بزرگترین گروه نیابتی ایران است که برای مهار اسرائیل تشکیل شده است بر خلاف دکترین تلافی بزرگ دالس در 1954، دکترین ایران بر پایه قابلیت‌های هسته‌ای نیست. در عوض بر دو هسته اصلی استوار خواهد بود: 1- گسترش عمق استراتژیک با گسترش جغرافیای منطقه جنگ 2- غافلگیری دشمن با مرگبار کردن فضای نبرد. دومین مورد توسط قدرت شلیک‌های عظیم به دست می‌آید. با توجه به دکترین جدید، ایران تصمیم دارد ابتکار عمل در تعریف شرایط فضای نبرد و مکان‌های نبرد را به دست بگیرد. بدین ترتیب دشمنان را در یک جنگ اجباری در داخل و خارج از مرزهای خود درگیر می‌کند تا هزینه‌های غیرقابل تحملی را برای دشمن به بار آورد. به وضوح این نقطه عطفی در تفکر استراتژیک ایران است زیرا مفهوم نسل اول جنگ فرسایشی را با مفهوم نسل دوم عمق استراتژیک خارجی ترکیب می‌کند. در حال حاضر ایران ردپای نظامی خود را تا بنادر مدیترانه گسترش داده است. هم اکنون ایران تمایل دارد برای تحمیل هزینه‌های جهانی به دشمنان بیشتر در دریای سرخ و شمال آفریقا، درک خود را از عمق استراتژیک بازتعریف کند. بعضی از ناظران بر این باورند که زمینه امنیتی فعلی منطقه‌ای به گسترش جغرافیایی می‌انجامد. سرلشکر سلامی همواره به دنبال پیشرفت استراتژیک برنامه موشکی ایران بوده است تا کشندگی و دامنه حملات ایران را افزایش دهد. این دومین عنصر حیاتی است که هم دامنه و هم کیفیت روش ایران را در جنگ تغییر می‌دهد. مدت زمانی که ایران برای ساخت موشک‌های با برد بیش از 2500 نیاز دارد کمتر از آن چیزی است که آمریکا پیش بینی می‌کند. الزامات عملیاتی دکترین جدید شامل بهبود هرچه بیشتر تاکتیک‌های جنگ هیبریدی، بهبود قابلیت‌های توسعه یافته تهاجمی A2/AD و افزایش قدرت شلیک است. بنابراین ایران ابتکار عمل را با بهبود قابلیت‌های تهاجمی و تنوع جغرافیایی نیروهای نیابتی به دست خواهد گرفت و در این راستا کمیت، دقت و دامنه ذخایر موشکی خود را افزایش می‌دهد. این به معنای این است که منطق تکثیر موشکی ایران باید تغییر پیدا کند. موشک کروز بردبلند هویزه نشان از رویکرد ایران برای تنوع بخشی به قابلیت‌های موشکی خود برای برخورداری از گزینه‌های متعدد و گوناگون جهت افزایش قدرت آتش علیه دارایی‌های دشمن دارد بر خلاف اهداف اعلام شده، کمپین "فشار حداکثری" دولت ترامپ تهران را تحت فشار قرار می‌دهد تا از منابع نظامی خود به طور موثرتری استفاده کند. ترس از دست دادن ظرفیت بازدارندگی ایران را مجبور می‌کند تا دکترین نظامی خود را به سمت تهاجمی شدن تغییر دهد. ایالات متحده در حال حاضر برای به دست آوردن پیروزی قاطع در هر جنگی با ایران با چالش‌های جدی تکنولوژیکی و عملیاتیِ بدون پاسخ روبروست. در حالی‌که تطبیقات و تنظیمات دکترینال جدید ایران، آمریکا را مجبور خواهد کرد در یک میدان نبرد بسیار بزرگتر و با تلفات بیشتر از پیش بینی‌های انجام شده وارد جنگ شود. جدا از عواقب فاجعه‌بار منطقه‌ای آن، این دکترین ایران می‌تواند دارایی‌های عمده نظامی ایالات متحده را به طور نامحدود مصرف و به طور استراتژیک قابلیت طرح‌ریزی قدرت جهانی آمریکا تضعیف کند. ترجمه شده توسط GHIAM/ لوبلاگ

با عرض سلام خدمت میلیتاری ها بنده فکر می کنم اون پهباد کرار بود چون شبیه موشک کوروز هست

طراحی و ساخت این سامانه به نظر بنده کار درستی بوده. سامانه های باور و اس 300 سامانه های سنگین و پرهزینه و کم تحرکی هستند. که در شهرهای بزرگ و نقاط بسیار کلیدی و یا سواحل خلیج فارس برای پوشش کل خلیج فارس میتوانند استفاده شوند. سامانه های خانواده بوک که به اسم های مختلف در ایران تولید میشوند بسیار جمع و جور ولی با رادار بسیار کوچک و احتمالا نه چندان قوی و با نحرک بالا هستند. که کاربردهای خود را دارند. مثلا در خطوط مقدم به نظر من میتوانند به کار گرفته شوند. فاصله این دو را این سامانه میتواند پر کند.

آقای سینا نوریخانی درباره سامانه ۱۵ خرداد ایرادی گرفتند که مثلا چون چهار فن در سیستم خنک کاری اتاقک رادار استفاده شده پس تکنولوژی ما قدیمیه اول میخواهم عرض کنم که چنین سیستم خنک کاری چیز بیسابقه ای نیست و در نمونه های خارجی هم هست تصویر زیر یک نمونه از رادارهای قابل حرکت (موبایل) با چهار فن خنک کننده کناریه اونها هم تکنولوژیشون قدیمیه؟‌ http://www.ncsist.org.tw/eng/csistdup/products/product.aspx?product_Id=99&catalog=31 دوم اینکه دلایل مختلفی برای تدارک چنین فنهای قوی تو سیستم ما وجود داره که اتفاقا ربطی به خود رادار آرایه فازی نداره مثلا ما سوپر کامپیوتر نداریم و درنتیجه نیاز به استفاده از چندین کامپیوتر بصورت Raid برای افزایش سرعت محاسبه هست تعداد سیستم بیشتر موجب گرمایش بیشتر میشه بهرحال وقتی ما به سطح رادارهای آرایه فازی اونهم بدون ساپورت و پشتیبانی غربیها رسیدیم نباید انتظار اینو داشته باشیم که برای این کار از لبه تکنولوژی روز بهره برده باشیم به روسیه نگاه کنید! با وجود عقب تر بودن از نظر فن آوری و تکنولوژی اما با تجهیزات سنگینتر و حجیمتر و حتی کند تر باز هم به نتایج خیره کننده ای تو تکنولوژیهای پدافندی رسیده و حتی نمونه های برتر از غرب رو ساخته

«15 خرداد» ایرانی؛ دوربردتر از buk روسی و PAC-1 آمریکایی/ ثبت رکورد قابل تحسین در سرعت عملیاتی شدن سامانه‌های پدافندی در کنار طراحی و توسعه انواع موشک‌های کروز و بالستیک، ساخت و به‌روزرسانی موشک‌های ضد هوایی چند سالی است که در نیروهای مسلح کشورمان با شدت در حال پیگیری است بخصوص پس از تأکیدات رهبر انقلاب مبنی بر اولویت قرار دادن پدافند و دفاع هوایی. به همین خاطر چندین محصول خوب در این زمینه تا به امروز به تولید رسیده و تلاش‌ها برای بهبود و افزایش توان پدافند هوایی کشور ادامه دارد که جدیدترین آن‌را می توان رونمایی از یک سامانه مهم و مدرن در روز ۱۹ خرداد ۱۳۹۸ با نام "۱۵ خرداد" دانست. در مدل پیش بینی و اجرا شده در نیروهای مسلح کشورمان، سپاه پاسداران با الگوگیری از طرح موفق و مدرن "بوک" روسیه، خانواده موشک‌های سری طائر را توسعه داده و سامانه‌هایی مثل سوم خرداد و طبس را به تولید انبوه رسانده است. این سیستم در حال حاضر به نوعی ستون فقرات دفاع هوایی سپاه را تشکیل می دهد. در مقابل، وزارت دفاع برای ارتش جمهوری اسلامی ایران با بهره‌گیری از طرح موشک آمریکایی استاندارد که نمونه‌های اولیه آن قبل از پیروزی انقلاب اسلامی به کشور وارد شده بود، طرح موشک‌های سری صیاد را کلید زد. صیادها برای دفاع مطمئن به پرواز در می‌آیند یکی از پروژه‌های اجرا شده در بخش خودکفایی نیروهای مسلح، مربوط به مهندسی معکوس و تولید مجدد موشک استاندارد است که خروجی این برنامه، موشک محراب نامیده می شد که در یگان‌های شناور نداجا نصب شده است. برد موشک محراب در حدود ۳۰ الی ۴۰ کیلومتر تخمین زده می شود. سری بعدی در این خانواده موشک صیاد ۲ است. این موشک در سال ۱۳۹۲ رونمایی شده و این سامانه نیز در زمینه طراحی کلی از موشک استاندارد الگو گرفته است. موشک صیاد -۲ هر چند تا نزدیک انتهای بدنه شباهت بسیاری به موشک‌های استاندارد / محراب دارد اما مهمترین تفاوت ظاهری آن در شکل بالک کنترلی نصب شده در انتهای بدنه است. تفاوت دیگر صیاد -۲ با موشک‌های استاندارد موجود در ایران در طول آنها است که با توجه به فاصله نوک دماغه از بال و فاصله بالک از انتهای بال، موشک جدید باید در حدود ۲۰ تا ۲۵ درصد کشیده‌تر از نمونه آمریکایی بوده و در واقع به ابعاد نسل‌های جدید موشک استاندارد نزدیک است. این موارد به علاوه تفاوت‌های موجود در اندازه و زوایای لبه حمله و فرار بال دو موشک با وجود مشابهت کلی طرح، نشان دهنده اجرای فرایند طراحی روی موشک ایرانی و نه یک مهندسی معکوس از طرح آمریکایی است. همچنین هر چند از تصاویر نمی‎توان اطلاعات قطعی در زمینه قطر بدنه موشک بدست آورد اما به نظر می‎رسد در صورت بیشتر بودن قطر صیاد -۲ از استاندارد، این اختلاف بسیار اندک است هر چند که تأثیر آن روی برد موشک به دلیل ایجاد فضای بیشتر برای پیشران می‎تواند قابل توجه باشد. بنا بر این با توجه به اینکه بر مبنای مقایسه با موشک‌های هم رده احتمالاً باید برد موشک صیاد -۲ در حدود ۱۰۰ کیلومتر یا کمتر با بیشینه ارتفاع درگیری کمتر از ۳۰ کیلومتر باشد، لذا این موشک به خوبی بردهای متوسط و ارتفاعات بالا و متوسط را پوشش می‎دهد. موشک صیاد ۳ جدیدترین عضو خانواده صیاد است.بدنه و ظاهر کلی این موشک شبیه به خانواده استاندارد و باله های انتهایی موشک نیز شبیه به خانواده موشک‌های پاتریوت هستند. در موشک صیاد ۳ با یک حالت ترکیبی از هدایت‌های مختلف برای موشک هستیم. بر اساس آنچه که اعلام شده است از سیستم‌های هدف‌یابی مادون قرمز، راداری نیمه فعال و فعال راداری در صیاد ۳ استفاده شده است. هنوز اطلاعات کاملی از نحوه عملکرد این سامانه‌ها در موشک مذکور منتشر نشده اما می توان این گونه این احتمال را مطرح کرد که حالت هدایت نیمه فعال راداری برای زمانی است که موشک به سمت هدف شلیک شده و تا قبل از فاز نهایی، اطلاعات لازم را از رادار زمینی دریافت می کند و در صورت لزوم نسبت به تغییر مسیر پروازی اقدام می کند. پرواز با هدایت فعال راداری احتمالاً مربوط به مرحله نهایی است که رادار نصب شده در خود موشک، هدف را کشف کرده و بدون نیاز به به ایستگاه رادار زمینی به سمت هدف حرکت می کند. با وجود رادار فعال در این موشک میزان نیازمندی آن به رادار زمینی کمتر است. در نمونه‌های راداری نیمه فعال تا لحظه برخورد نیاز به حفظ ارتباط با رادار درگیری مستقر در زمین، هوا یا دریا وجود دارد که سامانه مورد نظر را در برابر جنگ الکترونیک دشمن آسیب پذیر می کند. اما درباره بحث هدایت مادون قرمز احتمالاً از این حالت برای درگیری با اهداف در فاصله کمتر بدون نیاز به استفاده از رادار استفاده می شود. جستجوگر فروسرخی که در سامانه زمینی نصب شده بعد از کاوش فضای مورد نظر هدف را کشف و به موشک منتقل کرده و موشک تا لحظه برخورد با هدایت سامانه مادون قرمز به حرکت خود ادامه می دهد. سامانه ۱۵ خرداد، جدیدترین عضو خانواده پدافندی ارتش همانطور که اشاره شد وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح در روز ۱۹ خرداد سال ۹۸، سامانه دفاع هوایی جدیدی را به پدافند هوایی ارتش تحویل داده است. سامانه جدید که ۱۵ خرداد نام دارد از نظر ظاهری شبیه به سری سامانه‌های تلاش بوده و بر اساس اعلام وزیر دفاع از موشک صیاد ۳ بهره می برد. درباره مشخصات این سامانه، وزیر دفاع گفته است: در شبکه جامع پدافند هوایی کشور لازم است گستره‌ای از سامانه‌های پدافند هوایی با بردهای مختلف از چند کیلومتر تا چند صد کیلومتر به کارگرفته شوند؛ و بر این اساس این سامانه می تواند اهدافی نظیر جنگنده و پهپادهای مهاجم را در برد ۱۵۰ کیلومتر شناسایی و تا برد ۱۲۰ کیلومتر ردگیری نماید و توانایی شناسایی اهداف پنهان‌کار در برد ۸۵ کیلومتر و درگیری و انهدام آن‌ها را در برد ۴۵ کیلومتری را دارا می‌باشد. سامانه پدافند هوایی "۱۵ خرداد" قادر است تعداد ۶ هدف را بطور همزمان شناسایی و ردگیری کرده و علیه ۶ هدف عملیات شلیک و انهدام را انجام دهد. از دیگر ویژگی‌های بارز این سامانه سلاح قابلیت تحرک پذیری آن می‌باشد، بگونه‌ای که زمان حاضر به جنگ و عملیاتی شدن آن کمتر از ۵ دقیقه است. برد موشک این سامانه برای مقابله با اهداف معمولی ۷۵ کیلومتر و ارتفاع درگیری آن ۲۷ کیلومتر اعلام شده است. یکی از نکات مهم درباره سامانه سوم خرداد نسبت به دیگر سیستم‌های مشابه در کشور، افزایش تعداد پرتابگرهای موشکی روی یک کشنده است. قبلاً به صورت معمول هر پرتابگر موشک صیاد حامل ۲ موشک بود که در سامانه ۱۵ خرداد این تعداد به عدد ۴ رسیده و حجم آتش هر واحد از این سامانه را به نسبت مدل‌های قبلی افزایش می دهد. در عین حال قابلیت درگیری همزمان آن با ۶ هدف از جمله دیگر توانایی‌های مهم این سامانه است که پیش از این کم‌تر در سیستم‌های پدافندی بومی ایران دیده شده بود. استفاده از رادار آرایه فازی کنترل آتش در ۱۵ خرداد نیز باعث افزایش مقاومت آن در برابر جنگ الکترونیک دشمن خواهد شد. در مقام مقایسه باید گفت نسل جدید موشک بوک به اسم مدل "ام ۳ " که یکی از مدرن‌ترین سامانه‌های پدافندی در کلاس خود در دنیا محسوب می شود و ورود آن به ارتش روسیه عمری کمتر از ۳ سال دارد، دارای برد درگیری در حدود ۷۰ کیلومتر است. روس‌ها با توجه به وضعیت تهدیدات هواپایه، امروز اقدام به افزایش تعداد موشک‌ها بر روی پرتابگر بوک ام ۳ و افزایش برد درگیری آنها کرده‌اند. افزایش قدرت رادار برای کشف و شناسایی موشک‌های کروز و اهداف پنهان‌کار از دیگر فعالیت‌های روسیه بر روی بوک مدل ام ۳ است. ارتفاع درگیری موشک بوک ام ۳ بیش از ۳۰ کیلومتر است ولی در هر صورت ارتفاع درگیری ۲۷ کیلومتری صیاد ۳ نیز برای پوشش دادن طیف کاملی از تهدیدات هوایی کفایت می کند. بر این اساس، سامانه ۱۵ خرداد، بردی بیش از بوک ام ۳ و پاتریوت مدل ۱ دارد (برد و نه ارتفاع) و به خوبی پتانسیل‌های افزایش برد به ۱۰۰ کیلومتر نیز در خود جای داده است.فراموش نکنیم که پلتفرم مورد استفاده برای موشک این سامانه یعنی صیاد ۳، بر اساس موشک استانداردی است که امروز حتی بر اساس آن مدل‌هایی با توانایی خروج از جو زمین و درگیری با ماهواره‌ها و موشک‌های قاره‌پیما در حال حرکت در مدار زمین نیز ساخته شده است. توسعه سامانه ۱۵ خرداد نشان دهنده این مسئله است که سیستم پدافند هوایی کشور ما عمده تهدیدات را در برد و ارتفاع متوسط رصد کرده که شامل هواپیماهای شکاری بمب‌افکن می شود چراکه امروزه عمده سیستم‌های پدافند هوایی زمین پایه روی این محدوده تمرکز کرده‌اند. در عین حال با داشتن قابلیت درگیری با پهپاد ها و موشک‌های کروز و همچنین افزایش تعداد موشک‌ها به ازای هر کشنده، قدرت آتش پدافند هوایی ارتش برای مقابله با حملات پر حجم هوایی نیز افزایش پیدا کرده است. رسیدن به چنین قابلیت‌هایی که بتوان یک سامانه پدافندی کاملاً ایرانی را با نمونه‌های مشهور پدافندی در روسیه و آمریکا مقایسه کرد، افتخاری است که قطعاً با تکیه بر نیروهای جوان و متخصص داخلی و اعتماد به ظرفیت‌های بومی، امکان رسیدن به آن فراهم شده است؛ چیزی که کمبود آن در سایر بخش‌های کشور به شدت احساس می شود.

مقدمه ای بر جنگ های هیبریدی – تئوری ، تاریخچه و حال بخش چهارم دکترین گراسیموف : استفاده از تمام ابزارهای لازم - محتوا موقعیت فیزیکی روسیه در کریمه و گسترش مستمر روابط اقتصادی، جنبش‌های طرفدار روسیه و وابستگی متقابل دولت اوکراین به مسکو اجازه داد تا به سرعت از جنبش Euromaidan برای حفاظت از اتباع روس ، تصرف کریمه و ایجاد اختلاف در شرق اوکراین استفاده کند . در سال ۲۰۱۳ ، ژنرال گراسیموف مقاله‌ ای را منتشر و مدلی را در آن ارائه کرد که مشخصا قصد و اقدامات مرحله ای روسیه برای برآورده کردن منافع ملی خود را توصیف می نمود . این مدل اکنون به عنوان استراتژی گراسیموف شناخته می‌شود . گراسیموف در این مقاله ، جهانی را توصیف کرد که در آن نقش ابزارهای غیر نظامی برای دستیابی به اهداف سیاسی و استراتژیک افزایش یافته است و در بسیاری از موارد این ابزار ها از قدرت سلاح ها در کارآیی فراتر رفته اند . ابزارهای غیر نظامی شامل عوامل سیاسی ، اقتصادی ، اطلاعاتی ، بشر دوستانه و سایر بخش‌ها در هماهنگی با پتانسیل اعتراضی مردم است . گراسیموف به روشنی بیان کرد که استفاده از عملیات ویژه و نیروهای نظامی ممکن است لازم باشد، اما اغلب تحت پوشش سایر ماموریت ‌ها برای پنهان کردن اهداف واقعی از جمله خرابکاری ، اجبار و تاکتیک ‌های جنگی غیرمتعارف کلاسیک انجام می‌شوند. مدل آورده شده در شکل زیر که از یک نسخه ترجمه ‌شده از مقاله اصلی است ، به وضوح نشان می‌دهد که فازهای اولیه بسیج هیبریدی ، بر روش‌های غیر نظامی تمرکز دارند و مرحله ‌ای را که بر جامعه مدنی و حوزه انسانی تاکید دارد را برجسته می نماید . گراسیموف مفهوم جدید عملیاتی را با برخی از اصول مشابه با اصول گئورگی ایسرسون Georgii Isserson ، متفکر پیشین نظامی شوروی در 60 سال پیش و قبل از جنگ جهانی دوم توضیح داد . ایسرسون هنر عملیاتی را به عنوان توانایی جهت دهی و سازماندهی تعریف می کرد که در آن عملیات ها ، زنجیره ای از تلاش ها در تمام عمق منطقه عملیاتی است که با اصول شوک ، سرعت ، کارایی ، تحرک ، همزمانی ، پشتیبانی فنی و در لحظه تعیین کننده مرحله نهایی انجام می پذیرد . گراسیموف به مفهوم ایسرسون ، اعمال اقدامات نامتقارن و غیرمستقیم توسط اجزای نظامی - غیر نظامی ، نیروهای عملیات ویژه و سلاح های تکنیکی technical به منظور تضعیف اقتصاد و نابودی کلیدی زیرساخت ها در یک منطقه بالقوه عملیاتی را افزود. بنابراین مفهوم عملیاتی جدید یک تداوم صرف از هنر عملیاتی فعلی روسیه با ابزارهای مختلف، نه تنها در حوزه فیزیکی بلکه در حوزه اطلاعاتی است. روسیه از نیروهای پروکسی ، هم شبه‌ نظامی و هم سایبری با پشتیبانی موسسات و رسانه ها حمایت می کند تا انواع مختلفی از عملیات ‌ها مانند عملیات های غیر متعارف ، اطلاعاتی ، روانشناختی و سایبری و همچنین کمک به نیروهای امنیتی و ارتباطات استراتژیک را هدایت کنند. روسیه این ابزار های نظامی و غیر نظامی را از طریق شرکت‌ ها و سازمان ‌های تحت کنترل دولت در زیر یک ساختار فرماندهی سیاسی متمرکز مدیریت می‌ نماید . این ساختار همراه با این واقعیت که نیروهای نیابتی از ترکیبی از روس‌ها و افرادی با قومیت روسی در خارج کشور تشکیل شده‌اند روسیه را قادر می سازد که نه تنها از شرایط اجتماعی بهره‌ برداری کند بلکه از عوامل فرهنگی و زبانی در کشورهای اتحاد جماهیر شوروی سابق و در خانه برای ایجاد نیروهای نیابتی هم بهره ببرد . همانطور که این مدل نشان می‌دهد ، تشکیل ائتلاف ها ، اتحادیه‌ ها و گروه‌های مخالف سیاسی و اعمال و استفاده از فشارهای سیاسی ، اقتصادی و دیپلماتیک ، ابزارهایی هستند که می‌توانند با استفاده از همه ابزارهای قدرت ملی برای نفوذ بر حوزه انسانی (جامعه مدنی) مورد استفاده قرار گیرند . دکترین نظامی رسمی روسیه که توسط شورای امنیت روسیه و رئیس جمهور این کشور ، ولادیمیر پوتین در دسامبر 2014 تصویب شد ، نشان می دهد که روسیه چگونه به این مدل درگیری ها نگاه می کند . بر اساس این نظریه ، درگیری های مدرن نیازمند استفاده از شیوه های غیرمستقیم و اقدامات نامتقارن ، از جمله اقدامات غیر نظامی است که با استفاده گسترده از پتانسیل اعتراضی مردم و نیروهای سیاسی و جنبش های اجتماعی که توسط نیروی خارجی تامین می شوند ، اجرا می گردد . بن پایه : در این بخش علاوه بر مقاله اصلی بخش هایی از مقاله زیر هم آورده شده است : Russia’s Perception Warfare - MILITAIRE SPECTATOR JAARGANG 185 NUMMER 4 – 2016

معرفی شون در شرایط فعلی که دارن تجسس می کنن یعنی دادن وقت برای شناسایی اهمیت رو کردن چنین مکان هایی یعنی بهم زدن محاسبات و نقشه ها و گرفتن زمان از اونها در تصمیم گیری ولی در حال حاضر یک پایگاه انبار نظامی هست که بعدا بدلیل نیاز انرژی اتمی و اهمیت زمان از سپاه خریده می شود

سلام علیکم جزئیات مجوز رئیس جمهور برای اولویت بخشی به 5 طرح امنیتی و دفاعی اولویت ها جالب هستند - بومی سازی و توسعه فناوری های حوزه زیرسطحی - اکتساب فناوری طراحی، ساخت و تست موتور حامل فضایی با پیشرانه سرد - طرح معماری و راه اندازی مرکز ملی دفاع سایبری و سامانه های زیرساختی فضای سایبری (مدسا) - طرح جامع ایجاد و توسعه فناوری های مورد نیاز جهت تجهیز و بروزرسانی شبکه رادارهای پدافند هوایی کشور - طرح توسعه علم و فناوری رمز کشور =========== پی نوشت : و همچنان نیروی هوایی در محاق بی توجهی !!!!!!!!!!!!!!!!!!

بالابان اس دی بی ایرانی بمب‌ها و راکت‌های هواپرتاب ایرانی در نمایشگاه دفاعی بغداد در غرفه ایران در نمایشگاه دفاعی بغداد سال 2018 تصویری از بمب‌ها و راکت‌های هواپرتاب به نمایش گذاشته شد. یکی از نکات قابل توجه وجود بمبی به نام "بالابان" بود. بنابر تصویر، بالابان یک بمب کم قطر هدایت شونده یا اصطلاحا SDB است. تصویر بالایی بمب GBU 53 آمریکایی و تصویر پایینی بمب BALABAN همانگونه در تصویر بالا مشاهده می‌نمایید بالابان الگو گرفته شده از بمب بسیار موفق جی بی یو 53 آمریکایی است. جی بی یو 53 ضد اهداف ثابت دارای برد 110 کیلومتر و ضد اهداف متحرک بردی معادل 72 کیلومتر را دارا هست. و از سیستم هدایتی جی پی اس، تصویرساز حرارتی و رادار موجی میلیمتری بهره می‌برد. با توجه به اینکه قسمت جلوی بالابان هم مانند جی بی یو 53 گرد می باشد احتمال این وجود دارد که علاوه بر هدایت جی پی اس/گلوناس از تصویر ساز حرارتی یا رادار موجی میلیمتری برخوردار باشد. (این بمب اگر تنها دارای هدایت GPS/INS باشد نیازی نبود نوک آن گرد طراحی شود.)گرچه در مورد برد اس دی بی ایرانی اطلاعاتی در دسترس نیست احتمالا برد آن نزدیک به برد GBU 53 است. جای خالی چنین محصولی همیشه در بین نیروهای مسلح ما حس می‌شد خصوصا که می توان مانند نمونه آمریکایی با اضافه کردن بوستر آن را به نسخه زمین پرتاب تبدیل کرد. پی نوشت: بالابان از بزرگ‌ترین انواع شاهین و از محبوبترین پرندگان شکاری نزد بازداران است. بدن بالابان با ترکیب شتاب سریع و مانورپذیری بالا برای شکار در نزدیکی سطح زمین در دشت‌های باز تکامل یافته‌است. منبع تصاویر: توئیتر فیلدمارشال

مقدمه ای بر جنگ های هیبریدی – تئوری ، تاریخچه و حال بخش سوم دکترین گراسیموف : استفاده از تمام ابزارهای لازم - تاریخچه پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ، فدراسیون روسیه اعلام کرد که ممکن است در داخل به کندی به سمت اصلاحات دموکراتیک لیبرال و همچنین اصلاحات اقتصادی بازار حرکت کند . در خارج از روسیه سیاست جنگ سرد اتحادیه جماهیر شوروی به صادرات به سمت مناطق تحت نفوذ نزدیک به این کشور ، یعنی به کشورهای تازه‌ استقلال ‌یافته که زمانی اتحاد جماهیر شوروی را تشکیل می‌دادند ، معطوف شد . این سیاست موقعیت روسیه را بالا برد و به روسیه سکویی برای ادامه قدرت و نفوذ در خارج از مرزهای خود داده و به ناچار این کشور را در تضاد با اصول دموکراسی غربی قرار داد . زمانی که کشورهای حوزه بالتیک استقلال خود را در سال ۱۹۹۱ اعلام کردند ، حفاظت از مهاجران روس تباری که در داخل مرزهای آن‌ ها قرار داشتند ، دلیلی منطقی برای مداخله به روسیه می داد . در لیتوانی، روسیه حزب کمونیست لیتوانی و جنبش Yedinstvo را که علیه استقلال لیتوانی با تاکتیک ‌های سنتی شوروی از قبیل تبلیغات و تظاهرات کارگران سازمان ‌یافته مبارزه می‌کرد ، کنترل می نمود . ارتش روسیه در نهایت توانست به بهانه حفظ نظم و قانون برای شهروندان روس ، که یک چهارم جمعیت لیتوانی را تشکیل داده بودند ، به این کشور اعزام شود. در همان زمان ، روسیه داوطلبان را برای کمک به جدایی طلبان روس در مولداوی فرستاد و ارتش روسیه از این داوطلبان پشتیبانی می کرد . در اوایل دهه ۲۰۰۰ ، لتونی و لیتوانی با شایعات مربوط به دخالت سازمان ‌های سیاسی با سرمایه روسیه ، کمپین های اطلاعاتی دروغ و رشوه خواری به چشم انداز مشخصی از نفوذ روسیه در خارج از این کشور نزدیک شدند . انقلاب‌های رنگی در اوکراین ، گرجستان و قرقیزستان بر قاطعیت و عزم روسیه برای اجرای روایت های ضد غربی خود ، در حوزه اطلاعاتی جنگ ‌های سیاسی تاثیر گذار بوده اند . در دهه های اخیر ، استفاده روسیه از تاکتیک های نظامی و غیر نظامی در گرجستان و اوکراین موفقیت آمیز بوده است. پس از تصویب مجوز سازمان ملل متحد برای ورود به موضوع گرجستان از طریق عملیات های حفظ صلح در هر دو منطقه آبخازیا و اوستیای جنوبی (1992 - 2008) ، روسیه به صورت نظامی و دیپلماتیک موضع گرفته تا قدرت نفوذ خود را نسبت به گرجستان تقویت نماید . این امر به طور واضح با قرار دادن افرادی از قومیت های روس در جایگاه های کلیدی وزارت های اوستیای جنوبی و آبخازیا برای به وجود آوردن نفوذ دیپلماتیک صورت گرفت . تاکتیک‌های جنگ سایبری روسیه که در جریان درگیری نظامی صورت پذیرفتند شامل حملات DDOS برای رد دسترسی یا اخلال درارتباطات و فعالیت‌های اطلاعاتی به منظور جمع‌ آوری اطلاعات نظامی و سیاسی از شبکه ‌های گرجستان انجام گرفتند . پس از پنج روز عملیات نظامی ، دیمیتری مدودف ، رئیس جمهور وقت روسیه ، به نیروهای روسی دستور داد تا تمام عملیات های نظامی در گرجستان را متوقف سازند و طرح صلحی را پذیرفت که اساسا اجازه می داد روسیه به تسلط خود بر گرجستان ادامه دهد . تاثیر گذاری بر اوکراین که بخش‌های صنعتی و منابع با ارزش انرژی را دارا است ، از زمان انقلاب ۱۹۱۷ برای اهداف ملی شوروی و روسیه حیاتی بوده‌ است. این دو کشور نه تنها یک مرز طولانی بلکه اقتصاد های وابسته ، یک مشارکت نظامی - صنعتی و تبارهای قومی بزرگ یکسانی را در بر دارند. مسکو روایت‌های دوستار روسیه و فعالیت‌ های اطلاعاتی را در جنوب و شرق اوکراین تداوم داده‌ و از شبکه گسترده منابع و پرسنل طرفدار روسیه در اوکراین برای بهره‌ برداری از فرصت‌ها و ایجاد انشقاق در اوکراین در زمانی که فعالیت ‌های سیاسی داخلی اوکراین به نفع اهداف روسیه نباشد بر ضد دولت اوکراین که به دنبال روابط بیشتر با غرب بوده ، استفاده کرده ‌است . تنوع و پیچیدگی بازیگران وابسته به مسکو، شدت اقدامات و تاکتیک ‌های روس ها را نشان می‌دهد . این اقدامات هماهنگ شامل : استفاده از NGO ها برای ترویج احساسات ضد غربی ، ضد ناتو و ضد دموکراتیک ایجاد شک و تردید در مورد وضعیت ارضی کریمه استفاده از زبان و آموزش و پرورش به عنوان ابزار سیاسی - از جمله سوء استفاده از کتاب های درسی و مدارس انتشار و توزیع روزنامه‌ های آزاد ضد دولتی تغییر نام خیابان‌ ها ، شهرها و مراکز فرهنگی آویزان کردن پرچم‌های روسیه و ایجاد دیوار نوشته‌ ها بر روی ساختمان ‌های اوکراین استفاده از مذهب به عنوان ابزار سیاسی و ترویج کلیسای ارتدوکس روسیه و تغییر حافظه مشترک جمعی می شوند . انشاالله ادامه خواهد داشت ...

چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی .... دقیقا سناریوی لیبی و عراق رو دارند تکرار می کنند .... تنها راه نجات اینه که با انجام حرکات رادیکال از زمین بازی اونها بیایم بیرون ... البته بندگان خدایی غرورشون اجازه نمی ده اشتباهاتشون رو بپذیرند ....

مقدمه ای بر جنگ های هیبریدی – تئوری ، تاریخچه و حال بخش دوم پس از آنکه اقدامات روسیه در اوکراین و کریمه از مرحله پنهانی در اوایل سال 2014 وارد مرحله عیان خود شد ، اصطلاح جنگ هیبریدی در میان مقامات ، دانشگاهیان و متخصصان برای توصیف درک غرب از اقدامات روسیه به عنوان یک اقدام جدید بر سر زبان ها افتاد . بازسازی جناح شرقی ناتو، منعکس کننده این تصور است که انگاره امنیتی در اروپا و غرب، به یک سناریوی مشابه جنگ سرد بازگشته است . در مقابل روسیه تا سال 2016، یعنی زمانی که در سخنرانی رئیس ستاد کل نیروهای مسلح خود والری گراسیموف رئیس کنونی ستاد مشترک نیروهای مسلح فدراسیون روسیه که در آکادمی علوم نظامی روسیه ارائه شد ، از اصطلاح جنگ هیبریدی استفاده نکرده بود . براساس ارزیابی تهدیدات در مقابل کشور روسیه و به ویژه در پرتو اصلاحات گسترده ی نیروهای مسلح این کشور در سال 2008، گراسیموف جنگ های هیبریدی را به عنوان جنگ های مدرن توصیف کرد و انقلاب های رنگی را هم بخشی از این نوع جنگ قلمداد نمود و مدعی شد که ایالات متحده و متحدانش مرزهای بین جنگ و صلح را مخدوش کرده اند . وی ادامه داد که استفاده از ابزارهای غیرنظامی برای دستیابی به اهداف نظامی و استراتژیک رشد کرده است و در بسیاری موارد این ابزارها از قدرت سلاح ها در تأثیرگذاری فراتر رفته اند . در طول سال ها، پیشنهادات زیادی برای چگونگی مقابله با فعالان دولتی و غیردولتی که ظاهرا نیروهای هیبریدی هستند، ارائه شده است. سوال اصلی در نبرد آینده این است که آیا از استراتژی یا تاکتیک های مشابه دشمن خود استفاده کنیم یا اینکه کاری متفاوت و غیر منتظره انجام دهیم . محققان و مقاماتی وجود دارند که اصرار می کنند که تطبیقی از تاکتیک های جدید و رویه های به روز شده را انجام دهند ، اما تعداد کمی از آنها ، در مورد چگونگی مقابله با تهدیدات آینده هیبریدی پیشنهادات مشخصی را ارائه می دهند. به گفته ژنرال یپتر پاول ، رئیس کمیته نظامی ناتو ، هدف اولیه ایجاد تاثیری است که به اندازه کافی قوی باشد ، اما در زیر آستانه ماده 5 (ماده دفاع جمعی) قرار بگیرد ، به طوری که بدون تحریک دشمن و یا رقیب برای آغاز یک پاسخ دفاعی ، به اهداف خود برسیم . ذکر این نکته در پایان این قسمت ضروری است که واقعا مهم نیست که آیا جنگ هیبریدی یک مفهوم جدید است و یا که نه ، یک مفهوم قدیمی می باشد . با این حال مفید خواهد بود که به خوانندگان آنچه را که کارل فون کلاوزویتس (1780 – 1830) و سان تزو استراتژیست چینی قرن پنجم پیش از میلاد گفته بودند را یادآوری کنیم : یک رویکرد هیبریدی صرفا جنگی است که از تمام ابزارهای لازم برای رسیدن به پیروزی استفاده می‌کند . همچنین اصطلاح عملیات هیبریدی ممکن است به صورت دقیق‌ تر برای مشخص کردن تاکتیک‌هایی باشد که به صورت کوتاه مدت در جنگ استفاده می شوند ، درواقع سناریوهای قبل از ماده 5 ، یعنی چگونگی اینکه ناتو بتواند اقدامات خود را در سطوح پایین منازعه بهبود بخشد و یا در صورت امکان از وقوع جنگ اجتناب کند . حال پرسش اصلی که سعی در پاسخ دادن به آن ، با صرف نظر از تعریف جنگ هیبریدی هستیم این است که چگونه می توان با یک نیروی هیبریدی و یا دشمنی که از تمام ابزارهای ضروری - چه متعارف و غیر متعارف، قانونی و غیرقانونی، منظم ویا نامنظم - برای تضعیف هدفی در طول زمان، سطوح مختلف ومکان ، قبل از اعلان جنگ استفاده می‌کند مقابله نمود ؟ پی نوشت – در بخش بعدی دکترین گراسیموف را نگاهی می اندازیم اما با این وجود همان گونه که قبلا بیان داشتم به صورت مفصل تری نظریات روس ها درباره جنگ هیبریدی را در تاپیکی جداگانه ارائه خواهم کرد .

  با تشکر از اطلاعات جدید و به روز شما و همچنین همه دوستان اصولا بحث خستگی مربوط به قسمتهایی هست که تحت بارهای فرکانسی و نوسانی دینامیکی باشه و ربطی به بارهای استاتیکی که شما فرمودید نداره. علت هم این هست که ریشه ترک های موجود در قطعه تحت تنش دینامیکی نوسانی تیز می شه و ترک پیشروی می کنه و قطعه رو دچار شکست می کنه. در مورد بارهای استاتیکی هم بحث استحکام کششی و فشاری و ... مطرح هست که با انتخاب بار و ماده مناسب میشه عمر نامحدود به قطعه داد. در مورد سازه های فضایی به خصوص هواپیماها عموم خستگی مربوط قطعات متحرک و قطعات تحت نیروهای معکوس هست. مثل ارابه فرود که به سرعت دچار خستگی می شه. در مراحل بعدی بال و سکان عمودی هستند که در اثر مانورهای سخت و پر فشار به هواپیما این قسمت ها هم تحت نیروهای معکوس و نوسانی قرار خواهند گرفت. در آخرین بخش هم بخش های آئرودینامیک تر هواپیما هست که بارهای کمتری به اونها وارد میشه. بر اساس این دلایل به ایرفریم اصلی که تحت فشار کمتری نسبت به سایر قسمت ها هست خستگی کمتری وارد میشه و معمولا تا زمان عمر یک پرنده (مگر اینکه دلایل دیگری هم باشه) احتیاج چندانی به تعویض ندارند. البته همه قسمت ها هم تحت تست های غیر مخرب دائمی قرار دارند و معمول هست که با مشاهده ترک غیر مجاز بیش از استاندارد قطعه تعویش بشه. (برای دوستانی که مفهوم خستگی رو متوجه نشدند تصور کنید یک سیم مسی را در جهت های متفاوت خم کنیم و این عمل را با تعداد سیکل های زیاد تکرار کنیم در چنین شرایطی سیم با نیرویی بسیار کمتر از مقدار استحکام کششی خودش قطع خواهد شد)

فعلا اوجب واجبات وجود چند اسکاندران جنگنده چند منظوره نسل 4 با توان حمل مقدار بالایی تسلیحات و برد عملیاتی قابل توجه است ( مثل سوخو 30)، جنگنده نسل 6 و 7 پیشکش!

الان شما که باید خوشحال باشید آمریکا از برجام اومده بیرون تا دیروز که به برجام لعنت میفرستادید و آرزو داشتید برجام از سمت آمریکایی ها به هم بخوره! دیگه مشکل چیه؟!

به نام خدا پهباد های آمریکایی چشم وگوش ایرانی بعد از دستگیری آر کیو . خرجش با آمریکا حالش هم با ایران. https://www.mashreghnews.ir/news/939634/پهپادهای-پیشرفته-آمریکایی-تبدیل-به-چشمان-همیشه-بیدار-سپاه-در