همه مسائل سیاسی، برجامی، تحریمی و حزبی رو باید گذاشت کنار و یه دستمریزاد اساسی به دانشمندای هسته ای کشور گفت، خدا حقشون رو حلال کنه که زحمت کشیدن،... با قدرت ادامه بدید که ملت پشتیبان شماست.

در مورد زلزله ها ولو توهم توطئه فرض بشه بحث شد قبلا. اصولا شکل و پراکندگیشون اخیرا هم خیلی زیاده و هم خیلی گسترده. اولین تهدیدی که به نظر میرسه با توجه به تاکید ما بر تونلهای زیرزمینی و بحث های شهرهای موشکی همین موارد هست. از اونجاییکه میدونیم بیشتر این تونلها به خاطر هزینه ها به شکلی اصولی مقاوم سازی نمیشند. درسته تخیلی هم به نظر برسه ولی اگر دشمن امکانش را داشته باشه استفاده از لرزه های کنترل شده در محدوده 4 تا 5 ریشتر و عمق مناسب شاید به طور هدفمند بیشترین آسیب را به این سازه های زیرزمینی بزنه ( یک گمان عامیانه است و از لحاظ علمی اطلاعی ندارم) - عمق زلزله ها معمولا 8 تا 10 کیلومتر هست. از طرفی حوادث مشکوک هست ( البته با عینک شکاکانه و بدبینانه نگاه میشه ) - سال پیش یک خط انتقال فاز 16 دچار ترکیدگی شد در دیماه (اوج مصرف) تعمیرش تا 20 مهر امسال طول کشید و 5 آبان راه اندازی شد، حالا بعد از چند روز در دو کیلومتری همون نقطه دچار آسیب شده و انتقال دوباره متوقف شده. توجه به این نکته است که باید مراقبت کامل کرد. دشمن (خصوصا ایالات متحده ) ابزار ( در این مورد مثلا سازه های روباتیکی ) با توجه به موقیعت پراکندگی گستردش در خلیج فارس و عمان در اختیار داره، حتی اگر در ابهای بین المللی باشه این خطوط و عبور و مرور هم داشته باشه امکانات ساده تری هم برای خرابکاری در اختیارش هست. منظور توجه به مجموع این نکات هست چون اگر تصمیمی گرفته بشه همین خرابکاریهای کوچیک میتونند کشور را مثلا در فصل سرما و بخش گاز فلج کنند.

خیلی دوست دارم بدونم آیا توی این سال ها، سازمان انرژی اتمی روی فلزات الیاژی و سیستم های کنترل که زیرساخت هستن کار کرده است یا نه؟ این موارد به ظاهر خیلی ساده هستن ولی به عنوان نقاط قفل مطرح میشن و تو تحریم ها جز وسایل دوگانه محسوب میشن

اوج خباثت فرانسه حتی در همین چند جمله هم مشخص هست. جایی که ایران را همسنگ امریکا ناقض برجام معرفی میکنه (بدون اشاره به شروع کننده ماجرا) و نیات خودش را هم از پیشنهاد تخفیف فقط برخی تحریمها پنهان نمیکنه که: "ما باید توافق هسته‌ای را بر اساس بازه‌های زمانی کوتاه‌مدت و بلندمدت و همچنین در ارتباط با موشک‌های بالستیک و ثبات منطقه‌ای بازسازی کنیم."* بعد وقتی اینطور واکنش مشتاقانه و عجولانه مسئولان خودمون را میبینیم که حتی برای همین پیشنهاد تحقیرآمیز و خسارت بار چطور دارند حتی به بهای اختلاف در داخل کشور دست و پا میزنند گمان میکنی نه تنها درسی گرفته نشده بلکه حتی فاجعه بارتر از قبل از برجام داره عمل میشه. * متاسفانه باز هم باید تاکید بشه. شخص جناب روحانی و نه حتی وزارت امور خارجه مقصر اصلی وضعیت فعلی هستند. تمام و کمال و کلا ماجرای ایران و غرب از بحث در مورد اینستکس و جزییاتش و اینکه غرب چه وقتی اجراییش میکنه و با چه شیوه ای و با چه مشخصاتی و رییسش کی باشه و مکانش کجا حالا کامل تبدیل شده به اینکه ایران چه زمان ملاقات با ترامپ را برای بحث در مورد یک برجام جدید حاوی محدودیت موشکی و منطقه ای و افزایش محدودیتهای برجام قبلی را میپذیره تا تخفیف برخی تحریمها ( نه در قالب تخفیف و برداشته شدت و تعلیق حتی بلکه وام و قرض و ... ) را در اینستکس شاهد باشیم. فقط و فقط از نقطه مبدا بسیار واضح و روشن شبی که جناب روحانی با مکرون تماس تلفنی داشتند و روز بعدش هم در همایش کذایی پذیرفتند تلویحا این برنامه مکرون و طرح فرانسه را و نمایش جشن وارانه مکرون در دیدار با ترامپ برای اعلام این موفقیت بزرگ و حالا هم مکرون با تبدیل کردن این طرح به برنامه اصلی دیگه رهاش نمیکنه. هر چند رهبری مانع جدی در وارد شدن به این طرح خسارت بار محض ایجاد کردند و روحانی هم ابتدا بازگشت از اشتباه مهلکش لااقل کلامی ولی میبینیم هر از چند گاهی در جبهه مکرون شوربختانه هم اقتصاد داخلی را متلاطم و در انتظار شوک و بلاتکلیفی قرار میدند و هم کمک میکنند که مکرون طرحش را پررنگ تر کنه با این ادعا که در ایران هم اشتیاق براش وجود داره فقط باید فشارها را بیشتر کنیم تو اون بخش دیگه که موافق نیست (رهبری) هم در کنار فشارهای داخلی تکمیلی تسلیم بشند. نه تنها قدم خلاقه و محکم و استواری در بحث اقتصاد و یک برنامه منسجم برای قبول شرایط تحمیلی فعلی برداشته نمیشه بلکه همین قدم های لرزان و حداقلی را هم هر روز درش وقفه ایجاد میکنیم و معطل بله یا نه گفتن ترامپ به طرح تازه فاجعه مکرون ( تا وقتی که یک پیشنهاد معقول ارائه بشه نه فاجعه یک وام میدیم بیایید یک برجام جدید امضا کنید با تمام خواسته های ما (حالا در جزییات شاید بهتون تخفیف دادیم) و در عوض شاید اگر تمام خواسته های ما براورده شد روزی تحریم ها را باز در حد برجام یا کمتر تعلیق کنیم!

بخش اول جنگ تبليغاتي هست كه جواب تبليغاتي ميخواد ولي جنگ رسانه اي تو كشور ما صاحب نداره بخش دوم قسمت از يك حمله هيبريدي عليه ماست كه جوابش حملات در حوزه هاي سايبري، ضدجاسوسي و خرابكارى در خود سرزمين هاي أشغالي هست و مهمتر از همه تشكيل حزب الله سوريه

بسم الله........ 15 آبان 1398 3 روز پیش گروههای مسلح در لاذقیه حمله بزرگی را بر علیه مواضع ارتش در سه محور کبانی / عکو و کنسبا ترتیب داده در این حملات مخالفین در دها گروه چندین نفره شبه انتحاری و خط شکن با استفاده از پوشش گیاهی منطقه خود را به نزدیکی مواضع ارتش رسانده و بعد حملات را شروع کردن . حملات به طوری بوده که سرتاسر خطوط حد فاصله کبانی تا کنسبا مورد پوشش قرار گرفته . در محور کبانی به علت وجود نیروهای لشگر گارد وهمچنین استقرار زرهپوشها بروی ارتفاع دبابات (تانکها) حمله سریعا دفع شد در محور عکو ونحشبا هم تفنگداران دریایی ارتش در منطقه مستقر بوده اجازه پیشروی چندانی به مخالفین دادن نشده اما در محور کنسبا مهاجمین موفق شدن چندین ارتفاع در اطراف تل رشو را به تصرف خود درآورده وخود را برای حمله این این ارتفاع نسبتا مهم اماده میکردن که با ورود نیروهای کمکی و حملات هوایی وتوپخانه ایی مخالفین مجبور به عقب نشینی از کل خطوط درگیری میشوند . تلفات ارتش در این درگیریها بنا به گفته منابع سوری 23 شهید بوده مخالفین هم تلفات اولیه خود را 11 کشته اعلام کردن که احتملا تا 17 و 20 نفر هم افزایش یافته دفع حملات در هفته گذشته اکراد 6 یا 7 حمله بوسیله موشکهای ضد زره رو برعلیه ادوات ارتش ترکیه و همپیمانان ان صورت دادن . به نظر میرسه به محموله ایی از موشکهای ضد زره دست پیدا کرده اند بعد از درگیریها اخیر در تل تمر واسارت 18 نیروی سوری ارتش این کشور سه ستون از اداوت زرهی و سلاحهای سنگین را راهی منطقه کرده است . بنا بر گفته منابع سوری تا کنون نزدیک به 35 هزار سرباز سوری وارد شرق فرات شده اند

مشکل عمده ما اینه که این مذاکرات حالت جناحی داشته، هر جناح موقعی در راس کاره از مذاکره یا عدم مذاکره به جد حمایت میکنه و فقط نظر خودشو قبول داره و یا میخواد مذاکره و یا توافق در زمان دولتشون باشه تا بتونن با استفاده از محبوبیت حاصل از توافق ( و یا عدم توافق) مجلس، شوراها یا دولت بعدی رو به چنگ بیاره. نتیجه یه سری افراط و تفریط ها است و بغرنج تر شدن مشکل. یا از هول حلیم توی دیگ میفتیم و یا گره ای که با دست باز میشه رو سعی می کنیم با دندون باز کنیم. اگه موفقیت از آن ماست اینو حاصل کار حزبمون می دونیم و وقتی موفقیت آمیز نبود اون رو تصمیم نظام . غافل از اینکه مردم کور نیستن و می بینن چه اتفاقی میفته. با رویه فعلی ترامپ که اصلا منطق خاصی نداره و بعد از فشارهای خرد کننده بر ملت ایران به مانند کره شمالی میخواد با روحانی عکس یادگاری بندازه و در کارزار انتخاباتی اون رو به رخ رقیب دموکراتش بکشه، مذاکره اصلا فایده ای نداره چون جمهوریخواه ها حداقل امتیازو حاضر نیستن به طرف مذاکره بدن و صرفا مجبوریم در یکی دو موضوع دیگه کوتاه بیاییم و به ترامپم کمک کنیم. مذاکره در حالت فعلی حاکی از شکست ماست یعنی اونها میدونن سالهاست ما از نظر اقتصادی اوضاع مساعدی نداریم و این اوضاع بده که مارو سر میز مذاکره آورده و همین باعث میشه پیش باخته باشیم و جای مانور زیادی نداشته باشیم. پس رویه درست همین گام های باقیمانده برای کاهش تعهدات در برجامه تا اونها به دنبال ما بیان و روز از نو ، روزی از نو، دوباره بشیم کارو از اول شروع کنیم که ببینیم به توافق می رسیم یا تقابل و....

امیدوارم این خصلت جناب روحانی باعث نشه که در باطن و پشت ماجرا هم اینطور خودشون را فریب بدند و باعث تحلیل غلط و تصمیم غلط تر بشند و این فقط مختص به سخنرانی های عمومی و انتخاباتی و قطبی کردن فضا (در تقابل با تاکیدات صریح رهبری ) برای حفظ کردن وجهه ی ما غرب را دوست داریم و باقی دشمنش هستند باشه.. - اینکه اتاق ایران در نیویورک مرکز تبادلات سیاسی جهان شده بود! ( اجباری که ناشی از یک تحریم تحقیرآمیز بوده و رفت و آمدی برای تحمیل یک ملاقات زورگویانه) - اینکه جهان همه با ماست و تشنه شنیدن حرفهای ماست و پس شرایط برای مذاکره آماده است ( واقعا؟!) - اینکه باید گفتگو و مذاکرات در هر سطحی با هر کسی انجام شود و الان در شرایطی هستیم که دنیا ما را باور دارد و راه برای مذاکره باز است. ( باور دارد؟ متاسفانه با عملکرد شخص ایشون حتی فرانسه حالا در هر توافق جدید بندهای موشکی و منطقه ای را طلب میکنه) - اینکه تمام ذکر و فکر روزنامه‌ها و رسانه‌های دنیا این بود که از اتاق محل اقامت رئیس جمهور ایران چه خبری بیرون می‌آید. ( قرار گرفتن در چنین موقعیتی افتخار داره؟ که خبر تسلیم ملاقات شدن زوری به عنوان یک خبر جذاب شده محور گمانه زنی رسانه ها؟) - اینکه در نیویورک به دنبال دو هدف بودیم، یکی اینکه آمریکایی‌ها راست نمی‌گویند و همه کشورها اذعان داشتند که ایران درست می‌گوید و ما آنان را قانع کردیم که آماده مذاکره‌ایم. ( قانع کردیم اماده مذاکره ایم؟ نه تنها اذعان به اون گاف بزرگ در ایجاد خلل در موضع یکپارچه هست بلکه شوخی بزرگی هم هست که خب اتفاقا ترامپ تمام تلاشش این بود که ثابت کنه فشارها در نهایت ایران را وادار و قانع به مذاکره میکنه! شعبده بازی با کلمات هست خودش به نوعی!) - و اینکه ما اعلام کردیم که آمریکا باید رسماً اعلام کند که تحریم‌ها درست نیست و با حضور روسای جمهور 1+5 آماده مذاکره‌ایم. ( صرف اعلام کردنش مشکل ما را حل میکنه؟ حتی بالاتر صرف تعلیقش به مدت یک روز و رفتن برای ملاقات و نپذیرفتن محدودیت موشکی و منطقه ای و روز بعد بازاعمال کامل تحریمها ولی این بار با دستیابی به ملاقاتی که مدنظرش بود (مثل کره شمالی) کفایت میکنه؟ احتمالا با این تحلیل کودکانه که اروپا اونوقت میگه بله اینها که ملاقات کردند ترامپ! تو دیگه تحریمها را برنگردون در حالیکه تمام غرب تقریبا از همین حالا در جبهه آمریکا پیش شرط هر رفع تحریمی را جلوتر از امریکا توافق فراتر از بند غروب و موشک و منطقه میدونند، به چی دل خوش شده؟ ) و امیدوارم جدای از این سخنرانی های هیجانی و سطحی و عوام پسندانه و سیاست زده و کاملا به دور از حداقل منطق یک نقشه راه جنای روحانی نهایتا یک روز ترسیم کنند که هدفشون از مذاکره چی هست؟ چه تحلیلی دارند از وارد ملاقات شدن؟ چه تضمینی برای برداشته شدن و بازنگشتن تحریم در صورت ملاقات دارند؟ چه حسابی روی اروپایی ها کردند؟ با چه ضمانت هایی؟ البته به نظرم چنان روشن هست این موارد که بعید هست جناب روحانی در نظر نگرفته باشدشون/ در اینصورت فقط یک گزینه میمونه که چرا ایشون کشور را در این شرایط متشتت و سخت در برابر فشار دشمن قرار میدند. به نظرم تنها منطقی که میمونه اینه ایشون تصمیم خودشون را برای محدودیت های موشکی و منطقه ای گرفتند. (والا غرب که تکلیف خودش را روشن کرده مثل همیشه، حال شاید تصور میکنند میتونند چونه بزنند و مثلا 250 کم موشک را بکنند 300 کم یا تضمین به خروج فوری نیروهای ایرانی از سوریه را تبدیل کنند به خروج تدریجی ) حالا به چه دلیل و حساب و خوش بینی ای نمیدونم ولی چیزی که همچنان پررنگ دیده میشه در سخنانشون اعتماد و اطمینان و امید فراوان همچنان به غرب ( کشورهای اروپایی ) است که شاید این بار وقتی وعده میدند که مشکل برجام این بود که موشک و منطقه توش نبود، بیا و سر اینها هم بشین سر میز مذاکره همه مشکلاتتون برای همیشه رفع میشه و شما میشی قهرمان ملی ایرانیان درست از آب در بیاد اینبار دیگه وعدشون.

این چالش ما چهار سالی هست که حل کردیم لیزر های جامد فول موبایل ۳۰ کیلوواتی در جنوب کشور مستقره ، الان هم داریم رو free electron laser کار میکنم که اگر عملیاتی بشه اولین کشور دارنده این فناوری هستیم البته آمریکایی ها و اسرائیلی ها هم زمانی زیاد صرف این موضوع کردن ولی خداروشکر هنوز نتیجه نگرفتن ، تاثیرات جوی بر روی این نوع لیزر اثر گذار نیست و بسیار قدرتمند و دقیق هستند ، در ضمن خود ما جزو پرچمداران تهاجم سوارم با ریزپرنده ها که از artificial intelligence بهره میبرند و از الگوریتم منطق فازی boid 3d craig reynolds algorithm استفاده میکنن که قابلیت تشخیص موانع obstacles دارند هم هستیم https://cs.stanford.edu/people/eroberts/courses/soco/projects/2008-09/modeling-natural-systems/boids.html اونم نه چهار تا ، در فاز اول عملیاتی هفت بود الان به دوازده تا هم رسیده ، آمریکایی در جریانن مخصوصا در مورد دیرالزور و آرامکو و حالا حالا ها کار دارن تا به این سطح از فناوری برسن

خوب پروژه گرملین احتمالا تا 2020 عملیاتی شود قرار بود در مراحل نهایی تست در 2019 طی 30 دقیقه هواپیما مادر بتواند 4 فروند از این پهپاد ها رو بازیابی کند به هر حال چالشی برای پدافند هوایی ایران خصوصا در منطقه خلیج فارس خواهد بود https://www.aparat.com/v/5zm3w ماک اپ پهپاد گرملین شرکت dynetics https://defence-blog.com/news/dynetics-unveils-mock-up-of-gremlin-airborne-launch-and-recovery-drone.html خوب پهپاد انتحاری جز از ابزار رزم امروز یک پی دی اف سال 2017 در خصوص پهپاد های انتحاری کشور ها https://dronecenter.bard.edu/files/2017/02/CSD-Loitering-Munitions.pdf چندین نمونه از پهپادهای انتحاری در نمایشگاه IDEX-2019 پهپادRay 10 از سنگاپور وGiezWarbleFly از لهستان هم جالب بودند در کنار سیار پهپادهای انتحاری از چین روسیه ترکیه اکراین امریکا برای دیدن تصاویر کلیک کنید پهپاد انتحاری CH-901 از کشور چین پهپاد CH-901 نسخه 2016 و پهپاد ASN301 چین پهپادهای سری hero اسراییل https://www.aparat.com/v/whNBH https://www.aparat.com/v/oHaBu پهپاد انتحاری ALPAGUترکیه https://www.aparat.com/v/FAXcH

با صحبتهای هوک و البته ترامپ به نظر اصلا آمریکا از راه اندازی سانتریفیوژهای نسل جدید راضی نیست. ( به این معنا که برخی گامهای بی اثر ولی تقابلی ایران را هم شاید راضی نباشند ولی تغییری در محاسباتشون ایجاد نمیکنه ولی برخی گامها نیاز داره که محاسباتشون را چه سیاسی و چه فنی تغییر بدند که خب هرچند کم زحمت داره ) هوک ادعا میکنه این باج خواهی ایران از اروپاست و ترامپ هم اون را یک حرکت بد میدونه که میبینیم چه اتفاقی میفته به ازاش. به هر حال در بعد تحریمی برای امریکا فعلا که چیزی باقی نمونده، امید به اروپا هم که از برجام خارج بشه یک امید تلخ و شیرین هست. شاید علاقه داشته باشه امریکا ولی بعدش مواجه میشه با اقدام عملی وجدی ایران در گامهای هسته ای که اونوقت با چالشی روبرو میشه به نام حمله نظامی چون اولا قول داده نمیزاره ایران هسته ای بشه (دموکراتها این وسط به شدت ازش استفاده میکنند که دیدی چی کار کردی و حالا حتی بازرسی هم نداریم فی المثل) و ثانیا دستش خالی هست برای جلوگیری از این اقدام. الان آمریکا در این زمان باقی مانده داره از گام فشاریش علیه ایران استفاده میکنه که به توافق راضی بشه (یک مذاکره کره شمالی وار - یک وام اروپایی در عوض ملاقات با ترامپ و البته از همه مهمتر بازگشت همه گامهای هسته ای و متوقف کردنش طبق برجام - اینطور ترامپ یک فرصت خواهد داشت انتخابات را پشت سر بگذاره و بعد زمان کافی برای انتظار برای تاثیر تحریمها خواهد داشت ) حالا نکته اینجاست این گام فشاریش را داریم میبینیم چون در بعد تحریم خود ایران به سقف رسیده تقریبا در این فاز (مگر یک فاز جدید که امکان برخورد نظامی داره کلید بزنه) داره در بعد منطقه در عراق و لبنان و ... پیش میبره. چرا در عراق شدیدتر؟ چون مربوط به اقتصاد میشه و گرفتن بزرگترین مقصد صادراتی ایران یعنی عراق با تحولات سیاسی میتونه در موثر بودن فشار اقتصادی به ایران ایده آل باشه و شاید گره از کار ترامپ باز کنه.

به جایی رسیدیم که شبکه های اونوری هم میگن تحریم های آمریکا دیگر اثری ندارد و عملا تبلیغات است چون شبکه بانکی قطع شده و با قطع سیستم بانکی عملا هیچ معامله ای صورت نمیگیره مشکلات مالی برای ایرانی ها در خارج هم بیشتر فعالیت تبلیغاتی و نمایش قدرت است و تنها اذیت مردم تا تحریم اثر گذار تنها گام قابل انجام برای تحریم بازرسی کالاها بصورت فیزیکی هست که عملا اعلام جنگ است و امریکا سراغ اون نمیره انگلیس رفت و نتیجه اش رو هم دید

خبر سانتریفیوژهای نسل 9 خبر خیلی خوبی بود و اجرایی شدن نسل 6 هم یک پرش بسیار خوب هست بدون شک میزان کارکرد آقای صالحی و انرژی اتمی رو باید در تحقیقات جستجو کرد تحقیقاتی که تکنولوژی و ساخت به همراه داشته باشه چیزی هست که همه چیز رو تغییر میده امیدوارم صحبت ها در خصوص پیشرانه اتمی زودتر از چیزی که فکر می کنم خروجی بدهد

این موتور در اصل سیویل هستش بعبارتی مهم ترین و گسترده ترین موتور هواپیمای مسافری موجود در ساختار کشوره بنا به همین دلیل بومیسازی برای مپنا صرفه اقتصادی بالایی داره چون میتونه تا چندسال اینده بازار ساخت و اورهال این موتور در کشور و حتی منطقه بدست بگیره اما بیس پایه این موتور مربوط به توربوفن جنگنده هست و کشور چین هم دقیقا بر مبنای همین موتور توربوفن ملی خودش رو توسعه داد (ws-10)

ظاهرا بهترین و عملی ترین راه ما برای رسیدن به یک جنگنده مهندسی معکوس و ارتقا تامکت است. مهمترین مشکل تامکت سطح مقطع راداری بزرگ ان است. شاید این حرف من را بسیاری قبول نداشته باشند ولی به نظر من سرمایه گذاری سنگین امریکا بر روی ساخت هواپیماهای رادارگریز نسل 5 شاید به حدر رود. هیچ علمی در دنیا در 40 سال اخیر به مانند الکترونیک و کامپیوتر پیشرفت نداشته است. تمام علوم از جمله مکانیک که رشته من هم مکانیک است اگر پیشرفتی کرده اند زیر سایه پیشرفت کامپیوتر بوده. مثلا علت بهبود عملکرد موتورها و غیره در اثر پیشرفت در روش های مدلسازی کامپیوتری بوده. کافی است تلفن هایی را که شماره گیر چرخان داشت و تا 30 سال پیش استفاده میشد با موبایل های الان مقایسه کنید. من مطمئن هستم این پیشرفت عجاب انگیز در الکترونیک تا حداکثر یک دهه یا کمتر تکنولوژی رادار را به حدی میرساند که رادار گریزی کاملا از بین میرود. همین الان هم بسیاری از پرنده های رادار گریز با روش های گوناگون شناسایی میشوند

وزارت خزانه‌داری آمریکا امروز دوشنبه از اعمال تحریم‌های جدید علیه ایران خبر داد. با بیانیه امروز وزارت امور خارجه امریکا علیه 13 آبان به نظر جنگ عقیدتی پمپئو (و تیم نامرئی احتمالا صهیونیستیش) ضد ایران یک جنگ جدی ایدئولوژیکی است بیشتر تا یک مواجهه ی مرتبط به بهانه هسته ای/موشکی و ... چیزی که ما اصرار داریم دلیلی بر این هست که با نرمش هسته ای و موشکی و امثالهم ایران هم تحریمها رفع نمیشن. مگر اینکه این تسلیم طوری باشه که امریکا محاسبه کنه یا ایران در معرض فروپاشی قرار میگیره یا به قدری ضعیف میشه که میشه با تهدید نظامی (با از دست دادن حداقل بازدارندگی) یا نهایتا حمله نظامی فروبپاشه. یعنی وقتی مشکل اصلی یک مشکل ایدئولوژیک و گفتمانی! است به اصطلاح، هدف هم مغلوب کردن ایران در این حوزه ( با لوازم و رسیدن به اهدافش ) هست. پس نباید مثل برخی محاسبات اشتباه در زمان برجام حالا هم تحلیل اشتباهی داشت.

بسم الله الرحمن الرحیم سلام و عرض ادب خدمت دوستان هجدهمین نمایشگاه بین المللی لوازم و تجهیزات پلیسی ، امنیتی و ایمنی _ ایپاس 98 ( ایپاس 2019) سامانه ی والعصر در گفتگوی شکل گرفته ماموریت سامانه را جلوگیری از ورود افراد و تجهیزات خطرناک به داخل مکان های مورد نظر عنوان کردند ، بدین شکل که فاصله ایی بین دروازه ی امنیتی ( گیت ) ورودی و درب اصلی که سامانه مدافع آن است وجود دارد . تمامی مراجعین برای ورود بایستی از این دروازه که توانایی تشخیص اجسام فلزی و تجهیزات الکترونیکی را دارد گذر کنند ، در زمانی که سامانه تشخیص دهد فرد یا تجهیزات ورودی خطرناک هستند ، درب اصلی با سرعت بالا و در زمان 1 ثانیه کاملا" بسته شده و از ورود فرد خطرناک و یا مواد منفجره جلوگیری میکند . درب اصلی به شکل کرکره ایی با نوارهای درشت و ضخیم آلیاژی ساخته شده بوده که به صورت لولایی به یکدیگر متصل شد اند . نفربر شنی دار رخش طبق رسم نانوشته ی اکثر نمایشگاه های نظامی داخلی نه بنری که ارائه کننده ی اطلاعات باشد موجود بود و نه شخص مسئول و مطلعی که بتوان از ایشان جویای مطلب شد .در برخورد اولیه ابعاد ( طول و عرض ) نسبتا" کوچک آن ( در مقایسه با بی ام پی ها ) به چشم می آمد ، اما ارتفاع آن برای سوار شدن و جابه جایی در داخل کابین مناسب بود . با دقت به تصاویر میتوان رگه هایی ( قطعاتی ) از نفربرهای بی ام پی و براق را مشاهده کرد . تعداد خدمه 2 نفر درنظر گرفته شده بود که یکی راننده و دومی توپ _ تیربارچی بود که به احتمال زیاد تیربارچی نقش فرمانده را هم عهده دار میشود . کابین دارای 6 صندلی تاشو برای حمل سرباز است . 2 درب انتهایی عادی و بدون نیروی کمکی برای ورود و خروج عادی و همینطور 2 درب خروج از سقف یکی برای راننده و دومی بالای سر تیربارچی برای ایشان و همینطور 6 سرنشین موجود در نظر گرفته شده است . راننده در نمونه های اولیه ی رخش که هویزه نامگذاری شده بود جایگاه راننده مشابه نفربرهایی مانند بی ام پی بود بدین شکل که در زمانهای عادی برای دید بهتر رانند با بازکردن دریچه ب بالای سر خود ، همینطور تنظیم صندلی کمی بالاتر آمده سر وی بیرون میماند ، در مواقع خطر و ... با تنظیم صندلی کمی پایین تر قرارگرفته ، دریچه را بسته و از پریسکوپ های در نظر گرفته شده برای پایش محیط استفاده میکرد . در نفربر مذکور این قسمت مورد بازبینی قرار گرفته و حفاظت از راننده با با استفاده از مجموعه ی طراحی شده ی جدید کاملتر شده . نکته ی منفی این طرح نداشتن دید سمت راست برای راننده و همینطور نداشتن آئینه های کناری برای دید به سمت عقب نفربر است ، فراموش نشود که راننده برای ارائه ی بهترین عملکرد بایستی دید اختصاصی و کاملی به محیط اطراف خود داشته باشد . از نگاه شیشه ی چند لایه و ضد گلوله ی جلوی راننده از نگاه شیشه ی ضد گلوله و چند لایه یه ی کناری ( سمت چپ ) توپ _ تیربار چی جایگاه تیربارچی پشت سر راننده و بر روی صنلی تاشو ، روبروی صفحات نمایش خود میباشد . از نکات ارزشمند و چشمگیری که تا چندی قبل و در تولیدات داخلی با آن برخورد نکرده بودیم ، پوشش کامل نفربر توسط دوربین های نصب شده در 4 سمت آن است ( 6 دوربین در 4 جایگاه ) . به شکلی که جایگاه های کناری هرکدام دارای 2 دوربین هستند تا محدودیت دید کناری را حذف کنند . تمامی دوربین ها به مجموعه ی کاربری تیربارچی متصل میشوند . احتمالا" نمایشگر بالا به شکل قسمت بندی شده اطراف نفربر را پوشش میدهد . نکته ی مهم دیگر استفاده از مجموعه ی کاربری برای سلاح های کنترلی یا کنترل شونده از دور ( ریموت ) مانند نمایشگر اختصاصی ( صفحه ی پایینی ) و مجموعه ی کنترل اهرمی آن ( استیک ) در سمت راست نمایشگرها وجو دارد ( هرچند که محصولی غیر نظامی و مربوط به ..... میباشد ) . استفاده از این مجموعه گام با ارزشیست که در راستای حذف خدمه ی آسیب پذیر ( یا همان با ارزش ترین دارایی نیرو ) از مکان پر خطر و بدون حفاظتی ( مانند پشت تیربار ) که هر لحظه امکان مورد اصابت ( مانند کالیبر های مختلف گلوله و یا ترکش های مختلف ) قرار گرفتنش میرود . پایه ی نصب توپ _ تیربار های مختلف که عموما" با کمک یک قطعه ی واسط امکان آن مهیا میشود . مخازن سوخت مخازن سوخت به حجم تقریبی هرکدام 100 و مجموعا" 200 لیتر و با درب اختصاصی برای هر یک و قابل دسترسی از روی سقف . از معایب ابعاد کوچک نبود جایگاه مناسب برای اختصاص به مخازن سوخت و یا کم تر شدن حجم سوخت و بالطبع شعاع عملیاتی ( بسته مصرف سوخت موتور در شرایط گوناگون ) آن است . دریچه های شلیک که برای تسلیحات بر پایه ی " ای کی 47 " یا همان کلاشنیکف و مجموعه ی مکنده ی دود یا همان گازهای حاصل از احتراق مجموعه ی شنی و قطعات مربوطه در کل چیزی که از رخش میشد برداشت کرد ارئه ی نفربری جمع و جور سبک و احتمالا" ارزان برای نیاز احتمالی نیروها بود . نکته ، نظر ، پیشنهاد اگر قرار به ساخت داخلی نفربر شنی یا چرخدار با کارایی قابل قبول برای دست کم چند دهه ( 20 یا 30 سال ) است ، بیاییم از هر نیرو ( افراد مطلع و مسئول در آن نیرو ) ارتش ، سپاه ، یگان ضد شورش و مرزبانی ( بعنوان مظلوم ترین نیرو ) در مورد نیاز به جابه جایی نیروهایشان بوسیله ی نفربرهای شنی یا چرخ دار به شکل منطقی نظر خواهی کنیم . تمامی نظرات و نیاز ها را ثبت و مطالعه کرده تا به یک اجماع کلی در مورد شکل ظاهری ( ظاهر بدیع و یا کپی برداری از غرب یا شرق و یا مجموعی از این دو ) ، ابعاد ( طول ، عرض ، ارتفاع ) ، توان ( چه برای امروز و چه برای نمونه ی افزایش حفاظت یافته در آینده ) ، جابه جایی چه تعداد نیرو ، حفاظت ، تعمیر و نگهدار ی ، وزن کلی و ..... برسیم . با مشخص شدن نیازها و خواسته از طرح مورد نظر ( نیازهای امروز و آینده ) اطلاعات بدست آمده را به تیم طراحی کاربلد و دنیا دیده یعنی مجموعه ایی از طراحان توانمند بسپاریم ، البته میتوان به صورت مواز ی و هم زمان مجموع نیازها و ... را به صورت فراخوان طراحی عمومی در سطح کشور منتشر کنیم و به چند نفر برتر جوایزی اختصاص دهیم . خروجی کار تیم طراحی بعلاوه ی دقت به طرح های مردمی با ارزش را به یک طرح مناسب رسانده سپس آن را به شکل نمونه ی مدل سازی سه بعدی ( کامپیوتری ) مدل کرده و همینطور به شکل طرح مفهومی و قابل ارائه ( کانسپت ) کنیم یعنی یک ماکت با ابعاد یک به یک از آن میسازیم . یک ماکت هم به ابعاد تقریبی 100 سانتیمتر ، همینطور یک ماکت با ابعاد حدودا" 50 سانتی متری ، با دقت بالا در جزئیات و مناسب برای در دست گرفتن به شکلی که قابل لمس برای نیروها باشد و همراه با مدل های سه بعدی به همراه سر طراح و تیم طراحی به هر 4 نیرو با فواصل زمانی معین ارجاع دهیم . اطلاعات بدست آمده از این مرحله را ثبت کرده و در ساخت نمونه ی اولیه ی قابل استفاده ی ( پروتوتایپ ) در تعداد 10 عدد ( هر نیرو 2 عدد و 2 عدد برای تیم طراحی و ... ) تولید کنیم . این نمونه ها را در میدان عمل بدون هیچ مدارایی آزمایش کرده و دوباره تمامی مشکلات را و ضعف ها را ثبت کرده و مورد اصلاح و بازنگری در طرح کلی قرار دهیم . فراموش نکنیم که در طراحی قطعات ، تمامی قطعات باید دارا ی کد فنی بوده و مشخص باشند . پس از انجام مراحل فوق و مراحلی که حقیر از قلم انداختم ( مانند طراحی تعمیر شونده به شکلی که قطعات فنی در ساده ترین و دسترس ترین شکل ممکنه و به راحتی قابل تعمیر باشند ) به صورت تولید محدود شروع به تحویل به نیروها کنیم پس از چند ماه تا یک سال به نیروها سر زده و مستقیما" مشکلات و معایب ایجاد شده ای که در کوتاه مدت برای محصول تولیدی پیش آمده را مورد برسی قرار داده ، ثبت کرده و بازبینی های لازم در طرح را انجام میدهیم . همین رویه را در میان مدت و بلند مدت نیز بایستی انجام داد تا وسیله ایی ( در این جا نفربر ) کارا ، مورد اعتماد و کاربردی ارائه کرده باشیم . با توجه به وسعت سرزمینی وطن عزیزمان و فرسوگی بخشی از این نوع حامل ها ، میتوان بازار داخلی مناسبی برای آن پیش بینی کرد و صد البته زمانی که این طرح کیفیت و کارایی بالایی رابه نمایش بگذارد میتوان به دنبال صادرات ، درآمد زایی و ارز آوری خارجی برای آن بود . البته قسمت صادرات مستقیما" به توانایی و تلاش سیاستمداران وطنی بازمیگردد بدین صورت که ایشان میتوانند در این زمینه به جای ایجاد درگیریهای جناحی و ... بی ارزش و هزینه ساز برای کشور به فکر اعمال نفوذ برای ارائه ی محصول دفاعی در خارج از کشور باشند تا با تزریق پول به این بخش باعث ایجاد شغل ، رونق گرفتن و قوی تر شدن این بخش شوند . برای آشنایی بیشتر با طرح ها و محصولات روز ، میتوانید تایپک برادر عزیز و مطلع جناب " crash " را مطالعه بفرمایید . شکارچی سنگاپوری نکته ی مهم از مجموعه ی تولید کننده درخواست میشود که در زمان تولید و ارائه به نیروها یک برادری ایی بفرمایید و از دریافت سودهای عجیب و غریب خود داری کنید . بودجه های نیروهای نظامی مشخص است ( خصوصا" مرزبانی بعوان مظلوم ترین نیرو ) و مطمعنا" زمانی که شما قیمت های ترسناک و فراری دهنده ی نیرو ها را طلب کنید دوباره نیروها به همان روال قدیمی یعنی تعمیر ونگهداری تجهیزات قبلی خود روی میاورند و بدین شکل نه شما به معنای واقعی در این زمینه تولید کننده خواهید شد و نه نیروها میتوانند روال منطقی خرید تجهیزات جدید و از رده خارج کردن تجهیزات قدیمی خود را انجام دهند . فراموش نفرمایید که با ارزشترین کار تولید پایدار و درآمد پایدار است و از همه ی این موارد مهمتر حفاظت از با ارزش ترین دارایی نیرو یا همان هموطنان خود ما هستند و با هر حسابی هیچ جایگزینی ندارد . اگر مسیر ارائه شده از توان تولید کننده خارج بود با کنار گذاشتن طرح هایی که یک یا چند نمونه از ان ساخته شده یا میشود و به صورت دکوری در رزمایش ها نشان داده میشوند و پذیرش حقیقت به سمت تولید مشترک تجهیزات توانا و مطابق نیازهایمان ( هر شکل ممکن ) با طرف خارجی روی بیاورند ( در بهترین حالت با قراردادهایی که مارا در زمینه ی ساخت آن توانمند کند ) در واقع نمیشود در این زمینه یعنی حفاظت از نیروها تعلل کرد و منتظر ماند . سلاح صیاد 40 اسلحه ی جالب توجه رونمایی شده در نمایشگاه امسال صیاد 40 بود که با توجه به مهمات متنوع تولیدی موجود برای آن به شرط داشتن کیفیت مناسب و دقت بالا میتواند کارایی جالب توجهی را ارائه کند . ترمز دهانه ی صیاد و گل سرسبد

البته نفوذ عوامل تجزیه طلب و فاسد در ج.ا نمود زیادی داره .... مثلا لشکر کشی اخیرشون در اطراف مقبره کوروش از یک سو و دیگری باز گذاشتن میدان برای عوامل تجزیه طلب و نژادستیز از سوی دیگر البته مشکل تبریز مال امروز و دیروز نیست ، سال ۸۸ برادرم یک سفری به تبریز داشت و می گفت اکثریت مردمش حاضر به جواب دادن به کسی که فارسی ازشون چیزی می پرسید ، نبوذن ... این به خاطر توزیع نامناسب ثروت و گرفتن ثروت از مناطق جنوبی و تمرکزش در تهران و تبریز هست متاسفانه فساد باعث شد عوامل ضد ملی فقط به خاطر اتو داشتن ، مسایل حزبی و قوم گرایی داخل حکومت نفوذ کنند .... مشکل یکی و دوتا هم نیست ، در سطح مسولین عالی رتبه ی کشور هم هیچ واکنشی نسبت به این گونه تحرکات در مناطق آذری نشین نمیشه و حتی به صورت کلامی درشتگویی های مقامات ترکیه و اران داده نمیشه .....

به نظر این مورد با مقداری دوگانگی در تصمیم و رفتار و مقادیری ساده انگاری مواجه شده. اینکه بگیم هر قومی افراد خوبی دارن و ارجاع بدیم به فلان جمله که یه لره بود، یه فلان بود، یه بهمان بود، کمی ساده اندیشیه. در حال حاضر کار از نژادپرستی گذشته و رسما وارد فاز نژاد ستیزی شده باید حداقل در فوتبال با قوانین موجود در فیفا و یا حتی اگه نیاز باشه موارد دیگه مثل نتیجه 3-0 برای ریشه کنی این امر زشت اقدام کرد. اینکه فرض کنیم فلان استان یا فلان استان ها بخاطر اینکه چندین سال قبایل ما در اونجا کوچ کردند ارث پدری ماست و دیگر فرهنگ های قدیمی تر و حتی غالب تر محکوم اند به فنا و اخراج، بی رودربایستی میگم نتیجه ای جز ژنوساید نداره. باید در کنار هم بودنو یاد گرفت. در کشورهایی مثل عراق و سوریه یا حتی لبنان که کشورهای مصنوعی و دست ساز استعمار پیر و نوین بودند، بخاطر طراحی مزورانه ترکیب جمعیت از طرف استعمارگران هرچند وقت یکبار این اتفاق میفته در اونجا نیاز به راهکارهایی هست و صرفا دیکتاتوری و سرکوب اقلیت های نژادی جواب نمیده و فرض اولیه ای که در ذهن بنده شکل گرفت الگویی بینابین فدرالیسم و شوراها است البته فدرالیسمی که بر مبنای نژاد و خودخواهی نباشه بلکه اون ترکیب جمعیت در اداره خودشون با انتخاب شهردار و استاندار ... و توجه به فرهنگ و زبانشون در کنار زبان غالب کشورشون باعث شه که حس برابری و برادری در اونها شکل بگیره تا در وجودشون این حس نهادینه بشه که به طور واقعی در حکومت و اداره خودشون سهیم اند تا بعد از این مرحله که صرفا گذاره و نه راه حل نهایی به سمت دموکراسی واقعی و نه دموکراسی قبیله ای عراق و لبنان و یا دیکتاتوری موجود در سوریه که براساس نظام تک حزبی بعث بود و اینکه هر کسی به دنبال غلبه فرهنگ یا نژاد خودش بر بقیه فرهنگ ها بود. فعلا بستر دموکراسی واقعی در ایرن کشورها مهیا نیست اگر بود که چه بهتر که راه حل کامل و کارا همیشه دموکراسی به معنای واقعی کلمه است. اما در ایران مسئله کلا فرق داره، ایران کشوری دیرپا با فرهنگی کهن و با مردمانی منعطف و دارای نجابته. مردمانی که فرهنگی بالا داشته و از قدیم دارای تعامل فرهنگی بودند و نه تقابل فرهنگی. هر علمی که در ایران بر مبنای نژاد پرستی بلند شه محکومه اعم از پان ترکیسم، پان کردیسم، پان پارسیسم و.... باید یاد گرفت که مشکلاتو رفع کرد نه اینکه به سمت قبیله ای شدن رفت. ایران نه کشوریه که تحمل گروهک های جدایی طلب رو داشته باشه و نه فدرالیسم. ما فرهنگ و زبان ملی داریم. در کنار اون اگه نیاز به احترام به فرهنگ ها و زبان بومی در کنار زبان ملی ما که پارسی هست و یا بالا رفتن سطح رفاه و یا سهیم کردن بیشتر همه مردمان در ساختار حکومت هست این موارد انجام بشه ولی یادمون نره همین اتفاقات ساده تبریز اگه بیشتر پا بگیره میشه مثل قضایای اول انقلاب که ارتش درگیر خوابودن اون قائله ها در کردستان و خوزستان و ترکمن صحرا با تقدیم بسیاری شهید بود و این باعث شد که در کنار تصفیه ارتش، ارتش ایران از آمادگی دور بشه و شخص پلیدی مثل صدام از این موقعیت استفاده کنه و شد آنچه نباید میشد. گروه های نژادپرستی باید بدونن تفکرشون اشتباهه. نام ایران بالاتر از تمامی قومیت هاست، اعم از کرد و لر و ترک و پارس و عرب و... . ایران عراق، لبنان یا سوریه نیست و قدمتی چند هزار ساله داره. جا برای همه این اقوام هست و کسی جای کسی رو تنگ نکرده. بهتره این گروه های نژاد پرست بجای اینکه کتاب نبرد من رو سرلوحه کار قرار دادن برن به سراغ قرآن اگه ادعای مسلمانی دارند و دست از وطن فروشی و عمله فلان فرد قدرت طلب خارجی بودن بردارند. حکومت هم باید با بالا رفتن سطح رفاه و احترام به فرهنگ و زبان بومی در کنار زبان ملی بستر استفاده گروه های نژادپرست رو که فقر فرهنگی و مادی مردمان هست رو از بین ببره، در کنار اون با تقویت مظاهر ملی و ایرانی به این خود باختگی فرهنگی خاتمه بده. واقعا وقتی ما گذشته پر افتخار خودمون رو که حتی برای بقیه کشورها و سیستم های حکومتی هنوزم الهام بخش هست ، کتمان کرده و مشاهیر خودمون رو و... کتمان یا تضعیف می کنیم چه انتظاری جز این داریم که جوون ما که شاید مطالعه تاریخی درستی نداره به سمت قهرمانان پوشالی هالیوودی یا مواردی که بیگانگان به اون القا می کنند نره؟ بالا رفتن رفاه و سطح اطلاعات بخصوص در مورد گذشته ما بهانه و بخصوص زمینه برای تاثیر پذیری از همچنین گروه یا اشخاص نژاد پرستی و دگر ستیزی رو از بین می بره.

پیرو اتفاقات اخیر در ورزشگاه تبریز(بازی استقلال-تراکتور) که به شکست سنگین 4-2 تراکتور انجامید، رفتارهایی تجزیه طلبانه انجام شد. مقاله ذیل توسط یکی از دوستان جامعه شناس نوشته شده که به خوبی راهکار مقابله با این رفتارها را توضیح می دهد: «در دام اقلیت رادیکال نیفتید!» به نام تبریز، شهری که شیفتۀ آنم... «اقلیت‌های رادیکال» بلای جان هر جامعۀ مدنی‌اند. خطری که از سوی اقلیت‌های رادیکال جوامع را تهدید می‌کند، بیشتر از خطرهای بیرونی است. تاریخ سیاسی (و هم تاریخ اندیشۀ سیاسی) پر از نمونه‌هایی است که اقلیت‌های رادیکال سرنوشت ملت‌های بزرگ را تغییر داده‌اند. اقلیت‌های رادیکال خواست خود را به اکثریت تحمیل می‌کنند و جامعه را در چرخه‌ای پایان‌ناپذیر از واکنش‌ها می‌اندازند که سرنوشت آن مشخص نیست. این اقلیت‌ها ابتکار عمل را به دست می‌گیرند و کل جامعه را به واکنش‌های سلبی و ایجابی وادار می‌کنند و در این کنش و واکنش‌ها هدف اصلی‌شان این است که کل جامعه را «رادیکالیزه» کنند. رادیکال شدن کل جامعه رؤیای اقلیت‌های رادیکال است، زیرا رادیکالیسم زبان، آیین و کردار خاص آن‌هاست و آن‌ها در چنین بستری از همۀ جریان‌ها موفق‌تر خواهند بود. در واقع، اقلیت‌های رایکال با مجموعه‌ای از کنش‌ و واکنش‌های تحمیلی، کل جامعه را رادیکالیزه می‌کنند تا اصول بازی خود را به کل جامعه تحمیل کنند. آن‌گاه در چنین بازی‌ای آن‌ها بهترین بازیگرند. در ۱۹۱۵ اقلیتی جنگ‌طلب به دولت ایتالیا فشار آورد و این کشور را وارد جنگ کرد. همین اقلیت پس از جنگ از فاجعه‌ای که خود به بار آورده بود نان تازه‌ای پخت و فاشیسم را پدید آورد و سرنوشت ایتالیا را به بیراهه‌ای جبران‌ناشدنی کشاند. در ۱۹۱۷ اقلیتی رادیکال میان انقلابی‌های شوروی (بولشویک‌ها) انقلاب روسیه را مصادره کرد، کشور را به جنگ داخلی کشاند و میخ کمونیسم را چهارگوشۀ روسیه کوفت. در آلمان در دهۀ ۱۹۲۰ دو اقلیت رادیکالِ کمونیست و نازی‌ جمهوری آلمان را فلج کردند و آشفته‌‌بازاری ساختند که از دلش هیتلر درآمد. مثال‌های ایرانی این اقلیت‌های رادیکال را خود بیابید... باید از اقلیت‌های رادیکال ترسید! خانواده‌ای را در نظر بگیرید که یکی از پسرانش قلچماق و بزن‌بهادر است. همین تنها پسر ستیزه‌جو می‌تواند میانۀ خانواده را با خانواده‌های دیگر شکرآب کند. اما آسیب‌هایی که این پسر به خانواده می‌زند فقط بیرونی نیست! این تندخویی او می‌تواند در داخل خانواده هم شکاف اندازد. «مهار اقلیت» رادیکال بزرگ‌ترین وظیفۀ جامعۀ مدنی است. اما این کار سخت‌ترین وظیفۀ اجتماعی است و وقتی می‌بینیم بسیاری ملت‌ها در این کار ناموفق بودند می‌فهمیم مهار اقلیت‌ها چه کار دشواری است! مردم و فرهنگ آذری به مرکزیت تبریز در نظرم چنان بزرگی و ابهتی دارند که شرم دارم در باره‌شان ابراز نظر کنم. اما در این روزها در پی رخدادهای ورزشگاه تبریز ــ مانند سر دادن شعار مرگ بر... ــ با انبوهی از پست‌های احساسی روبرو شدیم که وظیفه حکم می‌کند سکوت نکنیم. پیش از هر چیز خونسرد باید بود و از احساسی شدن خودداری کرد. بزرگ‌ترین وظیفۀ ما این است که در دامی که یک اقلیت رادیکال برایمان پهن می‌کند نیفتیم. مقدمه‌ای را که گفتم به یاد آورید. آن‌ها می‌خواهند همه را رادیکال کنند و راهش هم تهییج جامعه است. توپ را به زمین جامعه انداخته‌اند و منتظرند جامعه هیجان‌زده شود و به زیر این توپ بزند. این همان «کنش و واکنش تحمیلی» است که بالا اشاره شد. این اقلیت رادیکال تا شما را رادیکال نکند دست‌بردار نیست. منتظر است تا شما هم مثل او شوید، آن‌گاه بهترین برهان را به دست او داده‌اید. این اقلیت می‌خواهد دوگانۀ «خودی و غیرخودی» بسازد، اما پایه و اساسی محکمی برای اثبات این «خودی و غیرخودی» ندارد، برای همین باید آن‌قدر شما را تحریک کند تا با او مانند غیرخودی رفتار کنید، آن‌گاه شما خود ادعای او را به دست خود اثبات کرده‌اید! ضمن اینکه «چریک‌های مجازی» این اقلیت هم تا بتوانند در آتش خشم و احساس دوجانبه می‌دمند! هدف این چریک‌های مجازی هم رادیکالیزه کردنِ هر چه بیشتر جو است. برخورد قضایی و قهرآمیز آرزوی دیگر این اقلیت رادیکال است. آن‌ها باید به جامعۀ مادرشان اثبات کنند زیر سرکوبی شدید، بی‌رحمانه و افسارگسیخته‌اند و اگر با آن‌ها برخورد قضایی و امنیتی شود، به هدفشان رسیده‌اند. پس چه باید کرد؟ چاره معکوس همان چیزی است که آن اقلیت رادیکال می‌خواهد. آن‌ها می‌خواهند همگان را رادیکال کنند، پس چاره «رادیکال نشدن» است و خودداری از هر چیزی که باعث رادیکالیزه شدن جو می‌شود. اجازه دهیم جامعۀ مدنیِ بزرگ آذری خود راهکاری «فرهنگی و اجتماعی» برای این اقلیت رادیکال بیابد. اگر کاری از دست ما برمی‌آید این است که به جامعۀ آذری یا ترک احترام کامل بگذاریم و کمک کنیم خودش با فرزندان رادیکالش گفتگو برقرار کند. هر راهکاری غیر از این دور باطل است. تبریز از جهت فرهنگی همواره یک گام از ایران پیش بود، اجازه دهیم خودشان راهی برای جلوگیری از این رادیکالیسم بیابند. یگانه وظیفۀ ما این است در آتشی ساختگی ندمیم و در دام اقلیتی رادیکال نیفتیم... مهدی تدینی @tarikhandishi | تاریخ‌اندیشی

به نظر من اتفاقا باید بستر رو دید نه صرفا معلول رو. تا ابد میشه از ترس و تهدید های ترسناک صحبت کرد و یا از عملیات قهرمانانه . برای رفع اون ولی ساده ترین و کارامد ترین راه پیشگیریه. از قدیم گفتن پیشگیری بهتر از درمانه. وقتی ما چیزی نکاشتیم چطور انتظار داریم در نهایت محصولی درو کنیم. مگه یادمون رفته فقر ( چه مادی و چه فرهنگی ) از در وارد بشه ایمان از پنجره میزنه بیرون. پس باید به سراغ ریشه کن کردن فقط مادی و اطلاعاتی و فرهنگی رفت. فعلا که بستر پر چالش زندگی ما در اون هر تهدیدی عادی به نظر میاد. جنگ اصلی ما با بیکاری و درآمد پایین و فیش آب و برق و گاز و کرایه خونه و ماشین و... و آینده این مملکت رو این روزمرگی و بی آینده بودن به خطر میندازه نه ریگی که بقول دوستی ( نقل به مضمون) دامنه تاثیرش روی 40-50 نفره و اگه قراره لولوی امنیت ما امثال ریگی باشه که باید اون امنیت رو گذاشت جلوی کوزه و آبشو خورد!

به شخصه جناب روحانی من! را که خسته کرده از نقد به تکرار همون اشتباهات قبلی ( قاعدتا با تصور و تحلیل و زاویه نگاه امثال من از اشتباه )، با همون تاکتیک و با همون اهداف ( سیاسی و نه منافع ملی ( نظر شخصی )) و در یک موقعیت بسیار پیچیده و تنها با یک ادبیات عوام پسندانه. تاختن به نقدهای اصولی منتقدین به تصویب FATF و پالرمو با ادبیات سیاسی متهم فرضی! و پرخاشگرانه و حواله به جهنمانه که شما میخواید مردم بدبخت بشند، به مردم میگم یک روزی چه کسانی خواهان بدبختیشون هستند، شما خواستار تقابل صرف با دنیا هستید، شما دشمن تعامل با دنیا هستید و اگر امضا نکنیم متهم(!) به پولشویی میشیم و ... و گویا مثلا حالا که سراغ مذاکره موشکی نمیریم متهم به یاغی گری نمیشیم، یا مذاکره سر موجودیت حزب الله را نمیپذیریم متهم به حمایت از تروریسیم نمیشیم یا چه و چه و گویا متهم نشدن توسط دشمن دلیل قانع کننده ای است در برابر صدها مقاله و نقدی که ( با وضعیت سیاسی کارگروه تامین مالی تروریسم و فشارهای سیاست زده و غیر فنیشون ) وارد میشه به اینکه پذیرفتن این موضوع با وضعیت فعلی اعضا و درخواستها و تحریم ها ضد کشور چیزی جز هزینه نداره برای کشور. دیروز ارشیوی بررسی میشد که جناب ظریف در جلسه ای با منتقدین برجام ( قبل از تصویب کامل ) در مقابل نقدهای فنی که اعلام میکردند با توجه به ادبیات و بندهای فرضی اگر آمریکا در دوره فعلی یا بعدی از برجام خارج شد ما چی در دست داریم و اصلا چه کار میتونیم بکنیم و هیچ چیزی در دست نخواهیم داشت جناب ظریف به صراحت و با قطعیت اعلام می کنند (خیالتون راحت ): " اولا تحریم های قبلی حاصل ده سال کار بود و وقتی برجام منعقد بشه ( به قول خودشون ساختار تحریم ها فرو بپاشه ) دوباره زمان زیادی نیاز هست تا برقرار بشه ( چیزی که منتقدین میگفتند اینطور نیست و اونها با یک چرخش قلم دوباره همه تحریم ها را باز میگردونند اتفاقا به این خاطر که امریکا ساختار تحریم ها را حفظ میکنه و کرده ) و بعد با اطمینان دوباره کری و قطعنامه سازمان ملل با یک قطعیت جدی تر که، چی فکر کردید، آمریکا و رییس جمهور بعدش کل تحریم ها را برگردونه، تو دنیا کی هست که اجراشون کنه" بدبختی ماجرای برجام ( نه ماهیت و اصل توافق با طرف مقابل بلکه ادبیات فنی و تخصصی و پیش بینی ها و ایرادات و گافها و کمبودهای برجام ( خسته شدیم از بس این مغالطه جناب سیاسیون را مجبور شدیم تفکیک کنیم) این بود که این اشتباهات ( این مورد مثلا در ساده ترین شکلش یک خطای فاحش و مرگبار در تحلیل و پیش بینی دستگاه سیاسی و وزارت امور خارجه کشور هست در مورد اینده که خب قاعدتا وقتی پیش بینی این بوده و تحلیل این بوده هیچ راهکاری در نظر گرفته نشده در برجام طبیعتا ) به جای ثبت و درس گیری با قدرت رسانه ای و هیاهوی سیاست زده طرف مسئول به جای عبرت همچنان معجزه ی کاملا بی نقص که فقط کج بودن زمین و شانس بد و توطئه مخالفان ( تاسف اور هست که جناب رییس جمهور همچنان فروپاشی برجام را نه از مشکلات توافق و ایرادات و اطمینان بیش از حد به طرف مقابل و صدها عامل و اشتباه فنی که موردی موهوم مثل نزاشتند از مزایای برجام استفاده کنیم میدونند و من همچنان منتظر مقاله ای هستم که با ذکر مصادیق و با سند روشن کنه دقیقا کجای برجام موردی مخالفان انجام دادند که باعث شد ترامپ ازش خارج بشه یا ما نتونیم از مزایای برجام استفاده کنیم؟!) غالب شده و میشه به افکار عمومی و همین هست که دوباره داریم همون مسیر را به شکلی دیگه طی میکنیم. پ ن: متاسفم حتی چنین ذهنیتی دارم ( ولی شواهد و قرائن و پیشینه و تجربیات گذشته این حس را تقویت میکنه ) ولی با مطالعه مجموعه نقدها به پالرمو و ... و توضحیات موافقین و برداشت این نکته که واقعا در وضعیت فعلی و با توجه به شروط جدی غرب برای تحمیل پالرمو و تلاش امریکا و از همه مهمتر به قول خود موافقین بدون هیچگونه تضمینی از نتیجه کار و این نکته که به قول خودشون نهایتا باعث میشه اوضاع بدتر نشه ( و این را هم دقیق توضیح نمیدند که بدتر از وضعیت فعلی دقیقا چه هست و لااقل چند استدلال بیارن که اتفاقا تصویب پالرمو و ارائه اطلاعات مالی کشور در وضعیت فعلی ( تحریم و نه شرایط عادی ) بیشتر باعث ضرر کشور نمیشه* ) احتمالا حاکمیت موافقت نخواهد کرد این درخواست دولت را پس میشه نتیجه گرفت این فضاسازی متاسفانه با علم به نتیجه تصمیم مجموعه کارشناسی حاکمیت بیشتر برای این هست از فردای وارد شدن ایران به لیست سیاه این نهاد، بهانه های بسیار واضح و دم دستی و آسان وجود خواهد داشت که هر نقد به روند اجرایی کشور، کاستی ها، سوء مدیریت ها، وادادگی های سیاسی در مسائل دیگری چون موشکی و منطقه ای و رها کردن اقتصاد کشور و بدتر شدن اوضاع معیشتی بسیار راحت حواله بشه به : « اگر گذاشته بودید پالرمو را تصویب کنیم و شرایطش را اجرا حتما وضعیت بهتر بود و تمام مشکلات برجام و تحریم ها و توطئه دشمن و کاستی های مدیریتی و حتی موارد ماقبل پالرمو ( حافظ افکار عمومی کوتاه هست و فضاسازی هم آسان ) همه و همه فقط به این مورد مربوط میشه و پس اصلا به ما ربطی نداره مشکلات و تازه بهترین ترفند برای بهره برداری در انتخابات* هم هست چون نقدهای بسیاری که در مورد برجام و شیوه مدیریت ارزی و بانکی کشور و مقابله با تحریم ها و چه و چه وجود داره و طرف مقابل باید پاسخگو باشه همه حواله داده میشه به گزاره مشهور : " اگر گذاشته بودید همه کار را درست میکردیم" * بحث اصلا انتخابات نیست و طرفهای درگیرش، بلکه بحث قربانی کردن منافع ملی به پای سیاست و قدرت هست. ( در مورد طرف مقابل هم صادق هست، خوب هست هر موردی که دیده میشه و بشه که طرفی با خیانت به منافع ملی درصدد هست مثلا با ضربه به دولت یا فعالیتهای اقتصادی و تمهیدات ضدتحریمی و تصمیمات صحیح مدیریتی اش باعث بشه دولت شکست بخوره تا فردا روزی در انتخابات سرکوفتش بزنه که موفق نبودی یا نقدی کنه که صحیح نباشه و دقیق همینجا عنوان بشه تا لااقل شناختها دقیق بشند برای افراد این انجمن ) پ ن 2: همونطور که حدس زده میشد آمریکا هم وارد قضیه لوایح پالرمو و FATF شد تلویحا به نوعی. قبلا ما تنها تمایل و فشار پمپئو را شاهد بودیم برای تصویب این لوایح توسط ایران و حالا آمریکا ( احتمالا با شنیدن زمزمه های اختلاف در ایران ) وزرات خزانه داری را مکلف کرده با تهدید، یک نهاد جدید ایجاد کنه برای رصد پولشویی در ایران و توصیه به شرکتهای آمریکایی برای مبادله با ایران ( گویا قبلا اصلا مبادله ای وجود داشته ) - به نظر بیشتر یک حرکت برای جریان داخلی است تا با اسناد به این قبیل فشارها کشور را در معرض یک تهدید موهوم ( وقتی تا این حد تحریم هستیم چرا باید ترسی از عدم مبادله به خاطر پولشویی داشته باشیم، توجه داشته باشیم عمده مبادلات ما الان پنهان (برای دور زدن تحریمها) و طبق قوانین خارجی غیرقانونی است ) معرفی کنند . در شرایط عادی کمتر نگرانی برای تصویب این لوایح شاید وجود داشت ولی در حال حاضر چرا باید یک تحمیل جدید اون هم دقیقا در راستای سد کردن همین مبادلات پنهان فعلی را (تقریبا) بپذیریم اون هم بدون هیچ امتیازی ( فرض بگیریم این شرط اروپا بوده در برجام حتی )

دستاورد های جدید دفاعی کشور غنا آژانس خبری GraphicOnLine در غنا گزارش داد در سی وهشتمین نمایشگاه فناوری غنا شرکت دفاعی Kantanka از دو محصول جدید خود رونمایی کرده است. این دو محصول شامل یک خودرو زرهی غول پیکر و یک اسکلت خارجی برای سربازان است. البته اطلاعات کامل از این خودرو زرهی در خبر گزاری غنا ها داده نشده است اما با توجه به تصاویر منتشر شده می تواند حدس های در مورد این محصولات عنوان کرد. با توجه به ابعاد این خودور زرهی و نوع طراحی آن به نظر می رسد این خودرو یک اتوبوس زرهی 8 چرخ باشد وبرای جابه جای اشخاص مهم در مناطق پرخطر کاربرد دارد. بخش طراحی داخل خودرو (نوع صندلی های استفاده شده برای خدمه و سرنشین ها ، تهویه مطبوع و نوع رمپ عقبی ) احتمال به کارگیری این خودرو برای اشخاص مهم را بیشتر می کند. این خودرو زرهی مجهز به 5 دریچه آتش در هر طرف است و یک دریچه سقفی است. احتمالا3 دوربین (دو دوربین در عقب، یک دوربین در جلو) برای بررسی محیط اطراف خودرو و رانندگی در شب برای این خودرو تعبیه شده است. این خودرو زرهی به پرتابگرهای نارنجک دودزا به شکل 360 درجه مجهز شده است که احتمالا برای دور کردن غیر نظامیان در صورت نزدیک شدن به خودرو نیز کاربرد خواهد داشت. اسکلت خارجی جدید غنا از ویژگی های این اسکلت خارجی مجهز بودن به یک بازوی در پشت سرباز است که یک اسلحه بر روی آن قرار میگیرد و درصورت لزوم باز شده و آماده شلیک میشود. خودرو زرهی جدید غنا - با توجه به ابعاد به نظر می رسد یک اتوبوس زرهی باشد. طراحی داخل خودرو و شکل رمپ عقبی احتمال نقش این خودرو برای جا به جایی اشخاص مهم را بیشتر می کند. علاوه بر رمپ سرنشینان می تواند از دو درب عقبی خودرو برای ورود و خروج استفاده نمایند دوربین و پرتابگرهای نارنجک های دودزا محل قرار گیری و تجهیزات ارتباطی فرمانده و راننده خودرو همچنین این خدمه به تهویه مطبوع جداگانه دسترسی دارند... و در اخر بازدید مقامات لشکری و کشوری غنا از این محصول دفاعی

سلام... فیلم ارایه شده بدست تروریست ها هنگام گروگانگیری https://www.alef.ir/news/3970901021.html

دو سال پیش شب تو محرم نزدیک عاشورا یکی از همین آدمها با کت و شلوار خیلی شیک و پیراهن مشکی سوار بر آزرا اومده بود در یکی از پستهای 63 و غذای نذری داده بود و .... میخوام بگم اگه به همین قوانین چرت و پرت هم عمل بشه باز خوبه . ولی نیروهای غیر حرفه ای نمیتونن این قوانین رو اجرا کنن .. تجهیزات هم که ماشالا مال جنگ جهانی دوم هست . کارهای خیلی ساده و راحتی هم میشه انجام داد مثلا من یه طرح دادم یک مین هوشمند که دی فاصله 10 متری نیروی خودی رو میشناخت و غیر فعال میشد و اگه از روش رد هم میشدی منفجر نمیشد . اگه بصورت انبوه در اطراف پایگاه کارگذاشته بشه واقعا نمیشه براحتی به پایگاه نفوذ کرد و حتی با زیرنظر گرفتن پایگاه هم نمیشه به وجودشون پی برد . (البته خداییش این دفعه وقتی طرح رو ارائه کردم بهم پوزخند نزدن فقط گفتن طرحتون توجیه عملیاتی نداره ) انواع مختلف رادارهای زمینی هم در کشور تولید میشه . ولی یادم نمیاد دیده باشم تو مرزبانی استفاده بشه . قضیه پهباد هم که وقتی بهش فکر میکنم هنگ میکنم تو یکی از فرمهاشون میگفتن ما وقتی میریم شناسایی تو افغانستان وقتی میخوایم یک کمی استراحت کنیم پهباد میاد بالا سر ما و اطراف ما رو سرچ میکنه که یه وقت غافلگیر نشیم پهبادهای ما ماشالا مداومت پروازی مناسبی هم دارن حتی خیلی راحت میشه مناطقی که احتمال نفوذ از اون طریق هست رو سنسور حرکتی بگذارن و وقتی تحریک شد یه پالس بده به پاسگاه با تعداد محدودی سنسور که قیمت کمی هم دارن میشه این کار رو کرد ( استتارشون هم به دلیل کوچکی آسان هست ) ایشالا که این عزیزان سلامت برگردن