بسم الله........ 9آذر 1398 تصاویری از خسارتهای حملات موشکی وپهپادی رزمندگان مقاومت یمن به بندر مخا در ساحل دریای سرخ بنا بر گفته منابع یمنی 350 نفر در این حملات کشته وزخمی شدن علاوه بر این چند سایت پاتروت هم مورد هدف قرار گرفته است سرنگون شدن بالگرد آپاچی ارتش عربستان توسط رزمندگان مقاومت یمن در نوار مرزی عسیر آزاد کردن 120 اسیر وابسته به رزمندگان یمنی توسط ائتلاف تصویری از لحظه توقیف کشتی های عربستانی و کره جنوبی توسط قایق های تندرو رزمندگان یمن دو کشتی کره بعد از چند روز آزاد شدن

بخش چهارم و پایانی : فکر کردن به آنچه که فکر ناکردنی است !!!! اسرائیل و جنگ یمن : یکی از ویژگی های حوزه ژئوپلیتیکی آسیای جنوب غربی از زمان تاسیس رژیم عبری ( 1948 بدین سو ) ، وجود بازی موش و گربه میان این رژیم با کشورهای عربی و پس از انقلاب 1979 با جمهوری تازه تاسیس اسلامی ایران بشمارمی رود . در بازه زمانی اعلام استقلال حاکمان تل آویو تا آغاز جنگ در یمن ، بازه زمانی طولانی وجود دارد که در جریان آن ، فرازو فرودها و شکست ها و پیروزی های متعددی عاید طرفین شده که شرح آن در این سطور نمی گنجد ، با این وصف ، به شکل خلاصه می توان منافع امنیتی ایالات متحده بعنوان یک بازیگر عمده در حوزه آسیای جنوب غربی را با رژیم عبری در قالب یک چهارچوب مشترک ، مورد تحلیل قرار داد . این چهارچوب مشترک در تمامی این دوران از جنگ 1948 تا پایان نزاع کلاسیک اعراب و اسراییل به سال 1982 تا تابستان 2006 و از جنگ تموز میان حزب ا.... با IDF در این سال و سپس بحران سوریه و امروز در بحران یمن ، بخوبی قابل مشاهده است . بااین وصف ، نقش قابل تامل اسراییل در یمن را می توان در قالبی جداگانه بررسی نمود تا جایی که ران ایدلیست براین باور قرار دارد که حضور عناصر اطلاعاتی ارتش اسراییل در خلیج فارس و جنگ داخلی یمن ، تبدیل به امری انکار ناپذیر شده است ، چنانکه برخی معتقدند که عملیات ترور عناصر تاثیر گذار انصارا.... در یمن ، نوعی عملیات مشترک میان سازمان های اطلاعاتی عرب و رژیم عبری است . سازمان رزم شبکه دفاع هوایی سعودی به تفکیک مناطق دفاع هوایی بااین وصف ، به گمان برخی تحلیلگران نظامی ، این امکان وجود دارد که ضلع سوم حمله به تاسیسات نفتی عربستان سعودی ، به نحوی با شکل عملکرد واحدهای اطلاعاتی اسراییل در گذشته ( سرقت شناورهای رزمی از بندر شربورگ ، سرقت کشتی حامل اورانیوم از مدیترانه و حتی اجرای عملیات تازش هوایی بر علیه راکتور اتمی عراق و.... ) ارتباط داشته باشد . در این زمینه ، چند فرضیه قابل بررسی است . نخستین فرضیه ، استفاده تل آویو از موشکهای مشابه که عربستان مدعی است بسوی تاسیسات بقیق و خصیص شلیک شده ، بشمار می آید . این مساله با توجه به وجود اطلاعاتی مبنی بر خرید پیشرانه محصول چک TJ-100 توسط تل آویو به نوعی برای تحلیلگران تقویت میشود ، ضمن اینکه هم اکنون نیروی دریایی و هوایی این رژیم قابلیت شلیک موشکهای کروز میانبرد مجهز به پیشرانه های توربوفن ALCM و SLCM را نیز دراختیار دارد . یکی از فرضیات حمله به آرامکو ، شلیک موشک کروز کوتاه برد قدس -یک از درون خاک عربستان است. تصویر فوق ، اسکرین شات شلیک آزمایشی موشک کروز یا علی (ع) از روی یک سکوی ساده را به نمایش می گذارد آیا این احتمال وجود ندارد که مهاجمان ، موشکی در کلاس قدس- یک را از درون خاک عربستان و یا حتی شناورهای ناشناس در خلیج فارس بسوی آرامکو شلیک کرده باشند؟!!!!! آسیب های وارده به تاسیسات آرامکو بلحاظ تنوع ، شاید مقداری عجیب به نظر برسد . از شکافهای بزرگ که شاید نشانه برخورد موشک کروز یا پهپادهای انتحاری باشد تا شکافهای کوچکتر که شاید بر اثر برخورد ترکش و یا حتی ریز پهپادهایی که عاملی سومی برای تشدید خسارات ، آن را به آرامکو شلیک نموده باشد اما شاید محتمل ترین گزینه تسلیحاتی برای اسراییل به منظور حمله به این دو مجموعه ، استفاده از آخرین فناوری معرفی شده توسط دانشجویان مهندسی MIT در آزمایشگاه لینکلن به منظور اجرای حملات دقیق به تاسیسات فوق الذکر است . پردیکس میتواند در نقش های گوناگونی ظاهر شود . بعنوان مثال میتواند با تجهیزات الکترونیک خود بازتاب راداری انواع هواپیماها شامل بمب افکن ها و جنگنده ها را بازسازی نماید و ماموریت فریب سامانه های دفاع هوایی را بر عهده گیرد .همچنین میتواند به ماموریت های شناسایی و ردگیری محیطی پرداخته و داده ها را به شبکه گسترده ای از تجهیزات طرف دوست انتقال دهد . در مواردی هم میتواند مقادیری ماده منفجره با خود حمل کند و به شکار اهداف کوچک بپردازد .حال با فرض تبدیل شدن پردیکس به یک حامل هوایی حاوی مواد منفجره ، در تعداد زیاد ، بدون آنکه رادارهای دفاع هوایی عربستان قابلیت کشف آنها را داشته باشد ، براحتی به هدف نزدیک شده و بدون روبرو شدن با مانع مهمی به نقاط حساس تاسیسات نفتی با دقت بالا حمله ور میشوند . اگر چه دو احتمال پیش گفته ، بیشتر شبیه به سناریوهای هالیوودی است ، اما توجه به سابقه طراحی عملیات های مشترک میان سازمان های اطلاعاتی و ارتش اسراییل ، می توان حداقل در این خصوص گمانه زنی نمود . تصاویر ماهواره ای تخریب تاسیسات آرامکو استراتژی : علیرغم اینکه تصور عمومی بر تهاجمی بودن استراتژی نظامی سعودی متمرکز است ،اما بر خلاف اظهارنظرهای موجود ، فرماندهان سعودی بطور کامل اجرای راهبرد دفاع نقطه ای (point defense strategy) را در دستور کار قرار داده اند ، به همین دلیل ، سرمایه گذاری هنگفت برای ارتقاء شبکه دفاع هوایی ، عمدتا" بر روی توانمند سازی مراکز اقتصادی و اجتماعی متمرکز شده ، در حالی که اکثر پایگاه های هوایی فاقد دفاع ضد بالستیک هستند و برخی تاسیسات نظیر پایگاه های موشکی اصولا فاقد دفاع زمین پایه مشخصی ارزیابی می گردند. این درحالی است که با فرض اجرای حملات غافلگیر کننده از سوی نیروی هوایی ایران ، تنها یک کریدور باریک در جنوب کویت می تواند مسیری ایمن برای حمله عربستان در نظر گرفته شود ، در حالی که درصورت اجرای یک عملیات آفندی با شلیک حجم گسترده ای از موشکهای بالستیک ایرانی ، تمامی استانهای شرقی سعودی ، علیرغم حفاظت شدید ، در تیررس قرار خواهد گرفت . آینده : براساس یک قـــاعده قدیمی (سرهنگ دوم ارنـــــــست سوئینتون (1951-1868) بعنوان ایده پـــرداز اصـــلی سپاه تانک ارتش سلطنتی بریتانیا ) تاریخ نشان داده است که ، تنها وحــــشت از بروز یک جنـــگ بـــــــــــزرگ می تواند چرخ های بوروکراتیک سازمانهای مسلح تصمیم گیر را سریع تر از حد معمول ، به حرکت در آورد ، بر همین مبناء ، ارتش عربستان سعودی برنامه های جامعی جهت گسترش قابلیتهای ضد بالستیک بواسطه خرید سامانه های تاد به ارزش 15 میلیارد دلار و همچنین دریافت نزدیک به 600 تیر موشک پاتریوت پک.3 مجهز به کیتهای اصلاح مسیر حین پرواز برای لانچرهای عملیاتی خود ، طرح ریزی نموده است . براساس قرار داد امضاء شده به سال 2014 ، پدافند هوایی سعودی قراراست تا 202 تیر موشک به 36 دستگاه پرتابگر بهبود یافته ( Launcher Station Modification Kits/ LSMK) که می بایست جایگزین پرتابگرهای تکی ام-901 شود دریافت نماید که این بدان معنی خواهد بود که خرید حداکثر 9 سامانه پاتریوت پک.3 در سال 2014 برای رفع نیازمندی های پدافند عربستان سعودی کافی خواهد بود ، با این وصف ، خبرهای منتشرشده حاکی از خرید 6 لانچر ( در ارتش سعودی هر آتشبار پاتریوت به 6 لانچر مسلح میشود ) بعلاوه 3 مجموعه بعنوان ذخیره بود . بطور طبیعی ، با ورود این نسخه مدرنیزه شده ، هر سامانه پاتریوت سعودی قابلیت دسترسی به 96 تیر موشک برای شلیک سریع و در صورت نیاز بارگیری مجدد ( 106 تیر موشک اضافی ) را در اختیار خواهد داشت . بر اساس این منطق ، محاسبات نشان می دهد قرار داد خرید سال 2015 شامل 600 تیر موشک به همراه 156-108 سلول موشک LSMK به منظور مسلح نمودن 26-18 لانچر میشد که این نیز به نوبه خود ، پتانسیل سعودی برای تبدیل کردن 4-3 آتشبار پاتریوت پک.2 به نسخه پک.3 را نشان میدهد . با تکمیل روند فوق ، شبکه دفاع هوایی عربستان برای صرفه جویی در هزینه ها ، می تواند بدون هیچ نگرانی ، حداقل 12-11 آتشبار پک.2 و 5-4 آتشبار پک.3 را بصورت ذخیره نگهداری نماید . از سویی دیگر ، امضاء قرارداد خرید سامانه تاد پیام به مراتب واضح تری به منظور ارتقاء قابلیتهای ضد بالستیک بشمار می رفت . در جریان این قرارداد ، 360 تیر موشک ، 44 لانچر و 7 رادار ویژه تاد می بایست به سعودی تحویل شود و در صورتی که قاعده بیان شده برای پاتریوت پک.3 مجددا برای سامانه تاد بکار رود ، این به معنای خرید 7 سامانه کامل تاد ( منطبق شده با رادارهای سازمانی پدافند سعودی ) به همراه دو لانچر اضافی است . اما بر خلاف پاتریوت ، در لانچر تاد ، تنها 8 موشک اضافی را به شکل عملیاتی در اختیار خواهد گرفت و این بارگذاری متعدد برای تاد را بدنبال دارد . با این حال ، بر خلاف بدبینی های موجود ، اضافه شدن تاد به شبکه دفاع هوایی سعودی ، یک دارایی ارزشمند خواهد بود . درصورت استقرار کامل تاد در شبه جزیره عربستان ، سعودی ها قابلیت کشف موشکهای بالستیک میانبرد در فاصله 200 کیلومتری با ارتفاع 150 کیلومتری را بدست می آورند که این به معنای استحکام بیشتر برای پدافند هوایی ارتش عربستان است . اما خبر خوب در اینجاست که سیستم گرانقیمت تاد ، بدلیل تمرکز بر کشف پرتابه های بالستیک در فضای خارج از جو ، قابلیت محدودی در برابر خانواده موشکهای بالستیک فاتح ( 700 کیلومتر برای ذوالفقار و 1000 کیلومتر برای دزفول ) که مسیر شلیک آنها در درون جو تعیین شده ، دارد . نتیجه گیری : در مجموع ، آنچه که وضعیت حال حاضر ( سپتامبر 2019 ) نشان میدهد ، ایرانی ها بشدت تمامی منابع خود رابرای تطبیق قابلیتهای بالستیکی آفندی ، با هدف غلبه بر تلاشهای 20 ساله سعودی به منظور ایجاد چتر دفاع هوایی ترکیبی ( زمین- هواپایه ) متمرکز نموده اند ، تا جایی که برخی معتقدند ، صنایع موشکی ایران با سرعت هر چه تمام تری ، دپوهای تسلیحاتی خود را با تولید انبوه موشک های بالستیک میانبرد مسلح به کلاهکهای چندگانه ( شامل موشکهای کلاس عماد ، قدر وخرمشهر ) لبریز می کنند . بدون هیچ شکی ، ایران تلاش خواهد کرد تا با شلیک تعداد محدودی از موشکهای کلاس خرمشهر مسلح به کلاهکهای MIRV/MRV شبکه دفاع هوایی سعودی را بخود مشغول کند تا فرصت لازم برای شلیک انبوه موشکهای بالستیک کوتاهبرد فراهم آید . اما نوک پیکان تلاش های ایران به این نقطه ختم نشده ، چرا که سرمایه گذاری سنگینی برای توسعه کلاهکهای هایپرسونیک سرشی( advancements like Hypersonic Glide Vehicles /HGV) مجهز به پیشرانه های کمکی برای نفوذ به درون چتر سامانه تاد و شکست راهبرد ضد بالستیک در حال انجام است و این مساله در کنار پیشرفتهای غیر منتظره این کشور در حوزه موشکهای کروز برای غلبه بر سامانه های کوتاهبرد شاهین ، حاکی از خبرهای ناخوشایند و ناگوار برای شبکه پدافند هوایی ارتش عربستان سعودی است . تشکر فراوان از سه دوست عزیز جناب @bds110@ ، mehran55@ ، warrior بابت راهنمایی های گسترده استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .  برگردان به پارسی ، اختصاصی برای بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ( MILITARY.IR) مترجم : MR9 منابع : 1- https://www.globalsecurity.org/military/world/gulf/rsadf-modernization.htm 2- Analysis: Saudi Arabian Air and Missile Defences 3- https://missiledefenseadvocacy.org/intl_cooperation/saudi-arabia/ 4- https://www.armscontrolwonk.com/archive/1208062/meet-the-quds-1/ 5- https://warontherocks.com/2019/09/under-the-radar-irans-cruise-missile-capabilities-advance/?singlepage=1&fbclid=IwAR13vaxafJ5Zy8qm8SDeenMDm8NYMqWKYsMVnF-7_S5XMi3m-U6bTU61rkY 6- https://www.armscontrolwonk.com/archive/1208139/a-trace-of-the-quds-in-tehran/ 7- surfacer-based air defence system analysis

بسم الله........ 13 آذر 1398 مسلحین 5 روز پیش در یک حمله گسترده چند منطقه در جنوب شرقی ابوظهور را مورد حمله قرار داده . در این یورش 4 روستا از جمله منطقه اعجاز به تصرف مهاجمین در امد . مثل همیشه با عقب نشینی نیروهای سوری توپخانه و هواگردهای سوری روسی منطقه را اماج حملات خود قرار دادن حملات به قدری سنگین بوده که مسلحین مجبور شدن در مناطق پیرامونی این روستاها مستقر بشوند سرانجام به علت حملات هوایی وبمبارانهای فرشی منطقه مهاجمین بعد از دادن دهها کشته وزخمی مجبور به عقب نشینی شدن منابع سوری امار نزدیک به 25 شهید و منابع مخالفین هم تا 35 کشته را برای خود ذکر کرده اند اما امار طرفین در مورد خسارت دشمنان خود غیر قابل استناد است نزدیک به دوهفته است شرق ادلب شاهد حملات طرفین است . یکی از علت های این امر دسترسی اسان تر این مناطق به معره النعمان یکی از سه پایگاه اصلی مخالفین در سوریه است از شرق ادلب تا معره النعمان علاوه بر نبود عارضه های چندان مناطق مسکونی زیادی هم وجود ندارد . بزودی عملیات حملات به ادلب و یا جسر الشغور اغاز میشود واین منطقه میتواند یکی از محورهای اصلی حملات باشد ( احتمالا سوریها از تک احاطه ایی استفاده کنند ) یک نمونه از حملات هوایی به مهاجمین + پرتاب بمب سنگر شکن توسط سوخو روسی بمب ترموباریک ؟؟ به غنیمت گرفتن دو زرهپوش از مهاجمین به نظر میرسد روسها در حال خارج کردن وسرویس دهی به تانکهای ذخیر ه خود هستن بخش عمده ایی از این انبارهای درسیبری واقع شده است . مقصد بخشی از این تانکها هم احتمالا سوریه است میگهای29 سوری وپاد اخلالگر بلاروسی Talisman

Tu - 22 M

سیستم پیروز در نمایشگاه iqdex 2017 و سیستم EOST-8 در نمایشگاه iqdex 2019 عراق

تا جایی که اطلاعات نشان میدهد ، متراکم ترین و پیشرفته ترین شبکه های دفاع هوایی هم نقاط آسیب پذیر مشخصی را دارند که مهاجم احتمالی براساس یک اصل کلاسیک نظامی سعی می کند به بخش های ضعیف ان حمله ور شود ما اطلاعاتی در خصوص میزان حفاظت از اطلاعات در سازمان رزم یمنی ها نداریم ولی اگر تجربه های اولیه شلیک موشک بالستیک را از یمن بسمت عربستان را در نظرم بگیریم ، شاید یکی- دوسال پیش بود ( کمتر یا بیشتر ) یک کاربری در فضای مجازی بعد از انتشار ویدئوی شلیک موشک از خاک یمن ، محیط اطراف محل پرتاب را با تصاویر ماهواره ای تطبیق داده و بعد مختصات دقیق شلیک را بدست آورده بود . ظاهرا یک عده ای به کار این فرد علاقه مند شده بودند ، دفعه بعد که قرار بود یمنی ها شلیکی انجام بدهند ، سکو مورد حمله نیروی هوایی سعودی قرار گرفت . اگر احتمال کمتر از یک درصد را مبنا قرار بدهیم ، باید فرض را گذاشت که درز اطلاعاتی وجود داشته که طرف اسراییلی برای غلیظ کردن ماجرا احتمالا دست به چنین عملی زده . مراجعه به سابقه اجرای این قبیل عملیاتها ( از حمله به راکتور در حال ساخت عراق در تولوز فرانسه ) تا عملیات اوپرا ( که اتفاقا" مسیر حمله صورت بندی عبری بسمت عراق درست از شمال شبه جزیره می گذشت و میشود گفت مجدد این مسیر مورد استفاده قرار گرفته ) فرضیاتی را به ذهن متبادر می کند که باید انها را در تئوری های حمله به آرامکو در نظر گرفت قاعده اصلی به نظرم براساس اصل ذیل عمل می کند

صرفا" بعنوان یک احتمال ( هر چند ضعیف در حال حاضر )

به شخصه جناب روحانی من! را که خسته کرده از نقد به تکرار همون اشتباهات قبلی ( قاعدتا با تصور و تحلیل و زاویه نگاه امثال من از اشتباه )، با همون تاکتیک و با همون اهداف ( سیاسی و نه منافع ملی ( نظر شخصی )) و در یک موقعیت بسیار پیچیده و تنها با یک ادبیات عوام پسندانه. تاختن به نقدهای اصولی منتقدین به تصویب FATF و پالرمو با ادبیات سیاسی متهم فرضی! و پرخاشگرانه و حواله به جهنمانه که شما میخواید مردم بدبخت بشند، به مردم میگم یک روزی چه کسانی خواهان بدبختیشون هستند، شما خواستار تقابل صرف با دنیا هستید، شما دشمن تعامل با دنیا هستید و اگر امضا نکنیم متهم(!) به پولشویی میشیم و ... و گویا مثلا حالا که سراغ مذاکره موشکی نمیریم متهم به یاغی گری نمیشیم، یا مذاکره سر موجودیت حزب الله را نمیپذیریم متهم به حمایت از تروریسیم نمیشیم یا چه و چه و گویا متهم نشدن توسط دشمن دلیل قانع کننده ای است در برابر صدها مقاله و نقدی که ( با وضعیت سیاسی کارگروه تامین مالی تروریسم و فشارهای سیاست زده و غیر فنیشون ) وارد میشه به اینکه پذیرفتن این موضوع با وضعیت فعلی اعضا و درخواستها و تحریم ها ضد کشور چیزی جز هزینه نداره برای کشور. دیروز ارشیوی بررسی میشد که جناب ظریف در جلسه ای با منتقدین برجام ( قبل از تصویب کامل ) در مقابل نقدهای فنی که اعلام میکردند با توجه به ادبیات و بندهای فرضی اگر آمریکا در دوره فعلی یا بعدی از برجام خارج شد ما چی در دست داریم و اصلا چه کار میتونیم بکنیم و هیچ چیزی در دست نخواهیم داشت جناب ظریف به صراحت و با قطعیت اعلام می کنند (خیالتون راحت ): " اولا تحریم های قبلی حاصل ده سال کار بود و وقتی برجام منعقد بشه ( به قول خودشون ساختار تحریم ها فرو بپاشه ) دوباره زمان زیادی نیاز هست تا برقرار بشه ( چیزی که منتقدین میگفتند اینطور نیست و اونها با یک چرخش قلم دوباره همه تحریم ها را باز میگردونند اتفاقا به این خاطر که امریکا ساختار تحریم ها را حفظ میکنه و کرده ) و بعد با اطمینان دوباره کری و قطعنامه سازمان ملل با یک قطعیت جدی تر که، چی فکر کردید، آمریکا و رییس جمهور بعدش کل تحریم ها را برگردونه، تو دنیا کی هست که اجراشون کنه" بدبختی ماجرای برجام ( نه ماهیت و اصل توافق با طرف مقابل بلکه ادبیات فنی و تخصصی و پیش بینی ها و ایرادات و گافها و کمبودهای برجام ( خسته شدیم از بس این مغالطه جناب سیاسیون را مجبور شدیم تفکیک کنیم) این بود که این اشتباهات ( این مورد مثلا در ساده ترین شکلش یک خطای فاحش و مرگبار در تحلیل و پیش بینی دستگاه سیاسی و وزارت امور خارجه کشور هست در مورد اینده که خب قاعدتا وقتی پیش بینی این بوده و تحلیل این بوده هیچ راهکاری در نظر گرفته نشده در برجام طبیعتا ) به جای ثبت و درس گیری با قدرت رسانه ای و هیاهوی سیاست زده طرف مسئول به جای عبرت همچنان معجزه ی کاملا بی نقص که فقط کج بودن زمین و شانس بد و توطئه مخالفان ( تاسف اور هست که جناب رییس جمهور همچنان فروپاشی برجام را نه از مشکلات توافق و ایرادات و اطمینان بیش از حد به طرف مقابل و صدها عامل و اشتباه فنی که موردی موهوم مثل نزاشتند از مزایای برجام استفاده کنیم میدونند و من همچنان منتظر مقاله ای هستم که با ذکر مصادیق و با سند روشن کنه دقیقا کجای برجام موردی مخالفان انجام دادند که باعث شد ترامپ ازش خارج بشه یا ما نتونیم از مزایای برجام استفاده کنیم؟!) غالب شده و میشه به افکار عمومی و همین هست که دوباره داریم همون مسیر را به شکلی دیگه طی میکنیم. پ ن: متاسفم حتی چنین ذهنیتی دارم ( ولی شواهد و قرائن و پیشینه و تجربیات گذشته این حس را تقویت میکنه ) ولی با مطالعه مجموعه نقدها به پالرمو و ... و توضحیات موافقین و برداشت این نکته که واقعا در وضعیت فعلی و با توجه به شروط جدی غرب برای تحمیل پالرمو و تلاش امریکا و از همه مهمتر به قول خود موافقین بدون هیچگونه تضمینی از نتیجه کار و این نکته که به قول خودشون نهایتا باعث میشه اوضاع بدتر نشه ( و این را هم دقیق توضیح نمیدند که بدتر از وضعیت فعلی دقیقا چه هست و لااقل چند استدلال بیارن که اتفاقا تصویب پالرمو و ارائه اطلاعات مالی کشور در وضعیت فعلی ( تحریم و نه شرایط عادی ) بیشتر باعث ضرر کشور نمیشه* ) احتمالا حاکمیت موافقت نخواهد کرد این درخواست دولت را پس میشه نتیجه گرفت این فضاسازی متاسفانه با علم به نتیجه تصمیم مجموعه کارشناسی حاکمیت بیشتر برای این هست از فردای وارد شدن ایران به لیست سیاه این نهاد، بهانه های بسیار واضح و دم دستی و آسان وجود خواهد داشت که هر نقد به روند اجرایی کشور، کاستی ها، سوء مدیریت ها، وادادگی های سیاسی در مسائل دیگری چون موشکی و منطقه ای و رها کردن اقتصاد کشور و بدتر شدن اوضاع معیشتی بسیار راحت حواله بشه به : « اگر گذاشته بودید پالرمو را تصویب کنیم و شرایطش را اجرا حتما وضعیت بهتر بود و تمام مشکلات برجام و تحریم ها و توطئه دشمن و کاستی های مدیریتی و حتی موارد ماقبل پالرمو ( حافظ افکار عمومی کوتاه هست و فضاسازی هم آسان ) همه و همه فقط به این مورد مربوط میشه و پس اصلا به ما ربطی نداره مشکلات و تازه بهترین ترفند برای بهره برداری در انتخابات* هم هست چون نقدهای بسیاری که در مورد برجام و شیوه مدیریت ارزی و بانکی کشور و مقابله با تحریم ها و چه و چه وجود داره و طرف مقابل باید پاسخگو باشه همه حواله داده میشه به گزاره مشهور : " اگر گذاشته بودید همه کار را درست میکردیم" * بحث اصلا انتخابات نیست و طرفهای درگیرش، بلکه بحث قربانی کردن منافع ملی به پای سیاست و قدرت هست. ( در مورد طرف مقابل هم صادق هست، خوب هست هر موردی که دیده میشه و بشه که طرفی با خیانت به منافع ملی درصدد هست مثلا با ضربه به دولت یا فعالیتهای اقتصادی و تمهیدات ضدتحریمی و تصمیمات صحیح مدیریتی اش باعث بشه دولت شکست بخوره تا فردا روزی در انتخابات سرکوفتش بزنه که موفق نبودی یا نقدی کنه که صحیح نباشه و دقیق همینجا عنوان بشه تا لااقل شناختها دقیق بشند برای افراد این انجمن ) پ ن 2: همونطور که حدس زده میشد آمریکا هم وارد قضیه لوایح پالرمو و FATF شد تلویحا به نوعی. قبلا ما تنها تمایل و فشار پمپئو را شاهد بودیم برای تصویب این لوایح توسط ایران و حالا آمریکا ( احتمالا با شنیدن زمزمه های اختلاف در ایران ) وزرات خزانه داری را مکلف کرده با تهدید، یک نهاد جدید ایجاد کنه برای رصد پولشویی در ایران و توصیه به شرکتهای آمریکایی برای مبادله با ایران ( گویا قبلا اصلا مبادله ای وجود داشته ) - به نظر بیشتر یک حرکت برای جریان داخلی است تا با اسناد به این قبیل فشارها کشور را در معرض یک تهدید موهوم ( وقتی تا این حد تحریم هستیم چرا باید ترسی از عدم مبادله به خاطر پولشویی داشته باشیم، توجه داشته باشیم عمده مبادلات ما الان پنهان (برای دور زدن تحریمها) و طبق قوانین خارجی غیرقانونی است ) معرفی کنند . در شرایط عادی کمتر نگرانی برای تصویب این لوایح شاید وجود داشت ولی در حال حاضر چرا باید یک تحمیل جدید اون هم دقیقا در راستای سد کردن همین مبادلات پنهان فعلی را (تقریبا) بپذیریم اون هم بدون هیچ امتیازی ( فرض بگیریم این شرط اروپا بوده در برجام حتی )

بخش چهارم ... ابهام راهبردی ، موشک کروز یا عملیات پهپادی : اگر چه شوک حاصله از حمله شبه نظامیان حوثی به تاسیسات نفتی عربستان سعودی با توجه به عدم سابقه وقوع این نوع حملات ، برای حاکمان ریاض غیر قابل هضم بود ، اما ادعای حوثی ها در استفاده از 10 فروند پهپاد برای حمله به این اهداف ، موجب گردید تا این عملیات آفندی در مقایسه با حملات قبلی شکل متفاوتی بخود بگیرد و این نه تنها در حوزه خسارات مادی ، بلکه در نگرانی فرماندهان ارتش سعودی نسبت به بلادفاع بودن قلمرو هوایی این کشور در برابر حملات مشابه قابل تحلیل بود . نخستین شک و تردید ها پس از انتشار ویدئویی که در آن ادعا شده بود که اشیاء پروازی نورانی بر فراز آسمان کویت مورد رصد قرار گرفته اند به این گمانه زنی منجرشد که بر خلاف حملات پهپادی حوثی ها از خاک یمن ، این بار مبداء پرواز این اشیاء ممکن بود از داخل خاک ایران و حتی عراق باشد . با این حال ، صحت این ویدئو تا تاریخ انتشار این مطلب ، هنوز تایید نشده و دولت کویت در حال انجام برنامه ریزی های لازم برای بررسی این وضعیت است . از سویی دیگر ، وزیر امور خارجه ایالات متحده بلافاصله پس از نشر این ویدئو مدعی شد که هیچ مدرکی دال بر اجرای این حملات از خاک یمن وجود ندارد ، به همین دلیل گمانه زنی های در خصوص کشف مبداء اصلی افزون تر شد . با این وصف ، مهمترین ابهام این رویداد ، نه مبداء حمله ، بلکه کشف حقیقت سلاح مورد استفاده در آن محسوب میشود ، بدین معنی که به مانند گذشته ، شبه نظامیان حوثی از پرنده های بدون سرنشین استفاده نموده اند یا اینکه کاربرد موشکهای کروز عامل اصلی خسارات ایجاد شده در تاسیسات نفتی عربستان است . به اعتقاد برخی تحلیلگران نظامی ، حملات قبلی حوثی ها به چنین زیرساختهایی ، خسارات مادی محدودی برجای می گذاشت که این امر اثبات کننده کاربرد تسلیحات مشخصی است . به همین دلیل ، پس از رفع شوک اولیه ناشی از هدف قرار گرفتن این زیرساختها ، آرامکو مدعی شد که مجموعه های بقیق و خصیص با موشکهای کروز مورد اصابت قرار گرفته است تا جایی که حتی تصاویری مبنی بر ساقط شدن حداقل یک تیر موشک کروز در بیابانهای سعودی نیز در رسانه های اجتماعی بسرعت منتشر گردید . اما نکته اینجاست که گر چه تصاویر واقعی به نظرمی رسند ، اما تاریخ و محل سقوط این موشکها تقریبا" غیر قابل تایید بوده ، به همین دلیل نمی توان آن را بعنوان مدرک مستدل ، قبول نمود . علیرغم این منطق مستدل ، برخی تحلیلگران حاضر در فضای مجازی مدعی شدند که این تصاویر ، در واقع موشک کروز "سومار" و نسخه بروز شده آن "هویزه " بوده که حاکی از موفقیت آمیز بودن تلاش های ایران برای روگرفت ( کپی ) از موشک کروز روسی KH-55 است که نزدیک به 6 تیر از آن در اواخر دهه 90 میلادی به شکل غیر رسمی از اوکراین وارد گردید . برخی نیز ، معتقد بودند که موشک ساقط شده ، گونه "قدس-1" است که شبه نظامیان حوثی با کمک یک کشور ثالث موفق به تولید آن شده اند . با توجه به اینکه سئوالات بی شماری در خصوص کیفیت حمله وجود دارد ، اما ایده مطلوب آن است که به صورت دقیق تری ، موشک قدس-1 مورد بررسی قرارگیرد با این پرسش که آیا حقیقتا" تصاویر منتشره از موشک کروز ساقط شده در کویر واقعا" موشک کروز قدس-یک بوده و آیا قدس- 1 ، نمونه غیر ر سمی موشک کروز ایرانی سومار بشمار می آید ؟؟ در واقع امر ، داستان کروز قدس-1 از اواسط ژوئن 2019 و پس از اصابت یک تیر از این موشکها به پایانه فرودگاه "ابها" (Abha Airport) واقع در جنوب عربستان که منجر به مجروع شدن 26 غیر نظامی گردید ، تبدیل به خبری جنجال برانگیز در محافل رسانه ای جهان شد . پس از این رویداد ، وزارت دفاع عربستان در جریان یک کنفرانس خبری رسمی تصاویری از بدنه دفرمه شده موشکی را رسانه ای نمود که به ادعای آنها ، بخشی از موشک کروز ایرانی " یاعلی " محسوب میشد . این موشک بلحاظ ابعاد ، در رده پایین تر از موشک کروز سومار قرار می گیرد و در حالی که سومار در آخرین گونه معرفی شده خود ، بردی برابر 1350 کیلومتر را به نمایش می گذارد ، برد موشک یاعلی تنها به 700 کیلومتر محدود میشود . از آنجایی که فرودگاه نامبرده شده ، در 110 کیلومتری مرز بین المللی قرار گرفته ، منطق نظامی حکم می کند که یمنی ها از یک سامانه تسلیحاتی کوچکتر که برد کوتاه تری دارد استفاده کرده باشند که این مساله ، ادعای سعودی را با شبهات زیادی همراه می کند . از سویی دیگر بالکها و تثبیت کننده های موشک به نمایش درآمده توسط سعودی با تصاویر رسمی منتشر شده از کروز یا علی چندان تطابقی ندارد ، در حالی تحلیل گران با مشاهده لاشه مورد نظر ، شباهت بیشتری با سومار را رصد می کنند .تنها چند هفته پس از این حمله و در اوایل ژوییه 2019 ، حوثی ها نمایشگاه بزرگی از دستاوردهای موشکی و پهپادی خود را رسانه ای کردند که یکی از شگفتی های این رونمایی ، حضور یک تیر موشک کروز جدید با عنوان قدس-یک بود که حوثی ها مدعی بودند به شکل بومی توسعه یافته است . با این حال ، تحلیلگران نظامی با ذکر شباهتهای قدس-یک با اِلِمان های موشک کروز سومار ، مدعی شدند که همانطور که الگوی موشک بالستیک قیام به سادگی در اختیار یمنی ها قرار گرفت ، سومار نیز با اندکی تفاوت ، در سازمان رزم حوثی ها مورد استفاده قرار می گیرد . اما داستان به همین جا خاتمه پیدا نمی کند ، چرا که به مانند شباهت نزدیک نوشیدنی های نشاط آور !!!!! "غیر شرعی " ، همه موشکهای کروز نیز در ابتدای امر شبیه به هم ، به نظر می رسند ، اما وقتی ساختار و کالبد این موشکها با صرف زمان کافی ، مورد تحلیل قرار می گیرد ، می توان اختلافات واقعی را میان آنها تشخیص داد . به همین ترتیب ، تفاوت های میان کروز قدس-1 و سومار را در طراحی کالبد بوستر ، موقعیت قرارگیری بالها ، شکل مخروط دماغه ، بخش انتهایی موشک ، موقعیت قرارگیری تثبیت کننده ها ، شکل پوشش و خروجی موتور مشاهده نمود . بدین ترتیب ، تفاوت در شکل انتهایی بدنه و موقعیت قرارگیری تثبیت کننده ها را می توان در تصویر موشک ناشناس ساقط شده در کویر به عینه مشاهده و نتیجه گرفت که این موشک ، در واقع امر ، همان کروز قدس-یک است . تفاوت ظاهری دیگری که میان قدس-1 و گونه سومار/ هویزه وجود دارد را می توان در مقایسه اندازه آنها جستجو نمود . یک اندازه گیری سریع با نرم افزار اثبات می کند که قطر کروز قدس-1در مقایسه با سومار ، کوچکتر است . اما برای چند نمایش سعودی را بررسی کنید . تحلیلگران وزارت دفاع عربستان هنگام توصیف بقایای موشک بدست آمده در فرودگاه ابهاء معتقد بودند که درمیان آوار ناشی از برخورد کلاهک ، بخش هایی از پیشرانه TJ-100 را یافته اند . یک جستجوی مختصر نشان میدهد که چنین پیشرانه ای توسط یک شرکت مستقر در جمهوری چک ( شرکت هوا- فضای PBS) طراحی و تولید شده و در شرح کارایی آن ، پیشرانه فوق الذکر را برای نصب بر روی پرنده های بدون سرنشین مناسب دانسته ، چنانکه این پیشرانه در پرنده بدون سرنشین محصول مشترک اسپانیا/ برزیل نیز مورد استفاده واقع شده است . با مقایسه پیشرانه به نمایش درآمده توسط سعودی ( بعنوان پیشرانه قدس-یک) و پیشرانه TJ-100 ، کاملا" آشکار میشود که نمونه یمنی ، روگرفتی دقیق از پیشرانه محصول چک است ، در حالی که نمونه پیشرانه ای که در نمایشگاه رسمی دفاعی ایران نیز در معرض دید همگان قرار گرفت ، شباهت خیره کننده ای به TJ-100 را نشان میدهد و این بدان معنی است که ایران نیز از این پیشرانه برای نصب بر روی پرنده های بدون سرنشین خود اسفاده می کند . بطور طبیعی ، با بررسی دقیق پیشرانه محصول چک ، می توان قطر کروز قدس-1 را بطور دقیق اندازه گیری نمود . در این حوزه ، مشخصات TJ-100 اثبات می کند که قطر 34 سانتی متری قدس-یک به مراتب کوچکتر از کروز سومار ( با قطری برابر 51.4 سانتی متر و برابر با قطر KH-55) است . با این وصف ، استفاده از پیشرانه محصول چک در قدس-یک ، بدلایلی از اندازه گیری هایی که به منظور اثبات تفاوت آن با کروز سومار شد ، اهمیت بیشتری دارد . نخست اینکه کروز یمنی ، دقیقا" از همان پیشرانه ای استفاده می کند که سعودی ها در ویرانه های فرودگاه ابهاء موفق به یافتن آن شدند و این بدان معناست که فرودگاه سعودی توسط قدس-یک و نه سومار هدف قرار گرفته است ، به شکلی که نوع بالها و ثبیت کننده های موشک ، منطق فوق را تقویت می کند . دومین دلیل ، با بررسی جزییات بیشتر در حوزه پیشرانه استفاده شده ، روند منطقی خاصی را در خصوص عملکرد موشک ، در اختیار مخاطب قرار میدهد ، چنانکه هر کروز KH-55 روسی و سومار ایرانی از پیشرانه های توربوفن استفاده می کنند ، در حالی که گرچه پیشرانه TJ-100 نه تنها تراست کمتری در مقایسه با نمونه پایه پیشرانه KH-55 دارد ، بلکه یک پیشرانه توربوجت به نسبت قدیمی است . این مورد ، به شکل اتوماتیک ابهاماتی را در زمینه برد رزمی پدید می آورد . بدین معنی که اندازه کوچکتر موشک یمنی ( که معادل حمل سوخت کمتر است ) در کنار پیشرانه پر مصرف محصول چک تحلیگر نظامی واقع بین را به این نقطه می رساند که برد رزمی قدس- یک ، قطعا" قابل مقایسه با برد 1350 کیلومتری سومار/ هویزه ، نخواهد بود . با توجه به این داده ها ، اگر ادعای سعودی در شلیک موشک کروز به تاسیسات نفتی بقیق و خصیص ، بعنوان پایه تحلیل قرار گیرد ، موشک یا موشکهای مورد نظر احتمالا از موقعیتی نزدیک در شرق عربستان در مقایسه با شمال یمن ، احتمالا عراق ، ایران و حتی از روی کشتی هایی تجاری عبوری شلیک شده است . در این زمان یک سئوال بزرگتر مطرح می شود که چه کسی مسئولیت توسعه کروز قدس-1 است ؟؟!! بطور قطع این تحلیل که یمن بعنوان یک کشور جنگ زده ، محاصره شده و فقیر ، به تنهایی و بدون کمک خارجی به این موفقیت دست پیدا نموده ، قطعا" دور از ذهن خواهد بود . در نتیجه با قرار دادن شواهد متعدد ، می توان گفت که احتمالا ، ایران شریک مهمی در توسعه این کروز یمنی است ، اما آن چیزی که بر ابهام موضوع می افزاید ، این است که تا کنون ( سپتامبر 2019 ) هیچ مدرکی دال بر شراکت ایران در پروژه قدس-1 بدست نیامده و در یک مرحله بالاتر ، این معما تنها به قدس- یک نیز محدود نمی شود . به اعتقاد بر خی ناظران نظامی ، از ابتدای سال 2018 ، یمنی ها جنگ افزارهای موشکی جدیدی را به کار گرفتند که به شکل غیر قابل باوری به سامانه های ایرانی شباهت داشت ، در حالی که بطور همزمان ، بطور دقیق معادل نمونه های ایرانی نیز نبود . این سامانه ها شامل موشکهای کوتاه برد هدایت دقیق بدر-یک پی ( Badr-1P) و بدر- اف ( Badr-F) است . این مساله ناظران نظامی را با یک سئوال بسیار بزرگ و احتمالا مرگبار برای عربستان روبرو می کند که آیا ایران به شکل مخفیانه و نیابتی در حال کمک به دوستان خود در منطقه برای طراحی ، تست و تولید سامانه های موشکی به شکل مستقل است ؟!!! شاید باید منتظر ماند تا دانالد ترامپ ( رییس جمهوری فعلی ایالات متحده ) در توییتر شخصی خود ، با انتشار عکسی ماهواره ای به این ابهام غیر قابل باور ، پاسخ دهد !!!!!!!!!!!!!!!! پی نوشت : 1- ادامه دارد ........... 2-منابع در انتهای مقاله درج خواهد شد . 3- تشکر فراوان از سه دوست عزیز جناب @bds110@ ، mehran55@ ، warrior بابت راهنمایی های گسترده 4- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .  برگردان به پارسی ، اختصاصی برای بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ( MILITARY.IR) مترجم : MR9

پنجه در پنجه شیطان ارتش بعث عراق ، در حالی ، عملیات آفندی خود را به روایتی در 31 شهریور 1359 آغاز کرد که همه بررسی ها نشان میداد که ایرانی ها در ضعیف ترین شرایط خود قرار دارند . ارتش جمهوری اسلامی ایران بدلیل شرایط انقلابی حاکم ، دچار ضعف سازمان رزم شده و سپاه پاسداران نیز درگیر خنثی سازی ناآرامی های داخلی در چهارگوشه کشور شده بود . اما چیزی که طراحان عملیات نظامی فراموش کرده بودند ، توصیه استراتژیست مشهور ، هنری کیسینجر که اعتقاد داشت نباید به یک کشور در حال انقلاب حمله نظامی کرد بود ، با این حال ، ارتش بعث در یک هجوم سراسری در سی و یکم شهریور 1359 شمسی ، از 4 محور اصلی خاک جمهوری اسلامی ایران را مورد هدف قرار داد . در محور دزفول ، بدلیل فاصله زیاد مرز با اهداف تعیین شده ، ارتش عراق دو لشکر 1 مکانیزه و 10زرهی را رابرای پیشروی در محور فکه ، دوسلک ، پل نادری - دزفول / شرهانی ، عین خوش ، پل نادری - دزفول بواسطه عبور از رودخانه کرخه و قطع جاده اهواز - اندیشمک مامور نمود . محور دوم پیش روی ارتش عراق در راستای چزابه ، سوسنگرد و اهواز قرار داشت که انجام آن بر عهده لشکر 9 زرهی گذاشته شد . سومین محور تهاجم عراق ، در راستای نشوه ، جفیر - اهواز تعریف شد که ماموریت پیشروی در آن بر عهده لشکر 5 مکانیزه گذاشته شد . این در حالی بود که در محور چهارم ، لشکر 3 زرهی به همراه تیپ 33 نیروی مخصوص ماموریت تصرف خرمشهر و آبادان را بر عهده داشت .... اما .......... اما به مانند همیشه تاریخ و به لطف دَم مسیحایی حضرت امام (ره) ، تاریخ این گستره جغرافیایی کهن ، شاهد افتخار آفرینی هایی بود که برای قرن ها در حافظه مردمانش ثبت شده است . https://www.aparat.com/v/FtgTW

McDonnell Douglas F/A-18 Hornet

تصاویر قدیمی از لبنان و جنگ های داخلی آن بستن خیایان با گونی های سیب زمینی و پیاز - سال 1975 اولین خودروی دست ساز زرهی در صفوف مقاومت لبنان - سال 1975 جنگجویان حزب فالانژ لبنان در پشت سنگر - سال 1975 دانش آموزان شیعه دبیرستانی بعد از دیدن آموزش های استفاده از اسلحه - سال 1979 سمیر جعجع در حال اهدای مدال به یکی از نیروهای شبه نظامی اش - سال 1985 تظاهرات اعضای حزب الله در مقابل سفارت مراکش - سال 1986

تولدت مبارک !!!!!!!!!!! امروز بیست و یکم دسامبر 2018 ، چهل و هشتمین سالگرد نخستین پرواز جنگنده برتری هوایی اف-14

البته پاد هدفگیری اسنایپر هست به اشتباه لایتنینگ ذکر کردم

تصاویر رسمی از مراحل نصب زره واکنشی تانک آبرامز که برای نخستین بار در رسانه های همگانی منتشر شده :                                              [aparat]o32c5[/aparat]     تانک های آبرامز آمریکایی که در کشورهای اروپایی مانند آلمان ، لهستان ، لیتوانی ، استونی و ..... مستقر شده اند برای مقابله با تهدیدات ضد زره روسیه ، همگی به زره واکنشی مجهز میشوند .    تا 2 سال آینده نیز سامانه دفاع فعال از جمله تروفی و آیرن فیست بر روی آنها نصب خواهد شد .    https://www.army.mil/article/183588/unit_beefs_up_tanks_with_reactive_armor https://www.army.mil/article/183479/1st_bn_66th_armor_regt_install_abram_reactive_armor_tiles https://www.dvidshub.net/image/3196444/1-66-armor-regiment-install-arat

آخرین خبرها از تانک ذوالفقار/ به نمونه پیشرفته‌تری از "زره کنتاکت ۵" دست یافته‌ایم امیر سید مسعود زواره‌ای رئیس سازمان تحقیقات و جهاد خودکفایی نیروی زمینی ارتش با اشاره به تولید تانک ذوالفقار و ماجرای تحویلش به وزارت دفاع، گفت: آن دانش است که دارد به وزارت دفاع می‌رود. این گرید از تانک‌ها قابلیت فعالیت در فضای آینده را ندارند و دیگر حتی، تانک آبرامز هم نقشی در فضای جنگ‌های آینده نخواهد داشت. وی افزود: سوال اینجاست که طراحی تانک ذوالفقار چه زمانی اتفاق افتاده است؟ طراحی این تانک برای یک زمان خاص بوده و امروز "دانش تولید چنین تانکی"، مهم است که ما آن را به طور کامل در اختیار داریم. رئیس سازمان تحقیقات و جهاد خودکفایی نیروی زمینی ارتش تصریح کرد: ما وظیفه تولید محدود تانک‌ها از جمله ذوالفقار را داریم و تولید انبوه بر عهده وزارت دفاع است و مقام معظم رهبری هم تاکید کرده‌اند که تولید باید در وزارت دفاع صورت بگیرد؛ مهم، دانش تولید این تانک است که به وزارت دفاع برود که این دانش منتقل شده است. امیر زواره‌ای ادامه داد: این که چنین دانشی، تبدیل به چه محصولی بشود، نیاز آینده تاکتیکی نیروهای مسلح تعیین می‌کند که یک تانک باید چه خصوصیتی داشته باشد. وی همچنین درباره توان این سازمان در تولید زره‌ نیز اظهار داشت: به توان تولید زره کنتاکت 5 به طور کامل دست یافته‌ایم و حتی به نمونه‌های پیشرفته‌تر از آن هم دست یافته‌ایم. رئیس سازمان تحقیقات و جهاد خودکفایی نیروی زمینی ارتش گفت: زره کنتاکت 5 برای تانک تی 90 بوده و این تانک برای دهه 90 است، لذا ما قرار نیست که فقط کنتاکت 5 داشته باشیم بلکه نمونه‌های پیشرفته‌تر را هم داریم. منبع : https://www.tasnimnews.com/fa/news/1395/10/04/1276140/%D8%A2%D8%AE%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D8%AE%D8%A8%D8%B1%D9%87%D8%A7-%D8%A7%D8%B2-%D8%AA%D8%A7%D9%86%DA%A9-%D8%B0%D9%88%D8%A7%D9%84%D9%81%D9%82%D8%A7%D8%B1-%D8%A8%D9%87-%D9%86%D9%85%D9%88%D9%86%D9%87-%D9%BE%DB%8C%D8%B4%D8%B1%D9%81%D8%AA%D9%87-%D8%AA%D8%B1%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%B2%D8%B1%D9%87-%DA%A9%D9%86%D8%AA%D8%A7%DA%A9%D8%AA-5-%D8%AF%D8%B3%D8%AA-%DB%8C%D8%A7%D9%81%D8%AA%D9%87-%D8%A7%DB%8C%D9%85

با سلام     دقت بفرمایید ، تولید تانک به مانند  تولید خودرو ، اتوبوس ، توستر نان ، تولید تجهیزات تهویه مطبوع و .... نیست .   در بازه زمانی دهه 40 میلادی ، دو استراتژی کاملاً مشخص وجود داشت . تولید تانک مبتنی بر کمیت ، که مشخصاً روسها آن را دنبال می کردند ( با استفاده از طرح های نیمه تمام اروپایی دهه 20و30 و طرح پایه کریستی ایالات متحده ) . دوم تولید تانک مبتنی بر استراتژی کیفیت که آن را هم ورماخت دنبال می کرد ( بریتانیا تا سال 1942 هیچ استراتژی مشخصی در این زمینه نداشت )   نکته جالب اینجاست که روسها در دهه 30 میلادی ، حداقل 20 مدل خودروی زرهی را به ارتش سرخ تحویل دادند که تقریباً همه آنها به استثنای خانواده تی-34 ، بسرعت از رده رزمی کنار گذاشته شدند ، در حالی که ورماخت با معرفی پانزر 3 و بعد پانزر4 و سرمایه گذاری بر روی گونه های مشتق شده آن ، تا قبل از ورود نسخه t-34-76 عملاً دست برتر را در اختیار داشت .   ( البته اگر از انقلاب  صورت گرفته در تاکتیکهای تیراندازی واحدهای پانزر آلمانی عبور کرده و آن را در نظر نگیریم که همین مساله حداقل یکسال برتری روسها را به عقب انداخت )   این را بطور خلاصه و بعنوان مقدمه عرض کردم که وضعیت مشخص شده باشد . اینجا بحث سخت بودن یا سخت نبودن نیست ، شاید و البته شاید فناوری موجود باشد ولی تا زمانی که اراده لازم برای تبدیل قوه به فعل وجود نداشته باشد ، عملاً صحبت کردن دراین زمینه نه تنها فایده ای ندارد ،  بلکه موجب بوجود آمدن انتظاراتی می شود که در طولانی مدت موجب به اشتباه افتادن طرحریزان نظامی در سطح استراتژیک خواهد شد .     به شکل خلاصه ، شما باید برای تولید تانک اولاً بستر نرم افزاری و بعد بستر سخت افزاری را ایجاد بفرمایید تا روند تبدیل به یک روند صحیح گردد . در غیر اینصورت با تلاش های پراکنده ، به هیچ جایی نمی رسیم. مثال بارز آن هم راهبرد شهید عزیز تهرانی مقدم هست که با یکی کردن جزیره های پراکنده در مجموعه سپاه ، این توانمندی را برای ما به یادگار گذاشتند .   قبلاً هم در تاپیک "تمایل ارتش برای خرید تانک تی-90 "روش صحیح را عرض کرده بودم :       نمودار فوق که نشاندهنده یک ساختار موفق برای کشور..... هست ، نشان می دهد ، ارتش این کشور ، موفقیت خودش را مدیون تعامل سه سامانه اصلی است    1- سامانه تعیین نیازهای عملیاتی ( اینکه نیروی های مسلح  جمهوری اسلامی ایران به چه تانک ، هواپیما ، سلاح انفرادی ، موشک ، سیستم های کنترل- فرماندهی و چه ساختار آموزشی ) نیاز دارد    2- سامانه طرح ریزی و بودجه  ( اینکه چقدر برای تامین مفاهیم بالا ، بودجه نیاز داریم ، چگونه  بودجه را تبدیل به یک بودجه عملیاتی کنیم ، چگونه آن را توزیع کنیم تا بهترین بهره وری را داشته باشد )   3-  سامانه تامین ( حالا یا ایجاد زیرساختهای داخلی برای تولید یا تصمیم گیری بهینه برای خرید خارجی )    4-  عامل چهارم که از 3 عامل بالایی بسیار مهمتر هست ، بحث ایجاد ساختارهای آینده پژوهی ، برای شناسایی تهدیدات آینده ( حداقل بازه زمانی 30 ساله )  و ایجاد زیرساخت برای مقابله با آنهاست .

با سلام به دوستان خوب و تشکر از جوابهای فنی شما   در خصوص توضیحات جناب elo  با توجه تخصص فنی ایشون در خصوص موتور شناور و در جریان بودن از نزدیک ایشون نمی شود ایراد گرفت البته در خصوص توضیح درباره پر مشغله بودن ناو جماران منطقی به نظر می رسه ولی باز در بعد فنی و تست های دریایی آزاد جای ایراد به نیروی دریایی است ولی با توجه به تحقیقات اینجانب در مورد موتورهای دریایی در حال حاظر نیروی دریایی آمریکا پیشرفته ترین نیروی دریایی جهان رو داره این نیروی دریایی نیروی اصلی محرکه تمامی ناوهاش ( به غیر ناوهای اتمی ) توبینهای گازیه و تمام این ناوها دارای مداومت دریانوری بالایی هستن ( حتی نیروی دریایی انگستان هم در نسل جدید ناوهای خودش از موتورهای توربین گازی استفاده می کنه ) ( ناوهای نیروی دریایی چین هم همین طور )  البته بنده به توانایی و پیشرفتهای آمریکا در زمینه توربینهای گازی واقف هستم احتمالا در خصوص ضعفی که درباره توربینهای ناوهای کلاس الوند میفرمایید بیشتربه خاطر قدیمی بودن اونها که تکنولوژی حدود 50 سال گذشته است ظرورت داشتن موتورهای توربینی برای این نسل ناوها اجتناب ناپذیره  جناب elo شما که با بچه های نیروی دریایی نزدیک هستین یا احتمالا جز اونا و برای تجربه دریانوردی در ناوگان تجاری مشغول به خدمت میتونین این پیشنهاد رو بفرمایید که در حال حاظر صنایع مپنا توانایی ساخت توربینهای گازی برای نیروگاهای حرارتی تولید می کنه فناوری عملکرد این توربین ها شباهتهای زیادی به توربینهای گازی نصب شده بروی شناورها رو داره ( من قبلا در فرومهای دیگه هم نوشتم در کشور توانایی های زیادی هست اگر بشوداز اونها استفاده بشه سرعت پیشرفت نظامی ایران بسیار بیشتر خواهد بود)  و اگر مشکلی تکنولوژیکی خاصی در تبدیل این توربینها نباشه نیروی دریایی می تونه به یه منبع عالی در تامین نیروی محرکه برای شناورهای خودش برسه   و در آخر یه سوال دیگه اگه ما در تامین موتور جماران اینهمه مشکل داشتیم موتور دماوند تو شمال از کجا اومد موتور سهند یا شیراز چطور ؟

  استاد گوبلز سلام علیکم . بررسیِ بسیار کامل و خوبی انجام دادین و به خاطرش تشکر میکنم. در مورد سیستم دفاع فعال زرهی آمریکا جسارتاً باید خدمت شما عرض کنم که در حال حاضر وضعیتش کاملا مشخص و تثبیت شده هست و اطلاعات شما احتمالاً به بیش از یک سال و نیم پیش مرتبط میشه .   تروفی به هیچ عنوان نتونست رضایت و علاقه تصمیم گیرندگانِ کلانِ نیروی زمینی آمریکا رو به خودش جلب کنه و دلایلش هم پیچیدگی ، عدم سازگاری و انطباق در گستره وسیعی از ادوات و وسایل نقلیه زرهی ( عدم ماژولاریتی ) ، آسیب پذیری ، نداشتن سطح هوشمندی ایده آل و گرانی عنوان شده .    حالا با توجه به عملکرد موفق این سامانه در نبردهای گذشته و عدم رضایت مقامات آمریکایی با وجود توانمندی تروفی ، میتونیم به سطح توقع بسیار بالا و غیر قابل تصوّر فرماندهان نیروی زمینی آمریکا از یک سیستم دفاع فعال پی ببریم.   مرکز پژوهش ، توسعه و مهندسی وسایل نقلیه و تانکِ نیروی زمینی آمریکا TARDEC در بهار سال 2014 نقشه راه این مجموعه رو برای آینده منتشر میکنه که در اون صراحتاً به طراحی و توسعه سامانه دفاع فعال مُدولار بومی ( MAPS ) اشاره کرده و از همون زمان چند قرارداد پژوهشی با صنایع به امضا میرسه. https://www.tacom.army.mil/sbo/docs/2014Fair/TARDEC%20NAC%20Overview%20April%202014.pdf     جدید ترینش اعطای قرارداد ساخت سامانه مدیریت و کنترل پردازشگر اطلاعاتِ حسگرهای یکپارچه بوده که چند روز پیش با مبلغی نامشخص به لاکهیدمارتین واگذار شد. این سامانه که در حقیقت مغز متفکر و قلب سامانه دفاع فعال محسوب میشه ، قراره تا در زمینه تشخیص و مدیریت صحنه نبرد ، از پیشرفت های انقلابی بهره بگیره.   این سامانه در پایان سال 2017 توانایی مقابله نرم خود را به نمایش خواهد گذاشت و تا سال 2020 بخش مقابله سخت آن به صورت کامل عملیاتی خواهد شد.البته با توجه به سابقه نه چندان جالب TARDEC در پیگیری و به سرانجام رساندن برنامه های مهم و کلانی که در گذشته بر عهده داشته ، منتقدین تاخیر در این برنامه زمان بندی را محتمل دانسته اند.   http://www.lockheedmartin.com/us/news/press-releases/2015/december/mfc-120115-open-architecture-controller-gives-army-new-flexibility.html http://armytechnology.armylive.dodlive.mil/index.php/2015/07/01/9-3/ https://www.fbo.gov/index?s=opportunity&mode=form&tab=core&id=415e4c8275b4f7c83533411f905f0902 http://www.defensenews.com/story/defense/land/vehicles/2015/12/08/lockheed-martin-developing-open-controller-for-armys-tardec/77004516/     خبر مربوط به تاپیک : http://www.military.ir/forums/topic/28446-%D8%AC%D8%AF%DB%8C%D8%AF%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%86%D8%B3%D8%AE%D9%87-%DB%8C-%D8%AA%D8%A7%D9%86%DA%A9-m1a2-sep/page-2#entry462357

اینی که دارم جدیده.دکل سهند وتجهیزاتش تقریبا گذاشته شده شیراز هم طبقاتش تکمیل شده.تو دوتا حوضچه ها هم کیلو در حال تعمیر است.دارن در یک زمان دوتا کیلو سرویس می کنن.در بوستانو هم حوضچه بزرگه که در حال ساخت بود تکمیل شده. کمکن کمکم

     

    به نظر بنده اگه عكس مشكل نداشته باشه   بالگرد بزرگتر بايد AB-206B JetRanger II باشه باگرد كوچكتر هم بايد AB-206A JetRanger باشه  

  تا زمانی که کل مجموعه ی موتور ، انتقال نیرو ، برق ، کنترل فرامین و خیلی از سامانه های دیگه نصب نشده باشن ، اصلا موتورش رو به قصد حرکت روشن نمی کنن   آزمایش های حرکتی ناو به شکل خود مختار تقریبا جز آخرین مراحل کار هست ، زمانی که ارکان اصلی ناو (فارغ از تسلیحات و امثالهم) همگی آماده به کار باشن ولی تست های شناورسازی ، از زمانی که استراکچر کامل میشه ، مرحله به مرحله انجام میشه   پروتوکل های بین الملی رو اطلاع ندارم که به چه شکلی هست ولی در اصل تست های دریایی ما این طور انجام میشه که اول یگان آماده میشه و تست ها مرحله مرحله برای کالیبراسیون و ادجاستمنت های مختلف انجام میشن مثلا یگان یک یا چند بار دریا میره تا توپ سینه رو با سامانه ی اوپتیکش همگام (sync) کنن و شلیک در حال حرکت رو تست کنن و ...   دست آخر هم قبل از این که یگان رو تحویل ناوتیپ بدن و به صورت رسمی عملیاتی بشه ، تست های کیفیش رو انجام میدن که معمولا افسری که قرار هست فرماندهی ناو رو تحویل بگیره به ترتیب فرمان چک لیست رو میده و تک تک تجهیزات ناو چک آپ میشن   تست های کیفی خیلی هیجان انگیز هم هستن ! مخصوصا تست های سرعت و مانور ، بخشی از فیلم تست ناوچه ی پیکان رو نگاه می کردم ، وحشتناک بود، مثلا زمانی که موتورها روی نهایت دور موتور کار می کردن فرمانده دستور سکان تمام به راست رو میده و بعد از چند لحظه دستور سکان تمام به چپ ! یک ناوچه ی 240 تنی با سرعت حدود 80 کیلومتر ... تا پای غرق کردن یگان رو تست می کنن !

خیر دوست خوبم بنده اقسر دریایی هستم اما نه بر روی شناور رزمی مثه جماران دوست خوبم دارم میگم جبل الطارق یعنی ورودی به اقیانوس اطلس و خروجی از مدیترانه جماران اونجا چیکار میکرد؟ بنده در حال انجام ماموریت بر یک شناور کاملا غیر نظامی هستم که متاسفانه بعلت برخی مسایل از گفتن نوع شناور معذورم اما نوع رادار رو تا چند لحظه دیگه میرم بریج برات میارمش اگر اشتباه نکنم باید : کلوین هیوز باشه محض اطلاع شما بنده الان با حدود نزدیک به 2000 کیاومتر فاصله با شما هنوز بر عرشه همون شناور و از داخل کابینم دارم براتون پست میفرستم