ایران – رژیم عبری ، هماوردی استراتژیک در آسیای جنوب غربی مدتهاست که سئوالی با ماهیت استراتژیک ، ذهن تحلیلگران نظامی حوزه جنگ داخلی سوریه را به خود مشغول نموده که چرا جمهوری اسلامی ایران و محور مقاومت ، علیرغم حملات پی در پی اسراییل به دپوهای تسلیحاتی ، کاروان های نظامی و مواضع واحدهای محور مقاومت در سوریه ، عکس العملی در خور و متقابل از خود نشان نمی دهد . برخی این عدم پاسخ را در حوزه سخت افزاری و نظامی جستجو می کنند ، اما تحلیل های مبتنی بر عدم پاسخ مستقیم و فوری نظامی ایران به حملات اسراییل در سوریه ، فقط بخشی از بازی طراحی شده از سوی جمهوری اسلامی ایران در سوریه بشمارمی رود . در واقع ، ماجرای جمهوری اسلامی ایران و اسراییل در صحنه نبرد سوریه ، فقط بخش بسیار کوچکی از صحنه شطرنج منطقه ای این دو در جنوب غربی آسیا بشمارمی آید . با توجه به این امر ، می بایست ماهیت تقابل این دو را در سطوحی با اهمیت بالاتر نسبت به درگیری سخت افزاری مورد بررسی قرار داد . در این خصوص ، ماجرای مورد بحث را می توان در در قدم نخست ، بر اساس تقابل میان ایران و اسراییل برای شکل دهی به یک نظام منطقه ای جدید در جنوب غرب آسیا ( خاورمیانه ) مورد تحلیل قرار داد . در حوزه دانش ژئوپلیتیک ، مفهوم منطقه ، بنا بر تعریف کانتوری و اشپیگل ، دربرگیرنده تعدادی از کشورهاست که بلحاظ جغرافیایی به هم نزدیک هستند و در حوزه سیاست خارجی ، کنش و واکنشی میان آنها برقرار است . به اعتقاد این دسته از اندیشمندان ، یک منطقه ژئوپلیتک ، سه شاخصه بسیار مهم استثنایی بودن ، وجود کنش و واکنش متقابل و انباشت منابع را از خود نشان می دهد . با این وصف ، هر منطقه ژئوپلیتیک ، می بایست از یک نظام منطقه ای ( چهارچوبی برای تبیین رقابتها ، همکاری ها و تضادها ) برخوردار باشد . این نظام منطقه ای ، با عواملی نظیر موقعیت خاص جغرافیایی ، عوامل مختلف سیاسی ، ایدئولوژیکی و امنیتی ، پیوند های تاریخی ، قومی و زبانی قابل شناسایی و تحلیل است که در آن ، هر واحد سیاسی تلاش می کند تا با متمرکز کردن تمامی منابع خود ، این نظام معین را به محیطی مطلوب برای تامین منافع ملی خود در سه سطح کوتاه مدت ، میان مدت و بلند مدت ، تبدیل نماید . در این ارتباط ، می توان به این مساله اشاره نمود که ساختار سازمانی این نظام منطقه ای ، از دو بخش برونی و درونی برخوردار است که اولی ، به ماهیت ارتباط آن با نظام مسلط تر و دومی که در خصوص ایران و اسراییل مصداق بیشتری دارد ، به ساختار روابط درون منطقه ای مرتبط می گردد . درواقع ، ساختار روابط درون منطقه ای ، الگویی است که ارتباط بین بخش مرکزی و پیرامونی را تبیین می نماید . باتوجه به این مساله ، ماهیت اصلی منازعه میان اسراییل و جمهوری اسلامی ایران بویژه در جنگ داخلی سوریه ، جدا از تضادهای آشکار ایدئولوژیکی و مساله فلسطین ، به ماهیت روابط میان بازیگران مرکزی و پیرامونی این دو بازمی گردد، که درآن بازیگر مرکزی سعی خواهد کرد تا جایگاه مرکزی خود را حفظ و بازیگر پیرامونی نیز با بسیج همه منابع و تلاشهای خود ، بدنبال آن است که جایگاه خود را در معادله این نظام منطقه ای ارتقاء ببخشد . در تعریف استاندارد ، بازیگر مرکزی یک نظام منطقه ای ، مرکز ثقل سیاست منطقه مزبور را شکل میدهد و با توجه به وجود زمینه های مشترک می تواند یک الگوی مشخص سیاسی را ایجاد و پایه قدرت منطقه ای خود را بر آن ایجاد نموده و مستمرا" آن را تقویت نماید . اما بازیگر پیرامونی بدلیل برخورداری از متغیرهای خاص سیاسی ، جغرافیایی ، امنیتی ، اقتصادی و اجتماعی و ایئولوژیکی در چهارچوب ایجاد شده توسط بازیگر مرکزی نمی گنجد ، به همین دلیل همواره بعنوان یک عنصر نامتجانس شناخته میشود . بدین ترتیب ، کنش و واکنش میان جمهوری اسلامی ایران و اسراییل در چهار دهه اخیر را می توان در کنار تضادهای ایدئولوژیکی ، به نوعی رقابت برای حفظ جایگاه بازیگر مرکزی ( جمهوری اسلامی ایران ) و بازیگر پیرامونی ( اسراییل ) نیز تحلیل نمود . رژیم عبری ، بدلیل موقعیت خاص ژئوپلیتیکی ، محدودیت منابع طبیعی ، شرایط دموگرافیک پیش بینی شده ، عدم توازن جمعیتی با کشورهای همجوار و چالشها و مشکلات عدیده داخلی در حوزه های مختلف ، در جغرافیای نظام منطقه ای آسیای جنوب غربی ، یک بازیگر پیرامونی بحساب می آید که با تنها بدلیل حمایتهای بی بدیل و غیر قابل چشم پوشی ایالات متحده و همچنین وجود برتری فناورانه بخصوص در حوزه محصولات نظامی بیش از 60 سال است که به حیات خود ادامه میدهد . این مساله باعث شده تا عنصر ارتش به یک عامل مسلط در مرکز تلاش های رژیم عبری برای ارتقاء جایگاه پیرامونی خود به بازیگر مرکزی تبدیل گردد . به همین دلیل ، دکترین نظامی اسراییل از آغاز ( 1948 ) تا کنون بر 6 اصل 1- ایجاد ، حفظ و توسعه برتری کیفی در برابر برتری کمی حریف ، 2- اصل وحدت کشورهای اسلامی منطقه بر علیه موجودیت این رژیم ، 3- اصل توسعه مستمر یک سازمان مسلح فعال ، حرفه ای و کوچک ، 4- اصل اجرای حملات بازدارنده و پیشگیرانه ، 5- اصل انتقال عملیات رزمی به سرزمین دشمن و در نهایت 6- اصل جنگ کوتاه مدت و خودداری از ورود به درگیری های طولانی و فرسایشی استوار گشته است . بطور خلاصه ، استراتژی اسراییل برای موفقیت در نبرد بر سر تصاحب جایگاه بازیگر مرکزی در نظام منطقه ای آسیای جنوب غربی ، بر روی ایجاد یک چتر فناورانه در حوزه نظامی و استفاده از آن برای اجرای حملات پیشگیرانه سریع به منظور خنثی نمودن تلاشهای بازیگر محوری ( حضور جمهوری اسلامی ایران در سوریه ) و منتقل نمودن عملیات نظامی به سرزمین بازیگر مرکزی در بازه زمانی کوتاه قرار دارد . با توجه به این مساله و بطور طبیعی ، برای به حداقل رساندن اثرات این دکترین بر روند تلاش بازیگر مرکزی ( جمهوری اسلامی ایران ) جهت حفظ و ارتقاء موقعیت محوری موجود خود ، لازم است که بازیگر مرکزی نظام منطقه ای ،راهبرد هوشمندانه ای مبتنی بر اصول عملیات تاثیر محور را طراحی و به اجرا گذارد . در تعریف ، عملیات تاثیر محور ، بصورت مجموعه ای از اقدامات برای تغییر شکل رفتار و جهت دهی رفتار دشمن مورد تبیین قرار داد . در این تعریف ، رفتار دشمن ، نه تنها در حوزه نظامی ، بلکه سایر عرصه های رویارویی نظیر حوزه سیاسی ، امنیتی ، اقتصادی و فرهنگی را می بایست تحت تاثیر اقدامات خودی قرارگیرد . در این نوع عملیات ، شکل و ماهیت کاربرد نیروهای نظامی ، غالبا" همگام با اقدامات سیاسی و دیپلماتیک به منظور شکل دهی به رفتار بازیگران حاضر در صحنه بواسطه اقدامات مستقیم یا غیر مستقیم صورت می پذیرد . در این خصوص ، پس از آغاز جنگ داخلی در سوریه ، استراتژیستهای ارشد جمهوری اسلامی ایران با توجه به حساسیت وضعیت سوریه بدلیل همجواری با اسراییل ، بتدریج یک شبکه بسیار قوی از حامیان خود را در سوریه و منطقه پایه گذاری نموده ، تا جایی که با دعوت دمشق از مستشاران ایران برای اعزام به سوریه ، نوعی هراس راهبردی برای رژیم عبری ایجاد گردید . این هراس تا عمق استخوان کارشناسان امنیتی اسراییل نفوذ نمود، بطوریکه بن کاسپیت تحلیلگر ارشد اسراییلی در روزنامه معاریو نوشت که : "نتیجه نبرد اسرائیل علیه قاسم سلیمانی متناقض است. از جنبه تاکتیکی، اسرائیل با موفقیت مانع تلاش ایران برای دستاوردهای محلی می شود. اما از جنبه راهبردی، ایران محوری ایجاد کرده است که از تهران شروع می شود تا به بیروت منتهی می گردد و به بلندی های جولان نیز شعبه می زند ، فاصله ایرانی ها تا مرز ما 80 کیلومتر نیست. حتی بعید است 80 متر باشد. محور شیعی در حال بستن مرزهای ماست. این یک واقعیت ناراحت کننده و پیچیده و تهدید کننده است." بنابراین می توان چنین تحلیل نمود که حملات متناوب اسراییل به اهداف مشخصی در خاک سوریه ، یک نشانه واضح از افزایش حس خطر برای اسراییل بشمار می رود . کارشناسان عبری براین باورند که ایران بطور دقیق در حال پیاده سازی پلان جامع خود در سوریه ، براساس تجربه موفق سالهای ابتدایی دهه هشتاد میلادی در جنوب لبنان و تشکیل حزب ا.... است ، کابوسی که گرچه درسالهای اولیه چندان جدی گرفته نشد ولی سرانجام در تابستان سال 2006 گریبانگیر رژیم عبری گردید و تا کنون این کابوس به شکل مرتب در حال گسترش است . با توجه به این موارد ، عدم واکنش هیستریک جمهوری اسلامی ایران به حملات اسراییل در دو حالت مشخص قابل تحلیل هست : 1- توانایی پاسخ دهی ( به هردلیل نظامی، سیاسی ، امنیتی ) وجود ندارد . 2- پلان طراحی شده برای سوریه و هزینه ای که بلحاظ مالی و انسانی و تجهیزاتی در سوریه پرداخت شده و میشود ، به گونه ای است که نیازمند وجود استانه تحمل بیشتری از سوی محور مقاومت خواهد بود . چرا که براساس یک اصل قدیمی ، در یک دعوا ، عصبانیت یک طرف ( واکنش هیستریک و عصبی بدون منطق ) کمکی به برتری در برابر یک حریف قدرتمند تر نمی کند و تنها مزیت آن ، کاهش قدرت عکس العمل متناسب خواهد بود ، بنابراین ، محور مقاومت و در راس آن ، جمهوری اسلامی ایران با هوشمندی هر چه تمام تر ، با اتخاذ یک راهبرد هوشمندانه که درآن میان اقدامات و تاثیرات رابطه علّی برقرار شده و هدف ، تمرکز بر تاثیر مطلوب راهبرد اتخاذی بوده ، دشمن بعنوان یک سیستم تعریف میشود و با توجه به ملاحضات زمانی صریح و روشن ، ساز وکار مقابله بعداز ارزیابی دقیق طراحی می گردد ، سعی خواهد کرد تا مسیر خود را بسوی موفقیت ( ارتقاء جایگاه مرکزی در نظام منطقه ای ) هموار نماید . در مجموع ، در پیش گرفتن استراتژی فریب و نمایش ، بعنوان عناصرقدرت جمهوری اسلامی ایران در صحنه نبرد سوریه می بایست مورد توجه قرار گیرد . با توجه به تمامی مواردی که بطور خلاصه مطرح گردید ، آگاهی از شیوه تحلیل طرف متخاصم در این میان از اهمیت بسیار خاصی برخوردار خواهد بود . مجموع اندیشکده های امنیتی رژیم عبری ، سالهاست که بصورت منظم و مستمر ، فضای داخلی و خارجی جمهوری اسلامی ایران را پایش کرده و برون دادهای رسمی قابل توجهی را در این زمینه منتشر نموده اند ، در حالی که فضای داخلی رسانه ای در ایران ، عمدتا" رویکردهای خاصی را در حوزه شناخت دقیق از وضعیت نظامی – امنیتی رژیم عبری را در میان عموم دنبال می کند و این روند برای برخورد با استراتژی کلان اسراییل در برابر جمهوری اسلامی ایران کافی به نظر نمی رسد ، می بایست برای بهینه نمودن شناخت از ساختارهای مختلف این رژیم و مسیرهای وارد نمودن ضربات جراحی شده و دقیق ، طرحی نو در انداخت . متن پیش رو نیز آغازی برای بررسی روند وقایع از دید تحلیلگران نظامی – امنیتی رژیم عبری است تا برای شناخت فضای نبرد ، افقی با میدان دید کامل فراهم آید . جمهوری اسلامی ایران در آنسوی مرز اسراییل ، اسراییل ، فشار در سوریه در حوزه مفهومی تهدید استراتژیک ، گسترش حضور ایران در منطقه آسیای جنوب غربی وتوسعه توانایی های نظامی آن در خاک همسایگان اسراییل ( سوریه و لبنان ) موجب شده تا ارزیابی های صورت گرفته از روند فوق الذکر ، باعث گردد تا تصمیم گیرندگان و برنامه ریزان راهبردی اسراییل ، در سالهای اخیر ، توجه خاصی را به این موضوع داشته باشند . بدین معنی که جاه طلبی های ایران و قابلیتهای رو به گسترش آن ، پیامدهای راهبردی استراتژیک- نظامی افزون تری را متوجه اسراییل نموده و درصورت عدم بررسی عمیق ، میتواند نتایج خطرناکی را در سالهای آینده رقم زند . بنابراین ، با توجه به طیف متنوع و تشدید شده تهدیدات ، از تمرکز تلاشهای این کشور برای ایجاد یک جبهه نیرومند نظامی علیه اسراییل ( محور مقاومت . م ) از سوریه و لبنان تا برنامه ریزی های متمرکز در عراق و در عین حال ، توجه جدی به تقویت حماس ( در باریکه غزه ) و همچنین در طولانی مدت ، سرمایه گذاری برای دستیابی به جنگ افزار هسته ای ( ادعای نویسنده متن . م ) موجب شده است تا توازن موجود میان این دو بازیگر منطقه ای ، بسرعت دچار دگرگونی شود . به همین دلیل شناخت روند در پیش گرفته شده توسط ایران ، باعث گردیده تا توجه کارشناسان و تحلیل گران اسراییلی ، بیش از گذشته ، بدان جلب گردد . به همین دلیل ، تحرک بی سابقه ایران در پازل منطقه ای ، اسراییل را بر آن داشته که حتی با قبول خطر یک مخاصمه فراگیر، با کاربرد زور ، تلاشهای صورت گرفته از سوی ایران را خنثی نماید. بدین ترتیب ، تمرکز استراتژی اسراییل در چند سال گذشته ، برروی خنثی سازی برنامه های نظامی ایران در سوریه قرار گرفته ، با این وصف ، ماهیت پویا و دینامیک استراتژی ایران و اقدامات متقابل اسراییل باعث شده تا بتدریج، رویارویی ها جنبه نظامی بخود بگیرد و این مساله ممکن است در آینده نه چندان دور ، پتانسیلی را برای برخورد مستقیم ایجاد نماید . این وضعیت درحالی بسرعت پتانسیل شعله ور شدن یک درگیری را پیدا می کند که اسراییل از سالهای گذشته ، بازدارندگی قابل توجهی را فراهم نموده ( منظور به احتمال زیاد قابلیتهای هسته ای اسراییل باید باشد . م ) و روسیه نیز بشدت در تلاش است تا طرفین را به خویشتنداری فراخواند . این مساله ، با تشدید تنش ها میان ایران و ایالات متحده در دو حوزه هسته ای و منطقه ای می تواند با سرعت افزونتری بسوی برخورد سخت افزاری مستقیم پیش رود . اما از آنجایی که ایالات متحده از گزینه های خاص خود برای خنثی سازی تلاشهای ایران برخوردار است ، این احتمال وجود خواهد داشت که رویارویی ایران و اسراییل در سوریه ، ماهیت متفاوتی بخود گیرد . طراحی ایران در سوریه : بدنبال وقوع سلسله اتفاقاتی که در سال 2010 میلادی در مجموعه کشورهای عرب ( خاورمیانه و شمال آفریقا ) بوقوع پیوست ، جمهوری اسلامی ایران درصدد برآمد تا از خلاء بوجود آمده در ساختار سیاسی این کشور ، استفاده نموده و این روند ، در قالب یک پروژه راهبردی بلند مدت با هدف تقویت شبکه قدرت خود در این حوزه ، آغاز گردید . این مساله تا سال 2015 و شروع فرآیند برنامه جامع اقدام مشترک ( برجام / JCOPA/ توافق هسته ای ) ادامه پیدا نمود ، تا جایی که برخی تحلیلگران براین اعتقادند که پویایی این کشور در جنگ علیه دولت اسلامی ( داعش ) و بسط فرآیند نفوذ مستقیم در کشورهایی نظیر سوریه و عراق و ایجاد شبکه قدرت از سال 2016 با شدت افزون تری پیگیری میشود . بدین ترتیب ، ایران در این بازه زمانی ، تلاش می نمود تا براساس یک پیش زمینه تاریخی ، قدرت خود را در سرزمین تاریخی شام ، بین النهرین بسمت سواحل مدیترانه ( منطقه ای که امروز به شناسه کریدور زمینی یا پل زمینی شناخته می شود ) با فراغ بال بیشتری گسترش دهد . این تلاش ها ، عمدتا" و در درجه نخست ، مبتنی بر 1- حضور فعال در گستره زمینی ، 2- تاثیر گذاری بر ساختارهای ضعیف حاکمیتی در عراق ، سوریه و لبنان ، 3- ایجاد زیرساختهای نظامی و واحدهای نظامی در مقیاس قابل ملاحضه در قالب عناصر رزمی نیابتی که می بایست به طرفداری از تهران ، جنگهای منطقه ای را دنبال نموده و با استفاده از اهرم های اقتصادی ، بتدریج قدرت ایران را در این منطقه تثبیت کند ، قابل تعریف است . در واقع ، علاقه تهران برای دنبال نمودن جاه طلبی های برنامه ریزی شده ، تمایل این کشور برای ایجاد یک عمق استراتژیک (strategic depth) در حوزه ژئواستراتژیک آسیای جنوب غربی به منظور خنثی سازی تلاش های ایالات متحده برای تضعیف و سرنگونی حاکمیت قابل تفسیر است . با توجه به این مساله ، سوریه جنگ زده ، یک حلقه بسیار مهم و راهبردی در برنامه بلند مدت ایران بشمار می رود تا به صورت دائمی ، یک بزرگراه در دسترس به سواحل مدیترانه و از آن مهمتر ، ایجاد یک ارتباط مستمر لجستیکی با حزب ا... لبنان ( مهمترین و قدرتمندترین اهرم ایران در مرزهای اسراییل ) فراهم گردد . مقامات ارشد ایران ، با یاد آوری مستمر این مساله که حکومت بشار اسد ، بقای خود را مدیون تلاش های تهران است ، در طولانی مدت هدفگذاری دقیقی برای ادغام هر چه بیشتر حاکمیت سوریه بعنوان یک شریک فرعی در سر دارد . این امر در حوزه هایی نظیر سیاست داخلی ، اقتصادی ، بخصوص مزیت احتمالی دسترسی به قراردادهای بازسازی و همچنین منابع طبیعی این کشور و در نهایت بلحاظ نظامی ، از اهمیت بسزایی برای مقامات تهران برخوردار به نظر می رسد . با این اوصاف ، نقطه عطف طراحی راهبردی ایران در سوریه از اوایل سال 2016 میلادی آغازشد ، بویژه پس از اینکه ارتش سوریه و متحدین آن ، نبرد حلب را با موفقیت بسود خود خاتمه دادند . این عملیات که به شکل خاص توسط شاخه "قدس" سپاه پاسداران انقلاب اسلامی طراحی و به مرحله اجرا درآمد ، درواقع ، نقطه آغازی برای تبدیل سوریه به یک جبهه قدرتمند نظامی در برابر اسراییل محسوب می شد . درآن زمان ، نهادهای اطلاعاتی اسراییل ، ارزیابی های مشخصی را در خصوص اهداف پیدا و پنهان سپاه قدس به فرماندهی قاسم سلیمانی ( سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی . م ) در حوزه تلاش برای توسعه و استقرار دائمی در سوریه و ایجاد قابلیتهای نظامی ارائه نمودند که خلاصه این تحلیل ها شامل موارد ذیل می گردید : - ایجاد نیروی زمینی قابل ملاحضه بلحاظ سازمانی - ایجاد بسترهای ضروری برای استقرار هواگردهای بدون سرنشین در پایگاه های هوایی سوریه - استقرار سامانه های تهاجمی دریایی در دو بندر اصلی نیروی دریایی ارتش سوریه ( لاذقیه و طرطوس ) - انتقال هزاران فروند راکت و موشک به سوریه - انتقال مقادیر انبوهی از مهمات به زاغه های مشخص شده در خاک سوریه - انتقال سامانه های دفاع هوایی زمین پایه بومی وهمچنین انتقال کارخانه های تولید مهمات به سوریه که در خصوص مورد دوم ، این مساله تا حدودی با زیرساختهای قبلی ارتش سوریه ادغام شده است . - انتقال و استقرار بیشتر از یکصد هزار نیروی شبه نظامی از جمله ، ایجاد یک نیروی مشابه حزب ا... در مرزهای این کشور با اسراییل - ایجاد بسترهای کسب اطلاعات درست مقابل ارتش اسراییل - ایجاد زیرساختهای رزمی در جنوب سوریه و همجوار با مرزهای اسراییل برای ایران ، مجموعه قابلیتهای ایجاد شده در سوریه ، می بایست به خط مقدم جبهه در جنوب لبنان که سالها پیش ازاین ، حزب ا... در آن متولد و در یک بازه زمانی 30ساله ، زرادخانه ای عظیم و غیر قابل تصور ( شامل 130 هزار فروند موشک بنا بر برآوردهای اطلاعاتی سازمان های امنیتی اسراییل ) برای آن فراهم گردید ، پیوسته تا یک جبهه واحد تشکیل گردد . علاوه براین ، ایران در تلاش است تا با حداکثر امکانات موجود به نیروهای نیابتی خود کمک کندتا با ایجاد شبکه ای از تونلها ، زمینه را برای استفاده از آنها در زمان جنگ و نفوذ بدون خطر به داخل اسراییل ، فراهم نماید . این وظیفه ، عمدتا" بردوش حزب ا... بعنوان بخشی مهم از مجموعه بازیگران حال حاضر در سوریه که برای ادامه حیات حکومت اسد می جنگند ، قرار گرفته است . این وضعیت ، آنچنان از اهمیت زیادی برخوردار بود که برنامه نظامی ارتش اسراییل (IDF) به جای تکیه بر سناریوهای قبلی خود ، شامل جنگ سوم لبنان ( تابستان 2006 ) یا نبردهای 1982 ، بتدریج بر سناریونویسی برای ایجاد یک جبهه شمالی که درآن تمامی واحدهای ارتش با یک جبهه گسترده از سوریه تا لبنان که مملوء از پرتاب کننده های موشک و عناصر نظامی نیابتی ، روبرو خواهند شد ، متمرکز شده اند . به اعتقاداین برنامه ریزان ، ایجاد وگسترش چنین جبهه ای می تواند براحتی اسراییل را دچار چالش جدی نماید . علاوه براین ، مقامات ارشد امنیتی اسراییل براین باورند که چشم انداز حضور بلند مدت ایران در سوریه میتواند تاثیرات مخربی را بر کشورهای همجوار ، بویژه اردن که ثبات درآن برای اسراییل بسیار پراهمیت است ،برجای گذارد . شایان ذکر است که خط مقدم ایران در جنوب لبنان ، شامل تعداد محدودی نیروی شبه نظامی و حجم عظیمی از راکتهای کوتاهبرد را می توان با جاه طلبی های هسته ای تهران مرتبط دانست. درواقع ، این دو به گونه ای طراحی شدند که بصورت متقابل ، یکدیگررا تقویت نمایند . درواقع ، زرادخانه موشکی حزب ا... ، سپری است تا از حمله احتمالی اسراییل به تاسیسات هسته ای ایران جلوگیری بعمل آورد که شباهت زیادی به مدل کره شمالی ( نشانه گیری هزاران موشک بسوی سئول برای ایجاد بازدارندگی ) را نشان میدهد . در حالی که متقابلا ، قابلیتهای هسته ای ایران ( پس از رسیدن تهران به بمب ) میتواند بعنوان یک چتر استراتژیک، همه نیروهای نیابتی و بازیگران تحت هژمونی ایران را زیر پوشش خود قرار دهد . پروژه دقیق (precision project) : بخش مهمی از راهبرد ایران که در سطور قبل مورد بررسی قرار گرفت ، متمرکز کردن همه تلاشها برای ارتقاء قابلیتهای حزب ا... از طریق طراحی و اجرای برنامه دقیق (precision project) مدت می بایست تحقق یابد . این تلاش ها به شکل خاص با تبدیل بخش مهمی از زردادخانه موشکهای قدیمی میانبرد این گروه به موشکهای برد بلند هوشمند با دقت بالا که به سامانه های هدایت کننده مجهز خواهد شد ، قرار است صورت پذیرد ( در این میان ،بیشتر از 100 هزار تیر موشک کوتاهبرد حزب ا.. شامل موشکهای کاتیوشا و گراد از این برنامه مستثنی هستند ) . براساس ارزیابی های اطلاعاتی اسراییل ، هدف از این پروژه ، تسلیح حزب ا... در کوتاه مدت به حداقل 1000 موشک میانبرد و برد بلند با خطای دایره ای (CEP ) ده متر (10 متر ) خواهد بود . مجموعه این ارزیابی ها نشان میدهد که تهران درصدد است تا به منظور کاهش خطر پذیری حمل موشکهای مونتاژ شده در کاروان هایی که نسبت به حملات هوایی آسیب پذیر هستند ، نخست امکان تولید صنعتی را در تاسیسات مخفی ( در خاک سوریه و لبنان ) فراهم نموده و پس از آن ، با فراغ بال بیشتری ، انها را به نیروی به کاربرنده ، تحویل دهد . از دید فنی ، میتوان این پروژه را با با هدف مسلح سازی حزب ا... به نسخه های هدایت شونده زلزال-2 ( مجهز شده به سامانه هدایت GPS با برد 200 کیلومتر و سرجنگی 600 کیلوگرمی ) و فاتح-110 ( گونه بهبود یافته زلزال مجهزبه سامانه های ناوبری داخلی و افزایش دقت دایره ای آن در مقایسه با دقت قبلی 500-1000 متری ) منطبق دانست . این موشکها به افزونه های (KIT) که اندازه آنها کوچکتر از یک چمدان مسافری کوچک بوده و احتمالا به سامانه های هدایت ماهواره ای GPS/ GLONASS برای بهبود روند هدایت و پایش زیرسیستم ها ، مجهز است . مضاف براین ، شمار زیادی از راکتهای ام-302 که خارج از برنامه دقیق هستند نیز بهبود و ارتقاء یافته اند و با این برنامه ، می توان آنها را در قالب موشکهای دقیق خانواده "رعد" ( Raad / ( thunder طبقه بندی نمود . از اواسط سال 2017 ، ایران در سه نوبت متوالی ، قابلیت آتش موشکی خود را با هدف قرار دادن موقعیت استقرار عناصر دولت اسلامی (داعش . م ) به نمایش گذاشت ، در حالی که این موشکها برای رسیدن به هدف خود ، صدها کیلومتر برفراز آسمان کردستان عراق و سوریه ، به پرواز درآمده بودند . درهمان زمان ،برآوردها نشان میداد که ایران از موشکهای جدید خود ، شامل ذوالفقار ( نوع بهبود یافته فاتح-100 با 700 کیلومتر برد ) ، قیام ( نمونه بهبود یافته خانواده شهاب با بردی درحدود 800 -750 کیلومتر ) و فاتح-110 بی ( با برد 300 کیلومتر) استفاده نموده است . نخستین شلیک در ژوئن 2017 با مشکلات قابل توجهی روبرو شد ، در حالی که شلیکهای صورت گرفته در سپتامبر واکتبر 2018 به شکلی انجام پذیرفت که درجریان آن ، تعدادی از موشکهای مورد استفاده دورتر از اهداف خود به زمین اصابت کردند که به احتمال زیاد ، این مساله به مشکلات ایرانی ها در حوزه کنترل کیفیت پس ازتولید برمی گردد ، در حالی که بقیه موشکها ، اهداف مورد نظر را با دقت بسیار بالایی مورد اصابت قرار دادند . درکنار موشکهای بالستیک ،ایرانی ها پتانسیل رو به گسترش خود در زمینه طراحی و تولید پرنده های بدون سرنشین برد بلند را با تحویل آنها به حزب ا... و شبه نظامیان یمنی که ازآنها پشتیبانی می کنند، بخوبی به نمایش گذاشتند . این مساله با هدف قرار گرفتن زیرساختهای نفتی سعودی ، فرودگاه بین المللی ابوظبی و مقامات ارشد یمنی ( شامل فرمانده اطلاعات ارتش یمن ) بسرعت جنبه های پنهان برنامه پهپادی ایران را تا حدودی آشکار نمود . این مساله ، با توجه به انتشار اخباری مبنی بر حضور مشاوران نظامی حزب ا... در یمن و کاربرد گسترده پهپادهای این گروه در سوریه ، تهدید بسیار جدیدی را علیه اسراییل پدید آورده بود . از دید اسراییل ، " برنامه دقیق (precision project)" ایران ، شاید خطرناکترین مولفه طراحی شده ای باشد که قرار است شکل نهایی آن در سوریه به منصه ظهور برسد . اکثریت تحلیلگران امنیتی ، براین باورند که به رغم قدرت نظامی فراهم شده ، اسراییل کشوری کوچک و آسیب پذیر است که مراکز مهم جمعیتی ، زیرساختهای نظامی و اقتصادی آن در منطقه ای به عرض 20 کیلومتر و درازای 80 تا 100 کیلومتر پراکنده شده ، درنتیجه ، مسلح شدن حزب ا... به تعداد نسبتا" بالایی از موشکهای بادقت بالا ، موجب میشود تا این گروه پتانسیل اولیه هدف قرار دادن مولفه هایی که برای امنیت اسراییل حیاتی بوده و همچنین توانایی آن در ادامه بقاء در یک جنگ فرسایشی را فراهم می آورد ، در اختیار خواهد گرفت واین به احتمال زیاد ، هزینه سنگینی را بر اسراییل تحمیل خواهد نمود . درآنسوی جبهه ، حزب ا... نیز نیت اصلی خود برای هدف قراردادن زیرساختهای استراتژیک اسراییل را با موشکهای موجود خود ، پنهان نمیکند . رهبر این گروه ،سیدحسن نصرا... در سخنرانی ها و همچنین یک ویدئوی منتشر شده در دسامبر2018 ، بصورت ضمنی ، بدین نکته اشاره می کند که مجموعه ای از اهداف ، شامل پایگاه های هوایی ، راکتور هسته ای دیمونا ، مقر وزارت دفاع ، مقر ستاد ارتش در تل آویو ، فرودگه بن گورین ، تاسیسات بندری حیفا ، تاسیسات نمک زدایی در سواحل مدیترانه ، تاسیسات پتروشیمی ، نیروگاه های برق و ... برای اقدام مقابل ثبت و هدف گیری شده است . فشار متقابل اسراییل : با توجه به رویه تهاجمی ایران در سوریه ، اسراییل به شکل طبیعی از آغاز بحران در این منطقه ، سعی نموده تا با گسترش خطوط قرمز ، نقش خود را در بیش از گذشته در روند تحولات به نمایش گذارد . در این حوزه ، خطوط قرمز اسراییل در ابتدای جنگ داخلی در سوریه را میتوان در موارد مشخصی نظیر انتقال تسلیحات راهبردی ( و یا به اصطلاح "تغییر دهنده بازی " / game changing ) به حزب ا... بواسطه شرایط خاص سوریه ، گسترش تهدید علیه اسراییل در امتداد مرز میان سوریه و اسراییل و همچنین جلوگیری از ایجاد محدودیت برای اجرای عملیات رزمی ، بخصوص برای نیروی هوایی برشمرد . با توجه به این مساله ، تمرکز اصلی اسراییل درآغاز ، برروی تحرکات عناصر حزب ا.. قرارداشت . اما هنگامی که ایران شروع به آغاز اجرای برنامه های بلندپروازانه خود در سوریه نمود و ازسال 2016 ، برشدت فعالیت های خود افزود ، این روند برای اسراییل گران آمد ، بدین معنی که توسعه فعالیتها و روند استقرار نظامی ایران در بخشهای گسترده ای از سوریه ، موجب میشد تا در بلند مدت ، امنیت اسراییل ، بصورت قابل توجهی مورد تهدید قرار گیرد . این در حالی بود که مقامات ارشد تهران ، در کنار دنبال نمودن استراتژی سرکوب داعش ، به شکل موازی آنچه که برنامه " precision project " نامیده میشد و ماهیتی کاملا نظامی و راهبردی را به نمایش می گذاشت ، دنبال می نمود . سپهبد گادی آیزنکوت دراوایل سال 2017 ، سپهبد گادی آیزنکوت (Lt. Gen. Gadi Eisenkot) که در آن زمان رییس ستاد ارتش اسراییل بشمارمی رفت ، پس از تایید کابینه وقت اسراییل ، کارزار هدفمندی را به منظور مقابله و خنثی سازی با شطرنج پیچیده ایرانی ها در سوریه و وادار نمودن ایران به خارج نمودن عناصر نظامی اش از سوریه در پیش گرفت. آیزنکوت در جریان پرسش و پاسخ محرمانه ای که تنها بخشهایی از آن منتشر شده ، براین استدلال قرار داشت که اسراییل می بایست با تمامی توان (شامل تمامی مزیتهای اطلاعاتی وعملیاتی ) طرح های دشمن خطرناک و قدرتمند حاضر در سوریه ( جمهوری اسلامی ایران . م ) شناسایی و با آن مقابله نماید ، چرا که در صورت عدم توجه به این مساله ، این امکان وجود خواهد داشت که در آینده ، شرایط برای مقابله بسیار سخت تر از امروز گردد . کارشناسان امنیتی براین باورند که استدلال آیزنکوت را میتوان ناشی از تجربه قبلی در خصوص در پیش گرفتن موضع انفعالی در قبال حزب ا.. لبنان در یک بازه زمانی ده ساله ( 1990 تا 2000 ) دانست . همین امر موجب شد تا به استناد اطلاعات منتشر شده توسط منابع معتبر دفاعی ، ارتش اسراییل در بازه زمانی یکساله ( 2018-2017 ) صدها حمله هوایی را بر علیه نقاط استقراری واحدهای ایرانی و همپیمانانش اجرا نماید . این مساله آنچنان برای اسراییل به صورت یک مساله حیاتی درآمده بود که آیزنکوت در مصاحبه ای با نیویورک تایمز اعتراف نمود که نیروی هوایی اسراییل تنها در سال 2018 ،نزدیک به 2000 تن بمب در این حملات بکار برده است . به اعتقاد کارشناسان نظامی ، تلاش های IDF را می توان در قالب یک مفهوم عملیاتی جدید وبصورت "کارزاری میان یک جنگ / جنگی میان یک جنگ ( campaigns between the wars) " که در عبری با شناسه "mabam" نیز شناخته میشود ، به تصویر کشید . این مفهوم را به شکل خاص میتوان بر پایه این ایده که می بایست توانایی های مرگبار نیروی متخاصم را قبل اینکه دریک جنگ محتمل درآینده ، موجبات محدودیت رزمی برای IDF را فراهم آورد ، نابود نمود و یا در حداقل وضعیت ، کاهش داد ، دانست . اما این نابودی یا کاهش قابلیتهای مرگبار رزمی می بایست به گونه ای اعمال شود که در عین نمایش عزم اسراییل برای مقابله ، بازدارندگی آن را نیز به منصه ظهور رسانده و کارایی علمیاتی دشمن را در چهارچوب زمانی مشخصی به تاخیر انداخته و از گسترش و تقویت آن جلوگیری بعمل آورد . به همین سبب ، رفتار اسراییل از آغاز جنگ داخلی در سوریه را با هدف مدیریت شکاف میان جاه طلبی های نیروی متخاصم ، در عین عدم تمایل آن برای ورود به یک درگیری مستقیم مسلحانه می توان مورد تبیین قرار داد . بدین سان ، اثر بخشی ایده استفاده از مفهوم mabam بر علیه ایران درسوریه را می توان مبتنی بر عناصر ذیل دانست : 1-شناسایی صحیح و اولویت بندی طیف متنوع تهدیدات که در گستره زمینی سوریه بعنوان اهداف ارزشمند ، پراکنده شده اند . این اهداف ، نه تنها شامل عناصر نیابتی ، بلکه شامل عناصر نظامی ایرانی نیز می شود . 2- دستیابی به اطلاعات جاسوسی به روز با وضوح بالا 3- ایجاد امکان برای اجرای حملات ضربتی دقیق با حداقل تلفات جانبی برای IDF 4- ایجاد فضا و مشروعیت سیاسی برای دنبال نمودن این کارزار 5- ارزیابی دقیق از رفتار دشمن ، بررسی روند منطقی حرکات آن به منظور برنامه ریزی باهدف اجرای کامل استراتژی جنگی میان جنگ دیگر (campaign between the wars) تا نیت اصلی ، یعنی احتراز از وقوع یک جنگ دیگر به حریف منتقل شود ، ضمن اینکه ارزیابی دقیق به معنای دنبال نمودن روند شناسایی پتانسیل های بالقوه دشمن نیز خواهد بود . 6- استمرار روند طراحی شده و همزمان بسط تجارب بدست آمده و اعمال آن در آینده 7- ارسال پیام های مستمر به نیروی متخاصم به منظور القای وجود آمادگی روانی و فنی برای نیل به اهداف طراحی شده کارزار تا زمانی که لازم باشد . درواقع ، رویکرد mabam اسراییل در سوریه ، شامل یکسری کارزار اطلاعاتی محاسبه شده است ، بدین صورت که برخی مواقع ، هویت واقعی موقعیتهای مورد نظر ، قبل از حمله بواسطه رسانه های مختلف ،افشاء شده تا مسئولیت هرگونه تلفات جانبی و ایجاد فشار روانی و رسانه ای از سوی طرف مقابل به کمترین حد خود تتزل یابد . پی نوشت : 1- ادامه دارد ............ 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند./ MR9 

نمایشگاه دفاع مقدس - تهران باغ موزه دفاع مقدس مهرماه 1399

فیلم دقت سامانه های فیلم برداری و موشک سری قائم پهپاد های ایرانی کتب و جزوهای پدافند غیر عامل وزارت راه و شهر سازی 00-مشخصات فني پناهگاه‌هاي عمومي و خصوصي 1398/06/03 ١,٧١ MB دانلود 01-ضوابط ساخت پناهگاه خصوصي در آلمان 1398/08/13 ٤,٦٩ MB دانلود 02-حفاظت در برابر بمباران هوايي 1398/07/17 ٨,٧٣ MB دانلود 03-دفاع غيرعامل در سوئيس 1398/06/03 ٢,٥٤ MB دانلود 04-طرح دفاع غيرعامل 1971 سوئيس 1398/06/02 ٢,٨٦ MB دانلود 05-حفاظت دربرابر سلاحهاي غيرهسته‌اي 1398/06/06 ٥,٥٤ MB دانلود 06-مشخصات فني پناهگاههاي ضدانفجار 1398/06/02 ٣,٥٧ MB دانلود 07-نگاهي كوتاه برنكات فني طراحي واحداث پناهگاهها 1398/06/02 ١,٣٤ MB دانلود 08-گزارش ديدار هيات اعزامي به يوگسلاوي-خرداد65 1398/07/17 ٥,٩١ MB دانلود 09-برنامه كوتاه مدت براي آمادگي در زمان اضطرار. 1398/07/17 ١,٥٠ MB دانلود 10-استتار 1398/06/02 ١,٧٣ MB دانلود 11-دستورالعمل اجراي سازه‌هاي امن پيش ساخته 1398/06/02 ٢,٦٠ MB دانلود 12-توصيه نامه طراحي سازه‌هاي امن 1398/06/02 ٢,٩٧ MB دانلود 13-سوييس و دفاع غيرعامل 1398/06/02 ١,٦٢ MB دانلود 14-مباني طراحي سازه‌هاي مقاوم در برابر سلاحها 1398/06/02 ٢٠,٧٨ MB دانلود 15-دفاع غيرعامل در 31كشورجهان 1398/06/02 ٢,٧٨ MB دانلود 16-استتار تاسيسات 1398/06/02 ٧,٨٢ MB دانلود 17-پوششهاي غيرقابل شناسايي براي استتار 1398/06/02 ١,٩١ MB دانلود 18-آشنايي با تپ الكترومغناطيس 1398/06/02 ٩٤٤,٥٨ KB دانلود 19-بررسي مسائل دفاع غيرعامل-گزارش سفر آلمان وسوئيس 1398/06/03 ١٩,٣١ MB دانلود 20-دفاع غيرعامل در شوروي 1398/06/02 ٤,٦٧ MB دانلود 21-دفاع غيرعامل در آمريكا 1398/06/02 ١,٦٤ MB دانلود 22-برنامه پناهگاه سازي دانمارك 1398/06/02 ١,٢٣ MB دانلود 23-دفاع غيرعامل در كانادا 1398/06/02 ١,٤٩ MB دانلود 24- 11گام براي زنده ماندن 1398/06/03 ٣,٨٨ MB دانلود 25-پناهگاههاي پيشرفته 1398/06/02 ٢,٨٤ MB دانلود 26-دفاع غيرعامل صنعتي 1398/06/02 ١٩,٣٣ MB دانلود 28-دفاع غيرعامل در آلمان 1398/06/02 ٧,٧٣ MB دانلود 29-جهان پس از جنگ هسته‌اي 1398/06/02 ١١,٢٥ MB دانلود 30-رفع آلودگي مواد پرتوزا 1398/06/02 ١,٧٥ MB دانلود 31-ضوابط فني پناهگاهها-جلد1 1398/06/02 ٣,٥٠ MB دانلود 32-پناهگاههاي شيميايي-ميكروبي و هسته‌اي 1398/06/02 ٦,٣١ MB دانلود 33-بررسي پديده نفوذ 1398/06/02 ٣,٠٢ MB دانلود 34-ضوابط فني براي ساخت پناهگاهها 1398/06/02 ٩,١٦ MB دانلود 35-مباني طراحي سازه هاي مقاوم در برابر انفجارات ناگهاني 1398/09/05 ٤١,٨١ MB دانلود 36-قطع ارتباطات-آثار نيروي الكترومغناطيس 1398/06/02 ١,٢٤ MB دانلود 37-تلاش براي زنده ماندن 1398/06/02 ٢,٣٦ MB دانلود 39-هيروشيما و ناگاساكي 1398/06/02 ٢,٢٥ MB دانلود 42-كتاب‌شناسي جنگ 1398/06/02 ٢١,٧٥ MB دانلود 43-انفجار و شوك 1398/06/03 ٣,٣٨ MB دانلود 44-توصیه نامه بارگذاری دینامکی سازه‌های امن 1398/06/02 ٩,٩٠ MB دانلود 45-پيشنهاد ضوابط احداث پناهگاه‌ها و ايمن‌سازي نسبي سازه‌ها 1398/09/05 ٧,٦٥ MB دانلود 46-دستورالعمل اجرائي احداث ديوار محافظ 1398/07/03 ٣٩٥,٥٩ KB دانلود 47-ثبت آثار انفجار موشكي در مناطق مسكوني تهران 1398/07/03 ١٢,٢٢ MB دانلود 49-عملكرد فني و مهندسي وزارت مسكن و شهرسازي در طول جنگ تحميلي 1398/07/03 ١١,٠٨ MB دانلود 52-بيمارستان‌هاي صحرائي(جنگ تحميلي) 1398/07/03 ١٢,٨٧ MB دانلود

سلام ترک ها در زمان پهلوی اول بر روی چندین منطقه ادعا داشتند که جز خاک ایران بودند که البته این ادعا کاملا بدون سند بوده و در مجامع بین المللی هم این مناطق را جزئی از خاک ایران می دانستند . یکی از این مناطق همین آرارات کوچک بود و مناطق روستایی کوچکی مانند قطور ، ساردیک و ... . در حوالی 1309 بین ترک ها و کرد های درون خاک ترکیه درگیری هایی به وقوع می پیوندد و عده ای از کرد ها به مناطق آرارات کوچک متواری می شوند . ترکیه از ایران درخواست می کند که برای سرکوب آنها نیروی نظامی به آرارات کوچک ارسال کند و ایران به عنوان حسن همجواری می پذیرد . بعد از سرکوب کردها ، نیروهای ارتش ترکیه شروع به ساخت پایگاه نظامی در این مناطق می کنند که با اعتراض ایران مواجه می شود و در مذاکراتی که در تعیین سرحدات انجام می شده ، ترک ها در خواست می کنند که آرارات کوچک به آنها واگذار شود تا بتوانند امنیت و نظم منطقه را تامین نمایند . بعد از چند دور مذاکره بالاخره ایران می پذیرد که آرارات کوچک به ترکیه واگذار شود و در مقابلش ترکیه متعهد می شود که دیگر ادعایی راجع به دیگران مناطق داخلی خاک ایران مانند قطور نداشته باشد و تقریبا به همین راحتی حدود 800 کیلومتر مربع از خاک ایران در مقابل نداشتن ادعا به بخش دیگری از خاک ایران به ترکیه واگذار شد . البته در جامعه آن روز ایران ، این موضوع به صورت مبادله سرحدات عنوان شد تا دولت پهلوی اول ننگ جدایی بخشی از خاک ایران را بر دوش نکشد . همچنین ترکیه در آن دوران نقش موثری هم در حکمیت آلتای و جداشدن سرچشمه رود هیرمند از ایران بازی کرد و ... .

با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد. هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد 200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.

انهدام ۱۱ موشک اگزوست در دوران دفاع مقدس - ماجرای حمله بعثی‌ها به جزیره خارگ که با انهدام موشک‌های اگزوست دشمن از سوی پدافند همراه بود را تشریح کنید. امیر شاهرخ شهرام: در روز‌های پایانی جنگ تحمیلی بحث امنیت شریان‌های اقتصادی کشور مطرح شد و جزیره خارگ به‌عنوان یکی از مراکز مهم اقتصادی کشور همواره مورد توجه دشمن بعثی قرار داشت؛ دشمن می‌خواست به هر ترتیب آن را مورد هدف قرار دهد؛ اما پدافند با حضور و اقدامی هوشمندانه توانست دشمن را در رسیدن به این هدف ناکام گذارد. جریان بدین ترتیب بود که رژیم بعثی به وسیله بالگرد‌هایی که در اختیار داشت، توانست با موشک‌های ضد ناو اگزوست در ارتفاع پایین، یکی از نفتکش‌های ما را در جزیره خارگ مورد هدف قرار دهد و سامانه‌های پدافندی ما برای اولین بود که با چنین موشکی برخورد می‌کردند که بتواند در کمترین سطح ارتفاع و خارج از برد راداری ما تا نقطه اصابت حرکت کند و این مسئله کار را برای ما پیچیده می‌کرد. از طرفی هم وضعیت جزیره خارگ برخلاف تاکتیک پدافندی است؛ به گونه‌ای که قانون پدافند می‌گوید که سامانه‌های راداری باید یک تا دو کیلومتر جلوتر از نقطه آسیب‌پذیر باشد تا پیش از آنکه دشمن آن منطقه را ببیند، پدافند آن را تحت پوشش راداری خود داشته باشد؛ اما متأسفانه در خارگ این جریان برعکس بود و اسکله ما هزار و ۵۰۰ متر جلوتر از سامانه‌های پدافندی مستقر بود و کشتی‌ها، نفتکش‌ها و همچنین چاه‌های نفت متعاقب آن قرار داشتند و ما در پشت این نقاط حساس استراتژیک مستقر بودیم؛ لذا این کار را برای ما دشوار می‌کرد؛ زیرا دشمن در زمان حمله زودتر از ما بر این مناطق تسلط چشمی داشت؛ لذا همان شب در پست فرماندهی جزیره خارگ جلسه‌ای با حضور تمامی پرسنل پدافند مستقر در جزیره برگزار شد؛ که در این نشست از جوان‌ترین فرد تا فرماندهان ارشد نظامی حضور داشتند و به خوبی به یاد دارم که در آن زمان بنده نیز به‌عنوان یک افسر ستوان دوم در این جلسه حضور داشتم و چون شرایط خاص و ویژه بود، همه خود را ملزم می‌دانستند که فکر کنند تا راه برون‌رفت از این وضعیت بحرانی آشکار شود؛ از این رو هر یک از افراد تجربیات کار خود با سیستم‌ها و متعاقب آن ایده خود را برای مقابله با تهدید ارائه می‌دادند و چون در این جمع کارکنان بخش فنی هم حضور داشتند، برخی نظرات که زمینه اجرایی نداشت را رد می‌کردند و نظراتی که به لحاظ فنی و عملیاتی مغایرت نداشت را کنار هم قرار می‌دادند؛ که در نهایت با جمع‌آوری نظرات و برآورد‌هایی که صورت گرفت، تصمیم بر این شد که با تاکتیک جدید از سیستم‌هایی که در اختیار داشتیم، استفاده کنیم. ما از زمان شلیک موشک اگزوست تا زمان انهدام آن در سطح آب فقط چهار و نیم ثانیه وقت داشتیم و اگر این زمان کوتاه به پنج ثانیه می‌رسید، دیگر کار تمام شده بود و موشک با یکی از کشتی‌های ما اصابت کرده بود. به یاد دارم که با بکارگیری تکنیک جدید در استفاده از سامانه‌ها، اولین موشک اگزوست را در فاصله زمانی کمتر از چهار ثانیه در ارتفاع دو متری سطح دریا منهدم کردیم و این روند تا انهدام ۱۱ موشک اگزوست رژیم بعثی ادامه پیدا کرد و باعث شد تا امنیت در این منطقه حساس برقرار بماند. هرکدام از این اتفاقات سرآغاز تکوین یک روش و تاکتیک جدید در عرصه دفاع هوایی بود که به ما یاد می‌داد «شاید یک سامانه دارای قابلیت‌هایی باشد که در دستورالعمل استفاده از آن ثبت نشده است» و یا اینکه می‌توان به گونه‌ای دیگر هم عمل و بازدهی لازم را کسب کرد.

وزیر دفاع: امیر حاتمی پ ن: با احترام به عنوان یک نظر شخصی در امور علمی و تکنولوژیکی به طور عام محدودیت مطلق به هیچ عنوان عقلانی نیست. امیدوارم این بحث تنها در حوزه عملیاتی و کاربردی باشه و در حوزه تحقیق و آزمایش و حتی ساخت تک نمونه ها اتفاقا با سرمایه گذاری بیشتری دنبال بشه این روند. اگر محذوریتی وجود داره خب تولید انبوه و عملیاتی صورت نگیره ولی تحقیق و توسعه و حتی ساخت پیش نمونه ها و نمونه ها نباید متوقف بشه به هیچ عنوان. حالا چه موشک میخواد باشه و چه سایر حوزه ها.

حالا خب به مواردی اشاره میکنید که من شخصا قضاوتی نمیتونم بکنم. در مورد بحث بستن بودجه به این سمت من ده ها فکت و سند صریح برداشت کرده بودم از اتفاقات و برای همین قضاوت کردم ( حالا اظهارنظرهای صریح برخی افراد را هم اگر کنار بزاریم) ولی اینکه مثلا سپاه و ارتش از منابع درآمدی خارج از بودجشون قطعا برای سرپا نگه داشتن خودشون (بودجه شوخی تخصیص یافته را که دیگه همه میدونیم همون شوخی است، در همه دولتها حالا کم و زیاد ولی نهایتا شوخی با توجه به حجم مواردی که ما مواجهیم ) استفاده نمیکنند را اصلا نمیشه قضاوت کرد که اتفاقا برعکس هم میشه با قطعیت گفت حتما استفاده میکنند. حالا دیگه اینکه چقدرش را کجا و با کدوم اولویت (خصوصا سپاه با خرجهای سپاه قدس و تجهیزات مقاومت و بحث های مستقل خودش و ... ) خرج میکنند و چقدر انحراف داره یا نداره و یا اولیتشون این هست وارد مثلا بحث فضایی بشند که از جای دیگه ای شیر فلکش بسته شده و هزینه ها چند برابر باید بشه لااقل من به اندازه اون مورد بالا که قضاوت کردم در رابطه باهاش سند ندیدم. حالا این چشم بسته است ولی همین حالا هم من مطمئنم بخشی از درآمدهای اقتصادی سپاه و ارتش و امثال بنیاد مستضعفان و ستاد اجرایی حتما وارد این امور میشه. (از امور جاری گرفته و تحقیقات و تسلیحات تا هزینه های پنهان در امور خاص ) بعد هم اگر قرار هست واقعا به نتیجه ای برسیم خیلی خیلی جزئی تر و مصداقی و موردی باید به هر امر بپردازیم. فرد محور بودن یک بحث هست. بحث بودجه یک بحث. بحث دولتها و تصمیمات موثرشون در امور نظامی و بودجه یک بحث. بحث دیپلماسی سیاسی/دفاعی یک بحث. بحث منابع درامدی ارتش و سپاه یک بحث. بحث منابع درامدی بنیاد و ستاد یک بحث و الی آخر ...

سرعت خروج از جو موشک رو هم دادن پس ارتفاع کم خبری نیست. این بالک ها به یک علت طراحی شده و اونم بعلت حذف نازل های خروجی این موشک که در قیام و ذوالفقار و ... وجود داشت.(TVC) در واقع اینا میخوان یک موشک خیلی ارزون سوخت جامد کنار باقی موشک ها در این برد داشته باشند. حتی بی خیال بدنه کامپوزیت شدن. احتمالا موشک دیگه ای در کنار موشک حاج قاسم وجود داره. که نقش موشک گرون تر و بهتر بازی کنه(یا موشک جدید مزرعه موشکی یا ...)

به نظر میاد هدف از این ارتقاء ها بیشتر داشتن یک سلاح سنگین به روز رسانی شده برای جنگ های شهری و اهداف نیمه متحرک مثل تیربارها ، تک تیر انداز ها ، افراد کمین کرده باشه و با توجه به کمبود بودجه بیشتر بر روی داشتن سامانه ها نظارتی و اطلاعاتی بیشتر سرمایه گذاری شده تا اصطلاحات « آگاهی محیطی » بیشتری به فرمانده تانک داده بشه . با به روز رسانی سیستم های هدف یابی و هدفگیری قصد در صرفه جویی در مهمات و افزایش دقت هدف گیری هست تا با کمترین شلیک بیشترین نتیجه حاصل بشه . البته نمی دونم اون جعبه ای که به انتهای برجک افزوده شده چیه و یا چرا چینش این بلوک های واکنشگرا بر روی برجک کامل نیست و یا میزان کارایی این بلوک های زره واکنش گرا چقدره بنابراین فقط می شه حدس هایی زد که همه ی اون ها خالی از اشکال نیستند . به نظر میاد بودجه فعلا در همین حد هست وگرنه از لحاظ توان حرکتی و پوشش زرهی ، تانک چندان تعریفی نداره مگر اینکه بخواهند سیستم های دفاع فعال برش نصب کنند که بعید می دونم . هر چه نباشه حالا حداقل 48 سال از زمان طراحی اولیه تانک های سری تی 72 گذشته و هر کاری هم کنیم این تانک بیشتر از یک حدی امکان ارتقاء نداره چون ساختار زره پایه ی این تانک یک ساختار قدیم و ضعیف هست .

الحمدالله که دوستان خبرها رو توی استاتوس کار می کنند ، در موردش همونجا بحث می کنند و وقتی بحثشون تمام شد ، یکی ، دو نفر بیاند دو تا پست که نه ابتدایی داره و نه انتهایی رو در تایپیک مربوطه بگذارند ... خسته نباشید دلاوران ...

پرواز های ترابری ایلوشین های شرکت راه ابریشم آذربایجان به اسراییل به پایگاه تل نوف https://en.m.wikipedia.org/wiki/5601_Squadron_(Israel)

منابع اذربایجانی اعلام کرده اند روسیه در اواخر ماه میلادی گذشته با انجام 7 پرواز از مسیر روسیه قزاقستان ایران 280 تن سلاح به ارمنستان منتقل کرده است از جمله سامانه های کراسوخا و رادار نبو ام ....نکته قابل توجه دیگر مشخص کردن حریم هوایی در این نقشه پروازی توسط اذربادمجان میباشد که با خوش اشتهایی همراه بوده است!

گفتنی ها رو دوستان درباره طمع همیشگی دشمنان ایران به خاک و منابع و فرهنگ ایران گفتند اما خوب مروری بود بر گذشته! در حال حاضر هم ترکیه ایران رو بهانه ای برای ناتوانی در برقراری امنیت در شرق کشور خود قرار داده است تاسیس پایگاه های متعدد ودیوار کشی هم نمادی از این اقدامات هست به احتمال زیاد هم با توجه خوی تهاجمی اردوغان در لیبی سوریه مدیترانه و...در پی فرصتی هستند برای تجاوز به خاک ایران به بهانه تامین شرق ترکیه میباشند حالا ایجاد این شرایط احتمالا با اغاز درگیری ایران در یک نبرد ویا شورش و...هست....اذربادمجان هم که تکلیفش مشخص هست از نان لواش و شاعر و تار گرفته تا تاریخ ایران در پی جعل و دزدی هست همچنین اختلافات در دریا خزر این هم مانند شغالی در پی فرصتی برای حمله به شیر زخمی هست...امارات و رویاپردازی بر سر جزایر هم که بماند....پاکستان و بندر در حال توسعه گوادر این کشور و داستان بندر چابهار به عنوان تهدیدی برای این توسعه این بندر پاکستانی و همچنین ادعای نا امنی و حمایت تجزیه طلبان بلوچ از سوی ایران برای پاکستان بهانه ای خوب برای خوش خدمتی به اعراب خصوصا سعودی ها برای زدن ضربه ای به پیکره ایران تضعیف شده میدهد... در حال حاضر مثلت عشقی نامشروع پاکستان و اذربادمجان وترکیه به شدت در حال گسترش روابط در سطوح مختلفی هستند همین امر احتمال ایجاد تهدیدی هماهنگ از سوی این سه کشور برعلیه ایران را در اینده نزدیک بالا میبرد...

جالبه حتی در اون مستند هم اگر اشتباه نکنم به مبادله اشاره شده بود (هرچند در قیاس اشاره میکرد که بخش قطور در مقابل آرارات واقعا شوخی است) ولی منابع دست برده شده و آنلاین که تقریبا بخش اعظمی از نسل فعلی هم تنها به همون بسنده میکنند ( خصوصا پروژه مضحک ویکی پدیا خصوصا در بخش فارسیش که کاملا و هدفمند تاریخ یک سویه یا حذف شده یا تحریف شده یا نهایتا به روایت و استناد به خبرگزاریهای شوخی مانندی چون بی بی سی فارسی و رادیو فردا و سایت و روزنامه و ... تقریبا همگی سیاست زده و پروژه ای و یک طرفه روایت شده ) طوری چنین ماجراهایی را مورد جرح و تعدیل و در دسترس قرار میدند که واقعیت پنهان بمونه. من هم حتی تا به حال در ذهنم همین بحث مبادله بود نه رفع ادعا نسبت به سرزمین خودمون. حالا مدعیان قجر و پهلوی اول و پهلوی دوم که من هیچ شک و شبهه ای ندارم و مثل روز برام روشن هست اگر امر بشه بهشون و دستور داده بشه و گمان کنند به نفع خودشون و اربابشون هست خیلی راحت تر از بحرین و آرارات و هرات و اروند و ... جزایر ایرانی را در سینی طلا تازه با منت هم تقدیم کشورهای عربی و غربی میکنند ( همونطور که همین حالا مثل آب خوردن با انواع و اقسام تجزیه طلبان خوزستان و بلوچستان و آذربایجان یک کاسه هستند و به احترام هم کلاه برمیدارند ) شدند مدعی وطن دوستی و منافع ملی همزمان با آتش زدن منافع ملی و نگران یک قرارداد و توافق میان مدت با یک کشور دیگه در بحث اقتصادی و نظامی و .. شدند. مضحک تر از موقعیت و کمیک تر از وضعیت؛ پیروان (اگاهان باقی را درازگوش فرض کرده به کنار) این حضرات مشعشع هستند! در کجا؟ بی بی سی فارسی و صدای امریکا و زیر پیج و توییت پمپئو و نتانیاهوی نگران منافع ملی ایران!

یک مستند ویدئویی میدیدم که اشاره میکرد در قبال زمین های به شدت حاصلخیز و استراتژیک آرارات کوچک ایران بخشی را در اختیار گرفت که ( بخش قطور؛ با مستندات ویدئویی و تصویری که در مستند بود ) تنها قسمت آتشفشانی و کاملا بایر محسوب میشده و اتفاقا بحث اصلی مستند هم در رابطه با چالش ها و خطراتی بود که پیشروی زمین مرده این قسمت به سمت دیگر زمین های حاصلخیز ایران داشت. ( در یک منطقه بی اثر و خنثی) بماند که بحث آرارات کوچک فقط خود قله که در حال حاضر ششمین قله مرتفع ترک ها محسوب میشه و دامنه های به شدت حاصلخیز که سرمنشا رودهای زیادی محسوب میشه نیست و این منطقه از حیث موقعیت استراتژیکش در قبال قسمتی از خاک آذربایجان و مشرف بودن بر جلفا و خط اهنش اهمیت فراوانی داشته و در صورت از دست ندادنش حتی قابلیت تاثیر و اعمال نظر بر کشور ترکیه و آذربایجان را میتونست داشته باشه و حتی در برابر کردها هم موقعیت بالاتری به ما عطا کنه. ترکها از همون موقع به این دستاورد بزرگ احساس افتخار میکنند و جالب هست که مثل رفتار حالاشون به بهانه مبارزه با دشمن خلقی! (کردها در اون موقعیت) و البته اینبار با حماقت دولت وقت ایران با رضایت و موافقت طرف ایرانی وارد این منطقه شدند و بعدش زدند زیرش و دیگه ازش خارج نشدند و نهایاتا رضاخان هم با نظر شخصی خودش! منطقه را مثل آب خوردن بخشید هرچند بودند معدود افرادی که با دلسوزی مدام اهمیت این منطقه را گوشزد میکردند. یک موردی هست که از زمان اعلام تمایل ارمنستان برای از سرگیری روابط با رژیم صهیونیستی ماجرای ما کمی متفاوت شده با این جمهوری کوچک که البته جز خوبی از ما ندیده ( دقیقا مثل آذربایجان و ایران در تاریخ معاصر اخیرش هر چند ضربه خورده مدام از همسایگانش به طرق مختلف ولی هیچگاه خصمانه ابهاشون حتی در موقعیتهای حساس رفتار نکرده ) ولی مثلا سال ها تبلیغات آذربایجان و ترکیه خصوصا در قبال جنگ ارمنستان و اذربایجان در افکار عمومی ایران خصوصا در مرزها (آذری ها) اینطور تثبیت کرده که اگر کمک جمهوری اسلامی به ارمنستان نبود ( گاز و مرزها و مبادلات ) آذربایجان با (بی عرضگی تمام) جنگ را نمیباخت. ( به هر حال برای یک رژیم دنبال مقصر گشتن برای پوشاندن یک خفت بزرگ و از دست دادن زمین یک هدف حیاتی! است برای حفظ اعتماد به نفس و روحیه مردمانش) - آذری های ایران در مرزها هم که تجربیات تلخی دارند اصولا از روس ها طی خصوصا جنگ جهانی و خاطرات سینه به سینه نقل شده و هجوم روس ها به روستاها و شهرها ( به خاطر مذهب شاید ارمنی ها هم در دسته بندی ذهنشون تفاوتی نداره) اصولا همیشه یک ذهنیت منفی خاص دارند با به قول خودشون اِرمنی ها.

در ماجرای کشمکش بین ارمنستان و آذربایجان شرایط پیچیده است. ارمنستان با توجه به غرابت نژادی و البته تفاوت دینی با ایران در کل روابط خوبی با ایران داره. ولی حکومت آذربایجان و بالطبع برادر بزرگتر ترکیه اینطور نبودن، سالها در زمینه های قومی و فرهنگی از دزدیدن نژاد ( یکپارچه کردن 5 استان ایران در قالبی خاص بدون در نظر گرفتن ریشه های تاریخی و صرفا بر مبنای زبان) و فرهنگ و هنر ایرانی شروع کردند و وقتی مقاومتی ندیدند عملا از تجزیه ایران حمایت کردند. متاسفانه بدلایلی و مصلحت های بیخود مقاومتی هم در مقابل این جریان خزنده انجام نشد و بلکه در مقاطعی از اون هم حمایت شد. این جریان تا همیشه در قالب شعار در ورزشگاه و تظاهرات قومیتی نمیمونه و اگر اجازه کوبیده شدن ارمنستان داده بشه و به این روند کمک بشه هدف بعدی خود ایرانه چه تجزیه اون و چه در اختیار قراردادن خاک آذربایجان و ترکیه به عنوان پایگاهی به اسرائیل به لطمه وارد کردن به ایران زمین.

من قبلا گفتم ، بازم می گم که نشانه های نفوذ گسترده پان ترکهای تجزیه طلب در ج.ا نمایان هست ... وگرنه اینهمه کرنش و بی عملی در برابر ترکیه و آذربایجان شمالی ، دلیلی نداره ... امکان نفوذ عوامل تجزیه طلب در یک حکومت به ظاهر ایدئولوژیک خیلی خیلی راحته ... طرف فقط کافیه خودش رو پایبند به ایدئولوژی نشون بده ...

سلام علیکم حالا بحث روند عملیات رزمی IAF جای بحث و بررسی فراوان دارد ، ولی بنده نزدیک به 4 سال هست که مفهوم " سازمان یادگیرنده " (learning organization) را در میلیتاری مطرح کردم ، و به بهانه های مختلف هم چه در حوزه داخلی و چه غیر داخلی ، نمونه هایش ذکر شده و این هم بطور کامل جدا از مرزبندی مشخص با ماهیت این ساختار سیاسی هست . با این حال ، میشود از روی تجزیه و تحلیل های منتشرشده از سمت مخازن فکری که مستمرا" مشغول کار روی این موضوع هستند ، تنها بخش ظاهری شیوه عمل آنها و تجاربی که در عمل ان را کسب و استفاده میکنند را متوجه شد و بررسی کرد . مجموعه فوق که محصول موسسه رند هست ، هم به زبان اصلی و هم زبان پارسی در دسترس قرار دارد و تا حدودی می تواند مخاطب را در درک کاری که این نیرو با تمرکز روی حوادث تابستان 2006 و وقایع بعد ازآن با ان روبرو شده ، کمک کند . نقطه تمرکز ما ، به نظرم روی دو تا مساله باید باشد . یک ، شیوه عمل مخازن فکری نظیر رند ( بلحاظ سیستماتیک بودن کار مطالعاتی برای جمع اوری و مستندسازی وقایع ) و دوم کاربرد عملی این تجارب توسط نیروی فوق (IAF) برای بحران های بعدی . کل مفهوم اصلی ، این هست که بارها گفته شده ، در قرن بیست و یکم تنها سازمان های مسلح یادگیرنده (صرف نظراز ماهیت سیاسی آنها )هستند که قابلیت بقاء خواهند داشت و غیر از این ، بقیه ساختارها بعید هست که بتوانند در درگیریهای محدود ولی پرشدت آینده ، در بازه زمانی طولانی دوام بیاورند . پی نوشت: یکی از خوبی های بازیابی تاپیک اخبار برتر نظامی این هست (ساختار نظامی باید با تهدیدات تطبیق پیدا کند) تازه ترین ضد تاکتیک علیه تاکتیک های هجومی (سوارم ) ارائه شده از سوی دفتر ارزیابی قابلیتهای راهبردی (SOC) تاپیک اخباردفاعی

این یعنی، درست کار کردن اونها، که از قبل با این تحقیقات و تمرین ها نقاط ضعف خودشون رو تشخیص دادن و مطمئنا برای اون تا الان کلی راه حل مبتنی بر تاکتیک های جدبد و یا تولید سخت افزار جدید در نظر گرفتن، یادمون نره در سواحل همین خلیج فارس و تنگه هرمزی که این همه هر از گاهی یکی از مسولین تهدید به بستن و نابودی ناوگان دشمن در اون میکنه، ما پالایشگاه های ۲۴ فاز میدان پارس جنوبی رو داریم به علاوه پالایشگاه آبادان، پالایشگاه بندر عباس، و پالایشگاه نفت ستاره خلیج فارس که نصف بنزین ایران رو تولید میکنه، آیا ما هم تمرین یا بررسی یا شبیه سازی کردیم که اگه به ناوگان دشمن در خلیج فارس حمله کردیم ، تنگه هرمز رو بستیم، اونا از صدها و یا هزاران کیلومتر اونطرف تر اهدافی به این آسونی رو زدن بعدش پلن بی ما چی هست؟ اون هم مملکتی که یه برف میاد، گاز به شمال کشور نمیرسه، نون و بخاری برقی قیمتش ۱۰ برابر میشه، نمی دونم تقی به توقی میخوره پوشک و رب پیدا نمیشه، گوشت اینترنتی سهمیه بندی میشه، فکر کردیم یه دفه نصف گاز و بنزینمون قطع شه چی میشه تو این مملکت؟

با موافقت مقام معظم رهبری، از صندوق توسعه ملی یک و نیم میلیارد دلار برای تقویت بنیه دفاعی در سال ٩٨ اختصاص می‌یابد. یک عضو کمیسیون تلفیق لایحه بودجه سال ۹۸ از موافقت مقام معظم رهبری با برداشت یک و نیم میلیارد دلار از صندوق توسعه ملی برای تقویت بنیه دفاعی کشور خبر داد. محمود نگهبان سلامی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: جلسه عصر امروز (دوشنبه) کمیسیون تلفیق برای جمع بندی برخی موارد لایحه بودجه ۹۸ برگزار شد. در این جلسه اعلام شد که با موافقت رهبری یک و نیم میلیارد دلار از صندوق توسعه ملی برای تقویت بنیه دفاعی کشور در سال آینده اختصاص می‌یابد. به گفته وی، طبق مصوبه کمیسیون تلفیق، در سال ٩٨، ۳۵٠٠ میلیارد تومان برای فرهنگیان (حق التدریس-رتبه‌بندی)، همسان سازی بازنشستگان، معیشت نیروهای مسلح و دانشگاه‌ها اختصاص می‌یابد. http://www.isna.ir/news/97111508444/یک-و-نیم-میلیارد-دلار-برای-تقویت-بنیه-دفاعی-در-سال-٩٨-اختصاص

پهپاد کمان 12 http://s6.uplod.ir/i/00946/lbada3r2vyd5.jpg بنر مشخصات http://s6.uplod.ir/i/00946/k6bbhawotc1v.jpg موشک اخگر http://s6.uplod.ir/i/00946/tqa9evwjndcf.jpg بنر مشخصات موشک اخگر http://s6.uplod.ir/i/00946/sg3penp6gect.jpg

سلام علیکم صبح شما بخیر تاریخ هر نیرویی ، هویت آن نیرو هست ، دوستان عزیز ما در نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، اگر همت کنند ، می توانند یک موزه هوایی در شان و منزلت تاریخ 94 ساله نیروی هوایی در ایران را ایجاد کنند ، فقط کافی هست یک مقدار بودجه ای که تحت سرفصل "بودجه فرهنگی" به نیرو اختصاص پیدا می کند ، در مسیر خودش مصرف شود . معتقدم هنوز فرصت هست که اسناد و پرنده ها و تصاویر ، تجهیزات ، از گوشه انبارهای ارتش بیرون آمده ، در یک مجموعه متمرکز شود تا برای نسل آینده به یادگار باقی بماند . قاطعانه عرض می کنم که اگر نیروی هوایی این همت را داشته باشد ، حتی می تواند از این راه درآمد زایی برای خودش ایجادکند پی نوشت : فقط کافی هست به ذهن های خلاق ، یک مقدار کوچکی فرصت بدهند . انشا... --- چه عجب ، بالاخره چشم ما به جمال یک عکس درست و حسابی از مهمات هدایت دقیق نیروی هوایی روشن شد !!!

ممنون. ولی حیف این پرنده ها که به جای موزه شدن در شهرهای مختلف باید به عنوان هدف پرنده نابود شوند. پی کاربرد پرنده هایی مثل کرار چیست؟

سلام علیکم در دو پست قبلی بطور کامل عرض شد و نیازی به تکرار مجدد نیست ، زمانی که شما دست به عملیات تهاجمی می زنید ، به شکل قطع ، ابتکار عمل را در دست دارید و شرایط صحنه رزم را به حریفی که در مقابل شما قرار دارد ، تحمیل می کنید ، بدین معنی که حریف مجبور هست برای مقابله با شما ، در دو حوزه هزینه انسانی و هزینه تجهیزاتی ، سرمایه گذاری بیشتری کند ( احتمالا" باید به ماهیت مفهوم " ابتکار عمل نظامی " بیشتر دقت بفرمایید ) و این دقیقاً 180 درجه برعکس تحلیل شماست . علاوه براین ، زمانی که دشمن شما ، ابتکار عمل را در دست دارد ، شما مجبورید ( یعنی شرایط به شما تحمیل میشود ) که برای مقابله با تاکتیکهای متنوعی که دشمن قرار هست برعلیه شما استفاده کند ، هزینه بیشتری (دقت کنید به واژه " هزینه بیشتر ") را صرف کنید . ( برای نمونه به اظهارات فرمانده محترم قرار گاه پدافند هوایی در خصوص N تعداد نقاط پدافندی در سراسر کشور توجه کنید و این به معنای نیروی انسانی بیشتر ، هزینه های تجهیزاتی بیشتر ، پیچیدگی بیشتر شبکه پدافندی و... هست . این کاراکترها در زمان صلح ممکن هست راضی کننده و قابل کنترل باشد ولی در زمان بحران و با توجه ماهیت تهدیدهای پیش روی ما در طیفهای متنوع و مختلف ، قطعاً آسیب زا محسوب می شود و طبیعتاً هزینه ایجاد و نگهداری به مراتب بیشتری را دارد // مثال بسیار جالب توجه آن هم بحث ساختار شبکه پدافندی عراق هست که اگر در مقایسه ، در اندازه کوچکتری ایجاد شده بود ولی عملکرد آن را در جنگ به شکل کامل مشاهده کردیم ) نتیجه کلی این چند سطر این هست : "در اختیار داشتن ابتکار عمل نظامی ، به معنای کامل آن ، قطعاً معادل اجرای عملیات تهاجمی است و این هزینه های ارتش های مهاجم را نسبت به مدافعان ، کاهش می دهد " مبحث پدافند در حوزه راهبردی نوع نگاه دشمن به ما در یک جنگ احتمالی دقت بفرمایید ، نزدیک به 16 سال هست که از جنگ 33 روزه گذشته و به نظرم باید معقولانه در خصوص این جنگ تحلیل کرد . صرف نظر از علاقه به مجموعه حزب ا... لبنان و شخص سید حسن نصرا... ، بیلان IDF در این جنگ ، نتیجه تاکید لجوجانه و صرف اتکاء بر قدرت هوایی از سمت IDF بود . این دقیقاً مصداق ضرب المثل " افتادن از یک سر پشت بام " هست . بدین معنی که فرماندهان ارشد IDF در آن زمان ( و نه در زمان حاضر) و برمبنای تجربه جنگ با اعراب در گذشته ، معتقد بودند که قدرت هوایی ، به تنهایی می تواند نتیجه جنگ را تغییر دهد ( دقیقاً به مانند تفکری تاریخ مصرف گذشته ای که در کشور ما وجود دارد که اتکاء بر قدرت زمینی می تواند تهدیدات فعلی را به تنهایی خنثی نماید و نیازی به یک نیروی هوایی پیشرفته و مدرن نیست // حداقل عملکرد تصمیم سازان در شرایط فعلی این تحلیل را به ذهن متبادر می کند ) . اما بر خلاف ما که حاضر نیستیم از فاجعه های نظامی و یا بعبارت بهتر ، درسهای نظامی برگرفته از نبردهای گذشته ، استفاده کنیم ، IDF بعلت روبرو بودن مداوم با تهدید ( البته به زعم خودشان ) دائماً مشغول افزایش قابلیتهای موجود خودشان هستند (یا بعبارت بهتر ، از پیروزی های و شکستهای خودشان درس می گیرند و نه بصورت تئوری ، بلکه به شکل عملی آن را در سازمان رزم خودشان پیاده می کنند ، نمونه بارز آن هم سرمایه گذاری قابل توجه در افزایش قابلیتهای پیاده نظام ، زرهی ، اطلاعاتی و.... هست . نکته : یک سازمان مسلح یادگیرنده ( ویژگی اصل سازمان های مسلح در قرن بیست و یکم ) دقیقاً همین طور هست . مورد یمن و عربستان هم دقیقاًمشابه مورد بالاست ، این تحلیل در ساختار نظامی عربستان وجود دارد که با بمباران های مدام می شود قضیه یمن را حل کرد که حداقل تجربه ارتش مصر در زمان جمال عبدالناصر ( در سالهای نه چندان دور در همین کشور یمن و استفاده از تسلیحات شیمیایی ) نشان می دهد که اشتباه می کنند . یک توصیه : در تحلیل های نظامی مبتنی بر واقعیات صحنه نبرد ، دنبال خیانت و جنایت و استفاده از واژه هایی که بار احساسی دارند نباشید . استفاده از این واژه ها ممکن هست در تحلیل های رسانه ای داخلی مورد توجه قرار بگیرند ولی ارزش تحلیلی ندارند و مسیر تحلیل درست را منحرف می کنند . دقت بفرمایید ، عرض بنده این بود که جنابعالی باید مبنای محاسبه را بفرمایید که این عدد از چه طریقی بدست آمد . بنده دو عدد را در پست قبلی ارائه کردم ( نیروی هوایی عراق در جنگ با ما و نیروی هوایی و دریایی ارتش ایالات متحده در جنگ با عراق که هیچکدام از آنها با آن توان هوایی ( پشتیبانی فنی و تسلیحاتی از نیروی هوایی عراق در جنگ با ما و توان قابل توجه هوایی ارتش آمریکا که همه تقریباً از آن اطلاع دارند ) ، هیچکدام به رقم ادعایی شما نرسید . این درحالی هست که ما نزدیک به 40 سال هست که تقریباً با همان سازمان رزم تدارک دیده شده دوران پهلوی دوم ( بلحاظ سخت افزاری ) مشغول تامین امنیت هوایی خودمان هستیم . نکته : چند سال پیش ، مقاله ای را مطالعه می کردم که نویسنده با فرمول های ریاضی اثبات کرده بود که در حال حاضر ( احتمالاً سال 1385 شمسی ) ما برای خنثی کردن تهدیدهای محیط اطراف خودمان ، فقط نیاز به حداقل 200 فروند جت پشتیبانی نزدیک هوایی ( در رده سوخو-25 یا گونه های پیشرفته تر آن ) داریم . (یعنی در اینجا مبحث شکاری - رهگیر ها اصلاً مطرح نبود و جداگانه باید محاسبه می شد ) دقت بفرمایید ، حوزه تحلیل نظامی ، حوزه ای هست که شما با قطعیات و واقعیات سرو کار دارید . حتی اگر ناوگان فعلی ارتقاء هم پیدا کند ، توانایی خنثی سازی تهدید های فعلی را در مجموع ندارد و نخست ساختار نظامی ما باید با تهدیدات تطبیق پیدا کند و زمانی که این تطبیق صورت گرفت ، تازه تصمیم سازان متوجه میشوند که برای خنثی سازی تهدید باید بر روی قابلیتهای نظامی پیشرفته در کنار افزایش روحیه رزمی و ایمان و اعتقاد کار کنند . این دو مفهوم در کنار هم ( و نه به تنهایی ) می تواند یک مسیر درست برای غلبه بر تهدیدات باشد .