برترین های انجمن

  1. alala

    alala

    Editorial Board


    • امتیاز

      28

    • تعداد محتوا

      4,956


  2. remo

    remo

    Scientific Pal


    • امتیاز

      23

    • تعداد محتوا

      347


  3. mehran55

    mehran55

    Editorial Board


    • امتیاز

      20

    • تعداد محتوا

      1,103


  4. bds110

    bds110

    Editorial Board


    • امتیاز

      16

    • تعداد محتوا

      1,120



ارسال های محبوب

Showing content with the highest reputation on جمعه, 1 اسفند 1399 در همه مناطق

  1. 3 پسندیده شده
    اغاز تحویل رادارهای اتشیاب هندی به ارمنستان در روزهای اخیر هند با تحویل اولین رادار اتشیاب SWATHI به ارتش زخم خورده ارمنستان عملیاتی کردن این قرار داد بین دو کشور را اغاز نمود.به همین منظور یک فروند هواپیما ترابری انتونوف 124 با فرود در بنگلور هند اولین رادار از چهار رادار این قرار داد 40 میلیون دلاری را بارگیری نمود.این رادار قادر به رهگیری و شناسایی مکان پرتابه های دشمن از جمله گلوله های خمپاره و گلوله های توپ و راکت به صورت همزمان و در حداکثر برد 50 کیلومتر میباشدو همچنین همزمان میتواند با تحویل مشخصات محاسبه شده نهایی به نیروهای خودی پاسخ متقابل نیز بر دشمن اعمال نماید(گلوله های خمپاره بالای 81 ملم وگلوله توپ بالا 105 ملم).
  2. 2 پسندیده شده
    در این رویارویی با امکانات مطلقا نابرابر (حزب الله حتی به اندازه حماس میشه گفت رو زمین هم به اندازه کافی آزادی عمل نداره با ده ها گروه مخالف و حتی دشمن لبنانی اون هم فقط در قسمت کوچکی از سرزمین کوچک لبنان) و توان مطلق هوایی دشمن که تقریبا هیچ ابزار دفاعی هم برابرش وجود نداره کار حزب الله بسیار سخت هست. تمرین حمله به 3 هزار هدف در یک روز با توجه به کمیت و توان هوایی دشمن صهیونیستی در هر جنگی احتمالا تعداد بسیار زیادی از اهداف از قبل تعیین شده را با سلاح های برنامه ریزی شده دورایستا مورد هجوم قرار میده و این یعنی محدودیت بیش از پیش برای حزب الله که ابزار چندان و متنوعی با این دشمن تا بن دندان مسلح نداره. برای حزب الله باید اتاق های فکر صنایع دفاعی ما به دنیال برخی سلاح های خاص و خلاقانه بدون نمونه شناخته شده توسط دشمن باشند که لااقل از عنصر غافلگیری بتونند استفاده کنند در همین شرایط بسیار بسیار سخت و نابرابر چه در عِده و چه عده و چه در هر چیزی که فکرش را بکنیم.
  3. 2 پسندیده شده
    ULAQ اولین شناور بدون سرنشین (USV) ترکیه آزمایش های دریایی را آغاز می کند ULAQ توسط کشتی سازی ARES و Meteksan Defense توسعه یافته است. این Armed Unmanned Surface Vehicle (AUSV) در واقع، اولین نمونه از پلتفرم ULAQ است که وارد دریا می شود و آزمایشات دریایی خود را آغاز می کند. این پلتفرم با برد حدود 400 کیلومتر برای ماموریت هایی مانند شناسایی ، نظارت ، اطلاعات ، حفاظت از تأسیسات استراتژیک عملیاتی می شود. این پلتفرم هم اکنون مجهز به سیستم تسلیحاتی با چهار موشک Cirit و دو موشک L-UMTAS است. که تا اواخر امسال مورد آزمایش قرار می گیرد. همچنین بیان شده پس از اتمام آزمایشات نمونه اولیه؛ نسخه های نظارت و اطلاعات، مین گذاری و عملیات ضد زیردریایی، جستجو و نجات و اطفاء حریق آماده تولید خواهد بود. منبع
  4. 2 پسندیده شده
    اگر ایران دنبال پاسخگویی در برابر ترور شهید محسن فخری زاده و خرابکاری نطنز باشد قطعا تاسیسات مرتبط با برنامه هسته ای و موشکی از گزینه هایی جذابه ایضا مراکز پژوهشی و دانشگاهی که در این حوزه در اسراییل فعالیت می کنند نقشه اینتر اکتیو تاسیسات هسته ای اسراییل روی تاسیسات کلید کنید اطلاعات مربوطه رو نشان میدهد https://gmap.nti.org/nuclear_israel.html البته قابل بحث حمله ای ایران به اسراییل چگونه خواهد بود این 2 تحلیل در نوع خوددش جالب بود https://syrianwar1.blogspot.com/2020/12/what-iranian-strike-on-israel-might.html و https://syrianwar1.blogspot.com/2020/12/could-iran-launch-nuclear-attack-on.html
  5. 2 پسندیده شده
    بسم ا... دعای ما باید در این شبهای عزیز این باشد که خداوند این کشور و ملت را از تندروی و افراط در هر شکل خودش حفظ کند خریدهای بیهوده "تامکت‌ها" و تانک‌های کلاس "پاتون"
  6. 1 پسندیده شده
    بمب افکن اچ-20 ، واقعیت یا آرزو برای نیروی هوایی چین نیروی هوایی ارتش آزادیبخش چین ، در جریان انتشار یک ویدئوی تبلیغاتی برای جذب نیرو که در 5 ژانویه 2021 در معرض دید همگان قرار گرفت ، از نمونه مفهومی بمب افکن استراتژیک نسل بعد خود که هم اکنون با شناسه H-20 شناخته می شود رونمایی نمود . درواقع ، ثانیه های آخر این ویدئو ، تصویری رایانه ای از آنچه که به نظر می رسد یک بمب افکن پنهانکار بزرگ است ، را نشان می دهد که در پوشش پارچه ای سفید قرار دارد و تنها بخش جلویی آن قابل مشاهده است . پس از آن ، با کنار رفتن این پوشش پارچه ای ، تصویر بر روی کلاه خلبان بازتاب از نمای جانبی پیدا می کند . درصورتی که این ویدئو ، مبنای تحلیل قرار گیرد ، بمب افکن بعدی نیروی هوایی چین ، بصورت یک بال پرنده ، در ابعادی بسیار بزرگتر ، شباهت بسیار زیادی به پرنده بدون سرنشین GJ-11 خواهد داشت که هم اکنون در خدمت ارتش این کشور قرار دارد. کارشناسان نظامی براین باورند که برنامه فناوری پنهاکاری چین ، هم اکنون به موازات فناوری شرکتهای آمریکایی ، به جلو در حال حرکت است و در حالی که نیروی هوایی آمریکا ، برنامه B-21 را دنبال می کند ، نیروی هوایی ارتش چین نیز قدم های نخستین را برای تولید چنین بمب افکن برداشته است . بدین ترتیب ، بمب افکن احتمالی اچ-20 به نخستین هواگرد رزمی با برد بین قاره ای تبدیل خواهد شد و پیش بینی میشود که این بمب افکن تا قبل از پایان سال 2022 ، به نمایش درآید ، هر چند ظاهر فیزیکی آن ، تا این لحظه (ژانویه 2021) همچنان پنهان مانده است . در حال حاضر ، نیروی هوایی ارتش روسیه و ایالات متحده ، تنها سازمان های مسلحی هستند که بمب افکن های هسته ای با برد بین قاره ای را بصورت عملیاتی در اختیار دارند ، اگر چه اوکراین نیز در دهه نودمیلادی بمدت بسیار کوتاه ، چنین زرادخانه ای را در اختیار داشت و حتی خبرهایی مبنی بر خرید انها توسط چین منتشر شده بود که با مخالفت غرب ، به سرانجامی نرسید . با این وجود ، نیروی هوایی چین ، هم اکنون بیشتر از 270 فروند بمب افکن اچ-6 را بصورت عملیاتی در اختیار دارد که در کلاس بمب افکن های میانبرد قابل طبقه بندی بوده و برد بین قاره ای ندارند . در هرحال ، هنوز مشخص نیست که آیا اچ-20 برای مقاصدی فراتر از بازدارندگی استفاده خواهد شد یا اینکه نقش های افزون تری نظیر تانکر سوخت رسان یا نظارتی و جنگ الکترونیک را هم بر عهده خواهد گرفت ؟!! این احتمال وجود دارد که نیروی هوایی این کشور ، با تعریف ماموریتهای تاکتیکی برای اچ-20 ، این بمب افکنها را به موشکهای کروز ضد کشتی مسلح نماید .اما با توجه به اینکه ممکن است بمب افکن جدید ، از نسخه اچ-6 بزرگتر باشد ، احتمالا جایگزین نمونه های قدیمی نخواهد شد و به جای آن ، نقش مکمل را بازی خواهد نمود که درست مشابه راهبرد نیروی هوایی روسیه ، در بکارگیری همزمان بمب افکن دوربرد توپولف-160 در کنار نسخه های مدرنیزه شده توپولف-22 ام است . مترجم : MR9 /صرفاً برای میلیتاری پی نوشت : 1- بن پایه 2- همه تصاویر به جز سومین و آخرین عکس ، کانسپت آرت هایی هستند از بمب افکن اچ -20 . آخرین تصویر از ویدئوی جذب نیروی نیروی هوایی ارتش چین اقتباس شده است
  7. 1 پسندیده شده
    میلرم رباتیک (Milrem Robotics)  شرکتی نوظهور در زمینه تولید وسایل نقلیه رباتیک و بدون سرنشین در کشور کوچک استونی است. این شرکت در سال 2013 تاسیس شد. هدف این شرکت ساخت وسایل نقلیه رباتیک برای دور نگه داشتن نیروی انسانی از محیطهای پرخطر، نا امن و الوده است. این محصولات می توانند با افزایش ایمنی و بهره وری نیروی انسانی در صنایع مختلف مانند کشاورزی، جنگلداری، خدمات شهری، امداد و نجات و معدن شرکت نماییند. همچنین به شکل ویژه و خاصی در در امور دفاعی و امنیتی حضور یابند. این شرکت در حال برنامه ریزی برای تبدیل شدن به یک رهبر نوآور جهانی در زمینه وسایل نقلیه رباتیک و بزرگترین بازیکن بازار وسایل نقلیه زمینی بدون سرنشین در اروپا است. این شرکت در زمینه توسعه سیستم های هوشمند و هوش مصنوعی پیرو قوانین اتحادیه اروپا است. سیاست اخلاقی میلرم رباتیک توسعه هر سیستمی که قادر به شلیک سلاح بدون کنترل معنادار انسانی باشد را ممنوع می کند. همچنین در زمینه فروش محصولات نیز زیر نظر قوانین اتحادیه اروپا و ناتو است. این شرکت با معرفی محصول THeMIS توانسته است موفقیت بزرگی کسب نمایبد. به طوری که در سال 2019 تا 2020 مجموعا توانست 5/5 میلیون یورودلار سرمایه از بخش خصوصی در یافت کند. گردش مالی میلرم رباتیک در سال 2019 تقریبا 7 برابر افزایش یافت و به 5.1 میلیون یورو رسید. اولین محصول این شرکت، THeMIS به 9 کشور ( ایالات متحده آمریکا، استونی، فرانسه، انگلیس، نروژ، هلند، المان، تایلند و اندونزی) از جمله 7 کشور ناتو فروخته شده است. برای بسیاری از مشتریان ، THeMIS به راه حل استاندارد صنعتی تبدیل شده است. شرکت میلرم رباتیک می تواند در استونی به عنوان محرک رشد اقتصادی و ایجاد شغل با ارزش افزوده بالا مورد استفاده قرار گیرد. اکنون این شرکت بیش از 100 کارمند است که 40 نفر از آنها فوق لیسانس و هفت نفر دکترا دارند. در این بین حتی فرمانده سابق نیروهای دفاعی استونی ژنرال Riho Terras نیز به شرکت میلرم رباتیک ملحق شده است. میلرم رباتیک دارای شرکت های تابعه در ایالات متحده آمریکا و سوئد است و قصد دارد در آینده نزدیک شعبه های را در کشورهای همسایه افتتاح کند تا بخش های تخصص های بیشتری اضافی شود. محصولات THeMIS سیستم پیاده نظام ترکیبی ماژولار یا به اختصار THeMIS، اولین وسیله نقلیه زمینی بدون سرنشین کاملاً ماژولار و هیبریدی در جهان است. این وسیله نقلیه میتواند از طریق نصب سکوی محل حمل و نقل، ایستگاه تسلیحات از راه دور، واحد شناسایی، دفع مواد منفجره و بسیاری موارد دیگر، از نیروهای پیاده نظام پشتیبانی کند. معماری باز این وسیله نقلیه موجب میشود تا نیازهای مختلف در میدان نبرد را پاسخ دهد. این خودروی بدون سرنشین مجهز به پیشرانه هیبریدی دیزل-الکتریک با مصرف سوخت پایین و چرخه عمر بالا است. در حالت کاملا برقی خودرو کاملا بدون صدا خواهد بود. شعاع دوران صفر در این خودرو قابلیت مانورپذیری آسان در محیط باریک را فراهم می کند. خودروهای بدون سرنشین THeMIS را میتوان هم به شکل داخلی و خارجی با بالگرد جابه جاکرد. درصورت نیاز این خودرو ها را میتوان به استاندارد STANAG 4569 سطح 3 ( مقاوم در برابر گلوله های سوراخ کننده زره 7.62x51م.م ) رساند. برای ارتباط امن بین کاربر و خودرو، مجهز به رادیو تاکتیکی MIMO Mesh IP همراه ارتباط رمزگذاری شده است. این خودرو مجهز به دوربین های IR، حرارتی و HDR است. خودرو THeMIS میتواند به حداکثر سرعت 20 کیلومتر بر ساعت برسد. وزن آن 1450 کیلوگرم میباشد و طول، عرض و ارتفاع آن به ترتیب 240 سانتی متر، 200 سانتی متر و 111 سانتی متر است. مدلها: 1-THeMIS باری هدف اصلی این مدل پشتیبانی و تامین تدارکات برای نیروهای مستقر در پایگاه و تأمین لجستیک برای واحدهای رزمی در خط مقدم است. این خودرو نقلیه برای پشتیبانی از واحدهای پیاده نظام قابلیت های همچون کاهش بار جسمی برای آنها، اختفا راحتر نیروهای پیاده نطام، افزایش محافظت از نیرو و بقا برای آنها را فراهم می کند. به لطف ظرفیت حمل بار بالا ، این خودرو بدون سرنشین قادر است هر آنچه سرباز به طور معمول در میدان نبرد حمل می کند مانند تجهیزات انفرادی، وسایل و دارو پزشکی، سوخت، مهمات، مجروحین، کشته ها و غیره را به سرعت جابه جا کند. چنین ویژگی به سربازان پیاده نظام اجازه میدهد تا بر روی مأموریت فعلی خود تمرکز باشند. مجهز بودن این خودرو به کیت های خودمختاری موجب شود هدایت این وسایله نقلیه در میدان نبرد پیچیدگی خاصی نداشته باشد و تمرکز نیروهای پیاده نظام را بر هم نزند. در صورت ایجاد شرایط اضطراری سربازان با کمک تجهیزات بی سیم میتواند خودرو بدون سرشنین را متوقف ویا خاموش نماییند. این نمونه می توان تا 750 کیلوگرم بار را باخود حمل کند. 2-THeMIS رزمی خودرو بدون سرنشین THeMIS رزمی می تواند با ایجاد آتش مستقیم ویا غیر مستقیم اثرگذاری قابل توجه ای در میدان نبرد داشته باشد. ساختار ماژولار THeMIS به توصعه دهندگان اجازه میدهد بسته به نیاز مشتری طیف گسترده از این تسلیحات را بر روی ان سوار نماییند. در نتیجه مدلهای رزمی را میتوان با بینهایت ارایش تسلحیاتی مانند ترکیب مسلسل های سبک یا سنگین ، نارنجک اندازهای 40 میلیمتری ، خودکارهای 30 میلیمتری و سیستم های موشکی ضد تانک ساخت. در ادامه به علت تنوع بالای ارایش تسلیحاتی THeMIS فقط به نمونه های معرفی شده توسط خود شرکت میلرم رباتیک اشاره میشود. 1-2-THeMIS رزمی/لجستیکی این نمونه از خودروی بدون سرنشین THeMIS در حقیقت نمونه بروز رسانی شده THeMIS باری است که علاوه بر قابلیت های لجستیکی دارای قدرت شلیک نیز است. این مدل دارای اسکلت بیرونی برای افزایش توان شاسی در هنگام جابه جایی بار است. در بخش پشتی بدنه THeMIS رزمی/لجستیکی یک جایگاه سلاح کنترل از راه دور سبک ساخت شرکت اسلحه سازی بلژیکی FN Herstal نصب شده است. 2-2-THeMIS رزمی مجهز به جایگاه سلاح کنترل از راه دور ADDER اولین جایگاه سلاح کنترل از راه دور ادغام شده با THeMIS با کمک شرکت مهندسی ST سنگاپور و تحت نظارت نیروهای دفاعی استونی ازمایش شد. این نمونه مجهز به جایگاه سلاح کنترل از راه دور ADDER مدل DM 40/50 محصول سنگاپور وزنی در حدود 350 کیلوگرم دارد. درحالت استاندارد جایگاه سلاح کنترل از راه دور DM 40/50 مسلح به مسلسل 12/7 م.م و نارنجک انداز اتوماتیک 40 م.م، دوربین حرارتی و فاصله یاب لیزری است. 3-2-THeMIS رزمی مجهز به جایگاه سلاح کنترل از راه دور PROTECTOR ایستگاه تسلیحاتی کنترل از راه دور PROTECTOR ساخت شرکت KONGSBERG نروژی یکی از جایگاه سلاح کنترل از راه دور مشهور بین کشورهای عضو ناتو است. در سال 2017 این جایگاه سلاح کنترل از راه دور با خودرو رزمی بدون سرنشین THeMIS ادغام شد. نسخه های تسلیحاتی مختلفی ازPROTECTOR در دسترس است اما یکی کشنده ترین ترکیبهای تسلیحاتی ترکیب مسلسل 12.7 م.م با موشک ضد زره جاولین می باشد که توانایی هماهنگی با THeMIS را دارد. وزن این جایگاه سلاح کنترل از راه دور 175 کیلوگرم میباشد. 4-2-THeMIS رزمی مجهز به جایگاه سلاح کنترل از راه دور defender این نمونه مجهز به این جایگاه سلاح کنترل از راه دور متوسط ساخت شرکت اسلحه سازی بلژیکی FN Herstalاست. این جایگاه سلاح کنترل از راه دور بانام defender فقط به یک مسلسل 12.7 م.م مجهز است و وزن ان 210 کیلوگرم میباشد. در طی رزمایش Spring Storm 2017 این مدل از خودرو بدون سرنشین THeMIS مورد استفاده نیروهای استونی قرار گرفت. در دسامبر 2017 آزمایش های اجرای آتش در استونی انجام شد. در رزمایش Spring Storm 2019 نیز دوباره نیروهای استونی تمرین با THeMIS را تمرین کردند. ماموریت های اصلی تمرین شده با THeMIS در مناطق روستایی و همچنین شهری شبیه سازی و انجام شده بود. خودرو رزمی THeMIS رزمی مجهز به جایگاه سلاح کنترل از راه دور defender در رزمایش Spring Storm 2019 5-2-THeMIS رزمی مجهز به جایگاه سلاح کنترل از راه دور R400S-MK2-D-HD خودرو THeMIS رزمی با توپ خودکار 30 میلیمتری نصب شده بر روی جایگاه سلاح کنترل از راه دور R400S-MK2-D-HD بسیار کشنده خواهد بود. این نمونه با ایجاد اتش پشتیبانی مستقیم واحدهای پیاده نظام سبک را قادر می سازد تا با یک سیستم سلاح سنگین در میدان نبرد حاضر شوند. بر خلاف خودروهای زرهی بزرگ این نمونه نیازمندهای لجستیکی پایین و ردپای لجستیکی کمتری از خود برجای میگذارد در نتیجه در عملیاتهای ضربتی بسیار موثر خواهد بود. این جایگاه سلاح کنترل از راه دور به به سیستم نظارتی حرارتی و سیستم تسلیحاتی تثبیت شده مجهز است. 3- THeMIS اطلاعات ، نظارت و شناسایی (ISR) خودرو THeMIS مدل اطلاعات ، نظارت و شناسایی دارای سنسورهای پیشرفته جهت جمع آوری اطلاعات است. هدف اصلی این مدل افزایش آگاهی از موقعیت و ارائه بهتر اطلاعات ، نظارت و شناسایی در مناطق وسیع و ارزیابی میدان نبرد است. این سیستم می تواند به طور موثر مورد استفادهد واحدهای پیاده نظم ، مرزبانان و سازمان های اجرای قانون برای جمع آوری و پردازش اطلاعات خام و زمان واکنش برای فرماندهان را کاهش بدهد. در حال حاظر تنها نمونه خودرو THeMIS در نقش اطلاعات ، نظارت و شناسایی ساخته شده نمونه ای است که مجهز به کوادکوپتر Titan KX-4 LE است. این کوادکوپتر ساخت شرکت استونیایی Threod Systems است. شرکت Threod Systems در زمینه توسعه هواگردهای بدون سرنشین تمرکز دارد. ترکیب خودرو بدون سرنشین با یک کوادکوپتر ابزاری مناسب برای ماموریتهای نظارت ، نجات و مأموریت های اجرای قانون است . ترکیب دو سیستم بدون سرنشین و خودکار در استونی بستری را برای وزارت دفاع استونی فراهم کرده است تا پروژه ای تحت عنوان "سیستمهای خودکار در میدان جنگ" ، تحت مدیریت مرکز مطالعات کاربردی ملی استونی در سال 2018 میلادی را انجام دهد. هدف این پروژه ارزیابی این است که چگونه سیستم های بدون سرنشین و خودکار می توانند به قدرت نظامی استونی کمک کنند. همچنین میزان تأثیر این سیستم های جدید را بر قدرت جنگی اندازه گیری خواهند کرد. کوادکوپتر Titan KX-4 LE نمونه ISR در کنار نمونه باری 4- THeMISخنثی سازی مواد منفجره پلتفرم THeMIS می تواند مجهز به سیستم های تسلیحاتی با کالیبر کوچک یا بزرگ باشد ، اما می تواند به عنوان یک سکوی جهت شناسایی و خنثی سازی مواد منفجره مورد استفاد قرار گیرد. نمونه های احتمالی از THeMIS تقریباً بی حد و حصر است. مدل خنثی سازی مواد منجفره THeMIS مجهز به سیستم چشم زمین (GroundEye) که توسط شرکت Raytheon انگلستان توسعه یافته است. این سیستم میتواند انواع بمبهای کنارجاده ای دفن شده شناسایی و تشخیص دهد حتی نمونه های که بدون فلز ساخته شده اند. علاوه بر این معماری باز امکان ادغام آسان حسگرهای جایگزین و تجهیزات دیگر مانند سیستم های تشخیص رادار زمینی (GPR) ، آشکارسازهای اتصال غیر خطی (NLJD) و را فراهم می کند. تایپ X پلتفرم بدون سرنشین شنی دار تایپ X یکی از جدیدترین محصولات شرکت میلرم رباتیک است که جهت پشتیبانی واحدهای مکانیزه در نظر گرفته شده است و حمایت از واحدهای زرهی مانند تانکهای اصلی میدان نبرد توسعه پیدا کرده است. این خودروی بدون سرنشین مانند THeMIS ماژولار است و می تواند در کاربری های مختلف وارد میدان نبرد شود. وزن این پلتفرم زنجیردار 12 تن است. وزن پایین این پلتفرم تایپ X اجازه جابهجایی آن را به وسیله هواپیما های ترابری می دهد. هواپیماهای ترابری C-130J و KC-390 یک دستگاه ، هواپیمای A400M دو دستگاه و هواپیمای ترابری C-17 می توانند حداکثر 6 دستگاه تایپ X را جابه جا نمایید. تایپ X قابلیت بارریزی هوایی را دارد. تایپ X استاندار STANAG 4569 سطح 4 برای پرتابه های انرژی جنبشی و برای مین ها سطح 1 را کسب کرده است. در حال حاضر شرکت میلرم رباتیک تنها نمونه رزمی این پلتفرم را معرفی کرده است. مدل رزمی تایپ X می تواند به طیف گسترده ای از توپ های اتوماتیک از کالیبر 20 م.م تا 50 م.م مجهز شود. خودرو بدون سرنشین تایپ X میتواند همانند خودروهای رزمی پیاده نظام قدرت شلیک و استفاده تاکتیکی برابر داشته باشد. استفاده از خودرو بدون سرنشین تایپ X رزمی به عنوان یک خودرو رزمی که در خط نبرد قرار دارد میتواند باعث کاهش تعداد سربازان در میدان نبرد شود و آنها را از خطرات و تهدیدات میدان نبرد دور نگه دارد. که برای انجام مأموریت در شرایط خطرناک ایده آل است. نمونه اولیه ساخته شده از تایپ X مجهز به برجک CPWS II ساخت شرکت دفاعی John Cockeril است. برجک CPWS II که برجکی سبک است مسلح به توپ 30 م.م، لانچر دوتایی موشک ضد زره، دید پانوراما 360، تصویربرداری حرارتی است. خودرو بدون سرنشین تایپX مجهز به هوش مصنوعی است که می تواند قابلیتهای خودران را به این خودرو رزمی اضافه نمایید. شرکت قصد دارد نمونه های مختلف با کاربری های متنوع را براساس پلتفرم تایپ X مانند نمونه ضد زره، خمپاره انداز، لانچر پهپادهای انتحاری و... را طراحی و تولید کنند. در اینده مدلهای مخلف تایپ X میتوانند در قالب یک تیم رزمی عمل کرده و صحنه میدان نبرد را تغییر دهند. نمونه اولیه خودرو فرماندهی تایپ X میزبان چهار اپراتور است. در حال حاضر هر تایپ X دارای دو اپراتور ، یک راننده و یک توپچی است. به این ترتیب هر خودرو فرماندهی توانایی هدایت دو پلتفرم تایپ X را خواهد داشت. پلتفرم تایپX با کاربری های متفاوت خودرو فرماندهی جهت هدایت خودروهای بدون سرنشین تایپ X قابلیت جابه جایی هوایی با کمک هواپیماهای ترابری نظیر C130 همکاری پلتفرم تایپ X با یکدیگر با کاربریهای متفاوت بسته توایع هوشمند (MIFK) افزودن هوش مصنوعی وقابلیت های خودمختاری بخش جدایی ناپذیر از وسایل نقلیه بدون سرنشین است. چنین توانایی در میدان نبرد باعث خواهد شد کاربرها ویا سربازان تمرکز بیشتری برای فعالیت های دیگر مانند تمرکز برمبارزات داشته باشند. شرکت میلرم رباتیک در نظر دارد قابلیت های خود مختاری در خودروهای خود را به شکل جدی افزیش دهد به طوری که هر خودرو در میدان نبرد فقط یک اپراتور نیاز داشته باشد. بسته MIFK نیز برای همین منظور توسعه وساخته شده است که قابلیت های مانند ، مسیریابی و شناسایی موانع، بازگشت خودکار به پایگاه/مبدا، دنبال کردن خودکار نیروها را به خودروها اضافه میکند. این بسته شامل بخش های سخت افزاری و نرم افزاری ماژولار است که حتی میتوان انها را بر روی خودروهای نقلیه سرنشین دار نصب کرد. در حال حاضر شرکت استونیایی میلرم رباتیک تصمیم دارد بسته توایع هوشمند خود را برای سیستم های رزمی تایپ X و THeMISپیاده سازی کند. اما مشتریان خارجی میتواند این بسته را برای دیگر وسایل نقلیه سرنشین دار و بدون سرنشین خریداری کنند. کاربری غیر نظامی- پلتفرم بدون سرنشین Multiscope میلرم رباتیک دانش جمع آوری شده از آزمایش گسترده پلتفرم THeMIS در طی تمرینات نظامی در محیط های سخت توانسته است پلتفرم بدون سرنشین Multiscope مخصوص فعالیت های غیر نظامی را معرفی کرد. این پلتفرم مقرون به صرفه و انعطاف پذیر میتواند در فعالیت های گسترده ای مانند آتش نشانی، امداد و نجات، کشاورزی و جنگل داری و معدن فعالیت کند. پلتفرم بدون سرنشین Multiscope در مرحله نخست میتواند برای صنایعی ایده آل باشد که مایل هستند خطرات محیط کار را کاهش و امنیت نیروی انسانی را ارتفا ببخشند. نمونه های ساخت شده در بخش غیر نطامی نیز بسیار متنوع هستند که به علت طولانی شدن بحث از معرفی و کاربری ها آنها صرف نظر میشود. پلتفرم Multiscope می تواند ایده کشاورزی بدون دخالت انسان رو محقق کند مشتریان و همکاریها شرکت میلرم رباتیک موفقیت خود را مدیون توسعه پلتفرم ماژولار THeMIS است. تنها چند سال پس از توسعه THEMIS ، این خودرو به یکی از معروف ترین وسیله نقلیه زمینی بدون سرنشین در بازار تبدیل شد. به طوری شرکت های اسلحه سازی مطرح مانند Nexter ، FN Herstal ، ST Kinetics ، Raytheon و Threod Systems به دنبال همکاری با این شرکت استونیایی بودند. شرکت های دفاعی که با میلرم رباتیک همکاری داشته اند پلتفرم THeMIS را تحسین کردند. کنسرسیوم موشکی اروپا MBDA در سال 2018 اعلام کرد که با شرکت میلرم رباتیک جهت توسعه یک خودرو بدون سرنشین ضد زره همکاری میکند. در حقیقت در این پروژه قرار است پلتفرم THeMIS با موشک هدایت شونده ضد تانک MMP ادغام شود. ترکیب موشک ضد تانک MMP با برد 4 کیلومتر توانایی بی همتایی برای درگیر شدن با اهدافی فراتر از دید می دهد. نمونه اولیه این محصول در سال 2019 معرفی شد. این نمونه مهز به برجک رزمی IMPACT با وزن 250 کیلوگرم است که علاوه بر به دو موشک MMP به یک مسلسل 7.62 م.م نیز مجهز است. پروژه دیگر کنسرسیوم موشکی اروپا MBDA با شرکت میلرم رباتیک ادغام پلتفرم THeMIS با موشکهای ضد زره بریمستون بود. در این طرح قرار بود هر خودرو بدون سرنشین بتواند 6 موشک ضد زره بریمستون را شلیک نمایید. موشک ضد زره بریمستون با قابلیت شلیک کن فراموش کن برد 12 کیلومتری دارد. پلتفرم THeMIS با موشک هدایت شونده ضد تانک MMP پلتفرم THeMIS با موشک هدایت شونده ضد تانک بریمستون اولین استفاده رسمی پلتفرم THeMIS مدل باری در عملیات ضد تروریستی فرانسه در آوریل 2019 به همراه نیروهای دفاعی استونی (EDF) به کشور مالی اعزام شد. تا آوریل سال 2020 ، این وسیله نقلیه به طور منظم در هنگام گشت زنی ها توسط سربازان استونیایی و برای حمل و نقل لوازم داخل پایگاه مانند موادغذایی، آب، مواد سوختی و مهمات استفاده می شد. در مجموع ، سه دسته از سربازان استونی در هنگام اعزام خود از این وسیله نقلیه استفاده کردند. به گفته مقامات استونی ، خودروهای بدون سرنشین در مالی بیش از 330 ساعت عملیاتی بودند. در یکی از گشت ها خودرو THeMIS در مالی این خودرو توانست 1200 کیلومتر را در زمین سخت و در دما 50 درجه سانتی گراد بدون مشکل طی کند. در یکی دیگر از آزمایش ها خودرو بدون سرنشین THeMIS توانست نفربر زرهی Sisu به وزن 22 تن و خودرو رزمی پیاده نظام VBCI به وزن 32 تن یدک بکشد. احتمالا در اواخر سال 2020 دوباره پلتفرم THeMIS به مالی باز خواهد گشت. خودرو بدون سرنشین THeMIS به شکل عملیاتی در کشور مالی ورود شرکت میلرم رباتیک به بازار آمریکا با شروع همکاری با شرکت دفاعی آمریکایی QinetiQ در سال 2016 بود. دو شرکت تصمیم به توسعه پلتفرم بدون سرنشین Titan برای شرکت در رقبات حمل و نقل چند منظوره تجهیزات جوخه (SMET) ارتش آمریکا گرفتند. در حقیقت پلتفرم Titan ترکیب پلتفرم بدون سرنشین THeMIS شرکت میلرم رباتیک با فن آوری کنترلی رباتیک QinetiQ است. در سال 2019 آزمایش شلیک موشک جاولین از روی پلتفرم THeMIS که به برجک رزمی PROTECTORساخت شرکت KONGSBERG در مرکز تست ردستون ، آلاباما ، ایالات متحده آمریکا شکل موفقیت امیزی تست شد. در سال 202 شرکت IrvinGQ با همکاری میلرم رباتیک تصمیم به توسعه قابلیت های بارریزی هوایی پلتفرم THeMISگرفتند. در حقیقت قابلیتهای جابه جایی هوایی یا بارریزی هوایی میتواند سرعت استقرار این پلتفرم های بدون سرنشین را افزایش دهد. به همین منطور شرکت IrvinGQ سیستم بارریزی هوایی ماژولار ATAX مجهز به کیسه های هوای نرم را با پلتفرم THeMIS تطبیق داده است. در اینده سیستم بارریزی هوایی ATAX به شکلی طراحی خواهد شد که بعد از فرود به شکل خودکار قابلیت خروج خودرو THeMIS را فراهم کند تا نیازی به نیروی انسانی در محل نباشد. سیستم بارریزی هوایی ماژولار ATAX برای پلتفرم THeMIS تست پلفترم THeMIS در امریکا- شلیک موفق موشک ضد زره جاولین از روی این پلفترم جدیدترین همکاری میلرم رباتیک در 6 اکتبر 2020 رسانه ای شده که مربوط به همکاری با شرکت اسرائیلی UVision است. این پروژه هماهنگی پلتفرم THeMIS و تایپ X با پهپادهای انتحاری Hero-120 و Hero-400EC شرکت UVision می باشد. پلتفرم THeMIS می تواند حداکثر شش پهپاد انتحاری Hero-120 را در خود جای دهد. این نمونه برای واحدهای پیاده و نیروهای ویژه پیاده شده برای انجام مأموریت های ضد تانک یا سایر اهداف استراتژیک مناسب است. پهپاد انتحاری Hero-120 کلاهک 3.5 کیلوگرمی حمل می کند و مدوامت پروازی 60 دقیقه دارد. پلتفرم تایپ X نیز میتواند علاوه بر پهپادهای Hero-120 به پهپادهای Hero-400EC با مداومت پروازی طولانی تر 2 ساعت و وزن کلاهک اانفجاری بیشتر استفاده کرد. این پلتفرم بدون سرنشین به یک آنتن ارتباطی با برد 40 کیلومتر مجهز خواهد شد که بر روی یک دکل تلسکوپی قرار دارد که کنترل سیستم را از طریق اپراتور بهبود می بخشد. پلتفرم THeMIS مجهز به پهپادهای انتحاری Hero-120 پلتفرم تایپ X مجهز به پهپادهای انتحاری Hero-120 پروژه های آینده با مشارکت عمومی و خصوصی میلرم رباتیک: پروژه خودروهای بدون سرنشین Nutikas پروژه Nutikas تحقیقات کاربردی در مورد سنسورها و الگوریتم های نرم افزاری برای رانندگی ایمن و کمک راننده در وسایل نقلیه زمینی بدون سرنشین از راه دور برای کاربردهای خارج از جاده است. این پروژه تحقیقاتی با همکاری دو دانشگاه صنعتی استونی یعنی تارتو و تالین انجام می شود. این پروژه در برنامه های مانند امنیت داخلی، امداد و نجات و معادن متمرکز است. این پروژه فناوری های را برای توسعه بسته خودمختاری با ویژگی های ایمنی، هدایت و کمک راننده برای وسایل نقلیه بدون سرنشین نیمه مستقل فراهم می کند. فناوری اطلاعات و ارتباطات سبز (Green ICT) در حال حاضر ، سبد تجاری میلرم رباتیک عمدتا برای بخش نظامی هدف گذاری شده است. از آنجا که امکان دستیابی به سهم قابل توجهی در بازارهای غیر نظامی در حال افزایش است، میلرم رباتیک قصد دارد راه حل های خودروهای بدون سرنشین کشاورزی با تکنولوژی بالا را توسعه دهد . این پروژه کارایی خودروهای بدون سرنشین را افزایش می دهد و به کاربر نهایی امکان می دهد تا از تعداد قابل توجه ای خودرو بدون سرشین با کاربری های مختلف استفاده کند. مرکز اصلی این پروژه توسعه سیستم مدیریت ناوگان خودروهای بدون سرنشین با عملکردهای مستقل است. این توسعه برای خودکار سازی عملیات مختلف در بسیاری از بخشهای مانند جنگلداری ، کشاورزی و مدیریت شهری لازم است. پیشرانه کاملاً الکتریکی هدف این پروژه تولید ، ساخت و آزمایش نمونه اولیه یک پیشرانه الکتریکی مناسب برای وسایل نقلیه زمینی بدون سرنشین است. در نتیجه این پروژه ، نمونه اولیه یک پیشرانه کاملاً الکتریکی است که نیروی محرکه لازم را فراهم می کند. همچنین شامل یک سیستم انتقال قدرت و واحد کنترل فرمان ساخته شده و آزمایش می شود. توسعه نفربر چرخدار 6x6 یکی از پروژه هایی جدیدی در مرحله تحقیق است ساخت یک نفربر چرخدار 6x6 برای ارتش استونی است. وزارت دفاع استونی می خواهد برای تقویت توانایی دفاعی این کشور طی 10-15 سال آینده 100-300 دستگاه خودروی زرهی چرخدار خریداری کند. میلرم رباتیک ، بهمراه سایر شرکتهای استونیایی ، توسعه و تولید نفربر ها را در استونی پیشنهاد داده است ، زیرا صلاحیت لازم در این کشور وجود دارد. به نظر میرسد اکنون شركتهای استونیایی می توانند به طور قابل توجهی وسایل نقلیه پیچیده تری تولید كنند. میلرم رباتیک رهبر بخش روباتیک اتحادیه اروپا استونی و میلرم رباتیک به همراه کنسرسیومی متشکل از چندین شرکت بزرگ دفاعی ، ارتباطی و امنیت سایبری اروپا پروژه ای با هدف توسعه سیستم زمینی بدون سرنشین استاندارد اروپا را برعهده دارند. استونی و میلرم رباتیک به خطر علمکرد موفق و درخشان خود دراین حوزه به عنوان رهبران این پروژه انتخاب شده اند. برنامه سیستم زمینی بدون سرنشین استاندارد اروپا توسط استونی (رهبر پروژه)، بلژیک ، فنلاند ، فرانسه ، آلمان ، لتونی و اسپانیا هدایت میشود. این پروژه که با نام سیستم یکپارچه زمینی بدون سرنشین ماژولار ( Imugs) شناخته میشود. انتظار می رود اروپا طی 10-15 سال آینده به هزاران واحد از این سیستم های بدون سرنشین را در اختیار داشت باشد. میلرم رباتیک استونی تواسته است با خلاقیت و دانش فنی محصولات مناسب ومتنوعی برای بازار تولید کند. از طرف دیگربا همکاری های گسترده با شرکت های مختلف دفاعی و دریافت کمک های مالی از بخش خصوصی توانسته اند پیشرفت قابل توجه ای در بحث ارائه محصول و بازار فروش داشته باشد. به نظر می رسد روندی که مدیران ارشد میلرم رباتیک در پیش گرفته اند اینده روشنی را برای این شرکت کوچک با ایده های جهانی به ارمغان خواهد اورد. نقل با ذکر نام میلیتاری بلامانع است این مقاله در گاهنامه نآورد شماره هشت منتشر شده است منبع : https://milremrobotics.com
  8. 1 پسندیده شده
    از دست دادن یک مدیر ارشد میتواند چه تاثیری بر شرکت و کارمندان داشته باشد؟ قتل یک سیاستمدار چه اثرات بر جو روانی جامعه خواهد داشت؟ ترور کردن یک قاضی یا مقاوم ارشد پلیس چه اثراتی بر روند رسیدگی یک پرونده و یا مبارزه با فساد میگذارد؟؟ قتل یک بازرگان در یک کشور خارجی چه اثراتی در مراودات خارجی خواهد داشت؟؟ شاید جواب دادن به این سوالات به علت ابعاد مختلف آن کمی سخت باشد، اما به طور قطع میتواند گفت از دست دادن نخبگان دریک کشور از یک سیاسیتمدار تا یک تاجر و داشمند میتواند ضربات مادی و معنوی جبران ناپذیری بزند. ضررهای که با صرف هزینه ها بسیار نیز قابل برگشت نیست. به طور قطع میتوان گفت از دست دادن نخبگان ضربات مادی و معنوی جبران ناپذیری به بدنه یک کشور می زند. خودرو محسن فخری‌زاده که در داخل آن ترور شد. ۷ آذر ۱۳۹۹ ترور کردن افراد در داخل ماشین یکی از شیوه های رایج برای کشتن یک فرد محسوب میشود. افراد در داخل ماشین قابلیت فرار و یا گزینه های زیادی برای پناه گرفتن ندارند. مسیر حرکت خودروها بسیار قابل پیش بینی است در نتیجه پیدا کردن یک مسیر برای هدف قرار دادن یک سوژه برای مهاجمان اسان خواهد بود. حرکت خودروها را نیز می توان برای جلوگیری از فرار سوژه با کمک گرفتن از جریان ترافیک طبیعی خیابان ها و یا موانع مصنوعی مثل یک تصادف ساختگی کند و یا متوقف کرد. اندام حیاتی مانند سر و گردن سوژه در داخل ماشین به راحتی در تیر رس تیراندازها قرار دارد. در نتیجه احتمال شلیک موفق و کشتن هدف بالا است. از جمله معروف ترین ترورها در داخل ماشین می توان به ترور آرشیدوک فرانتس فردیناند ولیعهد پادشاهی اتریش/مجارستان در سال ۱۹۱۴ اشاره کرد که از جرقه‌های آغاز جنگ جهانی اول بود. یکی دیگر از ترور های معروف و جنجال برانگیز در داخل خودور ترور رئیس جمهور ایالات متحده امریکا ترور جان اف کندی در سال ۱۹۶۳ بود. در ایران ترور افراد در داخل خودرو در حال افزایش پیدا کردن است که یک زنگ خطر را برای ما به صدا در آورده است. ترورهای دانشمندان هسته ای فقط نمونه های از ترور درایران محسوب که در داخل خودرو انجام شده است. ترور های دیگری مانند ترور قاضی حسن احمدی مقدس درسال 1384 و دادستان زابل موسی نوری قلعه‌نو درسال 1392 نشان میدهد امنیت مهره های کلیدی در کشور به راحتی به خطر می افتد. نقاشی ازنحوه ترور آرشیدوک فرانتس فردیناند ولیعهد پادشاهی اتریش/مجارستان - ماشین وی یک خودرو Gräf & Stift مدل 1911 با سقف رو باز بود. جان اف کندی سوار بر لیموزین که در داخل ان ترور شد. در هنگام ترور لیموزین در حالت بدون سقف قرار داشت ماشین قاضی حسن احمدی مقدس - وی در حال رانندگی درسال 1384 ترور شد ماشین دادستان زابل موسی نوری قلعه‌نو که درسال 1392 در داخل آن ترور شد. یکی از گزینه های پیشرو برای حفظ افراد در داخل خودرو ها استفاده از خودروهای محافظت شده است. امروز استفاده از وسایل نقلیه محفاظت شده دیگر مختص افراد ممتاز وشاخص یک جامعه مانند سیاسیون رده بالا نیست. بلکه در دنیا امروز استفاده از این نوع خودرو ها به عنوان یک هنجار پذیرفته شده. در برخی مواقع استفاده از خودروهای محفاظت شده بهوسیله سازمانها به خاطر وجود استاندارهای شرکتهای بیمه ای است. تا انها حداکثر حفاظت ممکن برای نیروهای سازمان ها خود تامین کنند. جای تعجب نیست که استفاده از خودروهای محافظت شده در سراسر دنیا در حال گسترش است. سلاح های سبک بیشتر از گذشته در دسترس قرار دارند. علاوه بر این ساخت بمب های دست ساز با قدرت انفجاری بالا نیز به عنوان یک تهدید برای سرنشینان خودروها در حال گسترش است. درنتیجه یکی از الزمات استفاده از خودروهای محفاظت شده امرزوی علاوه بر مقاومت در برابر سلاح های سبک مقاومت بالا در برابر انفجار بمب های دست ساز است. فرستاده ویژه سازمان ملل به عراق به منظور دیدار با مراجع شیعیان - این شخص همانند بسیاری از چهره های مطرح در دنیا برای جا به جایی از یک خودرو محافظت شده استفاده میکند با وجود پیشرفت شگفت انگیز درفناوری خصوصا بحث متالوژِی ، هنوز چیزی به عنوان یک ماشین کاملا ضد گلوله وجود ندارد. تعیین اینکه یک ماشین زره پوش چقدر می تواند در برابر تهدیدات مقاومت کند به تعداد لایه های محافظتی و مواد به کار رفته در آن بستگی دارد. خودرو های ضد گلوله اساساً وسایل نقلیه غیرنظامی هستند که مجهز به لایه های زرهی و شیشه ضد گلوله به علاوه ویژگی ها و مکانیزم های اضافی هستند که از افراد داخل خودرو محافظت می کنند. یکی از مزیت استفاده از خودروهای غیر نظامی که به شکل ویژه ای جهت مقابله با تهدیدات تقویت شده اند برخلاف خودروهای حفاظت شده با کاربری نظامی این است که خودرو غیرنظامی محافظت شده در محیط های شهری حتی برای مردم عادی نیز جلب توجه نمیکند. این خودرو ها اگرچه ظاهر غیر نظامی دارند اما حفاظت قابل قبولی را برای حفظت جان سرنشیان خود ارائه می دهند. امروزه مهندسین فعال در این حوزه میتواند خودروهای محفافظت شده غیر نظامی مقاوم در برابر کالیبر 12/7 م.م با گلوله ضد زره را نیز تولید کنند که بالاترین سطح حفاظتی در این حوزه می باشد. بمب دست ساز چسبان ساخت طالبان- این بمب ها با چسبیدن به بدنه خودروها میتواند یک انفجار متمرکز بر روی خودرو را ایجاد کند. تشیخیص خودروهای محفاظت شده از نمونه های استاندار کارخانه در نگاه اول دشوار است در نتیجه در محیط هاس شهری جلب توجه نمیکند. در دنیایی امروز خودروهای محافظت شده باید توانایی مقاومت در برابر گلوله ها و مواد منفجره را داشته باشد ساخت یک خودرو محفاظت شده باید از جنبه های فنی مختلفی مورد بررسی قرار گیرد. درکنار اهمیت زرهی کردن و افزایش مقاوت بدنه و شیشه های خودرو باید این موضوع مورد توجه قرار گیرد که اضافه کردن زره و تقویت بدنه میتواند در عملکرد رانندگی و سیستم تعلیق خودرو مشکل ایجاد کنند. پس یکی از نکات مهم برای زرهی کردن یک خودرو اندازه گیری صحیح مرکز ثقل خودرو قبل و بعد از زرهی شدن خودرو است. پایداری یک خودروی زرهی مستلزم بهینه سازی مرکز جدیدی ثقلی است تا پایداری خودروی زرهی درهنگام رانندگی در جاده آسفالته یا خارج از جاده حفظ شود. توجه به استرسهای ناشی از افزایش وزن به شاسی و سیستم تعلیق خودرو نیز باید مورد توجه قرار گیرد. اضافه کردن صفحات زرهی بر روی درب خودرو به میزان قابل توجهی میتواند وزن خودرو را افزایش دهد. که میتواند در فرایند باز و بسته کردن درب خودرو اختلال ایجاد کند. تقویت لولا های نیز باید مورد توجه قرار بگیرد. برای افزایش حفاظت بدنه خودروهای غیر نظامی می تواند از طیف گسترده از مواد مانند پلی مرها، الیاف پارچه ای مقاوم و الیاژهای سبک فلزی استفاده کرد. مقدار استفاده از مواد، نوع مواد به کار رفته و سطح حفاظتی خودرو می تواند در شرکت های ارائه دهنده خودروهای زرهی بایکدیگر متفاوت باشد. با توجه به این نکته برای حفظ حقوق مشتریان انواع مختلفی از استانداردهای برای خودروهای زرهی خصوصا درخودروهای زرهی غیرنظامی تعریف شده است. یکی از مشهورترین و رایج ترین سطح استاندار برای خودروهای زرهی غیرنظامی استاندارد رتبه بندی بالستیک (BR)است. استاندارد رتبه بندی بالستیک یا سطوح حفاظت بالستیک به شما می گوید که یک سطح خاص چه میزان امنیت را می تواند فراهم کند – یا در مقابل چه سطح ازحملات می تواند مقاومت کند. این استاندار که با نام EN 1063 نیز شناخته میشود توسط کمیته استاندارد اروپا ارائه شده است. این استاندارد داری 7 سطح است. سطح اول و دوم (B1-B2) این سطح برای مقاومت در برابر کالیبر 9 میلیمتری مشخص میشود اما به ندرت این سطح در خودروهای زرهی استفاده می شود. سطح سوم و چهارم (B3-B4) این سطح می توانند در مقابل حمله سلاحها از جمله اسلحه های ورزشی ویا اسلحه های دستی و به طور کلی اسلحه هایی که با فاصله نزدیک و سرعت کمتری گلوله شلیک می کنند اطلاق میشود. مانند 357 مگنوم (B3) یا 44 مگنوم (B4) سطح پنجم ( B5) این رتبه برای حفاظت در مقابل سلاح های هجومی مانند AK-47 تعبیه شده است. برای رسیدن به سطح نیاز به فولاد های محافظتی با حداقل ضخامت 5/7 میلی متراست. سطح ششم ((B6 این سطح از امنیت بالایی برخوردار است و برای جلوگیری از نفوذ گلوله های ضد زره (Armor-piercing) در نظر گرفته شده است. این سطح یکی از محبوب ترین سطوح حفاظتی در خوردوهای محافظت شده است. زیرا پیاده سازی آن در عین اضافه شدن یک ویژگی امنیتی مهم، ساده است. سطح هفتم (B7) سطح حفاظتی B7 که قوی ترین سطح محافظتی است که شناخته میشود ، گلوله های مختلف ضد زره را که از اسلحه های با سرعت بسیار بالا، مانند گلوله های که از اسلحه های تک تیرانداز شلیک می شود، را متوقف می کند. این سطح در بسیاری از موارد بالاترین سطح حفاظتی قابل اجرا در خودروهای زرهی غیرنظامی است. با این وجود میتوان وسایل نقلیه مخصوص تولید کرد که سطح محافظتی بالاتری داشته باشند. چهار سطح استاندار رتبه بندی حفاظت بالستیک برای خودروهای محافظت شده البته استاندار EN 1063 تنها استاندار موجود برای خودروهای محافظت شده نیست. استاندارهای مختلف دیگری مانند استاندارد انستیتوی ملی دادگستری ایالات متحده آمریکا، استاندار بالستیک انگلیس، موسسه استاندارد سازی DIN آلمان و... وجود دارند. که بستگی به شرکت تولید کننده خودرو محافظت شده دارد که سراغ کدام استاندارد برود شرکت های تولید کننده خودروهای زرهی غیر نظامی برای ساخت محصولات خود روشها و گزینه ها مختلفی را پیش میگیرند. اما به شکل کلی گزینه های اصلی برای تبدیل یک خودرو کارخانه ای به خودرو محافظت شده ثابت است. از جمله گزینه های ثابت میتوان به موارد زیر اشاره کرد. تایرهای ضد پتچری ( Run Flat) : استفاده از این نوع تایر باعث میشود افراد مسلح با پنچر کردن خودرو نتوانند خودرو را متوقف کنند. متوقف شدن خودرو می توان ان را در برابر حملات آسیب پذیر کند. در صورتی که در شرایطی قرار داشته باشید که شخصی هنگام رانندگی به سمت شما تیراندازی می کند، ضروری است که فرار کنید و یک منطقه امن پیدا کنید. تایرهای ضد پتچری به شما امکان میدهند بعد از برخورد اشیا خارجی به تایر با سرعت حدودی 90 کیلومتر بر ساعت حرکت کنید. شیشه های ضد گلوله: یکی از بخش های آسیب پذیر خودروها در برابر حملات مسلحانه شیشه های خودرو میباشد. اندام حیاتی سر و گردن افراد داخل ماشین از پنجره خودروها در تیر رس افراد مسلح قرار دارند. در نتیجه محافظت و ارتقا این بخش یکی از اساسی ترین جنبه های ارتقا یک خودرو ضد زره است. همچنین شیشه ها باید مقاومت بالایی در برابر انفجارها نیز داشته باشند و در صورت انفجار نباید از قاب پنجره خودرو بیرون بیایند. این نوع شیشه از تعدادی لایه مختلف با ماده مختلف ساخته شده است که قادر به تحمل فشار زیادی هستند. برخی از متداول ترین مواد مورد استفاده در ساخت شیشه ضد گلوله شامل پلی کربنات ، فایبرگلاس ، اکریلیک و پلی اورتان است. نوع مواد به کار رفته و تعداد لایه در مقاومت شیشه و ضخامت آن اثرگذار هستند که بسته به سطح حافظتی لازم ، باید نوع شیشه را انتخاب کرد. یکی از استاندارهای رایج برای مقاومت شیشه های ضد گلوله استاندار UL 752 است. به عنوان مثال در این استاندارد شیشه های سطح حفاظتی 1 میتواند در می تواند از شما در برابر حداقل 3 شلیک از یک اسلحه 9 میلی متری محافظت کند. از طرف دیگر ، سطح حفاظتی 2 میتواند در برابر حداقل سه گلوله اسلحه 357 مگنوم مقاومت کند. در سطح های بالاتر حفظتی مانند سطح حفاظتی 5 شیشه میتواند حداقل 1 گلوله اسلحه 7.62 میلی متر را متوقف کند. سطح حفاظت 8 به این معنی است که شیشه می تواند حداقل 5 شلیک از یک تفنگ 7.62 میلی متری را منحرف کند. بالاترین سطح حفاظتی در شیشه های با سطح 10 است که میتواند در برابر شلیک گلوله های کالییر 12/7 میلیمتری نیز مقاومت کند استاندار UL 752 برای مقاومت شیشه های ضد گلوله تقویت بدنه: علاوه بر شیشه ها تقویت بدنه خودروها نیز ضروری است. اسلحه های هجومی میتواند به راحتی ازبدنه خودروهای معمولی عبور کنند. علاوه بر این خطر انفجار ها بمب ها میتواند باعث صدمه زدن به سرنشین ها بشود. تقویت بدنه شامل ستون های خودرو، درب ها، گلگیرها و کف خودرو است. مواد کامپوزیتی میتواند گزینه های مناسبی برای ارتقا بدنه خودروها باشند. بدنه خودرو را می توان با یک پوشش روکش فولادی پوشاند. داخل سقف و کف ها نیز می توانند با پارچه های مقاوم ضد گلوله پوشانده شوند. موتور و سیستم تعلیق: با اضافه شدن بخش های حفاظتی بخش های پیشرانه و سیستم تعلیق بهتر است تقویت بشود. با وجود این وزن های اضافی ، قابلیت رانندگی خودرو کاهش می یابد. به طور معمول ، با اصلاح بخش های خودرو می توان قابلیت رانندگی خودرو را افزایش داد . البته تقویت بخش موتور بستگی به نوع خودرو دارد. بیشتر خودروهای شاسی بلند (SUV) و برخی خودروهای سواری معمولی ( Sedan) توانایی تحمل بار اضافه دارند. تقویت موتور به معنی افزایش اسب بخار و افزایش مصرف سوخت است. بنابراین در مناطقی با کمبود منابع سوختی روبه رو هستند توصیه می شود اگر خودرو میتواند وزن بار اضافه ای را تحمل کند بهتر است موتور ماشین تقویت نشود. اما اگر هیچ مشکلی در تهیه بنزین وجود ندارد ، توصیه میشود موتور بهبود یافته و اسب بخار را افزایش داده شود تا در مواقع حساس خودرو از تحرک مناسب برخوردار باشد. تقویت کمک فنرها می توانند به جذب انرژی در هنگام تصادف و یا انفجارها کمک کند. همچنین حفاظت از این بخش ها و افزایش مقاومت آنها ضروری است. صدمه دیدن و یا اختلال در کارکرد آنها موجب توقف خودرو میشود. در بعضی نمونه ها تجهیزات داخل کاپوت دارای یک محافظ هستند تا در صورت تیراندازی و یا انفجار آسیبی به انها وارد نشود. البته به غیز از گزینه های اصلی مشتریان میتوان تجهیزات اضافه ی دیگری بر روی خودرو های محافظت شده خود سوار کنند مانند محافظ برای اگزوز برای جلوگیری از مصدود کردن ان، دستگیره ها و قفل های مرکزی ایمن، سیستم های رادیوی و مخابراتی، اخلالگرهای رادیویی برای مقابله با بمب های کناره جاده ای، بسته دودزا اگروز، دوربین ها با دید 360 درجه، وینچ و ... مجهزکرد. شرکت های فراوانی در سراسر دنیا برای ساخت و یا اجاره خودروهای محفاظت شده فعالیت میکنند. شرکت alpha-armouring ادعا دارد هیچ یک از موارد حمله به خودروهای محافظت تولید شده توسط این شرکت منجر به مرگ سرنشین ها نشده است. شرکت Armormax نیز آمار جالبی تری در این مورد منتشر کرده است. از زمان تولید خودروهای محافظت شده توسط این شرکت، محصولات این شرکت توانسته اند جان 507 نفر را در حوادث مختلف در سراسر دنیا نجات دهند. جدیدترین مورد از عمکلرد این نوع خودروها مربوط به حفظ یک خانواده آفریقا جنوبی در سال 2019 بود .این خانواده با ماشین محفاظت شده خود در یک جاده خلوت توسط مهاجمین مسلح محاصره شده بودند. افراد مسلح دو گلوله به پنجره راننده شلیک میکنند. بعد از شلیک گلوله ها، پدر خانواده که راننده خودرو نیز بوده است بدون هیچ آسیبی ماشین را از محل حادثه دور میکند. نمونه ی دیگر از عملکرد محصولات این شرکت در 2012 بود که خودرو محفاظت شده مربوط به سفارت آمریکا در پاکستان مورد حمله یک خودرو بمب گذاری شده قرارمیگرد. با این حال خودرو محافظت شده باعث شد دو دیپلمات در خودرو محافظت شده فقط زخمی بشوند. اما افراد عابر نزدیک خودرو بمبگذاری شده از جمله2 پاکستانی کشته و17 تفر دیگر زخمی شدند. خودرو ضدگلوله خانواده افریقایی که جان انها را در حمله افراد مسلح حفظ کرده است. شرکت TAC (Texas Armoring Corporation) نیز برای نمونه به دو مورد از عملکرد خودروهای محفاظت شده خود اشاره میکند. ماجرای اول مربوط به خودروی زرهی است که توسط دو بمب کناره جاده ای مورد حمله قرار می گیرد. سرنشین اصلی این خودرو چاد استون، افسر پلیس آمریكا بود كه در شركت Dyncorp در عراق كار می كرد. چاد و همسرش در هنگام حادثه مشغول رانندگی درون یک خودرو محفاظت شده در قابل یک کاروان پنج تایی از خودروها در عراق بودند. کاروان خودروها به نزدیکی ایست بازرسی عراقی میرسد تا متوقف شد. ناگهان دو بمب دست ساز همزمان در کنار ماشین زرهی چاد منفجر میشوند. شدت بالای انفجار صدمه جدی به بخش موتور وارد میکند. درنتیجه موتور شعله میشود همچنین تایرهای خودرو صدمه میبیند. چاد به لطف چرخ های ضد پنچری میتواند خودرو شعله ور را چند متری جلوتر پارک کنند. به لطف امکانات حفاظتی این خودرو صدمه ای به چاد و همسرش وارد نمی شود و آنها از این حادثه جان سالم به در می برند و از عراق خارج می شوند. یک گروهبان ارتش امریکا که شاهد حادثه بوده است از اینکه چاد و همسرش از این انفجار جان سالم به در برند بسیار شگفت زده شده بود. ماجرای دیگر شرکت TAC نیز مربوط به انفجار بمب کناره جاده ای در عراق است. انفجار یک بمب کناره جاده ای موجب شده است خودرو محفاظت شده صدمه جدی ببیند اما هیچ نفوذی به محفظه مسافران وارد نشود. در نتیجه هر شش مسافر این خودرو بدون صدمه از ان خارج شدند. چاد استون، افسر پلیس آمریكا و خودروی محفاظت شده اش که توانست جان او و همسرش را حفظ نمایید. نمونه ای دیگر از عملکرد خودرو محفاظت شده در عراق که توانسته است جان سرنشین ها را حفظ نمایید. حادثه سود قصد به جان فرمانده پلیس مکزیکو سیتی در سال 2020 نیز اهمیت خودروهای زرهی در حفظ جان افراد را به وضوح نشان می دهد. وی به همراه دو محافظ در داخل خودرو زرهی مورد حمله 12 فرد مسلح قرار میگرند. این افراد مسلح که درپشت یک کامیون باری قرار داشتند با کمک اسلحه ها ی مختلف و با کالیبرهای گوناگون از جمله کالیبر 12/7 میلیمتری به سمت خودرو حامل فرمانده پلیس شلیک میکنند. با وجود این حمله سنگین فرمانده پلیس مکزیکو سیتی که نقشه کلیدی در مبارزه با کارترهای و گروه های خلافکاری داشته به مدد خودرو زرهی فقط با 3 گلوله زخمی شده بود که با با انتقال به بیمارستان بهبود یافت. البته دراین حمله دو محافظ فرمانده پلیس کشته میشوند. خودرو زرهی فرمانده پلیس مکزیکو سیتی که توانست جان او را حفظ نماید. نمونه ای دیگر از عملکرد موثر خودروهای محافظت شده در نجات جان سرنشینان در عراق در برابر بمب کناره جاده ای شرکت INKAS نیز گزارش داده است حمله ی سال 2014 در نیجریه به خودرو زرهی محصول این شرکت هیچگونه تلفاتی در پی نداشته است. سرنشین اصلی این خودرو محمدو بوهاری رئیس‌جمهور فعلی جمهوری فدرال نیجریه (وی در سال 2015 در انتخابات ریاست جمهوری نیرجه برنده اتنخابات شده بود) و سرلشکر بازنشستهٔ ارتش نیجریه بوده است. این حادثه وقتی اتفاق افتاد که خودرو زرهی محمدو بوهاری به همراه تیم اسکورت او در جاده علی آکیلو در حدود ساعت 2:30 بعد از ظهر درحال عبور بودند. یک خودرو انتحاری هنگامی که کاروان به منطقه بازار كاوو رسیده است از فرصت کم شدن سرعت کاروان استفاده و سعی کرده است خودرو انتحاری را نزدیک خودرو اصلی منفجر کند. اما خودرو اسکورت راه را بر روی خودرو انتحاری سد میکنند با این حال تروریست خود را در بازار منفجر میکنند. در این حادثه بادیگراد های اقای محمدو بوهاری در خودرو زرهی زخم های سطحی برمیدارند اما او اصلا زخمی نمیشود. با این حال در این حادثه 25 نفر از غیرنظامیان در بازار کشته میشوند. هوشیاری تیم اسکورت درکنار استفاده از خودرو محافظت شده باعث شد اقای محمدو بوهاری در حادثه سال 2014 زنده بماند. او در سال 2015 بر صندلی ریاست جمهوری نیجریه نشست. خودروی محافظت شده محمدو بوهاری _ استفاده از خودرو محفاظت شده یکی از عوامل اصلی در حفظ جان او در برابر حمله انتحاری بود شاید اگر که آرشیدوک فرانتس فردیناند، جان اف کندی و دانشمندان هسته ای کشورمان نیز از خودرو محفاظت شده استفاده میکردند آنها نیز زنده بودند و مسیر تاریخ نیز به کلی عوض میشد. شاید ما نتوانیم گذشته را تغییر بدهیم اما می توانیم با درس گرفتن از آن و ایجاد تغییرات در امروز خود ، آینده را تغییر بدهیم. شهید داریوش رضایی نژاد دانشمند هسته ای که در داخل خودرو خود ترور شد خودرو شهید مسعود علیمحمدی (سمت راست) خودرو شهید مصطفی احمدی روشن (وسط) خودرو شهید مجید شهریاری  (سمت چپ) در موزه دفاع مقدس نقل با ذکر نام میلیتاری بلامانع است این مقاله در گاهنامه نآورد شماره هشت منتشر شده است منابع : https://www.armormax.com/blog/armored-car-saves-lives https://inkasarmored.com/inkas-armored-vehicle-attack-nigeria https://www.theguardian.com/world/2020/jun/26/three-die-in-attempted-of-mexico-city-police-chief https://www.richardcpendry.com/armored-vehicles-save-lives https://www.texasarmoring.com/about/case-studies https://www.alpineco.com
  9. 1 پسندیده شده
    جنايتكار پليدي است و در جنايات صدام بر عليه ملت ايران و كردها شريك بود آخر هم به صدام خيانت كرد و با كمك آمريكا از عراق فرار كرد اينكه ميگويد از حمله به كويت مطلع نبودم دروغ است اينكه ميگويد به صدام گفتم شكست ميخوريم هم دروغ است باور نميكنم كه جسارت بلبل زباني جلوي صدام را داشته باشد دليل بركناري چيز ديگري است كه نميخواهد بگويد
  10. 1 پسندیده شده
    با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز ، بحث شیرین تاریخچه تولید و بکارگیری پهپاد در سازمان رزم نیروهای مسلح جمهوری اسلامی رو به اتفاق هم ادامه میدیم: پهپاد در دفاع مقدس روند شکل گیری و نقش آفرینی یگان پهپاد سپاه در دفاع مقدس کمپوت های بیت المال اصلا فکر نمی کردیم که رطوبت هوا اینقدر روی راندمان پهپاد اثرگذار باشد که نگذارد اوج بگیرد. نگران از اینکه نتوانیم در هورالعظیم برای بچه های اطلاعات و عملیات عکسبرداری کنیم ، هر کسی طرحی می داد و به فکر چاره ای بود. من پیشنهاد دادم ، خوب است برای آزمایش پرواز، دوربین عکاسی اش را باز کنیم تا لااقل اگر توی آب سقوط کرد ، درایوش خراب نشود. همین کار را هم کردیم ، اما برای اینکه با همان وزن پرواز کند، دو یا سه قوطی کمپوت به جای دوربین توی بدنه اش گذاشتیم تا با همان وزن پرواز کند. و آن را پرواز دادیم. اولش خوب بود ؛ اما کمی که به طرف دشمن رفت ، یکهو از کنترل مان خارج شد و تلوتلو کنان جایی توی نیزارها سقوط کرد. بعد هر چه دنبالش گشتیم پیدایش نکردیم. همراهانمان به من و شهید بطحائی گفتند ربطی به ما ندارد، خودتان آنرا گم کرده اید ، خودتان هم آنرا پیدا می کنید. بعد خیلی زود ، قبل از اینکه هوا تاریک بشود ؛ بار و بندیل شان را بستند و رفتند. بیشتر لج مان از این بود که وقتی داشتند می رفتند مسئول تدارکات ، سرش را از توی ماشین در آورد گفت : پهپاد ر ا کار ندارم اما کمپوت ها را باید برگردانید. شب را توی منطقه ماندیم و صبح زود لباس غواصی پوشیدیم و افتادیم به گشتن توی آب و نیزارها ، در کنار همان مگس های وحشی همیشگی اش. نیش که می زدند ، انگار آمپولی وارد بدن می شد. چقدر زیر آبی رفتیم و لای نیزارها در تکاپو افتادیم تا بالاخره ، خسته و تشنه نزدیکای ظهر بود که لاشه پرنده را پیدا کردیم. حدسم درست بود. بطحائی هم مثل من بیشتر توی این عطش، به کمپوت ها فکر می کرد. دست مان که به پهپاد رسید ، دل و روده اش را باز کردیم تا دلی از عزا در بیاوریم. توی آن برهوت چقدر هم چسبید. اما از طولانی بودن راه برگشت معلوم بود که باید دوباره منتظر عطش دیگری بمانیم. این بار وقتی تشنه ، خسته و پریشان و عرق ریزان به بچه ها رسیدیم مسئول تدارکات نه گذاشت و نه برداشت ، یهویی گفت : پس کمپوت ها ؟ بطحائی بلافاصله پاسخ داد : آنها را خوردیم. اول فکر کردیم مسئول تدارکات با این پرسش شوخی می کند. اما با همان لحن جدی ، انگار که از ارث پدرش برداشته بودیم ادامه داد : مال بیت المال بود. شما سهم تان را گرفته بودید ؟ گفتیم : پدر آمرزیده ، نمی گوئی توی آن برهوت ، اگر آنها را نمی خوردیم ، از عطش می مردیم ؟؟!! او اما با اخم و تخم از سنگر خارج شد و گفت : از سهمیه تان کم می کنم!!! راوی : علی اکبر صباغی * * * * * آقای خلّاق چقدر به او گفتیم با این میله لانچر بازی نکن ، به آبی بند است! اما به خرجش نرفت که نرفت ، تا اینکه یکهو شکست. مانده بودیم با این بی احتیاطی ، حالا چگونه پهپاد را به پرواز در آوریم ؟ توی هور که جای خشکی پیدا نمی شد تا صعود انجام دهیم ، بچه ها با ابتکاری لانچری درست کرده بودند و با بستن آن روی قایق یا تویوتاهای جبهه ، پهپادها را به پرواز در می آوردند. نمی دانم آنرا از کجا کپی کرده بودند ولی سازه ساده ای داشت ، چند لایه کش قوی ، هواپیما را به نهایت قدرت، به طرف خود می کشاند و بعد یهو رها می کرد، این به جای صعود هواپیما عمل می کرد و پهپاد را به راحتی پرواز می داد؛ اما امروز از بخت بدمان ، محسن آنقدر به میله و کش آن ور رفت و تا خرابش نکرد ول کن نبود. حالا ما در این آب و نیزار ماندم و یک ماموریت ناتمام. همگی مان را کارد می زدند ، خون مان نمی آمد؛ اما خودش بیخیال چیزی به ذهنش رسید. بعد هواپیما را روی دستهایش گرفت و به قایق ران گفت : با سرعت هر چه تمام تر حرکت کن. عجیب بود ، نقشه اش گرفت. سرعت قایق هم کار صعود را کرده بود و هم کار لانچر را. پهپاد در حیرت ما ، از روی دست هایش به راحتی پرواز کرد و اوج گرفت و رفت توی آسمان. خلبان در حال هدایت هواپیما بود که به محسن گفتم : آقای خلاق!! ، فرودش را چکار می کنی ؟ بیفتد توی آب ؟ با همان خونسردی گفت : چرا توی آب ؟ فکرش را کرده ام. می نشانیمش روی نیزارها. موقع فرود رفت کنار دست خلبان و به او گفت : تا می توانی سرعت هواپیما را کم کن ، بعد بیاورش به سمت اینجا روی نیزارها. خلبان نیز با مهارت هر چه تمام تر آن را به جهتی برد که محسن می خواست. هواپیما انگار که روی تشتی ولو شده باشد ، خیلی راحت خوابید روی نیزارها، بدون خطر ، بدون آسیب. محسن خودش به طرف هواپیما دوید و قبل از اینکه دوربین را از توی بدنه اش بیرون بکشد، پایه های زیر هواپیما را که برای پرواز از روی ریل های لانچر طراحی شده بود، از جا کند. فکر جدیدتری به ذهن اش رسیده بود. رو به ما گفت : وقتی لانچری نباشد ، دیگر نیازی به این پایه ها هم نیست. او درست می گفت چون از آن به بعد، این روش ، رویه ای شد برای تمام پروازهای توی هور که بجای اینکه پهپاد را توی آب بنشانیم ، روی نی زارها فرود می آوردیم. پرواز از روی دست در سرعت قایق هم شده بود رویه ای دیگر برای صعودها. راوی : صانع ادامه دارد ... ------------ پ.ن 1 : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : با توجه به طولانی بودن مطالب و بخاطر جلوگیری از خستگی مخاطب در پست های بعدی به ادامه مطالب این کتاب خواهیم پرداخت. پ.ن 3 : به دلیل رعایت امانتداری لازم است بیان نمایم که بخاطر جلوگیری از یکنواختی مطالب ، تعدادی عکس هم در لابلای مطالب تاپیک قرار داده ام که این عکس ها عموما مربوط به کتاب نبوده و توسط اینجانب انتخاب شده اند
  11. 1 پسندیده شده
    خیلی چیزها میشه تولید کرد. نسبت به قبل راحتر هم هست چون از تکنولوژی های جدید که قبلا نبودند هم میشه کمک گرفت! مثل کامپیوتر در شبیه سازی! مثلا چه اشکالی داره هواپیمای مسافربری با تکنولوژی دهه 60 یا 70 ساخت و تو پروازهای داخلی ازش استفاده کرد! حالا هر کی خواست سوار بشه، بشه هر کی نخواست هم نشه! کم کم میشه ارتقا داد و بروزتر هم کرد! خنده و مسخره کردن دیگران هم اهمیتی نداره!
  12. 1 پسندیده شده
    با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز ، بحث شیرین تاریخچه تولید و بکارگیری پهپاد در سازمان رزم نیروهای مسلح جمهوری اسلامی رو به اتفاق هم ادامه میدیم: پهپاد در دفاع مقدس روند شکل گیری و نقش آفرینی یگان پهپاد سپاه در دفاع مقدس خود انهدامی می دانید اگه هواپیما یهو از دستمان خارج بشه و بیوفته دست دشمن چه واویلائی میشه ؟! این جمله را عباس گفت و همین باعث شد که حرکتی جدید بین بچه ها شروع شود و ایده پهپاد خود انهدامی شکل بگیرد. اگر چه پهپاد تازه داشت جان می گرفت و به ساختار و سازمانی می رسید و از همه مهمتر با آن "عملیات نهر خین" جایگاهی بین فرماندهان برای خود باز کرده بود، اما بیش از خود عملیات ، نگران لو رفتن چگونگی استفاده از پهپاد در راستای کار شناسائی دشمن بودیم. ما همیشه از این وحشت داشتیم که دشمن متوجه شود که چرا ما قارقارک ها را بالای سرش به پرواز در می آوریم. برای همین بیشتر نگران هواپیما بودیم تا بچه ها. دوستان به فکر افتادند که مواد منفجره زمانداری را داخل هواپیما کار بگذارند تا اگر هواپیما به هر دلیل سقوط کرد و به دست دشمن افتاد ، چاشنی مواد منفجره پس از دقایقی عمل کند و هواپیما به صورت خودکار منهدم شود. در صورت سقوط پرنده هامان در سرزمین های تحت اشغال دشمن ، او اگر دوربین کارگذاشته شده در هواپیمایمان را می دید، تمام زحماتمان بر باد می رفت. روز بعد، پس از آماده سازی سیستم خود انهدامی در هواپیما برای کسب اطلاعات از دشمن که در آن سوی رودخانه اروند مستقر شده بود، برای عملیات عکس برداری هوائی عازم آبادان شدیم. چون جای مناسبی در خط اول برای صعود نبود ، از سیستم دو تیمی استفاده کردیم. تیم عقب هواپیما را در یکی از خیابان های آبادان پرواز می داد و آن را به خلبان جلو که یعنی برادر مهدی عزیزی که در کنار اروند و درپشت بام یکی از ساختمان های پالایشگاه آبادان مستقر شده بود ، تحویل می داد. پشت بام دقیقا در دید دشمن بود . عزیزی باید بصورت خوابیده به انجام عملیات می پرداخت. مسئول پالایشگاه علاوه بر اینکه به ما گوشزد کرد که مواد منفجره به همراه خود در محوطه پالایشگاه نیاورید، از ما خواسته بود که کاری نکنیم که دشمن تحریک شود و منطقه را زیر آتش بگیرد، چون همینجوری اش نیز گاه گاهی یکی از فارم ها (مخازن) که پر از مواد نفتی و سوختی است را به آتش می کشید و تا روزها بعد تمام منطقه غرق در دود و آتش می شد. برادر کاهدی عکاس هواپیما بود و مختار زاده مسئول هماهنگی ، اما اپراتور فنی نداشتیم. قرار شد برادر صلواتی ، رزمنده تخریب چی بمب را به من بدهد و من آن را در هواپیما کار بگذارم ، بعد همگی بلافاصله دور هواپیما را خالی کنیم و آن را پرواز دهیم. ولی در همین اثناء ناگهان صدای انفجار خفیفی بلند شد و دست صلواتی شکافته شد و خون مثل فواره از آن بالا زد. اما خودش انگار که اتفاقی نیافتاده ، خیلی طبیعی گفت : معذرت می خواهم ، پیچ را زیادی سفت کردم که یهو چاشنی توی دستم منفجر شد. در همین قضیه پای دو نفر از بچه ها هم مجروح شد. آن روز تصمیم گرفتیم که تا فردا عملیات نکنیم و روی این ایده جدید بیشتر فکر کنیم. پهپادهای مهاجر و تلاش در یک قاب شهید احمد سوداگر ، فرمانده اطلاعات قرارگاه پیشنهاد داد که باید جای وسیعتری را انتخاب کنید. فردایش ادامه کار را آوردیم در یکی از خیابان های خلوت آبادان که هم درختان نخل کمتری داشت و هم در آنجا خبری از تیر برق نبود. چون یک طرفش زمین کشاورزی بود لازم بود هواپیما را پس از صعود به سمت زمین کشاورزی هدایت کنیم ، اما چون برای رعایت حفاظت اطلاعات ، خیابان بن بستی را انتخاب کرده بودیم ، هواپیما نتوانست تا قبل از رسیدن به ته خیابان اوج بگیرد. روز بعد به منطقه خسروآباد آبادان رفتیم. آنجا کمی از شهر دور بود. تنها مشکل مان نسبت به خیابان های داخل آبادان ، وزیدن باد و تأثیر آن روی صعود بود. از طرفی فرود توی زمین کشاورزی خطر آسیب دیدن هواپیما ( که تنها هواپیمایمان هم بود ) را به همراه داشت. اما مختارزاده ( فرمانده گردان رعد) گفت : هواپیما به جهنم ، شما فقط عکس بگیرید. این مأموریت ماست. بالاخره موفق شدیم هواپیما را پرواز بدهیم و آن را به خلبان جلو (عزیزی که در کنار اروند جای مناسبی پیدا کرده بود) تحویل بدهیم. آنجا جبهه پدافندی بود که خبری از انفجارات نبود ، انگار که دو طرف بین خود قراردادی بسته باشند، هیچ گلوله ای از طرفین شلیک نمی شد. اما یهو سر و کله پهپاد توی آسمان پیدا شد. دو دقیقه نگذشت که سراسر جبهه پر شد از صدای انفجار و شلیک به طرف پهپاد ؛ چه از طرف دشمن و چه از طرف خودی. این قارقارک مزاحم، همه جبهه را به هم ریخته بود ، اما هیچکس نمی دانست که مشغول چه کاری است؟ او تمام آسمان جبهه را شخم می زد. گاهی به طرف خط خودی می آمد و گاهی خط دشمن. برای لحظاتی خبری از او نبود ، از پشت دشمن یهو به طرف نیروهای خودی می آمد و دوباره بر می گشت. عزیزی توی بیسیم گفت : هواپیما را تحویل بگیرید ، کارم تمام شده. بلافاصله تیم عقب ، هواپیما را به طرف زمین کشاورزی هدایت کرد و همانجا نشاند. وقتی سراغ هواپیما دویدیم ، دیدیم که فقط ملخ آن شکسته شده بود. کاهدی زودتر از ما به هواپیما رسیده بود. فی الفور بال هواپیما را باز کرد، دوربین را از توی آن بیرون کشید، آن را زیر پیراهن اش قایم کرد و به سرعت از منطقه دور شد. انگار احساس می کرد که دشمن لحظاتی بعد محل فرود را زیر توپ و خمپاره می گیرد. وقتی عکس ها را ظاهر کردیم از نظر کیفیت در مقایسه با کارهای بعدی مان فوق العاده ابتدائی و آماتور به حساب می آمدند. اما خوشحال بودیم که پس از سه ماه ، "تلاش مان" ، مزد تلاش مان را داد. راوی : سید مجتبی ماهرو * * * * * مقام باک فرمانده پهپاد بود یا یکی از خلبانان آن نمی دانم ؛ اما با سوز و گداز حرف می زد و از اهمیت کار پهپاد در جنگ که حتی می تواند جان رزمندگان را نجات دهد ، می گفت. این را نیز خودش به زبان آورد و گفت : با عکس های پهپاد می شود کمک کرد که طرح ریزی عملیات دقیق و حساب شده انجام شود و با کنار گذاشتن عملیات کور ، جان رزمندگان را در شب عملیات تضمین کرد. حالا چرا خریدار گوش های ما شده بود نمی دانم ، اما شاید چون سال دوم دوره آموزشی فنی هواپیما را می گذراندیم و با موضوع آشنا بودیم ، ما را انتخاب کرده بود. سرانجام حرف هایش روی من و یک نفر دیگر از بچه های کلاس اثر گذاشت و باعث شد که دوره را نیمه کاره رها کنین و به کمک دوستانش در پهپاد بشتابیم. توی پهپاد کارهای زیادی روی زمین مانده بود که از هر کجا شروع می کردیم ، دردی دوا می شد. یکی از مشکلات بچه های فنی پهپاد، مهار نشدن نشت سوخت داخل باک هواپیمای مدل تلاش بود. چون سوخت هواپیما ترکیبی از روغن کرچک و الکل بود، در محل وصل شیلنگ باک به موتور ، خوردگی به وجود می آمد و کم کم باعث نشت سوخت می شد. همه نوع نوار چسب برای مهار نشت استفاده شده بود ولی کارگر نیافتاده بود. به ذهنم رسید که از نوار تفلون استفاده کنم. وقتی این کار را کردم ، جواب مثبت گرفتم و مشکل حل شد. بچه ها برای اینکه این موفقیت را به نام من ثبت کنند ، به شوخی عنوان " مقام باک" را رویم گذاشتند و از آن پس نمی گفتند علیرضا آمد ، می گفتند مقام باک تشریف فرما شد. آنها از این دست مقامات توی رشته های دیگر هم به دوستان دیگرم داده بودند : مثل "مقام موتور" ، "مقام بال" ، "مقام ... ریشه این گونه نامگذاری ها در سریال تلویزیونی " سلطان و شبان" بود که به گمانم همان روزها از صدا و سیما پخش می شد. توی فیلم هم پر بود از مقامات : "مقام تشریفات" ، "مقام دربار" و ... راوی : علیرضا بصیر زاده ادامه دارد ... ------------ پ.ن 1 : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : با توجه به طولانی بودن مطالب و بخاطر جلوگیری از خستگی مخاطب در پست های بعدی به ادامه مطالب این کتاب خواهیم پرداخت. پ.ن 3 : به دلیل رعایت امانتداری لازم است بیان نمایم که بخاطر جلوگیری از یکنواختی مطالب ، تعدادی عکس هم در لابلای مطالب تاپیک قرار داده ام که این عکس ها عموما مربوط به کتاب نبوده و توسط اینجانب انتخاب شده اند
  13. 1 پسندیده شده
    بسمه تعالی بخش اول مقدمه موازی­ کاری و عدم همکاری بین ارگان­های مختلف یکی از نقطه ضعف­های نظام جمهوری اسلامی ایران است که به نیروهای نظامی نیز تسری یافته است. از جمله ­ی عمده­ ترین این موازی ­کاری و عدم همکاری­ها در نیروهای نظامی می­توان به بخش پهپادی و از نمونه­ های شاخص آن می ­توان به پهپاد شاهد 129 اشاره کرد. این پهپاد که در سال 91 با حضور سردار حاجی­زاده و سردار جعفری رونمایی شد، پهپادی است با موتور پیستونی (روتاکس 912 و در نمونه ­های جدید­تر روتاکس 914)، پروفیل بدنه­ ی دایر­ه ­ای شکل، دم پروانه­ ای و بالی مستطیل شکل با وزن برخاست 1200 کیلوگرم، مداومت پروازی 24 ساعت و وزن محموله­ ی 400 کیلوگرم (در آخرین نمونه­ ها). این پهپاد یکی از مهم­ترین و شاخص­ ترین پهپاد­های ساخت ایران بود که آن­طور که باید از آن استفاده نشد. یک سال بعد از رونمایی آن و در سال 92 وزارت دفاع از پهپاد فطرس رونمایی کرد که عملا یک موازی ­کاری بیهوده بود. پهپاد فطرس دقیقا از همان موتور روتاکس 912 استفاده می­کرد و صرفا به دلیل بزرگ­تر بودن ابعاد خود دارای حجم بیشتری برای حمل سوخت بود که در نتیجه مداومت پروازی بیشتر و وزن محموله­ ی پایین­ تری را نسبت به شاهد 129 نشان می­داد. در نتیجه پهپاد فطرس تاکنون توسط هیچ نهادی بکارگیری نشده است. اما در کنار موازی ­کاری­ های بوجود آمده، عدم هم­دلی و همکاری بین نیروهای نظامی باعث شد که تا 8 سال بعد از رونمایی شاهد 129 یعنی آذر ماه سال 98، این پهپاد در هیچ یک از دیگر نهادهای نظامی بکارگیری نشود و تنها بکارگیرنده ­ی آن بجز نیروی هوافضای سپاه، نیروی دریایی ارتش باشد. در صورت آن­که اگر هم­دلی و همکاری واقعی بین نیروها وجود داشت، شاهد 129 به دلیل مداومت پروازی و وزن محموله­ ی بسیار مناسب خود می­توانست در تمام نیروها ائم از نیروی هوایی و زمینی ارتش و نیروی زمینی و دریایی سپاه نیز در نقش­ های مراقبت، شناسایی و رزمی بکارگیری شود. این عدم هم­کاری هنوز هم ادامه ­دار بوده و هم ­اکنون نیروی هوایی ارتش در حال ساخت پهپادی در همین کلاس است! تصویر نمونه ­ی گشت دریایی پهپاد شاهد 129 در دستان نیروی دریایی ارتش با نام سیمرغ: یکی از بزرگ­ترین مشکلاتی که موازی ­کاری ایجاد می­کند، اتلاف بودجه ­ی فراوان است. هر پهپاد برای عملیاتی شدن نیاز به گذراندن مراحل طراحی (طراحی مفهومی، طراحی مقدماتی، طراحی جزئی)، مراحل تحلیل (CAD، تونل باد، آزمایشگاه سازه و ...)، مراحل ساخت نمونه، مراحل آزمایش نمونه، نهایی ­سازی و عملیاتی­ سازی است. این مراحل هر کدام نیازمند زمان و بودجه هستند و هر چقدر این پهپاد بزرگ­تر و پیشرفته­ تر باشد، زمان و بودجه­ ی بیشتری صرف خواهد شد. با راه ­اندازی طرح­ های موازی در ارگان­های دیگر گویا تمام مراحل ذکرشده بدون فایده در حال تکرار هستند، زمان ارزشمند نیروهای مهندسی و صنعتی از بین رفته و منابع بودجه­­ ی طرح ­های مفید دیگر خود به خود تلف خواهند شد. ای مسئله علی­ الخصوص در کشور ما که نیروهای مسلح از ضعف بودجه رنج می­برند تاثیری به مراتب مخرب­ تر دارد. امیر المومنین علی علیه ­السلام در حکمت 8743 غررالحکم فرموده ­اند: هر کس که خردمند باشد از دیروز خود عبرت گیرد و هشیار شود دستاورد فوق­ العاده ­ی دیگری در پهپادهای کشورمان در حال تکمیل شدن است که اهمیت صد چندان نسبت به شاهد 129 دارد و به دلیل همین اهمیت صد چندان است که عدم عبرت از روندی که بر شاهد 129 رفت باعث خواهد شد که این بار نیروهای نظامی ایران آسیبی چند برابر ببینند و با روند اشتباه خود از دستاوردی بزرگ بی ­بهره شوند. شاهد 149 این بار شرکت شاهد دست به ساخت پهپادی توربوپراپ زده است. فرمانده ­ی پهپادی نیروی زمینی سپاه خبر از شروع آزمایش­ های زمینی این پهپاد در هفته ­ی دفاع مقدس داده بود که متاسفانه خبر یا تصویری از آن منتشر نشد. اما با توجه به خبرهای رسمی و غیر رسمی دیگر می­ توان پیش­بینی­ هایی را در مورد پیکربندی آن انجام داد. سردار حاجی­زاده با حضور در برنامه ­ی ثریا از شبکه­ ی 1 در تاریخ 29 آبان 97، در میان پهپادهای غنیمتی از mq-9 (ریپر) نیز نام بردند. با توجه با سابقه ­ی شرکت شاهد در الگوگیری از طرح­ های موفق و همچنین حضور ریپر در دستان هوافضای سپاه، می­توان با اطمینان بالایی ادعا کرد که شاهد 149 از طراحی متعارف ریپر به همراه دم وی شکل بهره برده (مشابه پیکربندی شاهد 129) و از طراحی نصب دم استوانه­ ای (مشابه ایتان اسراییلی) استفاده نمی­کند. البته به دلیل ارزان­تر بودن ساخت سازه­­ ی بدنه ­­ای با پروفیل دایره ­ای نسبت به پروفیل­ های زاویه­ دار (مشابه ریپر به منظور کاهش سطح مقطع راداری) می­توان انتظار داشت که شاهد 149 نیز بدنه ­ای استوانه ­ای داشته باشد. احتمالاتی را می­ توان درمورد موتور شاهد 149 بیان کرد: 1. خرید یا مهندسی معکوس موتور ریپر: این موتور توربوپراپ با نام هانیول TPE331-10 با توان 900 اسب بخار استفاده می­کند. از دیگر کاربری­ های این موتور می ­توان به هواپیمای دوموتوره­ ی turbo Commander 690 اشاره کرد که در ایران، هواپیمایی نیروی انتظامی ایران و هوانیروز ارتش از کاربران آن هستند (که البته از نمونه­ ی قدیمی ­تر این موتور TPE331-5 با 717 اسب بخار توان استفاده می­ کنند) 2. خرید یا مهندسی معکوس موتور توکانو: از دیگر گزینه ­های دیگر این کلاس می­ توان به موتور هواپیمای آموزشی توکانو با نام PT6A-25 اشاره کرد که با توان 740 اسب بخار در نیروی هوافضا خدمت می­کند. پهپاد ایتان اسراییلی از نمونه ­ی PT6-67A این موتور با توان 1200 اسب بخار استفاده می­کند. اهمیت شاهد 149 و برتری آن نسبت به دیگر پهپادهای ایرانی اهمیت اصلی این پهپاد در پیشران آن است. توربوپراپ نمونه ­ای از موتورهای جت است که عمده توان خروجی خود را بوسیله ­ی شفت (و در صورت وجود گیبرکس) به حرکت دورانی تبدیل می­کند. توربوپراپ مزایا و معایبی نسبت به موتورهای پیستونی دارد. اول آن­که موتورهای توربوپراپ بصورت معمولی سقف پروازی بیشتری نسبت به موتورهای پیستونی دارند (40 هزار فوت در برابر 25 هزار فوت). البته موتورهای پیستونی با نصب سه مرحله توربوشارژ/سوپرشارژ توانایی رسیدن به ارتفاع 100 هزار فوتی را دارند اما در این صورت وزن موتور تا حدی بالا می­رود که عملا وزن محموله به صفر یا مقداری خیلی ناچیز برسد بنابراین این مدل از موتورهای پیستونی در مقام مقایسه با موتورهای توربوپراپ قرار نمی­ گیرند. دوم آن­که به دلیل دور موتور بالای موتورهای توربوپراپ، این موتورها توانایی پرواز تا سرعت ­های بالا در حدود 0.85 ماخ را خواهند داشت (سرعت بیشتر از این رقم به دلیل محدودیت ملخ­ های مادون­ صوت غیر قابل دسترس است) که این امر برای موتورهای پیستونی امکان ­پذیر نیست. البته این مسئله در پرواز کم­ سرعت واژگونه است و موتورهای پیستونی در سرعت­ های پایین­تری قابلیت عملکرد دارند و برای هواگردهایی با ماموریت گشت ­زنی مناسب­تر هستند (البته بدون لحاظ عامل­ های دیگر). سوم آن­که در یک وزن برابر از هر دو نوع موتور، توربوپراپ ­ها توان بسیار بالاتری نسبت به پیستونی­ ها ارائه­ می­کنند: جهت درک بیشتر مسئله، یک موتور توربوپراپ با توان 800 اسب بخار، تقریبا 285 کیلوگرم سبک­ تر از موتور معادل پیستونی با همان توان خواهد بود. چهارم آن­که موتورهای توربینی خروجی به مراتب بیشتری برای تامین نیروی تجهیزات الکترونیکی نسبت به موتورهای پیستونی فراهم می­کنند و همین مساله باعث شده است که امکان­ پذیری نصب تجهیزات بسیار متنوع ­تر و پرتوان­ تری بر روی این پهپادها وجود داشته باشد. از معایب توربوپراپ نسبت پیستونی می­توان به مصرف سوخت بیشتر و دوره تعمیر و نگهداری بسیار کمتر و هزینه­ ی بیشتر اشاره کرد. در نتیجه ­ی مطالب اشاره­ شده، شاهد 149 با موتور توربوپراپ برتری­ های زیادی نسبت به همه­ ی پهپادهای پیستونی ایران خواهد داشت: 1. سقف پرواز حدود 40 هزار فوتی امکان نظارت، مراقبت و شناسایی فوق­العاده­ ای را به این پهپاد خواهد داد. از طرفی برد کنترلی آن بوسیله ­ی ایستگاه­ های زمینی نیز نسبت به 200 کیلومتر پهپادهای پیستونی افزایش خواهد داشت. 2. وزن محموله­ ی بسیار بیشتر آن امکان حمل محموله­ ها و تسلیحات مختلفی را فراهم می­کند که پهپادهای پیستونی از آن عاجز بودند. 3. سرعت بالای آن (البته به نسبت پیستونی ­ها) امکان انجام ماموریت­ هایی را برای آن فراهم می­کند که پهپادهای پیستونی از آن عاجز بودند. این برتری­ها سبب می­شود که محدوده و نقش ­های عملیاتی آن بسیار گسترده­ تر بوده که بکارگیری آن توسط نیروهای مختلف رو توجیه ­پذیر و در مواردی الزام ­آور خواهد نمود.
  14. 1 پسندیده شده
    بخش پنجم و پایانی ادامه نقشهای مراقبت، نظارت و ... 4. مینی آواکس: گرچه این نمونه در پهپادهای مشابه دنیا سابقه ندارد اما می ­توان از شاهد 149 یک مینی آواکس مناسب ساخت. یک راه آن است که مشابه جایگاه قرارگیری پاد SAGE 750 در زیر MQ-9B، یک رادار چهار وجهی طراحی و نصب کرد اما چنین سیستمی برای ایفای نقش آواکس کوچک خواهد بود و توانایی مناسب را ارائه نخواهد کرد. راه مناسب­تری وجود دارد. با توجه به میزان وزن قابل حمل جایگاه ­های زیر بال، می­توان چهار رادار در چهار سمت نصب کرد. به تصویر زیر دقت کنید: دو رادار بصورت پهلونگر در جایگاه ­های بیرونی و دو رادار بصورت جلونگر و عقب ­نگر در جایگاه­ های نزدیک بدنه نصب شوند و پوشش 360 درجه بدست آید. از رادارهای هواپایه ساخت داخل اطلاعات کمی در دسترس است. از میان گزینه ­های داخلی، مهندسی معکوس رادار گریفو Grifo F7 که بر روی جنگنده ­ی کوثر نصب شده است گزینه ­ی مناسبی است. این رادار وزن حدود 160 کیلوگرم دارد که امکان نصب آن در جایگاه­ های بیرونی زیر بال وجود دارد. در صورت کمبود نیروی تامین چهار رادار ذکر شده، می­توان ژنراتوری با وزن مناسب را زیر بدنه نصب کرد. 5. جنگال: از میان پادهای جنگال ساخته ­شده در داخل می ­توان به موارد زیر اشاره کرد: 1. شاهین: این پاد نمونه­ ی مهندسی معکوس پاد اقدام متقابل AN/ALQ-101 است که در باند X عمل می­کند. از وزن این پاد اطلاعاتی در دسترس نیست اما با توجه به آن­که می­ توان این پاد را در زیر جایگاه جلویی موشک اسپارو در اف 4 نصب کرد، بعید است وزنی بیشتر از وزن این موشک داشته باشد (230 کیلوگرم) و این پاد را می ­توان در جایگاه ­های نزدیک به بدنه نصب کرد. 2. سحاب: پاد اخلال­گر دیگری با نام سحاب ساخته ­ی نیروی هوایی ارتش وجود دارد که تا به حال بر روی فوکر اف-27 نصب شده است. اطلاعاتی از مشخصات و وزن آن موجود نیست و ممکن است بتوان آن را بر روی شاهد 149 نصب کرد. 3. پاد اخلالگر راداری شهید باقری: توسط سپاه ساخته شده و به احتمال زیاد توسط سوخو 22 بکارگیری خواهد شد. همانند پاد سحاب، اطلاعاتی از مشخصات و وزن آن موجود نیست و ممکن است بتوان آن را بر روی شاهد 149 نصب کرد. 4. فرستنده­ ی AN/APX-95: اطلاعات این سامانه از غرفه ­­ی نهاجا در نمایشگاه دفاع مقدس 1399: 5. اخلال­گر فریب هواپایه­ ی زرین: اطلاعات این سامانه از غرفه­­ ی نهاجا در نمایشگاه دفاع مقدس 1399: 6. اخلال­گر باند X محمول بر پهپاد: اطلاعات این سامانه از غرفه­­ ی نهاجا در نمایشگاه دفاع مقدس 1399: 6. نقش­های دیگر: در نهایت می ­توان گفت با بکارگیری تجهیزات مناسب، شاهد 149 در نقش­ های زیر نیز می ­تواند مفید باشد: مرزبانی رله ارتباطی و همه­ ی موارد دیگری که بر روی Predator B انجام گرفته است. تبیین دقیق نیاز­های مشابه در نیروهای مختلف نیروهای مختلف نیازهای متفاوت و یا مشابهی نسبت به نیازهای نیروهای دیگر دارند. امروزه دیگر برای هر نیاز یک پاسخ مجزا داده نمی ­شود و تا حد مقدور با تغییر روی ساختار­های مشابه به نیازهای جدید و متفاوت پاسخ داده می­شود. این اصلی است که تحت عنوان اشتراک­ پذیری تثبیت شده است و یکی از مهم­ترین اصول در ساخت هر سلاحی است. از تانک و جنگنده گرفته تا ناو و پهپاد. هر چه سلاح موردنظر شاخص ­تر باشد و توانایی بیشتری داشته باشد، اشتراک­ پذیری بیشتری جهت رفع نیازهای متفاوت ­تری خواهد داشت. با توجه به توضیحات ارائه­ شده در بخش "اهمیت شاهد 149 و برتری آن نسبت به دیگر پهپادهای ایرانی"، بدیهی است که پهپادهای توربوپراپ و به تبع آن، شاهد 149 جزو پلتفرم­ های اشتراک­ پذیر هستند و در ادامه ­ی مطلب سعی بر آن شد که امکان ­پذیری اشتراک ­پذیری این پهپاد در رفع نیاز­های متفاوت شاخه­ های مختلف نیرو­های مسلح ایران اثبات شود. حال با جدول ­بندی این نیاز­های متفاوت، می­ توان مشخص کرد که کدام نیروها باید در دریافت شاهد 149 دارای اولویت باشند و یا در هر مقطع تعداد بیشتری را دریافت کند. توجه شود که جدول ­بندی زیر نیاز به بررسی بسیار بیشتری دارد و در حال حاضر خلاصه ­ای از این نیازها و صرفا جهت تبیین مساله ارائه شده است. جهت تکمیل این جدول باید نیروهای مختلف، شرح ماموریت خود را بصورت دقیق ارائه کنند. پایان استفاده از این مطلب همراه با ذکر منبع مجاز است شادی روح شهدا صلوات
  15. 1 پسندیده شده
    بخش چهارم ادامه نقش های رزمی ب. پدافندی: به دلیل مداومت پروازی خوب این­ گونه پهپادها و قابلیت نصب انواع سنسورها و رادارها، شاهد 149 در بخش پدافندی می­تواند در دو نقش موثر باشد. اول، حامل هواپایه موشک­های پدافندی: به دلیل مداومت پروازی و وزن محموله ­ی خوب این گونه پهپادها، می­توان شاهد 149 را به موشک­های هوا به هوا و پدافندی مسلح کرد بصورتی که صرفا حامل موشک باشد، پهپاد حامل در منطقه ­ای از پیش تعیین­ شده در حال گشت­ زنی باشد و درصورت کشف هدف توسط سامانه ­های زمینی یا هوایی دیگر، بجای موشک ­های پدافندی صیاد 2، صیاد 3، صیاد 4، طائر 2 و طائر 3، شاهین، شلمچه و مرصاد 16، 48N6 و ... و همچنین موشک­های هوا­به ­هوای سنگین فکور، فینیکس و مقصود، با موشکی به مراتب ارزان ­تر و سبک­تر از موشک­های ذکر شده به سمت هدف شلیک کرده، هدایت موشک در فاز میانی بوسیله ­ی ایستگاه ­های زمینی (همانند رادارها) و هوایی (همانند آواکس­ ها یا جنگنده ­ای دیگر) انجام شود. تاکتیک استفاده از حامل هواپایه پدافندی، تاکتیک جدیدی نیست. در جنگ ویتنام آمریکا از هواپیمای ملخی AU-24 به عنوان حامل هواپایه ­ی موشک اسپارو استفاده کرد: اخیرا نیز آژانس تحقیقات پیشرفته­ ی دفاعی DARPA، طرحی تحت عنوان پایلون پرنده ­­ی FMR جهت ساخت پهپاد حامل دو تیر آمرام ارائه کرده است: شرکت جنرال داینامیکز نیز برنامه ­ای برای تجهیز پهپاد اونجر به عنوان حامل هواپایه ­ی 6 تیر موشک آمرام در دست انجام دارد. از میان تسلیحات موجود بومی و غیر بومی می­توان به موارد زیر اشاره کرد: 1. AIM-7 اسپارو: میان­برد راداری با برد 50 کیلومتر و هدایت نیمه فعال، وزن 230 کیلوگرم، فقط در جایگاه­ های نزدیک بدنه 2. ساخت نمونه ­ی هواپرتاب از موشک پدافندی راداری 9 دی: این موشک طولی در حدود طول موشک اسپارو داشته و قطری کم­تر از آن را دارا است، لذا بعید است که وزنی بیشتر از آن داشته باشد (طبق برخی شایعات و گمانه ها موشک 9 دی بر اساس موشک روسی رادار فعال R77 که از طریق یمن به ایران رسیده ساخته شده است) . 3. موشک هوا­به ­هوای راداری آرش: اطلاعاتی از آن مشخص نیست اما با توجه به آن­که جهت جایگزینی با اسپارو ساخته شده، بعید است که وزنی بیشتر از آن داشته باشد. دوم، پدافند هواپایه: می ­توان موشک­ های حرارتی و تصویرساز هوا­به­ هوای موجود را با این پهپاد سازگار کرد و با نصب جست­وجوگر­های الکترواپتیکی/حرارتی جلونگر (همانند سنسور سنسور MTS-C ریپر) از شاهد 149 یک پهپاد رزم هوایی ساخت. بدیهی است که هر چند این پهپاد توانایی لازم برای مقابله با جنگنده ­ها را نخواهد داشت اما می ­تواند در شکار موشک­های کروز، انواع پهپادها، راکت­ها، هواپیماهای نظامی پهن ­پیکر (اعم از ترابری، بمب­افکن و ...)، هلیکوپترها، بمب ­های هوشمند و هواسر و ... کاملا موثر باشد. هم­چنین در عملیات اسکورت هواپیماهای نظامی پهن­ پیکر خودی همانند آواکس، الینت، سیگینت و ... که در داخل فضای داخلی و در محیطی دور از میدان اصلی نبرد فعالیت می­کنند نیز مفید خواهد بود. بجز موارد ذکرشده باید توجه داشت که حرکت بسوی تجهیز پهپادهای دشمن به موشک هوا­به­ هوا (همانند تسلیح MQ-9 به AIM-9X) در حال انجام است و پهپادهای با ارزش خودی همانند شاهد 149 باید بتوانند تا حد معقول از خود دفاع کنند، لذا حتی بدون درنظر گرفتن نقش­های قبلی که در رزم هوا­به ­هوا گفته شد، تسلیح شاهد 149 به موشک­های حرارتی/تصویرساز الزامی و اجتناب­ ناگزیر است. از میان تسلیحات موجود بومی و غیر بومی می­توان به موارد زیر اشاره کرد: 1. AIM-9 P/J: کوتاه ­برد حرارتی با وزن 86 کیلوگرم 2. موشک قمر بنی­ هاشم نسخه هوا به هوا: ساخته شده بر اساس AIM-9P/J با وزن تقریبی 86 کیلوگرم، دارای جست­وجوگر تصویرساز با برد 8 کیلومتر 3. فاطر: مهندسی معکوس AIM-9 P/J با وزن تقریبی 86 کیلوگرم 4. موشک آذرخش نسخه هوا به هوا: ساخته شده بر اساس AIM-9P/J با وزن تقریبی 86 کیلوگرم 5. R-73 کوتاه­برد حرارتی با وزن 105 کیلوگرم 6. PL-7 کوتاه­برد حرارتی/تصویرساز با وزن 89 کیلوگرم 7. نمونه ­های هوا­به­ هوای موشک­های دوش­پرتاب میثاق: همانند کاری که بر روی مهاجر 4 انجام شد: به این نکته­ ی مهم توجه شود که به دلیل وزن تقریبی 86 کیلوگرمی موشک­های تصویرساز/حرارتی بومی کشور، فارغ از آن­که کدام­یک برای تسلیح شاهد 149 برگزیده می ­شود (جهت پرهیز از موازی­ کاری)، این پهپاد توانایی مناسبی برای حمل این موشک در تعداد بالا را خواهد داشت. مجموعا 12 تیر (2 تیر زیر هر کدام از جایگاه­های بیرونی و 4 تیر زیر هر کدام از جایگاه­های نزدیک بدنه) قابلیت بسیار شاخصی در نقش پدافند هواپایه به شاهد 149 خواهد داد. 3. مراقبت، نظارت، تجسس، گشت دریایی سنسورهای الکترواپتیکی و حرارتی فراوانی در کشور موجود است که فهرست بسیار بلندبالایی را شامل می ­شود. اما موارد دیگری وجود دارند که تنوع بسیار کمتری داشته که در زیر به آن­ها اشاره خواهد شد: 1. رادار روزنه مصنوعی ابصار: کابرد این رادار توسط شرکت صاشیراز در تصویر زیر ارائه شده است: 2. رادار روزنه مصنوعی بدون نام: در پارک ملی هوافضا و در کنار پهپاد شاهد 129 یک رادار روزنه­ ی مصنوعی قرار داده شده است که در گذشته مشاهده نشده بود و همچنین از مشخصات آن اطلاعاتی در دست نیست. 3. TIC-S-2: از شاخص ­ترین سامانه­ های الکترواپتیکی ساخت داخل می ­توان به این سنسور اشاره کرد که توانایی فوق­ العاده کشف اهداف نزدیک­ شونده از 150 کیلومتری و اهداف دورشونده تا 300 کیلومتری و همچنین قابلیت کار از دمای منفی 40 درجه تا مثبت 60 درجه ­ی سانتیگراد را دارا است. در صورت نصب این سامانه بصورت جلونگر (مشابه MTS-C ریپر) می­ توان از شاهد 149 به منظور پایش اهداف مختلف هوایی، از جنگنده تا موشک و ... علی­ الخصوص اهداف رادارگریز به خوبی استفاده کرد و قابلیت فوق ­العاده ­ای در پدافند و رزم هوایی بدست آورد. 4. رادار جست ­وجوی سطحی FURUNO DRS4: خانواده رادار ژاپنی در مدل­ های مختلف است که در ایران بر روی قایق­ های تندرو (همانند سراج 1) و بالگرد دریایی شاهد 285 C نصب شده است و از ارتفاع بردی حدود 30 کیلومتر دارد که مشخصا با افزایش ارتفاع این برد افزایش می ­یابد. ادامه دارد ان شاالله ...
  16. 1 پسندیده شده
    من یه طراحی دارم، که برای بحث و بررسی دوستان اینجا میگذارم: نیروی هوایی دیگه مفهومی به اسم تهاجمی و تدافعی، دفاع هوایی یا عملیات زمینی نداره جنگنده ها چند ماموریته هستن. و برخی هواگردها تا ابد اختصاصی می مانند مثل تانکر. بخش اعظمی از کیفیت عملیات هوایی وابسته شناسایی، اطلاعات، فرماندهی و کنترل هست. به اطلاعات اهمیت ویژه ای داده شده، همینطور به فرماندهی و عملیات برون مرزی. هلیکوپترها کلا فاکتور گرفته شدن. براساس جغرافیای ماموریتی: دسته حمله اول: 8 جهت جغرافیایی و 8 نیروی کامل. در هر جهت یک پایگاه اصلی و یکی پشتیبان. هر گروه در هر یک از 8 سمت جغرافیایی: 2 x هواپیمای شناسایی ارتفاع متوسط RECON 1 x رادار زمین نگر هوایی و شناسایی سیگنال JSATR/SIGINT 6 x پهپاد جت دوربرد تهاجم عمقی پنهانکار STEALTH DEEP STRICK 1 x فرماندهی و کنترل هوایی ، برد بلند AWACS چهار سمت 1 x فرماندهی و کنترل هوایی ، برد متوسط AWACS (4سمت) x 8 جنگنده چند ماموریته سنگین MULTIROLE 4++ GEN 8 x جنگنده تهاجمی پشتیبانی نزدیک ATTACK AIRCRAFT 2 x بمب افکن سنگین STRATEGIC LONGRANGE BOMBER 2 x شناسایی و مخابرات هوابرد ISR 1 x سوخترسان سنگین AERIAL REFUELING (4سمت) 1 x سوخترسان متوسط AERIAL REFUELING (4سمت) 2 x حمل و نقل سنگین HEAVY AIRLIFT 2 x حمل و نقل متوسط MEDIUM AIRLIFT 2 x حمل و نقل سبک LIGHT AIRLIFT جمعا 16 هواپیمای شناسایی سبک 4 آواکس برد بلند (4سمت) 4 آواکس برد متوسط (4سمت) 4 تانکر (4سمت) 64 جنگنده چند ماموریته 64 جنگنده پشتیبانی نزدیک 36 پهپاد بدون سرنشین تهاجم عمقی پنهانکار 16 بمب افکن سنگین 8 هواپیمای شناسایی، تعیین هدف، زمین نگر 16 هواپیمای مخابرات و شناسایی سیگنال هوابرد(جت سبک) 16 هواپیمای حمل و نقل سنگین 16 هواپیمای حمل و نقل متوسط 16 هواپیمای حمل و نقل سبک دسته حمله دوم: 8 گروه در 8 جهت جغرافیایی به موازات دسته اول. هر گروه در هر سمت جغرافیایی: این دسته بدلیل پشتیبانی از دسته اول، و اتکا به رادار زمینی از آواکس برای فرماندهی و کنترل هوایی کمتر استفاده شده و در واقع رزرو هستن. 1 x فرماندهی و کنترل هوایی، برد بلند AWACS (4 جهت) x 8 جنگنده چند ماموریته سنگین MULTIROLE 4++ GEN 8 x جنگنده تهاجمی پشتیبانی نزدیک ATTACK AIRCRAFT 2 x بمب افکن سنگین STRATEGIC LONGRANGE BOMBER 1 x شناسایی و مخابرات هوابرد ISR 1 x سوخترسان سنگین AERIAL REFUELING (4سمت) 4 x حمل و نقل سنگین HEAVY AIRLIFT 2 x حمل و نقل متوسط MEDIUM AIRLIFT 2 x حمل و نقل سبک LIGHT AIRLIFT جمعا 4 آواکس (4سمت) 4 تانکر (4سمت) 64 جنگنده چند ماموریته 64 جنگنده پشتیبانی نزدیک 8 جت سبک شناسایی، تعیین هدف، رادار زمین نگر 32 هواپیمای حمل و نقل سنگین 16 هواپیمای حمل و نقل متوسط 16 هواپیمای حمل و نقل سبک دسته حمله سوم: این گروه بدلیل اینکه به خصایص پنهانکاری و عملیات مستقل طراحی شده، نیازی به آواکس ندارد. 4 اسکادران، هر اسکادران 8 فروند جنگنده نسل 5 جمعا 32 فروند جنگنده نسل 5 4 تانکر نیروی مسافر به شرق، غرب، شمال، جنوب: 4 دسته به شکل زیر، برای عملیات استقراری برون مرزی 2 x هواپیمای شناسایی ارتفاع متوسط RECON 1 x رادار زمین نگر هوایی و شناسایی سیگنال JSATR/SIGINT/ISR 1 x فرماندهی و کنترل هوایی ، برد بلند AWACS x 4 جنگنده چند ماموریته سنگین MULTIROLE 5th GEN x 4 جنگنده چند ماموریته سنگین MULTIROLE 4++ GEN 8 x جنگنده تهاجمی پشتیبانی نزدیک ATTACK AIRCRAFT 1 x بمب افکن سنگین STRATEGIC LONGRANGE BOMBER 2 x سوخترسان سنگین AERIAL REFUELING 1 x حمل و نقل سنگین HEAVY AIRLIFT 1 x حمل و نقل متوسط MEDIUM AIRLIFT جمعا 8 هواپیمای شناسایی سبک 4 آواکس 8 تانکر 16 جنگنده چند ماموریته نسل 4 16 جنگنده نسل 5 32 جنگنده پشتیبانی نزدیک 4 بمب افکن سنگین 4 هواپیمای شناسایی، تعیین هدف، زمین نگر 4 هواپیمای حمل و نقل سنگین 4 هواپیمای حمل و نقل متوسط جمع کل: 8 هواپیمای شناسایی سبک 16 آواکس 24 تانکر 144 جنگنده چند ماموریته 48 فروند جنگنده نسل 5 160 جنگنده پشتیبانی نزدیک 22 بمب افکن سنگین 12 هواپیمای شناسایی، تعیین هدف، زمین نگر JSTAR 52 هواپیمای حمل و نقل سنگین 32 هواپیمای حمل و نقل سبک 32 جت سبک شناسایی، تعیین هدف، مخابرات و شناسایی سیگنال هوابرد 16 هواپیمای حمل و نقل متوسط 36 پهپاد بدون سرنشین تهاجم عمقی پنهانکار مجموع 602 فروند: 352 فروند رزمی. 60 فروند اطلاعات و فرماندهی. 100 فروند ترابری. 24 فروند تانکر. حالا هزینه یابی کنید...
  17. 1 پسندیده شده
    بخش دوم پیش از آن­که در مورد امکان ­پذیری نقش­ ها و توانایی­ های بالقوه­ ی شاهد 149 صحبت شود، به دلیل شباهت پیکربندی آن با خانواده ­ی Predator B (MQ-9A، MQ-9B، Protector و ...)، نگاهی به نقش­ ها و توانایی­های مختلفی که این پهپاد آمریکایی تاکنون دارا بوده است می­اندازیم. نقش­ ها و توانایی­ های مختلف خانواده ­ی Predator B 1. رزمی 2. نظارت، مراقبت، شناسایی 3. پشتیبانی نزدیک 4. جست­ و جو و نجات در میدان نبرد 5. buddy-lase (نشانه­ گذاری برای بمب لیرزی که از هواگرد دیگری رها شده است) 6. مراقبت از دسته­ های متحرک نظامی 7. هدایت هوایی در فاز نهایی (terminal air guidance) 8. مرزبانی 9. جنگال 10. رله ارتباطی تسلیحات رزمی مدل­های مختلف ریپر از تسلیحات زیر استفاده کرده­ اند (بصورت آزمایشی و عملیاتی): 1. AGM-114 هلفایر (در گذشته محدود به حمل 4 تیر بوده است، آزمایش با حمل 8 موشک انجام شده است) 2. موشک بریم ­استون (نسخه Protector با 18 تیر) 3. بمب 500 پوندی هدایت لیزری GBU-12 Paveway II 4. بمب 500 پوندی هدایت لیزری EGBU-12 Enhanced Paveway II (همان GBU-49، نمونه ­ی دوحالته هدایت لیزری/جی ­پی ­اس جهت کاربرد در شرایط آب ­و هوایی غیرمطلوب) 5. بمب 500 پوندی هدایت ­لیزری/اینرسی/ماهواره­ ای Paveway IV (نسخه Protector) 6. بمب 500 پوندی هدایت ماهواره ­ای GBU-38 JDAM 7. موشک هوا­ به ­هوای AIM-9 X 8. بررسی جهت نصب موشک FIM-92 استینگر در نقش هوا به هوا در سال 2003 (نتیجه اعلام نشده است) سیستم­های نظارت، مراقبت، شناسایی 1. سنسور AN/DAS-1 MTS-B: سیستم هدف­یابی چندطیفی الکترواپتیک، اینفرارد، نشانه ­گذار لیزری، آشکارساز لیزری، فاصله­ یاب لیزری، آرایه­ ی صفحه کانونی (FPA) پیکسلی با توانایی تصویربرداری از سطح 200x48 متر مربعی از ارتفاع 25 هزار فوت 2. سنسور MTS-C: این سیستم در اصل سیستم هدف­یابی چندطیفی الکترواپتیک و اینفرارد (در همه­ ی طول موج ­های این طیف) جلونگر و بالانگر است است که برای شناسایی و ردگیری موشک ­های بالستیک از مرحله­ ی شلیک روی لانچر تا سیر در فضا، بر روی ریپر نصب شد. در رزمایش دفاع موشکی موسوم به Pacific Dragon که با حضور ژاپن و کره­ ی جنوبی در سال 2016 انجام شد، این سنسور با موفقیت موشک موردنظر را ردگیری کرده است. از دیگر مشخصات ویژه­ ای که برای این سنسور اعلام شده آن است که توانایی ویژ­ه ­ای در کشف اهداف سرد در فضا دارد که منظور آن، بدنه ­ی موشک ­های بالستیک پس از جدایش موتور در بیرون جو است. 3. رادار چندحالته­ ی AN/APY-8 Lynx II: رادار باند Ku با حالت های روزنه مصنوعی (SAR)، تشخیص اهداف متحرک زمینی (GMTI)، تشخیص اهداف متحرک انسانی (DMTI)، جست­ و جوی سطح گسترده­ ی دریایی (NWAS). مشخصات این رادار در تصویر زیر توسط شرکت سازنده (جنرال اتمیکز) ارائه شده است: 4. سیستم مراقبت/نظارت/تجسسی Gorgon Stare: یک سیستم تصویربرداری نوین است که به کاربر اجازه می­ دهد بوسیله­ ی یک پهپاد حامل (در اینجا mq-9) از یک محیط وسیع (برای مثال 4 کیلومتر مربع در فاز اول توسعه و 50 کیلومتر مربع در فاز دوم) در شب و روز از 9 زاویه­ ی مختلف ضبط تصویر داشته باشد و 65 هدف مختلف (در فاز اول این رقم 10 هدف بود) را ردگیری کند و نتیجه را بصورت یک شبه فیلم یا عکس متحرک (با قابلیت تغییر زاویه) در اختیار چندین نیروی کاربر قرار دهد. 5. سونار شناور sonobuoy: به منظور شرکت در عملیات­ های ضدزیردریایی از SeaGuardian در تعداد بالا به روی دریا رهاشده و اطلاعات خود را بوسیله­ ی ستکام به خود پهپاد، ایستگاه زمینی یا دریایی انتقال می­ دهند. تصویری از کانسپت سونار شناور شرکت Harris: 6. پهپاد Sparrowhawk: این پهپاد کوچک با قابلیت رهاسازی و بازیابی از حامل­ های بزرگ­تر (همانند ریپر و گری ایگل) دارای سنسورهای ISR و جنگال است تا برد قابلیت­ های حامل خود را افزایش داده و در محیط­ های خطرناک بجای حامل گران­ قیمت خود بکارگیری شود. حتی می ­تواند در نقش دیکوی نیز بکارگیری شود. تجهیزات جنگال 1. دیکوی هواپرتاب ADM-160A MALD 2. جمر هواپرتاب ADM-160J MALD-J 3. سیستم جنگال Pandora ساخت نورثروپ گرومن: این سیستم توسعه یافته از نمونه ­ی دیجیتال سیستم AN/APR-39 (هشداردهنده­ ی راداری و مدیریت جنگ الکترونیک) است که بصورت پاد در زیر بال ریپر قابل نصب است. تصویر گرافیکی از نصب این پاد در دو جایگاه زیر بال ریپر: 4. پاد تجسس الکترونیکی (ELINT) و اقدام حمایتی الکترونیکی (ESM) به منظور کشف، ردگیری، مکان­ یابی و تجزیه تحلیل منابع امواج الکترومغناطیسی) ساخت Leonardo با نام SAGE 750 جهت پیدا کردن رادارهای دریاپایه و ساحل ­پایه دشمن. مشخصات این رادار در تصویر زیر توسط شرکت سازنده ارائه شده است: 5. پهپاد Sparrowhawk: در بخش پیشین شرح داده شده است. موارد دیگر 1. نصب هشداردهنده ­ی راداری ALR-69A بصورت پاد 2. مخزن سوخت 100 گالنی 3. ارتقایی تحت عنوان بلاک 5، رادیوهای دوگانه­ ی ARC-210 VHF/UHF (نصب آنتن در نوک بال ­ها) جهت ارتباط همزمان با چند ایستگاه زمینی یا هوایی، برقراری ارتباط ایمن و ارتقای ظرفیت انتقال داده نمونه ­های دریایی 1. از اولین نمونه­ های Predator B، نمونه­ای به نام Altair بود که با همکاری ناسا جهت انجام تحقیقات علمی و همچنین عملیات تجسس ساخته شد. در سال 2004 کشور کانادا با نصب رادار چندحالته ­ی دریایی و سنسورهای الکترواپتیکی روی Altair از آن به منظور پایش دریای آتلانتیک بهره برد. 2. طرحی پیشنهادی بعدی بنام Mariner بود تا در برنامه­ ی مراقبت دریایی سطح گسترده (BAMS) شرکت داده شود. این نمونه دارای مخازن سوخت بیشتر جهت اجرای 49 ساعت مداومت پروازی مداوم، بال تاشونده برای سهولت در نگهداری زمینی، ارابه فرود تقویت ­شده، قلاب، حذف سطح کنترل شکمی و 6 هاردپوینت (1360کیلوگرم تسلیحات) بود که در نهایت به RQ-4N باخت. 3. دو فروند از نمونه ­ی دریایی دیگر تحت نام Guardian در گارد ساحلی آمریکا در حال خدمت هستند. این نسخه دارای رادار جست­وجوی دریایی SeaVue است. 4. آخرین و برجسته­ ترین نمونه ­ی دریایی به نام SeaGuardian که بر اساس نسخه­ ی MQ-9B ساخته شده است. تجهیز به پاد SAGE 750، سونار شناور، رادار SeaVue XMC و اژدر سبک هواپرتاب از مشخصات این پهپاد است. جنرال اتمیکز اعلام کرده است برنامه­ریزی جهت تجهیز این پهپاد برای انجام عملیات­های ضدمین دریایی در آینده­ی نزدیک انجام خواهد شد. گارد ساحلی و نیروی دریایی کشورهای ژاپن، تایوان، فرانسه، یونان و هند خواهان این پهپاد هستند. ادامه دارد ...
  18. 1 پسندیده شده
    تست موفقیت آمیز تحرک پذیری تایپ X پلتفرم تایپ x (سمت راست) در کنار پلتفرم THeMIS (سمت چپ) محصولات شرکت میلرم رباتیک شرکت میلرم رباتیک اعلام کرد که آزمایش های انجام شده بر روی تایپ x در بخش تحرکپذیری با موفقیت انجام شده است. تایپ x به گونه ای طراحی شده است که قابلیت انعطاف پذیری دارد. قابلیت هوابرد بودن، قابلیت تجهیز به توپ های اتوماتیک 50 میلیمتری، وزن و ارتفاع نسبتا پایین موجب شده است تایپ x بتواند مواضع دفاعی دشمن را در هم بشکند و با حداقل خطر برای نیروهای خودی ماموریت خود را انجام دهد. علاوه بر این ، تایپ x تقریبا سه تا چهار برابر سبک تر و هزینه ساخت و نگهداری آن به طور قابل توجهی کمتر از یک خودرو رزمی سرنشین دار معمولی است. علاوه بر این اضافه شدن هوش مصنوعی توسعه داده شده توسط میلرم رباتیک با قابلیت دنبال کردن اهداف، رانندگی خودکار و تشخیص موانع موجب شده است تا امکان کنترل از راه دور تایپ x با سرعت بالاتر را فراهم انجام شود. توسعه خودروهای رزمی بدون سرنشین هوشمند میتواند صحنه رزم بر روی زرمین را به شکل کامل درگرگون سازد. این خودروها میتواند در خطرناکترین میدان های نبرد به عملیات بپردازند بدون انکه خطری متوجه سربازها باشد. با پیشرفت در حوزه های مخابرات و هوش مصنوعی خودروهای رزمی بدون سرنشین هوشمند میتواند قدرت آتش و استفاده تاکتیکی برابری با خودروهای سرنشین دار داشته باشد. پلتفرم تایپ x به علت قابلیت بدون سرنشین بودن و هوشمندی میتواند در کنار خودروهای رزمی سرنشین دار در بقا و قابلیت های عملیاتی انها اثرگذار باشد. https://www.aparat.com/v/BYqu4
  19. 1 پسندیده شده
    با سلامی گرم و دوباره خدمت دوستان و عزیزان میلیتاریست سوزانا خون سراب در رگ شاهین Dassault Falcon-50 Susanna در خلال جنگ ایران و عراق یک فروند جت تجاری فالکون (Falcon 50EX) به سفارش دولت عراق و با شماره سریال 122 ساخته و در تاریخ 1983/05/01 با رجیستر YI-ALE تحویل سازمان استخبارات ( سرویس اطلاعات نظامی ) این کشور داده شد. از این هواپیما در خلال جنگ عراق با ایران با ایجاد تغییراتی ، برای حمله به نفتکش ها و سکوهای نفتی ایران استفاده شد. شرح ماجرا - در جریان جنگ تحمیلی به علت حملات مداوم عراق به تأسیسات نفتی جزیره خارک ، ایران بخشی از فرایند صدور نفت خود را به تأسیسات جزیره سیری که فاصله زیادی با عراق داشته و در تیررس هواپیماهای این کشور نبودند منتقل کرد. عراقی ها که از پایانه های جدبد این جزیره عکس های شناسائی در اختیار نداشتند ، در 3 تیر 1365 با پاک کردن رجیستر و سایر علائم تعلق آن به عراق ، در حالی که سه خلبان با تجربه میراژ و یک عکاس حرفه ای ( تحت پوشش تاجران ثروتمند عراقی ) سرنشین آن بودند از امان ، پایتخت اردن به پرواز درآمده و با عبور از فضای عراق و کویت و سپس کریدور تجاری خلیج فارس عازم بمبئی هند شد. از آنجا که کریدور تجاری خلیج فارس از 30 کیلومتری غرب و جنوب جزیره سیری می گذرد ، عراقی ها با ایجاد یک خطای ناخواسته ناوبری ، تا آنجا که ممکن بود به جزیره نزدیک شده و توانستند با دوربین های مجهز خود ، عکس هائی از تأسیسات این جزیره تهیه نمایند. جاسوسان عراقی روز بعد نیز همین عمل را در مسیر بازگشت از بمبئی به امان تکرار کردند. جزیره سیری در خلیج فارس هواپیما سپس به فرانسه اعزام شد تا با برداشتن دماغه و " نصب دماغه و رادار جنگنده میراژ F-1 بجای آن " و همچنین " نصب کاکپیت کامل میراژ " در سمت راست پنل کاکپیت فالکون ، قابلیت تهاجم و شلیک موشک توسط آن ایجاد شود. نام رمز " سوزانا" نیز برای این هواپیما انتخاب شد. جت جنگنده میراژ اف- 1 ( به طرح دماغه دقت کنید) نصب دماغه میراژ اف-1 بر روی سوزانا نمای تغییر یافته سوزانا کاکپیت فالکون-50 کاکپیت میراژ اف-1 کاکپیت ترکیبی سوزانا در 27 اردیبهشت 1366 ، این هواپیما در حالی که توسط دو فروند جنگنده میراژ عراقی حمایت می شد ، از فاصله 35 کیلومتری ، دو تیر موشک اگزوست را به ناو آمریکائی "یو اس اس استارک" شلیک کرد. در مجموع این دو موشک آسیب شدیدی را به شناور آمریکائی وارد کرده و آتش سوزی بزرگی را ایجاد کردند که 24 ساعت ادامه داشت. به منظور جلوگیری از غرق شدن ناو ، بخش راست آن را پر از آب کردند تا از زیر آب رفتن سوراخ در سمت چپ جلوگیری شده و آن را بالای سطح آب نگاه دارند و سپس با کمک ناوشکن های دیگر ، این ناو توانست روز بعد خود را به بندر منامه در بحرین برساند تا به صورت موقت تعمیراتی روی آن صورت گیرد. تکنیسین فرانسوی در حال آموزش کارکرد موشک اگزوست به خدمه عراقی سوزانا بر اساس آمارها ، 29 نفر از پرسنل نیروی دریائی آمریکا در انفجار و آتش اولیه جان باختند که دو نفر از آنها در دریا گم شدند. همچنین 8 نفر به دلیل شدن جراحات کشته شده و 21 تن نیز مجروح شدند. دولت عراق نیز اعلام کرد که خلبان ، ناو استارک را با یک تانکر ایرانی اشتباه گرفته است. تمرین شلیک موشک ضد ناو اگزوست از هواپیمای پهن پیکر نیروی دریائی فرانسه آتش سوزی ناوچه (فریگیت) استارک پس از حمله سوزانا پس از اشغال کویت توسط عراق و حمله آمریکا و متحدینش به عراق ، دولت این کشور برای در امان ماندن هواپیماهای نظامی و غیر نظامی خود ، تعدادی از آنها از جمله همین هواپیمای سوزانا را در بهمن ماه 1369 به ایران فرستاد. شایع است که اولین تمرینات خلبانان ایرانی برای آموختن پرواز با میراژ های غنیمتی ، در کاکپیت همین هواپیما صورت گرفته است. سوزانا در نهاجا از وضعیت و سرنوشت این هواپیما در ایران تا مدت ها اطلاعی در دست نبود تا سرانجام سوزانا ، با تغییر نام خود به "سایه" ، تبدیل به بستر حمل سامانه های الینت و جنگ الکترونیک در ایران می شود. سایه ، جدیدترین دگردیسی سوزانا گفتنی است که این پرنده در رزمایش اخیر اقتدار هوائی فدائیان حریم ولایت نهاجا ( 1399 ) نیز شرکت کرد. سایه در رزمایش اقتدار هوائی ( 1399 ) سایه در رزمایش اقتدار هوائی ( 1399 ) پایان پ.ن 1 : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : ان شاء الله اگر اطلاعات دیگری از سایر هواپیماهای خاص عراقی بدست آمد در همین تاپیک خدمت دوستان ارائه خواهد شد.
  20. 1 پسندیده شده
    سلام بله، با سرجنگی کاهش یافته حتی در وسط مناطق مسکونی قابل استفاده هستند (رجوع کنید به حمله به مقر داعش به بوکمال که با سرهای جنگی کاهش یافته انجام شد.) برای این مأموریت از پهپادها استفاده میشه: از جنگنده‌ها ارزانتر هستند، در تعداد بیشتری قابلیت بکارگیری دارند، خطر اسارت/از دست دادن/ جراحت برای نیروی انسانی ارزشمند (خلبان) وجود نداره، هزینه و تعداد تجهیزات زمینی مورد نیاز اونها حتی تا یک دهم پرنده‌های سرنشین‌دار هم میرسه، و . . . . اگر پستهای مربوط به 28 سکوی متحرک اسکاد صدام رو نخوندید، برید ببینید؛ حتی حوثی‌ها هم هنوز دارن از سکوهای متحرک موشکهای خانواده اسکاد شلیک می‌کنن، جایی که زیر پایش 7/24 آواکسهای عربستانیه، ثانیا، کشنده‌های با ظاهر تجاری و روکش برزنتی برای همین توسعه پیدا کرده‌اند، ثالثاً، در بالاتر هم اشاره کردم، رونمایی از مزرعه‌های موشکی برای رفع همین دغدغه بود، یعنی اینکه تعداد فراتر از تصور ما هست... این کارو رو هم پهپادها با پایش 24 ساعتی منطقه و با هزینه یک دهم یا یک بیستم هواگردهای سرنشین‌دار انجام میدن، با بمبهای هدایت شونده/هوشمندی نظیر قائم، بالابان، یاسین و سدید که وزنی به مراتب کمتر از مهماتِ محمول پرنده‌های سرنشیندار و دقتی به مراتب بیشتر از اونها دارند اهداف متحرک هم در دسترس‌اند. (نمونه اخیر، جنگ قره‌باغ. و نموه جاری‌تر، جنگ سوریه) خب این هم به نوعی وظیفه پهپادها (بر فراز خاک خودی و دشمن) و پدافند (بر فراز خاک خودی و یک حاشیه 200 کیلومتری فراتر از مرزها -با فرض برد 250 کیلومتری برای نمونه دوربرد صیاد 4 و استقرار در حدود 50 کیلومتری مرز-) هست؛ درسته پهپادهای رهگیر به تازگی رونمایی شده‌اند، ولی همیشه دیده‌ایم که رونمایی‌ها در مملکت ما همیشه یک مدت زمان معنادار و قابل توجه از تولید (و حتی بکارگیری) عقب است؛ که البته دلایل حفاظتی خاص خودش را هم دارد. شما تصور کنید یک یورش پر تعداد و فوجی از پهپادهای رهگیر به سمت پرنده‌های مهاجم دشمن را، ولی یک سوال: آیا اگر اف 15 پس سوز را بزند و پا به فرار بگذارد پهچادی مانند کرار به آن می‌رسد؟ مسلماً خیر، پس مزیت آن چیست؟ مزیت آن در این است که وقتی پرنده‌ای به قصد نهاجم به سمت شما می‌آید شما یا باید خودش را بزندی و یا اینکه او را مجبور به Abort Mission کنید، همین که اف 15 مجبور بشود بمبهای خود را رها کند و دور بزند و با پس سوز برگردد و ماموریتش کنسل شود شما برنده شده‌اید، حالا اگر پدافند یک نقشه اجرا کند و همزمان یک سری پهپاد را آشکارا برای مقابله بفرستد و یکسری را هم در کمین پرنده‌های در حال بازگشت (پس از کنسل کردن ماموریت) بگذارد، تا حد زیادی حتی می توان به اسقاط پرنده‌های دشمن نیز امیدوار بود. حالا این وسط تعدادی پهپاد هم ساقط بشوند؛ مهم نیست، ارزش هر اف 15 یا اف 16 بیش از شاید 50 فروند (یا بیشتر) کرار و امثالهم باشد..... بالاتر اشاره شد. مسئله اینجاست که اتفاقاً تعداد کمی از شهرها و دهانه‌های خروج موشکها شناسایی شده هستند، در 30 سال گذشته به حدی سپاه در زیر این کشور حفاری انجام داده که قابل تصور نیست. حتی شناسایی مابقی اونها هم در ادامه کمک آنچنانی به دشمن نمیکنه، چون استراتژی شلیک ما ترکیبی هست، از انواع پلتفرمها. به شما توصیه دوستانه می کنم اینگونه به مسائل نکاه نکنید، اینکه شما فکر کنید هر آنچه به ذهن شما رسیده همان درست است و غیر آن نیست، خیر چنین نیست. اگر با این پیش‌فرض با دیگران بحث می‌کنید که حرف خودتان در هر حالتی صحیح است و غیر از آن نیست، توصیه می‌کنم وقت خودتان و دیگران را نگیرید، و اصلا نیازی به مطرح کردن نظراتتان هم نیست، چون در هر حالت صحیح هستند.
  21. 1 پسندیده شده
    پرتاب شدن سجیل به سمت ناو دشمن در اقیانوس هند
  22. 1 پسندیده شده
    یک مستند خوب در رابطه با بمب اتمی اسراییل
  23. 1 پسندیده شده
    با سلام آمادگی خرس بزرگ برای ورود به عرضه رزم هوایی دوربرد مراحل نهایی آزمایش مهمات ( موشک ) هوا به هوای دوربرد برای جتهای نسل پنجم ارتش روسیه مسکو: طبق گزارشات واصله ، ارتش روسیه فدرال ، نهایی کردن آزمایشات مربوط به موشک هوا به هوای دوربرد R-37M را در دستور کار خود قرار داده که قرار است تا بعنوان بخشی از زرادخانه جتهای نسل 4 و5 این ارتش بخصوص سوخو-57 مورد استفاده قرار گیرد . به گزارش وبسایت Lenta.ru ، و به نقل از وزارت دفاع روسیه ، گونه پیشرفته R-37 که در سالهای پایانی عمر اتحاد شوروی در دست توسعه قرار داشت ، قادر خواهد بود تا اهداف هوایی با سرعت بالا را در یک بردی در حدود 300 کیلومتر مورد اصابت قرار دهد . برخی از منابع نیز گزارش داده اند که این محدوده برد ، به پروفایل پروازی هدف نیز بستگی دارد و از 150 کیلومتر برای اصابت مستقیم به هدف تا 300 کیلومتر برای اهدافی با پروفایل پروازی کروز مشخص شده است . SU-35 برد رهگیری این موشک جدید روسی ، درصورتی که ارقام ادعایی صّحت داشته باشد ، به بیش از دو برابر موشک آمریکایی AIM-120 آمرام که در زرادخانه کشورهای عضو ناتو هم بکار گرفته می شود ، خواهد رسید . MIG-31BM با این وجود ، هنوز جزییات روشنی از مشخصات فنی R-37M منتشر نشده ، با این وجود تنها اطلاعات موجود ، ماهیت طراحی بدنه این موشک است که از یک ایرودینامیک متعارف با بالچه های کشیده تشکیل شده است . این موشک با وزن قابل توجه شلیک 500 کیلوگرم ، به کلاهکی جنگی به وزن 60 کیلوگرم مسلح شده که در مراحل نهایی پرواز می تواند به سرعت 6 ماخ دست پیدا کند . به اعتقاد تحلیلگران نظامی ، گونه پایه R-37M از یک سامانه ناوبری داخلی و یک رادار آشیانه یاب بهره می برد . این موشک هوا به هوای جدید ، در نهایت می بایست با جتهای رزمی خط مقدم نیروی هوایی روسیه نظیر سوخو-35 فلانکر – ئی و میکویان میگ -31 بی ام یکپارچه گردد . پی نوشت : به ماهیت مهمات مورد استفاده در جتهای نسل 4 و 5 دقت فرمایید ، آیا نمونه داخلی جت نسل 5 ، توانایی حمل و شلیک چنین مهماتی را دارد یا خواهد داشت ؟؟ صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9
  24. 1 پسندیده شده
    با سلام برنامه " فریگیت آینده " نیروی دریایی استرالیا فریگیت تایپ -26 شرکت BAE سیستمز به گزارش دیفنس آپدیت ، نیروی دریایی استرالیا در نظر دارد تا کلاس جدیدی از فریگیتهای رزمی با شناسه SEA.5000 فاز یکم ، را در دهه آینده وارد سازمان رزم خود نماید . با توجه حضور روزافزون زیردریایی های رزمی در منطقه اقیانوس آرام ، این فریگیتهای رزمی ، عمدتا" قابلیتهای بیشتری در حوزه رزم ضد سطحی را برای نیروی دریایی این کشور ایجاد خواهند نمود . به اعتقاد تحلیلگران نظامی ، این شناورهای رزمی جدید ، در اواخر سال 2020 بتدریج وارد عملیات رزمی خواهند شد . براساس اطلاعات منتشر شده ، حداقل 9 فروند فریگیت با بودجه ای معادل 35 میلیارد دلار برای نیروی دریایی استرالیا تولید خواهد شد که بدلیل کارایی بالا و پایایی رزمی بیشتر ، سراسر منطقه جنوب شرق آسیا را پوشش خواهد داد و علاوه بر آن و برحسب نیاز ، این شنارو خواهند توانست از پایگاه های خط مقدم این نیرو در آسیای جنوب غربی نیز مبادرت به عملیات رزمی نمایند . با توجه به ماموریت خطیری که برای این شناورها در نظر گرفته شده ، سرفرماندهی نیروی دریایی این کشور ، اصرار دارد تا ناوهای جدید ، به آخرین سامانه های تهاجمی و دفاع از خود مجهز گردد. این فریگیتهای جدید ، در تاسیسات نیروی دریایی مستقر در استرالیای جنوبی ( آدلاید ) ساخته خواهند شد و به شکل خاص ، سامانه های راداری آرایه فازی CEA که محصول بومی این کشور است ، بعنوان بستر سامانه های تهاجمی / تدافعی این شناورها استفاده خواهند شد . فریگیت F-100 این پروژه ، به اعتقاد تحلیلگران نظامی ، یکی از مهمترین برنامه های نیروی دریایی استرالیا بحساب می آید تا این اطمینان حاصل شود که این کشور ، توانایی ویژه بومی خود ، برای طراحی ، ساخت و نگهداری شناورهای رزمی پیشرفته را ایجاد و حفظ خواهد نمود . طبق یک فرآیند استاندارد ، سه تامین کننده اصلی شامل BAE Systems با فریگیت تایپ -26 ، Fincantieri با فریگیت FREMM و شرکت Navantia با فریگیت باز طراحی شده F-100 برای شرکت در مرحله نهایی انتخاب شدند که در نهایت شده Navantia پس از انجام مذاکرات طولانی که از اوت 2015 آغاز شده بود ، به شکل رسمی بعنوان برنده معرفی شد . طبق قرارداد ، این شرکت تعهد نمود که حداقل دو فروند شناور پشتیبانی آبخاکی و حداقل سه فروند ناوشکن مجهز به سامانه های پدافند هوایی ، شامل HMAS “Canberra ، HMAS “Adelaide و HMAS “Hobart” رابراساس پلتفرم فریگیت F-100 طراحی نماید . علاوه براین ، شرکت فوق می بایست شرکتهای پایین دستی لازم رابرای اجرای عملیات لجستیکی برای نیروی دریایی این کشور ایجاد نماید . تولید و بکارگیری این 9 فروند فریگیت جدید ، بخشی از یک برنامه 89 میلیارد دلاری دولت استرالیا برای ایجاد یک زیرساخت قدرتمند کشتی سازی پایدار در این کشور بشمار می آید . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9
  25. 1 پسندیده شده
    پروژه حبیبی    حیاتی تازه برای میراژ های ایرانی      توجه: مطلبی که فرا روی شما قرار گرفته از جمله نوشته های انتشار یافته از بابک تقوایی عکاس و نویسنده هوانوردی ایرانی در نشریه برون مرزی ایرفورس مانسلی می باشد و اینجانب صرفا" در نقش مترجم ظاهر شده و به درخواست یکی از دوستان وظیفه برگردان آن به فارسی را عهده دار شده و تلاشم بر این است که ترجمه عینی ومطابق با متن ارائه شود و تا حد ممکن از کم و یا کاستی هایی که در صنعت ترجمه رایج است در این نوشتار دستکم در اقل ممکن باشد با توجه به چندخطی که از نظر گذشت طبیعی است که بنده در قبال مواردی که در ادامه و طی این نوشتار ذکر خواهد شد تعهدی برای خود قائل نیستم .    ضمنا" ذکر این نکته ضروری است که حقیر صرفا" دانشجوی مکانیک هستم و بنا بر نیاز طی سال های گذشته به یادگیری زبان انگلیسی مبادرت ورزیده ام از این رو قطعا" کیفیت ترجمه بنده با ترجمه دوستانی که تحصیل کرده رشته مترجمی زبان انگلیسی هستند در طراز پایین تری از اعتبار قرار می گیرد !   محمد مهدی ساجدی فر ، 9 آذر ماه سال 1393 ، تالارگفتگوی زیرون       25 فروند از میراژ های اف 1 نیروی هوایی عراق در زمانی که نخستین جنگ خلیج فارس به اوج خود رسیده بود به ایران متواری شدند [ پس از این فرار ] و در 17 سال قبل فرماندهان نیروی هوایی ایران این جنگنده ها را در خط نخست [ عملیاتی ] به خدمت گرفتند . روایتی به قلم بابک تقوایی از داستان دنباله دار میراژ اف 1 در دستان ایرانی ها .   [ در حالی که جنگ خلیج فارس به اوج خود رسیده بود ] افسران ستاد و پرسنل  پایگاه هوایی صدام حسین بخشنامه فوریتی را از [ فرماندهی ] نیروی هوایی عراق  دریافت کردند [ برابر با مفاد این بخشنامه ] پرسنل زمینی و خلبانان این پایگاه فراخوانده شدند تا موظف شوند که جنگنده های عملیاتی خود را برای اجرای عملیاتی محرمانه در صبح روز 26 ام ژانویه [ سال 1991 ] آماده و مهیا کنند .    در این مقطع زمانی تعداد 76 فروند جنگنده میراژ اف 1 در گونه های ایی کیو و بی کیو در سرویس دهی نیروی هوای [ جمهوری عربی ] عراق قرار داشت که بیشتر از نیمی از این ناوگان در اختیار پایگاه اصلی و مرکزی خود [ پایگاه هوایی صدام حسین ] بود . در کل تعداد 25 فروند از این جنگنده ها برای نقل مکان [ از عراق ] به سوی ایران انتخاب شدند که پیش بینی می شد پناهگاه امنی در عملیات طوفان صحرا باشد .    میراژ ها به همراه تقریبا" 120 فروند از [ انواع ] هواگرد های [ بال ثابت ] دیگر موجود در نیروی هوایی عراق به همراه خلبانانشان به سوی ایران متواری شدند .   دوسال بعد از این ، همه این هواگردها توسط دولت ایران به عنوان بخش نسبتا" کوچکی از مطالبه ایران از بغداد به منظور جبران اثرات خسارات وارده [ غرامت جنگی ] عراق در جنگ با ایران که از سال 1980 تا 1988 در جریان بود ضبط و مصادره شدند .   در ماه می سال 1993 یک درخواست از طرف خلبانان پایگاه هوایی تاکتیکی سوم [ در همدان ] مبنی بر فعالسازی مجدد میراژ های ذخیره شده در پایگاه به سرفرماندهی نیروی هوایی ایران ارائه [ فرستاده ] شد دو ماه بعد [ امیر ] سرتیپ منصور ستاری [ سر فرماندهی وقت نیروی هوایی ایران ] درخواست [ دستور ] فعالسای مجدد میراژ های فراری عراقی با کمک تکنسین های جنگنده اف 4 فانتوم 2 مستقر در پایگاه سوم تاکتیکی [ همدان ] به همراه واحد جهاد خودکفایی نیروی هوایی مستقر در این پایگاه را به امضا رساند .    [ بدین ترتیب ] اولین میراژ اف 1 ایی کیو با شماره سریال 4651 [ پیشین نیروی هوایی عراق ] و ملبس به رنگ استتار سیاه و خاکستری در تاریخ 16 ام اکتبر سال 1993 به خلبانی سرهنگ بهروز نقدی بیک [ در ایران ] به پرواز در آمد .   پ.ن: لطفا" برای بازنشر در دیگر سایت ها نام و لینک زیرون به عنوان منبع و نام بنده به عنوان مترجم ذکر شود   پایان قسمت اول ... ادامه دارد