طرح فوق العاده هوشمندانه ای هست فقط با این ساختار پیچیده ، حساس و لایه لایه ، خیلی بعیده که در اثر برخورد مهمات 30 م م واکنش نشون نده . فکر میکنم  پس از برخورد گلوله های  ضد زره انفجاری-آتش زا در کالیبر بالا ، حداقل اولین لایه واکنشگر منفجر بشه و این انفجار باعث منفجر شدن خرج گودهای کوچک در لایه زیرین بشه .    این جوری مثل واکنش های زنجیره ای باعث افزایش خسارت در لایه زرهی در سطح گسترده ای میشه. البته مطمئن نیستم ولی شاید برای این مساله یه راه حلی پیدا کرده باشند.

انجام اولین ماموریت رزمی جنگنده F-16 عراقی   وزیر دفاع عراق در روز ششم سپتامبر ( 3 روز پیش ) اعلام کرد که جنگنده های F-16IQ این کشور که به تازگی از آمریکا تحویل گرفته شده اند ، در حمله به مواضع داعش استفاده شده اند که کاملا موفقیت آمیز بوده .   در جریان 15 حمله هوایی که با استفاده از مهمات هوشمند و هدایت شونده از قبیل موشک مَوریک با هدایت فروسُرخ و بمب پِیو وِی با هدایت لیزری  در استان های صلاح الدین و کرکوک انجام گرفته ، تعدادی از از اعضای داعش به همراه تجهیزات زرهی و پایگاه های آنها نابود شده.   http://www.mod.mil.iq/index.php?name=News&file=article&sid=1461 http://www.defense.gov/News/News-Releases/News-Release-View/Article/616367/statement-on-iraq-conducting-its-first-counter-isil-air-operations-using-f-16-f http://warisboring.com/articles/iraqs-new-f-16s-bomb-islamic-state/

  سلام دوباره عرض میکنم . والا در مورد برنامه های هایتک و محرمانه ای از این دست ، گستره اطلاعات بنده محدود به حد و مرزهایی هست که فکر میکنم این شرایط برای همه وجود داشته باشه ، البته به غیر از دست اندرکاران و مسئولان عالی رتبه این نوع برنامه ها.   اگر منظور شما از تسلیحات ارائه شده برای فروش ، مشتری و خریدار از یک کشور خارجی هست که باید خدمت شما عرض کنم با توجه به اطلاعات موجود در منابع قابل دسترس به صورت همگانی ، این سلاح تاکنون در اختیار هیچ کشوری قرار نگرفته ، حتی بریتانیا و اسرائیل.   و اگر منظور شما ، فروش به یگانی از نیروهای مسلح آمریکا به عنوان خریدار این سلاح هست ، که در این مورد هم با توجه به این که سرجنگی گرافیتی از دستاوردهای " آزمایشگاه تحقیقات نیروی دریایی آمریکا " یا NRL هست و رَوَند توسعه و تکاملش تقریبا بدون هیچ گونه دخالتی از سوی صنایع و پیمانکاران نظامی خصوصی آمریکا انجام گرفته ،  این سلاح با بودجه داخلی نیروی دریایی تولید و با بودجه خودش هم خریداری شد و پیش از جنگ اول خلیج فارس و آغاز عملیات طوفان صحرا ، بر روی تعداد محدودی از موشک های تاماهاک نصب شد.   و چند ماه پیش از آغاز عملیات نوبِل اَنویل در صربستان ، نوع بهبود یافته این سرجنگی در اختیار نیروی هوایی گرفت تا با بمب های LGB و JSOW اقدام به از کار انداختن نیروگاه های برق صربستان کنند.   پس از اون هم که در سال 2003 توسط نیروی هوایی دوباره بر ضد عراق از اون استفاده شد و تاکنون تمامی مدارک به دست آمده از بقایای آسیب دیده شبکه انتقال نیروی عراق و صربستان ، نشان دهنده استفاده از BLU-114 هست و نه چیزی دیگر.   عکس نوع بهبود یافته که در سال 2003 استفاده شد:   البته با فرمایش شما مبنی بر انعطاف پذیری و یافتن راه حل های بهتر توسط پتانسیل علمی و مالی ، 100% موافق هستم ولی در این مورد خاص ، سرجنگی گرافیتی به اذعان منابع گوناگون ، به قدری دارای ویژگی های محرمانه هست که اصولا وجود یک اَبَر سلاحِ برتر از اون کمی غیرمنطقی به نظر میرسه.   راستی در مورد پلتفورم مورد استفاده که بحثش بود ، چند تا مطلب جالب پیدا کردم . همون طوری که عرض کردم ، در عملیات طوفان صحرا سرجنگی گرافیتی فقط بر روی تاماهاک نصب و به کار گرفته شد . ظاهرا عملکردش بر روی این موشک کروز ، آنچنان رضایت بخش نبوده و انتظارات رو برآورده نکرده که در جنگ صربستان و حمله به عراق ، دیگه از تاماهاک به عنوان حامل این سرجنگی استفاده نشد و فقط به وسیله بمب های سقوط آزاد به کار گرفته شد.   http://www.hrw.org/reports/2003/usa1203/4.5.htm http://www.rand.org/content/dam/rand/pubs/monograph_reports/MR1365/MR1365.ch3.pdf http://ptgmedia.pearsoncmg.com/images/0131440217/samplechapter/0131440217_ch03.pdf

  جسارتا بابد خدمت شما عرض کنم که آمریکا فقط از همون نوع رشته ای که خودتون هم اشاره فرمودین استفاده میکنه و در مورد این نوع ابر ریزگرد تا حالا چیزی نشنیده ام. از بقیه توضیحات مفید شما هم بسیار استفاده کردم.  

  این خلبان عزیزمون انگار این خبر به گوششون نخورده  :winking:   http://news.police.ir/News/fullStory.do?Id=244238

  با تشکر فراوان از برادر F-14AA عزیز به دلیل یادآوری دوباره این تاسیسات ، تجهیزات و اقدامات که واقعا به جا و مناسب بود . اصولا بعضی مسائل بعد از مدتی از یاد و خاطرات فراموش میشه و یادآوری اونا آدم رو حسابی تکون میده و افکار و ذهنیات رو یه گردگیری حسابی میکنه .   موارد و مطالب مختلفی رو چندی از بزرگواران مطرح کردند که فکر میکنم دوستان عزیزمون MR9 و F-14AA به حد کافی و وافی به اونها پاسخ دادند و تکرار چند باره رویدادهای تاریخی و .... هیچ لزومی نداره.   انشاالله که خداوند به همه بندگانش اللخصوص مسلمانان این مرز و بوم یک مقداری سعه صدر و میانه روی و انصاف و عدالت عطا بفرمایند تا در آینده ، دیگه شاهد سقوط از این ور بام و آن ور بام و سردی با غوره و گرمی با کشمش نباشیم ، همان طور که در طول تاریخ چنین مردمانی بوده ایم و طعم تلخ مضرات و آسیب های آن را چشیده ایم ولی افسوس و دریغ از کوچکترین درس عبرت .   و اما درباره مواردی که نقل قول کردم . درباره خرید و تملّک این تجهیزات راداری و شنود توسط دولت وقت ایران ، به یاد یک مثال مشابه در زمان حال افتادم و این نکته که روابط میان حکومت ها یا بهتر بگیم انسان ها ، چه تغییرات و فراز و نشیب های عجیب و غریبی داره.   حتما اطلاع دارید که دولت قطر در جولای سال 2013 درخواست خرید یک واحد رادار هشدار زودهنگام حملات موشکی باند UHF و آن هم از پیشرفته ترین نوع آن در جهان یعنی AN/FPS-132 UEWR ساخت ریثیان رو به مبلغ 1.1 میلیارد دلار به آمریکا سفارش داده که قراره تا پیش از سال 2020 نصب و عملیاتی بشه.   با خودم فکر میکردم کار دنیا رو ببین ، چقدر راحت مفاهیمی مثل دشمنِ تهدید کننده و متحّد و استراتژی های کلان سیاسی-نظامی تغییر میکنند و این تغییر و تحولات چه پیامدهای تلخ و شیرینی رو به دنبال خودش میاره.   و اما در مورد بخش دوم که با رنگ قرمز مشخص کردم باید خدمت شما عرض کنم که آمریکا از سال 1955 رادار AN/FPS-17 رو در پایگاه پیرینچلیک در نزدیکی شهر دیاربکر ترکیه در اختیار داشت و با همه توان و پتانسیل خودش مشغول به کار و در حال ردگیری ماهواره ها و موشک های بالستیک شوروی بود . و بعد از اون هم در سال 1964 رادار بسیار پیشرفته تر و قدرتمندتر AN/FPS-79 در این پایگاه مستقر میشه و به همراه رادار قبلی ، وظیفه نظارت ، شناسایی و ردگیری رو با دقت بیشتری بر عهده میگیره .    این پایگاه راداری با توجه به این که در عرض جغرافیایی بالاتر و شمالی تری نسبت به بهشهر قرار گرفته و همچنین به دلیل فاصله کمترش تا سایت پرتاب های آزمایش موشکی شوروی ، از هر نظر مفیدتر و حیاتی تر بوده.   تجهیزات SIGINT/ELINT مستقر در بهشهر و کبکان رو هم بعضی منابع ، مرتبط با برنامه اِشِلون میدونن که طراحی و پیگیری اون بر عهده NSA بود و نه CIA .   و اصلا گذشته از این بحث ، توانایی هایی که سایت راداری پیرینچلیک ترکیه داشت و وظایف و ماموریت هایی که بر عهده اون بود ( توانایی SIGINT/ELINT هم برای اون ذکر شده ) ، به هیچ عنوان قابل مقایسه با تمامی سایت های شنود و ردگیری داخل خاک ایران هم نیست ، و درباره درجه اهمیت و سطح و جایگاه سایت بهشهر و امثالهم ، قطعا بزرگ نمایی ها و افسانه سازی های بسیاری صورت گرفته که دلایل و انگیزه های این مساله میتونه بسیار گسترده و مفصَّلا قابل بحث باشه.   حالا این که چرا آمریکا چند سال پس از استقرار و آغاز به کار سایت پیرینچلیک ترکیه ،  اقدام به راه اندازی سایت بهشهر میکنه ، جای سوال داره . شاید با ایجاد 2 پایگاه در دو کشور متفاوت ، قصد محکم کاری داشته اند !!   منابع زیادی درباره سایت راداری پیرینچلیک وجود داره که چند تا از بهترین و پر محتواترین هاشون رو انتخاب کردم :   http://www.spacetracker.us/ImageGalleryP.html http://www.310sw.afrc.af.mil/library/factsheets/factsheet_print.asp?fsID=14166&page=1 http://www.globalsecurity.org/space/facility/pirinclik.htm http://www.chambleyab.com/PDF%20Files/21st%20Wing%20History.pdf http://cryptome.org/jya/sh/sh3.htm http://mostlymissiledefense.com/2012/05/05/space-surveillance-sensors-millstone-hill-radar/ https://www.coursehero.com/file/10472563/Terms-List-for-Midterm/ http://www.dsca.mil/major-arms-sales/qatar-anfps-132-block-5-early-warning-radar

  سلام علیکم برادر EMP دانش پژوه . تا اونجایی که بنده اطلاع دارم ، فقط آمریکا سرجنگی گرافیتی رو در اختیار داره و در بمباران های صربستان و عراق از بمب های سقوط آزاد با این سرجنگی استفاده کرده . البته ادعاهای غیر معتبر و تایید نشده ای هم وجود داره که آمریکا فناوری ساخت این نوع بمب رو به تایوان هم داده.   و همچنین صربستان تعدادی از بمب های گرافیتی عمل نکرده و تقریبا سالم آمریکایی رو به روسیه تحویل داده که بنده تا این لحظه از به خدمت گیری این بمب در روسیه اطلاعی ندارم. http://english.pravda.ru/world/asia/24-10-2007/99405-graphite_bomb-0/ https://groups.google.com/forum/#!topic/soc.culture.yugoslavia/S9ZSBKNpDVs   حالا در اینجا دو تا مساله مطرح میشه . اول این که فناوری ساخت الیاف گرافیتی مناسب برای به کارگیری در این نوع سرجنگی ، در چه سطحی هست و آیا در کشور قابل دسترسه ؟   و مساله دوم که خیلی مهمتر هم هست ، روش و چگونگی چینش ، رهاسازی ، انفجار و  پخش این الیاف هست . همون طور که میدونید بمب BLU-114/B که حامل ریز بمب های حاوی رشته های گرافیت هست ، با سرعت پایین پرتاب میشه و با ترمزهایی هوایی سرعت خودش رو کمتر هم میکنه و در یک ارتفاع مشخص از هم میپاشه و اقدام به رهاسازی ریزبمب ها میکنه که خود اونا هم با یک آرایش و زمان بندی خاص ، الیاف رو رها میکنند.   و با توجه به این که مدرکی وجود نداره تا کاربرد این نوع سرجنگی در راکت  MLRS و موشک  ATACMS در نیروی زمینی آمریکا رو تایید کنه ، آیا میشه احتمال عدم تطبیق پذیری و کارکرد صحیح این سرجنگی در پرتابه های بالستیک پُر سرعت رو مطرح کرد ؟      راستی یادم رفت در مورد پهپاد-موشک کروز حامل مهمات یه مطلبی رو بگم . این طرح بیش از 8 ساله که در دارپا در حال پیگیری هست و اتفاقا همین هفته پیش خبر از اعطای قرارداد جدید توسعه اون داده شد که حتما خبرش رو کار میکنم و بعد از این که جزئیات بیشتری ارائه شد ، دوستان رو بی خبر نمیگذارم.

  خدمت استاد خودم برادر واریور گرامی سلام عرض میکنم .    نمیدونم چرا خدا قسمت بنده کرده و این سعادت رو داده تا هر دفعه به دلیل بحث پیرامون ماجرای پاتریوت و موشک بالستیک ، مزاحم و مصدّع اوقات شریف شما بشم . فکر میکنم اگر مباحث و مطالب بیان شده در حوزه بالستیک و ضد بالستیکِ موجود در تاپیک یمن  به صورت یکجا جمع آوری بشه ، خودش میتونه به یک تاپیک تخصصی عریض و طویل تبدیل بشه.   به هر حال چون همه سَروَران در همین تاپیک نظرات مرتبط خودشون رو عنوان کردند ، بنده هم تبعّیت میکنم.   ببینید برادر عزیز ، هر چند میدونم که همین الان ممکنه از سوی بعضی از برادران دوست داشتنی که تاج سَر بنده هستند ، به بزرگ نمایی ، تبلیغ ، پروپاگاندا و اقدام در جهت منافع دشمن متهم شوم ( که البته در گذشته شده ام ) ولی بنده هم درست مثل شما به هیچ عنوان نمیخوام در مورد پاتریوت و توانایی و ضعفش قضاوت کنم . بنده تا اونجایی که اطلاعات داشته باشم ، شواهد ، مدارک و اسناد رو ارائه میکنم و شما و اساتید دیگر هم همین طور ، مخاطبان و خوانندگان گرامی هم بر حسب سطح دانش و معلوماتی که دارند از طریق بُرهان علمی و بُرهان منطقی ، تجزیه تحلیل و تفسیر میفرمایند و برداشت شخصی خودشون رو از مجموع مطالب عنوان شده به عمل میاورند.     هفته نامه الکترونیک جِینز دیفِنس در تاریخ 27 آگست یعنی فردای حمله ، به حمله موشکی حوثی ها به کارخانه برق شهر جیزان عربستان اشاره داشته و در طی مقاله ای گفته نیروهای عربستان این موشک رو در ساعت 6:30 صبح با موفقیت رهگیری و نابود کرده اند .   در ادامه میگه که با بررسی عکس های ماهواره ای گوگل ارث متوجه شده اند یک واحد پاتریوت ( به نوعش اشاره ای نکرده ) در محوطه وسیع کارگاه ساختمانی دانشگاه نیمه تمام جیزان ( در فاصله 10 کیلومتری از کارخانه برق ) ، شناسایی شده که حداقل تا تاریخ 6 جولای در همون نقطه مستقر بوده و وجودش تایید شده.   همچنین میگه یک فایل ویدویی منتشر شده که نشون میده 2 فروند موشک از همون حوالی لانچ شده اند و بعدش 2 انفجار در آسمان دیده میشه که به احتمال زیاد یکی از اون انفجارها مربوط به رهگیری موشک اسکاد هست و انفجار دیگر ، نتیجه خود انهدامی خودکار موشک رهگیر. به دنبالش میگه این سومین حمله موشکی یمن به عربستان بوده که تاکنون هر 3 با موفقیت رهگیری شده اند.    استادان بنده حتما مطلع هستند که نشریه جِینز تا قبل از این که مدارک و اطلاعات موجود درباره یک رویداد توسط کارشناسان خبره این مجموعه تایید نشه ، اجازه پوشش و نشر اون رو نمیده . البته نمیگم اونا حرفشون سند هست و شک و تردیدی بهش وارد نیست ، ولی یادم میاد در همین تاپیک برادر واریور گرامی در جریان بحثی که اتفاقا اون هم درباره همین مساله بود ، سطح بالای اطلاعات کارشناسان این نشریه در موارد تا حدودی محرمانه نظامی رو تایید فرمودند.   و اما بحث فنی . میخوام باز هم صحبت های پیشین رو یادآوری کنم که سامانه های PAC-2 عربستانی که زمان زیادی از خریداری و خدمتشون میگذره و کمترین میزان به روز رسانی و توان افزایی بر روی اونها انجام شده ، به اذعان خود مقامات آمریکایی از توانایی کمی برای مقابله با موشک های بالستیک کوتاه برد برخوردار هستند .   و حالا که شما چند تا از گزینه های احتمالی و حدسی خودتون رو بیان فرمودید ، بنده هم میخوام یک احتمال رو مطرح کنم. به دلیلی که در بالا ذکر کردم ، کاملا منطقی هست که چند واحد از یگان های پاتریوت PAC-3 آمریکایی که وظیفه حفاظت از پایگاه های نظامی خودشون در داخل خاک عربستان رو بر عهده دارند ، برای حافظت از شهرهای پرجمعیت و مهم عربستان به مناطق مرزی با یمن منتقل شده باشند.   همون طور که میدونید شیوه درگیری و نابود کردن موشک PAC-3 به صورت HIT TO KILL یا برخورد فیزیکی بدنه به بدنه هست که از انرژی جنبشی خود موشک به اضافه یک سرجنگی بسیار کوچک که از میله های کوچک مدادی شکل تنگستنی تشکیل شده ، برای انفجار و نابودی سرجنگی موشک مهاجم استفاده میکنه.   دستاورد بزرگی که در پک-3 به دست اومده اینه که این موشک توانایی داره با سامانه راداری فعال دماغه خودش ( که به ادعای سازندش یعنی بوئینگ ، از معجزات حوزه رادارهای فعال موشکی هست ) با دقت بسیار زیاد و در ارتفاع بالا ، سرجنگی موشک بالستیک ( در صورت نوع غیر جداشونده ) و یا سرجنگی یک تکه جداشونده رو نشانه گیری کنه و بدون خطا مستقیما با اون برخورد کنه.   و این دستاورد به دلیل ترس از سرجنگی های نامتعارف هسته ای ، شیمیایی ، میکروبی حاصل شده که این ترس و خطر واقعی باعث شد تا سرمایه گذاری عظیمی در این حوزه صورت بگیره. پس از رهگیری موفق و برخورد مستقیم با سرجنگی ، بقایای مواد CBRN سرجنگی توسط جریانات شدید هوا در ارتفاع بالای اتمسفر ( JET STREAM ) ، پراکنده و جا به جا میشوند و خطر تحت تاثیر قرار گرفتن مناطق جمعیتی روی سطح زمین به وسیله این مواد از بین میره.   در صورت عدم نابودی کامل سرجنگی های نامتعارف ، عواقب بسیار وخیمی در انتظار منطقه سقوط اونا خواهد بود که به هیچ وجه قابل جبران نیست و به خوبی هزینه بالای تمام شده برای موشک PAC-3 و کلّیه موشک های رهگیر HIT TO KILL  رو توجیه میکنه.   و این تغییر و پیشرفت اساسی یکی از مهمترین درس های فرا گرفته شده در جنگ اول خلیج فارس هست که موشک های PAC-2 با سرجنگی ترکش شونده شامل قطعات ریز و کوچک تنگستن ، قادر به نابودی سرجنگی موشک مهاجم ( که اتفاقا احتمال بالایی بر شیمیایی بودن اونا مطرح بود )  نبوده اند و همون طوری که خودتون چند عکس قرار دادید ، موشک ها به شکل تقریبا کامل و بدون آسیب دیدگی بر روی زمین سقوط میکردند.   البته موشک های پک-2 هم بعد از اون دچار تغییرات و بهینه سازی های بنیادین شدند که در جریان آخرین بهینه سازی ها در سال 2005 ، توانایی برخورد مستقیم به بخش سرجنگی دماغه موشک بالستیک ، به اونا افزوده شد.   حالا میخوام چند تا عکس ارائه کنم که ضعف و ناتوانی شدید گونه های ابتدایی موشک PAC-2 رو که در سال های ابتدای دهه 90 میلادی عملیاتی شده بودند ، نشون میده : ( به خاطر حجم زیاد عکس ها پیشاپیش معذرت خواهی میکنم )   در مقابل موشک بالستیک کوتاه برد LANCE :       همون طوری که در خود عکس ها هم توضیح داده شده ، به دلیل معایب مدل های اولیه پاتریوت در بخش های مختلف از جمله طراحی ضعیف نرم افزار کنترل آتش ، سامانه پردازشگر درونی و هدایت داخلی موشک ، فیوز مجاورتی با زمان بندی ضعیف و ناکارآمد ، نوع و اندازه ترکش ها و شکل و نحوه پخش شدن اونا و ..... موشک هدف که از نوع لنس هست ، با مقداری آسیب دیدگی به مسیر بالستیک خودش ادامه داده و یا نهایتا از مسیر اصلی خودش منحرف شده .      و حالا اوج هنر و شاهکارش در مقابل موشک کروز هدف ، اون هم در سال 2000 :             همون طوری که به خوبی دیده میشه ، موشک PAC-2 اولیه در فاصله قابل ملاحظه ای از هدف خودش منفجر میشه و در عکس یکی مونده به آخر میبینیم که مقدار ناچیزی ترکش بهش اثابت کرده و در عکس آخر در حال ادامه مسیر دیده میشه.     خوب حالا اون رو با PAC-2 بهینه سازی شده در سال 2004 مقایسه کنید :     البته همون طور که ملاحظه میفرمایید ، موشک هدف در این آزمایش از نوع کروز سوپرسونیک هست ولی نکته قابل توجه برخورد با دماغه موشک هست که در موشک بالستیک سرجنگی در اون قسمت قرار گرفته . هدف هم به طور کامل نابود شده به طوری که بقایای متلاشی شده اون اصلا قابل تشخیص نیست.       حالا عکس های موارد رهگیری موشک PAC-3 رو قرار میدم :     در این عکس که توسط سایت رسمی لاکهیدمارتین منتشر شده ، ابتدا رهگیری یک موشک بالستیک کوتاه برد سوخت مایع از نوع M56A1 ساخت اُربیتال ساینسِز نشون داده شده و در ردیف پایین برخورد مستقیم با سرجنگی جداشونده موشک برد متوسط STORM که اون هم برد متوسط هست و مرحله اولش از مرحله دوم مینتمن-2 گرفته شده و سرجنگی اون ، که از نوع جداشونده و مانور پذیر هست از موشک پرشینگ-2 گرفته شده.       در این عکس ها هم رهگیری سرجنگی موشک STORM توسط PAC-3 به صورت کامل نشون داده شده . حجم کم بقایای انفجار به خوبی تایید کننده ابعاد و اندازه کوچک هدف میباشد .             سرجنگی بسیار کوچک موشک PAC-3 که در وسط و مرکز قسمت تغییر وضعیت و مانور ( متشکل از 180 عدد ریز رانشگر سوخت جامد  در ابعاد فشنگ شاتگان ) به وضوح دیده میشه.       بعضی از این موارد مدارکی هستند که از نتایج به دست آمده از آزمایشات واحدهای عملیاتی پاتریوت در نیروی زمینی ( که به صورت رَندُم از میان واحدهای در حال خدمت انتخاب میشوند ) و بعضی دیگر نتایج آزمایشات مستقل آژانس دفاع موشکی آمریکا با نظارت وزارت دفاع این کشور هستند که به صورت رسمی و در رسانه های عمومی منتشر شده اند .   همون طوری که در ابتدا هم خدمت شما عرض کردم ، به هیچ وجه نمیخوام نتیجه گیری و قضاوت کنم و ذکر این موارد ، فقط و فقط برای روشن شدن موضوعات مطرح شده از سوی شما بود که نقل قول کردم .   به هر حال به قول یکی از عزیزان که در همین تاپیک فرمودن : دو طرف به قدری دروغ گفته اند که آدم نمیدونه حرف کدوم طرف رو باور کنه ، در مورد این دست رهگیری ها هم هیچ احدی به جز اون کسانی که وظیفه رهگیری موشک های یمنی رو دارند ، نمیتونه موفقیت و یا شکست موارد رهگیری رو تایید کنه.   با تشکر از توجه و عنایت شما.     http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:http://www.janes.com/article/53865/yemeni-ballistic-missile-attacks-continue-against-saudi-arabia http://www.designation-systems.net/dusrm/app4/storm.html http://www.astronautix.com/lvs/storm2.htm http://www.prnewswire.com/news-releases/orbital-conducts-successful-suborbital-rocket-launch-for-us-army-75539942.html http://www.prnewswire.com/news-releases/lockheed-martins-pac-3-missiles-successfully-intercept-two-targets-during-flight-test-at-white-sands-missile-range-75483187.html http://www.prnewswire.com/news-releases/lockheed-martins-pac-3-missile-intercepts-target-in-white-sands-test-71905292.html http://www.lockheedmartin.com/content/dam/lockheed/data/mfc/pc/pac-3-missile/mfc-pac-3-pc.pdf http://mda.mil/news/gallery_pac3.html

  سلام علیکم . خیلی شرمنده ام که دیر جواب دادم . این پُست شما رو اصلا ندیده بودم و همین الان به طور اتفاقی به چشمم خورد .    ایده و طرح لانچر سنتورین در اوایل سال 2013 توسط یکی از مجموعه های صنعتی حوزه نظامی سطح متوسط انگلیس به نام چِمرینگ ارائه شد و با کمپانی ریثیان برای تامین موشک های این سامانه توافق حاصل شد. در پایان همون سال ( 10 دسامبر ) هم آزمایش پرتاب موشک جاولین از این لانچر انجام شد که با موفقیت یک هدف ثابت زمینی رو منهدم کرد.   از اون زمان تا حالا که حدودا 2 سال میگذره ، مطلقا هیچ خبری از این سامانه منتشر نشده و احتمال کنسل شدنش بسیار زیاده.   ظاهرا کمپانی چِمرینگ بر روی فروش این سامانه به نیروی دریایی بریتانیا خیلی حساب میکرده ، ولی تا به حال کوچک ترین نشانه و مدرکی مبنی بر علاقه اونا به این سامانه دیده نشده .  به کارگیری سامانه هایی از این دست هم به هیچ عنوان در برنامه های نیروی دریایی آمریکا جایی نداره.  احتمال پیدا شدن خریدار در میان کشورهای دیگر هم کار بسیار دشواری هست.   جالبه که در همون زمان معرفی این سامانه ، طراحان این سامانه شاهد پیدایش و معرفی راه حل ها و تجهیزات بسیار بهتر و کاربُردی تری نسبت به سنتورین بودند ولی ظاهرا تصور میکردند که شانس بالایی برای رقابت با سامانه های دیگه دارند.   به دلیل استقرار بر روی عرشه ، حفاظت بسیار ضعیفی داره و احتمال نابودی سامانه بر اثر برخورد مهمات ضعیف به اون بسیار بالاست و ویژگی بقاپذیری اون کم رنگ میشه . همچنین به دلیل پیچیدگی بی مورد و غیر ضروری که هیچ تاثیری هم در افزایش کارکرد اون نداره ، فاکتور قابلیت اطمینان و اعتماد رو پایین میاره.   قیمت تمام شده موشک جاولین برای نقشی که برای اون تعریف کرده بودند ( مقابله با حملات سوارم دریایی ) ، بسیار بالاست و بُرد کمش هم هیچ تناسبی با هدف سامانه نداره. با وجود سامانه های پرتاب عمودی کم حجم ، جمع و جور ، ساده ، با گنجایش بالا و بسیار ایمن و مطمئنِ مستقر در سیلوی توکار که از موشک هایی مثل گریفین ، هلفایر لانگبو ، بریمستون و به زودی پایک ( با اسپایک اشتباه گرفته نشود ) استفاده میکنند ، سنتورین تقریبا هیچ شانسی برای موفقیت نداره.   http://www.centurionlauncher.co.uk/ http://www.chemringcm.com/news-events/news/2013/19-02-2013.aspx http://investor.raytheon.com/phoenix.zhtml?c=84193&p=irol-newsArticle&ID=1883503

بنده هم در زمان انتخاب شما غایب بودم و همین جا میخوام تبریکات خودم رو خدمت شما تقدیم کنم . حقیقتا که انتخاب فرخنده و خجسته ایست . برادر عزیزمون MR9 گرامی در عین برخورداری از سطح دانش آکادمیک و گستره ای به غایت متنوع از علوم مختلف نظامی ، از تواضع و فروتنی مثال زدنی برخوردار هستند و در ضمن دارای صبر و حوصله غیر قابل تصور ( حداقل برای بنده ) در زمینه رساندن و انتقال مفاهیم و پیام های مَد نظرشون به خوانندگان مطلب میباشند.   در میانه رَوی هم که زبانزد خاص و عام هستند و انشاالله که با مدیریت ایشون بر فروم میلیتاری ، شاهد تغییرات و جهت گیری های بنیادین ، سازنده و مثبت باشیم .   خدمت برادر رضای بزرگوار و عزیز هم به خاطر اتخاذ این تصمیم بزرگ که نشان دهنده تحولات عمیق و نویدبخش پیشرفت و تعالی انجمن میلیتاری در آینده هست ، تبریک ویژه عرض میکنم. icon_idea  :coffee:  good_luck  :rose:

  با تشکر از توضیحات مفید شما . در مورد تولید این موتور به صورت تحت لیسانس و با مجوّز کاترپیلار در داخل ترکیه با شما موافقم و کاملا منطقی هست. ولی این موضوعی که شما بهش اشاره فرمودی یعنی توسعه و بهینه سازی موتور کاترپیلار ، فکر نمیکنم در حال حاضر ترکیه توانایی علمی و تجربی این کار رو داشته باشه .   همون طوری که میدونید موتورهای دیزل نظامی و در مجموع همه محصولات کاترپیلار ، در لبه فناوری و بالاترین کیفیت حوزه خودش در سطح جهان قرار دارند و این مساله که یک مجموعه صنعتی دیگه بیاد و موتوری رو که در بالاترین سطح طراحی و ساخت قرار داره ، ارتقا و بهبود روی اون انجام بده ، کاری بسیار دشوار ، پُر هزینه و زمان بَر هست.   من تا حالا به موردی از این دست بر نخورده بودم . بسیار سپاس گذار و خوشحال میشم اگر شما مورد مشابهی از بهینه سازی و ارتقای موتورهای نظامی کاترپیلار توسط کشور خریدار اون موتور و به صورت بومی میشناسید معرفی بفرمایید.   البته احتمال و فرضیه دیگری که میتونه مطرح بشه اینه که ، سازندگان سنگاپوری و تُرک خودروهای تِرِکس و آرما ، نیاز خود برای یک موتور با قدرت 450 اسب بخار رو به کاترپیلار اعلام کردند و گونه بهینه سازی شده و افزایش توان یافته موتور C9 رو سفارش داده باشند . و چون این موتورِ تغییر یافته در فهرست تولیدات استاندارد تجاری و قابل ارائه برای فروش توسط کاترپیلار نیست ، نوع موتور اعلام نشده .

  بله توربوشارژ داره . توی فایل PDF معرفیش که در ارسال قبلیم گذاشتم به این مورد اشاره کرده .  Turbocharged Aftercooled   حالا با فرض این که موتورش این مدل کاترپیلار نیست و به قول شما ناشناخته هست ، 1 - به نظر شما چه دلیلی میتونه داشته باشه که ترکیه نوع موتور رو اعلام نکرده ؟ تا به حال موردی ندیده بودم که نوع موتور یک خودروی نظامی ساخت ترکیه اعلام نشده باشه و ناشناخته بمونه. 2 - حدس شما درباره نوع موتور و سازنده اون چیه ؟ 3 - با توجه به شناخت و احاطه اطلاعاتی شما به صنایع نظامی ترکیه ، چقدر احتمال میدید که چنین موتوری به صورت بومی در داخل ترکیه ساخته بشه و توسط چه سازنده ای ؟

  یعنی :     شرمنده ام . به موضوع تاپیک بی ارتباط هست ولی چون که این برادرمون پرسیدن ، باید جواب بدم.    احتمال بارش این نوع خاص از تگرگ ، خیلی کمتر از تگرگ های گِرد و کُروی معمولی هست و فقط در شرایط مشخصی ساخته میشه . زمانی که تگرگ به دلیل جریانات شدید و آشفته درون ابرهای سیاه طوفان زا ، با سرعت زیاد در محور عمودی داخل توده ابر بالا و پایین میره و هر چه قدر این تلاطم درونی ابر که توربولنس نامیده میشه ، شدیدتر باشه اندازه تگرگ هم بزرگتر میشه.   حالا در بعضی موارد خیلی نادر که بیشتر در مناطق شرق مرکزی و جنوب شرق آمریکا به وجود میاد ، دمای هوا در لایه های مختلف توده ابر یکسان نیست و نوسانات شدیدی داره . هنگامی که هسته اولیه تگرگ ( که میتونه ذرات خاک ، غبار ، کانی های معدنی و مواد آلی میکروسکوپی باشه ) تشکیل میشه ، مولکول های آب به اون میچسبند و اندازه اون ذره اولیه بزرگ و بزرگتر میشه تا جایی که گاهی اوقات به اندازه مُشت انسان میرسه.    حالا این توده یخ زده ( تگرگ ) وقتی که وارد یه لایه هوا با دمایی بالاتر از نقطه انجماد آب میشه ، در اون لایه ابرها از ساختار بلورهای یخ به ذرات بخار و یا باران تغییر ماهیت میدن . با برخورد تگرگ به قطرات باران و هوای گرم ، نقاطی از سطح یخیش به صورت ناهمگون و تصادفی ذوب میشه و یک سِری فرورفتگی یا حفره کوچک پدید میاد و با توجه به این که دانه های تگرگ در ارتفاع توده ابر در حال بالا و پایین رفتن هستند ، دوباره به چندین لایه سرد برخورد میکنند و لایه های یخ بیشتری روی سطحشون تشکیل میشه. و دوباره این حرکت برخورد با لایه گرم و سرد به طور متناوب تکرار میشه.   حالا اگر این رویداد به صورت متوالی و در مدت زمان مورد نیاز اتفاق بیفته ، چنین اشکال عجیبی از تگرگ به وجود میاد که شبیه سَرگُرزهای میخ دار دوران باستان هست.   این برآمدگی های تیز و بسیار محکم ، توانایی نفوذ کنندگی پرقدرتی به این نوع تگرگ میده ( به دلیل رابطه معروف فشار-نیرو-سطح که با کاهش مساحتی که نیرو به اون وارد میشه ، فشار افزایش پیدا میکنه ) و پس از برخورد با اجسامی مانند بدنه فلزی خودرو ، چوب ، پارچه های ضخیم و بدن انسان ، مثل یک خنجر یا میخ به درون اون فرو میره و آسیب و خسارت شدیدی ایجاد میکنه که در موارد زیادی باعث متلاشی شدن مغز انسان و مرگ شده.   حالا در نیروی هوایی اسرائیل به دلیل کوچک بودن ، سَرد بودن به علت نداشتن هیچ گونه موتور و پیشرانه ( که باعث ایجاد اثر حرارتی میشود ) و داشتن توانایی نفوذ به داخل بتُن مسلح و سازه های زیرزمینی ( ویژگی بانکرباستر) ، بمب SDB رو به دلیل این شباهت ها با این نوع تگرگ ، به نام اون میشناسند.   البته ظاهرا در یکی از داستان های کُهن قوم یهود ذکر شده که ، خداوند به وسیله بارش بی امان این نوع تگرگ از آسمان ، یک قوم کافر و گناه کار رو به همراه شهر و دیارشان نابود کرده.   عکس های بیشتر از این نوع تگرگ :   http://addins.wkow.com/blogs/weather/wp-content/uploads/2010/06/WB_hail2.jpg http://whyfiles.org/wp-content/uploads/2010/05/hail.jpg http://biology.clc.uc.edu/fankhauser/Astronomy_Weather/Hail_stones/star_hail_P4060035crop.jpg http://stormgasm.com/6-7-09/IMG_4095%20copy.JPG https://metrouk2.files.wordpress.com/2012/06/article-1340920166208-13d560a0000005dc-954517_466x524.jpg http://stormgasm.com/6-7-09/IMG_4102%20copy.JPG http://stormgasm.com/6-7-09/IMG_4103%20copy.JPG http://www.noaa.gov/features/03_protecting/images/hail2.png http://www.k5kj.net/ChaseEvents/1995/19950505/95050527.jpg http://media-2.web.britannica.com/eb-media/29/24029-050-5D4B63F5.jpg

به خاطر ارسال پُست متوالی عذر خواهی میکنم ، امکان ویرایش نبود .   تاپیک " رزمایش پیامبر اعظم 9 " رو کامل و به دقت خوندم و از نظرات فنی و آموزنده بسیاری از دوستان بهره فراوان بردم . با مقایسه مطالب ، احتمالات ، فرضیات و حدسیات مطرح شده در اون تاپیک و واقعیت موجود ، میشه به این نتیجه رسید که عدم وجود دانش و آگاهی صحیح و کامل از یک پدیده ، میتونه به چه نتیجه گیری های اشتباه و دور از ذهنی منجر بشه که خود این مسئله میتونه باعث بروز اشتباهات خطرناک و جبران ناپذیری در محاسبات ما بشه .   اولین کاربری که در اون تاپیک به موشک RPK-6 VODOPAD اشاره کردند ، برادر سید محمد ( سِد مَمَّد ) بودند که باید به ایشون آفرین و مرحبا گفت و تقدیر کرد. ولی متاسفانه در ادامه تاپیک به دلیل عنوان کردن یک سلسله اطلاعات نادرست ، مقدار زیادی از ارزش کار خودشون رو کم کردن.      همون طوری که در ارسال قبلی عرض کردم ، این " اژدر راکتی " یا " اژدر پیشرانه دار " ، در صورت پرتاب از شناور سطحی ، مسافت بسیار کوتاهی رو در زیر آب طی میکنه ، شاید کمتر از صد متر.    بُرد اژدر UMGT-1 هم که در واقع سرجنگی این سلاح باشه ، فقط 8 کیلومتر و سرعتش هم حدود 75 کیلومتر در ساعت هست. یعنی از لحظه ورودش به آب ، مسافتی به طول  8 کیلومتر رو میتونه طی کنه  و این یعنی باید در فاصله 8 کیلومتری و یا کمتر از هدف خودش به داخل آب سقوط کنه.   و تازه این 8 کیلومتر برای درگیری با اهداف سطحی هست و نکته جالب اینه که هیچ کدوم از منابع روسی و انگلیسی موجود در اینترنت ، ابداً هیچ اشاره ای به درگیری موشک وُدُپاد و وِتِر با اهداف سطحی نکرده اند و به نظر میرسه که این توانایی به کُلّی نادیده گرفته شده و ظاهراً ماموریت و وظیفه اصلی این سلاح ،  درگیری و انهدام زیردریایی هاست.   و با توجه به این نکته و این که حداکثر عمق قابل دستیابی و تحمل این اژدر حدود 100 تا 500 متر میباشد ، برای اطمینان از رسیدن اژدر به عمقی که زیردریایی در آن قرار دارد ، فاصله نقطه سقوط اژدر به درون آب تا نقطه تقریبی زیردریایی ، باید از 8 کیلومتر هم کمتر باشد. در غیر این صورت فاصله بیش از بُرد میشه و سوخت موتور پیشران اژدر پیش از رسیدن به هدف تمام شده و ماموریت شکست میخورد.   همچنین سامانه هدایت صوتی اون هم در فاصله حدود 1200 تا 1500 متری از هدف ، روشن میشه و  شروع به جستجو میکنه.   سرجنگی این اژدر هم 60 کیلوگرم هست که اگر بخوایم اون رو با سرجنگی 250 تا 450 کیلوگرمی موشک های ضدکشتی مُدرن سوپرسونیک روسی که به صورت تخصصی برای نابودی ناوهای هواپیمابر ، رزم ناوها و ناوشکن های آمریکایی  طراحی شده اند مقایسه کنیم ، متوجه میشیم که این اژدر به هیچ عنوان قادر نیست تا ماموریت اون موشک ها رو انجام بده .   و همین مساله احتمال این که موشک وُدُپاد ، مشخصّاً برای انجام ماموریت ضد زیردریایی طراحی و ساخته شده رو افزایش میده.   گونه زیردریایی پرتاب وُدُپاد هم میتونه در عمق حدود 50 متری زیر آب لانچ بشه و حداقل بردش 10 و حداکثر بردش به گفته منابع روس ، بین 37 تا 50  کیلومتر هست که بعضی منابع غیررسمی اون رو تا 100 کیلومتر هم اعلام کرده اند .  لازم به توضیح است که به احتمال بسیار زیاد ، این بُردها با احتساب بُرد 8 کیلومتری زیر آبی اژدر اعلام شده.   در ضمن هیچ مدرکی موجود نیست که نشون بده که آیا میشه اژدر موجود رو با انواع دیگری از اژدر با بُرد و ویژگی های برتر و بهتر جایگزین کرد یا نه .       و اما در مورد نقل قول دوم از برادر سید محمد . باید خدمت عزیزان عرض کنم که تکنولوژی 30 سال پیش شوروی رو ، آمریکا 50 سال پیش یعنی از سال 1965 و با موشک سابراک UUM-44 SUBROC و سرجنگیِ اژدر مارک 46 در اختیار داشت که بردش 55 کیلومتر بود. و حتی چند سال قبل از اون هم در بُرد کوتاه تر ، موشک اَزراک RUR-5 ASROC رو در اختیار داشت.   که حدودا 25 سال پیش با گونه پیشرفته تر و عمود پرتاب RUM-139 VL-ASROC با سرجنگی اژدر مارک 54 جایگزین شد. این گونه عمودپرتاب اَزراک دارای بُرد 15 تا 20 کیلومتر هست .   http://www.designation-systems.net/dusrm/m-44.html http://www.americanhistory.si.edu/subs/weapons/armament/other/index.html http://www.navy.mil/navydata/fact_display.asp?cid=2200&tid=1500&ct=2 http://www.gyrodynehelicopters.com/asroc.htm http://www.navweaps.com/Weapons/WMUS_ASROC.htm       همچنین در همون 50 سال پیش ، فرانسه از موشک مالافُن استفاده میکرد که بُرد اون هم حدود 20 کیلومتر بود .    http://www.netmarine.net/f/armes/malafon/ http://tonnel-ufo.ru/eanglish/weapon/antisubmarine-missile-malafon.php http://www.escorteursrapides.net/maille-breze.html http://www.pinsmarine.com/mon_experience_1.html       حدود 15 سال هم هست که ایتالیا یک گونه ضد زیردریایی به نام " میلاس " از موشک ضدکشتی معروف خودش اُتُمات رو عملیاتی کرده که با بُرد 35 کیلومتر و یه اژدر قدرتمند ، از سلاح های بسیار خطرناک هست.   http://www.mbda-systems.com/products/maritime-superiority/milas/58/ http://www.finmeccanica.com/en/-/milas       یه 5 سالی هم میشه که کره جنوبی بر اساس موشک اَزراک آمریکایی ، یه نمونه بومی تولید کرده به نام HONG SANG EO یا کوسه سُرخ  که مشخصاتش بسیار شبیه به نمونه VL-ASROC هست. http://www.lignex1.com:8001/eng/business/business02_03_08.jsp   در مورد چین فرصت نشد جستجو انجام بدم ولی به احتمال خیلی زیاد اون هم باید از یه نمونه بومی که از روی انواع قدیمی روسی ساخته شده ، استفاده کنه.   حالا سوال بنده کم سواد اینه که منظور برادر سید محمد بزرگوار و دانش پژوه ( که انصافا از مطالعه مطالب ایشون در سایت ، لذت فراوان میبرم و دانش بسیار فرا میگیرم ) از این که هیچ کشوری تکنولوژی 30 سال پیش شوروی رو در اختیار نداره ، دقیقا چیه ؟؟؟   در پایان هم چند تا عکس میذارم که پروفایل پرواز موشک  91RE1 و نمونه های آمریکایی و کره ای رو به صورت شماتیک نشون میده.     موشک 91RE1 ( اونی که از زیردریایی شلیک شده ) از خانواده کلاب که پروفایل پروازش شباهت بسیار زیادی به وُدُپاد داره :       موشک سابراک :       موشک اَزراک :     نمونه قدیمی اَزراک که بوستر و اژدر به صورت جداگانه به خوبی دیده میشه :     موشک رِد شارک کره جنوبی :       راستی باید حتما مطلب هوشمندانه و مهمی رو که برادر لورد سولجِر توی تاپیک رزمایش نوشتن ، اینجا نقل قول کنم . واقعا جای تحسین داره.     https://books.google.com/books?id=l-DzknmTgDUC&pg=PA684&lpg=PA684&dq=umgt-1+torpedo%2BWARHEAD&source=bl&ots=2teKAYpgEj&sig=-_Yye_AlTYE9ywqFtzhm3W1TVt0&hl=en&sa=X&ved=0CCgQ6AEwAmoVChMIjPSspvbTxwIVxL8UCh2GDgvl#v=onepage&q=umgt-1%20torpedo%2BWARHEAD&f=true     با تشکر فراوان به خاطر عنایت و توجه شما به مطالب بنده.

با کسب اجازه از تمامی برادران بزرگوار و مدیران محترم ، مطالب مرتبط به موشک استالیون در تاپیک " روز صنعت دفاعی " رو  داخل تاپیک تخصصی خودش نقل قول کردم .       چون احتمالا قایق ها به دلیل کوچک و کم هزینه بودن ، از سامانه پرتاب سرد توسط هوای فشرده استفاده نمیکنند و ناچارا به شکل پرتاب گرم لانچ میشن .   در ضمن با توجه به این که منابع روس زبان گفته اند موتور سوخت جامد این موشک در لحظه خروج از آب روشن میشود و امکان روشن شدن و روشن ماندن آن در زیر آب وجود ندارد ( بر خلاف حوت ) تنها نتیجه ای که بنده میتونم بگیرم اینه که ما یه بوستر سوخت جامد رو به انتهای موشک اضافه کردیم تا سرعتش رو در لحظه پرتاب افزایش بدیم تا در نتیجه موشک مسافت بیشتری را از قایق دور بشه و خطر آتش خروجی موتور موشک و یا میس فایر و انفجار و.....  قایق را تهدید نکنه . ( این فرضیه شخصی بنده است و پتانسیل کامل برای به چالش کشیده شدن را دارد )    هیچ ارتباطی با تحمل قایق ندارد و اساسا پرتاب این موشک از شناورهای سطحی به همین گونه است.   لطفا رجوع کنید به پاسخ بالا  icon_arrowu   همون طوری که دوستان هم اشاره کردند ، مسافت طی شده در زیر آب بسیار کم است و قادر به انجام سناریوی مطرح شده نمیباشد.   1و 2  کاملا درسته. االبته در ادامه توضیح میدم.   خیر . آزمایشی نیست و همون طوری که عرض کردم ، پرتاب از روی شناورهای سطحی به همین طریق انجام میگیره . به دلیل این که این موشک نیاز داره تا در داخل آب به وسیله سامانه هدایت درونی خودکار ، مسیر خودش رو تنظیم کنه و بعد از طی کردن یک مسیر U شکل ( از سطح به عمق و از عمق به سطح ) زمان قرار دادن خودش در ترجکتوری مناسب رو به دست میاره.   در ضمن به 2 دلیل روس ها از روش کولد لانچ استفاده کردند :   1- در زمان ساخت این موشک ، در شناورهای ناوگان دریایی شوروی به اندازه ای از تسلیحات و مهمات گوناگون و با تعداد زیاد در گوشه گوشه شناورها استفاده میشد که عملا هیچ فضای اضافی برای مهار آتش و گازهای پر حجم موتور این موشک وجود نداشت و این آتش و گاز ویرانگر میتوانست آسیب ها و خطرات جدی برای شناور ایجاد کند. در واقع طراحی شناورها زمانی انجام شده بود که این موشک هنوز وجود خارجی نداشت و بعد از آن هم به دلیل راضی بودن مقامات از روش کولد لانچ و همچنین صرفه جویی عالی در مقدار فضای اِشغال شده ، در تمامی شناورهای آینده هم از همین روش استفاده شد.   2 - به علت هزینه بسیار بالای ساخت سیلوهای مقاوم به شوک حرارتی و ضربه ای آتش پیشرانه موشک ، مقامات نیروی دریایی شوروی از به کارگیری اونا صرف نظر کردند و با استفاده از کنیسترهای حمل و پرتاب ارزان قیمت که فاقد ویژگی های مذکور بودند ، به سادگی از سامانه لانچ سردِ هوای فشرده بهره گرفتند.   در قایق تُندروی ما هم با توجه به لانچ گرم ، بدون شک یا از کنیسترِ یک بار مصرف استفاده شده و یا دائمی و مقاوم به حرارت آتش.   در بالا عرض شد  icon_arrowu   پاسخ این سوال رو عرض کردم   icon_arrowu   1 - خیر    2 - خیر    3 - فقط بخش اول تا حدودی درست است.   بخش اول کاملا درسته .   ولی نوک موشک به هیچ وجه شبیه حوت نیست بلکه دارای دماغه نیم کره میباشد. بقیه فرمایشات شما هم متاسفانه نادرست هستند.   کاملا درسته.    البته مقایسه ابعاد این سلاح با موشک های مورد اشاره شما ، خیلی قابل استناد و علمی نیست . خیر . مافوق صوت است با سرعت کمی بیش از 1 ماخ . ولی برد کوتاه است.   خیر. نادرست است.   پاسخ فرمایشات شما ، پیشتر ذکر شد.   در مورد موشک حوت کاملا درست فرمودید و باید اعتراف کنم که پاسخ شما یکی از موارد نادری هست که در فضای اطلاعات نظامی به زبان فارسی ، به این نکته مهم اشاره داشته . کَویتِیشِن به اندازه ای پُر سر و صدا هست و آنچنان اثر صوتی از خودش به جا میگذاره که تا مسافت های طولانی به وسیله سامانه سونار زیردریایی های دیگه به راحتی کشف و ردیابی میشه و عملا مکان تقریبی زیردریایی شلیک کننده اون رو لو میده و بزرگترین ، مهم ترین و حیاتی ترین ویژگی یک زیردریایی رو که به جرات میتونیم بگیم فلسفه وجودیش وابسته به اون هست ، یعنی پنهان کاری رو ، از بین میبره.   اشکوال برای زمان و دوره خاص خودش و کیفیت و کمیت تهدیدات اون دوره  و استراتژی ها و تاکتیک های کلان رزم دریایی در اون بازه زمانی ( جنگ سرد ) طراحی شده و خود روسیه هم همین امروز به جایگاه واقعی این اژدر پی برده . اما کشورهایی مثل ما ، با دارا بودن همه اون شرایط و موقعیت و ویژگی های ذکر شده ، میتونه استفاده های مفیدی از اژدر حوت ببره.   بقیه فرمایشات شما هم به جز اون قسمت که به حرکت زیر آبی در مرحله پایانی اشاره کردید ، نادرسته.   قسمت اول کاملا درسته ولی بخش دوم خیر.   پاسخ شما هم پیشتر ذکر شد  icon_arrowu   خیر قابل تنظیم نیست و همون طور که پیشتر عرض کردم ، فقط به مدت زمان تعیین جهت و تنظیم مسیر حرکتی در زیر آب بستگی دارد.   خیر . پاسخ شما هم پیشتر داده شد icon_arrowu    ===============================================================     ببینید دوستان ، استالیون یا وُدُپاد یا وِتِر  فقط یه موشک بالستیک سوخت جامد با سر جنگی اژدر تایپ 40 هست . نمونه و معادل آمریکایی اون موشک سابراک و نمونه جدیدترش اَزراک هست و نمونه پیشرفته روسی اون هم ، موشک های  91RE1 و 91RTE2 از خانواده کلاب هستند .   همون طور که خدمت شما بزرگواران عرض کردم ، این موشک به صورت لانچ سرد و با موتور خاموش به درون آب پرتاب میشه و بعد از طی کردن مسافتی کوتاه به کمک همون نیروی پرتاب اولیه و وزن خودش ، یه مسیر U شکل رو زیر آب طی میکنه و به وسیله یه موتور راکتی سوخت جامد کوچک و کمکی تا سطح آب میاد بالا و بلافاصله بعد از رسیدن به بیرون آب به طوری که در هوا قرار میگیره ، موتور اصلی روشن میشه و با سرعت کمی بیشتر از 1 ماخ ( تا 1.5 ماخ هم گزارش شده ) یه مسیر بالستیک کاملا ساده و عادی رو ( مشابه موشک های بالستیک کوتاه برد ) تا نزدیکی هدف خودش طی میکنه و بعد از رسیدن به فاصله و ارتفاع مناسب که از طریق کامپیوتر سامانه هدایت درونی محاسبه میشه ، مکانیزم آزادسازی اژدر فعال میشه و اون رو رها میکنه .   بعد از رهاسازی ، چتر نجات و کاهنده سرعت این اژدر که در همه مدل های معمولی اون هم وجود داره ، باز میشه و به آرامی ارتفاع کم میکنه و به داخل آب میفته . سپس موتور اصلی اژدر که از نوع تک شَفت با سوخت شیمیایی واکنشی با آب و پروانه چرخان معمولی هست ، روشن میشه و با سامانه اکتیو و پَسیو صوتی هدف خودش رو پیدا و با اون برخورد میکنه .   این موشک برای انهدام اهداف مهمی که تایم سِنسیتیو هستند و باید به سرعت از کار بیفتن و یا نابود بشوند ، کاربرد داره . مثلا یه ناوهواپیمابر در 100 کیلومتری شماست و هر جوری که حساب میکنیم این موشک تنها راهی هست که میشه در سریع ترین زمان با اون درگیر شد. ( مثلا همه خلیج فارس ها و فاتح و نور و قادر و نصر و کرم ابریشم و جنگنده و اژدرهای معمولی و هارپون و ....... یا در دسترس نیستند و یا این امکان براشون وجود نداره که با یه شناور خیلی مهم به سرعت درگیر بشوند )   و همون طور که میدونید ، ناوگان سطحی دریایی دشمن ، هم توانایی درگیری با این موشک در فاز میانیش و در ارتفاع بالا رو داره و هم از روش های اکتیو و پسیو برای مقابله و فریب و انحراف اژدر اون استفاده میکنه . ولی نمیخوام اینجا هیچ درصدی از نرخ موفقیت این سلاح در مقابل ناوگان دریایی آمریکا ارائه کنم.   البته یه نکته هنوز ذهن خودم رو مشغول کرده . اون دود کم حجم و رقیق با رنگ قهوه ای روشن که بعد از خروج موشک ما از زیر آب ، از دماغه موشک خارج میشد و کاملا از دود غلیظ و تیره رنگ موتور اصلی موشک متمایز و متفاوت بود ، نفهمیدم چی میتونه باشه .     شرمنده خیلی خسته شدم و دیگه جون نداشتم ترجمه کنم . این مشخصات اژدر UMGT-1 یا همون تایپ 40 هست :   The main properties UMGT-1  — caliber torpedoes — 400mm; — length of 3.48 meters; — diameter torpedo-400mm; — the diameter of the parachute system — 500mm; — weight — 720 pounds; — warhead weight — 60 pounds, of TNT — 100 pounds; — range of actions to 8 kilometers when the command "Attack"; — speed of up to 41 node; — depth min / max — 15/500 meters; — shallow depth of the sea — 100 meters.       منابع برای استالیون :   http://warfare.be/db/catid/312/linkid/2111/ http://militaryrussia.ru/blog/topic-448.html http://zonwar.ru/morskoj/Korabelnoe_vooruzhenie/Starfish.html http://ot-a-do-ya.org/Enc/RI-SSSR-RF/WeaponShip/PKRK-PLRK/RPK2.aspx#.VeHetSWqqkp     منابع برای اژدر تایپ 40 : http://www.navweaps.com/Weapons/WTRussian_post-WWII.htm http://survincity.com/2012/07/universal-compact-homing-torpedo-umgt-1/ http://www.weaponsystems.net/weapon.php?weapon=HH14%20-%20UMGT-1 http://milit.ru/torpedoes.htm     عکس های بیشتری از استالیون و اژدرش :       لانچرهای سرد ( هوای فشرده ) :     موشک های استالیون و استارفیش و کلاب به همراه سرجنگیِ ( اژدر ) آنها به تفکیک :       اژدر UMGT-1 :           طریقه پرتاب همین اژدر از بالگرد و هواپیما :     از همه برادران عزیزی که فرمایشاتشون رو در اینجا نقل قول کردم و باعث شدم تا ذهنشون به این قضیه مشغول و معطوف بشه ، و همین طور از همه برادران بزرگواری که سرشون رو با این مطالب طولانی به درد آوردم ، صمیمانه عذر خواهی میکنم .   ممنون از لطف و توجه شما.

  بله در مورد تیونینگ کاملا درست میفرمایید . ولی بنده خیلی جستجو کردم و مدرکی مبنی بر این که اتوکار ،بهینه سازی و یا تیونینگی بر روی این موتور انجام داده باشه پیدا نکردم.   از طرف دیگه ، بحث تیونینگ بر روی موتور خودروهای تجاری که برای مصارف روزمره و زمان صلح طراحی و تولید میشن با خودروهای رزمی که قراره در میدان نبرد استفاده بشن ، خیلی متفاوت هست . اصولا تجربه ثابت کرده که موتورهای نمونه پایه از قابلیت اطمینان و بقاپذیری بیشتری نسبت به موتورهای تقویت شده برخوردارند.   فقط کافیه تا در فوروم های مرتبط با خودرو یه جستجوی مختصر انجام بدیم تا نظرات صاحبان خودروهای با موتور تقویت شده کارخانه ای را با نظرات صاحبان خودروهایی دقیقا از همان مدل و با همان حجم موتور ولی در مدل استاندارد و پایه ، بررسی کنیم . متوجه میشیم که هزینه های نگهداری و فرسودگی موتورهای تقویت شده به مراتب بیشتر هست.   دلیلش هم اینه که موتورهای تیونینگ شده ، با روش های متنوعی از قبیل افزایش میزان اختلاط هوا به سوخت و یا استفاده از توربوشارژرها و سوپرشارژرهای بزرگتر و قوی تر ،  از یک حجم ثابت موتور ، قدرت و گشتاور بیشتری رو استحصال میکنند . در اکثر موارد این تغییرات باعث افزایش فشار و دمای احتراق داخل محفظه سیلندر میشه که خود این عوامل باعث استهلاک بیشتر و کاهش عمر مفید قطعات موتور و افزایش هزینه های تعمیر و نگهداری و تعویض قطعات میشه.   قدرت تولیدی بیشتر به همراه کار فیزیکی سنگین تر ، تَنِش و فشار بیشتری رو به تمامی مجموعه موتور و سیستم انتقال قدرت وارد میکنه و این عامل هم مستقیما باعث فرسایش و استهلاک بیشتر میشه.   تمامی این فاکتورها ، برای ضریب اعتماد و اطمینان و بقاپذیری یک خودروی نظامی در میانه میدان جنگ ، بدترین و خطرناک ترین دشمن به حساب میاد.

  عرض سلام و خسته نباشید دارم خدمت شما برادر سخت کوش و باهوش . مطلب مفید ، آموزنده و البته عبرت آموزی هست .    در مورد موتور باید خدمت شما عرض کنم که ، این موتور همون طوری که از نامش پیداست و شما نوشتی ، ساخت کاتِرپیلار و از نوع دیزل هست . شرکتی با نام دیزل که سازنده این موتور باشه وجود نداره .   و نکته بعدی اینه که ، سایت رسمی کاترپیلار ، قدرت این موتور رو حداکثر 375 اسب بخار اعلام کرده ونه 450 اسب.  تازه گونه بزرگتر و حجیم ترِ 9.3 لیتری این مدل هم ، حداکثر قدرتش 400 اسب شده .  حالا چه جوری میشه که اتوکار قدرت این موتور رو بر روی آرما 450 اسب اعلام کرده ، جای سوال داره . ( با توجه به این که احتمال دخل و تصرف و افزایش قدرت بر روی این موتور از سوی کارخانه اُتوکار خیلی بعید به نظر میرسه )   http://www.cat.com/en_US/products/new/power-systems/industrial/industrial-diesel-engines-lesser-regulated-non-regulated/18396452.html http://www.cat.com/en_US/power-systems/industrial/industrial-diesel-engines-highly-regulated/18279848.html

  با تشکر مجدد از شما برادر کریزی داکتر فرهیخته به خاطر عکس ها و توضیحات درباره هابِر . بنده به هیچ وجه اعتقاد ندارم که هابر یا امثال هابر شیطان هستند ، هدفم اینه که یادآوری کنم میان انگیزه های خوب و بد ، حق و باطل ، خِیر و شَر یا هر اسم دیگری که بخوایم روش بذاریم ، همیشه باید یه حد و مرزی قائل بشیم و به خاطر دستاورد غیر انسانی و غیر سازنده یه انسان ، هر چقدر هم که بزرگ و تاریخی باشه ، خودمون رو مُلزَم به تحسین و تقدیر ازش ندونیم .   در مورد دانشمندان آلمان نازی هم به عقیده بنده اون عده ای که در آمریکا و یا شوروی ، دستاوردهای مفید و مثبت و بَشر دوستانه داشتند بسیار قابل احترام و تقدیر هستند ولی اون دسته ای که دستاوردهای ضد انسانی و پلید ( از جمله تسلیحات کشتار جمعی) داشتند ، به هیچ عنوان لایق کوچکترین احترام و تحسینی نیستند.   اما در مورد این عکس که نقل قول کردم.   تصویر کلیشه ای یک سرباز آمریکایی که همیشه در ذهن بسیاری از مردم وجود داره ، مربوط به جنگ جهانی دوم هست . شاید هالیوود نقش زیادی در این باره داشته . ولی برای خیلیا جالبه بدونن که در جنگ جهانی اول ، سربازان آمریکایی از لحاظ تجهیزات و پوشش و سلاح ، نه تنها هیچ برتری قابل توجهی نسبت به ارتش کشورهای دیگه حاضر در جنگ نداشتند بلکه در مواردی از اونا ضعیف تر هم بودند.   و وقتی که امکانات و تسلیهات اونا رو با ارتش کشورهای دیگه در جنگ جهانی دوم مقایسه میکنیم ، متوجه پیشرفت عظیم و معنادار و برتری تقریبا مطلق آمریکایی ها نسبت به کشورهای اروپایی و آسیایی میشیم و این مساله نشون دهنده سرعت انفجاری پیشرفت و توسعه در همه ارکان ، در بازه زمانی جنگ اول تا دوم هست.   در پایان چند تا عکس مستند و پوستر تبلیغاتی از نیروهای آمریکایی در جنگ جهانی اول میذارم :               اینم یه سایت فوق العاده عالی درباره تمامی جنبه های پروپاگاندای رسانه ای کشورهای درگیر در جنگ اول هست :   http://www.ww1propaganda.com/world-war-1-posters/american-ww1-propaganda-posters?page=27

برنامه جایگزینی هواپیمای جاسوسی U-2 با یک نمونه پنهانکار     لاکهیدمارتین قصد دارد تا برای جایگزینی یو-2 ، کار توسعه یک هواپیمای پنهانکار را با بهره گیری از تمامی ویژگی ها و توانایی های این هواپیمای جاسوسی ، آغاز کند. قرار است تا سال 2019 تمامی ناوگان یو-2 با پهپادهای گلوبال هاک جایگزین شوند . پرنده ای که به گفته مقامات لاکهیدمارتین ، درست همانند یو-2 برای نفوذ و انجام عملیات در مناطق هوافضای رقابتیِ دشمن به هنگام جنگ ، طراحی نشده و تنها در زمان صلح قادر به انجام وظایف خود به شکل کامل و بی نقص میباشد.   آزمایشات مکرّر و گوناگون نیروی هوایی در زمینه ارزیابی خستگی ، فرسودگی ، خوردگی و تغییر شکل سازه و بخش های دیگر هواپیمای یو-2 ، به وضوح نشان داده که این پرنده توانایی خدمت تا سال 2045 را دارا میباشد ولی به دلایل افزایش روز افزون تهدیدات در مناطق با ریسک بالا ، چاره ای جز بازنشستگی زودرَس در سال 2019 نمانده.   این هواپیمای جدید که باید دارای ویژگی های پرواز در ارتفاع بالا و در مدت زمان طولانی باشد ، فعلا با نام مستعار RQ-X و یا UQ-2 شناخته میشود و قرار است از حسگرها و ابزار آلات جمع آوری اطلاعات بهینه سازی شده مشابه یو-2 استفاده کند.   بودجه حال و آینده نیروی هوایی شرایطی را به وجود میاورد که نیاز به استفاده از یک هواگرد یکسان ، در زمان صلح و جنگ را طلب میکند. این پرنده میتواند سرنشین دار و یا بدون سرنشین باشد و احتمالا از موتور F-118 جنرال الکتریک استفاده خواهد کرد که به اندازه کافی قدرتمند است و نیاز به اختصاص و صرف هزینه گزاف برای طراحی یک موتور جدید از آغاز را مرتفع میکند.   حمله و سرنگونی یک هواگرد بدون تسلیحات ، بازتاب دهنده پیام جنگ است و از سوی دیگر سرنگونی یک پرنده بدون سرنشین از سوی کشورهای متخاصم مانند کره شمالی ، بسیار آسان و محتمل میباشد . در صورتی که استفاده از یک پرنده سرنشین دار ، حامل و منتقل کننده یک پیغام قدرتمند سیاسی به کشورهای دشمن محسوب میشود.   به گفته مقامات لاکهیدمارتین ، نیروی هوایی هنوز نیازها و اولویت های خود را درباره این هواپیمای جدید اعلام نکرده ولی در صورت دانستن این اطلاعات پایه و عدم تغییر آن تا مراحل پایانی توسعه ، اسکانک وُرکز میتواند در سریع ترین زمان ممکن و با کمترین هزینه ، این پرنده را طراحی و ارائه نماید . یکی از تجارب ارزنده لاکهیدمارتین ، استفاده از پوشش مواد جاذب امواج رادار در یو-2 میباشد که با صرف هزینه بسیار پایین ، تاثیرات شگرفی بر روی توانایی پنهان کاری این پرنده گذاشت.   مسئول این برنامه در نیروی هوایی نیز اضافه کرده که ، هنوز بازه زمانی مشخصی برای به خدمت گیری این پرنده مشخص نشده ، ولی قطعا به صورت رقابتی و در جریان مناقصه میان کمپانی های دیگر مانند بوئینگ ، نورثروپ گرومن و جنرال اَتُمیکز پیگیری خواهد شد.   در سال های 2001 و 2009 ، برنامه طراحی و تولید نمونه بی سرنشین یو-2 از سوی لاکهیدمارتین مطرح شده بود که هیچ گاه مورد توجه و حمایت نیروی هوایی قرار نگرفت . هچنین به دلیل نا تمام ماندن پروژه پهپاد پنهانکار RQ-3 DARKSTAR ، این پرنده هرگز موفق به انجام پرواز آزمایشی نشد و هم اکنون جای خالی آن در نیروی هوایی به روشنی حس میشود.   http://www.flightglobal.com/news/articles/lockheed-skunk-works-designing-next-gen-u-2-spy-plane-415842/ http://breakingdefense.com/2015/08/will-lockheed-build-a-stealthy-u-2-successor/ http://www.flightjournal.com/blog/2015/08/20/u-2-replacement-under-review/  

بررسی تازه ترین تحولات فروش 2 ناو میسترال فرانسوی     در طول یک ماه گذشته ، فرانسه برای فروش 2 ناو میسترال خودش با کشورهای زیادی گفتگو و رایزنی کرده . در اوایل ماه آگست ، اولین کشورهایی که تمایل خود را برای خرید این دو کشتی اعلام کردند ، کشورهای مصر و عربستان سعودی بودند.  به این ترتیب که مقامات عربستان سعودی از دولت مصر درخواست میکنند تا نیروی دریایی خود را به گونه ای مجهز و قدرتمند کنند تا توانایی اعمال نیرو و نفوذ نظامی در منطقه دریای سرخ و مدیترانه را داشته باشد.   مصر میتواند با استفاده از این دو کشتی ، تعداد 1000 نفر نیرو به همراه خودروهای زرهی و بالگرد را برای مداخله نظامی در کشورهایی مانند لیبی و یمن به کار گیرد. مبلغ قرارداد فروش این دو کشتی در حدود یک میلیارد و سیصد میلیون دلار عنوان شده.   همچنین در یک مناقشه نظامی احتمالی در خلیج فارس بر سر حق مالکیت جزایر سه گانه ابوموسی ، تنب بزرگ و تنب کوچک که مورد ادعای امارات متحده عربی میباشد ، عربستان سعودی میتواند از این دو ناو به عنوان یک اهرم قدرت و نیرویی تاثیرگذار در توازن نظامی و سرنوشت رویدادهای این منطقه استفاده کند. از سوی دیگر ، اتحادیه عرب میتواند از این دو ناو در غالب نیروی مشترک نظامی و در راستای حفظ منافع کشورهای عرب منطقه  و تَقرّب و گسترش اهداف و همکاری های بِینابِنی، بهره گیری کند .   ترکیه نیز به دلیل نداشتن رقیبِ منطقه ایِ برخوردار از نیروی دریایی قدرتمند در سطح خود ، به گونه ای که ترکیه را نیازمند به استفاده از ناو ترابری با ویژگی های میسترال نماید ، تاکنون هیچ علاقه ای به خرید این دو کشتی نشان نداده . البته در این مورد ، روسیه در نظر گرفته نشده ، زیرا ترکیه با داشتن این دو ناو نیز ، تقریبا هیچ امتیازی در ایجاد توازن قوا با روسیه در دریای سیاه نخواهد داشت. بدون شک تهدیدات یونان و سوریه نیز چنین افزایش توانی را طلب نخواهد کرد.   به جز عربستان سعودی و مصر ، کشورهای دیگری مانند کانادا ، هند ، سنگاپور ، مالزی ، برزیل و قطر ، تمایل خود برای خرید و به کارگیری این دو ناو اعلام کرده اند.   یکی از دلایل فروش احتمالی به مالزی ، رفتار خصمانه و تنش زای چین در منطقه دریای چین جنوبی عنوان شده و انتظار میرود که افزایش قدرت تهاجمی دریایی مالزی و کشورهای دیگر این منطقه ، مانع و سدّی در برابر قدرت طلبی و گسترش نفوذ نظامی چین باشد. به گفته کارشناسان ، همین علت میتواند یکی از انگیزه های فروش احتمالی به هند نیز قلمداد شود. البته به گفته کارشناسان ، فروش این دو ناو به یکی از دو کشور مالزی و یا هند نیز تاثیر معناداری بر روی محدود ساختن توان دریایی چین نخواهد داشت.   رسانه های فرانسوی در چند هفته گذشته حتی پا را از این نیز فراتر گذاشته و ادعای ابراز علاقه و تمایل خرید از سوی کشورهای چین و آمریکا را هم مطرح کرده بودند . گزینه هایی که از هر نظر بسیار نامحتمل و دور از ذهن میباشد.   در حال حاضر با توجه به ظواهر امر و شواهد و قرائن ، مصر و عربستان محتمل ترین خریداران میسترال میباشند.   https://www.stratfor.com/analysis/saudi-arabia-and-egypt-covet-new-assault-ships http://www.defensenews.com/story/defense/naval/ships/2015/08/09/mistral-dispute-russia-settled-france-eyes-exports/31278439/ http://www.latribune.fr/entreprises-finance/industrie/aeronautique-defense/rafale-mistral-jean-yves-le-drian-en-malaisie-et-en-inde-500279.html# http://www.defenseindustrydaily.com/russia-to-order-french-mistral-lhds-05749/ http://www.valuewalk.com/2015/08/malaysia-buy-mistral-warships-from-france/

  سلام علیکم . خیلی شرمنده ام ولی دقیقا متوجه نشدم این برنامه چه جوری انجام شده . 6 انتحاری با 4 خودرو ؟؟ یعنی 2 تا ماشین با 2 سرنشین و 2 تا ماشین دیگه با یک سرنشین ؟ من تا حالا هر چی انتحاری دیدم ، تک سرنشین بوده و اصلا نیازی به نفر دوم نیست .    بعدش در ادامه خبر عنوان میشه ، شامل اعضای آلمانی ، تاجیک ، سوری ، عربستانی . بعدش میگه انتحاری اهل غزه عامل شهادت بوده !!   نکنه منظورش این بوده که انتحاری غزه ای به صورت جداگانه و در زمان دیگری نسبت به اون 6 نفر با 4 خودرو حمله کرده ؟؟!!!   البته میدونم که این مساله شاید برای بسیاری از عزیزان خواننده مطلب ، بی اهمیت باشه و اصلا بهش توجه هم نکنند و بگذرند ، ولی برای آشنایی با روش و چگونگی حمله و شهادت نیروهای عراقی و همین طور بررسی و ارزیابی کیفیت خبررسانی منابعی از این دست ، روشن شدن جزئیات میتونه خیلی مفید باشه .

  این منبع میگه یمن هم از دارندگان کنکورس هست .  http://weaponsystems.net/weapon.php?weapon=BB06%20-%20AT-5%20Spandrel   چند تا از کاربرای ویکی لیکس هم گفته بودن که کنکورسه.

  بله دیگه آدم خوبی بوده و در زمان جنگ ، کاملا به کشورش تعلق داشته و با خفه کردن و کور کردن و هدیه کردن مرگِ تدریجی و زَجرآور به دشمنان کثیف و پَستِ غیر آریایی ، حسابی دِینِ خودش رو به کشورش ادا کرده . اُپِنهایمِر هم دربست و کُمپلت به مامانِ میهنش تعلق داشته و 250,000 جَپز و اسلاپز  رو جزغاله کرده و وجدانش از این خدمت بزرگ و تاریخی به کشورش غرق در غرور و آرامش شده .   نمیدونم چرا وقتی به چنین دانشمندانی فکر میکنم یاد روایت حضرت ابراهیم و نَمرود میوفتم . حتما داستانش رو شنیدید. برای انداختن حضرت ابراهیم (ع) به درون آتش عظیمی که خیال درست کردنش رو داشتند ، هیچ راهی پیدا نمیکردند ، چون  قرار بود اندازش به قدری بزرگ باشه که مثل دریایی از آتش به نظر بیاد . و قاعدتا امکان نزدیک شدن و پرت کردن یک نفر به درون این آتش عظیم و سوزان ، بدون سوختن و هلاک شدن افراد حمل کننده ، غیرممکن بود .    اینجا بود که شیطان در قالب یک پیرمرد درمیاد و به شکلی مرموز و مخفیانه به سراغ یکی از مهندسان نظامیِ ( یا به روایتی دانشمندی اهل فن ) دَربار  در داخل کاخ فرمان روایی نمرود میره و با ترفندهایی به صورت غیرمستقیم ، شیوه و دانش ساخت منجنیق رو به اون آموزش میده . و برای اولین بار این سلاح به دست انسان ساخته میشه و بقیه داستان رو هم که میدونید. مدارکش در روایات متعددی موجوده و علاقه مندان میتونن به راحتی مطالعه کنند.   جالبه بدونید در کتاب خاطرات یکی از دوستان نزدیک ادوارد تِلِر ( پدر بمب گرماهسته ای یا هیدروژنی ) نقل شده که ، حدودا یک سال قبل از به ثمر رسیدن تحقیقات تلر ، اطرافیانش متوجه میشن که رفتار و کردارش به شکل عجیبی تغییر کرده و رفت و آمد زیادی به یکی از جنگل های نزدیک به محل زندگیش داره . بیشتر اوقات به تنهایی و با چند برگ کاغذ سفید و قلم به اعماق جنگل و قسمت های خالی از سکنه میرفته . دوستش نقل کرده که مقامات سازمان های اطلاعاتی و امنیتی که نظارت شدیدی بر روی دانشمندان ارشد برنامه های سِرّی داشتند ، از این رفت و آمد ، به خوبی آگاه بودن و هیچ گونه شک و شبهه جاسوسی و برمَلا کردن اطلاعات محرمانه، نسبت به تلر نداشتند و به هیچ عنوان از رفت و آمد غیر عادیش به جنگل ممانعت نمیکردند.   دوست ادوارد تلر در ادامه میگه ، ادوارد همیشه از یک دوست خوب و دانشمندی بسیار باهوش صحبت میکرد که هیچ کس در محل کار یا زندگیش اون رو نمیشناخت و هرگز اونو ندیده بودند . به همین خاطر تصور میکردند که فشار کاری بر روی تلر باعث شده که برای خودش یک دوست خیالی بسازه .   تلر هم مثل هابر جوهود بوده . خداوند متعال هم در قرآن در موارد متعدد به همکاری و همیاری متقابل میان جنیان کافر ( شیاطین ) و انسان های کافر اشاره میکنه.   میدونم که بیان کردن این مطالب ، اتهام خرافه گرایی و انحراف و تئوری توطئه و مُرید رائفی پور و نقی پورفَر و ..... مسائل این چنینی رو به دنبال داره ولی سَر برادران عزیز رو درد آوردم تا به خاطر سپردن یک سری حقایق رو در گوشه ذهن ، یادآوری کرده باشم تا اگر زمانی خواستیم درباره خوب یا بد بودن فردی نظر بدیم ، بیشتر تامل کنیم.

  کارایی موشک بالستیک قاره پیمای DF-41 همانند موشک های S-300 روسیه است  icon_eek  icon_eek  icon_eek   انصافا حق بدید که انتخاب صورَتَک مناسب برای ابراز احساسات  و  واکنش به این جمله  کار بسیار سختیه و بنده به همین چشمان از کاسه بیرون زده بسنده میکنم و آبروی ایرنا رو بیش از این نمیریزم .   پس کارشناسان نظامی ایرنا تشخیص فرموده اند که کارایی این به آن همانند است . خوب دیگه چه چیزایی کاراییشون همانند همدیگست ؟؟ .....  جای خالی را پُر کنید.   درضمن نام موشک هم " دُنگ فِنگ " میباشد .    منبع اصلی خبر : http://freebeacon.com/national-security/china-tests-new-long-range-missile-with-two-guided-warheads/

موضوع بسیار ارزنده و آموزنده ای بود . به شما برادر پارسای گرامی خسته نباشید و مراتب تشکر خودم رو تقدیم میکنم.  نکات بسیار مهم و عبرت های پند آموز فراوانی در این مطلب وجود داره که البته عنوان تاپیک به خوبی بیانگرش هست.   نتیجه علم و دانش بدون تقوا و تذکیه نفس ، منجر به خلق پدیده هایی میشه که فقط و فقط باعث خشنودی و قهقهه شیطان و مُریدان و همکارانش میشه . همون طوری که رابرت اُپِنهایمِر و ویگنِر و تِلِر و اولام ، راه دانشمندان شرور قبل از خودشون رو ادامه دادن و اربابشون رو خوشحال تر از همیشه کردند.    و دیگه این که ، هیچ انسانی از گزند لغزش و سقوط به پرتگاه حیوانیت در امان و مصون نیست . حتی انسانی که تعداد بسیاری از هم نوعان خودش رو از گرسنگی نجات داده باشه و بشردوستانه ترین و ارزشی ترین دستاوردها رو در کارنامه خودش داشته باشه.    گاهی اوقات دست زدن به چنین اعمالی با دلایلی بسیار پر تمطراق و فریبنده توجیه میشوند ، میهن پرستی ، دفاع از خاک و ناموس ، دفاع در مقابل توسعه طلبی ، پاک کردن کره زمین از نژاد پَست تَر ، اجبار در زیر فشار و تهدید مقامات قدرتمند ، تحقیق و توسعه و دانش اندوزی ، علاقه شخصی ، بیماری روانی و جنون کشتار  و .......   ای کاش در سایت میلیتاری به موضوعات از این دست ( دو روی یک سکه )  بیشتر و گسترده تر پرداخته میشد.