مشخصات: 1)جنگ افزاري است خودكار كه بوسيله ناظم آتش بصورت خودكار و به ضامن در مي آيد. 2)با هوا خنك ميشود. 3)با فشار مستقيم گاز باروت مسلح مي شود. 4)با خشاب 20تيري تغذيه ميشود . 5)بوسيله نفر حمل ميشود. 6)دستگاه نشان روي آن بسادگي قابل تغيير و تنظيم است. مختصات : 1)كاليبر 62/7ميليمتر (30/0اينچ) 2)وزن بدون خشاب 200/4كيلوگرم 3)طول سلاح بدون سرنيزه 5/102سانتيمتر 4)سرعت ابتدايي گلوله در ثانيه اول 800متر بر ثانيه 5)نواخت تير بطور علمي 500الي600تيردر ثانيه 6)نواخت تير بطور عملي 120الي150تير در دقيقه 7)تعداد خان 4 عدد 8)گردش خان از چپ به راست 9)برد موثر بدون دوربين 400متر 10) برد موثر با دوربين 600متر 11)برد نهايي 3500 متر ماموريت: تيراندازي برعليه نفرات دشمن. سازمان وخدمه : جنگ افزار ژ-3 سلاحي است انفرادي ،داراي يك نفر خدمه و برابر جدول سري ام در كليه رسته ها. انواع تفنگ ژ-3: دونوع مختلف داريم: 1)با قنداق تاشو(به منظور سهولت در امر پرش) 2)با روپوش و قنداق پلاستيكي مقدورات: 1.قدرت زياد نسبت به تفنگهاي مشابه با اندازه طول فشنگ ومرمي. 2.دقت تير به خاطر طول مناسب لوله. 3.مجهز به دوربين براي استفاده در مسافتهاي بيشتر از 400 متر و همچنين مجهز به دوربين ديد در شب. محدوديتها: 1.عدم تغذيه با خشاب بيشتر از 20 تيري بعلت بلندي طول فشنگ. 2.لگد تفنگ نسبت به جنگ افزارهاي انفرادي كه داراي فشنگ هاي كوتاهتر است بيشتر است. 3.موارد گير نسبت به جنگ افزارهاي انفرادي بيشتر است. نامگذاري قطعات: 1.لوله و متعلقات 2.گلنگدن و متعلقات 3.دستگاه چكاننده و متعلقات 4.قنداق و متعلقات 5)روپوش لوله 6)شعله پوش 7)بند 8)خشاب بازو بسته كردن بطريق زير است: الف)باز و بسته كردن مختصر جهت نظافت جنگ افزار است كه خدمه قبل از تيراندازي به منظور آگاهي از سالم بودن قطعات جنگ افزار انجام مي دهد اين نوع بازو بسته كردن مخصوص خدمه مي باشد. ب)باز و بسته كردن كامل كه مخصوص تعويض قطعات بوده مخصوص افراد فني است. ج)باز و بسته كردن مخصوص كه شامل تعمير قطعات ويژه جنگ افزار است كه افراد متخصص تعميراتي مجاز به باز و بسته كردن آنها مي باشند. -------------------------------------------------------------------------------- باز و بسته كردن جنگ افزار ژ-3 (براي نظافت) 1)قبل از باز كردن اسلحه را به ضامن كنيد. 2)خشاب را برداريد. 3)تفنگ را خالي كنيد(دستگيره آتش را به عقب كشانده مطمئن شويد كه خزانه خالي است دستگيره را رها كنيد و جنگ افزار را رو به هوا گرفته وماشه را بچكانيد). عمل سلاح جنگي: 1.تظاهر: عبارت است از ظاهر شدن يك عدد فشنگ در مسير گلنگدن توسط فشار صفحه خوراك دهنده. 2.ادخال: عبارت است از هدايت يك عدد فشنگ در مسير گلنگدن كه توسط شاخه هاي گلنگدن در اثر پيشروي آلات متحرك فشنگ مزبور را در مسير گلنگدن قرار گرفته توسط شاخه هاي گلنگدن به داخل لوله هدايت مي گرددوعمل ادخال انجام مي شود. 3.بسته كردن: ضمن پيشروي آلات متحرك پيشاني جنگي گلنگدن به ته خزانه لوله چسبيده و عمل بسته شدن انجام مي گيرد.بنابراين بسته شدن برخورد پيشاني گلنگدن به ته خزانه لوله مي باشد. 4.چفت شدن: چون در موقع بسته شدن پيشاني جنگي به ته لوله برخورد مي كند در اين حال بدنه آلات متحرك در اثر فشار فنر ارتجاع هنوز به سمت جلو حركت مي نمايد در نتيجه اين فشار به هادي سوزن منتقل مي گردد و سبب مي شود كه غلطكهاي روي هادي سوزن حركت نمايند و از داخل گلنگدن خارج مي شود و در داخل مقر خود در بدنه قرار مي گيرد. 5)ضربت زدن: در موقع چفت شدن فاصله سوزن وپيشاني جنگي كم مي گردد وهنگامي كه ماشه مي چكانيم چخماق به ته سوزن ضربت زده و نوك سوزن از سوراخ پيشاني جنگي خارج شده و به ته چاشني فشنگ ضربت مي زند. مرحله دوم ـ زمانيكه آلات متحرك در اثرفشار گازباروت به عقب حركت مي نمايد اعمال زير انجام ميشود: 1)رها شدن: فشار گاز باروت به پيشاني جنگي گلنكدن سبب مي گردد كه غلطكها به مارپيچهاي مقر خود برخورد نموده و به داخل گلنكدن برود و در نتيجه به هادي سوزن فشار آورد و فاصله بين گلنكدن متحرك را برقرار مي نمايد. 2)باز شدن: جدا شدن پيشاني جنگي گلنكدن از ته خزانه لوله. 3)مسلح شدن: ضمن عقب نشيني آلات ماهيچه تحتاني آلات متحرك چخماق را به عقب مي خواباند ودر نتيجه سرپايه آتش با دهانه عقبي چخماق درگير ميشود و جنگ افزار مسلح ميگردد. 4)اخراج: خارج شدن پوكه از خزانه لوله توسط فشنگ كش. 5)پرش: پرتاب پوكه بخارج توسط فشنگ پران. -------------------------------------------------------------------------------- گير و رفع گير عدم تظاهر فشنگ ظاهر نشده و فشنگ داخل خشاب نمي باشد. 1)فنر صفحه خوراك دهنده كه ضعيف يا شكسته است. رفع گير :فنر صفحه خوراك دهنده تعويض شود. 2)بدنه خشاب فرورفتگي دارد يا خشاب قر شده است. رفع گير :خشاب را عوض كنيد. 3)خشاب كثيف است و صفحه درميان آن گير ميكند. عدم ادخال (فشنگ داخل لوله نميباشد) 1)جان لوله كثيف است. رفع گير :جان لوله را تميز كنيد. 2)فنر ارتجاع ضعيف يا كثيف است. رفع گير :فنر ارتجاع را عوض كنيد. 3)فشنگ كثيف يا معيوب است . رفع گير :فشنگ را عوض كنيد. عدم چفت شدن (غلطكها در مقر مربوطه قرار نمگيرد. ) 1)دستگيره آتش محكم به جلو رها نشده است. رفع گير :مجددا دستگيره ها را به عقب بكشيدو رهاكنيد. 2)فنر ارتجاع شكسته يا ضعيف است. رفع گير:فنر ارتجاع را عوض كنيد. 3)غلطكها شكسته يا معيوب است. رفع گير :گلنگدن را عوض كنيد. 4)ريلهاي بدنه كثيف است. رفع گير:ريلهاي بدنه را تميز كنيد. عدم ضربه زدن 1)بدنه ضامن آتش روي ضامن است . رفع گير :برگه را از ضامن خارج كنيد. 2)فنر چخماق شكسته يا معيوب است. رفع گير: آن را عوض كنيد. 3)فنر سوزن شكسته يا معيوب است . رفع گير :آن را عوض كنيد. 4)سوزن شكسته يا معيوب است. رفع گير :آن را عوض كنيد. 5)مهمات معيوب است. رفع گير :فشنگ را خارج كنيد و فشنگ ديگري بگذاريد. عدم رها شدن (مرمي از فشنگ رها نمي شود.) 1)چاشني يا باروت فشنگ فاسد شده است. رفع گير :فشنگ را عوض كنيد. 2)فشنگ آموزشي مي باشد. رفع گير :فشنگ را عوض كنيد. 3)مرمي معيوب است ودر لوله گير ميكند. رفع گير :فشنگ را عوض كنيد. 4)لوله كثيف است و گلوله گير ميكند. رفع گير:لوله تميز شود. 5)سر لوله ضربه خورده واز خروج مرمي جلوگيري مي كند. رفع گير:اسلحه عوض شود. عدم باز شدن و برگشت 1)غلطكها به علت كثيفي در مقر خود گير كرده و محكم شده . رفع گير:غلطكها را آزاد كرده و تميز و روغن كاري شود. 2)جان كثيف است. رفع گير:جان لوله را تميز ميكنيم. 3)ريلهاي بدنه صدمه ديده است. رفع گير :براي تعمير آن اقدام كنيد. عدم اخراج (بوته از داخل جان لوله خارج نمي شود.) 1)فنر فشنگ كش معيوب يا شكسته است. رفع گير: فشنگ كش را عوض كنيد. 2)فنر فشنگ كش معيوب يا شكسته است. رفع گير:فنر آن را عوض كنيد. 3)پوكه تغيير شكل داده است.(در داخل جان لوله است) رفع گير:پوكه را با سمبه خارج كنيد. 4)جان لوله كثيف است. رفع گير :جان لوله را تميز كنيد. عدم پرش پوكه(بخارج پرتاب نميشود.) 1)فشنگ پران شكسته است. رفع گير:فشنگ پران را عوض كنيد. 2)محل خروج پوكه آسيب ديده است. رفع گير:آن را تعمير كنيد. 3)اسلحه كثيف است و آلات متحرك بخوبي عقب نمي آيد. رفع گير:اسلحه تميز و روغنكاري شود. عدم مسلح شدن(اسلحه مسلح نمشود.) 1)دهانه هاي چخماق شكسته است. رفع گير:چخماق را تعويض شود. 2)پايه آتش معيوب است. رفع گير:پايه آتش تعويض شود. خشاب خشاب تشكيل شده ا ست از: 1)استوانه خشاب 2)صفحه خوراك دهنده 3)فنر صفحه خوراك دهنده 4)صفحه زيرين يا نگه دارنده كه بصورت كشوي در زير خشاب قرار ميگيرد كه مانع خروج فنر وصفحه خوراك دهنده به بيرون ميباشد. انواع مهمات ژ-3 1)فشنگ جنگي 2)فشنگ مانوري 3)فشنگ گازي(براي پرتاب نارنجك تفنگ)(برد تا150متر) 4)فشنگ مشقي (داراي مرمي فولادي) روشهاي نشانه روي 1)ايستاده 2)بزانو 3)دراز كش 4)نشسته 5)هجومي قبل از شروع تير اندازي 1)براي هريك نفر تير انداز بايد يكنفر كمك تعين كند. 2)تيراندازها درخط آتش (دريك صف )وبه فاصله معين حدود فاصله30 پلو در پشت زيلو ايستاده و تفنگ درروي زيلو درجلوي تير انداز به نحوي به سر لوله جلو يا به طرف سيبل باشد روي زمين قرار گيردو هر كمك به فاصله دو قدم پشت سرتيرانداز قرار ميگيرد. نكته: تصوير خط نشانه :از روزنه ديده بنوك مگسك زير خال سياه تشكيل شده است. وضعيتهاي تيراندازي اين وضعيت در محلهايي كه داراي علفزارهاي باشد و يا به دلايلي وضعيت تيراندازي درازكش مسير نباشد براي تيراندازي در خود شيب مورد استفاده قرار ميگيرد. الف)حالت نشسته: -بند تفنگ را بلند كرده -نيم به راست -پاها را به اندازه عرض شانه باز كرده و با دست راست تفنگ را گرفته و با كمك دست چپ روي زمين مي نشينيم سپس باسن خود را آنقدر به سمت عقب مي كشيم تا ارتفاع زير زانو با سطح زمين حدودا يك وجب باشد. -آن گاه بند تفنگ رازير بازوي چپ انداخته واز قسمت كم به طرف جلو خم مي شويم بازوي دست چپ راروي مبخش پا قرار مي دهيم بطوري كه استخون آرنج از روي مبخش پا رد شده وبازوي چپ به بخش استخوان مماس باشد. ب)تيراندازي در حالت ايستاده: معمولا در زمينهايي كه داراي عوامل طبيعي و مصنوعي باشد و يا در موقع هجوم مورد استفاده قرار ميگيرد اين وضعيت در مسافت100متربدونبدون استفاده از تكيه گاه اعمال شود براي استفاده ازاين وضعيت روبه هدف مي ايستيم بند تفنگ را بلند كرده و يك به راست كامل كرده به دست فنگ نماييد پاهاي خود را به اندازه عرض شانه باز كرده به نحوي كه عمود به هدف و پاي راست عمود بر امتداد پاي چپ سپس به وسيله سنگيني بدن تفنگ را متوجه هدف نموده وتعادل خود را روي دو پا حفظ ميكنيم آنگاه بند راپشت بازوي چپ قرار داده وبا دست چپ روپوش لوله را بگيريد و با دست راست قنداق تفنگ را بلند نماييم تا دستگاه نشانه روي با چشم راست در يك امتداد قرار گيرد پنبه قنداق را در گودي شانه قرار داده به نحوي كه دست راست با سطح شانه يا كف پا كمي بلندترباشد يا قرار گيرد تيرانداز لازم است تيغه تفنگ را محكم گرفته و با فشار آن را به عقب بكشيد. ج)تيراندازي در حالت درازكش: اين وضعيت داراي استقرار و راحتي بيشتر ميباشد ازاين وضعيت در زمينهاي پست و هموار و سنگرهاي استقراري درازكش و علفزارهاي كوتاه و از پشت خاك ريزها استفاده ميگردد. براي استفاده از اين وضعيت رو به هدف مي ايستيم بند اسلحه را بلند كرده پس يك نيم به راست نموده و به دست نموده به نحوي كه دست چپ در جلوي روپوش و دست راست روي پنجه قنداق رابه اندازه 70سانتيمتر درجلوي زانوي پاي راست بگذاريد سپس روي پهلوي چپ خود خوابيده و بند تفنگ را به پشت بازوي چپ انداخته وآرنج دست چپ خود رادرامتدادزانوي راست و قنداق تفنگ و هدف روي زمين قرار دهيد و قنداق تفنگ را محكم در داخل شانه قرار دهيد قبضه تفنگ به دست گرفته و آرنج را به طرف زمين آنقدر پايين دهيد تا شانه ها در سطح افقي قرارگيرد وسپس به هدف نشانه روي كنيد و گردن بايد نرم و آزاد باشد و گونه بطور محكم به قنداق مماس باشد . تذكر: انگشت سبابه در ناحيه بين سر انگشت و بند دوم با ماشه تماس پيدا مي كند بطوري كلي بهتر است كه اصولا هيچ قسمت از انگشت با قبضه تماس نداشته باشد. د)تيراندازي بحالت بزانو: اين وضعيت اغلب در زمينهاي مسطح يا ضد شيب مورد استفاده قرارميگيرد براي اتخاذ اين وضعيت به طرف هدف مي ايستيم بند تفنگ را بلند كرده سپس به راست كامل انجام مي دهيم سپس تفنگ را با دست چپ از ناحيه جلوي روپوش لوله بگيريد ودست راست خود را روي پنجه قنداق قرار دهيد و پاي چپ را به اندازه عرض شانه بطرف جلو و كمي به چپ بگذاريد سپس روي پنجه پاي راست تكيه كرده و زانو را به طرف پايين بدهيد تا به زمين برسد وباسن خود را روي پاشنه پاي راست قرار داده و آرنج چپ را مقداري در روي زانوي چپ به طرف جلو قرار داده و قنداق را در گودي شانه بگذاريد قبضه را با دست راست محكم بگيريد آرنج راست لازم است افقي و كمي پايين تر از سطح افق باشد سپس سنگيني خود را به طرف جلو روي ساق پاي چپ قرار داده و به هدف نشانه روي كنيد. تيراندازي در وضعيت هجومي اين وضعيت بروي مواضع مضنون دشمن در برد كوتاه (تا50متر)و آخرين مرحله هجوم در رزم و در جنگل و جنگلهاي خياباني و يا هر جايي كه محل دشمن به وسيله نور يا صدا مشخص ميشود و بطور كلي بروي هدفهاي نزديك در زمانيكه فرصت جهت اتخاذ وضعيت و نشانه روي نمي باشد بسيار موثر است. براي اتخاذ اين وضعيت تيرانداز پاهاي خود را به اندازه عرض شانه (تاجايي كه بهتر بتواند تعادل خود را حفظ نمايد)و از يكديگر باز نموده ومقدار كمي پاي چپ را جلوتر از پاي راست قرار مي دهد و سپس زانوها رااز مبخش و بدن خود را از ناحيه پهلوها بطرف جلو خم مينمايد .دست چپ از قسمت جلو دستگيره آتش را به نحوي ميگيرد كه شست دست در بالا و روي روپوش لوله تفنگ و بازوي چپ تقريبا كشيده باشند و دست راست قبضه تپانچه اي شكل را محكم گرفته و ساعد دست راست روي قنداق فشار وارد كرده و آن رادر پهلوي راست(تهيگاه راست)مهار ميكندتيراندازشعاع چشمها را روي هدف متمركز و لوله تفنگ را همواره درسمت هدف و محلي كه شعاع ديد به آن تمركز دارد قرار مي دهد . نكات زير در وضعيت هجومي لازم الا جرا مي باشد: 1)وزن بدن روي هر دو پا تقسيم مي گردد و سنگيني بدن روي كف پا به خصوص پنجه پا ميباشد. 2)پاها از يكديگر به اندازه عرض شانه باز شده و زانوها كمي از مبخش خميدگي داشته و پاي چپ كمي جلوتر از پاي راست قرار مي گيرد. 3)بدن از قسمت پهلو ها بطرف جلو خميدگي داشته و كاملا نفر تيرانداز بايد راحت و مسلط باشد. 4)لوله تفنگ همواره در سمت هدف و محلي كه شعاع ديد به آن تمركز دارد قرار گرفته باشد. 5)براي مورد اصابت قراردادن هدفهاي ناگهاني در سمت هاي مختلف از گردش تمام بدن استفاده ميگردد.

یک فروند هواپیمای F7 نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، روزگذشته به علت نقص فنی بعد از درخواست فرود اضطراری از برج مراقبت باند فرود پایگاه چهاردهم شکاری مشهد در ساعت 45/14 راس ساعت 15 در حوالی شاندیز مشهد سقوط کرد و واژگون شد. روابط عمومی نهاجا اعلام کرد : از دو فروند هواپیمای F7 که دیروز از تهران به مقصد پایگاه چهاردهم شکاری امام رضا (ع) در پرواز بودند ، یک فروند از آنها به علت نقص فنی نتوانست خود را به باند فرود پایگاه چهاردهم برساند و سقوط کرد. به گفته جانشین معاونت عملیات نیروی هوایی ارتش خلبان این هواپیما ، ستوان یکم محمد امین فیاضی قبل از سقوط هواپیما با چتر نجات از کابین هواپیما خارج و به سلامت در زمین فرود آمده است. وی گفت: گزارش کامل علت سقوط این هواپیما بعد از بررسی کارشناسی تیم اعزامی به منطقه منتشر خواهد شد. آويا

۱-موشك هارپون(AGM-84 Harpoon) موشک هارپون یکی از معروفترین و قویترین سلاح های ضد کشتیست که با وجود عمر طولانی آن هنوز یکی از موشک های اصلی ضد کشتی در نیروی دریایی آمریکا و بسیاری از کشورهای جهان از جمله ایران است(هارپون به معنی نیزه ی شکار نهنگ است) موشک هارپون بسور اختصاصی و تنها برای مقابله با کشتی ها ساخته شد و اولین بار به خدمت نیروی زمینی و دریایی آمریکا در آمد موشک هارپون بدلیل نیاز شدید نیرو های هوایی و دریایی در مدل های مختلف به تولید انبوه رسید بعدها موشکSLAM که به معنی (Stand-off Land Attack Missile) است از روی آن تولید گردید در 1965 نیروی دریایی بصورت آزمایشی در قالب یک طرح پژوهشی بر روی موشک برای مقابله ی سطحی با زیر دریایی ها و با برد 45 کیلومتر شروع به بررسی نمود پس از نابودی رزم ناو اسرائیلی Eilat توسط دو ناوچه ی موشک انداز ساخت روسیه در 1967 احمیت این پروژه دوچندان شد چرا که نیاز به یک موشک ضد کشتی قوی در برابر اهداف سطحی بسیار حس میشد با سرعت گرفتن رشد پروژه در 1970 اولین نمونه ی هارپون تحت عنوان ZAGM-84A مورد آزمایش قرار گرفت با این وجود نتیجه ی آزمایشات رضایت بخش نبود در نتیجه سال بعد این قرار داد طی مناقصه ای به شرکت McDonnell-Douglas اعطا گردید بدنبال این امر مکدانل داگلاس طی مدت کوتاهی سه مدل مختلف از این موشک را تدوین نمود و سریعا اولین تست ها انجام شد نمونه ی اولیه در 1972 آزمایش شدمدل هایی که مکدانل داگلاس ارائه کرد به این ترتیب بود موشک هوا به دریا مدل پایه AGM-84A و موشک دریا به دریا RGM-84A و زمین به دریا UGM-84A ولی طرح ایراداتی نیز داشت از جمله برد کم در حالی که حد اقل نیاز به دامنه برد 90 کیلومتر می بود که بعدها اصلاح شد اولین مدل در 1977 وارد خدمت شد و اولین نمونه هم نمونه ی دریا به دریا بود پس از آن اولین نمونه ی هوا به دریا (AGM-84A ) در 1979 بر روی هواپیما های P-3 اوریون نصب شد اولین نمونه ی زمین به دریا هم در 1981 وارد خدمت گردید. از تعداد و امادگي اين نوع موشك در نيروي دريايي ايران اطلاعات زيادي دردست نيست و سياست ايران در ضمينه موشك هاي دريايي برپايه موشك هاي كروز قرار دارد.موشك هارپون در مدلهاي مختلفي توليد گشته و ما مشخصات موشك هاي تحت اختيار ايران را در زير قرار مي دهيم. مشخصات: نوع: موشك ضد كشتي طول: 4 متر 55 سانتيمتر وزن: 5/661 كيلوگرم برد: 60 مايل سرعت: 855 كيلومتر بر ساعت 2-موشك كروز دريايي كوثر(C-701) اين موشک ترکيبي از تکنولوژي بومي و برداشتهايي از نمونه ي چيني C-701 است اين موشک به يک سرجنگي الکترو اوپتيک مجهز است که به همراه يک رادار جستجوي ميليمتري کنترل آن را انجام ميدهد موشک کوثر مناسب براي شليک از شناور هاي گشتي کوچک تا متوسط لانچر هاي زميني هليکوپتر ها و جنگنده ها يا هواپيماهاي گشت درياييست (مانند اوريون) از توانايي هاي اين موشک ميتوان به اصلاح اتوماتيک مسير شليک انتخاب اتوماتيک هدف بعدي(نزديک ترين هدف در صورت خارج شدن هدف اول از دسترس يا قفل رادار بطور کلي بازيافت البته امکان هدايت اپتيکي تلوزيوني هم هست) مشخصات: نوع: موشک ضد کشتي برد بيشينه:15 تا 19 کيلومتر طول:2.6 متر وزن سرجنگي: 29 کيلوگرم با توانايي ضد زره براي ورود به قسمت هاي داخلي تر(تاخير در انفجار) وزن کلي: 100 کيلوگرم موتور: يک بوستر سوخت جامد با سوخت ذخيره سرعت: 0.8 ماخ نوع کنترل گر: کنترل گر تصويري يا رادار موج ميليمتري به همراه رادار خانگي Sea skimmer -موشك كروز دريايي نور(بهينه شده c-802) موشك كروز نور از جمله موشك هاي ساخت داخل ميباشد كه با الگو برداري از موشك هاي چيني c-802 توسط متخصصان داخلي توليد شده .اين موشك در ايران در سال 80 به صورت توليد انبوه در اختيار نيروهاي مسلح قرار گرفت.در سال 1385 و در رزمايش پيامبر اعظم(ص) نوع بهينه شده اي از موشك نور مورد ازمايش قرار گرفت و با موفقيت ازمايش شد.موشك بهينه نور بدون نياز به سيستم OTHT با حداكثر برد به سمت اهداف سطحي شليك مي‌شود.جمهوري اسلامي ايران اولين كشوري است كه توانست موشك نور(c-802) را بر روي بالگرد نصب كند و ما نخستين كشوري هستيم كه اين تكنولوژي را دارا مي‌باشيم. مشخصات: برد:120 كيلومتر ورن كلاهك جنگي:165 كيلوگرم 4-موشك حوت در سال 1385 و در رزمايش پيامبر اعظم(ص) موشكي را ازمايش كرد كه باعث حيرت بيش از پيش جامعه جهاني گشت.ايران در اين رزمايش موشكي با سرعت 100 متر بر ثانيه را ازمايش كرد.موشك انداز هاي اين موشك كامل رادار گريز بوده و از ديد رادارهاي دشمن مخفي ميمانند.توان رزمي اين موشك برابر با موشك VA-111 Shkval ساخت روسيه است و تنها دو كشور ايران و روسيه فناوري لازم را براي ساخت چنين موشك هاي به دست اورده اند.هنوز مشخص نيست كه آيا "حوت" بر پايه shkval ساخته شده است يا خير.سرعت متوسط اين موشك 4 برابر اژدر معمولي زير ابي است. اين موشك با توليد حبابهاي بخار كه از نوك دماغه و پوسته خود خارج مي كند لايه اي از گاز در اطراف خود شكل مي دهد و بدين ترتيب خود را از تماس مستقيم با آب و پساي قابل ملاحظه ناشي از آن دور مي كند. اين موشك قابليت پرتاب از روي شناور و يا زيردريايي در عمق 100 متري را دارد. با سرعت حدود 50 نات (93 كيلومتر بر ساعت) كپسول پرتاب خود را ترك مي كند. با فرو رفتن در آب و رسيدن به عمق مناسب، موتور خود را روشن كرده و به سمت هدف راهي مي شود. از چالش هاي فني توسعه چنين موشكي مي توان به كاويتاسيون اشاره نمود كه لازم است ميزان حبابهاي كاويتاسيون براي حفظ و پايدار نگهداشتن لايه گاز اطراف موشك ونيز رسيدن به كمترين پسا كنترل شود. در همين رابطه توجه به تداخل گازهاي خروجي از راكت و نيز سطوح كنترل موشك با لايه گاز ايجاد شده در اطراف آن، پيچيدگيهاي اين مساله را روشن تر مي سازد. به ويژه زمان شروع به كار موتور و شرايط گذار (Transision) ناشي از آن از اين حيث قابل توجه است. سيستم هدايت چنين موشكي نيز با چالشهاي خود روبرو است. تغيير محيط سيال اطراف موشك، شكست امواج و نيز سرعت خودموشك از مواردي است كه هدايت آن را با مشكلات عديده اي مواجه مي سازد 5-موشك سانبرن(SS-N-22 Sunburn,Moskit) موشك جهت شكست دادن سيستم راداری دفاعی آمريكا طراحی شده است . يك ناو آمريكايی در حالت دفاعی به هر صورت در جريان شناسايی موشك SUNBURN كه به طرف آنها در حركت است تنها زمان كافی برای محاسبه و پيدا كردن راه حل شليك را دارد نه وقت كافی برای منهدم كردن موشك SUNBURN را. به همين خاطر از نوعی اسلحه جديد كه می‌تواند 3000 گلوله اورانيوم را در يك دقيقه شليك كند ولی اين سلاح بايد هماهنگی دقيقی را برای نابودی موشك به موقع انجام دهد كه بسيار مشكل است . تركيب سرعت مافوق صوت و اندازه بمب آن انرژی تخريبی زيادی را هنگام برخورد با كشتی ايجاد می‌كند . يكعدد از اين موشك‌ها می‌تواند يك كشتی جنگی را غرق كند. تنها راه ناوهای آمريكايی برای دفاع از خودشان در مقابل سلاحهای مهيبی چون SUNBURN اين است كه قبل از رسيدن جنگنده پرتاب كننده بمب به محدوده پرتاب موشك آن را نابود كنند. SUNBURN می‌تواند يك بمب اتمی 200 كيلو تنی يا يك كلاهك 750 پوندی را در حدود 100 مايل حمل كند. بيش از دو برابر ميزانی كه EXOCET می‌تواند. SUNBURN می‌تواند سرعتی دو برابر سرعت صوت داشته و با قابليت تنظيم مسير پروازی كه می‌تواند از كنار موانع عبور كند تا خود را به استحكامات دشمن برساند. اين موشك قابليت شليك از زير دريايي ساحل و ناوهاي جنگي را بر خوردار است.مدل هوايي ان نيز قابليت شليك از جنگنده su-27k يا su-33 رادارا ميباشد كه نام ديگر ان Kh-4 مي باشد. مطابق گزارش وزير دفاع ايران "علی شمخانی” در سال 2001 هنگام بازديد از مسكو در خواست پرتاب آزمايشی آن را كرد كه روسها هم با روی باز ترتيب آن را داده و علی شمخانی كه مجذوب آن شده بود سفارش تعداد نا محدود از اين موشك را به روسها داد. از تعداد موشك هاي ايران اطلاعاتي در دست نيست. مشخصات: طول: 9 متر وزن:450كيلوگرم وزن كلاهك:320 كيلوگرم سرعت: 3 ماخ برد نهايي: 250 كيلومتر نوع رادار: فعال 6-موشك اگزوسه(Exocet) طراحي موشك اگزوسه در سال1967 اغاز گرديده و نوع دريا پايه ان كه با كد MM 38 شناخته مي شود در سال 1975 وارد خدمت گرديد.نوع هواپايه ان كه با كد AM 39 شناخته مي شود طراحي ان از سال 1974 اغاز گرديد و در سال 1979 تحويل نيروي دريايي فرانسه گشت.اين موشك در جنگ فالكلند از يك جنگنده ارژانتيني شليك شده و باعث غرق شدن ناو جنگي انگلستان گشت و در جنگ اول خليج فارس جنگنده هاي نيروي هوايي عراق اين موشك را به سمت يك ناوچه امريكايي شليك كرد و قبل از اينكه ناو امريكايي بتواند كاري از پيش ببرد موشك به ان برخورد كرده و ان را به دونيم ميكند. ايران درسال 2003 سفارش تعداد نامحدودي از اين نوع موشك را به فرانسه داده است.از دريافت سفارس ايران اطلاعاتي در دست نيست ولي منابع مطلع تعداد اين موشك هاي ايران را 500 عدد اعلام كرده اند.اين موشك به وسيله جنگنده هاي ميراژ فرانسوي كه در اختيار نيروي هوايي قرار دارد قابل شليك است. مشخصات: سال ورود:1979 انداره: 580 سانتيمتر وزن: 855 كيلوگرم وزن كلاهك:168 كيلوگرم به همراه زره تاخير انداز در انفجار سرعت: 0.93 ماخ برد: 63 كيلومتر رادار:ESD ADAC رادار فعال -موشک ضد کشتی رعد(HY-2) در سال 2004 ایران یک مدل جدید از موشکهای ضد کشتی را بر مبنای موشک چینی کرم ابریشم را با برد و سرعت بیشتر طراحی نمود و به تولید انبوه رساند این موشک با توجه به سرعت زیاد آن یکی از خطرناک ترین موشک های ضد کشتی است که امکان هر گون تحرکی را از حریف صلب میکند مشخصات: نوع: موشک ضد کشتی سرعت: بین0.8 تا 1 ماخ طول:7.8 متر وزن: 2998 کیلوگرم برد: 135 تا 200 کیلومتر ارتفاع پرواز:30 تا 50 متر نوع سیستم راداری: رادار مونو پالس (فعال) وزن سر جنگی: 512 کیلوگرم موتور: یک موتور سوخت مایع بهمراه یک بوستر سوخت جامد ضد کشتی نصر: این موشک ماهیتی همچنان نامشخص دارد اما اولین بار در نمایشگاه هوایی ایران در سال 2004 به نمایش درآمد این موشک یک موشک تاکتیکی جدید بحساب می آید این موشک در حالت راداری تا 35 کیلومتر برد دارد با این وجود همچنان اطلاعات چندانی از آن در دست نیست 9-موشک ضد کشتی فجر دریا: این موشک نیز یکی از موشک هاییست که اطلاعات کمی در مورد آن انتشار یافته این موشک یک موشک ضد کشتی هوا پرتاب است و تاکنون شلیک آن از هلیکوپتر های سی کینگ نیروی دریایی آزمایش گردیده در صورت استفاده با نوشتن نام و ذكر منبع ما را ياري كنيد. ------------------------------------------------- نويسندگان: اميرحسام ملائي يگانه محمد حسین جهان پناه وبلاگ :فناوري موشكي

ابرامز علاوه بر توپ اصلی خود مجهز به سه مسلسل دیگر نیز می باشد : 1- مسلسل 12.7 میلیمتری M2 که جلوی دریچه فرمانده قرار دارد و دارای آلت نشانه روی با بزرگنمایی 3x است. 2- دو مسلسل 7.62 میلیمتری که یکی مقابل دریچه پر کننده (لودر) و دیگری هم محور با توپ تانک است که بخاطر امکان استفاده آن از درون تانک بسیار مورد توجه قرار می گیرد. همچنین در برجک تانک دو پرتاب کننده ی 6 لول نارنجکهای دودزا گنجانده شده که باعث پنهان ماندن از دید دشمن و نمایانگر های گرمایی ( فروسرخ) می شود. موتور آن نیز می تواند پرده دودی برای استتار تولید کند. M1 به کامپیوتر کنترل آتش مجهز است که متصل به سنسور های نمایانگر گرمایی، مسافت یاب لیزری، حسگر باد، حسگر شیب زمین، داده های مربوط به نوع مهمات که تنظیمات مختلف برای مهمات را انجام می دهد) می باشد. هم فرمانده و هم توپچی می توانند توپ تانک را شلیک کنند. سیستم کنترل آتش ابرامز بسیار پیچیده، موثر و مهلک می باشد بطوریکه امکان شلیک دقیق توپ در حین حرکت در زمینهای ناهموار را می دهد. با خدمه ماهر این تانک می توان هدف را در برف، باران، مه، دود و تاریکی مطلق از فاصله 4 کیلومتری تشخیص داد و اغلب هدفی به اندازه یک تانک را در یک شلیک می توان حمله کند. ابرامز از موتور 1500 اسب بخاری نیرو گرفته و دارای 4 حالت(حرکت) جلو و 2 حالت عقب می باشد که به آن حداکثر سرعت 67 کیلومتر در ساعت را در خیابان و 48 کیلومتر در ساعت را از میان دشت و صحرا می دهد. موتور آن با گازوییل، نفت سفید، JP-1 یا سوخت هواپیما و از نظر تئوری با الکل کار می کند. ابرامز را می توان با هواپیماهای ترابری استراتژیک C-5 و C-17 حمل کرد، بطوریکه یک تانک آماده رزم و یا دو تانک آماده حمل توسط C-5 و یک تانک آماده حمل توسط C-17 جابجا می شوند که البته این محدودیت باعث بروز مشکلات جدی در جنگ خلیج 1 شد که با حمل 1848 تانک توسط کشتی این مشکل برطرف شد. در حالت آماده حمل بعضی قسمتهای زره نصب نمی شود و مهمات و سوخت پس از رسیدن به مقصد در اختیار تانکها قرار داده می شود. کیت پایداری شهری تانک (TUSK) شامل ارتقاهایی است که به منظور افزایش توانایی رزمی روی نمونه های M1A2 در محیطهای شهری اعمال می شود. این ارتقاها بدلیل خطرناکتر بودن محیطهای شهری نسبت به صحنه های نبرد می باشد. و این خود به دلیل قویتر بودن زره جلویی تانک ها از زره های کناری، بالایی و پشتی و وجود امکان حمله از هر طرف می باشد. ارتقا زره شامل افزودن زره های واکنشی به کناره های تانک برای مقابله با سلاحهای زد تانک و کلاهکهای shaped charged می باشد. زره های میله ای (شبکه ای) در پشت بدنه برای حفاظت از موتور نصب و سپر اسلحه نیز بر روی مسلسل توپچی برای محافظت از شلیک کننده قرار داده می شود. ارتقاهای دیگر شامل نصب نمایانگر های گرمایی بر روی مسلسل پر کننده (لودر) است. همچنین به مسلسل 12.7 میلیمتری فرمانده نیز قابلیت شلیک از داخل برجک در حالیکه دریچه بسته باشد داده می شود. یک تلفن بیرونی هم برای برقرای ارتباط فرمانده با سربازان پشتیبان تانک در پشت بدنه تعبیه شده است. www.Army.blogfa.com)

اشاره مقاله براي تبيين ميزان تواناييهاي نظامي اسراييل، تنظيم شده است. نويسندة ساختار ارتش اسراييل و ماهيت اهداف تشكيل دهند تفكرات استراتژيك چنين ارتشي را كاملاً در تقابل با ديگر نيروهاي نظامي منطقة خاورميانه تلقي مي‌كند. وي در ابتدا به بررسي ويژگيهاي تفكر نظامي اسراييل مي‌پردازد و سپس تأثيرات چنين تفكري را بر بخشهاي مختلف ارتش اسراييل، به لحاظ تعداد نيروها، حجم تسليحات و اهميت استراتژيك آنها، ارزيابي مي‌كند و عقيده دارد اسراييل قادر است با توجه به قدرت نظامي خويش به مقابله با تمامي كشورهاي عربي منطقه برخيزد، اما استراتژيست‌هاي اسراييل براي تكميل بازدارندگي و حفظ تفوق تسليحاتي و به منظور جبران كمبود تعداد پرسنل نظامي، توجه ويژه‌اي به گسترش توان هسته‌اي و تسليحات اتمي دارند. به نظر نويسنده، از آنجا كه ايالات متحده همواره از دولتهاي عربي خواسته است تا در پي دستيابي به سلاحهاي هسته‌اي نباشند، دولت اسراييل هرگز به طور رسمي اعلام نخواهد كرد كه داراي زرادخانه هسته‌اي است، زيرا ابراز چنين مطلبي در سياستهاي خاورميانه‌اي ايالات متحده، تأثيري كاملاً منفي برجاي خواهد گذاشت و طبعا اين رژيم را نيز با فشارهايي مواجه خواهد كرد. مقدمه: براي اينكه نقش استراتژيك اسراييل در منطقه كامل و تبديل به ابزاري قدرتمند در خدمت امپرياليسم بين‌الملل «بويژه آمريكا» شود و شريكي كوچك در منافع اقتصادي و استراتژيك امپرياليسم باشد، بايد يك نيروي نظامي توانمند در جهت اجراي اين اهداف استراتژيك در اين كشور به وجود مي‌آمد، زيرا ياري گرفتن از نيروي نظامي بيگانه در زمينة تحقق بخشيدن به مراحل مختلف دست‌اندازي به سرزمينها يا مقاومت در برابر ديگر كشورهاي عربي، هر بار منافع مستقيم امپرياليسم را با نيروهاي ملي عرب مواجه مي‌كرد. يكم. ويژگيهاي عام تفكر نظامي اسراييل فرآيند تأسيس نيروي نظامي اسراييل به نظرية امنيت داخلي اسراييل و اين تفكر كه براي اجراي اهداف استراتژيك و سياسي رژيم صهيونيستي بايد از نيروي نظامي قدرتمند بهره جست، باز مي‌گردد. با توجه به دو اصل برتري كيفي و بازدارندگي كه دو اصل اساسي در تفكر نظامي اسراييل مي‌باشد و با توجه به اين واقعيت كه توان كمي نيروهاي نظامي عربي بيش از اسراييل مي‌باشد، اسراييل تلاش كرد تا ارتش قدرتمندي ايجاد كند كه از برتري كيفي سود جويد و بتواند كمبود نيروي انساني خويش را در برابر برتري اعراب جبران كند. در اسراييل همواره اين پيش فرض وجود داشته است كه در برابر تجمع نيروي نظامي اعراب از برتري تسليحاتي استفاده شود، البته چنين پي‌فرضي در طول پنجاه سالي كه از تشكيل دولت اسراييل مي‌گذرد، عملاً تحقق نيافته است. اين كشور در حال حاضر از چنان نيروي نظامي بهره‌مند است كه نه تنها توان بازدارندگي همة كشورهاي عربي را دارد، بلكه مي‌تواند به يك حملة سريع و همه جانبه نيز دست بزند. حمايتهاي نظامي فرانسه و بريتانيا در ابتداي تأسيس اسراييل تا جنگ 1967 و سپس حمايتهاي همه جانبة آمريكا كه تا كنون نيز ادامه دارد در كنار پيشرفت صنايع نظامي داخلي، اسراييل را تبديل به قدرت برتر تسليحاتي در سطح منطقه كرده است. سلاحها و تجهيزات نظامي اسراييل به گونه‌اي، در كنار ساير عوامل كمك كننده، انتخاب شده است كه ضمن تأمين اصول اساسي انديشة نظامي اسراييل ـ يعني برتري كيفي و بازدارندگي ـ در خدمت يك جنگ سريع و كوتاه مدت باشد، زيرا اسراييل به دليل جمعيت اندك و توان اقتصادي نسبتاً محدود ياراي جنگ طولاني مدت را ندارد. اصل «حملة پيشگيرانه» كه كاملاً با اصل «جنگ كوتاه مدت» منطبق ممي‌باشد، در واقع اين امكان را به اسراييل مي‌دهد كه ويژگي ژئواستراتژيك «حركت بر خطوط دروني» را به طور كامل در اختيار گيرد. اسراييل با توجه به موقعيت جغرافيايي خود كه از سمت شمال با سوريه و لبنان، از شرق با اردن و از جنوب با مصر همسايگي دارد، مي‌تواند سريعتر از دشمنانش تمركز قواي خود را در جبهه‌هاي مختلف به وجود آورد. اصول مطرح شده كه چارچوب انديشة نظامي اسراييل را تشكيل مي‌دهد پس از جنگ 1956، هدف غايي اسراييل، يعني استفاده از ازار نظامي جهت كسب اهداف سياسي را بنيان نهاده است. دوم. بازتاب انديشة نظامي بر تاكتيكهاي رزم و نظاميگري در پرتو اصول انديشة نظامي، اساساً تسليحات متعارف اين كشور بر جنگنده‌هاي بمب‌افكن و تانك قرار گرفته است. نيروي هوايي با توجه به توان حمله به عمق استراتژيك كشورهاي عربي و فلج كردن نيروي هوايي اين كشورها، بزرگترين نيروي نظامي اسراييل به شمار مي‌آيد، ضمن اين كه جنگنده‌هاي نيروي هوايي مي‌توانند با حملات پيش‌دستانه فرصت را براي تانكها فراهم آوردند تا بتوانند وارد جبهه‌هاي نبرد شوند و ضمن قطع خطوط ارتباطي دشمن، موقعيتهاي دفاعي اعراب را از بين برده و در مراكز فرماندهي پشت جبهه و لجستيك تشويش و اضطراب ايجاد كنند. جنگ 1967، نمونة كاملي از اين تاكتيك نظامي اسراييل بود، اما شرايط جنگ 1973 تا حدودي از اتكاي مطلق به هواپيما و تانك در انديشة نظامي اسراييل كاست و همكاري ميان تانكها و نيروي زميني وسيعتر شد. همچنين پيشرفتي كمي و كيفي در صنايع نظامي اسراييل در زمينة ساخت موشكهاي ضد تانك و ضد هواپيما و موشكهاي بالستيك زمين به زمين پديد آمد. در همين زمان، نيروي درياي اسراييل نيز متحول شد و براي نفوذ در عمق درياي كشورهاي عربي توانايي بيشتر يافت. اين نيرو براي حمايت از خطوط ارتباطي دريايي اسراييلي در درياي مديترانه و درياي سرخ و حمله به عمق ساحلي كشورهاي عربي اينك كاملاً توانمند است. همچنين اسراييل تقريباً از بدو تأسيس و به طور سري به ساخت سلاحهاي هسته‌اي روي آورده است تا بدون نياز به چتر هسته‌اي خارجي، برتري و بازدارندگي مطلقي نسبت به كشورهاي عربي به دست آورد و در بدترين حالات و در كلية زمانها امنيت خويش را فراهم كند. سوم. نشانه‌هاي پيشرفت كنوني تفكر نظامي اسراييل در درون ساختار نظامي اسراييل در حال حاضر اين بحث وجود دارد كه تفكر نظامي به سطحي ارتقا يابد كه همسان با پيشرفتهاي نظامي اين رژيم و كشورهاي منطقه باشد. البته بخش اعظم چنين بحثهايي به صورت كاملاً محرمانه دنبال مي‌شود. در اين خصوص، اسحاق مردخاي وزير دفاع اسراييل در 29 ژوئن 1998 اظهار داشت كه در درون ساختار نظامي اسراييل اينك گفت و گوهايي در حال جريان است تا انديشة نظامي اسراييل مدرن گردد و به زودي نتيجه اين گفت و گوها و مذاكرات به دولت ارائه خواهد شد. روزنامة هآرتص كه اين گفته‌هاي را به چاپ رسانده است، در همين خصوص نوشت، مردخاي شجاعت به خرج داد و اين موضوع را در پاسخ به سخنان ژنرال ماتان ويلناي (54ساله) كه گفته بود انديشة نظامي اسراييل نياز به تحول دارد و پاسخگوي مشكلات دفاعي اسراييل نيست، مطرح ساخت. شايان ذكر است كه ژنرال ويلناي نامزد تصدي پست رياست ستاد مشترك ارتش به جاي ژنرال امنون ليبكن شاحاك و رقيب ژنرال شائول موفاز (50 ساله) براي رسيدن به اين مقام در 9 جولاي 1998 بود. اين روزنامه در ادامه افزوده بود: «ارتش اسراييل در آستانة از دست دادن توان نيروي ضربتي خويش به خاطر كهنگي انديشة نظامي و فرسودگي تجهيزات جنگي است.» جوهر گفته‌هاي ويلناي حاوي نكتة جديدي نيست، زيرا پيش از اين نيز ژنرال بازنشسته «اسراييل تال»، مشاورز وزير دفاع و فرمانده سابق يگان زرق پوش، قبل و بعد از جنگ 1967 و فرماندهي كه در اين جنگ نقش بارزي در جبهة مصر ايفا كرد و تحولي در شيوه‌هاي جنگي پديد آورد، و به دنبال وي، كارشناسان ديگري نظير ژنرال اسحاق بن اسراييل نيز اظهار كردند كه اينك در عصر موشكهاي دوربردد قرار داريم و اسراييل در معرض حملات موشكي از سوي كشورهاي عربي و اسلامي كه مرز مشتركي با اسراييل ندارند قرار گرفته است و لذا تحول انديشة نظامي، كه توسط بن گوريون وايگال آلون و شركايشان در زمان تدسيس ارتش دفاعي اسراييل، شكل گرفته است، ضروري به نظر مي‌رسد. هر چند وضعيت مردم شناختي و توازن قوا در منطقه به شكل سابق باقي مانده است، ولي پيشگامان انديشة نظامي اسراييل براي تدوين چنين انديشه‌اي متأثر از جنگهاي 1948 و جنگ جهاني دوم بودند.» اين روزنامه مي‌افزايد: «براي اسراييل كماكان بازدارندگي اهميتي حياتي دارد. به عبارت ديگر، هنوز به اطلاعات و نيروي هوايي تأكيد مي‌شود هر چند كه به توازن ميان نيروهاي مختلف نظامي نيز توجه بيشتري شده است، يعني ايجاد ساختاري دفاعي متشكل از موشكهاي بالستيك، موشكهاي ميان برد، هواپيماها، سيستمهاي پيشرفتة دريايي و زميني در كنار تجهيزات لجستيك كه اين توان دفاعي را حفظ كند.» به عبارت ديگر، تعيين نسبتي جديد در توازن ميان نيروهاي مختلف ارتش اسراييل به جاي نسبت كنوني و توجه بيشتر به تانك، زره پوش و نفربر مدّنظر قرار گرفته است. روزنامة مزبور، تفكرات موافق با تحول انديشة نظامي سنتي اسراييل را اين چنين مطرح مي‌كند: «در اين تغييرات مطرح شده به معادلات در «حمله در مقابل دفاع» و «آتش توپخانه در برار مانور» توجه شده است. همچنين به اين واقعيت كه براي به خدمت گرفتن سلاحهاي پيشرفته و گران‌قيمت آمريكاي، دلارهاي كافي موجود نمي‌باشد و كسري بودجة زيادي براي گسترش و تقويت سلاحها و وسايل دفاعي سرّي اسراييل به چشم مي‌خورد، توجه ويژه‌اي شده است. دولت، وزير دفاع و رييس ستاد مشترك براي اتخاذ تصميماتي كه اولويتهاي مربوط به دگرگوني و تحول نيروهاي مسلح را تعيين كند، مسئوليت دارند.» اين روزنامه جهت توضيح مسئوليت دولت اسراييل مبني بر اينكه اسحاق مردخاي وزير دفاع و نتانياهو، نخست‌وزير [سابق.م] بايد به اجراي اين تحولات توجه كنند، نوشت: «آنها مي‌توانند سياست صلحي را در پيش گيرند كه دولتهاي مخالف را از اردوگاه، دشمن خارج كند و سپس با استفاده از موقعيت، فرصتهاي تقويت ارتش دفاعي اسراييل افزايش يابد. همين روزنامه در مقالة ديگري كه تحت عنوان «نقشة تدافعي جديد در حال ديدن روشنايي است» در همان روز به چاپ رسانده بود، اعلام كرد كه فرماندهان سازمان نظامي اسراييل مرحلة نخست نقشة كلّي تحول استراتژي دفاعي دولت عبري، يعني انديشة نظامي را كه از ژانوية 1998، در جلسات گفت و گوي سرّي كه توسط ديويد عفري معاون اول وزير دفاع در امارات افال واقع در مركز اسراييل ترتيب يافته بود، به اتمام رساندند. در پايان مرحلة نخست اين گفت و گوها، سندي تهيّه شده است كه الگوهاي پايه‌اي پيشنهادي براي استراتژيي دفاعي اسراييل را مطرح مي‌كند و اخيراً اسحاق مردخاي با آن موافقت كرده است. بر پايه اين سند پنج گروه كاري تشكيل شده است؛ دو گروه براي بحث و بررسي مسايل ژئوپليتيك بين‌الملل مثل پايان جنگ سرد و مشكلات خاورميانه و سه گروه ديگر براي بحث و بررسي مسايل داخلي اسراييل نظير نيروهاي مسلح و تحولات اقتصادي و اجتماعي اسراييل. در ادامة مطالب مذكور، ديويد عفري، معاون اول وزير دفاع ابراز كرد: «از ابتداي اين دهه، تغييرات عميقي نظير پايان جنگ سرد، جنگ خليج فارس، حمله با موشكهاي زمين به زمين به اسراييل و عمليات صلح خاورميانه به وقوع پيوسته است، اين تحولات نه تنها باعث مدرنيزه كردن استراتژي دفاعي اسراييل شده است، بلكه ساختار چنين استراتژي را نيز دگرگون كرده است.» در 5 جولاي 1998، روزنامة اورشليم پست نوشت، ژنرال «اسراييل تال» در يكي از گردهماييهاي كنفرانس مشورتي گفته است: «اسراييل بايد از توان خويش براي حمله به دشمنانش و همچنين براي انتخاب حملة پيشگيرانه و استفاده از آن، محافظت كند.» شايان ذكر است كه اين ژنرال اسراييلي انديشة رزم با نيروي همة تانكها را كه به نقش مستقل نيروي تانكها توجه مي‌كند، در تاكتيكهاي نظامي معاصر مطرح كرده است. وي از 1 نوامبر 1964 فرماندهي نيروهاي زره‌پوش را در اختيار داشت و پس از جنگ 1967 به فرماندهي ارتش اسراييل منصوب شد. اين روزنامه مي‌افزايد، تال در همين كنفرانس اظهار كرده است كه اختصاص بودجة كلان از سوي دولت جهت ساخت موشكهاي تدافعي «آرو» به منظور ايجاد سپري بزرگ در مقابل ضد موشكهاي بالستيك دشمن با نيازهاي دفاعي كشور همخواني ندارد. اورشليم پست به نقل از تال مي‌نويسد: «يكي از مسايلي كه باعث نگراني من شده است، اين است كه تصميم‌گيرندگان سياسي كشور كاملاً معتقدند كه دفاع قويتر از حمله است. اين اعتقاد خطرناكي است. اعراب مي‌توانند وضعيت دفاعي خويش را تحمل كنند، ولي ما نمي‌توانيم، زيرا نيروهاي ذخيرة كافي براي چنين منظوري در اختيار نداريم.» وي با اشاره به اهميت متحول كردن تانكهاي اسراييلي «ميركاوا» گفت: «تنها تكيه به نيروي هوايي در جنگهاي آينده امري بسيار خطرناك است. در جنگ 1973، نيروي هوايي در هفتمين روز جنگ تقريباً از كار افتاد، در حالي كه تانكها توانستند در ميان نيروهاي مصري نفوذ كنند.» در آخرين هفتة سال 1998 كارگاهي متشكل از 15 ژنرال براي بررسي نتايج كميسيون 31 نفرة كنفرانس مشورتي براي مدت سه روز تشكيل گرديد و تصميمات متعددي در خصوص تحول انديشة امنيت و ساختار ارتش اسراييل براي ورود به قرن بيست و يكم گرفته شد. ژنرال شائول موفاز رييس ستاد مشترك ارتش در 12 ژانوية 1999 به طور خلاصه اين تصميمات را اين چنين اعلام كرد: 1. كاهش تعداد نيروهاي ذخيره؛ افزايش نيروهاي اصلي جهت آمادگي بيشتر براي مقابله با هر حملة ناگهاني كه در آن از موشكهاي بالستيك استفاده شود؛ لغو 2000 شغل دايمي در ارتش كه شامل 8 درجة ژنرالي و 20 درجة سرهنگي مي‌شود، تا از اين طريق بودجة لازم براي تهية سلاح و ابزارهاي پيشرفته فراهم گردد و ارتش از حجم كمتر و توان بيشتري برخوردار شود و بتواند موشكهاي ضد موشك بالستيك مجهزي را تهيه نمايد؛ فرماندهي نيروهاي زميني مسئوليت ارتش زميني را در كليه زمينه‌هاي تمريني و ساماندهي بر عهده مي‌گيرد و بر مراكز فرماندهي ديگر مناطق كشور اشراف و اهداف داشت تا رياست ستاد مشترك بتواند در ايجاد هماهنگي بين بخشهاي مختلف نيروهاي مسلح و اجراي مأموريتهاي استراتژيك و متحول كردن انديشة نظامي، فراغت بيشتري داشته باشد. از همين اندك اطلاعاتي كه مطبوعات اسراييل دربارة تحولات انديشة نظامي درج كرده‌اند، مي‌توان فهميد كه انديشة نظامي جديد اين كشور با شرايط و تحولات منطقه‌اي و بين‌المللي پس از جنگ سرد، حملة موشكي عراق به اسراييل در جنگ خليج فارس 1991 و تحولات مربوط به عمليات صلح خاورميانه از سوي كشورهاي عربي، كاملاً همخواني دارد، اما با توجه به اختلاف نظر موجود ميان طرفداران نظريه‌هاي امنيتي پيشين كه هنوز قدرت را در ارتش اسراييل در اختيار دارند و طرفداران انديشة نظامي جديد، هنوز تحولات و تفاوتهاي به وقوع پيوسته، مشخص نشده است. در واقع اين اختلاف نظرها پس از جنگ 1973 آغاز شد و در توازن ميان بخشهاي مختلف ارتش اسراييل تأثير گذاشت، به طوري كه حجم و نقش نيروهاي پيادة مكانيزه توپخانة نيروي زميني افزايش يافت، اما كماكان اين مسئله كه اساساً ارتش اسراييل متكي به نقش اساسي تانكها مي‌باشد، محفوظ باقي ماند. ضمن اينكه حجم و مدل تجهيزات دفاع ضد تانك و هواپيما و اخيراً ضد موشكهاي بالستيك نيز افزايش پيدا كرده و موشكهاي بالستيكي نيز در انواع مختلف وارد تسليحات اسراييل شده است. همچنين به خريد جنگنده پيشرفته‌هاي نظير «اف ـ 15» و زيردريايي و كشتيهاي جنگي براي متحول كردن نيروي دريايي توجه شده است. با اين وصف، هنوز اعتقاد داريم كه اندية نظامي اسراييل نمي‌تواند به طور اساسي از يك نيروي دفاعي به يك نيروي تهاجمي تغيير يابد، زيرا چنين تغييري با تواناييهاي استراتژيك اسراييل در تناقض مي‌باشد، ضمن اينكه با اهداف سياسي و دليل اصلي تأسيس چنين دولتي در قلب جهان عرب نيز در تعارض خواهد بود. سخناني هم كه از طريق رسانه‌هاي گروهي درز پيدا كرده است، هراس اين رژيم را از تسليحاتي همچون موشكهاي بالستيك سوريه، مصر و ايران نشان مي‌دهد. به همين دليل، بخش اعظم تلاشهاي فني و پولي اسراييل با همكاري كامل ايالات متحدة امريكا صرف ايجاد تشكيلات وسيعي از موشكهاي ضد موشك و هواپيماهاي بدون خلباني كه قادر به كشف پرتاب هر نوع موشك بالستيكي و نابود كردن آن در بالاي سر پرتاب كنندگان موشك و فعاليتهايي از اين قبيل مي‌شود. در همين زمينه، اسراييل با همكاري ايالات متحدة امريكا كوشش مي‌كند تا سلاحي ليزري براي مقابله با موشكهاي «كاتيوشا» كه مقاومت ملي لبنان از آن براي جلوگيري از حملات اسراييل عيه شهروندان لبناني استفاده مي‌كند، تهيّه و توليد كند. در ادامه به صورت خلاصه بخشهاي مختلف نيروي نظامي اسراييل را مورد مداقه قرار خواهيم داد. عنوان تاپیک اصلاح شد! کلیه تاپیک های مربوطه ادغام شدند! مبحث به بخش مربوطه منتقل شد! sina12152000

نام ديگر اين اسلحه SVD نيز مي باشد مخفف Snaiperskaya Vintovka Dragunov به معني اسلحه دوربين دار دراگانوف . نوع : تفنگ دوربين دار اتوماتيك و نيمه اتوماتيك انفرادي كشور سازنده : اتحاديه جماهيرسوسیالیستی شوروي كاليبر : ۶۲/۷ميليمتر طول اسلحه: 1125 ميليمتر طول لوله : 620 ميليمتر وزن بدون دوربين: ۳۱/۴ كيلوگرم نواخت تير علمي : 30 تير در دقيقه دقت آتش : 2000 متر تعداد تير در خشاب : 10 تير نوع دوربين : PSO-1 همراه با روشن كننده هدف ب) مشخصات : SVD به عنوان يك اسلحه دوربين دار استاندارد ساخته نشد . در حقيقت وظيفه اصلي آن محقق كردن هدف ارتش روسيه براي افزايش برد مفيد آتش هر پياده نظام بالاتر از 600 متر و همچنين پشتيباني آتش , از نفرات خودي . SVD داراي وزن كم , نسبتا دقيق و داراي برگه نظام آتش دو وضعيتي است : تك تير و اتوماتيك . اولين آزمايش موفقيت آميز در کارخانه ایژماش روي SVD در سال 1958 انجام شد كه منجر به آن شد در سال 1963 اسلحه سازماني روسيه شود. SVD در هر شرايط قابل اطمينان است و براي جنگهاي سنگين طراحي شده است . آخرين تغييراتي كه روي SVD لحاظ شد الف) دسته چوبي جلويي آن به شكل پليمر در آمد ب) براي حمله هاي هوايي قنداق تاشو ساخته شد ج) لوله آن كوتاه تر و به 550 ميليمتر رسيد . تمام اصلاحات ياد شده در جنگهاي زيادي آزمايش شد نظير آخرين جنگ چچن و جنگ افغانستان ج) سازمان در هر دسته(جوخه) يك نفر داراي اين اسلحه است د) مهمات : SVD مي تواند از هر تير استاندارد 7/62 ميليمتري استفاده كند . ولي گلوله اصلي آن SVD Sniper-garad است كه مرمي به جنس فولاد دارد .

تاريخچه موشكي ايران تلاش هاي ايران براي ساخت موشك هاي بالستيك با برد زياد و توپخانه هايي با برد بالا را ميتوان به سه دوره زماني تقسيم كرد.دوره اول بين سال هاي(1977- 1979).دوره دوم در خلال جنگ با دشمن بعثي حوالي سالهاي(1980- 1988) و دوره سوم بعد از جنگ در سال(1988)به بعد. از مرحله دوم به بعد ساخت موشك وارد فاز جديدي شد و ساخت و طراحي موشك ها به تعداد بالا و همزمان با شرايط خاص انجام شد.(ميتوان عنوان كرد كه با توجه به اينكه ايران در خلل جنگ 8 ساله تاثير موشك هاي بالستيك و فناوري موشكي را درجنگ و استراتژي دفاعي به خوبي درك كرد و بعد از جنگ به سمت استراتژي دفاع موشكي نامحدود روي ورد). بعد از پايان جنگ ايران كوشيد كه با كمك گرفتن از مهندسين خارجي برزگ كه از كشور خود رانده شده و يا بيكار بودند به توسعه فناوري موشكي خود بپردازد.برنامه موشكي ايران به سرعت پيش رفت و باعث حيرت جهانيان گشت. سوخت جامد پايه و شالوده اصلي استفاده از اين نوع سوخت موشك هاي عقاب و شاهين 2 بودند. ايران از اين فناوري به صورت سيتماتيك براي توليد توپخانه هاي صحرايي خود استفده كرد كه باعث ساخت توپخانه هاي گروه فجر,نازعات و زلزال گرديد.تلاش هاي اوليه به پشتوانه كمك هاي فني و تكنولوژيكي چين انجام شد.در همين راستا كارخانه هاي مونتاژ و توليد صنعتي زيادي در خلال سال هاي 1991 تا 1992 ايجاد شد.ايران با سرعتي باور نكردني از چين پيشي گرفت و در ساخت اين محصولات از كمك چين بي نياز گشت. سوخت مايع بعد از جنگ,ايران به ازمايش موشك هايي با سوخت مايع روي اورد از جمله موشك اسكاد-بي كه به وسيله مهندسي معكوس ساخته شده بود.نمونه بومي موشك اسكاد-بي به نام شهاب-1 شناخته ميشد كه دوباره طراحي و ساخته شده بود. بعد از شهاب 1 نوبت به شهاب 2 بود كه از روي موشك اسكاد-سي طراحي و توليد شده بود.اخرين موشك از اين گروه در حال حاضر موشك شهاب 3 است.تمامي اين برنامه ها با كمك هاي فني روسيه و كره شماي انجام شد.ايران طرح هاي زيادي را براي ساخت موشك هاي شهاب 4(موشكي براي حمل ماهواره),موشك شهاب 5 و شهاب 6 در دست اجرا دارد كه اطلاعات كمي از انها وجود دارد و شايد نوع 5 و 6 ان وجود خارجي نداشته باشند.طبق برخي گمانه زني ها ايران براي گسترس موشك هاي خود از موشك كره اي تيپدانگ 2 كه در چهارم جولاي سال 2006 ازمايش شد استفده ميكند(اينها همگي حدس و گمانه زني هايي است كه توسط سرويس هاي اطلاعاتي غربي بيان شده است). گروه موشك هاي تاكتيكي ايران موشك فاتح-110: موشك فاتح-110 يكي از پيشرفته ترين موشك هاي بالستيك برد كوتاه است كه با دقتي 10 متري قدرت زيادي در نبرد هاي نزديك به نيروهاي مسلح ميبخشد.اين موشك بردي 200 كيلومتر در نوع اول و 250كيلومتري در نوع دوم دارد. موشك چند كلاهكه فجر 3: موشك چند كلاهكه فجر 3 ايران يك موشك پيشرفته بالستيك است.اين موشك به صورت بومي و با سوخت مايع گسترش داده شده است از برد اين موشك اطلاعاتي در دسترس نيست.اين موشك با توجه به چند كلاهكه بودن از قدرت تخريب بالا در حجم وسيعي برخوردار است.طبق برخي گمانه زني ها فجر 3 از كلاهكي 3 قسمته ساخته شده است. موشك شهاب 3: موشك شهاب 3 اولين موشك بالستيك ميان برد ايران است.مدل اول اين موشك كه با نام Shahab-3A شناخته ميشود بردي برابر 1300 كيلومتر را دارست.مدل بعدي اين موشك كه با نام Shahab-3B شناخته ميشود از كلاهكي سنگين تر بهره ميگيرد و توانايي هدف قرار دادن اهدافي در 2000 كيلومتري را داراست.نوع اخر اين موشك Shahab-3d ناميده ميشود كه بردي بين 2200 تا 3000 كيلومتر را داراست. http://newsimg.bbc.co.uk/media/images/40507000/jpg/_40507665_shahab3afp203.jpg تقسيم بندي گروه هاي موشكي جمهوري اسلامي ايران: توپخانه صحرايي: ● فجر-2 ● فجر-3 ● فجر-5 ● فجر-27 ● عقاب موشك هاي بالستيك با برد كوتاه: ● سميد(توپخانه) ● تندر-69(توپخانه) ● شاهين2(توپخانه) ● نازعات(توپخانه) ●زلزال(توپخانه ●فاتح-110 ●صيغه موشك هاي بالستيك ميان برد: ● آر-17 ايي نسخه اي از موشك اسكاد- بي ● شهاب-1 ● شهاب-2 ● شهاب-3 ● فجر-3(چند كلاهكه) ● قدر-110 موشك هاي بالستيك برد بلند: ● شهاب-4(وضعيت نامعلوم) ● شهاب-5(وضعيت نامعلوم) ● شهاب-6(وضعيت نامعلوم) ------------------------------------------------------------------------ منبع: ● وكيپديا,فاس,گلوبال,ان تي اي ---------------------------------------------------- نويسنده: اميرحسام ملائي يگانه Copyrights©Moshaki-nezami.blogfa.com

هواپیمای بلک جک، که اغلب با کد Tu-160 شناخته می شود، بمب افکن سنگین وزن مافوق صوتی است که در طی دوران جنگ سرد به منظور شلیک موشک های ALCM یا موشک کروز شلیکی از هوا به مرحله طراحی و تولید رسید. این هواپیما ساخت شرکت توپولف بوده و با لقب بلک جک یا شلاق چرمی شناخته می شود. بلک جک امروزه سنگین وزن ترین و می توان گفت تا حدودی قدرتمند ترین بمب افکن حال حاضر دنیاست. این هواپیما قادر است با ماکزیمم سرعتی معادل 2.200 کیلومتر بر ساعت پرواز کرده و فاصله ای برابر با 13.950 کیلومتر را بپیماید. این هواپیما، به دلیل پرواز در سرعت های مافوق صوت، دارای سیستم بال متغیر است که بنابر سرعت موجود میزان به عقب رفتگی بال را توسط کامپیوتر تنظیم می نماید. این هواپیما برای تامین قدرت خود از چهار موتور قدرتمند NK-32 توربوفن مجهز به پس سوز بهره می جوید که هر جفت در یک طرف بدنه آرایش یافته و حتی دارای ورودی های هوای متغیر هستند. ارابه فرود این هواپیما شامل یک ارابه دو چرخی در دماغه یا جلوی هواپیما و دو ارابه شش چرخی در دو جفت، در میان موتورها می باشد. همچنین در امتداد جلو و عقب این چرخ ها محفظه های حمل تسلیحات در خط میانی وسط هواپیما تعبیه شده است. در دماغه این هواپیما، سیستم رادارای آبزور K قرار گرفته است که از آن هم برای اسکن آسمان و همینطور برای بررسی و مطالعه اهداف زمینی استفاده می شود. همچنین در دماغه رادار سپوکا نیز برای بررسی سطح زمین هنگام پرواز سینه مال یا بسیار نزدیک به زمین و در ارتفاعات پایین نیز تدارک دیده شده است. برای انجام عملیات سوخت گیری هوا به هوا با دقت بیشتر، لوله سوخت گیری در جلوی شیشه خلبانان قرار گرفته که عمل سوخت گیری را به مراتب ساده تر می سازد. در کابین تحت فشار این هواپیما، حداکثر چهار خدمه سوار بر صندلی های نجات موشکی می توانند به عملیات بپردازند که این افراد را خلبان، کمک خلبان، مهندس پرواز یا ناوبر و مسئول تسلیحات نظامی تشکیل می دهند. تسلیحات یا همان موشک های کروز Kh-55SM در این بمب افکن در شش محفظه حمل می شوند. برای هدایت موشک ها، از سیستم پیشرفته راداری ناوبری/حمله اختاپوس که هم برای هدایت هواپیما و هم به منظور هدایت سلاح ها به کار برده می شود، استفاده می شود. این سیستم اطلاعات و مختصات محوری لازم را برای موشک های کروز شلیک شده به خوبی فراهم می آورد. همچنین این سیستم نقشه ای دیجیتالی را از سطح زمین قبل از پرتاب موشک به آن تحویل می دهد که عمل هدایت را دقیق تر می کند. همچنین این هواپیما می تواند با موشک های کوتاه برد کروز و یا حتی موشک های ضد تشعشع نیز تجهیز شود. بال های متغیر این هواپیما کلاً می تواند در سه حالت 20 درجه برای فرود، 35 درجه برای کروز یا گشت زنی عادی در آسمان و 65 درجه برای پرواز در سرعت های بالا قرار گیرد. در حالتی که بال ها کاملاً به عقب برگشته اند، از سطح داخلی بال ها فلپ هایی به صورت عمودی روی هر بال بلند می شوند که نقش ایجاد ثبات را در سرعت های بالا ایفا می کنند. این هواپیما برای دفاع از خود از انواع موشک های حرارتی مادون قرمز، مغشوش کننده رادار و پرتاب کننده فلر یا همان گوی های آتشین گمراه کننده موشک حرارتی برخوردار است. در انتهای مخروطی دم هواپیما، چترهای فرود آن قرار داده شده اند که به کاهش سرعت در هنگام فرود کمک می کنند. با انجام عملیات ارتقاء بر روی این هواپیما، انتظار می رود که تا سال 2020 تا 2025 در خدمت باقی مانده و پرواز نمایند. وبلاگ هوانوردي اير

اولین بالگرد نظامی هندوستان تا سال 2008 پرواز خواهد کرد مقامات کمپانی هوانوردی هندوستان در نمایشگاه هوایی فرانسه اعلام کردند که به زودی طراحی بالگرد نظامی سبک این کشور به پایان خواهد رسید و این بالگرد تا اکتبر 2008 به پرواز درخواهد آمد. بیشتر اجزای این بالگرد که برای نیروی هوایی هند ساخته می‌شود، از مواد مرکب سبک ساخته شده است. نیروی هوایی هند متقاضی 65 فروند از این بالگرد که توانایی پرواز بین ارتفاعات 8 تا 16 هزار پایی را دارد، شده است. شیلی و بولیوی به ترتیب با درخواست 6 و 2 فروند از این بالگرد مشتریان بعدی آن به حساب می‌آیند. کمپانی HAL به کمک متخصصان روسی که در خود دارد، مجری بسیاری از پروژه‌های هوافضایی هند خصوصا در بخش هوانوردی بوده است. از جمله این پروژه‌ها می‌توان به پروژه‌ی جنگنده‌های Mig-27 و پروژه‌ی جگوار اشاره نمود.

تاریخچه ماکس نمایشگاه هوایی دو سالانه‌ای است که از سال 1993 در شهرهای مختلف روسیه برگزار شده است. این نمایشگاه که از دومین دوره‌ی خود تلاش کرده‌ است در سطح بین‌المللی مطرح شده و جای خود را باز نماید، همواره به دنبال مقایسه‌ی فناوری هوافضایی شرق و غرب بوده و حس رقابت این دو را زنده نگه داشته است. در ماکس تاکنون تولیدات فراوانی در زمینه‌های مختلف هوایی و فضایی و دفاعی به نمایش گذاشته شده است. بسیاری از هواپیماهای جدید اولین پرواز خود را در این نمایشگاه انجام داده‌اند و بسیاری از جنگنده‌ها قابلیت‌های خود را در نمایش‌های هوایی برگزار شده در این نمایشگاه به رخ دیگران کشیده‌اند. در این نمایشگاه علاوه بر مواردی که در بالا به آنها اشاره کردیم، ده‌ها نشست، کنفرانس و سمینار علمی-تخصصی نیز برگزار شده و ماکس را از بار علمی بالایی برخوردار می‌کند. در کنار تمام این امور این نمایشگاه یک بازار مناسب برای فروش محصولات هوافضایی کمپانی‌های مختلف و اعلام و تایید قراردادهای بزرگ و معتبر بین‌المللی به شمار می‌رود. مقدمه نمایشگاه ماکس امسال بین روزهای 21ام تا 26ام آگوست در پایگاه هوایی بزرگ ژوکوفسکی این کشور برگزار شده و میزبانی بسیاری از کمپانی‌ها، متخصصین، کارشناسان و علاقمندان هوافضا را بر عهده داشت. ماکس 2007 که هشتمین دوره‌ی برگزاری این نمایشگاه‌ها در روسیه بود، به طور رسمی با حضور ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور این کشور و گروهی از میهمانان ویژه که به وسیله‌ی یک بالگرد Mi-8 به محل نمایشگاه انتقال داده شده بودند، در صبح روز بیست‌‌ویکم آگوست آغاز به کار کرد. این نمایشگاه که با حضور طراحان، متخصصین و صاحب‌نظران مباحث مختلف هوافضا رنگ و بوی خاصی به خود گرفته بود، علاوه بر نمایش آخرین دستاوردهای کمپانی‌های هوافضایی، با برگزاری کنفرانس‌های علمی، سمینارها، نشست‌های تخصصی و معاملات گسترده‌ای همراه بود که در ادامه به دسته‌ای از آنها اشاره خواهد شد. در نمایشگاه امسال حدود 787 کمپانی هوافضایی شامل 540 کمپانی روسی و 247 کمپانی خارجی شرکت کرده بودند که تولیدات 39 کشور مختلف جهان را به عرصه‌ی نمایش می‌گذاشتند. این نمایشگاه که در کل بیش از نیم میلیون جمعیت را میزبانی نمود، در روز اول از حدود 155000 متخصص هوافضا پذیرایی کرده و در اختیار آنها قرار گرفته بود. حدود 4000 خبرنگار و 140 شبکه‌ی تلویزیونی نیز خبرهای این نمایشگاه را به طور مستقیم و غیرمستقیم تحت پوشش قرار می‌دادند. نکته‌ی قابل توجه در این نمایشگاه که شاید بتوان به عنوان تفاوت نمایشگاه امسال با دوره‌های گذشته به آن اشاره کرد، یکی شدن تمامی کمپانی‌های هواپیماسازی روسی تحت عنوان UABC (مجمع هواپیماسازان روسیه) در یک سالن و حضور کمپانی‌های معروف بین‌المللی در زمینه‌های مختلف هوافضایی از جمله کمپانی‌های امریکایی می‌باشد. در 6 روز برگزاری این نمایشگاه بیش از 74 نشست تجاری برگزار شده و در آن حجم وسیعی از قراردادها به امضا رسید. در مقابل بیش از 200 نمایش پروازی از 35 نوع هواپیمای مختلف در معرض دید تماشاگران گذاشته شد. در این نمایشگاه بیش از 260 هواپیمای مختلف بر روی زمین به نمایش درآمدند که تنها 30 مورد آنها غیر روسی بودند. نکته‌ی جالب توجه در نمایش‌های هوایی نیز حضور بی‌رقیب جنگنده‌های روس در غیاب جنگنده‌های جدید و معروف امریکایی، و حضور جنگنده‌هایی همچون F-15 امریکا، میراژ و پاترویل فرانسه بود. بر این اساس دو جنگنده میگ و فلانکر بیشترین تعداد نمایش‌های هوایی را در دست داشتند. رویدادها در ادامه آنچه بیان می‌شود گزارش مختصری در زمینه قراردادهای منعقد شده در 6 روز این نمایشگاه و شرح خلاصه برخی از آنها است: - سوخو با موفقیت شروع کرد در روز اول نمایشگاه کمپانی سوخو که تا کنون تنها بر روی هواپیماهای نظامی و جنگنده کار کرده بود، از سوی نیروی هوایی اندونزی سفارشات مناسبی در یافت کرد. خرید سه فروند از هرکدام از جنگنده‌های سوخوی 27 و 30 برای تکمیل ناوگان این هواپیما در اندونزی آغازی مناسب برای این کمپانی به شمار می‌رفت. تحویل این هواپیماها که با ارزش حدودی بین 300 تا 350 میلیون دلار به اندونزی واگذار شده‌اند بین سال‌های 2008 تا 2010 خواهد بود. به منظور ارتقا و مدرنیزه کردن نیروی هوایی روسیه نیز 20 فروند سوخوی 27 تا پایان سال جاری به نیروی هوایی روسیه ملحق خواهد شد. اما مهم‌تر از این دو، برنامه اولین نمایش نمونه‌ی آزمایشی هواپیمای جنگنده‌ی سوخو-35 بود که توجه همگان را به خود جلب کرد. این هواپیمای فوق پیشرفته از نسل پنجم جت‌های جنگنده به شمار می‌رود که در ادامه‌ی یک برنامه‌ی نیمه رها شده در این کمپانی به ساخت یک هواپیمای فوق پیشرفته منجر شده است. این هواپیما از سیستم‌های ارتباطی و ناوبری و سیستم‌های داخل کابین بسیار مدرن و جدیدی بهره می‌برد که کار نبرد را برای خلبان بسیار مطمئن و آسان خواهد ساخت. این هواپیمای چندماموریته با دو موتور AL-31F توانسته بیشترین مقدار مانورپذیری را برای خود تامین نماید. - میگ همه را شگفت‌زده و غافل‌گیر نمود کمپانی میگ با نمایش اولین جنگنده‌ی بدون سرنشین جهان که به تولید انبوه رسیده است، موجبات تعجب کلیه خبرنگاران غربی را فراهم آورد. اسکات اولین جنگنده‌ی بدون سرنشین که قابلیت پذیرفتن خلبان را نیز دارد، روز سوم نمایشگاه و در نمایشی هوایی از مقابل دید بینندگان گذشت. نمونه‌های اولیه‌ی این هواپیما دو فروند هستند که برای آزمایش خود هواپیما و تجهیزات متصل به آن به پرواز درآمدند. برد این جنگنده 4000 کیلومتر بوده و توانایی حمل 2 تن محموله را به همراه خود دارد. در ادامه با معرفی جنگنده‌ی میگ-21 به عنوان مطمئن و امن‌ترین هواپیمای نظامی جهان، شگفتی امریکایی‌ها و حضار غیر روس نمایشگاه دو برابر شد. بسیاری کارشناسان این حرکت‌های روسیه و کمپانی میگ را به عنوان شلیک‌های نهایی در بازی ماکس 2007 به کمپانی‌های امریکایی می‌دانند. هواپیمای دیگر این کمپانی، آخرین مدل میگ-29 با نام Mig-29K بوده است که توانایی‌های بالایی را در مقایسه با دیگر مدل‌های خود دارا است. این هواپیمای دو نفره دارای کابینی بسیار پیشرفته با امکانات فوق‌العاده است که با وزن کمتری که پیدا کرده، امکان دستیابی به بردهای بیشتر و حمل محموله‌های سنگین‌تر را دارد. باقی مدل‌های میگ-29 نیز به پرواز در این نمایشگاه پرداختند. اما در این میان میگ-35 از هواپیماهای مورد علاقه‌ی مسئولان این کمپانی بود که همواره در حال شکار مشتری برای عقد قرارداد به سر می‌بردند. این هواپیما که در واقع از روی مدل M2 هواپیمای میگ-29 طراحی شده است، در کنار آموزش‌دهنده‌ی‌ پروازی به نام AT به فروش می‌رسید. خلبان پرواز نمایشی این هواپیما نیز از میان افسران نیروی هوایی اسرائیل برگزیده شده بود. از مهم‌ترین قراردادهای میگ می‌توان به فروش جنگنده‌های Mig-31 به سوریه اشاره کرد که به جزئیات این قرارداد اشاره‌ای نشده است. - فروش هواپیماهای غیرنظامی با وسعتی بالاتر نسبت به دوره‌های گذشته در این نمایشگاه بالاخره پس از مدت‌ها کمپانی سوخو هواپیمای مسافربری خود را در معرض نمایش عموم قرار داد. نمایش یک نمونه‌ی اولیه از سوپرجت-100، هواپیمایی که توانایی حمل حدودا 80 مسافر را دارد، هشداری به دو کمپانی امبرائر و بمباردیر که در زمینه‌ی ساخت هواپیماهای مسافربری کوچک فعالند، به شمار می‌آمد. گرچه بوئینگ نیز از نمایش این هواپیما احساس خطر کرد. تا کنون تعداد سفارشات داخلی این هواپیما به حدود 100 فروند رسیده و مقامات سوخو اعلام امیدواری کرده‌اند که تا پایان سال 2010 تعداد 1000 فروند از این هواپیما را به فروش برسانند، به طوریکه 70 درصد آن به بازار بین‌المللی تعلق داشته باشد. در کنار سوخو کمپانی مشترک روسی-اوکراینی آنتونوف با توجه به سفارشاتی که دریافت کرده، تصمیم به راه‌اندازی مجدد خط تولید An-124 گرفته‌است. در روز 22 آگوست گروه Volga-Dnepr، کمپانی OAO و کمپانی آنتونف ANTK قراردادی را برای احیای تولید هواپیماهای An-124-100 امضا کردند. اولین مرحله از این قرارداد شامل توسعه هواپیمای آنتونف An-124-100M-150 می‌شود که مدلی ارتقا یافته با قابلیت حمل 150 تن است. پس از آن دو شرکت Volga-Dnepr و آنتونف ANTK قصد تولید مجدد هواپیماهای مسافربری را داشته و سفارش 17 هواپیما را دریافت کرده‌اند. کمپانی OAO نیز به طراحی موتور اصلاح شده D-18T مخصوص این هواپیماها خواهد پرداخت. اما در این میان بازار هواپیماهای غربی در ماکس 2007 زیاد رونقی نداشت. از علل مهم این امر نیز می‌توان به حضور سرد کمپانی‌های غربی و همچنین قیمت بالای هواپیماهای آن‌ها اشاره کرد. در این میان در روز 23 آگوست کمپانی آتلانت- سایوز، شرکت هوانوردی دولتی موسکو و نمایندگان بوئینگ، امضای قرارداد انتقال 4 فروند هواپیمای بوئینگ 700-737 را اعلام نمودند. این قرارداد که در سال 2006 به امضا رسیده بود هزینه‌ای در حدود 249 میلیون دلار در بر دارد. نکته‌ی قابل توجه دیگر در این نمایشگاه، حضور هواپیمای جدید خط هوایی دکستر اِیر، پیلاتوس PC-12 ساخت یک کمپانی سوئیسی بود که در زمره‌ی تاکسی‌های هوایی قرار می‌گیرد. این هواپیمای چندمنظوره‌ با یک موتور توربوپراپ توانایی جمل و نقل کردن 8 مسافر را به صورت تاکسی و یا هواپیمای تشریفاتی دارا می‌باشد. در حال حاضر دکستر اِیر تمایل به استفاده از ناوگانی 6 فروندی از این هواپیما را، به عنوان تاکسی‌ هوایی برای مسیرهای بیش از یک کیلومتر، دارد. همچنین تنها هواپیمای مسافربری مافوق صوت تمام مجهز باقی مانده در جهان، Tu-144، در نمایشگاه ماکس 2007 روسیه به نمایش گذاشته شد. این هواپیمای منحصر به فرد توسط کلوپ قهرمانان ژوکوفسکی خریداری و نوسازی شده است. از تعداد 16 فروند هواپیمای تولیدی از این مدل، تنها 7 فروند باقی مانده که در حال حاضر در موزه‌های مختلفی در سراسر روسیه در معرض دید عموم قرار دارند. - قراردادهای کمپانی تجاری-مالی ایلوشین از مرز یک میلیارد دلار گذشت! کمپانی مالی ایلیوشین (IFC) که یک شرکت لیزینگ هواپیمایی می‌باشد، تعدادی قرارداد را در زمینه تحویل هواپیماهای روسی به ارزش کلی 1 میلیارد دلار به امضا رسانده است. این کمپانی در 21 آگوست با کمپانی حمل و نقل دولتی روسیه برای خرید یک فروند هواپیمای ایلیوشین Il-96-300 قراردادی امضا کرد. شرکت IFC طی همان روز نیز قراردادهایی را با شرکت‌ آویالینی-400 برای اجاره 6 فروند هواپیمای توپولف مدل Tu-204-100، و همچنین با کمپانی اوکراینی OAO برای خرید 74 عدد موتور D-436 و واحد APU برای هواپیمای آنتونف مدل An-148 به امضا رساند. در 22 آگوست نیز قراردادی توسط همین کمپانی با شرکت ایران ایرتور برای تحویل 5 فروند هواپیما توپولف مدل Tu-204-100 منعقد گردید. طی قراردادی با کوبا نیز مقرر گردید این کشور برای گسترش ناوگان هوایی خود طی سال‌های 2008 تا 2011 تقاضای خرید هواپیماهای روسی را، شامل 2 فروند هواپیمای Tu-204 و همچنین 3 فروند هواپیمای منطقه‌ای An-148، ارایه دهد. در روز پایانی نمایشگاه نیز IFC قراردادی را با کمپانی ترانزاس، تولید کننده تجهیزات سیمولاتورهای آموزشی، به امضا رساند. به موجب این قرارداد IFC شبیه‌سازهای پرواز آموزشی این کمپانی را خریداری خواهد کرد و دو مرکز آموزشی برای خلبانان هواپیماهای Tu-204 و An-148 تأسیس خواهد نمود. - همکاری‌های کمپانی‌های شرقی و غربی: هوافضای بدون مرز! در این نمایشگاه قراردادهای مختلفی برای همکاری کمپانی‌های هوافضایی غربی و شرقی به امضا رسید. برخی کارشناسان معتقدند در واقع این نمایشگاه برای کمپانی‌های غربی به منزله محلی برای ارتقای خود و پر کردن منافذی که هنوز خالی مانده است، می‌باشد. از مهم‌ترین قراردادهای همکاری منعقد شده می‌توان به قرارداد بوئینگ و کمپانی VSMPO-AVISMA، یک کمپانی روسی که به تولید قطعات و بخش‌های تیتانیومی مربوط به هواپیماها می‌پردازد، اشاره کرد. این کمپانی طی این قرارداد مسئولیت ساخت بخش‌های مختلف تیتانیومی در هواپیمای دریم‌لاینر B-787 بوئینگ را بر عهده خواهد گرفت. پیش از این نیز قطعات مشابه به کار رفته در هواپیمای A380 ایرباس، در این کمپانی ساخته می‌شده است. همچنین کمپانی سوخو ایویشن هولدینگ (JSC)، سوخو سیویل ایویشن (CJSC)، و کمپانی ایتالیایی آلنیا ایروناتیکا قراردادی را در زمینه همکاری‌های استراتژیک به امضا رسانده‌اند که در نتیجه آن کمپانی مشترک سوپرجت اینترنشنال پایه‌گذاری شده است. مسئولیت این شرکت تازه تأسیس شامل گرفتن گواهی‌ها، بازاریابی و خدمات پس از فروش هواپیماهای Superjet-100 سوخو خواهد بود. تقسیم سهام این کمپانی به صورت روبرو خواهد بود: آلنیا ایروناتیکا 51% و سوخو ایویشن هولدینگ 49%. دفتر مرکزی این شرکت نیز در ونیز ایتالیا قرار خواهد داشت. در روز دوم نمایشگاه ماکس 2007 نیز ایروفلوت، خط هوایی دولتی روسیه، با دو کمپانی VAMC-400 روسیه و SNECMA فرانسه که در زمینه‌ی تعمیر و نگه‌داری هواپیماهای روسی و اروپایی موافقت نشان داده‌اند، قرارداد همکاری مستقیمی به امضا رساند تا برای تعمیر و نگه‌داری ناوگان مسافربری خود نگرانی نداشته باشد. اصلی‌ترین بخش کار این کمپانی‌ها در زمینه تعمیر موتورهای هواپیما خواهد بود. ایروفلوت در ناوگان خود بیشترین تعداد موتورهای CFM56 را، که بر روی هواپیماهای A320 و B737 نصب شده است، دارد و تا سال 2010 حدود 56 فروند هواپیمای دو موتوره مجهز به همین موتور را در ناوگان هوایی خود خواهد دید. - بازار موشکی بی‌رونق، بخش فضایی کم‌بار در حالی‌که بخش‌های هوایی نمایشگاه بسیار پربار برگزار می‌شدند، بخش‌های فضایی و موشکی از رونق بالایی برخوردار نبودند. در بخش موشکی تنها چند موشک هوا به هوای جدید که همگی قابلیت نصب بر روی هواپیماهای روسی را داشتند، به نمایش درآمد و در بخش ویژه نیز مدل‌های مختلف موشک براهموس معرفی و به نمایش گذاشته شده بود. اما با این وجود از بازار فروش و عقد قراردادهای مهم خبری نبود! در بخش‌ فضایی نیز حضور کم‌رنگ کمپانی‌های مختلف جهان باعث شده بود که این بخش به عنوان کم‌بارترین بخش نمایشگاه شناخته شود. بسیاری از بازدیدکنندگان نیز که برای دیدن غرفه‌های مرتبط به فضا به نمایشگاه آمده بودند، دست خالی بازگشتند و تنها شاهد همکاری جدید روس‌ها و امریکایی‌ها در زمینه‌ی سیستم ناوبری جهانی بودند. در این راستا نیز دستگاه نشان‌گر گیرنده قابل حمل سیستم ماهواره‌ای مکانیاب جهانی GLONASS و GPS برای اولین بار در نمایشگاه ماکس 2007 روسیه در معرض دید عموم قرار گرفت. این وسیله جیبی می‌تواند در زمینه بهره‌وری و راحتی در استفاده با بهترین نمونه‌های خارجی خود رقابت کند و نقطه قوت آن نیز دقت عمل و قابل اعتماد بودن آن است. تولید کننده این وسیله، کمپانی روسیOAO MKB KOMPAS، همچنین نرم‌افزاری را در اختیار گذاشته که ثبات کاری دستگاهش را تضمین می‌نماید. این دستگاه جهت‌یاب و هدایت‌کننده، مجهز به کارت‌های الکترونیکی می‌باشد که در بسیاری از مراکز اداری روسیه نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. - برگزاری روز خلبان آزمایشی در روز 23 آگوست در نمایشگاه ماکس 2007، نیروی هوایی روسیه روز خلبان آزمایشی را برگزار نمود. در طول این روز خلبانان آزمایشی مجموعه ملاقات‌هایی با نمایندگان ادارات طراحی، طراحان عمده و پیشتاز و متخصصان صنعت هوانوردی، و سربازان بازنشسته خواهند داشت. در صبح روز 23 آگوست همچنین نزدیک به 100 متخصص از مرکز آزمایشات پروازی دولت در آختوبینسک، در نمایشگاه ماکس 2007 شرکت کردند. - روز موسکو در ماکس 2007 به علت حضور بیش از 200 کمپانی واقع در شهر موسکو و حومه آن و تقریبا یک سوم تعداد کل شرکت‌کنندگان روسی نمایشگاه ماکس 2007، روز 23 آگوست در این نمایشگاه به عنوان روز موسکو نام‌گذاری شد. در این روز نمایشگاه ویژه‌ای از شرکت‌های واقع در موسکو، برای در معرض دید گذاشتن هواپیماها، هلیکوپترها و سایر تولیدات هوافضایی آن‌ها برقرار شد. - آتلانت- سایوز سفارش 4 فروند بوئینگ 737 داده است در روز 23 آگوست کمپانی آتلانت- سایوز، شرکت هوانوردی دولت موسکو، و نمایندگان بوئینگ قرارداد حمل (shipment) 4 فروند هواپیمای بوئینگ 737-700 را اعلام نمودند. این قرارداد که در سال 2006 به امضا رسیده هزینه‌ای در حدود 249 میلیون دلار در بر دارد. - نمایش اولین نمایشگر گیرنده پرتابل گلوناس روسی در ماکس دستگاه نشان‌گر گیرنده قابل حمل و نقل (یا پرتابل) برای سیستم ماهواره‌ای مکانیاب جهانی GLONASS و GPS برای اولین بار در نمایشگاه مکس 2007 روسیه در معرض دید عموم قرار گرفت. این وسیله جیبی می‌تواند در زمینه بهره‌وری و راحتی در استفاده با بهترین نمونه‌های خارجی خود رقابت کند و نقطه قوت آن نیز دقت عمل و قابل اعتماد بودن آن است. تولید کننده این دستگاه، کمپانی روسی OAO MKB KOMPAS، همچنین نرم‌افزاری را در اختیار گذاشته که ثبات کاری آن را تضمین می‌نماید. این دستگاه جهت‌یاب مجهز به کارت‌های الکترونیکی می‌باشد که توسط joint staff روسیه نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. - ایران ایر 5 فروند توپولف TU-204 خریداری می‌کند در روز 22 آگوست کمپانی لیزینگ " شرکت مالی ایلیوشین" و ایران ایرتور قراردادی را برای خرید 5 فروند هواپیمای mid-haul توپولف TU-204-100 به ارزش بالای 200 میلیون دلار به امضا رساندند. اولین هواپیما از این سری در سال 2009 تحویل داده خواهد شد. - تولید آنتونف AN-124 دوباره آغاز می‌شود در روز 22 آگوست گروه Volga-Dnepr، کمپانی OAO "Motor Sich" و کمپانی آنتونف ANTK، قراردادی را برای احیای تولید هواپیماهای An-124-100 امضا کردند. اولین مرحله این قرارداد شامل ارتقای هواپیمای آنتونف An-124-100M-150 می‌شود که مدلی ارتقا یافته با قابلیت حمل 150 تن است. پس از آن دو شرکت Volga-Dnepr و آنتونف ANTK قصد تولید مجدد هواپیماهای مسافربری را داشته و سفارش 17 هواپیما را دریافت کرده‌اند. کمپانی Motor Sich نیز به طراحی موتور اصلاح شده D-18T مخصوص این هواپیماها خواهد پرداخت. - نمایش توپولف TU-144 در مکس 2007 تنها هواپیمای مسافربری مافوق صوت تمام مجهز باقی مانده، Tu-144، در نمایشگاه مکس 2007 روسیه به نمایش گذاشته شد. این هواپیمای منحصر به فرد توسط کلوپ قهرمانان زوخوسکی خریداری و نوسازی شده است. از تعداد 16 فروند هواپیمای تولیدی از این مدل، تنها 7 فروند باقی مانده که در حال حاضر در موزه‌های مختلفی در سراسر روسیه در معرض دید عموم قرار دارند. - تأسیس کمپانی مشترک سوخو و آلنیا ایروناتیکا کمپانی سوخو ایویشن هولدینگ (JSC)، سوخو سیویل ایویشن (CJSC)، و کمپانی ایتالیایی آلنیا ایروناتیکا قراردادی را در زمینه همکاری‌های استراتژیک به امضا رسانده‌اند که در نتیجه آن کمپانی مشترک سوپرجت اینترنشنال پایه‌گذاری شده است. این شرکت با گرفتن گواهی‌ها، بازاریابی و خدمات پس از فروش هواپیماهای Superjet-100 سوخو سر و کار خواهد داشت. تقسیم سهام این شرکت تازه تأسیس به این صورت خواهد بود: آلنیا ایروناتیکا 51% و سوخو ایویشن هولدینگ 49%. دفتر مرکزی این شرکت نیز در ونیز ایتالیا قرار خواهد داشت. در حال حاضر 71 فروند از هواپیماهای Superjet-100 سوخو سفارش ساخت دریافت کرده‌اند و با در نظر گرفتن گزینه‌های اختیاری قراردادها، تعداد سفارش این هواپیما از مرز 100 فروند هم تجاوز می‌کند. منبع : اويا

در آوریل سال 2006 مقاله ای با عنوان "Osirak Redux? Assessing Israeli Capabilities to Destroy Iranian Nuclear Facilities" به قلم "ویتنی راس" و "اوستین لانگ" منتشر شده بود که به بررسی تواناییهای اسرایل در حمله احتمالی به تاسیسات هسته ای ایران پرداخته بود و راهکارهای برای این حمله نیز ارائه کرده بود. از انجا که موضوع حمله یا عدم حمله اسراییل به تاسیسات هسته ایران همواره یکی از موضوعات مورد بحث بوده و هست تصمیم گرفتم تا علی رغم وقت کم و بضاعت زبانی اندک بخش هایی از این مقاله را که به بررسی این موضوع پرداخته است ، جهت استفاده دوستان ترجمه کنم . در این مقاله ابتدا شرح مختصری از عملیات اپرا (حمله نیروی هوایی اسراییل به اوسیراک) ارائه شده است و پس از آن هم به بررسی وضعیت کنونی تلاشهای هسته ای ایران پرداخته شده است . در بخش اخر نیز به بررسی مسائل نظامی همانند راهکارهای اسراییل برای حمله و توانمنهدیهای آفندی و پدافندی دو طرف پرداخته شده است . از آنجا که مطالب مربوط به توانمندیهای هسته ای ایران خارج از حوصله جمع می باشد تنها به ترجمه بخش دوم مقاله می پردازم . در ابتدای بخش دوم توضیحاتی در مورد تسلیحات هدایت دقیق ارائه شده است واماری نیز از این گونه تسلیحات که در اختیار اسرایل هستند داده شده است . از جمله : -نیروی هوایی اسراییل (IAF ) در حال حاضر دارای نوعی بمب بومی هدایت شونده می باشد که قابلیت نفوذ در موانع مستحکم را دارا می باشد . این بمب از کلاس بمب های 1000 پوندی می باشد و با نام PB 500A1 شناخته می شود . -در سپتامبر 2004 اسراییل اعلام کرد که در حدود 5000 بمب هدایت شونده منجمله 500 بمب GBU-27 ( بمب 2000 پوندی با کلاهک نفوذ کننده BLU-109 ) را از آمریکا خریداری خواهد کرد . -اخیرا نیز اسراییل خبر خرید 100 بمب GBU-28 ( بمب 5000 پوندی با کلاهک نفوذ کننده BLU-113 ) از آمریکا را تایید کرده است . فقط ذکر چند نکته ضروری می باشد : - در طول مطلب هر جا به عبارت BLU-109 برخوردید منظور بمب GBU-27و هر جا به عبارت BLU-113 برخوردید منظور بمب GBU-28 می باشد . - به جای نیروی هوایی اسراییل هم از لفظ IAF استفاده خواهد شد . نطنز تاسیسات نطنز از دو جهت متمایز از سایر اهداف هستند : یکی اینکه هم مهمترین هدف برای نابودی هستند و هم اینکه نابودی این تاسیسات مشکلتر از سایر تاسیسات می باشد . ساختمان اصلی غنی سازی دارای دو سالن بزرگ (هر کدام بین 25000 تا 32000 متر مربع) می باشد که در عمق 8 تا 23 متری زمین قرار گرفته اند و بوسیله لایه هایی از بتون محاصره شده اند . وجود عواملی مانند بزرگی تاسیسات و محاصره آنها بوسیله لایه های بتون و قرار گرفتن آنها در زیر زمین باعث شده است تا تنها با یک حمله شدید ، امیدی به تخریب کامل مجموعه یا حداقل بلااستفاده کردن سانتریفیوژها وجود داشته باشد . در اینگونه مواقع از بمب های موسوم به سنگرشکن یا Bunker Buster استفاده می شود که قابلیت نفوذ در زمین را دارند . اما در مورد اهدافی مانند نطنز که عمق اهداف بیشتر از مقداری است که بمب می تواند نفوذ کند چه باید کرد ؟ یکی از روش هایی که در اینگونه موارد می توان از آن استفاده کرد استفاده از چند بمب برای یک نقطه می باشد به این صورت که بمب ها برای برخورد به یک نقطه انتخاب شده باشند اما با کمی تاخیر نسبت به یکدیگر به نقطه مورد نظر برخورد کنند. با این روش هر بمب به حفره ایجاد شده در اثر بمب قبلی برخورد خواهد کرد و مقدار بیشتری را حفر خواهد کرد،برای اولین بار در جنگ اول خلیج فارس بود که از این روش به صورت عملی استفاده شده بود . به نظر می رسد که IAF با در نظر گرفتن این روش اقدام به خرید اینگونه بمب ها نموده است . ژنرال بن الیاهو ( فرمانده سابق IAF و یکی از خلبانان شرکت کننده در عملیات اوسیراک ) در همین رابطه به هفته نامه Jane's Defense weekly گفته بود : " حتی اگر یک بمب برای نفوذ به تاسیسات زیر زمینی کافی نباشد ما توانایی آن را داریم که بمب های دیگری را به محل اصابت بمب قبلی هدایت کنیم و هدف را کاملا نابود کنیم " برای نفوذ در هدف محافظت شده ای همانند نطنز به نظر می رسد که BLU-113 محتمل ترین سلاح قابل استفاده باشد . این بمب قادر است که تا 30 متر در زمین و 6 متر در بتون نفوذ کند و همانگونه که ذکر شد استفاده از یک بمب ممکن است باعث نفوذ به تاسیسات نشود اما 2 بمب پشت سر هم احتمالا موفق به نفوذ خواهند بود. پیش از هر بحث دیگری باید ذکر شود که احتمال اینکه دو بمب دقیقا بر یک نقطه اصابت کنند ( یکی پس از دیگری) در حدود 5/0 می باشد (با فرض 6/0 اصابت دقیق به نقطه هدف ، 3 متر خطای احتمالی برای هر بمب و احتمال 9/0 انفجار هر بمب ) اما سوال اصلی این است که به چند BLU-113 برای تخریب کامل مجموعه نیاز است؟ هر BLU-113 حاوی 306 کیلوگرم ماده منفجره از نوع تریتانول می باشد که در صورت انفجار منطقه ای به شعاع 20 متر را تحت فشار شدیدی برابر با PSI 10 قرار خواهد داد. چنین فشاری برای تخریب مجموعه کافی به نظر می رسد و در مورد سانتریفیوژها هم بسیار بیشتر از نیروی مورد نیاز برای تخریب هست . بنابر این هر BLU-113 محدوده ای در حدود 2000 متر مربع را تحت فشار قرار خواهد داد . جهت افزایش احتمال دست یابی به چنین قدرت تخریبی در کل مجموعه ، تقریبا به 40 جفت BLU-113 نیاز خواهد بود که با محاسبه احتمال 5/0 ( برخورد دو بمب به یک نقطه) حداقل 20 بمب BLU-113 منفجر خواهند شد و منطقه ای در حدود 40000 متر مربع را تحت فشار 10 PSI قرار خواهد داد. این حجم از انفجارات مطمئنا تلفات زیادی را در پی خواهد داشت . محیط محدود شده مجموعه نطنز اثر انفجارات را افزایش خواهد داد . علاوه بر 20 بمب مطرح شده 60 بمب دیگر نیز بر فراز مجموعه رها خواهند شد که حداقل 52 عدد از آنها منفجر خواهد شد ( با احتمال 9/0 تعداد 8 بمب موفق به انفجار نخواهند شد ) . بنابر احتمالات انفجار 3 بمب BLU-113 در هر سالن برای تخریب کامل کافی باشد . همچین هر بمب BLU-113 فشاری در حدود 3 PSI را در شعاع بیش از 40 متر ایجاد می کند (این فشار برای تخریب ساختمان ها کفایت می کند ) . 3 انفجار در حدود 50 تا 60 درصد از هر سالن را با چنین فشاری پوشش میدهد و همراه با سقف های در حال ریزش و قطعات ساختمان ها که به اطراف پرتاب میشوند به احتمال زیاد تمامی سانتریفیوژها را از بین خواهد برد. اما از آنجایی که ممکن است رهاسازی 80 بمب مطرح شده که ایده آل ترین حالت برای حمله می باشد به دلایلی ممکن نباشد به نظرمی رسد در مجموع احتمالا 12 جفت بمب (24 عدد BLU-113 ) بر فراز مجموعه رها خواهند شد که از این تعداد 6 عدد در سالن ها منفجر می شوند و 15 تا 16 بمب دیگر نیز در سرتاسر مجموعه منفجر می شوند یا راه نفوذ را برای بمب های بعدی باز میکنند . علاوه بر تاسیسات زیر زمینی IAF می بایست که ساختمان Pilot Plant ساخته شده در سطح زمین را نیز نابود کند . برای نابودی این ساختمان استفاده از دو بمب 2000 پوندی کافی به نظر می رسد . اصفهان تاسيسات UCF اصفهان مانند تاسيسات نطنز در زير خاك مدفون نشده اند ، البته نشانه هايي از حفاري در مجموعه ديده شده است . ابعاد دقيق اين مجموعه در دسترس نيستند اما با بررسي روي تصاوير گرفته شده از ماهواره ها به نظر مي رسد كه مجموعه طولي برابر با 180 متر و عرضي متغير از 40 تا 80 متر دارد . به نظر نمي رسد كه مجموعه استحكام چنداني داشته باشد اما IAF مي تواند براي اطمينان بيشتر از بمب هاي نفوذ كننده استفاده كند . در اين مورد مي توان از بمب هاي BLU-109 استفاده كرد ، بر خلاف نطنز در اينجا ديگر نيازي نيست تا از بمب ها براي نفوذ به تاسيسات زير زميني بهره برد بنابر اين كمي بي دقتي را مي توان ناديده گرفت . در يك محيط باز هر بمب BLU-109 با انفجار 240 كيلوگرم تريتانول موجود در خود فشاري در حدود 10 PSI را در محدوده اي به شعاع 19 متر ايجاد خواهد كرد و از آنجايي كه به نظر مي رسد كه مساحت مجموعه در حدود 10000 متر مربع هست ، بنابر اين انفجار 9 بمب BLU-109 براي تخريب كل مجموعه كفايت خواهد كرد. با توجه به احتمال 9/0 انفجار هر بمب به نظر مي رسد كه بهتر است با 12 بمب BLU-109 به مجموعه حمله شود تا حداقل 9 بمب منفجر شوند . اراك در تاسيسات آب سنگين اراك دو هدف عمده براي نابود كردن وجود دارد ، اولين هدف تاسيسات توليد آب سنگين و دومين هدف راكتور آب سنگين در حال ساخت مي باشد . هيچ كدام از اين دو هدف استحكام بخشي نشده اند ، از اين رو نابود كردن آنها ساده به نظر مي رسد . بخش مركزي قسمت توليد آب سنگين شامل برج هايي هست كه در آنها از روش گيردلر سولفيد براي توليد آب سنگين استفاده مي شود .اين برجها شامل 3 برج اصلي و 9 برج كوچكتر هستند كه هر كدام قطري در حدود 3 متر دارند .برج ها در دو بخش كه هر كدام 80 متر طول و 30 متر عرض دارند ساخته شده اند ، به نظر مي رسد كه فشاري در حدود 15 PSI براي نابود كردن اين برج ها اكتفا كند . يك بمب هدايت ليزري 2000 پوندي مانند GBU-10 با سرجنگي 428 كيلوگرم تريتونال قادر است تا پس از انفجار فشاري در حدود 15 PSI را در محدوده اي به شعاع 19 متر بوجود آورد . به نظر مي رسد كه براي تخريب هر بخش استفاده از دو بمب كفايت نمايد ، اما براي اطمينان بيشتر مي توان از سه بمب براي هر بخش استفاده نمود . راكتور آب سنگين در حال ساخت نيز شامل ساختمان تمام نشده گنبد راكتور و سيستم خنك كننده مي باشد . اگر چه پيشرفت هايي در اين قسمت حاصل شده است اما هنوز بر سر اين كه آيا نيازي به حمله به اين بخش از مجموعه مي باشد ، ترديدهايي وجود دارد . با فرض اينكه اين بخش ارزش حمله كردن را دارد ، به نظر مي رسد كه 4 بمب 2000 پوندي براي تخريب ساختمان راكتور كافي مي باشد . براورد تعداد كل بمب هاي مورد نياز براي حمله به سه هدف تعداد كل بمب هايي كه براي حمله اي مطمئن به اهداف نطنز ، اصفهان و اراك مورد نياز است عبارت است از 24 بمب 5000 پوندي و 24 بمب 2000 پوندي . اما سوال بعدي اين است كه آيا اين بمب ها شانسي براي رسيدن به اهدافشان دارند ؟ به اين سوال در بخشهاي بعدي جواب داده خواهد شد . ______________________________ توانايي اسراييل در انجام حملات عمقي در دو دهه اي كه از عمليات اوسيراك مي گذرد ، IAF به طرز چشمگيري توانسته است تا توانايي خود در انجام حملات عمقي را افزايش ببخشد . حمله سال 1985 اسراييل به مراكز چريكهاي فلسطيني در تونس را مي توان به عنوان بخشي از اين توانايي ها در نظر گرفت ، حمله مذكور با انجام بيش از 4000 كيلومتر پرواز رفت و برگشت ميسر شد . عمده توانايي اسراييل در انجام حملات عمقي متكي به جنگنده هاي F-15I و F-16I مي باشد . هم اكنون 25 فروند F-15I و در حدود 25 تا 50 فروند F-16I در اختيار IAF مشغول به خدمت مي باشد . F-15I نمونه اسراييلي F-15E‌ مي باشد كه مي تواند با استفاده از مخازن سوخت تطبيقي CFT و مخازن سوخت قابل پرتاب به شعاع عملياتي در حدود 1700 كيلومتر برسد آن هم در حالي كه مشغول حمل 4 بمب 2000 پوندي مي باشد . اين بمب ها كه در بخش هاي پيشين در مورد آنها بحث شده بود قابليت اين را دارند كه به وسيله پادهاي هدفگيري LANTIRN يا LITENING به سمت اهداف خود راهي شوند . همچنين اين جنگنده داراي يك پاد جنگ الكترونيك نيز مي باشد كه به طور پيش فرض در هواپيما نصب شده است ، از جمله ديگر قابليت هاي اين جنگنده مي توان به توانايي حمل موشكهاي هوا به هواي AIM-120 ، AIM-9 و Python-4 اشاره كرد . F-16I نيز نمونه اي از اف 16 بلاك 52 مي باشد كه مخصوص اسراييل ساخته شده است . اين جنگنده نيز توانايي حمل مخازن سوخت تطبيقي را دارا مي باشد . اطلاعات دقيقي از شعاع عملياتي اين جنگنده در دست نيست اما تصور مي شود با استفاده از مخازن سوخت تطبيقي و مخازن سوخت قابل پرتاب ، شعاعي در حدود 1500 تا 2100 كيلومتر قابل دسترسي باشد . اين جنگنده نيز توانايي استفاده از سيستمهاي هدف گيري LANTIRN و LITENING را دارا مي باشد و مي تواند در زمان حمل مخازن سوخت قابل پرتاب ، دو عدد بمب 2000 پوندي نيز حمل كند . علاوه بر اين جنگنده ها ، تعداد فراواني F-16 در اختيار IAF مي باشد كه بصورت بالقوه توان اين را دارند كه با مخازن سوخت تطبيقي مجهز شوند . همچنين 50 فروند F-16D وجود دارند كه تغييرات عمده اي جهت تبديل آنها به يك جنگنده جنگ الكترونيك انجام شده است . در اين جنگنده ها از قسمت ما بين كابين خلبانان تا سكان افقي هواپيما جهت نصب تجهيزات جنگ الكترونيك استفاده شده است . با نصب مخازن سوخت تطبيقي بر روي اين پرنده ها ، مي توان در هنگام حمله از آنها براي مختل كردن سيستمهاي دفاعي موجود در مسير و اطراف هدف استفاده نمود . همچنين حدود 40 فروند F-15A و F-15C دراختيار اسراييل قرار دارند كه مي توان از آنها به عنوان اسكورت استفاده كرد . اين پرنده ها قابليت حما موشكهاي آمرام ، سايدوايندر و Python-4 را دارا مي باشند . هواپيماي هاي پيشرفته به همراه سيستم هاي اطلاعاتي و ارتباطي اسراييل و واحدهاي پشتيباني IDF/AF باعث شده اند تا توانايي IAF در حمله به اهداف دور دست بسيار افزايش يابد . اما در مورد هدفي كه بسيار دورتر از اوسيراك و تونس است چطور ؟ منبع: انجمن هوا و فضا

دفتر مطبوعاتی وزارت دفاع هند گزارش می دهد که شورای خرید تجهیزات دفاعی این کشور روز جمعه مسئله خرید 126 فروند جنگنده چند منظوره را تایید کرد. در این گزارش آمده است: با توجه به حجم خرید و اهمیت آن معیارهای انتخاب جنگنده های چند منظوره در میان بهترین تولید کنندگان آمریکا، روسی و اروپایی مورد تایید قرار گرفت. در خواست مدعیان برای شرکت دراین مناقصه در آینده نزدیک ارسال خواهد شد. بر اساس شرایط سفارش این هواپیماها بیش از 40 سال باید در حالت آماده باش نظامی باشند که طی این مدت صادر کننده موظف است خدمات و تجهیزات مورد نیاز آن را تامین نماید. همچنین در نظر گفته شده که مجوز و فناوری تولید این هواپیماها نیز باید در اختیار هند قرار داده شود. بر اساس تصمیم کمیسیون بخش اعظم این 126فروند باید در خاک هند تولید گردد. در ادامه این گزارش آمده است: انتقال فناوری و مجوز قراردادی انگیزه مهمی از جهت فناوری به صنایع دفاعی هند خواهد داد. کارشناسان میگ-35 روسیه را یکی از مدعیان اول این مناقصه می نامند که در راه کسب این قرارداد باید به مصاف F-16 و F/A 18سوپر هورنت آمریکا، رافال فرانسه، گریپن سوئد و یوروفایتر اروپا رود. بر اساس گزارشات مختلف ارزش این قرارداد در حدود 7 میلیارد دلار خواهد بود. این قرارداد جهت نوسازی هواپیماهای جنگنده هند که از میگهای 21 قدیمی تشکیل شده اند انجام می شود. اويا

میگ-33 جنگنده ی ساخت روسیه است با نام ناتوی فولکروم (ایی)این جنگنده همان ارتقا یافته میگ-29 ام بود.این جت جنگنده در اواسط سال 1980 ساخته شد.البته این نام جدید برای بازار یابی بودن نیز بود.اما این یک نظر رسمی نبود.به هر حال نام سوپر فولکروم را نیز در درخواست کردند.در سال اواسط سال 1980 طرح توسعه میگ 29 به این منظور مطرح شد تا که این جنگنده تا مرزهای روسیه یا جبهه های احتمالی برد داشته باشد ولازم بود که یک جنگنده چند نقشه در جبهه ها حضور داشته باشد ودفاع هوایی لازم را به جا بیارد واین امر باعث میشد که در جنگ و مسایل استراتژیک تاثیر به سزایی داشته باشد. میگ 33 بعدا با نام میگ 29 ام ایی در بازار سال 1990 نشان داده شد. جنگنده میگ 33 جنگنده ایی بود که میتوانست وعده هایی از جنگنده میگ 35 بدهد.آنها به طور مرتب در حال تغییر مولفه های گوناگون در جنگنده های خود بودند که در نهایت با تغییرهایی در موتور ها به میگ 29 او-وی-تی برسند.این همان میگ 29 ام بود که برای سومین بار تغییر نام میداد. ویژگی های طرح جنگنده میگ 33 بر پایه میگ 29 ساخته شد اما اصلاحاتی در آن به وجود آمده بودکه با عث میشد مقبول تر وبا نقش بیشتری ظاهر شود همچنین این جنگنده میتوانست در جنگ های هوایی موفق تر باشد. با توجه به حدود رزم میگ 33 ظرفیت سوخت داخلی آن زیاد شده بود.کابین خلبان ارتقاداده شده بود وبهتر شده بود.سیستم های مخابراتی وناوبری هم تغییر دادهشده بود.سیستم های اقدام متقابل الکترونیکی-نظارت وسیستم های کنترل و... تکامل بال وبدنه اینجاست که تغییرات هرچند کم وکوچک در طرح توسعه و پیشرفت میگ-33 کاربرد داشت.بالها وبدنه از یک سری آلیاژ سبک آلومینیوم ولیتیوم ساخته شده بود که نسبت پیشرانش را نسبت به وزن افزایش میداد.بر روی شکل هندسی ورودی های هوای موتور تجدیدنظر میشود-فضاهایی برای ایجاد حمل سوخت بیشترتعبیه میشود به عنوان مثال در کمر (ستون فقرات)جنگندهبرای این کار بزرگ تر شده بود-یک سری زره هایی در بدنه ساخته میشود تا جنگنده از صدمه های خارجی یا (اف-او-دیی)محافظت کنند. در آیرودینامیک میگ 33 هم تجدیدنظر شده بود.مساحت بالها و شهپرها هم بزرگ شده بودند همچنین در سیستم ترمزها یا (برییک)هم اصلاحاتی به عمل آمده بود. نیروی پیشرانه میگ-33 از سری موتور های (آر-دیی-33)استفاده میکرد امااز نوع اصلاح شده آن به نام3M RD-33 این موتور های جدید توانایی حداکثر وزن تیک-آف یا (ام-تی-او-دابلیو) 22.4 تن را داشتندو ماکزیمم لود(بارگیری مهمات)تا 4500 کیلوگرم فراهم میکردند. که این مشخصات در میگ-29 به ترتیب 18 تن و3500 کیلوگرم است.همچنین سرویس ونگهداری از میگ-33 هم بهینه شده بود. برد وسیستم سوخت میگ-33 با سیستم (آی-اف-آر) یا همان پرواز با سوخت اضافه مچ شده بود واز این لحاظ محدودیتی برای آن وجودنداشت میگ-33 میتوانست 3 مخزن سوخت خارجی را با خود حمل کند.البته در بالها ظرفیت بارگیری سوخت به طور قابل توجه ایی همچنین همانطور که یاداور شدم در کمر وفضاهای داخلی نیز افزایش یافته بود.اینها ویژگی ها دست به دست هم میداد تا این جنگنده بدون باک خارجی بردی تا 2000 کیلومتر وبا داشتن تانک های خارجی تا3200 کیلومتر ودر نهایت با به کار بردن سوخت گیری در حین پرواز یا سیستم (آی-اف-آر) بردی تا 6000 با داشتن مخازن اضافه داشته باشد. کاکپیت کابین شکاری میگ-33 دوباره طراحی شد و سه ویژگی را داشت.سیستم های آنالوگ تا حدی نگه داشته شدند اما دو صفحه کریستال مایع رنگی یا (ام-اف-دیی) برای آن ساخته شد.سیستم های کنترل سلاح ها با نام HOTAS -با یک رادار جدید مدلZhuk-ME که میتوانست برد بیش از 120 کیلومتر را سرچ و اسکن کند و در یک زمان به چهار هدف حمله کند.همچنین برای اهداف زمینی تا 250 کیلومتر قدرت برد داشت.این در حالی است که میتوانست با موشک هایی که حمل میکرد تا فاصله 150 کیلومتری به راحتی اهدافش را سرنگون کند وسیستم ردیاب جدید مادون قرمز یا (آی-آر-اس-تی) همچنین میگ-33 به سیستم کلاه خلبان مدرن که در انتخاب اهداف خلبان را کمک میکرد مجهز شده بود.پس به طوری کلی تمام سیستم های الکترونیکی -رادارو حتی سیستم های هشدار همگی از نو برای میگ-33 ساخته شدند. مهمات: میگ-33 توانایی حمل موشک های هوا به هوای سری آر به نام های RVV-AE (R-77), R-27ER1, R-27ET1, R-27R1, R-27T1, R-73E air-to-air missiles همچنین موشک های سنگین هوا به زمین Kh-29T, Kh-29L, Kh-31A, Kh-31P, Kh-35E و یک توپ 30 میلیمتری با 150 فشنگ با سیستم مختل کننده الکترونیکی (ایی-سی-ام پاد) به اضافه حمل بمب های هدایت شونده KAB-500KR (OD)-KAB-500L و انواع راکت ها و بمب های دیگر مشخصات جنگنده میگ-33 خدمه:یک نفر طول:17.37 متر طول باله:11.4 متر ارتفاع:4.73 متر مساحت باله:38 مترمربع وزن خالی:11تن حداکثر وزن با مهمات:15.3 تن ماکزیمم وزن برای تیک-آف:22.4 تن پیشرانه:دو عدد موتور آر دیی -33 سری 3 ام-پس سوز-توربوفن-با قدرت 81.4 کیلو نیوتن حداکثر سرعت:در ارتفاع پایین برابر 1.2 ماخ ودر ارتفاع بالا 1.96 ماخ برد:2000 کیلومتر سقف ارتفاع:17.5 کیلومتر نرخ اوج کیری بر حسب متر در ثانبه:252 وزن باله ها:442 کیلوگرم بر هر مترمربع منبع: سايت عشق پرواز

خبرگزاري فارس: وزير دفاع و پشتيباني نيروهاي مسلح گفت: ساخت توپ 35 ميليمتري اسكاي گارد، يكي از پروژه‌هاي جديدي است كه توسط وزارت دفاع به اتمام رسيده و در هفته دولت به بهره‌برداري مي‌رسد. مصطفي محمد نجار در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در بوشهر، ديپلماسي فعال را شعار اصلي دولت نهم برشمرد و اظهار داشت: ارتباط متقابل با كشورهاي مسلمان و همسايه از اولويت‌هاي اين ديپلماسي محسوب مي‌شود. وي افزود: در همين راستا تاكنون بيش از 100 سفر توسط رئيس جمهوري، وزير امور خارجه و اعضاي كابينه به خارج از كشور صورت گرفته است. وزير دفاع و پشتيباني نيروهاي مسلح تصريح كرد: در ادامه همين ديپلماسي امروزه كشورمان از ديپلماسي قوي در آمريكاي لاتين و آفريقا برخوردار است. محمد نجار خاطرنشان كرد: تمام جوسازي‌ها و شايعات ساخته شده دشمنان عليه كشورمان توسط همين ديپلماسي در حال فروپاشي است. وي تاكيد مقام معظم رهبري مبني بر فعاليت بيشتر با كشورهاي منطقه را يادآور شد و گفت: جمهوري اسلامي ايران علاقه‌مند به برگزاري مانورهاي مشترك و پيمان‌هاي دسته جمعي با كشورهاي منطقه است. وزير دفاع و پشتيباني نيروهاي مسلح با اشاره به اينكه تمام تجهيزات وزارت دفاع به دست پرتوان فرزندان همين مرز و بوم در حال طراحي و ساخت است، اظهار داشت: ناوشكن موج در مرحله آماده‌سازي است و در هفته دولت به آب انداخته خواهد شد.

علاء‌الدين بروجردي رييس‌كميسيون‌امنيت ملي وسياست خارجي‌مجلس شوراي اسلامي چالش‌هاي جديد آمريكا با روسيه در مورد سپر موشكي را نگران‌كننده دانست و آن را يادآور وضعيت دوران جنگ سرد توصيف كرد. به نقل‌از اداره اخبار و رسانه‌هاي گروهي مجلس، بروجردي درديدار "سارابايف"معاون وزيرامورخارجه قرقيزستان با وي، افزود: آمريكا عامل بسياري از درگيري‌ها و تنش‌ها در سطح منطقه و جهان است. رييس كميسيون امنيت ملي و سياست خارجي مجلس هرگونه ناامني و تشنج را به‌نفع كشورهاي منطقه و جهان ندانست و با اشاره‌به تلاش‌هاي آمريكابراي تحكيم نفوذ در منطقه آسياي ميانه، آن را نوعي تجاوز به حقوق ملت‌هاي منطقه توصيف كرد. وي خاطرنشان كرد : بر خلاف ادعاي كشورهاي غربي حضور آنها نه تنها موجب تامين امنيت منطقه نشده بلكه عامل افزايش دو پديده شوم تروريسم و توليد مواد مخدر شده است. بروجردي با اشاره به‌اوضاع افغانستان،گسترش تروريسم‌و افزايش سي برابري توليدمواد مخدر دراين كشور را عامل‌نگراني جدي كشورهاي منطقه‌و جهان دانست. رييس كميسيون امنيت ملي و سياست خارجي مجلس با تاكيد بر مبارزه جدي جمهوري اسلامي ايران باپديده شوم تروريسم، خاطرنشان كرد: ايران هيچ ترديدي درمبارزه با اين پديده شوم از خود نشان نخواهد داد زيراهمواره شاهد تهديد گروه‌هاي تروريستي بوده است. وي باتاكيد براينكه كشورهاي منطقه با اتكا به‌توانايي‌هاي خود مي‌توانند امنيت منطقه‌را حفظ كنند،اظهار داشت: نبايد هيچ چشم اميدي به كشورهاي غربي داشته باشيم زيرا تجربه عراق و افغانستان ناتواني غربي‌ها را براي تامين امنيت منطقه به اثبات رسانده است. بروجردي نقش سازمان همكاري‌هاي شانگهاي در عرصه روابط منطقه‌اي و بين المللي را بسيارمهم ارزيابي كرد و گفت : حضور موثر جمهوري اسلامي ايران در اين اجلاس باعث تقويت نقش اين سازمان در معادلات منطقه‌اي و جهاني خواهد شد. رييس كميسيون امنيت ملي وسياست خارجي مجلس ابراز اميدواري كرد، عضويت جمهوري اسلامي ايران در سازمان همكاري‌هاي شانگهاي از عضويت ناظر به عضويت دائم تغيير يابد. وي با ابراز خشنودي از روابط بسيار خوب ايران و قرقيزستان در همه زمينه‌ها ، خاطرنشان كرد : جمهوري اسلامي ايران از گسترش همكاري‌هاي منطقه‌اي و بين‌المللي با قرقيزستان استقبال مي‌كند. بروجردي در ادامه بر لزوم توسعه مناسبات پارلماني بين دو كشور تاكيد كرد. معاون وزير امور خارجه قرقيزستان نيز در اين ديدار بر نقش مهم جمهوري اسلامي ايران در منطقه تاكيدكرد و گفت:قرقيزستان همواره ايران را به عنوان يك همسايه و برادر مي‌داند و خواستار گسترش همكاري‌هاي همه جانبه در كليه عرصه‌ها است. سارابايف نقش مجالس را درتوسعه و تقويت همكاري‌هاي كشورها مهم ارزيابي كرد و گفت: تقويت همكاري‌هاي پارلماني يكي از الزامات مناسبات دوستانه دو كشور است. معاون وزيرخارجه قرقيزستان با اشاره به تحولات منطقه‌واوضاع افغانستان، گسترش تروريسم و افزايش توليد مواد مخدر را نگران‌كننده دانست و افزود : مواد مخدر وتروريسم مهم‌ترين مسايل‌كنوني در منطقه‌است كه بايد با همكاري‌هاي همه‌جانبه كشورهاي منطقه با آنها مبارزه كرد. سارابايف نقش سازمان همكاري‌هاي شانگهاي در تامين امنيت منطقه رابسيار مهم دانست و گفت : در چارچوب سازمان همكاري‌هاي شانگ‌هاي بايد راهكارهايي براي مبارزه با توليد مواد مخدر و گسترش پديده تروريسم در منطقه يافت. وي نظرمساعد كشورش براي عضويت دائم ايران درسازمان همكاري‌هاي شانگهاي را مورد تاكيد قرار داد. آويا

اخبار موشکی ایران به فن آوری ساخت موشک با برد 12 هزار کیلومتر نزدیک می‌شود پایگاه اینترنتی پرس آنلاین که یکی از منابع خبری معتبر منطقه بالکان محسوب می‌شود، با انتشار گزارشی تحت عنوان "وحشت در آمریکا" ضمن بررسی توانایی‌های موشکی کشورمان، رویکرد واشنگتن برای مقابله با پیشرفت‌های ایران به بهانه تهدیدات احتمالی را به منزله تشدید روند یک جانبه گرایی توصیف کرده است. به گزارش خبرگزاری مهر، این گزارش با اشاره به توانایی های کشورمان در عرصه خودکفایی صنعت موشکی، آورده است: توانایی های بومی ایران و همکاری های گسترده این کشور با کره شمالی در عرصه فن آوری های موشکی که پتانسیل ساخت موشک های قاره پیما را برای ایران ایجاد کرده، موجبات وحشتی عمیق در فرماندهان نظامی آمریکا را فراهم کرده است. در ادامه این مطلب می خوانیم: ریشه اساسی نگرانی آمریکایی ها از تحرکات موشکی ایران به تعاملات تهران و پیونگ یانگ باز می گردد؛ البته تلاش آمریکا برای استقرار سیستم دفاع موشکی در اروپا را نیز می توان اقدامی دانست که بر مبنای همین تحلیل ها شکل گرفته است. پرس آنلاین با ذکر این مطلب که استقرار سیستم دفاع موشکی آمریکا در اروپای شرقی اقدامی جاه طلبانه است، می افزاید: اقدامات فراقانونی آمریکا در برابر اقداماتی که بسیاری از کشورها در چارچوب های قانونی انجام می دهند، باعث شده کشورهایی چون ایران یا کره شمالی در اجرای تعهدات بین المللی خود با تردیدهایی اساسی مواجه گردند. بخش دیگری از این مقاله با اشاره به توانایی های موشکی پاکستان و برخی از کشورهای دیگر آسیای مرکزی، ادامه می دهد: نوع برخورد و مواجهه یک جانبه گرایانه آمریکا باعث ایجاد نوعی روابط پنهانی در بازار فن آوری های نظامی شده و نمونه بارز این نوع اقدامات وجود همزمان نوعی از موشک با برد تقریبی 1350 تا 1500 کیلومتر با عناوین مختلف در چند کشور منطقه است. به گزارش مهر ، این پایگاه خبری صربی می افزاید: هر چند که راکت های مذکور فعلا توانایی پوشش کامل اروپا و سپس آمریکا را ندارد اما گویا نگرانی ایالات متحده از روزی است که ایران و برخی دیگر از کشورهای خاورمیانه به فن آوری ساخت و تولید موشک هایی با برد 12000 کیلومتر دست یابند و البته به نظر نمی رسد که چنین روزی چندان هم دور باشد. در بخش پایانی این گزارش با اشاره به مواضع اخیر یکی از نمایندگان کنگره آمریکا، می خوانیم: در کنگره به شدت نسبت به این احتمال که ممکن است تهران تا سال 2015 به فن آوری موشک های بالستیک دست یابد، ابراز نگرانی کرده اند و این خود از علائم وحشت آمریکا نسبت به پیشرفت های موشکی ایران است.

این هلیکوپتر با اینکه در نگاه اول هلیکوپتری قدیمی به نظر می آید ولی در زمان ساخت خود بسیاری از نگاهها را به سوی خود جلب کرد.به طوری که از این پرنده شبکه های تلوزیونی برای پوشش خبری و یا سازمانهای محیط زیست و نیز ارتش استفاده ی گسترده ای به عمل آوردند. طراحی این مدل به مدل قبلی که Bell 30 بود و در سال ۱۹۴۳ تعداد ۱۰ فروند از آن در اختیار ارتش آمریکا بود باز می گردد. نخستین پروتوتایپ Bell 47 که به صورت دو سرنشین طراحی شده بود در دسامبر ۱۹۴۵ پرواز خود را به انجام رسانید.در ماه می ۱۹۴۶ اقدام برای طراحی مدلهای دیگر از این هلیکوپتر آغازشد. به طوري كه مدلهاي 47B , 47B3پا به عرصه ي وجود نهادند.مدل47d يا GOLDFISH مدلي بود كه براي آينده طراحي شده بود. مدلهاي 47G , 47 E نيز كه در سال ۱۹۵۳ توليد شدند در سال ۱۹۷۴ مورد بهينه سازي قرار گرفتند.ضمنا قدرت موتور آنها نيز افزايش يافت.مدلهاي H , J و مدل 47 ranger نيز از اين هليكوپتر به بازار آمدند. البته كمپاني معظم كاواساكي ژاپن مدل 47 G را براي مونتاژ در كشور خود برگزيد و نسبت به بهينه سازي آن اقدام نمود. نمايي از نشانگر ها در كاكپيت Bell 47 در مجموع بيش از ۴۰۰۰ فروند از اين مدل در طي سالهاي ۱۹۴۰ تا ۱۹۷۴ ساخته شد كه از اين تعداد بيش از ۱۲۰۰ فروند توسط agusta bell ايتاليا تعداد ۲۳۹ فروند توسط kawasaki تعداد ۲۳۹ فروند توسط westland انگليس و بقيه توسط ايالات متحده ساخته شد. وبلاگ تخصصي هليكوپتر

موشک بالستیک M-9 یا Df-15/css-6 چین -------------------------------------------------------------------------------- DF-15(با نام صادراتی:M-9 ;کد ناتو:CSS-6) موشک است یک مرحله ای با سوخت جامد که در دسته موشک های بالستیک با برد کوتاه(SRBM) قرار دارد.این موشک توسط CASC مرکز تحقیقات موتور راکت چنین(که امروزه ARMT یا صنایع فضایی چین نامیده می شود) طراحی و ساخته شده است.نام این موشک زمانی مطرح گشت که PLA چندین موشک را به تنگه بحران زده تایوان شلیک کرد.این مشک جزو موشک های استراتژیک غیر هسته ای چین در قسمت توپخانه محسوب میشود. طراحی این موشک در سال 1985 شروع گشت و اولین پرواز ازمایشی خود را در سال 1987 انجام داد.این موشک برای اولین بار در نمایشگاه صنایع دفاعی که در سال 1988 در شهر بیاجنگ چین برگذار شد نمایش داده شد. M-9 می تواند کلاهکی اتمی50 تا 320 کیلوتنی و یا کلاهک متعارف 320 کیلوگرمی را تا مسافت 600 کیلومتری(373 مایلی) حمل نماید.مدل های قدیمی تر این موشک دقت خطایی بین 300 تا 600 متر را دارا بودند که در مدل های جدیدتر این دقت به 150 تا 500 متر رسیده است(مدل های بروز شده این موشک دارای دقت خطای 30تا 40 متری می باشند). علت دقت بالای این موشک استفاده از سیستم خلبان خودکار پیشرفته در کنار سیستم موقعیت یاب جهانی GPS می باشد. این موشک از موتوری تک مرحله ای با سوخت جامد سود می برد که سرعتی برابر با 6 ماخ را در فاز نهایی به این موشک می بخشد M-9 به وسیله لانچرهای متحرک خود قابلیت جابجایی سریع را دارست که به این موشک امکان تغییر مکان سریع برای جلوگیری از شناسایی شدن توسط دشمن و استفاده در شرایط بحرانی را می بخشد. M-9 بردی دو برابر موشک اسکاد را دارست اما از کلاهک سبکتری سود می برد و خسارات کمتری را به هدف وارد میکند.سیستم هدایت خودکار و GPS مدرن این موشک امکان هدف گیری دقیق را برای نیروهای نظامی استفاده کننده فراهم می اورد. M-9 در هدف گیری بسیار تواناست و با سیستم خلیان خودکار خود که توسط کامپیوتر دیجتالی کنترل میشود استفاده از نیروی انسانی قبل از پرتاب را به حداقل رسانده است. نسخه سوریه ای این موشک شباهت زیادی به مدل ایرانی دارد,اعتقاد بر این است که موشک های ایران و سوریه با کلاهک 320 کیلوگرمی توانایی رسیدن به برد 800 کیلومتر(497 مایل) را نیز دارا هستند. جمهوری خلق چین تحت فشار امریکا قرار داد فروش این موشک ها را کنسل کرد اما تکنولوژی این موشک ها به کشورهای ایران,پاکستان و مصر فروحته شده است. -------------------------------------------------------------------------------- خصوصیات عملکرد: موشک بالستیک کوتاه برد(SRBM) نام موشک:,M-9,DF-15(کد ناتو:CSS-6) سازنده: صنایع فضایی چین(ARMT) کشور سازنده: جمهوری خلق چین پیشرانه: موتور تک مرحله ای/سوخت جامد طول:9.10 متر قطر: 1 متر برد: 600 کیلومتر(برخی منابع از برد 800 کیلومتری سخن گفته اند) دقت خطا(CPE) : بین 30 تا 40 متر /در مدل های بروز شده سرعت: 6 ماخ در فاز نهایی سیستم هدایت: خلبان خودکار و سیستم مکان یابی ماهواره ای(GPS) کلاهک: متعارف 320 کیلوگرمی/اتمی 90 کیلوتنی مورد استفاده در:چین,سوریه,ایران,لیبی ورود به خدمت:1987 ● نویسنده: امیرحسام ملایی یگانه

در دسامبر 1996، BAe Systems برنده مناقصه ای به ارزش دو میلیارد پوند برای بازتولید 21 فروند هواپیمای Nimrod RMk.2 شد که طبق آن هواپیماهای جدید Nimrod MRA.4 یا Nimrod 2000 نامیده می شوند و به سیستم های عملیاتی، سنسور ها و تجهیزات الکترونیک جدید مجهز خواهند شد، در فوریه 2002 وزارت دفاع انگلستان به دلیل کاهش تهدید زیردریایی ها این تعداد را به 18 فروند کاهش داد و بار دیگر در جولای 2004 این تعداد را به 12 فروند کاهش داد. اولین پیش نمونه Nimrod MRA.4 در آگوست 2002 از خط تولید خارج شد و قرار شد پس از انجام آزمایشات و تکمیل سه نمونه اولیه از Nimrod MRA.4 بازتولید دیگر هواپیما شروع شود. اولین پرواز پیش نمونه شماره 1 بدون هیچگونه سیستم های عملیاتی در آگوست 2004 انجام شد و پرواز نمونه شماره 2 نیز در حالی که به مجموعه کامل عملیاتی مجهز بود در ژانویه 2005 انجام شد، پروازهای آزمایشی سومین پیش نمونه نیز از آگوست 2005 شروع شد. در جولای 2006 نهایتا اجازه بازتولید 12 فروند هواپیما از سوی وزارت دفاع به BAe Systems داده شد و طبق قرارداد اولین هواپیما باید در سال 2009 تحویل داده شده و از سال 2010 نیز وارد خدمت شود، تحویل آخرین هواپیما نیز برای سال 2012 برنامه ریزی شده است. ماموریت های اصلی Nimrod MRA.4، شناسایی دریایی، ضد کشتی و ضد زیردریایی و جستجو و نجات است، پیمانکار اصلی پروژه BAe از انگلستان بوده و طراحی و ساخت سیستم فرماندهی تاکتیکی بر عهده بویینگ و سرویس و نگهداری هواپیما نیز به FR Aviation واگذار شده است. طراحی: بازتولید Nimrod MRA.4 شامل تغییرات سنگین از جمله نصب بالهای جدید، تغییر مکان های حمل تسلیحات و سیستم هیدرولیک جدید می باشد. کابین: کابین جدید هواپیما برای دو خدمه (خلبان و کمک خلبان) طراحی شده و مجهز به هفت نمایشگر کریستال مایع تمام رنگی ساخت کنسرسیوم ایرباس می باشد، در کابین جدید اغلب نمایشگر ها و سیستم های قدیمی حذف شده و کابین جدید بگونه ای طراحی شده که بار کاری خدمه را به حد اقل برساند. تسلیحات: BAe Systems بهمراه بویینگ در حال توسعه نوعی سیستم عملیاتی جدید بر پایه سیستم TMS-2000 ساخت بویینگ هستند که بمنزله قلب سیستم عملیاتی Nimrod MRA.4 خواهد بود، در کابین اصلی هواپیما هفت استیشن برای هفت خدمه وجود دارد که هر کدام به یک نمایشگر تمام رنگی بزرگ با وضوح بالا مجهز است، هواپیمای جدید به یک سیستم مدیریت تسلیحات ساحت Smiths نیز مجهز است که علاوه بر کنترل تسلیحات هوا به سطح و هوا به زمین در حال حمل، عیب یابی خودکار را نیز انجام می دهد. محفظه حمل تسلیحات هواپیما در دو طرف زیر بدنه قرار دارند و درب های آن از دو سو باز می شوند، این محفظه می تواند مخازن سوخت، اژدر ها (از جمله اژدر Tigershark) و بویه های صوتی مکان یاب غیر فعال جدید مجهز به سیستم پردازش سیگنال دیجیتال که هم اکنون در حال توسعه هستند را حمل کند. بالهای جدید دو جایگاه حمل سلاح اضافه دارند که مجموع جایگاه های زیر بال ها را به چهار جایگاه می رسانند، این جایگاه ها می توانند موشک هوا به هوای AIM-9 Sidewinder و ضد کشتی AGM-84 Harpoon را حمل نمایند. سنسورها: هواپیما به رادار پالس داپلر Serachwater 2000MR ساخت تالس و سیستم جستجو و کشف الکترو اپتیک ساخت نورثروپ گرومن که در زیر دماغه نصب شده مجهز است. بعلاوه هواپیما به یک گیرنده اخطار راداری و یک سیستم اقدامات الکترونیک ساخت التای اسرائیل و یک کشف کننده اختلالات مغناطیسی مجهز است. ناوبری: Nimrod MRA.4 به یک مجموعه ناوبری و مدیریت پرواز ساخت اسمیتس شامل کامپیوتر ناوبری و کامپیوتر مدیریت پرواز مجهز است که با دیتاباس طبق MIL-STD-1553B هواپیما در ارتباط است. سنسورهای ناوبری شامل سیستم ناوبری لیزری اینرسیایی و دو سیستم GPS از نوع LN-100G ساخت نورثروپ گرومن است که اطلاعات دقیق مکان و موقعیت پرواز را در اختیار سیستم مدیریت پرواز قرار می دهند، هواپیما دارای یک سیستم ناوبری رادیویی، سیستم فرود میکروویو و سیستم اخطار ترافیک و پیش گیری از برخورد TCAS2 نیز می باشد که فرود دقیق و امن را برای هواپیما تضمین می کنند. سیستم مدیریت ایزارها: سیستم مدیریت ابزارها (USMS) ساخت اسمیتس کنترل و تست خودکار سیستم تسلیحات، سیستم های هیدرولیکی، کنترل محیطی، سوخت، سیستم های الکترونیکی، کنترل پرواز و موتورها را بر عهده دارد. این سیستم از چهار کامپیوتر تشکیل شده که داده ها را از 800 سنسور هواپیما دریافت کرده و پردازش می کنند. پیشران: هواپیما دارای چهار موتور BR710 ساخت رولزرویز است که بوسیله سوخت اضافه مداومت بیشتری به هواپیما اعطا کرده و سرعت 77/0 ماخ را به هواپیما می بخشند. منبع:انجمن هوافضا

در اوایل دهه 1970، ارتش آمریکا برنامه ای را برای طراحی و ساخت سیستم جدید چند ماموریته ترابری تاکتیکی به مسابقه گذاشت. سیکورسکی با طرح هاوک توانست بدون آنکه رقیب شاخصی داشته باشد، پروژه را از آن خود کند. در قانون مسابقه تعداد سه خدمه و یازده سرنشین، به عنوان شرط اصلی ذکر شده بود اما هاوک توانست با امکان جاگیری چهارده سرباز مجهز، یا شش تختخواب، از معیارهای اصلی نیز فراتر رود. -------------------------------------------------------------------------------- هلیکوپتر سیکورسکی S-70 در حال آماده شدن برای تیک آف از روی ناو هواپیمابر -------------------------------------------------------------------------------- قلاب یر بدنه هاوک توانایی حمله 3529 کیلوگرم بار را، در حالیکه یک توپ 105 میلیمتری با 50 تیر و 5 خدمه را همراه دارد، حمل کند. از همین بررسی کوتاه می توان به قدرت فوق العاده این هلیکوپتر پی برد. از سوی دیگر انجام عملیات شناسایی، کنترل و فرماندهی نیز از شاخص های این هلیکوپتر به شمار می رود. جالب است که جثه متناسب آن به طوری است که یک فروند آن را می توان با C-130 و شش فروند آن را می توان C-5 حمل کرد. استفاده از سیستم های ناوبری و بصری،سبب افزایش عملکرد هاوک در شرایط گوناگون جوی شده است.استفاده از زره مقاوم در برابر گلوله های 23 میلیمتری سبب کاهش آسیب پذیری هلیکوپتر می شود. -------------------------------------------------------------------------------- تکنسینی در حال تعمیر روتورهای سیکورسکی S-70 -------------------------------------------------------------------------------- در تجربیات نظامی ارتش آمریکا ثابت شده که هاوک بقا پذیرترین هلیکوپتر خدمتی آمریکاست. طرح اصلی هاوک بر اساس یک هلیکوپتر بدون سلاح، پایه ریزی شده بود هرچند که در این مدل ها یک قبضه تیربار 62/7 میلیمتری قابل نصب بر هر طرف بدنه، به جای پخش کننده پوشال و شعله بود. در اوایل دهه 1980 با توجه به بقای بسیار زیاد هاوک در میدان های رزم طرح سیستم پشتیبانی مخازن خارجی به صورت بالچه ای با چهار مقر جنگ افزار، برای حمل موشک 16 موشک هلفایر ارایه شد به جای موشک هلفایر می توان از غلاف های تیربار یا مخازن سوخت استفاده کرد که برد عملیاتی آن تا 2130 کیلومتر افزاش می دهند. -------------------------------------------------------------------------------- هلیکوپتر سیکورسکی S-70 در حال شلیک موشکی موسوم به پنگوئن -------------------------------------------------------------------------------- همانگونه که انتظار می رفت مولود جدید که نام بلک هاوک یافته بود، مورد توجه بسیار مسئولین ارتش آمریکا قرار گرفت و تا سال 1988 610 فروند از جمع 1107 فروند سفارش داده شده، به نیروهای مسلح آمریکا تحویل داده شد. بلک هاوک ای مجهز به نوع خاصی از تجهیزات جنگ الکترونیک به وزن 816 کیلوگرم است تجهیزات این هلیکوپتر که Quick fix2 نامیده می شود شامل یک سیستم اصلی ضد عمل الکترونیک ای ال کیو -151 است. -------------------------------------------------------------------------------- هلیکوپتر سیکورسکی S-70 در حال پرواز بر فراز دریا -------------------------------------------------------------------------------- لازم به دکر است که بدنه این هلیکوپتر قادر به مقاومت در برابر 20 جی یا شتاب گرانش زمین رو به جلو و 10 جی رو به پایین می باشد. موتورهای بلک هاوک از نوع موتورهای بسیار مشهور توربوشفت تی-700 ساخت شرکت جنرال الکتریک است که از نوع مشابه به کارگرفته شده در آپاچی است. کمپانی سیکورسکی در ساخت و بهسازی این هلیکوپتر بسیار موفق عمل کرده به طوری که تنوع زیادی مدل های آن دیده می شود یعنی حدود ۲۰ مدل گوناگون با بهسازی های متفاوت تولید شده که هر یک کارایی مختص خود را داشته و به دلیل کثرت انواع٫ یکی از تواناترین هلیکوپترها در عرصه هلیکوپتر سازی جهان محسوب می شود منبع:air.blogfa

مسلسل دستی برتا مدل 12 اس – 2 به وسیله فشنگ های 19x9 تغذیه می شوند و به وسیله فشار مستقیم گاز باروت مسلح می شود.مکانیزم کارکرد سلاح از نوع گلنگدن باز می باشد.دارای یک قنداق تاشو فلزی و چکاننده سه وضعیتی ( ضامن،تک تیر،رگبار ) است. گلنگدن تلسکوپی این سلاح بگونه ای طراحی ده است تا بخشی از حرکت خود را بر روی لوله 200 میلی متری خود انجام دهد.این شیوه موجب می شود تا بتوان سلاح را کوتاه تر تولید نمود.این مسلسل دستی بسیار جمع و جور می باشد و دارای کمترین لرزش در هنگام شلیک است. قبضه جلویی،محل خشاب،حافظ ماشه برگه ناظم آتش و ضامن قبضه ای خودکار تماما بصورت یک مجموعه بر روی بدنه اصلی قرار دارد.این ترکیب خوب و جالب سال هاست که در ساخت مسلسل های برتا سری 12 رعایت می شود تمامی این مجموعه بصورت هوشمندانه بر روی سلاح قرار گرفته است. سادگی قطعات ساخته شده و تعداد اندک آن یکی از امتیازات این مسلسل دستی می باشد. مسلسل برتای 12- اس- 2 مدل بهینه سازی شده نمونه اس می باشد.این مدل که با فشنگ های استاندارد ناتو قادر به شلیک می باشد توسط نیروهای ناتو آزمایش شده است و تاییدیه کیفیت را دریافت نموده. برگه ناظم آتش و دستگیره مسلح کننده جدید انتخاب وضعیت شلیک در این سلاح در حالت های ضامن،تک تیر و رگبار براحتی توسط برگه ناظم آتش که در سمت چپ و بالای قبضه قرار دارد انجام می شود.حرف "اس" به معنی ضامن،عدد (1) به معنی تک تیر و حرف (R) به معنای رگبار است.برای قرار دادن برگه ناظم آتش در هر یک از سه وضعیت گفته شده نیازی به برداشتن دست از روی قبضه نیست.در این حالت ضامن ماشه و گلنگدن هم زمان با هم قفل می شوند.یکی از نقاط ضعف مسلسل های سری 12 حرکت دستگیره گلنگدن به هنگام شلیک بود.این امر مشکلات زیادی را برای تیر انداز بوجود می آورد.امکان برخورد با دست و یا با لباس مهمترین این خطرات بود.در مدل جدید اس – 2 این نقیصه رفع شده و دستگیره گلنگدن بگونه ای طراحی شده است که بعد از عمل مسلح کردن سلاح دستگیره گلنگدن در محل خود ثابت می ماند و به هنگام تیر اندازی مانند نمونه های قبلی این سلاح حرکت نمی کند.این دستگیره گلنگدن ضریب ایمنی سلاح را افزایش داده است. قابل تنظیم ، قابلیت انطباق و ایمنی مگسک سلاح دارای تیغه ای قابل تنظیم می باشد.محل تنظیم در سمت بوسیله مگسک و تنظیم در برد بوسیله روزنه دید در دو وضعیت 100 متر و 200 متر انجام پذیر است. قنداق سلاح به راحتی و با دو حرکت در حالت باز قرار می گیرد با استفاده از مکانیزمی جالب قنداق در حالت باز از ایستایی مطمئنی برخوردار است.هنگامی که قنداق در حالت بسته قرار دارد در سمت راست سلاح قرار می گیرد.در این حالت کفی قنداق در امتداد میله قنداق و در بالای قبضه جلویی قرار می گیرد.در این حالت قنداق هیچ گونه مزاحمتی برای تیر انداز و سلاح ایجاد نمی کند.پوکه پران سلاح در داخل بدنه اصلی و بصورت ثابت قرار دارد.این پوکه پران به همراه ناخن فشنگ کش از نظر کاربرد بسیار مطمئن می باشند.بدنه سلاح از ورق فولادی که به وسیله پرس لول و فرم دهی ساخته شده است.پوشش بدنه فولادی آن بوسیله رنگ پخته و گلنگدن و ناخن فشنگ کش بوسیله آب کرم پوشش داده شده اند. وسایل جانبی 1- خشاب 32 تیری 2- بند حمل 3- کیت نظافت 4- آچار تنظیم در سمت مگسک 5- پایه دوربین قابل اتصال روی بدنه اصلی 6- صدا خفه کن 7- دوربین دات پوینت مشخصات فنی برتا مدل PM-12 S2: کالیبر 19 x9 ناتو مکانیزم مسلح شدن گلنگدن باز ضامن ضامن ، تک تیر ، رگبار ظرفیت خشاب 32 گلوله مکانیزم ایمنی ضامن دستگیره گلنگدن،ضامن قبضه ای،ضامن لنگدن، ضامن چکاننده طول کلی 660 میلی متر طول با قنداق بسته 418 میلی متر طول لوله 200 میلی متر فاصله شکاف درجه و مگسک 285 میلی متر ارتفاع(بدون خشاب) 180 میلی متر ارتفاع (با خشاب) 244 میلی متر وزن با خشاب خالی 480/3 کیلو گرم وزن با خشاب پر 820/3 کیلو گرم گام خان و جهت گردش 250 میلی متر – شش خان راست تنظیم مسافت هدف شکاف درجه ای پله ای مسافت های 100و200 متر تنظیم سمت بوسیله مگسک سرعت علمی تیر اندازی 550 تیر در دقیقه منبع وبلاگ ديدبان

این سامانه از جدید ترین انواع خانواده راکت انداز چند منظوره است که بر یک شاسی چرخ دار قرار میگیرد و توسط شرکت موشک سازی لاکهید مارتین تحت نظارت برنامه فناوری ویژه در سال 1996 نصب گردیده است . شرکت مذکور در ژانویه 2000 قرارداد توسعه مهندسی و تولید ارائه این محصول را به عنوان پاداش دریافت کرد ودو سامانه پرتاب موشک (HEMARS ) دیگر تحت یک برنامه ارزشیابی ویژه کاربر برای تفنگداران دریایی ایالات متحده ساخته شد . در مارس 2003 ارتش آمریکا و تفنگداران نیروی دریایی آمریکا قراردادی را برای تولید 89 موشک انداز امضا کردند . آن طور که برنامه ریزی شده این سامانه در سال 2005 رسما وارد ارتش گردید . ماموریت این موشک انداز مقابله و سرکوب توپخانه و تمرکز توپهای هوایی و کامیون های نظامی و زرهی سبک و نفربرها می باشد . همچنین نیروهای پیاده را پوشش می دهد . این موشک انداز قادر به پرتاب موشک ها و جابجایی سریع از محل پرتاب بوده وبه این ترتیب نیروهای دشمن قادر به سردیابی محل پرتاب موشک نخواهند بود کنترل آتش :این سامانه موشک انداز به روش خودکار مسلح می شود سودارای ویژگی های منحصر به فرد سامانه های موشک انداز توپخانه ای با قابلیت حرکت بالا ست . سامانه الکترونیکی و مکانیکی کنترل آتش بهینه سازی شده در موشک انداز ام-270 با تحریک بالا استفاده میشود و جزو تجهیزات استاندارد سامانه راکت انداز توپخانه ای با تحرک بالا محسوب میشود . این سامانه با یک خدمه سه نفره شامل : راننده خدمه موشک انداز و فرمانده دسته کنترل می باشد . اما سامانه آتش با مبنای رایانه ای با به کار گیری دو خدمه حتی یک خدمه قادر است این سامانه را مسلح کند . کنترل آتش شامل : ویدئو و صفحه کلید کنترل و یک گیگابایت برنامه ذخیره شده و تعین موقعیت ماهواره ای جی پی اس می باشد . سامانه کنترل آتش رایانه ای این امکان را ایجاد می کند که هم به صورت مکانیکی وهم به صورت خودکار ماموریت آتش را انجام دهد . مهمات :علاوه بر موشک های استاندارد این سامانه این موشک انداز قادر به پرتاب تمام انواع مهمات خانواده موشک اندازهای چند منظوره می باشند و قادر به حمل شش موشک و یا یک سامانه موشک تاکتیکی ارتش می باشد . راکت ها با برد توسعه یافته برد مبنای 32 کیلومتر را تا 45 کیلومتر و نیز شعلع عمل را تا 107 درصد افزایش می دهد . این سامانه که دارای جی پی اس و سامانه هدایت کننده اولیه برای افزایش دقت موشک می باشد در آوریل 2003 به تولیدات برد کوتاه اولیه پیوست و به کارگیری آن در ئر میادین نبرد برای سال 2005 برنامه ریزی شد . این سامانه یک برنامه بین المللی است که کشورهایی چون بریتانیا ی کبیر و ایتالیا و فرانسه و آلمان و نیز ایالات متحده را در بر میگیرد . سامانه موشک تاکتیکی ارتش : این سامانه موشک انداز قادر به پرتاب موشک تاکتیکی ارتش که دارای برد زیاد است می باشد . شش فروند ساز این موشک ها برروی خودروهای تاکتیکی متوسط و جدید ارتش حمل میشود . سامانه راکت انداز هیمارس تقریبا 24 هزار پوند وزن دارد . این موشک انداز توسط هواپیمای C – 130 قابل حمل است . مشخصات هیمارس : خدمه :سه نفر . راننده . فشنگ گذار . ارشد دسته طول : 7 متر وزن : 24000 پوند پهنا : 4/2 متر ارتفاع : 2/3 متر برد خودرو : 480کیلومتر سرعت در جاده : 85 کیلومتر در ساعت

تاريخچه هواپيما مدل Il-76 که ناتو آن را «کاندید» نامید یک هواپیمای باری است که برای جایگزینی با توربوپراپ های قدیمی تر An-12 تولید شد تا بتواند در پروازهای نظامی و غیر نظامی ایفای نقش کند. پس از طراحی هواپیما در اواخر دهه 1960 اولین ایلیوشین 76 در 25 مارس 1971 به پرواز درآمد. پس از انجام تست های موفق پروازی تولید رسمی Il-76 در سال 1975 آغاز شد و اولین هواپیما در همان سال به آئروفلوت تحویل شد. Il-76 دارای بال های بسیار بلند، چهار موتور، بالچه های سه شکافه لبه فرار، دم T شکل و درب بزرگ در عقب هواپیماست که انجام عملیات بارگیری را آسان می کند. همچنین یکی از معیارهای طراحی Il-76 این بود که نیازی به عملیات زمینی نداشته باشد تا بتواند در فرودگاه و حتی باندهای کوچک نیز کارایی داشته باشد. این نکته به ویژه در ماموریت های نظامی از اهمیت زیادی برخوردار است. انواع مختلفی از Il-76 ساخته شده است. بعضی از این مدلها عبارتند از: Il-76T با ظرفیت حمل سوخت بیشتر، Il-76TD با موتورهای D30KP2 و وزن برخاست بالاتر و وزن بار بیشتر و پرواز در ارتفاع بالاتر، Il-76MF نیز از کشیده شدن مدل پایه به دست آمده است که اولین پروازش را در 1 آگوست 1995 انجام داد. مشتری اصلی این مدل نیروی هوایی روسیه است. ایلیوشین همچنین استفاده از موتورهای غربی CFM56 را برای مدلهای قدرتمندتر در نظر گرفته است. از ایلوشین 76 برای ماموریت های مختلفی همچون آتش نشانی، کنترل و پیش اخطار هوابرد و سوخت رسان نیز استفاده می شود. مشخصات فني موتور: چهار موتور توربوفن آویاویگاتل(سولیف) D30KP چهار موتور توربوفن آویاویگاتل PS90AN برای Il-76MF بیشترین رانش موتور: 117.7kN :D30KP معادل 26,455lb 156.9kN :PS90AN معادل 35,275lb عملکرد: بیشترین سرعت کروز: 780km/h برد: 5,200km معادل 2,805nm با 40 تن بار اوزان: وزن خالی عملیاتی: 101,000kg معادل 222,665lb بیشترین وزن برخاستن: 200,000kg معادل 440,925lb ابعاد: طول: 53m معادل 174ft ارتفاع: 14.76m معادل 48ft دهانه بال: 50.50m معادل 165ft مساحت بال: 300m² معادل 3,229.2sq ft گنجایش: خدمه پرواز: شامل 5 نفر از جمله دو خلبان، مهندس پرواز، ناوبر و کاربر ارتباطات رادیویی. بار: قادر به حمل 44 تن بار. سفارش و تولید: بیش از 900 فروند Il-76 ساخته شده است. منبع:takeoff

اولین مسلسل های سنگین ارتش شوروی ، برای پاسخ گویی به نیاز سلاح های ضد هوایی طراحی شدند.نخستین سلاح کالیبر 7/12 که در ارتش شوروی بکار گرفته شد سلاح DK بود که در سال 1930 طراحی شد.این سلاح در مقیاس اندکی طی سالهای 1933 تا 1935 تولید شد.خشاب این سلاح از نوع دایره ای و 30 تیر بود و گلنگدن آن با سیستم فشار گاز باروت کار می کرد.این سلاح دارای وزن زیاد و نواخت تیر پایینی بود. در سال 1938 یکی از سازندگان و طراحان سلاح در روسیه بنام SHPAGIN دست به تحول سلاح DK زد و سیستم تغذیه آن را تبدیل به نوع نواری کرد. ارتش شوروی این سلاح را در سال 1939 به عنوان مسلسل سنگین رسمی به خدمت گرفت و نام این سلاح را از DK به DSHK (یعنی مسلسل سنگین دکتیارف و شاپگین) تغییر داد. این سلاح در جنگ جهانی دوم به عنوان سلاح ضد هوایی و پشتیبانی پیاده نظام بکار گرفته شد . بعد از جنگ جهانی دوم این سلاح در قسمت هایی چون سیستم تغذیه نوار فشنگ مورد بازنگری قرار گرفت و با نام DSHK_M یا DSHKM_38/46 عرضه گردید.این مسلسل در بسیاری از تانک های روسی به عنوان مسلسل برجک بکار برده شد.از جمله این تانک ها می توان به تانکهای BTR_155 و T_55 وT_62 اشاره کرد.در سال 1970 مسلسل سنگین DSHK جای خود را به مسلسلهای NSV/NSVT داد ولی کشورهای بلوک شرق ادامه کاربرد آنرا ترجیح دادند.این سلاح در بسیاری از کشورها مثل چین، ایران ، یوگسلاوی و پاکستان تولید شده است.این سلاح در زمان خود از بهترین سلاحها بوده چنانچه گلوله آن در فاصله 500 متری قادر بود زرهی به ضخامت 15 میلیمتر را سوراخ کند.سلاح DSHK توسط هوا خنک می شود.دریچه گاز آن دارای 3 درجه تنظیم می باشد و خوراک دهنده آن در سمت چپ سلاح تعبیه شده است.گونه ای از آن با دو پایه قابل تنظیم ، قابل تبدیل شدن به مسلسل ضد هوایی را دارد و دارای یک سپر ضخیم برای محافظت از تیرانداز می باشد. مشخصات فنی کالیبر 7/12 میلیمتر تعداد خان 8 عدد راستگرد سرعت اولیه 800 متر بر ثانیه نواخت تیر 600 تیر در دقیقه وزن سلاح کامل با سه پایه 35/95 کیلو گرم وزن سه پایه 97/30 کیلوگرم وزن گهواره 45/16 کیلوگرم وزن سلاح به تنهایی 32/32 کیلو گرم وزن جعبه فشنگ با نوار خالی 7/4 کیلوگرم وزن جعبه فشبگ (70 فشنگی) 14 کیلوگرم طول سلاح با دوشی 1945 میلیمتر طول سلاح 1590 میلیمتر ارتفاع تیربار بر روی سه پایه 1470 میلیمتر ارتفاع تیر بار در حالت شلیک زمینی 450 میلیمتر حرکت سمتی سلاح 360 درجه حد به طرف بالا نسبت به افق 78 درجه حد به طرف پایین نسبت به افق 26 - درجه برد نهایی 7000 متر برد موثر بر علیه هدف های زمینی 3300 متر برد موثر بر علیه هدف های هوایی 1600 متر برد موثر بر علیه سنگرهای تیربار 1500 متر برد موثر بر علیه هدف های زرهی سبک 800 متر

در سال ۱۹۷۴ توسط سرگرد ميخاييل کلاشنيکف ساخته شد و در جهان عموميت يافت اين مسلسل با کاليبر بالاي ۷.۶۲ويژه مسلسل هاي سنگين و با قدرت ۶۵۰ گلوله بر دقيقه و وزن ۱۶ کيلو گرم قابلين نصب بر روي هر خودرو يا سنگري را دارد و ميتواند با نفوذ گلوله خود به انواع خودرو زرهي و يا هليکوپتر و يا ناوچه ها انها را ساقط کند سرعت گلوله ان نيز در حدود ۸۰۰ متر بر ثانيه است برد موثرش نيز ۱۲۰۰ متر و برد نهايي۵ کيلومتر ميباشد مدل pkنيز تغريبا همينطور است با اين تفاوت که وزن ان۸ کيلو گرم بيشتر نيست ولي قدرت اتش کمتري دارد . تاريخ ورود به ايران: اين اسلحه براي اولين بار در طول جنگ تحميلي به غنيمت گرفته شد.به اين صورت كه رزمندگان ايراني در يك عمليات يك كشتي عراقي را بدست اوردند .ودراين كشتي يك بار كامل ازاين نوع اسلحه بدست نيروهاي اسلام افتاد.وپس از استفاده اوليه مورد تاييد كارشناسان نظامي ايراني قرار گرفت و...............هم اكنون به عنوان تيربار سازماني سپاه پاسداران انقلاب اسلامي در خدمت است. انواع مهمات : فشنگ جنگي عادي همانند كلانش ولي يكم بزرگتر فشنگ گازي براي پرتاب نارنجك تفنگي