با توسعه سيستمهاي پدافند ليزري (كه البته فعلا در حال گذراندن آزمايش هاي اوليه است) تهديد موشكهاي كروز, راكتهايي با كاليبر بزرگ, توپخانه, خمپاره, و ... خيلي كم ميشه و ميشه اين تهديدات رو با هزينه بسيار كمتر از سيستمهاي پدافند موشكي دفع كرد. مثل سيستم متحرك TALON كه همكاري مشترك گرومن و BAE Systems و يا Sky Gaurd كه ساخت گرومن.

با تشكر از شما, مطلب جالبي بود. شركت نورث روپ گرومن در حال آزمايش يك سيستم پدافند هوايي ليزري است كه احتمالا اسراييل اولين مشتري آن خواهد بود!! راستي در متن به جاي "IGLA" نوشته شده بود "LGLA". icon_wink

منم با نظر سعيد موافقم, بهتره چند موضوع رو پيشنهاد كنيم, بهترين موضوع رو انتخاب كنيم و بعد به ترجمه يا تحقيق در منابع بپردازيم. راستي كسي اگر راجع به A-50 مطلب داره بذاره تا اين دو رو باهم مقايسه كنيم و ببينيم كه اگر ايران بتونه امتياز توليد A-50 رو بگيره با چه تغييراتي ميتونه نقاط صعف اون رو نسبت به E-3 رفع كنه.

ممنون از نظرت, بله متاسفانه دوستان در نوشتن مطالب تخصصي كم لطفي ميكنن.

YouTube! icon_wink

همه چيز با همون دو نمايشگر و نمايشگر نصب در كلاه نمايش داده ميشه!!

او icon_wink نديدم كه نوع هدايتشو رادار فعال نوشتي؛ چون خودم هم در موردش مطمئن نبودم نوشتم فكر ميكنم و فرض رو بر غير هدايت پذير بودن گرفتم :evil:

قابل توجه جناب آقاي TANK كه ميگن غدير توانايي شليك موشك نداره New class of sub During the April maneuvers, Iran test-fired a new torpedo — the “Hoot,” Farsi for “whale” — which is capable of moving at some 223 mph, up to four times faster than a normal torpedo. It also unveiled a new land-to-sea missile, the Kowsar, and a high-speed missile boat that skims above the water and is undetectable by radar. Iran is known to have several submarines. It bought at least two diesel subs from Russia in the 1990s and has produced an unknown number of locally made ones. Last year, it announced it was building a new class of sub called the Ghadir, which it said was a stealth craft and could fire missiles and torpedoes. Nothing more is known about the craft. برگرفته از سايت MSNBC

تا جايي كه ميدونم زير دريايي غدير هم توانايي پرتاب موشك رو داره و لي چه نوع موشكي نميدونم!!؟؟

البته موشك سان برن بدون كلاهك اتمي توانايي آسيب رساندن چندان به يك ناو هواپيمابر را ندارد. فكر ميكنم موشك سان برن هدايت پذير نيست كه البته چون از جمينگ در امانه يك مريت هم ميشه حسابش كرد ولي در كل اين كار توي سرعت سه ماخ در آب كار خيلي مشكل و تقريبا غير ممكنيه. ولي سرعت بالاش تا حدي اين مشكل رو رفع ميكنه چون اگر اينطوري در نظر بگيريم كه نشه به راحتي نابودش كرد و هدف هم فرصت كافي براي تغيير مسير نداره ميشه گفت شانس برخورد خوبي داره.

تفاوت و سادگي و در عين حال كارآمد بودن اين كابين براي كسي جالب نبود؟؟ icon_wink

مسلما 1 تانك در مقابل 200 تانك اغراق بزرگي است ولي من خبري از قول چند سرباز حاضر در لشگر 24 پياده نظام امريكا شنيدم كه گفته بودن : در عراق در حالي كه منتظر خودروي تعميرات و تجهيزات بودن 3 تانك تي-72 ظاهر ميشن؛ اولي از فاصله نسبتا 1 كيلومتري يك گلوله shaped-charge (قدرت انفجاري بالا) شليك ميكند كه به زره جلوي آبرامز برخورد كرده و و خسارتي نميبيند - اين مورد به دليل استفاده از ميله هاي اورنيومي در زره جلويي است - آبرامز يك گلوله 120 م م ضد زره (armour-piercing) شليك ميكند كه باعث شكافته شدن برجك تانك و ايجاد انفجاري كه باعت پرتاب شدن آن به هوا ميشود ميگردد. دومين تانك هم مانند تانك اول يك گلوله shaped charge شليك ميكند كه بازهم به زره جلويي برخورد كرده و تانك آبرامز آسيبي نميبيند؛ در پاسخ تانك تي-72 شروع به عقب نشيني ميكند كه يك گلوله 120 م م به موتور آن اثابت كرده و باعث انفجار آن ميشود؛ آخرين تي-72 اقدام به شليك يك گلوله سوليد (sobat) از فاصله 400 متري ميكند كه در برخورد با آبرامز باعث آسيب در زره جلويي ميشود؛تي-72 عقب نشيني كرده و در پشت خاكريزي شني مخفي ميشود آبرامز هم در پاسخ يك گلوله سوليد از نوع سوبات به سمت شنها شليك كرده كه تي-72 منفجر ميشود.

[F-35 فاقد HUD است و از HMDS (نمايشگر روي كلاه) كه بسيار كارآمدتر است استفاده ميكند]

MALD يك هواپيماي كوچك بدون سرنشين در راستاي برنامه هاي امريكا براي جنگ روباتيك است فرض كنيد هر جنگنده براي نزديك شدن و نابود كردن مطمئن سيستمهاي دفاع هوايي يك يا دو MALD رو رها كنند و اونها با نزديك شدن و منحرف كردن اين سيستمها به جنگنده مهاجم اجازه نابود كردنشون رو ميده! به همين سادگي. حالا نوبت شركتهاي بزرگ سازنده سيستمهاي دفاع هوايي مثل آلماز و آنتي كه فكري به حال اين قضيه بكنند.

درسته. من اين عكسها رو داشتم ولي چون هر سه تاي اونها كامپيوتري است نذاشتم. منبع رو هم يادم رفت : Airforce Technology icon_wink

Mi-24 Hind-D در سال 1978 در افغانستان استفاده شد و نتيجه آن از دست دادن 333 هليكوپتر بود! هدفي آسان براي استينگر روسيه آن رابه چف؛ فلير؛ هشدار دهنده رادار؛ منحرف كننده موشكهاي مادون قرمز مجهز كرد و همچنيني اگزوزهاي بسيار گرم آن را با BFS پوشاند؛ نتيجه Hind-E بود ولي BFS قدرت مانور و سرعت آن را كاهش داده بود همچنين به گفته خلبانان آن پرواز با آن به شكل فراموش ناشدني سخت است و با وزن زياد آن حتي تلاش براي مانور سنگين فكر بسيار بدي است اشكال ديگر آن نماي بسيار بد از كابين است در كل به جز خاصيت ترانسپورت نيرو به شكل مطمئن انتظار ديگري از آن در جنگهاي امروزي نمي توان داشت

ببخشيد يادم رفت اسم لاتين سيستم نشانه گيري لاكهيد رو بنويسم Target Sight System (TSS) icon_wink راستي يه چير ديگه بعد از آپاچي راجع به Mi-28 Havoc مينويسم چون اصلا Mi-24 رو قبول ندارم با اينكه به ارابه شيطان معروف ولي اصلا در حد 3 هليكوپتر ديگه كه مورد بحث هستن نيست

سلام؛ اين اولين پست منه :evil: براي مقايسه بهتره اطلاعات كاملي راجع به اين سه هليكوپتر داشته باشيم: AH-1W: هليكوپتر تهاجمي نيروي دريايي امريكا؛ ساخته شده توسط شركت bell و در سال 1985 وارد خدمت شد اين هليكوپتر در اختيار نيروي زميني تركيه و ارتش تايوان نيز هست در عمليات آزادسازي عراق(Operation Iraqi Freedom) در سال 2003 استفاده شد سوپر كبري در حال شليك موشك AGM-65 Maverick سوپر كبري در حال شليك موشك هدايت ليزري AGM-114 Hellfire برنامه ارتقاي سوپر كبري(AH-1Z King Cobra) : اين برنامه كه توسط شركت بل برنامه H1 شناخته ميشود عبارت است از ارتقاي 180 AH-1W Super Cobra و 100 UH-1N به يك هليكوپتر پيشرفته 4 تيغه اي دو تيغه كنوني به چهار تيغه جديد تغيير كرد كه از مزاياي آن ميتوان به بالا رفت ثبات در حين پرواز؛ بالا رفتن سرعت؛ ارتفاع گيري سريعتر؛ توانايي حمل بار بيشتر و كم شدن لرزش بدنه اشاره كرد اولين پرواز AH-1Z در دسامبر 2000 انجام شد و AH-1W دراكتبر 2003 وارد مرحله توليد پايين شد [اولين پرواز AH-1Z در دسامبر 2000] 5 AH-1W به AH-1Z ارتقا يافتند و تستهاي خود را در مريلند به پايان رساندند آزمايشات دريايي در مي 2005 انجام شد كه از آن ميتوان به اولين فرود بر عرشه كشتي (USS Bataan) اشاره كرد آزمايشات توليد در فوريه 2006 به پايان رسيد و دو نمونه آزمايشي به در مي 2006 به نيروي دريايي براي آزمايشات عملياتي تحويل شد. اولين تحويل AH-1Z به نيروي دريايي نيز در سپتامبر 2006 انجام شد و برنامه حضور عملياتي آن تا 2011 ميباشد كابين : شركت نورثروپ گرومن سيستمهاي اويونيكي AH-1Z را طراحي و توليد كرده است اين سيستمها شامل 2 كامپيوتر عمليات و يك سيستم خودكار كنترل پرواز با سيستم كنترل ثبات 4 محوري پرواز است هم قسمت خلبان و هم گانر داراي 2 مانيتور 8اينچ در 6 اينچ چند منظوره هستند و يك مانيتور 4.2 اينچ در 4.2 اينج دو منظوره كه با تكنولوژي كريستال مايع ماتريسي رنگي ساخته شده است سيستمها ارتباطي شامل بيسيم جديد RT-1824؛ COMSEC؛ UHF/VHF و يك مودم كه تمامي اينها در يك وسيله قرارداده شده اند. سيستمهاي ناوبري شامل (EGI) Embeded GPS Inertial و زير سيستم اطلاعات هوا در ژون 2002 شركت تالس اويونيكس نمايشگرهاي ساخته شده براي كلاه خلبان را كه مختص AH-1Z ساخته شده بود را ساخت و اولين سيستم در ژون 2003 تحويل شد. اين سيستم همچنين بر روي هليكوپترهاي NH90 و Rooivalk نيز نصب شده است؛ اين سيستم داراي پردازش تصوير مادون قرمز GEN IV ميباشد كه حتي نور يك ستاره در آسمان براي روشن ديد محيط كافي است و همجنين داراي FLIR نمايش حرارتي محيط براي تاريكي مطلق 0 LUX نيز ميباشد اسلحه ها و موشكها :‌ سوپر كبري توانايي حمل موشك TOW, Hellfire و ماوريك را دارد. موشك TOW BGM-71(Rayetheon) داراي بردي بيش از سه كيلومتر است و سيستم هدايت نيمه خودكار دستور بر اساس خط ديد را دارد موشك Hellfire(AGM-114) نيز توسط لاكهيد مارتين ساخته شده و داراي سيستم نيمه فعال مسيرياب ليزري است و داراي برد 7 كيلومتر است كه در سوپر كبري قابليت بزن و فراموش كن را در حالت نشانه گيري ليزري دارد. [AH-1F مسلح به موشك TOW] سوپر كبري اولين هليكوپتر تهاجمي است كه ميتواند موشكهاي سايدوايندر و سايدارم را حمل كند. هر دو از لانچر LAU-7 استفاده ميكنند و هردو داراي برد 15 كيلومتر هستند. سوپركبري توانايي شليك موشكهاي غير هدايت شونده خانواده هيدرا 70 ميلي متري يا راكتهاي زوني 127 ميلي متري را دارد و از سيستم فوق دقيق شليك (APKWS) استفاده ميكند؛ نوع هدايت شونده هيدرا. سوپر كبري همچنين از مسلسل سه لول 20 م م براي فواصل نزديك (حداكثر 2 ك م) با خشاب 750 تايي بهره مبرد كه گانر ميتواند با سيستمي كه تالس در احتيار سوپر كبري گذاشته؛ تنها با چرخاندن سر و نگاه كردن؛ هدف گيري و شليك كند. در نهايت سوپر كبري ميتواند با 16 موشك هل فاير؛ شش موشك سايدوايندر؛ 19 راكت 70 م م و يك مسلسل 20 م م مسلح شود سنسورها : در AH-1W نشانه گيري بوسيله سيسستم نشانه گيري شب (NTS) كه با همكاري اسراييل ساخته شد انجام ميشد اين سيستم داراي نگاه به جلوي مادون قرمز كه امكان هدف يابي خودكار را بوسيله يك ليزر نشانه روي و فاصله ياب و يك دستگاه ظبط ويدويي را ميدهد است شركت لاكهيد مارتين سيستم نمايش هدف را براي AH-1Z ساخت كه شامل نشانه روي مادون قرمز؛ نمايشگر رنگي؛ وسيستم چند هدف ياب ليزري است رادار AH-1Z بر اساس رادار لانگ بو و توسط لاكهيد و نورثروپ شاخته شد؛ اين رادار يك رارد موج ميليمتري pod-base است كه ميتواند به صورت خودكار جستجو؛ هدفيابي؛ طبقه بندي و اولويت گذاري اهداف ثابت و متحرك را انجام دهد. برد اين رادار براي اهداف ثابت 4 ك م و براي اهداف متحرك 8 ك م است سيستمهاي جنگ الكترونيك : اين سيستمها عبارتند از : 1- هشدار دهنده جديد رادار AN/APR-39(XE2) از لاكهيد مارتين 2-هشدار دهنده موشك ATK AN/AAR-47 كه از مادون قرمز استفاده ميكند 3-هشدار دهنده ليزري AN/AVR-39 4-منحرف كننده حرارتي AN/ALQ-144A 5-فلير و چف AN/ALE-39 ساخته شده توسط BAE Systems موتورها : دو موتور T-700-GE-401 توربوشفت ساخت جنرال الكتريك كه قدرتي معادل 2410 كيلو وات توليد ميكند مشخصات : اندازه ها : طول = 13.9 متر ارتفاع = 4.02 متر قطر ملخ = 14.63 متر ورن ها : وزن خالي = 12200 پوند حداكثر وزن = 16800 پوند سوخت داخلي = 2755 پوند بازده : حداكثر سرعت = 210 نات سرعت كروز در ارتفاع 3000فوتي و 91.5 درجه فارنهايت حرارت = 148 نات سرعت كروز در ارتفاع 4000فوتي و 95 درجه فارنهايت حرارت = 137 نات برد حداكثر با 20 دقيقه سوخت اضافي = 350nm زمان پرواز با 20 دقيقه سوخت اضافه = 3 ساعت و 30 دقيقه سرعت اوج گيري در ارتفاع 3000 فوتي = 1740 فوت در دقيقه سرعت اوج گيري در ارتفاع 4000 فوتي = 1386 فوت در دقيقه مطلب بعدي : AH-64A/D icon_wink