[quote]به احتمال قوي الكترونهاي اين ابر با رسيدن موشك به انها يك شار قوي را به ان منتقل مي كند و باعث نابودي موشك مي شود[/quote] فکر نمی کنم که این احتمال شما قوی باشه چون اون وقت باعث یونیزه شدن محیط و ..... i_dont't_know و قابلیت هدایت در هوا.... i_dont't_know بیشتر شبیه یک فیلم میمونه تا ...!

فرض کنيد روي قله يک کوه با يک توپ جنگي گلوله اي را پرتاب مي کنيد. ( بدون در نظر گرفتن مقاومت هوا ) هر چه نيروي پرتاب کننده بيشتر باشد ، سرعت گلوله بهنگام خروج از لوله بيشتر خواهد بود و گلوله مسافت بيشتري طي خواهد کرد تا با نيروي جاذبه زمين سقوط کند . حال اگر سرعت پرتاب به 7.9 کيلومتر در ثانيه ( 2800 کيلومتر در ساعت ) برسد ، گلوله ديگر به زمين سقوط نخواهد کرد و با همان سرعت دور زمين ( در مدار دايره اي شکل ) خواهد چرخيد. در اين حالت گلوله تبديل به يک ماهواره شده و اگر نيروي اصطحکاک هوا نباشد ، گلوله تا ابد در مدار زمين باقي مي ماند ولي بخاطر وجود اصطحکاک هوا در ارتفاعات کم ، سرعت گلوله کم شده و در نهايت سقوط خواهد کرد. اگر سرعت پرتابه را افزايش دهيم ، مدار حرکت گلوله دور زمين از حالت دايره به حالت بيضي شکل تغيير خواهد کرد و با افزايش سرعت ، مدار حرکت بيضي تر خواهد شد براي قرار دادن ماهواره در مدار بالايي و دايره اي شکل بدور زمين از موشک هاي 2 مرحله اي استفاده مي کنند. به اين صورت که موشک پس از بلند شدن و در ارتفاع کم ، مسير مستقيم خود را کج مي کند تا در مدار زمين قرار گيرد. در اين لحظه موتور مرحله اول از موشک جدا مي شود. همين لحظه موتور مرحله دوم روشن مي شود و موشک در مدار بيضي شکل دور زمين شروع به گردش مي کند. موتور مرحله دوم خاموش مي شود و وقتي موشک به نقطه اوج ( دورترين نقطه از زمين مدار بيضي از زمين) رسيد ، موتور دوم يکبار ديگر روشن مي شود تا موشک در مدار دايره اي شکل بزرگ قرار گيرد. در همين لحظه ماهواره از موتور دوم جدا مي شود و سپس با همان سرعت اوليه که از موشک در حال حرکت جدا شده ، در مدار دايره اي شکل دور زمين مي گردد . ارتفاع ماهواره ها از سطح زمين : ماهواره هاي جاسوسي را اغلب در ارتفاعات کم ( 480 تا 970 کيلومتري) قرار مي دهند. اين ماهواره ها مي توانند در عرض کمتر از دو ساعت دور زمين گردش کنند و عکس هاي دقيق از مراکز نظامي بگيرند. ماهواره هاي علمي در مدارات مياني ( ارتفاع 4800 تا 9700 کيلومتري) قرار داده مي شوند. از اين ماهواره ها براي تحقيق در مورد مهاجرت حيوانات و بررسي فعاليت آتشفشانها استفاده مي شود. ماهواره هاي سيستم موقعيت يابي جهاني (GPS ) در ارتفاع 10000 تا 2000 کيلومتري قرار داده مي شوند. ماهواره هاي ارتباطي مثل ماهواره تلويزيوني را در ارتفاع 35786 کيلومتري قرار مي دهند. زمان گردش ماهواره هايي که در اين ارتفاع قرار مي گيرند ، با زمان چرخش زمين يکي است . به همين دليل براي دريافت اطلاعات از اين ماهواره ها ، نيازي به جابجايي مکرر گيرنده زميني ( بشقاب ماهواره ) نيست. کره ماه ( ماهواره طبيعي زمين ) هم ارتفاع ( فاصله ) حدود 384000 کيلومتري از سطح زمين در حال گردش بدور زمين است ، داراي سرعتي معادل 1 کيلومتر در ثانيه است . با اين فاصله و سرعت زمان يک دور گردش ماه بدور زمين حدودا 28 روز طول مي کشد که همان طول ماه قمري است . رابطه سرعت با ارتفاع : همانطور که مي دانيد با افزايش ارتفاع از سطح زمين ، نيروي جاذبه کم مي شود. هر مدار دايره اي ماهواره ، سرعت مخصوصي دارد که به آن سرعت پايداري مدار مي گويند. در اين سرعت نيروي جاذبه با نيروي گريز از مرکز در حالت تعادل قرار دارند. اگر سرعت ماهواره را به کمتر از سرعت پايداري کاهش دهيم ،‌ نيروي جاذبه بر نيروي گريز از مرکز غلبه کرده و ماهواره به مدار پايين تر ( ارتفاع کمتر ) سقوط خواهد کرد و بالعکس اگر سرعت ماهواره را افزايش دهيم ، نيروي گريز از مرکز بر نيروي جاذبه غلبه کرده و ماهواره در مدار بالاتر ( بيضي کشيده ) قرار مي گيرد. منبع:علم نوین

[size=24]اصول کار لیزر [/size] مقدمه اصطلاح لیزر (Laser) از حروف اول کلمات انگلیسی به معنی تقویت نور توسط نشر القایی تابش (Light Amplification by Stimulation Emession of Radiation ) درست شده است. از آنجا که این وسیله مبتنی بر همان اصول میزر (بجای نور لیزر ، میکروموج استفاده شده) است، تا مدتی به آن میزر (MASER: Microware Amplification by Stimulation Emession of Radiation) نیز اطلاق می‌شود، ولی نام آن به سرعت به لیزر که عبارتی ساده‌تر تبدیل شد. نور حاصل از لیزر ، همان نور معمولی است، تنها چیزی که نور لیزری را از نورهای معمولی متمایز می‌سازد هماهنگی ایجاد شده در نور لیزری می‌باشد. و این هماهنگی ویژگیهای خاص و کاربردهای مختلف آنرا در زمینه‌های بسیاری توجیه می‌کند. فرض کنید یک کامیون کمپرسی پر از ماسه داریم، که ابتدا دانه‌های ماسه را یکی یکی بر روی فردی که روی زمین دراز کشیده می‌ریزیم، فرد هیچ گونه احساس فشار و ضربه و ناراحتی نکرده ، اگر همان ماسه را یکباره بر روی آن بریزیم چه اتفاقی می‌افتد. تقریبا تفاوت نور معمولی با نورهای حاصل از لیزر مشابه همین حالت می‌باشد. بطور کلی لیزرها انواع مختلف و زیادی دارند که وجه تمایز و دسته بندی انواع لیزرها را پارمترهایی از قبیل نوع محیط فعال (محیطی که عمل لیزر زایی یا به عبارتی تقویت در آنجا انجام می‌گیرد که می‌تواند جامد ، مایع و گاز نیز باشد) و نوع ساختار و شرایط فیزیکی حاکم بر آن تعیین می‌کند. لیزرها هم می‌توانند به صورت پالسی و هم پیوسته کار کنند، که بستگی به هدف و کاربردمان دارد. آرایش دستگاههای لیزری دستگاههای لیزر را محیط فعال ، آینه‌های لیزر و وسیله دمش (پمپاژ) تشکیل می‌دهند. بطور کلی ساختار یک لیزر نوعی به صورت زیر است: آینه‌های مورد استفاده در لیزر ، با روشهای مختلف و پیشرفته لایه گذاری ساخته می‌شوند، بطوری که آینه خروجی دستگاه که باریکه لیزری از آن خارج می‌شود نیمه بازتاب و آینه اولی کاملا بازتاب کننده می‌باشد. آینه‌های لیزری به دو صورت می‌توانند روی سیستم سوار شوند: 1. آینه‌های داخلی: روی تیوپ نصب می‌شوند. 2. آینه‌های خارجی: آینه‌های خارجی دارای مزایایی بر آینه‌های داخلی هستند: در تماس با محیط خارجی فعال (بخصوص در لیزرهای گازی) فرسایش نمی‌یابند و قابلیت انعطاف بیشتری دارند. چند نوع کاواک نوری (یا مشدد لیزری) متداول روشهای دمش (پمپاژ) لیزری 1. دمش نوری لیزر: لامپ فلاش - نور لیزر (در لیزرهای حالت جامد به خاطر پهنای گذار تابشی) 2. دمش الکتریکی لیزر (در لیزرهای گازی) خود دمش لیزری با طرحهای مختلفی انجام می‌گیرد. برای درک مفاهیم عمل لیزر ، لازم است که عبارات مهم نشر القایی ، تجمع معکوس و همدوسی و جهت مندی کاملا تشریح شوند. نشر القایی بنا به نظریه کوانتومی مدارهای الکترون (ترازهای انرژی) محدود به اندازه‌های منفصلی می‌باشند (غیر از این هم ممکن نیست) و انرژِی که هر اتم یا مولکول می‌تواند داشته باشد، به یکی از این مقادیر محدود می‌شود. به عبارت دیگر ، انرژی اتم یا مولکول و یا یون بر حسب اینکه الکترون چه مداری را اشغال کند، مقادیر منفصلی به خود می‌گیرد. به علاوه وقتی انرژی اتم با حرکت الکترون به مدارهای مجاز ، کاهش می‌یابد، فوتونی منتشر می‌شود که انرژی E∆ آن برابر اختلالف انرژی اتم در قبل و بعد از انتقال الکترون می‌باشد. این فوتون می‌تواند به صورت موجی در نظر گرفته شود که فرکانس ν آن از رابطه انیشتین E = hν بدست می‌آید، که در این رابطه h ثابت پلانک می‌باشد. هر اتم را می‌توان بصورت مجموعه‌ای از ترازهای انرژی ممکنه در نظر گرفت که هر تراز مربوط به شکل پذیری خاص الکترون می‌باشد. پایینترین حالت انرژی را حالت پایه اتم یا مولکول گویند، که اکثرا در هر لحظه در این پایه قرار دارند. گذار اتم به ترازهای با انرژی بالاتر (ترازهای بالا) با صرف انرژی به صورت فوتون تابشی و انتقال انرژی فوتون تابشی به اتم صورت می‌گیرد. این حالت به پدیده جذب موسوم بوده و فرکانس و انرژی فوتون تابشی با رابطه انیشتین که اشاره شد بهم مربوطند. در نتیجه جذب تابشی ، اصطلاحا گفته می‌شود اتم به حالت برانگیخته ارتقاء می‌یابد. از آنجا که تنها ترازهای گسسته انرژی وجود دارند، لذا در مورد فرکانسهایی از تابش که توسط هر ترکیب خاص جذب می‌شوند، گزینش پذیری معینی برقرار است. فرآیند معکوس جذب تابش ، نشر حاصل از تغییر اتم از یک حالت انرژی بالا به حالت انرژی پایین است. انیشتین نشان داد که در حقیقت نشر به دو طریق می‌تواند صورت بگیرد: 1. با تغییر اتم به حالت پایینتر بطور اتفاقی ، که این عمل نشر خودبخودی نامیده می‌شود. 2. اندرکنش اتم با فوتونی که دارای انرژی برابر با اختلاف انرژی دو تراز که اتم در حالت بالایی آن قرار دارد، سبب می‌شود که اتم به سطح پایین تغییر کرده و ایجاد اتم ثانوی نماید. این عمل معکوس عمل جذب بوده و به نام نشر تحریکی یا نشر القایی شناخته می‌شود. نشر خودبخودی مستقل از هر گونه عامل خارجی می‌باشد. حال به بیان دو نقطه مهم تحریکی می‌پردازیم که خواص لیزری به آنها بستگی دارد. اول اینکه فوتون حاصل از نشر تحریکی تقریبا هم انرژی با فوتون ایجاد کننده نشر تحریکی است و از اینرو فرکانس آنها تقریبا باید مساوی باشد. ثانیا امواج نوری مربوط به این دو فوتون همفاز هستند و همدوس گفته می‌شود. در حالت نشر خودبخودی تولید اتفاقی فوتونها امواجی با فاز اتفاقی شده که نور ناهمدوس گفته می‌شوند. تجمع معکوس دو سیستم انرژی دو ترازی در نظر بگیرید که در یکی از آنها اتمی در حالت برانگیخته (بالا) و دیگری در حالت پایه (یایینی) باشد. فرض کنید فوتونی با انرژی برابر اختلاف بین دو تراز به این اتمها نزدیک شود. احتمال وقوع کدام یک از پدیده جذب یا نشر تحریکی بیشتر است؟ انیشتین نشان داد که تحت شرایط معمولی احتمال اتفاق هر دو پدیده یکی است. بنابراین واضح است که در سیستمی که تعداد زیادی اتم (یا مولکول) وجود دارد، پدیده غالب بستگی به تعداد نسبی اتمهای موجود در حالت بالایی و پایینی خواهد داشت. تجمع بیشتر (یعنی تعداد اتمهای بیشتر) در تراز بالا سبب غالب بودن نشر تحریکی خواهد شد، در صورتی که اگر تعداد بیشتری اتم در تراز پایین موجود باشند، جذب بیشتر از نشر تحریکی خواهد بود. برای غالب بودن نشر تحریکی ، لازم است که به تجمع تراز بالایی افزوده شود که تجمع آن بیشتر از تجمع حالت پایین باشد، حالتی که به نام تجمع معکوس شناخته می‌شود. پس شرط اصلی لیزر زایی ، اعمال و فراهم آوردن شرایطی جهت تجمع معکوس می‌باشد. همدوسی همدوسی فضایی از مشخصات تحریکی این است که امواج برانگیخته با موج برانگیزنده در یک فاز قرار دارند، یعنی تغییرات فضایی و زمانی میدان الکتریکی دو موج باهم یکسان هستند. بنابراین در یک لیزر ایده‌ال انتظار داریم که میدان الکتریکی با زمان تغییر کند، به مانند هر نقطه دیگری سطح مقطع پرتو چنین پرتوی دارای همدوس فضایی کامل است. همدوس زمانی همدوس زمانی به ارتباط فازی نسبی میدان الکتریکی بر حسب زمان بستگی دارد. اگر فاز بطور یکنواخت با زمان تغییر کند، پرتو از نظر همدوس زمانی کامل است. دو مقدار مفیدی که به همدوس زمانی مربوطند عبارتند از: زمان همدوسی و طول همدوسی. برای درک این موضوع ، پرتوی را به دو قسمت مساوی تقسیم می‌کنند و مجددا پس از طی مسافت مختلف آنها را باهم ترکیب می‌کنند، این فرآیند اساس وسیله‌ای به نام تداخل سنج مایکلسون است. جهتمندی (Directionality) یک منبع نور معمولی (مانند لامپهای تخلیه و ...) در تمام جهات دلخواه تابش می‌کند و نور حاصل از آنها جهتمند نیست. این در حالی است که خروجی یک لیزر ممکن است خیلی نزدیک به یک موج تخت باشد که واگرایی آن فقط بخاطر اثرات پراش است. خروجی یک لیزر معمولا دارای یک توزیع شدت عرضی است. برای مثال یک لیزر He - Ne که در مود اساسی خود نوسان میکند، دارای یک توزیع دامنه گوسی است: که در آن انتشار در راستای Z بوده و کمیت مشخص کننده اندازه لکه باریکه است. هر قدر که اندازه بزرگ باشد واگرایی کم است. این کار با استفاده از یک سیستم ساده متشکل از دو عدسی صورت میگیرد. جهت مندی بالای باریکه لیزری ، باعث میشود که بتوان آنرا در در لکه بسیار کوچکی کانونی کرد و چنین شدتهای بالای لیزری منجر به کاربردهای فراوان در صنعت نظیر جوشکاری ، سوراخ کاری و برش کاری و ... می‌شود. [img]http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/img/daneshnameh/math/c32970fdbf78623de99659087b83c69f.png[/img]و[img]http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/img/daneshnameh/math/0ce1577a22b37af867fe2f653986e7f7.png[/img] [img]http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/img/daneshnameh_up/f/f3/laserstation.jpg[/img] منبع:رشد

[quote]آقا ميدونم وقتي دو تا مهندس دارن بحث ميكنن نبايد پابرهنه بيام وسط ولي با اين تفسير اين اسكنر قابليت مقابله با تابش امواج و نور رو داراست؟ درسته آقا حامد؟[/quote] فکر نمی کنم اساس کارشون اسکن نوری باشه! از اسکن های نوری معمولا برای تجهیزات امنیتی و در فضا های محدود استفاده می شه!...در مقیاسی مثل این و نیاز به دقت بالا امواج الکترومغناطیسی با طول موج پایین نیازه ...نه در محدوده نور مرئی.

یکی از کاربرد های مهم ماهواره ها تعیین موقعیت که میتونه مصارف نظامی و جاسوسی زیادی داشته باشه پیوند مفید: [url=http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=2199]آشنایی با سیستم تعیین موقعیت جهانی ( GPS ) [/url]

ماهواره میتونه به هر منظوری ساخته بشه ولی توانایی پرتاپ و تکنولوژی پرتاب و سکوی پرتاب معقوله دیگریست! پیوند های مفید [url=http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=5086]ماهواره هاي جاسوسي [/url] [url=http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=5158]ماهواره ايراني "سينا 1" [/url] که ایران پرتاب کنندش نبوده و این یک محصول مشترکه. ***ماهواره" سينا 1" درپنجم آبان ماه 1384 از پايگاه فضايي پلتسك روسيه به وسيله موشك كاسموس به فضا پرتاب شد. اين ماهواره 35 دقيقه پس از پرواز از موشك روسي كاسموس چدا شده وبا موفقيت در مدار زمين قرار گرفت .***

با سلام فکر کنم این سیستم یک جور مختل کننده باشه که نمیذاره موشک مسیر خودشو به سمت هدف پیدا کنه فکر کنم یک جور میدان مغناطیسی باشه