ببینید این پروژه ها در ظاهر موازی کاری محسوب میشن. در حالی که صاعقه حاصل کار جهاد خودکفایی نهاجاست که در ادامه تعمیر و اورهال تایگرها سعی کرد سازه و بدنه تایگر رو مهندسی معکوس کنه که اینکار رو کرد اما آمریکا جلوش رو گرفت و نهاجا مجبور شد بدون امکانات تغییرات سازه ای ایجاد کنه که مشکل ساز شد. شفق که حاصل همکاری بین ایران و روسیه و از صاعقه پیشرفته تر بود مثل صاعقه در اثر سنگ اندازی آمریکا معلق شد. به نظر میرسه مالکیت معنوی طرح شفق(اینتگرال)به روسیه تعلق داره و باید دید که آیا وزارت دفاع اجازه داره بدون روسیه در این طرح دخل و تصرف کنه؟ برای مثال ما در پروژه برهان که نمونه سبکتر(و با موتور ضعیفتر)شفق آموزشیه، یک سری تغییرات سازه ای میبینیم که احتمالا در راستای دور زدن محدودیت ها انجام شده. قاهر هم به اعتقاد بنده نمونه ای تغییر یافته از شفق رزمی محسوب میشه که برای اهداف خاصی تولید شده. اینها همگی جنگنده سبک محسوب میشن که اگر در زمان خودشون به نتیجه میرسیدند موازی کاری دیده نمیشد. حالا طبیعی هست که ما به یک جنگنده نیمه سنگین نسل ++۴ مانند میگ ۳۵ یا نسل پنجم مانند جی ۳۱ احتیاج داریم که اینها به هیچ عنوان موازی کاری محسوب نمیشن.

این سوال رو نباید از من بپرسید. با اینحال چنین وضعیتی در یک کشوری که به دنبال کسب فناوریه طبیعیه مثل فرانسه در ابتدای اختراع هواپیما. در ایران هم به دلیل تحریم و ممانعت سایر کشورها از همکاری با ایران، کلا چرخ از اول اختراع شده.

عزیز جان قاهر و کوثر قبلا رونمایی شدند، برای روز صنعت دفاعی که نمیان محصول از قبل رونمایی شده رو دوباره رونمایی کنند. صاعقه جدید(تک موتوره یا دو موتوره +۴)،شفق،پروژه جنگنده نیمه سنگین از جمله احتمالاتی هستند که ممکنه رونمایی بشن. قاهر در مرحله آزمون های قبل از پرواز قرار داره و ممکنه حتی تست های پروازی رسانه ای نشده هم داشته، پس رونمایی مجددش معنی نداره.

تا جایی که بنده دیدم تنها یک رادار کوچک در رسانه های داخلی نمایش داده شده که احتمالا جهت استفاده در کرار رهگیر(از سیکر های فعال)توسعه پیدا کرده. مورد دیگر اینکه مبنای برد ۳۰۰ کیلومتری فکور چیه؟ درسته که صنایع دفاعی ایران به سوخت پرتوان تری دست پیدا کردند و نمودش رو در ارتقای برد صیاد۳(بدون تفاوت ابعاد نسبت به صیاد۲) و موشک فاتح ۳۱۳ و ذوالفقار میشه دید اما هیچ نشونه ای برای استفاده از این سوخت در فکور وجود نداره. چیزی که از شواهد میشه برداشت کرد اینه‌ که موتور هاوک رو از لحاظ طولی حدودا یک متر کوتاه کردند تا امکان بکار گیریش در فکور میسر بشه، مشخص نیست که سوخت مورد استفاده رو هم تغییر داده باشند. این تغییر منجر به کاهش زمان سوزش و فعالیت موتور میشه که برد رو کاهش میده اما وزن پائین موشک فکور نسبت به هاوک میتونه این مشکل رو جبران کنه و بنابراین بهتره موشک فکور رو یک موشک AIM-54 A با برد حدود ۱۳۰ کیلومتر و سرعت حدودا ۳ الی ۴ ماخ محسوب کنیم که به سیکر فعال و بردهای الکترونیکی بروزتر مجهز شده. و الا با وجود داشتن فکور با برد ۳۰۰ میلومتر و سرعت ۵ ماخ ساخت موشک مقصود برد بلند توجیهی نداشت! مگر اینکه پروژه مقصود یک موشک برد بلند با جثه ای مشابه اسپارو و آلامو باشه که هیچ شواهدی بر وجود این فناوری در ایران دیده نشده.

ترامپ رو جدا از مجموعه نظام سیاسی آمریکا تحلیل نکنید. درسته که ترامپ یک شومن هست و یک احمقه اما کسانی که پشت این شخص ایستادند اگر لازم باشه کنترلش میکنند. هژمونی آمریکا بر دنیا در عین اقتدار اقتصادی،نظامی،رسانه ای و سیاسی در حال فروپاشیه و ترامپ به عنوان رئیس جمهور آمریکا ناچار هست که چنین سیاست هایی اتخاذ کنه! اگر ما امروز میبینیم که ترامپ از چین تا ترکیه و اروپا و کانادا با همه در افتاده، این صرفا نزاع یک دیوانه با کشورهای دیگر نیست!بلکه آخرین تلاش ها برای حفظ اقتدار و استیلای آمریکا بر دنیاست! بنابراین اگر شما حتی ده موشک بالستیک با کلاهک چندگانه(ترجیحا از نوع گداخت)داشته باشید امنیتتون تضمینه! حتی اگر در لفظ تهدید بشید! --------- فکر نمیکنم که آمریکا به خاطر احتمال ساخت ۵۰۰ یا ۱۰۰۰ کلاهک هسته ای در پی برچیدن کامل برنامه هسته ای ایرانه! بلکه شاید چند ده کلاهک مطرح باشه!

در وِیژه برنامه سپاه پاسداران به مناسبت اورهال جنگنده های سوخو 22, فرمانده هوافضای سپاه به ایجاد دیتالینک بین پهپادها و جنگنده های سوخو22 اشاره کرد. به اینصورت که فیترها از فاصله حدودا 300 کیلومتری توان استفاده از اطلاعات پهپادها رو داشته و میتونن از این فاصله اهداف رو انتخاب کرده و بهشون حمله کنند. این ادعا مشابه همون ایده ای هست که در این تاپیک در خصوص شناسایی اهداف دریایی از فواصل دور با پهپادهای پنهانکار مطرح شد. همچنین قراره موشک های کروز با برد 200(احتمالا موشک ضد ناو) و 1500 کیلومتر هم به جمع تسلیحات قابل حمل توسط این جنگنده اضافه بشه. http://s8.picofile.com/file/8334591392/1869997_500K_Segment_1.mp4.html

ارتباط موشک با اپراتور مطرح نیست بلکه پس از شناسایی هدف با پهپاد،تصاویر ماهواره ای یا از طریق نیروی انسانی، مختصات هدف به موشک داده میشه و موشک به سمت هدف روانه میشه. همچنین ممکنه از فناوری های انطباق تصویر هم جهت هدفیابی و قفل بر روی هدف استفاده شده باشه‌. در خصوص سیکر سیکر الکترواپتیکال در شب کارآیی نداره و نمیشه مثل عملیات لیلة القدر(حمله موشکی به دیرالزور)در شب از موشکهایی با این نوع سیکر استفاده کرد. الان که فیلم رو مجددا نگاه کردم به نظر میرسه که تصویر دوربین مربوط به دوربین ترمال پهپاده که در حال گشت زنی بر روی هدفه. دلیلش هم اینه که سرعت حرکت خیلی کمه و کاهش فاصله با هدف مشهود نیست. فاتح مبین احتمالا یک موشک جدید نیست بلکه یک بروزرسانی بر روی نسل سوم یا چهارم فاتح ۱۱۰ هست. اگر اشتباه نکنم رنگش برای نسل چهارم فاتح ۱۱۰ هست. https://www.instagram.com/p/BmbhYJCBvWc/ انتقاد درستیه. اما این لانچرها برای تست استفاده میشن. مثل لانچر فجر ۵ هدایت شونده که دوستان کلی ایراد گرفتند و آخر سر معلوم شد که لانچر اصلی متفاوته و راکتها از تیوب پرتاب میشن.

مشکل اینجاست که شما بیش از اندازه سیستم ضد بالستیک رو قبول دارید! شاید بیشتر از سیاستمداران و حتی تولید کننده گان این سیستم ها! اگر شما جای رئیس جمهور و وزیر دفاع یا روئسای مجالس آمریکا باشید ریسک عبور یک کلاهک از نوع شکافت یا گداخت هسته ای رو میپذیرید؟

روی حرف بنده با کاربران سایت نیست بلکه با منشاء تولید کننده این محتواهاست که تلگرام،اینستا و توییتر رو تحت اختیار گرفتند. دیگران محتواهای تولید شده توسط اینها رو بازنشر میکنند.

اگر کشورهای جدا شده از شوروی(مثل آذربایجان،ارمنستان و...)به ایران تعلق دارند، دولت این اراضی رو پس بگیره و الا چطور میشه یک کشور مستقل رو از داشتن دریا و مرز دریایی محروم کرد؟ جالبه که اپوزیسیون که حامی چوب حراج زدن به داشته های واقعی ایرانه(از برنامه هسته ای تا فضایی و موشکی و مقاومت)حالا سنگ دریای خزر رو به سینه میزنه!

درسته که بحث بازدارندگی هسته ای در چهارچوب تاپیکه اما ایکاش دوستان راه حل های متعارف رو بیشتر مورد توجه قرار بدن. بارها از لزوم داشتن سلاح هسته ای صحبت شده، حالا چه بالقوه یا بالفعل، این توامندی لازمه در برابر دارندگان این جنگ افزار تا از اقدامات وحشیانه جلوگیری بشه. اما شما چرا فکر میکنید که اگر فرضا آمریکا ۱۰۰۰ سلاح هسته ای داشته باشه باید ما هم به همین تعداد داشته باشیم؟ و اینکه در یک جنگ یک سلاح آمریکا استفاده میکنه و یک سلاح ما! اصولا داشتن حتی ۱۰ بمب نسبتا قدرتمند هم میتونه یک کشور رو بیمه کنه! چراکه کسی به چنین کشوری حمله نظامی(مستقیم)نمیکنه و نکرده! چون هیچ کشوری و هیچ ملتی تبعاتش رو نمیپذیره!

گزارش شبکه تهران از رونمایی موشک فاتح مبین: http://s8.picofile.com/file/8334426184/IRIB_TV5_08132018_1842_Segment_1.mp4.html ------- همونطور که مشخصه موشک دارای سیکر حرارتیه و کلاهک هم تا زمان اصابت به هدف به بدنه متصله.

ویژه برنامه سپاه پاسداران به مناسبت اورهال جنگنده های سوخو۲۲ ۹۷/۵/۲۲ http://www.telewebion.com/episode/1869997 --- طبق گفته فرمانده هوافضای سپاه بین فیترها و پهپادها لینک ارتباطی ایجاد شده به نحوی که جنگنده میتونه از فاصله حدودا ۳۰۰ کیلومتری با پهپاد ارتباط داشته باشه و از اطلاعاتش بهره ببره.

در آستانه تغییر فرماندهی نیروی هوایی(با توجه به اتمام دوره 10 ساله)این تاپیک رو به فال نیک میگیریم. انشاءالله که مباحث و راهکارهای ارائه شده مفید باشه و مورد توجه قرار بگیرند. مقابله با توان هوایی آمریکا و ناتو رو باید به چند حوزه تقسیم کرد: -نیروی هوایی -پدافند هوایی زمین پایه و حتی دریاپایه -نیروی موشکی(کروز و بالستیک) -جنگ الکترونیک در زمینه نیروی هوایی در ابتدا نیروهای مسلح باید هدفشون رو از داشتن یک نیروی هوایی معین و مشخص کنند! یک نیروی هوایی با جنگنده های محدود مانند سوخو30 و میگ35 و با پایگاه های غیر حفاظت شده که در یک جنگ تمام عیار به سرعت از حالت عملیاتی خارج میشن! مشابه وضعیت نیروی هوایی کشور یمن در حمله ائتلاف عربی به این کشور. و یا یک نیروی هوایی مجهز و بروز شده به جنگ افزارهای جدید(وارداتی یا تولید داخل)و سازمان دهی شده برای یک جنگ ناهمتراز؟ اگر واقع گرایانه نگاه کنیم خرید جنگنده به دلیل تحریم های شورای امنیت ممکن نیست ,هرچند که حدود 2 سال باقی مونده که تحریم تسلیحاتی برداشته بشه اما قبل از اتمام این دوره شرایط تغییر کرده و دورنمای مثبتی هم دیده نمیشه. با اینحال در صورت تغییر وضعیت دنیا و شکل گیری مجدد بلوک های شرق غرب امکانش هست که کشورهایی مثل چین و روسیه تحریم ها رو نادیده بگیرند. اما اینها در حد یک سری آرزو مطرح هستند و نمیشه بهشون امیدوار بود و اتکاء کرد. از طرفی برای مقابله موثر با تهدیدات متنوع و پرتعداد به یک نیروی هوایی با کیفیت و کمیت بالا(در حد مثلا 500 جنگنده چند منظوره)نیاز هست که تامینش از راه خرید خارجی به دلایل متعدد تقریبا ناممکنه و البته تامینش هم خیلی هم زمان بره و در صورت تحقق, به کشور فروشنده وابستگی سیاسی ایجاد خواهد کرد!مثل عراق زمان رژیم بعث یا عربستان سعودی که بدون حمایت خارجی ماشین جنگی چنین کشورهایی از حرکت خواهد ایستاد! در زمان فعلی به نظر صنایع دفاعی ایران توان تولید جنگنده تایگر با عنوان صاعقه رو داراست.حالا بگذریم که پروژه شفق رو هم میشه با موتور توربوفن جی 90(دو موتوره)احیاء کرد. این جنگنده در حال حاضر با تایگر تفاوت خاصی نداره(مگر اینکه بردهای الکترونیکیش تغییر کرده باشند)و در ایجاد بازدارندگی دفاعی هم تاثیر خاصی نداره! اما با انجام یک سری ارتقاء ها در این جنگنده میشه به یک جنگنده رهگیر نقطه ای با توان نسبتا مناسبی دست پیدا کرد. به درستی مشخص نیست که تا چه میزان از مواد اولیه مورد استفاده در ساخت صاعقه2 و کوثر88 داخلیه اما در صورت تولید داخلی بودن متریال قیمت تمام شده به شدت کمتر خواهد شد و در تیراژ بیشتری میشه این جنگ افزار رو تولید کرد, خصوصا اگر در نظر بگیریم که در حال حاضر ایران به سهولت به این مواد دسترسی نداره و با قیمت بالاتری باید این موارد رو وارد کنه. بدون دیجیتال کردن کابین(به اصطلاح گلس کاکپیت)هم میشه یک جنگنده رهگیر نقطعه ای توانمند ارائه کرد اما داشتن این قابلیت موجب میشه که به نحو مطلوب تری از توانمندی جنگنده استفاده بشه و امکان استفاده از دیتالینک با مرکز کنترل و بهره گیری از اطلاعات رادارهای سطحی(خصوصا رادارهای ضداستیلیث)میسر خواهد شد و نیازی نیست که اینکار از طریق بیسیم و افسر کنترل انجام بشه. همچنین قابلیت حملات هوا به سطح هم افزایش خواهد یافت. در صورت دسترسی به رادار هواپایه خصوصا آرایه ای و اسکن الکترونیکی فعال که نیاز نیست توضیح داده بشه که چه توانمندهایی در اختیار جنگنده قرار میگیره, اما ما در اینجا فرض میکنیم که دسترسی به این گزینه میسر نیست. اما رادار تنها یکی از ابزارهای کشف اهداف هوایی و سطحیه! گزینه پیشنهادی برای جنگنده رهگیر نقطه ای با پلتفرم تایگر/صاعقه, استفاده از سیستم جستجو و رهگیر مادون قرمز یا IRST هست که از برد کشف و رهگیری قابل توجهی هم برخورداره و میتونه با رادارهای کوچک رقابت کنه و البته نمونه زمینی این سیستم اثر بخشیش رو در جنگ یمن و کشف و حمله به جنگنده های متجاوز به خوبی نشون داده, با وجود اینکه به صورت محدود استفاده شده. این سیستم رو میشه مانند جنگنده تایفون در قسمت جلوی کانوپی و یا در صورت عدم وجود فضای کافی میشه با حذف یک توپ دماغه, در این قسمت نصب کرد. یک مکان دیگر, افزودن دوربین به نوک بالها و جایگاه موشک سایدوایندر هست. که میشه از دو دوربین جهت افزایش زاویه دید استفاده کرد. در سالهای اخیر سیستم زمین پایه ای مبتی بر دو دوربین مادون قرمز تولید شده که برد کشف در این سیستم به 40 کیلومتر میرسه در نمونه دیگر برد 50 کیلومتره که مشخصات دقیقترش در دسترس نیست. و این درحالی هست که در سیستم پدافندی رعد2 به دوربینی با برد 80 کیلومتر هم جهت رهگیری دسترسی وجود داره: همچنین شرکت رایان رشد افزار هم محصولاتی داره که بردشون نامشخصه: بنابراین مشخصه که توان پایه برای ساخت یک سیستم جستجو و رهگیر مادون قرمز هواپایه موجوده و فقط باید اعلام نیاز صورت بگیره و سفارش داده بشه. این ارتقاءها رو در صورت نیاز بر روی ناوگان دیگر مانند میراژها و ایرگاردها و حتی میگ29 هم میشه پیاده کرد. در جنگنده تامکت هم که جایگاه IRST مشخصه. همچنین استفاده از آنتن های ESM در بدنه جنگنده, برای شنود امواج یکی از راهکارهای هدفیابی هست که میشه بکار گرفت. ------------------------------- نکته قابل ذکر اینکه بر پایه فناوری این سیکر راداری فعال میشه یک رادار کوچک با برد حدود 100 کیلومتر توسعه داد. همچنین وجود رادار ابصار نشون میده که توانمندی بالقوه ساخت رادار هواپایه موجوده. حالا سوال اینه که پس از کشف هدف, با چه ابزاری باید به مقابله با اهداف پرداخت؟ بر خلاف تصورات, در درجه اول ما نیاز نداریم که موشکی تولید کنیم! بلکه پیش از این مرحله باید یک بسته ارتقاء برای موشک های هوا به هوای موجود ارائه کنیم که برد و اثر بخشی این موشک ها بهبود پیدا کنه! در خصوص افزایش برد ما پیش این برد موشک صیاد2 رو بدون تغییر طول و قطر موشک از 70 کیلومتر به 120 کیلومتر ارتقاء دادیم که نشون دهنده اینه که ما به سوخت جامد پرقدرت تری دست پیدا کردیم که همین رو میشه در موشک های هوا به هوا و حتی فکور90 استفاده کرد. در زمینه جستجوگر موشک, ما سیکرهای متعددی رو تنها برای موشک طائر2 سپاه دیدیم و احتمالا سیکرهای متفاوتی هم در موشک های صیاد2-3-4 استفاده میشه که ساخت پدافند برد بلند خودش نشون دهنده توان ساخت سیکر راداری فعاله. اگر فرض کنیم که فعلا امکان ساخت سیکر راداری فعال برای موشک های میانبرد سبک مانند آمرام و آلامو میسر نیست, بهترین راه حل حذف سیکرهای راداری موشک هایی مانند آلامو و اسپارو و افزودن سیکر تصویرساز مادون قرمز به این موشک هاست. در سالهای اخیر ما شاهد بودیم که شرکت دانش بنیانی به نام رایان رشد افزار چندین نوع سیکر الکترواپتیک و مادون قرمز برای تسلیحات هوا به سطح کوچک(مانند سدید,شفق و آذرخش)ارائه کرده و احتمالا توان تامین سیکر برای موشک هوا به هوا رو هم داراست. همین سیکرها در نوع کوچکتر برای موشک های کوتاه بردی مثل سایدوایندر و موشکهای چینی و روسی هم قابل استفاده هستند. در گام بعدی پس از ارتقای موشکها, ساخت موشک میانبرد سبک با سیکر راداری و مادون قرمز بر پایه پلتفرمی مثل آلامو در دستور کار قرار میگیره. همچنین ساخت موشک کوتاه برد هوا به هوا حتی امکان ساخت نمونه هواپایه موشک صیاد3 و 4 برای هدفگیری آواکسها و هواپیماهای الینت و سوخترسان میسره و جنگنده هایی مثل تامکت و فنسر و فانتوم به صورت بالقوه توان حمل چنین موشک هایی رو دارا هستند. در زمینه تسلیحات هوا به سطح یک سری تولیداتی داشتیم که به صورت نسبی نیازها رو مرتفع میکنند. همچنین جنگنده های فانتوم و فنسر باید به بمب ها و موشک های دور ایستایی با کلاهک سنگین مجهز باشند تا پس از مورد اصابت قرار گرفتن ناوگان دریایی دشمن اونها رو به صورت کامل منهدم و غیر قابل بازسازی کنند. -در خصوص پدافند هوایی زمین پایه به هر حال باید پذیرفت که موضع ما در قبال حملات بیگانگان, پدافندی و بیشتر از نوع زمین پایه هست. در سالهای اخیر سعی شده که پدافند هوایی کشور شبکه ای و بهم مرتبط بشه. شبکه سازی پدافندهوایی و در عین حال ایجاد چند مرکز فرماندهی میتونه اثر بخشی شبکه رو افزایش بده و مانع از فروپاشی شبکه با انهدام مرکز فرماندهی بشه. در این زمینه الگوی شبکه ستاره ای مطلوب تره. در زمینه سیستم های پدافندی ما به یک سیستم موشکی کوتاه برد با موشک های آماده به شلیک در تعداد بالا نیازمندیم. این سیستم میتونه سیستمی مثل تور ام 2 ئی باشه یا نمونه ام کی ام یا سیستمی مشابه پانتسیر در زمینه پدافند بردبلند 4 گردان اس300 در اختیار داریم و ظاهرا باور373 هم تکمیل شده. برای پوشش کامل کشور حدودا به 23 گردان اس 300 یا باور373(با فرض یکسان بودن با S-300 PMU2)نیازمندیم. البته همه نقاط کشور ارزش پدافندی ندارند و پدافند به این صورت پیاده سازی نمیشه اما به هر حال دونستنش ضرری نداره. به هر حال این سیستم ها غیر قابل نفوذ نیستند و باید علاوه بر بهره گیری از سیستم های راداری از سیستم های نظارتی مادون قرمز هم بهره گرفت, اما برد این سیستم ها محدود هست و به صورت عادی نمیشه به مقصود رسید. در حال حاضر ما دوربینی با برد 40 و 50 کیلومتر در اختیار داریم که این دوربین ها در سیستم پدافندی رعد1 و رعد2 که یک سیستم پدافندی میانبرد محسوب میشن استفاده شدند. هر کدام از این نقاط پدافندی(به قطر 400 کیلومتر)رو میشه با 12 سیستم رعد1 و رعد2(بدون خودروهای موشک انداز)پوشش کامل داد به صورتی که عین یک رادار بشه بر محیط اشراف داشت.البته رعد2 به علت داشتن دوربین بیشتر میدان دید بیشتری هم داره و مطلوب تره اما گران تر هم هست. هر کدام از این سیستم ها فعالیت مستقلی دارند اما اطلاعاتشون به صورت بی سیم به خودروی فرماندهی اس300 و باور373 ارسال میشه و به این ترتیب امکان شلیک موشک بدون استفاده از رادار در حداکثر برد میسر خواهد شد. سامانه پدافندی رعد1 و 2 دارای سیستم کنترل آتش هستند و امکان هدایت تسلیحات رو دارند و به همین دلیل در حلقه جلویی, امکان استقرار موشک های میانبرد و کوتاه برد و همچنین توپ های اتوماسیون شده 30,23و 100 میلیمتری وجود داره که میشه جهت حفاظت از سامانه ها از این جنگ افزارها بهره گرفت. قیمت تمام شده سیستمی مثل رعد2 مشخص نیست اما به نظر در مقایسه با رادارهای برد بلند مراقبتی و کنترل آتش قابل توجیه خواهد بود, خصوصا اگر بدونیم که این سیستم ها توانایی کشف و رهگیری پنهانکارها رو دارند که در قضیه رصد و نشاندن پهپاد RQ-170 این قابلیت اثبات شده. در زمینه پایگاه های هوایی اقداماتی که باید صورت بگیره به این شرحه: چند پایگاه هوایی در مرکز جهت استقرار هواپیماهای رهگیر و بمب افکن پایگاه های مرزی دارای تونل های حفاظت شده و دارای باندهای فرعی خاکی جهت استقرار رهگیر نقطه ای و پشتیبانی نزدیک پس از فرود, جنگنده ها جهت آماده سازی و لود مجدد تسلیحات به سرعت توسط خودروی یدک کش به پناهگاه انتقال داده میشن. جنگنده هایی مانند یاک 130,قاهر,شفق رزمی و میگ 29 در چنین پایگاه هایی استقرار داده میشوند. البته تونل ها باید جوری طراحی بشن که با ورود یک موشک کروز از دهانه تونل کل سیستم فرو نپاشه و الا خود این اقدام نقض غرضه! جهت حفاظت از شلترها و سایر تاسیسات پایگاه ها باید یک سیستم دفاع فعال توسعه داد. در تاپیک زیر ایده ای برای ساخت یک سیستم دفاع فعال جهت مقابله با پهپادهای انتحاری ارائه شده که میتونه برای حفاظت رادارها و هواگردهای داخل پایگاه مورد استفاده قرار بگیره. راکت ها به فیوز مجاورتی مجهز میشن و در اثر انفجار راکت ها موشک کروز یا بمب سنگر شکن منهدم شده و یا تحت تاثیر موج انفجار از مسیر هدف منحرف میشه که در هر دو حالت مقابله موفقیت حاصل شده. فقط ممکنه در اثر انفجار در آسمان ترکش ها خساراتی به تجهیزات پایگاه و پرسنل وارد کنند که قابل اغماض محسوب میشه چراکه در صورت عدم مقابله, انفجار بمب و موشک ها قطعیه و خسارات بیشتری وارد خواهد شد. در این طرح در مجاورت هر شلتر یا هر چند شلتر(بسته به نیاز و طراحی پایگاه)یک برجک دفاع فعال قرار داده میشه که مجموع این برجک ها به سیستم پدافندی پایگاه متصل هستن و تنها در زمان مورد هجوم قرار گرفتن پایگاه فعال میشن. جهت امنیت بیشتر میشه برجک رو با بلوک های بتنی محافظت کرد تا در صورت انفجار ناخواسته راکت ها به پایگاه آسیبی وارد نشه. بکارگیری این سیستم پدافندی خیلی کم هزینه تر و موثر تر از ساخت شلترهای بتنی پرهزینه هست که پیش از این در عراق ناکارآمدیشون رو نشون دادند. نمونه خیلی ساده تر این سیستم پدافندی قبلا تولید شده: -نیروی موشکی ساخت موشک های ضدهوایی فوق دوربرد بر پایه ترکیب موشک های بالستیک و موشک ضدهوایی جهت انهدام هواپیماهای اخلالگر,سوخترسان,آواکس و امثالهم ایده مذکور در این پست تشریح شده: ساخت موشک بالستیک میانبرد ضدناو ایده مذکور در این پست تشریح شده: ساخت موشک بالستیک سنگر شکن جهت انهدام شلترها,انبارهای مهمات و سوخت و مراکز پمپاژکننده نفت به خطوط لوله زیرزمینی ایده مذکور در این پست تشریح شده: بکارگیری موشک های کروز ضد سطح(مانند سومار و موشک کروز یاعلی)دارای دوربین مادون قرمز و آنتن های ESM جهت کشف موقعیت دقیق رادارهای ضد بالستیک و تهاجم به آنها ساخت موشک های های بالستیک ارزان قیمت فریبنده(دکوی)با عملکرد مشابه بالستیک واقعی برای اشباع کردن سیستم های ضدبالستیک جنگ الکترونیک استفاده گسترده تر از تجهیزات و سیستم های اخلاگر در عملکرد رادارهای هواپایه و لینک های ارتباطی رادیویی فعلا همینها...

http://www.sepahnews.com/index.php/component/k2/item/5951-تصاویر-رونمایی-از-۱۰-فروند-بمب-افکن-سوخو-۲۲-بهینه-سازی-شده-و-ارتقا-یافته-نیروی-هوافضای-سپاه.html

ارتقای غیر منتظره فیتر ها خیلی جالب بود، فیتر جنگنده تهاجمی توانمندیه. ایکاش از داخل کابین هم عکس و فیلم میگرفتند، چون با توجه به طیف تسلیحاتیش و پاد چند طیفی احتمالا از نمایشگرهای چند منظوره برخورداره.

کوتاه شدن محفظه سوخت موجب کاهش زمان سوزش میشه و بعیده که بر روی میزان تراست اثر منفی داشته باشه. در نگاه اول کاهش زمان فعالیت موتور کاهش برد رو به دنبال داره اما باید در نظر داشت که وزن موشک فکور کمتر از هاوکه و به این ترتیب افزایش نسبت رانش به وزن میتونه کاهش برد ناشی از کوچکتر شدن محفظه پیشران رو جبران کنه، حالا تا چه میزان؟ باید اطلاعات دقیقتر داشت! وزن موشک هاوک ۵۹۰ کیلوگرم و وزن موشک فینیکس ۴۶۳ کیلوگرمه، یعنی حدود ۱۳۰ کیلوگرم اختلاف وزن دارند که رقم کمی نیست.حتی خود محفظه موتور هم یک متر کوتاه تره که به معنای استفاده از متریال کمتره! یعنی از ۱۰۰:کیلو وزن محفظه هم کم شده. در واقع پیشران mk112 اگرچه بر روی هاوک کم توانه اما میتونه در صورت استفاده در فینیکس عملکرد بهتر و بالاتری ارائه کنه!شاید در حد Rocketdyne MK4۷، چون این موشک سبک تره. عین اینکه شما پیشران F100 رو بر روی جنگنده اف ۲۰ تایگر شارک(صرفا در حد مثال)نصب کنی. البته همه اینها بر اساس هم وزن بودن فکور با فینیکسه! تفاوت احتمالی در نوع سوخت هم میتونه موجب تغییر وزن بشه.

در خصوص موشک فکور یک مسئله مورد غفلت قرار گرفته! موشک های فینیکس فروخته شده به ایران از نسل اول فینیکس و سری A بودند که به وسیله این پیشران فینیکس ای به برد 130 کیلومتر(حداکثر)و سرعت 4 ماخ دست پیدا میکنه. در نمونه C فینیکس برد موشک به دلیل تغییر پیشران 30 کیلومتر افزایش پیدا کرده و سرعت هم به 5 ماخ رسیده. متاسفانه اطلاعات زیادی از پیشران این موشک ها در دسترس نیست یا لااقل بنده پیدا نکردم. اما پیشران موشک MIM-23 B Hawk (Aerojet MK112): طول:2.78 قطر:35.6 سانتی متر وزن پیشران:395 کیلوگرم وزن سوخت داخل محفظه:295 کیلوگرم وزن موشک هاوک 590 کیلوگرم و وزن موشک فینیکس 470-450 کیلوگرم هست! تنها وزن بخش پیشران هاوک با وزن کل موشک فینیکس برابری میکنه! بنابراین بدون تغییر در پیشران و کوچک سازی اون از لحاظ طولی نمیشه که از این پیشران رو در فکور استفاده کرد! در نتیجه موشک فکور با موشک هاوک(سجیل)بسیار متفاوته! قسمت پیشران موشک(در واقع محفظه سوخت M112)در حدود یک متر کوچکتر شده و به همین نسبت وزن پیشران کاهش پیدا کرده و همچنین نسبت رانش به وزن پیشران تغییر کرده که این روی نسبت رانش به وزن,سرعت و برد نهایی موشک هم تاثیر خیلی زیادی خواهد داشت. بر اساس اطلاعات پیشران M112 وزن کل پیشران 395 کیلوگرمه که از این میزان 295 کیلوگرم مربوط به سوخت و 100 کیلوگرم مربوط به خود پیشرانه. به نظر میرسه که وزن پیشران کوچک سازی شده M112 برای فکور تا حدود یک سوم میتونه کاهش داشته باشه. حالا با در نظر گرفتن این نکات به نظر میرسه که اساسا لزوم چندانی وجود نداشته که پیشران فینیکس A مهندسی معکوس بشه!شاید تفاوت چندانی ایجاد نمیکرد و از این نظر به صرفه نبود! شاید اگر فینیکس C رو داشتیم وضعیت فرق میکرد! موشک هاوک یا شاهین در نمونه زمین پایه دارای 40 کیلومتر برد و سرعت 2.5 ماخ هست که پیشبینی میشه در صورت استفاده از سکوی هواپایه برد و همچنین سرعت موشک رشد محسوسی داشته باشند.اگرچه مشخصات دقیقی از موشک هاوک هواپایه(سجیل)ارائه نشده اما برد حدودا 80 کیلومتری و سرعتی بالاتر 2.5 ماخ(به دلیل سرعت حدودا یک ماخ تا ۱.۶ ماخ در زمان رهایی از تامکت)برای این موشک پیشبینی میشه. حالا اگر فرض کنیم که وزن پیشران M112 در فکور یک سوم کاهش داشته و همچنین بخش الکترونیک و سیکر هم سبک تر شده باشند, این موشک احتمالا در حداکثر برد به 130 کیلومتر فینیکس A میتونه دست پیدا کنه و همچنین سرعتش هم در حدود 3 تا 4 ماخ خواهد بود و از این لحاظ تفاوتی با فینیکس های نهاجا نداره و بلکه از لحاظ الکترونیک میتونه برتر هم باشه! سرجنگی سنگین این موشک برای هر جنگنده ای یک کابوس محسوب میشه و در صورت عدم انحراف، خلبان باید اجکت کنه. سیکر راداری فعال با برد 50 کیلومتر: احتمالا در آینده نمونه هواپایه موشک صیاد2 یا صیاد3(تحت عنوان پروژه مقصود)هم ارائه میشه که این موشک رو میشه به تعداد 2 تیر در زیر بالهای تامکت نصب کرد, خصوصا صیاد3 میتونه به عنوان یک موشک دوربرد(ضدآواکس/سوخترسان/ترابری)مطرح بشه. پ.ن(جهت مطالعه و بررسی): پیشران فینیکس A: Rocketdyne MK47 پیشران فینیکس C: Aerojet MK60

ظاهرا از پیشران موشک هاوک(M112)استفاده میکنه بنابراین بردش زیر 100 کیلومتره اما در بخش خبری ساعت 22(شبکه 3)از قول وزیر دفاع گفته شد که از سیکر هوشمند بهره میبره که این حرف رو میشه به داشتن رادار فعال ترجمه و تعبیر کرد. http://www.defanews.ir/photo/گزارش-تصویری-افتتاح-خط-تولید-موشک-هوا-به-هوای-فکور پ.ن:ادعای گزارشگر شبکه خبر در خصوص برد 160 کیلومتر و سرعت 5 ماخ نادرسته! به دلیل ندادن اطلاعات توسط وزارت دفاع و همچنین شباهت موشک با فینیکس از مشخصات این موشک استفاده کردن که کار غیر حرفه ای محسوب میشه.

رفراندوم جدایی یا خروج از اتحادیه اروپا خیلی تفاوت داره! آیا آمریکا با برگزاری رفراندوم وارد سوریه شده و بدون اجازه حکومت مرکزی پایگاه احداث کرده؟ یا اینکه غربی ها قبل حمله به عراق رفراندوم برگزار کردن تا نظر مردمشون رو در خصوص تهدید بودن رژیم بعثی عراق بدونن؟ شاید یک روزی در ایران هم رفراندومی برای آزادی زبان های محلی و یا تغییر مدل جمهوری به نخست وزیری و امثالهم انجام بشه اما پیشنهاد شما در جهان غرب هم مرسوم نیست و عقلانی هم نیست! اصولا رهبر(چه پیشوای اسلامی و چه رهبرانی مانند هیتلر)،رئیس جمهور،شورای عالی امنیت ملی و نمایندگان مجلس برای رسیدگی به همین امور انتخاب میشن که نیاز نباشه که برای هر موضوعی رفراندوم برگزار بشه. در ایران این موضوع جزو وظایف رهبریه و حتی ما میدونیم که برخی تصمیمات با نظر شورای عالی امنیت ملی اتخاذ شدند، مثل تعیین محدوده مجاز تا مرز ایران برای زمانی که داعش کنترل بخشی از عراق رو در اختیار داشت. بحث انتخابات در سوریه هم موضوع داخلی اون کشوره و به بیگانگان ارتباطی پیدا نمیکنه که رقبا چه کسی هستند و از چه سطحی از محبوبیت برخوردارند. در مورد تداوم برجام در صورت پیروزی هیلاری کلینتون نمیشه قطعی نظر داد اما نظام سیاسی آمریکا و احزابش شبیه ایران نیستن. اما با توجه به عقب نشینی ما و داشته های جذاب از نظر آمریکا(موشکهای بالستیک،حمایت از مقاومت در منطقه و...)، احتمالا هیلاری هم با دست گذاشتن بر روی تعلیق تحریم ها سعی میکرد که امتیازات جدیدی بگیره.

رفراندوم رو برای جلب نظر چه کسی برگزار کنیم؟ رفراندوم برای سنجش گرایشات مردم و تعیین سمت و سوی سیاستها انجام میشه، نه برای راضی کردن خارجی ها! حالا بگذریم از اینکه چنین دمکراسی خیلی مسخره و آفت ثبات و اقتدار یک کشوره و حتی در خود غرب هم به این نحو رایج نیست! کفار و مشرکین تا عین اونها نشی و از استکبار تبعیت نکنی راضی نمیشن و الا با وجود موسسات نظرسنجی و نظرسنجی غیر مستقیم از اطلاعات موجود اشخاص در فضای سایبر به رفراندوم نیازی ندارند. برای مثال اگر همین الان در سوریه یک انتخابات با حضور بشار اسد و با نظارت خارجی انجام بشه، در صورت پیروزی بشار اسد آیا آمریکا راضی میشه و نیروهاش(و نیروهای تحت امرش)رو خارج میکنه؟ همین برجام و بهانه های دولت آمریکا برای خروج از برجام رو باید مایه عبرت قرار داد تا بدونیم دشمن برای مخالفت و دشمنی و زدن زیر تعهدات به بهانه موجه و منطقی نیاز نداره! همچنین حمله به عراق به بهانه وجود سلاح کشتار جمعی هم نشون میده که برای حمله به یک کشور بهانه موجه لازم نیست، فقط کافی منافع رو تامین کنه و کشور مورد نظر توانایی مقابله و هزینه سازی نداشته باشه! در داخل کشور هم مخالفان نظام هدفشون مشخصه، ولو اینکه بدونن ۱۰ درصد یا ۴ درصد جامعه هستند!

این ادعا خیلی عجیبه! اصولا یک نظامی نباید تهدید دشمن رو(در عین آمادگی برای مواجهه)معتبر جلوه بده! باید دید چه دلیلی داره که رئیس ستاد کل نیروهای مسلح چنین ادعایی کرده؟ مسلما با شناختی که از ایشون وجود داره به دنبال هراساندن مردم از پسابرجام نیستند. شاید با افشای این خواسته ترامپ و همچنین اعلام نفوذ ایران به سنتکام(طبق ادعای فرمانده هوافضای سپاه)یک نبرد اطلاعاتی در حال انجامه! با هدف تغییر در برآوردهای اطلاعاتی از توان نظامی،اطلاعاتی و سایبری ایران!

فعلا مسئله روز، بازرسی بازرسان آژانس از دانشگاه هاست که میتونه هزینه و ریسک همکاری نخبگان با سازمان انرژی اتمی رو افزایش بده. در واقع با اینکار حس امنیت و آرامش خاطر از بسیاری از نخبگان سلب شده. ایکاش مجلس مستقلی وجود داشت که به این موضوع رسیدگی میکرد.