با سلام خدمت همه دوستان عزیز در این تاپیک قصد داریم با موتورهای تانک و انواع آن آشنا شده و در باره موتور چند تانک مطرح جهان بررسی کنیم موتور هر وسیله را میگویند که صورتهای مختلف انرژی را به انرژی مکانیکی تبدیل کند.وسیله تبدیل انرژی شیمیایی به مکانیکی موتورهای درونسوز هستند. موتورهای درونسوز به انواع دیزلی بنزینی وانکل هیبریدی استرلینگ و .. تقسیم میشوند. در این نوشتار ما موتورهای دیزلی که در تانکها استفاده میشود را بررسی خواهیم کرد. موتورهای دیزلی به این علت در تانکها و نفربرها استفاده میشوند که اولا گازئیل دارای انرژی بیشتری نسبت به بنزین است (سوخت دیزل (گازوئیل ) چگالی انرژی بالاتری نسبت به بنزین دارد . به طور متوسط ، یک گالن (3.8 L) گازوئیل تقریباً 155x106 j (147,000 BTU), انرژی دارد ، در حالیکه یک گالن بنزین 132x106 j (125,000 BTU) انرژی دارد . این (انرژی بالای گازوئیل) با بازده بالای موتور دیزل تلفیق می شود و این دلیل برتری موتور های دیزل بر موتور های بنزینی است .)ثانیا موتورهای دیزلی دارای انعطاف پذیری و استحکام بالایی نسبت به موتورهای بنزینی دارند.موتورهای دیزلی در صورت نبود گازوییل با بنرین الکل نفت و حتی روغن نباتی هم کار میکند.(این آخریش را خودم امتحان کردم. موتورهای دیزلی با روغن نباتی هم کار میکنند) موتور تانک از اجزای مهم یک تانک به شمار میرود. یک تانک هر چقدر دارای زره قوی باشد و تسلیحات دوربرد و قدرتمند باشد بدون داشتن یک موتور مستحکم و قوی نمیتواند در برابر تانکهای دیگر مقاومت کند. طراحان و سازندگان تانک نیز هنگام طراحی موتور تانک به سه مولفه توجه دارند: 1- اندازه کوچک 2- قدرت متناسب با وزن تانک 3 - مصرف بهینه. با این پیش درآمد به سراغ طرز کار موتورهای تانک میرویم. موتورهای تانک یا در مجموع موتورهای دیزلی در مرحله مکش برخلاف موتورهای بنزینی که مخلوط هوا و بنزین را مکش میکنند ، تنها هوا را میمکند و در مرحله تراکم هوا را متراکم میکنند. وقتی که هوا متراکم شد دمای آن بالا میرود در این مرحله نازل انژکتور توسط بلانچر باز شده و سوخت را به داخل سیلندر میپاشد و تولید قدرت میکند. یکی از اجزای بسیار مهم موتور تانک توربو شارژ میباشد توربو شارژ هوای موجود را به شدت متراکم میکند و در مرحله مکش هوا را به شدت و قدرت تمام وارد سیلندر میکند . به جرات میتوان گفت که موتورهای دیزلی بدون توربو شارژ هیچند. اگر شما حتی به کامیونها و تریلر ها هم توجه کنید در پشت آن یک لوله سیاه رنگ وجود دارد که در واقع هواکش توربوشارژ است. سوپر شارژ هم همان کار توربو شارژ را انجام میدهد ولی با این تفاوت که سوپر شارژ قدرت چرخش خود را بوسیله تسمه از میللنگ دریافت میکند و با این کار اقلا 20 درصد توان موتور را میگیرد ولی توربو شارژ بوسیله توربینهای مخصوص از محل دود حاصل از احتراق مانیفولد میچرخد. انشاالله با این پیش درامد ذهنتان آماده شده باشد. حالا برویم سر اصل مطلب به تصاویر زیر خوب دقت کنید موتورهای دیزلی از نظر آرایش سیلندرها به انواع مختلفی تقسیم میشوند: خورجینی دومیللنگ / V شکل نیم میللنگ / V شکل تمام میللنگ / خطی / دوار / تخت / ... موتور وی شکل تانک تی 72 ساخت ایران این موتور دارای آرایش وی شکل است و توسط متخصصین داخل طراحی شده است. این موتور همانطوریکه در شکل میبینید دارای 8 سیلندر بوده و دارای 1000 اسب بخار قدرت و بدنه محکمی میباشد. به سوپاپها و فیلرهای سر سیلندر دقت کنید. این فیلر ها سالهای سال کار میکنند ولی عیبی پیدا نمیکنند. نمای دیگری از موتور تی 72 توربوشارژ موتور تی 72 ساخت ایران موتور تی 72 دارای دو توربوشارژ کوچک است.اگر به عکس موتور تی 72 دقت کنید میبینید که برای افزایش کارایی موتور از زنجیر به جای تسمه استفاده شده است. چرا که احتمال پاره شدن تسمه وجود دارد ولی زنجیر نه. انواع آرایش سیلندر ها را در شکل زیر ببینید آرایش وی شکل تمام میللنگ آرایش تخت آرایش خطی دو نوع دیگر از موتورهای وی شکل (عکس دومی متعلق به موتور هامر میباشد) عکس از موتور تانک لئوپارد تانک لئو پارد دارای موتور 12 سیلندر وی شکل نیم میللنگ است که دارای 1500 اسب بخار قدرت بوده و دارای 2 توربو شارژ متوسط میباشد.این موتور دارای 12 بلانچر و نازل انژکتور و سه پمپ انژکتور میباشد. یعنی به ازای هر 4 سیلندر یک پمپ انژکتور. موتور تانک لکلرک هم کاملا مشابه موتور لئوپارد میباشد با این تفاوت که تمام میللنگ است. نازلها و پلانچر های موتور تانک لئو پارد و لکلرک تانکهای تی 90 ، چالنجر و آریت هم مشابه تانک لئوپارد بوده و فقط در حجم موتور با هم کمی فرق میکنند. تانک مرکاوا (فکر کنم نسل سوم ) از موتور خورجینی استفاده میکند این موتور دارای دو میللنگ بوده و بوسیله دو گرانویل به فلایویل و شافت مرکزی متصل میشود. این موتور دارای مصرف سوخت کاملا بهینه ای میباشد بصورتی که مصرف آن از همه موتورهای بالا کمتر است.این موتور تمام فورجینگی بوده و قدرت و گشتاور فوق العاده ای است. سیستم تزریق سوخت این موتور الکترونیکی است و توربوشارژهای آن تماما دارای تراشه های الکترونیکی بوده و سرعت چرخش توربو شارژ را تنظیم کرده و از ریتارد کردن موتور جلوگیری به عمل می آورد. این موتور (البته به نظرمن) شاهکار طراحی موتور های دیزلی است. متاسفانه هیچ عکسی از موتور این تانک ندارم. حالا میرسیم به موتور بحث برانگیز تانک آبرامز موتور این تانک از نوع پیستونی نیست و اگر به داخل این موتور توجه کنید متوجه این موضوع میشوید. این نوع موتورها را موتورهای وانکل یا دوار (ROTARY) مینامند. تصویر چهارمی روتور موتور وانکل است. این موتور دارای سه روتور گریز از مرکز میباشد. در این نوع موتورها سیلندر و پیستون وجود ندارد بجای پیستون روتور وجود دارد. مزیت این موتور این است که با اندازه کوچکی که دارد قدرت فراوانی تولید میکند. شاید باورش برایتان سخت باشد که موتور تانک آبرامز اندازه ای معادل موتور پزو 405 دارد ولی دارای قدرت 1500 اسب بخار است. ولی عیب بزرگ این موتور هم این است که دارای مصرف سوخت بالایی است و برد تانک را کاهش میدهد. این موتور دارای سوپر شارژ است. نسل چهارم مرکاوا هم از این نوع موتور استفاده میکند. سوپر شارژ موتور تانک آبرامز شافت خروجی موتور آبرامز(حکم میل لنگ را در موتورهای پیستونی دارد) موتور نفر بر برادلی موتور این نفربر دارای 6 سیلندر بوده و آرایش خطی دارد (به انژکتورهای نصب شده در سر سیلندر دقت کنید_ قطعات آبی رنگ). قدرتی معادل 750 اسب بخار دارد. این موتور دارای یک توربوشارژ متوسط میباشد. از موتورهای تخت و خطی بیشتر در نفربرها استفاده میشود. موفق باشید

آ7وی تانکی بود که توسط آلمان در سال 1918 –نزدیک به پایان جنگ- تولید شد. برای بهار سال 1918، 100 عدد از آنها سفارش داده شد ولی تنها 20 عدد تحویل داده شد. آنها از مارس تا اکتبر همان سال در عملیات بودند و تنها تانکهایی بودند که آلمان در طول جنگ اول جهانی ساخت. آ7وی بیش از 7 متر طول و 3 متر پهنا داشت و ارتفاع آن به 3 متر بالغ می شد. خدمه به صورت معمول شامل 16 سرباز و 2 افسر بود: فرمانده، راننده، مکانیک، مکانیک/اخطار کننده، 12 سرباز -6نفر مسلسل چی و 6نفر خشابگذار- توپ چی و کمک توپ چی. آ7وی به 6مسلسل 7.9میلیمتری و یک توپ 57میلیمتری در جلو مجهز بود. مدلی که به ماده معروف است به جای توپ 2 مسلسل دیگر در جلو داشت. کاملا روشن نیست که چند تا از این مدل ساخته شد یا به آن تبدیل شد. بعضی منابع می گویند که تنها از شاسی های 501 برای مدل ماده استفاده شده است. این تانک، زرهی به قطر 20 میلیمتر از ورقۀ فولادی در دو طرف و 30 میلمیتری در جلو داشته است. به هر حال، زره از صفحات فولاد سخت شده نبود و این امر، کارایی آن را کاهش داده بود. این قطر دربرابر تیر مسلسلها و تفنگها مناسب بود ولی نه برای کالیبرهای بالا. پیشنهاد شد که مانند دیگر تانکهای آن دوره، زره تقویت شود که این بار از فولاد سخت شده استفاده شد. توان لازم توسط دو موتور دایلمر 4سیلندر تأمین می شد که هر کدام 100اسب بخار قدرت داشتند. بیشترین سرعت حدود 15کیلومتر در ساعت در جاده و 5کیلومتر در ساعت در خارج از جاده بود. آ7وی 500لیتر بنزین حمل می کرد و می شد آن را تا مسافت 132کیلوتری به جلو راند. مانند دیگر تانکهای آن دوره، آ7وی تانکی کند بود ولی توانایی خارج از جادۀ بسیار ضعیفی داشت و مستعد گیرکردن بود. برآمدگی بزرگ در جلو و فاصلۀ کم با زمین به معنی گیر کردن در خندقها یا زمینهای گلی بود. به هر حال، یک زمین باز می توانست در موفق شدن آن کمک کند و آنگاه تانک می توانست قدرت آتش بیشتری نسبت به یک ماشین زره پوش اعمال کند. نسبت توان به وزن 6.8اسب بخاربرتن بود و می توانست از خندقی به عرض 2.3متر عبور کند. فاصلۀ کف تانک تا زمین 200 تا 400میلیمتر بود. 30شاسی دیگر از این تانک موجود بود که آنها را اغلب بدون زره و برای حمل و نقل نفرات ساختند. تاریخچۀ درگیری اولین بار در تاریخ 21 مارس سال 1918 از این تانک در نبردی در شمال کانال سنت کوئینتین استفاده شد. آنها به متوقف کردن نفوذ کوچک انگلستان در آن ناحیه کمک کردند ولی زد و خورد کمی در آن روز دیده شد. اولین رودررویی یک تانک با تانکی دیگر؛ در 24 آوریل سال 1918 در نزدیکی ویلرز-بروتونو انجام شد. وقتی که 4 عدد از آ7وی ها قسمتی از حمله -با کمک پیاده نظام- را بر عهده گرفتند، ناگهان با 3عدد تانک مارک4 انگلیسی -2عدد مجهز به مسلسل و یکی مسلح به توپ 6 پوندی- رودررو شدند. در طی درگیری، تانکهای هر دو طرف صدمه دید. طبق اشارۀ لیدر تانکهای انگلیس -ستوان دوم اف میچل- مسلسل نصب شده بر روی مارک 4ها عقب افتاده بودند و قادر به صدمه زدن به آ7وی ها نبودند. میچل سپس به لیدر تانکهای آلمانی با توپ خود حمله کرده است که آن را از پا درآورده است و 5 نفر از خدمۀ آن را کشته است. بقیۀ خدمه بیرون پریده اند. او سپس با همان سلاح، به سمت پیاده نظام رفته است. بعضی از تانکهای ویپت نیز با پیاده نظام آلمان درگیر شدند.2تانک باقی ماندۀ آلمانها از چرخش و عقب نشینی کردند. انگلیسی ها یک تانک را به خاطر صدمۀ یک خمپاره ترک کردند. آ7وی مجددا توسط آلمانها بازسازی شد. تمام آ7وی های قابل استفاده؛ در آن روز با نتایجی محدود به عملیات اعزام شدند. 2تا بر روی بدنه واژگون شدند و چند تا با اشکالات موتوری یا تسلیحاتی روبه رو شدند. پس از ضد حمله، 3 تا از آنها به دست متفقین افتادند. یکی غیرقابل استفاده و اوراق شده بود. یکی برای آزمایش زره توسط فرانسویها بکارگرفته شد و دیگری توسط استرالیایی ها غنیمت گرفته شد. آ7وی به عنوان یک طرح موفق مطرح نشد و آلمان طراحی تانکهایی دیگر را شروع کرد ولی پایان جنگ به هیچ تانک طراحی شده و یا توسعه یافته ای اجازه ساخته شدن نداد. آخرین بکاری گیری آ7وی در اکتبر سال 1918 بود. یکی از آنها قبل از پایان جنگ در نوامبر اوراق شد. تولیدات به شدت محدود – 20 عدد- سهم کمک هر تانک را محدود کرده بود و بیشتر آنها -کمتر از 100 عدد- که آلمانها به میدان برده بودند در حقیقت تانکهای فرانسوی یا انگلیسی بود که غنیمت گرفته شده بودند. فرانسوی ها بیش از 3600 عدد تانک اف تی 17 و انگلستان بیش از 2500 عدد تانک مارک 1تا 5 تولید کردند. مشخصات: طول 7.34متر عرض 3.1متر ارتفاع: 3.3متر وزن 30-33تن سیستم تعلیق فنرعمودی سرعت 15کیلومتر/ساعت در جاده؛5کیلومتر/ساعت خارج از جاده برد 30-80کیلومتر سلاح اولیه یک توپ 57میلیمتری سلاح ثانویه 6 مسلسل 7.9میلمتری زره طرفین 20 میلیمتر،جلو 50میلمتر موتور 2موتور 4 سیلندر دایملر؛به توان200 اسب بخار خدمه 18 نفر موزه کویینز لند استرالیا مترجم:رضاکیانی موحد منبع:ماهنامه جنگ افزار

طرح اولین تانک متعلق به لئوناردو داوینچیست ٬ داوینچی در طرح ارابه توپ دار خود ایرادات فنی را گذاشت تا در صورت افتادن به دست نا اهلان قابل استفاده نباشد ولی ساخت تانک به شکل امروزی به زمان جنگ بین الملل اول باز میگردد. زمانی که جنگ بین متفقین و آلمان در فرانسه به روزهای حساسی رسیده بود و آمار تلفات وحشتناک بود٬ حمله سربازان بدون داشتن هیچ حفاضی در برابر مسلسلها٬ توپها٬ مینهای ضد نفر٬ خندقها و سیمهای خاردار غالباْ با شکست و دادن تلفات سنگین همراه بود به همین دلیل مهندسین انگلیسی به فکر ارابه ای افتادند تا بتواند از این موانع گذشته و خطوط دشمن را در هم بشکند. این وسیله بلافاصله از سوی مهندسین انگلیسی طراحی و ساخته شد و آماده حمل به جبهه فرانسه گردید٬ انگلیسیها که همیشه به هوش و درایت در نبردهایشان شهره بوده اند برای اینکه از اصل غافلگیری برای زدن ضربه مهلک به دشمن خود استفاده کنند سعی نمودند این طرح کاملاْ مخفیانه باشد و در هنگام حمل این ارابه های جنگی با کشتی به فرانسه بروی آن کلمه تانک(TANK) که مخفف تانکر است را نوشتند تا جاسوسان آلمانی اگر آنها را دیدند گمان کنند که تانکر سوخت و یا آب است و شکی به آن نبرند٬ از همان موقع نام تانک بر این ارابه های آتش زا ماند. این وسیله وحشتناک برای اولین بار در سپتامبر ۱۹۱۶ از سوى نيروهاى انگليسى در جبهه سم (Somme) فرانسه عليه نيروهاى آلمانى به كارگرفته شد در آن روز نيروهاى كشور آلمان با وسيله غول پيكر و آهنينى مواجه شدند كه هيچ نشانى از لوله تفنگ بر آن وجود نداشت و با قدرت بسيارى مى توانست خاكريز ها و سنگرهاى آنان را در هم بكوبد و پيش برود. قابليت شليك توپ از دو طرف آن نيز نيروهاى ارتش آلمان را به شدت در اين منطقه غافلگير كرده بود. ولی آلمانها با به دام انداختن چند دستگاه از این وسیله مهلک و کپی برداری از روی آن بلافاصله دست به تولید ارابه های مشابهی زدند تا موازنه جنگ را برقرار کنند. بعد از جنگ جهانی اول تانک دچار تغییر و تحولات بسیار شد و هر روز سعی شد که به تواناییهای آن افزوده و از مشکلاتش کاسته شود ٬ ولی امروزه سلاحه های فراوانی بر علیه این ارابه آهنی ساخته شده تا در صورت جنگ احتمالی بتوان آنها را به راحتی از کار انداخت به طوری که از سوی کارشناسان نظامی به تانک لقب تابوت متحرک داده شد ولی هنوز هم یک وسیله قابل اتکا در جنگهاست تا در موقع دفاع و یا حمله نیروهای پیاده در پناه آن بتوانند بهتر وظایف محوله را انجام دهند. ۹۴ سال از مشاهده اولین تانک در صحنه نبرد گذشته٬ بریتانیای کبیر اولین تولید کننده این سلاح مهلک بود بلافاصله آلمانها با قدرت صنعتی خود تبدیل به بهترین سازندگان تانک شدند به طوری که در جنگ جهانی دوم تانکهای پانزر و تایگر آلمانی کابوسی برای متفقین بودند٬ در خلال جنگ جهانی دوم و بعد از ان تا به امروز هم روسها بهترین تولید کنندگان تانک هستند تانک T34 روسی بهترین تانک تمام اعصار و قرون شد و بعد از آن تانکهای تولید شده توسط روسها جزء بهترین تانکهای جهان بودند. منبع: http://www.worldwarrior.blogfa.com حمید رضا مقسمی

تانك K1 ، کره جنوبی روتم ، بخشی از گروه صنعتی هیوندا است که تا به حال مسئول ساخت سری خودروهای K1 ، شامل تانک میدان نبرد اصلی K1A1 120mm ، تانک میدان نبرد اصلی K1 105mm ، خودروی زرهی شناسایی K1 ARV و خودروی زرهی مهندسی K1 AVLB بوده است . تمامی این خودروها در صنایع مکانیزه روتم واقع در چنگ وون تولید شده است . در سال 1997 اولین سری شامل دو پیش نمونه K1A1 با موفقیت کامل آزمون عملیاتی را پشت سر گذاشت و پس از آن تانک وارد فاز تولید انبوه و خدمت در ارتش کره جنوبی شد . مجموعا 300 دستگاه از این تانک برای ارتش کره جنوبی سفارش داده شده است که طبق زمان بندی قرار است تا سال 2010 تحویل آن کامل گردد . روتم از هم اکنون در حال توسعه جانشین بعدی تانک K1A1 یعنی K2 ملقب به یوزپلنگ میباشد ، که مسلح به یک توپ 120mm بدون خان و گلوله گذار خود کار و موتور تقویت شده همراه با زره اصلاح شده میباشد . 3 دستگاه پیش نمونه از K2 تا به حال ساخته شده است . قرار است تولید انبوه 680 دستگاه تانک K2 از سال 2011 آغاز شود . K1A1 نمونه ارتقا داده شده ی تانک میدان نبرد اصلی K1 است . برد گلوله آن بواسطه نصب توپ مدرنیزه شده ی 120mm m256 و سیستم گردش جدید برجک افزایش یافته است . m256 علاوه بر این تانک بر روی سری تانکهای آمریکایی آبرامز ( مدلهای M1A1/2 ) نیز نصب شده است . شرکت الکترونیک سامسونگ ( سامسونگ تایلند فعلی ) ، گسترش مجموعه سیستم کنترل آتش تانک از جمله پریسکوپ و دروبین مخصوص فرمانده که شامل تصویر ساز گرمایی ، دوربین توپچی مجهز به تصویر ساز گرمایی ، مسافت یاب لیزری و دوربین تلویزیونی دید در روز و کامپیوتر کنترل آتش بالستیک را بر عهده دارد . تانک K1 از سال 1986 در ارتش جمهوری کره عملیاتی میباشد و به نام راکیت شناخته میشود . ( راکیت معادل ROKIT مخفف Republic of Korea Indigenous Tank به معنای تانک بومی جمهوری کره است ) . تانک K1 در طراحی اولیه خود در بسیاری جهات از تانک M1 آمریکایی پیروی کرده بود . در طراحی تانک تدابیر ویژه ای جهت همسازی تانک با محیط جغرافیایی گوناگون کره ، از قبیل مناطق کوهستانی ، زمینهای باتلاقی و مردابی ، نواحی جنگلی و زمینهای زراعی به کار رفته است . سلاح اصلی در تانک K1 یک قبضه توپ خاندار با سرعت دهانه ای توپ بالا و یک مسلسل 7.62mm موازی با توپ است . جایگاه فرمانده با یک مسلسل کالیبر 50 و مقر توپچی به یک قبضه مسلسل 7.62mm مجهز شده است . سرعت گردش توپ بر روی برجک 750mm در ثانیه و بالا پائین نمودن توپ 400mm در ثانیه است . سایت دیده بانی فرمانده تانک در عملکرد سه وضعیتی میباشد : اول مطابق با تسلیحات تانک ، حالت جستجوی مستقل و در آخر هماهنگ و برابر با وضعیت دید توپچی . فرمانده برای اجرای آتش دو انتخاب دارد ، یکی اینکه عمل هدفگیری را به طور کامل به توپچی واگذار کند و دیگر اینکه توپ را با استفاده از دستگاه دیده بانی تحت اختیار خود درآورده و فرآیند شلیک را خود شخصاً کنترل نماید . ضریب اصابت گلوله با اولین شلیک در تانک K1 در حالت حرکت و به اهداف متحرک بیش از 90% است . دستگاه نشانه روی و دیده بانی توپچی در دو محور ، شامل تصویر ساز گرمایی و مسافت یاب لیزری کار میکند . کامپیوتر بالستیک تانک به طور خودکار اطلاعات مربوط به وزش باد ، گرا ، سرعت و فاصله هدف را دانلود میکند . همچنین توپچی با استفاده از این کامپیوتر میتواند اطلاعات مربوط به فشار هوا ، دما و نوع گلوله را به صورت غیر خودکار ارزیابی کند . K1 مجهز به یک دستگاه موتور دیزل توربو شارژ با 1200 اسب بخار نیرو و از نوع MTU MB 871 است . حداکثر سرعت تانک در جاده 65 کیلومتر در ساعت است . خودروی زرهی جمع آوری وسایل K1 به یک جرثقیل با توانایی بلند کردن 25 تن بار و یک سیستم یدک کش با توانایی کشش اجسامی به وزن 70 تن با کمک سیم بکسل پر قدرت خود مجهز است . خودروی زرهی مهندسی ( پل گذار ) K1 توانایی گذاشت و برداشت پلهای موقت با طول 22 متر در شیارهایی به عرض 25.5 متر را دارا میباشد که اجازه میدهد خودروهایی با حداکثر وزن 60 تن به سلامت از روی آن عبور کنند . مدت زمانی که صرف گذاشتن پل میشود 5 دقیقه و زمانی که صرف برداشتن آن میشود 10 دقیقه است . میتوان سیستم غلتکی مین روب را نیز بر روی K1 نصب نمود تا آن را به یک خودروی مین روب که توانایی یافتن و منهدم کردن مین هار را دارد مبدل کرد . این مین روب توانایی پاکسازی میادین مین با سرعت 16 کیلومتر در ساعت را دارا میباشد . مشخصات کلی تانک میدان نبرد اصلی K1 : - خدمه : 4 نفر - تسلیحات : 1 قبضه توپ 105 خاندار یا 120 میلیمتری بدون خان در K1A1 1 قبضه مسلسل سنگین 7.62 م م هم محور با توپ اصلی 1 قبضه مسلسل ضد هوایی 12.7 م م بر روی برجک 12 پرتاب کننده دودزا ( 6 تا در هر طرف ) - زره : از نوع کامپوزیتی - طول ( همراه با توپ ) : 9.67 متر - طول ( بدنه ) : 7.48 متر - عرض : 3.60 متر - ارتفاع : 2.25 متر - وزن : 53 تن ( در K1A1 ) - موتور : یک دستگاه موتور MTU 871 Ka-501 دوازده سیلندر خنک شونده با آب با توانایی 12000 اسب بخار - سرعت در جاده : 65 کیلومتر در ساعت - برد عملیاتی : 500 کیلومتر - توانایی عبور از : 1 موانع با ارتفاع حداکثر یک متر 2 سطوح شیب دار با زاویه 60 درجه این هم یه عکس ازش لطفا دوستان تو گالری آپلود کنن! http://www.fas.org/man/dod-101/sys/land/row/k1mbt_1.jpg http://www.armyrecognition.com/Asie/Coree_du_Sud/vehicules_lourds/K1/K1_mbt_South-Korea_news_01.jpg منبع:http://iecloob.net

موفق ترین تانک طرح چکسلواکی شاید یکی از قابل اطمینان ترین غنیمتهای نظامی بود که آلمانها وقتی بوهمی-موراویا را در سال 1939 به خود ضمیمه کردند به دست آوردند. تا ژوئن1942 حداقل 1400عراده از آن ساخته شد و صدها عراده از آن به متحدین آلمان یا کشورهای بی طرف مانند ایران،سوئدو سوئیس فروخته شد. پس از خاتمه دادن به تولید تانک شاسی های آن را برای تولید انواع خودروهای زرهی تا پایان جنگ تولید کردند. در سال 1940 پانزر38 به همراه پسرعمویش پانزر35 یک چهارم تانکهای آلمانی را تشکیل می دادند. لشکر رومل در فرانسه تقریبا فقط از تانکهای چک تشکیل شده بود. انواع پانزر38مدل آ قبل از اینکه آلمان چک را ضمیمه خود کند این تانک برای جاینگزینی ال تی35 –که بعدها در آلمان پانزر35 نامیده شد- ساخته شد. احتمالا این تانک موفقترین شاسی را در طرح های قبل از جنگ دارد. قابلیت اطمینان مکانیکی آن باور نکردنی بود و به کمترین نگهداری احتیاج داشت. زمانی که آلمانها آمدند 150 عراده از آنها ساخته شده بودند که تصرف شدند و به لشکرهای زرهی آلمانی پیوستند. پانزر38بی و سی و دی در مجموع حدود 150 عراده از پانزر38 بی، سی و دی ساخته شد. پانزر38ئی 8مدل پانزر38 که از مدل آ تا جی نام گرفته اند ظاهرا فرقی با هم نداشتند. تمام آنها توسط ورماخت بکارگرفته شدند تا جائیکه یکچهارم تانکهای میدان نبرد ورماخت را تشکیل دادند. پانز38اف ساخته شده توسط بی ام ام پانزر38جی این مدل آخرین مدل پانزر38 است که به عنوان تانک ساخته شد. زرهی مقاومت تر بر روی آن نصب کردند که با مدلهای قبلی قابل مقایسه بود. در برابر تی34های روسی توپ آن ضعیف بود. آخرین تانک به معنی آخرین شاسی نبود. از شاسی های آن برای تولید هتزر و دیگر خودروهای زرهی استفاده شد و شاسی آن تا آخر جنگ در خط تولید باقیماند. پانزر38نویرآرت مدل شناسایی پانزر38 که تنها 15عراده از آن ساخته شد وتولید آن با التفات به لاخس متوقف شد. پانزر38اس این مدل برای صادرشدن به سوئد طراحی شد و 15 نمونه اولیه آن توسط آلمانها به غنیمت گرفته شد. تولید آنها تا سال1942 ادامه یافت و همگی به تانکهای فرماندهی تبدیل شدند. ساخته شده توسط بی ام ام مشخصات پانزر 38 جی نيروي محرکه قدرت: 125اسب بخار قدرت ويژه:13 اسب بخار /تن سرعت در جاده:42 کيلومتر برساعت برددر جاده:251کیلومتر موتور: 1پارگا متفرقه وزن:9850 کيلوگرم طول:4.61متر عرض:2.14متر ارتفاع:2.40متر خدمه:4نفر تسليحات و زره 1قبضه توپ37میلیمتری با 42گلوله 2قبضه مسلسل 7.92با2400گلوله حداقل و حداکثرزره:8-50 ميليمتر توليد تعداد:500عراده از:اکتبر1941 تا:ژوئن1942 179شاسی به عنوان تانک کامل نشد

با سلام Conqueror نام یکی دیگر از تانک های فوق سنگین انگلستان در طی جنگ جهانی دوم است که حدود 66 تن وزن داشت . این تانک برای مقابله با تانک های Josef Stalin IS-3 شوروی طراحی و ساخته شد . که به واسطه ی آن نیز به یک توپ 178 میلیمتری تجهیز شده بود . در واقع هدف اصلی از ساختن چنین تانکی پشتیبانی از تانک های Centurion بود که به همین دلیل این تانک یعنی Conqueror قدرت بالایی در آتش و برد توپ داشت . این تانک در دسته تانک دسترویر ها قرار نمی گیرد و در اصل در همان دسته تانک های سنگین است و شایان ذکر است که برد توپ و قدرت آتش و همچنین نفوذ گلوله این تانک در زره بسیار قدرتمند بود . در اصل توپ این تانک و همچنین گلوله توپ ساخته شده آمریکا بود ولی توپ آن بسیار سنگین بود و 1 ششم وزن تانک را این توپ در بر می گرفت . بدنه این تانک از A45 بود که در سال اوایل سال 1944 طراحی شد . شایان ذکر است که در نخست این تانک به یک توپ 120 میلیمتری تجهیز بوده ولی بعد از سال 1949 انگلستان تصمیم به قدرتمند تر کردن این توپ کی گیره . در نخست انگلستان با کمک مهندسین آمریکا این تولیدات توپ این تانک رو بومی کرد . بعد از آن انگلستان شروع به تولید نمونه های مختلف این تانک کرد . برای مثال تانک های FV222 Conqueror و FV222 Conqueror ARV Mk II نمونه هایی از دست اورد های انگلستان در زمینه تانک های سنگین بعد از جنگ جهانی دوم است که از همین خانواده تانک ها هستند . در سال 1953 اولین تانک Conqueror با توپ 178 میلیمتری وارد نیروی زمینی انگلستان شد که بعد از آن در سال 1955 FV222 Conqueror ARV Mk II هم نیز به این جمع اضافه شد . یکی از اشکالات بارز این تانک سنگین در این بود که زره بسیار ضعیفی داشت و همچنین برد خیلی کوتاه آن بود و همچنین سرعت آن . چراکه با برد کم و سرعت کمی که این تانک از آن بهره مند بود فقط مدت کمی را می توانست در صحنه نبرد حضور داشته باشد . بنابراین مهندسین انگلیسی به فکر بهینه سازی کردن این تانک افتادند که نتیجه آن FV433 Conqueror بود که اگرچه زره بسیار مقاومی نداشت ولی در مقابل تانک های قبلی خود بسیار بهتر عمل می کرد . تانک FV433 Conqueror با داستن 60 کیلومتر در ساعت و با برد 300 کیلومتر و همچنین مجهز به توپ 180 میلیمتری جزو آخرین تانک در این خانواده تانک های سنگین بود . شایان ذکر است که این تانک تا سال 1966 در نیروی زمینی انگلستان در حال خدمت بود و با امدن تانک هایی نوین تر و پیشرفته تر از خدمت کنار زده شد و هم اکگنون در موزه هایی مثل والدریک رود لندن نگهداری می شود . طبقه بندی : تانک های سنگین کشور سازنده : انگلستان شماره : 185 وزن : 66 تن طول : 11.58 متر عرض : 4.0 متر ارتفاع : 3.2 m سرنشینان : 4 نفر توپ اصلی : 178 mm سلاح : کالیبر 7.62 mm اسب بخار : 810 hp قدرت/سنگینی : 12 hp برد در نمونه اول : 65 کیلومتر بدون سوختگیری برد در نمونه آخر : 300 کیلومتر بدون سوختگیری سرعت در نمونه اول : 34 کیلومتر در ساعت سرعت در نمونه آخر : 60 کیلومتر در ساعت

با سلام T-10 T-10 نام یکی دیگر از تانک های سنگین شوروی بود که وزنی حدود 52 تن داشت . این تانک یکی از قدرتمند ترین تانک های شوروی بود که در اواسط سال 1950 میلادی ساخته شد که همین امر سبب شد تا انگلستان در طول جنگ سرد در مقابل این تانک T-10 تانک ‏Centurion‏ را تولید کند . بزرگترین تفاوت های این تانک بین تانک IS-3 که یکی دیگر از تانک های سنگین شوروی بود در بزرگ تر بودن اتاقک هدایت ، دارا بودن برجکی کوچک تر که باعث نصب سلاح های جدید می شد ، بهینه شدن موتور ، و سلاح های و جنگ افزار های قوی تر و جدید تر که شایان ذکر است تانک تی 10 مهمات بیشتری نصبت به تانک سنگین IS-3 داشت . همین امر سبب شد تا تانک تی 10 جایگزین تانک IS-3 شود که البته باید گفت که تانک تی 10 یا IS-10 آخرین نمونه از تانک های IS بود . تانک هایی که با نامIS هستند در واقع همان تانک های Iosif Stalin در روسی و در فارسی ژوزف استالین هستند که بعد از مرگ استالین نام این تانک به تی 10 تغییر کرد . نمونه های اول تانک تی 10 در بین سال های 1954 تا 1957 طراحی و ساخته شد نمونه های 2 و 3 این تانک هم در بین سال های 1957 تا 1966 ساخته شدند که در اصل برای حرکت در آب تجهیز شده بودند.این تانک به منظور شکستن خطوط دشمن و در واقع ضربه زدن به پیاده نظام ساخته شد . این تانک از سرعت آتش آرامی برخوردار دار بود به طوریکه در دقیقه فقط می توانست 3 تا 4 بار شلیک کند چراکه گلوله توپ از هم جدا بودند و حتما باید قبل از شلیک آن را آنها را در کنار یک می گذاشتند و این کار وقت زیادی را می گرفت . در هنگام سراشیبی توپ این تانک بی حرکت بود و این یکی از مشکلات دیگر این تانک سنگین بود . تا سال 1980 بهترین تانک های شوروی تا 10 ها بودند چراکه گلوله های آنها می توانست تا 45 میلیمتر و با برد 2 کیلومتر در بدنه تانک ها و بقیه تجهیزات زمینی نفوذ کند . این تانک به چهار نمونه مختلف تقسیم می شد که عبارت بودند از : T-10 ( نمونه بهینه سازی شده ی IS-3 ، T-10A ( تولید در سال 1956 به تعداد 400 دستگاه ) ، T-10B ( تولید در سال 1958 ، تجهیز شده به توپ بزرگ تر و سرعتی بیشتر ، میزان تولیدات 600 دستگاه ) ، T-10M ( نمونه برتر و آخر این دسته تانک ها . نمونه پیشرفته شده در زمینه سلاح های M-62-T2 L/43 . تجهیز شده به توپ muzzle brake . سیستم های دید در شب ، سیستم حفاظت NBC ، و بیشتر از 10.29 متر طول . * ) سال ورود به خدمت در نمونه اول : 1956 کشور سازنده : شوروی طول در نمونه اول : 9.87 m عرض : 3.56 m وزن : 52 تن ارتفاع : 2.43 m سرنشینان : 4 نفر سلاح : 250 mm 122 mm 12.7 mm DShKM اسب بخار : 12-cyl ، موتور مدل l V-2 ، و در آخر 700 hp سنگینی/وزن : 13 hp برد : 250 کیلومتر بدون توقف سرعت : 42 کیلومتر در ساعت

با سلام تانکز الخالید یا همون MBT 2000 جزو تانک های پیشرفته ای است که به وسیله و با همکاری پاکستان و جمهوری خلق چین ساخته شده است که البته در پاکستان ساخته و در همان پاکستان هم مورد استفاده نیروی زمینی ارتش پاکستان است . این تانک قابلیت حمل سه نفر رو داره و به یک توپ 120 مم مجهز هست که جزو اسلحه اصلی این تانک هست که البته از دیگر ویژگی های این تانک می توان قابلیت شلیک موشک های ضد تانک همراه با سیستم کنترل آتش و دید در شب را نام برد . قابل ذکر هست که این تانک از تانک هایی که به وسیله شوروی و چین مورد استفاده قرار می گرفت کوچک تر است که البته اولین نمونه این تانک که وارد خدمت در نیروی زمینی پکستان شد در سال 2001 بود . پاسکتان قصد داشت که تا سال 2007 بیش از 600 دستگاه از این نمونه تانک های پیشرفته رو به تولید برسونه که هوز اطلاعاتی که آیا این کار به پایان رسیده است در دست نیست البته به غیر از پاسکتان در حال حاضر عربستان هم از این نوع تانک ها استفاده می کنه . کشور سازنده : چین و پاکستان وزن : 48 تن طول : 10.07 m عرض : 3.50 m ارتفاع : 2.40 سرنشینان : 3 نفر سرعت : 70 km/h برد : 400 کیومتر بدون سوختگیری قدرت و سنگینی : 26 hp/tonne ماشین بخار : 12-cylinder diesel model 6TD-2 1,200 hp (895 kW) . سلاح ها : توپ 12.7 mm برای ضد هوایی و یک توپ 125 مم . پاکستان تقریبا به 700 دستگاه از این نوع تانک مجهز هست و عربستان سعودی نیز به 150 دستگاه . الضرر تانک Al Zarrar یکی از تانک های پیشرفته و بهینه سازی شده ی پاکستان است که به سیستم های کنترل آتش ، تجهیزات و جنگ افزار های بسیار قوی و سیستم های دید در شب مجهز هست . برنامه ساخت این تانک در سال 1990 شروع شد و در 26 فوریه 2004 این تانک وارد خدمت به نیروی زمینی پاکستان شد . شکور سریلانکا هم در خواست خرید 25 نمونه از این تانک رو داده . تغییرات توپ 120 مم قابیلت شلبک در سیستم های APFSDS, HEAT-FS و HE-FS . سیستم نیمه اتوماتیک کشور سانزده : پاکستان وزن : 40 تن سرنشینان : 4 نفر سلاح ها : سیستم واکنش به اتش ، توپ 125 مم . قدرت ماشین : 730 hp کشور های دارنده این نمونه تانک : پاکستان سریلانکا ( در حال خرید )

با سلام Light Tank M3 یک تانک آمریکایی بود که در جنگ جهانی دوم به وسیله آمریکا ساخته و به غیر از آمریکا این تانک در اختیار انگلستان هم بود . نام اصلی این تانک General Stuart یا Stuart بود که از یک نام انگلیسی اومده بود که بعد از جنگ جهانی به اون لقب J.E.B. Stuart رو داده بودند . در نیروی زمینی انگلستان در زمان جنگ جهانی دوم و بعد از اون از اسم های متفاوت و غیر رسمی برای این تانک استفاده می کردند . در ارتش آمریکا هم با اسم هاییی مثل : Light Tank3 و Light Tank برای شناساندن این تانک به کار برده می شد . نمونه های مختلف این تانک نمونه های زیادی از این تانک آمریکایی وجود دارند که از این قبیل هستند : M3 ، M3A1 ، M3A3 ، M5 ، M5A1 ، T18 و ..... نمونه های مختلف این تانک در برزیل در سال 1970کمپانی Bernardini با بهینه سازی کردن این تانک و پیشرفته تر کردن این نمونه تانک ، تانکی هایی مثل X1A ، X1A1 ، X1A2 را تولید کرد و انها رو در اختیار ارتش برزیل قرار داد . کشور های استفاده کننده از این تانک کشور های مثل : استرالیا برزیل کانادا کلمبیا کوبا چین اکوادور فرانسه هند ایتالیا مکزیک نیوزیلند پاراگوئه فیلیپین پرتغال انگلستان آمریکا ونزوئلا یوگوسلاوی نام این کشور هایی که در بالا ذکر شد کشور هایی هستند که در زمان های گذشته از این تانک استفاده می کردند چون هم اکنون این تانک بسیار قدیمی و فرسوده هست و بدرد جنگ های امروزی نمی خوره و قابل ذکر هست که هم اکنون بیشتر نمونه هایی از این تانک که هنوز از جنگ جهانی تا کنون باقی مونده در موزه های لندن و واشنگتن نگه داری می شن . مشخصات نام : Light tank کشور سازنده : آیالات متحده آمریکا وزن : 14.8 تن طول : 4.6 متر عرض : 2.46 ارتفاع : 2.3 متر سرنشینان : 4 نفر زرح : 13 - 51 mm سلاح های اصلی : 37 mm M6 ماشین بخار : air-cooled Continental-Wright radial قدرت : 17.82 hp برد : 120 کیلومتر بدن سوختگیری سرعت : 58 کیلومتر در ساعت

ئی ئی تی 1 یا اوزوریو (اسوريو) توسط شرکت انگنسای برزیل در میانه دهه 80 توسعه یافت. در آن زمان برزیل ششمین صادر کننده تسلیحات جهان بود و توانسته بود زره پوش های خود را به بیش از 20 کشور در خاورمیانه و آفریقا صادر کند. در حدود نیمی از زره پوش های تولید شده انگنسا از سال 85 تا سال 89 به کشور عراق فروخته شد و انگنسا قطعات یدکی، آموزش و حتی تعمیرات زره پوش ها در خط مقدم را تضمین کرده بود. انگنسا بزرگترین شرکت اسلحه سازی برزیل بود و استراتژی آن بر پایه استفاده گسترده از تولیدات تکنولوژیکی شرکت های دیگر استوار بود.. به علاوه اگر خرید پروانه تولید قطعه ای برایش گران تمام می شد، انگنسا معمولا آن قطعه را از قبل می خرید و در محصولاتش به کار می برد یا طراحان و متخصصان شرکت های تولید کننده آن قطعه را به استخدام خود در می آورد با این روش انگنسا دو مشکل را حل می کرد : اول اینکه سلاح های تولید شده توسط برزیلی ها از تکنولوژی های سطح بالا بهره می گرفتند. دوم اینکه قیمت این سلاح ها به قدری پایین بود که برای کشورهای جهان سوم قیمتی مناسب به نظر می رسید. اوزوریو نمونه خوبی از به کارگیری این استراتژی است. اوزوریو یک تانک کلاسیک با تعداد خدمه معمول در دیگر تانک ها است. ساخت اوزوریو در سال 1985 آغاز شد و در سال 1988 به خدمت ارتش برزیل درآمد. 100 میلیون دلار صرف سرمایه گذاری برای توسعه این پروزه شد. بدنه وبرجک اوزوریو زرهی متفاوت دارند. قسمت پشتی تانک از زره چند لایه ترکیبی مشابه با زره چابهام به کار رفته در تانک های آبرامز و چلنجر بهره گیری می کند. زره جلویی از صفحات فلزی شیب داری تشکیل شده است که بهترین دفاع را برای تانک تهیه می کند. توپ اوزوریو بر روی یک برجک 3 نفره نصب شده است. چون برزیلی ها چشم انتظار بازار خارجی خوبی برای اوزوریو بودند از دو نوع توپ متفاوت برای آن استفاده کردند.تانک های ارتش برزیل از یک قبضه توپ انگلیسی 105 میلیمتری استفاده می کنند. در حالی که نمونه صادراتی اوزوریو از یک قبضه توپ بدون خان 120 میلیمتری فرانسوی بهره می برد. درضمن نصب توپ 125 میلیمتری بدون خان 2آ46 روسی نیز بر روی اوزوریو امکان پذیر است.توپ اصلی می تواند از ذخیره 45 گلوله استفاده کند و این گلوله ها می تواند از نوع ضد زره و یا با قدرت انفجاری بالا باشد. دیگر سلاح های اوزوریو عبارتند از یک قبضه مسلسل 7.62 م.م هم محور با توپ اصلی ویک قبضه مسلسل 7.62 م.م دیگر بر روی سقف تانک برای مقابله با هواپیماها و هلیکوپترهای دشمن. این مسلسل در مقابل دهلیز توپچی نصب شده است اما می توان یک قبضه مسلسل 12.7 م.م دیگر را برای تانک سفارش داد. نشانه گیری توپ اصلی و گردش برجک ، به وسیله سیستم برقی انجام می شود. اوزوریو از دستگاه های هدفگیری بلژیکی اس سی اس 5 برای فرمانده تانک و ال آر اس 5 برای توپچی استفاده می کند. ال آر اس 5 دستگاه هدفگیری ترکیب شده با پریسکوپ است که توانایی دید در شب و فاصله یابی لیزری و پردازشگر مسیر پرتابه را نیز در خود دارد ولی دستگاه هدفگیری فرمانده فاقد فاصله یاب و کامپیوتر می باشد. فرمانده می تواند بدون دخالت توپچی هدفگیری کرده و توپ اصلی را شلیک کند. فرمانده تانک برای داشتن دید 360 درجه ؛ از 5 پریسکوپ استفاده می کند. در سال 1987 انگنسا مدل صادراتی بهبود یافته با نام ئی ئی تی 2 را تکمیل و آزمایش کرد. بازار هدف کشورهای خاورمیانه و مناطقی از خاورنزدیک بودند. این اصلاحات در تانک های ارتش برزیل انجام نشد. بزرگترین تفاوت این تانک با مدل قبلی استفاده از یک قبضه توپ بدون خان 120 م.م و ارتقای سیستم هدفگیری تانک بود. تانک جدید ، ظرفیت حمل 38 گلوله از دو نوع ضد زره و چند منظوره با قدرت انفجاری بالا را داشت. برای فرمانده سیستم هدایت آتش دابلیو اس 580-10 و برای توپچی سیستم دابلیو اس 580-19 را در نظر گرفتند. این دستگاه ها توسط شرکت فرانسوی اسفیم طراحی و ساخته شد. هر دو مدل دارای فاصله یاب لیزری بودند که به پردازشگر مسیر پرتابه متصل شده بود.یک دستگاه دید در شب یو آ 9090 فیلیپس نیز در برجک نصب شد. تصویر این دستگاه بر روی صفحات تلویزیون مقابل فرمانده و توپچی ظاهر می شود. توانایی اصابت هدف توسط اوزوریو در فاصله 2000 متر برای اولین شلیک بالای 80 درصد می باشد. سلاح دوم ئی ئی تی 2 عبارت است از یک قبضه مسلسل 7.62 م.م هم محور با برجک و یک مسلسل 12.7 م.م ضد هوایی مانند نمونه قبلی. در دو طرف برجک دستگاه های شلیک نارنجک دودزا قرار گرفته است. هر دو نمونه دارای موتور یکسان هستند. موتور که با سیستم انتقال قدرت یکپارچه است یک دیزل 12 سیلندر ساخت آلمان می باشد.موتور و متعلقات آن را در شرایط جنگی می توان در عرض 30 دقیقه پیاده کرد. شنی اوزوریو مشابه شنی لئوپارد 2 آلمان می باشد. اوزوریو سرعت و قابلیت خارج از جاده مناسبی دارد. سرعت آن در عرض 10 ثانیه به 30 ک/ س میرسد. اوزوریو می تواند از خندقی به عرض 3 متر و شیب هایی با زاویه 30 درجه و دیواری به ارتفاع 1.15 متر عبور کند و بدون آماده سازی قبلی از رودی به عمق 1.2 متر رد شود. اوزوریو دارای یک سیستم آتش خاموش کن خودکار در هر دو قسمت خدمه و موتور خانه است. و بعلاوه میتوان آن را به سیستم (ش.م.ر) و نیز سیستم اخطار دهنده ای که هدفگیری لیزری موشک دشمن را اعلام می کند، مجهز کرد. با استفاده از شاسی اوزوریو خودروهای زرهی زیر نیز ساخته شده اند: هویتزر خودکششی 155م.م – تانک ضدهوایی مسلح به توپ اتوماتیک اورلیکن- تانک پل گذر- در مورد تعداد ئی ئی تی 2 های ساخته شده اطلاعاتی در دسترس نیست. ارتش عربستان خود را نسبت به آن علاقمند نشان داده بود اما پس از عملیات طوفان صحرا و مشاهده کارایی آبرامز ها؛ آنها از خرید اوزوریو منصرف شدند. بازار خارجی مناسبی برای اوزوریو پیدا نشد و سرمایه گذاری سنگین ، شرکت را به ورشکستگی کشاند.خود برزیلی ها در حدود 30 عراده اوزوریو را به خدمت گرفتند. مشخصات ئی ئی تی 1: قدرت:1040 اسب بخار موتور: 1 موتوردیزل 12 سیلندر حداکثر سرعت در جاده: 70 ک /س حد اکثر برد در جاده:500 ک حداکثر زره : ؟ وزن: 41000 كيلوگرم طول:؟ عرض: 3.2متر ارتفاع :2.37 متر خدمه: 4 نفر ورود به خدمت: 1988 تعداد:؟ مشخصات ئی ئی تی 2: قدرت: 1040اسب بخار موتور: 1 موتور دیزل 12 سیلندر حداکثر سرعت در جاده: 70 ک/ س برد در جاده:550 ک حد اکثر زره: ؟ وزن:43000 کیلوگرم طول:10.1 متر عرض:3.2 متر ارتفاع: 2.37 متر خدمه: 4نفر تعداد:؟ ورود به خدمت:؟ ............................... ماهنامه جنگ افزار شماره 32

تانک تایگر یکی از معروفترین و در عین حال هولناک ترین تانک های جنگ جهانی دوم بود و یکی از شاهکار های مهندسی نازی ها در مورد اسم این تانک باید گفت که تانک تایگر هم در واقع از سری تانک های میانوزن پانزر بود اسم PzKpfw VI Tiger I مخفف Panzerkampfwagen VI Ausf. E Tiger I است در آلمان با نام Sonderkraftfahrzeug 181 یا بطور مخفف SdKfz 181 مشهور بود طراحی و تولید تایگر به 1941 بر میگردد با وجودی که تانک های پانزر3 و4 از نظر اقتصادی و نیز برتری در نبرد به صرفه بودند ستاد ارتش آلمان برای تانکی سنگین تر اعلام نیاز نمود. بر این اساس طراحی و تولید این تانک به سه شرکت پورشه . دایملر بنز . MAN سپرده شد برنامه بر اساس تانکی با وزن حداقل 35 تن و با توپ 75 میلیمتری قرار بود ساخته شود امر دیگری که به تولید تایگر سرعت بخشید ورود تانک های سنگین T-34 شوروی به جبهه های شرقی بود که کار را برای یگان های زرهی آلمان سخت میکرد زره T-34 از تمام پانزر های در خدمت نیروی زمینی آلمان ضخیم تر بود و پایایی بیشتر در میدان نبرد داشت این تانک 45 تن وزن داشت و از یک توپ 88 میلیمتری بهره میبرد (همانطور که میدانید شوروی یکی از بزرگترین تولید کنندگان تانک بود و هست) البته برای مقابله با این تانک تا پیش از این از تانک های سنگین Panther tank, استفاده میشد که چندان مورد علاقه نبودند و کیفیت بالایی نداشتند سر انجام در 20 آوریل 1942 در سالگرد تولد آدولف هیتلر اولین تانک تایگر رسما وارد خدمت شد البته ارسال آن به جبهه ها تا 1943 بدلیل پاره ای اصلاحات بطول انجامید تانک تایگر پس از ورود به میادین نبرد به کابوسی برای متفقین بدل شد تایگر بر تمامی تانک های انگلیسی و تانک های شرمن انگلیسی برتر بود از نظر نظر و توپ بر تانک های سنگین T-34 شوروی نیز سر بود تایگر بخاطر طزه مستحکم خود بخصوص برای جنگ های شهری مناسب مینمود بیشتر آنتی تانک های آن زمان توان تخریب بدنه ی تایگر را نداشتند که این خود برتری بی چون چرا برای تایگر بحساب می آمد زره تایگر در بخش بدنه به 80 میلیمتر و در برجک و قسمت جلو به 100 تا 120 میلیمتر میرسید با توان مقاومتی 25 درجه ی گرمایی به جدول زیر بدقت کنید -----------------Front ------------------------------------ Side --------- Rear Gun Mantlet 120 mm @ 0°---- ----------- Turret 80 mm @ 0° --------Turret 80 mm @ 0° Turret 100 mm @ 10° -- ----Superstructure 80 mm @ 0°----------- Hull 80 mm @ 0° Superstructure 100 mm @ 9°---------- Hull 60 mm @ 0° Hull 100 mm @ 25° همچنین زره تایگر در برابر توپ های 76 میلیمتری با فاصله ی بیش از 800 متر مقاوم بود تایگر در جبهه های جنگ بسیار موفق نشان داد تنها در 23 جون 1944 بیش از 109 تانک شرمن شکار تایگر شد درحالی که تنها 17 تانک تایگر از دست رفت با این وجود تایگر تنها جنگ را بدرازا میکشاند چرا که با تمام برتری بسیار دیر به جبهه اعزام شده بود و سرنوشت جنگ پس از نرماندی جایی برای امید نداشت(یکی از دلایل آن گرانی بیش از اندازه ی تایگر بود که باعث شده بود بیشتر نقش تانک فرماندهی را به عهده گیرد کمتر یگانی بطور کامل با تایگر مجهز شده بود بیشتر یگانها از تعداد زیادی پانزر با پشتیبانی تایگر تکمیل شده بودند. تایگر ابتدا به یک توپ 88 میلیمتری ضد تانک با 92 گلوله مجهز بود که بعد ها با توپ های 122 میلیمتری تعویض شد توپ 88 میلمیتری KwK 36 L/56 مجهز به گلوله های ضد زره بر روی تایگر بسیار موفق نشان داد و مدتها توپ اصلی این تانک باقی ماند با فشار های هیتلر تایگر پیش از موعد مقرر وارد جبهه های شرق شد و برای اولین بار در 1942 در نبرد لیننگراد شرکت کرد(این تانک با این وجود تا 1943 بطور کامل تکمیل نشد) نتیجه فاجعه بار بود تعداد زیادی از تایگر ها گرفتار یگانهای آنتی تانک فلک 36 شده و نابود شدند و یک تایگر به دست روسها افتاد که منجر به اصلاح بسیاری از تانک های روسی بر اساس تایگر شد. گویی روند دیر رسیدن یا اشتباهات فرماندهان در گزینش مناطق مناسب برای تسلیحات پایانی نداشت سرانجام تایگر به آفریقا نزد رومل نیز ارسال شد اما هم بسیار دیر و هم بسیار نامناسب از این رو که این تانک ابدا مناسب شنزار نیود چراکه بسیار سنگین و کند بود سرعت این تانک در بهترین حالت به 36 کیلومتر در ساعت میرسید که این بسیار کند تر از تانکهای معمول پانزر 3 و 4 بود و این مشکل به همراه مشکلات خدماتی بخصوص کمبود تجهیزات در نوامبر 1943 خود را بخوبی نشان داد و یک فروند تایگر نیز بدست انگلیسی ها افتاد. اما همیشه هم این طور نبود در 7 جولای 1943 یک تانک تایگر از گردان سیزدهم پانزر مستقر در پالتون با یک گروه 50 تایی T-34 در جنوب Kursk درگیر شد نتیجه ی درگیری شگفت انگیز بود تانک مذکور پس از انهدام 22 دستگاه تانک بدون هیچ آسیبی به پایگاه خود بازگشت اما نبرد نرماندی خطر این تانک را به متفقین یاد آور کرد تایگر ها در نرماندی به آسانی روزانه تعداد زیادی تانک ام 4 شرمن آمریکایی را شکار میکردند بگونه ای که هر تایگر بیش از 5 شرمن را هدف قرار میداد(اگر پشتیبانی هوایی و همچنین برتری هوایی نبود نیروی زمینی متفقن در اولن ساعات براحتی مذمحل میگشت) در نرماندی در تنها 6 هفته 227 تانک متفقین هدف تایگر قرار گرفت و نابود گردید. در 14 آگوست 1944 یک فروند تایگر توانست یک تانک انگلیسی به همراه 15 تانک شرمن را منهدم کند در کل کمتر 4000 تایگر تولید شد که بیشتر آنها تا پایان جنگ نابود شدند اما رقم خیره کننده ی 9850 شکار تانک در عوض از دست دادن 1700 تانک را بدست آوردند در آخرین سال جنگ هیتلر نامیدانه از تایگر های باقی مانده که امکان تهیه لوازم یدکی برای آن بود برای دفاع از اطراف برلین استفاده کرد با وجود تعداد کم بسیار قوی ظاهر شدند و مشکل زیادی برای تایگر ها ایجاد کردند حتی تانک های ام10 موسوم به tank destoryer هم حریف تایگر نشد تنها ضد هوایی های فلک 36 که بعنوان آنتی تانک استفاده میشد دشمن واقعی این تانک زیبای آلمانی بود مشخصات: ابعاد:طول 6.3 متر عرض 3.7 متر ارتفاع 3 متر وزن 57 تن زره 100 تا 120 میلیمتر تسلیحات: یک توپ 88 میلیمتری KwK 36 L/56 با 92 گلوله ر 2 تیر بار 7.92 میلیمتری MG34 با 4800 گلوله برد:120 کیلومتر