ممنون از توجه شما همان طور که در متن اشاره شد مهمترین دلیل گرایش آلمان به سمت ساختن یک ضد تانک بدون برجک چرخان ، کاهش دادن هزینه های ساخت بود. علاوه بر این با کاهش تعداد قطعات به کار رفته در ساخت این زره کوب هزینه نگهداری هم کاهش ییدا می می کرد. در نتیجه آلمان می توانست تعداد بالایی از این زره کوب را در اختیاربگیرد. با توجه به پیشرفت موشک های ضد تانک هدایت شونده آلمان غربی دریافت این تسلیحات با هزینه کم می تواند کارایی بالا تری نسبت به ضد تانک KnJgPz-90 ایفا کنند. یعنی در دهه 60 میلادی KnJgPz-90 با توجه به نوع تهدیدات گزینه مناسبی برای آلمان بود ولی با پیشرفت تسلیحات شوروی دیگر جوابگوی نیاز ارتش آلمان نبود. پس با خانواده ی ضد تانک های Raketenjagdpanzer به مرور زمان جایگزین شد. در مورد رقیب ضد تانک KnJgPz-90 در پیمان ورشو می توان توپ خودکششی هوابرد ASU-85 را نام برد . ASU-85 مقدمه این توپ خودکششی هوابرد توسط شوروی در دروان جنگ سرد طراحی و ساخته شده است.از سال 1959 ، این توپ خودکششی جدید با نسل قبلی خود یعنی ASU-57 جایگزین شد و به تدریج در سال 1969 از خدمت کنار گذاشته شد و خودرو پیاده نظام هوابرد BMD-1 جایگزین آن شد. توپ خودکششی هوابرد ASU-57- ار جمله ویژگی های این توپ روباز بودن ونداشتن زره فوقانی بوده است تارخچه توسعه تولید این سلاح جدید در کارخانه Metrowagonmash در شهر میتیشچی تحت نظارت طراح ارشد نیکولای الکساندروویچ آستروف آغاز شد. نیمه دوم سال 1953 نمونه اولیه با نام Ob'yekt 573 در کارخانه آماده انجام تست شده بود. در سال 1956، نام Su-85 را برروی آن گذاشتند ( با زره کوب Su-85 که از روی تانک T-34 ساخته شده است متفاوت و فقط تشابه اسمی دارند.) نمونه های اولیه تولیدی برای کاهش وزن و ارتفاع همانند نسل قبلی یعنی ASU-57 بدون سقف تولید میشدند ولی در سال 1958 نیروهای مسلح متوجه ضعف روباز بودن این خودرو زرهی دشدند و از شرکت سازنده خواستند تا یک سقف زرهی برای این خودرو قرار بدهد.تولید این سری جدید این در سال 1961 اغاز شد. در نیمه دوم دهه 1960 ، نیروس هوابرد ارتش شوروی که استفاده کننده ی اصلی از این توپ خودکششی بود نام Su-85 را به ASU-85 تغییر داد. طراحی ASU-85 بر پایه شاسی تانک سبک آبی- خاکی PT-76 ساخته شه بود. همانند PT-76 شاسی شامل شش چرخ جاده ای در هر طرف بوده و سیستم تعلیق از نوع میله پیچشی است . اما پیشرانه V-6 دیزلی نصب شده بروی تانک PT-76 با یک پیشرانه YaMZ-206V با قدرت 210 اسب بخار تعویض شد.به همین خاطر ASU-85 دوزیست بودن را نداشته است. گیریبکس شامل یک جعبه دنده 5 سرعت برای جلو و یکی برای عقب بوده است. این خودرو دارای 3 قسمت اصلی شامل: محفظه راننده در جلو، محفظه رزم در مرکز و محفظه پیشرانه در قسمت عقبی بدنه بوده است. سلاح اصلی این توپ خودکششی توپ 85 میلیمتری مدل D-70 بوده است که از توپ مدل D-48 مشتق شده است .به همین علت گلوله های هر دو مدل یکی می باشد. زاویه حرکت افقی توپ15 درجه و حرکت عمودی 4.5- تا 15+ درجه بوده است. برد موثر این توپ 1،150 متر و حداکثر برد 10 کیلومتر بوده . گلوله های شکافنده ضد زره BR-372 با سرعت اولیه 1005 متر بر ثانیه از فاصله 1000 متر با یک زاویه 60 درجه قادر بوده است تا در زره های با ضخامت 200 میلیمتر نفوذ کند . که برای مقابل با تانک M-48 پاتون و تانک سنچوریون ایده ال بوده . برای نابودی پیاده نظام ، خودرو های زرهی سبک و استحکامات دشمن گلوله های شدید الانفجار OF-372 مورد استفاده قرار می گرفته است. مسلسل هم محور یک مسلسل مدل SGMT یا PKT با 2,000 گلوله می باشد. تعداد گلوله دخیره شده برای توپ اصلی نیز 45 عدد بوده است. در اوایل دهه 70 برخی از این خودرو های زرهی به مسلسل سنگین 12.7 میلیمتری دوشکا با 600 گلوله مجهز شدند .توپچی برای استفاده از توپ در حالت آتش مستقیم و مسلسل هم محور از دیده TShK-2-79 استفاده می کرده است. برای رزم شبانه از دیده TPN1-79-11 و نور افکن فروسرخ L-2 و برای آتش غیر مستقیم از دو دید S-71-79 و PG-1 کمک گرفته میشده است.علاوه بر این، فرمانده نیز از دو دیده TNPK-20 (برای روز) و TKN-1T ( برای شب) استفاده می کرده است. تمامی ان توپ ها خودکششی به رادیو رادیو وی.اِچ.اِف R-113 و سیستم ارتباط داخلی R-120 مجهز بوده اند. رادیو وی.اِچ.اِف R-113 تاریخچه خدمت نیروهای هوابرد شوروی در عملیات های هوابرد از ASU-85 استفاده میکرد. نقش اصلی آن پشتیبانی آتش مستقیم و غیر مستقیم از نیروهای پیاده نظام ویا قابلیت ضد تانک بوده است . ASU-85 قابلیت جابه جایی با طیف گسترده ای از هواپیماهای ترابری شوروی و با بالگردهای Mi-6 و Mi-10 را داشته است . برای بار ریزی آن از رانشگرهای راکتی یکپارچه و یا چتر استفاده میشده است.برای اولین بار در سال 1962 این توپ خودکششی توسط ناتو مشاهده شد. ASU-85 به طور گسترده ای توسط نیرو های هوابرد ارتش لهستان و شوروی مورد استفاده قرار می گرفت.در سال 1964 20 دستگاه از این خودرو به آلمان شرقی تحویل داده شد. در طول جنگ افغانستان نیز ارتش شوروی از این توپ خود کششی هوابرد استفاده می کرد. تصویر شماتیک از نحوه بارریزی توپ های خودکششی هوابرد ASU-85 در افغانستان مشخصات کلی وزن: 15.5 تن طول : 6 متر عرض : 2.8متر ارتفاع : 2.1 متر خدمه : 4 نفر ( فرمناده ، توپچی ، لودر و راننده) ضخامت زره : 40-45 میلیمتری تسلیحات : توپ 85 میلی متری D-70 - مسلسل هم محور 7.62 میلیمتری PKT یا SGMT پیشرانه : YaMZ-206V با قدرت 210 اسب بخار برد:230 کیلومتر حداکثر سرعت : 45 کیلومتر بر ساعت منبع : https://en.wikipedia.org/wiki/ASU-85 مترجم :Crash نقل با ذکر نام میلیتاری و مترجم بلامانع است.