اسلحه ی هجومی AK4 نمونه ی سوئدی ژ3 می باشد که در سال های 1965 تا 1986، به عنوان اسلحه سازمانی، در نیروهای دفاعی سوئد خدمت می کرد؛ پس از آن اسلحه ی AK5 جایگزین این اسلحه شد . اسلحه ی هجومی AK5 نمونه ی بهینه سازی شده ی FN FNC میباشد. اسلحه ی اتومات کارابین 4 ( Atomat Karabin 4) یا به اختصار AK4 نمونه ی سوئدی و بهینه سازی شده و توسعه یافته ی ژ3 محصول هکلر اند کوخ است. اسلحه ی ژ3 در اصل در لهستان طراحی شده بود. در لهستان در کارخانه ی Radomfabriken یک مسلسل با مکانیزم قفل شونده توسط مهندسان و زیر نظر مهندس اسلحه ساز به نام Stetke ساخته شد . پس از اشغال لهستان و ملحق شدن آن به آلمان در طی جنگ جهانی دوم ، ایده و طرح های این مسلسل نیز به آلمان برده شد. در آلمان این سیستم برای اولین بار به طور کامل بر روی مسلسل MG42 به کار گرفته شد و پس از آن در دیگر سلاح های اتوماتیک از این سیستم استفاده گردید.<br /> بعد از جنگ جهانی دوم تعدادی از مهندسین اسلحه ساز آلمانی به اسپانیا رفتند تا در آنجا آزمایشات تسلیحاتی که در آلمان طی جنگ جهانی دوم داشتند را کامل کنند و نتیجه آن را بر روی خط تولید بیاورند. بدین منظور در کارخانه ای به نام انستیتیو صنعتی CETME مشغول به کار شدند. یکی از طرح هایی که مهندسین در خلال جنگ جهانی دوم در آلمان مشغول به کار بر روی آن بودند اسلحه ای با نام STG45 بود . این طرح در اسنتیتیو صنعتی CETME به مرحله ی تولید رسید و نام CETME Modelo C را بر روی آن نهاده شد. STG45 در ابتدا و یا زمانی که طرح در آلمان بود ، برای استفاده از کالیبر 7.92×33 میلیمتری طراحی شده بود . ولی در سلاح CETME modelo C از کالیبر ناتو(7,62 × 51 میلیمتر) استفاده شد. در دسامبر 1949 مهندسین به آلمان برگشتند و شرکت هکلر و کوخ را تأسیس نمودند و لیسانس حق تولید CETME modelo C را از شرکت CETME خریدند و شروع به بازطراحی و بهینه سازی آن در سال 1956 کردند. تحویل این سلاح نیز از سال 1959 شروع شد. در اواخر دهه ی 1950 و اوایل 1960 اسلحه های هجومی از چندین کشور برای جایگزینی با اسلحه های قبلی نیروی دفاعی سوئد مورد آزمایش های مختلف قرار گرفت. اسلحه های Gram ساخت سوئد که نمونه ی بهینه شده ی AG M42 بود و همچنین اسلحه های M14 , اسلحه ی سوئیسی Sig (مدل نامعلوم ) , اسلحه ی آلمانی ژ3 و اسلحه ی بلژیکی FN FAL مورد آزمایش و تست قرار گرفتند. در نتیجه ی این آزمایشات اسلحه ی ژ3 برای تحویل و همچنین تولید تحت لیسانس در سوئد انتخاب شد. این اسلحه ها در ابتدا در کارخانه ی اسلحه سازی سهامی عام Husqvarna سوئد و سپس در یکی از کارخانه های FFV با نام کارل گوستاو در شهر Eskilstuna ی سوئد تولید شدند. همچنین در یک آزمایش دیگری سه اسلحه ی اصلی در این آزمایش یعنی gram , FN FAL , G3 با دو کالیبر 6,6 میلیمتری و 7,62 میلیمتری مورد آزمایش قرار گرفتند. کالیبر 7,62 ، کالیبری بود که سازمان ناتو در سال 1962 برگزید. همچنین سوئد </span>به استفاده از این کالیبر روی آورد. این کار باعث کاهش چشمگیر هزینه های تولید قطعات و همچنین گلوله های مورد استفاده در سازمان رزم سوئد می شد. در طی این آزمایشات نشان داده شد که اسلحه ی ژ3 کاملاً مطابق با نیازهای سوئد می باشد. بنابر این در سال 1964 اسلحه ی ژ3 به عنوان سلاح استاندارد پذیرفته شد و این در حالی بود که اسلحه ی ژ3 در سوئد، در مقایسه با نمونه ی اصلی اسلحه در چهل آیتم ، مورد بهینه سازی قرار گرفت. یک نسخه ی کوچکتر از اسلحه ی AK4 جهت توسعه ی طرح AK5 برای استفاده از کالیبر 5,56 طراحی شد امّا این نمونه در آزمایشات زمستانی شکست خورد.<br /> عکس ها: در عکس زیر رفتار بالستیکی گلوله و راهنمای شلیک با این اسلحه را می بینید: