saman_777

استراتژی دفاع مسطح ( موزائیکی ) / ضربه دوم ،ساختار و سطح پاسخ نامحدود به تهدیدات نظامی

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

دوستان جزیره خارک جزیره تمام نفتی است و نظامی نیست، البته می تواند نظامی شود


[quote]امین جان این مرحله از نقشه شما به هیچ وجه قابل اجرا نیست!
به جرئت بهت میگم با وجود مین ریزی و فاصله اندک خارک از نوار ساحلی هیچ شناوری نمیتونه در یک ماه اول جنگ هم به نزدیک خارک برسه!
بازهم فرض میکنیم که با هر هزینه ای این عملیات عملی شده باشه
[/quote]

این حرف خیلی قشنگی بود
ایران دارای موشک هایی است که مین ریزی می کنند و حتی نیاز به قایق برای مین ریزی نداریم

[quote]که کارایی عالی حتی بهتر از عالی داره اونم جنگ الکترونیکی و پادکار های مقابله با جنگ الکترونیکی ECM , ECCM , ECCCM هست که دشمن بر روی مخابرات و الکترونیک جنگنده ها و کلا نیروهاش خیلی کار کرده و نقطه اتکای او به حساب میاد [/quote]
فرض من بر شکست نیروی جنگ الکترونیک و پدافند ایران بود حال اگر هر کدام از آن ها فراتر از توپ های هوایی کاری انجام دهند
برای دشمن آزار دهنده و شاید کشنده باشد
بویژه اگر پدافند از پهبادهایی (شلیکی )برای شکار آواکس استفاده کند

[quote]نکته کلی دوم :دستاورد های مختلفی از نظر دفاعی داشتیم که همگی کارآمد بودن یکی از اونا به تازگی رونمایی شد هرچند مدتیست که غیر مستقیم وزیر دفاع فرمودند که داریم
اونم مهمات هوشمند غیر مستقیم هست یه قول خودمون گلوله توپ هدایت شونده
اما مال ما لیزری برای کشور های دیگه تلوزیونی که به نظرم لیزریش بهتره ولی نظامیش هر دو خوبن [/quote]
این یکی از کلید های کمک کننده به ایران و همچنین آمریکا است، اما دوستمان گفت زیاد نداریم و همه جا نداریم
این سلاح کمبود کبری ها و آپاچی ها و توپخانه را تا حد قابل توجهی جبران می کند

[quote]توپخانه هم 24 ساعت حمایت کنه[/quote]

توپخانه کلاسیک را از هوا راحت می زنند
تنها خمپاره انداز های دو نفره کارایی دارند و احتمال زدنشان با جابجایی سریع کم است

[quote]جمرهای پدافندی ایران آواکس ها را در انجام 50% ماموریت خود ناکام می گذارند[/quote]
اجرای این داستان در فرض من نبود که اگر اجرا بشود برای دشمن خیلی تلفات سنگین می گردد و حتی ممکن است از ادامه عملیات منصرف شود و تا جم کامل حمله نکند
پس بهتر است پادجمینگ خودمان را به طور کل رو نکینم و در هر مرحله بصورت غیر قابل انتظار رو کنیم

درثانی آواکس می تواند محل جمینگ را پیدا کند و با هواپیما می تواند با موشک های راکتی آن را بزند پس مختل کننده ایران نباید ثابت باشد و بدون پوشش باشد

[quote]بسیاری از اهداف سالم می ماند. درگیری هوایی با یگان های دفاعی جنگنده ایران آغاز می شود. [/quote]

در این صورت تا انهدام کامل دشمن به حمله زمینی دست نمی زند
از سوی دیگر دشمن از ورود جنگنده های ایرانی استقبال می کند چرا که نیازی به ورود به پدافند ایران نمی بیند
پس در اینجا اف 14 ها خیلی موثر اند

بقیه عملیات فعلا تا برآورد خواست های لازم اجرا نمی شود
از سوی دیگر آپاچی و سی 130 توپدار به منطقه غیر امن نمی آیند

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اینارم اضافه کنید....
تنگه ی هرمز بسته میشه!
تمام پایگا های موجود در افغانستان به وسیله ی حملات شدید موشکی ( سیلو های پرتاب موشک ) بلا استفاده شده!
بدلیل تهاجم همه جانبه ی ایران به ناوگان پنجم آمریکا مستقر در بحرین این پایگاه بیش از 90 درصد آسیب میبینه
اعراب حاشیه بر ضد ایران شروع به تحرک میکنن که توسط پدافند ایران سرکوب و با اقدام تلافی جویانه ی ایران تمام سکو های نفتی بمباران میشه!
نفت گرون شده! تنگه ی هرمز هم بسته!
پایگا های هوایی عربستان موشک باران میشه
رادار سپر موشکی در ترکیه توسط چند موشک فاتح 110 خسارت زیادی میبینه!

ترکیه: پاسخ ایران را میدهیم...

آمریکا و همپیمانانش در حال تجدید قوا برای حمله ی عظیمی هستند!
بیش از 3 ناو هواپیمابر با انبوهی از ناو های محافظ در حال نزدیک شدن به اقیانوس هند هستن

فرمانده ی نیروی دریایی ارتش: به دشمن اجازه ی عبور از تنگه ی هرمز را نمیدهیم

درگیری شدیدی بین نیروی دریایی ایران و آمریکا در اقاینوس هند رخ میدهد اما به دلیل نبود پشتیبانی هوایی خسارات زیادی میبینند
1 زیردریایی کلاس طارق غرق شده
ناوشکن جماران به عالوه ی چند ناوچه نابود میشوند
نیروی دریایی عقب نشینی میکند
حملات شدید هوایی به پایگا های دریایی ایران انجام میشود
پایگاه ها در آتش میسوزند
نیروی دریایی آمریکا وارد دریای عمان میشود!!
طی حمله ی ترکیبی سپاه و ارتش:
5 زیردریایی غدیر ، 2 زیردریایی کلاس طارق، 1 ناوشکن و تعدای از ناوچه های موشک انداز سپاه به همراه پشتیبانی سه گروه 5 تایی فانتوم مسلح به موشک قادر که به وسیله یmig 29 اسکورت میشن، و جت بدون سرنشین کرار به علاوه ی انبوهی از قایق های تندروی سراج، ذوالفقاز، یا مهدی و... به سوی دشمن حمله ور میشوند
در گرماگرم درگیری ناگهان 2 ناو هواپیمابر غرق میشوند، اما چطور؟ بله!!! موشک های خلیج فارسی که از سواحل ایران در دریای عمان شلیک شده بودند کار خود را کردند!!!

دنیا بهت زده میشود!
اقتصادها و دولت ها یکی پس از دیگری به علت گرانی نفت می شکنند وسقوط میکنند

اسرائیل: نیروگای هسته ای بوشهر را میزنیم
ایران: قدقد نکن!

کارد به استخوان آمریکا رسیده و جبهه ی جدید را باز می کند

نیرو های آمریکایی از مرز افغانستان در حال ورود به ایران هستند
درگیری شدیدی رخ میدهد، تاککتیک زمین مسلح سرعت آمریکایی ها را بسیار کم کرده است
نیرو های ایرانی در حال آماده شدن برای مقابله با این حمله ی گسترده هستند

آمریکا با استفاده از موشک های کروز سد های ایران را ویران میکند و هزاران نفر را می کشد

ایران: از مردم آمریکا انتقام سختی خواهیم گرفت

سپاه قدس دست به کار میشود
نیویورک و واشنگتن در آتش انفجار های تلافی جویانه میسوزند!!

نیروی هوایی آمریکا به شدت مواضع و شهر های مرزی را می کوبد
ایران به وسیله ی F14 آسمان نسبتا امنی ایجاد میکند و طی عملیات موفقیت آمیز ارتش و سپاه نیروی های آمریکایی مهاجم مجبور به عقب نشینی میشوند
نیروهای ایرانی به دنبال سربازان آمریکایی تا عمق خاک افغانستان پیش روی میکنند

ادامه دارد...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
همون از کاربری خارج کردن فرودگاه های نظامی و بعضا غیرنظامی دشمن رشته کار رو از دستشون خارج می کنه ... در واقع کار تهاجم رو براشون بشدت پیچیده و پردردسر می کنه و البته پر هزینه ...
باز هم بچه ها من دارم به همون نکته ای که عرض کردم می رسم ... تلفات و خسارات دشمن قابل چشم پوشی نیست ... یا اینکه باید به فکر بازدارندگی و همچنین «مقابله به مثل متناسب» در برابر دست بردن دشمن به تسلیحات نامتعارف باشیم ...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]اینارم اضافه کنید....
تنگه ی هرمز بسته میشه!
تمام پایگا های موجود در افغانستان به وسیله ی حملات شدید موشکی ( سیلو های پرتاب موشک ) بلا استفاده شده!
بدلیل تهاجم همه جانبه ی ایران به ناوگان پنجم آمریکا مستقر در بحرین این پایگاه بیش از 90 درصد آسیب میبینه
اعراب حاشیه بر ضد ایران شروع به تحرک میکنن که توسط پدافند ایران سرکوب و با اقدام تلافی جویانه ی ایران تمام سکو های نفتی بمباران میشه!
نفت گرون شده! تنگه ی هرمز هم بسته!
پایگا های هوایی عربستان موشک باران میشه
رادار سپر موشکی در ترکیه توسط چند موشک فاتح 110 خسارت زیادی میبینه!

ترکیه: پاسخ ایران را میدهیم...

آمریکا و همپیمانانش در حال تجدید قوا برای حمله ی عظیمی هستند!
پیش از 3 ناو هواپیمابر با انبوهی از ناو های محافظ در حال نزدیک شدن به اقیانوس هند هستن

فرمانده ی نیروی دریایی ارتش: به دشمن اجازه ی عبور از تنگه ی هرمز را نمیدهی
........................[/quote]

بذار سر بدترین وضع برای ایران بریم جلو
دوباره فرض را میگم
حملات ایران شکست خورد خسارات موشکی ایران اثر موثر نگذاشته است پدافند سرکوب شده و تعدای از هواپیما ها سقوط کرده اند
حالا نوبت دشمن است
که من در گام اول برای فتح بوشهر حمله به خارک کرده ام که دوستان نظر دادند
یادمان باشد ایران بدون خارک مثل ایران بدون نفت است

شما که روی پدافند هوایی خیلی حساب کرده اید حال اگر آمریکا موفق به سرکوب پدافند شود و جم قوی شود
تنها راه شما مین های دریایی و نیروی مدافع خارک است
خب اینجوری آمریکا با حداکثر 300 کشته و از دست دادن حدود 20 ال 30 تانک و چندین قایق و 3 هاورکرافت موفق به فتح جزیره خارک و شاهرگ نفت ایران شد تا حالا ایران نفتش را از دست داد
و آمریکا یک برگ برنده دارد

مگر اینکه در کوه های خارک مثل ژاپنی ها تونل و کلی تاسیسات دفاعی بزنیم که باز هم بخشی از نیرو ها اسیر می شوند
انفجار جزیره هم غیر منطقی است و فقط به نفع اعراب نفتی

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]بذار سر بدترین وضع برای ایران بریم جلو
دوباره فرض را میگم
حملات ایران شکست خورد خسارات موشکی ایران اثر موثر نگذاشته است پدافند سرکوب شده و تعدای از هواپیما ها سقوط کرده اند
حالا نوبت دشمن است
که من در گام اول برای فتح بوشهر حمله به خارک کرده ام که دوستان نظر دادند
یادمان باشد ایران بدون خارک مثل ایران بدون نفت است

شما که روی پدافند هوایی خیلی حساب کرده اید حال اگر آمریکا موفق به سرکوب پدافند شود و جم قوی شود
تنها راه شما مین های دریایی و نیروی مدافع خارک است
خب اینجوری آمریکا با حداکثر 300 کشته و از دست دادن حدود 20 ال 30 تانک و چندین قایق و 3 هاورکرافت موفق به فتح جزیره خارک و شاهرگ نفت ایران شد تا حالا ایران نفتش را از دست داد
و آمریکا یک برگ برنده دارد

مگر اینکه در کوه های خارک مثل ژاپنی ها تونل و کلی تاسیسات دفاعی بزنیم که باز هم بخشی از نیرو ها اسیر می شوند
انفجار جزیره هم غیر منطقی است و فقط به نفع اعراب نفتی[/quote]

arminheidari جون
خیلی کم مصرف هستی ها ، صرفه جویی در مصرف سرباز :oops:

ایران به وسیله ی پهباد ، گرای سربازان آمریکایی و تجهیزات مستقر شده در جزیره را مخابره میکند و راکت های فجر که با استفاده از استتار های نوین از دید پرنده های دشمن در امان ماندند شروع به کوبیدن مواضع دشمن میکنند!!

تو جنگ که حلوا خیرات نمیکنن
ساعات اولیه آمریکا بالای 20000 تا کشته میده!! شک نکن

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]توپخانه کلاسیک را از هوا راحت می زنند
تنها خمپاره انداز های دو نفره کارایی دارند و احتمال زدنشان با جابجایی سریع کم است [/quote]

نشد امین جان شما نیروی عظیم توپخانه راکتی رو فراموش نکنید
که روی انواع پلتفرم ها از کامیون تا وانت نصب میشن
و به هیچ وجه هم به راحتی از هوا شکار نمیشند.

[quote]بذار سر بدترین وضع برای ایران بریم جلو
دوباره فرض را میگم
حملات ایران شکست خورد خسارات موشکی ایران اثر موثر نگذاشته است پدافند سرکوب شده و تعدای از هواپیما ها سقوط کرده اند[/quote]
خب این که نشد!
بدترین شرایط رو در نظر بگیریم که قطعا چاره ای نیست باید تسلیم بشیم.
الان هر چیزی بگیم شما میگین با نیروی هوایی نابود شده
بمب فسفری زدن و ...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
يک نکته اي رو بگم آمريکا براي پاکسازي شهر کوچکي مثل فلوجه که چيزي زير چهار هزار
نفر افراد شبه نظامي اکثرا غير حرفه اي که آموزش نظامي خاصي نديده بودند در اون مستقر بودند بيشتر از کل زمان و تلفاتي که در جنگ کلاسيک با عراق داشت زمان و تلفات داد.
حالا شما حساب کنيد چند هزار نيروي نظامي حالا نه خيلي حرفه اي همين نيروي بسيج ...
منتها از قبل سنگر گرفته توي يک شهر متوسط و با مرکز فرماندهي و مسلح به همان سلاح هاي انفرادي و گذاشتن تله هاي انفجاري و بمب هاي کنار جاده اي در شهر.... فکر ميکنيد چقدر آمريکا براي تصرف کل شهر تلفات و هزينه و وقت از دست خواهد داد ????

ديگه مثل پنجاه سال پيش نيست که در صورت جنگ شهري آنقدر شهر رو بمباران و گلوله باران کرد تا شهر و مدافعين اون کلا صاف بشند! دنيا قبول نميکنه...... برتري هوايي يا زرهي هم خيلي کمکي نميکنه اينجا بحث درگيري نفر به نفر هست. همون طور که آمريکايي ها براي گرفتن فلوجه مجبور شدند خانه به خانه پاکسازي کنند. دفاع در حومه شهر با سپاه و ارتش و جنگ شهري با بسيج

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]arminheidari جون
خیلی کم مصرف هستی ها ، صرفه جویی در مصرف سرباز

ایران به وسیله ی پهباد ، گرای سربازان آمریکایی و تجهیزات مستقر شده در جزیره را مخابره میکند و راکت های فجر که با استفاده از استتار های نوین از دید پرنده های دشمن در امان ماندند شروع به کوبیدن مواضع دشمن میکنند!!

تو جنگ که حلوا خیرات نمیکنن
ساعات اولیه آمریکا بالای 20000 تا کشته میده!! شک نکن[/quote]

به خدا یه فرضی اول کردم و هیچکی یادش نمیمونه
فرض این است که حملات موشکی و دریایی ما شکست خورده ،جم کامل از سوی دشمن ، پدافند هوایی فقط در حد کوتاه برد است

[quote]نشد امین جان شما نیروی عظیم توپخانه راکتی رو فراموش نکنید
که روی انواع پلتفرم ها از کامیون تا وانت نصب میشن
و به هیچ وجه هم به راحتی از هوا شکار نمیشند.[/quote]
این توپخانه کار می کند و فعال خواهند ماند با حداقل 40 درصد
حرف شما قابل قبول است اما آیا دقت خوب برای کوبین یک نقطه محل فرود را داریم

[quote]خب این که نشد!
بدترین شرایط رو در نظر بگیریم که قطعا چاره ای نیست باید تسلیم بشیم.
الان هر چیزی بگیم شما میگین با نیروی هوایی نابود شده
بمب فسفری زدن و ...
[/quote]
منم گفتم باید تسلیم بشیم ولی کمی فکر کردم و دیدم بدون دادن شهر هم می شود صلح کرد
فقط باید یکی دو هفته مقاومت کرد


خارک جزیره ای فقط برای صادرات نفت است و سکنه واقعی آن عده ای ماهیگر اند
بقیه سکنه کارکنان نفت هستند

فرض من خوبی اش این است بدترین شرایط را برای جنگ برای ما نشان می دهد
که اگر هر یک از سلاح های ما موفق به کار شود و جواب دهد هزینه اش برای دشمن با این دید برای ما ارزشمند می شود و اهداف انتخابی ما معقول تر می شوند
بهرحال خارک خودش ارزشمند است و دروازه بوشهر هم می باشد

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
نه خیر دوست من!!
با توجه به این که آمریکا در بحرین پایگاه دریایی بزرگی داره به نظر من خارک ارزش قابل توجه ای نداره!!
آمریکا برای این که صادرات نفت ایران رو قطع کنه میتونه این کار رو در اقیانوس هند هم انجام بده!
.................................
شما نباید این فرض اشتباه رو در نظر بگیرین!!
داشته های ما در مقابل داشته های اونا!! نه چیزی کم و نه چیزی زیاد
من نمیدونم چرا همیشه داشته های ما نباید خوب کار کنند!!؟؟؟
چرا جمینگ ( جنگ الکترونیک) اونا باید قوی تر باشه، چیزی که خلافش ثابت شد!

دوست من پایگاه هوایی بوشهر سالمه!! شما داری خارک رو میگیری!؟

حمله ی دشمن اصلا اینطور که شما فکر میکنین نیست!
دشمن قبل از این که نیروی هوایی رو بلند کنه با هزاران موشک کروز مواضع حساس کشور رو مورد هدف قرار میده( که شاید اصلا موفق نباشه)

اون موقع هم حتی یه کشتی جنگی دشمن تو خلیج فارس نیست!
با شلیک اولین موشک کروز هم انبوهی از موشک ها به سمت اهداف از پیش تعیین شده شلیک میشن( آمریکا از این میترسه، چون جواب ایران هیچ وقت محدود نیست )

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اگه از سلاح های ممنوعه استفاده بشه چی؟؟

صدام استفادهکرد کسی هم ازش ایراد نگرفت امریکا که دستش باز تره حتما لازم نیست
از بمب اتم استفاده کنه وبزنه مردم غیر نظامی بکشه در جنگعراق از اورانیوم ضعیف شده استفاده کرد برای تانک ها الان از یک سلاح دیگه استفاده کنه

سوالم در کل اینه وضعیت از ژاپن بدتر نمیشه که روش ایران برای مقابله با سلاح های ممنوعه چیه ؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]اگه از سلاح های ممنوعه استفاده بشه چی؟؟

صدام استفادهکرد کسی هم ازش ایراد نگرفت امریکا که دستش باز تره حتما لازم نیست
از بمب اتم استفاده کنه وبزنه مردم غیر نظامی بکشه در جنگعراق از اورانیوم ضعیف شده استفاده کرد برای تانک ها الان از یک سلاح دیگه استفاده کنه

سوالم در کل اینه وضعیت از ژاپن بدتر نمیشه که روش ایران برای مقابله با سلاح های ممنوعه چیه ؟[/quote]

ژاپن به دو دلیل نتونست جواب بده:

1- به خاک آمریکا دسترسی نداشت

2-سلاح کشتار جمعی موثری نداشت

ما که این ها رو داریم!! یه دفعه دیدی تو آمریکا یه بیماری کشنده ای شیوع کرد که تا 10 سال هیچ درمانی واسش پیدا نمیشه...

البته این موارد در صورتی اتفاق می افته که هر دو طرف ار واکنش جامعه جهانی صرف نظر کند.(نه اینکه خیلی تا حالا واکنش نشون دادند!)

کلآ اگه قرار باشه جنگ به این جاها کشیده بشه شاید نسل بشر هم به خطر بیفته

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بله ... این شد همون سوال اول بنده ... حالا لطفا در مورد این موضوع هم بحث کنیم.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
لازمه دوستان دوباره این پست ها رو بخونن!!

[quote]چندین روش برای حمله وجود داره که هر کدوم بنابر اهدافی متغییرند و یا اینکه میتونند بطور همزمان بکار گرفته بشن ؛

حمله رعد آسا ؛ blitzkerig
حمله از پهلو یا جناحین ؛ flank attack
عملیات فریب ؛ deception plan
محاصره ؛ Siege
حمله پیش دستانه یا پیش گیرانه ؛ pre emptive strike
و .....

معمولا وقتی هدف دشمن حمله رعدآسا باشه ؛ یعنی رسیدن به هدف بدون نگاه به پشت سر ! با تمام سرعت و قدرت ؛ مثل حمله به عراق و گرفتن بغداد ! در اصل آمریکا اول شهر ها رو محاصره کرد و بعد بغداد رو فتح کرد که جنگ اصلی تازه پس از اون شروع شد !! ولی تبلیغات تلویزیونی چیز دیگری رو نشان میداد !. آمریکا پس از گرفتن بغداد اقدام به حمله به نجف و پاکسازی شهر ها و مبارزه با گروههای مسلح و بازماندگان بعث و .. نمود ...


این نکات رو گفتم برای اینکه بدونیم [b]ممکنه اصلا نبرد به هیچ شهری نرسه و درگیری ها فقط در اطراف شهرها باشه . در این صورت نیروهای عظیمی رو که به داخل شهر ها میفرستیم تا از اونجا دفاع رو شروع کنند ممکنه هیچ وقت درگیر نشن ! تا زمانی که پایتخت یا شهر ها و مراکز اصلی سقوط کنه (هر چند که بعیده !!) ولی باید این رو مد نظر داشت که گذاشتن نیروی نظامی بزرگ در درون شهره ها محاصره رو به همراه میاره و این محاصره میتونه طولانی بشه ؛
پس باید توازن برقرار بشه و هم در داخل شهر ها نیروی کافی باشه تا در یک حمله سریع برق آسا شهر ها به تسخیر در نیان ؛ و هم به اندازه ای نیرو در خارج از شهر ها وجود داشته باشه که بتونه راهها رو آزاد کنه و دشمن رو شکست بده یا جنگ رو به شکل معکوس فرسایشی کنه تا دشمن بدون داشتن دستاوردی مجبور به ترک منطقه بشه [/b]؛ این استراتژی ای هست که حزب الله بکار گرفت و البته اگر موشک های حزب الله نبودن اسراییل در همون بیرون از مناطق تحت سیطره حزب الله باقی میموند ؛ بنابراین علاوه بر حفظ موقعیت های استراتژیک و نگهداری شهر ها باید حملات هوایی یا موشکی داشت که به دشمن برگ برنده برای معامله داده نشه و اگرنه دشمن در همون مناطق تسخیر شده باقی میمونه و به دنبال گسترش اون خواهد آمد .. ...[/quote]

[quote]يک نکته اي رو بگم آمريکا براي پاکسازي شهر کوچکي مثل فلوجه که چيزي زير چهار هزار
نفر افراد شبه نظامي اکثرا غير حرفه اي که آموزش نظامي خاصي نديده بودند در اون مستقر بودند بيشتر از کل زمان و تلفاتي که در جنگ کلاسيک با عراق داشت زمان و تلفات داد.
[b]حالا شما حساب کنيد چند هزار نيروي نظامي حالا نه خيلي حرفه اي همين نيروي بسيج ...
منتها از قبل سنگر گرفته توي يک شهر متوسط و با مرکز فرماندهي و مسلح به همان سلاح هاي انفرادي و گذاشتن تله هاي انفجاري و بمب هاي کنار جاده اي در شهر.... فکر ميکنيد چقدر آمريکا براي تصرف کل شهر تلفات و هزينه و وقت از دست خواهد داد ????[/b]

ديگه مثل پنجاه سال پيش نيست که در صورت جنگ شهري آنقدر شهر رو بمباران و گلوله باران کرد تا شهر و مدافعين اون کلا صاف بشند! دنيا قبول نميکنه...... برتري هوايي يا زرهي هم خيلي کمکي نميکنه اينجا بحث درگيري نفر به نفر هست. همون طور که آمريکايي ها براي گرفتن فلوجه مجبور شدند خانه به خانه پاکسازي کنند. [b]دفاع در حومه شهر با سپاه و ارتش و جنگ شهري با بسيج[/b][/quote]

کوتاه اما بسیار قابل تامل

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
به نظر من كه اونا بايد يه فكري به حال دفاع از شهراشون بكنن :coffee: خدايي اگه جنگ بشه نبايد بزاريم مردم امريكا هم خواب راحت ببينن.چرا فقط مردم ما؟بزارين مردم اونا هم طعم جنگو بچشن حالشون جا بياد.اون موقعس كه سپاه قدس بايد خودشو نشون بده.چند تا عمليات درست و حسابي ميتونه اوضاع امريكا رو به هم بريزه.در كل اونا هم بهتره به فكر شهرهاشون باشن :oops:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]نه خیر دوست من!!
با توجه به این که آمریکا در بحرین پایگاه دریایی بزرگی داره به نظر من خارک ارزش قابل توجه ای نداره!!
آمریکا برای این که صادرات نفت ایران رو قطع کنه میتونه این کار رو در اقیانوس هند هم انجام بده!
.................................
شما نباید این فرض اشتباه رو در نظر بگیرین!!
داشته های ما در مقابل داشته های اونا!! نه چیزی کم و نه چیزی زیاد
من نمیدونم چرا همیشه داشته های ما نباید خوب کار کنند!!؟؟؟
چرا جمینگ ( جنگ الکترونیک) اونا باید قوی تر باشه، چیزی که خلافش ثابت شد!

دوست من پایگاه هوایی بوشهر سالمه!! شما داری خارک رو میگیری!؟

حمله ی دشمن اصلا اینطور که شما فکر میکنین نیست!
دشمن قبل از این که نیروی هوایی رو بلند کنه با هزاران موشک کروز مواضع حساس کشور رو مورد هدف قرار میده( که شاید اصلا موفق نباشه)

اون موقع هم حتی یه کشتی جنگی دشمن تو خلیج فارس نیست!
با شلیک اولین موشک کروز هم انبوهی از موشک ها به سمت اهداف از پیش تعیین شده شلیک میشن( آمریکا از این میترسه، چون جواب ایران هیچ وقت محدود نیست )[/quote]

دوستان من رسما میگم غلط کردم چون تهش به این می رسیم که باید ایران بازی را ببرد و فرض بدترین حالت خلاف واقع است و اصلا امکان پذیر نیست
اما باور دارم فرضی که من کردم بد نبود چون همیشه باید فکر بدترین چیزها را کرد که اگه اتفاقی ناخواسته پیش آمد بتوانیم سرپا بایستیم

من همیشه نبرد نیروی دریایی سوریه و اسرائیل را برای خودم مثالی از غرور قرار می دهم
بدترین و بهترین فرض ها به این درد می خورد که ابعاد حداقل ها و حداکثر ها بدست می آید و با کمی میانگین گیری آینده کمی ترسیم می شود

ولی هنوز میگم تا دشمن پدافند هوایی را سرکوب نکند و جمینگ کامل نکند پا روی خشکی نمیگذارد و نبرد شهری نداریم
به هر حال من تسلیم

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط LostSky
      منفک شده از تاپیک جامع نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران 
      1399/10/23 خورشیدی
       
      =================
       
       
       
      پروژه ناو بندر کار بسیار داره و در آینده نزدیک نباید انتظار رونمایی داشته باشیم.
       
      این پروژه تغییر اساسی و تبدیل یک ابر تانکر نفتکش به یک ناوبندر نظامی با قابلیت ها و امکانات فراوان هست.
      یک نفتکش دارای مخازن بسیار بزرگ ذخیره نفت هست که باید به کلی تغییر کنه و دارای بخش های متعدد نگهداری و انبار داری و اسکان و غیره خواهد شد.
      از طرفی کار بخش اضافه کردن روسازه جدید جهت آشیانه های بالگرد و بخش های وابسته که همین الان هم بخشیش مشخصه اجرا شده.
      بخش تسلیحات و رادارها و دیگر سامانه های مخابراتی و غیره هم زمان بسیار بالایی خواهد گرفت.
      با وجود سرعت بسیار پایین ساخت فریگیت های کلاس موج و همچنین اعلام زمانهای به آب اندازی و عملیاتی کردن این شناورها که بارها به عقب افتاده بسیار بعید هست که این شناور عظیم به این زودی ها حتی جهت تست به آب انداخته بشه ، مگر اینکه نیرو به شدت روی این پروژه تمدکز هزینه و انرژی بزاره تا زودتر به نتیجه برسه.
      البته با روند مشاهده شده به نظر میاد که اینگونه باشه و فرماندهان نیرو خواهان الحاق سریع یک شناور بزرگ و دوربرد جهت پشتیبانی همه جانبه ناوگروه های اعزامی به مناطق دوردست هستند و روند فعلاً با سرعت خوبی دارد پیش میرود.
    • توسط worior
      یک مبتدی هسته ای، مسئله ای به بهانه 0.1 کیلوتن به منتهی 10 مگاتن
      مقدمه
      یک تیتر متناقض نما برای برانگیختن سوال در این مورد که یک تازه کار هسته ای چگونه باید شروع کند، در برنامه خود به چند کیلوتن قدرت نیاز دارد؟
      اینکه در یک برنامه هسته ای در مراحل ابتدایی از اینکه از چه بمبی و چه هدف گذاری در تهیه ذخایر هسته ای میبایست بهره مند بود، تعاریف مشخصی وجود ندارد، جز 3 تز معروف که برای تولید هر سلاحی بکار میروند؛ "تولید برای زمان استفاده" و تز دیگر "تولید بر اساس مقابله با دیگری" و "تولید برای مکان استفاده یا هدف"، راهکار نظام مند دیگری وجود ندارد.  مشخص نیست چه موقع این 3 روش حدود خود و حدود نیاز هر کشوری با برنامه هسته ای را مرتفع میکنند.
      تولید بر اساس مقابله با دیگری حتی در تعداد بسیار کم نیز توجیه کافی دارد. و کافی است که رقیب بداند در تهاجم هسته ای خویش با پاسخ هسته ای مبهمی از نظر ابعاد و تعداد، روبرو خواهد شد و یا اینکه میبایست دست کم یک ضربه اتمی متقابل به انتخاب حریف را تحمل کند. ضربه ای که در هر شرایطی با هر مقداری دردناک خواهد بود.
      بنابراین سیاست ابهام هسته ای فقط بدرد کشورهایی میخورد که نمیخواهند زیر ترس و حسرت هسته ای باقی بمانند، متوانند برنامه خود را بخوبی پنهان نگاه دارند، و قصد ندارند حجم ذخایر هسته ای خود را افزایش داده و یا ابعاد استفاده را از نظر زمان و مکان پیچیده سازند، آنها همچین سلاح هسته ای را بعنوان یک راهبرد اجرایی فراتر از امر موازنه در نظر نگرفته اند.
       تولید بر اساس زمان استفاده یک امر منحصر به فرد است، مثلا تعدادی بمب موجود باشد که اگر لازم شد روزی مثلا در آخرالزمان استفاده شود! این راهکار نیز هم از نظر اجرایی مبهم است و هم منتهی به یک حد نهایی بی معنی یعنی روز مبادای غیرممکن آن کشور منوط میشود، چنین برنامه ای نبودش بهتر از بودن آن است.
      تولید بر اساس راهکار مکان استفاده نیز از نظر عددی دچار ابهام میشود. اگر دو کشور چین و هند یکدیگر را از این نظر مورد سنجش قرار دهند و برای هر هدفی که مورد نیاز اقدام هسته ای می بیننند، سلاح هسته ای با توان مشخصی بسازند، تعداد اهداف زیاد خواهد بود و هم اینکه مسائل بسیاری نظیر شیوه نگهداری، میزان لازم، استراتژی انتخاب و شلیک و ... پدید میآورند، ممکن بمب هایی که بر اساس مکان استفاده طراحی میشوند، به نحوی محدود شوند که هیچ وقت ارزش بهره گیری نیابند. مثلا بمبی به اندازه پایتخت یک کشور تدارک دیده شود،  بزرگ در حد 5 مگاتن، و چون پدافند دشمن موثر است، تعداد متناسبی در برابر آن ساخته شود، مواد هسته ای فراوانی همراه با پیچیدگی ای نگهداری تدارک دیده شود، ولی هیچ گاه ارزشی فراتر نیابند و دو کشور بعدا با صلح هزینه گزافی به امور نظامی خود تحمیل کنند. مانند ذخایر عظیم شوروی و آمریکا که عملا بعد از جنگ سرد بلا معنی باقی مانده اند.
      راهکار دیگری که اشاره نشد، میتواند تولید صرفا تحقیقاتی باشد، به نظر میرسد سالها دو کشور آمریکا و شوروی آزمایش های اتمی را با این اهداف انجام داده اند و چنین اهدافی امروزه دیگر به معنای سابق کاربردی به نظر نمیرسد. علوم مربوط بهانفجار هسته ای به شکل وسیعی تحصیل شده اند،  فقط آن لبه پیشرو در کاهش ابعاد، کاهش عوارض و افزایش توان مورد تحقیق است که امری علمی به نظر میرسد تا نظامی و عمدتا وابسته به محاسبات کامپیوتری، شبیه سازی و تست های غیراتمی است.
      یک سطح راهکنشی نظامی
      مسیرهای ارزیابی شده توسط افراد، و نهادهای مختلف نظامی وحتی غیر نظامی در برسی گزینه های ماشه هسته ای، نمایشگر تنش زایی فزاینده هستند. استفاده از تسلیحات متعارف قدرت مند در صورت کارآمد نبودن به سمت استفاده از تسلیحات هسته ای بسیار سبک و سپس به سمت حل گره های نظامی که با بمباران متعارف و سبک هسته ای حل نمیشوند، و سپس پاسخ قویتر به حریفی که ضربه هسته ای را ارسال کرده با سلاح هسته ای قویتر تمایل دارند.
       مثلا یک استفاده سبک از سلاح هسته ای در زدن یک بتلگروپ با قدرتی معادل 0.5 کیلوتن تی ان تی، ممکن است پاسخی برابر با 5 و یا 15 کیلوتن از سوی رقیب دارنده سلاح هسته ای در موقعیتی مشابه ایجاد کند، و این فتح بابی باشد برای تنش زایی به مسیر استفاده های بزرگتر، 200 کیلوتن به یک مگاتن و یک مگاتن به  سرهای جنگی خوشه ای هسته ای و بیشتر.
      اقیانوس بعنوان بستر آزاد استفاده از تسلیحات اتمی
      آثار استفاده از تسلیحات هسته ای در سطح دریا بسیار متفاوت از استفاده در خشکی است.روسیه، چین، آمریکا هر یک ناوگان دریایی بسیار عظیمی دارند، و میتوانند با یک ضربه هسته ای تمام آنچه دشمنشان در برابرشان قرار داده است را در دریا منهدم کنند، ناوها به درون اوقیانوس غرق میشوند و آثار رادیواکتیو نیز بسیار کم و شاید محو میشود، آب دریا یکی از بهترین جاذب های تشعشعات رادیو اکتیو است و اگر از بمب های هیدروژنی استفاده شود، بدلیل مصرف شدن حجم بالایی از خرج اورانیوم یا پلوتونیومی، آثار تهاجم هسته ای بسیار کمتر خواهد بود. ولیکن هر استفاده از سلاح هسته ای در سطح خشکی مصائب بی پایانی بجای خواهد گذاشت. با وجود سیستم حمل و نقل جدید، یه انفجار هسته ای قوی که شهری را آلوده کند حتی از طریق حمل و نقل بار و یا حتی مسافرت افراد نیز میتواند آلودگی خود را منتقل کند، انتقال از مسیر هوا جای خود دارد. به محاسبه ای استفاده از یک بمب 1مگاتنی علیه فردو که باعث از بین رفتن مواد هسته ای شود، ممکن است آثار رادیواکتیو آن حتی در مرز و هند و چین مشاهده شود.
      بنابراین با وجود کاهش عقلایی استفاده از تسلیحات اتمی در سطح خشکی، همچنان استفاده از این تسلیحات در سطح دریا توجیه پذیر است. بخصوص برای همه کشورهایی که تحت تاثیر سیاست ناوگان جنگی دشمنان خود قرار گرفته اند. یک سلاح هسته ای سبک میتوانند پایان دهنده بسیار توجیه پذیر برای آغاز جنگی از سوی دریا باشد، اما پاسخ آن چه میتواند باشد؟!
      -          ادامه استفاده از تسلیحات سبک؟
      -          ماندن بر پایه اصول اخلاقی همزمان با پاسخی بسیار قویتر بصورت متعارف؟
      -          دادن پاسخ برابر و انتظار بی خیال شدن حریف؟
      -          دادن پاسخی بسیار قوی؟
      -          تسلیم شدن و ندادن هیچ پاسخی؟
      جنگ احتمالات خود را دارد، بعید است کشوری مثل آمریکا 3 ناو هواپیمابر خود را در اثر یک انفجار هسته ای در سطح دریا در یک تهاجم احتمالی در تنگه تایوان از سوی چین، منهدم شده ببیند، و از اقدام متقابلی قدرتمند تر و وسیع تر بهره نگیرد، سایر پاسخ ها مبتنی بر شیوه جنگ بازی و یا احتمالا بعدی هستند، اما چه کسی قادر است بدرستی پیش بینی کند؟ انتخاب استفاده از تسلیحات اتمی به هوش مصنوعی و مدلهای پیش بینی مبتنی بر روانسنجی رهبران واگذار خواهد شد؟!
      با این وجود آنچه مشخص است این کیلوتن نیست که تایین میکند، اقدام بعدی بمب اتمی استراتژیک بشد، یا ماشین روز قیامت، در مثال بالا آمریکا د برابر پایتخت چین را با چندمگاتن هدف قرارداده و البته پاسخ مشابهی هم دریافت کند! این موارد در کتاب کاهن و دیگران بخوبی بحث شده اند. اما استفاده اولیه از این تسلیحات یک انتخاب مبتن بر دوئل هسته ای هستند، استفاده کننده قطعا با سطحی از پیروزی روبرو خواهد شد که میبایست عواقب آن را بپذیرد.
       
       
      تست دریایی راکت ASROC   با قدرت 10 کیلوتن 1962میلادی 
      تصویر از Hans M. Kristensen برگرفته شده از fas.org/
       
      انتخاب مقادیر جذاب
      مقادیر زیر 1 کیلوتن جذابیت های بسیاری دارند.
      -          نخست اینکه سطح پاسخ هسته ای را بسیار محدود نگاه میدارند.
      -          دریافت کننده پاسخ هسته ای میداند که اگر وارد مقادیر بیشتر شود در واقع خسارت بعدی خود را ممکن است بیشتر کند و در هم سطح از پاسخ باقی میماند.
      احتمال استفاده از یک سلاح هسته ای تاکتیکی در این ابعاد بسیار زیاد است، بخصوص ابعاد تنبیهی  و یا تاکتیکی آن بشدت از نظر نظامی قابل قبول است.
      -          از طرفی دشواری های تولیدی آن بیشتر است اما مواد رادیواکتیو کمتری نیاز دارد، و کشورهایی با حجم تولید اورانیوم پایین و تکنولوژی های سطح پایین تر براحتی میتوانند انتظارات هسته ای خود را بدین شکل برآورده سازند
      -          رهگیری انفجارات و آزمایشات در این حد مقداری دشوار است و کشورهای با وسع کم هممیتوانند چنین تسلیحاتی را بیازمایند. بخصوص در سطح دریا
      -          امکان تولید انبوه و استفاده انبوه از آنان وجود دارد.
      -          برای کشورهایی که دارای ابهام هسته ای یا برنامه اقدام سریع هسته ای شرایط بحران دارند، بسادگی دستیافتنی هستند.
      -          در صورت استفاده از این تسلیحات در خشکی، یک بمب یک کیلوتن، همان اثری را دارد که یک بمب 10 کیلوتن خواهد داشت، این بمب ها به هر جا اصابت کنند، آنجا تا مدتها بلااستفاده خواهد ماند.
      در مثال دریا
      با توجه به موارد فوق میتوان ارزیابی کرد که بمب کم توان هسته ای اما در تعداد مناسب بسیار از نظر راهبردی کارگشا تر است تا بمب های با توان بالا. اما شعاع انهدام این بمب ها آنچنان ابعاد کافی ندارد که بتوان با یک بمب در یک فاصله امن از پدافند دریایی کار را تمام شده دید. بلکه انفجار حتما میبایست در مجاور ناو و در محدوده حداکثر 500 متری اتفاق بی افتد. بنابراین چنین تسلیحاتی میبایست کارآمدی خود را به گونه های راهبردی تضمین کنند. بدین منظور در اقدام راهکنشی 6 کلاهک هسته ای 0.5 کیلوتنی میبایست کنار 3 کلاهک پیشگام 300 کیلوتنی به فاصله 10 کیلومتری و یا یک بمب 1 مگاتنی به فاصله 20 کیلومتری شلیک شوند.
      3 انفجار 300 کیلوتن در فاصله ای خارج دسترس پدافند ناوگان دشمن، میتوانند شوکی تولید کنند که  راهگشای 6 انفجار 0.5 کیلوتنی باشند و این شرایط امکان انهدام یک ناوگان سه فروندی از ناوهای هواپیمابر دشمن فرضی را فراهم آورد. بنابراین بدیهی است که از منظر تولید تسلیحات اتمی، تعداد بیشتری بمب کوچک و یا کم اثر تولید شود، سپس از بمب های قویتر در تعداد کمتر بهره جست.

       
      مسیری که باید طی شود
      واقعا نمیدانیم اگر بخواهیم برنامه نظامی هسته ای داشته باشیم، از کجا شروع کنیم و کجا تمام کنیم. چه سناریویی برای زمان و مکان استفاده انتخاب کنیم، چه نقاطی چه میزان قدرت تخریب هسته ای لازم دارند. چقدر سلاح داشتن بازدارندگی را تامین میکند، تسلیحات حامل سلاح هسته ای یک مسئلله هستند، پدافند هسته ای مسئله ای دیگری، تحقیقات هسته ای همینطور. اما یک روند  منطقی برای همه تازه کارهای هسته ای الزاما میبایست طی شود؛
      -          نخست یک بمب تحقیقاتی.
      -          سپس کوچک سازی و بزرگ سازی قدرت انفجار.
      -          در ادامه کاستن از عوارض انفجارو ایجاد انفجار بهینه.
      -           در میانه راه طراحی های مناسب با تسلیحات حامل. کروز، بالستیک، بمب افکن، اژدر و ...
      -          و در پایان راه تولید، تازه آغاز دوره بی پایان نگهداری پر هزینه و پیچیده تسلیحات هسته ای برای استفاده در زمان ها و مکان ها و برد های مختلف.
      با توجه به مثال بالا یک تازه کار هسته ای، برای مدیریت هزینه و مدیریت زمان و مکان دستیابی به سلاح هسته، یا دستیابی به قابلیت فرار هسته ای طرح و برنامه دقیقی داشته باشد.
      مشکل ذخیره اولیه
      هیچ حجمی از ذخایر هسته ای اولیه نمیتواند بازدارندگی لازم را ایجاد کند، بخصوص در زمانی که دشمن خاصی وجود داشته باشد که بتواند میزان پیشرفت، تعداد کلاهک و مکان های تولید را بدقت شناسایی کرده و در ابتدای راه آنرا از کار بی اندازد. وجود چند کلاهک محدود نه تنها بازدارنده نیست، بلکه مسبب آغاز تهاجم، تغییر مسیر به تهاجم هسته ای و در نهایت شکست خوردن دارنده تازه کار است.
      بنابراین یک تازه کار هسته ای 4 راه دارد:
      1.       پنهانکاری؛ برنامه خود را تا رسیدن به ظرفیت مطلوب بازدارنده، از نظر عددی و توانی پنهان نگاه دارد.
      2.       سیاست؛ از ابزارهای سیاسی برای ممانعت از اقدام علیه برنامه هسته ای خود بهره جوید.
      3.       توان نظامی متعارف؛ بقدری در حوزه تسلیحات متعارف و سرعت رسیدن به حد مطلوب موثر عمل کند که فرصت اقدام از دشمن گرفته شود.
      4.       گروگان گیری؛ هسته ای. تهدید استفاده از نخستین سلاح های ساخته شده علیه نزدیک ترین شهر یا پایتخت دشمن.
      تقریبا بسیاری از کشورهای دارنده سلاح هسته ای پس از آمریکا بصورت ترکیبی هر 4 راه فوق را تا آنجا که توانسته اند همزمان پیگیری کرده اند. اسراییل از گزینه های 1 و 2 و 4 بخوبی بهره جسته است. هند و پاکستان، از هر 4 گزینه بهره جسته اند، همینطور کره شمالی که نتوانست برنامه هسته ای خود را پنهان کند و از ابزار سیاسی کافی برای چانه زنی بهره مند نبود توانست بخوبی از گزینه سوم و چهارم بهره گیری کند. آنها ابتدا به توان متعارف موشکی و توپخانه ای بلند برد بسیار وسیعی دست یافتند، که متعاقبا از تهاجم علیه تاسیسات هسته ای خود ممانعت کافی به عمل می آورد، سپس بعد از توسعه متعارف، پایتخت و شهرهای کره جنوبی که دیگر در برابر تهاجم موشکی انبوه راه برای مقابله نداشتند را گروگان گرفتند، به نحوی که حتی استقرار سامانه پدافند موشکی تاد نیز عملا مثمر ثمر به نظر نمی رسید. کشورهایی مثل لیبی و عراق نتوانستند از هیچ از یک 4 گزینه فوق بهره مند شوند، عراق که برنامه هسته ای خود را شروع کرد بلافاصه با تهاجم اسراییل مواجه شد و از آنجا توان نظامی متعارف کافی نداشت، از طرفی نتوانست از ابزارهای سیاسی و دیگر گزینه ها بهره گیری کند شکست را پذیرفت و به یک انتقام گیری سطحی از اسراییل اکتفا نمئد. ایران نیز آگاهانه بدونه انتخاب هیچ یک از مسیر های فوق برنامه نظامی هسته  ای را در حد دانش آن محدود و سپس رها ساخت.

      مسیریابی چگونگی توسعه و کاهش تنش هسته ای
      نتیجه گیری
      یک تازه کار هسته ای میبایست، به دست کم یکصد کلاهک هسته ای با قابلیت ارسال از طرق مختلف دست پیدا کند. و این تعداد با فهم از راهبرد زمان و مکان استفاده پس از دستیابی پنهانی به ذخایر اولیه قابل تنظیم از نظر تقسیم مواد هسته ای و قدرت مورد در تعداد خواهد بود. با این وجود دستیابی پنهانی به این حجم از کلاهک هسته ای که قابل نصب بر روی موشک باشد در زمانی کوتاه امری ناممکن به نظر میرسد.
      یک معادله؛ اگر 10 بمب یک مگاتنی وجود داشته باشند، آنها ماشین روز قیامت یک کشور اتمی با برنامه محدود هستند، و اگر 30 کلاهک 300 کیلوتنی به آن اضافه کنیم، توان هسته آن کشور به سطح راهبردی ارتقا پیدا میکند، و اگر حدود 70 تا 100 کلاهک از زیر یک تا حداکثر 5 کیلوتن وجود داشته باشد برنامه تاکتیکی آن تقریبا کامل شده است. به موازنه راهبردی، و توان تاکتیکی مناسب نیز دست پیدا کرده. اما به محض شروع اولین آزمایش با آنچنان حجمه سیاسی، اقتصادی و تلاش های نظامی مواجه میشود که ممکن است شانس دستیابی کامل به برنامه فوق را از دست بدهد. بنابراین در 4 گزینه فوق؛
      - پنهانکاری محدودیت عملیاتی بالایی دارد،
      - گروگانگیری نیز عواقب سیاسی و اخلاقی وسیعی دارد،
      - ظرفیت بازدارنده متعارف نیز هزینه های بسیار بالایی در برخواهد داشت،
      و نمیتوان این ظرفیت را با وجود برنامه هسته ای آشکار یا حتی پنهان تا حد یک قدرت جهانی شدن بسرعت و با هزینه های کم ارتقا داد، بنابراین "سرعت" در دستیابی به حجم بالای مواد هسته ای برای دستیابی به ظرفیت مناسب تولید بمب مهمترین و قابل ملاحظه ترین فاکتور دستیابی به سلاح هسته ای است. و این برنامه به محض آشکار شدن یک گزینه در برابر مخالفان آن برنامه میگذارد، ممانعت پیش از آنکه دور شود.
      بنابراین سیاست ابهام هسته ای نه تنها در عمل ناکارا به نظر میرسد بلکه موجبات تهاجم را نیز فراهم می آورد. و در برابر یک اقدام زودهنگام علیه برنامه هسته ای کشور تازه کار، وی باید با تمام توان برای سقوط اخلاقی و زدن ضربت متقابل با هر روشی، منجمله بمب های کثیف، شیمیایی، میکروبی و ... آماده باشد.
      مسیر زمانی دستیابی به بازدارندگی هسته ای:
       
       
      وضعیت پیش روی یک مبتدی هسته ای
       
      تهیه شده برای میلیتاری worior@military.ir
      استفاده از مطلب و ایده ها تنها با درج آدرس سایت مجاز است
    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم

      چند روز پیش مطلبی در تاپیک "ایران و کره شمالی ، موشکهای بالستیک و همکاری هسته ای " به یکی از دوستان پاسخی بدین مضمون ارائه کردم :
      "برادر عزیز به نکته بسیار جالبی اشاره فرمودید - مساله ای بارها بنده در مواقع و مناسبتهای مختلف چه در این انجمن و چه در کلاسهای خودم مطرح کرده ام این است که ما در کشور خودمون ( ممکن بعضی خوششون بیاد و بعضی هم ناراحت شوند ) چیزی به اسم تینک تانک های (think tank) هایی که بشینند و 20 ، 30 ، 50 و یا 100 سال آینده را بررسی کنند، نداریم . با تمام احترامی که برای مسئولین قائلم اما تمام زور ما ایجاد یک برنامه ریزی 20 ساله است . تازه همین برنامه هم دستخوش باند بازی های سیاسی و اعمال سلیقه دولتهای مختلف می شه و عملا" چیزی از آن برای اجرا باقی نمونه . من تمایلی ندارم که فقط نیمه خالی لیوان را ببینم ولی متاسفانه ( هرچند بکاربردن واژه متاسفانه در کارهای پژوهشی درست نیست ) چنین چیزی به معنی واقعی کلمه در کشور ما وجود ندارد . مثلا" نویسنده مشهور آلوین تافلر ( که سه گانه مشهورش جنگ و ضد جنگ ، شوک آینده و موج سوم) یک فیوچرلوژیست ( آینده شناس) و برخلاف افواه عمومی که معتقدند ایشان یک جامعه شناس بشمار می رود . من توصیه می کنم شما و دوستان حتما" کتاب جنگ و ضد جنگ ایشان را که در دهه 80 یا 90 نوشته شده را بخوانید و آن را با شرایط الان مقایسه کنید . من خودم بیشتر از 15 بار این کتاب رو خوندم و هرمرتبه که می خونمش چیز بیشتری یاد می گیرم . در حالی که تینک تانک های که در حوزه تمدنی غرب وجود دارند مثل ( رند ، چتم هاوس ، بروکینز و .... ) کارشون صرفا" برای 150 سال آینده است . شاید اگر عمری باقی موند در این زمینه یک تاپیک جامع بزنم ."
       
      بنابراین تصمیم گرفتم که به تدریج اگر خدا خواست اندیشکده های مهم حوزه تمدنی غرب را خدمت عزیزان معرفی کنم ، امیدوارم برای اعضای محترم مفید به فایده واقع گردد و دریچه ای باشد برای اینکه ما در حوزه تمدنی اسلام با الگو برداری و دوری از تقلید ناشیانه و کورکورانه و با بومی سازی چنین مراکزی ، گام بسوی طرح ریزی های راهبردی برای آینده برداریم ، انشا ا... .
      در ضمن عزیزانی که این مطالب را پی گیری می نمایند حتما" نظرات خود را (مثبت یا منفی ) اعلام کنند - باتشکر
       
       
      =============================================================================================================

      بخش یکم :
      اندیشکده بروکینگز

       
       

       
       
      مؤسسه بروکینگز یک اندیشکده آمریکایی است که مقر آن در واشنگتن است. مؤسسه بروکینگز که یکی از قدیمی‌ترین اندیشکده‌های واشنگتن است در امر تحقیقات و آموزش علوم اجتماعی، اصول اقتصاد، سیاست‌گذاری شهری، مدیریت دولتی، سیاست خارجی، اقتصاد جهانی و توسعه، فعالیت دارد. این اندیشکده در گزارش برترین اندیشکده‌های جهان در سال ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ که از سوی دانشگاه پنسیلوانیا منتشر شده، به عنوان بانفوذترین اندیشکده جهان معرفی شد.
      رسالت عنوان شده این مؤسسه “فراهم ساختن نظریه‌ها و توصیه‌های جدید و عملی است که سه هدف را پیش می‌برند: تقویت دموکراسی از نوع آمریکایی؛ پدید آوردن رفاه اقتصادی – اجتماعی، امنیت و فرصت‌های مختلف برای تمام آمریکایی‌ها؛ ایجاد نظام بین‌المللی بازتر، امن‌تر و مرفه‌تر، همراه با همکاری‌های بیشتر.
      مؤسسه بروکینگز می‌گوید اندیشمندان و اعضایش “دیدگاه‌های مختلفی” دارند و خود را یک مؤسسه غیرحزبی می‌داند، اما رسانه‌ها اغلب این مؤسسه را ” لیبرالی متمایل به میانه‌روها ” یا “میانه‌رو” توصیف می‌کنند. در یک تحلیل دانشگاهی که بر سوابق کنگره بین سال‌های ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۲ انجام شد، مشخص شد که سیاستمداران محافظه‌کار تقریباً به اندازه سیاستمداران لیبرال به بروکینگز مراجعه داشته‌اند، و این مؤسسه در مقیاس ۱۰۰-۱ که در آن ۱۰۰ به معنای لیبرال‌ترین امتیاز است، امتیاز ۵۳ را کسب کرده است. در همین بررسی مشخص شد بروکینگز اندیشکده‌ای است که سیاستمداران و رسانه‌های آمریکا بیشترین نقل قول را از آن دارند.

      - موضع سیاسی
      بروکینگز به عنوان یک سازمان غیرانتفاعی خود را یک مؤسسه مستقل و غیرحزبی می‌داند. بررسی‌ای که در سال ۲۰۱۱ در مورد مبالغ اهدایی کارمندان این مؤسسه بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۰ انجام شد نشان داد ۶/۹۷% مبالغ اهدایی سیاسی کارمندان بروکینگز به دموکرات‌ها داده‌شده‌اند و بنابراین بروکینگز را به عنوان مؤسسه‌ای لیبرال توصیف کرد. اما در یک پژوهش دانشگاهی که در سال ۲۰۰۵ انجام شد نتیجه‌گیری شد این مؤسسه میانه‌رو است چون در سوابق کنگره از سال ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۲ سیاستمداران لیبرال و محافظه‌کار تقریباً به یک اندازه به عنوان یک مرجع موثق به بروکینگز رجوع داشته‌اند. روزنامه واشنگتن‌پست مؤسسه بروکینگز را میانه‌رو و لیبرال توصیف کرده است. لس‌آنجلس تایمز قبل از این‌که اعلام کند به نظرش چنین برچسب‌هایی اهمیت ندارند بروکینگز را متمایل به لیبرال‌ها و میانه‌رو توصیف می‌کرد. در سال ۱۹۷۷ مجله تایم، بروکینگز را با عنوان “اندیشکده ممتاز لیبرال کشور” توصیف کرد. نیوزویک این اندیشکده را میانه‌رو می‌داند اما پولتیکو از عبارت میانه‌رو-چپ‌گرا استفاده کرده است. به علاوه گروه جناح چپی ناظر رسانه‌ها به نام بی‌طرفی و صحت گزارش، این مؤسسه را محافظه‌کار می‌داند.
      اما بعضی لیبرال‌ها استدلال می‌کنند علیرغم این‌که این مؤسسه به میانه‌روی متمایل به چپ بودن شهرت دارد، اندیشمندان سیاست خارجی بروکینگز بیش از حد از سیاست‌های دولت بوش در خارج از آمریکا حمایت می‌کردند. متیو ایگلسیاس به عنوان یک وبلاگ‌نویس لیبرال عنوان کرده است مایکل اوهانلون که از اندیشمندان بروکینگز است اغلب با اندیشمندان سازمان‌های محافظه‌کار مانند انجمن امریکن انترپرایز، ویکلی استاندارد و پروژه‌ای برای قرن جدید آمریکایی موافق است. به‌همین صورت، بنجامین ویتس مدیر تحقیقات بروکینگز عضو کارگروه حقوق و امنیت ملی انستیتو هوور محافظه‌کار است. اندیشمندان بروکینگز از جمله مک کلیلان مارک، رون هاسکینز و مارتین ایندیک در دولت‌های دموکرات و جمهوری‌خواه خدمت کرده‌اند.
      اعضای هیئت‌امنای بروکینگز اغلب دموکرات‌های سرشناسی مانند لورا تیسون مشاور ارشد اقتصادی کاخ سفید در دوره ریاست جمهوری بیل کلینتون هستند اما چند جمهوری‌خواه میانه‌رو مانند کنت دوبرستین رئیس سابق امور ستادی در دوره رونالد ریگان نیز عضو این هیئت می‌باشند.

      تاریخچه
      ۱۹۷۹-۱۹۱۶
      بروکینگز در سال ۱۹۱۶ با عنوان مؤسسه تحقیقات دولتی (IGR) تأسیس شد و رسالت آنعبارت بود از “تبدیل شدن به اولین سازمان خصوصی ویژه تحلیل موضوعات سیاست عمومی در سطح ملی”. رابرت اس بروکینگز (۱۹۳۲-۱۸۵۰) که فردی بشردوست بود این مؤسسه را تأسیس کرد. او در ابتدا منابع مالی شکل‌گیری سه سازمان را تأمین می‌کرد: مؤسسه تحقیقات دولتی، مؤسسه اقتصاد، و دفتر آموزش فارغ‌التحصیلان رابرت بروکینگز که وابسته دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس بود. این سه مؤسسه در ۸ دسامبر ۱۹۲۷ ادغام شدند و مؤسسه بروکینگز شکل گرفت.
      در دوران بحران بزرگ، اقتصاددانان بروکینگز پژوهش گسترده‌ای را با مأموریت یافتن از فرانکلین روزولت رئیس‌جمهور وقت انجام دادند تا علل ریشه‌ای رکود را پیدا کنند. هارولد مولتون اولین رئیس بروکینگز و دیگر اندیشمندان بروکینگز بعدها رهبری مخالفت با سیاست جدید (برنامه توسعه اقتصادی فرانکلین روزولت پس از سال‌های بعد از بحران بزرگ در امریکا که در آن کمک به کشاورزی، بازنشستگی و بیمه بیکاری و غیره گنجانیده شده است) را به عهده گرفتند چون فکر می‌کردند چنین اقداماتی مانع بهبود اقتصادی می‌شوند. با ورود به جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۱، محققان بروکینگز با مجموعه‌ای از تحقیقات در مورد تجهیزات قوا توجه خود را به کمک به دولت معطوف کردند.
      در سال ۱۹۴۸ از بروکینگز خواسته شد طرحی برای مدیریت برنامه بهبود اروپا ارائه کند. طرح سازمان‌دهی حاصل تضمین می‌کرد طرح مارشال به دقت و بر مبنایی منظم و عملی اجرا شود.
      در سال ۱۹۵۲ رابرت کالکینز به عنوان رئیس مؤسسه بروکینگز جانشین مولتون شد. او کمک‌های مالی از بنیادهای راکفلر و فورد دریافت کرد که باعث تقویت بنیه مالی مؤسسه شدند. او سازمان را حول مطالعات اقتصادی، مطالعات مدیریت دولتی و برنامه‌های سیاست خارجی سازمان‌دهی کرد. در سال ۱۹۵۷ این مؤسسه از خیابان جکسون به یک مرکز تحقیقات جدید در نزدیکی دوپونت سیرکل در واشنگتن انتقال پیدا کرد.
      کرمیت گوردون در سال ۱۹۶۷ به ریاست بروکینگز رسید. او از بررسی گزینه‌های برنامه بودجه فدرال را در سال ۱۹۶۹ با عنوان “تعیین اولویت‌های ملی” شروع کرد. او برنامه مطالعات سیاست خارجی را نیز توسعه داد تا تحقیقات در حوزه دفاع و امنیت ملی را دربربگیرد. پس از انتخاب ریچارد نیکسون به ریاست‌جمهوری در سال ۱۹۶۸، رابطه بین مؤسسه بروکینگز و کاخ سفید بدتر شد؛ چاراز کولسون مشاور ارشد نیکسون زمانی پیشنهاد سوزاندن و از بین بردن این مؤسسه را مطرح کرد. اما در تمام دهه ۱۹۷۰ به بروکینگز قراردادهای تحقیقات فدرالی بیشتر از حد توان مؤسسه پیشنهاد می‌شد.

      2009-1980
      در دهه ۱۹۸۰، این مؤسسه با محیط رقابتی و از نظر ایدئولوژیکی پرباری مواجه شد. نیاز به کاهش کسری بودجه فدرال و نیز بررسی مشکلات ناکارآمدی دولت و امنیت ملی موضوع تحقیق بسیار مهمی شدند.بروس مک لاری چهارمین رئیس بروکینگز، مرکز آموزش سیاست عمومی را نیز برای برگزاری کنفرانس‌های کارگاهی و گردهمائی‌های عمومی به منظور توسعه مخاطبین برنامه‌های تحقیقاتی تأسیس کرد.
      در سال ۱۹۹۵، مایکل آرماکوست پنجمین رئیس‌جمهور مؤسسه بروکینگز شد و هدایت تلاش برای متمرکز ساختن رسالت مؤسسه در آستانه قرن بیست و یکم را به عهده گرفت. بروکینگز با هدایت آرماکوست چند مرکز تحقیقات بین‌رشته‌ای را ایجاد کرد، مانند مرکز سیاست شهری و کلان‌شهری (که در حال حاضر نام آن برنامه سیاست کلان‌شهری به ریاست بروس جی. کاتز است) که مشکلات شهرها و کلان‌شهرها را مورد توجه قرار می‌داد، و مرکز مطالعات سیاست شمال شرقی آسیا که متخصصان را از کشورهای مختلف آسیایی برای بررسی مسائل منطقه‌ای گردهم آورد.
      استروب تالبوت در سال ۲۰۰۲ رئیس بروکینگز شد. مدت کوتاهی پس از آن، بروکینگز مرکز سیاست خاورمیانه سابان و مرکز جان آل. تورنتون چین را راه انداخت. در اکتبر ۲۰۰۶، بروکینگز تأسیس مرکز بروکینگز-تسینگهوا در پکن را اعلام کرد. در جولای ۲۰۰۷، این مؤسسه ایجاد مرکز اصلاحات خدمات درمانی انگلبرگ به رهبری مارک مک کللان (McClellan) و در اکتبر ۲۰۰۷ ایجاد مرکز بروکینگز دوحه در قطر به رهبری هادی امیر را اعلام کرد.

      - انتشارات
      بروکینگز به عنوان یک مؤسسه، گزارشی سالانه منتشر می‌کند. انتشارات مؤسسه بروکینگز کتاب‌ها و مجله‌هایی را از تحقیقات خود مؤسسه و از نویسندگان خارج مؤسسه منتشر می‌کند. کتاب‌ها و مجله‌هایی که توسط بروکینگز منتشر می‌شوند عبارت‌اند از مقالات فعالیت اقتصادی بروکینگز، آمریکای رها: انقلاب بوش در سیاست خارجی، جهان‌هراسی: مقابله با ترس از تجارت آزاد، هند: قدرت نوظهور، از چشم‌های آن‌ها، تسخیر شاه‌راه، توده‌ها در پرواز و بن‌بست از جمله این نشریات هستند. به علاوه کتاب‌ها، مقالات، گزارشات، یادداشت‌های سیاسی و شرح عقاید توسط برنامه‌های تحقیقاتی، مراکز، پروژه‌ها و عمدتاً توسط متخصصان بروکینگز تهیه می‌شوند.

      - نفوذ سیاسی
      تاریخچه بروکینگز به سال ۱۹۱۶ برمی‌گردد و از آن زمان به ایجاد سازمان ملل متحد، طرح مارشال، و اداره بودجه کنگره کمک کرده و بر سیاست‌های قانون‌زدایی، اصلاحات گسترده مالیاتی، اصلاحات رفاهی، و کمک‌های خارجی تأثیر داشته است. در رده‌بندی سالانه اندیشکده‌ها که توسط فارن پالیسی منتشر می‌شود بروکینگز اولین اندیشکده آمریکا است و در رده‌بندی جهانی اندیشکده‌ها نیز اولین رتبه را دارد. از بین ۲۰۰ اندیشکده برتر آمریکا، تحقیقات مؤسسه بروکینگز به بیشترین میزان در رسانه‌ها عنوان می‌شوند. در یک ارزیابی که در سال ۱۹۹۷ بین اعضای کنگره انجام شد، بروکینگز بین ۲۷ اندیشکده رتبه دوم تأثیرگذاری و رتبه اول اعتبار را به دست آورد. علاوه بر این، بروکینگز و محققان آن در کار خود خیلی به تأثیرگذاری بر جهت ایدئولوژیکی ملت توجه ندارند بلکه مایل‌اند محققانی با صلاحیت مستحکم دانشگاهی داشته باشند. بروکینگز به همراه شورای روابط خارجی و موقوفه کارنگی برای صلح بین‌المللی، معمولاً یکی از صاحب‌نفوذترین نهادهای سیاسی در آمریکا در نظر گرفته می‌شود.

      - مرکز سیاست خاورمیانه سابان
      در سال ۲۰۰۲ مؤسسه بروکینگز، مرکز سیاست خاورمیانه سابان را برای ترویج درک بهتر گزینه‌های سیاسی مقابل تصمیم‌گیرندگان آمریکایی در خاورمیانه تأسیس کرد. مدیریت این مرکز را تامارا کافمن ویتس به عهده دارد.

      - مرکز بروکینگز دوحه
      مرکز بروکینگز دوحه که در قطر واقع است تحقیقات مستقل سیاست‌محور را در مورد موضوعات اجتماعی-اقتصادی و ژئوپلیتیکی که کشورها و جوامع غالباً مسلمان‌نشین با آن‌ها مواجه هستند انجام می‌دهد؛ از جمله این موضوعات رابطه با آمریکا است. این مرکز به طور رسمی توسط شیخ حامد بن جاسم بن جبر آل‌ثانی، نخست‌وزیر و وزیر امور خارجه قطر در ۱۷ فوریه ۲۰۰۸ افتتاح شد. مدیر این مرکز سلمان شیخ است.
      مرکز بروکینگز دوحه در راستای رسالت خود تحقیقات و برنامه‌ریزی‌هایی را انجام می‌دهد که عناصر کلیدی تجارت، مدیریت دولتی، جامعه مدنی، رسانه‌ها و دانشگاهیان را در موضوعات مهم سیاست عمومی در حوزه‌های اصلی زیر درگیر می‌کنند: (i) دموکراتیک کردن، اصلاحات سیاسی و سیاست عمومی؛ (ii) قدرت‌های نوظهور در خاورمیانه؛ (iii) مناقشات و فرایندهای صلح در منطقه.
      ابتکار دفاعی قرن بیست و یکم
      هدف ابتکار دفاعی قرن بیست و یکم (۲۱CDI) ایجاد تحقیقات، تحلیل و توسعه‌ای است که به سه موضوع اصلی می‌پردازند: آینده جنگ، آینده نیازها و اولویت‌های دفاعی آمریکا، و آینده سیستم دفاعی آمریکا.
      ابتکار دفاعی قرن بیست و یکم از اطلاعات حاصل از مراکز منطقه، از جمله مرکز آمریکا و اروپا، مرکز مطالعات سیاست شمال شرقی آسیا، مرکز تورنتون چین، و مرکز سیاست خاورمیانه سابان استفاده می‌کند و این کار ادغام اطلاعات منطقه را امکان‌پذیر ساخته است.
      پی. دبلیو. سینگر نویسنده کتاب سیم‌کشی برای جنگ به عنوان مدیر ابتکار دفاعی قرن بیست و یکم، و مایکل ای. اوهانلون به عنوان مدیر تحقیقات کار می‌کنند. استفان پی. کوهن محقق ارشد و وندا فلبا-براون نیز با ۲۱CDI همکاری دارند.

      - آموزش اجرایی بروکینگز
      در دوران ریاست بروس مک‌لاری بر بروکینگز در دهه ۱۹۸۰، مرکز آموزش سیاست عمومی (CPPE) برای برگزاری کنفرانس‌های کارگاهی و گردهمائی‌های عمومی به منظور گسترش مخاطبین برنامه‌های تحقیقاتی ایجاد شد. در سال ۲۰۰۵، نام این مرکز به مرکز آموزش اجرایی بروکینگز (BCEE) تغییر داده شد و با شروع به کار دانشکده کسب‌وکار الین در دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس، این نام کوتاه شده و به آموزش اجرایی بروکینگز (BEE) تغییر پیدا کرد.

      - تأمین‌کنندگان مالی
      در پایان سال ۲۰۰۴ مؤسسه بروکینگز دارائی‌هایی به ارزش ۲۵۸ میلیون دلار داشت و ۷/۳۹ میلیون دلار هزینه می‌کرد. بودجه این مؤسسه در سال ۲۰۰۹ به بیش از ۸۰ میلیون دلار افزایش پیدا کرده بود. بزرگ‌ترین تأمین‌کنندگان مالی آن عبارت‌اند از بنیاد فورد، بنیاد گیتس، سناتور دیان فینشتاین و همسرش ریچارد سی. بلوم، بانک آمریکا، اکسون موبیل، تراست خیریه پیو، بنیاد مک‌آرتور، شرکت کارنگی، و دولت‌های آمریکا، انگلیس، ژاپن، قطر، جمهوری خلق چین و کلمبیا.

      - ساختمان‌ها
      ساختمان اصلی این مؤسسه در سال ۱۹۵۹ در خیابان ۱۷۷۵ ماساچوست ساخته شد. در سال ۲۰۰۹، بروکینگز ساختمانی را در آن طرف خیابان خرید؛ این ساختمان یک خانه مجلل بود که در سال ۱۹۲۲ توسط خانواده اینگالس براساس طراحی جول هنری دسیبور ساخته شده بود. این ساختمان در حال حاضر دفتر رئیس مؤسسه بروکینگز را در خود جای داده است.

      پایان
      منبع :http://www.eshraf.ir/1522/
    • توسط hamedof
      سلام خدمت دوستان میلیتاری ! با توجه به اینکه سامانه باک توسط آقا سینا معرفی شده ولی من مطلبی در مورد محافظ رادارهای سیستم باک چیزی ندیدم تصمیم گرفتم که نحوه محافظت سیستم باک توسط روسیه رو برای دوستان شرح بدم . سعی می کنم خلاصه و مفید بنویسم .








      همیشه سامانه های راداری فعال در معرض هدف قرار گرفتن موشک های ضد راداری نظیر KH-58 و AGM-88 HARM قرار داشته اند ، بدین منظور شرکت Almaz-Antey روسیه به این فکر افتاد تا برای حفاظت از سیستم های راداری سامانه های پدافند هوایی خود نظیر BUK سامانه ای را طراحی کند تا قابلیت انهدام موشک های ضد رادار را درست در لحظه ی قبل از برخورد دارا باشد .


      بدین منظور این شرکت سامانه ی Gazetchik را طراحی کرد .

      این سیستم متشکل از 4 قسمت اصلی می باشد .





      قسمت اول یک آشکار ساز مستقل از رادار می باشد که وظیفه کشف موشک های ARM را دارد.
      قسمت دوم دیکوی های فرکانس رادیویی فعال هستند .
      قسمت سوم قسمت نیز بخش اقدامات پسیو سامانه به وسیله ی chaff ها و aerosols است .(معمولا 3-4 عدد پرتابگر وجود دارد که تا زاویه 90 درجه از جلو و با دید 360 درجه چف ها قابل پرتاب هستند)
      آخرین قسمت این سامانه هم قسمت ارتباطی با رادارهای محفاظت شده و یا مرکز فرماندهی می باشد .






      نحوه ی کار:

      زمانی که یک ARM به رادار نزدیک میشود ، آشکارساز سامانه شروع به هشدار دادن به مرکز کنترل می کند . سپس مرکز فرماندهی دیکوی های راداری را برای منحرف سازی موشک ایجاد می کند و درست چند ثانیه قبل از برخورد موشک به رادار chaff ها و aerosols از طریق محفظه های به سمت موشک شلیک میشوند و درست روبروی موشک منفجر میشوند و باعث انحراف موشک به پایین میشوند و اینگونه رادارها جان سالم به در می برند ، البته اگر حتی 1-2 ثانیه چف ها دیر شلیک شوند امکان نابودی خود سامانه ضد ARM نیز وجود دارد چون در فاصله بسیار نزدیک به سامانه قرار می گیرند .

      این هم چند عکس از نحوه ی نابودی ARM . (داخل کلیپ این موشک از یک عدد اف 22 شلیک میشود و بعد از اینکه موشک نابود می شود سامانه باک 8 عدد موشک به سمت اف 22 ها شلیک می کنند و هر 3 آن ها رو به درک واصل می کند )




      روی تصویر کلیک کنید تا با بزرنگمایی بیشتری نحوه مقابله رو ببینید...









      فقط برای میلیتاری


      ترجمه : hamedof


      استفاده از مطلب با ذکر نام مترجم و سایت میلیتاری بلامانع است


      منابع:
      http://militaryforce...n-6-98-669.html
      http://pvo.guns.ru/rtv/gazetchik.htm
      http://articles.jane...Federation.html

      *************************
      با تشکر از شما.منتقل شد.
      OPS
    • توسط karmania20152015
      بسم الله الرحمن الرحیم 
      بر فراز کوزوو
       
      عملیات ناتو بر فراز اسمان کوزوو درس هایی تاریخی برای هر علاقه مند به مباحث پدافند دارد ذکر این نکته لازم است بررسی این بخش از تاریخ باعث بروز سوتفاهم هایی نیز شده است ریشه این سوتفاهم ها در تعداد بسیار کم پرنده منهدم شده سرنشین دار از جمله جنگنده ها توسط پدافند هوایی صربها( در مقایسه با تعداد پروازهای انجام گرفته طرف مقابل) و از جهت دیگر نادیده گرفتن همزمان این نکته یعنی قدیمی بودن بخش بزرگی از دارایی پدافندی هوایی صربها میباشد. البته نکاتی مانند مجهز بودن بخشی از این دارایی به سیستم های اپتیکی وحراراتی IR و ناچار شدن تمامی پرنده های ائتلاف به پرواز  در ارتفاع بالای 10,000 ft و یا تلفات نسبتا بالای پهبادهای شناسایی ائتلاف ( بالای 47 فروند) از جمله مواردی هستند که بررسی این بخش از تاریخ نظامی را هیجان انگیزتر میسازد.
      سازمان پدافند هوایی صربستان متشکل از تجهیزات معمول شوروی در دهه 70 الی 80 میلادی بود بخش رو به کاهشی از این تجهیزات شامل سامانه سام-2 بود و تعداد کمی سامانه سام-3 Pechora که به تازگی مدرنیزه نیز شده بودند از دارایی های با ارزش این ارتش به حساب می امد.پیش از شروع جنگ داخلی یوگسلاوی فرماندهی پدافند این کشور دارای 6 باتری سام-2 بود که شامل 40 لانچر تک ریل بود جالب است بدانید تا اوایل سال 1999 تنها 3 باتری از این سامانه عملیاتی و اماده جنگ بود.همچنین 14 باتری سام-3 با 60 لانچر چهار فروندی نیز از  تجهیزات دیگر  یوگسلاوی بود که حدود 50 لانچر عملیاتی تا سال 1999 موجود بود. 
      دفاع هوایی میدانی این نیرو نیز شامل چهار باتری از سامانه سام-6 بود که دوتای انها توسط صربها در منطقه کوزوو مستقر شده بودند تا قبل از شروع جنگ داخلی 70 درصد از این سامانه اماده عملیات بود که این رقم به 25 درصد در طول جنگ داخلی در سال 1999 رسیده بود.این دارایی شامل شش رادار مستقل 1S91 نیز بود که هر رادار چهار لانچر را تغذیه می کرد.که همین امر انعطاف پذیری این سامانه را تا حد زیادی  کم کرده بود.
      در بخش پدافندی کوتاه برد تجهیزات  شامل سامانه های سام-9و سام-10 و سام-13 بود که البته بخش بزرگی از ان سام-9 بود شامل 113 لانچر ان در دهه 70 میلادی تحویل یوگسلاوی شده بود.وحتی موشک نیز تحت لیسانس در داخل کشور تولید شده بود.علاوه بران 17 سامانه سام-13 نیز که نسبتا مدرن تر نیز بودند در دهه80 تحویل این کشور شده بود که برخلاف  سام-9 از قابلیت تفکیک هدف از فریب دهنده های حرارتی نیز برخوردار بود.در کنار این سامانه ها صربها در تلاشی داخلی موشکهای هوا- هوا حرارتی ساخت شوروی از جمله موشکهای ار73 و ار 60  را نیز در قالب سامانه های زمین به هوا  برروی ارتفاعات مهم تحت عنوان Pracka  (تیرکمان)استفاده میکردند و حتی بعدها ادعای موفقیت موشک ار73 در انهدام هدف نیز اعلام شد که البته اسناد قابل دفاعی برای ان منتشر نشد.
      پایان بخش-1

      نصب موشکهای ار73( تصویر بالا) و ار 60 (تصویر پائین) روی خوردو زرهی Praga M53/59  توسط مرکز تحقیقات دفاعی و مرکز تست نیروی هوایی یوگسلاوی 

      منابع http://pvo.guns.ru/russia/index5.htm
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.