nasirirani

پیشرانه های هوایی پارسی ، تاپیک جامع بررسی و تحلیل پیشرانه های هوایی ایرانی

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

در تصویر زیر «موتور دوم» به معنای دومین نمونه تولیدی موتور اوج هست؟

اگر اینطوره پس در هواپیمای قاهر چه نوع موتوری استفاده شده؟

vlcsnap-2018-08-21-11h15m44s500.jpg

  • Upvote 5
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
12 hours قبل , GAHERRRR گفت:

البته فک نکنم موتور یه موشک با پهپاد جور در بیاد حداقل خود همون موتور  فک کنم موتور موشک عمر عملیاتی محدودی داشته باشه در حالی که برای پهپاد عمر عملیاتی زیادی باید درنظر داشت 

موتور طلوع احتمالا عمری کمتر از موتور kh55 داره چون برد موشک هایی که درشون نسب میشه کمتر است ولی در پهباد هم استفاده میشه. البته حرف شما کلا درست است ولی وقتی موتور دیگری در دسترس نباشه این کار رو میکنند. در این حالت ممکن است چند روش استفاده بشه

1- بعد از چند ماموریت موتور را تعویض میکنند

2- ممکن است با تعویض مواد مورد استفاده در بعضی از بخش های موتور و یا کاهش تراست موتور عمر موتور را طولانی تر کرده باشند. به عبارتی با بررسی قسمت هایی که دارای عمر کوتاه هستند شناسایی و از مواد با مقاومت بیشتر استفاده میشه و کاهش تراست هم با کاهش دمای خروجی از محفظه احتراق صورت میگیره که باعث کاهش دما در همه جای موتور کاهش دورکمپرسور و توربین میشه که کلا استهلاک موتور را کاهش و عمر انرا زیاد میکند البنه تراست هم کم میشود

  • Like 1
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
4 minutes قبل , ghiam گفت:

موتور TJ-100 در ایران مهندسی معکوس شده است و به نام طلوع 10 تولید می‌شود.

 

 

یا احتمالا هدفمند مدلی ارسال شده که دارای موتوری است که از بازار قابل تهیه هست و هیچ کس نمیتونه (خرید رسمی) به ایران منتسبش کنه بدون سختی! و از موتورهای داخلی بهره گرفته نمیشه در این نوع از صادرات!

یا واقعا خطوط تولیدی یمنی ها حالا با کمک امدادهای! پنهانی است که بحث خرید و مونتاژ و تست هم در همون یمن انجام میگیره و متکی به بازار قطعات و تجهیزات کشور مبدا نیست. یک جور تولید ملی-وطنی.

  • Like 1
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 16 مهر 1398 در 19:14 , bds110 گفت:

2620179.jpg

بر 21 فروردین 1398 در 04:47 , Msebr گفت:

 

 

ایشون همون اقایی هستن که تو برنامه ثریا کارشون رو برروی موتورهای جت نشون دادن

  • Like 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 26 مرداد 1398 در 15:09 , sasasasa گفت:

اخباری منتشر شده در رابطه با اینکه یک هواپیمای جنگنده سنگین رو نمایی خواهد شد. همینطور  اخباری در رابطه با موتور هوایی جدید

https://www.mashreghnews.ir/news/984618/در-آستانه-ساخت-موتورهای-هواپیما-و-بالگردهای-روز-دنیا-قرار-داریم

https://www.mashreghnews.ir/news/984445/اس-۳۰۰ایرانی-در-راه-است

 

 

 

به نظر من این جنگنده یکی از 2 گزینه زیر است

1- شاید با توجه به اینکه تحریم های نظامی ایران ذیل برجام در حال اتمام است روسیه میخواهد به قول خود مبنی بر انتقال تکنولوژی سوخو 30 عمل کند

2- احتمال 2 اینکه شاید روسیه موتور یا تکنولوژی موتور al31 را که موتور سوخو 30 است میخواهد به ما بدهد. این موتور قابل تطبیق با اف 14 است. شاید اف 14 با موتور و اویونیک و رادار جدید رو نمایی شده و بتدریج بومی سازی شود

 

اگر گزینه دوم هم باشد خبر خوبی است. پلتفرم اف 14 زمینه توسعه دارد. موتور al31 از tf30  قویتر است و منجر به چالاکی بیشتر اف 14 میشود.  کافی است در مراحل بعد بر کاهش سطح مقطع رادارای ان کار کنند

 

شایعاتی که به نسبت احتمال دارد واقعی باشند و من از چند منبع تا حدی موثق شنیدم این است که شرکت مپنا میخواهد وارد کار تولید موتور جت شود. اگر این خبر درست باشد از نظر نظامی خبر خوبی است چون این شرکت سال ها توربین گازهای زیمنس را ساخته و تکنولوژی موتور جت به توربین گاز بسیار نزدیک است و احتمالا از عهده ساخت موتور بر می ایند. و در اینده نه خیلی دور شاهد ساخت یک موتور توربو فن سنگین در کشور خواهیم بود. ولی از نظر نیروگاهی خبر بدی است. چون اگر این خبر درست باشد شرکت زیمنس دیگر حتی با رفع تحریم ها با مپنا کار نمی کند در حالیکه مپنا برای ادامه بقا به شدت نیازمند دریافت تکنولوژی توربین گازهای جدید کلاس F است. احتمالا حدس من این است که موتور فوق هم یا RD33  یا AL31 باشد. که امیدوارم دومی باشد. شاید هم فکری به حال دور زدن قضیه کرده اند. مثلا یک شرکت دیگر تاسیس کنند و عده ای کارشناس توگا را به ان شرکت فرستاده اند. یعنی مپنا رسما واردئ قضیه نشود. 

  • Like 2
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

طرف ( مسول نظامی ما ) می گه ما یرای یاسین می خواستیم موتور بخریم ، بهمون نفروختن ....

بعد دوستان گمانه زنی در مورد تولید تحت لیسانس یا انتقال فناوری موتور توربوفن میگ ۲۹ و سوخو ۳۵ می کنند ؟!

 

فازتون چیه ؟!

  • Like 1
  • Upvote 6
  • Downvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
48 minutes قبل , Ghalam گفت:

طرف ( مسول نظامی ما ) می گه ما یرای یاسین می خواستیم موتور بخریم ، بهمون نفروختن ....

بعد دوستان گمانه زنی در مورد تولید تحت لیسانس یا انتقال فناوری موتور توربوفن میگ ۲۹ و سوخو ۳۵ می کنند ؟!

 

فازتون چیه ؟!

 

اگر منظورتون من هستم من نگفتم تولید تحت لیسانس. من منظورم این بود که این موتورها را مهندسی معکوس کنند. شرکت توگا مپنا سازنده توربین گاز است. و تکنولوژی تولید را به بهترین وجهی دارد. تکنولوژی موتور هواپیما نیز به توربین گاز خیلی نزدیک است. من زمانی در دوره دانشجویی تو صنعت  موتورهای توربینی وزارت دفاع کار میکردم. اونحا موتور طلوع و موتور هواپیمای اف 5 را میسازند. از توگا مپنا هم بازدید کردم. واقعا فاصله زمین تا اسمان است. منظورم امکانات توگا و دانش توگا بسیار بالاتر است. به نظر من اگر توگا مپنا کمک کند امکان ساخت یک موتور توربو فن در کشور است ولی خود شرکت مپنا بعدا دچار مشکل میشود. چون دچار تحریم میشود. کافی است برید یک نیروگاه سیکل ترکیبی مثل پرند کنار توربین گازهای ساخت توگا بایستید. بالاای صد مگاوات توان دارد ولی کاملا بی صدا کار میکند. اصلا انگار خاموش است. به نظر من توگا توان این کار را دارد

  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 22 مهر 1398 در 01:29 , bds110 گفت:

photo_2018-12-29_14-48-49.jpg

خوبه چند نکته درمقایسه با موتور قبلی که داشتیم و جوابش رو هم پس داده بود یعنی طلوع4 میکنم

نکات جالب مصرف سوخت

مصرف ویژه حدود 0.058 در هر ثانیه که حدودا میشه 0.1276 پونددر ثانیه به ازای هر نیوتن یا  مصرف سوخت ویژه معادل با 1.24 پوند به ازای هر پوند رانش به دست میاد (موتور رانش کلی معادل با 1650نیوتن یا 370 پوند داره) 

درمقایسه با موتور طلوع 4 

که مصرف سوخت ویژه اش 1.3 کیلوگرم به ازای هر daN هست که میشه حدود 0.286 کبلوگرم به ازای هر نیوتن رانش یا 1.27 پوند به ازای هر پوند

این موارد و واحدها رو گفتم که هرکس با هر مقیاسی راحتتره و تو ذهنش هست سنجش کنه

مصرف به مقدار ناچیزی کمتر شده

عمر دومین نکته اس که با توجه به اینکه موتور دوم کوچکتر شده و خنک سازی سختتره و هم میزان airflow کمتره اما عمر 50 ساعتی داره که در مقایسه با موتور طلوع 20 ساعتی رقم خوبیه 

مقایسه ای هم با موتور tj100 هم بخوام بکنم هرچند عمر این موتور رو نمیدونم اما موتور tj100 مصرف ویژه 1.13 پوند در هر پوند رانش داره هرچند موتور ما حتی از موتور tj150 هم توان بیشتری داره

  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
23 hours قبل , bds110 گفت:

 

https://www.aparat.com/v/E2Ise

 

  EKEdsaTW4AA3WtA.jpg

 



خوب این موتور توربوفنه

حدود هزار پاوند تراست تولید می‌کنه

کنترل گر الکترونیکی داره

مصرف سوخت ویژه حدود 0.84 lb/lbf داره

کافیه رو یه موشک کروز نصب بشه

همین الان باید منتظر چیزی مثل تاماهاوک عربی باشیم.

هرچیزی که داشتیم و نقطه قوت بود رو دارن بهش میرسن و نقطه ضعف ماهم هنوز نقطه ضعفه

سناریوهای دوستان هم درمورد حمله های پرتعداد رو که یک طرفه در نظر میگیرند رو هم از همین الان برای عربستان هم در نظر بگیرید.

معلوم نیست بچه های ما این چندسال با موتور طلوع چه کار میکردن؟

یا چرا بعد از کپی برداری موتور اف۵ مشتقات توربو فن و توربو پراپ ازش ندیدیم.

 

  • Like 2
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

همیشه در منابع غربی گفته میشه که نور و قادر تحت لیسانس چین ساخته میشه.  برای ساخت نور موشک C802 مهندسی معکوس شده ولی تحت لیسانس ساخته نمیشود. موتور ان طلوع 4 بوده که خود چینی ها هم انرا از یک طرح فرانسوس مهندسی معکوس کرده اند. الان در موشک های ما از موتور طلوع 5 استفاده میشود که فکر میکنم از اضافه کردن یک مرحله به کمپرسور طلوع 4 و افزایش  نسبت فشار حاصل شده و یک طرح ایرانی به حساب می اید.

در مورد تناژ ناو های ایرانی به نظر من این بستگی به این دارد که نیروی دریایی چه هدفی را دنبال کند. اگر هدف خلیج فارس باش به نظر من این دریا با توجه به عرض کم ان اصلا مناسب برای ناوهای جنگی نیست. با استفاده از پرتابگرهای ساحلی موشکی اعم از پدافندی و ضد کشتی و رادارهای ساحلی و شناورهای تندرو میتوان کل انرا پوشش داد.  ناوهای 3000 تنی در کلاس هرمز مناسب  و کافی برای تسلط بر دریای عمان و شمال اقیانوس هند هستند. ناوهای سنگین تر مثلا 7000 تن یا بالاتر به مانند ناوهای امریکایی مناسب برای اقیانوس و ارسال ناو به مناطق بسیار دور از سرزمین مادر هستند  که ناو پشتیبانی ندارد و باید مجهز به موشک های دوربرد و حتی امکانات حمله به سرزمین دشمن باشد. ظاهرا نداجا در بلند مدت دنبال چنین هدفی است. ولی من فکر میکنم حتی در صورت ساخت ناوشکن های سنگین بدون ناو هواپیما بر ان ناو هر  چقدر هم مجهز باشد در مناطق دور دست اسیب پذیر است.  تناژ مناسب برای نیروی دریایی ایران همان ناوهایی در  حد 3000 تن یعنی هرمز است مگر زمانیکه ناوهواپیما بر و هواپیماهای مناسب داشته باشیم. البته  حتی این کلاس از ناوها هم در مناطق نزدیک به سواحل ایران بدون یک نیروی هوایی قدرتمند اسیب پذیر هستند که امیدواریم تا زمان ساخت این ناوها، نهاجا نیز تکان جدی خورده باشد.

 

ویرایش شده در توسط sasasasa
  • Upvote 12

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط kingraptor
      تاریخچه
      در سال 1974 وزیر دفاع وقت آمریکا خواستار تجدید نظر در هواپیماهای جنگی و القای پروژه هواپیمای تاکتیکی مافوق صوت برای جانشینی هواپیمای اف-4 شد، هواپیماهایی که بتوانند در نیروی هوایی کشورهای عضو ناتو نیز مورد استفاده قرار گیرند. قبل از این تصمیم کمپانی مک دانل داگلاس بطور متوالی شروع به تولید هواپیمای پیشرفته اف-15 نمود، منظور از ساخت این هواپیما حفظ برتری در نبردهای هوایی مقابل هواپیماهای میگ - 23 شوروی بود.

      اف-15 هواپیمای موفقی در مقابل هواپیماهای روسی شد و رکوردهایی کسب کرد. از جمله (حمل سلاح بیشتر ، برد پروازی ، همچنین سرعت اوج‌گیری نسبت به هواپیماهای روسی مشابه‌اش. به دنبال آن شرکت هوافضایی جنرال دینامیکز (General Dynamics) شروع به ساخت مدلهای آزمایش مدرنترین و پیشرفته‌ترین هواپیمای شکاری سبک تاکتیکی به نام اف - 16 نمود.



      مراحل آزمایش
      مدلهای آزمایشی این هواپیما تحت عنوان وای اف - 16 تولید و به مدت 10ماه بر روی آن آزمایشات زیادی انجام شد و این هواپیما تمام مراحل آزمایش را با موفقیت به پایان رساند. پس از پروازهای آزمایشی خلبان هواپیما از سیستمهای کنترل آتش ، دستگاههای ناوبری ، سرعت عمل در مانورها و قبلیتهایی در بدست آوردن سرعت و سقف پرواز اظهار رضایت کرده و موفقیتهایی را به دست آورد. جمعا هواپیمای وای اف-16 ، 286 پرواز آزمایشی انجام داد. طبق آزمایشات اف - 16 کارایی انجام هر ماموریتی در هر نوع شرایط آب و هوای را دارا می‌باشد.

      بی‌نظیر بودن هواپیمای اف - 16 در کلاس شکاریهای سبک
      وزن اف - 16 نصف وزن اف-4 (فانتوم) است. از جمله شعاع گردش اف - 16 نصف اف-4 است و همچنین اف - 16 در نوع خود قابلیتهای حمل سلاح ، نبردهای هوایی و حمله به مواضع زمینی نظیر ندارد. در این هواپیما از سیستم‌های پیشرفته و پیچیده‌ای برای ایجاد برتری نسبی هوایی استفاده شده است.

      دستگاه هدآپ یا سایت (Head up-Sight)
      این دستگاهها عمل نشانه‌روی و قفل کردن رادارها را روی هدف انجام می‌دهند. به گونه‌ای طرح‌ریزی شده که هدف‌یابی و پرتاب موشکهای هوا به هوا و هوا به سطح را بدون هیچ‌گونه اشکالی و با کمترین زمان با ضریب دقت 90% ، یعنی سریع‌تر از هر هواپیمای مشابهی عمل می‌کند.

      دستگاههای ارتباطی و ناوبری
      دستگاهها و کانالهای بسیار مدرن و پیچیده‌ای در اف - 16 بکار رفته است که قادر به فرستادن و دریافت طول موجهای مختلف و رفع اختلالات کانالهای ارتباطی هستند. این دستگاهها شامل سیستم‌های ارتباطی VHF و UHF هستند که در هنگام پرواز کور و اضطراری بدون دید اجازه فرود در هر باندی را به خلبان می‌دهد. دستگاه IFF کار تشخیص دوست از دشمن و کاهش گمراهی هواپیما را انجام می‌دهد و در سیستم جدید ناوبری اف-16 که دستگاه ILS است که به هواپیما اجازه برخاستن سریعتر در مدت کمتر از 5 دقیقه را می‌دهد.

      رادار هواپیما
      پوشش رادار در اف - 16 بگونه‌ای متمایز از دیگر رادارها ، که قادر است 80 درصد از پوشش هوایی را در اختیار خلبان قرار دهد.

      موتور هواپیما
      موتور هواپیما توربوفن اف - 100 پی‌دبلیو - 100 ساخت پرت اندوتینی است که قادر به تولید کششی برابر 11340 کیلوگرم همراه پس سوز و کشش استاتیکی معادل 7711 کیلوگرم می‌باشد که در آن سیستم‌های زیر بکار رفته است :



      ژنراتور سی‌دی‌اس (CDS)
      درایو گیربکس متحرک فرعی
      پمپ هلی هیدرولیک دوبله (دوتایی)
      سیستم بجریان انداختن سوخت جهت
      ابعاد هواپیما
      مساحت بال 28 متر مربع ، فاصله دو نوک بال بدون موشک 9.4 متر ، موشک سایدویندر 10 متر ، زاویه لبه حمله بال 40 درجه و طول هواپیما 14.63 متر ، ارتفاع 5 متر ، فاصله بین ارابه‌های اصلی فرود و ارابه دماغ هواپیما 4 متر ، فاصله بین دو ارابه اصلی 2.387 متر می‌باشد.

      وزنهای هواپیما
      وزن هواپیما همراه سوخت داخلی 10056.6 کیلوگرم ، وزن هنگام بلند شدن 10419 ، کیلوگرم وزن کل هواپیما 14970 ، حداکثر وزن تسلیحات حمل شونده در قسمت خارجی هواپیما 6885.6 کیلوگرم ، وزن خالی هواپیما 6900کیلوگرم.

      تسلیحات
      تسلیحات هواپیما شامل مهمات مختلفی برای ماموریتهای هوا به هوا و هوا به سطح مورد استفاده می‌شود.

      توپ ام - 16 الی 20 میلیمتری ولکان که در سمت چپ کابین خلبان می‌باشد.
      موشکهای برد کوتاه آی ام 9 (سایدویندر) و موشکهای برد متوسط ای آی ام-7 (اسپارو) برای نبردهای هوایی
      تجهیزات سیستم اختلال الکترونیک در رادارهای دشمن (ECM)
      دارای قابلیت حمل بمب‌های از نوع ام کی-28 و ام کی-84 انواع بمب‌های شیمیایی ، خوشه‌ای و ناپالم و راکت . قادر بحمل موشکهای هوا به زمین و هدایت‌شونده تلویزیونی (AIM-65) برای حمله به مواضع زمینی
      اف-16 قادر به حمل یک بمب تاکتیکی اتمی برای حملات هسته‌ای است.
      قابلیتها
      اف - 16 دارای حداکثر سرعتی معادل 2+ برابر صوت ، در ارتفاع 9340 متری ، قادر به بدست آوردن سرعتی معادل 1.6 برابر صوت و همچنین دارای سرعت 1.2 برابر صوت (سرعت صوت برابر با 1224 کیلومتر در ساعت) در سطح دریان می‌باشد.
    • توسط EBRAHIM
      General Electric J85




       
      پيشرانه J-85 ساخت جنرال الکتريک يک موتور کوچک تک شفتي توربوجت ميباشد،مدل هاي نظامي آن داراي قدرت رانشي برابر 13 کيلونيوتن در حالت خشک و 22 کيلونيوتن در حالت پس سوز است.اين پيشرانه بسته به مدل و تجهيزات اضافي بين 300 تا 500 پوند وزن دارد و يکي از بهترين پيشرانه هاي توربوجت دنيا از نظر نسبت تراست به وزن ميباشد .اين موتور ساخت جنرال الکتريک يکي از پرکاربرد ترين پيشرانه هاي نظامي ايالات متحده از نظر خدمت است و حدود 17 ميليون ساعت در سرويس بوده است.نيروي هوايي ايالات متحده امريکا جهت ادامه استفاده از J85 مدلي با نام CJ610 را طراحي کرد که مشابه مدل قبلي بوده اما از پس سوز بي بهره است.در اين مدل فن عقب براي بهبود مصرف سوخت بهينه سازي شده است.




       
      موتور J85 در اصل براي دام پرنده غولپيکر ADM-20 Qual ساخته شده بود.اين دام پرنده عظيم از هواپيماي B-52 پرتاب ميشد و ميتوانست تا مسافت بلندی پرواز کند و رادارهاي پدافند ضدهوايي سام-2 روسي را کاملا از هدف اصلي گمراه کند.بنابراين درخواستي مبني بر توليد يک موتورکوچک داده شد که بتواند نيروي موردنياز يک جت کوچک همانند آرمسترانگ سايدلي وايپر ساخت انگلستان را فراهم کند.با توجه به اينکه اين پيشرانه براي يک دام پرنده بود نيازي به استفاده از مواد با کيفيت براي ساخت آن نبود.اگر چه که آزمايش هاي آن موتور بر روي دام پرنده با موفقيت همراه بود اما نمونه هاي با کيفيت تري از آن براي هواپيماهاي T-38 , F-5 , Candair CT-114 و A-37 Dragonfly هم ساخته شد.اخيرا هم جهت استفاده در نوعي هواپيماي امريکايي حمل کننده فضاپيما استفاده شده است.




       
      این موتور نسبت به سایر پیشرانه های جت،جزئ گوچکترین ها محصوب میشود،قطر دهانه آن حدود نیم متر و طولی حدود 1 متر دارد.با استفاده از کمپرسور جریانی دومحوره هشت مرحله ای میتواند با بهره گیری از دوموتور تایگر به تراستی معادل 13 کیلونیوتن در حالت خشک و مقدار بیشتری با پس سوز دست یابد.همچنین میزان مصرف سوخت آن در حداکثرقدرت بدون پس سوز و در سطح دریا حدود 1400 لیتر (400 گالن امریکایی) بر ساعت است.در ارتفاع و سرعت کروز این مقدار به 400 لیتر بر ساعت میرسد.مدلهای بسیاری از این پیشرانه ساخته شد...
      ================
      مدلها همراه با میزان رانش:
      J85-GE-1 - 11.6 kN
      J85-GE-3 - 10.9 kN
      J85-GE-4 - 13.1 kN
      J85-GE-5 - 16 kN
      J85-GE-5A - 17.1 kN
      J85-GE-13 - 21.6 kN
      J85-GE-15 - 19 kN
      J85-GE-17A - 12.7 kN
      J85-GE-21 - 22 kN
      ===============





      ==============
      هواگرد های استفاده کننده:
      ّFairchild C-123 Provider
      Conadair CL-41 Tutor
      Cessna A-37 Dragonfly
      Fiat G-91Y
      North American T-2 Buckeye
      Northrop F-5 Tiger
      NOrthrop T-35 Talon
      Sab 105
      Scaled Composites White Knight
      American Challenge Water Speed Record (قایق پرسرعت رکوردشکن که دوعدد استفاده میکرد.)
      ===============
      ویژگی های عمومی
      نوع: توربوجت سوپرسونیک
      طول: 130 سانتی متر (بسته به مدل)
      قطر:45 سانتی متر
      وزن خشک: 400 پوند (بسته به مدل)
      قطعات
      کمپرسور: 8 مرحله ای (9 مرحله ای در مدل 21 )
      محفظه احتراق: چرخشی
      توربین: دو مرحله
      عملکرد
      حداکثر رانش: در مدلهای اولیه 14 کیلونیوتن و در مدلهای جدید 20 کیلونیوتن
      نسبت تراست به وزن: 7.5:1 در مدل 21

      =========
      عکسهای برگزیده:







      نویسنده: ابراهیم چنعانی
      در صورت استفاده از این مطلب،درج نام نویسنده و لینک سایت میلیتاری الزامی است.
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.