FLANKER

تحلیل و پیگیری تحولات قفقاز ( آذربایجان- ارمنستان -گرجستان )

Recommended Posts

بر 21 آبان 1399 در 06:09 , airborn گفت:

تصور شما از صحنه به شکل عجیبی با واقعیات تفاوت داره! شما هنوز هم اعتقاد دارید ارتش آذرایجان "اشغال" کرده نه بازپس گیری! آذربایجان مرز هیچ کشوری رو اشغال نکرد بلکه خاک خودش رو بازپس گرفت! این وسط جمهوری خودخوانده آرتساخ نابود شد که اونم هیچ کشوری به رسمیت نشناخته بود نه سازمان ملل و نه حتی خود ارمنستان! شما میگی ایران نباید اجازه میداد ارتش آذربایجان خاک خودش رو در جنوب قره باغ پس بگیره! اینکار نه تنها سودی برای ما نداشت بلکه هیچ دلیل محکم و منطقی هم وجود نداشت که باعث مصونیت ما در برابر فشار جامعه جهانی و مردم منطقه بشه! شاید ما میتونستیم به بهانه برخورد راکتها به داخل خاک خودمون نیرو وارد قره باغ کنیم و هر دو طرف رو عقب بزنیم و موقتا منطقه حائل تشکیل بدیم ولی در نهایت مجبور به ترک اون منطقه و واگذاری به آذربایجان بودیم و این کار در عمل به معنای حمایت میدانی از ارتش آذربایجان علیه ارمنستان بود!! حالا موقعیت ژئوپولتیک ما چجوری زیر سوال رفت!؟ مگه جنوب ارمنستان اشغال شد!؟ مگه آذربایجان بخشی از مرز مارو اشغال کرد!؟ من واقعا متوجه نمیشم چرا شما فکر می کنید موقعیت ژئوپولتیک ما و یا امنیت مرزهای شمال غرب ما در گرو اشغال بودن قره باغ بوده!؟  با اینکه برای نشان دادن عدم انفعال و قدرتنمایی اینهمه نیرو لب مرز مستقر شد ولی به نظر من هم این واکنش بسیار دیر انجام گرفت و بهتر بود در اول ماجرا نیروی قابل توجهی به مرز تزریق میشد! چیزی که باعث شکست ارمنستان شد عدم شناخت و عدم آمادگی در برابر تهدیدات و تسلیحات جدید میادین نبرد بود نه سستی در حمله پیشدستانه به طرف مقابل! قیاس ایران و ارمنستان در این سطح قابل بحث هست که ایران برای مقابله با تهدیدات نوین کاری انجام داده یا نه! 

 ما در مورد مسائل نظامی و استراتژیک و ژئوپلتیک حرف می زنیم و نه اعتقادی. بین دیدگاه های ما 180% تفاوت وجود داره و نتیجتا نظرمون هم کاملا با هم زاویه خواهد داشت.  وقتی ما مرزمون رو در اختیار کشور همسایه می زاریم که متحد درجه اول اسرائیل و همچنین تروریست های تکفیریه باید انتظار وقایع بدتری رو داشته باشیم که حاکم ترکیه برای ما تدارک دیده. از اول جنگ که پرستوهای ارتش جمهوری که از مرزهای ما نگذشتند. کلی پهپاد ساخت اسرائیل و.. بود از جمله هاروپ. اگه این انفعال ادامه می کرد چه بسا پهپاد بیرقدار و اف 16 هم کم کم مهمون همیشگی این لاین هوایی می شدند. کم خمپاره و موشک به روستاهای مرزی ما خورد؟ در این مناطق زخمی ندادیم؟ کم به دو طرف هشدار دادیم؟ حتما خطر در بالاترین حدش وجود داشته که لشکرهایی از ارتش و سپاه جمهوری اسلامی ایران در این مناطق وجود داشته پس یقینا تصور شما از صحنه به طور عجیبی فرق داره.خیلی کارهارو ما می تونستیم انجام بدیم: تعداد زیادی پهپاد از همه نوع رو شکار کرده و در صورت گستاخی طرفین یا طرفینی که تعمدا این گستاخی رو انجام دادند حتی پایگاه اونهارو هم بکوبیم.  اگه قرار باشه دیگه روی مرزهامون سیطره نداشته باشیم که کلاه ما پس معرکه است و پالش ضعف و انفعال رو به دشمنان شمال غربی مون ارسال می کنیم که متاسفانه در ابتدای کار ارسال شد ولی بعد با تعهیداتی در مرز از پیشرفت این توطئه جلوگیری شد. اگر کسانی این امر رو خوش دارند، حقیقتا بنده باهاش موافق نیستم و خیلی های دیگه هم هستند که این عقیده رو دارند. دلایل شکست ارمنستان خیلی مفصله و اگه در ادامه مجالش بود در یک پست مستقل به اون بپردازم.

 

 

مقاله ای کاربردی و جالب در باب جنگ بین آذربایجان و ارمنستان

ویرایش شده در توسط aminf14
  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
4 hours قبل , aminf14 گفت:

 ما در مورد مسائل نظامی و استراتژیک و ژئوپلتیک حرف می زنیم و نه اعتقادی. بین دیدگاه های ما 180% تفاوت وجود داره و نتیجتا نظرمون هم کاملا با هم زاویه خواهد داشت.  وقتی ما مرزمون رو در اختیار کشور همسایه می زاریم که متحد درجه اول اسرائیل و همچنین تروریست های تکفیریه باید انتظار وقایع بدتری رو داشته باشیم که حاکم ترکیه برای ما تدارک دیده. از اول جنگ که پرستوهای ارتش جمهوری که از مرزهای ما نگذشتند. کلی پهپاد ساخت اسرائیل و.. بود از جمله هاروپ. اگه این انفعال ادامه می کرد چه بسا پهپاد بیرقدار و اف 16 هم کم کم مهمون همیشگی این لاین هوایی می شدند. کم خمپاره و موشک به روستاهای مرزی ما خورد؟ در این مناطق زخمی ندادیم؟ کم به دو طرف هشدار دادیم؟ حتما خطر در بالاترین حدش وجود داشته که لشکرهایی از ارتش و سپاه جمهوری اسلامی ایران در این مناطق وجود داشته پس یقینا تصور شما از صحنه به طور عجیبی فرق داره.خیلی کارهارو ما می تونستیم انجام بدیم: تعداد زیادی پهپاد از همه نوع رو شکار کرده و در صورت گستاخی طرفین یا طرفینی که تعمدا این گستاخی رو انجام دادند حتی پایگاه اونهارو هم بکوبیم.  اگه قرار باشه دیگه روی مرزهامون سیطره نداشته باشیم که کلاه ما پس معرکه است و پالش ضعف و انفعال رو به دشمنان شمال غربی مون ارسال می کنیم که متاسفانه در ابتدای کار ارسال شد ولی بعد با تعهیداتی در مرز از پیشرفت این توطئه جلوگیری شد. اگر کسانی این امر رو خوش دارند، حقیقتا بنده باهاش موافق نیستم و خیلی های دیگه هم هستند که این عقیده رو دارند. دلایل شکست ارمنستان خیلی مفصله و اگه در ادامه مجالش بود در یک پست مستقل به اون بپردازم.

 

 

مقاله ای کاربردی و جالب در باب جنگ بین آذربایجان و ارمنستان

کاری که ترکیه در عراق و سوریه کرد منتظر نموند و به بهانه های مختلف و واهی(امنیت مرزاش مثلا) وارد خاکشون شد و پایگاهاشون رو زد و جاشون رو گرفت.حالاشما حساب کن اگر اینقدر پهپاد و خمپاره می خورد تو ترکیه اعلان جنگ کلی می کرد

  • Like 1
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

یکی از نکاتی که در این جنگ باید به ان توجه کرد اثر روانی این حرکت و تسلیحات روی کشورهای حاشیه خلیج فارس است که طمع خود را به خاک ایران جدی تر ببینند 

بطور مشخص امارات متحده عربی با طمع جزایر ایرانی اقدام به عملیات و اشغال جزایر کند و در این بین آمریکا هم کمکش کند 

درست است که در این نبرد ما آسیب می بینیم و امارات هم شکست میخوره 

ولی نباید اجازه داد این اشتباه محاسباتی از سوی امارات رخ بده

 

فکر می کنم در جواب این جنگ باید در جزایر و در آب های خلیج فارس رزمایش قوی برگزار کنیم تا امارات و عربستان کمی در محاسبات خود تجدید نظر کنند

یا از طریق یمن به امارات ضربه جدی بزنیم 

 

 

  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
نقل قول

وزارت خارجه در مناقشه قره‌باغ فاقد ابتکار عمل بود

- متاسفانه آنچه در حوزه سیاست خارجی خودمان در جریان مناقشه قره‌باغ مشاهده کردیم این بود که با یک وزارت خارجه کاملا فاقد ابتکار عمل مواجه بودیم.

- مناقشه قره‌باغ در جوار مرزهای ایران بود و به امنیت ملی ایران ارتباط دارد و باید به شکل هوشمندانه‌تری عمل می‌کردیم، اما در عمل چنین اتفاقی نیفتاد و ابتکار عمل برای تاثیرگذاری بر بحران وجود نداشت و در نتیجه نتوانستیم در این زمینه کاری پیش ببریم.

سفر آقای عراقچی بیشتر نمایشی بود تا ارائه طرح

- سفر آقای عراقچی بیشتر نمایشی بود تا ارائه طرح، چون در عمل دیدیم که سفر وی کاملا بی‌نتیجه و بی‌فایده بود و نتوانست تاثیری بر اوضاع و شرایط بگذارد.

- این سفر دیر انجام شد، در حالی که ضرورت مساله ایجاب می‌کرد ایران در همان روزهای آغازین درگیری، ابتکار عمل را به دست می‌گرفت که متاسفانه تا ۳۰روز فاقد ابتکار عمل در این زمینه بودیم.

با وجود جنگ در نقطه مرزی ایران تمام توجهات معطوف به انتخابات آمریکا بود

- متاسفانه در حالی که جنگی در نقطه مرزی ایران رخ داده بود تمام توجهات وزارت خارجه ما معطوف به انتخابات آمریکا شد و در نتیجه توجه چندانی به جنگ در نزدیکی مرزهایمان صورت نگرفت.

- شاید بتوان گفت در این زمینه اشتباه استراتژیک مرتکب شدیم. اولین اشتباه این بود که مرزهای خود را با ارمنستان بستیم. 

- مرز خود را با کشوری بستیم که بیشترین کمک را در دوره تحریم به ما داشت و تنفس‌گاه استراتژیک ما در دوره تحریم‌ها بود. مرز خود را با کشوری بستیم که تنها مرز زمینی ما با اتحادیه اقتصادی اوراسیا به شمار می‌آید و با این کار باعث بر هم خوردن توازن ژئوپلیتیک در منطقه به نفع ترکیه و اسرائیل شدیم که می‌تواند در دراز مدت پیامدهای امنیتی گسترده‌ای برای ما داشته‌باشد.

ایران باید هشدار صریحی به طرف‌های مقابل بدهد

- ایران باید هشدار صریحی به طرف‌های مقابل به‌ویژه جمهوری آذربایجان بدهد که اگر در این منطقه گروه‌های تروریستی حاکم شوند یا کشورها و بازیگران دیگر به‌ویژه رژیم‌صهیونیستی بخواهند پایگاه نظامی ایجاد کنند با برخورد قاطع و سخت ایران مواجه خواهندشد.

- باید این پیام به صورت شفاف و قاطع به طرف‌ها داده‌شود تا خیلی به دنبال مانور در فضای موجود نباشند. اگر چنین پیام قاطعانه‌ای از سوی ایران داده نشود باید منتظر عواقب آن باشیم.

- واقعیت این است که در این ارتباط امیدی به وزارت خارجه نیست و اگر وزارت خارجه می‌خواست کاری کند تا قبل از توافق باید اقدام می‌کرد. بنابراین در شرایط فعلی، جمهوری اسلامی ایران ناگزیز به تقویت استحکامات دفاعی خود در مرزهاست. این همان کاری است که طی هفته‌های اخیر نیز انجام شده است.

ترکیه نمی‌تواند در روند حل‌وفصل مناقشه قره‌باغ حضور داشته باشد

- وقتی می‌گوییم وزارت خارجه ما دچار اشتباه شده یکی از نشانه‌هایش همین است. در حالی که ترکیه هیچ‌وقت ایران را به‌عنوان یکی از طرف‌های حل‌وفصل مناقشه قره‌باغ به رسمیت نمی‌شناسد و تمایلی به حضور ایران در چنین سازوکارهایی ندارد متاسفانه در ایران این بحث مطرح شد که باید روندی مشابه آستانه ایجاد کنیم و ترکیه هم به‌عنوان یکی از طرف‌ها در این روند حضور داشته باشد. این در حالی است که ترکیه چنین نقشی برای ایران قائل نبود.

- ترکیه نمی‌تواند در روند حل‌وفصل مناقشه قره‌باغ حضور داشته باشد چراکه این کشور یک طرف جنگ قره‌باغ بود. ترکیه با حمایت از آذربایجان خود را به یک طرف جنگ تقلیل داده بود بنابراین مشخص بود که هیچ‌گاه ترکیه قادر نخواهد بود به عنوان یک بازیگر و میانجی عمل کند.

- طرح چنین پیشنهادی از سوی وزارت خارجه ایران و سپس تایید آن از سوی دولت نشان می‌دهد که درک درستی از مسائل مرتبط با قفقاز وجود ندارد. 

 

  • Like 1
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
18 hours قبل , aminf14 گفت:

 ما در مورد مسائل نظامی و استراتژیک و ژئوپلتیک حرف می زنیم و نه اعتقادی. بین دیدگاه های ما 180% تفاوت وجود داره و نتیجتا نظرمون هم کاملا با هم زاویه خواهد داشت.  وقتی ما مرزمون رو در اختیار کشور همسایه می زاریم که متحد درجه اول اسرائیل و همچنین تروریست های تکفیریه باید انتظار وقایع بدتری رو داشته باشیم که حاکم ترکیه برای ما تدارک دیده. از اول جنگ که پرستوهای ارتش جمهوری که از مرزهای ما نگذشتند. کلی پهپاد ساخت اسرائیل و.. بود از جمله هاروپ. اگه این انفعال ادامه می کرد چه بسا پهپاد بیرقدار و اف 16 هم کم کم مهمون همیشگی این لاین هوایی می شدند. کم خمپاره و موشک به روستاهای مرزی ما خورد؟ در این مناطق زخمی ندادیم؟ کم به دو طرف هشدار دادیم؟ حتما خطر در بالاترین حدش وجود داشته که لشکرهایی از ارتش و سپاه جمهوری اسلامی ایران در این مناطق وجود داشته پس یقینا تصور شما از صحنه به طور عجیبی فرق داره.خیلی کارهارو ما می تونستیم انجام بدیم: تعداد زیادی پهپاد از همه نوع رو شکار کرده و در صورت گستاخی طرفین یا طرفینی که تعمدا این گستاخی رو انجام دادند حتی پایگاه اونهارو هم بکوبیم.  اگه قرار باشه دیگه روی مرزهامون سیطره نداشته باشیم که کلاه ما پس معرکه است و پالش ضعف و انفعال رو به دشمنان شمال غربی مون ارسال می کنیم که متاسفانه در ابتدای کار ارسال شد ولی بعد با تعهیداتی در مرز از پیشرفت این توطئه جلوگیری شد. اگر کسانی این امر رو خوش دارند، حقیقتا بنده باهاش موافق نیستم و خیلی های دیگه هم هستند که این عقیده رو دارند. دلایل شکست ارمنستان خیلی مفصله و اگه در ادامه مجالش بود در یک پست مستقل به اون بپردازم.

 

 

مقاله ای کاربردی و جالب در باب جنگ بین آذربایجان و ارمنستان

من هم در مورد مسائل اعتقادی صحبت نکردم و متوجه نمیشم کجای حرف من در کامنت قبلی اعتقادی بود!؟

هیچکس موافق انفعال در برابر تجاوز به حریم هوایی و خاکی کشور نیست ولی تصور شما از اجازه ندادن به آذرایجان برای پس گرفتن خاکش غیر واقعی و عملی نسنجیده میتونست باشه چون ایران بهانه لازم رو نداشت و در مقابل افکار عمومی جهان اسلام و مردم شمال غرب قرار می گرفت! راستی ایران در کجا مرزش رو در اختیار کشور دیگری گذاشت که شما اینطور نگران به خطر افتادن موقعیت ژئوپولتیک هستید!؟ شما مطمئنید دارید در مورد جنگ قره باغ صحبت می کنید!؟ اگر قرار بود ما همیشه اینطور احساسی عمل کنیم سالها پیش باید به کردستان عراق و پاکستان و افغانستان حمله می کردیم تا موقعیت ژئوپولتیک ما به خطر نیفته! 

قبلا گفتم که اگر در سخت ترین سطح واکنش وارد خاک قره باغ می شدیم و دو طرف رو عقب می زدیم و منطقه حائل تشکیل میدادیم ارتش آذربایجان و تروریستها رو به شمال پیشروی می کردن و کل قره باغ رو تصرف می کردن و ما هم در آخر باید عقب می نشستیم و منطقه حائل رو به ترکها واگذار می کردیم که این به معنی کمک میدانی به آذربایجان و نبرد میدانی با ارمنستان بود! حالا این موضوع اعتقادیه یا واقع بینی در مورد شرایط میدانی!؟ زدن پایگاه دو طرف جنگ و کشتن سربازان اونها به بهانه برخورد بمب به خاک ما باعث دشمنی ملتهای اونها با ما نمیشد!؟ دشمن تراشی قطعی در مرزهای شمالی به صلاح ما بود!؟ نظریات شما بیشتر احساسی هستن تا عقلانی و منطقی! کل نظرات شما اینه که ما نباید در مقابل ترکیه کم بیاریم حتی به قیمت دشمنی علنی با ملتهای دو کشور شمالی!! 

صبر مقامات ایران در برابر برخورد بمبها به خاکمون باعث شد دشمنی با ملتهای همسایه شکل نگیره و حتی با حمایت از آذرایجان دوستی ملت اونها هم بدست اومد و ورود نیروهای مسلح به مرز هم هر چند دیر بود ولی بهرحال نشان دادن قدرت و اقتدار بود! با اعمال طرز تفکر شما ما دو ملت دشمن در شمال غرب و تنش در داخل مرزهای خودمون بدست میاوردیم! ولی با سعه صدر و سیاست حاکمیت ایران اوضاع به وخامت نرفت!

وقتی در جنوب در تنش هستیم بهتره در شمال دشمن تراشی نکنیم!

  • Upvote 2
  • Downvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 22 آبان 1399 در 02:29 , airborn گفت:

من هم در مورد مسائل اعتقادی صحبت نکردم و متوجه نمیشم کجای حرف من در کامنت قبلی اعتقادی بود!؟ هیچکس موافق انفعال در برابر تجاوز به حریم هوایی و خاکی کشور نیست ولی تصور شما از اجازه ندادن به آذرایجان برای پس گرفتن خاکش غیر واقعی و عملی نسنجیده میتونست باشه چون ایران بهانه لازم رو نداشت و در مقابل افکار عمومی جهان اسلام و مردم شمال غرب قرار می گرفت! راستی ایران در کجا مرزش رو در اختیار کشور دیگری گذاشت که شما اینطور نگران به خطر افتادن موقعیت ژئوپولتیک هستید!؟ شما مطمئنید دارید در مورد جنگ قره باغ صحبت می کنید!؟ اگر قرار بود ما همیشه اینطور احساسی عمل کنیم سالها پیش باید به کردستان عراق و پاکستان و افغانستان حمله می کردیم تا موقعیت ژئوپولتیک ما به خطر نیفته!  قبلا گفتم که اگر در سخت ترین سطح واکنش وارد خاک قره باغ می شدیم و دو طرف رو عقب می زدیم و منطقه حائل تشکیل میدادیم ارتش آذربایجان و تروریستها رو به شمال پیشروی می کردن و کل قره باغ رو تصرف می کردن و ما هم در آخر باید عقب می نشستیم و منطقه حائل رو به ترکها واگذار می کردیم که این به معنی کمک میدانی به آذربایجان و نبرد میدانی با ارمنستان بود! حالا این موضوع اعتقادیه یا واقع بینی در مورد شرایط میدانی!؟ زدن پایگاه دو طرف جنگ و کشتن سربازان اونها به بهانه برخورد بمب به خاک ما باعث دشمنی ملتهای اونها با ما نمیشد!؟ دشمن تراشی قطعی در مرزهای شمالی به صلاح ما بود!؟ نظریات شما بیشتر احساسی هستن تا عقلانی و منطقی! کل نظرات شما اینه که ما نباید در مقابل ترکیه کم بیاریم حتی به قیمت دشمنی علنی با ملتهای دو کشور شمالی!! صبر مقامات ایران در برابر برخورد بمبها به خاکمون باعث شد دشمنی با ملتهای همسایه شکل نگیره و حتی با حمایت از آذرایجان دوستی ملت اونها هم بدست اومد و ورود نیروهای مسلح به مرز هم هر چند دیر بود ولی بهرحال نشان دادن قدرت و اقتدار بود! با اعمال طرز تفکر شما ما دو ملت دشمن در شمال غرب و تنش در داخل مرزهای خودمون بدست میاوردیم! ولی با سعه صدر و سیاست حاکمیت ایران اوضاع به وخامت نرفت! وقتی در جنوب در تنش هستیم بهتره در شمال دشمن تراشی نکنیم!

یه عقیده دگمی بین عده ای هست و سعی میکنن اون رو به مسائل نظامی و سیاسی گره بزنن

اینکه کی حقه  و کی نیست. اونهم دو کشور بیگانه که از نظر مرام حکومتی کاملا برخلاف کشور ما هستند

مهم از نظر بنده اینه این جنگ به فرسایش کشیده میشد که نشد

اینکه در مقابل فرود بمب بر سر روستاهامون و زخمی شدن مردمان ایران زمین حرفی از طرف حکومت زده نشه اسمش صبر نیست اسمش ترسه، این کلید واژه صبر به ویژه صبر استراتژیک هم شده محمل مناسبی که پشتش پنهان شن

باید جایی که پهپاد بلند شد رو بمباران می کردیم تا حساب کار دستشون میومد. هیچ کاری هم نمیتونستن بکنن. مگه زمینی که ایران عین اسد رو موشک بارون کرد آمریکا کاری تونست بکنه که حال اذربایجان که مقابل آمریکا مورچه هم محسوب نمیشه بتونه کاری کنه؟ 

کدوم ملت آذربایجان؟ همون ملتی که خاندان علی اف حکومتشو قبضه کردن و شوهر رئیس جمهوره و زنش نخست وزیر؟

مگه زمانی که روستاهای ما بمباران شد و یه نفر زخمی شد این ملت واکنشی هم نشون داد؟

مگه زمانی که نمایندشون به ایران و حکومتش جسارت کرد، این ملت کاری کرد؟

دوستی یا برادری یه طرفه معنایی نداره. چشم طمع آذربایجان و ترکیه به خاک ایرانه بالاخص الان که با پشتیبانی داعش و اسرائیل تقویت هم شدن و جسارتشون بالاترم رفته

کشورهای مسلمان؟ کجا بودند این کشورهای مسلمان وقتی داعش در عراق و سوریه می تاخت؟

مگه همین عراقو ایران و سوریه رو ایران و روسیه نجات ندادن. 

دقیقا این منطق درسته. در مسائل نظامی اگه زمانی که باید شجاع نباشی و قاطع عمل نکنی، کلاهت پس معرکه است و یه عمر تاوان میدی

وقتی ایران نیروهاشو لب مرز آورد تازه حساب کار دستشون اومد و ماست هارو کیسه کردن

ویرایش شده در توسط aminf14
  • Like 1
  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

این مطلب جاش تاپیک تحولات ترکیه است ولی برای گوشزد کردن خطر ترکها و خصوصا اردوغان که سابقه ویرانی یک کشور و اشغال چندین کشور را با نیروی نظامی داره و حالا هم تروریستهای تکفیری را حتی جلوتر از عربستان پناه میده و آموزش و به کارگیری میکنه به نظرم در ارتباط با این تاپیک میشه بررسی کرد، به ارقام توجه کنید.

 

نقل قول

رئیس جمهور ترکیه در این باره گفت: «7 شرکت ترک در لیست 100 شرکت برتر صنایع دفاعی جهان قرار دارد. تنها طی 5 سال اخیر 5 شرکت ترکیه ای وارد این لیست شده‌اند.»

اردوغان با اشاره به افزایش سرمایه گذاری ها در پروژه های مرتبط با صنایع دفاعی، افزود: «درحالی که در سال 2002 تنها 62 پروژه دفاعی اجرا می‌شد، امروز حدود 700 پروژه در زمینه صنعت دفاعی را به اجرا در آوردیم.»

وی تصریح کرد: «بودجه مربوط به پروژه صنایع دفاعی را طی این مدت از 5.5 میلیارد دلار به 60 میلیارد دلار رساندیم. شمار شرکت‌های فعال در تولید محصولات دفاعی نیز از 56 شرکت به 1500 شرکت افزایش یافته است. همچنین منابع مالی در گردش این بخش نیز از یک میلیارد دلار به 11 میلیارد دلار بالغ شده است.»

رئیس جمهور ترکیه در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به افزایش صادرات محصولات دفاعی به خارج، عنوان داشت: «از سوی دیگر صادرات مربوط به صنایع دفاعی و هوانوردی نیز از 248 میلیون دلار به 3 میلیارد دلار افزایش یافته است.»

 

من کاری به سایر بخشها ندارم؛ حالا مدام در این کشور یکسری خائن نادان بنشینند به جای اینکه بگند باید بودجه دفاعی در بخشهای هوایی و موشکی و پدافندی را چند برابر کنیم ( اگر بخواهیم مثل اردوغان نگاه کنیم لااقل اگر خرید هم میسر نیست بودجه توان تولید داخل را که فعلا در بخش موشکی و پدافندی و پهپادی و دریایی پیشرفتهای خوبی داشتیم و باید گسترش بدیم حوزه ها را ) از مضرات سلاح و جنگ افزار و موشک بگند و در اوج بی شرمی و جهل یا شاید هم خیانت آگاهانه صحبت از مذاکره برای محدودیت همین توان حداقلی هم بکنند با دشمن.

 

 به این خاطر در این تاپیک قرار دادم چون تمام سالهایی که آذربایجان با یک هدف داشت قوای نظامیش را به شدت (توان تولید هم نداشت ولی فقط با خرید صرف) تقویت میکرد ارمنستان نشسته بود و فقط نگاه میکرد و نتیجش را هم دید. حالا ما نه یک دشمن، نه دو دشمن، نه سه دشمن بلکه این همه فقط کشور همسایه که چشم طمع دارند به این خاک اطرافمون هست و تنها ابزار موثر را به دنبال خلع سلاحش هستند. همونهایی هستند که کار یکم اوج بگیره مطمئنم دوباره میشینند یا میگند تقصیر جمهوری اسلامی بود که بلند نیست جنگ را اداره کنه (تقصیر دولت قبله) یا نیروهای نظامی را مذمت میکنند که بله این همه سال حقوق میگرفتید پس چه کار کردید (حالا نمیگن چقدر چوب لای چرخ همین بودجه چندغازشون و چقدر حمله و سرزنش حرکت در مسیر نظامی و منطقه ای و تولید برگ برندشون داشتند)

 

با این سرمایه گذاری عجیب و غریب ترکیه که شخص اردوغان برش اصرار داره و برای همین بودجه ها حتی از سایر بخشها به دستور مستقیم اردوغان به این بخش منتقل میشند (اردوغان فهمیده زیاده خواهی هاش فقط با ابزار نظامی قابل اجرا یا پشتیبانی اجرا داره) مطمئن باشید پیشرفتهای نظامی ترکیه چشمگیر خواهد بود و اصلا هم عجیب نیست. علاوه بر مراودات کامل و بدون محدودیت نظامی و تکنولوژیکیک با سایر کشورها و امکان خرید و ارزان سازی تکنولوژیها، با این بودجه ها فراتر هم میتونه بره.

ویرایش شده در توسط alala
  • Like 1
  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

Statement by the President of the Republic of Azerbaijan, Prime Minister of the Republic of Armenia and President of the Russian Federation

 

November 10, 2020

11:45

 

We, the President of the Republic of Azerbaijan I. G. Aliyev, the Prime Minister of the Republic
of Armenia N. V. Pashinyan and the President of the Russian Federation V. V. Putin, declared
the following:

1. A complete ceasefire and all hostilities in the Nagorno-Karabakh conflict zone are announced
from 00:00 Moscow time on November 10, 2020. The Republic of Azerbaijan and the Republic of 
Armenia, hereinafter referred to as the Parties, stop at their positions.

2. The Aghdam region is returned to the Republic of Azerbaijan until November 20, 2020.

3. Along the contact line in Nagorno-Karabakh and along the Lachin corridor, a peacekeeping 
contingent of the Russian Federation is deployed in the amount of 1,960 servicemen with small 
arms, 90 armored personnel carriers, 380 units of automobile and special equipment.

4. The peacekeeping contingent of the Russian Federation is being deployed in parallel with 
the withdrawal of the Armenian armed forces. The duration of the stay of the peacekeeping
contingent of the Russian Federation is 5 years with automatic extension for the next 5-year 
periods, if none of the Parties declares 6 months before the expiration of the period of intention
to terminate the application of this provision.

5. In order to increase the effectiveness of control over the implementation of the agreements
by the Parties to the conflict, a peacekeeping center is being deployed to control the ceasefire.

6. The Republic of Armenia will return the Kelbajar region to the Republic of Azerbaijan by 
November 15, 2020, and the Lachin region by December 1, 2020. The Lachin corridor (5 km wide), 
which will ensure the connection of Nagorno-Karabakh with Armenia and at the same time
will not affect the city of Shusha, remains under the control of the peacekeeping contingent
of the Russian Federation.

As agreed by the Parties, in the next three years, a plan will be determined for the construction
of a new route along the Lachin corridor, providing communication between Nagorno-Karabakh
and Armenia, with the subsequent redeployment of the Russian peacekeeping contingent 
to protect this route.

The Republic of Azerbaijan guarantees the safety of traffic along the Lachin corridor of citizens,
vehicles and goods in both directions.

7. Internally displaced persons and refugees return to the territory of Nagorno-Karabakh and
adjacent areas under the control of the Office of the United Nations High Commissioner for Refugees.

8. There is an exchange of prisoners of war, hostages and other detained persons and bodies of the dead.

9. All economic and transport links in the region are unblocked. The Republic of Armenia
guarantees the safety of transport links between the western regions of the Republic of Azerbaijan
and the Nakhichevan Autonomous Republic with the aim of organizing the unimpeded movement
of citizens, vehicles and goods in both directions. Control over transport communication is carried 
out by the bodies of the Border Service of the FSB of Russia.

By agreement of the Parties, the construction of new transport communications linking the Nakhichevan 
Autonomous Republic with the western regions of Azerbaijan will be provided.


 

منبع

ویرایش شده در توسط oldmagina
  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
2 hours قبل , alala گفت:

این مطلب جاش تاپیک تحولات ترکیه است ولی برای گوشزد کردن خطر ترکها و خصوصا اردوغان که سابقه ویرانی یک کشور و اشغال چندین کشور را با نیروی نظامی داره و حالا هم تروریستهای تکفیری را حتی جلوتر از عربستان پناه میده و آموزش و به کارگیری میکنه به نظرم در ارتباط با این تاپیک میشه بررسی کرد، به ارقام توجه کنید.

 

 

من کاری به سایر بخشها ندارم؛ حالا مدام در این کشور یکسری خائن نادان بنشینند به جای اینکه بگند باید بودجه دفاعی در بخشهای هوایی و موشکی و پدافندی را چند برابر کنیم ( اگر بخواهیم مثل اردوغان نگاه کنیم لااقل اگر خرید هم میسر نیست بودجه توان تولید داخل را که فعلا در بخش موشکی و پدافندی و پهپادی و دریایی پیشرفتهای خوبی داشتیم و باید گسترش بدیم حوزه ها را ) از مضرات سلاح و جنگ افزار و موشک بگند و در اوج بی شرمی و جهل یا شاید هم خیانت آگاهانه صحبت از مذاکره برای محدودیت همین توان حداقلی هم بکنند با دشمن.

 

 به این خاطر در این تاپیک قرار دادم چون تمام سالهایی که آذربایجان با یک هدف داشت قوای نظامیش را به شدت (توان تولید هم نداشت ولی فقط با خرید صرف) تقویت میکرد ارمنستان نشسته بود و فقط نگاه میکرد و نتیجش را هم دید. حالا ما نه یک دشمن، نه دو دشمن، نه سه دشمن بلکه این همه فقط کشور همسایه که چشم طمع دارند به این خاک اطرافمون هست و تنها ابزار موثر را به دنبال خلع سلاحش هستند. همونهایی هستند که کار یکم اوج بگیره مطمئنم دوباره میشینند یا میگند تقصیر جمهوری اسلامی بود که بلند نیست جنگ را اداره کنه (تقصیر دولت قبله) یا نیروهای نظامی را مذمت میکنند که بله این همه سال حقوق میگرفتید پس چه کار کردید (حالا نمیگن چقدر چوب لای چرخ همین بودجه چندغازشون و چقدر حمله و سرزنش حرکت در مسیر نظامی و منطقه ای و تولید برگ برندشون داشتند)

 

با این سرمایه گذاری عجیب و غریب ترکیه که شخص اردوغان برش اصرار داره و برای همین بودجه ها حتی از سایر بخشها به دستور مستقیم اردوغان به این بخش منتقل میشند (اردوغان فهمیده زیاده خواهی هاش فقط با ابزار نظامی قابل اجرا یا پشتیبانی اجرا داره) مطمئن باشید پیشرفتهای نظامی ترکیه چشمگیر خواهد بود و اصلا هم عجیب نیست. علاوه بر مراودات کامل و بدون محدودیت نظامی و تکنولوژیکیک با سایر کشورها و امکان خرید و ارزان سازی تکنولوژیها، با این بودجه ها فراتر هم میتونه بره.

 

البته باعث انحراف تاپیک میشه ولی به نظرتون نباید ابعاد دیگری را هم در زمینه امنیت مطالعه کنیم ؟

قطعاً امنیت یک پازل است که سلاح و ادوات نظامی فقط یک تکه از این پازل هستند

مگر می شود از درختی که از درون پوسیده است انتظار میوه های آبدار و رسیده و شیرین داشت ؟

شما یک نگاهی به اقتصاد ترکیه و آمارهای بین المللی بیندازید تا متوجه بشید چرا دارن سرمایه گذاری عجیب و غریب می کنند ؟

 

فکر نمیکنم کسی مخالف قدرت نظامی کشور باشد ، حداقل مردم ما که جنگ 8 ساله را تجربه کرده اند به خوبی اهمیت وجود نیروی توانمند نظامی و ادوات نظامی را درک کرده اند ، مسئله بر سر چیز دیگری است ، مسئله واژه امنیت است نه سلاح !

امنیت شامل امنیت غذایی ، اقتصادی ، روانی ، تحصیلی ، ... می شود اما چون آقایون توانمندی در جهت ایجاد امنیت در این حوزه ها ندارند فقط چسبیدند به بحث سلاح که آقا سلاح امنیت میاره و ...

وقتی وضعیت کنونی کشور ماحصل بعضی شعارهای پوچ و هزینه ساز همین آقایان نظامی است انتظار نداشته باشید که مردم خواستار کوتاه کردن دست اینها از قدرت نباشند ...

 

وقتی پایگاه اجتماعیت را در داخل از دست بدی چطوری میتونی ادعای امنیت داشته باشی ؟

 

موفقیت های ترکیه به دلیل نگاه چندوجهی به مقوله امنیت است نه فقط مسئله سلاح و ...

 

  • Upvote 13
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
44 minutes قبل , Dezchilds گفت:

 

البته باعث انحراف تاپیک میشه ولی به نظرتون نباید ابعاد دیگری را هم در زمینه امنیت مطالعه کنیم ؟

قطعاً امنیت یک پازل است که سلاح و ادوات نظامی فقط یک تکه از این پازل هستند

مگر می شود از درختی که از درون پوسیده است انتظار میوه های آبدار و رسیده و شیرین داشت ؟

شما یک نگاهی به اقتصاد ترکیه و آمارهای بین المللی بیندازید تا متوجه بشید چرا دارن سرمایه گذاری عجیب و غریب می کنند ؟

 

فکر نمیکنم کسی مخالف قدرت نظامی کشور باشد ، حداقل مردم ما که جنگ 8 ساله را تجربه کرده اند به خوبی اهمیت وجود نیروی توانمند نظامی و ادوات نظامی را درک کرده اند ، مسئله بر سر چیز دیگری است ، مسئله واژه امنیت است نه سلاح !

امنیت شامل امنیت غذایی ، اقتصادی ، روانی ، تحصیلی ، ... می شود اما چون آقایون توانمندی در جهت ایجاد امنیت در این حوزه ها ندارند فقط چسبیدند به بحث سلاح که آقا سلاح امنیت میاره و ...

وقتی وضعیت کنونی کشور ماحصل بعضی شعارهای پوچ و هزینه ساز همین آقایان نظامی است انتظار نداشته باشید که مردم خواستار کوتاه کردن دست اینها از قدرت نباشند ...

 

وقتی پایگاه اجتماعیت را در داخل از دست بدی چطوری میتونی ادعای امنیت داشته باشی ؟

 

موفقیت های ترکیه به دلیل نگاه چندوجهی به مقوله امنیت است نه فقط مسئله سلاح و ...

 

شاید هم این صحبت ها، صحبت های خائنانه ی دستوری از کسانی باشه که دنبال نابودی ایران هست البته برای توجیه هم نقشه کشیدند جمله ی اقتصاد ضعیفه!!! البته "امنیت" را هم الان شنیدم

که اگر خوب نگاه کنیم اقتصاد را هم این جماعت دچار مشکل کردند. 

  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
2 minutes قبل , mehdipersian گفت:

شاید هم این صحبت ها، صحبت های خائنانه ی دستوری از کسانی باشه که دنبال نابودی ایران هست البته برای توجیه هم نقشه کشیدند جمله ی اقتصاد ضعیفه!!! البته "امنیت" را هم الان شنیدم

که اگر خوب نگاه کنیم اقتصاد را هم این جماعت دچار مشکل کردند. 

شاید ، البته شواهد امر چنین چیزی را نشان نمی دهد چون وضع به قدری خراب هست که نیاز به سیاه نمایی نباشد و با پوست و گوشتمان در حال لمس کردنش هستیم

خائن هم برچسبی است که سالهاست داره به دلسوزان کشور زده میشه و نتیجه اش این شلم شولبایی شده که الان شاهدهش هستیم

البته ظاهراً شما در این کشور زندگی نمیکنید که اقتصاد را قوی می پندارید

عرایض بنده جهت دعوا و مجادله نبود ، اینکه شما تعریفتان از امنیت چیز دیگری است به دید شما برمیگرده ، برای اینکه موضوع را قابل هضم تر کنم برای شما مثال یک خانه را می زنم که شما دیوار های بلند بکشی ولی درب و پیکر ورودی ساختمان را کار نکنی ، یا اینکه اهالی خانه به دلیل مشکلاتی که با سرپرست خانه و یا سرپرستان خانه دارند دست به نافرمانی مدنی بزنند و درب را برای دزدان باز کنند  ،خوب حالا شما هی بیا دیوار بکش و سیم خاردار بزار و ...

تمایلی به ادامه بحث ندارم چون باعث انحراف تاپیک میشه ، تمایل داشتید در استاتوس یا در تاپیک جداگانه در خدمتم .

 

  • Upvote 11
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
2 hours قبل , Dezchilds گفت:

 

البته باعث انحراف تاپیک میشه ولی به نظرتون نباید ابعاد دیگری را هم در زمینه امنیت مطالعه کنیم ؟

قطعاً امنیت یک پازل است که سلاح و ادوات نظامی فقط یک تکه از این پازل هستند

مگر می شود از درختی که از درون پوسیده است انتظار میوه های آبدار و رسیده و شیرین داشت ؟

شما یک نگاهی به اقتصاد ترکیه و آمارهای بین المللی بیندازید تا متوجه بشید چرا دارن سرمایه گذاری عجیب و غریب می کنند ؟

فکر نمیکنم کسی مخالف قدرت نظامی کشور باشد ، حداقل مردم ما که جنگ 8 ساله را تجربه کرده اند به خوبی اهمیت وجود نیروی توانمند نظامی و ادوات نظامی را درک کرده اند ، مسئله بر سر چیز دیگری است ، مسئله واژه امنیت است نه سلاح !

امنیت شامل امنیت غذایی ، اقتصادی ، روانی ، تحصیلی ، ... می شود اما چون آقایون توانمندی در جهت ایجاد امنیت در این حوزه ها ندارند فقط چسبیدند به بحث سلاح که آقا سلاح امنیت میاره و ...

وقتی وضعیت کنونی کشور ماحصل بعضی شعارهای پوچ و هزینه ساز همین آقایان نظامی است انتظار نداشته باشید که مردم خواستار کوتاه کردن دست اینها از قدرت نباشند ...

وقتی پایگاه اجتماعیت را در داخل از دست بدی چطوری میتونی ادعای امنیت داشته باشی ؟

موفقیت های ترکیه به دلیل نگاه چندوجهی به مقوله امنیت است نه فقط مسئله سلاح و ...

 

مسئله کاملا تفکیک شده بود در بحث من اگر دقت کنید در ابتدای پست. خطابم به شما نیست ولی این مغلطه در بحثی که تفکیک میشه جایگاهی نداره و من تقریبا زیر هر پست اینستاگرامی و توییتری در کامنتهای افراد عادی و غیرعادی! میبینمش و پس برام مطرح شدنش قبل از گذاشتن پست کاملا قابل پیش بینی بود.

. وظیفه نیروهای نظامی فقط و فقط پیشبرد اهداف اعلامی بهشون به بهترین نحو ممکن هست. حالا با بودجه که از جای دیگه تامین میشه بهشون خیانت میشه کاری ندارم (که در حقیقت خیانت به کشور و تمام مردم هست) ولی یکبار برای همیشه مشخصا در چنین بحث هایی رویکردمعطوف به تفکیک موضوعات هست. وظیفه بخش نظامی تولید سلاح و حفظ قوای کشور هست و وظیفه سایر بخشها هم بهبود اقتصاد و تکه های دیگه پازل به قول شما ولی چون نمیتونند در اون بخشها وظیه خودشون را به درستی انجام بدند مدام بپرند به بخشی که داره با چنگ و دندان مسیر سخت خودش را میره دقیقا بحث اصلی اون پست بود و البته مغلطه هایی از این جنس (عرض میکنم شما حتما با نیت خیر دارید به موضوع نگاه میکنید ولی من خطابم به دقیقا سیاسیون مشخص و پیروانشون هست که دقیقا با سوء نیت یا نهایتا جهل چنین مسائلی را عنوان میکنند) هم در راسای همون توجیه ناکارآمدی خودشون هست.

 

اقتصاد ضعیفه خب بودجه دفاعی کشور هم در حد یک کشور آفریقایی ضعیف هست و در حقیقت بخش دفاعی کشور داره ضربه را از اینجا هم میخوره ولی پریدن به موشک و صنعت موشکی کشور که به خاطر یک کشور بیگانه و یا دشمن این صنعت را تعطیل کنیم چه ربطی به بحث امنیت اقتصادی و اجتماعی داره؟ (مگر اینکه واقعا باورمون شده باشه بله موشک را تعطیل کنیم آمریکا لطف میکنه تحریم برمیداره و اقتصادمون شکوفا میشه!)

یا اینکه ترکیه الان مگر در زمره یک کشور توسعه یافته است که بودج دفاعیش برابری میکنه با یک کشور توسعه یافته؟ با این دست توجیهات الان با این مشکلات اقتصادی اخیر ترکیه که حتی منجر به تغییر وزیر داراییش هم شد، برخی در ترکیه باید میپریدند به اردوغان که چرا بودجه صنایع دفاعی را در این وضعیت سخت معیشتی و اقتصادی ده! برابر کردی در حالیکه صنعت به ذخایر هر روز اب رونده صندوق ذخیره ارزی نیاز داره، یا چرا گسستهای اسلام گرایان و ملی گرایان را حل نکردی لشگر کشی کردی به فلان کشور، یا اینکه چرا هر روز رجز میخونی برای فلان نقطه که به ما ربطی نداره (در حوزه غیرنظامی) و باعث میشی هر بار ارزش پول ملی یک واحد سقوط کنه و یا چرا با کمک نظامی به دولت لیبی باعث خطر تحریمهای اروپا میشی.

جوابش سادست چون اردوغان هم فهمیده برای اقتصاد قوی که پایدار و پیشرونده باشه در دوران معاصری که کشورهای خاص به جایگاهی رسیدند که دوست ندارند کشورهای با سیاست متفاوت به اون جایگاه برسند نیاز به امنیت نظامی است و داشتن برگه های برنده مختلف در نقاطی دور از کشور حتی، که اگر اینطور نباشه همون اقتصاد هم فردا روز با بهانه تراشی ای (چیزی که امروز در چین میبینیم حالا چین یک حدی از وقای نظامی را تازه فراهم کرده که فشارها را تا حد معینی جلوشون را میگیره) به یغما خواهد رفت یا متوقف میشه. حالا اینکه هنر اردوغان بوده همراه با این بخش اقتصاد را هم پا به پا پیش برده و اتفاقا از این بخش (اقتصاد) به صنعت نظامی هم کمک کرده دیگه توان اردوغان بوده و در مقابل بی عرضگی مدیران ما که (بحث من هم در اون پست این بود) نه تنها به وظایف خودشون عمل نکردند بلکه برای جبران فاجعه های خودشون در مقام قدرت مدام برگه های برنده تولید شده در صنعت نظامی را هم وجه المصالحه میکنند که خرجش کنند شاید بتونند چند صباحی بیشتر در قدرت بمونند)

 

با این توجیهات که فلان نظامی فلان شعار را داده پس وضعیت اقتصاد اینه دولتهای متوالی نمیتونند از اشتباهات و کم کاریهای عظیم خودشون فرار کنند در رابطه با بحث اصلاحات اقتصادی کشور. سالهاست برای قدرت گلوی هم را پاره میکنن ولی هر بار که افتضاح اقتصادی در انتهای دولتها پدیدار میشه میپرند به فلان ستون اعتثقادی کشور و یا شعار امام (ره) یا اقدام فلان گروه اول انقلاب و یا فلان دستاورد نظامی و ... یادمون نمیره اوایل بحران سوریه چقدر به نیروی قدس هم میپریدند که بله اگر اقدامات تو نبود عربستان و امارات با ما لج نمیشدند، اگر موشک نبود امریکا با ما لج نبود، اگر حمایت از حزب الله نبود اسراییل علیه ما تحریک نمیکرد جهان را و ....

 

یا جمهوری اسلامی را با این مختصات قبول داریم و مبنای بحثمون جمهوری اسلامی با آرمان های است که امام پایه ریزی کردند یا خیر. نمیشه که در دو جهان متفاوت زیست کنیم و بحث را بخواهیم به وحدت برسونیم. اینطوری فضا کاملا مهیا میشه برای صدها نوع از این مغلطه ها و سفسطه ها...

والا که بله اصلا اگر نباشه فقط و فقط یک مورد حمایت نظامی ایران از گروه های مقاومت (نه کلامی مثل اردوغان ها، بله اونطوری باشه ما هم میتونیم هوشمندانه!!! هم اسما حامی مقاومت باشیم (در عمل یعنی هیچ و هیچ و اسراییل هم راضی باشه) و هم اقتصاد قوی داشته باشیم) شما مطمئن باشید وضعیت اقتصادی ما خیلی خیلی بهتر از این بود. وضعیت اجتمای به موازاتش بهتر بود و تحریکات رسانه ای و القائات خاص کمتر بود و پس مشکلات اجتماعی و گسستها کمتر بود و ....

 

ما داریم در مختصات جمهوری اسلامی و افرادی صحبت میکنیم که در ظاهر میگند موافق شعار و آرمان های این انقلاب هستند پس باید در مقام پاسخگویی در همین شرایط باشند وقتی قدرت را در دست میگیرند. همینطور محاصره شده و تحت تحریم و تهدید. هیچ راهی هم ندره، مطمئن باشید تا زمانیکه مقاومت ما ضد اسراییل وجود داره. اصلا یک بحث ریشه ای و بنیادین هست. در این مختصات دیگه کم کاری اقتصادی کسی که در قدرت هست ربطی به نیروی نظامی که داره وظیفش را ورای حتی زیرساختهاش انجام میده نداره دقیقا به اون مسئول فاسد منافقی برمیگرده که با همراهی با این شعارهای به قول شما نظامی ها قدرت را در دست میگیره ولی وقتی بی عرضگیهاش نمایان میشه یادش میفته که تعامل جهانی و منافع اسراییل با این شعارها زاویه داره و پس اقتصاد را نمیتونه مثل هلو! ادراه کنه و خستگی داره و عرضه بخش موشکی را هم ندراه که در برابر تهدید و ترور و تحریم داره این بخش را (یک نمونه مثال از ده ها مثال، بخش هوایی و تامین قطعات همینطور و سایر بخشها ) را اداره میکنه با جون کندن و یکهو یادش میفته ببینه از کیسه اندوخته های اینا هم (چه در منطقه و چه نظامی ) چی باقی مونده بده به دشمن تا چند صباحی بی عرضگی هاش را بپوشانه.

 

یک بار برای همیشه در چنین بحث هایی ابتدا باید مشخص بشه داریم  نقد جمهوری اسلامی و آرمان ها و اهدافش را میکنیم یا ذیل جمهوری اسلامی داریم بخش های مختلف کشور را نقد میکنیم.

 

 

ویرایش شده در توسط alala
  • Upvote 6
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
11 minutes قبل , alala گفت:

 

مسئله کاملا تفکیک شده بود در بحث من اگر دقت کنید در ابتدای پست. خطابم به شما نیست ولی این مغلطه در بحثی که تفکیک میشه جایگاهی نداره و من تقریبا زیر هر پست اینستاگرامی و توییتری در کامنتهای افراد عادی و غیرعادی! میبینمش و پس برام مطرح شدنش قبل از گذاشتن پست کاملا قابل پیش بینی بود.

. وظیفه نیروهای نظامی فقط و فقط پیشبرد اهداف اعلامی بهشون به بهترین نحو ممکن هست. حالا با بودجه که از جای دیگه تامین میشه بهشون خیانت میشه کاری ندارم (که در حقیقت خیانت به کشور و تمام مردم هست) ولی یکبار برای همیشه مشخصا در چنین بحث هایی رویکردمعطوف به تفکیک موضوعات هست. وظیفه بخش نظامی تولید سلاح و حفظ قوای کشور هست و وظیفه سایر بخشها هم بهبود اقتصاد و تکه های دیگه پازل به قول شما ولی چون نمیتونند در اون بخشها وظیه خودشون را به درستی انجام بدند مدام بپرند به بخشی که داره با چنگ و دندان مسیر سخت خودش را میره دقیقا بحث اصلی اون پست بود و البته مغلطه هایی از این جنس (عرض میکنم شما حتما با نیت خیر دارید به موضوع نگاه میکنید ولی من خطابم به دقیقا سیاسیون مشخص و پیروانشون هست که دقیقا با سوء نیت یا نهایتا جهل چنین مسائلی را عنوان میکنند) هم در راسای همون توجیه ناکارآمدی خودشون هست.

 

اقتصاد ضعیفه خب بودجه دفاعی کشور هم در حد یک کشور آفریقایی ضعیف هست و در حقیقت بخش دفاعی کشور داره ضربه را از اینجا هم میخوره ولی پریدن به موشک و صنعت موشکی کشور که به خاطر یک کشور بیگانه و یا دشمن این صنعت را تعطیل کنیم چه ربطی به بحث امنیت اقتصادی و اجتماعی داره؟ (مگر اینکه واقعا باورمون شده باشه بله موشک را تعطیل کنیم آمریکا لطف میکنه تحریم برمیداره و اقتصادمون شکوفا میشه!)

یا اینکه ترکیه الان مگر در زمره یک کشور توسعه یافته است که بودجش برابری میکنه با یک کشور توسعه یافته؟ با این دست توجیهات الان با این مشکلات اقتصادی اخیر ترکیه که حتی منجر به تغییر وزیر داراییش هم شد، برخی در ترکیه باید میپریدند به اردوغان که چرا بودجه صنایع دفاعی را در این وضعیت سخت معیشتی و اقتصادی ده برابر کردی در حالیکه صنعت به ذخایر هر روز اب رونده صندوق ذخیره ارزی نیاز داره.

 

با این توجیهات که فلان نظامی فلان شعار را داده پس وضعیت اقتصاد اینه دولتهای متوالی نمیتونند از اشتباهات و کم کاریهای عظیم خودشون فرار کنند در رابطه با بحث اصلاحات اقتصادی کشور. سالهاست برای قدرت گلوی هم را پاره میکنن ولی هر بار که افتضاح اقتصادی در انتهای دولتها پدیدار میشه میپرند به فلان ستون اعتثقادی کشور و یا شعار امام (ره) یا اقدام فلان گروه اول انقلاب و یا فلان دستاورد نظامی و ... یادمون نمیره اوایل بحران سوریه چقدر به نیروی قدس هم میپریدند که بله اگر اقدامات تو نبود عربستان و امارات با ما لج نمیشدند، اگر موشک نبود امریکا با ما لج نبود، اگر حمایت از حزب الله نبود اسراییل علیه ما تحریک نمیکرد جهان را و ....

 

یا جمهوری اسلامی را با این مختصات قبول داریم و مبنای بحثمون جمهوری اسلامی با آرمان های است که امام پایه ریزی کردند یا خیر. نمیشه که در دو جهان متفاوت زیست کنیم و بحث را بخواهیم به وحدت برسونیم. اینطوری فضا کاملا مهیا میشه برای صدها نوع از این مغلطه ها و سفسطه ها...

والا که بله اصلا اگر نباشه فقط و فقط یک مورد حمایت نظامی ایران از گروه های مقاومت (نه کلامی مثل اردوغان ها، بله اونطوری باشه ما هم میتونیم هوشمندانه!!! هم اسما حامی مقاومت باشیم (در عمل یعنی هیچ و هیچ و اسراییل هم راضی باشه) و هم اقتصاد قوی داشته باشیم) شما مطمئن باشید وضعیت اقتصادی ما خیلی خیلی بهتر از این بود. وضعیت اجتمای به موازاتش بهتر بود و تحریکات رسانه ای و القائات خاص کمتر بود و پس مشکلات اجتماعی و گسستها کمتر بود و ....

 

ما داریم در مختصات جمهوری اسلامی و افرادی صحبت میکنیم که در ظاهر میگند موافق شعار و آرمان های این انقلاب هستند پس باید در مقام پاسخگویی در همین شرایط باشند وقتی قدرت را در دست میگیرند. همینطور محاصره شده و تحت تحریم و تهدید. هیچ راهی هم ندره، مطمئن باشید تا زمانیکه مقاومت ما ضد اسراییل وجود داره. اصلا یک بحث ریشه ای و بنیادین هست. در این مختصات دیگه کم کاری اقتصادی کسی که در قدرت هست ربطی به نیروی نظامی که داره وظیفش را ورای حتی زیرساختهاش انجام میده نداره دقیقا به اون مسئول فاسد منافقی برمیگرده که با همراهی با این شعارهای به قول شما نظامی ها قدرت را در دست میگیره ولی وقتی بی عرضگیهاش نمایان میشه یادش میفته که تعامل جهانی و منافع اسراییل با این شعارها زاویه داره و پس اقتصاد را نمیتونه مثل هلو! ادراه کنه و خستگی داره و عرضه بخش موشکی را هم ندراه که در برابر تهدید و ترور و تحریم داره این بخش را (یک نمونه مثال از ده ها مثال، بخش هوایی و تامین قطعات همینطور و سایر بخشها ) را اداره میکنه با جون کندن و یکهو یادش میفته ببینه از کیسه اندوخته های اینا هم (چه در منطقه و چه نظامی ) چی باقی مونده بده به دشمن تا چند صباحی بی عرضگی هاش را بپوشانه.

 

یک بار برای همیشه در چنین بحث هایی ابتدا باید مشخص بشه داریم  نقد جمهوری اسلامی و آرمان ها و اهدافش را میکنیم یا ذیل جمهوری اسلامی داریم بخش های مختلف کشور را نقد میکنیم.

 

 

 

منظور بنده این بود اگر ترکیه الان داره خرج های آن چنانی می کند و به قول شما سرمایه گذاری های عجیب و غریب می کند دلیل اش پشتوانه قوی اقتصادی است که در این کشور وجود داره ، طبیعتاً زمانی که کشوری از نظر اقتصادی شکوفا باشد میوه این اقتصاد پربار و شفاف را در صنایعی مثل موشکی و نظامی و علمی و سرمایه گذاری بر روی های تکنولوژی ها و ... خواهد چید

اینکه به دلیل کاهش ارزش پول ملی ترکیه (8 لیر به ازای 1 دلار) وزیر دارایی اش استعفا می کند نشان ضعف نیست بلکه نشان اصلاح خواهی و زنده بودن دولت و پویا بودن جامعه است ، اتفاقاً نشانه ضعف اقتصادی کشور این است که ارزش پول ملی ما 30 هزارتومان به ازای هر دلار بشود ، بورس ریزش کند و عده کثیری از مردم بیچاره تر از دیروز بشوند، سکه و بازارهای موازی سر به فلک بکشد و آب از آب تکان نخورد ، نه استعفایی نه عزلی و نه ...خودتان قضاوت کنید کدام یک نشان قدرت و کدام یک نشان ضعف است ؟

 

اتفاقاً هروقت چنین مباحثی مطرح می شود شاهد چنین کامنت هایی هستیم که آقا موشکی و نظامی چه ربطی به اقتصاد دارد ؟ نظامی ها کار خودشان را می کنند و اقتصادی ها و دولت هم کار خودش را بکند!

ضمن تایید چنین جملاتی که فقط بر روی کاغذ و مانیتور کامپیوتر درست هستند جسارتاً باید عرض کنم که چنین مناسباتی در یک کشور نرمال که هرچیزی سر جای خودش است درست است نه در کشوری که نظامی کار سیاسی می کند ، کار پزشکی می کند ، کار اطلاعاتی می کند ، شبکه تلوزیونی و رسانه های متعدد خبری دارد ، صاحب منسبان نظامی هستند و دیدگاه های نظامی در جای جای بدنه حاکمیت نفوذ و رسوخ کرده است ولی از آن طرف هم به هیچ کس و هیچ چیز پاسخگو نیستند و لاک مظلومیتشان همیشه آماده پنهان شدن است ! اگر قبول ندارید یک نگاهی به مسئولین کشور و سبقه آنها بیندازید ...

وقتی به هر کجا سرک می کشیم ردپای نظامیان و ارگان های وابسته به آنها را می بینیم اجازه بدهید کمی هم سوزنی به آنها بزنیم ...


اصولاً وقتی همه مسائل درهم تنیده شده چگونه تفکیک کردن نظامی و دولتی را انجام می دهید ؟ نمی دانم ! اصلاً ممکن نیست شدنی باشد ، مثلاً وقتی بنگاه های اقتصادی نظامی ها برای پروژه هایشان به دولت نیازمند هستند آیا می توانیم از تاثیرات اقتصادی آنها بر کشور چشم پوشی کنیم ؟ و یا از بده بستانی که احتمالاً دولت با نظامی ها برای واگذاری پروژه ها دارد ؟

بله ما هم خیلی دوست داریم نظامی وظیفه خودش را که به قول شما " تولید سلاح و حفظ قوای کشور هست " را انجام بدهد و به سایر حوزه ها کاری نداشته باشد اما آیا در حال حاضر این چنین است ؟ هرچقدر هم که جلوتر می رویم دخالت نظامی ها بیشتر هم می شود

 

ضمن اینکه بحث بنده دولت و یا غیر دولت نبود و نیست ، بنده منظورم از همه این حرف ها اهتمام به امنیت بود ، ظاهراً در بدنه حاکمیت بحث امنیت فقط معطوف به سلاح است در حالی که امروز با اینکه زرادخانه های موشکی مان مملوء از سلاح است(به گفته فرماندهان نظامی) اما مباحث اقتصادی و سایر مباحثی که عرض کردم پاشنه آشیل کشور شده و سبب ایجاد بسیاری از نارضایتی ها و نا امنی ها شده .

اینکه به دلیل مشکلاتی که وجود داره نخبگان کشور از کشور مهاجرت کنند و سرمایه های ژنتیکی کشور رو به نابودی برود خطر امنیتی است

اینکه زمینه بروز و ظهور اعتراضات خیابانی و پیامدهای آن بوجود بیاید خطر امنیتی است

اینکه برای تولید سلاح مشکلات مالی داشته باشیم و توانایی تولید سلاح های بروز و تاثیر گذار را نداشته باشیم خطر امنیتی است

و...

برادر عزیز یک بار برای همیشه باید این مشکلات به صورت ریشه ای حل بشود ، یک بار برای همیشه مشخص بشود مردم چه جایگاهی در این کشور دارند و آیا به عنوان یکی از موئلفه های قدرت مطرح هستند یا خیر ؟ اگر هستند که چرا این موئلفه را توانمند نمی کنیم ؟ آیا اگر همین مردم نبودند شانسی برای حفظ سرزمینمان در جنگ 8 ساله داشتیم ؟ ولو که سلاح های پیشرفته داشته باشیم ، اینکه عراق با داشتن پیشرفته ترین سلاح ها و پشتیبانی کل دنیا نتوانست یک وجب از خاک مان را بگیرد چه دلیلی داشت ؟

 

 

از نظر بنده قانون جمهوری اسلامی مختصات جمهوری اسلامی است نه شعارهایی که برخی ذینفعان به آن نسبت داده اند ، حالا بیایید در چهارچوب قانون اساسی رفتار نظامی ها را بررسی کنید ، برخی شعارها را بررسی کنید ،  چند درصد از رفتارها و اهداف در چهارچوب قانون می گنجد ؟

 

 

  • Like 4
  • Upvote 8
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط worior
      بسمه تعالی
      مقدمه
      نگارنده متن ذیل از دیدگاه راهبردی به مسئله قره باغ و احتمالات و پیامد های مربوط به آینده منطقه نگاشته است. هر جنگی در هر منطقه از دنیا بدون حمایت و عزم ملی یا مردمی که در حال جنگ هستند محکوم به شکست خواهد بود. از این رو جنگ در قره باغ امری بسیار وابسته به مسائل جمعیتی و افکار عمومی ست و از برای آن انجام میشود.
       
      مسئله فتح سرزمینی
       
      جنگ های فتح سرزمینی به سبک دوره فئودالی مدتهاست منسوخ شده، سازمان ملل و جوامع بین المللی بسختی با تغییرات در مرزها از طریق حملات نظامی کنار می آیند. پذیرفتن تغییر مرزهای کشورها از طریق تهاجم نظامی امریست که میتواند عواقب متقابلی برای کشورهایی که آن تغییرات را میپذیرند داشته باشد، این عواقب از تروریسم گرفته تا رفتن این پذیرش به حافظه تاریخی جهانی وبدل شدن به عرفی که امکان رخداد مجدد برای همان کشور پذیرنده نیز بوجود می آورد. صرف نظر از اینکه حق و باطل تاریخی این منازعات مرزی چگونه باشد، برنده منازعه، بعد از پیروزی باید هزینه های بسیاری در عرصه روابط بین الملل برای جلب افکار عمومی، سیاستمداران کشورهای مختلف جهت پذیرش رسمی مرزهای جدید پرداخت کند، علی الخصوص به اعضای دایم شورای امنیت سازمان ملل و شاید واکنش این اعضا در پذیرش این مرز جدید آنقدر طولانی شود که فرصت واکنش متقابل و بروز جنگی دیگر را رقم بزند.
       
      راهبرد نظامی جاری آذربایجان در قره باغ
       
      شیوه های رزمی طرفین این درگیری هرچه باشد از قواعدی قابل شمارش پیروی خواهد کرد، نه از آن جهت که بسادگی قابل پیش بینی هستند، بلکه تجربیات تاریخی زیادی نسبت به چنین درگیری هایی وجود دارد. از نظر جمعیت شناختی منطقه ناگورنوقره باغ جمعیت ساکنی عمدتا ارمنی تبار دارد، آذری ها بدون حمایت افکار عمومی ساکن در منطقه و پشتیبانی مردمی قادر پیشروی نخواهند بود، حتی در صورت پیشروی موفقیت آمیز قادر به حفظ سرزمین های فتح شده نخواهند شد. بنابراین بدیهی است که ترکیب جمعیتی منطقه ابتدا تغییر کند و این امر نه به یکباره امکانپذیر است و نه در یک نبرد کوتاه مدت. بلکه جنگی طولانی مدت، همراه با زیرآتش گرفتن مستقیم شهرها، کشتار ارمنی ها و مهاجرت دادن اجباری جمعیت ساکن در این مناطق میتواند راهبرد انتخابی طرف آذری باشد و این شکل از درگیری پیوسته و همراه با سکونت دادن آذری ها در منطقه ادامه پیدا کند تا ترکیب جمعیتی از ارمنی به آذری و ترک تغییر کند، تا در یک نبرد قاطع احتمالی بسیار بزرگ شرایط برای اشغال دایم فراهم شود و یا دست کم از طریق یک روند دمکراتیک مثلا رای گیری و تعیین سرنوشت از سوی ساکنان به نفع دولت باکو تغییرات مورد نظر آن دولت بدست آید. روشهای مورد بحث در بالا پیشتر از سوی اسراییل به کار گرفته شده اند، سبقه تاریخی طولانی دارند تا جایی که ماکیاوولی در شهریار به صراحت در مورد مهاجرت اجباری و تغییر جمعیت سرزمینی توسط حکام سخن رانده است. و شاید بتوان دلیل نزدیکی آذربایجان به اسراییل در گرفتن تجهیزات نظامی و مشاوره در خصوص بازسازی ارتش خود را در سطور بالا یافت.
       
      راهبرد دفاعی ارمنستان در برابر تهاجم آذربایجان
      تاکنون آنچه آذربایجان نشان داده، اتکا به تاکتیک سنتی رزمی در مناطق کوهستانی، نظیر استقرار توپخانه، ورود به شهرها، استفاده از موشک های کوتاه و میانبرد و همچنین داد و فریاد پروپگاندای خویش در سراسر دنیا پیرامون حقانیت و نبرد علیه تروریسم آذربایجانی ست، چنین سیاستی بدلیل وجود پایگاه جمعیتی در آرتساخ(قره باغ) و مورد تهاجم قرار گرفتن امری بدیهی است. ارمنستان با سرعت بسیار به سمت مظلوم نمایی وشکست پذیری احتمالی و نیاز به کمک پیش میرود. چنین وضعیتی به ارمنستان کمک میکند تا به جلب کمک های بین المللی از دولت های نسبتا ثروتمند مسیحی بپردازد، همچنین با توجه به در اختیار داشتن مناطق مورد مناقشه، به تحریک فشارهای بین المللی به سمت آذربایجان در جهت پایان جنگ بپردازد.
       
      تدریج گرایی منطقی
      در هیچ جنگی نمیتوان نتایج را از ابتدا به دقت بر شمرد، گفته اند آنچه در مورد آینده میتوان با دقت گفت، عدم پیشبینی درست آن است. اما بر اساس شواهد،  تجربیات و دانش های موجود و نسبت به گذشته تمرین های نظامی آذربایجان و خریدهای نظامی های دو کشور؛ از دید نگارنده، پیش بینی میشود جنگی میان مدت و سپس یک نبرد تعیین کننده راهبرد آغازین جمهوری آذربایجان بوده باشد، گرچه ممکن است هیچ وقت چنین رخدادی به حقیقت نپیوندد. ولیکن، این یک الزام برای داشتن یک تفسیر راهبردی منطقی درآغاز جنگ است، گرچه یک گرند استراتژی(راهبرد فراگیر) محسوب نمیشود.  هر راهبردی برای ورود به هر درگیری نیازمند راهبردی برای ادامه خروج از آن نیز خواهد بود. راهبردهایی که در ادامه اتخاذ میشود آنهایی هستند که در جبهه های نبرد آموخته میشوند، و جملگی خرده راهبردهایی هستند که ظهور کرده و دور از مسیر اصلی و هدف کلی نیستند. در موقعیت کنونی بدین دلیل که تشدیدگر این نبرد در این مقطع جمهوری آذربایجان است، این کشور ابتکار عمل را در اختیار دارد و تدریجا ارمنستان خود را در برابر ابتکارهای آذربایجان واکنش گر میبینید،  آذربایجان تصمیم گیرنده اصلی در پایان دادن به نبرد یا تغییر شکل ماهیت جنگ خواهد بود.
      نیازمندی به راهبردی برای خروج و پایان دادن به جنگ در ابتدا، بدلایل پیشگری از ورود به جنگ دایمی، فرسایشی و یا بیرون کشیدن از درگیری در زمان مناسب طرح میشود، سپس در ادامه بر اساس موفقیت ها یا شکست هایی که کسب میشود تحت اثرات جبهه ها و افکار عمومی تغییر خواهد کرد. بنابراین بزرگترین رکن اصلی جبهه دو طرف نه روی زمین بلکه در رسانه ها و پروپگاندای جهانی آنان است. این موفقیت ها در پروپگاندای طرفین است که جنگ را به پیش خواهد برد و حتی سطح بروز خشونت ها و یا اقدام علیه اشغال سرزمینی و حتی میزان زیر آتش گرفتن پایتخت های یکدیگر تنظیم خواهد کرد.
       
      پیشبینی نسبت به رویه های آینده درگیری در قره باغ:
       
      آذربایجان در جبهه جنوبی پیشروی خوبی صورت داده است اما نکات زیر حائز اهمیت است؛
      -          همانطور که عرض شد، برای آذربایجان در مناطقی که پشتیبانی جمعیتی ندارد امکان پیشروی موفق بسختی ممکن است و در صورت پیشروی امکان حفظ و بهره برداری از پیشروی پیچیده تر خواهد بود. بنابراین انتخاب پیشروی از جنوب از این جهت منطقی است که ؛
      o        ممکن است بخواهد خود را با حمله سریع به نخجوان برساند، به دو دلیل 1- تکمیل اتصال سرزمینی 2-جلوگیری از ورود ارمنستان به نخجوان در برابر یک سناریوی پاسخ احتمالی به تهاجمات در غره باق.
      o        این نکته حائز اهمیت است که در شمال ایران آذریها و ترک ها درصد تجمعی بیشتری نسبت به آذریهایی منطقه غره باق وجود دارد. بنابراین این احتمال وجود دارد که ارتش آذربایجان و ترکیه از طریق منطقه نخجوان بصورت مستقیم یا غیر مستقیم در منطقه به یکدیگر دست بدهند.(پشتیبانی هوایی ترک، پیاده نظام هایی شامل نیرومخصوص ترک در لباس تروریست های پانترک و نوعثمانی، و ارتش آذربایجان از شرق)
      o        امکان تهاجم سریع در مناطق کوهستانی بسادگی میسر نیست و تنها با سرعت بالا از طریق عبور از مسیر رودخانه ارس ممکن است،با توجه به این امر، روستاهای مرزی ایران مانند عاشقلو، اوزان، کرانلو و ... در معرض تهدید تهاجم آذریها و احتمال پاسخ ارمنی ها در آن مناطق هستند
      o        در صورت وقوع شورش های ساختگی و بحران کمبود منابع و تظاهرات، شرایط برای نفوذ نیروهای اطلاعاتی امنیتی هر سه کشور ترکیه، آذربایجان و ارمنستان جهت بهره برداری از آشوب ممکن است. و در ادامه پاسخ ایران در سرکوب تظاهرات و یا شورش، عواقبی نظیر نفوذ و دخالت بیگانه در حتی کوتاه هم خواهد داشت.
      o        آنچه فضای بحران برای ورود به نبردهای چریکی و شورشهای اجتماعی تقویت میکند، آن است که دو کشور بزودی بسیاری از تسلیحات زرهی خود را از دست میدهند، سازمان نیروهای مسلح این کشورها اقدام به جذب نیروی مردمی خواهد کرد. این امر سبب میشود تا ارتش های منظم تبدیل به ارتش های پراکنده با ابعاد بالای استفاده از نیروی شبه نظامی شوند و به تجهیزات شبه نظامیان نظیر وانت های مسلح، موشک های دوشپرتاب و ضد تانک قابل حمل توسط نفر روی بیاورند.
      o        وضعیت جنگ با استفاده از شبه نظامیان، سبب میشود تا حجم انبوهی از تجهیزات انفرادی جنگی وارد مناطق شمالی کشورمان شود.
      o        جنگ با استفاده از شبه نظامیان نیز به تلاش های وسیعی از عملیات روانی و پروپگاندای سیاسی نیازمند است.
      o        در میان مدت ممکن است جمیع موارد فوق ایران را وادار به ورود به  یک جنگ هیبریدی با محوریت ترکیه و آذربایجان کند.
       
      اقدامات پیشنهادی در بخش تاکتیکی و سیاستگذاری برای ایران:
       
      در بخش تاکتیکی: اجرای مانور ترکیبی.
      -          اقدام به اجرای سریع مانور ضد چریکی و ضد شورشی در مناطق مرزی کشور به سبک زیر؛
      o        تمرین استقرار و حرکت به سمت پاکتی از 5 تا 10 روستای مرزی در یک مسیر، به شکلی که  چند  تیم متحرک، به روستاهای در مناطق مرزی در بخش بندی های جغرافیایی مشخص وارد میشوند، و استقرار تیم های ثابت را امکان سنجی و مدیریت میکنند؛
      1-      تیم های متحرک در دو بخش ابتدا بدون ظاهر نظامی به سپس به قصد تمرین تامین نظامی و سپس بصورت کاملا نظامی به قصد فراهم آوری امکان استقرار تیم های ثابت با تجهیزات وارد مناطق روستایی میشوند، با جمعیت پل ارتباطی ایجاد میکنند، و به ترتیب متوالی پس از استقرار تیم های ثابت به قصد روستای بعدی خارج میشوند.
      2-      سپس تیم های ثابت با استقرار تجهیزات بیمارستانی، امدادی، هلال احمر و کمک به مناطق روستایی وارد میشوند، در مدت زمان مشخص فعالیت های ارتباطات انسانی و اجتماعی  را تمرین کرده و منتظر ورود دوم تیم های متحرک در تاریخ مقرر میشوند.
      3-      سپس تیم های متحرک دیگری به ترتیبی موازی به قصد کمک به جمع آوری تجهیزات ثابت وارد میشوند. و در پایان مانور اسکرت را تا فاصله ایمن را تمرین میکنند.
       
      دلایل اجرای مانور تاکتیکی فوق؛
      -          جدایی طلبها، شبه نظامیان، چریک ها و ارتش های دارای ابعاد هیبریدی که قادرند از طریق اجرای عملیات روانی، پروپگاندای سیاسی و پشتیبانی مالی در کنار ارتش های منظم خود اجرای طرح عملیاتی ترکیبی کنند، ابتدا با نفوذ، سپس ایجاد پل های ارتباطی و پس از آن شروع در نا امن کردن محیط های روستایی، اقدام به ایجاد معضلات  روانی کرده، و در ادامه از ساکنان عدم همکاری با دولت مرکزی را طلب خواهند، ابتدا با تحریک و سپس با تهدید. در فضای ناامنی مردم روستایی از همکاری اطلاعاتی و امنیتی با دولت های مرکزی پرهیز میکنند و حتی ممکن است جذب این گروه ها شوند، مگر در شرایطی که احساس کنند فضای ایمن و قدرت غالبی توسط دولت مرکزی قادر به حمایت از آنان یا نابود سازی تحرکات ضد دولتی ست.
      -          از طرفی دیگر در صورت بروز خشونت، و نفوذ بیگانه در مناطق مرزی ای که امروز نسبتا امن هستند، نیروی آموزش ندیده یا نیرویی که منطقه عملیاتی خود را تجربه نکرده باشد، بسختی میتواند با مردم ارتباط برقرار کرده و قادر نخواهد بود اقدامی که در شرایط عادی تمرین نشده است را در شرایط حاد بحران به اجرا بگذارد.
      -       آن بخش از  جریانهای فکری که در مناطق روستایی مرزی و در معرض تهدیدات مختلف امنیتی هستند، در صورتی که با هسته های خفته عملیاتی چریک های دشمن سمپاتی و هماهنگی برای روز شورش داشته باشند(آنچه در شهرهای عراق مانند رمادی، موصل و تکریت اتفاق افتاد) بسرعت دچار خطا، واکنش و یا تغییر نقشه خواهند شد، و در نتیجه اجرای این مانور این اقدامات قابل ردیابی خواهند بود.
      -          بنیاد عملیات هیبریدی مرزی ضد کشور، از طریق کشتار و تروربه نام حکومت (مانند اقدام چریک های فدایی خلق در کردستان علیه پادگان های ارتش) و سپس ایجاد هسته های مقاومت علیه دولتها انجام میگیرد، جذب نیرو تنها در صورت خلاء قدرت و واکنش نابهنگام دولت مرکزی ممکن است، و از طرفی در صورت اقدام تند، سلطه آمیز و نابخردانه نیروهای نظامی دولتی، اوضاع از کنترل خارج و یا تشدید میشود.(مانند اقدامات دیر هنگام بشار اسد در شمال و غرب سوریه)
      -           ولیکن این اقدام تند و سلطه آمیز برای هسته های نفوذی تا حدودی لازم و رعب آور است و محاسبات شانس، بخصوص بهره برداری از نفوذ های پیشین یا پل ارتباطی برقرار شده قبلی آنها را پایین می آورد، بنابراین حضور پیشدستانه و ایمن سازی جهت ایجاد قوت قلب برای ساکنان و دادن اطمینان برای اجرای مجدد وسریع چنین پاسداری مرزی، سبقه ای برای تحکیم قدرت حاکمیت کشور در مناطق مرزی ایجاد خواهد و فرصت بهره برداری از متجاوزان به اقتدار کشور را خواهد گرفت.
       
       
      در بخش راهبردی؛
      اگر مناقشه امروز آذربایجان – ارمنستان را به ابعاد نظامی و روانی تقسیم کنیم، باید گفت این رابطه 20-80 خواهد بود. اقدامات نظامی که به شکست منجر شوند عواقب وخیم سیاسی بسیاری خواهند داشت با این وجود آنچه روی زمین رخ میدهد سهم 20 درصدی از واقعیت های آینده خواهد شد، و داشتن یک فیلم 5 دقیقه از حضور در مناطق تحت سیطره رقیب در افکار عمومی اثری به مراتب بیشتر از خود نشان خواهد داد.
      دولت پاشینیان با استفاده از اعتراضات گسترده و اجرای شورش خیابانی به قدرت رسیده است و شکست در صحنه نظامی برای وی شکست در صحنه سیاست و افکار عمومی نیز خواهد بود، آنچه وی روی زمین و در مانور نظامی در برابر باکو انجام میدهد در عمل در حکم اجرای مانور سیاسی برای بقای وی  نیز هست، از طرفی باکو نیز تفاوت چندانی ندارد، اگر دولت تک حزب و شبه پادشاهی علی اف نتواند در جبهه ها پیشروی مناسبی داشته باشد، در صحنه افکار عمومی نیز شکست و بی تفاوتی مردم نسبت به دولت مرکزی را تجربه خواهد کرد. اگر بخواهیم ملاک های اقتصادی و راهبردی فتح سرزمینی در قره باغ را در نظر بگیریم، آنچه پس از این جنگ به هر نحوی باقی بماند برتری خاصی از این دو منظر ایجاد نخواهد کرد. بنابراین جنگ در قره باق امری کاملا سیاسی و برای کسب افتخارات سیاسی انجام میشود تا مبنایی نظامی و یا اقتصادی داشته باشد.
       
      در حین و پس از این جنگ:
       
      ارمنستان:
      -          پاشینیان به شکل فزاینده ای خود را پلیس ضد تروریسم، و ضد شورش و بنیاد گرایی اسلامی در منطقه قفقاز معرفی خواهد کرد.
      -          وی خواهد توانست از کشورهای ثروتمند مسیحی و از طریق کلیساهای بسیار، سرمایه لازم در حد لازم برای ادامه جنگ را فراهم کند. و شاید این جنگ راهی برای ورود تفکرات اوانجلیستی به ارمنستان باز کند.
      -          دولت ایروان در محاصره ترکیه و آذربایجان است و بشدت احساس ناامنی خواهد کرد، بنابراین به دنبال ایران و روسیه خواهد دوید، نیروی هوایی، موشکی و پدافندی خود را بشدت تقویت خواهد کرد.
      -          هر دو کشور تسلیحات بسیار زیادی در بخش زمینی از دست داده اند و خواهند داد، تمایل برای جبران تجهیزات زرهی و تقاضا برای تجهیزات دورایستا و موشکی به شکل فزاینده ای بازار تسلیحاتی بزرگی در منطقه قفقاز ایجاد خواهد شد. هر دو کشور به سمت بومی سازی تسلیحات و تبدیل شدن به قدرت های موشکی پیش خواهند رفت، و این امر مزیت موشکی ایران را تحت تاثیر شدید قرار خواهد داد.
      -          ایروان مزیت های ذاتی بزرگی از نظر اقتصادی ندارد، و اگر امنیت خود را از دست رفته ببیند بشدت با آسیب های اجتماعی فراوان روبرو خواهد شد بنابراین دولت پاشینیان هرکاری برای جلوگیری از این وضعیت خواهد کرد، منجمله اجاره دادن پایگاه های نظامی به آمریکا و ناتو، و قرارگیری بجای ترکیه امروز. چنین اقدامی سبب خواهد شد تا هم امنیت لازم را بدست آورد و هم به مکانی امن برای سرمایه گذاری خارجی بدل شود. چه بسا امروز آمریکا به دنبال تنبیه ترکیه و خروج از اینجرلیک و پیمان اجاره تسلیحات اتمی ست، و ممکن است به سمت ایروان روی بیاورد. ایروانی که دولت پاشینیان با تکیه بر شعارهای ضد روسی در آن به قدرت رسیده است.
      -          این امر برای روسیه بسیار آسیب زا خواهد بود بخصوص با توجه به مشکلات با گرجستان، بنابراین روسیه اجازه نخواهد داد و این اجازه ندادن به معنای گسترش وسیع ارتباطات با ارمنستان و حضور پیوسته در آن است. از طرفی برای ایران هم معضلات فراوانی ایجاد خواهد کرد بخصوص اینکه اسراییل در آذربایجان نفوذ گسترده ای پیدا کرده و اگر ارمنستان نیز به سمت آمریکا متمایل شود، محوز ضد ایرانی اسراییل و آمریکا میدان صلح، جنگ و کلیه تحولات منطقه قفقاز تا سالهای بسیار خواهند بود.
       
      آذربایجان:
      -          آذربایجان از توان کشورهای اسلامی نظیر پاکستان، تروریست های اسلامگرا در سراسر دنیا استفاده خواهد کرد، بنابراین به تجربه ترکیه در اداره و مجتمع کردن این چریک ها نیازمند است، تا جایی که ممکن است ادامه جنگ را مستقیما ترکیه اداره کند.
      -          این کشور تا پایان جنگ حجم بالایی تسلیحات مصرف خواهد کرد، و پس از جنگ وارد یک تقابل سرد تسلیحاتی با ارمنستان خواهد شد. اگر ارمنستان قدرت هوایی خود را تقویت کند، آذربایجان در برابر قادر به چنین کاری نخواهد بود.
      -          آذربایجان هم اکنون نیروی هوایی ضعیف و قدیمی دارد که  نمیتواند آنچنان قدرت تهاجمی و عملیاتی کافیاز خود نشان دهد.  بعید است روسها بخواهند آذری ها را در سطح راهبردی مانند نیروی هوایی در برابر ارمنی ها تقویت کنند، آنها قبلا به ارمنستان جنگنده های گرانقیمت و راهبردی سوخوی 30 فروخته اند و ارمنستان را مشتری خود کرده اند، کشورهای غربی نیز بعید به نظر میرسد که بخواهند به آذربایجان در برابر یک دولت مسیحی دیگر اسلحه بفروشند، با این وجود جنگنده های غربی نیز بسیار گرانقیمت تر از گونه های روسی هستند و بعید آذری ها از عهده تهیه آنها بر بیایند.
      -          با توجه به دو مورد فوق به نظر میرسد که آذریها به دنبال تهیه تسلیحات موشکی زمین به زمین کوتاه و میانبرد به شکل وسیع و در قالب راه اندازی خط تولید بروند. آنها از ترکیه موشکهای کروز و بالستیک خریداری خواهند کرد.
      ایران:
      -          سیاست ایران هر چه باشد، در معرض اقدامات پیچیده دو کشور برای ورود به درگیری یا حمایت از یک طرف خواهد بود، هم برای ارمنستان بسیار مفید است که ایران را جلب کند وهم برای آذربایجان، ایران دچار وضعیتی انتخابی میشود، با اینکه این انتخاب حتی در اندیشه بسیار دشوار، ایران باید از آن اجتناب کند.
      -          نخبگان سیاسی آذربایجان و ترکیه به صراحت از چشم داشت خود به خاک ایران سخن میگویند، اما از نظر اقدام در حال حاضر در جایگاهی نیستند که بتوانند کاری از پیش ببرند مگر در صورت ضعف شدید سیاسی و خلاء قدرت در ایران. به همین دلیل ایران هم به جلوگیری از شکل گیری یک اتحاد ضد ایرانی با محوریت "ارتش تورک" که در صورت موفقیت آذربایجان میرود به یک ایدولوژی نظامی سیاسی غالب تبدیل شود، باید بسرعت اقدام کند.
      -          ایران و ارمنستان میتوانند برای شکل گیری یک نیروی نظامی محدود جهت عملیات ضد تروریسم در مناطق مرزی مشارکت کنند.
       
      ویراست نشده است، اگر ایرادی دیدید تذکر بدین تا اصلاح کنم:
      نسخه فارسی تهیه شده برای میلیتاری  http://www.military.ir/
      نسخه انگلیسی :https://msai.ir/
       
       
       
    • توسط karkas
      با سلام


      طی چند هفته اخیر شاهد تصاویر نیروی هوایی المان و فرانسه بودید که تصمیم به ادامه تصاویر گرفتم . در این تاپیک هم تصاویر تمام جنگنده های ترکیه و اساسا نیروی هوایی ترکیه هست . نیروی هوایی ترکیه نیروی بسیار قدرتمندیه و می شه گفت نیروی هوایی کشور های منطقه رو می زاره تو جیب . البته اطلاعاتی از مقاله اقا سعید در مورد استعداد های هوایی ترکیه رو گذاشتم . نيروي هوايي ترکیه شامل 60 هزار سرباز و حدودا 600 جنگنده كه عبارتند از 240 فروند F-16C/D و 175 فروند F-4E و 44 فروند RF-4E و حدود 140 فروند F-5A/B كه همگي مدرنيزه شده و در شرايط كاملا عملياتي قرار دارند.
























      موفق باشید .
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.