FLANKER

تحلیل و پیگیری تحولات قفقاز ( آذربایجان- ارمنستان -گرجستان )

Recommended Posts

1 ساعت پیش, Dezchilds گفت:

 

منظور بنده این بود اگر ترکیه الان داره خرج های آن چنانی می کند و به قول شما سرمایه گذاری های عجیب و غریب می کند دلیل اش پشتوانه قوی اقتصادی است که در این کشور وجود داره ، طبیعتاً زمانی که کشوری از نظر اقتصادی شکوفا باشد میوه این اقتصاد پربار و شفاف را در صنایعی مثل موشکی و نظامی و علمی و سرمایه گذاری بر روی های تکنولوژی ها و ... خواهد چید

اینکه به دلیل کاهش ارزش پول ملی ترکیه (8 لیر به ازای 1 دلار) وزیر دارایی اش استعفا می کند نشان ضعف نیست بلکه نشان اصلاح خواهی و زنده بودن دولت و پویا بودن جامعه است ، اتفاقاً نشانه ضعف اقتصادی کشور این است که ارزش پول ملی ما 30 هزارتومان به ازای هر دلار بشود ، بورس ریزش کند و عده کثیری از مردم بیچاره تر از دیروز بشوند، سکه و بازارهای موازی سر به فلک بکشد و آب از آب تکان نخورد ، نه استعفایی نه عزلی و نه ...خودتان قضاوت کنید کدام یک نشان قدرت و کدام یک نشان ضعف است ؟

 

اتفاقاً هروقت چنین مباحثی مطرح می شود شاهد چنین کامنت هایی هستیم که آقا موشکی و نظامی چه ربطی به اقتصاد دارد ؟ نظامی ها کار خودشان را می کنند و اقتصادی ها و دولت هم کار خودش را بکند!

ضمن تایید چنین جملاتی که فقط بر روی کاغذ و مانیتور کامپیوتر درست هستند جسارتاً باید عرض کنم که چنین مناسباتی در یک کشور نرمال که هرچیزی سر جای خودش است درست است نه در کشوری که نظامی کار سیاسی می کند ، کار پزشکی می کند ، کار اطلاعاتی می کند ، شبکه تلوزیونی و رسانه های متعدد خبری دارد ، صاحب منسبان نظامی هستند و دیدگاه های نظامی در جای جای بدنه حاکمیت نفوذ و رسوخ کرده است ولی از آن طرف هم به هیچ کس و هیچ چیز پاسخگو نیستند و لاک مظلومیتشان همیشه آماده پنهان شدن است ! اگر قبول ندارید یک نگاهی به مسئولین کشور و سبقه آنها بیندازید ...

وقتی به هر کجا سرک می کشیم ردپای نظامیان و ارگان های وابسته به آنها را می بینیم اجازه بدهید کمی هم سوزنی به آنها بزنیم ...


اصولاً وقتی همه مسائل درهم تنیده شده چگونه تفکیک کردن نظامی و دولتی را انجام می دهید ؟ نمی دانم ! اصلاً ممکن نیست شدنی باشد ، مثلاً وقتی بنگاه های اقتصادی نظامی ها برای پروژه هایشان به دولت نیازمند هستند آیا می توانیم از تاثیرات اقتصادی آنها بر کشور چشم پوشی کنیم ؟ و یا از بده بستانی که احتمالاً دولت با نظامی ها برای واگذاری پروژه ها دارد ؟

بله ما هم خیلی دوست داریم نظامی وظیفه خودش را که به قول شما " تولید سلاح و حفظ قوای کشور هست " را انجام بدهد و به سایر حوزه ها کاری نداشته باشد اما آیا در حال حاضر این چنین است ؟ هرچقدر هم که جلوتر می رویم دخالت نظامی ها بیشتر هم می شود

 

ضمن اینکه بحث بنده دولت و یا غیر دولت نبود و نیست ، بنده منظورم از همه این حرف ها اهتمام به امنیت بود ، ظاهراً در بدنه حاکمیت بحث امنیت فقط معطوف به سلاح است در حالی که امروز با اینکه زرادخانه های موشکی مان مملوء از سلاح است(به گفته فرماندهان نظامی) اما مباحث اقتصادی و سایر مباحثی که عرض کردم پاشنه آشیل کشور شده و سبب ایجاد بسیاری از نارضایتی ها و نا امنی ها شده .

اینکه به دلیل مشکلاتی که وجود داره نخبگان کشور از کشور مهاجرت کنند و سرمایه های ژنتیکی کشور رو به نابودی برود خطر امنیتی است

اینکه زمینه بروز و ظهور اعتراضات خیابانی و پیامدهای آن بوجود بیاید خطر امنیتی است

اینکه برای تولید سلاح مشکلات مالی داشته باشیم و توانایی تولید سلاح های بروز و تاثیر گذار را نداشته باشیم خطر امنیتی است

و...

برادر عزیز یک بار برای همیشه باید این مشکلات به صورت ریشه ای حل بشود ، یک بار برای همیشه مشخص بشود مردم چه جایگاهی در این کشور دارند و آیا به عنوان یکی از موئلفه های قدرت مطرح هستند یا خیر ؟ اگر هستند که چرا این موئلفه را توانمند نمی کنیم ؟ آیا اگر همین مردم نبودند شانسی برای حفظ سرزمینمان در جنگ 8 ساله داشتیم ؟ ولو که سلاح های پیشرفته داشته باشیم ، اینکه عراق با داشتن پیشرفته ترین سلاح ها و پشتیبانی کل دنیا نتوانست یک وجب از خاک مان را بگیرد چه دلیلی داشت ؟

 

 

از نظر بنده قانون جمهوری اسلامی مختصات جمهوری اسلامی است نه شعارهایی که برخی ذینفعان به آن نسبت داده اند ، حالا بیایید در چهارچوب قانون اساسی رفتار نظامی ها را بررسی کنید ، برخی شعارها را بررسی کنید ،  چند درصد از رفتارها و اهداف در چهارچوب قانون می گنجد ؟

 

 

 

 

ببینید باز برگشتیم سر همون خونه اول برادر عزیز.

یک سری کلی گویی ها و ابهام ورزی ها و استقراهای استثنایی که تعمیم به کل میشند.

 

نقل قول

منظور بنده این بود اگر ترکیه الان داره خرج های آن چنانی می کند و به قول شما سرمایه گذاری های عجیب و غریب می کند دلیل اش پشتوانه قوی اقتصادی است که در این کشور وجود داره ، طبیعتاً زمانی که کشوری از نظر اقتصادی شکوفا باشد میوه این اقتصاد پربار و شفاف را در صنایعی مثل موشکی و نظامی و علمی و سرمایه گذاری بر روی های تکنولوژی ها و ... خواهد چید

 

خب گویا پست من را دقیق مطالعه نفرمودید.مفصل گفتم که این منطق اون جای کارش میلنگه که ترکیه متناسب با وضعیت اقتصادیش سرمایه گذاری نظامی نمیکنه و حتی اگر این بهانه را هم در رویه غلط دولتهای عمدتا همیشه اپوزیسیون! ایران و البته پیروان نظریه "همه چیز سر نظامی هاست:  بخواهیم وسط بحث بزاریم در مقام تایید یک نظریه و مبرا کردنشون از رویه های غلط، میبینیم که چند جای کارش میلنگه. هیچ بحثی در رشد مناسب اقتصادی ترکیه نیست ولی فقط قسمتی از پیشرفتهای نظامیش متاثر از این بعد هست و اصرار و هدایت و حمایت اکید اردوغان یکی از دلایل اصلی اون محسوب میشه که مبنای بحث اولیه من بود (حمایت و تشخیص نیاز مبرم کشورهای کمتر توسعه یافته به ابزار نظامی حتی اگر اقتصادشون اتفاقا بنا به دلایل بیرونی و تحمیلی دشمن (قسمتیش) توان کافی را نداره. چون همین توان نظامی میتونه این قسمت از ضعف اقتصادی (ضربه دشمن به اقتصاد) را حداقل از شدت اثرش کم کنه (مثال چین را برای همین اشاره کردم)

نقل قول

اینکه به دلیل کاهش ارزش پول ملی ترکیه (8 لیر به ازای 1 دلار) وزیر دارایی اش استعفا می کند نشان ضعف نیست بلکه نشان اصلاح خواهی و زنده بودن دولت و پویا بودن جامعه است ، اتفاقاً نشانه ضعف اقتصادی کشور این است که ارزش پول ملی ما 30 هزارتومان به ازای هر دلار بشود ، بورس ریزش کند و عده کثیری از مردم بیچاره تر از دیروز بشوند، سکه و بازارهای موازی سر به فلک بکشد و آب از آب تکان نخورد ، نه استعفایی نه عزلی و نه ...خودتان قضاوت کنید کدام یک نشان قدرت و کدام یک نشان ضعف است ؟

مثل همیشه مرغ همسایه لابد غازه.

اولا وزیر به خاطر اخراج رییس کل بانک مرکزیشون استعفا داد.

ثانیا اگر صرف اخراج خوب بود که بله ما هم کلی رییس کل بانک مرکزی و مدیر اخراج کردیم و میتونیم بکنیم. اونجا میشه اصلاح خواهی و زنده بودن دولت و اینجا لابد یک چیز دیگه.

و البته باز موضوعی بی ربط به بحث ماست و الان بحث فعلی ما نقد عملکرد دولتها در حوزه اقتصاد نیست. و البته برای دفاع از دولت هم باید اشاره کنم اصولا مقایسه های اینچنینی با علم به واقعیت موجود (تحریمها به عنوان منحصر به فردترین و سخت ترین تحریمهای شاید وضع شده در جهان که همین ترکیه را احتمالا با یک دهم این شدت هم حتی میتونست الان به اوضاعی برسونه که یک وزیر سهله یک حکومت و جغرافیا تغییر کنه!!) از اساس بی اساس! هستند. ترکیه تنها دو وزیرش به صورت شخصی! سر کشیش امریکایی تحریم شدند اقتصادش اگر نبود 15 میلیارد دلار قطر به عنوان یک مسکن فوری داشت سقوط میکرد چه برسه بخواد صنعت گردشگری، خودرو، منسوجات، کشاورزی، نظامی، ویزا، ترانزیت، بانک مرکزی و تمام مراودات مالیش تحریم بشه. 

نقل قول

اتفاقاً هروقت چنین مباحثی مطرح می شود شاهد چنین کامنت هایی هستیم که آقا موشکی و نظامی چه ربطی به اقتصاد دارد ؟ نظامی ها کار خودشان را می کنند و اقتصادی ها و دولت هم کار خودش را بکند!

بله هست. احتمالا اون یکی دو کامنتی هست که بین هزاران کامنت (بسته به رسانه ای فوق! کامنت) گذارده میشه. :)

نقل قول

ضمن تایید چنین جملاتی که فقط بر روی کاغذ و مانیتور کامپیوتر درست هستند جسارتاً باید عرض کنم که چنین مناسباتی در یک کشور نرمال که هرچیزی سر جای خودش است درست است نه در کشوری که نظامی کار سیاسی می کند ، کار پزشکی می کند ، کار اطلاعاتی می کند ، شبکه تلوزیونی و رسانه های متعدد خبری دارد ، صاحب منسبان نظامی هستند و دیدگاه های نظامی در جای جای بدنه حاکمیت نفوذ و رسوخ کرده است ولی از آن طرف هم به هیچ کس و هیچ چیز پاسخگو نیستند و لاک مظلومیتشان همیشه آماده پنهان شدن است ! اگر قبول ندارید یک نگاهی به مسئولین کشور و سبقه آنها بیندازید ...

وقتی به هر کجا سرک می کشیم ردپای نظامیان و ارگان های وابسته به آنها را می بینیم اجازه بدهید کمی هم سوزنی به آنها بزنیم ..

این میشه همون کلی گویی و ابهام ورزی که اشاره کردم. اگر شما چنین قضاوت کلانی میکنید حتما میتونید با مثال و سند و مدرک یا الاقل آمار به ما دقیقا نشون بدید که مبنای قضاوتتون چی هست و چند درصد وضعیت اقتصادی کشور محصول دخالت پزشک نظامی و خبرگزاری نظامی است.

بعد از اون این "به هیچ کس پاسخگو نیستند" را هم برای همه تبیین کنید که منظور چی هست و با چه آمار و اسنادی چنین ادعایی میکنید و در چه حوزه هایی با چه درصد اثری بر روی اقتصاد ایران. تا برسیم  به "هر کجا سرک می کشیم ردپای نظامیان و ارگان های وابسته به آنها را می بینیم" تا بهمون نشون بدید دقیقا کجا با چند درصد تاثیرگذاری روی اقتصاد سرک کشیدید و همه جاش نظامی بودند و از همه مهمتر تاثیر سوء روی اقتصاد داشتند (اگر به این نحو قضاوت و استدلال هست که من هم میگم (ولی چون شما اول گفتید پس قاعدتا اول شما باید اسناد این موضوع و استدلال را ارئه کنید) همین چندرغاز!! اقتصاد هم که داره در این شرایط سخت افتان و خیزان پیش میره محصول همون کارحانجات و موسسات به قول شما منتسب به نظامیان (و احتمالا منظورتون حکومت) هست که با میلیاردها بدهی دولت بهشون ولی دارند با تمام توان طرح های خاصی را پیش میبرند.)

نقل قول

اصولاً وقتی همه مسائل درهم تنیده شده چگونه تفکیک کردن نظامی و دولتی را انجام می دهید ؟ نمی دانم ! اصلاً ممکن نیست شدنی باشد ، مثلاً وقتی بنگاه های اقتصادی نظامی ها برای پروژه هایشان به دولت نیازمند هستند آیا می توانیم از تاثیرات اقتصادی آنها بر کشور چشم پوشی کنیم ؟ و یا از بده بستانی که احتمالاً دولت با نظامی ها برای واگذاری پروژه ها دارد ؟

بله ما هم خیلی دوست داریم نظامی وظیفه خودش را که به قول شما " تولید سلاح و حفظ قوای کشور هست " را انجام بدهد و به سایر حوزه ها کاری نداشته باشد اما آیا در حال حاضر این چنین است ؟ هرچقدر هم که جلوتر می رویم دخالت نظامی ها بیشتر هم می شود

 اگر در فضای مجازی با این وسعت و جو این کامنتها را دیدید " که آقا موشکی و نظامی چه ربطی به اقتصاد دارد ؟ نظامی ها کار خودشان را می کنند و اقتصادی ها و دولت هم کار خودش را بکند!" حتما استدلالهایی از این دست را هزاران بار بیشتر و پیشتر دیدید. در بالا عرض شد که کار را سخت نکنیم، وقتی چنین قضاوتی دارید حداقل حداقلش این هست که ضریب و یا درصدی در اختیار دارید از این نفوذ و دخالت و درهم تنیدگی که مقصر را نظامی ها میدونید و عنوان میکنید نظامیان به کار خودشون نمیپردازند و در کار اقتصادی هستند پس مقصر اقتصاد اونها هستند پس چه و چه ... لطفا این درصد و ضریب نفوذ را به ما هم عرضه کنید تا ببینیم ایا واقعا اینطور هست یا خیر؟

نقل قول

ضمن اینکه بحث بنده دولت و یا غیر دولت نبود و نیست ، بنده منظورم از همه این حرف ها اهتمام به امنیت بود ، ظاهراً در بدنه حاکمیت بحث امنیت فقط معطوف به سلاح است در حالی که امروز با اینکه زرادخانه های موشکی مان مملوء از سلاح است(به گفته فرماندهان نظامی) اما مباحث اقتصادی و سایر مباحثی که عرض کردم پاشنه آشیل کشور شده و سبب ایجاد بسیاری از نارضایتی ها و نا امنی ها شده .

این "ظاهرا" هم از اون بحثها هست برادر گرامی. شما یک ظاهرا عنوان میکنید و بعد چند ده نفر را بیخ دیوار اعدام. دقیقا مصداقهای چنین قضاوت سنگینی که حاکمیت یا بدنش بحث امنیت را فقط! معطوف به سلاح میدونه را ذکر کنید تا ببینیم کدوم بدنه حاکمیتی (کلی) چنین احمقانه (قطعا لااقل باید برایند مثبت را درنظر بگیریم و در اینجا بازی اینستاگرامی نمیکنیم که نظرات فلان شخص و بهمان شخص را نظرات حاکمیت بدونیم) فکر میکنه.

نقل قول

برادر عزیز یک بار برای همیشه باید این مشکلات به صورت ریشه ای حل بشود ، یک بار برای همیشه مشخص بشود مردم چه جایگاهی در این کشور دارند و آیا به عنوان یکی از موئلفه های قدرت مطرح هستند یا خیر ؟ اگر هستند که چرا این موئلفه را توانمند نمی کنیم ؟ آیا اگر همین مردم نبودند شانسی برای حفظ سرزمینمان در جنگ 8 ساله داشتیم ؟ ولو که سلاح های پیشرفته داشته باشیم ، اینکه عراق با داشتن پیشرفته ترین سلاح ها و پشتیبانی کل دنیا نتوانست یک وجب از خاک مان را بگیرد چه دلیلی داشت

از نظر بنده قانون جمهوری اسلامی مختصات جمهوری اسلامی است نه شعارهایی که برخی ذینفعان به آن نسبت داده اند ، حالا بیایید در چهارچوب قانون اساسی رفتار نظامی ها را بررسی کنید ، برخی شعارها را بررسی کنید ،  چند درصد از رفتارها و اهداف در چهارچوب قانون می گنجد ؟

حل ریشه ای مشکلات و این چنین شعارهایی (عرض میکنم شعار چون راس حاکمیت کشور تکلیف این موارد را هر بار در هر سخنرانی تاکید میکنند و اتفاقا این دولتهای شبه اپوزیسیون و جناح ها و سیاسیون سابق و جاری! هستند که هر بار سر هر انتخاباتی طبق منافعشون یک روز میشند طرفدار مردم یک روز ضد مردم و انتخابات و یک روز حامی دشمن و یک روز دوست نظامی ها و ... و سعی در عدم پذیرش رای حاکمیت دارند که اوضاع را به چنین ابهام بازارهایی هدایت میکنند که بشه تازه جای سوال و تشکیک! )

نقل قول

از نظر بنده قانون جمهوری اسلامی مختصات جمهوری اسلامی است نه شعارهایی که برخی ذینفعان به آن نسبت داده اند ، حالا بیایید در چهارچوب قانون اساسی رفتار نظامی ها را بررسی کنید ، برخی شعارها را بررسی کنید ،  چند درصد از رفتارها و اهداف در چهارچوب قانون می گنجد ؟

بسم الله

حتما شما چنین بررسی ای داشتید که حالا نظامی ها را (البته خود این هم یک مفهوم مغالطه ای و کلی است، دقیقا باید تشریح بشه که نظامی یعنی چی و کی و کجا؟!) به مسلخ محاکمه بردید که هر چی فریاد داریم باید سر ایشان بکشیم! خب شما کافی است فقط نتایج بررسی هاتون را اینجا قرار بدید ولی مستدل، موجز، مستند و کامل قطعا.

 

زمان زیادی برد ولی من سعی کردم بحث را اینچنین تکه به تکه پاسخ بدم تا موجب کلی گویی های پی در پی نشه. بله ممکنه من یک نظری داشته باشم (من قطعا همین حالا هم نظر شخصیم برام قطعی نیست و به نشانه ها و اطلاعاتی که هرروز کسب میکنم قضاوت هام را به روز میکنم) ولی اولا تسریش نمیدم به حوزه هایی که ارتباطی باهاش نداره (مگر اینکه بتونم براش دلیل و سند و مردکی ارائه بدم) و ثانیا سعی میکنم موضوعات پیچیده را ساده سازی نکنم به شکل قطعی که آ،ت قضاوت صحیح هست.

 

و در نهایت همچنان بحث اصلی و اولیه سر جای خودش باقی است (با کنار گذردن این حواشی) نیروهای نظامی حتی با این وضعیت اقتصادی نیاز به حمایت و توجه و بودجه بیشتری دارند (بماند که ما حتی این را هم نمی خواهیم بحث در اون پست اول این بود که همین چند موشک و توان منطقه ای را هم برخی سیاسیون بی عرضه نشستند مثل گرگ بدرند که شاید ابی از کاسه دشمن براشون گرم بشه تا بی عرضگی هاشون را پوشش بده. با بهانه های مختلفی چون: اقتصاد بسته به موشکه اگر موشک نباشه دشمن راضی میشه تحریم کم میشه(!) :) یا نظامی ها دخالت میکنند در کار سیاسیون و سوریه را باید بسپارند به ما نه اینکه سلیمانی سرخورد نیرو برداره ببره (بله در قفقاز عملکرد سیاسیون را دیدیم، هر چه نقد به نظامیون هم باشه ولی جبهه اول هر کشوری اول سیاسیون هستن در این موارد مثل سوریه که پس از دیدن موضع گیری فاجعه بار رییس دولت درنگ نشد (حتما اطلاع از این موضع داشتند که شاید حتی پیشگیرانه زودتر عمل کردند) ) یا اینکه نظامی ها چون فلان بنگاه های اقتصادی دستشون پس اقتصاد درست نمیشه (گفتم حداقل باید یک آمار ارائه بشه تا ببنیم حجم این بنگاه در کل اقتصاد چقدر هست و تازه بعد بررسی بشه به دولت کمک کرده یا خیر)*

 

*من در این مورد یک بار اشاره کردم اگر سپاه همین چند بنگاه اقتصادی را نداشت با این بودجه های شوخی الان این توان پدافندی و موشکی ما نهایتا چیزی در حد نیروی هوایی مظلوم ارتش بود و احتمالا سالها قبل یا توسط امریکا بلعیده شده بودیم یا  توسط همسایگان تکه پاره شده بودیم. (توجه دارید که به هر حال نیروی قدس و مستشار و متحدین ما هم هزینه هایی دارند) حالا یکی ادعا کنه نه اگر این چند بنگاه در اختیار سپاه و نظامی ها نبود الان اقتصاد ایران وضعیت عالی داشت که خب یا داره شوخی میکنه یا بازم داره شوخی میکنه :)

ویرایش شده در توسط alala
  • Upvote 6
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 hour قبل , alala گفت:

 

 

ببینید باز برگشتیم سر همون خونه اول برادر عزیز.

یک سری کلی گویی ها و ابهام ورزی ها و استقراهای استثنایی که تعمیم به کل میشند.

 

 

خب گویا پست من را دقیق مطالعه نفرمودید.مفصل گفتم که این منطق اون جای کارش میلنگه که ترکیه متناسب با وضعیت اقتصادیش سرمایه گذاری نظامی نمیکنه و حتی اگر این بهانه را هم در رویه غلط دولتهای عمدتا همیشه اپوزیسیون! ایران و البته پیروان نظریه "همه چیز سر نظامی هاست:  بخواهیم وسط بحث بزاریم در مقام تایید یک نظریه و مبرا کردنشون از رویه های غلط، میبینیم که چند جای کارش میلنگه. هیچ بحثی در رشد مناسب اقتصادی ترکیه نیست ولی فقط قسمتی از پیشرفتهای نظامیش متاثر از این بعد هست و اصرار و هدایت و حمایت اکید اردوغان یکی از دلایل اصلی اون محسوب میشه که مبنای بحث اولیه من بود (حمایت و تشخیص نیاز مبرم کشورهای کمتر توسعه یافته به ابزار نظامی حتی اگر اقتصادشون اتفاقا بنا به دلایل بیرونی و تحمیلی دشمن (قسمتیش) توان کافی را نداره. چون همین توان نظامی میتونه این قسمت از ضعف اقتصادی (ضربه دشمن به اقتصاد) را حداقل از شدت اثرش کم کنه (مثال چین را برای همین اشاره کردم)

مثل همیشه مرغ همسایه لابد غازه.

اولا وزیر به خاطر اخراج رییس کل بانک مرکزیشون استعفا داد.

ثانیا اگر صرف اخراج خوب بود که بله ما هم کلی رییس کل بانک مرکزی و مدیر اخراج کردیم و میتونیم بکنیم. اونجا میشه اصلاح خواهی و زنده بودن دولت و اینجا لابد یک چیز دیگه.

و البته باز موضوعی بی ربط به بحث ماست و الان بحث فعلی ما نقد عملکرد دولتها در حوزه اقتصاد نیست. و البته برای دفاع از دولت هم باید اشاره کنم اصولا مقایسه های اینچنینی با علم به واقعیت موجود (تحریمها به عنوان منحصر به فردترین و سخت ترین تحریمهای شاید وضع شده در جهان که همین ترکیه را احتمالا با یک دهم این شدت هم حتی میتونست الان به اوضاعی برسونه که یک وزیر سهله یک حکومت و جغرافیا تغییر کنه!!) از اساس بی اساس! هستند. ترکیه تنها دو وزیرش به صورت شخصی! سر کشیش امریکایی تحریم شدند اقتصادش اگر نبود 15 میلیارد دلار قطر به عنوان یک مسکن فوری داشت سقوط میکرد چه برسه بخواد صنعت گردشگری، خودرو، منسوجات، کشاورزی، نظامی، ویزا، ترانزیت، بانک مرکزی و تمام مراودات مالیش تحریم بشه. 

بله هست. احتمالا اون یکی دو کامنتی هست که بین هزاران کامنت (بسته به رسانه ای فوق! کامنت) گذارده میشه. :)

این میشه همون کلی گویی و ابهام ورزی که اشاره کردم. اگر شما چنین قضاوت کلانی میکنید حتما میتونید با مثال و سند و مدرک یا الاقل آمار به ما دقیقا نشون بدید که مبنای قضاوتتون چی هست و چند درصد وضعیت اقتصادی کشور محصول دخالت پزشک نظامی و خبرگزاری نظامی است.

بعد از اون این "به هیچ کس پاسخگو نیستند" را هم برای همه تبیین کنید که منظور چی هست و با چه آمار و اسنادی چنین ادعایی میکنید و در چه حوزه هایی با چه درصد اثری بر روی اقتصاد ایران. تا برسیم  به "هر کجا سرک می کشیم ردپای نظامیان و ارگان های وابسته به آنها را می بینیم" تا بهمون نشون بدید دقیقا کجا با چند درصد تاثیرگذاری روی اقتصاد سرک کشیدید و همه جاش نظامی بودند و از همه مهمتر تاثیر سوء روی اقتصاد داشتند (اگر به این نحو قضاوت و استدلال هست که من هم میگم (ولی چون شما اول گفتید پس قاعدتا اول شما باید اسناد این موضوع و استدلال را ارئه کنید) همین چندرغاز!! اقتصاد هم که داره در این شرایط سخت افتان و خیزان پیش میره محصول همون کارحانجات و موسسات به قول شما منتسب به نظامیان (و احتمالا منظورتون حکومت) هست که با میلیاردها بدهی دولت بهشون ولی دارند با تمام توان طرح های خاصی را پیش میبرند.)

 اگر در فضای مجازی با این وسعت و جو این کامنتها را دیدید " که آقا موشکی و نظامی چه ربطی به اقتصاد دارد ؟ نظامی ها کار خودشان را می کنند و اقتصادی ها و دولت هم کار خودش را بکند!" حتما استدلالهایی از این دست را هزاران بار بیشتر و پیشتر دیدید. در بالا عرض شد که کار را سخت نکنیم، وقتی چنین قضاوتی دارید حداقل حداقلش این هست که ضریب و یا درصدی در اختیار دارید از این نفوذ و دخالت و درهم تنیدگی که مقصر را نظامی ها میدونید و عنوان میکنید نظامیان به کار خودشون نمیپردازند و در کار اقتصادی هستند پس مقصر اقتصاد اونها هستند پس چه و چه ... لطفا این درصد و ضریب نفوذ را به ما هم عرضه کنید تا ببینیم ایا واقعا اینطور هست یا خیر؟

این "ظاهرا" هم از اون بحثها هست برادر گرامی. شما یک ظاهرا عنوان میکنید و بعد چند ده نفر را بیخ دیوار اعدام. دقیقا مصداقهای چنین قضاوت سنگینی که حاکمیت یا بدنش بحث امنیت را فقط! معطوف به سلاح میدونه را ذکر کنید تا ببینیم کدوم بدنه حاکمیتی (کلی) چنین احمقانه (قطعا لااقل باید برایند مثبت را درنظر بگیریم و در اینجا بازی اینستاگرامی نمیکنیم که نظرات فلان شخص و بهمان شخص را نظرات حاکمیت بدونیم) فکر میکنه.

حل ریشه ای مشکلات و این چنین شعارهایی (عرض میکنم شعار چون راس حاکمیت کشور تکلیف این موارد را هر بار در هر سخنرانی تاکید میکنند و اتفاقا این دولتهای شبه اپوزیسیون و جناح ها و سیاسیون سابق و جاری! هستند که هر بار سر هر انتخاباتی طبق منافعشون یک روز میشند طرفدار مردم یک روز ضد مردم و انتخابات و یک روز حامی دشمن و یک روز دوست نظامی ها و ... و سعی در عدم پذیرش رای حاکمیت دارند که اوضاع را به چنین ابهام بازارهایی هدایت میکنند که بشه تازه جای سوال و تشکیک! )

بسم الله

حتما شما چنین بررسی ای داشتید که حالا نظامی ها را (البته خود این هم یک مفهوم مغالطه ای و کلی است، دقیقا باید تشریح بشه که نظامی یعنی چی و کی و کجا؟!) به مسلخ محاکمه بردید که هر چی فریاد داریم باید سر ایشان بکشیم! خب شما کافی است فقط نتایج بررسی هاتون را اینجا قرار بدید ولی مستدل، موجز، مستند و کامل قطعا.

 

زمان زیادی برد ولی من سعی کردم بحث را اینچنین تکه به تکه پاسخ بدم تا موجب کلی گویی های پی در پی نشه. بله ممکنه من یک نظری داشته باشم (من قطعا همین حالا هم نظر شخصیم برام قطعی نیست و به نشانه ها و اطلاعاتی که هرروز کسب میکنم قضاوت هام را به روز میکنم) ولی اولا تسریش نمیدم به حوزه هایی که ارتباطی باهاش نداره (مگر اینکه بتونم براش دلیل و سند و مردکی ارائه بدم) و ثانیا سعی میکنم موضوعات پیچیده را ساده سازی نکنم به شکل قطعی که آ،ت قضاوت صحیح هست.

 

و در نهایت همچنان بحث اصلی و اولیه سر جای خودش باقی است (با کنار گذردن این حواشی) نیروهای نظامی حتی با این وضعیت اقتصادی نیاز به حمایت و توجه و بودجه بیشتری دارند (بماند که ما حتی این را هم نمی خواهیم بحث در اون پست اول این بود که همین چند موشک و توان منطقه ای را هم برخی سیاسیون بی عرضه نشستند مثل گرگ بدرند که شاید ابی از کاسه دشمن براشون گرم بشه تا بی عرضگی هاشون را پوشش بده. با بهانه های مختلفی چون: اقتصاد بسته به موشکه اگر موشک نباشه دشمن راضی میشه تحریم کم میشه(!) :) یا نظامی ها دخالت میکنند در کار سیاسیون و سوریه را باید بسپارند به ما نه اینکه سلیمانی سرخورد نیرو برداره ببره (بله در قفقاز عملکرد سیاسیون را دیدیم، هر چه نقد به نظامیون هم باشه ولی جبهه اول هر کشوری اول سیاسیون هستن در این موارد مثل سوریه که پس از دیدن موضع گیری فاجعه بار رییس دولت درنگ نشد (حتما اطلاع از این موضع داشتند که شاید حتی پیشگیرانه زودتر عمل کردند) ) یا اینکه نظامی ها چون فلان بنگاه های اقتصادی دستشون پس اقتصاد درست نمیشه (گفتم حداقل باید یک آمار ارائه بشه تا ببنیم حجم این بنگاه در کل اقتصاد چقدر هست و تازه بعد بررسی بشه به دولت کمک کرده یا خیر)*

 

*من در این مورد یک بار اشاره کردم اگر سپاه همین چند بنگاه اقتصادی را نداشت با این بودجه های شوخی الان این توان پدافندی و موشکی ما نهایتا چیزی در حد نیروی هوایی مظلوم ارتش بود و احتمالا سالها قبل یا توسط امریکا بلعیده شده بودیم یا  توسط همسایگان تکه پاره شده بودیم. (توجه دارید که به هر حال نیروی قدس و مستشار و متحدین ما هم هزینه هایی دارند) حالا یکی ادعا کنه نه اگر این چند بنگاه در اختیار سپاه و نظامی ها نبود الان اقتصاد ایران وضعیت عالی داشت که خب یا داره شوخی میکنه یا بازم داره شوخی میکنه :)

 

 

 

برادر من ممنون از پاسخ مبسوطتون

 

بنده قصد باز کردن و ادامه دادن بیشتر بحث را ندارم چون این بحث از قدیم الایام در این انجمن مطرح بوده و هیچ گاه تمام نشده و هیچ گاه به نتیجه هم نرسیده است که اگر رسیده بود من و شما امروز دوباره نبش قبر نمی کردیم .

اختلاف نظر ما بر سر 2 دیدگاه متفاوت هست ، شما دیدگاه خودتان را دارید ، دیدگاهی که قائل به پیشرو بودن نیروهای مسلح در کشور است و کشور را در خدمت نیروهای مسلح می داند و از آن با عنوان مختصات جمهوری اسلامی نام می برید ، دیدگاهی که محور را نیروهای مسلح می داند و همه چیز باید در خدمت اهداف و شعارهای این ارگان ها بوده ،حتی اگر الان هم تکذیب کنید ولی در عمل شاهد چنین اتفاقی هستیم ، اهداف و  شعارهایی که تولید خودشان است و در دستگاه تبلیغاتی خودشان پر وبال می دهند و نهایتاً به کالبد نظام حقنه می شود .

 

دیدگاه دیگر دیدگاه بنده است که قائل به این هستم همه نیروهای مسلح و امنیتی و نظامی باید در اختیار قانون بوده و در چهارچوب قانون حرکت کنند ، طبیعتاً نیروهای مسلح چنین دیدگاهی را نمی پسندد چون در تضاد با منافع است ، دیدگاهی که کار سیاسی و اقتصادی را با توسل به قانون مقدس جمهوری اسلامی برای نیروهای مسلح منع یا محدود کرده و اگر از 41 سال پیش تا کنون اجرا شده بود چه بسا هم محبوبیت و هم مقبولیت این ارگان ها دست نخورده و مثل سابق باقی می ماند و هم ساختار مدیریت کشور را دچار بحران چند دولتی و دولت مخفی و دولت در سایه و ... نمی کرد .

 

 

 

ویرایش شده در توسط Dezchilds
  • Like 2
  • Upvote 7
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
12 minutes قبل , aminf14 گفت:

سلام

خسته نشدید از تکرار این نحلیل خنده دار سایت وزین ! فارس نیوز ؟

 

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 23 آبان 1399 در 10:34 , oldmagina گفت:

سلام

خسته نشدید از تکرار این تحلیل خنده دار سایت وزین ! فارس نیوز ؟

 

سلام کدوم تکرار

چه ایرادی وجود داره؟

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 minute قبل , aminf14 گفت:

سلام کدوم تکرار

چه ایرادی وجود داره؟

تحلیلی که براساس واقعیات ساختگی فضای مجازی انجام شده است :)

 

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 23 آبان 1399 در 10:38 , oldmagina گفت:

تحلیلی که براساس واقعیات ساختگی فضای مجازی انجام شده است :)

 

اگر نقل قول یا پست مشکلی داره و یا  اگر چیزی مد نظر  شما براساس واقعیات بیرونی هست بفرمایید تا استفاده کنیم،  لزومی به استفاده از ادبیات همیشه طنزآمیز و از دید دانای کل از جانب شما دوست گرامی یا هر عزیز دیگه ای نمی بینم، من از سایت فارس یا مشرق نیوز بالاخص خاستگاه سیاسی شو مطلقا خوشم نمیاد ولی به کلام دقت می کنم نه گوینده یا خاستگاهش. هر کس یا پایگاهی می تونه نظرات درست یا غلطی داشته باشه و این مقاله به نظرم مطالبی خوب رو ارائه داده. اگر قبولش ندارید بفرمایید به چه دلیل و کدوم بندش غلطه.

ویرایش شده در توسط aminf14
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
2 hours قبل , Dezchilds گفت:

 

برادر من ممنون از پاسخ مبسوطتون

 

بنده قصد باز کردن و ادامه دادن بیشتر بحث را ندارم چون این بحث از قدیم الایام در این انجمن مطرح بوده و هیچ گاه تمام نشده و هیچ گاه به نتیجه هم نرسیده است که اگر رسیده بود من و شما امروز دوباره نبش قبر نمی کردیم .

اختلاف نظر ما بر سر 2 دیدگاه متفاوت هست ، شما دیدگاه خودتان را دارید ، دیدگاهی که قائل به پیشرو بودن نیروهای مسلح در کشور است و کشور را در خدمت نیروهای مسلح می داند و از آن با عنوان مختصات جمهوری اسلامی نام می برید ، دیدگاهی که محور را نیروهای مسلح می داند و همه چیز باید در خدمت اهداف و شعارهای این ارگان ها بوده ،حتی اگر الان هم تکذیب کنید ولی در عمل شاهد چنین اتفاقی هستیم ، اهداف و  شعارهایی که تولید خودشان است و در دستگاه تبلیغاتی خودشان پر وبال می دهند و نهایتاً به کالبد نظام حقنه می شود .

 

 

من هم ممنونم

ولی برادر اگر واقعا تمام بحث ها را اینچنین برداشت و تحلیل میکنید و از اون مهمتر! برداشت شخصی خودتون را انقدر با اعتماد به نفس!؛ برداشت طرف مقابل جا میزنید و در نهایت هم با عبارت "حتی اگر الان هم تکذیب کنید" کلا هرگونه "غیر از برداشت خودتون را" حتی اگر طرف مقابل حی و حاضر باشه را "نه طرف اینطور نمیگه بلکه اون چیزی که من میگم را داره میگه" میدونید خب مشخصا یک تصمیمی گرفتید حالا متاثر از فضای مجازی یا پیرامونی و اصلا هم حاضر به بحث و تحقیق و مداقه درش نیستید و میگید همینی که هست و اگر هم نیست حتما میشه و لاغیر. :)

این همه بنده وارد جزییات شدم اگر قرار نبود سند و مدرک و استدلالی ارائه بشه لااقل دیگه حرف تو دهان بنده نزارید. :) برداشتتون اگر از اون همه متن و قلم فرسایی این هست احتمالا حتی یک خط را مطالعه (به معنای واقعی کلمه مطالعه نه چشم انداختن) نفرمودید. چطور از اون متن چنین برداشتی کردید اون هم این همه قطعی! با این خط آخر احتمالا امثال بنده هم یک ابزار دست این نظامیان هستیم که شعارهای اونها و اهدافشون را داریم به مردم حقنه! میکنیم.تنها چیزی که از این پاراگراف عجیب غریبتون جسارتا میتونم نتیجه بگیرم اینه که احتمالا یک موضعی در مقابل یک نظریه ای دارید و گمان میکنید هرکس اون طرف موضع خودتون بود مدافع اون نظریه است و لازم نیست حتی متنش را بخونیم والا چنین برداشتی از اون هم قلم فرسایی جز اینکه متن را نخونده باشید برنمیاد.

 

نقل قول

دیدگاه دیگر دیدگاه بنده است که قائل به این هستم همه نیروهای مسلح و امنیتی و نظامی باید در اختیار قانون بوده و در چهارچوب قانون حرکت کنند ، طبیعتاً نیروهای مسلح چنین دیدگاهی را نمی پسندد چون در تضاد با منافع است ، دیدگاهی که کار سیاسی و اقتصادی را با توسل به قانون مقدس جمهوری اسلامی برای نیروهای مسلح منع یا محدود کرده و اگر از 41 سال پیش تا کنون اجرا شده بود چه بسا هم محبوبیت و هم مقبولیت این ارگان ها دست نخورده و مثل سابق باقی می ماند و هم ساختار مدیریت کشور را دچار بحران چند دولتی و دولت مخفی و دولت در سایه و ... نمی کرد . 

اجازه بدید کمی شبیه شما عنوان کنم پس:

اختلاف نظر ما بر سر 2 دیدگاه متفات هست، شما دیدگاه خودتون را دارید، دیدگاهی که متکی بر فضای عمومی مجازی و بی بی سی(!) طور و روایت عامی جامعه فهمونده به ما که بعد از سالها دروغگویی جمهوری اسلامی! چشمانمون را باز کردند و فهمیدیم "هر چی هست زیر سر خودشون هست" و هر چی میکشیم از دست این ارگان نظامی مخوف و دیکتاتوری هست که 90 درصداقتصاد و 98 درصد قدرت را در اختیار داره و دولتها فقط عروسکهایی هستند برای سرگرمی ما و اصلا و ابدا هیچ اختیاری ندارند و اهداف و  شعارهایی که تولید خودشان است و در دستگاه تبلیغاتی خودشان پر وبال می دهند و نهایتاً به کالبد نظام حقنه می شود هم کار همیشگیشون هست.

دیدگاه دیگر دیدگاه بنده هست که عنوان میکنم برای هر ادعایی باید سند و مدرک و استدلالی ارائه بشه و البته دشمنی با حکومت باعث شده خیلیها تحت تاثیر تبلیغات مداوم و پی در پی دشمنان و دست گذاشتن روی کاستی ها و اشتباهات و تحت تاثیر موج های فضای مجازی به غلط و با سطحی نگریهای عمیق فضای مجازی تنها سخنان برخی سیاستمداران اتفاقا مدام در پی همون قدرت بی اختیار(دولت) را تکرار کنند. دیدگاهی که تفسیرهای خودش از قانون اساسی را "مقدس" میدونه و هرگونه تفسیر و قوانینی که در موقع مقتضی "تفسیر کننده" قانون را هم مشخص کرده منکوب میکنه و از قانون اساسی فقط قسمتی که به نفع نظرات مقطعیش هست قبول داره  سایر قسمتها را اتفاقا با تندترین حملات مورد هجوم قرار میده. از این منظر طبق محیط پیرامون خودش و یا نهایتا فضای مجازی و برداشتهای یک طرفه از واقع به جای تمام همه پرسی ها و نظرسنجی های علمی! تصمیم میگیره که فلان ارگان مقبولیت دیگه ندراه یا فلان دولت سایه مسئول بحران هست نه دولتها و دستگاه های متولی.

 

پ ن: من متوجه هستم که متن های طولانی بنا به برخی دلایل کاملا طبیعی و معمولا اگر هم موضوعات شبه جدلی به نظر برسند و موضوعات هم موضوعات غیرنظامی باشه (در این انجمن لااقل) خوانده نمیشند ولی وظیفه من زمان گذاشتن برای روشن شدن ماجرا به شکل دقیقش هست. این که هیچ اتهامی را بدون سند و مدرک و استدلال صرفا با تکرار مدامش و البته داشتن طرفدار زیاد (دلایل مختلف و متعددی داره این هم، از روانشناسانه و شخصی گرفته تا جماعه شناختی و تاریخی و موقعیتی) نمیشه قطعی یا حق دونست. اگر استدلال همراه مدرک و سند (لااقل آمار عمومی که در دسترس هست) بود اصلا نیازی به این متون طولانی نبود ولی گویا ما در همین قدم اول که هر ادعا یا اتهامی نیاز به سند و مدرک داره نه صرفا یک سری روایات یک طرفه و جانبدارانه و قدرت بازانه! هنوز موندیم.

 

خیره انشاء الله...

 

 

ویرایش شده در توسط alala
  • Upvote 5
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

برخی تصاویر هست که نگران کننده است یا لااقل میشه از منظر گسترش اطلاعات غلط (با اهداف خاص) تحلیلش کرد که ممکنه پیش درآمد اقدامات یا موقعیت سنجی هایی باشه که دشمن طرح میکنه.

نکته اینجاست از متن اصلی توافق چنین برداشت هایی نمیشه (چه این نقشه چه تحلیلی که فارس امروز از یک نویسنده گذاشته بود ) ولی به هر حال باید هشیار بود چون هر توافقی هم بسته به شرایط ممکنه تغییر کنه یا چیزی بهش افزوده بشه با فشارها و اتفاقات بعدی.

 

2977285.jpg

 

این نقشه با زبان غیر آذری/ترکی/انگلیسی و اون باریکه زیر نقشه خطرناکی است (اصلا نیتش را و یا برداشت احتمالا غلطش از توافق به کنار)

اگر متن توافق نبود و میپذیرفتیم ارمسنتان یک کریدور جغرافیایی را قبول کرده اتفاقا تنها و بهترین منطقه همین نقطه بود (برای ارمنستان) و طبیعتا بدترین نقطه برای ما چون ارمنستان خاکش دو تکه نمیشه و ایران هم کاملا مرزش با ارمسنتان را از دست میده و

آذربایجان هم اتفااقا بهترین موقعیت ارتباط جغرافیایی برای دو نقطه هستش براش که یکپارچگی بهتری ایجاد میکنه با خطر کمتر چون کریدور یک سمتش ایران هست و محصور نیست.

البته از لحاظ ژئوپولیتیکی هم به نفع ترکیه و اذربایجان برای کاهش قدرت ایران در چند سطح.

 

پ ن : دقیقا بعد این پست موضع جناب عراقچی را الان دیدم

نقل قول

معاون سیاسی وزیر امور خارجه گفت:متاسفانه اطلاعات غلط و گمراه کننده همراه با نقشه های جعلی در فضای مجازی در حال انتشار است و ادعاهایی همچون قطع مرز ایران با ارمنستان،  ایجاد کریدور در داخل خاک ارمنستان یا حتی داخل خاک ایران، تغییر ژئوپلتیک منطقه و... مطرح شده است که از اساس واقعیت ندارد و با اغراض خاص سیاسی و تبلیغاتی صورت می‌گیرد. 

عراقچی با اشاره به نقشه اصلی توافق گفت: چنانچه در این نقشه مشاهده می شود، بحث ایجاد یک نوار جغرافیایی در حاشیه مرز ایران با ارمنستان که زیاد مطرح  شده است کاملا بی مبنا است.

فرستاده ویژه رییس جمهور برای ارائه طرح صلح ایران گفت: آنچه در توافق آتش بس قره باغ آمده ایجاد یک کریدور جاده ای، یا بهتر است گفته شود یک مسیر ترانزیتی، داخل خاک ارمنستان از نخجوان به سمت خاک اصلی آذربایجان است که امنیت آن توسط روسیه تضمین خواهد شد و مسیر دقیق آن نیز هنوز مشخص نیست.  

عراقچی گفت: این ایده  جدیدی نیست و طرح آن سابقه طولانی دارد، و اگر هم عملی شود، که با هزار اما و اگر همراه است، هیچ تغییری در مسیرهای ترانزیتی ایران به سمت ارمنستان یا آذربایجان ایجاد نخواهد کرد.

معاون وزیر امور خارجه خاطرنشان کرد: با این حال رایزنی های ما با همه طرف ها ادامه دارد. عصر چهارشنبه گفتگوی طولانی با سفیر روسیه در تهران در همین خصوص داشتم.

 

نکته اینجاست وزارت اور خارجه باید مواظبت کنه و اصلا موضوع را رها نکنه که انشاء الله که خیره. بلکه باید با جدیت دنبال کنه و اتفاقا هرطوری میشه با طرف روسی خصوصا رایزنی کنه که

همین موضوع را هم منتفی کنه. البته موضع گیری ما ارتباط با ارمسنتان را کمی سخت کرده ولی باید با ارمنی ها به شدت رایزنی کنیم که اون موضع گیری مبنای دیگری داشت و برای تبیین کنیم در این موضوع ما پشتیبانش هستیم

و به نفع خودش هم هست که به ترکیه و اذربایجان باج نده خصوصا اینکه ممکنه به از دست رفتن یک مرز از چهار مرز محدودش بشه. (یکبار گفتم سه مرز دیگه تقریبا دشمنش هستند و ایران فقط موضع میانه داره)

 

انفعالی که جبهه دشمن با تحریک پانها در ابتدای درگیری خیلی حساب شده به ما تحمیل کرد که حتی باعث بستن مرز ما با ارمنستان شد (همون موقع اشاره کردم که این دیگه زیاده روی هست) خیلی خوب براشون آمد داشت و باعث اقدامات تهاجمی بعدیشون ضد ما شد. حالا این یک نقطه ضعف هم برای محسوب میشه و باید یک اقدام قاطع صورت بگیره که این توهم نزد اذربایجان و ترکیه که از پانهای شمال غرب علیه منافع ملی میتونند استفاده کنند به عنوان ابزار علیه ما پاک بشه از ذهنشون.

حضور گسترده نظامی کمی منفعلشون کرد در این رابطه خاص ولی کاش از اول رخ میداد و یا نهادهای امنیتی شدیدا سرکوب میکردند سرگروه های وابسته به دشمن را تا حساب کار دست طرف مقابل بیاد.

 

 

 

ویرایش شده در توسط alala
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
8 hours قبل , Dezchilds گفت:

شاید ، البته شواهد امر چنین چیزی را نشان نمی دهد چون وضع به قدری خراب هست که نیاز به سیاه نمایی نباشد و با پوست و گوشتمان در حال لمس کردنش هستیم

خائن هم برچسبی است که سالهاست داره به دلسوزان کشور زده میشه و نتیجه اش این شلم شولبایی شده که الان شاهدهش هستیم

البته ظاهراً شما در این کشور زندگی نمیکنید که اقتصاد را قوی می پندارید

عرایض بنده جهت دعوا و مجادله نبود ، اینکه شما تعریفتان از امنیت چیز دیگری است به دید شما برمیگرده ، برای اینکه موضوع را قابل هضم تر کنم برای شما مثال یک خانه را می زنم که شما دیوار های بلند بکشی ولی درب و پیکر ورودی ساختمان را کار نکنی ، یا اینکه اهالی خانه به دلیل مشکلاتی که با سرپرست خانه و یا سرپرستان خانه دارند دست به نافرمانی مدنی بزنند و درب را برای دزدان باز کنند  ،خوب حالا شما هی بیا دیوار بکش و سیم خاردار بزار و ...

تمایلی به ادامه بحث ندارم چون باعث انحراف تاپیک میشه ، تمایل داشتید در استاتوس یا در تاپیک جداگانه در خدمتم .

 

حرف های عوام فریبانه و قشنگ که در باطن چیز های دیگه ای را دنبال میکنه را زیاد شنیدم. وقتی یک نفر قصد داره زیرکانه حرف بزنه خیلی "ما" میگه که برای خواننده هم ذات پنداری بشه تا بعد خواننده را به نتیجه ی دلخواه برسونه

"چون اقتصاد ضعیفه پس خرج نظامی ممنوعه"

نهایت نتیجه ی نظر خائنانه ی شماست.

خیلی جالب هم گفتید که به نظر من اقتصاد خوبه!!! در حالی که اشاره کردم وضع بد اقتصاد هم به خاطر وجود افرادی با این تفکرات خائنانه هست. 

برای کشوری که دشمنان به خون تشنه نه فقط برای نظامش که برای ذره ذره ی خاکش و همه ی مردمش داره یک لحظه فراموشی از قدرت نظامی برابر با تبدیل شدن کل مردم و کشور به یک خاطره در تاریخ جهان هست. 

تفاوت صحبت دلسوز و خائن را خوب بلدم. 

  • Upvote 2
  • Downvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

خائن، سازشکار و... برچسب هایی اند که باهاش متاسفانه دکان اندیشه و عقل بسته میشه. این دوست گرامی حرف منطقی زد و اشکالی در کلامش نبود. امنیت مبحث گسترده ایه و فقط سخت افزار نیست، باید امنیت مالی باشه تا فرد انگیزه کار کردن بر روی همون سخت افزار یا نرم افزار رو داشته باشه و یا در نقشه دشمن گرفتار نشه، امنیت روانی داشته باشه که تمرکزش در زمان کار بهم نخوره، جامعه متحد باشه تا خلبان هواپیما به خاطر دودستگی جامعه، جنگنده رو به خاک دشمن نبره یا اپراتور سیستم پدافند به اشتباه هواپیمای خودی رو نزنه ، تامین سخت افزار خیلی هم خوبه ولی فقط یکی از پازل های تامین امنیته و موارد دیگه هم لازمه که باید به سهم خودش بررسی بشه، اگر جامعه ای دچار مشکلات درونی شه در کشمکش های بیرونی چوبشو می خوره. نمونه اش همین ارمنستان که به خاطر شرایط مالی اسفناک و چند دستگی های سیاسی دیدیم که شکست فجیعی رو در منازعه اش با آذربایجان متحمل شد

 

ویرایش شده در توسط aminf14
  • Upvote 13
  • Downvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
11 hours قبل , alala گفت:

برخی تصاویر هست که نگران کننده است یا لااقل میشه از منظر گسترش اطلاعات غلط (با اهداف خاص) تحلیلش کرد که ممکنه پیش درآمد اقدامات یا موقعیت سنجی هایی باشه که دشمن طرح میکنه.

نکته اینجاست از متن اصلی توافق چنین برداشت هایی نمیشه (چه این نقشه چه تحلیلی که فارس امروز از یک نویسنده گذاشته بود ) ولی به هر حال باید هشیار بود چون هر توافقی هم بسته به شرایط ممکنه تغییر کنه یا چیزی بهش افزوده بشه با فشارها و اتفاقات بعدی.

 

2977285.jpg

 

این نقشه با زبان غیر آذری/ترکی/انگلیسی و اون باریکه زیر نقشه خطرناکی است (اصلا نیتش را و یا برداشت احتمالا غلطش از توافق به کنار)

البته اين تصوير از واقعيت مصالحه به دور است و به نوعي يك تصوير آرماني براي آذربايجان و تركيه ترسيم شده است ولي فرض كنيم كه واقعيت دارد بيش از آنكه به ضرر ايران باشد به ضرر ارمنستان و به نوعي نقشه نابودي آن كشور كوچك است و عملا باعث محاصره ارمنستان خواهد شد اين باريكه مرزي با ايران از نظر اقتصادي و نظامي و...از تمام قره باغ و جمعيت ارمني آن براي آن كشور مهمتر است  

  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
نقل قول

سخنان مهم نیکول پاشینیان در مصاحبه به کانال یک ارمنستان:

- آتش بس اخیر فقط یک بیانیه مشترک است ، نه یک توافق.
- عامل اصلی در امضای بیانیه مشترک این است که اگر من آن را امضا نمی کردم ، استپاناکرت سقوط میکرد و 20الی30 هزار سرباز محاصره می شدند
- شما می پرسید که چرا من این موضوع را با پارلمان یا شخص دیگری در میان نگذاشتم.پاسخم این است که تصمیم باید ظرف چند ساعت گرفته میشد
- آتش بس اخیر، سندی نه در مورد تسلیم زمین ، بلکه در مورد حفظ آنچه ممکن بود حفظ شود، است.
- ما می توانیم این سند را پاره کرده و دور بیاندازیم. اما شما باید در مورد عواقب آن فکر کنید. من در مورد راه های پیشنهادی برای رد این سند چیزی نشنیده ام
- اکنون گفتگو های داخلی به عنوان مثال در حال آغاز است و این بحث ماهیتی دیپلماتیک دارد. در واقع برای مدت طولانی ادامه خواهد داشت.
- جنگ نشان داد که ارتش به نیروهای ویژه بیشتری احتیاج دارد.
- من به صراحت بیان می کنم که موضع روسیه در مورد قره باغ در طول 4.5 سال گذشته تغییری نکرده است. یعنی موضع روسیه اکنون همان 4.5 سال پیش است. این را رسماً می گویم.
داستان های دروغین زیادی پیرامون سقوط شوشی وجود دارد. به عنوان مثال ، وقتی ما از از سقوط شوشی مطلع شدیم ، اطلاعاتی به من داده شد که 50 نفر از مبارزان ما هنوز در آنجا هستند. سپس معلوم شد که آنها در استپاناکرت هستند ، نه شوشی.
- پس از سقوط شوشی ، دو تلاش برای پس گرفتن آن صورت گرفت. یکی ناموفق بود ، دومی که موفق بود و واحدهای ما وارد شهر شده و در داخل مستقر شده اند. اما نتوانستند دوام بیاورند.
- ما برای جلوگیری از درگیری ها - اگر شوشی نبود ، باید چیز دیگری به دشمن میدادیم.
- خانه های ویران شده در سرزمین هایی که برای ما باقی مانده اند دوباره احیا می شوند ، سرمایه گذاری می شود ، شرایطی برای زندگی خوب ایجاد می شود. هیچ مشکلی در ارتباطات جاده ای بین ارمنستان و قره باغ وجود نخواهد داشت. به لطف نیروهای حافظ صلح روسیه جاده ها ایمن خواهند بود.
- نیروهای حافظ صلح روسی برای اطمینان از ایمنی زندگی در قره باغ مستقر شده اند
- اکنون وظیفه اصلی اطمینان از ثبات داخلی در کشور است
- ارتش ما باید به طور اساسی تغییر کند.
- هواپیماهای بدون سرنشین و گروه های سیار در این جنگ پیروز شدند.
- مجموعه نظامی و صنعتی و فناوری های پیشرفته باید به حوزه اصلی اقتصاد ما تبدیل شوند
- در زمان استعفا، تغییر قدرت در یک کشور دموکراتیک سازوکارهای خاصی دارد.
- سند امضا شده به معنای گشودن مرزها با ترکیه نیست.
- ما می خواهیم جاده های جایگزین به روسیه و راه آهن با ایران داشته باشیم.

مبنع:

https://t.me/siyasat_online/17965

تجربیات یک شکست خیلی مهم هستن. برای ما هم این حرف‌ها باید مهم باشه. این یک تجربه بسیار ارزشمند هست.

 

  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
52 minutes قبل , eshqali گفت:

ما می خواهیم جاده های جایگزین به روسیه و راه آهن با ایران داشته باشیم.

وقتي ايران در زمان سران سابق ارمنستان اتصال خط لوله گاز و راه آهن را به خرج خودش پيشنهاد داد و حتي پل مرزي هم به خرج ايران ساخته شد كاخ نشينان ايروان از پذيرش آن خودداري كردند و اين امر مايه استهزا در رسانه هاي غربي و صهيونيستي شد حالا كه در منگنه تركيه و آذربايجان ( با كمك خاص اسرائيل ) قرار گرفتند اظهار عجز ميكنند در اين مورد خاص پاشينيان مقصر نيست --چون آن زمان يك روزنامه نگار بود-- ولي كليت سران سياسي و نظامي ارمنستان نابخردي كردند به قول جناب عشق علي اين يك تجربه ارزشمند است 

  • Like 2
  • Upvote 12

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط worior
      بسمه تعالی
      مقدمه
      نگارنده متن ذیل از دیدگاه راهبردی به مسئله قره باغ و احتمالات و پیامد های مربوط به آینده منطقه نگاشته است. هر جنگی در هر منطقه از دنیا بدون حمایت و عزم ملی یا مردمی که در حال جنگ هستند محکوم به شکست خواهد بود. از این رو جنگ در قره باغ امری بسیار وابسته به مسائل جمعیتی و افکار عمومی ست و از برای آن انجام میشود.
       
      مسئله فتح سرزمینی
       
      جنگ های فتح سرزمینی به سبک دوره فئودالی مدتهاست منسوخ شده، سازمان ملل و جوامع بین المللی بسختی با تغییرات در مرزها از طریق حملات نظامی کنار می آیند. پذیرفتن تغییر مرزهای کشورها از طریق تهاجم نظامی امریست که میتواند عواقب متقابلی برای کشورهایی که آن تغییرات را میپذیرند داشته باشد، این عواقب از تروریسم گرفته تا رفتن این پذیرش به حافظه تاریخی جهانی وبدل شدن به عرفی که امکان رخداد مجدد برای همان کشور پذیرنده نیز بوجود می آورد. صرف نظر از اینکه حق و باطل تاریخی این منازعات مرزی چگونه باشد، برنده منازعه، بعد از پیروزی باید هزینه های بسیاری در عرصه روابط بین الملل برای جلب افکار عمومی، سیاستمداران کشورهای مختلف جهت پذیرش رسمی مرزهای جدید پرداخت کند، علی الخصوص به اعضای دایم شورای امنیت سازمان ملل و شاید واکنش این اعضا در پذیرش این مرز جدید آنقدر طولانی شود که فرصت واکنش متقابل و بروز جنگی دیگر را رقم بزند.
       
      راهبرد نظامی جاری آذربایجان در قره باغ
       
      شیوه های رزمی طرفین این درگیری هرچه باشد از قواعدی قابل شمارش پیروی خواهد کرد، نه از آن جهت که بسادگی قابل پیش بینی هستند، بلکه تجربیات تاریخی زیادی نسبت به چنین درگیری هایی وجود دارد. از نظر جمعیت شناختی منطقه ناگورنوقره باغ جمعیت ساکنی عمدتا ارمنی تبار دارد، آذری ها بدون حمایت افکار عمومی ساکن در منطقه و پشتیبانی مردمی قادر پیشروی نخواهند بود، حتی در صورت پیشروی موفقیت آمیز قادر به حفظ سرزمین های فتح شده نخواهند شد. بنابراین بدیهی است که ترکیب جمعیتی منطقه ابتدا تغییر کند و این امر نه به یکباره امکانپذیر است و نه در یک نبرد کوتاه مدت. بلکه جنگی طولانی مدت، همراه با زیرآتش گرفتن مستقیم شهرها، کشتار ارمنی ها و مهاجرت دادن اجباری جمعیت ساکن در این مناطق میتواند راهبرد انتخابی طرف آذری باشد و این شکل از درگیری پیوسته و همراه با سکونت دادن آذری ها در منطقه ادامه پیدا کند تا ترکیب جمعیتی از ارمنی به آذری و ترک تغییر کند، تا در یک نبرد قاطع احتمالی بسیار بزرگ شرایط برای اشغال دایم فراهم شود و یا دست کم از طریق یک روند دمکراتیک مثلا رای گیری و تعیین سرنوشت از سوی ساکنان به نفع دولت باکو تغییرات مورد نظر آن دولت بدست آید. روشهای مورد بحث در بالا پیشتر از سوی اسراییل به کار گرفته شده اند، سبقه تاریخی طولانی دارند تا جایی که ماکیاوولی در شهریار به صراحت در مورد مهاجرت اجباری و تغییر جمعیت سرزمینی توسط حکام سخن رانده است. و شاید بتوان دلیل نزدیکی آذربایجان به اسراییل در گرفتن تجهیزات نظامی و مشاوره در خصوص بازسازی ارتش خود را در سطور بالا یافت.
       
      راهبرد دفاعی ارمنستان در برابر تهاجم آذربایجان
      تاکنون آنچه آذربایجان نشان داده، اتکا به تاکتیک سنتی رزمی در مناطق کوهستانی، نظیر استقرار توپخانه، ورود به شهرها، استفاده از موشک های کوتاه و میانبرد و همچنین داد و فریاد پروپگاندای خویش در سراسر دنیا پیرامون حقانیت و نبرد علیه تروریسم آذربایجانی ست، چنین سیاستی بدلیل وجود پایگاه جمعیتی در آرتساخ(قره باغ) و مورد تهاجم قرار گرفتن امری بدیهی است. ارمنستان با سرعت بسیار به سمت مظلوم نمایی وشکست پذیری احتمالی و نیاز به کمک پیش میرود. چنین وضعیتی به ارمنستان کمک میکند تا به جلب کمک های بین المللی از دولت های نسبتا ثروتمند مسیحی بپردازد، همچنین با توجه به در اختیار داشتن مناطق مورد مناقشه، به تحریک فشارهای بین المللی به سمت آذربایجان در جهت پایان جنگ بپردازد.
       
      تدریج گرایی منطقی
      در هیچ جنگی نمیتوان نتایج را از ابتدا به دقت بر شمرد، گفته اند آنچه در مورد آینده میتوان با دقت گفت، عدم پیشبینی درست آن است. اما بر اساس شواهد،  تجربیات و دانش های موجود و نسبت به گذشته تمرین های نظامی آذربایجان و خریدهای نظامی های دو کشور؛ از دید نگارنده، پیش بینی میشود جنگی میان مدت و سپس یک نبرد تعیین کننده راهبرد آغازین جمهوری آذربایجان بوده باشد، گرچه ممکن است هیچ وقت چنین رخدادی به حقیقت نپیوندد. ولیکن، این یک الزام برای داشتن یک تفسیر راهبردی منطقی درآغاز جنگ است، گرچه یک گرند استراتژی(راهبرد فراگیر) محسوب نمیشود.  هر راهبردی برای ورود به هر درگیری نیازمند راهبردی برای ادامه خروج از آن نیز خواهد بود. راهبردهایی که در ادامه اتخاذ میشود آنهایی هستند که در جبهه های نبرد آموخته میشوند، و جملگی خرده راهبردهایی هستند که ظهور کرده و دور از مسیر اصلی و هدف کلی نیستند. در موقعیت کنونی بدین دلیل که تشدیدگر این نبرد در این مقطع جمهوری آذربایجان است، این کشور ابتکار عمل را در اختیار دارد و تدریجا ارمنستان خود را در برابر ابتکارهای آذربایجان واکنش گر میبینید،  آذربایجان تصمیم گیرنده اصلی در پایان دادن به نبرد یا تغییر شکل ماهیت جنگ خواهد بود.
      نیازمندی به راهبردی برای خروج و پایان دادن به جنگ در ابتدا، بدلایل پیشگری از ورود به جنگ دایمی، فرسایشی و یا بیرون کشیدن از درگیری در زمان مناسب طرح میشود، سپس در ادامه بر اساس موفقیت ها یا شکست هایی که کسب میشود تحت اثرات جبهه ها و افکار عمومی تغییر خواهد کرد. بنابراین بزرگترین رکن اصلی جبهه دو طرف نه روی زمین بلکه در رسانه ها و پروپگاندای جهانی آنان است. این موفقیت ها در پروپگاندای طرفین است که جنگ را به پیش خواهد برد و حتی سطح بروز خشونت ها و یا اقدام علیه اشغال سرزمینی و حتی میزان زیر آتش گرفتن پایتخت های یکدیگر تنظیم خواهد کرد.
       
      پیشبینی نسبت به رویه های آینده درگیری در قره باغ:
       
      آذربایجان در جبهه جنوبی پیشروی خوبی صورت داده است اما نکات زیر حائز اهمیت است؛
      -          همانطور که عرض شد، برای آذربایجان در مناطقی که پشتیبانی جمعیتی ندارد امکان پیشروی موفق بسختی ممکن است و در صورت پیشروی امکان حفظ و بهره برداری از پیشروی پیچیده تر خواهد بود. بنابراین انتخاب پیشروی از جنوب از این جهت منطقی است که ؛
      o        ممکن است بخواهد خود را با حمله سریع به نخجوان برساند، به دو دلیل 1- تکمیل اتصال سرزمینی 2-جلوگیری از ورود ارمنستان به نخجوان در برابر یک سناریوی پاسخ احتمالی به تهاجمات در غره باق.
      o        این نکته حائز اهمیت است که در شمال ایران آذریها و ترک ها درصد تجمعی بیشتری نسبت به آذریهایی منطقه غره باق وجود دارد. بنابراین این احتمال وجود دارد که ارتش آذربایجان و ترکیه از طریق منطقه نخجوان بصورت مستقیم یا غیر مستقیم در منطقه به یکدیگر دست بدهند.(پشتیبانی هوایی ترک، پیاده نظام هایی شامل نیرومخصوص ترک در لباس تروریست های پانترک و نوعثمانی، و ارتش آذربایجان از شرق)
      o        امکان تهاجم سریع در مناطق کوهستانی بسادگی میسر نیست و تنها با سرعت بالا از طریق عبور از مسیر رودخانه ارس ممکن است،با توجه به این امر، روستاهای مرزی ایران مانند عاشقلو، اوزان، کرانلو و ... در معرض تهدید تهاجم آذریها و احتمال پاسخ ارمنی ها در آن مناطق هستند
      o        در صورت وقوع شورش های ساختگی و بحران کمبود منابع و تظاهرات، شرایط برای نفوذ نیروهای اطلاعاتی امنیتی هر سه کشور ترکیه، آذربایجان و ارمنستان جهت بهره برداری از آشوب ممکن است. و در ادامه پاسخ ایران در سرکوب تظاهرات و یا شورش، عواقبی نظیر نفوذ و دخالت بیگانه در حتی کوتاه هم خواهد داشت.
      o        آنچه فضای بحران برای ورود به نبردهای چریکی و شورشهای اجتماعی تقویت میکند، آن است که دو کشور بزودی بسیاری از تسلیحات زرهی خود را از دست میدهند، سازمان نیروهای مسلح این کشورها اقدام به جذب نیروی مردمی خواهد کرد. این امر سبب میشود تا ارتش های منظم تبدیل به ارتش های پراکنده با ابعاد بالای استفاده از نیروی شبه نظامی شوند و به تجهیزات شبه نظامیان نظیر وانت های مسلح، موشک های دوشپرتاب و ضد تانک قابل حمل توسط نفر روی بیاورند.
      o        وضعیت جنگ با استفاده از شبه نظامیان، سبب میشود تا حجم انبوهی از تجهیزات انفرادی جنگی وارد مناطق شمالی کشورمان شود.
      o        جنگ با استفاده از شبه نظامیان نیز به تلاش های وسیعی از عملیات روانی و پروپگاندای سیاسی نیازمند است.
      o        در میان مدت ممکن است جمیع موارد فوق ایران را وادار به ورود به  یک جنگ هیبریدی با محوریت ترکیه و آذربایجان کند.
       
      اقدامات پیشنهادی در بخش تاکتیکی و سیاستگذاری برای ایران:
       
      در بخش تاکتیکی: اجرای مانور ترکیبی.
      -          اقدام به اجرای سریع مانور ضد چریکی و ضد شورشی در مناطق مرزی کشور به سبک زیر؛
      o        تمرین استقرار و حرکت به سمت پاکتی از 5 تا 10 روستای مرزی در یک مسیر، به شکلی که  چند  تیم متحرک، به روستاهای در مناطق مرزی در بخش بندی های جغرافیایی مشخص وارد میشوند، و استقرار تیم های ثابت را امکان سنجی و مدیریت میکنند؛
      1-      تیم های متحرک در دو بخش ابتدا بدون ظاهر نظامی به سپس به قصد تمرین تامین نظامی و سپس بصورت کاملا نظامی به قصد فراهم آوری امکان استقرار تیم های ثابت با تجهیزات وارد مناطق روستایی میشوند، با جمعیت پل ارتباطی ایجاد میکنند، و به ترتیب متوالی پس از استقرار تیم های ثابت به قصد روستای بعدی خارج میشوند.
      2-      سپس تیم های ثابت با استقرار تجهیزات بیمارستانی، امدادی، هلال احمر و کمک به مناطق روستایی وارد میشوند، در مدت زمان مشخص فعالیت های ارتباطات انسانی و اجتماعی  را تمرین کرده و منتظر ورود دوم تیم های متحرک در تاریخ مقرر میشوند.
      3-      سپس تیم های متحرک دیگری به ترتیبی موازی به قصد کمک به جمع آوری تجهیزات ثابت وارد میشوند. و در پایان مانور اسکرت را تا فاصله ایمن را تمرین میکنند.
       
      دلایل اجرای مانور تاکتیکی فوق؛
      -          جدایی طلبها، شبه نظامیان، چریک ها و ارتش های دارای ابعاد هیبریدی که قادرند از طریق اجرای عملیات روانی، پروپگاندای سیاسی و پشتیبانی مالی در کنار ارتش های منظم خود اجرای طرح عملیاتی ترکیبی کنند، ابتدا با نفوذ، سپس ایجاد پل های ارتباطی و پس از آن شروع در نا امن کردن محیط های روستایی، اقدام به ایجاد معضلات  روانی کرده، و در ادامه از ساکنان عدم همکاری با دولت مرکزی را طلب خواهند، ابتدا با تحریک و سپس با تهدید. در فضای ناامنی مردم روستایی از همکاری اطلاعاتی و امنیتی با دولت های مرکزی پرهیز میکنند و حتی ممکن است جذب این گروه ها شوند، مگر در شرایطی که احساس کنند فضای ایمن و قدرت غالبی توسط دولت مرکزی قادر به حمایت از آنان یا نابود سازی تحرکات ضد دولتی ست.
      -          از طرفی دیگر در صورت بروز خشونت، و نفوذ بیگانه در مناطق مرزی ای که امروز نسبتا امن هستند، نیروی آموزش ندیده یا نیرویی که منطقه عملیاتی خود را تجربه نکرده باشد، بسختی میتواند با مردم ارتباط برقرار کرده و قادر نخواهد بود اقدامی که در شرایط عادی تمرین نشده است را در شرایط حاد بحران به اجرا بگذارد.
      -       آن بخش از  جریانهای فکری که در مناطق روستایی مرزی و در معرض تهدیدات مختلف امنیتی هستند، در صورتی که با هسته های خفته عملیاتی چریک های دشمن سمپاتی و هماهنگی برای روز شورش داشته باشند(آنچه در شهرهای عراق مانند رمادی، موصل و تکریت اتفاق افتاد) بسرعت دچار خطا، واکنش و یا تغییر نقشه خواهند شد، و در نتیجه اجرای این مانور این اقدامات قابل ردیابی خواهند بود.
      -          بنیاد عملیات هیبریدی مرزی ضد کشور، از طریق کشتار و تروربه نام حکومت (مانند اقدام چریک های فدایی خلق در کردستان علیه پادگان های ارتش) و سپس ایجاد هسته های مقاومت علیه دولتها انجام میگیرد، جذب نیرو تنها در صورت خلاء قدرت و واکنش نابهنگام دولت مرکزی ممکن است، و از طرفی در صورت اقدام تند، سلطه آمیز و نابخردانه نیروهای نظامی دولتی، اوضاع از کنترل خارج و یا تشدید میشود.(مانند اقدامات دیر هنگام بشار اسد در شمال و غرب سوریه)
      -           ولیکن این اقدام تند و سلطه آمیز برای هسته های نفوذی تا حدودی لازم و رعب آور است و محاسبات شانس، بخصوص بهره برداری از نفوذ های پیشین یا پل ارتباطی برقرار شده قبلی آنها را پایین می آورد، بنابراین حضور پیشدستانه و ایمن سازی جهت ایجاد قوت قلب برای ساکنان و دادن اطمینان برای اجرای مجدد وسریع چنین پاسداری مرزی، سبقه ای برای تحکیم قدرت حاکمیت کشور در مناطق مرزی ایجاد خواهد و فرصت بهره برداری از متجاوزان به اقتدار کشور را خواهد گرفت.
       
       
      در بخش راهبردی؛
      اگر مناقشه امروز آذربایجان – ارمنستان را به ابعاد نظامی و روانی تقسیم کنیم، باید گفت این رابطه 20-80 خواهد بود. اقدامات نظامی که به شکست منجر شوند عواقب وخیم سیاسی بسیاری خواهند داشت با این وجود آنچه روی زمین رخ میدهد سهم 20 درصدی از واقعیت های آینده خواهد شد، و داشتن یک فیلم 5 دقیقه از حضور در مناطق تحت سیطره رقیب در افکار عمومی اثری به مراتب بیشتر از خود نشان خواهد داد.
      دولت پاشینیان با استفاده از اعتراضات گسترده و اجرای شورش خیابانی به قدرت رسیده است و شکست در صحنه نظامی برای وی شکست در صحنه سیاست و افکار عمومی نیز خواهد بود، آنچه وی روی زمین و در مانور نظامی در برابر باکو انجام میدهد در عمل در حکم اجرای مانور سیاسی برای بقای وی  نیز هست، از طرفی باکو نیز تفاوت چندانی ندارد، اگر دولت تک حزب و شبه پادشاهی علی اف نتواند در جبهه ها پیشروی مناسبی داشته باشد، در صحنه افکار عمومی نیز شکست و بی تفاوتی مردم نسبت به دولت مرکزی را تجربه خواهد کرد. اگر بخواهیم ملاک های اقتصادی و راهبردی فتح سرزمینی در قره باغ را در نظر بگیریم، آنچه پس از این جنگ به هر نحوی باقی بماند برتری خاصی از این دو منظر ایجاد نخواهد کرد. بنابراین جنگ در قره باق امری کاملا سیاسی و برای کسب افتخارات سیاسی انجام میشود تا مبنایی نظامی و یا اقتصادی داشته باشد.
       
      در حین و پس از این جنگ:
       
      ارمنستان:
      -          پاشینیان به شکل فزاینده ای خود را پلیس ضد تروریسم، و ضد شورش و بنیاد گرایی اسلامی در منطقه قفقاز معرفی خواهد کرد.
      -          وی خواهد توانست از کشورهای ثروتمند مسیحی و از طریق کلیساهای بسیار، سرمایه لازم در حد لازم برای ادامه جنگ را فراهم کند. و شاید این جنگ راهی برای ورود تفکرات اوانجلیستی به ارمنستان باز کند.
      -          دولت ایروان در محاصره ترکیه و آذربایجان است و بشدت احساس ناامنی خواهد کرد، بنابراین به دنبال ایران و روسیه خواهد دوید، نیروی هوایی، موشکی و پدافندی خود را بشدت تقویت خواهد کرد.
      -          هر دو کشور تسلیحات بسیار زیادی در بخش زمینی از دست داده اند و خواهند داد، تمایل برای جبران تجهیزات زرهی و تقاضا برای تجهیزات دورایستا و موشکی به شکل فزاینده ای بازار تسلیحاتی بزرگی در منطقه قفقاز ایجاد خواهد شد. هر دو کشور به سمت بومی سازی تسلیحات و تبدیل شدن به قدرت های موشکی پیش خواهند رفت، و این امر مزیت موشکی ایران را تحت تاثیر شدید قرار خواهد داد.
      -          ایروان مزیت های ذاتی بزرگی از نظر اقتصادی ندارد، و اگر امنیت خود را از دست رفته ببیند بشدت با آسیب های اجتماعی فراوان روبرو خواهد شد بنابراین دولت پاشینیان هرکاری برای جلوگیری از این وضعیت خواهد کرد، منجمله اجاره دادن پایگاه های نظامی به آمریکا و ناتو، و قرارگیری بجای ترکیه امروز. چنین اقدامی سبب خواهد شد تا هم امنیت لازم را بدست آورد و هم به مکانی امن برای سرمایه گذاری خارجی بدل شود. چه بسا امروز آمریکا به دنبال تنبیه ترکیه و خروج از اینجرلیک و پیمان اجاره تسلیحات اتمی ست، و ممکن است به سمت ایروان روی بیاورد. ایروانی که دولت پاشینیان با تکیه بر شعارهای ضد روسی در آن به قدرت رسیده است.
      -          این امر برای روسیه بسیار آسیب زا خواهد بود بخصوص با توجه به مشکلات با گرجستان، بنابراین روسیه اجازه نخواهد داد و این اجازه ندادن به معنای گسترش وسیع ارتباطات با ارمنستان و حضور پیوسته در آن است. از طرفی برای ایران هم معضلات فراوانی ایجاد خواهد کرد بخصوص اینکه اسراییل در آذربایجان نفوذ گسترده ای پیدا کرده و اگر ارمنستان نیز به سمت آمریکا متمایل شود، محوز ضد ایرانی اسراییل و آمریکا میدان صلح، جنگ و کلیه تحولات منطقه قفقاز تا سالهای بسیار خواهند بود.
       
      آذربایجان:
      -          آذربایجان از توان کشورهای اسلامی نظیر پاکستان، تروریست های اسلامگرا در سراسر دنیا استفاده خواهد کرد، بنابراین به تجربه ترکیه در اداره و مجتمع کردن این چریک ها نیازمند است، تا جایی که ممکن است ادامه جنگ را مستقیما ترکیه اداره کند.
      -          این کشور تا پایان جنگ حجم بالایی تسلیحات مصرف خواهد کرد، و پس از جنگ وارد یک تقابل سرد تسلیحاتی با ارمنستان خواهد شد. اگر ارمنستان قدرت هوایی خود را تقویت کند، آذربایجان در برابر قادر به چنین کاری نخواهد بود.
      -          آذربایجان هم اکنون نیروی هوایی ضعیف و قدیمی دارد که  نمیتواند آنچنان قدرت تهاجمی و عملیاتی کافیاز خود نشان دهد.  بعید است روسها بخواهند آذری ها را در سطح راهبردی مانند نیروی هوایی در برابر ارمنی ها تقویت کنند، آنها قبلا به ارمنستان جنگنده های گرانقیمت و راهبردی سوخوی 30 فروخته اند و ارمنستان را مشتری خود کرده اند، کشورهای غربی نیز بعید به نظر میرسد که بخواهند به آذربایجان در برابر یک دولت مسیحی دیگر اسلحه بفروشند، با این وجود جنگنده های غربی نیز بسیار گرانقیمت تر از گونه های روسی هستند و بعید آذری ها از عهده تهیه آنها بر بیایند.
      -          با توجه به دو مورد فوق به نظر میرسد که آذریها به دنبال تهیه تسلیحات موشکی زمین به زمین کوتاه و میانبرد به شکل وسیع و در قالب راه اندازی خط تولید بروند. آنها از ترکیه موشکهای کروز و بالستیک خریداری خواهند کرد.
      ایران:
      -          سیاست ایران هر چه باشد، در معرض اقدامات پیچیده دو کشور برای ورود به درگیری یا حمایت از یک طرف خواهد بود، هم برای ارمنستان بسیار مفید است که ایران را جلب کند وهم برای آذربایجان، ایران دچار وضعیتی انتخابی میشود، با اینکه این انتخاب حتی در اندیشه بسیار دشوار، ایران باید از آن اجتناب کند.
      -          نخبگان سیاسی آذربایجان و ترکیه به صراحت از چشم داشت خود به خاک ایران سخن میگویند، اما از نظر اقدام در حال حاضر در جایگاهی نیستند که بتوانند کاری از پیش ببرند مگر در صورت ضعف شدید سیاسی و خلاء قدرت در ایران. به همین دلیل ایران هم به جلوگیری از شکل گیری یک اتحاد ضد ایرانی با محوریت "ارتش تورک" که در صورت موفقیت آذربایجان میرود به یک ایدولوژی نظامی سیاسی غالب تبدیل شود، باید بسرعت اقدام کند.
      -          ایران و ارمنستان میتوانند برای شکل گیری یک نیروی نظامی محدود جهت عملیات ضد تروریسم در مناطق مرزی مشارکت کنند.
       
      ویراست نشده است، اگر ایرادی دیدید تذکر بدین تا اصلاح کنم:
      نسخه فارسی تهیه شده برای میلیتاری  http://www.military.ir/
      نسخه انگلیسی :https://msai.ir/
       
       
       
    • توسط karkas
      با سلام


      طی چند هفته اخیر شاهد تصاویر نیروی هوایی المان و فرانسه بودید که تصمیم به ادامه تصاویر گرفتم . در این تاپیک هم تصاویر تمام جنگنده های ترکیه و اساسا نیروی هوایی ترکیه هست . نیروی هوایی ترکیه نیروی بسیار قدرتمندیه و می شه گفت نیروی هوایی کشور های منطقه رو می زاره تو جیب . البته اطلاعاتی از مقاله اقا سعید در مورد استعداد های هوایی ترکیه رو گذاشتم . نيروي هوايي ترکیه شامل 60 هزار سرباز و حدودا 600 جنگنده كه عبارتند از 240 فروند F-16C/D و 175 فروند F-4E و 44 فروند RF-4E و حدود 140 فروند F-5A/B كه همگي مدرنيزه شده و در شرايط كاملا عملياتي قرار دارند.
























      موفق باشید .
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.