FLANKER

تحلیل و پیگیری تحولات قفقاز ( آذربایجان- ارمنستان -گرجستان )

Recommended Posts

34 minutes قبل , MF44 گفت:

وقتي ايران در زمان سران سابق ارمنستان اتصال خط لوله گاز و راه آهن را به خرج خودش پيشنهاد داد و حتي پل مرزي هم به خرج ايران ساخته شد كاخ نشينان ايروان از پذيرش آن خودداري كردند و اين امر مايه استهزا در رسانه هاي غربي و صهيونيستي شد حالا كه در منگنه تركيه و آذربايجان ( با كمك خاص اسرائيل ) قرار گرفتند اظهار عجز ميكنند در اين مورد خاص پاشينيان مقصر نيست --چون آن زمان يك روزنامه نگار بود-- ولي كليت سران سياسي و نظامي ارمنستان نابخردي كردند به قول جناب عشق علي اين يك تجربه ارزشمند است 

 

برای همین برخی بندهای این توافق به شکلی که در برخی تصاویر و نقل قولها تفسیر میشد خیلی خیلی عجیب بود. یعنی حساب کنید ارمنستان قبول کنه یکی از تنها چهار مرزش را که اتفاقا تنها مرزی است که به سمت یک کشور بی طرف هست (در کلیت سیاستها نه یک موضوع خاص) را کامل از دست بده (در حقیقت با از دست دادن قاعدتا قسمتی از خاکش ) تا مثلا یک تکه قره باغ را حفظ کنه؟ کدوم ارزش ژئوپولوتیک و درازمدت بیشتری براش دارند (اصلا برای هر کشوری در این شرایط) پس با اینکه برخی شیطنت ها وجود داره (البته ما هم اصلا نباید با خوشبینی ماجرا را رها کنیم و خصوصا با روسها به شدت در تماس باشیم) که موضوع کریدور را جا بندازه باید اتفاقا از موقعیت استفاده کنیم و ارمنستان را مجبور کنیم تا چشمانش را باز کنه که طوری عمل کنه در اتصالات مرزی با ما و ارتباطاتش با ترکیه تا دفعه بعدی اگر وجود داشت (که مطمئن باشید خرس خسته! روسیه برای همین قره باغ را حفظ کرد که دفعه بعدی هم وجود داشته باشه به این امید که دفعه بعد به نفع ارمنی ها اتفاقات رخ بده اگر درس گرفته باشند) دست ما هم بازتر باشه برای جلوگیری لااقل از زیاده روی های اردوغان که هیچ ربطی منطقه ما بهش نداره (سعی در استقرار و اسکان تروریستها و حضور نظامی و تغییرات ژئوپولوتیکی در منطقه)

 

این خیلی مهم هست طوری همین مرز محدود ما با ارمسنتان گسترش پیدا کنه زمینی، ریلی و ترانزیتی و ارتباطاتی که تبدیل به یک کریدور مهم منطقه ای بشه.

  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با سلام خدمت همه دوستان گرامی

16 hours قبل , eshqali گفت:

عامل اصلی در امضای بیانیه مشترک این است که اگر من آن را امضا نمی کردم ، استپاناکرت سقوط میکرد و 20الی30 هزار سرباز محاصره می شدند

مگر چه تعداد نیروهای آذربایجان بودند که 3 لشکر کامل را بتوانند محاصره کنند ؟ وضعیت منطقه آیا اجازه چنین محاصره ای را می داد ؟ یا این یک توجیه برای تصمیم گرفته شده است . 

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
نقل قول

بر اساس اطلاعات منتشر شده توسط رسانه نزدیک به مسلحین سوریه، در نبردهای قره باغ ۲۹۳ نفر از مزدوران سوریه ای که توسط ترکیه برای کمک به ارتش آذربایجان به قره باغ ارسال شده بودند در نبردهای قره باغ کشته شدند.

بر اساس اطلاعات موجود، ترکیه حدود ۲۵۰۰ مزدور سوریه ای را به کشور آذربایجان منتقل کرده است که از این بین ۳۴۲ نفر پس از انصراف از شرکت در جنگ و حقوق به سوریه بازگشتند.

 

اردوغان اگر برای اینها جای پایی دائمی باز کنه (که به نظر چنین خواهد کرد، چون کلی روستا و شهر و زمین وجود داره که بعید هست آوارگانش بازرگدند و از طرفی هیچ صاحبی دیگه ندارند و اتفاقا از لحاظ مسکن و زیرساخت کاملا پذیرای جمعیت جدید هستند ) کم کم شروع میکنه خانواده های سوری از جنس بیشتر ترکمن/ترکستانی/و قفقازهای ترک را در این مناطق اسکان دادن تا با تغییر بافت جمیعیتی در کوتاه مدت مخل امنیت ایران بشه و در بلند مدت کاری با الهام و اذربایجان کنه که دو ملت یک کشور! در تاریخ ثبت بشه. منظور اینکه با نفوذ جمعیت کاملا وفادار و متمایل به ترکیه کم کم برنامه های جغرافیایی و اهداف قومیتیش را (که با مذهب مرم اذربایجان به هر حال تفاوت داره) پیش ببره. که طبیعی است برای ما هم در کوتاه مدت و هم بلند مدت خطر بزرگی است.

 

اصولا تا خونریز و پدرتروریستی! (به معنای پدر تروریسم!) چون اردوغان خصوصا سر کار هست در ترکیه، ما باید هم نگران باشیم و هم محتاط و هم پیشگیرانه قدم برداریم. جنایتکاری که یکبار دستش به ویرانی کامل یک کشور راسا آلوده شده هیچ ابایی نداره برای ادامه سلطنتش! چند کشور دیگر را ویران کنه.

 

 پ ن: وقتی از موجود نادان و زیاده خواهی که، توهم گویا هر روز با شدت بیشتری (البته به خاطر شرایط منطقه و فشارهای جهانی در منطقه و یکه تازیش با سواستفاده از شرایط سیاسی جهان ) برش مستولی میشه حرف میزنیم یعنی اردوغان این سالها و خصوصا این روزها:

 

نقل قول

به نقل از خبرگزاری آناتولی، رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه، به مناسبت سالگرد اعلام جمهوری در قبرس شمالی که فقط کشورش آن‌را به رسمیت می‌شناسد، وارد این بخش از جزیره قبرس شد و طی سخنانی گفت: امروز دو ملت و دو دولت جدا در جزیره قبرس وجود دارد و گفت‌وگو براساس راه حل تشکیل دو کشور مبتنی بر مساوات و برابری در اعمال حاکمیت، ضروری است.

 

جایی به نفعش باشه یک کشور و مرزهاش و تمامیت ارضیش هیچ معنایی نداره ( عراق)، جایی به نفعش باشه اشغالگری و ایجاد پایگاه در خاک کشور همسایه و چشمداشت صریح و عملی به خاک و ویران کردنش هیچ اشکالی نداره ( سوریه)، جایی به نفعش باشه دخالت فرامنطقه ای و حمله و کمک نظامی به کشوری مستقل هیچ ایرادی نداره (لیبی)، جایی به نفعش باشه وحدت اراضی کشوری برای هیچ ارزشی نداره (قبرس) ولی جایی به طریق دیگری به نفعش باشه ناگهان همه اینها اشکال داره برای کشور مخالف و میشه پرچمدار عدم اشغال و عدم تصرف اراضی و عدم وحدت و مدعی استقلال و وحدت و مقابله با اشغالگری (آذربایجان)

 

گاهی دوستان گمان میکنند حرف از "توهم" یا بیماری "جنون آمیز" اردوغان که ناشی از سندرم قدرت هست! یک اعتراض سیاسی است، ولی زمانیکه مستقیم به خاطر ادعای وجود تروریستها در جداره مرزی خاک کشور همسایه ای چون ایران ( به هر حال باید قبول کنیم که از ویرانی و آشوب و هجمه قدرتهای جهانی و شبه اشغال شدن سوریه و عراق و لیبی و ... جرات اقدام نظامی در اونها را پیدا کرده تا حالا ) تهدید به عملیات نظامی در خاک ایران میکنه کار از جنون و توهم گذشته در چاکران و سلاطین این کشور همسایه.

 

حالا هم گویا هدف بعدیش را انتخاب کرده و میخواد بیرقدارها را تا عرقشون خشک نشده! جای دیگه هم تست کنه: :)

 

نقل قول

به نقل از خبرگزاری آناتولی، رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه، به مناسبت سالگرد اعلام جمهوری در قبرس شمالی که فقط کشورش آن‌را به رسمیت می‌شناسد، وارد این بخش از جزیره قبرس شد.

رئیس جمهوری ترکیه گفت که اولویت آنکارا یافتن راه‌حلی پایدار برای مسئله قبرس است به نحوی که حقوق مشروع مردم ترک آن و امنیتش را تامین کند. وی همچنین گفت، امکان هرگونه همکاری با بخش روم‌نشین قبرس بعد تضعیف شدن این بخش با قدرت سلاح در ۱۹۶۳ میلادی و نابودی از طریق کودتای شورای نظامی یونان در سال ۱۹۷۴ وجود ندارد.

 

ویرایش شده در توسط alala
  • Upvote 10

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

خب همونطور که پیش بینی میکردیم: (اردوغان لایحه حضور نظامی ارتش ترکیه در آذربایجان را به مجلس داد مثل سایر موارد و در پست بالا گفتم در مورد قبرس هم داره همین راه را میره گویا)

 

  • اردوغان به سواری موقت از آذربایجان راضی نخواهد شد بابت کمکهاش و حالا حالا ها کار داره با این رژیم و دولت و کشور
  • از طرفی برنامه هاش را هم اتفاقا طبق روتین داره پیش میبره (ایجاد درگیری بین دو گروه در یک کشور یا دو کشور در یک منطقه و ورود اجباری به درگیری به صورت مستقیم و بعد عدم خروج و قائل شدن "حق" برای خودش در اون کشور شده با استقرار مزدورهای تکفیری یا ایجاد پایگاه نظامی مستقیم: سوریه، لیبی، آذربایجان، عراق و ...)

حالا نکته اینجاست ترکیه اگر در باکو میخواست پایگاه نظامی بزنه ارتباط مستقیمی به ما نداشت، همونطور که در قطر زد به خاطر اظهار عجز مقامات قطری یا باکویی هرچند خب یک نشانه و خطر برای ما محسوب میشه. ولی وقتی قرار هست پایگاه نظامی (به یک بهانه خودساخته و در ضدیت با کشور ما به طور مستقیم) در مرزهای ما ایجاد کنه به دلایل کاملا روشن خب ماجرا فرق میکنه. اما دلایل:

 

  • اولین دلیل همونطور که گفته شد مخل ایران شدن و ایجاد برگه های جدید به منظور فشار بر ایران بیخ مرزهاش هست تا موازنه ای ایجاد کنه با مرزهای ایران با کشور خودش (شاید دفعه بعد به جای تهدید مستقیم ایران از این طریق و مزدورهای تکفیری بتونه تهدیدها ضد ایران را عملی کنه از نقطه ای دیگه)
  • دومین دلیل سپر حفاظتی برای مزدوران تکفیریش هست. ایران بارها گفته شده اینها باید خارج بشند و اینطور گمان میکنه در چتر و ذیل پایگاه های ترکیه کسی نمیتونه متعرضشون بشه و فعلا نامحسوس و در لوای قوای نظامی ترک (مثل سوریه) میتونند تلاش کنند جا باز کنند تا دائم مستقر بشند.
  • سومین دلیل با استقرار چنین پایگاه هایی نیاز به لجستیک و تامین و جغرافیا و اصولا گسترش فرهنگ خاصی از اشغالگری فراهم میشه که برای تثبیت هرچه بیشتر جای پای ترکیه در این سرزمین ها نیاز داره و قطعا بافت مسکونی و غیرمسکونی اطارفش را شروع میکنه به تغییر دادن
  • چهارمین دلیل هم احتمالا پیش بینی از برنامه های اتفاقی و ناگهانی بهم خوردن توافق هست که اینبار با حضور نظامیش قاعدتا میتونه سریعتر و وسیعتر وارد معرکه بشه

خب میبینیم بسیاری از پیکانها نوکش به سمت ماست (از اقتصادی و تامین کریدورهای اقتصادی و به دست گرفتن مدیریتشون بیخ مرزها ما با کشور همسایمون گرفته تا حمایت از تکفیریها و جالبه حالا دیگه بحث منافع مستقیم کشور هست و مظلوم نمایی ها و حقه هایی چون اشغالگر و مسلمان و ... در کار نیست و اتفاقا باید به پانها فضا داد تا ببینیم در این معرکه دارند از اردوغان حمایت میکنند باز هم یا نه و اونوقت فکری اساسی در موردشون کرد که منافع یک دشمن فرامنطقه ای و خارجی را دارند بر منافع کشورشون حمایت میکنند که خب اونوقت انتسابشون از پان به یک چیز! دیگه تغییر میکنه)

 

قدم اول اینه که ایران باید به راحتی نپذیره ترکیه در مرزهای جنوبی ( یعنی پایین لاچین و در امتدا ارس خصوصا، حالا بالای لاچین و اقدام و کلبجر دیگه فعلا با شرایط فعلی ناچارا فاکتور گرفته میشه) مستقر بشه و پایگاه نظامی ایجاد کنه. یعنی هم به اذربایجان اعلام کنه اگر قصد سواری دادن داره جای دیگه ای سواری بده و هم ترکیه (که البته ما در برابر ترکیه ابزار فشاری نداریم که برعکس هم هست تازه، باید سعی کنیم ایجاد کنیم که بحثی جداست و امکانپذیر البته) - اصولا طبیعی هم هست، ایجاد پایگاه نظامی در عمق یک کشور یک مسئله است (تازه در شرایط عادی نه ایجاد چتر برای تروریسم) و ایجاد پیاگاه نظامی در همسایگی یک کشور با یک کشور دیگه توسط طرف سوم یک چیز.

 

قدم دوم هم اقداماتی است در تلافی این احتمالات و اقدامات ترکیه و اذربایجان از جمله تقویت روابط با ارمنستان به شکلی که موجب استفاده تبلیغاتی و ابزاری این دو رژیم نشه.

 

و اما در انتها: تمام این اقدامات را باید وزارت امور خارجه انجام بده یعنی تهدید و هشدار و ارسال پیام و ... (متاسفانه نظر شخصی من این هست بر خلاف تبلیغات ما یکی از کم اعتماد به نفس ترین وزارت های امور خارجه را در کلیت شاهد هستیم که تحرک بسیار کم و کندی داره و اصلا نمیشه روش حساب کرد برای این موضوع ) - نیروهای نظامی هم همون اول ماجرا نمیتونند وارد بشند و کسی مثل حاج قاسم و سپاه قدس هم سخت بشه پیدا کرد برای مناطق شمالغرب. ولی از همین حالا باید در قدم دوم برنامه ای چیده بشه که اگر کار به اونجا بکشه چه برنامه ای باید اجرا بشه و تعلل رخ نده مثل گام پیشین. حداقلش (اگر فرض بگیریم همه برنامه ها شکست بخوره) نظامی کردن شدید مرزهای ایران با آذربایجان با ایجاد تاسیسات جدید و جدی هست (فرودگاه نظامی، پایگاه جدید ارتش و پساه بیخ مرز و ...). قدم بعدیش را واحدهای اطلاعات خارج مرزی نظامی و دستگاه های امنیتی باید بردارند و با کوچکترین نشانه و تهدید وارد عمل بشند کاملا مشروع (ترکیه مگه با چه بهانه ای کیلومتر ها در داخل خاک عراق و سوریه اشغالگری انجام داده؟! جز مبارزه با گروهکی که ازش خوشش نمیاد؟!)

 

پ ن: کشورها بر اسا منافعشون بده بستان میکنند:

نقل قول

به نقل از تاس، «گازپروم اکسپورت»، بخش صادرات شرکت نفت و گاز گازپروم روسیه اعلام کرد: این شرکت نخستین قرارداد برای فروش گاز به ترکیه به میزان 700 هزار مترمکعب از طریق یک پلتفرم تجاری الکتریکی را امضا کرده است.

انتقال این گاز از نطقه Malkochlar از دسامبر 2020 آغاز خواهد کرد.

 

ویرایش شده در توسط alala
  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اینکه برای اولین شوی تبلیغاتی مناطق همجوار ایران* انتخاب میشه و البته پل تاریخی این منطقه و تصاویر پی در پی در حاشیه این پل مشترک و سمت ایران میتونه از اولین اقدامات باشه. من بعد با ورود رسمی ترکیه  وبدهی الهام بهش ما شاهد برنامه های اردوغان هستیم در مرزها و نه آذربایجان و رویکردمون باید در برخورد با یک دشمن و تکفیریها باشه قاعدتا نه یک همسایه ی سرکش.

اولین قدم ایجاد پایگاه های نظامی ( ما در اون مناطق تعدادی برجک مرزبانی داریم فقط بسیار محدود ) دقیقا در حاشیه رود ارس تا قبل ایجاد پایگاه های طرف مقابل هست. (برای ترکها که اصلا نباید اجازه داده بشه به طرق مختلف، در حاشیه مرز ما پایگاه نظامی خارجی به هر عنوانی هیچ کشوری نمپذیره چه برسه که بابای! جدید تکفیریها (جالبه بابای اصلی یعنی سعودی تا حدی ولشون کرده ولی اردوغان به سرپرستی گرفتشون! :) ) و کیلومترها دور از خاک کشورش قصد داشته باشه.

بعد هم تجهیز فوق العاده مرز ارمنستان و نوردوز هست به طوریکه ظرفیتش چندین برابر بشه.

بقیش را هم بچه های اطلاعاتی و نظامی باید چراغ خاموش از حقوقمون دفاع کنند چون کاملا مشروع سهت و اذربایجان پای یک جریان تروریستی کاملا ضدایرانی و یک کشور رقیب را به صورت نظامی به مرزهای داخل کشورش و مرزهای ما باز کرده. من بعد هر اقدام نظامی و اطلاعاتی برای دفاع از کشور ضروری و لازم هست البته با ظرایف و لطایف! یک کشور صبور و کهن و هوشمند.

 

n00745493-r-s-006.jpgn00745493-r-s-007.jpg

n00745493-r-s-004.jpgn00745493-r-s-003.jpg

 

این نقشه هم-2006- جالب هست و احتمالا دوستان دیدند قبلا، اون موقع دیده شد ولی به اندازه کافی حساست ها را تحریک نکرد چون صحبت از این امر هم حتی شاید غیرواقعی مینمود.

دیدیدم تا یک قدمیش رفتند (تلاش جدی گویا برای ورود به منطقه مرزی ارمنستان) و همچنان با موضوع کریدور به دنبالش هستند.

به نقشه اذربایجان و اشغال مرزی از مرزهای ایران دقت کنید:

2980737.jpg

 

نقل قول

از اینرو جای تعجب نیست که در مراسم افتتاح خط لوله باکو – تفلیس - جیحان در سال ۲۰۰۶ در باکو که با حضور لُرد براوان رئیس بی پی و روسای جمهوری وقت گرجستان، ترکیه و جمهوری آذربایجان و رجب طیب اردوغان نخست وزیر وقت ترکیه برگزار شد، نقشه ای توسط آنها نمایش داده شد که در آن مرز ایران با ارمنستان کاملا قطع و کریدور جغرافیایی پان ترکیسم نمایش داده شده بود. کریدوری که پایه اول آن با خیانت رضا شاه در واگذاری قره سو به ترکیه در سال ۱۳۰۲ و فراهم کردن اتصال ترکیه به نخجوان بنیان نهاده شد. انگلستان همسو با امریکا معتقد است که برای مهار چین، روسیه و ایران در دهه های آینده، تقویت ایده توران بزرگ یا پان ترکیسم منطبق بر دیدگاه های تئوریسین های یهودی نظیر آرمینیوس وامبری، ابزار بسیار موثر و تاثیر گذاری است.

 

ویرایش شده در توسط alala
  • Like 2
  • Upvote 10

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
17 hours قبل , alala گفت:

 

 

n00745493-r-s-006.jpg

زير پايه پلي كه ايراني ها ساختن عكس يادگاري گرفتن آسونه اگر شهامت داري  بيا روي پل عكس بگير ! صدام هم در ساحل عراقي( غربي ) اروندرود پايه مجسمه نصب كرده بود و مجسمه ها به سمت ايران اشاره ميكردند ولي نه از صدام اثري و نه از اون مجسمه ها خبري هست 

  • Like 3
  • Upvote 12
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 ساعت پیش, MF44 گفت:

زير پايه پلي كه ايراني ها ساختن عكس يادگاري گرفتن آسونه اگر شهامت داري  بيا روي پل عكس بگير ! صدام هم در ساحل عراقي( غربي ) اروندرود پايه مجسمه نصب كرده بود و مجسمه ها به سمت ايران اشاره ميكردند ولي نه از صدام اثري و نه از اون مجسمه ها خبري هست 

 

فعلا در شرایط حساسی است و داره یکی به میخ میزنه و یکی به نعل تا این خیانت جدیدش یعنی تثبیت تکفیریها در مرزهای ایران و خاکش به دستور ترکیه، اجازه به ایجاد پایگاه نظامی ناتو در شمال مرزهای ایران و اسکان عناصر اردوغان پایان بپذیره تا بعد شروع کنه به اقدامات خبیثانه سابق توسط پان ترکیسم و مزدوران این ور مرز اردوغان.

مجلس ترکیه با استقرار نظامیان ترکیه موافقت کرد و باید دید واکنش وزارت امور خارجه و آقای سفیر  و ما همچنان انشاء الله گربه است خواهد بود یا خیر. قطعا اردوغان تلاشش برای ایجاد چند پایگاه و خصوصا در مناطق مرزی ایران و شهرهای مشرف بهش خواهد بود و که بعد با گشتهای نظامی میتونه کل اون منطقه را تبدیل کنه به یک منطقه نظامی بسته در اختیار خودش. این بشر (الهام) را هم که هم نحوه سخن گفتن و هم بلاهت شخصیتش را میبینید و کاره ای نیست خصوصا بعد استقرار نظامی اردوغان.

 

جالبه دیروز خبری بود ترکیه با پهپادهای حتی به مناطق جنوب یمن هم دست انداخته. احتمالا از پایگاه های نظامیش در شمال آ،ریقا (سومالی اگر اشتباه نکنم پایگاه داره)

 

  • Like 1
  • Upvote 10
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 24 آبان 1399 در 19:48 , MF44 گفت:

وقتي ايران در زمان سران سابق ارمنستان اتصال خط لوله گاز و راه آهن را به خرج خودش پيشنهاد داد و حتي پل مرزي هم به خرج ايران ساخته شد كاخ نشينان ايروان از پذيرش آن خودداري كردند و اين امر مايه استهزا در رسانه هاي غربي و صهيونيستي شد حالا كه در منگنه تركيه و آذربايجان ( با كمك خاص اسرائيل ) قرار گرفتند اظهار عجز ميكنند در اين مورد خاص پاشينيان مقصر نيست --چون آن زمان يك روزنامه نگار بود-- ولي كليت سران سياسي و نظامي ارمنستان نابخردي كردند به قول جناب عشق علي اين يك تجربه ارزشمند است 

 

بر 24 آبان 1399 در 20:29 , alala گفت:

 

برای همین برخی بندهای این توافق به شکلی که در برخی تصاویر و نقل قولها تفسیر میشد خیلی خیلی عجیب بود. یعنی حساب کنید ارمنستان قبول کنه یکی از تنها چهار مرزش را که اتفاقا تنها مرزی است که به سمت یک کشور بی طرف هست (در کلیت سیاستها نه یک موضوع خاص) را کامل از دست بده (در حقیقت با از دست دادن قاعدتا قسمتی از خاکش ) تا مثلا یک تکه قره باغ را حفظ کنه؟ کدوم ارزش ژئوپولوتیک و درازمدت بیشتری براش دارند (اصلا برای هر کشوری در این شرایط) پس با اینکه برخی شیطنت ها وجود داره (البته ما هم اصلا نباید با خوشبینی ماجرا را رها کنیم و خصوصا با روسها به شدت در تماس باشیم) که موضوع کریدور را جا بندازه باید اتفاقا از موقعیت استفاده کنیم و ارمنستان را مجبور کنیم تا چشمانش را باز کنه که طوری عمل کنه در اتصالات مرزی با ما و ارتباطاتش با ترکیه تا دفعه بعدی اگر وجود داشت (که مطمئن باشید خرس خسته! روسیه برای همین قره باغ را حفظ کرد که دفعه بعدی هم وجود داشته باشه به این امید که دفعه بعد به نفع ارمنی ها اتفاقات رخ بده اگر درس گرفته باشند) دست ما هم بازتر باشه برای جلوگیری لااقل از زیاده روی های اردوغان که هیچ ربطی منطقه ما بهش نداره (سعی در استقرار و اسکان تروریستها و حضور نظامی و تغییرات ژئوپولوتیکی در منطقه)

 

این خیلی مهم هست طوری همین مرز محدود ما با ارمسنتان گسترش پیدا کنه زمینی، ریلی و ترانزیتی و ارتباطاتی که تبدیل به یک کریدور مهم منطقه ای بشه.

 

به نظر من روسیه آنقدر که از نفوذ ایران در قفقاز و دریای مازندران و آسیای میانه نگران است ، از نفوذ ترکیه نگران نیست. سه دهه اخیر نشان داده است که روسیه تمام تلاش خود را کرده است تا ایران را تا حد ممکن از قفقاز و دریای مازندران دور کند . (شاید حتی بیش از نگرانی اش از گسترش ناتو ) .

بنابراین طرح راه آهن به ارمنستان و (و شاید گرجستان) قطعا با مخالفت قاطع روسها مواجه خواهد شد . 

 

 

 

 

 

 

ویرایش شده در توسط sarbaz0sefr
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
6 hours قبل , sarbaz0sefr گفت:

 

 

به نظر من روسیه آنقدر که از نفوذ ایران در قفقاز و دریای مازندران و آسیای میانه نگران است ، از نفوذ ترکیه نگران نیست. سه دهه اخیر نشان داده است که روسیه تمام تلاش خود را کرده است تا ایران را تا حد ممکن از قفقاز و دریای مازندران دور کند . (شاید حتی بیش از نگرانی اش از گسترش ناتو ) .

بنابراین طرح راه آهن به ارمنستان و (و شاید گرجستان) قطعا با مخالفت قاطع روسها مواجه خواهد شد . 

 

 

 

 

 

 

نگرانی های روسها از نفوذ ما دو بحث هست ۱_ ما دریایی از نفت و گاز در اختیار داریم و با اتصال ما به ارمنستان و روابط تقریبا خوب‌مابا گرجستان یک کریدور به اروپا باز میشه که رقیب سر سخت گاز و نفت‌روسهاست و قطعا شدیدترین‌زیانهارامتحمل میشه و یک‌رقیب علاوه بر آذربایجان به این بازار اضافه میشه به اسم‌ایران!!  در سوریه هم‌با کمک ترکها و اسراییل در پی محدودیت ماست از طرفی به ما برای تنفس و استفاده ابزاری هم‌نیازمنده!

ما بتونیم منابع خودمون را به بازار عرضه کنیم در شمال هم‌منابع خوبی داریم که ولی با این‌سیاست روسها فعلا از بازارها دور میمونیم و بالانس میشیم.

۲_ جنوب روسیه و سرزمین ها قفقاز قرابت فرهنگی با ما دارن که دوستی با ما و نزدیکی به کشور ایران ممکنه خطراتی برای خود روسها داشته باشه در حالی که مقابل ترکیه چنین خطری احساس نمیکنن بخصوص که مرز مشترک دارن با ترکیه و میتونن ترکیه را تهدید مستقیم کنن در صورت لزوم و به ما هم دیدگاه یک‌کشور ایدولوژیک دارن ولی ترکها را چنین دیدی روشون ندارن.

ویرایش شده در توسط Overdose
  • Upvote 7
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
نقل قول

رئیس جمهور جمهوری آذربایجان از مواضع ایران در جنگ ۴۴ روزه قره‌باغ کوهستانی تقدیر و تشکر کرد و مدعی شد: «چرا آن‌ها (ارمنی‌ها) نتوانستند از طریق ایران اسلحه به ارمنستان بیاورند؟! زیرا ایران کشور دوست و برادر ما است».

الهام علی‌اف در ادامه ادعا کرد: «ایران درخواست ما را در نظر گرفت و حریم هوایی خود را بست. آن‌ها (ایرانی‌ها) نمی خواستند ارمنستان بیاید و آذربایجانی‌ها را بکشد. ارمنستان همین ادعا را علیه گرجستان نیز مطرح کرده است. گرجستان همچنین فضای هوایی خود را بست».

 

ثبت این گونه اخبار از دو جهت ضروری است:

 

1.کسانی که ادعای وطن دوستی دارند ولی همزمان علایق قومی و اشتراکات را در موضعگیریهاشون دخیل میدونند (حتی با علم به خیانت کشور خارجی ضد کشور خودشون و تحریکات و اقدامات و اعلامات! ضدارضی و ضدوحدت و ضدامنیت و منافع ملی کشور مادری) و جانبداری میکنند از چنین موجودیتی، حتما لااقل باید در مراوداتشون با پانها و دیگر گروه های تندرو (به خاطر اشتراک سلایق به هر حال ارتباطات قومی و فکری وجود داره) باید چنین سانادی را محکم تاکید کنند که امثال پانها کاسه داغتر از آش نشند (هرچند همه میدونیم مشکل پانها جای دیگه است ولی لااقل دیگه با وقاحت "حمایت نظامی" و "حمایت امینیت" و "حمایت اقتصادی" را بهانه اهداف شومشون نکنند در کمال دروغگویی )

 

2.این اسناد ثبت وضبط بشه که فردا روز این بوقلمون صفتان سیاسی/رسانه ای کشور خارجی خواستند دوباره مثل جنگ اول قره باغ موضوعات را تحریف کنند و از جوانی نسل جدید و یا فراموشی آدمها سوء استفاده کنند برای جا انداختن یک روایت کذب و جعلی حواسشون باشه که حقیقت شاید غبار بگیره ولی همیشه موجود هست که بهش مراجعه بشه.

 

*هرچند چنین جملات و سخنانی مشخصا انقدر سادگی وجود نداره که کنایات و اشارات مستترش (احتمالا) نادیده گرفته بشه که این بدگمانی هم دلیلی کاملا واضح داره (وقتی همزمان کشورت احزاب و گروه های خائن و دشمن کشور مقابل را در خود جای داده و حمایت میکنه خیلی طبیعی است که کسی حرفهات را به دید صداقت نگاه نکنه)

 

||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

 

پ ن: میزان وقاحت و البته محتوای مضحک و طنز! چنین اظهارات قاطعی از زبان وزیر دفاع رسمی! النصره خصوصا در سوریه و در حالیکه بخشهای زیادی از سوریه را در اشغال خودش داره و به شدت هم با هرگونه اقدام دولت مرکزی و کشور سوریه برای آزادسازی مناطق اشغالیش اون هم از گروهک های نشاندار تروریستی که حتی سازمان ملل کاملا جانبدار در این عرصه(سوریه) هم چند روز پیش گزارشی از جنایاتش در ادلب منتشر کرد؛ جلوگیری میکنه فقط و فقط از دو رژیم در منطقه ما برمیاد: یکی صهیونیستها و یکی اردوغان.

 

نقل قول

وزیر دفاع ترکیه با بیان اینکه آزادسازی اراضی اشغالی «یک وظیفه مقدس» برای هر کشوری است، هشدار داد: «اتهام‌زنی به ارتش (جمهوری) آذربایجان درباره "تخریب" (قره‌باغ کوهستانی)، اشتباهی بزرگ است».

 

تازه این ورای اشغالگری ارتش جنایتکار ترکیه (بعد از سربری! و جرم و جنایات افسران ارتش ترکیه در کنار برادران تکفیری النصره ایشون! در سوریه) در عراق هست.

ویرایش شده در توسط alala
  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
نقل قول

به نوشته خبرگزاری «آذر تاج»، «الی کوهن» وزیر اطلاعات رژیم اسرائیل  روز یکشنبه در جلسه‌ای در کنست با نمایندگان جمهوری آذربایجان گفت، اسرائیل، خانه جمهوری آذربایجان است. کوهن سپس مدعی شد که اسرائیل از تمامیت ارضی آذربایجان حمایت و به آن احترام می‌گذارد.

وزیر اطلاعات رژیم صهیونیستی با اشاره به سی‌امین سالگرد روابط بین باکو و تل آویو، از اهمیت راهبردی  این روابط سخن گفت و افزود، هیچ کشور دیگری در اوراسیا به اندازه جمهوری آذربایجان از روابط صمیمی و دوستانه با اسرائیل برخوردار نیست.

کوهن  گفت که دولت جمهوری آذربایجان به طور منظم هیات‌های رسمی را به اسرائیل می‌فرستد و به نوبه خود از اسرائیل نیز هیات‌هایی به این کشور سفر می‌کنند.

 

چنین دیدارهای رسمی، توسط نمایندگان رسمی و اظهارت رسمی اون هم بعد از چند روز تنها که از ترور یکی از دانشمندان ایرانی توسط این رژیم میگذره یک نو دهن کجی و اعلام مواضع آشکار عملی توسط یک به اصطلاح همسایه محسوب میشه. بعد انتظار دارند از بین تمام اظهارات گستاخانه و ضد تمامیت ارضی و منافع ملی ایران چند شوی نمایشی گفتاری را مدنظر قرار بدیم و روابط را گلایه کنند که چرا "سهل گیرانه" در انجمن مینامیم و انتظار برخورد تندتری داریم نسبت به رژیم مستقر در اذربایجان.

 

در این چندروز اظهارات مضحک و البته گستاخانه و زیاده خواهانه مقامات بحرین و سعودی را هم شنیدیم، هیچوقت قطعا اگر کسانی که یادشون هم نیست به سالهای قبل نه چندان دور مراجعه کنند التماس های همین مقامات بحرینی فقط برای یک نشست با ایران را فراموش نمیکنیم. نه اینکه همه چیز در اونوقت حساب شده بود که قطعا زمان و موقعیت و روابط کشورها و حوادث منطقه ای هم موثر هست در مواضع ولی چیزی که الان داره دیده میشه بیش از حد در لاک دفاعی رفتن (منظور سر و صدای آشکار نظای نیست) همه را نسبت به ایران گستاخ کرده.

یکی از راهکارها هویت تهاجمی در بخش اطلاعات خراجی و تیمهای عملیات خارجی و همچنین خود سپاه قدس و همکارهاش در منطقه  و کشورهای مختلف هست که ضد منافع ایران آشکارا دارند کار میکنند. بله کار آسانی نیست خصوصا بعد از ترور سردار و محاصره نسبی اطلاعاتی کشور ولی این پیشنهاد جهتگیری است و باید همه کمک کنند تا لوازمش فراهم بشه. البته که ملاحظات فراوانی وجود داره که ما اطلاع نداریم ولی خب رویکرد را باید تغییر داد. هوشمندانه و صبورانه ولی رو به جلو.

  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

الان دوستی با کره شمالی و ندید گرفتن ظلمی که حکومت چین به مسلمانانش میکنه اینا دیگه مصداق پشتیبانی از ظلم نیست فقط اسراییل حسابه 

  • Upvote 11
  • Downvote 10

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

واکنش تند ظریف به شعرخوانی سخیف اردوغان/ سفیر ترکیه احضار شد

محمد جواد ظریف، در واکنش به شعرخوانی اخیر اردوغان در باکو تاکید کرد: هیچکس نمی‌تواند درباره آذربایجان عزیز ما صحبت کند.

به گزارش ایسنا، وزیر خارجه کشورمان در پاسخ به اظهارات مداخله جویانه روز گذشته رئیس‌جمهور ترکیه، در صفحه توییتر خود به زبان فارسی نوشت: «‏به اردوغان نگفته بودند شعری که به غلط در باکو خواند مربوط به جدایی قهری مناطق شمالی ارس از سرزمین مادریشان ایران است!
آیا او نفهمید که علیه حاکمیت جمهوری آذربایجان سخن گفته است؟ 
هیچکس نمی‌تواند در باره آذربایجان عزیز ما صحبت کند.»

 

سعید خطیب زاده، سخنگوی وزارت امور خارجه امروز (جمعه) از احضار «دریا اورس» سفیر ترکیه در جمهوری اسلامی ایران به وزارت خارجه در واکنش به اظهارات مداخله جویانه و غیر قابل قبول رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه در سفرش به باکو خبر داد.

وی اظهار داشت: امروز جمعه ۲۱ آذر ماه ۱۳۹۹ سفیر ترکیه در تهران از سوی دستیار وزیر و مدیرکل اورآسیا به وزارت امور خارجه احضار و ضمن ابلاغ مراتب اعتراض شدید، به سفیر این کشور تأکید شد، جمهوری اسلامی ایران خواستار توضیح فوری دولت ترکیه در این خصوص است.

خطیب زاده افزود: در این احضار به سفیر ترکیه ابلاغ شد که دوران ادعاهای ارضی و امپراتوری‌های جنگ افروز و توسعه طلب سال‌هاست که گذشته است.

سخنگوی وزارت امور خارجه خاطرنشان کرد: به سفیر ترکیه تأکید شد جمهوری اسلامی ایران به هیچ کس اجازه مداخله در مورد تمامیت ارضی خود را نمی‌دهد و همان طور که تاریخ پر افتخارش گواه است، در خصوص امنیت ملی خود هیچ ذره‌ای کوتاه نمی‌آید.

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ما شرط عقل و احتیاط رو به دوستان گفتیم که وقتی اون نیروهای مشترک در جنگشون پیروز باشند افکارشون به چه سمتی میاد. حالا ملاحظه کنند بیان اردوغان رو که چه مفاهیمی رو تبلیغ می کنه. واکنش وزارت امور خارجه خوب بود و باید در مقابل این توطئه سکوت نکرد تا خدای نکرده این بار درگیر دفاع مقدس هشت ساله با نیروهای مشترک ترکیه و آذربایجان و اسرائیل نشیم!

  • Like 1
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط worior
      بسمه تعالی
      مقدمه
      نگارنده متن ذیل از دیدگاه راهبردی به مسئله قره باغ و احتمالات و پیامد های مربوط به آینده منطقه نگاشته است. هر جنگی در هر منطقه از دنیا بدون حمایت و عزم ملی یا مردمی که در حال جنگ هستند محکوم به شکست خواهد بود. از این رو جنگ در قره باغ امری بسیار وابسته به مسائل جمعیتی و افکار عمومی ست و از برای آن انجام میشود.
       
      مسئله فتح سرزمینی
       
      جنگ های فتح سرزمینی به سبک دوره فئودالی مدتهاست منسوخ شده، سازمان ملل و جوامع بین المللی بسختی با تغییرات در مرزها از طریق حملات نظامی کنار می آیند. پذیرفتن تغییر مرزهای کشورها از طریق تهاجم نظامی امریست که میتواند عواقب متقابلی برای کشورهایی که آن تغییرات را میپذیرند داشته باشد، این عواقب از تروریسم گرفته تا رفتن این پذیرش به حافظه تاریخی جهانی وبدل شدن به عرفی که امکان رخداد مجدد برای همان کشور پذیرنده نیز بوجود می آورد. صرف نظر از اینکه حق و باطل تاریخی این منازعات مرزی چگونه باشد، برنده منازعه، بعد از پیروزی باید هزینه های بسیاری در عرصه روابط بین الملل برای جلب افکار عمومی، سیاستمداران کشورهای مختلف جهت پذیرش رسمی مرزهای جدید پرداخت کند، علی الخصوص به اعضای دایم شورای امنیت سازمان ملل و شاید واکنش این اعضا در پذیرش این مرز جدید آنقدر طولانی شود که فرصت واکنش متقابل و بروز جنگی دیگر را رقم بزند.
       
      راهبرد نظامی جاری آذربایجان در قره باغ
       
      شیوه های رزمی طرفین این درگیری هرچه باشد از قواعدی قابل شمارش پیروی خواهد کرد، نه از آن جهت که بسادگی قابل پیش بینی هستند، بلکه تجربیات تاریخی زیادی نسبت به چنین درگیری هایی وجود دارد. از نظر جمعیت شناختی منطقه ناگورنوقره باغ جمعیت ساکنی عمدتا ارمنی تبار دارد، آذری ها بدون حمایت افکار عمومی ساکن در منطقه و پشتیبانی مردمی قادر پیشروی نخواهند بود، حتی در صورت پیشروی موفقیت آمیز قادر به حفظ سرزمین های فتح شده نخواهند شد. بنابراین بدیهی است که ترکیب جمعیتی منطقه ابتدا تغییر کند و این امر نه به یکباره امکانپذیر است و نه در یک نبرد کوتاه مدت. بلکه جنگی طولانی مدت، همراه با زیرآتش گرفتن مستقیم شهرها، کشتار ارمنی ها و مهاجرت دادن اجباری جمعیت ساکن در این مناطق میتواند راهبرد انتخابی طرف آذری باشد و این شکل از درگیری پیوسته و همراه با سکونت دادن آذری ها در منطقه ادامه پیدا کند تا ترکیب جمعیتی از ارمنی به آذری و ترک تغییر کند، تا در یک نبرد قاطع احتمالی بسیار بزرگ شرایط برای اشغال دایم فراهم شود و یا دست کم از طریق یک روند دمکراتیک مثلا رای گیری و تعیین سرنوشت از سوی ساکنان به نفع دولت باکو تغییرات مورد نظر آن دولت بدست آید. روشهای مورد بحث در بالا پیشتر از سوی اسراییل به کار گرفته شده اند، سبقه تاریخی طولانی دارند تا جایی که ماکیاوولی در شهریار به صراحت در مورد مهاجرت اجباری و تغییر جمعیت سرزمینی توسط حکام سخن رانده است. و شاید بتوان دلیل نزدیکی آذربایجان به اسراییل در گرفتن تجهیزات نظامی و مشاوره در خصوص بازسازی ارتش خود را در سطور بالا یافت.
       
      راهبرد دفاعی ارمنستان در برابر تهاجم آذربایجان
      تاکنون آنچه آذربایجان نشان داده، اتکا به تاکتیک سنتی رزمی در مناطق کوهستانی، نظیر استقرار توپخانه، ورود به شهرها، استفاده از موشک های کوتاه و میانبرد و همچنین داد و فریاد پروپگاندای خویش در سراسر دنیا پیرامون حقانیت و نبرد علیه تروریسم آذربایجانی ست، چنین سیاستی بدلیل وجود پایگاه جمعیتی در آرتساخ(قره باغ) و مورد تهاجم قرار گرفتن امری بدیهی است. ارمنستان با سرعت بسیار به سمت مظلوم نمایی وشکست پذیری احتمالی و نیاز به کمک پیش میرود. چنین وضعیتی به ارمنستان کمک میکند تا به جلب کمک های بین المللی از دولت های نسبتا ثروتمند مسیحی بپردازد، همچنین با توجه به در اختیار داشتن مناطق مورد مناقشه، به تحریک فشارهای بین المللی به سمت آذربایجان در جهت پایان جنگ بپردازد.
       
      تدریج گرایی منطقی
      در هیچ جنگی نمیتوان نتایج را از ابتدا به دقت بر شمرد، گفته اند آنچه در مورد آینده میتوان با دقت گفت، عدم پیشبینی درست آن است. اما بر اساس شواهد،  تجربیات و دانش های موجود و نسبت به گذشته تمرین های نظامی آذربایجان و خریدهای نظامی های دو کشور؛ از دید نگارنده، پیش بینی میشود جنگی میان مدت و سپس یک نبرد تعیین کننده راهبرد آغازین جمهوری آذربایجان بوده باشد، گرچه ممکن است هیچ وقت چنین رخدادی به حقیقت نپیوندد. ولیکن، این یک الزام برای داشتن یک تفسیر راهبردی منطقی درآغاز جنگ است، گرچه یک گرند استراتژی(راهبرد فراگیر) محسوب نمیشود.  هر راهبردی برای ورود به هر درگیری نیازمند راهبردی برای ادامه خروج از آن نیز خواهد بود. راهبردهایی که در ادامه اتخاذ میشود آنهایی هستند که در جبهه های نبرد آموخته میشوند، و جملگی خرده راهبردهایی هستند که ظهور کرده و دور از مسیر اصلی و هدف کلی نیستند. در موقعیت کنونی بدین دلیل که تشدیدگر این نبرد در این مقطع جمهوری آذربایجان است، این کشور ابتکار عمل را در اختیار دارد و تدریجا ارمنستان خود را در برابر ابتکارهای آذربایجان واکنش گر میبینید،  آذربایجان تصمیم گیرنده اصلی در پایان دادن به نبرد یا تغییر شکل ماهیت جنگ خواهد بود.
      نیازمندی به راهبردی برای خروج و پایان دادن به جنگ در ابتدا، بدلایل پیشگری از ورود به جنگ دایمی، فرسایشی و یا بیرون کشیدن از درگیری در زمان مناسب طرح میشود، سپس در ادامه بر اساس موفقیت ها یا شکست هایی که کسب میشود تحت اثرات جبهه ها و افکار عمومی تغییر خواهد کرد. بنابراین بزرگترین رکن اصلی جبهه دو طرف نه روی زمین بلکه در رسانه ها و پروپگاندای جهانی آنان است. این موفقیت ها در پروپگاندای طرفین است که جنگ را به پیش خواهد برد و حتی سطح بروز خشونت ها و یا اقدام علیه اشغال سرزمینی و حتی میزان زیر آتش گرفتن پایتخت های یکدیگر تنظیم خواهد کرد.
       
      پیشبینی نسبت به رویه های آینده درگیری در قره باغ:
       
      آذربایجان در جبهه جنوبی پیشروی خوبی صورت داده است اما نکات زیر حائز اهمیت است؛
      -          همانطور که عرض شد، برای آذربایجان در مناطقی که پشتیبانی جمعیتی ندارد امکان پیشروی موفق بسختی ممکن است و در صورت پیشروی امکان حفظ و بهره برداری از پیشروی پیچیده تر خواهد بود. بنابراین انتخاب پیشروی از جنوب از این جهت منطقی است که ؛
      o        ممکن است بخواهد خود را با حمله سریع به نخجوان برساند، به دو دلیل 1- تکمیل اتصال سرزمینی 2-جلوگیری از ورود ارمنستان به نخجوان در برابر یک سناریوی پاسخ احتمالی به تهاجمات در غره باق.
      o        این نکته حائز اهمیت است که در شمال ایران آذریها و ترک ها درصد تجمعی بیشتری نسبت به آذریهایی منطقه غره باق وجود دارد. بنابراین این احتمال وجود دارد که ارتش آذربایجان و ترکیه از طریق منطقه نخجوان بصورت مستقیم یا غیر مستقیم در منطقه به یکدیگر دست بدهند.(پشتیبانی هوایی ترک، پیاده نظام هایی شامل نیرومخصوص ترک در لباس تروریست های پانترک و نوعثمانی، و ارتش آذربایجان از شرق)
      o        امکان تهاجم سریع در مناطق کوهستانی بسادگی میسر نیست و تنها با سرعت بالا از طریق عبور از مسیر رودخانه ارس ممکن است،با توجه به این امر، روستاهای مرزی ایران مانند عاشقلو، اوزان، کرانلو و ... در معرض تهدید تهاجم آذریها و احتمال پاسخ ارمنی ها در آن مناطق هستند
      o        در صورت وقوع شورش های ساختگی و بحران کمبود منابع و تظاهرات، شرایط برای نفوذ نیروهای اطلاعاتی امنیتی هر سه کشور ترکیه، آذربایجان و ارمنستان جهت بهره برداری از آشوب ممکن است. و در ادامه پاسخ ایران در سرکوب تظاهرات و یا شورش، عواقبی نظیر نفوذ و دخالت بیگانه در حتی کوتاه هم خواهد داشت.
      o        آنچه فضای بحران برای ورود به نبردهای چریکی و شورشهای اجتماعی تقویت میکند، آن است که دو کشور بزودی بسیاری از تسلیحات زرهی خود را از دست میدهند، سازمان نیروهای مسلح این کشورها اقدام به جذب نیروی مردمی خواهد کرد. این امر سبب میشود تا ارتش های منظم تبدیل به ارتش های پراکنده با ابعاد بالای استفاده از نیروی شبه نظامی شوند و به تجهیزات شبه نظامیان نظیر وانت های مسلح، موشک های دوشپرتاب و ضد تانک قابل حمل توسط نفر روی بیاورند.
      o        وضعیت جنگ با استفاده از شبه نظامیان، سبب میشود تا حجم انبوهی از تجهیزات انفرادی جنگی وارد مناطق شمالی کشورمان شود.
      o        جنگ با استفاده از شبه نظامیان نیز به تلاش های وسیعی از عملیات روانی و پروپگاندای سیاسی نیازمند است.
      o        در میان مدت ممکن است جمیع موارد فوق ایران را وادار به ورود به  یک جنگ هیبریدی با محوریت ترکیه و آذربایجان کند.
       
      اقدامات پیشنهادی در بخش تاکتیکی و سیاستگذاری برای ایران:
       
      در بخش تاکتیکی: اجرای مانور ترکیبی.
      -          اقدام به اجرای سریع مانور ضد چریکی و ضد شورشی در مناطق مرزی کشور به سبک زیر؛
      o        تمرین استقرار و حرکت به سمت پاکتی از 5 تا 10 روستای مرزی در یک مسیر، به شکلی که  چند  تیم متحرک، به روستاهای در مناطق مرزی در بخش بندی های جغرافیایی مشخص وارد میشوند، و استقرار تیم های ثابت را امکان سنجی و مدیریت میکنند؛
      1-      تیم های متحرک در دو بخش ابتدا بدون ظاهر نظامی به سپس به قصد تمرین تامین نظامی و سپس بصورت کاملا نظامی به قصد فراهم آوری امکان استقرار تیم های ثابت با تجهیزات وارد مناطق روستایی میشوند، با جمعیت پل ارتباطی ایجاد میکنند، و به ترتیب متوالی پس از استقرار تیم های ثابت به قصد روستای بعدی خارج میشوند.
      2-      سپس تیم های ثابت با استقرار تجهیزات بیمارستانی، امدادی، هلال احمر و کمک به مناطق روستایی وارد میشوند، در مدت زمان مشخص فعالیت های ارتباطات انسانی و اجتماعی  را تمرین کرده و منتظر ورود دوم تیم های متحرک در تاریخ مقرر میشوند.
      3-      سپس تیم های متحرک دیگری به ترتیبی موازی به قصد کمک به جمع آوری تجهیزات ثابت وارد میشوند. و در پایان مانور اسکرت را تا فاصله ایمن را تمرین میکنند.
       
      دلایل اجرای مانور تاکتیکی فوق؛
      -          جدایی طلبها، شبه نظامیان، چریک ها و ارتش های دارای ابعاد هیبریدی که قادرند از طریق اجرای عملیات روانی، پروپگاندای سیاسی و پشتیبانی مالی در کنار ارتش های منظم خود اجرای طرح عملیاتی ترکیبی کنند، ابتدا با نفوذ، سپس ایجاد پل های ارتباطی و پس از آن شروع در نا امن کردن محیط های روستایی، اقدام به ایجاد معضلات  روانی کرده، و در ادامه از ساکنان عدم همکاری با دولت مرکزی را طلب خواهند، ابتدا با تحریک و سپس با تهدید. در فضای ناامنی مردم روستایی از همکاری اطلاعاتی و امنیتی با دولت های مرکزی پرهیز میکنند و حتی ممکن است جذب این گروه ها شوند، مگر در شرایطی که احساس کنند فضای ایمن و قدرت غالبی توسط دولت مرکزی قادر به حمایت از آنان یا نابود سازی تحرکات ضد دولتی ست.
      -          از طرفی دیگر در صورت بروز خشونت، و نفوذ بیگانه در مناطق مرزی ای که امروز نسبتا امن هستند، نیروی آموزش ندیده یا نیرویی که منطقه عملیاتی خود را تجربه نکرده باشد، بسختی میتواند با مردم ارتباط برقرار کرده و قادر نخواهد بود اقدامی که در شرایط عادی تمرین نشده است را در شرایط حاد بحران به اجرا بگذارد.
      -       آن بخش از  جریانهای فکری که در مناطق روستایی مرزی و در معرض تهدیدات مختلف امنیتی هستند، در صورتی که با هسته های خفته عملیاتی چریک های دشمن سمپاتی و هماهنگی برای روز شورش داشته باشند(آنچه در شهرهای عراق مانند رمادی، موصل و تکریت اتفاق افتاد) بسرعت دچار خطا، واکنش و یا تغییر نقشه خواهند شد، و در نتیجه اجرای این مانور این اقدامات قابل ردیابی خواهند بود.
      -          بنیاد عملیات هیبریدی مرزی ضد کشور، از طریق کشتار و تروربه نام حکومت (مانند اقدام چریک های فدایی خلق در کردستان علیه پادگان های ارتش) و سپس ایجاد هسته های مقاومت علیه دولتها انجام میگیرد، جذب نیرو تنها در صورت خلاء قدرت و واکنش نابهنگام دولت مرکزی ممکن است، و از طرفی در صورت اقدام تند، سلطه آمیز و نابخردانه نیروهای نظامی دولتی، اوضاع از کنترل خارج و یا تشدید میشود.(مانند اقدامات دیر هنگام بشار اسد در شمال و غرب سوریه)
      -           ولیکن این اقدام تند و سلطه آمیز برای هسته های نفوذی تا حدودی لازم و رعب آور است و محاسبات شانس، بخصوص بهره برداری از نفوذ های پیشین یا پل ارتباطی برقرار شده قبلی آنها را پایین می آورد، بنابراین حضور پیشدستانه و ایمن سازی جهت ایجاد قوت قلب برای ساکنان و دادن اطمینان برای اجرای مجدد وسریع چنین پاسداری مرزی، سبقه ای برای تحکیم قدرت حاکمیت کشور در مناطق مرزی ایجاد خواهد و فرصت بهره برداری از متجاوزان به اقتدار کشور را خواهد گرفت.
       
       
      در بخش راهبردی؛
      اگر مناقشه امروز آذربایجان – ارمنستان را به ابعاد نظامی و روانی تقسیم کنیم، باید گفت این رابطه 20-80 خواهد بود. اقدامات نظامی که به شکست منجر شوند عواقب وخیم سیاسی بسیاری خواهند داشت با این وجود آنچه روی زمین رخ میدهد سهم 20 درصدی از واقعیت های آینده خواهد شد، و داشتن یک فیلم 5 دقیقه از حضور در مناطق تحت سیطره رقیب در افکار عمومی اثری به مراتب بیشتر از خود نشان خواهد داد.
      دولت پاشینیان با استفاده از اعتراضات گسترده و اجرای شورش خیابانی به قدرت رسیده است و شکست در صحنه نظامی برای وی شکست در صحنه سیاست و افکار عمومی نیز خواهد بود، آنچه وی روی زمین و در مانور نظامی در برابر باکو انجام میدهد در عمل در حکم اجرای مانور سیاسی برای بقای وی  نیز هست، از طرفی باکو نیز تفاوت چندانی ندارد، اگر دولت تک حزب و شبه پادشاهی علی اف نتواند در جبهه ها پیشروی مناسبی داشته باشد، در صحنه افکار عمومی نیز شکست و بی تفاوتی مردم نسبت به دولت مرکزی را تجربه خواهد کرد. اگر بخواهیم ملاک های اقتصادی و راهبردی فتح سرزمینی در قره باغ را در نظر بگیریم، آنچه پس از این جنگ به هر نحوی باقی بماند برتری خاصی از این دو منظر ایجاد نخواهد کرد. بنابراین جنگ در قره باق امری کاملا سیاسی و برای کسب افتخارات سیاسی انجام میشود تا مبنایی نظامی و یا اقتصادی داشته باشد.
       
      در حین و پس از این جنگ:
       
      ارمنستان:
      -          پاشینیان به شکل فزاینده ای خود را پلیس ضد تروریسم، و ضد شورش و بنیاد گرایی اسلامی در منطقه قفقاز معرفی خواهد کرد.
      -          وی خواهد توانست از کشورهای ثروتمند مسیحی و از طریق کلیساهای بسیار، سرمایه لازم در حد لازم برای ادامه جنگ را فراهم کند. و شاید این جنگ راهی برای ورود تفکرات اوانجلیستی به ارمنستان باز کند.
      -          دولت ایروان در محاصره ترکیه و آذربایجان است و بشدت احساس ناامنی خواهد کرد، بنابراین به دنبال ایران و روسیه خواهد دوید، نیروی هوایی، موشکی و پدافندی خود را بشدت تقویت خواهد کرد.
      -          هر دو کشور تسلیحات بسیار زیادی در بخش زمینی از دست داده اند و خواهند داد، تمایل برای جبران تجهیزات زرهی و تقاضا برای تجهیزات دورایستا و موشکی به شکل فزاینده ای بازار تسلیحاتی بزرگی در منطقه قفقاز ایجاد خواهد شد. هر دو کشور به سمت بومی سازی تسلیحات و تبدیل شدن به قدرت های موشکی پیش خواهند رفت، و این امر مزیت موشکی ایران را تحت تاثیر شدید قرار خواهد داد.
      -          ایروان مزیت های ذاتی بزرگی از نظر اقتصادی ندارد، و اگر امنیت خود را از دست رفته ببیند بشدت با آسیب های اجتماعی فراوان روبرو خواهد شد بنابراین دولت پاشینیان هرکاری برای جلوگیری از این وضعیت خواهد کرد، منجمله اجاره دادن پایگاه های نظامی به آمریکا و ناتو، و قرارگیری بجای ترکیه امروز. چنین اقدامی سبب خواهد شد تا هم امنیت لازم را بدست آورد و هم به مکانی امن برای سرمایه گذاری خارجی بدل شود. چه بسا امروز آمریکا به دنبال تنبیه ترکیه و خروج از اینجرلیک و پیمان اجاره تسلیحات اتمی ست، و ممکن است به سمت ایروان روی بیاورد. ایروانی که دولت پاشینیان با تکیه بر شعارهای ضد روسی در آن به قدرت رسیده است.
      -          این امر برای روسیه بسیار آسیب زا خواهد بود بخصوص با توجه به مشکلات با گرجستان، بنابراین روسیه اجازه نخواهد داد و این اجازه ندادن به معنای گسترش وسیع ارتباطات با ارمنستان و حضور پیوسته در آن است. از طرفی برای ایران هم معضلات فراوانی ایجاد خواهد کرد بخصوص اینکه اسراییل در آذربایجان نفوذ گسترده ای پیدا کرده و اگر ارمنستان نیز به سمت آمریکا متمایل شود، محوز ضد ایرانی اسراییل و آمریکا میدان صلح، جنگ و کلیه تحولات منطقه قفقاز تا سالهای بسیار خواهند بود.
       
      آذربایجان:
      -          آذربایجان از توان کشورهای اسلامی نظیر پاکستان، تروریست های اسلامگرا در سراسر دنیا استفاده خواهد کرد، بنابراین به تجربه ترکیه در اداره و مجتمع کردن این چریک ها نیازمند است، تا جایی که ممکن است ادامه جنگ را مستقیما ترکیه اداره کند.
      -          این کشور تا پایان جنگ حجم بالایی تسلیحات مصرف خواهد کرد، و پس از جنگ وارد یک تقابل سرد تسلیحاتی با ارمنستان خواهد شد. اگر ارمنستان قدرت هوایی خود را تقویت کند، آذربایجان در برابر قادر به چنین کاری نخواهد بود.
      -          آذربایجان هم اکنون نیروی هوایی ضعیف و قدیمی دارد که  نمیتواند آنچنان قدرت تهاجمی و عملیاتی کافیاز خود نشان دهد.  بعید است روسها بخواهند آذری ها را در سطح راهبردی مانند نیروی هوایی در برابر ارمنی ها تقویت کنند، آنها قبلا به ارمنستان جنگنده های گرانقیمت و راهبردی سوخوی 30 فروخته اند و ارمنستان را مشتری خود کرده اند، کشورهای غربی نیز بعید به نظر میرسد که بخواهند به آذربایجان در برابر یک دولت مسیحی دیگر اسلحه بفروشند، با این وجود جنگنده های غربی نیز بسیار گرانقیمت تر از گونه های روسی هستند و بعید آذری ها از عهده تهیه آنها بر بیایند.
      -          با توجه به دو مورد فوق به نظر میرسد که آذریها به دنبال تهیه تسلیحات موشکی زمین به زمین کوتاه و میانبرد به شکل وسیع و در قالب راه اندازی خط تولید بروند. آنها از ترکیه موشکهای کروز و بالستیک خریداری خواهند کرد.
      ایران:
      -          سیاست ایران هر چه باشد، در معرض اقدامات پیچیده دو کشور برای ورود به درگیری یا حمایت از یک طرف خواهد بود، هم برای ارمنستان بسیار مفید است که ایران را جلب کند وهم برای آذربایجان، ایران دچار وضعیتی انتخابی میشود، با اینکه این انتخاب حتی در اندیشه بسیار دشوار، ایران باید از آن اجتناب کند.
      -          نخبگان سیاسی آذربایجان و ترکیه به صراحت از چشم داشت خود به خاک ایران سخن میگویند، اما از نظر اقدام در حال حاضر در جایگاهی نیستند که بتوانند کاری از پیش ببرند مگر در صورت ضعف شدید سیاسی و خلاء قدرت در ایران. به همین دلیل ایران هم به جلوگیری از شکل گیری یک اتحاد ضد ایرانی با محوریت "ارتش تورک" که در صورت موفقیت آذربایجان میرود به یک ایدولوژی نظامی سیاسی غالب تبدیل شود، باید بسرعت اقدام کند.
      -          ایران و ارمنستان میتوانند برای شکل گیری یک نیروی نظامی محدود جهت عملیات ضد تروریسم در مناطق مرزی مشارکت کنند.
       
      ویراست نشده است، اگر ایرادی دیدید تذکر بدین تا اصلاح کنم:
      نسخه فارسی تهیه شده برای میلیتاری  http://www.military.ir/
      نسخه انگلیسی :https://msai.ir/
       
       
       
    • توسط karkas
      با سلام


      طی چند هفته اخیر شاهد تصاویر نیروی هوایی المان و فرانسه بودید که تصمیم به ادامه تصاویر گرفتم . در این تاپیک هم تصاویر تمام جنگنده های ترکیه و اساسا نیروی هوایی ترکیه هست . نیروی هوایی ترکیه نیروی بسیار قدرتمندیه و می شه گفت نیروی هوایی کشور های منطقه رو می زاره تو جیب . البته اطلاعاتی از مقاله اقا سعید در مورد استعداد های هوایی ترکیه رو گذاشتم . نيروي هوايي ترکیه شامل 60 هزار سرباز و حدودا 600 جنگنده كه عبارتند از 240 فروند F-16C/D و 175 فروند F-4E و 44 فروند RF-4E و حدود 140 فروند F-5A/B كه همگي مدرنيزه شده و در شرايط كاملا عملياتي قرار دارند.
























      موفق باشید .
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.