Recommended Posts

ايران در كل داراي 3 نو ع مو شك هست كه تقريبا قادر هستند ماهواره را در orbit قرار بدن. 1-Shahab3 2-Shahab3B 3-Ghadr-110 ولي زياد خشنود نباشيد چون ايران قرار بود در سال 2005 ماهواره را به فضا بفرستد به نام مصباح(نمي دونم اين همه اسم قشنگ بود چراه مصباح كه فكر كنم عربي باشد :D 4455() )كه خبري نشد بلكه بيشتر يك بلف سياسي بود كه ديگه همه بفهمن خالي بندي چي هست.بعد قرار شد براي اينكه يخورده ماست مالي كنيم قرار شد به وسيله luncher روسيه سينا-1 را بفرستيم بالا.(اين شماره 1 خيلي باحال هست همه جا كلاس مي ده :cry: :D ) من نمي گم امكان پذير نيست ولي خيلي سخته چون شهاب 3 موشك يك stage هست و مي شه گفت به نسبت به موشك Redstone كه در ده 50 رفت بالا سنگين تره. حالا مي شه فهميد چرا موشك ها ي فضانوردي چند مر حله اي هستن چون بعد از يك مدت زماني اگه ديده باشيد مخازن سوخت و چيزهاي ديگر از فضا پيما جدا مي شوند.براي اينكه سبك شون و در مدار قرار گيرن...حالا موشك شهاب چي............... هم چنين بايد كمي سرعت هم بيشتر شود تا بتواند در orbit قرار بگيرد.... به نظر من از لحاظ سر عت مشكلي نداريم با توجه به پيشبيني shahab3B ولي در مورده نمونه اول فكر نكنم بشه چند مرحله اي كرد.بايد صبر كرد و ديد. (براي شوخي)= من فكر كنم در مورده satellite مصباح كه مي خواسته بده بالا ايران با موشك شهاب 3 قرار بوده مخفي باشه تا 2 هفته قبل بعد كه خبر راه جار زدن روس ها زنگ زدن 3 ساعت خنديدن گفتن خودتون را ضايع نكنيد كه ابرو ماهم مي ره.بعد ايران براي اينكه كم نياره قرار شده بود سينا-1 را با لانچر روسي بدن بالا. :) :wink: aa) ) به اميد روزي كه ايران فضا نورد بده بالا :D

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
تصویر
اينم تفاوت بين اين دو شهاب و فكر كنم مقصود از ساختن شهاب b ايجاد يك موشك قوي تر با سرعت بالاتر و وزن كمتر كه كلاهك سبكتري داشته باشد.
مي شود تفاوت را با توجه به دهانه خروجي و شكل موشك مي شود فهميد. :roll:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بابا مگه هرموشكي مي تونه ماهواره به فضا ببره به نظر من جوگير شدن يه چيزي گفتن شما جدي نگيريد :D

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
موشک شهاب 3 یه موشک زمین به زمین هست.الکی هم نمیشه یه موشک بالیستیک رو تبدیل به موشک حامل ماهواره کرد چون همان طوری که میلاد گفت هم وزن موشک زیاد میشه هم این که سیستم کنترل موشک هم باید تغیر کنه 8O 8O به نظر من یه بلفه :D

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بيش از 20 نوع موشك در رژه امروز ارتش جمهوري اسلامي ايران به نمايش درآمد.

به گزارش خبرگزاري فارس پس از رژه يگان‌هاي منتخب نيروي سه‌گانه ارتش، ابتدا تجهيزاتي همچون تانك TR82 ، T72، ذوالفقار ، چيفتن و تانك بر ببر 400 به نمايش درآمد.

همچنين توپ‌هاي 130 م- م كششي، 155 م-م كششي، 155 م - م خودكششي، 175 م - م خودكششي و 203 م - م خودكششي، از مقابل جايگاه عبور كردند.

در بخش موشك‌ها نيز، نازعات 6، زلزال يك و دو، نازعات 10، در بخش بمب‌ها، ادواتي چون، بمب هدايت شونده قاصد با سر جنگي 200 پوندي ، بمب‌هاي 750 پوندي، بمب 500 پوندي و 1000 پوندي ، در بخش پدافند هوايي سامانه‌هاي s200، استرلا 3، سهند 3، زوبين، پدافند متحرك 23 م - م و انواع موشك‌هاي دوش پرتاب نمايش داده شد.

در ادامه رژه روز ارتش سامانه‌هاي راداري پيشرفته، همچون بصير 110، رادار كشف هدف هاگ، به همراه موشك و سامانه تعقيب هدف آن رادار اسكايگارد به حاضران معرفي شد.

در بخش دريايي نيز ناوچه موشك‌انداز سينا، ناوشكن جماران، توپ دريايي فجر 27، موشك‌دريايي ذوالفقار، موشك سطح به سطح نور، زيردريايي مرطوب دو نفره، اژدر دو منظوره، زيردريايي ضدسطحي، اژدر الكتريكي زيردريايي، مين‌كف خواب و مين دريايي در كنار هواپيماهاي بدون سرنشين مهاجر 4 و ابابيل 2 از مقابل رئيس‌جمهور و فرماندهان عالي‌رتبه نيروهاي مسلح عبور كردند.

از ديگر تجهيزات رژه امروز موشك رعد ساحل به دريا ساخته شده توسط وزارت دفاع، لانچرهاي پرتاب موشك كاتيوشا و ديگر تجهيزات مخابراتي و بي‌سيم و نيز ادوات مقابله با آلودگي‌هاي شيميايي به نمايش گذاشته شد و بالگردهاي هوانيروز با گلباران حرم مطهر امام (ره)، به آرمان‌هاي بنيانگذار كبير انقلاب اسلامي اداي احترام كردند.
منبع :http://www.takeoff.ir
تصویر

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بسیار عالی!... ولی چرا موشک های جدیدتری رو نمایش نمی دن 3 ساله دارن همینا رو نمایش می ده!! :D

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
و متاسفانه همينطور ميني آواكس ايران 140 و ده ها پروژه ديگر از اين دست :D راستي به نظر شما وجود دو نيروي نظامي (سپاه و ارتش ) تاثيري در تخصيص بودجه داشته است يا نه ؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
در تمام كشورها يك گارد حكومتي وجود دارد كه مستقل از پليس و ارتش عمل ميكند اما متاسفانه در ايران جايگاه اين سازمان با ارتش اشتباه فرض شده است! سپاه يك گارد حكومتي است مانند اس اس آلمان نازي يا گارد رياست جمهوري صدام يا گارد ملي آمريكا اين نيروها به پيشرفته ترين تجهيزات و بهترين و زبده ترين نيروهاي كشور مسلح هستند و بيشتر فعاليت آنها در بخش زميني و كماندويي است. سپاه تبديل به يك ميني ارتش شده است و بدين صورت نه يك گارد است و نه يك ارتش بلكه به نظر من اگر بسيج را از آن حذف كنيم چون ارتش هم توانايي جذب نيروي داوطلب در هنگام جنگ دارد ديگر وجود سپاه معني و مفهومي ندارد! سپاه از وظايف اصلي خود در اوايل انقلاب بسيار فاصله گرفته است!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
جانشين و معاون امنيتي و انتظامي وزير كشور گفت: برنامه اصلي آمريكا در دشمني با انقلاب اسلامي با توجه به ناتواني در اقدام نظامي " " تهديد نرم " است. به گزارش ايرنا، دكتر " محمد باقر ذوالفدر " روز چهارشنبه در همايش نقش امنيت در توسعه استان كردستان در سنندج افزود: سياست اصلي آمريكا در شرايط فعلي تهديد نرم از طريق ايجاد بي‌ثباتي و بحران‌سازي در داخل و دامن زدن به گسستهاي قومي و مذهبي است. وي گفت: آمريكا در قالب تهديد نرم از روزنامه‌ها و " ان جي او " با الگوگيري از برنامه‌هاي كه در شوروي سابق اجرا كردند، نيز بهره مي‌گيرد و برخي از روزنامه‌ها نيز در جهت اهداف دشمنان به وظايف خودشان خوب عمل مي كنند. وي افزود: آمريكا كه در شرايط فعلي بدون نقاب و علني با ايران درگير شده تمايل زيادي به اقدام نظامي‌دارد ولي به دلايل تاكتيكي و راهبردي قادر به عمل به نيت شوم خود نيست. وي گفت: به عقيده تحليلگران در شرايطي كه آمريكا در گير دو پروژه سنگين عراق و افغانستان مي‌باشد قادر نيست به دليل عمق راهبردي ، رهبري قدرتمند، دولت و قواي مسلح هماهنگ و مردم انقلابي، وارد جنگ ديگري با كشوري مانند ايران بشود. وي افزود: تحليلگران مي‌گويند از نظر تاكتيكي و راهبردي آمريكا نمي‌تواند به ايران حمله كند چون مي‌ترسند به محض حمله به ايران ،كشور به سمت توليد سلاح نامتعارف حركت كند. وي با استناد به اين ديدگاهها گفت: اين در حاليست كه با در اختيار بودن موشكهاي دور برد هيچ جا براي آمريكا امن نخواهد بود و ايران قادر است روزانه دهها هزار موشك به اهداف آمريكايي شليك كند و با موشكهاي دور برد مي‌تواند اسراييل را هم به عنوان عقبه آمريكا تهديد كند. وي افزود: به همين دليل آمريكا سياست تهديد نرم را از طريق ايجاد بي ثباتي و بحران‌سازي در داخل در دستور كار قرار داده و در كنار آن از اهرم تحريم نيز براي ايجاد بي‌ثباتي بهره خواهد گرفت. وي گفت: خنثي‌سازي پايه دوم تهديدهاي آمريكا كه همان تهديد نرم است وظيفه اصلي و اول بخش امنيتي داخل كشور است كه حضور بموقع و آمادگي آنها از عوامل موثر بازدارنده در خنثي‌سازي اين تهديد است.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
طرح دولت بوش براي ايجاد يك پايگاه دفاع موشكي در لهستان و يك سيستم رادار در جمهوري چك، باعث جنجال‌هاي بسياري شده است.

«ولاديمير پوتين»، رئيس‌جمهور روسيه، هشدار داده است در صورتي كه آمريكا اين طرح را كنار نگذارد، ممكن است روسيه از توافق تسليحاتي با اروپا خارج شود.

دولت آمريكا در توجيه اين عملش، آن را در درجه اول واكنش به تهديد موشكي ايران براي اروپا خوانده است و «رابرت جوزف»، نماينده ويژه آمريكا براي خلع سلاح هسته‌اي نيز گفته است كه ايران تا سال 2015، قادر به دستيابي به موشك‌هاي دوربرد بين‌قاره‌اي خواهد شد.

ايران داراي برنامه موشكي فعالانه‌اي است و رهبران نظامي آن بارها پيشرفت در برد، دقت و پيچيدگي اين موشك‌ها را اعلام كرده‌اند. اين‌ كشور همچنين موشك‌هايي با برد كوتاه و متوسط دارد كه بيشترين برد آنها 1300 كيلومتر بوده و فاصله زيادي تا رسيدن به اروپاي ميانه دارد.

اين امر نشان مي‌دهد كه به دلايل زير، ادعاهاي آمريكا كه اروپا در خطر حمله موشكي از سوي ايران است، درست نيست:
1. برنامه توسعه موشكي ايران در جنگ ايران و عراق (1980ـ1988) شروع شد كه در پاسخ به كشتارهاي موشكي صدام حسين در تهران و شهرهاي ديگر بود. آمار سازمان ملل، نشان مي‌دهد كه عراق 516 موشك اسكاد B را به ايران شليك كرده و در عوض، تنها 88 تا 100 موشك ايراني به سمت آنها شليك شده است. از آن زمان تحت سايه رقابت تسليحاتي كه در منطقه ايجاد شد و تلاش كشورهاي عضو سازمان همكاري‌هاي خليج [فارس] براي دستيابي به جت‌هاي جنگنده از طريق آمريكا و اروپا، ايران نيز به دنبال جايگزيني ارزان براي موشك‌هاي خود رفت. اين موشك‌ها بازدارنده‌اي مهم در صورت برخورد با عموسام هستند، چراكه توانايي هدف قرار دادن اهداف آمريكايي در عراق و ديگر نقاط خليج فارس را دارند.

2. موشك‌هاي ميان‌برد «شهاب 3» ايران پس از موشك‌هاي «نادونگ» كره شمالي طراحي شده‌اند كه به نوبه خود آنها نيز ساخته‌شده از الگوهاي شوروي هستند.

بيشتر كارشناسان بر اين باورند كه سيستم موشكي ايران به نهايت توان بالقوه خود رسيده است و توانايي دستيابي به موشك‌هايي با برد بيشتر را ندارد. ايران براي اين كار، نيازمند ساخت موشك‌هاي پيچيده و پيشرفته چندمرحله‌اي است كه تكنولوژي آن را تنها چند كشور معدود در اختيار دارند و در اين روند عده‌اي نيز مانند هند و اسرائيل با مشكلات عمده‌اي براي توليد موشك‌هاي دوربرد قابل اعتماد روبه‌رو شده‌اند.

3. گزينه ديگر ايران براي وارد كردن موشك‌هاي دوربرد از خارج؛ براي مثال از كره شمالي، محدود و تحت‌الشعاع تحريم‌هاي سازمان ملل عليه ايران و كره شمالي است. هيچ مدركي نيز مبني بر همكاري موشكي ايران و هند يا پاكستان وجود ندارد.

4. موشك‌هاي ايران تا زماني كه قادر به حمل كلاهك هسته‌اي نباشند، نمي‌توانند تهديدي جدي به شمار آيند. هيچ مدركي نيز ادعاهاي آمريكا درباره تلاش ايران براي دستيابي به سلاح اتمي را تأييد نمي‌كند. تلاش آمريكا براي برقراري سيستم ضدموشك در بخش‌هايي از اروپا را بيشتر مي‌توان منتسب به شكست اروپايي‌ها در دور كردن ايران از برنامه اتمي اين كشور با استفاده از تحريم‌ها دانست. ايران نيز ممكن است از الگوي ژاپن پيروي كند كه تكميل چرخه سوخت هسته‌اي آنها را به يك كشور شبه تسليحات اتمي تبديل مي‌كند.

5. اگر هم فرض كنيم كه ايران تحريم‌ها را ناديده گرفته و چند بمب اتم بسازد، باز هم به اين معني نيست كه به توانايي پيشرفته توسعه كلاهك‌هاي اتمي دست يافته است. مواد منفجره اتمي معمولي، آن‌قدر سنگين و پرحجم است كه براي چنين اهدافي اصلا مناسب و كارآمد نيستند.

6. شبكه اقتصادي ـ بازرگاني و روابط انرژي كه ايران و اروپا را به هم پيوند داده است، در قرارداد گازي چند ميليارد دلاري با اتريش بازتاب مي‌يابد و طرح آمريكا براي بر هم زدن رفاقت اروپا با ايران را زير سؤال مي‌برد.

منيع: بازتاب

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با گذشت سه روز از آغاز رزمایش بزرگ دریایی سپاه و ارتش در منطقه عمومی خلیج فارس و دریای عمان ، جدیدترین طرح های پدافند دریایی و هوایی به اجرا درآمد و پیشرفته ترین تجهیزات و ادوات دفاعی ساخت متخصصان کشورمان نیز با موفقیت مورد آزمایش قرار گرفت. به گزارش مهر ، این رزمایش بزرگ با شرکت یگانهای مختلفی از نیروی دریایی سپاه پاسداران و ارتش، نیروی هوایی سپاه و ارتش ، نیروی مقاومت بسیج و واحدهایی از نیروی انتظامی، صبح روز جمعه 11 فروردین با رمز "محمد رسول الله" و با شلیک یک فروند موشک شهاب 2 به نشانه اعلام پیام صلح و دوستی به کشورهای حاشیه خلیج فارس، آغاز شد و تا 17 فروردین به طول خواهید انجامید. محدوده اجرای این رزمایش از شمال خلیج فارس تا منطقه چابهار و از خط ساحلی تا به عمق 40 کیلومتر است و بیش از 17 هزار نفر از نیروهای مسلح و نیروهای بسیج در آن شرکت دارند. همچنین علا‌وه بر شرکت هزار و 500 فروند شناور رزمی و مردمی، انواع هواپیماهای مختلف شکاری‌، بمب افکن‌، پشتیبانی و بالگردهای مختلف در آن حضور خواهند داشت. بکارگیری انواع هواپیماهای بدون سرنشین به منظور اطلاع از مواضع و آرایش نیروهای دشمن، انواع موشک های مورد استفاده برای اهداف هوایی متحرک، بالگردهای رزمی با قابلیت پرتاب موشک هوا به سطح با برد بلند، شناورهای واکنش سریع با قابلیت پرتاب موشک سطح به سطح ، اژدر و راکت از جمله ادوات قابل توجه در رزمایش پیامبر اعظم (ص) می باشد. علاوه بر قرار گاه حضرت نوح نبی (س) که هدایت و فرماندهی رزمایش را برعهده دارد، قرارگاه های حضرت صاحب الزمان (عج) در منطقه هرمزگان‌، محرم در سواحل مختلف استان بوشهر، قرارگاه امام حسین(ع) در منطقه خوزستان به ویژه خرمشهر و اروند، موشکی بعثت در طول سواحل و نیز قرارگاه پدافند هوایی نصر در این رزمایش فعالیت خواهند داشت. مقابله با جنگ روانی دشمن‌، آمادگی و اقتدار نیروهای مسلح جهت دفاع از تمامیت ارضی و استقلا‌ل جمهوری اسلا‌می ایران‌، ارتقا توان و قدرت ‌نیروهای مسلح، آزمایش آخرین دستاوردها و تولیدات داخلی‌، انتقال تجربه‌، ارزیابی عملکرد فرماندهان‌، تمرین و بکارگیری نیروهای بسیجی از اهداف این رزمایش است. به گزارش مهر، برای انجام این رزمایش چهار مرحله طرح ریزی شده است که روز اول آن در زمینه آمادگی عمومی و پیش بینی تمهیدات لازم برای دفاع در مقابل حمله احتمالی و فرضی دشمن است که در این قسمت همه سیستم ها و امکانات برای اجرای دقیق این قسمت تدارک دیده شد. همچنین در روز اول این رزمایش، یک هواپیمای بدون سرنشین بر فراز پایگاه هوایی ششم شکاری شهید یاسینی بوشهر به پرواز درآمد که واحدهای پدافندی با موفقیت، عملیات دفاع از این منطقه را انجام دادند. این هواپیمای بدون سرنشین در سه محدوده شرق، غرب و جنوب وارد حریم هوایی نیروگاه اتمی بوشهر و پایگاه ششم شکاری شد که با موفقیت، نیروهای عمل ‌کننده برنامه‌ های پدافندی را به نمایش گذاشتند. از دیگر اقدامات صورت گرفته در روز نخست این رزمایش، پرتاب موفقیت آمیز یک موشک جدید توسط نیروی هوایی سپاه بود که نسل مدرن تری از موشکهای کشور را به نمایش گذاشت. این موشک و متعلقات آن به ابتکار دانشمندان ایرانی در وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح طراحی و ساخته شده و می تواند به صورت همزمان چند هدف را به شکل واگرا مورد اصابت قرار داده و علاوه بر قابلیت رادار گریزی توانایی این را دارد که از کمند انواع ضد موشک با هر دقت بالایی عبور کند. اجرای مراحل پدافند غیر عامل، اعزام شناورهای رزمی یگانهای تکاور، تفنگدار و سامانه های موشکی به منطقه عمومی رزمایش، بازبینی دستگاههای ‌ماهواره ای، مخابراتی و ارتباطی‌، تمرین امداد و نجات و دفاع در سواحل و شهرهای ساحلی، اجرای گشتهای ‌شناسائی دریایی و هوایی، جمع آوری اطلاعات الکترونیکی در منطقه نیز از دیگر بخش های دیگر روز اول رزمایش بود که با موفقیت اجرا شد. در دومین روز رزمایش دریایی مشترک سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ارتش جمهوری اسلامی نیز قرارگاههای مختلف حاضر در منطقه خلیج فارس و دریای عمان اقدام به عملیات ریزش مینهای پیشرفته ساخت ایران کردند که این مین های هوشمند دریایی با سنسورهای چندگانه ساخت متخصصان داخلی می باشد. پرتاب مین های دریایی توسط راکت از دیگر برنامه های این روز بود. عملیات غواصی به منظور کشف اقدامات زیرسطحی دشمن در تنگه هرمز و آبهای خلیج فارس و مقابله با تک فرضی شیمیایی دشمن و نیز کشف، خنثی ‌سازی و همچنین رفع آلودگی شیمیایی از دیگر مراحل انجام شده در روز سوم رزمایش پیامبر اعظم (ص) بود. به گزارش مهر، در روز سوم این رزمایش، همچنین عملیات تامین ‌امنیت تردد ناوگان تجاری، نفتی و صیادی در تنگه هرمز و آبهای بین ‌المللی خلیج فارس و دریای عمان توسط یگانهای سطحی و زیر سطحی هوادریا و با همکاری نیروهای هوایی سپاه و ارتش با موفقیت انجام شد. شلیک اژدرهای سنگین ساخت داخل که برای اولین بار در کشور آزمایش می شود و بکارگیری تجهیزات ارتباطی ساخت داخل که قابلیت رفع مسدود شدن را دارد، از دیگر ابداعات به کار رفته در این رزمایش بود

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
خبرگزاري فارس: فرمانده نيروي دريايي از آزمايش يك موشك با برد بالاي 150 كيلومتر در دريا خبر داد كه توان دفاع كشور در عرصه آبي را افزايش مي‌دهد. به گزارش خبرنگار دفاعي خبرگزاري فارس، اميردريادار سجاد كوچكي فرمانده نيروي دريايي ارتش كه چهارشنبه شب در برنامه گفتگوي ويژه خبري شبكه دوم سيما، سخن مي‌گفت، با اشاره به راهبرد نظامي كشورمان پس از پيروزي انقلاب، گفت: رهايي از وابستگي و حركت براي استقلال، عبور از نابالغي و حركت به سمت بلوغ فكري از مولفه هاي خوداتكايي ارتش است. پيش از پيروزي انقلاب اسلامي ارتش كشورمان ابزار محور بود، اما پس از انقلاب خودباوري، خودكفايي و خوداتكايي در دستور كار همه قوا به ويژه قواي مسلح قرار گرفت و اكنون شاهد نتايج آن هستيم. كوچكي با اشاره به اينكه قدرتمندي نيروي دريايي در زيرآب به عنوان كليد اصلي راهبرد دفاعي همه جانبه كشورمان است، افزود: در آينده نه چندان دور، قدرت اصلي نيروي دريايي ايران معطوف يگان هاي زيردريايي مي شود و در صورتي كه ايران 50 فروند زيردريايي داشته باشد همه خليج فارس و درياي عمان در تصرف ما قرار مي‌گيرد. وي با اشاره به اين كه حضور قدرتمندانه نيروي دريايي كشورمان در خليج فارس، درياي عمان و شمال اقيانوس هند براي كشورهاي منطقه و فرامنطقه‌اي محسوس است، گفت: نيروي دريايي در تلاش است همه قدرت خود را در تقويت يگان‌هاي زيرسطحي نيروي دريايي متمركز كند و در حال حاضر نيز ايران قدرتمندترين نيروي دريايي منطقه خاورميانه است. فرمانده نيروي دريايي ارتش همچنين طراحي، ساخت، آموزش و بكارگيري تجهيزات به صورت بومي را از دستاوردهاي مهم اين نيرو برشمرد و گفت: اكنون ساخت 90 تا 95 درصد تجهيزات زيرسطحي به صورت بومي انجام مي‌شود. كوچكي با اشاره به تجهيزات مدرن نيروي دريايي ارتش گفت: به زودي خبر به آب انداختن ناوشكن كاملاً داخلي را به ملت ايران خواهيم داد. وي، خودكفايي در توليد اژدرهاي دو منظوره و آزمايش موشك رادار گريز با سرعت را نيز از ديگر دستاوردهاي نيروي دريايي ارتش بيان و اعلام كرد: در رزمايش نظامي آينده، موشك بهينه سازي شده‌اي با برد بالاي 150 كيلومتر آزمايش مي‌شود كه توان دفاع موشكي را در عرصه آبي كشور افزايش خواهد داد. فرمانده نيروي دريايي ارتش در بخش ديگري از سخنان خود با بيان اين كه بيش از 95 درصد صادرات ايران از تنگه راهبردي هرمز صورت مي‌گيرد، گفت: به اين علت كشورمان بايد براي ايجاد امنيت در اين آبراه حساس و راهبردي از نيروي دريايي قدرتمندي برخوردار باشد. http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=8601300091

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مسکو به ایران موشک بالستیک نمی‌دهد آفتاب: رئیس ستاد کل نیروهای مسلح روسیه گفته‌ است که مسکو هیچگاه اقدام به انتقال تکنولوژی ساخت موشک‌های بالستسک قاره‌پیما به ایران نکرده و نخواهد کرد. وی همچنین ابراز عقیده کرده که تهران تا سالهای دور نخواهد توانست به فن‌آوری تولید چنین موشک‌هایی دست پیدا کند. به گزارش خبرگزاری روسی اینترفاکس ژنرال یوری بالویفسکی روز دوشنبه در گفتگو با خبرنگاران در مسکو گفت: «از نظر ما هیچ چشم‌انداز میان‌مدت و حتی بلند‌مدتی برای دست‌یابی ایران به موشک‌های بالستیک قاره‌پیما وجود ندارد». بالویفسکی ایالات‌متحده را متهم ساخت که برای پیشبرد برنامه‌های نظامی خود اقدام به بزرگ‌نمایی تهدید موشکی ایران می‌کند و افزود: «ادعاهایی نظیر این‌که ایران تا سال 2010 یا 2015 به موشک‌های دوربرد استراتژیک دست پیدا می‌کند حرف‌هایی است که صرفا برای ترساندن کشورهای جهان استفاده شده و هیچ سند و مدرکی برای اثبات‌شان ارائه نمی‌شود». وی خاطرنشان کرد: «برخی‌ها دائما در حال ساختن و نمایش این فیلم ترسناک هستند که بارانی ‌ازموشک‌های بالستیک (از سوی ایران) به سوی شهرهای اروپا و آمریکا شلیک شده‌اند». رئیس‌ ستاد کل نیروهای مسلح روسیه در ادامه گفت: «ایران دارای فن‌آوری تولید موشک‌های بالستیک قاره‌پیما نیست و این تصور که روسیه حاضر است چنین تکنولوژی حساسی را به ایران انتقال دهد اشتباه ‌است». گفتنی است ژنرال بالویفسکی از مخالفین سرسخت استقرار سیستم دفاع موشکی آمریکا در شرق اروپا است. وی همواره با واهی خواندن این ادعای مقامات آمریکایی که استقرار این سیستم به منظور مقابلهه با تهدید موشکی ایران و کره‌شمالی است می‌گوید که ایالات متحده در تلاش برای تغییر موازنه استراتژیک تسلیحاتی در قاره اروپا به نفع خود است.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
آقایون با اینکه خیلی قدیمیه ولی خواندنش خالی از لطف نیست: با حمله نظامی به ايران جهان شاهد يك جنگ موشكی درخليج فارس خواهد شد؟ سايت خبری – تفسيری informationclearinghouse در تاريخ انتشار 26/10/2004 مقاله‌ای را از "MARK Gaffney نويسنده و محقق امور اتمی و موشكی منتشر كرده است. اين مقاله، درعين حال كه حاوی اطلاعاتی است نظامی، با دو هدف و با دو توصيه می‌تواند منتشر شده باشد: 1- تبليغ سياست خارجی جمهوری اسلامی و ترساندن افكار عمومی امريكا از حمله نظامی به ايران و در واقع نوعی ضد حمله پيشگرانه تبليغاتی كه می‌تواند هزينه آن نيز به اين سايت و يا نويسنده آن قبلا پرداخت شده باشد. 2- سفارش تهيه و انتشار آن از سوی محافل جنگ طلب امريكا و اسرائيل برای ايجاد رعب و وحشت و زمينه سازی برای ضربات و حملات هرچه گسترده تر و وحشيانه تر به خاك ايران. اين دو هدف كه می‌تواند از هر دو سو، يعنی از داخل ايران و يا از داخل وزارت دفاع امريكا و با حمايت اسرائيل دنبال شده باشد، درعين حال ابعاد وسوسه حمله نظامی به ايران و بيم و هراس‌ها را نيز نشان ميدهد. گرچه اين دو هدف توام با تحريك و تشويق جمهوری اسلامی و غره ساختن آن به ادامه سياست‌های ماجراجويانه نيز همراه باشد. بخش ديگری از اين مقاله نيز بزرگ نمائی هائی است در باره توان موشكی روسيه كه شايد چنين نيز باشد، اما آنگونه كه نويسنده مقاله تشريح می‌كند، تشويق جنگ سردی جديد با چاشنی موشكی است. با ياد آوری و برداشت‌های ارائه شده بالا از مقاله مورد بحث، آن را در ادامه می‌خوانيد. مقاله را از سايت ياد شده در بالا "پيك نت" ترجمه كرده است. كلامی با خواننده : مقاله زير آنقدر تكان دهنده است كه بعد از جمع آوری اوليه آن من خودم نيز نمی خواستم آن را باور كنم وتلاش كردم با بررسی بيشتر آنرا رد كنم . اين تلاش به جمع آوری شواهد بيشتری منجر شد كه هر چه بيشتر نظريه من را تأييد می‌كرد. من بارها اين سيكل شك كردن و تحقيق بيشتر را قبل از تصميم گرفتن به انتشار آن تكرار كرده ام . اعتقاد دارم يك نويسنده متعهد بايد همه سرنخ‌ها و شواهد را دنبال كند و از اينكه حقايق او را به چه سمت و سويی می‌كشد ترسی به دل راه ندهد. بنابراين هيجان زده نشويد و دست و پايتان را گم نكنيد. هدف اين متن صرفاً يك پيشگويی نيست، اما تلاش دارم نشان دهم خطری را كه در خليج فارس در انتظار ما است، تا با آگاهی از گستردگی خطر، بتوانيم راهی را برای حفظ كشورمان(امريكا) و جهان از اين حادثه پيدا كنيم و اگر خيلی خوشبخت باشيم شايد حتی بتوانيم يك سرنوشت و آينده ديگر را جايگزين وقايعی كنيم كه در انتظارمان است . در جولای گذشته انجام عمليات "SUMMER PULSE " تأييد شد. مانور غير منتظره ناوهای جنگی آمريكايی كه طبق گزارشها، نخستين تمرين ناوگان آمريكا در آرايش جديدش بود و هدف آن نشان دادن آمادگی ناوگان دريايی آمريكا در واكنش سريع به بحرانهای بين المللی. در طول تاريخ نيروی دريايی آمريكا شركت چنين حجمی از اكيپ‌ای نظامی در يك عمليات بی‌سابقه بود. حتی ناوگان دريايی آمريكا در خليج فارس و مديترانه شرقی هنگام عمليات طوفان صحرا در سال 1991 و جنگ اخير در عراق نيز هرگز از شش اكيپ تجاوز نكرد، اما در جولای و آگوست گذشته هفت اكيپ در حركت بودند كه هركدام از آنها شامل يك ناو هواپيما بر با كليه امكانات و 8-7 كشتی پشتيبان وحداقل هفتاد هواپيمای جنگی آماده بود. مطابق گزارشها، بيشتر فعاليت در اقيانوس آرام بود. جايی كه تمرين نظامی مشتركی بين ناوگان دريايی امريكا و ناوهای دريايی تايوان صورت گرفت . ولی به راستی چرا اينهمه نيرو بايد در يك زمان به فعاليت واداشته شوند؟ چه بحران جهانی تهديد كننده‌ای ساز و برگ نظامی بيش از آنچه در حمله اخير عراق مورد نياز بود را نياز داشت؟ تيتر اخبار در مورد مانور مشترك در درياهای جنوب چين را بخوانيد: " شمشير زياد چين را نمی ترساند "، " نمايش گسترده توان نظامی چين را نگران كرده". اما واقعيت كاملاً متفاوت بوده و ما خواهيم ديد كه پيامدهای جدی آن مربوط به ادامه حضور نظامی آمريكا در خليج فارس بود. اين عمليات ظاهراً نشان دهنده تصميم مقامات بلند پايه پنتاگون در مورد نشان دادن نمايش غير منتظره‌ای از قدرتشان بود كه به آن نياز داشتند تا از چين انتقام جويی كنند، در مقابل گسترش تهديد از ناحيه چين به خاطر موشكهای جديدی كه از روسيه خريداری كرده است. شما واقعاً فكر می‌كنيد اين ممكن است؟ چطور امكان دارد چند موشك، ناوگان دريايی آمريكا در اقيانوس آرام را تهديد كند . اينجاست كه داستان اصلی ما شروع می‌شود : مانور مذكور بر اساس اخبار تلويحی كه برای همه كسانی كه به اين مسئله توجه دارند آشكار است، به اين دليل بود كه حدی از تكنولوژی نظامی كه كشورهای ديگر از جمله چين با خريد موشك از روسيه به آن دست پيدا كرده اند بخش مهمی از تكنولوژی نظامی آمريكا را تحت شعاع قرارداده است، چرا كه اين موشكها، با اينكه موشكهای خيلی معمولی به نظر می‌آمدند ولی در حقيقت سكوی پرتابی است برای موشكهای ضد ناو كروز(SS-N-22 SUNBURN ) ساخت روسيه. سلاحی كه ناوهای آمريكائی توان دفاع از خود در برابر آن را ندارند. اينجا من نمی خواهم بگويم كه شأن و منزلت جهانی آمريكا از بين رفته، بلكه می‌خواهم خبراز يك تعادل جديد قدرت جهانی در اقيانوسها بدهم. از ديد من اين اتفاق بزرگترين دليل آن مانور عظيم است . آمريكا با اين مانور خواست با انتقام خود پيامی بفرستد. من بسيار شكه شدم زمانی كه اين حقيقت را در مورد موشك كروز روسی شنيدم . مشكل اينجاست كه تعداد زيادی از ما از دو فرضيه غلط مرسوم متأثر هستيم . اول آنكه همه ما پيرو اين فرضيه هستيم كه روسيه دارای توان نظامی ضعيفی است كه آنرا هم نتيجه فروپاشی اتحاد جماهير شوروی می‌دانيم. اين امر حقيقت دارد ولی همه پيچيدگی موضوع را روشن نمی كند. با اين پيش فرض ما فكر می‌كنيم كه ناوگان نظامی روسيه دوران افول و سير نزوليش را طی می‌كند. اما در واقع تكنولوژی روسها بسيار بيشتر از حد تصور ما است و مصداق اين حرف موشك ضد ناو كروز است . فرضيه غلط دوم عبارتست از يك اطمينان خاطرعمومی در مورد موشكهاست، كه با توجه به رفتار صدام درباره استفاده از موشكهای اسكادش در جنگ اول خليج فارس، تلاش می‌كنم آنرا اصلاح كنم . چند سال قبل برنامه ريزان شوروی تلاش برای مسابقه تسليحاتی با ناوگان دريايی آمريكا را كنار گذاشتند. شورويها نمی توانستند با آمريكا مسابقه دهند چرا كه آمريكا بودجه سنگينی را برای ساختن يك نيروی دريائی بزرگ صرف می‌كرد. اما شوروی به جای مسابقه، سياست دفاع استراتژيك را جايگزين كرد . آنها نقاط ضعف را جستجو كردند و دنبال راه ارزان قيمتی گشتند تا آن نقاط ضعف را برجسته كرده و از آن بهره ببرند. شوروی موفق شد آن هم با گسترش چند موشك ضد ناو مافوق صوت كه يكی از آنها SS-N-22 SUNBURN مشهور بود به مهلك ترين موشك روی كره زمين دست يابد. بعد از فروپاشی شوروی ارتش آنها دچار شرايط سختی شد ولی در اواخر دهه 1990 مسكو تصميم گرفت تا با استقبال از توسعه تكنولوژی موشكی از آن در مبادلات بين المللی اش بهره گيرد. تصميم اين بود تا برنامه‌های انتخاب شده‌ای را باز زنده و فعال كند و خيلی زود تكنولوژی موشكی روسيه يكی از اقلام مهم صادراتی آنها شد. امروزه موشكهای روسی يك صنعت رشد يافته است كه پول زيادی را از طريق فروش آن به هند و چين، ويتنام، كوبا و همچنين ايران نصيب روسها كرده است و در آينده نزديك اين توزيع تكنولوژی مهم می‌رود تا به چالش جدی برای آمريكا تبديل شود. موشكهای SUNBURN در هيچ جنگی بكار نرفته است. طبق آگاهی‌های من، احتمالاً دليل عدم شناخت توانايی‌ها تخريبی آن به صورت كامل هم همين است. نوع ديگری از موشكهای كروز در چند اقيانوس استفاده شده و نتايج ويرانگری به همراه داشته است. در جريان نبرد فالكلند موشك فرانسوی EXOCET با شليك از سوی جنگنده‌های آرژانتينی باعث غرق شدن كشتی HMS Sheffield و يك كشتی ديگر شد. و در سال 1987 در جريان جنگ ايران و عراق در خليج فارس كشتی USS STARK به وسيله يك جفت موشك EXOCET هنگام گشت زنی در خليج دو نيم شد. در اقيانوس رادارهای آمريكايی يك جنگنده عراقی از نوع ( ميراژ فرانسوی) را در فاصله 50 مايلی شناسايی كردند . رادار همچنين ديد كه هواپيمای عراقی دوری زد و به پايگاه خود برگشت . اما رادار هرگز شناسايی نكرد كه خلبان از سلاحش شليك كرده است. موشك EXOCET بر فراز دريا در ارتفاع پايين حركت كرده و دود آن زير خط رادار بوده و فقط چند لحظه قبل از آنكه به ناو STARK برخورد كند و باعث غرق شدن كشتی و كشته شدن 37 ملوان آمريكايی آن شود بوسيله مردم ديده شد. تجربه حمله به STARKدر 1987 خطر موشكهای كروز ضد ناو را نشان داد و خطربه مراتب جدی تری در مورد SUNBURN .موشك مافوق صوتی كه هيچگونه ردپا و دودی از آن به جا نمی ماند . SUNBURN نه فقط بزرگتر و سريعتر بود بلكه دوربردتر و دارای سيستم هدايت كننده قويتر نيز بود . مطابق گزارش وزير دفاع ايران "علی شمخانی” در سال 2001 هنگام بازديد از مسكو در خواست پرتاب آزمايشی آن را كرد كه روسها هم با روی باز ترتيب آن را داده و علی شمخانی كه مجذوب آن شده بود سفارش تعداد نا محدود از اين موشك را به روسها داد. SUNBURN می‌تواند يك بمب اتمی 200 كيلو تنی يا يك كلاهك 750 پوندی را در حدود 100 مايل حمل كند. بيش از دو برابر ميزانی كه EXOCET می‌تواند. SUNBURN می‌تواند سرعتی دو برابر سرعت نورداشته و با قابليت تنظيم مسير پروازی كه می‌تواند از كنار موانع عبور كند تا خود را به استحكامات دشمن برساند. موشك جهت شكست دادن سيستم راداری دفاعی آمريكا طراحی شده است . يك ناو آمريكايی در حالت دفاعی به هر صورت در جريان شناسايی موشك SUNBURN كه به طرف آنها در حركت است تنها زمان كافی برای محاسبه و پيدا كردن راه حل شليك را دارد نه وقت كافی برای منهدم كردن موشك SUNBURN را. به همين خاطر از نوعی اسلحه جديد كه می‌تواند 3000 گلوله اورانيوم را در يك دقيقه شليك كند ولی اين سلاح بايد هماهنگی دقيقی را برای نابودی موشك به موقع انجام دهد كه بسيار مشكل است . تركيب سرعت مافوق صوت و اندازه بمب آن انرژی تخريبی زيادی را هنگام برخورد با كشتی ايجاد می‌كند . يكعدد از اين موشك‌ها می‌تواند يك كشتی جنگی را غرق كند. تنها راه ناوهای آمريكايی برای دفاع از خودشان در مقابل سلاحهای مهيبی چون SUNBURN اين است كه قبل از رسيدن جنگنده پرتاب كننده بمب به محدوده پرتاب موشك آن را نابود كنند. برای اين هدف هواپيماهای آواكس به هر ناوگان دريايی اضافه شد. اين هواپيماها هر چيزی را در فاصله 200 مايلی می‌بيند و به وسيله ماهواره هايی كه دور كره زمين می‌چرخند و هر لحظه اطلاعات را مخابره ميكنند كاملتر می‌شوند. اما فرماندهی ناوگان دريائی آمريكا در خليج فارس باچالش منحصر به فردی كه مخصوص اين منطقه است مواجه شده كه يك نگاه به نقشه آن را نشان ميدهد: خليج دارای دهانه بسيار باريكی است و ساحل شمالی خليج فارس هم متعلق به ايران است كه دارای مناطق كوهستانی است و به نوبه خود اشراف نظامی را نسبت به اعمال ناوهای آمريكائی به وجود می‌آورد. ساحل شمالی ناهموار خليج امكان مناسبی را جهت به وجود آوردن يك سيستم دفاعی ساحلی مخفی فراهم می‌آورد؛ مانند به كارگيری سكوهای متحرك پرتاب موشك كه كاملا در اين مناطق امكان اختفا دارند. اين همان دليلی است كه باعث شد در جنگ اول خليج فارس آمريكا نتواند از عهده موشكهای اسكاد برآيد، كه البته هرگز اين دليل در جائی گفته نشد. سكوهای پرتاب موشك صدام ثابت كرد كه رهگيری و نابود كردن موشكهای پرتاب شده از اين سكوها بسيار مشكل است. همين امر باعث ناراحتی مقامات پنتاگون شد. در حقيقت آمريكا در دفع كردن حملات موشكهای اسكاد ناكام ماند و پرتاب موشكها تا آخرين روزهای جنگ ادامه داشت، اما خوشبختانه عدم دقت كافی موشكهای اسكاد آنها را به سلاحهائی غير كاربردی تبديل كرد. اما دقت اعجاب آور موشكهای SUNBURN كه چندی پيش از سوی چين در دريا آزمايش شد و به وسيله هواپيماهای جاسوسی آمريكا مشاهده شد هرگز قابل مقايسه با اسكاد نيست. ناوهای آمريكائی تاكنون هرگز با موشكهائی به خوفناكی موشكهای SUNBURN مواجه نشده اند، ولی عدم مواجه آنها با اين نوع موشك در صورت تصميم آمريكا و اسرائيل برای حمله به ايران و نابود كردن مراكز اتمی آن برای مدت زيادی ادامه نخواهد داشت. ابری از دود برای ماهها خليج فارس را تاريك خواهد كرد . سال گذشته اسرائيل نيروی هوائی خود را با خريد سری جديد هواپيماهای بمب افكن F-15 با فابليت پروازهای طولانی تجهيز كرد. حتی اخيراً 5000 بمب بسيار مخرب از آمريكا تحويل گرفت. سلاحهائی كه به نظر می‌آيد كاربردش عليه ايران است. نشانه‌های جنگ با تهديد پديدار گشته است. سخنگويان رسمی اسرائيل مكرراً اظهار می‌دارند كه اجازه نخواهند داد به ملاها تا توان هسته‌ای خود را افزايش دهند و حتی به آنها اجازه استفاده از راكتورهای اتمی جهت استفاده صلح آميز برای توليد برق را نيز نخواهند داد. تهديدهای آنها واقعاً نگران كننده است، چون اسرائيل سابقه طولانی در جنگهای ضربتی بازدارنده دارد. گزارش اخير آژانس بين المللی انرژی اتمی (IAEA ) در سپتامبر 2004 در مورد ايران ادعای بی‌اساس آمريكا و اسرائيل در مورد اينكه ايران بمب اتمی ميسازد را كاملاً رد كرد، اما در مقابل تهران را به خاطر ابهام و كوتاهی در عرضه اسناد و مداركشان سرزنش كرده و در عين حال ذكر كرد كه بازرسان به كليه مراكز هسته‌ای كه تمايل داشته اند می‌توانند سركشی كنند. سال گذشته ايران پروتوكل الحاقی را به صورت داوطلبانه پذيرفت و آژانس هيچ شواهدی مبنی بر اينكه بمب اتمی در ايران وجود دارد و يا ايران تصميم به ساخت آن دارد را پيدا نكرد. در سخنان البرادعی مدير كل آژانس در تاريخ 3 اكتبر 2004 وی به صورت شفاف تصريح كرد كه: ايران برنامه ساخت سلاح اتمی ندارد. او اين را گفت و دوباره تأكيد كرد: ايران برنامه ساخت سلاح اتمی ندارد؛ اما من شخصاً نمی خواهم قبل از روشن شدن نتايج تحقيقات نتيجه گيری كنم. تاكنون هيچ چيز كه بتوان آن را خطر قريب الوقوعی ناميد ديده نشده است . من هيچ برنامه ساخت سلاح هسته‌ای را در ايران نديدم. آنچه كه من ديدم تلاش ايران برای دستيابی به تكنولوژی غنی سازی هسته‌ای است كه تاكنون خطری از سوی ايران نداشته است . اگر يك رويارويی نهايی بر عليه ايران در چند ماه آينده صورت گيرد، مردی كه در صحنه بين المللی می‌تواند همه نتايج را به نفع خود در اختيار گيرد كسی نيست غير از ولاديمير پوتين. او طی چند ماه گذشته تلاش زيادی برای افزايش قدرت خود انجام داده اما طبق مصاحبه اخير گورباچف هنوز نتوانسته استبداد را به روسيه تحميل كند. بنابراين با اين پيش زمينه ما بايد از خود بپرسيم كه اگر ولاديمير پوتين تاريخ را بخوبی می‌شناسد، مطمئناً بايد از عمق بحران در خليج فارس و خطرهای متعدد آن نيز آگاه باشد، همانگونه كه فرصت‌های نهفته در آن را ديده است! مطمئن باشيد رهبر روسيه شكست تاريخی تحقير آميزی را كه رونالد ريگان به آنها تحميل كرد را فراموش نكرده است. اواسط دهه 1980 شوروی در كابل بود و مجاهدين را شكست داده بود. به نظر می‌آمد كه ارتش شوروی كاملاً از ضريب امنيتی بالايی در افغانستان برخوردار است، اما از سال 1986 اولين موشكهای استينگر به دست نيروهای مقاومت افغانستان رسيد و پس از آن هلكوپترها و ميگ‌های شوروی پشت سر هم مانند گلوله‌های آتش سقوط كردند و سير جريان به سرعت تغيير كرد؛ بطوريكه در سال 1989 همه چيز دگرگون شد. شكست در افغانستان باعث شد شوروی بی‌سر و صدا تا مرز خودش از افغانستان عقب نشينی كند. همه جهان موشكهای استينگر آمريكا را تحسين كرد . دراين دوره، رهبر روسيه بايد كور و احمق باشد كه اجازه دهد اسرائيل كنترل سياست خارجی، مخصوصاً در منطقه استراتژيك و سوق الجيشی خاورميانه را بدست گيرد. آيا آنها می‌خواهند درس دردناكی را با امريكا بدهند كه هرگز فراموش نكند؟ يا آنها می‌خواهند به دوستان آمريكائيشان در مورد حد توانايی رزميشان درسهای مهمی بدهند. آيا كسی معتقد است كه پوتين چنين فرصت استثنايی را از دست خواهد داد؟ مطمئناً پوتين به بزرگی و عمق تله‌ای كه آمريكاييها بر اثر اشتباهشان در آن افتاده اند اشراف دارد و بايد به همين خاطر از اسرائيلی‌ها و نئوحاميان آن در واشنگتن تشكر كند كه با لابی و تاخت و تازشان عليه همه نصيحت‌های مشفقانه، حمله به عراق را تدارك ديدند و حالا هم مشغول كوبيدن بر طبل جنگ عليه ايران هستند. آيا اين نتيجه گيری پوتين سرزنش آور است كه آمريكا منطقه را ترك نخواهد كرد مگر آنكه شكست نظامی خورده باشد؟ اگر آمريكا و اسرائيل با هم وارد عمل شوند و ايران با موشكهای ضد ناو روسيش آنها را در دام گرفتار كند آنگاه توازن قوا دستخوش تغيير خواهد شد . كشتيهای آمريكايی در صورت وقوع جنگ با تعداد زيادی موشكهای SUNBURN و يا حتی مدل پيشرفته تر آن يعنی SS-NX- 26 YAKHONTS روبرو خواهند شد كه روس‌ها سرعت آنها را به 9/2 برابر سرعت نور و برد آنها را به 180 مايل رسانده اند و از سوی ايرانی‌ها در سرتاسر ساحل شمالی خليج فارس مورد استفاده قرار می‌گيرد و با شليك آنها از سوی ايران دريا به قتلگاه تبديل خواهد شد. موشكهای ضد ناو كروز خيلی هم جديد نيستند اما در هيچ جنگی به كار نرفته اند و با توجه به قدرت تخريبی بسيار بالای آنها كاربرد تعداد زياد آنها بسيار وحشتناك خواهد بود. در جريان جنگ فالكلند نيروی هوايی آرژانتين فقط 5 موشك EXOCET در اختيار داشت كه توانست با آنها دو كشتی را غرق كند و با تعداد كافی از آنها آرژانتين می‌توانست همه ناوگان دريايی انگليس را نابود كند . اما ما در خليج فارس تعداد زيادی موشك كروز خواهيم ديد كه ناوهای آمريكايی با آنها مواجه خواهند شد . می‌توانيد تصور كنيد: رگباری از موشكهای كلاس EXOCET كه گويا ايرانی‌ها تعداد زيادی از آنها را دارند، به همان ترتيب رگباری از موشكهای ديگر از جمله SUNBURN و YAKHONT را. در مورد موشكهای YAKHONT قابل ذكر است كه شهرت اين نوع موشكها در اين است كه مشخصاً برای حمله به ناوهای هواپيما بر طراحی شده اند و سيستم هوشمند هدايت كننده آن توانايی آن را دارد كه ناو هواپيما بر را از كشتيها و ناوهای اسكورت كننده اش تشخيص دهد . ناوهای آمريكايی حتی در صورت عدم شركت آمريكا در حمله ضربتی به مراكزهسته‌ای ايران از سوی اسرائيل نيز باز زير آتش قرار خواهند گرفت .هواپيماهای F-15 جديدی كه اسرائيل از آمريكا تهيه كرده توان كافی برای هدف گيری ايران را دارند اما اسرائيل نمی تواند بدون گذشتن از فضای هوايی عراق تحت اشغال آمريكا به ايرن برسد و ممكن است كه آمريكا در اين مورد به اسرائيل چراغ سبز نشان دهد يا بوسيله اسرائيل پايش به اين نبرد كشيد شود. به هر صورت نتيجه يكسان خواهد بود، چرا ايرانی‌ها آمريكا را همدست اسرائيل خواهند دانست و جنگ اصلی را با آمريكا قلمداد می‌كنند . ايرانيها حملات انتقامی را حق مسلم خود برای دفاع می‌دانند و دنيا نيز از آنها حمايت خواهد كرد و نه از آمريكا . آمريكا و اسرائيل متجاوز شناخته خواهند شد و ملوانان آمريكايی نيز ضربات سهمگينی خواهند خورد و امكان فرار نيز نخواهند داشت، حتی اگرهواپيماهای آمريكايی نيز آسمان منطقه جنگ را تحت كنترل داشته باشند بسيار سخت خواهد بود كه ملوانان از ميدان نبرد نجات داده شوند و خليج با خون آمريكاييها قرمز خواهد شد. ماجرا وقتی هول انگيزتر می‌شود كه ايران با موشكهای كروز روسی اش با حضور در تنگه هرمز تنگه خروجی خليج را مسدود كرده و امكان كمك و نجات آمريكاييها را از بين ببرد و ناوگان دريايی آمريكا بدون اينكه كمكی بتواند بكند در اقيانوس هند زمينگير شود و توان ورود به خليج فارس را جهت كمك به آنها و پشتيبانی لجستيكی ناوهای موجود در خليج فارس را نداشته باشد. وظيفه‌ای كه در جنگ عراق به عهده داشت. اضافه كنيد به اين شرايط، ضربات زمينی مهلكی كه از سوی شورشيان عراقی به آمريكا وارد خواهد شد و اين امكان هست كه كاملاً ورق به ضرر آمريكا در عراق برگردد، كه اين خود باعث می‌شود حاميان و همفكران آمريكا كنار رفته و منزلت آمريكا در عراق از بين برود و اشغالگران به بيرون رانده شوند. با تعداد كافی موشك ضد ناو كروز ايرانيها ترافيك نفت كشها را درتنگه هرمز برای هفته‌ها و ماه‌ها به وجود می‌آورند و با محدود شدن و كاهش نفت خليج فارس قيمت هر بشكه نفت خام در بازارهای جهانی به سرعت بالا خواهد رفت و آشكارا اقتصاد جهانی را به سوی نابودی خواهد كشاند. اين نتايج را ميتوان تصور كرد. يك جلسه اضطراری در شورای امنيت سازمان ملل كه در آن فرياد واعتراضهای كشورهای فرانسه ،آلمان، چين و حتی انگليس بلند خواهد بود كه خشمگينانه آمريكا را متهم می‌كنند كه چرا به اسرائيل اجازه می‌دهد دنيا را تهديد كند، اما مثل هميشه به دليل حق وتوی آمريكا دنيا در نشان دادن عكس العمل ناتوان خواهد بود و آمريكا تنها خواهد ماند . بايد همه تلاش كنيم تا ازوقوع اين فاجعه جلوگيری كنيم. ما بايد پيش از آنكه جنگ ديگری درخليج فارس شروع شود آن را متوقف كنيم. آمريكا بايد با بازگشت به سوی سازمان ملل به عنوان مهمترين مرجع توانا برای حل بحران عميق عراق نيروهايش را از عراق بيرون بكشد. همچنين بايد به اسرائيل فشار آوريم تا NPT را بپذيرد و درهای مراكز هسته‌ای اش را به روی آژانس باز كند. تنها پس از طی اين مراحل است كه می‌توان مذاكرات جدی را با ايران و ساير كشورها در مورد ساختن خاورميانه‌ای عاری ازسلاحهای هسته‌ای آغاز كرد و صلح و امنيت را در منطقه پايه گذاری كرد .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
چشم‌بادامي‌هاي ژاپن و كره جنوبي كه كره شمالي را دشمن سرسخت خود مي‌دانند، ادعا كرده‌اند كه احتمال مي‌رود كره شمالي در ايران سكوي پرتابي براي آزمايش يك موشك جديد داشته باشد كه قادر به هدف قرار دادن پايگاه‌هاي آمريكا در گوام است. به گزارش سرويس بين‌الملل «بازتاب»، روزنامه انگليسي «ديلي‌تلگراف» ادعا كرد، اين موشك كه پس از آزمايش برد آن در كره شمالي «موسودان» نامگذاري شد، به تازگي هم در آخرين رژه نظامي در پيونگ‌يانگ به نمايش عمومي درآمد. گزارش‌هاي اطلاعاتي كره جنوبي و آمريكا، احتمال مي‌دهند اين موشك در ايران، كشوري كه گفته مي‌شود داراي پيوندهاي نظامي با كره شمالي است، آزمايش شده باشد! موشك موسودان پيش از اين مطرح نبود. كره شمالي قابليت شناخته‌شده‌اي در ساخت موشك‌هاي كم‌برد و با برد متوسط مانند «تاپخودون 1» دارد كه در سال 1998 براي هشدار به توكيو و متحدانش در واشنگتن آنها را به سمت ژاپن شليك كرد. هرچند موفقيت‌هايي نيز در توليد موشك‌هاي دوربرد داشته است. اين كشور سال‌ها روي موشك «تاپخودون ۲» كار كرد كه قابليت رسيدن به نوارهاي ساحل غربي آمريكا را دارد، اما آزمايش جولاي گذشته آنها در اين زمينه ناموفق بود. اين موشك جديد توسط عكس‌هاي ماهواره‌اي ارتش آمريكا در رژه آوريل گذشته، كه به مناسبت هفتاد و پنجمين سالگرد ايجاد ارتش كره شمالي بود، شناسايي شد. به نظر مي‌رسد تكنولوژي ساخت آن، مشابه موشك‌هاي شوروي باشد. وزارت دفاع ژاپن هم ديروز تأييد كرد كه موشك جديد، ممكن است حدود 3000 مايل در ارتفاع متوسط پرواز كند. خبرگزاري «Yonhap» كره جنوبي هم به نقل از منبعي در واشنگتن گفت: «ما اطلاعاتي را به دست آورده‌ايم كه اين موشك در ايران آزمايش شده است. ما درك مي‌كنيم كه جوامع اطلاعاتي كشورهاي مربوطه نيز به دنبال اين اطلاعات هستند». اگر اين موشك در ايران آزمايش شده باشد، مي‌تواند دليلي بر اثبات اتهامات وارده بر كره شمالي و ايران در مورد تقسيم اطلاعات آزمايش‌هاي هسته‌اي باشد. اين روزنامه انگليسي مدعي شد: هر دو كشور از بازار اتمي ايجاد شده توسط عبدالقديرخان سود برده‌اند. عبدالقديرخان تا پيش از دستگيري در سه سال پيش در خانه‌اش در اسلام‌آباد، اجزا و متخصصان و كارشناساني را به اين دو كشور فروخته يا منتقل كرده بود. پاكستان ده سال پيش موشك، «ghauri» را ساخت كه بنا بر تكنولوژي كره شمالي ساخته شده بود و توانايي حمل كلاهك اتمي و هدف قرار دادن اهدافي در هند را داشت. ايران كه به نظر، مانند پاكستان، چيزي براي ارايه به كره شمالي ندارد، دادن امكان آزمايش به كره را يكي از گزينه‌هاي پرداخت بدهي خود مي‌داند؛ گزينه دوم نيز با توجه به منابع غني انرژي ايران، پول نقد است. در همين حال خبرگزاري «نووستي» روسيه به نقل از روزنامه «يوميوري» ژاپن نوشت: خبري به دست رسيده است، مبني بر اين که کره شمالي پرتاب آزمايشي را در ايران انجام داده است. سازمان‌هاي جاسوسي چند کشور مشغول پيگيري اين مسئله هستند. به گفته وي، در شمار اين کشورها، آمريکا و کره جنوبي هستند که صحت اين خبر را بررسي مي‌کنند. برخي منابع تاکيد مي‌کنند که آزمون موشک جديدي که برد پرواز آن از 500 تا 4000 کيلومتر است در خاک کره شمالي انجام نشده است. برد پرواز موشک‌هاي جديد بيشتر از «تاپخودون-1» مي‌باشد که حد نهايي پرواز آن حدود هزار و پانصد کيلومتر بود، هر چند که اين از برد «تاپخودون-2» که حدود 6 هزار کيلومتر است، کمتر مي‌باشد. براي مثال سازمان‌هاي جاسوسي چند کشور مشغول پيگيري اين مسئله هستند. بر اساس تحليل تصاوير دريافتي از فضا که توسط ماهواره‌هاي جاسوسي آمريکا انجام شده اند، نتيجه گيري شد که موشک‌هاي جديد از لحاظ شکل خارجي شبيه موشک‌هاي شوروي «اس.اس.ان-6» هستند که روي زيردريايي‌ها مستقر مي‌شدند. گمان مي‌رود که همين موشک‌ها نيز الگوي ساخت موشک‌هاي جديد بودند که روي آنها کار شده و روي سکوي متحرک زميني قرار گرفته‌اند. که طبق اطلاعات موجود، بين 10 تا 12 عدد از آن در پيونگ يانگ وجود دارد. در رژه تنها 4 نوع موشک نشان داده شد که سه مدل آن براي اولين بار ديده مي‌شدند. منبع: بازتاب

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط EBRAHIM
      IRIS و پدید آمدن برنامه فضایی ایران (قسمت اول )

      مدتیست که از رسانه های جهانی،خبرهایی به گوش میرسد که ایران در حال تولید موشکی است که توانایی حمل ماهواره به فضا دارد.آيا چنين چيزي امكان دارد؟آيا اين ماجرا يك بلوف سياسيست يا حقيقت دارد؟
      دوستان از نظرات مفيد خودشون دريق نكنند امیدوارم مبحث جالبی شود.
      با تشكر



      چند نکته قبال از خواندن مقاله :مطمئنا نظرات نویسنده با نظرات مترجم یکی نیست!!!
      در این مقاله موشک IRIS معادل موشک شهاب 3 دی فرض شده که آن هم به نوبه خود معادل موشک نو دونگ کره شمالی را در اختیار گرفته
      موشک IRIS ویا شهاب 3 دی اولین موشک ماهواره بر سبک ایران فرض شده اند (پراکنده بودن اطلاعات اجازه سخن قطعی را نمیدهد )
      موشک شهاب پنج معادل تائه دو پونگ دو کره شمالی فرض شده (البته از سوی نویسنده آن که آمریکایی هستند ) و عنوان اولین ماهواره بر سنگین ایران را بر دوش میکشد
      =============================================

      نخستین ظهور موشک ماهواره بر IRIS/IRSL-X-1

      با وجود ادعاهای ایران مبنی بر عدم بالابردن برد شهاب 3 دولت ایران در حال حاضر مشغول به ساخت و توسعه نخستین ماهواره بر خود موسوم به IRIS میباشد .
      پرتابگر ماهواره IRIS در ظاهر دارای ترکیب ساختمانی از موشک بالستیکShahab3 است که در مرحله اول از طراحی
      ان بهره میبرد و در مرحله دوم پرتابگر دارای دوقسمت موتور جامد و نیز محل حمل ماهواره (قسمت سوم) توسط پرتابگر است که قطر این مرحله از مرحله اول کمی بیشتر است و میتواند ماهواره های مخابراتی و علمی را در مدار زمین قرار دهد .
      .پرتابگر IRIS با پیکر بندی انجام شده بر روی آن پرتابگریست ایده آل به عنوان کاوشکر یا موشک اکتشافی که میتواند برای حمل کلاهک جنگی و یا توسعه کلاهک های فضایی قابل بازگشت و یا در نهایت برای ارسال محموله های علمی به فضا مورد استفاده قرار گیرد .البته این پرتابگر درحال حاضر نمیتواند ماهواره ها و یا محموله های با جرم بالا را به سمت مدار پرتاب کند . مگر اینکه مرحله سومی نیز به آن اضافه شود تا تبدیل به یک پرتابگر سنگین گردد .
      با توجه به آزمایش موشک چند مرحله ای شهاب 3 نویسنده بر این عقیده است که در صورتی که پرتاب آز مایشی موشک Shahab-3D نخستین پرواز آزمایشی پرتابگر IRIS باشد در آن صورت پرتابهای موشک های
      Shahab - 5 دومین و سومین مرحله از برنامه ساخت یک پرتابگر ماهواره ای است که ایران ادعا دارد در حال توسعه آن است .
      اولین تصویر از موشک IRIS در یکی از نمایشگاههای هوا و فضای ایرانیان در اندازه یک ماکت یک متری به نمایش گذاشته شد . نویسنده ادعا دارد که تستهای ناموفق پرتابی این موشک علت اصلی به تاخیر افتادن توسعه موشک حامل پرتابگر شهاب 5 تا کنون بوده است ولی با تردید بیان میکند که فقط زمان قادر به روشن ساختن این مطلب میباشد .

      نویسنده مقاله ادعا دارد که اختمال توسعه نوع جدیدی از موشک های بالستیک از روی این نسخه پرتابی با نامهای جدیدتر از Shahab - 3d وجود دارد ، ونیز باتوجه به موتور سوخت جامد مورد استفاده در مرحله فوقانی و نیز تمام اطلاعاتی که از موشک شهاب 3 در اختیار است ، طراحی نمایش داده شده از IRIS یقینا طرحی مناسب با استفاده از طراحی موشک بالستیک شهاب 3 است . هرچند که پرتاب این سیستم آزمایشی پیشرفته که پیش از این در غرب و شرق مورد استفاده قرار گرفته و از متدهای غربی و شرقی نیز برای توسعه استفاده کرده برای ملل چیز چندان غیر عادی نخواهد بود ، ولی به سرعت بخشیدن برای توسعه اولین ماهواره بر سنگین ایران قبل از پرتاب کمک شایانی خواهد کرد .
      نویسنده در ادامه با بیان شباهت موجود بین شهاب 3d و نسخه های دوم و سوم موشک تائه دو پونگ کره شمالی این پرسشها
      را مطرح میکند که آیا شهاب 3D میتواند نسخه اصلاح شده از ماهواره بر ایرانی IRIS باشد که تست نخست خود را سپری کرده است ؟ آیا این موشک همان نسخه بالستیک فضایی از موشک تائه دو پونگ 2 کره شمالی وترکیب ماهواره بر شهاب 5 است و یا اینکه موشک بالستیکی ساخت ایران است ؟
      شاید تاحد زیادی بتوان گفت که ایران در حال همکاری با کره شمالی برای ساخت نسخه دوم و سوم ماهواره بر شهاب 5 است و هر دو در انجام این طرح مشارکت جدی دارند. کره شمالی که در سال های پایانی قرن 20 نسخه جدید و بهسازی شده ای از موشک تائه دو پونگ 1 را آزمایش کرده بود در بین 26 Juan و 2 Julay سال 2001 نخستسن نمونه پرتابی از موشک تائه دو پونگ دو را برای پرتاب بر روی سکوی تاسیسات پرتاب خود قرار داده بود .
      این کاملا واضح است که موشک شهاب 3 دی چند ثانیه پس از پرتاب و قبل از پایان مرحله اول در اولین تست خود در آسمان منفجر شد . با وجود طراحی متناسب موتور سوخت جامد آن و نیز پوشش آیرو دینامیک موشک متاسفانه انفجار باعث جلوگیری از آزمایش این قسمت ها گردید . در کل باید به این نتیجه رسید که در صورت تداوم برای ساخت و تکمیل شهاب 5 گلی به یاد ماندنی برای مردم ایران در بخش فضا به ثمر خواهد رسید .


      ========================================
      اما مشخصات موشک IRIS

      حد اکثر بار قابل حمل توسط کلاهک موشک (کیلوگرم ): 760-987-1,158 بار فضایی و یا کلاهک جنگی .
      حداکثر برد ( کیلومتر ) : 1500
      تعداد مراحل : 2
      قطر موشک (متر ) : 1.32 - 1.35 – 1.85
      ارتفاع موشک : 17.1 متر
      وزن در حالت پرتابی سبک : 16000 کیلوگرم
      وظیفه : برای پرتاب محموله های فضایی علمی و تحقیقاتی و نیز ماهواره ها

      اطلاعات مربوط به مرحله اول موشک
      ارتفاع : 14 متر
      قطر : 1.32 – 1.35 – 1.85 متر
      جرم :15092 کیلوگرم
      تراست : موثر 26051 کیلوگرم بر فوت مربع - واقعی 26,760-26,600 کیلوگرم بر فوت مربع
      زمان سوخت : 110 ثانیه
      نوع سوخت : TM-185 (20% Gasoline + 80% Kerosene)
      نوع اکسید کننده : AK-27I (27% N2O4 + 73% HNO3 + Iodium Inhibitor)
      جرم سوخت :12912 کیلو گرم

      اطلاعات مربوط به مرحله دوم موشک
      ارتفاع : 3 الی 4 متر در کل
      قطر : 1.3 ای 2 متر
      وزن : نا معلوم
      تراست موتور : نامعلوم
      مدت زمان سوخت : 100 ثانیه
      نوع سوخت : جامد

      لطفا اگر کسی تصویری از این پرتابگر داره در تاپک قرار بده

      ادامه دارد ..........
      ======================
      منبع خبر:وبلاگ هوانوردی قرن 21
    • توسط worior
      به نام حق
       
      پیشگفتار
      این تاپیک جهت بررسی و طرح ایده های مختلف در زمینه تهاجم موشکی کروز و پاسخ پدافند بصورت ارزان و گسترده ایجاد گشته است.
      سایر سناریو ها نظیر حملات موشک های بالستیک، و یا بمب های دورایستا(گلاید، بدون موتور)، همچنین موشک های هایپرسونیک موضوع این تاپیک نیست.
       
      طرح حمله:
      در دسترس بودن سامانه های موشکی کروز در خدمت بسیاری از ارتشهای منطقه و استفاده گسترده از این سامانه ها در منطقه خاورمیانه، لزوم دارا بودن یک سامانه مقاومت پدافندی موثر را گوشزد میکند، اما چنین سامانه ای با چه وضعیتی روبروست و چگونه باید پاسخ بدهد؟
       


       
      فرض کنیم، در تهاجم یک روزه 8 ساعته، با هدف گشایش مسیر پدافند و بدست گرفتن آسمان ایران، ائتلاف مهاجم، اقدام به اجرای تهاجمی با مشخصات ذیل بنماید:
      - 4000 موشک کروز، در برد های مختلف، بدون خطا(فرض میشود، این تعداد موشکی هست که به هدف خواهد رسید)
      - اهداف عمقی و مرزی
      - شانس اصابت موشک های پدافندی در صورت رهگیری 75 درصد.
      مشاهده میکنید که با شلیک 4000 موشک پدافندی، تنها قادر به انهدام 3000 موشک کروز مهاجم خواهیم بود، و این به معنای اصابت دست کم 1000 موشک به هدف و مشغولیت 8 ساعته پدافند بر روی تعداد بسیار زیادی هدف خواهیم بود. با توجه به تصویر فوق این رقم حتی بیش از موشک هایی ست که در سال 2003 به عراق شلیک شده است. 
      آیا چنین حمله ای از نظر هزینه ای و لجستیک برای ائتلاف مهاجم دشوار خواهد بود؟
      - قیمت هر موشک تاماهاوک کلاس 4 که از آخرین و بیشترین حجم امکانات مسیریابی بهره میجوید، 1.87 میلیون دلار با نرخ شناور 2017 محاسبه شده است، بنابراین 4000 موشک حداکثر 8 میلیارد دلار هزینه خواهد داشت و این رقم حتی اگر به 10 یا 20 میلیارد دلار نیز برسد، با توجه بودجه نظامی کشورهایی مانند آمریکا و اعراب منطقه، همچنین تامین هزینه در چند سال مالی، رقمی دور از ذهن و دست نیافتنی نیست. هم اکنون نیز فقط دو کشور عربستان و امارات در حدود 1200 موشک کروز در اختیار دارند. اگر به دو کشور، سایرین چون ایالات متحده، فرانسه، انگلستان و ... اضافه شوند، مقدار 4000 موشک رقم کاملا دست یافتنی خواهد بود.
      - از نظر لجستیک نیز، با توجه به تعداد بسیار پایگاه های اجاره ای و تسخیری دشمن در منطقه، و گستردگی پهنه جغرافیایی مرزهای کشورمان، استقرار چنین موشک هایی فقط به ناوها محدود نمیشود، و تمامی پایگاه های زمینی میتوانند به عنوان محل پرتاب استفاده شوند، و میتوان این فرض را گرفت که طی سالهای اخیر این انبار سازی موشک های کروز صورت گرفته باشد و به زمان حمله موکول نگردیده است.
       
      هزینه مقابله؟
      - دفع موثر 4000 موشک بالستیک برای پدافند به تنهایی بسیار دشوار به نظر میرسد، و طبیعی ست که برای این منظور نمیتوان صرفا بر پدافند موشکی متکی بود. اگر خطای 0.75  برای پدافند را بپذیریم، به رقمی در حدود 5400 موشک پدافندی،مقدار بسیاری تجهیزات کشف و شناسایی و مقدار بالایی شانس نیاز است. فلذا عقلانه است که پایگاه ها و محل های شلیک دشمن پیش از اقدام یا در همان دقایق اولیه حمله شود (که این موضوع بحث این تاپیک نیست).
      - اخلال gps و حتی انهدام ماهواره های هدایت کننده نیز با توجه به تجهیزات مدرن ترکام و وجود عوارض طبیعی بسیار در ایران مزیتی در حدود بالابرد چند درصد خطا به سامانه های کروز وارد میکند. این میزان خطا را بدلیل عدم وجود اطلاعات کافی از کیفیت و دقت سامانه های مهاجم همچنین بروز پیشرفت های آینده باید فاکتور گرفت و به تنها به برخورد سخت پدافند متکی بود.
       
      با توجه به موارد فوق یک مجتمع پاسخ برای مقابله طراحی کنید، به نحوی که قادر باشد:
      - 100 درصد موج اول حمله که علیه پدافند و تجهیزات راداری ثابت است را از کار بی اندازد
      - 80 درصد کل موشک ها در موج های بعدی را منهدم کند
      - بعد از 8 ساعت تهاجم سنگین همزمان با انواع اخلال با دست خالی مواجه نشود.
      - اقدام سخت یا hard kill باشد.
      - این پاسخ در سامانه خلاصه شود. اقدامات غیر عامل نظیر استتار، تعدد و اخلال نادیده گرفته شود.
      - موج اول 800 موشک
      - موج دوم 1200 موشک
      - موج سوم 600 موشک
      - موج چهارم 1400 موشک
      - هر موج حمله 2 ساعت.
      - از همه مهمتر، سیستم بسیار ارزان و موثر باشد.
       

       
       
       
      دارایی کنونی پدافند موشکی ایران:

       
       
      با تشکر، از حضورتون در بحث
       
       
       
       
       
       
    • توسط zed
      نكاتي درباره توان موشكي عراق

      يكي از كميته‌هاي وزارت دفاع، كميته تهيه و توسعه موشك‌هاي دوربرد به رياست سرتيپ ستاد «صلاح التكريتي» متخصص رشته موشكي (توپخانه) بود. حاصل فعاليت اين كميته پيش از جنگ، توليد سه نوع موشك به نام‌هاي موشك حسين، موشك عباس و موشك عابد يا ژوئيه بود. اين موشكها با رايزنيها و مساعدت‌هاي فراوان يكي از شركت‌هاي فرانسوي به مرحله توليد رسيده بود. حتي هيأت فرانسوي به رياست «بيار موللر» چندين بار به وزارت دفاع عراق آمد و آزمايش هايي بر روي اين موشكها انجام داد. اين موشكها برخلاف ادعاي عراق، صد در صد توليد مشترك فرانسه و شوروي است. البته شايان توضيح است كه توان موشكي عراق ابتدا با موشك‌هاي «اسكاد» شوروي با برد سيصد كيلومتر تقويت و توسعه يافت، آنگاه عراقيها با استفاده از تكنولوژي و تجربيات روسها و فرانسويها اقدام به توليد سه موشك مزبور كردند كه من درباره ويژگي‌هاي هر يك از آنها توضيح مي‌دهم:

      1- موشك «حسين»
      برد اين موشك، 650 كيلومتر و وزن كلاهك جنگي آن، 500 كيلوگرم است. اين كلاهك هاي جنگي، حاوي مواد انفجاري خطرناكي است كه استفاده از آن در جهان ممنوع است. شعاع اصابت اين موشك حدود هزار متر محاسبه شده است.
      در طي‌ سال‌هاي 1984، 85 و 88 (1363، 64،67) با اين موشك، شهر تهران را مورد حمله قرار داديم. البته مناطق و شهرهاي مرزي مانند اهواز و آبادان نيز از تيررس اين موشكها در امان نبودند.
      سرتيپ ستاد «ثابت سلطان» مدير توپخانه اصرار داشت از اين موشك براي كوبيدن مناطق مسكوني استفاده كنيم. وقتي از او علت اين اصرار را پرسيدم گفت:‌بايد مناطق مسكوني را هدف موشك قرار دهيم تا سربازان ايراني مجبور شوند به فكر خانواده هايشان بيفتند و آنگاه براي جوياشدن از حال آنان به پشت جبهه بازگردند و جبهه را خالي كنند.
      گفتم: اما اين اقدام ما آنان را به ادامه جنگ مصمم‌تر خواهد كرد.
      جواب داد: هرگز! اين كار به نارضايتي آنان نسبت به دولتشان كه حاضر به قبول آتش بس نيست دامن خواهد زد.

      2- موشك «عباس»
      برد اين موشك حدود 850 كيلومتر، وزن كلاهك جنگي آن نزديك به 350 كيلوگرم و شعاع اصابت آن تقريبا 1500 متر است. اين موشك چندين بار براي حمله به تهران، اصفهان، تبريز، يزد و نيز بندرهاي ايرن مورد استفاده قرار گرفت.
      هربار كه اقدام به پرتاب اين موشك به سوي يكي از شهرهاي ايران مي‌كرديم صدام با خوشحالي با ما تماس مي‌گرفت و مي‌گفت:‌ آفرين به شما غيور مردان! شما تاريخ را رو سفيد كرديد! شما روي «قعقاع» و «سعد» را سفيد كرديد!»
      عدنان خيرالله وزير دفاع استفاده از موشك عباس به دليل برد بيشتر آن نسبت به موشك حسين تأكيد داشت. دو موشك عباس و حسين، از قدرت انفجار بسيار بالايي برخوردارند. مردم عراق، اين موشكها را «زلزله» مي‌نامند؛ زيرا در هنگام اصابت اشتباهي يكي از اين موشكها به يكي از پلها در «گرمة علي» در بصره، روستاي مجاور با خاك يكسان و پل، به طور كامل منهدم شد و حفره بسيار بزرگي ايجاد گرديد كه به دليل شدت انفجار، محل پل قابل شناسايي نبود.

      3- موشك عابد «ژوئيه»
      طول اين موشك، 25 متر، وزن آن 48 تن و داراي سه مرحله است. اين موشك كه با مشاركت فرانسه و چين ساخته شده، قادر است يك كلاهك جنگي را به وزن حدود پانصد كيلوگرم تا مسافت حدود 1500 كيلومتر حمل كند. تفاوت اين موشك با دو موشك قبلي اين است كه آن دو براي پدافند و موشك «عابد» براي هجوم ساخته شده است. از اين موشك براي حمله به تهران، اصفهان و شهرهاي مرزي اهواز، آبادان، خرمشهر و.... استفاده شده است.
      تصاوير گرفته شده توسط هواپيماهاي شناسايي، نشان دهنده حجم وحشتناك خسارات ناشي از انفجار اين موشك در اوايل و در طول جنگ بود. اين تصاوير كه به صورت فيلم‌هاي ويديويي، در معرض ديد دانشجويان دوره‌هاي 30و 44 دانشكده ستاد قرار گرفت، به قدري هولناك بود كه عده اي از آنان دچار افسردگي و بيماري‌هاي روحي و رواني شدند. همچنين نسخه‌هايي از اين فيلمها براي سران دولت‌هاي حاشيه خليج فارس- از جمله امير كويت، ملك فهد و شاه حسين- ارسال شد.

      ماهواره‌هاي جاسوسي
      مشكلي كه اين موشكها داشتند چگونگي هدايت و تصحيح مسير حركت آنها براي اصابت به هدف بود.
      ابتدا بايد به اين نكته اشاره كرد كه موشك، وسيله‌اي با يك كلاهك جنگي است كه در قسمت فوقاني آن قرار دارد و در موقع اصابت ابتدا اين كلاهك منفجر مي‌شود.
      تفاوت موشك با هواپيما در اين است كه موشك تنها يك بار مورد استفاده قرار مي‌گيرد و عمر آن با همان يك پرتاب به پايان مي‌رسد اما هواپيما مي‌تواند پروازهاي متعددي انجام دهدو در هر پرواز چندين تن بمب و كلاهك جنگي فرو ريزد. هواپيما همچنين ممكن است پيش از سرنگون شدن توسط دشمن ده ها حمله هوايي انجام داده باشد كه بدين رو در مقايسه با موشك‌هاي زمين به زمين، ارزانتر محسوب مي‌شود.
      ما در هنگام استفاده از موشك يا هواپيما براي بمباران مناطق مسكوني ايران به ميزان تأثيرگذاري آنها توجه داشتيم. به همين دليل منطقي به نظر نمي‌رسيد كه مثلا يكصد ميليون دلار خرج موشكي كنيم كه خسارات مادي آن به ارتش ايران معادل يك ميليون دلار تخمين زده مي‌شد؛ به خصوص باتوجه به اينكه موشك‌هاي زمين به زميني كه برد يكصد كيلومتر دارند بسيار گران تمام مي‌شوند. بايد توجه داشت كه اينگونه موشك‌هاي يك بار مصرف براي حمل كلاهك‌هاي هسته‌اي ساخته شده اند؛‌ زيرا ارزش حجم انهدامي كلاهك هسته اي، صدها برابر ارزش موشك است. اما استفاده از اين موشكها به ويژه موشك هاي ميان برد براي حمل كلاهك‌هاي جنگي (كلاسيك)، كاري غيرعاقلانه است.
      به عنوان نمونه، قيمت يك موشك مدل «3-Df» از سري موشك‌هاي چيني فروخته شده به ما معادل چهل ميليون دلار بود. اين موشك در اصل براي اين طراحي شده است كه كلاهكي هسته‌اي با قدرت انفجاري 103 مگاتن (103 ميليون تن) مواد منفجره كلاسيك را حمل كند. اين موشك در آغاز جنگ براي حمله به شهر نوسود و تمامي شهرها ايران كه استحكامات بتوني داشتند مورد استفاده قرار گرفت.
      همانگونه كه گفته شد مشكل اينگونه موشكها چگونگي هدايت و تصحيح مسير حركت آنها بود اما بر اساس توافق عراق و دولت آمريكا در زمان رياست جمهوري كارتر و ريگان، قرار شد كه اين كشور به وسيله ماهواره‌هاي فضايي ما را در زمينه هدايت موشكها ياري دهد.
      از لحاظ فني اگر برد موشك بيش از سيصد كيلومتر باشد لازم است در طي حركت آن تا هدف مسير موشك دو يا سه بار تصحيح شود. اگر موشك بيشترين مسير خود را در داخل خاك خودي يا فضاي كشور دوست طي كند با فرمان‌هاي داده شده از ايستگاه‌هاي زميني يا هوايي موجود بر سر راه آن مسير خود را تصحيح مي‌كند؛ اما اگر بخش اعظمي از مسير موشك، در خاك دشمن باشد هدايت آن غيرممكن خواهد بود و تنها ماهواره‌هاي فضايي قادر به تصحيح خواهند بود.
      ما در طول جنگ حداكثر استفاده را از ماهواره‌هاي جاسوسي آمريكا در خليج فارس كرديم و به كمك آنها توانستيم حدود چهارصد موشك به طرف شهرهاي مرزي، مناطق مسكوني شهرهاي مختلف و يگان‌هاي عازم جبهه پرتاب كنيم.

      منبع :خبرگزاري فارس
      خاطرات سرلشكر عراقي«صبار فلاح اللامي»
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.