کامیکازه .. تندبادی از شرق کامیکازه .. تندبادی از شرق

[SHAHRZAD 51]

[align=justify]تقدیم به دلاورمردان و جنگاورانی که بی هراس از هجمه هجوم خصم مردانه و جسور جان خود را فدا کردند
به نام ایران - برای ملت
و تقدیم به اسطوره دلاور هوانیروز ایران – افتخار همیشگی نیروی هوایی سرلشکر شهید عباس دوران
نام و یاد و راه آنان همچنان پاینده باد
............................................................................................................................

كاميكازه (خلبانان ژاپنی) - مردانی که جهان نظیر آنان را به خود فراوان دید .
در جنگ دوم جهانی خلبانان و دریانوردان آمریکایی از هواپیماها و ناوگانهای جنگی و سربازان جنگی ژاپنی هراس چندانی نداشتند و تنها ( کامیکازه ها ) یا خلبانان جانبازی که با هواپیماهای خود به هواپیماها و کشتی های آمریکایی می زدند و ضمن نابود کردن خود حریف را نیز به آتش و مرگ می کشاندند هول و وحشت را به جان آمریکایی ها انداخته بودند.
کامیکازه ها خلبانان جوانی بودند که سوگند می خوردند جان خود را فدای وطن و عظمت باستانی ژاپن کنند . آنان با هواپیماهای کوچک خود به ناوگان آمریکا حمله می کردند و مخصوصاً خود را به دودکش کشتی یا دکل یا برج دیده بانی ناوها می زدند و ناو را به آتش می کشیدند . کامیکازهها می دانستند که مرگ حتمی درانتظار آنهاست اما با غیرت و تهور عجیبی از مرگ استقبال می کردند .
روش حمله کامیکازه ها دسته جمعی بود به این معنا که بیش از بیست هواپیما به یک ناو هواپیمابر حمله می کردند و در حالیکه آتش ضد هوایی آنها را درو می کرد و یکی پس از دیگری در آب سقوط می کردند بالاخره یکی یا دوتا از آنها موفق می شدند خود را به روی عرشه کشتی انداخته و با مواد منفجره خود عرشه را به آتش بکشند . انفجار یک هواپیمای کامیکازه بر روی عرشه یک ناو آمریکایی که گاهی روی آن چند هواپیما آماده پرواز بود و در طبقات زیرین نیز یک اسکادران هواپیما نگهداری می شد فاجعه ای به بار می آورد و زیان های فاحشی را نصیب نیروی دریایی و نیروی هوایی آمریکا می ساخت .
بسیاری از کامیکازه ها بعد از شنیدن خبر شکست و تسلیم ژاپن به دنبال انفجار اتمی هیروشیما و ناکازاکی خودکشی کردند و هواپیماهای خود را به کشتی های آمریکایی زدند و بالاخره با پیام امپراطور ژاپن که جنبه استرحام و خواهش داشت کامیکازه ها هم دست از جنگ کشیدند . کامیکازه ها در حقیقت سامورائی های پرنده ژاپن بودند و هنوز خاطره انان مورد احترام و تجلیل ملت ژاپن و نظامیان آن کشور است . کامیکازه ها قبل از پرواز سرودهای مذهبی و حماسی می خواندند و به طوریکه در عکس می بینید چندبار تعظیم می کردند سپس سوار هواپیمای خود می شدند و به میدان جنگ می رفتند رفتنی که دیگر بازگشتی به همراه نداشت .



منبع :
مجله دانستنیها [/align]

[ALI 5,623]

به نام خدا

دوستان این ویدئو رو از دست ندید.

یک ویدئوی رنگی که در اون حملات انتحاری و کامیکازه بمب افکن های ژاپنی رو علیه ناوگان دریایی ایالات متحده رو به خوبی نشون میده.

حجم فوق العاده سنگین آتش ضد هوایی ناوگان دریایی ایالات متحده نیز در نوع خود بسیار جالب توجه است. برخی بمب افکن های ژاپنی به قدری مورد اصابت آتش ضد هوایی ناوهای آمریکایی قرار می گیرند که پیش از برخورد با ناوها ، تکه تکه می شوند.

حجم ویدئو : 14.5 مگ

[url="http://isherwood.persiangig.com/HITLER/4/ww2%20kamikaze.FLV"][size=6]لینک دانلود[/size][/url]



فقط برای میلیتاری

استفاده از لینک در سایر سایت ها و وبلاگ ها با ذکر منبع بلامانع است.

[mopmop 838]

واقعاً تحت تاثیر قرار گرفتم
به شخصه برای ژاپنی هایی که اینجوری جلوی آمریکا واستادند خیلی بیشتر از ژاپنی هایی امروزی ارزش قائلم. ژاپنی های امروزی صاحب تکنولوژی و ثروت هستند ولی به معنی واقعی کلمه جلو آمریکا ذلیلند
شرمنده تاپیک محرف شد
خیلی قشنگ بود

[Stuka 8,823]

حملات کاميکازه فقط در ابتدا موفق بود. خيلي زود آمريکايي ها راه مقابله رو فرا گرفتند و البته با آمدن گلوله هاي مجهز به فيوز مجاورتي,اکثر کاميکازه ها قبل از رسيدن به ناو ها سرنگون ميشند. اما کلا شجاعتشون مثال زدني شد به گونه اي که ديگه همه اين نوع حملات انتحاري به کاميکازي معروف شده.

[arminheidari 24,182]

اشتباه خلبانان ژاپنی در حملات پراکنده بود به ناو ها بود که قدرت تهاجمی را کاهش می داد
از سوی دیگر خلبانان ژاپنی به خاطر آبرو هرگز برنمی گشتند و گاهی خود را به زمین می زدند یا خودکشی می کردند که باعث شد کسی این نکته را به فرماندهان ژاپنی نگوید

[ALI 5,623]

[quote name='arminheidari' timestamp='1343327639' post='262070']
اشتباه خلبانان ژاپنی در حملات پراکنده بود به ناو ها بود که قدرت تهاجمی را کاهش می داد
از سوی دیگر خلبانان ژاپنی به خاطر آبرو هرگز برنمی گشتند و گاهی خود را به زمین می زدند یا خودکشی می کردند که باعث شد کسی این نکته را به فرماندهان ژاپنی نگوید
[/quote]

به هر حال هر تاکتیکی تا یک مقطع زمانی مشخصی می تواند مفید باشد. وقتی دشمن یک بار یا دو بار دچار حملات دشمن شد ، روش مقابله با آن را نیز یاد می گیرد.

همانطور که دوستمون اشتوکا هم اشاره کرد ، کامیکازه های سال 1944 علیه ناوها آمریکا موفقیت آمیز بود. اما پس از آن آمریکایی ها هم روش مقابله با آن را یاد گرفتند و آن هم حرکت گروهی و تشکیل آرایش دفاعی بود. این روش موفقیت آمیز بود و چنان دیوار آتش سنگینی را علیه بمب افکن های ژاپنی ایجاد می کرد که بمب افکن های ژاپنی پیش از آنکه موفق بشوند خود را به ناوها بکوبند ، تکه تکه می شدند و به داخل دریا سقوط می کردند. یعنی نمی توانستند از دیوار آتش ناوها عبور کنند.

[arminheidari 24,182]

[quote]
[right]به هر حال هر تاکتیکی تا یک مقطع زمانی مشخصی می تواند مفید باشد. وقتی دشمن یک بار یا دو بار دچار حملات دشمن شد ، روش مقابله با آن را نیز یاد می گیرد.[/right]


[right][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif]همانطور که دوستمون اشتوکا هم اشاره کرد ، کامیکازه های سال 1944 علیه ناوها آمریکا موفقیت آمیز بود. اما پس از آن آمریکایی ها هم روش مقابله با آن را یاد گرفتند و آن هم حرکت گروهی و تشکیل آرایش دفاعی بود. این روش موفقیت آمیز بود و چنان دیوار آتش سنگینی را علیه بمب افکن های ژاپنی ایجاد می کرد که بمب افکن های ژاپنی پیش از آنکه موفق بشوند خود را به ناوها بکوبند ، تکه تکه می شدند و به داخل دریا سقوط می کردند. یعنی نمی توانستند از دیوار آتش ناوها عبور کنند. [/font][/color][/right]
[/quote]

بحث من هم مقابله با این دیوار آتش بود
بطوریکه ییک اسکادران می بایست صرف یک ناو هواپیمابر می شد تا یک ناو گروه
وقتی یک اسکادران برای یک ناو می رود احتمال زدن بیشتر است تا زمانی که یک هواپیما برای یک ناو می رود
ولی متاسفانه کسی برنگشت تا این مساله را بگوید و طرح در آخر شکست خورد
چرا که شجاعت و از جان گذشتگی بدون فکر تنها کشتن جان و حماقت است بدون سود به یاران

راستی برای فیلم ممنون بجز یکی دوتا از صحنه ها بقیه جدید بود

[9km 664]

خیلی جلب بود ممنون از این فیلمی که گذاشتید الان با دیدن این فیلم که مال چندین سال پیش بود ادم متوجه میشه که حمله هوایی به یک ناو هواپیما بر چقدر میتونه مشکل باشه

[mostafa_by 5,723]

جناب[url="http://www.military.ir/forums/user/46-arminheidari/"] arminheidari[/url] عزيز؛
اينطورها هم نبوده كه يه هواپيما بخواد به سمت دهها ناو بره.

تا جايي كه من خوندم پروازهاي كاميكازه معمولاً دست جمعي بود و در هر نوبت از هر چند ده تا هواپيما، شايد چندتاشون مي‌تونستن حتي نزديك ناو هم بشن.
اين هم برمي‌گشت به ديواره‌ي آتشي كه ناوها مي‌ساختن و حقيقتاً نفوذ از اون بسيار سخت بود!

[quote]ادم متوجه میشه که حمله هوایی به یک ناو هواپیما بر چقدر میتونه مشکل باشه[/quote]
نه برادر جان! كي گفته سخت و مشكله؟! عين آب خوردنه!
كافيه كه يه قايق تندرو داشته باشي و همچنين ايمان به خدا! تا دهها ناو هواپيمابر و اسكورت‌هاش رو به همين راحتي دود كني بري هوا!
چي فكركردي؟! ژاپني ها هم اين كارو نمي‌تونستن بكنن، چون اولاً از هوا مي‌اومدن و در ثاني، توكل بر خدا و قدرت ايمان رو نداشتن!

آخه تو جنگ، عامل ديگه‌اي تعيين كننده نيست! مي‌گي نه؟! پس جنگ 33 روزه رو ببين!!!!
چي؟ جنگ 33 روزه كه درگيري قايق با ناو هواپيمابر نداشت؟!! خوب نداشته باشه! ايمان به خدا كه داشت!
تازه مگه نمي‌دوني! 200 تا تانك مركاوا 4!! با سنگ و چوب و دست خالي!!! تو اون جنگ تركوندن!
اسرائيل هم خط توليد مركاوا رو بالكل متوقف كرده و بجاش ان يحتمل مي‌خواد رانا بزنه.

==========================================

ممنون علي جان بابت كليپت.
بسيار ديدني بود؛ مثل هميشه.

[SAEID 2,829]

تشکر برادر علی.

ژاپنی ها از روش کامیکازه فقط در سطح تاکتیکی استفاده کردن و هرگز فراتر از اون نرفت و حتی برای حمله به ناوگروه های هواپیمابر شاید کمتر از تعداد هواپیماهای موجود در ناوگروه رو به کار میبردن.

که این باعث شد آمریکاییها بتونن با تاکتیک دیوار آتش این روش رو کم اثر کنند اما اگر ژاپنیها این رو در سطح استراتژی بکار میبردن یعنی از روی ناچاری این کار رو نمیکردن و با برنامه حساب شده و در هوا و دریا با هواپیما و قایق همزمان و با تاکتیکهای مانوری مناسب خود رو به ناوهای آمریکایی میرسوندن این باعث میشد هیچ ناو آمریکایی سالم باقی نمونه ولی حتی اینها از عملیات ایذایی ... هم استفاده نکردن.

حتی تا جایی کارشون از روی اجبار و شرایط موجود بود که به هواپیما فقط سوخت برای رفتن میزدن و علت برنگشتن کسی هم همین موضوع هست چون سوخت برای برگشت نداشتن.

در کل این روش شکست خورد اما اگر بصورت استراتژی جنگی ژاپن بکار میرفت شرایط به گونه دیگری رقم میخورد. هر کشوری در کنار استراتژی تهاجمی باید یک استراتژی تدافعی هم داشته باشد که ژاپن فاقد دومی بود و این باعث شد با شکستن خطوط دریایی این کشور در اقیانوس آرام و پیشروی آمریکاییها به سمت اوکیناوا ژاپنی ها عجولانه کارهایی انجام بدن بدون هماهنگی و برنامه ریزی کافی.

حتی از بسیاری تسلیحات خودشون فرصت نکردن استفاده کنن مانند زیردریایی های هواپیمابر یا اژدر کایتن که اگر اینها رو در یک طرح کامل بکار میبردن بطوریکه قایق های اژدر افکن و انتحاری با هواپیماهای کامیکازه و اژدرهای کایتن ... همراه میشد میتونست ضربات مهلکی بر ناوگان آمریکایی وارد کند.

ولی نتیجه عدم برنامه ریزی جامع و دقیق همین میشود که مثلا نبردناو یاماتو رو به خودکشی بفرستن.

چرا ژاپنی ها از روش کامیکازه زمانی که توان عملیات کلاسیک داشتن ولی میدیدن که در سراشیبی سقوط قرار گرفتن استفاده نکردن سوالی هست که پاسخ اون رو باید در کوته فکری فرماندهان ژاپنی دید.

به نظر من ژانپی ها ترجیح دادن سال آخر جنگ رو بیشتر قهرمان بازی کنند تا جنگ حساب شده و مثال این مدعی هم فرستادن ناو یاماتو به یک عملیات بی حاصل بود.

در پاسخ به برادر مصطفی هم باید عرض کنم که نه برادر جان قرار نیست با یک قایق تندروی کلاس عاشورا بریم به نبرد ناو هواپیمابر!

[ops 2,257]

علی جان ممنون.
تبدیل فیلم به یک فیلم رنگی هم جالب بود.
در کل من همچنان معتقدم که اگر حملات کامیکازه در شب انجام میشد تلفات کمتری برای نیروی خودی و اثر گزاری بیشتری بر دشمن می داشت.
یک رزمناو در محیطه همواری مثل سطح دریا خیلی نمایان تر از یک هواپیمای کوچیکه!!!!

[arminheidari 24,182]

[quote][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right]جناب[/right][/font][/color][url="http://www.military.ir/forums/user/46-arminheidari/"] arminheidari[/url][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right] عزيز؛[/right][/font][/color]
[color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right]اينطورها هم نبوده كه يه هواپيما بخواد به سمت دهها ناو بره.[/right][/font][/color]

[color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right]تا جايي كه من خوندم پروازهاي كاميكازه معمولاً دست جمعي بود و در هر نوبت از هر چند ده تا هواپيما، شايد چندتاشون مي‌تونستن حتي نزديك ناو هم بشن.[/right][/font][/color]
[color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right]اين هم برمي‌گشت به ديواره‌ي آتشي كه ناوها مي‌ساختن و حقيقتاً نفوذ از اون بسيار سخت بود![/right][/font][/color][/quote]

فکر کنم یکم بد بیان کردم
منظور حمله یک یا سه هواپیما به یک ناو
در حالی که می بایست یک اسکادران در دیواره سوراخ ایجاد می کرد و اول سراغ یک ناو می رفتند و تا ناو را نزدند سراغ بقیه نروند بویژه ناو های گوشه

[ops 2,257]

[quote]
[right]فکر کنم یکم بد بیان کردم[/right]

[right][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif]منظور حمله یک یا سه هواپیما به یک ناو [/font][/color][/right]

[right][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif]در حالی که می بایست یک اسکادران در دیواره سوراخ ایجاد می کرد و اول سراغ یک ناو می رفتند و تا ناو را نزدند سراغ بقیه نروند بویژه ناو های گوشه [/font][/color][/right]
[/quote]

پس قانون زخمی کن و نکش چی میشه.(قانون استفاده کلاش بجای ژ3 یادتونه؟؟)
در صورت زخمی کردن هر ناو اون عملا خرجی سنگین به حساب می اومد و برای این کار تعداد کمتری هواپیما نسبت به غرق کامل یک ناو لازم بود.

[arminheidari 24,182]

[quote][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right]پس قانون زخمی کن و نکش چی میشه.(قانون استفاده کلاش بجای ژ3 یادتونه؟؟)[/right][/font][/color]
[color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right]در صورت زخمی کردن هر ناو اون عملا خرجی سنگین به حساب می اومد و برای این کار تعداد کمتری هواپیما نسبت به غرق کامل یک ناو لازم بود. [/right][/font][/color][/quote]

ناو هواپیمابر که می بایست غرق شود
اما درست می گویید ناوهای دیگر تنها باید خاموش می شدند و زخمی عمیق

[pckho0r 3,021]

قبلآ فکر می کردم این شهادت طلبان ژاپنی! چه بلایی سر ناوهای امریکایی اوردند ولی مثله اینکه اینطورام نبوده! تو همین فیلم که نصف هواپیماها افتادن تو اب!!!
به نظرم جالب میشد اگه برای حمله به ناوهای امریکایی از روش بهتری برای خودکشی استفاده می کردند میومدن زیردریایی مرطوب بمب گذاری شده میساختن و البته سرنشین دار بعد میبستن زیر هواپیما و اونو تا فاصله نزدیکی از ناو حمل می کردند (البته خارج از برد توپ ها!) وبا کاهش سرعت به سطح اب نزدیک میشدند و زیردریایی رو رها می کردند ، بعد از طی مسافتی و سر خوردن روی اب تا عمق چند متری پایین می رفتند و خودشون رو می کوبوندن به بدنه ناوها، البته بازم شهید می شدند!!!! ولی خوب یقینآ حروم کردن یه شناور فسقلی زیرابی خیلی ارزون تر تموم میشه تا یه جنگنده و صدالبته اموزش خلبانی هم لازم نداره! جنگنده هم سالم و سلامت به پایگاه برمی گشت. مقابله با این روش هم اگه غیر ممکن نباشه بسیار سخته خصوصآ وقتی به صورت انبوه به کار گرفته بشه.