بررسی صنعت دفاعی ایران تاپیک جامع بررسی صنعت دفاعی ایران ، تحریم ها - راه کارها

[arminheidari 24,184]

10 minutes قبل , majid363 گفت:

 بجز بحث هزینه بحث کاربرد هم هست 

ببینید ما بیاییم الان موشک اسپارو را در داخل تولید کنید با تجهیزات صد در صد بومی ایا باعث تقویت نیروی هوایی میشه ؟؟ 

 

 

این نکته اول داستان هست 

یعنی میزان نیاز و شامل بحث های تاکتیک و استراتژی می شود 

برای مثال کشوری مثل ما بدلیل تحریم ها در خصوص سلاح های استراتژیک مثل تانک و هواپیما مجبوره کل سیستم و زیرسیستم ها رو تولید کنه 

ولی این هزینه زا هست، راهکار چیست؟

1- استفاده از محصولات با کاربرد تجاری،

این روش در 50 درصد موارد جواب می دهند ولی در 50 درصد جوابگو نیست 

2- خرید محدود بعضی محصولات بصورت قاچاق 

این روش در تولیدات محدود و سری کاربرد دارد، برای مثال خرید 20 موتور  برای هلیکوترها 

3- یکسان سازی و هماهنگ سازی در تولید محصولات 

افزایش تولید یعنی کاهش هزینه، اگر بتوان یک گونه از تجهیز رو در همه محصولات استفاده کرد، میزان استفاده ان بالا می رود و تولید بهینه می شود

برای مثال استفاده از یک نوع موتور جت برای جنگنده ها و تک موتوره و دو موتوره کردن جنگنده 

4- تجاری سازی محصول با کمی تغییر مفهوم کاربری 

برای مثال یک تجهیز رو بتوان در صنایع دیگر استفاده کرد برای مثال تبدیل موتور جت به توربین گازی و تولید پراکنده برق در کشور یا استفاده در کشتی ها 

 

 

در خصوص انتخاب اولویت سیستم رژیم اشغالگر قدس رو مبنا میذارم

صنایع دفاعی این رژیم بر چند نکته تمرکز دارد

1- عدم وابستگی

اگر تحریم شدم خودم با تولید محدود بتوانم بسازم و تحریم رو بشکنم

و یا منابع دیگر داشته باشم

2- داشتن دانش فناوری کل محصول 

شناخت کامل محصول و امکان تغییر یا رفع عیب یا ارتقا 

3- تمرکز بر زیرسیستم های کلیدی مثل سیستم کنترل و برنامه نویسی 

و استفاده از ظرفیت دیگر کشور ها برای تولید صنعتی 

 

[Yavantgarde 312]

برای تقویت بخش خصوصی حتما لازم نیست صنایع موجود رو در یک بازه زمانی محدود به بخش خصوصی نیست. (که در کشور ایران خیلی ممکن نیست و اغلب‌ به افرادی وابسته واگذار میشه که در نهایت منجر به نابودی شرکت خواهد شد. تجربه امثال کاچیران و هپکو و‌ ارج و آزمایش و صنام و... برای ما موجوده. و البته داستان مضحک ایران‌خودرو و سایپا)

میشه کنسرسیوم هایی از شرکت های دانش بنیان که در حوزه های مشترک فعالیت میکنن ایجاد و با حمایت و سفارش دادن بهشون هم تجربه و هم دانش رو درون تقویت کرد.‌

شرکت‌های خصوصی میتونن ارتباطات بین‌المللی برقرار کرده و بخشی از اثرات تحریم رو خنثی کنن.

پس ما وقتی از خصوصی سازی صحبت میکنیم نباید لزوما واگذاری شرکت های موجود باشه بلکه باید تقویت واقعی بخش خصوصی باشه !!! 

 

بجای امثال جهادهای خودکفایی بهتره اگر دانشی در این جهادها وجود داره در قالب شرکتهای جدید و خصوصی به ارائه محصولات کاربردی شیفت بشه. 

اینطوری در هزینه ها هم قطعا صرفه‌جویی خواهد شد و میلیاردها دلار سرمایه در طرح های بی فایده هدر نمیره.

برای پیشرفت و توسعه متوازن چاره‌ای جز تغییر در رویکرد مدیریتی نیست .

[arminheidari 24,184]

19 minutes قبل , Yavantgarde گفت:

برای تقویت بخش خصوصی حتما لازم نیست صنایع موجود رو در یک بازه زمانی محدود به بخش خصوصی نیست. (که در کشور ایران خیلی ممکن نیست و اغلب‌ به افرادی وابسته واگذار میشه که در نهایت منجر به نابودی شرکت خواهد شد. تجربه امثال کاچیران و هپکو و‌ ارج و آزمایش و صنام و... برای ما موجوده. و البته داستان مضحک ایران‌خودرو و سایپا)

میشه کنسرسیوم هایی از شرکت های دانش بنیان که در حوزه های مشترک فعالیت میکنن ایجاد و با حمایت و سفارش دادن بهشون هم تجربه و هم دانش رو درون تقویت کرد.‌

شرکت‌های خصوصی میتونن ارتباطات بین‌المللی برقرار کرده و بخشی از اثرات تحریم رو خنثی کنن.

پس ما وقتی از خصوصی سازی صحبت میکنیم نباید لزوما واگذاری شرکت های موجود باشه بلکه باید تقویت واقعی بخش خصوصی باشه !!! 

 

بجای امثال جهادهای خودکفایی بهتره اگر دانشی در این جهادها وجود داره در قالب شرکتهای جدید و خصوصی به ارائه محصولات کاربردی شیفت بشه. 

اینطوری در هزینه ها هم قطعا صرفه‌جویی خواهد شد و میلیاردها دلار سرمایه در طرح های بی فایده هدر نمیره.

برای پیشرفت و توسعه متوازن چاره‌ای جز تغییر در رویکرد مدیریتی نیست .

 

مطلق نگاه نکنید 

دو توان خصوصی و دولتی هست 

این دو باید بتونن کنار هم کار کنن

توان دولتی در انجام امورات سنگین و دیربازده کاربرد دارد 

و توان خصوصی در کارهای منعطف و کوچک 

 

بخش های جهادی مثل جهادسازندگی، خودکفایی و کشاورزی هم به عنوان بخش های مفید تاثیرگذار هستن

ولی بکار گیری این بخش ها کنار هم مهم هست بطوری که همدیگر رو نزنن

 

---------------

ما در بخش دولتی نیاز به چابکی داریم ولی این چابکی نباید به قیمت اخراج نیرو مازاد باشد

بلکه باید نیروی مازاد باید به بخش های کم فروغ تزریق بشه تا سازندگی در اونجا بالا بره

 

در حقیقت توان دولتی شبیه گاو پر زور ولی کم فکر هست 

و بخش خصوصی شبیه پرنده چابک و کوچک هست 

 

البته شرکت های خصوصی می تونن بزرگ بشن مثل صنایع میتسوبیشی، مثل صنایع دوو (البته اینا اول دولتی بودن)

ولی راه و مسیر دارد

ویرایش شده در اسفند 98 توسط arminheidari

[Yavantgarde 312]

3 minutes قبل , arminheidari گفت:

 

مطلق نگاه نکنید 

دو توان خصوصی و دولتی هست 

این دو باید بتونن کنار هم کار کنن

توان دولتی در انجام امورات سنگین و دیربازده کاربرد دارد 

و توان خصوصی در کارهای منعطف و کوچک 

 

بخش های جهادی مثل جهادسازندگی، خودکفایی و کشاورزی هم به عنوان بخش های مفید تاثیرگذار هستن

ولی بکار گیری این بخش ها کنار هم مهم هست بطوری که همدیگر رو نزنن

 

اقتصاد مطلقا خصوصی وجود نداره.

در همین آمریکا دولت آمریکا سالانه بیش از ۴ میلیون قرارداد با شرکت های داخلی منعقد می‌کنه اما این بمعنی محدود کردن شرکت ها در چارچوب بروکراسی دولتی نیست.‌

 

شرکت های دولتی در امورات جزئی هرگز موفق نخواهند بود و اگر توجه کنیم این جزئیات هست که کلیات رو میسازن ! 

دولت فراتر از یه سرمایه گذار موفق بسختی میتونه فعالیت کنه.

ضمن اینکه عرض کردم لزوما نیازی نیست شرکتهای موجود رو واگذار کرد بلکه باید شرکت های کوچک و دانش محور رو در قالب شرکتهای بزرگ ایجاد و حمایت کرد. 

میشه روی اونها برای سفارش زیرسامانه ها حساب کرد. 

منتها مشکلات اصلی در کشور ما یک نوع بی اعتمادی مطلق به توان داخلی و عدم تلاش برای بستر سازی اقتصاد تولیدیه ! 

ما نهایت چشم اندازمون فروش منابع خام و استفاده از درآمدش برای رتق و فتق اموره

 

 

 

در مورد جهاد های خودکفایی .. این ایده برای روزگاری که تأمین آر پی جی مشکل بود بله کاربرد داشت اما امروزه شده حفره ای برای بلعیدن بودجه و عدم ارائه دستاوردهای کاربردی.

عرض شد که میشه دانش و تخصص های موجود در این جهادها رو به شرکت های خصوصی کوچک منتقل و اونا رو از حالت دستوری خارج کرد تا ظرفیت های اونا بروز پیدا کنه

 

ما نیاز داریم به شرکت های طراح و سازنده در تمام زمینه ها.

 

اصولاً پایه ایجاد شرکتهای بزرگ فناوری محور امروزی همین گروه ها و تیم های دانش بنیان بودن که توسط دولت‌ها حمایت شده و تبدیل به غول تکنولوژی شدن.

این یه معادله ساده هست که با وجود ساختار موجود پیشرفت ها صرفا نقطه‌ای و محدود خواهد بود ( که اینم اگر باشه امکان خرید‌ از خارج بیخیال میشن) 

[arminheidari 24,184]

13 minutes قبل , Yavantgarde گفت:

 

 

در مورد جهاد های خودکفایی .. این ایده برای روزگاری که تأمین آر پی جی مشکل بود بله کاربرد داشت اما امروزه شده حفره ای برای بلعیدن بودجه و عدم ارائه دستاوردهای کاربردی.

عرض شد که میشه دانش و تخصص های موجود در این جهادها رو به شرکت های خصوصی کوچک منتقل و اونا رو از حالت دستوری خارج کرد تا ظرفیت های اونا بروز پیدا کنه

 

ما نیاز داریم به شرکت های طراح و سازنده در تمام زمینه ها.

 

اصولاً پایه ایجاد شرکتهای بزرگ فناوری محور امروزی همین گروه ها و تیم های دانش بنیان بودن که توسط دولت‌ها حمایت شده و تبدیل به غول تکنولوژی شدن.

این یه معادله ساده هست که با وجود ساختار موجود پیشرفت ها صرفا نقطه‌ای و محدود خواهد بود ( که اینم اگر باشه امکان خرید‌ از خارج بیخیال میشن) 

 

در شرکت های دولتی مازاد نیرو وجود دارد، این نیرو امکان اخراج ندارد

نه از سر فشار نماینده ها و رانت و سفارش ها بلکه از سر عوارض اجتماعی 

در نتیجه این نیرو باید بکار گرفته شود و چه بهتر که برای سازندگی و یا صنایع سنگینی دیگری باشد که در کشور نیست 

(بحث چابک سازی و بهینه سازی نیروهای شرکتهای دولتی )

 

جهاد خودکفایی جایی وارد می شد که شرکت های خصوصی وارد نمی شد، 

در مسائل عمومی شما به راحتی می توانید موسساتی رو برای تحقیق و توسعه بر پایه دانش بنیان ساماندهی کنید که جواب می گیرد 

ولی ایا موسسات ما انقدر قوی شده است که بگویید جها خودکفایی حذف شود ؟

نکته دوم سرریز نیروهای دولتی به راحتی می توان در این جهاد ها استفاده مثبت بشه 

نکته سوم دیروز آرپی جی بود و امروز ساخت هواپیما هست 

ما باید از تمام توان استفاده کنیم بصورت بهینه 

حق نداریم ضایعات داشته باشیم بلکه باید سیستم رو بهینه کنیم و مازاد رو در جای دیگر بکار بگیریم 

مسلما این میان لیست اولویت ها و نیازهای اساسی مبنای استراتژی هست 

 

رسیدن به شرکت بزرگ فناوری یک شبه رخ نمی دهد 

شرکت های دولتی هم بدلیل سنگین و کند بودن اجازه کار نمی دهد 

در نتیجه یک پروسه و فرآیند تغییر برای رسیدن از این فضای کند و سنگین به چابکی باید گام به گام و با در نظرگرفتن عوارض اجتماعی آن باشد 

و اگر مثال های خصوصی سازی ایران رو خواهید دید که هم شرکت های خصوصی رو برشکست میکنه و هم شرکت هایی مثل هپکو رو زمین میزنه

 

[MR9 109,894]

3 hours قبل , majid363 گفت:

((نقاشی هست ))واقعا به درد ما میخوره شما فرض کنید ما این هواپیما را بتونیم بومی کنیم  رادار ارایه فازی و  غلاف جنگ الکترونیک و

 

نقاشی نیست ، اگر به کانوپی ( اسمانه ) ان دقت بفرمایید ، مدل مقیاس 1:72 این نمونه هست و کار درجه 2 هم ارائه شده .

[sasasasa 3,082]

تمام دنیا و حتی اروپا منتظر این هستند ببینند نتیجه انتخابات امریکا چه خواهد شد. فعلا نتایج حاکی از افت شدید محبوبیت ترامپ است. کرونا ضربه بدی به او زد. عملکرد ضعیف او باعث شده تعداد مبتلایان نزدیک به چهارصد هزار نفر برسد. همچنین رکود اقتصادی دستاوردهای ترامپ را از بین برد.  به نظر من تا انتخابات امریکا تحول خاصی در برجام اتفاق نخواهد افتاد. نتایج نظرسنجی ها حاکی از شکست او است. به نظر می رسد به صورت اشفته تلاش می کند بازی را عوض کند. اقدامات او در عراق این اشفتگی را نشان میدهد. 

اتمام تحریم تسلیحاتی ما نزدیک انتخابات است. بعید است اقدامی شود که عکس العمل شدید ایران مثلا خروج از ان پی تی را ان هم نزدیک انتخابات به همراه داشته باشد. حتی شاید اقدامات او در عراق که تهاجمی تلقی شده بود اقداماتی تدافعی بوده اند تا دم انتخابات با حملات عراقی ها به نیروهایش و بحران افرینی مواجه نشود.منطقا سعی می کند اوضاع را ارام نگه دارد. اروپا هم با او همراهی می کند. تماس اخیر مکرون با روحانی نیز در همین راستا بوده. صحبت ها و نظرات پمپو را جدا از ترامپ تحلیل کنید. او به دنبال سیاست های کلی جمهوری خواهان تندرو علیه ایران است ولی خود ترامپ به دنبال انتخاب مجدد است. و این برایش اهمیت درجه 1 را دارد

با این اوصاف اگر چین و روسیه فرو.شنده باشند ممکن است بتوان در این فاصله قراردادهایی با انها امضا کرد.

ویرایش شده در فروردین 99 توسط sasasasa

[MR9 109,894]

بسم ا...

 

ارائه پیش نویس قطعنامه تمدید تحریم‌های تسلیحاتی ایران از سوی آمریکا در شورای امنیت

 

1399/2/10

 

 

منابع آگاهی که نخواستند نامشان فاش شود در این باره گفتند: دولت ترامپ پیش نویس قطعنامه مدنظر خود برای تمدید تحریم‌های شورای امنیت علیه ایران را در میان برخی اعضای این شورا توزیع کرده است. آمریکا می‌کوشد، پیش از پایان زمان تحریم‌های تسلیحاتی شورای امنیت در پاییز سال جاری (ماه اکتبر)، قطعنامه خود را در این شورا به تصویب برساند.

[ldmdff 6,272]

هم اکنون, MR9 گفت:

بسم ا...

 

ارائه پیش نویس قطعنامه تمدید تحریم‌های تسلیحاتی ایران از سوی آمریکا در شورای امنیت

حالا ببینیم این دوستان روس و چینی ما که این همه از خودمون و منافعمون براشون مایع گزاشتیم برامون بلیط خرج میکنن یا نه ؟

[MR9 109,894]

هم اکنون, ldmdff گفت:

حالا ببینیم این دوستان روس و چینی ما که این همه از خودمون و منافعمون براشون مایع گزاشتیم برامون بلیط خرج میکنن یا نه ؟

بسم ا...

 

قبلا" تحلیل هایی  ارائه شده ( شاید بالغ بر 20-25 پست )   که موارد ذیل بخشی از انها بعنوان یک گمانه زنی  است ،باید منتظر بود و مشاهده کرد

 

 

بر 11 اسفند 1398 در 21:04 , MR9 گفت:

همین مساله هم بارها و بارها در همین تاپیک و تاپیکهای مشابه بحث شده ، مساله اصلی ما در حال حاضر نه روسها هستند و نه چینی ها ، اولین قدمی که باید برداشته شود از سمت فرماندهان مسئول در ستاد کل نیروهای مسلح هست

 

========

 

بر 9 بهمن 1398 در 09:35 , MR9 گفت:

 ما دقیقا بعد از پذیرش قطعنامه 598 تا قبل از قضیه هسته ای ( 82) فرصت داشتیم که بستر را فراهم کنیم ، حتی روسها هم علیرغم  امضاء قرار داد  گور-چرنومردین ، باز هم  تمایل داشتند به همکاری ( که نتایجش را امروز می بینیم ) ولی فرصت سوزی که ما به ان دچار شدیم  ( چه در قرارداد میگ-29 ، چه در قرارداد سوخو-24 ، چه در قراردادهای دیگر ) اصولا غیر قابل چشم پوشی هست .

 

===========

 

بر 5 آذر 1398 در 16:42 , MR9 گفت:

دوستان ما سعی دارند این باور را به مخاطب بقبولانند که روسها یا اصولا هر کشور فروشنده سلاح  ( حتی ما بعنوان کشوری که حدود10-15  سال قبل مدعی فروش سلاح به 20 کشور دنیا بودیم ) ، بدون چهارچوب خاص اقدام به فروش سخت افزارهای نظامی می کنند  در حالی که فروش سلاح چه بصورت سفید ( بین کشورها و در قالب قراردادهای رسمی ) و چه بصورت خاکستری و سیاه ( در قالب خرید از کشور ثانی یا ثالث و یا حتی از شبکه قاچاق سلاح )  تابع قواعد و مقررات خاصی هست که بخشی ازآن مربوط هست به سیاست خارجی ، بخشی به ظرفیتهای ملی ، توان تولید فناوری و ..... در نتیجه هم ما و هم روسها مجبوریم در ان چهارچوب عمل کنیم .

 

اگر فرض به مثال روسها در تحویل اس-300 ، قطعات یدکی و ..... اهمال کردند ، شما نباید نقص و اِشکال را فقط در طرف روسی بررسی کنید ، این طرف ماجرا ( یعنی ما ) بعنوان سمت دیگر ماجرا ، قطعا" در حرکت این روند موثر بودیم ، هستیم و خواهیم بود ..

بعنوان مثال ، شما تا الان دیدید که فرض بر وجود مخازن فکر در حوزه امنیت و دفاع در کشور ( که تا الان رصد نشده )  مواردی مثل راهبرد امنیت ملی  ( NSS ) ، راهبرد نظامی ملی  ( NMS)  ، وزارت دفاع  و اسناد پایین دستی ان مثل راهنمای برنامه ریزی دفاعی ( DPG ) ، راهنمای برنامه ریزی راهبردی ( SPG) و در نهایت راهنمای برنامه ریزی تحول ( TPG) مورد بررسی قرار بگیرد ، نقد شود ( فرض اگر به شما اجازه نقد به منظور اصلاح امور را بدهند ) و یا حتی بررسی شود .

 

""""

پی نوشت :

در مجموع اینها عرض شد تا ان بک گراند ذهنی جناحی ایکس و ایگرگ که  در تحلیل وضعیت بعنوان الگو در اذهان وجود دارد ، یک مقداری تغییر کند ، ما باید بسمتی حرکت کنیم که اولویت منافع ملی ج. ا باشد و نه منافع دولت وقت بعنوان مجری سیاست های مرتبط با امنیت ملی ....

 

 

============

 

بر 5 آذر 1398 در 10:13 , MR9 گفت:

 در خصوص قرارداد با روسها هم در تاپیکهای مختلف عرض شد .. قراردادهای تسلیحاتی نقش خریدار بسیار مهم هست . روسها براساس منافع خودشون سلاح می فروشند ( البته با گشاده نظر بیشتری نسبت به دوره شوروی )  اما مثل همه کشورها از جمله خود ما اصل اول انها تامین حداکثری منافع خودشون هست طبیعتا هر اندازه  خریدار با هوشمندی بیشتری عمل کند به همان اندازه می تواند بهره بیشتری ببرد ( همپوشان کردن منافع دو طرف در قرارداد) 

 با توجه به این مورد ، ساده لوحی هست اگر تصور کنیم روسها بدون توجه به منافع خودشون به ما سلاح بفروشند و در عین حال ساده انگاری هست که ما بدون توجه به  سابقه گذشته قصد داشته باشیم  امنیت خودمون را فدای خرید چند میلیارد دلار اسلحه از روسها یا حتی چینی ها کنیم ...

 

================

 

بر 6 مهر 1398 در 12:02 , MR9 گفت:

 

البته باید با احتیاط این مساله را تحلیل کرد ، روسها سابقه ذهنی خوبی در فروش سلاح به ما به جا نگذاشتند ( چه بعد از پایان جنگ و چه در قضیه فروش اس-300 ، اورهال زیردریایی کلاس کیلو و .... )  ولی اگر ما هوشمندانه عمل کنیم ، میشود امتیازات خوبی از آنها گرفت

 

البته به نظرم این خبر یک مقداری برای پاک کردن رد پای تحویل تجهیزات به ما منتشر شده ، تصاویری که چند وقت پیش منتشر شد شاید تنها گوشه ای از سخت افزارهای تحویلی به ما بوده باشد . حتی انتشار خبر رزمایش مشترک ایران - چین و روسیه در دریای عمان هم مقدمه چینی برای تحویل سخت افزارهایی هست شاید بعدها رسانه ای بشود ( البته این فقط یک گمانه زنی هست و نه بیشتر )

 

چندروز پیش هم به نقل از جناب صفوی ، جمله ای منتشر شد مبنی بر اینکه وضعیت فعلی  تنها 2 سال دیگر دوام دارد (بدلیل وصل شدن سیستم پولی ایران- روسیه و چین ) . حالا شاید علت اصرار غیر متعارف اروپایی ها برای دیدار رییس جمهور با ترامپ را بیشتر بشود تحلیل کرد . اینها احتمالا رصد کردند که این 3 کشور عزم جدی برای متصل شدن به هم را دارند (  در چهارچوب پیمان شانگهای )  به همین دلیل سعی کردند و میکنند که در این روند اخلال ایجاد کنند.

 

با این حال هنوز معتقدم که چهارچوب در خواست های تسلیحاتی ما باید روی فناوری  وبعد توسعه توان رزمی نیروی هوایی باشد ..

 

[Ghalam 3,284]

هم اکنون, MR9 گفت:

بسم ا...

 

ارائه پیش نویس قطعنامه تمدید تحریم‌های تسلیحاتی ایران از سوی آمریکا در شورای امنیت

 

1399/2/10

 

منابع آگاهی که نخواستند نامشان فاش شود در این باره گفتند: دولت ترامپ پیش نویس قطعنامه مدنظر خود برای تمدید تحریم‌های شورای امنیت علیه ایران را در میان برخی اعضای این شورا توزیع کرده است. آمریکا می‌کوشد، پیش از پایان زمان تحریم‌های تسلیحاتی شورای امنیت در پاییز سال جاری (ماه اکتبر)، قطعنامه خود را در این شورا به تصویب برساند.

 

دل بستن به روس ها و چینی ها امید واهی است .

البته می شه امید داشت که با تمدید تحریم تسلیحاتی دیگه خیال مدیران نظامی ما راحت بشه ( از عدم امکان خرید سلاح )  و بودجه رو به صورت مستقیم و در حجم درست در پروژه هایی مثل ساخت موتور توربوفن و توربو پراپ و .... ساخت جنگنده و ادوات زرهی ، تزریق کنند و باز وقت تلف نکنند و به امید روس ها و چینی ها ، ننشینند .

 

ویرایش شده در اردیبهشت 99 توسط Ghalam

[majid363 3,565]

هم اکنون, Ghalam گفت:

 

دل بستن به روس ها و چینی ها امید واهی است .

البته می شه امید داشت که با تمدید تحریم تسلیحاتی دیگه خیال مدیران نظامی ما راحت بشه ( از عدم امکان خرید سلاح )  و بودجه رو به صورت مستقیم و در حجم درست در پروژه هایی مثل ساخت موتور توربوفن و توربو پراپ و .... ساخت جنگنده و ادوات زرهی ، تزریق کنند و باز وقت تلف نکنند و به امید روس ها و چینی ها ، ننشینند .

 

 

خرید جنگنده آمریکایی محتمل تر از خرید جنگنده روسی و چینی هست

چین بعد از جریان کرونا بعید هست وتو کنه 

روسیه هم با این قیمت نفت و بی پولی فقط کافی امریکا بزاره با الجزایر یا اندونزی یک قرارداد ببنده بی خیال ایران میشه

هنوز هم اگر کشورهایی بتونن رو سیاست آمریکا تاثیر بزارن انگلستان و فرانسه هستند

ایران بره با فرانسه وارد مذاکره بشه امید بیشتری برا خرید جنگنده خواهد داشت

البته تسلیحات فرانسوی هم بسیار گرون هستند

[ldmdff 6,272]

ولی ته دلم نمیدونم چرا دوست دارم که روسیه و چین اینبار هم پشت ایرانو خالی کنند شاید امید دارم  که مسئولین بفهمن دروازه  موفقیت در سیاست خارجی توجه به مسائل داخلی و ابزار نگاه نکردن مردم هست و درک کنند که این مردم و دولت هستند که باید در کنار هم به پیش برن 

[MR9 109,894]

هم اکنون, ldmdff گفت:

ولی ته دلم نمیدونم چرا دوست دارم که روسیه و چین اینبار هم پشت ایرانو خالی کنند شاید امید دارم  که مسئولین بفهمن دروازه  موفقیت در سیاست خارجی توجه به مسائل داخلی و ابزار نگاه نکردن مردم هست و درک کنند که این مردم و دولت هستند که باید در کنار هم به پیش برن 

 

ایجاد ارتباط صرفا" محدود به خرید فلان سخت افزار و .... نیست ، افق دید را یک مقداری گسترده تر کنیم ، کاری که دیگران کردند و موفق شدند را مثل روز روشن می بینیم

 

سازمانی که ارتباط درست دفاعی را با دیگران برقرار نکند ، ته خط اش میشود این تحلیل

 

بر 16 دی 1393 در 20:47 , ldmdff گفت:

جدی از ته دل آه کشیدم که چرا نمیاد چرا به مرحله تولید انبوه نمیرسه تا کی باید تو رزمایش یه صحنه شلیکشو نشون بدن بهمون تا کی اون استتار باید روش باشه تا کی برای رونمایی تجهیزاتی مانند ذوالفقارو قاهرو باورو صبر بکنیم

 

[ldmdff 6,272]

هم اکنون, MR9 گفت:

 

ایجاد ارتباط صرفا" محدود به خرید فلان سخت افزار و .... نیست ، افق دید را یک مقداری گسترده تر کنیم ، کاری که دیگران کردند و موفق شدند را مثل روز روشن می بینیم

سازمانی که ارتباط درست دفاعی را با دیگران برقرار نکند ، ته خط اش میشود این تحلیل

ایجاد ارتباط دفاعی سیاسی باید در یک محیط سالم و سودمند برای هر دو طرف باشه نه اینکه به خاطر حق وتو انواع کولی ها رو بهشون بدیم و اینکه یک خرید نظامی وقتی میتونه مفید باشه که بتونی از طیف گسترده ای از انتخابات بهرمند باشی نه اینکه یه چین باشه یه روسیه خلاص اونم با شرایط تحویلشون که همه میدونیم چیه این یعنی سیاست خارجی مشکل دار که توانایی برقراری ارتباط اقتصادی مفید با کشورهای خارجی رو نداره فقط میتونه یک حداقل رو اونم بخور نمیر و با تحمیل خواسته طرف خارجی تامین کنه حتی توان پاسخ گویی به صحبت های سفیر چین را نداشته باشه که دفاع از غرور ملی حساب میشه . 

ما در سیاست خارجی مشکل داریم خیلی هم مشکل داریم باید قبول کنیم و این مشکلات وقتی شدیدتر شده که دولتهای خارجی نارضایتی و فاصله گرفتن مردم از دولت و بدنه حکومتی رو دیدن و همیشه بعد از اتفاقاتی مانند شلوغی گرانی بنزین اوضاع روابط خارجی وخیم تر شده درنتیجه اگر خواهان احترام و روابط خارجی سالم و بدور از حالت ارباب رعیتی هسیم باید اول برای مردم خودمون درون کشور مقام و شائن و شخصیت قائل باشیم تا بقیه هم مجبور باشن به ما به همون شکل احترام بزارن . 

پینوشت : اینکه زیر حرف زور آمیکا نریم خوبه ولی این فتار رو باید در برابر همه دولتهای خارجی انجام دهیم .

ویرایش شده در اردیبهشت 99 توسط ldmdff