امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

هی به خودم گفتم عرفان از این سوالا نمیکنه این که تابلویه داره تکون میخوره! :rose:
توپش حرکت داره البته مطمئنا برای گردش به سمت چپ محدودیت داره اما برای تغیر زاویه عمودی و گردش به راست مشکلی نداره
این عکسم ببینید جالبه به زاویه توپ هم دقت کنید.
http://www.helicopter.com.cn/struction/ka-50.gif
اینم یه فیلم از ایجکت البته فکر کنم برای یه بازی هست اسمشو یادم رفته
http://www.mediafire.com/?z8dbnedtkf48k3m

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوستان اون عكسي كه من گزاشتم عكسه توپ 30 ميليمتري 2A42 هست منظورم از اون عكس اين بود كه اين توپ توانايي چرخش داره.اما وقتي در هليكوپتره كا-52 به صورت سايد مونت(يا پهلو به پهلو) نصب ميشه معنيش اينه كه فقط ميتونه بالا پايين بشه و توانايي حركت در راستاي افق رو نداره.)منظورم سمت خوده پرنده است)اصلا منطقي نيست كه اين توپ به طرفين بچرخه.در كل اين يكي از معايب اين پرندست چرا كه هميشه براي از بين بردن تهديدات كوچك بهترين راه حل توپ هليكوپتره اما در اين پرنده بايد كل هليكوپتر بجاي لوله جابجا بشه(منظورم در راستاي افقه)البته با چالاكي بي نظيري كه داره شايد كمي بتونه سرعت لازم رو براي چرخش جبران كنه.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[color=darkblue]با تشکر از زحمات مجید عزیز و توضیحات دوستان گرامی.


[quote]
(تا حالا نشنیده بودم هلیکوپتر بمب بندازه)[/quote]


کاوه جان هلیکوپتر وستلند / اس اج 3 سی کینگ هم قادر به حمل بمب می باشد. (سی کینگ پیش از کاموف ساخته شده است) این هلیکوپتر به منظور مقابله با زیردریایی های بزرگ و قدرتمند می تواند از بمب های اتمی عمق رو B57 که مخصوص نفوذ و انفجار در داخل آب است ، استفاده کند. همچنین می تواند از نمونه های زمینی این بمب ها یا همان بمب های ام کا 53 (مخصوص بمباران های زمینی / غیر دریایی) استفاده کند.




وستلند سی کینگ


[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/SH-3_Sea_King_For%C3%A7a_Aeronaval%2C_Esquadr%C3%A3o_HS-1.jpg[/img]


[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/sh-3_sea_king_02.jpg[/img]



بمب اتمی B 57


[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/B57_Bomb.jpg[/img]


[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/mark7nuclearbomb.jpg[/img][/color]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ممنون از گوردون عزیز
اما با سرعت پایین بالگردها فقط برای اهداف خاص و بدون دفاع یا همون زیردریایی فکر میکنم کاربردی باشه.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بالاخره پیدا کردم این توپ میتونه در حالت افقی -2°30' to +9° درجه بچرخه و عمودی +3°30' to -37° درجه بچرخه اینم یه عکس از توپ این بالگرد:
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/ka-52_10.jpg[/img]


این لینک هم خوبه ببینیدش:
http://www.flankers-site.co.uk/ka-52.htm

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote][color=darkblue]

[quote]
([b]تا حالا نشنیده بودم هلیکوپتر بمب بندازه[/b])[/quote]


کاوه جان هلیکوپتر وستلند / اس اج 3 سی کینگ هم قادر به حمل بمب می باشد. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/mark7nuclearbomb.jpg[/img][/color][/quote]


هلیکوپتر Mi-24 Hind هم میتونه همزمان تا 4 بمب 250 کیلویی یا 2 بمب 500 کیلویی (از انواع ZAB, FAB, RBK, ODAB و ...) با خودش حمل کنه

[img]http://www.military-today.com/helicopters/mil_mi24_hind.jpg[/img]

فیلم رها کردن دو بمب توسط هلیکوپتر هایند : http://www.military-today.com/helicopters/mil_mi24_hind.htm

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
البته یک چیز دو ملخه بودن پایداری رو بالا می بره اما مانور پذیری رو کم میکنه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]البته یک چیز دو ملخه بودن پایداری رو بالا می بره اما مانور پذیری رو کم میکنه[/quote]
icon_cheesygrin

چرا؟

تا جایی که بنده می دونم برعکسه!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]البته یک چیز دو ملخه بودن پایداری رو بالا می بره اما مانور پذیری رو کم میکنه[/quote]

دو ملخه بودن هم پایداری رو افزایش میده و هم به هلیکوپتر قابلیت های مانوری فوق العاده ای میده که با یک ملخ امکان انجام اون ها نیست... مثل چرخش 360 درجه در محور Yaw بدون تغییر Heading

البته تنها عیب یا Disadvantage این پره ها هزینه بالاتر ساخته و البته یک صدای مخصوص به خودشون رو هم ایجاد میکنند که اگه توی کلیپ گوش کنین خیلی شنیدنی ان.

توی بعضی فروم ها ذکر شده تنها مورد مانوری که کاهش پیدا میکنه سرعت چرخش حول محور yaw هستش که به خاطر عدم وجود روتور دمی، با تغییر سرعت روتور های اصلی نسبت به هم انجام میشه که چالاکی و سرعت چرخش حول محور Yaw هلیکوپتر های معمولی رو نداره.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اگه اشتباه نکنم این هلی کوپتر یه نمونه هم داره که کابین هاش کنار هم نیست .یعنی شبیه کبراست پشت سر هم ka-50-2
میشه یه مسلمونی (از اینهایی که هی درجه میگپیرن) یه مقایسه درست درمون بین ka-52وmil-28Nبذاره ما استفاده کنیم. icon_cheesygrin

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اینجور ملخ ها که به Co axial rotor یا موتورهای موازی معروفن با استفاده از دو ملخ موازی نیروی گشتاور همدیگرو خنثی میکنند و دیگه احتیاجی به ملخ کوچک در دم هلیکوپتر نیست .

هلیکوپترهای استفاده کننده از این سیستم نه تنها یکی از نقاط ضعفشون (ملخ پشت) کم شده بلکه دارای پایداری بسیار بالاتر نسبت به هلیکوپترهای با سیستم معمولی هستند . طبق تستهای انجام شده بین دو هلیکوپتر Helix Ka-29 و Mi-24 Hind ، هلیکوپتر Ka-29 بخاطر استفاده از تکنولوژی Coaxial rotors دارای پایداری بیشتر نسبت به هایند بوده که این پایداری باعث افزایش دقت شلیک (به میزان دو برابر) نسبت به هلیکوپتر میل-24 گردیده .

منبع http://www.aviastar.org/helicopters_eng/ka-29.php

جناب Gava ، به نظر من البته هلیکوپتر Ka-50 برای مقایسه با Mi-28N مناسب تر باشه ، چون Ka-52 بیش از اون که برای درگیری مستقیم ساخته شده باشه برای battle management ، هدایت Ka-50 ها به سمت اهداف ، کشف دوربرد اهداف و بطور کلی ، نظارت و پشتیبانی الکترونیکی (ESM) هلیکوپترهای درگیری مستقیم Ka-50 طراحی شده

[img]http://www.kamov.ru/i/502/377/fit/images/gallery/ka52/ka52-5.jpg[/img]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
واقعا هليكوپتر محشريء كاش ايران هم ميتونست چند ده فروند از اين بالگرد خوشگل رو خريداري كنه و يا حتي تكنولوژي ساختش رو با پول به قيمت جهاني بخره بنظر من كا 52 كلا يك هليكوپتر فراتر از زمان حال خودش هست

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
خب ممنون، من هم اول تشکر می کنم از تاپیک خوبتون.

بالگرد خوبی هست ولی همونطور که دوستان گفتند میل 28 بالگرد بهتری هست و این بالگرد در یک سری از فاکتورها( منجمله منظر بالگرد از روبرو، که نقش مهمی در هدف قرار گرفتن بالگرد از جلو داره و همچنین دهانه بال بالگرد) نسبت به میل 28 دارای ضعفهایی هست که باعث شد برنده مناقصه نشه ولی خب بخاطر حمایت از زحمات تولید کنندگان دستور تولید محدود اون صادر شد. در جنگ میل 25 های عراقی با اینکه عرض خیلی کمتری نسبت به این بالگرد داشتند، در درگیری های رو در رو خوراک کبرا بودند و به عکس اونها برای هدف قرار دادن کبراها مشکلات زیادی داشتند.

بالگرد میل 28 رقیب این بالگرد که در این آرایش مجهز به 8 موشک ضد تانک، 40 راکت 80 میلی متری، 6 موشک هوا به هوا و توپ 30 میلی متری هست:


[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/1572551.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_1572551.jpg[/img][/url]


[quote]و آیا تیر بارش میتونه تحرک داشته باشه؟[/quote]

همونطور که دوستمون نوشتند، این توپ در 2 جهت محدودیت حرکتی شدیدی داره، به بالا فقط می تونه 3 درجه و 30 دقیقه حرکت کنه و به چپ هم فقط 2 درجه و 30 دقیقه، در عکس زیر موقعیت توپ مشخص هست:


[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/1576841.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_1576841.jpg[/img][/url]


[quote]همچنين نحوه كندنش توي اجكت.[/quote]

با انفجار مواد منفجره ملخها جدا میشن و با سرعت اولیه ای که دارند به اطراف پرتاب می شوند و راه برای خروج خلبان باز میشه.

[quote]عرفان جان توپ 30 میلمتری قابلیت چرخش و حرکت رو به طور کامل داره
اون عکس هم که آقا مجید گذاشتن کاملا این قابلیت رو نشون میده[/quote]

اون عکس توپ میل 28 هست، در اسم عکس هم مشخصه.

[quote]همچنین دو تا پاد برای تیربار 23 میلمتری هست.[/quote]

2 نمونه از پاد تیربار مخصوص بالگردهای روسی را در این عکس جلوی میل 24 ملاحظه می فرمایید:


[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/1018660.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_1018660.jpg[/img][/url]


[quote](تا حالا نشنیده بودم هلیکوپتر بمب بندازه)[/quote]

کاوه جان این هم عکس میل 24 در حال انداختن بمب( هم بالگرد و هم بمب زنگ زده و قدیمی هستند!):


[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/1481922.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_1481922.jpg[/img][/url]


عکسی دیگر از کاموف 52:


[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/1576841.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_1576841.jpg[/img][/url]


و:


[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/1709072.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_1709072.jpg[/img][/url]


و این عکس رو هم امروز کاملا اتفاقی گرفتم، از ایرلاینرز:


[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/1944876.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_1944876.jpg[/img][/url]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام دوستان من شبیه ساز بالگرد کاموف 50 رو دارم کاملا طبیعی که حتی میتونید تمام
کلیدهای داخل کابین رو اعمال کنید .
میتونید از قسمت فروشگاه این سایت خرید کنید.
www.entertosky.blogfa.com
تنها شبیه ساز بالگرد جنگی که واقا روش میتونید حساب کنید.


dcs black shark


کابین

[img]http://www.nag.co.za/wp-content/uploads/2009/05/game1.jpg[/img]

سیستم حدف گیری با کلاه خلبان

[img]http://pds.exblog.jp/pds/1/201009/22/92/e0185792_15132641.jpg[/img]





دوستان در مورد شبیه ساز هر چی میخاید بپرسید درخدمتم icon_cheesygrin

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط 951
      مروری بر تاریخچه تولید و خدمت بالگرد Sikorsky S-58
      و نمونه نظامی  Sikorsky H-34  Choctaw
       
       
      قسمت اول :
       

      Sikorsky S-58C
       
      خاستگاه و توسعه
      بالگرد سیکورسکی Sikorsky S-58 / H-34  Choctaw آخرین بالگرد تولید شده توسط سیکورسکی با موتور شعاعی بود و همراه با بالگردهای Sikorsky S-55 /  H-19 Chickasaw  و    Sikorsky S-56 / CH-37 Mojave یکی دیگر از اسب های پرنده سیکورسکی در دهه 1950 میلادی به شمار میرفت .
       
              
         Sikorsky S-56 / CH-37 Mojave          Sikorsky S-55 / H-19 Chickasaw      
      در دوره پس از جنگ جهانی دوم ، با شروع به اصطلاح "جنگ سرد"، زیردریایی های تهاجمی و موشک انداز ، واحدهای اصلی نیروی دریایی مخوف شوروی بودند که در اقصی نقاط جهان مستقر شدند . نیروی دریایی ایالات متحده این تهدید جدی را مشاهده  و بلافاصله برای مقابله با آن اقدام کرد.
      در پایان دهه 1940میلادی ، چند مدل بالگرد در خدمت نیروی دریایی ایالات متحده بودند که شامل بالگردهای :  Piasecki HRP Rescuer و Sikorsky HO4S  میشد . این ناوگان برای استفاده به عنوان بالگرد جنگی ضد زیردریایی (ASW) ، عمدتاً به دلیل بار و برد محدود آنها  نامناسب بودند . در طول آزمایش‌هایی که در جنوب فلوریدا انجام گرفت ، موتورهای این بالگردها در طول پروازهای طولانی مدت در گرما و رطوبت زیاد که برای غوطه‌وری سونار لازم بود ، بیش از حد گرم میشد . علاوه بر این، عملیات در دریا بر استقامت سازه ها ، پوشش ها و ابزار دقیق فشار وارد می کرد . با این حال، علیرغم مشکلات پیش آمده ، تجربیات به دست آمده نشان داد که بالگرد پتانسیل قابل توجهی در این نقش دارد .
       

       Piasecki HRP Rescuer
       

      Sikorsky HO4S    
       
      در ژانویه 1950میلادی ،  نیروی دریایی ایالات متحده مسابقه ای را برای تهیه یک هلیکوپتر ASW که به طور خاص برای این کار طراحی شده باشد ، برگزار کرد . در ماه ژوئن سال بعد ، با شرکت بل ، برای طراحی مدل بل – 61 ،  قراردادی منعقد شد که در ابتدا ، ساخت سه نمونه اولیه پیش‌بینی شده بود . نمونه پروتوتایپ ،  در 4 مارس سال 1953میلادی با نام Bell XHSL-1 prototype اولین پرواز خود را با خلبانان آزمایشی معروف فلوید کارلسون و جو دان در میدان هوایی آمون کارتر انجام داد .
       

      Bell XHSL-1 prototype
       
      بالگرد Bell XHSL-1  به این دلیل انتخاب شد که نیروی دریایی ایالات متحده ، بر اساس تجربه با بالگرد    Piasecki HRP  متقاعد شده بود که طراحی پشت سر هم روتورها در یک بالگرد مزایای بیشتری را ارائه می دهد .
      مجموعه ای از تاخیرها به دلیل مشکلات مختلف (در رأس آنها ارتعاشات شدید روتورها وجود داشت) بالگرد Bell XHSL-1 را تحت تأثیر قرار داد که در پایان انتظارات را ناامید کرد . به عنوان مثال سر و صدای تولید شده توسط روتورها فعالیت اپراتورهای سونار را مختل می کرد ، تا شدن تیغه ها کار دشواری بود و به دلیل اندازه بزرگ آن ، بالگرد به سختی در بالابر کشتی ها جا می شد .  دست آخر تنها 53 دستگاه ازین بالگرد تولید شد .
       

      Sikorsky S-58B N408A در حال پرواز در مقابل کارخانه سیکورسکی در استراتفورد
       
       

      بالگرد Bell XHSL-1  به طور مستقیم رقیب Sikorsky S-58 بود. این تنها هلیکوپتر شرکت بل با پیکربندی روتورهای پشت سر هم تا آنزمان است
       
      پایان قسمت اول
      .
      .
      .
      ادامه دارد . . .
       
      مترجم  : 951
      برای گویا تر شدن موضوع و تکمیل متن اصلی ، تصاویری از منابع مختلف ، گردآوری و در متن اصلی گنجانده شده است .
       
      فقط برای میلیتاری
                  . منبع اصلی در پایان قسمت نهایی ، ذکر میگردد
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
    • توسط MR9
      تسلیحات هایپرسونیک ، حوزه جدید برای رقابت
      اعطاء قرارداد توسعه جنگ افزارهای هواپایه فراصوت به لاکهید – مارتین

      واشنگتن : وزارت دفاع ایالات متحده در 13 اوت 2018  اعلام نمود که مناقصه  طراحی و توسعه دومین نمونه از تسلیحات فراصوت مورد نیاز ارتش این کشور را به ارزش 480 میلون دلار به  دپارتمان موشک و سامانه های کنترل شرکت لاکهید- مارتین اعطاء نموده است .
      خبر امضاء این قرارداد در حالی منتشر گردید که پیش از این گمانه زنی هایی در خصوص نیازمندی فوری ارتش این کشور برای طراحی و و تولید تسلیحات هوا- پایه واکنش سریع وجود داشت و گفته شده بود که پشتیبانی های لازم از برنده مناقصه نیز بخوبی انجام خواهد شد این قرارداد ، در واقع ، ایجاد بستر مناسب برای طراحی ، تست و آمادگی برای تولید مهمات واکنش سریع هواپایه (ARRW) بشمار  می آید .

      وزیر نیروی هوایی  ، هدر . ای . ویلسون در این زمینه می گوید :" ما قصد داریم تا بسرعت و با بهره گیری از بهترین فناوری در دسترس ، در کوتاه ترن بازه زمانی ممکن ، قابلیت رزم هایپرسونیک را در اختیار نیروی هوایی قرار دهیم "

      پروژه ARRW ، یکی از دو تلاش ارتش ایالات متحده  برای نمونه سازی تسلیحات ماوراء صوت است که به نیروی هوایی  در توسعه قابلیتهای رزمی کمک می کند . نیروی هوایی ارتش ایالات متحده  ، با استفاده از دسترسی های داده شده  بخش 804 از اجازه نامه FY16 قانون دفاع ملی ، مجاز است تا سرمایه گذاری لازم برای توسعه این تسلیحات تا سال 2021 را داشته باشد . این پروژه قرار است تا در شعبه اورلاندو (فلوریدا ) شرکت لاکهید- مارتین اجرا گردد و انتظار می رود تا اواخر نوامبر 2021 به نتیجه قطعی برسد .

      از سویی دیگر ، مدیران ارشد وزارت دفاع  ، آژانش دفاع موشکی ، نیروی هوایی ، نیروی دریایی ، و ارتش روز 28 ژوئن  سال جاری توافقنامه ای را بصورت مشترک به امضاء رساندند که در آن بر همکاری و توسعه فناوری مهمات هایپرسونیک سُرشی ، تاکید وجود داشت .

      ژنرال دیوید . ال . گلدفین ، رییس ستاد نیروی هوایی ، در این زمینه می گوید :
      " این تیم مشترک  برای رقابت نیازمند ایجاد چابک سازی سازمانی خواهد داشت ، مرزهای فناوری در این برنامه بطور قطع جابه جا میشود و ما می بایست سهم خود را از این رقابت جدید ، داشته باشیم "
      انعقاد این قرار داد ، به دولت اجازه می دهد تا به نیاز فوری نیروهای مسلح ، پاسخ مناسب دهد ، به همین دلیل شروع به کار این پروژه ، به فاصله 180 روز پس از امضاء تعیین شده است .

      برنامه دوم نیروی هوایی برای طراحی تسلیحات هواپایه  فراصوت ، سرمایه گذاری برروی پروژه  جنگ افزار ضربتی متعارف فراصوت (HCSW) نام دارد . در مجموع ، این دو برنامه ، قابلیتهای منحصربفردی را برای ارتش فراهم می کند ، گرچه  هرکدام ازاین دو طرح ، رویکردهای فنی متفاوتی را دنبال می کنند . چنانکه برنامه ARRW تلاشی است میان نیروی هوایی و دارپا برای توسعه فناوری که امکان ارتقاء آن وجود دارد ، در حالی که برنامه HCSW ، بیشتر بر روی استفاده از فناوری هایی که وارد دوره بلوغ خود شده ، متمرکز شده است .
      پی نوشت :
      1- در یک دهه اخیر ، مفهوم جدیدی واردسازمانهای مسلح شده و آن ، " چابک سازی " سازمان است ، طبیعتا" سازمان های به اصطلاح " تنبل" در چنین وضعیتی ، محلی از اِعراب ، نخواهند داشت .
      2- نکته جالب اینجاست که مدیریت حاضر نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ( بعنوان متولی این دوبرنامه ) ، آنچنان به این فناوری علاقه مند شده که روی دو برنامه مشابه ، همزمان سرمایه گذاری می کند ، طبیعتا" در اینجا ( و نه الزاما"در یک سازمان قرن بیست و یکمی نظیر پنتاگون )  پول به هیچ عنوان مطرح نیست ، بلکه ، پیش فرضها ، عملکرد و آینده نگری مدیریت سازمان ، تاثیر گذار خواهد بود .
       
      صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9
       
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.