فضاپيماي باري روسيه سقوط كرد ؛ چهارمين شكست روسيه در يك سال!!!

[mahdavi3d 14,066]

[align=justify][color=darkblue]رئیس کمیته بین المللی تحقیقات فضایی در پی تصمیم جدید آژانس فضایی روسیه در به تاخیر انداختن برنامه پرتاب کپسول سایوز در خصوص مشکلات و پیامدهای این تصمیم و اشتباه بزرگ آمریکاییها در کنار گذاشتن شاتل توضیحاتی را به مهر ارائه کرد.[/color]

درحال حاضر سه فضانورد روسی، دو فضانورد آمریکایی و یک فضانورد ژاپنی در ایستگاه فضایی اقامت دارند.
دو فضاپیمای سایوز در کنار ایستگاه فضایی بین المللی لنگر گرفته اند که فضانوردان را به زمین باز می گردانند.
در پی حادثه اخیر، سه فضانورد روسی که قرار بود 8 سپتامبر به زمین بازگردند با 8 روز تاخیر در 16 سپتامبر باز می گردند. کپسول دوم نیز حداکثر تا نیمه نوامبر باید سه فضانورد باقیمانده را به زمین بازگرداند.

در این راستا، خبرنگار مهر نظر "جووانی بینیامی"، رئیس کمیته بین المللی تحقیقات فضایی (COSPAR) را در خصوص پیامدها و مشکلات احتمالی این تصمیم جدید جویا شد.
"بینیامی" در این خصوص به مهر پاسخ داد: "اینکه کپسولهای مدارگرد روسی با مشکل مواجه شوند قابل پیش بینی بود. حتی اگر این کپسولها از نظر کارآزمودگی در حد بالایی باشند هیچ چیز در موقعیت فعلی مطلوب نیست. مشکل اصلی، فقدان یک سیستم جایگزین و یا همان سیستم پشتیبانی است که آمریکاییها پس از پایان عصر شاتلها آن را در اختیار ندارند."
رئیس کمیته بین المللی تحقیقات فضایی در پاسخ به این سئوال که آیا ایستگاه فضایی بین المللی می تواند بدون سرنشین بماند و اینکه چه خطرات احتمالی می توانند دستگاههای نصب شده در این ایستگاه را در معرض تهدید قرار دهند اظهار داشت: " ISS حتی اگر در کوتاه مدت به سادگی بتواند بر روی مدار مناسب قرار بگیرد و به روی زمین سقوط نکند نمی تواند در یک دوره دراز مدت بدون سرنشین بماند. چه از دیدگاه علمی و چه از نظر فنی این کار به صلاح نیست."
"جووانی بینامی" در جواب این پرسش که آیا در شرایط فعلی فقدان یک فضاپیمای جایگزین شاتل احساس می شود گفت: "بی شک فقدان یک فضاپیمای پس از شاتل احساس می شود و آمریکاییها با این کار که قبل از کنار گذاشتن شاتلها ساخت یک فضاپیمای جدید را شروع نکردند اشتباه بزرگی مرتکب شدند."

[color=olive]۱۳۹۰/۰۶/۱۲[/color]
منبع: خبرگزاري مهر
http://www.mehrnews.com/fa/newsdetail.aspx?NewsID=1397441[/align]

[amirattari 1,306]

حقشونه بهمون S-300 ندادند نفرينشون كرديم اين هم نتيجه اش!!!!!!!!

[mahdavi3d 14,066]

[align=justify][b][color=darkred]روسیه ایستگاه فضایی بین المللی را بدون خدمه نخواهد گذاشت[/color][/b]

[color=darkblue]آژانس فدرال فضایی روسیه اعلام کرد: به رغم سقوط موشک سایوز، این نوع موشک ها و موشک های فضایی 'پروتون' همچنان برای حمل فضاپیماها بکار گرفته می شوند و ممنوعیتی برای پرتاب آنها وجود ندارد.[/color]
خبرگزاری ریانووستی روز پنجشنبه در گزارشی به نقل از چند مقام آژانس فدرال فضایی روسیه خاطرنشان کرد: هیچ گونه خطری در پرتاب موشک های سایوز و پروتون وجود ندارد.
در این گزارش همچنین به نقل از 'ویتالی داویدوف' معاون آژانس فدرال فضایی روسیه گفته شده است: علت پرتاب ناموفق موشک ها ، نقص فنی یا اشتباه در ساخت آنها نیست، بلکه اشتباه در سازماندهی (پرتاب) و افراد شرکت کننده در آن است.
وی افزود: افراد مقصر در حادثه سقوط موشک ماهواره بر 'پروتون' با ماهواره 'اکسپرس-ای ام.چهار' و موشک'سایوز' با فضاپیمای 'پروگرس ام-12 ام' از مقام خود برکنار شده اند.
مقام فضایی روس خاطرنشان کرد: حتی با وجود این پرتاب های ناموفق، موشک های فضایی روسیه مطمئن ترین موشک ها در جهان محسوب می شوند و به عنوان مثال در سال 2010 ،31 موشک به فضا پرتاب شد که 40 درصد پرتاب موشک های فضایی در جهان بود و تنها در یک مورد نقص فنی وجود داشت.

داویدوف گفت: بر اساس آمار موجود، سطح حوادث در موشک های فضایی روسیه چهار درصد پرتاب های موشک ها را تشکیل می دهد و این رقم برای موشک های آمریکایی 5/6 درصد است.

منابع خبری روسیه و غربی بتازگی اعلام کردند:اگر روسیه پرتاب فضاپیماهای سرنشین دار 'سایوز' خود را از سرنگیرد، ایستگاه فضایی بین المللی برای نخستین بار از زمان تاسیس خود در سال 2000 میلادی تاکنون، بدون خدمه می ماند.
این منابع نوشتند: احتمال می رود تا این سازه یکصد میلیارد دلاری در مدار 350 کیلومتری از زمین خالی از سکنه به حال خود رها شود.
هم اکنون ایستگاه بین المللی دارای شش خدمه، سه فضانورد روس، دو فضانورد آمریکایی و یک فضانورد ژاپنی است و از ذخیره کافی اکسیژن، مواد غذایی و دیگر مایحتاج برای چند ماه آینده برخوردار می باشد.
ایستگاه فضایی بین المللی یک آزمایشگاه فضایی جهانی است که در آن انواع آزمایش ها در شرایط فضایی انجام می گیرد.

[color=olive]16/6/1390[/color]
منبع: آويا
http://www.avia.ir/Nsite/FullStory/?Id=5833

---------------

[b][color=darkred] بازگشت خدمه ایستگاه بین المللی فضایی به زمین به تعویق افتاد[/color][/b]

[color=darkblue]روسیه انجام ماموریت های سرنشین دار خود به ایستگاه بین المللی فضایی را دستکم تا اواخر اکتبر به تعویق انداخت.[/color]
در نتیجه این تعویق، بازگشت سه خدمه ایستگاه بین المللی فضایی به زمین نیز به تاخیر افتاد.
این تصمیم جدید روسیه چند روز پس از اعلام زمین گیر شدن سایوز اتخاذ شد.
تا پیش از سقوط فضاپیمای باری روسیه در هفته گذشته ، قرار بود این پرتاب 22 سپتامبر صورت گیرد اما اکنون مقامات فضایی روسیه می گویند این ماموریت در زودترین زمان، اواخر اکتبرانجام می شود.
فضاپیمای باری Progress M-12M روسیه حامل سه تن تجهیزات برای خدمه ایستگاه بین المللی فضایی بود که به دلیل نقص فنی از رسیدن به مدار مورد نظر باز ماند و سقوط کرد.دانشمندان روسی در حال بررسی دلیل سقوط این فضاپیما هستند.
اکنون سه نفر از 6 خدمه ایستگاه بین المللی فضایی به جای هشتم سپتامبر حدود 16 سپتامبر به زمین بازخواهند گشت.
'الکسی کراسنوف ' یکی از مسئولین پروازهای سرنشین دار آژانس فضایی روسیه گفت: مقامات فضایی باید تمامی احتمالات را در نظر بگیرند درصورتی که نتوانند فضاپیمای سرنشین دار بعدی را تا پیش از نوامبر پرتاب کنند.

[color=olive]16/6/1390[/color]
منبع: آويا
http://www.avia.ir/Nsite/FullStory/?Id=5823[/align]

[mahdavi3d 14,066]

[b][color=darkred]پروازهای فضایی روسیه از سر گرفته می شود[/color][/b]

[color=darkblue]آژانس فضایی فدرال روسیه با تدوین برنامه پرتاب های فضایی ماه های آینده اعلام کرد که پروازهای فضایی روسی به رغم سقوط فضاپیمای باری و موشک ماهواره بر این کشور از سر گرفته می شود.[/color]
آژانس فضایی فدرال روسیه امروز (چهارشنبه) در گزارشی خاطرنشان کرد که این نهاد دولتی پس از اعلام نتایج کمیسیون تحقیقات در باره سقوط فضاپیمای باری 'پروگرس .ام-12 ام' برنامه پرتاب موشک های 'سایوز' و فضاپیماهای 'پروگرس' را تنظیم کرده است.
مطابق این برنامه روسیه روز 30 ماه اکتبر (هشتم آبان ماه) یک فضاپیمای باری پروگرس و روز 26 ماه ژانویه (ششم بهمن ماه) یک فضاپیمای باری دیگر از این نوع به فضا پرتاب می کند.
یک فروند فضاپیمای سرنشین دار 'سایوز' هم روز 12 ماه نوامبر (21 آبان ماه) و فضاپیمای دیگر از این نوع نیز روز 20 ماه دسامبر (29 آذر ماه) به فضا پرتاب خواهد شد.
در گزارش آژانس فضایی فدرال روسیه خاطرنشان شده است: این آژانس با سازمان فضایی آمریکا (ناسا) در باره سفر آتی خدمه جدید ایستگاه فضایی بین المللی مذاکره می کند.
فضاپیمای باری 'پروگرس M-12 ' روسیه دوم شهریور ماه با موشک 'سایوز –U' از پایگاه فضایی بایکانور روسیه در قزاقستان به فضا پرتاب شد و به دلیل نقص فنی در مدار مورد نظر پیرامون زمین قرار نگرفت و سقوط کرد.
موشک ماهواره بر 'سایوز' روسیه حامل یک ماهواره مخابراتی پیشرفته این کشور نیز اواسط شهریور ماه سقوط کرد.
به دنبال این حوادث، روسیه کلیه پرتاب های فضایی را متوقف کرد و رسانه های خبری از امکان خالی از سکنه ماندن ایستگاه فضایی بین المللی خبر دادند.
هم اکنون ایستگاه بین المللی دارای شش خدمه، سه فضانورد روس، دو فضانورد آمریکایی و یک فضانورد ژاپنی است.
ایستگاه فضایی بین المللی پژوهشگاهی فضایی است که در آن انواع آزمایش ها در شرایط فضا انجام می گیرد.

[color=olive]23/6/1390[/color]
منبع: آويا
http://avia.ir/Nsite/FullStory/?Id=5934

[i][size=9][color=violet]ببخشيد كه پست متوالي دادم امكان ويرايش نبود[/color][/size][/i]

[Mosip 3,601]

فضاپیمای روسی پراگرس در حین پرتاب دچار سانحه شد

 

 

راکت روسی سایوز، دیروز دچار یک نقص فنی نادر شد و در آسمان سیبری جنوبی متلاشی شد. ظاهراً مرحله سوم راکت دچار یک نقص فنی مخرب شده است. در این سانحه، فضاپیمای باری پراگرس MS-04 از دست رفت. این فضاپیما حامل آذوقه و تدارکات شش فضانوردی بود که در ایستگاه فضایی بین‌المللی مشغول کار و زندگی هستند.

 

 

راکت قوی و قابل‌احترام

در تصویر زیر، راکت روسی سایوز U حامل فضاپیمای پراگرس را در حال بلند شدن از سکوی پرتاب پایگاه فضایی بایکنور می‌بینید:

 

 

 

راکت توانمند سایوز U ساعت ۱۴:۵۱:۵۲ دیروز به‌وقت گرینویچ (۱۸:۲۱:۵۲ به‌وقت‌تهران) از سکوی ۱/۵ پایگاه بایکنور با کمک راکت مرکزی و چهار بوستر قدرتمندش بلند شد. این راکت هنگام برخاست نیروی پیشران بیش از ۴۰۰ تن تولید می‌کند. دوربین‌های پایگاه این راکت ۴۶ متری را تا اتمام فاز صعود عمودی و شروع دوران به سمت مسیر تزریق مداری (در جهت شمال شرق) تعقیب کردند. این راکت قرار بود فضاپیمای پراگرس را در مداری قرار دهد که دو روز دیگر با ایستگاه فضایی بین‌المللی ملاقات کند.

راکت سایوز کمی بعد از پرتاب وارد لایه‌ای از ابر شد و از دید پنهان شد. اما در مرکز کنترل، داده‌های تله‌متری راکت (داده‌های فنی وضعیت و سلامت راکت که به زمین مخابره می‌شود) دریافت می‌شد و در مرحله اول پرتاب مشکلی وجود نداشت. داده‌های تله‌متری در مرحله سوم و  قبل از تأیید جدایش فضاپیما قطع شدند.

در یک بیانیه، روسکازموس (آژانس فضایی روسیه) گزارش داد که تماس با راکت در حال صعود حدوداً شش دقیقه و ۲۳ ثانیه پس از برخاست قطع شد. در این لحظه راکت باید در ارتفاع حدود ۱۹۰ کیلومتر می‌بود و هنوز دو دقیقه و ۲۳ ثانیه به خاموش شدن موتور مرحله سوم باقی مانده بود.

 

سقوط در جنگل‌های سیبری

خبرنگاران پس از مدتی در شبکه‌های اجتماعی روسیه ظاهر شدند و از یک انفجار در آسمان شب در منطقه تووا و پس‌ازآن، مشاهده سقوط قطعات و لرزش زمین خبر دادند. زمان گزارش‌ها و موقعیت آن‌ها با مسیر پرتاب راکت به‌خوبی مطابقت داشت.

در تصویر زیر، قطعات در حال سقوط سایوز و پراگرس از دید منطقه آلتای مشاهده می‌شود:

 

 

 

منطقه تووا حدوداً در ۲۰۰۰ کیلومتری پایگاه بایکنور قرار دارد و منطقه‌ای کم‌جمعیت است. به گزارش رسانه‌ها، قطعات پراگرس در منطقه‌ای دورافتاده در ناحیه‌ای جنگلی در منطقه تووا پیدا شده است.

روسکازموس در بیانیه دومی تأیید کرد که پرتاب تا ثانیه ۳۸۲ عادی بوده و در آن لحظه ناگهان سیگنال قطع شده که نشان از یک سانحه ناگهانی در راکت در حال صعود بوده است.

در پاسخ سانحه سایوز، آژانس فضایی روسیه یک گروه برای بررسی شرایط دقیق سانحه تشکیل داد. در مرکز کنترل مأموریت در مسکو، گروه کنترل پرواز پراگرس آزاد شدند (جزو پروتکل‌های امنیتی است که بلافاصله بعد از سانحه، درب مرکز کنترل قفل می‌شود تا هیچ‌کدام از کارکنان تا اطلاع ثانوی از اتاق خارج نشوند). به فضانوردان ایستگاه فضایی بین‌المللی نیز اطلاع داده شد که روز یکشنبه هیچ فضاپیمایی با ایستگاه فضایی ملاقات نخواهد داشت.

 

فضاپیمای پراگرس

فضاپیمای پراگرس MS-04 با محموله باری ۲۴۴۲ کیلوگرمی پر شده بود و قرار بود به ایستگاه فضایی بین‌المللی برسد. این محموله متشکل از سوخت، آب و سایر تدارکات برای شش خدمه در حال کار و زندگی در ایستگاه فضایی بین‌المللی در مدار زمین بود.

فضاپیماهای باری معمولاً دارای دو بخش تحت‌فشار و بخش خلأ هستند. محموله داخل بخش تحت‌فشار شامل تدارکات غذایی، تدارکات خدمه، تجهیزات تعمیر و نگهداری و آزمایش‌های جدید برای بخش روسی ایستگاه بود. تجهیزات آزمایشی شامل یک سیستم رشد گیاه و یک سیستم بازیافت آب برای نشان دادن چرخه بازیافت آب در فضا بود. در این محموله باری یک سری لباس فضایی Orlan-MKS جدید بود که قرار بود قابلیت‌های راه‌پیمایی فضایی خدمه روسی ایستگاه را ارتقا دهد. برای مشاهده لیست کامل تدارکات این مأموریت، اینجا کلیک کنید.

 

در شکل زیر، فضاپیمای پراگرس MS-04 را در حال آماده‌سازی قبل از پرتاب می‌بینید:

 

 

 

جای نگرانی نیست

بااینکه این سانحه تلخ بود، به این معنا نیست که خدمه ایستگاه دچار بحران شده‌اند. بلکه همیشه در ایستگاه فضایی، تدارکات مازاد بر نیاز وجود دارد تا در چنین مواقعی، مشکلی برای ادامه مأموریت ایستگاه پیش نیاید. روس‌ها تعداد پرتاب‌های باری خود را به سه پرتاب در سال کاهش داده بودند. این سانحه به معنای از دست رفتن یک‌سوم این ظرفیت است که در سال یا سال‌های آتی باید جبران شود.

خدمه مأموریت اعزام (Expedition) ۵۰ در شام روز شکر گذاری در ۲۴ نوامبر گذشته (۴ آذر) در تصویر زیر:

 

 

 

تدارکات موجود در ایستگاه فضایی بین‌المللی در میانه ماه مارس ۲۰۱۷ (اواخر اسفند) درصورتی‌که در این فاصله هیچ تدارکاتی نرسد، به سطح رزرو (اضطراری) می‌رسد. آب و غذا جزو تدارکات بحرانی هستند که در صورت نرسیدن محموله تدارکاتی. در اوایل ماه ژوئن (اواسط خرداد ۹۶) به پایان می‌رسند.

اما خوشبختانه، تدارکات زیادی در راه ایستگاه است. مأموریت باری HTV-6 ژاپن در حال آماده‌سازی برای پرتاب در نهم دسامبر (جمعه ۱۹ آذر) است. فضاپیمای دراگون اسپیس اکس قرار است در ماه ژانویه ۲۰۱۷ دوباره پرتاب شود. فضاپیمای سیگنوس شرکت اوربیتال ATK نیز برای میانه ماه مارس ۲۰۱۷ زمان‌بندی شده است. فضاپیمای پراگرس نیز قرار بود که در یکم فوریه ۲۰۱۷ دوباره پرتاب شود که بسته به آمادگی راکت سایوز ممکن است به تعویق بیفتد.

 

آشنایی با راکت موفق سایوز و فضاپیمای پراگرس

پرتاب دیروز، یکی مانده به آخرین پرتاب راکت سایوز U بود. این راکت به مدت بیش از چهار دهه در خدمت بوده و رکورد طولانی‌ترین خدمت را در میان راکت‌های حامل مداری دارد. این راکت با نرخ موفقیت ۹۷/۵ درصد، جزو مطمئن‌ترین راکت‌های موجود در بازار پرتاب مداری است. اما بااین‌حال، بدون سانحه نبوده و نمونه‌اش دیروز مشاهده شد.

در ماه اوت ۲۰۱۱، فضاپیمای پراگرس M-12M از دست رفت. در این پرتاب، مرحله سوم (از نوع بلوک ۱) راکت سایوز U حدود ۳۲۵ ثانیه بعد از پرتاب، زودتر از موعد خاموش شد. دلیل خاموشی که کامپیوتر پرواز شناسایی کرد، افت فشار پیشران در موتور RD-0110 و علت آن مسدود شدن یک مسیر لوله سوخت‌رسانی بود.

تصویر زیر، فضاپیمای پراگرس MS-04 را در حال نصب روی مرحله سوم از نوع بلوک ۱ سایوز نشان می‌دهد:

 

 

 

نمایی از موتورهای مرحله سوم سایوز:

 

 

 

جدیدترین سانحه از دست رفتن پراگرس، قبل از سانحه دیروز، سانحه آوریل سال گذشته بود که فضاپیمای پراگرس M-27M در لحظه خاموش شدن موتور مرحله سوم بلوک ۱ اصلاح‌شده رخ داد. این پرتاب با راکت سایوز ۲-۱A انجام شده بود و در لحظه خاموشی موتور مرحله سوم، پدیده‌های دینامیکی مدل‌سازی نشده، موجب وارد شدن آسیب به فضاپیمای پراگرس شد. بااینکه در این مأموریت فضاپیمای پراگرس در مدار قرار گرفت، شروع به معلق زدن خارج از کنترل شد و علیرغم تلاش‌های شجاعانه کنترل‌کننده‌های پرواز، قابل بازیابی نبود.

طبق پروسه متداول، سایوز فعلاً زمین‌گیر می‌شود تا کارشناسان بازرسی سانحه بتوانند سلسله علت‌های منجر به نقص فنی دیروز را شناسایی کنند.

راکت سایوز U و سایوز سرنشین دار FG هردو از مرحله سوم بلوک ۱ استفاده می‌کنند. این مرحله راکت در پرتاب سرنشین دار دو هفته پیش فضاپیمای سرنشین دار سایوز MS-03 با سه خدمه عملکرد بسیار خوبی نشان داد. چهار هفته قبل از آن نیز در پرتاب سایوز MS-02 با سه خدمه عملکرد بسیار خوبی داشت.

نمایی از راکت سایوز U در حال عمودی سازی:

 

 

 

سایوز: تنها راه‌حل فعلی برای اعزام خدمه به ایستگاه

در حال حاضر، راکت سایوز تنها راکت فعال با قابلیت اعزام انسان به ایستگاه فضایی بین‌المللی است. شرکت‌های اسپیس اکس و بوئینگ تحت برنامه خدمه تجاری در حال آماده شدن برای پرتاب‌های آزمایشی فضاپیماهای دراگون و استارلاینر در نوامبر ۲۰۱۷ و اوت ۲۰۱۸ هستند. تا آن موقع، ناسا و روسکازموس مجبور به اتکا به توان راکت‌های سایوز برای ادامه حضور خدمه در ایستگاه فضایی بین‌المللی هستند.

اکنون که شش خدمه در ایستگاه حضور دارند، نگرانی‌های جدی در مورد زمین‌گیر شدن راکت سایوز وجود ندارد. سایوز MS-03 که در ۱۹ اکتبر (۲۸ مهر) به ایستگاه فضایی پرتاب شد، تا اوایل ماه مه ۲۰۱۷ (اواسط اردیبهشت ۹۶) می‌تواند بدون نقض حداکثر مدت مجاز، متصل به ایستگاه بماند.

در سال ۲۰۱۶، سانحه دیروز دومین سانحه حین پرواز بود. قبل از این سانحه، در ماه سپتامبر امسال، راکت لانگ مارچ ۲C چین در پرتاب ماهواره مشاهده زمین گائوفن-۱۰ دچار نقص فنی مرحله سوم شد. اسپیس اکس نیز در سانحه اول سپتامبر یک راکت فالکن ۹ را با یک ماهواره ۲۰۰ میلیون دلاری روی سکوی پرتاب و در تست‌های دو روز قبل از پرتاب از دست داد. اسپیس اکس نیز در حال اتمام بررسی این سانحه برای بازگشت به پرواز در ماه ژانویه پیش رو است.

 

 

http://spaceflight101.com/progress-ms-04/progress-ms-04-lost-soyuz-launch-failure/

http://toranji.ir/%d9%81%d8%b6%d8%a7%d9%be%db%8c%d9%85%d8%a7%db%8c-%d8%b1%d9%88%d8%b3%db%8c-%d9%be%d8%b1%d8%a7%da%af%d8%b1%d8%b3-%d8%af%d8%b1-%d8%b3%d8%a7%d9%86%d8%ad%d9%87-%d9%be%d8%b1%d8%aa%d8%a7%d8%a8-%d8%a7%d8%b2/

ویرایش شده در آذر 95 توسط Mosip