nasirirani

ارتباطات و قراردادهای دفاعی ایران و چین( خبرها ، حواشی ، تحلیل ها ، احتمالات ! و .... )

Recommended Posts

12 hours قبل , arminheidari گفت:

 

 

 

سوال رو از شما دو عزیز مجدد می پرسم 

به جای وا مصیبتا، وا حضرتا 

از شما ميپرسم با چين چطور توافق ميكردي؟ 

 

طبق این استدلال زیر تجارت با چین خوب هست ولی بحث خطر شبه استعمار وجود دارد

خب شما اگر بودید چه می کردید و چگونه با چین قرارداد امضا می کردید ؟ 

 

چه چیزهایی برای شما نگرانی هست؟ و چه چیزی رو فرصت می دونید؟

لطفا قابل سنجش و معیار گذاری باشد نه کلی گویی و وای مصیبتا

 

 

 

سلام دوست عزیز، 

منظور شما را از چگونگی توافق با چین متوجه نمی شوم. یعنی در توافقات دو جانبه میان دو کشور، یک طرف قرارداد باید تعهد بیست و پنج ساله به طرف مقابل بدهد؟ مگر امارات و چین، ژاپن و آفریقای جنوبی، آرژانتین و کانادا، ....بدون توافق بیست و پنج ساله با هم نمی توانند با هم مراودات اقتصادی داشته باشند؟ اصولا” تعریف شما از واژه استعمار چیست؟ وطن فروشی را چگونه تعریف می کنید؟ آیا از کارنامه نظام فعلی پس از چهل و یکسال حکومت و دریافت تریلیون ها دلار از بابت فروش منابع خدادادی کشورمان راضی هستید؟ چند سال برای خود چین طول کشید و چقدر منابع طبیعی کشور خود را حراج کردند تا پس از پایان تجاوز ژاپن و جنگ‌های داخلی میان ملی گرایان و کمونیستها امروز به قول شما به ابرقدرت اقتصادی جهان تبدیل شده است؟ چهل و یکسال کافی نبود تا حداقل کشور ما از فقر رهایی یابد؟ پیشرفت و ابر قدرت شدن به کنار.

  • Like 1
  • Upvote 4
  • Downvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

در کل سر و صدا کردن درباره ی این تفاهم نامه ی همکاری بیشتر از اینکه علمی و منطقی باشه سیاسی و پروپاگاندا هست. 

 

این تفاهم نامه به شدت به تحریم های آمریکا ضربه میزنه که باعث شده صدای های آشکا و پنهان آمریکایی ها دربیاد. 

 

تنها بدی که این تفاهم نامه می تواند داشته باشد ایجاد انحصار برای شرکت های خارجی چینی هست و شرکت های اروپایی و آمریکایی سرشان بی کلاه می مونه که این البته خواست خودشان بوده با سرسپردگی که به تحریم های آمریکا نشان دادند این کمترین جواب برایشان هست. 

 

 

  • Upvote 7
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با سلام خدمت همه دوستان گرامی

هر چند تجربه امور سیاسی کشور در چهار دهه پس از پیروزی انقلاب اسلامی نشان می دهد تا متن انگلیسی ( در اینجا چینی ) معاهدات منتشر نشده و از کلیه پیوست های آنها رونمایی نشده نمی توان در خصوص فایده و ضرر آنها اظهار نظر کرد ولی به نظر می رسد این توافق برای هر دوطرف مزایای زیادی دارد . هر دو کشور در معرض تحریم های آمریکا قرار داشته و آمریکا در حال محدود ساختن و محاصره آنها است . طبیعی است که چنین توافقی خیال چین را از بابت نفت خلیج فارس راحت می کند و از سوی دیگر برای ایران امکان مقابله با تحریم های اقتصادی را فراهم می کند و از طرفی با تلاش های سیاسی بین المللی آمریکا و متحدینش به خصوص در شورای امنیت مقابل خواهد شد ولی خطر ایجاد امتیاز برای چین جهت معامله با آمریکا وجود دارد و همچنین اگر در متن توافق مانند سایر توافقهای این چهار دهه دقت نشود ،‌همین توافق می تواند علیه ما عمل کند . به هر حال از برجام با 6 کشور به جایی نرسیدیم باید منتظر ماند و دید از توافق با یکی از آنها به کجا می رسیم . 

  • Like 1
  • Upvote 6
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

مشکل اصلی این هست که مشخص نیست دنبال ملی گرایی باید بریم یا اسلامی

برا اینکه برنامه ریزی کنیم باید اول تکلیف این قضیه مشخص بشه 

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 ساعت پیش, HRA گفت:

 

حالا شما بفرمایید چرا چین نه و مثلا آلمان آری ؟

:rose:

 

----

ویرایش شده در توسط majid363

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
2 hours قبل , HRA گفت:

حالا شما بفرمایید چرا چین نه و مثلا آلمان آری ؟

 

 

سلام علیکم

در تکمیل فرموده شما ،

ان چیزی که بعنوان یک قالب و الگوی استاندارد در حوزه تدوین ، تصمیم گیری و درنهایت مدیریت امنیت ملی  وجود دارد ، متنوع سازی شیوه های ایجاد ، حفظ و ارتقاء امنیت ملی یک واحد سیاسی هست

 

در این الگوی استاندارد شده ، حاکمیت سیاسی موظف هست در ابتدای امر :

 

1- مطالعات گسترده ای به منظور شناخت محیط ملی برای تشخیص نقاط قوت  و ضعف مولفه های ملی را در دستور کار خودش قرار دهد

2- همزمان با بند یک ، حاکمیت سیاسی موظف هست تا محیط بین الملل را به منظور شناخت دو حوزه  فرصت - تهدید و زمینه های بروز آن رصد کند

 

این دو زمینه مورد مطالعه ، موجب میشود تا نقاط قوت و ضعف یک کشور بررسی و محدودیتهای داخلی در ابعاد مختلف مشخص بشود ضمن اینکه چهارچوبهای مربوط به فشار و تهدیدات و به تبع آن فرصت ها معین می گردد .

 

وقتی دوتا حوزه فوق الذکر ، همزمان با هم  انجام بگیرد ، خروجی یا برآیند ان تبدیل به تعیین و اولویت بندی اهداف امنیتی شده  ، مسلسل وار این باعث تنظیم سیاستهای امنیتی و درنهایت تدوین استراتژی ملی میشود

 

این استراتژی ملی در ابعاد مختلف شامل فرهنگی- اجتماعی ، نظامی ، سیاسی و اقتصادی  ( موضوع مورد بحث فعلی ) قابل ظهور هست

 

این بحث تئوریک ماجرا ....

=====

 

51tA7-C9o2BL.jpgJinping.jpg

 

حالا اگر به جامعه ایران نگاه کنیم ( چه انهایی که در داخل هستند و چه انهایی در خارج حضور دارند و کمیت مشخصی از آنها ژست اپوزان را هم دارند ) عموما" ، به یک فوبیا مبتلا هستند . یک عده ای روسوفوبیا دارند (روس هراسی ) ، یک عده ای هم چینوفوبیا (چین هراسی)، یک عده ای هم فوبیای غرب ( غرب هراسی ) را بصورت یک کلیت ( شامل اروپای غربی ، ایالات متحده و ... )  و هر کدوم ازانها ،به مقتضیات زمان ، دچار این فوبیا می شوند .

 

نکته : البته این فوبیا در آن سمت ماجرا هم وجود(ایران هراسی )  که مصداقها و علتهای آن هم مشخص هست ولی علی الحساب فعلا کاری به آن نداریم /

 

اما یک نکته ای این وسط برای همه این جماعت مغفول مونده و آن ، این هست که تمامی کشورهای نامبرده از جمله  ایران ، چین و.... تنها بدنبال حداکثرسازی منافع ملی خودشون هستند و بطور مشخص ، تنها کشورهایی قابلیت این حداکثر سازی را دارند که بتوانند روند تئوریکی که در بالا بصورت ساده تشریح شده را با بالاترین کیفیت ممکن ، دنبال کنند .

 

بطور خلاصه و برای جلوگیری از اطاله کلام ، الان می شود ژست ضد چینی گرفت ولی گوشی تلفن ساخت چین را استفاده کرد ، میشود ژست ضد روسی گرفت ولی سخت افزار روسی را استفاده کرد و حتی ژست ضد غربی گرفت وسخت افزار انها را تبلیغ و استفاده کرد ولی دنیای امروز ، با دنیای جنگ سرد و خط کشی های کلاسیک بطور کامل متفاوت شده ، در حال حاضر ، کشورها در سطوح مختلف بدنبال این هستند تا بالاترین حد ممکن ، منافع خودشون را در ابعاد مختلف  به همدیگر گِرِه بزنند تا منافع ملی خودشون را حداکثر سازی کنند ، این هم  برای جمهوری اسلامی بعنوان یک واحد سیاسی در دنیای امروز بطور کامل صادق هست ، بدین معنی که در حالت ایده آل ، می بایست با تمامی طرفها ، آنقدر هوشمندانه عمل کرد تا ان چیزی که اولویت دارد ( حداکثر سازی منافع ملی )  محقق بشود ، اما ایران سال 1399 خورشیدی ، بدلایل مختلف ، با یکی از این سه محور تضادهای عمیق دارد که بعید هست در کوتاه مدت ، بشود انها را حل کرد ، بنابراین منطقی این هست که برای نیل به هدف فوق ، پیوندهای خودش را با دو محور دیگر ( سیاست و استراتژی نگاه به شرق ) محکم تر کند ، البته این بدان معنا نیست که  دربست تمامی تخم مرغ ها در سبد چین و روسیه قرار بگیرد ، هوشمندانه این هست که با توجه به تجربه قبلی در تعامل با محور غربی ، این بار در تنظیم  استراتژی ملی ، با هوشیاری بیشتری عمل کرد . این هوشیاری هم نیازمند افرادی هست که بدون داشتن فوبیاهای نامبرده ، ( که تعدادشون قویا" اندک هست ) دست به تدوین و تنظیم این استراتژی بزنند .

 

بطور مشخص ،در صورتی که تنبلی حاصل بشود  و صرفا" برای دهن کجی به محور غربی ، تخم مرغهای سبد امنیت ملی ج.ا ، بطور کامل در اختیار چینی هاو روسها قرار بگیرد ، قویا" درآینده نه چندان دور ، نه تنهامشکلی حل نخواهد شد ، بلکه زمینه های تهدید علیه امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران نیز افزایش پیدا می کند

 

 

  • Upvote 12

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 ساعت پیش, MR9 گفت:

البته این بدان معنا نیست که  دربست تمامی تخم مرغ ها در سبد چین و روسیه قرار بگیرد

 

سلام علیکم و رحمت الله

خیلی ممنون از نکات ارزنده تان که مکمل و تصحیح کنده عرایض بنده بود و بنده هم اصلا و ابدا منظورم این نبود که ما وارد طرح های چین شویم و تمام تخم مرغ هایمان را درون سبد این کشور بگذاریم . همانطور که بارها عرض شد به نظرم چینی ها دنبال ایرانی  نیستند که روزی بتواند آنها را به چالش بکشد . در همین مساله انرژی هم علاوه بر داشتن جایگزین های نسبی برای ما مطمئنا به دنبال آسیب رساندن به موارد دیگری از ایجاد امنیت انرژی همچون امنیت تکنولوژی و وابسته کردن ما در این زمینه خواهند رفت . به نظرم انعقاد این قرارداد باید تازه حرکت اول شروع بازی ایران در زمینه شطرنج بین الملل باشد و ما باید به دنبال استفاده حداکثری از رقابت های بین المللی و منطقه ای کشورها با هم برویم (در راستای این قرارداد) و البته در بروزرسانی انجمن ، درهمان روز اول عبارت بازی بنادر را در همین راستا بیان کردم . تازه ما باید بازی خود را با کشورهایی همچون ترکیه ، هند ، ژاپن ، کره جنوبی ، روسیه و به تدریج کشورهای اروپایی و همچنین کشورک های حاشیه جنوب خلیج فارس و حتی امارات (که با توسعه کریدور های بین المللی بخشی از توانایی های خود را از دست خواهد داد) و ... شروع کنیم . از آن طرف باید به دنبال امن کردن افغانستان و تضعیف حضور غربی ها در آن با همکاری همین چین ، هند و روسیه برویم . 

در کل بازی ما با چین در این زمین تازه دارد شروع می شود و آن مهارت مذاکره کننده گان برای تبیین قواعد این بازی و بالطبع آن بازیگری درست دولت های پیش رو  و حمایت جامعه ما است که می تواند منافع ما را افزایش یا کاهش دهد و یا حتی باعث خسران ما گردد . 

:rose:

  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
10 minutes قبل , HRA گفت:

 

سلام علیکم و رحمت الله

خیلی ممنون از نکات ارزنده تان که مکمل و تصحیح کنده عرایض بنده بود

 

مخلص . محبت دارید

 

بنده معتقدم که این سیاست نگاه به شرق ، نه الان در شرایط اضطرار ، که قطعا دست ما را برای انعقاد توافقنامه همکاری خوب و مطلوب یک مقداری می بندد ، بلکه سالها جلوتر می بایست صورت می گرفت ولی فرصت را از دست دادیم ،

 

این پست برای دو سال پیش هست (بهمن 97 )  در حوزه دفاعی // به کدواژه های رنگی شده دقت بفرمایید ..

 

بر 23 بهمن 1397 در 13:01 , MR9 گفت:

پی نوشت :
2-کشورهای منطقه ، بسرعت بستر لازم را برای همکاری های مشترک فراهم می کنند و این خو.د به معنای فعال شدن ساختار سیاسی این کشور ها در حوزه دیپلماسی دفاعی است.

3- بر خلاف تصور موجود ، کشورهایی نظیر مصر ، علیرغم دسترسی برای خرید سخت افزارهای هوایی غربی ، بشدت درصدد ایجاد تنوع در ناوگان هوایی رزمی خود هستند و این گرچه در جای خود ، مشکلات لجستیکی مهمی را در پی خواهد داشت ، اما تاثیر آن در زمان بحران ، قابل لمس به نظر میرسد .

4- چین بعنوان یک قدرت نوظهور نظامی ، پیوسته  در حال توسعه توان هوایی خود است و این به شکل موازی در کنار توسعه موشکی صورت می گیرد که برای ما یک الگوی عبرت آموز خواهد بود .

5- امنیت ، یک پدیده دسته جمعی است و واحدهای سیاسی ، بیش از گذشته درصدند تا با ایجاد پیوندهای منطقه ای ، ارتباطات امنیتی و نظامی گسترده ، در برآیند موضوع ، قدرت خود را افزایش دهند که طبیعتا این مساله در سیاست گذاری های حوزه امنیت ملی جمهوری اسلامی می بایست مورد توجه قرار گیرد .

6- استراتژی نگاه به شرق در وزارت امورخارجه ، حداقل در حوزه دیپلماسی دفاعی ، می بایست با توجه بیشتری دنبال شود .

 

بن پایه

 

 

10 minutes قبل , HRA گفت:

در کل بازی ما با چین در این زمین تازه دارد شروع می شود و آن مهارت مذاکره کننده گان برای تبیین قواعد این بازی و بالطبع آن بازیگری درست دولت های پیش رو  و حمایت جامعه ما است که می تواند منافع ما را افزایش یا کاهش دهد و یا حتی باعث خسران ما گردد . 

 

 

یک پلان کامل مشخص وجود دارد ، غرب ، چین و روسیه ،برای جمهوری اسلامی باید بصورت آلترناتیوهایی علیه هم استفاده بشود ، باید دید پلانرها و استراتژیستهای ما ، پتانسیل وقابلیت ورود به این صحنه را دارند یا خیر ؟!!!

  • Like 1
  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بستن هر گونه قرار داد بلند مدت در این سطح با چین ان هم در شرایط وخیم  اقتصادی و سیاسی حال حاضر  کشور  پناه بردن از ترس گرگ به اغوش شغال میباشد ابتدا بگذارید پیمان خزر که قرار به بررسی در مجلس قبل بود  و در هیاهو رسانه ای فراموش شد برای ملت ایران روشن شود سپس باغ دیگر را اباد کنید!

ویرایش شده در توسط karmania20152015
  • Upvote 6
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 ساعت پیش, MR9 گفت:

حالا اگر به جامعه ایران نگاه کنیم ( چه انهایی که در داخل هستند و چه انهایی در خارج حضور دارند و کمیت مشخصی از آنها ژست اپوزان را هم دارند ) عموما" ، به یک فوبیا مبتلا هستند . یک عده ای روسوفوبیا دارند (روس هراسی ) ، یک عده ای هم چینوفوبیا (چین هراسی)، یک عده ای هم فوبیای غرب ( غرب هراسی ) را بصورت یک کلیت ( شامل اروپای غربی ، ایالات متحده و ... )  و هر کدوم ازانها ،به مقتضیات زمان ، دچار این فوبیا می شوند .

 

نکته : البته این فوبیا در آن سمت ماجرا هم وجود(ایران هراسی )  که مصداقها و علتهای آن هم مشخص هست ولی علی الحساب فعلا کاری به آن نداریم /

 

اما یک نکته ای این وسط برای همه این جماعت مغفول مونده و آن ، این هست که تمامی کشورهای نامبرده از جمله  ایران ، چین و.... تنها بدنبال حداکثرسازی منافع ملی خودشون هستند و بطور مشخص ، تنها کشورهایی قابلیت این حداکثر سازی را دارند که بتوانند روند تئوریکی که در بالا بصورت ساده تشریح شده را با بالاترین کیفیت ممکن ، دنبال کنند .

 

بطور خلاصه و برای جلوگیری از اطاله کلام ، الان می شود ژست ضد چینی گرفت ولی گوشی تلفن ساخت چین را استفاده کرد ، میشود ژست ضد روسی گرفت ولی سخت افزار روسی را استفاده کرد و حتی ژست ضد غربی گرفت وسخت افزار انها را تبلیغ و استفاده کرد ولی دنیای امروز ، با دنیای جنگ سرد و خط کشی های کلاسیک بطور کامل متفاوت شده ، در حال حاضر ، کشورها در سطوح مختلف بدنبال این هستند تا بالاترین حد ممکن ، منافع خودشون را در ابعاد مختلف  به همدیگر گِرِه بزنند تا منافع ملی خودشون را حداکثر سازی کنند ، این هم  برای جمهوری اسلامی بعنوان یک واحد سیاسی در دنیای امروز بطور کامل صادق هست ، بدین معنی که در حالت ایده آل ، می بایست با تمامی طرفها ، آنقدر هوشمندانه عمل کرد تا ان چیزی که اولویت دارد ( حداکثر سازی منافع ملی )  محقق بشود ، اما ایران سال 1399 خورشیدی ، بدلایل مختلف ، با یکی از این سه محور تضادهای عمیق دارد که بعید هست در کوتاه مدت ، بشود انها را حل کرد ، بنابراین منطقی این هست که برای نیل به هدف فوق ، پیوندهای خودش را با دو محور دیگر ( سیاست و استراتژی نگاه به شرق ) محکم تر کند ، البته این بدان معنا نیست که  دربست تمامی تخم مرغ ها در سبد چین و روسیه قرار بگیرد ، هوشمندانه این هست که با توجه به تجربه قبلی در تعامل با محور غربی ، این بار در تنظیم  استراتژی ملی ، با هوشیاری بیشتری عمل کرد . این هوشیاری هم نیازمند افرادی هست که بدون داشتن فوبیاهای نامبرده ، ( که تعدادشون قویا" اندک هست ) دست به تدوین و تنظیم این استراتژی بزنند .

 

بطور مشخص ،در صورتی که تنبلی حاصل بشود  و صرفا" برای دهن کجی به محور غربی ، تخم مرغهای سبد امنیت ملی ج.ا ، بطور کامل در اختیار چینی هاو روسها قرار بگیرد ، قویا" درآینده نه چندان دور ، نه تنهامشکلی حل نخواهد شد ، بلکه زمینه های تهدید علیه امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران نیز افزایش پیدا می کند

کاملا بنده با مبحثی که جناب @MR9  اشاره کردند، موافقم.
 

1 ساعت پیش, MR9 گفت:

ان چیزی که بعنوان یک قالب و الگوی استاندارد در حوزه تدوین ، تصمیم گیری و درنهایت مدیریت امنیت ملی  وجود دارد ، متنوع سازی شیوه های ایجاد ، حفظ و ارتقاء امنیت ملی یک واحد سیاسی هست


اینجا در صحبت شما یک سوال برای بنده پیش میاد که قالب و الگوی استانداردی در حوزه ای که اشاره کردید وجود نداره... هر کشوری بنا بر مقتضیات شرایط خودش، ساختار سیاسی-امنیتی خود یک روند و پروسه مخصوص به خود در مشاوره و تشخیص، تصمیم گیری و سپس حفاظت و مدیریت امنیت ملی و سیاست های حوزه مربوطه داره، بزارید آمریکا رو مثال بزنیم:

در کشور آمریکا با وجود به ظاهر اختلافات در سیاست گذاری های مختلف احزاب سیاسی در زمینه امنیت ملی خیلی به هم نزدیک هستن و با همکاری کامل برای نیل اهداف ملی حرکت می کنند.
اندیشکده های متعددی وجود دارد در زمینه های مختلف که به حاکمیت مشاوره میدهند و نظرات و تفکرات خودشون رو در کنار گروه های لابی کننده و ... منتقل می کنند.
مجالس سنا و نمایندگان در روند تصمیم گیری نقش مشخصی دارند و کمیته های مختلف بر عملکرد دولت فدرال نظارت کامل دارند و هیچ نهاد یا ارگانی از حلقه تصمیم گیری جدا نیفتاده، و کل ساختار سیاسی با شناختی که درباره تهدید ها فرصت ها و سایر موارد از طریق حلقه مشاوره ( اندیشکده ها و ... ) به دست می آورند دست به عمل می زنند برای دستیابی به هدف کلی که تا جایی که بنده اطلاع دارم تضعیف و در نهایت از بین بردن تهدیدات برای نظم جهانی به رهبری ایالات متحده آمریکا و ایجاد شده توسط غرب، اگر کشور، سازمان یا شخصی تهدید تشخیص داده بشه دیگه از مشکل سیاسی به مشکل امنیت ملی تبدیل میشه و اختیارات رئیس جمهوری و شورای امنیت ملی باز هست و با توجه به اینکه قدرت در این کشور تقسیم شده است و مردم خودشون رو در روند تصمیم گیری سهیم می بینند و خود نظام سیاسی پس از مشارکت و مشاوره به یک نتیجه میرسن که توسط قوای اجرایی و شورای امنیت ملی عملی میشه تمام قوای کشور، اقتصادی، سیاسی، نظامی و مهمتر از همه حمایت مردمی در پشت تصمیم و اجرای اون به صورت متحد   هست و این خودش یک نقطه قوت فوق العاده مهم و عظیم هست برای رسیدن به اهداف کشور و به نظر من از این لحاظ در راستای تصمیم گیری، اجرا، شناخت و انعطاف در رابطه با مسائل امنیت ملی همیشه برتری از آن این نوع سیستم هست.
به نظر شما همچین چیزی که منافع بسیار داره در ج.ا ، چین و یا روسیه انجام میشه؟

1 ساعت پیش, MR9 گفت:

مطالعات گسترده ای به منظور شناخت محیط ملی برای تشخیص نقاط قوت  و ضعف مولفه های ملی را در دستور کار خودش قرار دهد
 همزمان با بند یک ، حاکمیت سیاسی موظف هست تا محیط بین الملل را به منظور شناخت دو حوزه  فرصت - تهدید و زمینه های بروز آن رصد کند

در کشور آمریکا که بنده به عنوان یک مثال ایده آل برای فهم موضوع و مشکل قرار دادم ادامه میدهیم...
مطالعات گسترده برای شناخت
محیط ملی ، و برای تشخیص نقاط قوت و ضعف صورت می پذیرد، نه تنها توسط دولت بلکه توسط شرکت های خصوصی اندیشکده و ... 
 

1 ساعت پیش, MR9 گفت:

وقتی دوتا حوزه فوق الذکر ، همزمان با هم  انجام بگیرد ، خروجی یا برآیند ان تبدیل به تعیین و اولویت بندی اهداف امنیتی شده  ، مسلسل وار این باعث تنظیم سیاستهای امنیتی و درنهایت تدوین استراتژی ملی میشود

 

این استراتژی ملی در ابعاد مختلف شامل فرهنگی- اجتماعی ، نظامی ، سیاسی و اقتصادی  ( موضوع مورد بحث فعلی ) قابل ظهور هست

 

کاملا درسته، این اولیت بندی ها تنها امنیتی نیستن به نظر و شامل سایر موارد هم میشن، اهداف ملی بگیم چونکه فقط در بحث های امنیتی شاید تصمیم گیری صورت نپذیره و بحث سیاسی ( ایدئولوژیک ) و تهدید یکپارچگی ساختار اون در زمینه اسکوپ امنیت سیاسی قرار بگیره ولی اگر هدف شما تضعیف همین مورد برای طرف مقابل باشه چی؟
---------------------------
در رابطه با نقل قول شماره 1:
کاملا درست اشاره سد
الان این فوبیا ها هم منشا تاریخی دارند هم استفاده سیاسی...


دیگر بلوک های شرق و غرب و صرف رابطه با یک گروه از کشور ها و عدم رابطه با گروهی دیگر اشتباهی است که خودش امنیت ملی رو به خطر می اندازه و جلوی نیل اهداف ملی رو میگیره.
الان ما در موقعیت مطلوبی از هیچ لحاظ نیستیم و خودمون رو به اصطلاحی در گوشه رینگ گیر انداختیم بدون بیرون رفت چرا؟ 
این مشکل با غرب و عدم هیچ گونه رابطه بیشتر سیاسی است و وارد این موضوع نمیشم ولی همین دلیل نمیشه منافع خودمون رو هم راستا نکنیم و همکاری نداشته باشیم در موقعیت مناسب!
این هم  راستا سازی منافع ملی برای سود مند ترین رابطه یک هنر است و هنگامی که وارد یک مذاکره میشیم همواره این نقطه ضعف رو داریم که دست دیپلمات های ما بسته است و طرف مقابل این رو هم میدونه و سو استفاده کامل رو از این موضوع میبره. حالا تمامی بنده های این قرارداد مشخص نشده ولی گذاشتن تمام تخم مرغ های ما در سبد شرق به صرف دهن کجی و  امید اینکه چین و روسیه به خاطر ما اگر در منفعتشان باشد به ما پشت نمیکنند ساده لوحی هستش و آینده این کشور و مردم رو به خطر می اندازه... حالا باید دید برای اینکه پشت نشه به منافع ما چه امتیازاتی داده شده ولی باید به افزایش تنش ها بین چین و آمریکا و حضور چین در خاورمیانه و تلاش آمریکا برای جلوگیری از این موضوع کمی امید وار بود، آینده قضاوت خواهد کرد...

"باید دید پلانرها و استراتژیستهای ما ، پتانسیل وقابلیت ورود به این صحنه را دارند یا خیر ؟!!!" ( نشد نقل قول کنم )
خیر به دلایلی که اشاره شد...

ویرایش شده در توسط AM4
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
4 hours قبل , HRA گفت:

مورد بسیار مهم بعدی ، که محور اصلی کلان استراتژی چینی ها برای آینده می باشد ، جاده ابریشم جدید و خطوط ترانزیت بین المللی است که هزینه های حمل و نقل را به شدت کاهش می دهد . مثلا حمل یک کانتینر از دویسبورگ (در غرب آلمان) به چانگینگ (در شرق چین) از مسیر فعلی که از کانال سوئز عبور می کند در مدت 36 روز و با هزینه بالای 6500 دلار صورت می گیرد که با راه افتادن مسیر راه ابریشم جدید این کانتینر در مدت 15 روز با هزینه 4500 دلار حمل خواهد شد (گفته می شود در این مسیر ایران از هر کانتینر 1000 دلار درآمد خواهد داشت !؟)

 

نقشه ای که از راه ابریشم جدید گذاشتید اشتباه هست. یکی از مسیر های اصلی که تامین کننده دسترسی به اقیانوس هند هم هست و همین الان بخش زیادی از ساخت و سازش هم انجام شده از پاکستان می گذره. از راه ابریشم از ایران فقط کوریدور شرقی غربی می گذره . 

 

https://www.dw.com/image/43745949_105.png

 

البته پروژه ی دیگه ای بین ایران و روسیه به عنوان کوریدور شمالی جنوبی مطرحه که ربطی به پروژه راه ابریشم چین نداره

 

اون ادعای درامد 1000 دلاری ایران از هر کانتینر، که البته خودتون هم علامت تعجب گذاشتید. نه تنها به طور واضحی دروغه که ذره ای از 2 دو تا 4 تای عقلانی هم درش نیست. 

 

///////////////////////////////////////

 

در کل این قرار داد فرصت ها و تهدید های خاص خودش رو همراه داره. منتها تجربه تاریخی نشون داده  نوشته های روی کاغذ قرار داد ها معمولا خیلی قشنگ تر و فریتیل تر از واقعیت های میدانی پس از اجرای اون قرار داد ها هستند. خصوصا وقتی طرف قرار داد یه کشوری مث چین باشه

................

همون طور که دوستان می دونن از اصلی ترین و مهمترین مسیر های این راه ابریشم جدید از شنژن به بندر دویسبورگ در آلمان می رسه. به همین جهت کانال دویچه وله مستندی ساخته تحت عنوان The new Silk road به همه اعضایی که مایل هستند بیشتر در مورد این پروژه بدونن توصیه اکید می کنم این مستند رو ببینن دید خوبی نسبت به این قرار داد پر سر و صدای 25 ساله هم پیدا می کنن.

 

 

 

  • Like 1
  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

لینک مستندی که جناب @7mmt اشاره کردن... واقعا اعتماد نباید کرد مخصوصا در زمینه شهر های جدید
https://www.youtube.com/watch?v=cUxw9Re-Z-E

It is sad, we are selling our county's treasures but there is no other way, they are strong and we are weak, we need money, the Chinese have money"
" The country ( i.e. China) wants free exchange of goods and capital but not of people and ideas "

ویرایش شده در توسط AM4
  • Like 1
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 ساعت پیش, 7mmt گفت:

نقشه ای که از راه ابریشم جدید گذاشتید اشتباه هست.

 

سلام

نقشه ای از راه ابریشم را نگذاشتم ، بلکه تصویر کریدور های عبوری فعلی و در آینده از ایران هستش .

 

1 ساعت پیش, 7mmt گفت:

البته پروژه ی دیگه ای بین ایران و روسیه به عنوان کوریدور شمالی جنوبی مطرحه که ربطی به پروژه راه ابریشم چین نداره

 

بله بین ایران و هند و روسیه کریدور NSTC برنامه ریزی شده است و در حال اجرای مقدماتی می باشد . اتفاقا سال گذشته یا 2 سال گذشته مسئولان آذربایجان (شمالی) به مسئولان ایرانی اعتراض می کردند که چرا اینقدر در راه اندازی این کریدور تعلل می کنند !!

 

1 ساعت پیش, 7mmt گفت:

اون ادعای درامد 1000 دلاری ایران از هر کانتینر، که البته خودتون هم علامت تعجب گذاشتید. نه تنها به طور واضحی دروغه که ذره ای از 2 دو تا 4 تای عقلانی هم درش نیست. 

 

نه آنقدر هم که شما فکر می کنید غیر عقلانی نیست . علامت تعجب سوال بنده هم برای این بود که منظور از کانتیر ، نوع 20 فوتی آن است یا 40 فوتی آن . اگر نوع 20 فوتی باشد یعنی به جای هز کانتینر 1000 دلار باید بگوییم هر تریلر حامل آن کانتینر ها 1000 دلار .

  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
40 minutes قبل , HRA گفت:

نه آنقدر هم که شما فکر می کنید غیر عقلانی نیست . علامت تعجب سوال بنده هم برای این بود که منظور از کانتیر ، نوع 20 فوتی آن است یا 40 فوتی آن . اگر نوع 20 فوتی باشد یعنی به جای هز کانتینر 1000 دلار باید بگوییم هر تریلر حامل آن کانتینر ها 1000 دلار .

 

طبق گفته خود شما در پست قبلی، هزنیه ارسال هر کانتینر تو کوریدور -از شنژن تا دویسبورگ- قراره برسه به 4500 دلار

چند درصد از کل این مسیر ازخاک ایران می گذره که بخواد 1000 دلارش به ایران برسه؟

اونم تازه در حالی که اکثر زیر ساخت ها و سرمایه گذاری ها تو مسیر از سمت طرف چینی تامین میشه که به این معنیه که بخش قابل توجهی از اون 4500 دلار مجدد به خود چینی ها می رسه

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.