nasirirani

ارتباطات و قراردادهای دفاعی ایران و چین( خبرها ، حواشی ، تحلیل ها ، احتمالات ! و .... )

Recommended Posts

این سند 25 ساله نامگذاری شده است تا کلیت برنامه همکاری جامع دو کشور در این بازه زمانی بلندمدت دیده و پیگیری شود. بدیهی است بازه زمانی اجرای هر قرارداد دوجانبه ای بر اساس پیش بینی مندرج در خود قرارداد تعیین می شود.

در این سند، واگذاری هیچ منطقه و یا هیچ انحصار متقابل و یا یکجانبه ای مطرح نبوده و لذا فاقد اعطاء هرگونه حق انحصاری است.

در این سند مدیریت، اداره و یا بهره برداری از هیج منطقه و یا حوزه ای واگذار نشده است.

https://www.tasnimnews.com/fa/news/1400/01/08/2475887/متن-توافق-25-ساله-ایران-و-چین-بر-اساس-آخرین-تغییرات-تا-خرداد-99

  • Like 1
  • Upvote 6
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
12 minutes قبل , ldmdff گفت:

وظعیت فعلی کشور ما نتیجه انحصار هست و ما باید در این 25 سال شرکتهای چینی رو تو اولویت قرار بدیم یعنی تمام نقاط حساس و کلیدی مملکت رو انحصارن در اختیار چین میزاریم حالا شما اسمشو هرچی میخوای بزار سرمایه گذاری خارجی زمانی باید برای شما حیجان انگیز و سود ده باشه که رقابت بر سر پروژه بین چند شرکت باشه نمونش خرید جنگنده هند به شرکتهای دخیل در مزایده نگاه بکنید حالا ما اینجا رقابت نداریم جناب چین دست رو هر پروژه ای بزاره باید براش اولویت رو در نظر بگیریم وقتی رقابت نباشه طرف هر جور دوست داره مارو میچرخونه نمونش ایرانخودرو و سایپا الانم چین یک بازار انحصاری 25 ساله دستش اومده حالی به حولی و اینم در نظر بگیرید وظعیت الان مملکت نتیجه سیاستها و مدیریت های اشتباه مسئولینه قرارداد 25 ساله با چین فقط یه مسکنه که درد رو از بین میبره ولی سرطان با سرعت بیشتری تو بدنه این مملکت پیشرفت میکنه

 

حالا این یک بحث جدید هست. مطلب قبل در مورد کارگر و نیروی کار بود که توضیح داده شد.

 

بعد ولی ما یک متن (حالا در دسترس) سند داریم و برداشت مستقیم ازش و یک برداشت های اینچنینی که خب جایی در متن سند چنین چیزی وجود نداره. در هیچ کجای سند از در اختیار گذاشتن نقاط کلیدی و حساس مملکت منحصرا در اختیار چین صحبتی نشده. بله نیروگاه هسته ای بوشهر هم در اختیار روسهاست به عنوان یک مکان حساس و شاید مثلا در حوزه ای که تکنولوژی کاملا جدید بخواد وارد بشه مثل نیروگاه هسته ای، چینی ها در تعداد و کاربری ساخت مسلط باشند ولی اسمش همون سرمایه گذاری خارجی هست به طور معمول و من اسمی روی چیزی نمیزارم قاعدتا. سرمایه گذاری روی سایر بخشها و حوزه ها هم که شما اگر شرکتی پیدا کردید که اصلا رقابت که نه! یه چیزی هم بهش بدیم حاضر باشه بیاد سرمایه گذاری کنه ما یه چیزی هم بهش میدیم بیاد سرمایه گذاری کنه! بحث انتخاب بین ایده آل و خوب هست. در شرایط فعلی ما من میگم حتی خوب هم نه بلکه این قرارداد درست اجرا بشه ایده آل هست. من با متن سند فعلی دارم قضاوت میکنم نه با نیت خوانی ها و حدس ها و یا فرامتن سند. در موضه دشمنی هم نیستیم ما با چین نه در شکل تاریخیش و نه شکل معاصرش پس حتی بدبینی ای که فرضا نسبت به آمریکا و اروپا و روسیه داریم هم وجود نباید داشته باشه (احتیاط چرا که نه!) و همین حالا هم اتفاقا داریم میبینیم از اتحاد امریکا و خودش علیه چین حرف میزنه که یعنی جبهه درستی انتخاب شده. وقتی اتوبان را بستند تا جیب  را خالی کنند رفتن از جاده فرعی اگر کمی هزینه لاستیک و استهلاک را بیفزایه از ضرر خالی شدن کامل جیبت قطعا کمتر هست. برای اینکه نگند تو تلاشت را میکردی ما یکبار تلاش کردیم با مذاکره اتوبان را باز کنیم و حالا با دادن پول و کیف و کارت سوخت حتی ولی نه تنها زدند زیر قولشون بلکه طلبکار جونت هم شدند ایندفعه. وقتش بود یک راه دیگه را امتحان کنیم هرچند اتوبان نمای خیلی شیکی داره.

 

در اینجا هم داریم در مورد اقتصاد و تحریم طبیعتا صحبت میکنیم و قصدی برای هیجان انگیز بودن کاری نداریم. در سند سعی شده ضعفها یا بهتر بگیم پوئن هایی چون رقابت ناپذیر بودن با دخالت دادن اجباری شرکتهای ایرانی ( ساخت و مشارکت طرف ایرانی ) تعدیل بشه و هیچ بحثی از دست روی هر پروژه ای که دلش میخواد نشده. تمام حوزه ها مشخص هست و نحوه مشارکت ها هم تقریبا مورد بحث قرار گرفته در این سند بالادستی. اولویت هم امتیازی است که در ازای مشارکت دادن طرف های ایرانی (بله خیلی کشورها رقابتی یک پروژه ای را برگزار میکنند ولی دربست هم تحویل میدند و مضاف بر این ما در مورد سوییس صحبت نمیکنیم در مورد کشوری صحبت میکنیم که طرف برای انتقال پول چند بسته دارو بهش فرار میکنه چون ممکن هست تحت تحریم و خشم آمریکا قراربگیره و از زندگی ساقط بشه حتی (منع معامله و اقامت فالوده این خشم هست و زندان  جریمه و ... بماند) )

 

حالا بحث های تاریخی هم که تقصیر کی بود و شرایط چی هست هم میشه در یک تاپیک مجزا به طور کاملا علمی و دقیق بهش پرداخت که جاش اینجا نیست و بحث این تاپیک چیز دیگه ای است ولی همچنان تعجب میکنم چطور سرمایه گذاری مثلا 600 میلیارد دلاری قرار هست مسکن باشه! چیزی که مسکن  و سرطان بود و هست فروش نفت مفت و وارد کردن پورشه و یخچال و کمربند و غذای سگ و مبل و لباس ترک و آبنبات! آلمانی و جنسهای بنجل چینی بود نه فروش تضمینی نفت و به جاش واردات برخی کالاها و بخش اعظمش تضمین سرمایه گذاری در پروژه های استراتژیک عمرانی کشور.

 

مشخص هست که دیگه مدیریت چنین اسناد بالادستی در بحث اجرا به عرضه مجریان برمیگرده و نهادهای نظارتی و ربطی به خود سند (که محتویات و بندهاش باید بر طبق خودش بحث بشه و نه فرامتن) نداره.

 

  • Like 1
  • Upvote 8
  • Downvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

تفاهم همکاری با چین  یک معاهده و قرارداد مثل برجام نیست. یک سند تفاهم است. یعنی دو طرف تفاهم می‌کنند در زمینه های ذکر شده در آینده با هم همکاری کنند.
متن این تفاهم که منتشر شده نشان می‌دهد کاملا به نفع دو کشور است و امنیت انرژی چین و فروش نفت ایران را تضمین می‌کند. 
جالب اینجاست مثلا در بحث سرمایه گذاری مشترک در زمینه تولید تجهیزات پزشکی پیشرفته، قید انتقال فناوری ذکر شده است.
تفاهم استراتژیک ایران و چین صرفا یک تفاهم دو جانبه برای پروژه‌ها و قراردادهای آتی است که برای هر کدام باید بطور جداگانه قرارداد حقوقی نوشته و امضا شود و طبق قانون در مجلس هم تصویب شود.
 

  • Upvote 8
  • Downvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

در واقع شرکت ها و کشورهای غربی هم دقیقا این نوع معاملات و سرمایه گذاری ها را در کشورهای مختلف دنیا انجام می دهند و کشور های دیگه را وابسته به خودشان میکنند ولی خب مثل چین علیهش سر و صدا نمیشه چون رسانه های اصلی هم مال همین اروپایی و آمریکایی ها هست. 

 

چین با عربستان و عراق و اسرائیل در منطقه و کشورهای دیگه قرارداد های سنگین سرمایه گذاری نوشته که تا الان به خوبی هم پیش رفته

 

البته ایران و قانون گذاران باید در قرار داد ها به شدت دقت کنند که دچار مشکلاتی که در متن نوشته شده دچار نشوند.

در مورد سابقه ی رابطه با چین در ایران یکی از ارتباط های خوب چین با ایران در مورد مترو در شهر های ایران بوده که انتقال فناوری هم انجام شد و متروی ایران با استاندارهای روز دنیا ساخته شد. و البته چند مورد قرارداد نامناسب و به سر انجام نرسیده در پروژه های حمل و نقل و انرژی با چین قبلا داشتیم. 

 

نوع نوشتن قرار داد به هوشمندی طرف ایرانی و وضعیت کلی ایران ربط داره. در کل با وجود درآمد های نفتی (که فروشش به غیر چین دچار مشکل هست) می شود قرار داد های خوبی نوشت.البته به شرطی که طرف ایرانی هوشمندی های لازم را داشته باشد. 

  • Like 2
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

تا اونجایی که من فهمیدم این قرار داد نه خیلی سفید هست نه خیلی سیاه.یک نوع چشم انداز هست.با این قرارداد نه جزیره کیش دادیم رفت نه ما سهامدار کارخانه های چین شدیم.قرار شده چین با خرید تضمین شده نفت به میزان مشخص با تخفیف ویژه به بازسازی صنایع راهها مسیرها و توسعه روابط اقتصادی بپردازه {ظاهرا تا حالا ما عاجز بودیم}یعنی هیچ پول نقد یا وامی رو از چین دریافت نمیکنیم این مشارکت پایاپای هست در صورت عدم تامین منافع دیگری کشور دیگر میتواند مانع منافع کشور متقابل بشود.اگر واقعا اونطور که ایران در نظر داره پبش بره و یکسری از چسبیده ها و زالوها بزارن ایران میتونه منافع هند و چین و ترکیه و عراق و افغانستان {حداقل این چند کشور}بصورت رقابت ناپذیری تامین کنه دیگه آمریکا توان تحریم نخواهد داشت.آمریکا خطر چین رو حس کرده و میخواد با بستن راههای ورود انرژی به چین اونو کنترل کنه کشورهای خاورمیانه که افسارش دست آمریکاست میمونه ایران روسیه و ونزوئلا.روسها قطعا ملاحظاتی دارند و چینیها رو اذیت خواهند کرد ونزوئلا بعد مسافت زیاد و در حیاط خلوت آمریکاست میمونه ایران.به نظرم در صورت هوشیاری سیاسی و توافق و اقناع داخلی میتونه برد برد باشه.شاید به زودی آمریکا پایان تحریمها علیه ایران رو اعلام میکنه .صدای این قرارداد بیش از ایران در آمریکا طنین انداز شد.ادامه داشتن تحریمها ایران رو به محور شرقی هل داد کاری که دقیقا مخالف خواست آمریکا بود

ویرایش شده در توسط arjemandi
  • Like 1
  • Upvote 7
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
7 hours قبل , mehran55 گفت:

 

با سلام خدمت شما و سایر دوستان عزیز میلیتاریست و تبریک سال جدید ( بقول دوستان سال 13400 :P )

 

به این لیست بلند بالا می توان کشورهائی نظیر تاجیکستان ، نپال ، کامبوج و ... را هم اضافه کرد.

شاید با دیدن این لیست و عواقبی که دامنگیر طرف های قرارداد چینی ها شده ؛ بتوان بهتر به دلایل ابراز نگرانی دوستان فروم از قرارداد همکاری با چین پی برد

 

پی نوشت 1 : البته این پست به این معنا نیست که قرار است سند همکاری ایران و چین به چنین سرنوشت هائی دچار می شود ، اما این سوابق پیش رو ، باید ما را هوشیار نگه دارد تا در قرارداد های متعاقب این سند ، گرفتار دام و حیله گری های شرکت های چینی نشویم.

 

 

سلام

 

چه خوب میشد  موارد بالا را هر کدام را زمان و سال انعقادش و البته کمی بیشتر از جزییات قراردادها را هم ذکر میکردید خصوصا قراردادهایی که با کشورهای با اقتصاد بسیار محدود و کوچک بنابه وضعیت یکطرفه بسته شده چون بیس توافق ایران و چین به خاطر شرایط ویژه ایران و البته نیازهای چین (با محوریت نفت) اصلا متفاوت هست و بیشتر شبیه توافق 20 ساله با عراق هست (که البته باز یک تفاوت عمده داره در بحث نفت) تا چنین قراردادهایی که البته باز باید به سال انعقاد و شرایط های ریزترش پرداخت. از طرفی لطفا در صورت امکان منبع هر بند از این تحلیلها و نتیجه گیریها را اگر مستقیم هست لطف کنید تا یک مروری بکنیم و اگر تحلیل و جمع بندی خودتون هست باز لطفا منابع مورد تحلیل قرار گرفته را اگر بفرمایید ممنون میشم. اطلاعات جالبی هستندکه به نظر البته در بخش نقد منفی هستند چون در هیچکدام به سویه های مثبت احتمالی هیچ اشاره نشده و نمیشه پس قضاوتی کرد در مورد کلیت قراردادها. فرضا شاید سویه های مثبتش هم گفته میشد شاید بهتر میشد سنجید معدل قراردادها به نفع اون کشورها بوده یا به ضررشون و البته اینکه کل قراردادهای چین دیده میشد برای قضاوت.

 

یعنی سوال این هست: آیا ادعا میشه اینها تمام قراردادهایی است که چین با کشورها بسته؟ اگر چنین نیست چرا ذکری از سایر قراردادها نیست؟ فرضا با توجه به جمیع شرایط آیا هیچ کشوری یک توافق موفق با چین امضا نکرده یعنی؟ اگر جواب منفی است چرا در نمونه های ذکر شده نیست؟ اگر هست آیا استثنا بوده یا چندین مورد بوده؟ و اینکه در چنین بررسی هایی آیا جامعیت حکم نمیکنه تمام قراردادها بررسی بشند و نقاط ضعف و قوتشون گفته بشه اگر قرار هست "نگران" باشیم. والا که برای محتاط بودن که شرط عقله و البته از اونطرف حتی چین هم باید محتاط باشه چون ممکن هست عواقب تحریم چنان دامنگیرش بشه که اقتصاد 5000 میلیارد دلاریش را فدای فرضا یک اقتصاد 70 میلیارد دلاری در بهترین حالتش کنه.

 

. هرچند اشاره کردم توافق (نه قرارداد چون قراردادها ذیل این توافق در هر بخش جداگانه تنظیم و بسته میشند که به مجلس میره برای تصویب هر قرارداد طبیعتا و بیس اصلی ضمانت هم نفت هست) با ایران با بحث های ملاحظاتی ایران و چین منعقد شده. و نهایتا به نظرم قراردادهایی که ذیل این توافق بسته میشه به هیچ عنوان بدتر از قرارداهای معمولی که در زمان غیرتحریم حتی بسته میشد با شرکتهای اروپایی و چینی و ... نخواهد بود که اتفاقا به خاطر هدفمند شدن و ویژه بودنشون با تضمین های سفت و سخت بالادستی به نظر مفیدتر و حساب شده تر خواهد بود و ما دیگه شاهد قراردادهایی مثل توتال و بزرگراه شمال و قراردادهای میادین نفتی با شرکتهای فرانسوی و چینی و هندی نخواهیم بود اگر مثل هر توافقی در هر کشوری دولتی دلسوز بر سر کار باشه.

 

نقل قول

پی نوشت 2 : نکته جالب توجه در تمامی قراردادهای چین با کشورهای فوق الذکر اعزام تمامی پرسنل شرکت های پیمانکاری چینی ( حتی در حد کارگران ساده و کارگران ساختمانی و ... ) از چین به این کشورها است که عملا باعث شده که هیچکدام از این پروژه ها و قراردادها نقش پر رنگی در ایجاد اشتغال در کشورهای طرف قرار داد و کاهش نرخ بیکاران این کشورها نداشته باشند.

 

در این مورد هم اگر ممکن هست منبع موثق (نه خبر طبیعتا) که تاکید داره در تمام این قرادادها حتی کارگران ساده هم تماما از چین وارد شدند و هیچ تاثیری قراردادهای چینی در نرخ اشتغال اون کشورها نداشته لطف کنید ممنون میشم. طبیعتا باید یک بررسی آماری از ابتدا تا انتهای قرارداد و بحث شاخصه های اقتصادی و کلی فاکتور تحلیل شده باشه و در نهایت اینکه وضع اقصتاد خود اون کشور چه تغییراتی کرده تا چنین قضاوت مهمی شده باشه ( مثلا ممکن هست پاکستان در بحث 95 درصد اقتصادش افتضاح عمل کرده باشه و خب بحث قراردادی که 5 درصد اقتصاد را شامل میشه هر چه آمار اشتغال مستقیم(که البته میفرمایید صفر بوده) و غیرمستقیمش تولید کرده باشه هم باز در کلیت اشتغال اون کوشر نمایش داده نمیشه. البته موارد من مبتنی بر حدس استدلالی است و اگر نتایج ذکر شده شما مبتنی بر منابع موثق و قطعی باشه طبیعتا باید مراقبت بیشتری کرد در قراردادهای ذیل توافق.

 

نقل قول

قرار شده چین با خرید تضمین شده نفت به میزان مشخص با تخفیف ویژه به بازسازی صنایع راهها مسیرها و توسعه روابط اقتصادی بپردازه {ظاهرا تا حالا ما عاجز بودیم}

 

نه تنها ما (با این شرایط تحریم و وضع اقتصاد) که بسیاری از کشورها برای توسعه بخشهای متنوع اقتصادشون اگر سرمایه گذاری خارجی وجود داشته باشه اول با کمال میل از اون استقبال میکنند چه برسه کشورهای در حال توسعه ای مثل ما که بر خلاف بسیاری از کشورهای صنعتی نیاز داریم به ورود تکنولوژی و در برخی از حوزه ها برای توسعه صنایع اصلا تکنولوژی در اختیار نداریم و باید وارد بشه توسط طرفی و اجرا بشه تا بعدتر تازه بشه فکر کرد به بحث داخلی کردنش (مثل نیروگاه هسته ای، مثل صنایع مرتبط فولاد و آلیاژ، مثل صنایع هوایی و ...)

 

نقل قول

یعنی هیچ پول نقد یا وامی رو از چین دریافت نمیکنیم این مشارکت پایاپای هست در صورت عدم تامین منافع دیگری کشور دیگر میتواند مانع منافع کشور متقابل بشود.اگر واقعا اونطور که ایران در نظر داره پبش بره و یکسری از چسبیده ها و زالوها بزارن ایران میتونه منافع هند و چین و ترکیه و عراق و افغانستان {حداقل این چند کشور}بصورت رقابت ناپذیری تامین کنه دیگه آمریکا توان تحریم نخواهد داشت.آمریکا خطر چین رو حس کرده و میخواد با بستن راههای ورود انرژی به چین اونو کنترل کنه کشورهای خاورمیانه که افسارش دست آمریکاست میمونه ایران روسیه و ونزوئلا.روسها قطعا ملاحظاتی دارند و چینیها رو اذیت خواهند کرد ونزوئلا بعد مسافت زیاد و در حیاط خلوت آمریکاست میمونه ایران.به نظرم در صورت هوشیاری سیاسی و توافق و اقناع داخلی میتونه برد برد باشه.به نظر من به زودی آمریکا پایان تحریمها علیه ایران رو اعلام میکنه .صدای این قرارداد بیش از ایران در آمریکا طنین انداز شد.ادامه داشتن تحریمها ایران رو به محور شرقی هل داد کاری که دقیقا مخالف خواست آمریکا بود

 

دقیقا به همین خاطر هست که در بالا ذکر کردم قرارداد ایران با چین با سایر قراردادهای مورد اشاره دوستان تفاوت داره (حتی با قرارداد پاکستان که چین منافع جدی داره در پاکستان به خاطر هند و بنابراین دنبال یک توافق برد-برد هست با پاکستان هرچند چون پاکستان خودش در معرض تهدید هند هست و نیاز به چین داره این نیاز چین به پاکستان تعدیل شده و چین میتونه تحمیل کنه برخی موارد را)

 

ایران به عنوان تقریبا آخرین کشور خارج از تسلط غرب، دراای منابع نفتی که نیاز حیاتی صنعت چین هست ( افکار عمومی بحث تضمین جریان نفت برای یک صنعت بزرگ وابسته به نفت را شاید متوجه نباشند و برای همین مدام هی این سوال را تکرار کنند چرا چین باید چنینی قراردادی در این شرایط با ایران بننده؟)  و قرارگیری در یک موقعیت ویژه نقشی که داره ( البته با استقلال فعلی ایران (در بخش حاکیتی که برای همین هم چین توافقی در سطح حاکمیت را منعقد کرد که اسیر دولتهایی که ممکن هست چرخش داشته باشند نباشه) والا کشورهای در بالا ذکر شده که بماند حتی پاکستان هم از لحاظ سیاسی اصلا اطمینان پذیر نیست) طوری هست که چنین تفاهمی واقعا برد-برد محسوب بشه اگر قراردادها قوی تنظیم و اجرا بشند.

 

یعنی همه گمان میکنند خب چین تنها با این قرارداد یک بحث نفت براش تضمین شده ولی اشاره نمیشه که خارج از چارچوب پذیرفته شده جهانی توسط چین (شورای امنیت و نظم نوین پس از جنگ جهانی که البته دیروز بلینکن ادعا میکرد چین میخواد بر خلاف این نظم حرکت کنه و ما نمیزاریم)، چین اگر بتونه قدرت بخشی به ایران را شاهد باشه (چون دید که حالا نوک پیکان دراه کم کم با احساس خطر غرب به سمت چین برمیگرده کامل و مستقیم) با یم توافق برد-برد در بخش دیگه ای هم یک برد دیگه به دست میاره (که به ما ربطی نداره و برای ما یک برد اساسی است) و اون هم قرارگرفتن یک ایران قویتر در خاورمیانه به عنوان تعدیل کننده رفتارهای غرب یا حداقل اینطور بگیم تمرکز زایی از جهت گیری به سمت چین.

 

پس من هم معتقدم اگر قراردادهای ذیل این توافق یا تفاهم قوی و دقیق تنظیم و اجرا بشند و در بخشهای مورد نیاز همانطور که در توافق ذکر و تاکید شده ما در برابر تضمین جریان نفت ( ما همین الان هم داریم نفت را نسبت به دنیا به خاطر تحریم ها حداقل با 5 و 6 دلار تخفیف نسبت به برنت میفروشیم مستقیم به برخی پالایشگاه های مستقل چینی بماند در بحث غیرمستقیم هزینه های دلالی و دورزدن تحریم شاید بسیار بیشتر از این باشه)  انتقال تکنولوژی در کنار سرمایه گذاری چینیها داشته باشیم این توافق حتما یک فرصت اساسی است برای کشور.

 

 

 

  • Like 2
  • Upvote 5
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
7 hours قبل , mehran55 گفت:

دقیقا از متن و محتوای این قرارداد اطلاعی ندارم . چیزهایی هم در خبرها و فضای مجازی خواندم که ظاهرش بد نیست اما باید عمیق تر شد تا حقیقت موضوع را فهمید و نسبت به اصل موضوع به درستی موضع گرفت.

 

چین شبیه به این قراردادها را با چند کشور بسته ‌و ‌حالا باید بررسی کرد چقدر چین به آن ها پایبند بوده و آیا آن کشورهایی که با چین قرارداد داشتند از نتایج قراردادهایشان با چین راضی بودند؟

 

 

رد پای رفتگان هموار سازد راه را

 

با سلام و تبریک عید و سال نو و نیمه شعبان 

 

نکته ای در تجارت و قراردادها هست مبنی بر اینکه مشکلات در جزئیات همیشه خود را نشان می دهد 

بسیاری از قراردادها در ظاهر شکل قشنگی دارند حتی قراردادی چون کاپیتلاسیون ولی در جزئیات و در عمل خود را نشان می دهند بویژه در مقایسه با دیگر قراردادها 

 

از این رو باید تمرکز خود را در جزئیات متمرکز کنیم و نذاریم جزئیات قضیه در لج بازی سیاسی و بحث بی فایده روی کلیات پنهان شود

اما چگونه ؟؟

 

اول بیان نکات ضعف قراردادهای قبلی چین که باید به انها توجه کرد و مانع تکرارشان شد، قراردادهایی از جمله که شما گفتید مثل بین چین و بنگلادش

دوم خواسته های مهم از این قرارداد، برای مثال انتظار تبادل نفت در قبال تکنولوژی و ساخت کارخانه مورد نیاز با نیروی انسانی ایرانی 

سوم مقایسه این قرارداد با قراردادهای کشورهای غربی با دیگر کشورها و تلاش برای استخراج نکات مثبت  برای مثال ترکیه همیشه در قراردادهایش حق تولید تحت لیسانس و مونتاژ رو پیگیری می کرد

 

 

در مجموع باید این دسته بندی رو بیان کنیم و یک چهارچوب کاربردی برای قراردادی این چنین تعریف کنیم که در آن نگرانی و تهدیدات، و فرصت ها و موفقیت ها ذکر شود تا بتوان در جزئیات به اهداف خود رسید. 

-------------------------------

حقیقتا باید از مدیریت قراردادها توسط مسئولان ما باید ترسید 

واقعیتی که با بی پولی بر ملا شد

در سال 92 تا 94 با این ایده که اگر فشار خارجی برداشته شود، به سمت برجام حرکت کردیم به امید آنکه بتوانیم اصلاحات اقتصادی رو انجام بدهیم و سروسامانی به اقتصاد کشور بدهیم

برجام رخ داد ولی اقتصاد بیشتر از انکه فکر می کردیم ضربه خورد 

همه تقصیر ها به گردن ترامپ افتاد ولی هیچ کس نپرسید علت و ریشه در کجا بود؟؟؟؟؟

 

بزرگترین ضربه ای که مردم خوردن عبارت بودند از : 

1- شوک افزایش ارز و تبعات آن در قیمت مسکن و غیره ... 

2- برشکستگی نهادهای مالی و بانکی (با سود های نجومی)

3- سقوط قیمت در بورس و نهادهای شبه هرمی

4- افزایش قیمت بنزین بصورت اعصاب خردکن

 

در همه این موارد ترامپ و تحریم حداقل به طور مستقیم موثر نبودند

ولی اشکال کجا بود؟ 

 

در حقیقت این اشکالات مدیریتی و سودهای ناجور بانکی دهه ها بود که در کشور وجود داشت ولی همیشه با پول مفت نفت و از خزانه کشور جبران این اشتباهات میشد 

پول نفت که قطع شد، پول در خزانه خالی شد و دیگر جبران اشتباهات از خزانه میسر نبود

راهکار یا حل مشکل بود یا برداشتن از جای دیگر

مسئولان هم رفتن سراغ جیب مردم و افزایش ارز، سودهای نجومی و هرمی و ...

وقتی فشار اقتصادی زیاد شد و مردم صداشون دراومد تازه زنگ ها به صدا دراومد

 

مشابه عینی

مشابه عینی این اتفاق رو در فوتبال و قراردادهای تیم ملی فوتبال با ویلتموس و قراردادهای تیم های پرسپولیس و استقلال با مربیان و بازیکنان به خوبی مشاهده میکنیم

وقتی مدیران به راحتی اشتباهات بدیهی خود را انکار کرده و جبران اشتباهات خود را از جیب مردم می کردند

اینجا که دیگر ترامپ و تحریم مقصر نبود پس چه شد؟؟؟؟

به نگاهی به گذشته می بینیم که این اشتباهات عامدانه و شاید غیر عامدانه با اهداف مالی سال ها قبل تر هم انجام می شد ولی زیر پول مفت نفت پوشانده میشد و مردم هم دقت نمی کردن ولی الان که پول نیست و ارقام منجر به محرومیت می شود، همه چیز از زیر آب بیرون امده و رخ نمایی می کند 

10967948_324.png

 

در قضیه سخنگوی دولت مبنی بر عدم تمایل چین به افشای جزئیات به شخصه فکر می کنم بیشتر مقامات ایرانی مایل به افشا جزئیات نیستند 

کمی بحث تحریم ها 

و بیشتر تلاش برای رانت و داستان هایی از نوع قرارداد ویلموتس 

بر 28 بهمن 1399 در 12:25 , arminheidari گفت:

شلیک به قلب اعتماد عمومی

با دروغ و رفتار اشتباه رفتاری و رسانه ای مسئولان 

 

aHR0cHM6Ly9uZXdzbWVkaWEudGFzbmltbmV3cy5jb20vVGFzbmltL1VwbG9hZGVkL0ltYWdlLzEzOTYvMDEvMjEvMTM5NjAxMjExNTA1NTEyODQxMDQ5MTI2My5qcGc3D.jpg

 

کل این مسیر رو اگر نگاه کنید یک بی اعتمادی رو می بینید که از پیش زمینه اتفاقات قبلی می آید. 

یعنی با عدم برخورد با بعضی مسائل و مصلحت اندیشی بی جا سبب شدیم که اعتماد عمومی اسیب ببیند و با هزار قسم و نشانه کسی ادعاهای مقامات را باور نکند. 

اگر کسی هم اعتماد کند اتفاقات بعدی باعث زده شدن وی از اعتماد خواهد شد. 

 

از این رو رفتار اشتباه مسئولان ما در برخورد با حوادثی از جمله هواپیمای اکراینی را باید به عنوان شلیک به قلب اعتماد عمومی دسته بندی کرد. 

رفتاری که خیانت به جبهه رسانه ای کشور محسوب می شود. 


 

به نظر شما با این مسئولان بی تدبیر که به هیچ عنوان پاسخگو نیستن، پول مفت نفت چه می کند؟

خب بنده به شخصه با دیدن این شرایط به جای هزینه دادن روی مذاکرات و آوردن پول مفت نفت به کشور روی اصلاح رفتار این مدیران و پاسخگو کردنشان هزینه می کنم

 

مدیرانی که یادشان رفته است که آخرتی هم هست

 

  • Like 5
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
4 hours قبل , mehdipersian گفت:

در واقع شرکت ها و کشورهای غربی هم دقیقا این نوع معاملات و سرمایه گذاری ها را در کشورهای مختلف دنیا انجام می دهند و کشور های دیگه را وابسته به خودشان میکنند ولی خب مثل چین علیهش سر و صدا نمیشه چون رسانه های اصلی هم مال همین اروپایی و آمریکایی ها هست. 

 

چین با عربستان و عراق و اسرائیل در منطقه و کشورهای دیگه قرارداد های سنگین سرمایه گذاری نوشته که تا الان به خوبی هم پیش رفته

 

البته ایران و قانون گذاران باید در قرار داد ها به شدت دقت کنند که دچار مشکلاتی که در متن نوشته شده دچار نشوند.

در مورد سابقه ی رابطه با چین در ایران یکی از ارتباط های خوب چین با ایران در مورد مترو در شهر های ایران بوده که انتقال فناوری هم انجام شد و متروی ایران با استاندارهای روز دنیا ساخته شد. و البته چند مورد قرارداد نامناسب و به سر انجام نرسیده در پروژه های حمل و نقل و انرژی با چین قبلا داشتیم. 

 

نوع نوشتن قرار داد به هوشمندی طرف ایرانی و وضعیت کلی ایران ربط داره. در کل با وجود درآمد های نفتی (که فروشش به غیر چین دچار مشکل هست) می شود قرار داد های خوبی نوشت.البته به شرطی که طرف ایرانی هوشمندی های لازم را داشته باشد. 

وقتی همه این مسائل رو کنار هم بزاریم چشم انداز خوبی نمیبینیم چرا؟

1) چین با کشورهایی قرار داد خوب امضا کرده که دست بالا رو نداشته و برای بدست آوردن قرارداد پیشنهادهای خوبی هم داده و هرجا که دست بالا رو داشته و روبروش همانند ما از روی ناچاری باید باهاش قرارداد میبسته تا جا داشته چپونده تو پاچش

2) چرا باید یک چنین قراردادی رو با چین ببندیم ؟ چون امکان سرمایه گذاری نداریم ( پول نداریم ) حالا چین این هزینه ها رو پرداخت کنه میتونیم بازپرداخت کنیم ( نه ) چون همین الانشم پول نداریم و تو نیروگاه اتمی بوشهر بدهی داریم به روسها در نتیجه میوفتیم تو تله چین 

3) از جمله فجایع قراردادی با چین تو مملکت خودمون میشه به اتوبان تهران شمال اشاره و یا فروش جنگنده f7 که تمام سیمپیچیهاشو سفید و بدون شمار گذاری انجام داده بودن و پرسنل فنی ما مجبور بودن تمام سیم پیچی رو عوض کنن 

4) مسئولان ما مشکل فساد عدم مدیریتی ( سوادشو ندارن ) سو استفاده از موقعیت و هزارتا مشکل دیگه دارن حالا اینا میخوان به درست انجام شدن پروژه ها توسط چین نظارت کنن 

5) شاه گل قراردادی که مسئولان ما بستن برجام بود که با 5 تا کشور دیگه بود نتیجشو داریم میبینیم حالا این که دیگه جای خود داره 

6) هوشمندی برای زمانیه که اگه دیدی طرف مشکل داره بتونی شرایط رو به نفع خودت عوض کنی در شرایط بین ما و چین اگه اونا زیر رو رو بکشن و ما بگیم چرا چین میگه میتونی برو یکی دیگه پیدا کن تموم پروژ] ها رو میخوابونم ما هم دست از پا دراز تر گردن کج بر میگردیم تو دفتر کارمون

 

پی نوشت :

همیه اینا نتیجه تجربه از نوع رفتار چین و نوع رفتار مسئولان و مدیرانمون هست زاده ذهنمون نیست و چون از چین خوشمون نمیاد این حرفارو نمیزنیم و وقتی نگاه میکنیم میبینیم که هزاران راه برای جبران کسری بودجه و وضع فاجعه اقتصادیمون وجود داره و ما همیشه بدترین مسیر رو طی میکنیم که از آغوش اجنبی میگذره یه مثال میزنم یکی از آشنایان بعد از سالها از آمریکا به ایران برگشت و تمام سرمایه خودشو برگردوند و زندگی خودشو دوباره شروع کرد منتها ما هیچ وقت بلد نیستیم از پتانسیل مردممون چه در خارج و چه در داخل مملکت استفاده کنیم و اونها رو همیشه موجودات اضافه میبینیم نمونش عدم شفافیت در مورد قرارداد چین و نوع رفتار و برخورد نمایندگان مجلس با عوام مردمه یک نگاه بالا به پایین و ارباب رعیتی 

 

ویرایش شده در توسط ldmdff
  • Like 3
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با عرض سلامی دوباره خدمت دوستان میلیتاریست

 

2 hours قبل , alala گفت:

 

از طرفی لطفا در صورت امکان منبع هر بند از این تحلیلها و نتیجه گیریها را اگر مستقیم هست لطف کنید تا یک مروری بکنیم و اگر تحلیل و جمع بندی خودتون هست باز لطفا منابع مورد تحلیل قرار گرفته را اگر بفرمایید ممنون میشم. اطلاعات جالبی هستندکه به نظر البته در بخش نقد منفی هستند.

 

این هم تعدادی از منابع مورد استفاده بنده در مطلب بالا که خدمت شما تقدیم میشه :

https://tribune.com.pk/story/2036265/2-govt-forms-committee-power-sector-audit

https://thediplomat.com/2020/05/pakistan-discovers-the-high-cost-of-chinese-investment/

https://www.ft.com/content/4af8101b-599c-407d-8850-3fd27cd9b31c

https://nation.com.pk/29-Dec-2016/chinese-to-outnumber-baloch-natives-by-2048

https://www.dw.com/en/is-bangladesh-falling-into-a-chinese-debt-trap/a-49556829

https://chinadialogue.org.cn/en/energy/11988-shelving-of-huge-bri-coal-plant-highlights-overcapacity-risk-in-pakistan-and-bangladesh/

https://thefinancialexpress.com.bd/trade/chinese-loans-govt-to-drop-coal-plant-project-1584684501

https://www.dailymaverick.co.za/article/2018-02-21-iss-today-lessons-from-sri-lanka-on-chinas-debt-trap-diplomacy/

https://roar.media/english/life/reports/everything-you-need-to-know-about-the-hambantota-port-lease

https://thediplomat.com/2018/06/chinas-debtbook-diplomacy-how-china-is-turning-bad-loans-into-strategic-investments/

https://mg.co.za/article/2018-09-14-00-africas-debt-to-china-is-complicated/

https://www.iied.org/china-world

https://nationalinterest.org/feature/takeover-trap-why-imperialist-china-invading-africa-66421

https://www.newyorker.com/news/news-desk/china-in-africa-the-new-imperialists

https://www.indiatoday.in/world/story/pakistan-owe-china-gwadar-port-usd-10-billion-debt-1479562-2019-03-16

https://www.cadtm.org/Kenya-caught-between-debt-and-political-indifference

https://www.scmp.com/news/china/diplomacy/article/3090225/contract-kenyas-china-funded-railway-ruled-illegal

https://www.taiwannews.com.tw/en/news/3605624

https://www.worldpoliticsreview.com/insights/27027/china-must-be-stopped-zambia-debates-the-threat-of-debt-trap-diplomacy

https://qz.com/1223768/china-debt-trap-these-eight-countries-are-in-danger-of-debt-overloads-from-chinas-belt-and-road-plans/

https://www.dw.com/en/kenya-struggles-to-manage-debt-for-railway-to-nowhere/a-50887431

 

2 hours قبل , alala گفت:

 

یعنی سوال این هست: آیا ادعا میشه اینها تمام قراردادهایی است که چین با کشورها بسته؟ اگر چنین نیست چرا ذکری از سایر قراردادها نیست؟ فرضا با توجه به جمیع شرایط آیا هیچ کشوری یک توافق موفق با چین امضا نکرده یعنی؟ اگر جواب منفی است چرا در نمونه های ذکر شده نیست؟ اگر هست آیا استثنا بوده یا چندین مورد بوده؟ و اینکه در چنین بررسی هایی آیا جامعیت حکم نمیکنه تمام قراردادها بررسی بشند و نقاط ضعف و قوتشون گفته بشه اگر قرار هست "نگران" باشیم. والا که برای محتاط بودن که شرط عقله.

 

 

البته که این شامل همه قراردادهای چین با سایر کشورها نیست و بنده هم عرض کردم که قراردادهائی با کشورهای دیگری هم وجود دارد که بعضا بدتر و بعضا بهتر هستند.

 

اما در کل احساس میکنم که شما دچار یک سوء تفاهم جزئی شده اید. بنده مخالف قرارداد نیستم چون همونطور که در جمله اول عرض کردم ، از جزئیات این سند همکاری مشترک ( بعنوان سند بالادستی قراردادهائی که در آتیه در ذیل این سند منعقد خواهند شد ) ، همینطور از جزئیات قراردادهائی که در آینده ( بعنوان پیوست های این سند همکاری ) منعقد خواهند شد هیچ گونه اطلاعاتی ندارم.

بیشتر بعنوان یک زنگ هشدار و آلارم عمل کردم که در صورتی که هوشیار نباشیم ، ممکن است دچار گرفتاری هائی نظیر این کشورها بشویم. اتفاقا عنوان مطلب بنده هم همین بود :

رد پای رفتگان هموار سازد راه را

 

یعنی مسیر دیگران رو ببینیم و یاد بگیریم که اونها کجا رو اشتباه رفتند تا ما اون اشتباه رو تکرار نکنیم و مثل اونها به بی راهه و چاه نیوفتیم. در واقع عرض بنده ناظر بر این است که قراردادهای چین با دیگران را ببینیم ، دقیق هم ببینیم ؛ و بدانیم که کدام حرکت های چینی ها در این شطرنج اقتصادی ممکن است منجر به کیش و مات شدن ما بشود و برای مقابله با این کیش و مات شدن ها ؛ تمهیدات لازم را از قبل تدارک ببینیم.

 

مثالش هم ماجرای صید ترال کشتی های چینی در خلیج فارس و دریای عمان است که مسئولان شیلات و وزارت خارجه به قراردادهای مشابه چین در سواحل کامبوج و سریلانکا و ... دقت نکردند و در همان دامی افتادند که امروز فریاد نارضایتی صیادان محلی ما در استان های جنوبی به آسمان بلند است.

 

=================

و اما بعد

 

آموزش اجباری زبان ماندارین در مدارس کنیا

zbn_mndryn_dr_khny.jpg

 

استقبال از زبان چینی در آفریقا در حال فراگیر شدن است، پنج سال پیش آفریقای جنوبی، یکسال پیش اوگاندا و حالا کنیا آموزش زبان چینی در مدارس این کشور را رسمیت بخشیده است.

کنیا قصد دارد برنامه آموزش اجباری زبان ماندارین (زبان چینی استاندارد) را از سال ۲۰۲۰ میلادی در مدارس این کشور به اجرا بگذارد.

موسسه توسعه محتوای آموزشی مدارس کنیا موظف شده تا سرفصل‌های این دوره زبان را که قرار است از سال چهارم دبستان آغاز شود، تدوین و ارائه کند.

جولیوس ژوان، مدیر این موسسه اعلام کرده که سرفصل‌های این دوره با هدف کمک به بهبود روابط تجاری کنیا با چین طراحی خواهد شد.

به گفته آقای ژوان، رشد قابل توجه اقتصاد چین و سهم غیرقابل انکار آن در تجارت بین‌الملل موجب شده تا مقامات دولت کنیا برنامه‌ای را برای بهره‌مندی این کشور از قدرت بزرگ اقتصادی جهان تدوین کنند که یکی از الزامات موفقیت آن آموزش زبان چینی به شهروندان کنیایی است.

 

اوگاندا نیز از سال گذشته میلادی اجرای برنامه گنجاندن زبان چینی را در دروس مدارس راهنمایی و دبیرستان آغاز کرده است. تاکنون ۳۵ مدرسه اوگاندا با حمایت دولت چین، آموزش زبان چینی را آغاز کرده‌اند.

پیشگام آموزش زبان چینی در قاره آفریقا، کشور آفریقای جنوبی است که از سال ۲۰۱۴ میلادی تاکنون بیش از ۴۴ مدرسه دولتی را تحت پوشش آموزش زبان چینی قرار داده است.

 

در حال حاضر بیش از ۵۰ هزار دانشجوی آفریقایی در حال تحصیل در کشور چین هستند، این رقم در اوایل قرن بیست و یکم کمتر از یکهزار نفر بوده است. همچنین دولت چین از سال ۲۰۰۴ میلادی به این سو نزدیک به ۴۸ مرکز فرهنگی کنفوسیوس را در کشورهای آفریقایی راه‌اندازی کرده است. این مراکز که هدف گسترش فرهنگ و زبان چینی را به منظور راهگشای نفوذ اقتصادی بیشتر این در این قاره، دنبال می‌کند، حدود ۱۵ سال پیش موجودیتی در آفریقا نداشتند.

 

شی جین پینگ، رئیس جمهوری چین اعلام کرد که این کشور قصد دارد بیش از ۶۰ میلیارد دلار به منظور حمایت مالی از انجام انواع پروژه‌های اقتصادی در حال انجام در کشورهای آفریقایی اختصاص داده است.

او همچنین از شرکت‌های چینی خواست تا طی سه سال آینده ۱۰ میلیارد دلار در قاره آفریقا سرمایه‌گذاری کنند.

 

بررسی‌ها نشان می‌دهد که چین تا پیش از سال ۲۰۳۰ میلادی با پشت سرگذاشتن آمریکا به بزرگ‌ترین قدرت اقتصادی جهان بدل خواهد شد. اما با تاکید دولت چین، این کشور به موازات رشد اقتصادی، برنامه‌هایی را نیز برای افزایش «قدرت نرم» خود در جهان به ویژه در بازار آفریقا اجرا کرده است.

چین از سال ۲۰۱۲ پوشش رسانه‌ای قاره آفریقا را آغاز کرده است. تلویزیون رسمی چین از سال ۲۰۱۶ بخش آفریقایی خود را راه‌اندازی کرده است. این کشور همچنین از تاسیس برخی رسانه‌ها در آفریقا حمایت کرده و کمک‌های قابل توجهی را نیز به توسعه امکانات ارتباطی در این قاره اختصاص داده است.

در همین حال، از سال ۲۰۱۷ جشنواره بین المللی فیلم چین و آفریقا آغاز به کار کرده و تولید مشترک فیلم‌های دو زبانه توسط دو کشور چین و آفریقای جنوبی شروع شده است.

کمی پیشتر وزارت آموزش چین همکاری خود را با دانشگاه‌های مطرح کشورهای آفریقایی برای ایجاد رشته آموزش زبان چینی آغاز کرد. همچنین با اجرای برنامه‌های تبادل دانشجو و استاد سعی شده تا آموزش مدرسان زبان چینی پیگیری شود.

چرا که آنها معتقدند: 

زبان دریچه آشنایی با فرهنگ است.

برقراری ارتباط فرهنگی نیز لازمه ایجاد نیاز و علاقه به مصرف محصولات چینی است.

 

ویرایش شده در توسط mehran55
  • Like 3
  • Upvote 11

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
40 minutes قبل , mehran55 گفت:

 

این هم تعدادی از منابع مورد استفاده بنده در مطلب بالا که خدمت شما تقدیم میشه :

 

البته که این شامل همه قراردادهای چین با سایر کشورها نیست و بنده هم عرض کردم که قراردادهائی با کشورهای دیگری هم وجود دارد که بعضا بدتر و بعضا بهتر هستند.

 

اما در کل احساس میکنم که شما دچار یک سوء تفاهم جزئی شده اید. بنده مخالف قرارداد نیستم 

رد پای رفتگان هموار سازد راه را

 

 

 

=================

آموزش اجباری زبان ماندارین در مدارس کنیا

zbn_mndryn_dr_khny.jpg

.

باز هم میگم منابعی که علیه چین مطلب می نویسند منابع غربی و وابسته به غرب هستند همین منابع هیچ وقت علیه قرارداد های مشابه و بدتر کشورهای غربی چیزی نمی نویسند. 

 

قرارداد هایی که باعث نفوذ اقتصادی میشه شامل اکثر قرار داد های اقتصادی و نظامی جهان هست. اگر مثلا قرار داد های سالهای اخیر خودرو سازی و نفتی با فرانسوی ها در ایران بررسی بشه دقیقا این نوع قرار داد ها دیده میشه. 

 

نکته ای که می خواستم از شما بپرسم اگر شما قصد آگاهی دادن خطر های قرارداد های خارجی دارید چرا به قرار داد های خوبی که چین با کشورهای دیگه و یا ایران نوشته اشاره نکردید که این احساس را بوجود بیاورد که قصد و غرضی در مطلب شما هست. 

 

این مورد را میشه در مورد این تیتر اموزش زبان اجباری ماندارید هم مشاهده کرد. اقراد آگاه خبر دارند که آموزش زبان ماندارین الان در اکثر کشورهای جهان و حتی غربی شروع شده و این اجبار به خاطر آینده ی اقتصاد جهان که در دست چین هست بوجود آمده. حالا منظور شما از این مطلب چی هست که به این صورت نوشته شده؟ قطعا اگر یک کشور ببیند زبان چینی بیشتر از زبان انگلیسی به دردش می خوره اون را در مدارس خودش تدریس میکند

 

  • Like 2
  • Upvote 1
  • Downvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

در خصوص یک نگرانی 

نقل قول

 حاجی اینا که من همون اول گفتم تمام منابع ما مفت میره و تبدیل به منابعی میشه که به واحد پول اون کشوره و سیستم برای کسب ریال مجبوره عمده پروژه ها و‌واردات را انجام بده تا ریال بدست بیاره و این‌روند باعث نابودی پیمانکاران و تولید کنندگان داخلی میشه

 

قضیه ساده هست، چیزی بخریم که کمک به تولید کنه نه مانع تولید ، هرچیزی که میخریم دو سه دست بعدش رو ببینیم / این یعنی داشتن برنامه و توجیه برنامه ، به نحوی که گپ های کشور رو پر کنیم و در هر پروژه بهبود زیرساخت داشته باشیم

 

شما یک پکیج میخرید، یک کارخانه می خرید و نصب رو خودمون با پول ایرانی میدیم به پیمانکار ایرانی و تجهیزات از چین میاد و راه اندازی  میشه،

یعنی کالاها برای کارخانه از چین میاد و این یعنی پول نفت میره جای درست، پس این نکته راه حل داره،

ولی از سمت دیگه مسئولان ما دنبال کالاهای نقد هستن و کالایی رو میارن که میزنه تو فروش تولیدکننده داخلی، این رو باید جست

 

 کالاهایی رو باید بیاریم که توجیه داره،

مثلا هندوانه و با پول فروشش در ایران گندم رو با قیمت بالاتری از کشاورز بخریم و در توسعه مدیریت آب سرمایه گذاری کنیم 

یا مثلا میتونیم پنل های خورشیدی وارد کنیم و به قیمت خوب نیروگاه خورشیدی بزنیم و جای کار بسیار هست

یا تجهیزات توسعه بندر و ریل تهیه کرد که خیلی استراتژیک هست و جای کار بسیار هست

یا تجهیزات هوایی گرفت که خواست اکثر ما هست

 در مورد آب هم سیستم های شیرین سازی و تصفیه آب گرفت و این هم جای کار زیاد هست

 

 

 تو بحث جنگ افزار ما باید روی تکنولوژی تمرکز کنیم،

برای مثال پلت فرم از چین گرفته شود و روی پلتفرم تجهیزات کنترل و دقت ایرانی نصب بشه،

برای مثال در مورد تانک و نفربر به راحتی میشه آنها را از چین بدون سیستم کنترل تهیه کرد و در ایران با تجهیزات الکترونیکی خودمون کامل کنیم، تا هم تکنولوژی رو در داخل حمایت کنیم و هم بازگشت سرمایه داشته باشیم

 

مهم این است که نذاریم پول نفت راحت دست دولت بیفته و خرج هزینه جاری و یا رانت بکنه

  • Like 2
  • Upvote 11

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
5 hours قبل , mehran55 گفت:

با عرض سلامی دوباره خدمت دوستان میلیتاریس

البته که این شامل همه قراردادهای چین با سایر کشورها نیست و بنده هم عرض کردم که قراردادهائی با کشورهای دیگری هم وجود دارد که بعضا بدتر و بعضا بهتر هستند.

 

 

مچکرم بابت لینکها. حتما سر فرصت مطالعه میکنمشون.

هرچند همانطور که حدس میزدم عمدتا احتمالا یا مستقیم یا غیرمستقیم این دست مقالات حاصل جریان رسمی و مسلط رسانه های عمدتا غربی یا وابستگان شرقیشون هست. پس عجیب نیست بدبین باشیم به برخی تحلیلها و حتما باید هم از لحاظ آماری و هم از لحاظ فکتی چک بشند و تازه بعدش برسیم به اینکه اگر آمار و فکتی ارائه دادند مستند به چه مرجعی بوده. میدونیم که حتی بسیاری از سازمانهای جهانی اقتصادی هم تحت جریان رسمی روایت غرب هستند (به هر حال  جنگ اقتصادی غرب با چین را خیلی وقت هست شاهد هستیم که در تمام حوزه ها از جمله رسانه و آمار و سیاست تا جاییکه واقعیات خودشون را تحمیل نکنند تلاششون را برای پیروزی در رقابت های کلان میکنند)

 

نقل قول

اما در کل احساس میکنم که شما دچار یک سوء تفاهم جزئی شده اید. بنده مخالف قرارداد نیستم چون همونطور که در جمله اول عرض کردم ، از جزئیات این سند همکاری مشترک ( بعنوان سند بالادستی قراردادهائی که در آتیه در ذیل این سند منعقد خواهند شد ) ، همینطور از جزئیات قراردادهائی که در آینده ( بعنوان پیوست های این سند همکاری ) منعقد خواهند شد هیچ گونه اطلاعاتی ندارم.

بیشتر بعنوان یک زنگ هشدار و آلارم عمل کردم که در صورتی که هوشیار نباشیم ، ممکن است دچار گرفتاری هائی نظیر این کشورها بشویم. اتفاقا عنوان مطلب بنده هم همین بود :

 

 

متوجه بودم. خودتون هم اشاره کرده بودید که به عنوان هشدار مطرح میکنید مسائل را. من هم من باب شرایط ویژه ای که وجود داره و عملیات سنگین سایبری که ضد این توافق انجام میشه تنها خواستم اشاره کنم که خب طبیعی است هر کشوری در هر توافقی دنبال منافعش هست و وجود قراردادهای منفی دلیل بد بودن همه توافقات نیست بلکه شاید بی عرضگی دولتها یا کشورهاست که در اجرا یا تنظیم قراردادها و همچنین بحث نظارت ها طوری عمل میکنند که کشور مقابل حالا یا تمام سود را میبره یا سود بیشتری میبره.

 

خصوصا با شرایط به هر حال فساد موجود و برخی بی عرضگی های اداری حتما باید در کشور ما دقت بیشتری صورت بگیره ولی اتفاقا خوشحالی من از این بابت هست که این یک سند کلان هست و معمولا چنین اسنادی نظارت و توجه بیشتری را جلب میکنند نسبت به قراردادهای محلی و موضعی! و میشه اگر همه پیگیر باشند تا حدی از ضعفها و کجی های چنین قراردادهایی را جلوگیری کرد. ما کم قرار داد اشاره کردم با همین چینی ها یا اروپایی ها نداشتیم که فقط ضرر بوده در مرحله اجرا و نهایتا هم نصفه و نیمه رها شده.

 

نقل قول

یعنی مسیر دیگران رو ببینیم و یاد بگیریم که اونها کجا رو اشتباه رفتند تا ما اون اشتباه رو تکرار نکنیم و مثل اونها به بی راهه و چاه نیوفتیم. در واقع عرض بنده ناظر بر این است که قراردادهای چین با دیگران را ببینیم ، دقیق هم ببینیم ؛ و بدانیم که کدام حرکت های چینی ها در این شطرنج اقتصادی ممکن است منجر به کیش و مات شدن ما بشود و برای مقابله با این کیش و مات شدن ها ؛ تمهیدات لازم را از قبل تدارک ببینیم. 

 

حالا بالا هم اشاره کردم باید مراقب عملیات روانی طرف ثالث هم بود که با تبلیغ، ایران را در گوشه رینگ تصویر میکنه و باعث میشه افکار عمومی موجه این توافق را به خاطر شرایط ویژه ایران یک توافق نسبتا یکطرفه ببینه در ظاهر و برای همین بدبینی شدیدتر دشته باشه نسبت بهش. ولی چیزی که در متن سند بود و همچنین در گزاره برگ وزارت امور خارجه و همچنین شرایط غرب آسیا و شرایط جدید اقتصادی جهان و تعریف جبهات جدید نشون میده ایران و وچین در تقاطعی به هم رسیدند که منافعشون هر دو برای چنین توافقی حکم میکنه و از همین رو  اگر بحث اجرا و تنظیم قراردادها را کنار بزاریم (که برای هر قراردادی لازم هست حواس جمع و دقیق باشیم) به نظرم این یک موقعیت بسیار خوب هست برای تعادل بخشی و رفع یک تهدید مستمر به نام تحریم و جهش زیرساختهای عمرانی کشور با سرمایه گذاری خارجی که با شرایط پیش رو شاید تا سالها هیچ طرفی غیر از چین نشه متصور بود که بهش بپردازه (اصولا تحریمهای اولیه آمریکا و شبح تحریمهای ثانویه مانع قطعی است برای همیشه  و برجام هم تجربه ای بود که نشان داد غرب بدون تسلیم برخی منافع حیاتی کشور به هیچ وجه حاضر نیست دست از سرش برداره )

 

  • Like 3
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.