سامانه دفاع هوایی دوش پرتاب میسترال سامانه دفاع هوایی دوش پرتاب میسترال ( Mistral )

[salar_jetline 5]

سامانه ي دفاع هوايي MISTRAL; از بهترين MANPADS هاي دنيا


تاریخچه:

میسترال یک سیستم دوش پرتاب ( MANPADS ) دفاع هوایی برد کوتاه و خیلی کوتاه است که قابل نصب بر روی انواع پلت فرم ها نظیر خودرو , شناور های سبک و سنگین و هلیکوپتر می باشد . کار های مقدماتی و توسعه ی پروژه ی STACP با نام Mistral در سال 1974 توسط فرانسه آغاز گردید .
شرکت Matra در ابتدا به عنوان طرف اصلی قرارداد توسعه ی میسترال در سال 1980 شناخته شد و پس از آن BAE Dynamics ( در حال حاضر ماترا و BAE Dynamics در مجموع MBDA خوانده می شود ) , ماترا آیرواسپشیال ( EADS ) و Alenia Marconi Systems نیز به این طرح پیوستند و در نهایت میسترال در سال 1989 و پس از 15 سال به تولید انبوه رسید و وارد خدمت گردید .


میسترال هم اکنون به تعداد
16000 در بیش از 37 نیروی نظامی
از 25 کشور دنیا به کار گرفته می شود
............................................................

موشک:

موشک " شلیک کن و فراموش کن " ( fire and forget ) و تمام خودکار میسترال از دو قسمت تشکیل شده که موتور آن , بوستر سوخت جامد است که طراحی و ساخت آن توسط Snecma Propulsion در پاریس صورت گرفته .
سر جنگی موشک از نوع انفجاری شدید بوده و کلاهک آن به وزن 3 کیلوگرم با Tungsten Ball لود شده است . همچنین تقریبا با تمام فیوز های موجود نظیر فیوز تماسی ( Contact Fuse ) , فیوز لیزری ( Laser Proximity Fuse ) و فیوز مجاورتی ( Triggered Fuse ) و تجهیزات خود تخریبی تاخیری ( Time delay self-destruct devices ) مجهز شده است .
سیستم هدایت موشک آشیانه یاب مادون قرمز غیر فعال می باشد که با جستجوگر ایندیم آرسنید ( Indium Arsenide ) در 3 تا 5 "Micron Waveband" عملیاتی شده و توسط شرکت Snecma و ساژم SAGEM ساخته شده . جستجو گر موشک داخل یک هرم 6 وجهی شفاف در مخروط دماغه قرار دارد .


موشک آن با برد6کیلومتر
از سر جنگی 3 کیلوگرمی
انفجار شدید استفاده می کند
............................................................


پست ارتباطی میسترال ( MCP ):

پست ارتباطی و جانبی مجموعه ی میسترال ( Mistral Coordination Post MCP ) تنها به منظور ایجاد هماهنگی و ارتباط بین چند مجموعه ی Mistral در شب و روز و هرگونه شرایط آب و هوایی ایجاد شده و قادر است همزمان به بیش از 11 عدد دوش پرتاب خدمات ارائه کند . قابلیت نصب بر روی خودروهای زرهی سبک را دارد و هم اکنون در کشور های عضو ناتو به کار گرفته می شود و توسط عمان نیز سفارش شده است .


پست ارتباطی - فرماندهی
مسترال ( MCP )
............................................................


روند عملیاتی سازی:

این مجموعه توسط دو نفر حمل می شود _ یک نفر لانچر و یک نفر مجموعه ی کنترل آتش را حمل می کند_ کل مجموعه تنها 60 ثانیه زمان برای سر هم بندی و آماده سازی جهت شلیک نیاز دارد .
ایستگاه شلیک ( Firing Station ) از دو بخش اصلی کنترل آتش و تامین هوای فشرده تشکیل شده ( تامین هوای فشرده به منظور خنک کاری جستجوگر موشک به کار گرفته می شود )
پس از تشخیص هدفی ناشناس توسط چشمی تلسکوپی , سیستم تشخیص دشمن از دوست ( IFF ) روی هدف دنبال شده و هواگرد مهاجم را شناسایی می کند . لانچر در هنگام انطباق با تجهیزات دید در شب قابلیت انجام موارد فوق را در تمام شبانه روز دارد . ( مانند آنچه که در نیروی هوایی فرانسه با نصب تجهیزات دید در شب ساخت ساژم با نام MATIS در سال 2002 انجام شده )
روشن شدن چراغی کوچک بر روی لانچر نشان از قفل سنسور مادون قرمز روی هدف است و کاربر را از آمادگی موشک جهت شلیک آگاه می سازد . با فشار ماشه توسط کاربر , موشک از لانچر خود جدا شده و به منظور جلوگیری از آسیب کاربر از گاز های داغ خارج شده از اگزوز موشک , ابتدا توسط یک سامانه ی پرتاب سرد ( cold ejection launch ) با سرعت 40 متر بر ثانیه و تنها در فاصله ی 0.4 ثانیه به ارتفاع 15 متری می رسد و سپس با روشن شدن موتور اصلی , با سرعت 2.5 ماخ به سمت هدف به حرکت در می آید . کل زمان پرواز موشک از لحظه ی جدا شدن از لانچر تا رسیدن به حداکثر برد ( 6 کیلومتر ) از 9 ثانیه تجاوز نمی کند .


موشک با سرعت 2.5 ماخ به
سمت هدف به حرکت در می آید
و در 9 ثانیه به حداکثر برد میرسد
.............................................................


لانچر ALBI:

در سال 2000 دو کمپانی Matra و BAE در طرحی مشترک , با اتصال 2 لانچر به یکدیگر سامانه ای قدرتمند تر تولید کرده اند ( این کار معمولا به طور گسترده در دوش پرتاب ها نظیر ایگلا , استرلا , شهاب ثاقب و... به منظور افزایش دقت در نابودی هدف صورت گرفته ) بر روی انواع خودروهای سبک و سنگین و زرهی , و قایق های جنگی نصب می گردد و تنها توسط یک نفر راه اندازی می شود .
کشور عمان در همان سفارشی را جهت خرید تعداد محدودی از آن ها سوار بر خودرو های زرهی Panhard VBL تسلیم فرانسه کرده است .


نسخه ی دریایی موشک با
نام Sadral با 6 لانچر میسترال ............................................................


نسخه ی هوایی و دریایی:

میسترال با انجام تست های فراوانی هم اکنون با شناورهای سبک و سنگین ( انواع قایق های جنگی , ناوچه ها و ناوها ) و همچنین هلی کوپتر های تهاجمی منطبق گردیده .
نسخه ی دریایی آن با نام Simbad و Sadral و نمونه ی هوا به هوا( ATAM ( Air To Air Mistral به بازار های داخلی و خارجی عرضه شده است .


Mistral در یک نگاه:

طول موشک : 186 سانتی متر
قطر موشک : 90 میلی متر
وزن موشک : 18.7 کیلوگرم
سرعت : 2.5 ماخ
برد : 500 متر تا 6000 متر
حداکثر ارتفاع درگیری : 3000 متر
پیشرانه : بوستر سوخت جامد
سر جنگی : 3 کیلوگرمی انفجار شدید
فیوز ها : تماسی , مجاورتی , لیزری
سیستم هدایت : آشیانه یاب غیر فعال مادون قرمز


هلی کوپتر تایگر در حال
شلیک یک فروند موشک
هوا به هوای میسترال ATAM
............................................................


مترجم : Salar_jetline


منابع :
www.army-technology.com
www.fas.org

[salar_jetline 5]

دوستاني كه نظر ميدن لطفا دليل انتخاب خودشونو بنويسن تا بتونيم يه بحثي رو شروع كنيم

[DeAtH-EaGlE 14]

بين موارد ذكر شده من Mistral رو انتخاب ميكنم. 1-سرعت بالاتر 2-سرجنگي قويتر 3-گلوله هاي تنگستن موجود در سرجنگي كه باعث انفجارهاي كوچيك قارچي و خورده شدن بدنه ميشه. اگه لازم بود بگيد تا مقايسه عددي بكنم !

[SAEID 2,829]

من موشک ایگلا را به دلیل کوچکی ، سبکی و چالاکی بیشتر انتخاب میکنم. به نظر من پدافند دوش پرتاب باید تحرک کافی برای شلیک و استترار لازم را داشته باشد که این امر در ایگلا به نسبت میسترال بیشتر است.

[mostafa_by 5,723]

انتخاب من هم ايگلا است. به نظر من٬ سبك‌تر هست و كمتر دست و پا گيره. شايد ميسترال به درد ارتش‌هاي و جنگ‌هاي منظم بيشتر بخوره٬ ولي ايگلا براي جنگ‌هاي چريكي خيلي بهتر و مناسب‌تره. ضمن اينكه چندين بار (بخصوص تو سال‌هاي اخير و در كشورهاي همسايه‌مون :| ) امتحانش رو پس داده و موفقيت‌آميز هم بوده (البته به شرطي كه برادران٬ مثل آر.پي.جي ازش استفاده نكنن :| )

[salar_jetline 5]

3-گلوله هاي تنگستن موجود در سرجنگي كه باعث انفجارهاي كوچيك قارچي و خورده شدن بدنه ميشه.

ميشه يه توضيحي درباره ي اين سر جنگي بدهيد ؟ :|

[salar_jetline 5]

من موشک ایگلا را به دلیل کوچکی ، سبکی و چالاکی بیشتر انتخاب میکنم. به نظر من پدافند دوش پرتاب باید تحرک کافی برای شلیک و استترار لازم را داشته باشد که این امر در ایگلا به نسبت میسترال بیشتر است.

درسته ايگلا به دليله چالاكي بيشتر به درد جنگ هاي نامنظم مي خوره و تحرك بسيار عالي داره.چون ميسترال بايد حتما بر روي پايه ي كوچكي سوار بشه و 60 ثانيه براي سوار كردن آن زمان لازمه و به قول مصطفي تنها به درد ارتش هاي منظم مي خوره.
اما من فكر مي كنم دقت اصابت به هدف براي ميسترال بيشتر باشه.چون با دارا بودن 3 فيوز انفجاري و سر جنگي با فناوري جديد تر دقتش بيشتر شده.
البته احتمال اصابت ايگلا به هدف با توجه به استفاده يا عدم استفاده ي دشمن از فلير و اقدامات جمينگ بين 24 تا 48 درصده ولي ماله ميسترالو نمي دونم.

[djmerikhi 2]

نتخاب بنده هم ايگلا است. به نظر بنده هم اين موشك از بقيه موارد اعلامي سبك‌تر و فكر كنم داراي سر جنگي قويتري مي باشد مطابق نظر دوستان شايد ميسترال به درد ارتش‌هاي و جنگ‌هاي منظم بيشتر بخوره٬ ولي ايگلا براي جنگ‌هاي چريكي خيلي بهتر و مناسب‌تره. ضمن اينكه چندين بار (بخصوص تو سال‌هاي اخير و در كشورهاي همسايه‌مون ) امتحانش رو پس داده و موفقيت‌آميز هم بوده اما مهمترين عامل به نظر بنده توانايي توليد انبوه اين موشك توسط كشورمون ميباشد كه متاسفانه در مورد بقيه انطور نمي باشد . :|

[salar_jetline 5]

چه عجب بالاخره يه نفر پيدا شد به استينگر راي داد. ببينم كسي كه به استينگر راي داده جرات داره بياد و در جوي كه همه تقريبا طرفدار ايگلا هستند از نظرش دفاع كنه؟ :| ولي حالا جدا از شوخي من همزمان با اين سايت اين نظر سنجي رو در سايت مشابه ديگري قرار دادم كه نتيجه اش 180 درجه با اينجا تفاوت داشت : اونجا اكثرا استينگر رو برتر مي دونستند. :|

[SAEID 2,829]

من که میدونم کی به استینگر رای داده پس بیاد اعتراف کنه وگرنه مجبورم اسمش رو در جراید منتشر کنم! :|

[salar_jetline 5]

من که میدونم کی به استینگر رای داده پس بیاد اعتراف کنه وگرنه مجبورم اسمش رو در جراید منتشر کنم! :|

سعيد جانه من بگو كي بوده؟

[SAEID 2,829]

نمیگم فضول که نیستم! :|

[salar_jetline 5]

3-گلوله هاي تنگستن موجود در سرجنگي كه باعث انفجارهاي كوچيك قارچي و خورده شدن بدنه ميشه.

ميشه يه توضيحي درباره ي اين سر جنگي بدهيد ؟ :|

ظاهرا كسي چيزي نمي دونست

آشنایی مختصر با اساس کار انفجار کلاهک ها

قطره ای ذوب شده یک فلز گداخته مثل آلومینیوم یا دیگر فلزات را حتما دیده اید که به اطراف پرتاب میشوند و انرژی آزاد زیادی هم دادند ودر عین حال حالت ارتجایی هم دارند. از این خاصیت در صنایع نظامی برای موشک ها پیشنهاد داده شد و در نهایت استفاده شد. ظاهر کلاهک یک سیلندر فلزی است که برای عایق شدن از گرمای موتور و غیره در یک پوشش سرامیک حفاظت میشود. حرارت دهنده ها(سیستمی که هنگام برخود وظیفه اتش زدن را دارد) شبیه به ترمیت ها هستند و در خود کلاهک فلزی جاسازی شده اند و سیستم افنجار و پراکنده کننده موشک در دور یا انتهای کلاهک جاسازی میشود. در هنگام فعال سازی سیستم گرم کننده فلز مذاب گداخته شده را مشتعل میکند.سپس بعد از این مرحله نوبت به انفجار و پخش فلز های گداخته شده میرسد.در نمای ظاهری گرم کن ها و فلزات(ساچمه ها)در یک محفظه نگهداری میشوند. این محفظه همان پخش کن است( هنگام انفجار این محفظه متلاشی میشود) در این محفظه که اجسام به ذرات ریز تبدیل شده اند نازل (شیپوره پخش) در انتهای این بسته و برعکس پیستون و یک مولد گاز در جهت مخالف قرار دارند. زمانی که فلز ذوب شده است مولد گاز فعال شده و این قطرات فلز گداخته شده را از نوک شیپوره بیرون میریزد. شاید این فشار سوخت وارد شده به فلزات از دمای ذوب پایین تر باشد اما اگر چنانچه طی تمهیداتی حرارت کافی به آنه برسد ذرات قطعن ذوب خواهند شد. ممکن است که کلاهک با یک سوخت پر از ترمیت ترکیب شده باشد تا این خواسته برآورده شود. یا ممکن است که برای رسیدن به این مقصود فلزات به قطعات کوچکتر تبدیل شوند. در یک کلاهک وزن و حجم کلاهک مهم است و از مزایای آن حساب میشود نه مواد منفجره به کار رفته در آن.
در موشک ها اکسید های مایع با ذرات سوخت در مواد پر انرژی معمولی به کار میرود. این مدل کلاهک ها به این شکل قدرت نفوذ موثر تر وبیشتری را دارند و از زمانی که سوخت دیگر در حالت انفجار با سیستم کلاهک مشترک نشده در بعضی ها خرج های متلاشی کننده برداشته شده اند و به جای آن از سوخت های فلزی خطرناک در هنگام انفجار استفاده میکنند (به طور مشترک استفاده میشود)
به طور خلاصه کلاهک موشک ها رو از آلیاژ های فلزی خاص مثل(بیشتر) فولاد یا مثلا تنگستن و غیره میسازن. داخل کلاهک موشک ها پر از ساچمه های ریز تا بیش از 10000 قطعه و یا بیشتر هستند .هنگام برخورد کلاهک متلاشی میشه وبا تمام قدرت این قطعات فولادی رو به اطرافش پرتاب میکنه همین باعث نابودی هواپیما میشه.

منبع:
www.freepatentsonline.com
مركز انجمن هاي تخصصي

[DeAtH-EaGlE 14]

3-گلوله هاي تنگستن موجود در سرجنگي كه باعث انفجارهاي كوچيك قارچي و خورده شدن بدنه ميشه.

ميشه يه توضيحي درباره ي اين سر جنگي بدهيد ؟ :|

ظاهرا كسي چيزي نمي دونست

سلام
ظاهرا دوباره جا موندم!!
اينقدر دوستان زود به تاپيكها جواب ميدن كه افرادي كه مثل من كه فقط روزي دوبار فرصت سر زدن به تاپيك رو دارن از بحث جا ميمونن :|

در مورد اين سر جنگي ببخشيد دير جواب ميدم، چون الان تازه پستهاي بعد از پست سوم رو خوندم.

تنگستن يك فلز سنگين و نقطه ذوب بالايي داره، سنگين بودن اين فلز در سر جنگي موشكها باعث ميشه كه در بك فضاي كوچيك بشه جرم سرجنگي رو بالا برد، از آونجاييكه انرژي جنبشي با جرم رابطه مستقيم داره(K=1/2mv^2) هر چقدر جرم بيشتر باشه، انرژي جنبشي برخورد بيشتر ميشه و باعث آسيب رسوندن بيشتر به محل برخورد ميشه، در گذشته از فلزات سنگيني مثل سراميك يا نوعي استيل يا ... در سرجنگي استفاده ميشد ولي حالا از اورانيوم غني شده و تنگستن استفاده ميشه.
اورانيوم غني شده سنگين تره ولي چون ماهيتش سخت نيست با نيكل يا روي ازش يك آلياژ خاص درست ميشه.
فقط سنگين بودن دليل استفاده از تنگستن نيست
تنگستن در مجاورت با آمونيوم واكنش ميدهد، اكسيد ميشود و تنگستن تري اكسيد توليد ميكند.
(NH4)10[H2W12O42]•4H2O → 12 WO3 + 10NH3 + 11H 2O
تنگستن تري اكسيد نيز با هيدروژن موجود در جو واكنش ميدهد و گرما توليد ميكند
اين مورد باعث بوجود آمد انفجارهاي قارچي شكل ميشه، اين انفجارها باز در اثر واكنشهايي با كلرايد H2WO4 يا اسيد تنگستن توليد ميكنه و باعث خوردگي فلر ميشه.
اگه توضيح بيشتري لازم بود بگيد icon_cheesygrin

به نظر بنده هم اين موشك از بقيه موارد اعلامي سبك‌تر و فكر كنم داراي سر جنگي قويتري مي باشد

سبكتر بودن درسته ولي سرجنگي ايگلا رو با 390 گرم ماده منفجره با سرجنگي قوي 2.95 كيلوگرمي ميسترال مقايسه نكنيد!

برد و سرعت ميسترال هم نسبت به گونه هاي معرفي شده بيشتره.

ميسترال امتحان خودشم خوب پس داده، 95% موفقيت از 2000 موشك شليك شده!

البته با اين نكته كه ايگلا يا استينگر براي جنگهاي چريكي انتخاب بهتريه هم موافقم.

[salar_jetline 5]

سلام
ظاهرا دوباره جا موندم!!
اينقدر دوستان زود به تاپيكها جواب ميدن كه افرادي كه مثل من كه فقط روزي دوبار فرصت سر زدن به تاپيك رو دارن از بحث جا ميمونن :|

در مورد اين سر جنگي ببخشيد دير جواب ميدم، چون الان تازه پستهاي بعد از پست سوم رو خوندم.

تنگستن يك فلز سنگين و نقطه ذوب بالايي داره، سنگين بودن اين فلز در سر جنگي موشكها باعث ميشه كه در بك فضاي كوچيك بشه جرم سرجنگي رو بالا برد، از آونجاييكه انرژي جنبشي با جرم رابطه مستقيم داره(K=1/2mv^2) هر چقدر جرم بيشتر باشه، انرژي جنبشي برخورد بيشتر ميشه و باعث آسيب رسوندن بيشتر به محل برخورد ميشه، در گذشته از فلزات سنگيني مثل سراميك يا نوعي استيل يا ... در سرجنگي استفاده ميشد ولي حالا از اورانيوم غني شده و تنگستن استفاده ميشه.
اورانيوم غني شده سنگين تره ولي چون ماهيتش سخت نيست با نيكل يا روي ازش يك آلياژ خاص درست ميشه.
فقط سنگين بودن دليل استفاده از تنگستن نيست
تنگستن در مجاورت با آمونيوم واكنش ميدهد، اكسيد ميشود و تنگستن تري اكسيد توليد ميكند.
(NH4)10[H2W12O42]•4H2O → 12 WO3 + 10NH3 + 11H 2O
تنگستن تري اكسيد نيز با هيدروژن موجود در جو واكنش ميدهد و گرما توليد ميكند
اين مورد باعث بوجود آمد انفجارهاي قارچي شكل ميشه، اين انفجارها باز در اثر واكنشهايي با كلرايد H2WO4 يا اسيد تنگستن توليد ميكنه و باعث خوردگي فلر ميشه.
اگه توضيح بيشتري لازم بود بگيد :|

مرسي از اين همه اطلاعات . احتمال مي دم شما بايد مهندس شيمي باشيد

سبكتر بودن درسته ولي سرجنگي ايگلا رو با 390 گرم ماده منفجره با سرجنگي قوي 2.95 كيلوگرمي ميسترال مقايسه نكنيد!

برد و سرعت ميسترال هم نسبت به گونه هاي معرفي شده بيشتره.

ميسترال امتحان خودشم خوب پس داده، 95% موفقيت از 2000 موشك شليك شده!

با اين كه به نظر منم ميسترال از همه ي MANPADS ها قویره ولی نمی دونم چرا همینجور داره نظر سنجی به نفع ایگلا پیش میره.ظاهرا اینجا همه شرق زده اند!