جایگاه زرهی ایران در منطقه تاپیک جامع بررسی جایگاه زرهی ایران در آسیای جنوب غربی

[smorteza 680]

مسخره نفرمایید ناله های ناشی از بی پولی فرمانده نیروی زمینی که چندی پیش به مجلس رفته بود رو نگاه کنید با بودجه ای که برای نیروی زمینی میزارن نباید توقعی داشت اگه قراره یقه کسی گرفته بشه باید یقه سیاست مدارا گرفته شه

 

خدا رو شکر ما نمونه های خوبی رو از تروریستهای سوری دیدیم که در محاصره و با امکاناتی بسیار کمتر از نیروی زمینی ، تجهیزات زرهی بهتر از اقارب ساختند

 

اصلا رو  نمایی از اقارب در ۲۰۱۵ یه جسارت عجیبی می خواست

 

نصب توپ T55 بر روی شاسی ‌BMP قول میدم به بهانه‌های مالی هم که شده همون یکی فقط تولید شد تا فضاحتش در نیاد

 

اگر به یکی از کارگاههای ماشین سازی تو اصفهان ۲۰۰ ملیون می دادند یه تانک سبک تمیز تحویل میدادند

 

تا بحال فکر کردید نیرو زمینی با این همه فوق لیسانس و دکتری که برا سربازی اعزام می‌شوند چه کار میکند

میزاره افسر نکهبان آشپزخانه

ویرایش شده در خرداد 94 توسط smorteza

[mohammadreza98 333]

مسخره نفرمایید ناله های ناشی از بی پولی فرمانده نیروی زمینی که چندی پیش به مجلس رفته بود رو نگاه کنید با بودجه ای که برای نیروی زمینی میزارن نباید توقعی داشت اگه قراره یقه کسی گرفته بشه باید یقه سیاست مدارا گرفته شه

جناب پوردستان فقط با اون حرف ها گناهان خود و فرماندهان زیردستش رو شست!!
یعنی اگه مشکلی هست یا در آینده به وجود خواهد آمد به واسطه ی مدیریت ناصحیح نیست و نخواهد بود بلکه به خاطر نبود بودجه و رسیدگی نکردن به نیروی زمینیه?!که خوب اینطور هم نیست

[Goebbels 38,197]

سیستم حفاظت فعال ساخت صنایع آسلسان ترکیه با نام AKKOR با مشارکت طرف تکنولوژیکی کره جنوبی ، از ویژگی های این سیستم حفاظتی میتوان به پوشش 360 درجه ای اشاره کرد.

 

 

 

[MR9 109,872]

بسم الله الرحمن الرحیم 

 

با سلام  خدمت دوستان 

 

براساس هماهنگی های به عمل آمده با جناب گوبلز و سایر عزیزان  دست اندر کار این مجموعه ، قرار براین است  که مبحث بسیار جذاب  جایگاه  زرهی ارتش پاکستان  در منطقه مورد بررسی قرار گیرد 

 

اگر عزیزان تمایل داشته باشند ، ابتدا شرح نسبتاً مختصری از موقعیت جمهوری اسلامی پاکستان  ارائه شده و علل درگیری طولانی مدت آن با همسایه شرقی اش ، به اختصار توضیح داده می شود . پس از آن دوستان عزیز ، حوزه صنایع زرهی پاکستان و تجهیزات  آن را مورد بررسی قرار خواهند داد و سرانجام ، چهار نبرد زرهی میان دو کشور در جریان  زد و خوردهای 1947، 1965 و 1971 ، تشریح خواهد شد . امید است ، مورد توجه دوستان قرار گیرد 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

 

کشور پاکستان با نام رسمی "جمهوری اسلامی پاکستان" یک واحد سیاسی  در جنوب غربی  آسیا به پایتختی اسلام آباد  بشمار می رود.

 این کشور در جنوب ، یک مرز آبی هزار کیلومتری با دریای عمان و از غرب با جمهوری اسلامی ایران ، از شمال با جمهوری اسلامی افغانستان ، از شرق با هند ، و از شمال شرق با جمهوری خلق چین  هم‌مرز است . با این حال ، دو کشور همسایه هند و پاکستان ، سالهاست بر سر   ناحیه کشمیر درگیرهستند و هر دو کشور به شکل  جداگانه ، بخش‌هایی از این منطقه را اداره می کنند .

 

 

مساحت جمهوری اسلامی  پاکستان معادل ۸۰۳، ۹۴۰ کیلومتر مربع بوده ، که حدوداً معادل مجموع پهناوری کشورهای فرانسه  و بریتانیا است. نواحی شرق آن بر روی بامواره هند  و نواحی غربی و شمالی بر روی  بامواره  ایران  و حوزه جغرافیایی اوراسیا قرار گرفته‌است. این واحد جغرافیایی ،  ۱۰۴۶ کیلومتر (۶۵۰ مایل) مرز آبی با دریای عرب  از سمت  جنوب ،  از غرب با ۵۲۳ کیلومتر (۳۲۵ مایل) و از طرف شمال شرق با چین  ۲۹۱۲ کیلومتر (۱۸۰۹ مایل) از طرف شرق با هند  و ۹۰۹ کیلومتر (۵۶۵ مایل) از طرف جنوب غرب با ایران  مرز زمینی را داراست  .

 

اقلیم این کشور ، بدلیل موقعیت قرار گیری آن  بسیار متنوع بوده و از زمستان‌های سرد و تابستان‌های گرم در شمال و آب و هوای معتدل درجنوب که متأثر از تأثیر اقیانوس  هند  است ، بهره می برد .

 

 

پاکستان از پنج ایالت، یک منطقه خودمختار قبایلی، یک منطقه فدرال پایتخت (اسلام‌آباد) و دو منطقه مربوط به جامو و کشمیر تشکیل شده‌است.

 

 

منطقه زرد رنگ - ایالت بلوچستان  به مرکزیت کویته 

منطقه بنفش رنگ - ایالت خیبر پختونخوا به مرکزیت پیشاور  

منطقه آبی زنگ -  ایالت پنج آب  ( و نه پنجاب ) به مرکزیت لاهور 

منطقه سرخ رنگ - ایالت سند  به مرکزیت بندر کراچی 

منطقه سفید رنگ - منطقه فدرال پایتخت-  ناحیه پایتختی اسلام آباد 

منطقه سبز رنگ - منطقه خودمختار قبایلی 

منطقه فیروزه‌ای رنگ - منطقه  کشمیر پاکستان /جامو و کشمیر آزاد، به مرکزیت مظفر آباد 

منطقه سیاه رنگ -  ایالت گلگت پلستان  به مرکزیت گلگت 

ایالت بلوچستان و ایالت خیبر پختونخوا (سرحد شمال غربی)، خود نیز دارای مناطق خودمختار قبایلی هستند که به اصطلاح  (Provincially Administered Tribal Areas –PATA) نامیده می شوند .

 

 

وضعیت سیاسی :

پس از استقلال پاکستان از هند و یا به عبارتی دیگر ، جدایی این دو از یکدیگر ، یکی از زمینه های همیشگی چالش میان دو کشور فوق ، موضوع کشمیر بشمار می آید که تا کنون منجر به سه جنگ بزرگ بین دو کشور شده است . 

 

 

 

بطور کلی ، کشمیر برای دوطرف ، به چند دلیل اهمیت دارد :

1-جایگاه برتر ژئواستراتژیکی کشمیر ، جای گیری در قلب آسیای جنوبی و واقع شدن میان سه کشور چین ، هند و پاکستان

2- سرچشمه گرفتن پنج رود بزرگ پاکستان از کشمیر

3- قرار داشتن شاهراه اصلی ارتباطی – نظامی قراقروم (کاراکروم) در کشمیر

4- وجود ارتفاعات شمال کشمیر که بسان یک خط پدافندی طبیعی ، برای هندی ها اهمیت خواهد داشت .

کارشناسان نظامی براین باورند که هر نیرویی که بتواند بر کشمیر  چیره گردد ، به این توانایی خواهد رسید که بر تمامی هند چیره گردد .

 

 

 

شاهراه  نظامی- اقتصادی  کاراکروم ( قراقروم ) که درحقیقت بطور همزمان ، قلب و ریه پاکستان محسوب می شود 

 

دایره نخست ، گذرگاه استراتژیک خیبر بعنوان مبداء و دایره دوم ، اسلام آباد ، بعنوان مقصد این شاهراه و بلعکس ، محسوب می شوند 

 

اهمیت این شاهراه ، دریکی از نبردهای زرهی دو کشور ، بخوبی به اثبات رسید که در صفحات بعد ، آن را مطالعه خواهید نمود .

 

کشمیر ، هند و پاکستان :

 

این ناحیه ، پیش از استقلال هند از بریتانیا در سال 1947 و جدایی دو کشور از یکدیگر ، نیز مساله ای چالش برانگیز بشمار می رفت . کشمیر ، جایگاهی است کوهستانی که در شمال باختری شبه قاره هند و در دامنه ارتفاعات هیمالیا جای گرفته است . گستره این ناحیه 212 هزار کیلومتر مربع است که در شمال غربی آن ، رشته کوه های قراقروم قرار دارد .

در سال 1947، انگلیسیها ، با بخش بندی این ناحیه ، برنامه ویژه ای را پیاده نمودند که بحران کشمیر از آن زمان پدیدار گشت . آنها با دادن اختیار به  امارت نشینها ، به آنان گوشزد نمودند که به میل خود می توانند به یکی از دو کشور جدید التاسیس هند یا پاکستان بپیوندند . با توجه به اینکه بیشتر مردم کشمیر ، مسلمان هستند ، پیوست آنها به پاکستان ، آسانتر می نمود ، اما ارتش پاکستان به کمک عشایر محلی ، موفق شد تا شهر " سری نگر" را تصرف نماید . ارتش هند نیز  به استناد " قانون استقلال " و براساس نامه ای که به لرد مونت باتن ارسال شده بود ، ارتش خود را وارد کشمیر نموده و به مبارزه با عشایر تحت حمایت پاکستان پرداخت . این روند از سال 1948 تا 1954 بطور مرتب ادامه پیدا کرد و همین امر زمینه ساز  ساز دوجنگ در سالهای 1965 و 1971 میان این دو کشور گردید . 

 

 

انشاا... ، پس از معرفی مبسوط صنایع و وضعیت زرهی ارتش پاکستان توسط سایر عزیزان ، نبردهای زرهی این کشور با هند  ، تقدیم خواهد شد ........

 

 

 

پی نوشت :

 

پاکستان ، بلحاظ شکل کشور ( یک مسطتیل ایستاده ) از منظر ژئواستراتژیک و ژئومیلیتاری ، جزء نامناسب ترین کشورها بشمار می آید ( به مانند کشور شیلی در آمریکای جنوبی ) . اینگونه کشورها ، بدلیل طول زیاد و عرض کم ، اصولاً بدلیل نداشتن عمق استراتژیک جغرافیایی ، بلادفاع محسوب می شوند و تنها وجود یک عامل ، نظیر تسلیحات هسته ای ، انها را از فروپاشی کامل و هرج و مرج غیر قابل کنترل ، محفوظ نگاه داشته است . هرچند ، در بلند مدت ، چاره ای برای آن وجود ندارد . 

[arminheidari 24,182]

 

در سیاست های دفاعی جمهوری اسلامی  بخش موشکی و پدافندی و دریایی در اولویت قرار دارن  و به دلیل نداشتن برتری هوایی یا حداقل موازنه در این بخش و نداشتن پدافند هوایی موثر (هواپایه و سطحی) در مقابل دشمنان تعریف شده (خصوصا آمریکا و ناتو) بخش زرهی چندان مورد توجه نیست! چراکه بدون داشتن پشتیبانی هوایی برترین قوای زرهی هم در مقابل حملات هوایی به شدت آسیب پذیره و سرمایه گذاری در این بخش بدون توجه به این نکته مساوی با اتلاف بودجه محدود نظامی محسوب میشه! از طرفی امکان فراهم کردن برتری هوایی یا موازنه , بعد از انقلاب و جنگ تقریبا ناممکن بود و الان هم همینطوره و در آینده بعد از نوسازی نیروی هوایی با ترکیب پدافند سطحی میشه تا حدودی این ضعف رو جبران کرد!اما این وضعیت باعث نمیشه که در زمینه تحقیق و توسعه و تولید محدود و نیمه صنعتی کاری صورت نگیره! چراکه اولا تمام تهدیدات ما یکسان نبودن (مثل تفاوت تهدیدات همسایگان با تهدیدات قدرت های فرامنطقه ای) و ثانیا بالاخره سخت افزار موجود در قوای زرهی یک عمر و کارآیی مشخصی  رو دارن و نمیشه دائما براونها تکیه کرد و ثالثا امکان خرید خارجی به علت فشارهای وارده از جانب آمریکا (قبل از قطع نامه 1929) و تحریمهای وضع شده در دهه 90 شمسی محدود شد! در چنین شرایطی و حتی با وجود توجیه ناپذیر بودن تولید تانک MBT به دلایل ذکر شده و همچنین محدودیت بودجه و نیاز به این بودجه در بخش های موشکی و پدافندی و دریایی باید حداقل یک پروژه سطح بالا و بلند پروازانه (به صورتی که پاسخ گوی نیازهای آینده باشه و تولیدش در زمان مقرر توجیه پذیر به نظر برسه) با همکاری دانشگاه ها و بخش خصوصی تعریف میشد که با کار بر روی این پروژه و آماده سازی زیرساختها در بخش های مختلف (از تولید پیشران تا شاسی و سیستم های الکترونیکی و ...) برای آینده یک طرح آماده تولید و بروز داشتیم که هر زمان لازم بود با تزریق بودجه در طی چند سال کار تولید انجام میگرفت , اما متاسفانه اون چیزی که شاهدش هستیم خیلی با انتظارات ما فاصله داره! اون چیزی که ما می بینیم یک فعالیت کارگاهی و سرهم بندی قطعات مختلف موجود  یا بعضا جدید هست که محصول این فعالیت ها ذولفقار و اقراب هست که دومی اصلا جای دفاعی نداره و احتمالا از همون مکان رونمایی به انبار نیروی زمینی منتقل شده و در 29 فروردین و 31 شهریور هر سال از انبار خارج میشه تا حماسه ها آفرینی های رژه ما رو تکمیل کنه! ذولفقار هم که امروز در برابر تانک های MBT بعیده کاری از پیش ببره و باید اون رو در یک سطح پائین تر و در رده تانکهای پشتیبانی در نظر گرفت! همین چند روز پیش فرمانده نیروی زمینی تفاهم نامه همکاری با دانشگاه تهران امضاء کرد (+) که در واقع این کار باید سالها قبل انجام میگرفت و امروز شاهد محصولات این همکاری ها می بودیم! 

 

این قضیه در بخش نیروی هوایی ما هم صادقه و این نیرو هم اونطور که در طی این چند سال اخبار و تحولاتش رو پیگیری کردیم تفاوتی با نیروی زمینی نداشته! به غیر از پروژه مهندسی معکوس اف 5 (آذرخش-صاعقه 1 و 2-صاعقه تک موتوره (با rd-33) که ماکتش در رنگ های مختلف به نمایش در میاد) چیز خاصی از این نیرو دیده نشده و همون هم نتیجه ای در پی نداشته و به تولید انبوه نرسیده!سالهاست که در کشور انواع تسلیحات هوا به سطح هدایت لیزری  یا تلوزیونی و همچنین نمایشگرهای چند منظوره تولید شدن , اما تا الان این تجهیزات و ارتقاءها در جنگنده های موجود یا حداقل در جنگندهای جدید تولید شده اعمال نشدن! در زمینه ساخت جنگنده سالهاست که از یک پروژه تولید جنگنده در محدوده وزنی نیمه سنگین  با همکاری وزارت دفاع صحبت میشه که احتمالا ادامه پروژه  M-ATF 2010 هست که با این انگیزه موجود و این سابقه درخشانی که ما میبینیم بعیده که اگر هم تولید بشه به این زودی ها بتونه به تولید انبوه برسه!

 

قصد ندارم به صورت مطلق نظر بدم چراکه به همه اطلاعات دسترسی نداریم اما بر مبنای دیده ها و اطلاعات دریافتی در این چند سال باید بگم جای تاسف هست که امروز در اثر این بی تدبیری ها به جایی رسیدیم که با این ظرفیت های گسترده در زمینه علمی مسئولین ما منتظر فرصتی برای خرید خارجی هستن که اینکار در حقیقت وابستگی ایجاد میکنه و همچنین در زمان نیاز هم مسئله  پشتیبانی مطرحه! همونطور که بعد از قطعنامه 1929 پشتیبانی محدود شد!علاوه بر این به گفته دوستان در زمان تحویل  مثلا همین تی 90  (چند سال بعد) هم تاثیر خاصی ندارن و از نیازهای روز فاصله گرفتن! این مورد در بخش هوایی هم صادقه! حالا این یک بخش ماجراست و بخش دیگر اون تشدید وابستگی ها در بخش های مختلف (مثل ماهواره بر ها و مواد غذایی) هست  که علارغم داشتن ظرفیت های بالقوه و بالفعل , تلاش میشه که در این زمینه هم کارها به کشورهای خارجی سپرده بشن و نیازها از این طریق برطرف بشن! مثل همین تفاهمی که برای پرتاب ماهواره های سبک صورت گرفته که با ماهواره برهای سفیر و سیمرغ (و در آینده با ماهواره بر قائم) میشد اینکارو انجام داد و تجربیات رو افزایش داد!

 

عادت ندارم پستهای طولانی ارسال کنم اما این وضعیت امروز ماست و نمیشه در موردش حرف نزد! حاصل بی تدبیری ها و مدیریت ضعیف و همچنین سیاست های جدیدی که از استقلال فاصله گرفته! به طور قطعی میشه  گفت که این مدل حرکات نتیجه ای در پی ندارن , چرا که منابع ما محدوده و محصولات خریداری شده هم نسبت به تجهیزات همون کشور و محصولات جهانی از فناوری قدیمی برخوردار هستن , در حالی که کشورهای مجاور ما آخرین تولیدات نظامی جهان رو با تکیه بر منابع نفتی و گازی در تعداد بالاتر تهیه میکنن و با این روش حتی از همسایگانمون هم چند پله فاصله خواهیم داشت!  

 

 

با توجه به صحبت MR9  ادامه بحث را به این صفحه آوردم 

 

صحبت شما درست است تانک ذوالفقار و حتی تی 90 تامین کننده نیاز کنونی ما است و نه نیاز آینده ما 

شاید بهترین کار برای نیروی زرهی ما بهبود تانک های موجود با سیستم های کنترلی و هدف گیری باشد که قابلیت های آنها برای نبردهای نامتقارن و دشمنانی چون داعش را افزایش دهد 

چرا که با وجود ضعف در نیروی هوایی و حمایت از آسمان نیروی زرهی بصورت کلاسیک که عربستان یا ترکیه دارد اتلاف هزینه و کم اولویت است 

 

ولی ایرادی که دوستان عزیزمان جناب گوبلز گرفتند بحث تهدید های همسایگان و بویژه داعش است که فکر کنم در این موارد بهبود تانک های ام60، چیفتن و تی های روسی با زره جدید، سیستم هدف گیری خودکار و دقیق ، تیربارهای اتوماتیک و بسته های حفاظتی ارزان تر، جامع تر و بهتر است 

 

باتوجه به نمایش تانک روسی آرماتا و خودکار شدن تمام وسایل بالای تانک و مطرح شدن سیستم های دفاع فعال به نظر می آید تولید تانک ذوالفقار تا زمان رسیدن به این توانایی ها عدم آینده بینی است و بهتر است با سرمایه گذاری روی این مشخصات به تانکی با قابلیت رزمی بالا دست پیدا کرد که دهه ها قابلیت تامین امنیت ما را داشته باشد تا آن موقع نیز نیروی هوایی فرصت کافی داشته خود را جمع جور کند 

[Skyhawk 16,538]

 

 

 

 

با توجه به صحبت MR9  ادامه بحث را به این صفحه آوردم 

 

صحبت شما درست است تانک ذوالفقار و حتی تی 90 تامین کننده نیاز کنونی ما است و نه نیاز آینده ما 

شاید بهترین کار برای نیروی زرهی ما بهبود تانک های موجود با سیستم های کنترلی و هدف گیری باشد که قابلیت های آنها برای نبردهای نامتقارن و دشمنانی چون داعش را افزایش دهد 

چرا که با وجود ضعف در نیروی هوایی و حمایت از آسمان نیروی زرهی بصورت کلاسیک که عربستان یا ترکیه دارد اتلاف هزینه و کم اولویت است 

 

ولی ایرادی که دوستان عزیزمان جناب گوبلز گرفتند بحث تهدید های همسایگان و بویژه داعش است که فکر کنم در این موارد بهبود تانک های ام60، چیفتن و تی های روسی با زره جدید، سیستم هدف گیری خودکار و دقیق ، تیربارهای اتوماتیک و بسته های حفاظتی ارزان تر، جامع تر و بهتر است 

 

باتوجه به نمایش تانک روسی آرماتا و خودکار شدن تمام وسایل بالای تانک و مطرح شدن سیستم های دفاع فعال به نظر می آید تولید تانک ذوالفقار تا زمان رسیدن به این توانایی ها عدم آینده بینی است و بهتر است با سرمایه گذاری روی این مشخصات به تانکی با قابلیت رزمی بالا دست پیدا کرد که دهه ها قابلیت تامین امنیت ما را داشته باشد تا آن موقع نیز نیروی هوایی فرصت کافی داشته خود را جمع جور کند 

 

 

برای ساخت یک تانک MBT مناسب و به روز باید مدیریت پروژه رو به وزارت دفاع واگذار کرد و یک تیم تحقیق تشکیل داد (برای بررسی تهدیدات و نیازهای روز) و همچنین خواسته های نیروی زمینی ارتش و سپاه رو دریافت کرد و بر مبنای اونها با همکاری دانشگاه ها و شرکتهای دانش بنیان یک طرح جدید یا یک ارتقاء برای ذولفقار 3 ارائه کرد و در زمینه تولید قطعات هم باید از ظرفیت بخش خصوصی (مثل شرکتهای تراکتورسازی و هپکو) بهره گرفت و درنهایت قطعات مربوطه رو در صنایع وزارت دفاع مونتاژ کرد! این موراد در مورد نیازهای دیگه (خودروهای زرهی - نفربر- بالگرد-جنگنده و...) هم باید انجام بگیرن تا یک محصول به روز و منطبق با نیازهای ارتش و سپاه با قیمت مناسب به تولید انبوه برسه و در اختیار نیروهای مسلح قرار بگیره.

[javadth 377]

گزارش مشرق از محصول جدید نزاجا؛

«تیام»؛ تانکی که از دل تجارب فرامنطقه‌ای به ارتش ایران بازگشت +عکس

تانک جدید «تیام» در حقیقت یک برجک جدید برای ام 47 های ایرانی محسوب می‌شود که تفاوت‌هایی خصوصا در بخش حفاظت با «سبلان» دارد. برجک جدید با زره‌های واکنشگر انفجاری پوشیده شده است که هنگام برخورد مهمات ضد زره منفجر و مانع از اصابت گلوله به بدنه تانک می‌شوند.

به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، تعدادی از دستاوردهای جدید دفاعی نزاجا در آستانه 29 فروردین که روز ارتش نامگذاری شده است، روز چهارشنبه با حضور امیر احمدرضا پوردستان فرمانده نیروی زمینی ارتش رونمایی و در اختیار یگان های تابعه این نیرو قرار گرفت.که از جمله آنها تانکی با نام "تیام" بود. با توجه به سوالاتی که در مورد شکل و تجهیزات نصب شده روی این تانک و نیز نحوه ورود و عملیاتی شدن "تیام" در نزاجا در بین کاربران مشرق و علاقمندان به دستاوردهای دفاعی ایجاد شده بود، در این گزارش به بیان این موارد پرداخته خواهد شد.

تیام که به معنای چشمانم و گرامی در فرهنگ لغات مورد استفاده قرار گرفته، در حقیقت یک ارتقاء بر روی ناوگان قدیمی تانک های ام 47 نیروی زمینی ارتش به حساب می آید. اما ام 47 های از کجا امده و تا به امروز در ایران چه کرده اند؟

 M-47 پیرمرد آمریکایی با 60 سال سابقه

تانکهای قدیمی ام 47 پاتن در اوایل دهه 1950 میلادی در زمان رژیم طاغوت از آمریکا خریداری شد. بر اساس اطلاعات منابع خارجی، ایران در حال حاضر چیزی نزدیک به 160 دستگاه از این تانکها را در اختیار دارد.

تانک M-47

ام 47 تانکی میان وزن بود که در سالهای اوایل جنگ سرد به منظور مقابله سیل پایان ناپذیر تانکهای روسی که در نقاط مختلف از جمله منطقه آلمان در حال رشد بودند، ساخته شد. این تانک در حدود 48 تن وزن داشته و با یک قبضه توپ 90 میلی متری مسلح شده بود.

عمده "ام 47 " های ایرانی در زمان جنگ تحمیلی، در خدمت لشکر 81 زرهی کرمانشاه بوده و در هشت سال دفاع مقدس نیز حضور داشتند. اما این تانک مشخصا در قرن بیست و یکم با شرایط اولیه خود حرفی برای گفتن نداشته و یا باید برای اوراق شدن استفاده و یا این که فکری برای تغییر اساسی در آن داده می شد.

سبلان؛ اولین ارتقاء برای ام 47 های ایرانی

سبلان در حقیقت برجک جدیدی بود که برای ام 47 های ایرانی ساخته شده و بروی این تانک نصب شد تا همچنان این تانک در خدمت ارتش باقی بماند. برجک مورد نظر در کناره های توپ و بخش های کناری برجک، شباهت خاصی به نمونه مورد استفاده در تانک ذوالفقار داشت و این موضوع نشان از افزایش بقاء پذیری و فاکتور حفاظت در این تانک دارد.

همچنین دو عدد سامانه نارنجک انداز مخصوص پرتاب نارنجکهای دود زا نیز بر روی دو طرف این برجک نصب شده بود که می تواند در مواقع خطر از آن برای پخش دود بهره برد. همچنین بر روی چرخ های تانک نیز یک پوشش حفاظتی افزوده شده بود.
 

نکته بعدی که شاید یکی دیگر از مهم ترین خصوصیات پروژه سبلان باشد، تغییر سلاح اصلی تانک ام 47 یعنی توپ 90 میلی متری به توپ 105 میلی متری بود. چند نکته در مورد این تغییر وجود دارد که بایستی به ترتیب به آن پرداخت. توپ 105 میلی متری موجود بر روی سبلان شباهت خاصی به گونه مورد استفاده بر روی تانک های ام 60 ایرانی و همچنین گونه ارتقاء یافته صمصام داشت. در حقیقت می توان اینگونه نتیجه گیری کرد که این دو تانک ایرانی از یک توپ مشترک بهره می بردند. این توپ در حقیقت مدل L7 ساخت انگلستان می باشد که به نوعی مشهورترین توپ 105 میلی متری، خصوصا در جهان غرب به شمار می آید. آمریکایی ها حتی از این توپ در مدل اولیه تانک آبرامز نیز بهره بردند.
 

البته این مسئله در بخش آموزش نیز به کاهش زیرساختهای مورد نظر و در نتیجه صرفه جویی در هزینه می شود. بر اساس اعلام فرمانده نیروی زمینی هزینه آماده سازی یک تانک ام 47، یک سوم یک تانک تی 72 می باشد که تایید دیگری برای به صرفه بودن تولید این تانک می باشد.

اما نگاهی دقیق تر به برجک تانک سبلان نکته دیگری را نیز برای ما مشخص می کند و آن هم نصب سامانه پریسکوپ توپچی بر روی برجک این تانک است که کمک می کند تا کاربر مورد نظر به راحتی به کنترل محیط اطراف پرداخته و به هدف یابی بپردازد. می توان این گونه نتیجه گرفت که مسئولین نزاجا سامانه هدف یابی و پریسکوپ مخصوص توپچی مشترکی را برای هر سه تانک صمصام، ذوالفقار و سبلان در نظر گرفته بودند تا به نوعی استاندارد سازی را در تانکهای ایرانی به انجام برسانند.

تیام دومین ارتقاء برای ام 47 های ایرانی

اما تانک جدید "تیام" هم در حقیقت یک برجک جدید برای ام 47 های ایرانی محسوب می شود که البته دارای تفاوت های مشخصی خصوصا در بخش حفاظت با سبلان است. این برجک جدید نسبت به سبلان کمی کوچک تر بوده و در عین حال با زره های واکنشگر انفجاری نیز پوشیده شده است. این زره ها در هنگام برخورد مهمات ضد زره منفجر شده و مانع از اصابت گلوله یا موشک مورد نظر به بدنه تانک می شوند.
 

تجربیات نبردهای اخیر بر علیه گروه های تروریستی در عراق و سوریه ثابت کرده است که این زره های واکنشی شانس بقای زره پوش و خدمه را در برابر تهدیدات ضد زره به نحو قابل توجهی افزایش می دهد.

نکته جالب درباره این برجک جدید این است که زره های واکنشگر حتی بر بالای برجک نیز قرار گرفته اند و صرفا به بخش جلویی تانک و برجک بسنده نشده است. این حرکت می تواند تانک را در برابر تهدیدات حمله کننده از بالا به تانک نیز حفظ کند. با توجه به تجربیاتی که مستشاران ایرانی از نبرد در سوریه به دست آورده اند، موشک های" تاو 2 بی " از جمله قاتلان اصلی تانک های ارتش سوریه محسوب می شدند که نوع حمله آنها از بالا و اصابت بر روی برجک تانک بوده است و بر همین اساس، حفاظت از این محدوده، اهمیت ویژه تری یافته است.

سلاح اصلی تانک به نظر همان توپ 105 میلی است که بر روی "سبلان" نیز نصب شده بود. با استفاده از این توپ امکان استفاده از طیف وسیعی از مهمات های ضد زره و شدید الانفجار برای تانک "تیام" به وجود می آمد که اصولا توپ 90 میلی متری فاقد این توانایی بود. بحث دیگر این است که با استفاده از توپ 105 میلی متری مورد نظر یک گونه شبیه سازی بین تانکهای تیام، سبلان و صمصام ایران شکل می گیرد و هر سه تانک از یک نوع توپ و مشخصا یک نوع مهمات بهره می بردند؛ این امر پشتیبانی در زمان جنگ را از واحدهای استفاده کننده از هر سه تانک را راحت تر و البته ارزان تر می کند.

در تانک "تیام" همچنین یک قبضه مسلسل سنگین دوشکا با کالیبر 12.7 میلی متر اضافه شده است که قدرت درگیری با تهدیدات در فاصله کم را به تانک اعطا می کند.
 

در بحث پریسکوپ نیز یک دستگاه از این سامانه دیده بانی بر روی تانک تیام نصب شده است که شبیه به نمونه نصب شده بر روی تانک سبلان است. به نظر می رسد در این بخش نیز مسئولین صنایع دفاعی به دنبال همسان سازی سامانه های موجود بر روی تانک های ایرانی بوده اند.

در بخش پیشران نیز به دلایلی که در بالا برای تانک سبلان نیز اشاره شد به نظر می رسد که تیام نیز همچنان از پیشران تانک ام 47 بهره می برد چراکه سیستم پیشرانه این تانک سالها بدون مشکلی برای تانک مورد نظر کار کرده و می تواند سرعتی تا 60 کیلومتر بر ساعت را برای این تانک به ارمغان آورد و مسئولین نیز اشاره ای به تغییر در سیستم پیشرانه تانک سبلان نداشتند، می توان این گونه نتیجه گرفت که پیشران تانک مورد نظر همچنان به مانند تانک ام 47 یک دستگاه موتور بنزینی با توان 810 اسب بخار است که البته توان کامل سرویس و نگهداری از آن نیز در داخل کشور وجود دارد و شاید ارتقاء های محدودی نیز روی آن پیاده شده باشد.

اگرچه تانک هایی مانند سبلان و اکنون تیم نمی توانند جوابگوی نیازهای دفاعی نیروهای مسلح و نیروی زمینی ارتش باشند اما همچون بسیاری از ارتش های مهم جهان که هیچ تجهیزاتی را بیهوده بازنشسته نمی کنند، این تانک نیز می تواند در بخشی از پازل توانمندی های دفاعی کشورمان، نقش خود را ایفا کند و مسئولیت های بزرگتر را نیز به برادران قوی تری همچون ذوالفقار و کرار سپرد.

[arminheidari 24,182]

 

گزارش مشرق از محصول جدید نزاجا؛

«تیام»؛ تانکی که از دل تجارب فرامنطقه‌ای به ارتش ایران بازگشت +عکس

تانک جدید «تیام» در حقیقت یک برجک جدید برای ام 47 های ایرانی محسوب می‌شود که تفاوت‌هایی خصوصا در بخش حفاظت با «سبلان» دارد. برجک جدید با زره‌های واکنشگر انفجاری پوشیده شده است که هنگام برخورد مهمات ضد زره منفجر و مانع از اصابت گلوله به بدنه تانک می‌شوند.

به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، تعدادی از دستاوردهای جدید دفاعی نزاجا در آستانه 29 فروردین که روز ارتش نامگذاری شده است، روز چهارشنبه با حضور امیر احمدرضا پوردستان فرمانده نیروی زمینی ارتش رونمایی و در اختیار یگان های تابعه این نیرو قرار گرفت.که از جمله آنها تانکی با نام "تیام" بود. با توجه به سوالاتی که در مورد شکل و تجهیزات نصب شده روی این تانک و نیز نحوه ورود و عملیاتی شدن "تیام" در نزاجا در بین کاربران مشرق و علاقمندان به دستاوردهای دفاعی ایجاد شده بود، در این گزارش به بیان این موارد پرداخته خواهد شد.

تیام که به معنای چشمانم و گرامی در فرهنگ لغات مورد استفاده قرار گرفته، در حقیقت یک ارتقاء بر روی ناوگان قدیمی تانک های ام 47 نیروی زمینی ارتش به حساب می آید. اما ام 47 های از کجا امده و تا به امروز در ایران چه کرده اند؟
 

------------------

اگرچه تانک هایی مانند سبلان و اکنون تیم نمی توانند جوابگوی نیازهای دفاعی نیروهای مسلح و نیروی زمینی ارتش باشند اما همچون بسیاری از ارتش های مهم جهان که هیچ تجهیزاتی را بیهوده بازنشسته نمی کنند، این تانک نیز می تواند در بخشی از پازل توانمندی های دفاعی کشورمان، نقش خود را ایفا کند و مسئولیت های بزرگتر را نیز به برادران قوی تری همچون ذوالفقار و کرار سپرد.

 

 

تانک های ام 47 و ام 60 مطمئنا در مقابل ارتش ها و تانک های امروزی حرفی برای گفتن ندارند و عملا هزینه هستند

ولی کشور در مقابل طیف متنوعی از تهدیدها است که بخشی از آنها در پاسخگویی این تانک ها است

در جنگ یمن و سوریه اگر نگاه کنیم ، ترک ها و عربستانی ها تانک های قدیمی خود را به صحنه آوردند و روی مرز گذاشتند 

 

در مورد تانک تحرک پذیری نقطه مهمی است و اگرنه با هر زرهی نابود می شود 

ولی وقتی در خط دفاعی هستید عملا تحرک را هم تا حد زیادی از خود می گیرید 

یعنی آوردن تانکی مثل آبرامز به خط اول بصورت سیبل ثابت با تانک ام 60 عملا زیاد فرقی ندارد و این تنها نکته قابل نجات ام 60 است 

شاید ام 60 برای ارتش زیاد قابل استفاده نباشد حتی به عنوان آتش پشتیبانی ولی برای واحدهایی چون مرزبانی و خط اول بسیار به صرفه خواهد بود 

این قضیه در شرق کشور بیش از پیش خود را نشان می دهد وقتی نیروی انتظامی ما مدام در حال دادن تلفات در این منطقه است 

در حالی که همین تانک های قدیمی می توانند با کمترین هزینه ممکن، بخش زیادی از تلفات ما را کم کنند 

 

این صحبت شاید زیاد منطقی به نظر نیاید و بگویید با آر پی جی آن را می زنند 

ولی وقتی نگاه کنیم که به پاسگاه های مرزی ما حمله می شود و آتش قوی برای پوشش ندارند کمی تامل ایجاد می شود 

درست است که انها دسترسی به تاو دارند و تاو می آورند ولی هزینه تاو کجا و هزینه کلاش کجا 

گاهی می توان با هزینه دشمن را شکست داد یا سرجایش نشاند 

بویژه که ما شانس خاکریزسازی برای این تانک ها را داریم چون در موضع دفاعی هستیم 

 

خوشحال می شوم نقد حسابی بر این نظر بکنید ، چون به عینه دیده ام که نیروهای مرزبانی ما عملا بدون حداقل ها می جنگند 

و اینکه به سیستم های تقویت شده مثل ترکیه مجهز شوند فرای رویا است 

[MR9 109,872]

سلام علیکم و رحمت ا...

 

مبحث زرهی ، بعنوان استخوان بندی و ستون فقرات اصلی تحرّک ارتشها در حوزه رزم زمینی ، یکی از چالش برانگیز ترین مباحث در سازمان رزم سازمان های مسلح بشمار میروند . سابقه استفاده از این جعبه های فولادی متحرک که در یک بازه زمانی به " تابوت های فلزی" نیز شهرت پیدا کردند ، به دهه دوم قرن گذشته (1916) بازمی گردد و از آن زمان تا به امروز ، این سلاح ، دوران پرفراز و نشیبی را طی نموده ، موفقیتهای بی شماری در کارنامه خود به ثبت رسانده و شکست های غیر باوری را متحمل شده است . با این وصف ، 100 سال پس از ظهور " رزمناوهای زمینی "( 2016-1916) ، برآن شدیم که وضعیت زرهی در منطقه آسیای جنوب غربی را مورد بررسی قرار دهیم .

 

در آغاز دوستان بزرگواری نظیر برادر عزیز ، جناب Goebbels و برادر عزیز ما جناب siavash75  مباحث را شروع نموده و سپس عزیزان صاحب نظری ، به مانند دوستان گرامی ، جناب Crash و aboshaban  مجموعه انجمن میلیتاری را از مهمان مطالب ارزشمندشان نمودند . با این حال به دلایل مختلف ، ادامه این تاپیک دچار وقفه شد ولی با توجه به علاقه مندی دوستان و صحبتهای متعدد در pm برآن شدیم تا ادامه این مطالب تقدیم دوستان گردد .

 

این بار به همّت جناب کراش و جناب ابوشعبان ، تاپیک ادامه خواهد یافت و این سطور نیز برای بالا آوردن تاپیک تقدیم دوستان گردید .

 

پی نوشت :

 

1- از آنچه که در ابتدای تصمیم گیری برای تاپیک زرهی منطقه بر عهده بنده گذاشته شد ، یک بخش در گذشته تقدیم دوستان گردید نبرد غول ها و نیمچه غولها ، راند نخست ، آسال اوتار ، سه بخش دیگر نیز حداقل یکسال هست که آماده شده ولی بنا بر هماهنگی ها ، ابتدا قرار بود تا مباحث فنی ارائه و سپس به حوزه تاریخی آن پرداخته گردد .

 

2- امیدواریم سایر عزیزان ، بویژه جناب گوبلز و جناب سیاوش که از اساتید حوزه زرهی انجمن هستند ، بار دیگر در این تاپیک مشارکت نمایند . پیشاپیش از زحمات همه این عزیزان تشکر می شود . 

[Crash 18,569]

                

 

قسمت اول

 

بخش تجهیزات و آموزش

پیشینه زرهی پاکستان را باید در اولین خرید این کشور پس از استقلال از هند در سال 1947 جست که این کشور به تعداد 100 دستگاه تانک M-4 sherman را در سال 1950 از ایالات متحده آمریکا تحویل گرفت .با عضویت پاکستان در پیمان نظامی سیتو و سنتو در سال های 1954 و 1955 که برای مقابله با نفوذ و تهاجم کمونیسم و مارکسیسم و مبارزه با شوروی تاسیس شده بودند این کشور با انعقاد موافقت نامه های دو جانبه با اعضای سازمان و آمریکا به عنوان عضو ناظر از طرح های نظامی و برنامه های آموزشی این سازمان بهره برد و برنامه های نظامی خود را با آن تطبیق داد .با خروج پاکستان از این سازمان ها و بهبود روابط با شرق می توان گفت در حال حاضر عمده تجهیزات و ادوات زرهی پاکستان تجهیزات شرقی هستند و بخش محدودی از زرهی این کشور تجهیزات بلوک غرب (برخی از تانک های پشتیبان یا نفربر ها و خودرو های رزمی پیاده نظام) تشکیل میدهد که باطبع طرح ها و برنامه های آموزشی پاکستان نیز به سمت طرح های شرقی سوق پیدا کرده است .

کشور پاکستان برای حفظ آمادگی رزمی و بهبود سطح مهارت خدمه ادوات زرهی ،هر ساله تمرین ها و رزمایش های متعددی را برگزار می کند .در این رزمایش ها علاوه بر تمرین تاکتیک ها و سلاح های جدید زرهی با انجام رزمایش های مشترک بین بخش زرهی و دیگر نیروهای ارتش پاکستان سعی در هماهنگی هر چه بیشتر این نیروها می شود .این کشور در کنار انجام تمرینات واقعی برای آموزش خدمه ادوات زرهی از شبیه ساز ها نیز استفاده می کند.شبیه سازها یا سیمولاتورها با ایجاد محیطی مشابه محیط واقعی این امکان را فراهم می اورند تا کاربر در سخترین حالاتی که ممکن است در محیط واقعی پیش آید تمرین کرده و انواع سناریوها را با کمترین خطرات ممکن انجام دهد .از جمله این شبیه سازها DITS (شبیه ساز آموزشی یکپارچه متحرک) تانک الخالد است که توسط یک شرکت خصوصی با مشارکت صنایع MVRDE پاکستان ساخته و توسعه داده شده است .

 

حمل و نقل تانک ها با کمک خطوط ریلی برای شرکت در رزمایش سال 2010

حضور تانک های تی-80 یو دی در رزمایش

تمرین و رزمایش نیروهای زرهی پاکستان

 

 تمرین برای هماهنگی نیروهای زرهی با نیروهای مختلف ( هوانیروز ، توپخانه ، ضد زره و...) در خلال رزمایش ها

شبیه ساز DITS تانک الخالد

 

کارخانجات مهمات سازی پاکستان (POF)

 

کارخانجات مهمات سازی پاکستان (POF) از جمله بزرگترین مجتمع های صنعتی دفاعی پاکستان و تولید کننده اصلی سلاح های گرم و مهمات ،واقع در Wah Cantt پنجاب می باشد که نه تنها الزامات نیروهای مسلح پاکستان را تامین می کند بلکه تامین کننده نیازهای داخلی و بازارهای جهانی نیز است .POF با همکاری تاسیسات مهمات سازی سلطنتی بریتانیا در اوایل دهه 50 میلادی تاسیس شد که شامل چهار کارگاه بود اما امروزه با ایجاد 14 کارخانه مهمات سازی و سه شرکت تجاری وابسته ،تولیدکننده حدود 70 محصول اصلی از جمله تفنگ های خودکار ،انواع مسلسل ها ،مهمات توپخانه ای ،مهمات هواپیما و تسلیحات ضد هوایی ،مهمات تانک و ضد تانک ،بمب ها ،نارنجک ها و همچنین مواد منفجره تجاری و مهمات اسلحه های شکاری نیز است .علاوه بر این موارد ،شمش های مس و آلومینیوم و برنج نیز در این صنایع تولید می شوند .یک کارخانه پوشاک نیز با امکانات برش و دوخت مدرن تولید لباس های نظامی و غیر نظامی را انجام می دهد .

صنایع اصلی کارخانجات مهمات سازی پاکستان :

 

کارخانه اسلحه سازی

کارخانه ساخت مسلسل

کارخانه مهمات سازی و سلاح های کوچک

کارخانه مهمات سازی توپخانه ای متوسط

کارخانه مهمات سازی توپخانه ای سنگین

کارخانه ساخت بمب ها و نارنجک ها

کارخانه مهمات سازی تانک و ضد تانک

کارخانه ساخت مواد منفجره

کارخانه ساخت پیشران

کارخانه آسیاب برنج

کارخانه ساخت آلیاژ تنگستن

کارخانه ساخت کاربید تنگستن

کارخانه پر کردن

کارخانه تولید پوشاک

 

شرکت های وابسته :

 

Wah Nobel

Hi Tech Plastics

Wah Industries Ltd.

 

صنایع مهمات سازی پاکستان به منظور حداقل رساندن وابستگی به تامین کنندگان خارجی ،پروزه های تحقیقاتی و توسعه ای مختلفی را به اجرا گذاشته و در تلاش است با نوآوری و بومی سازی محصولات ، به اهداف زیر دست یابد :

 

1- استفاده بهینه از ظرفیت های مازاد

2- همکاری مشارکتی با بخش خصوصی

3- کسب منابع مالی برای تکمیل بودجه های دریافتی

4- افزایش صادرات

 

این صنایع با بکارگیری تکنولوژی و تجهیزات آمریکایی ،انگلیسی ،فرانسوی ،آلمانی و چینی و کامپیوترهای کنترل عددی و سیستم های تولیدی انعطاف پذیر برای تولید قطعات دقیق و بهره گیری از فرایند های نوین تولیدی توانسته است استاندارد های سازمان بین المللی استاندارد از جمله استاندار ISO 9001 برای مدیریت کیفیت ،استاندارد ISO 14001 برای مدیریت زیست محیطی و استاندارد ISO 17025 برای مواجهه با الزامات عمومی برای صلاحیت تست و کالیبراسیون آزمایشگاه ها را بدست آورد .همچنین استاندارد ایمنی و بهداشت محیطی OHSAS 18001 نیز به POF اهدا شده است .

 

مهمات تانک و ضد تانک صنایع مهمات سازی پاکستان :

 

پرتابه شدید الانفجار 125MM HEFSTKقابل شلیک از تانک T-80 UD و تانک Alkhalid

پرتابه ضد زره كفشكدار تثبيت شده با بالك 122MMAPFSDS/T قابل شلیک از تانک T-80 UD و تانک Alkhalid

پرتابه ضد تانك شديد الانفجار 106MM HEAT M344A3 توپ بدون لگد M40A1

پرتابه ضد زره كفشكدار تثبيت شده با بالك 105MM APFSDS P1A1 قابل شليك از توپ هاي سري L7

پرتابه شديد الانفجار 105MM HE/TK P1A1

پرتابه شديدالانفجار خرد شونده 105MM HESH L35 A3 طراحي شده براي استفاده عليه تانك ها و استحكامات دشمن

پرتابه شديدالانفجار خرد شونده 100MM TK HESH طراحي شده براي استفاده عليه تانك ها و استحكامات دشمن

پرتابه شديدالانفجار 100MM HE/TK P1A1 قابل شليك از توپ هاي 100 ميليمتري 

پرتابه ضد زره كفشكدار تثبيت شده با بالك 100MM APFSDS/T

پرتابه ضد زره 40MM HEAT P1 MK1 (آر پی جی 7 P)

پرتابه ضد تانک شدیدالانفجار 75MM FSRA HEAT SPG-9 (رعد)

نفوذ کننده های آلیاژ تنگستن

صادرات

 محصولات POF به بیش از 40 کشور در اروپا ،آفریقا ،آسیا و خاورمیانه و کشورهایی مثل عراق ،کرواسی و افغانستان صادر شده است .علاوه بر این پس از سال 2010 میلادی پاکستان فشار به بازارهای صادراتی را شدت بخشید که با دستورالعمل های بین المللی اجرا شده توسط سازمان ملل متحد با مشکل روبرو شده است.

 حوادث

 در 21 اوت سال 2008 میلادی مجتمع صنعتی صنایع مهمات سازی پاکستان هدف بمب گذاری انتحاری طالبان قرار گرفت که این حمله منجر به کشته شدن 60 نفر و زخمی شدن 81 نفر دیگر گردید.

 

بخش تکنولوژی و زیرساخت

پاکستان با خرید و واردات تجهیزات زرهی و ضرورت وجود تاسیسات و زیر ساخت هایی برای تعمیر و نگهداری آنها اقدام به ایجاد مجموعه ای از کارخانه ها و زیرساخت هایی بدین منظور نمود. این کشور با پرورش متخصصین زرهی و افزایش تجربه آنها و اخذ مجوزهای تولید ادوات زرهی زیرساخت های خود را گسترش داده و تجربه ارزشمندی را از این طریق بدست آورد. پاکستان بعد ها با همین پتانسیل های بدست آمده و واردات فناوری و تکنولوژی های زرهی اقدام به ارتقا و بروزرسانی ادوات زرهی خود کرد و در کنار آن در سال های اخیر تلاش های گسترده ای جهت طراحی و ساخت محصولات زرهی به صورت بومی و مستقل داشته است که همچنان این تلاش ها ادامه دارند. از جمله زیر ساخت های اصلی پاکستان در بخش زرهی صنایع سنگین تاکسیلا ، کمپانی PAK Armoring و صنایع تحقیق و توسعه خودروهای نظامی (MVRDE) هستند.

 

صنایع سنگین تاکسیلا-HIT

صنایع سنگین تاکسیلا در اوایل دهه هفتاد اغاز به کار کرد و اولین واحد تولید آن یعنی کارخانه بازسازی سنگین (سری-T) در سال 1980 ساخته شد. این روند رشد کارخانجات تا دهه نود دنبال شد و امروزه صنایع سنگین تاکسیلا ، به عنوان یک مجتمع نظامی صنعتی رشد کرده است و شش واحد تولید، تجهیزات پشتیبانی و اداری را تاسیس کرده است. ماموریت اصلی این صنایع  ساخت، بازسازی، ارتقا ، توسعه تانک های میدان اصلی نبرد و ساخت سلاح برای تانک های و نفربر هاست .همچنین ماموریت دیگر آن  استفاده از ظرفیت مازاد کارخانجات برای برآورده نیازهای بخش غیر نظامی و کشورهای دوست و همپیمانان است. HIT از طریق یک هیئت مدیره اداره می شود و اداره مرکزی  شامل 3 اداره ی اصلی ، کارخانه بازسازی ، کارخانه تولید  و امکانات پیوسته است.

3 اداره ی اصلی شامل بخش های زیر می باشند:

 

1- بخش بودجه، بازاریابی و اداره تدارکات

اداره جداگانه  از صنایع سنگین تاکسیلا که منحصرا در بخش بودجه، بازاریابی و تدارکات به طور اختصاصی فعالیت می کند. بخش بودجه برای سرمایه گذاری در پروژه های تولیدی مختلف اختصاص داده شده است. بازاریابی و صادرات در کار گروه  که به طور انحصاری برای توسعه استراتژی های جدید و برای دستیابی به بخش های مختلف بازار در سراسر جهان متمرکز است قرار دارد. اداره تدارکات نیز مواد و اقلام لازم را برای پروژهای مختلف فراهم می کند.

2- اداره مدیریت / اداره امنیت
  این اداره کنترل تجهیزات اداری، مدیریت و امنیت پرسنل HIT را بر عهده دارد.

3- اداره فنی

اداره فنی مسئول تولید صنعتی، آموزش نیروها ، تضمین کیفیت و برنامه های کارآموزی می باشد.واحد های صنعتی به بخش های کارخانجات تولید، کارخانجات بازسازی ، کارخانه پشتیبانی مهندسی و مرکز سیستم تحقیق و توسعه پیشرفته زرهی تقسیم می شوند.موسسه فنی مارگلا زیر مجموعه اداره فنی است. مهم ترین فعالیت این بخش اموزش و توسعه مهارت کارکنان است. موسسه آموزش مارگالا وابسته به اداره آموزش  فني پنجاب و اداره آموزش فني حرفه اي است. دوره های اموزشی شامل دوره آموزشی کامپیوتر های کنترل عددی (CNC)، ماشینکاری تراش و فرز ، کامپیوتر و... است. هماهنگی با سیاست های ملی پاکستان برای تشویق جوانان به آموزش های فنی در دستور کار قرار دارد، از سراسر کشور برای پذیرش در موسسه آموزش مارگالا دعوت به عمل میاید. مهندسین فارغ التحصیل شده از رشته های مکانیک، برق، علوم متالورژی و مواد، مهندسی کامپیوتر، نرم افزار و ... توسط وزارت دفاع پاکستان برای گذراندن دوره  کاراموزی به مدت یکسال به صنایع سنگین تاکسیلا معرفی میشوند. دستمزد در طول دوره کارآموزی توسط دولت پاکستان مطابق با قوانین پرداخت می شود. HIT مجهزبه آزمایشگاه های فنی ، ازمایشگاه های تکنولوژی پیشرفته و آزمایشگاه تست مواد مجهز است. در صنایع تاکسیلا از این آزمایشگاه ها در تست مواد ساخته شده ویا انواع موادی که در فرآیندهای تولید مانند مواد شیمیایی، محصولات لاستیکی، روغنی، فلزات و ... کاربرد دارند استفاده میشود.

 

کارخانه بازسازی دارای 3 بخش اصلی شامل :

 

1- کارخانه بازسازی سنگین (سری-T): این بخش مخصوص بازسازی ، بهبود و ارتقا زره پوش های ساخت روسیه وچین است. به عنوان مثال تانک اصلی میدان نیرد Al-Zarrar در این قسمت ساخته شده است.

 

2- کارخانه بازسازی سنگین (سری-M): در این بخش نفربر ها و توپ های خودکششی سری M که تولید ایالات متحده امریکا هستند بازسازی ، بهبود و ارتقا میبابند. این بخش در سال1992  با کمک شرکت جنرال دینامیک ایالات متحده امریکا که با انتقال فن آوری همراه بود ، فعالیت خود را آغاز کرد. این بخش در تولید نفربر ها و خودرو های زرهی پلیس نیز به بخش های دیگر کمک می کند.

3-کارخانه بازسازی سیستم های پیشرفته

ماموریت این بخش بازسازی و یکپارچه سازی سیستم های پیشرفته ادوات زرهی است که با کمک سیستم های تکنولوژی سطح بالای بومی صورت میگیرد. تولید و مونتاژ سیستم های زرهی برای ارتش و یا هر مشتری دیگری در خارج از کشور انجام میگیرد.

از جمله فعالیت این بخش می توان به موارد زیر اشاره کرد:

 

 تعمیر و بازسازی سیستم های کنترل آتش، سیستم های کنترل تسلیحات ، تجهیزات برقی و التکرونیکی ، سیستم های کمکی در تانک های مثل T-59، T-69 ، T-85IIAp و  T-80UD را دارد.

 نصب و راه اندازی، یکپارچه سازی ، تعمیر وبازسازی سیستم های تصویربرداری حرارتی در خودروهای زرهی

 تعمیر و بازسازی مجموعه های هیدرولیک در در خودروهای زرهی و خودروهای  رزمی مهندسی

توسعه و بهبود خودروهای زرهی بومی

ساخت سیستم های حفاظت موتور و تجهیزات اطفا حریق  در تانک های Al Khalid  و t80UD

ساخت سیستم کنترل اسلحه (GCS)

ساخت سیستم های کنترل مسلسل ضد هوایی در تانک T-80UD

 

بخش بعدی صنایع سنگین تاکسیلا کارخانجات تولید است که خود دارای 3 زیر مجموعه است:

 

1- کارخانه ساخت نفربر های زرهی

بیشتر خانواده M113  و خودرو های زرهی که در این بخش ساخته می شوند با کمک ماشین الات و روش های نوین صنعتی همانند ماشین های صنعتی CNC ، سیستم های CAD/CAM ، جوشکاری آلومینیوم با فرآیند TIG ، بازرسی رادیوگرافی (RT) و... ساخته می شوند.

2- کارخانه ساخت توپ

این یخش از کارخانه در سال 1992 تاسیس شد. در آن زمان تنها محصول تولیدی این بخش توپ 105 میلیمتری خان دار بود اما با گذشت زمان توانایی ساخت توپ های 125 میلیمتری بدون خان را  نیز دارا است.

3- کارخانه ساخت تانک

این بخش در تاریخ ژانویه سال 1992 با توجه به ایجاد قابلیت های ساخت تانک بومی در پاکستان تاسیس شد.امکانات عمومی این کارخانه شامل کارگاه ساخت بدنه، کارگاه تولید برجک، بخش منتاژ، کامپیوتر های کنترل عددی ، سیستم های یکپارچه ساز و کالیبراسیون و... می باشد. شروع تولیدات این بخش با تانک های T-69IIMP، T-85IIAP و خودرو بازیاب زرهی W-653 بود و با تولید تانک Al-Khalid ادامه یافت.

بخش اخر صنایع تاکسیلا امکانات پیوسته است که 2 زیر مجموعه دارد:

 

1-بخش تحقیقات پیشرفته، توسعه و مرکز اطلاعات

ماموریت اصلی این واحد پژوهش، طراحی و یکپارچه سازی سیستم پیشرفته زرهی در کنار پشتیبانی از سیستم های تولید و توسعه  بومی از طریق تحقیق و توسعه، مهندسی معکوس و مهندسی مجدد با همکاری صنایع خارجی و محلی است.هدف عمده بخش تحقیقات و توسعه در زمینه های حفاظت، ساخت نمونه های اولیه ، بهبود و توسعه سیستم های کنترل آتش (FCS) ، سیستم های  کنترل اسلحه (GCS)، تصویرساز های گرمایی (TI) / دستگاه های دید در شب (NVDs)، سیستم های مکاترونیک، سیستم های هیدرولیک ، الکترونیک و سیستم های برق، سیستم های کمکی مانند سیستم های اطفای حریق اتوماتیک و... است. همچنین این بخش دارای امکانات پژوهشی متنوعی برای رسیدن به اهداف اصلی خود در اختیار دارد.

 

2-  بخش توسعه، پشتیبانی مهندسی و ساخت قطعات

این بخش به تمامی کارخانجات HIT که درگیر بازسازی و ساخت انواع تانک، نفربر ، خودرو رزمی مهندسی و خودرو های زرهی پشتیبانی مهندسی ارائه می دهد. خدماتی همچون توسعه و ساخت قطعات و قطعات یدکی، طراحی و ساخت ابزار ، تعمیر و نگهداری از تجهیزات و ماشین آلات نصب شده در HIT و ... بر عهده این بخش می باشد.

 

 

بخشی از محصولات صنایع سنگین تاکسیلا :

1-تانک های اصلی میدان نبرد

 Al-Khalid I

Al-Khalid

Al-Zarrar

Type 85-IIAP

Type 69-II

2- خودرو فرماندهی (SAKB)

3-نفربر زرهی Talha

4- توپ بی خان 125 میلیمتری

5- خودرو لجستیکی Al-Qaswa

6- لندلور110 Defender  زرهی

7- خودرو زرهی Mohafiz-II

8- خودرو زرهی Mohafiz-III

9- پست نگهابانی زرهی

10-  جلیقه های ضد گلوله

11- خودرو زرهی Dragoon

12- نفربر Saad

13- کشنده بنز North  6x4

14- لامپ هاو سیستم های روشنایی LED

15-خانه های پیش ساخته و قابل حمل

 

[mina68 79]

درحقیقت اگر بخواهیم واقع بینانه نگاه کنیم ارتش ایران از بعد زرهی در میان کشورهای رقیب در منطقه مثل ترکیه عربستان وپاکستان ضعیف ترین زرهی رو داره و بجز تعدادی تانک تی۷۲ که نسبتادارای کارایی نسبی هستن مابقی تانکهای در خدمت این نیرو همگی از رده خارج و سالهاست از عمر بازنشستگی اونها گذشته و واقعیت اینه که یک جنگ افزار تا حدی جای ارتقا داره و اگر قرار بود با ارتقا به وسیله عمر خدمتی داد پس نیاز به تولید جنگ افزار های جدید و صرف بودجه های گزاف نبود در حقیقت واحد های زرهی ما مثل نیروی هواییمون بیشتر به یک موزه شبیه هستش از اولین نسل های زرهی تولید شده بعد از جنگ جهانی مثل m47وm48که فکر نکنم در هیچ کجای دنیا جز ایران بصورت عملیاتی و جود داشته باشن که البته بخشی از اون بخاطر تحریمهاست و نمیشه خرده گرفت ولی در شرایط فعلی بنظر من کشور مون باید بدنبال خرید تعداد تانک پیشرفته و جایگزینی با تانکهای فعلی باشه تا تولید چون تولید یک تانک بروز و مناسب زمانبر هستش و واحدهای زرهی کشور نیاز به بازسازی فوری دارن و گرنه تجهیزات فعلی به هیچ وجه ارزش رزمی و بحث ندارن

تانک های ام 47 و ام 60 مطمئنا در مقابل ارتش ها و تانک های امروزی حرفی برای گفتن ندارند و عملا هزینه هستند
ولی کشور در مقابل طیف متنوعی از تهدیدها است که بخشی از آنها در پاسخگویی این تانک ها است
در جنگ یمن و سوریه اگر نگاه کنیم ، ترک ها و عربستانی ها تانک های قدیمی خود را به صحنه آوردند و روی مرز گذاشتند

در مورد تانک تحرک پذیری نقطه مهمی است و اگرنه با هر زرهی نابود می شود
ولی وقتی در خط دفاعی هستید عملا تحرک را هم تا حد زیادی از خود می گیرید
یعنی آوردن تانکی مثل آبرامز به خط اول بصورت سیبل ثابت با تانک ام 60 عملا زیاد فرقی ندارد و این تنها نکته قابل نجات ام 60 است
شاید ام 60 برای ارتش زیاد قابل استفاده نباشد حتی به عنوان آتش پشتیبانی ولی برای واحدهایی چون مرزبانی و خط اول بسیار به صرفه خواهد بود
این قضیه در شرق کشور بیش از پیش خود را نشان می دهد وقتی نیروی انتظامی ما مدام در حال دادن تلفات در این منطقه است
در حالی که همین تانک های قدیمی می توانند با کمترین هزینه ممکن، بخش زیادی از تلفات ما را کم کنند

این صحبت شاید زیاد منطقی به نظر نیاید و بگویید با آر پی جی آن را می زنند
ولی وقتی نگاه کنیم که به پاسگاه های مرزی ما حمله می شود و آتش قوی برای پوشش ندارند کمی تامل ایجاد می شود
درست است که انها دسترسی به تاو دارند و تاو می آورند ولی هزینه تاو کجا و هزینه کلاش کجا
گاهی می توان با هزینه دشمن را شکست داد یا سرجایش نشاند
بویژه که ما شانس خاکریزسازی برای این تانک ها را داریم چون در موضع دفاعی هستیم

خوشحال می شوم نقد حسابی بر این نظر بکنید ، چون به عینه دیده ام که نیروهای مرزبانی ما عملا بدون حداقل ها می جنگند
و اینکه به سیستم های تقویت شده مثل ترکیه مجهز شوند فرای رویا است

باسلام خدمت شما دوست گرامی بیشتر مشکل مرزبانان ما خصوصادر مرزهای شرقی قاچاقچیان و وارد کننده گان مواد مخدر هستن که مجهز به خودروهای پرسرعت هستن و معمولادر حال گریز از دست مرزبانان ما هستن و بیشتر درگیری بالعکس نظر شما نه بصورت مهاجم و مدافع بلکه بصورت تعقیب و گریز هستش و نیروی تعقیب کننده مرزبانان ماهستن و در چنین شرایطی مرزبانان ما با یک تانک ۴۰تنی وکند میخوان دقیقا چیکار کنن؟
چیزی که مورد نیاز نیروهای مرزبان ما هستن خودروهای امرپ و نفربرهای زره پوش سبک و با تحرک بالا هستن نه تانکهای سنگین قدیمی و بی تحرک ۶۰ ساله که برای طی۱۰۰کیلومتر نیاز به چندبار تعمییر موتور دارن ویرایش شده در مرداد 95 توسط mina68

[arminheidari 24,182]

درحقیقت اگر بخواهیم واقع بینانه نگاه کنیم ارتش ایران از بعد زرهی در میان کشورهای رقیب در منطقه مثل ترکیه عربستان وپاکستان ضعیف ترین زرهی رو داره و بجز تعدادی تانک تی۷۲ که نسبتادارای کارایی نسبی هستن مابقی تانکهای در خدمت این نیرو همگی از رده خارج و سالهاست از عمر بازنشستگی اونها گذشته و واقعیت اینه که یک جنگ افزار تا حدی جای ارتقا داره و اگر قرار بود با ارتقا به وسیله عمر خدمتی داد پس نیاز به تولید جنگ افزار های جدید و صرف بودجه های گزاف نبود در حقیقت واحد های زرهی ما مثل نیروی هواییمون بیشتر به یک موزه شبیه هستش از اولین نسل های زرهی تولید شده بعد از جنگ جهانی مثل m47وm48که فکر نکنم در هیچ کجای دنیا جز ایران بصورت عملیاتی و جود داشته باشن که البته بخشی از اون بخاطر تحریمهاست و نمیشه خرده گرفت ولی در شرایط فعلی بنظر من کشور مون باید بدنبال خرید تعداد تانک پیشرفته و جایگزینی با تانکهای فعلی باشه تا تولید چون تولید یک تانک بروز و مناسب زمانبر هستش و واحدهای زرهی کشور نیاز به بازسازی فوری دارن و گرنه تجهیزات فعلی به هیچ وجه ارزش رزمی و بحث ندارن
باسلام خدمت شما دوست گرامی بیشتر مشکل مرزبانان ما خصوصادر مرزهای شرقی قاچاقچیان و وارد کننده گان مواد مخدر هستن که مجهز به خودروهای پرسرعت هستن و معمولادر حال گریز از دست مرزبانان ما هستن و بیشتر درگیری بالعکس نظر شما نه بصورت مهاجم و مدافع بلکه بصورت تعقیب و گریز هستش و نیروی تعقیب کننده مرزبانان ماهستن و در چنین شرایطی مرزبانان ما با یک تانک ۴۰تنی وکند میخوان دقیقا چیکار کنن؟
چیزی که مورد نیاز نیروهای مرزبان ما هستن خودروهای امرپ و نفربرهای زره پوش سبک و با تحرک بالا هستن نه تانکهای سنگین قدیمی و بی تحرک ۶۰ ساله که برای طی۱۰۰کیلومتر نیاز به چندبار تعمییر موتور دارن

 

فرمایش شما در تعقیب و گریزها درست است ولی با طرح هایی که ناجا برای ایجاد خط مرزی درحال انجام است و قرار گیری پاسگاه ها در نقاط کلیدی و بحث هایی مثل گروه های معاند حمله به مقرهای نیروهای مرزبانی یکی از معضلات جدی برای نیروهای ما شده و اکثر تلفات ما از این بخش می آید 

خیلی از تلفات ما در غافلگیری ها است تا تعقیب و گریزها، بماند که حمله به خود پاسگاه و خبر دار بودن از این حمله تنها تلفات برای مهاجمین را بالا می برد و قضیه را سخت می کند ولی از اسیب پذیر بودن نیروهای ما کم نمی کند 

در حال حاضر راه حل چیست؟ 

مسلما خرید های تازه و تجهیزات دقیق راه خیلی خوبی است ولی وقتی بودجه نیست یعنی سربازان ما درمرز بی دفاع می مانند و جانشان بی ارزش است 

در حالی که با حداقل داشته ها می توان تلفات را به حداقل رساند و خطر را در مرز کمتر کرد

ایجاد پوشش آتش برای یک پاسگاه مرزی با یک تانک ام 47 در مقرخاکریزی شده شاید مسخره و امروزی نباشد ولی یک پله امنیت پاسگاه را بالا می برد 

[mina68 79]

فرمایش شما در تعقیب و گریزها درست است ولی با طرح هایی که ناجا برای ایجاد خط مرزی درحال انجام است و قرار گیری پاسگاه ها در نقاط کلیدی و بحث هایی مثل گروه های معاند حمله به مقرهای نیروهای مرزبانی یکی از معضلات جدی برای نیروهای ما شده و اکثر تلفات ما از این بخش می آید
خیلی از تلفات ما در غافلگیری ها است تا تعقیب و گریزها، بماند که حمله به خود پاسگاه و خبر دار بودن از این حمله تنها تلفات برای مهاجمین را بالا می برد و قضیه را سخت می کند ولی از اسیب پذیر بودن نیروهای ما کم نمی کند
در حال حاضر راه حل چیست؟
مسلما خرید های تازه و تجهیزات دقیق راه خیلی خوبی است ولی وقتی بودجه نیست یعنی سربازان ما درمرز بی دفاع می مانند و جانشان بی ارزش است
در حالی که با حداقل داشته ها می توان تلفات را به حداقل رساند و خطر را در مرز کمتر کرد
ایجاد پوشش آتش برای یک پاسگاه مرزی با یک تانک ام 47 در مقرخاکریزی شده شاید مسخره و امروزی نباشد ولی یک پله امنیت پاسگاه را بالا می برد

با سلام دوباره خدمت شما جناب حیدری
البته نظر شما هم بحرحال یک ایده هستش و بیشتر از فلسفه استفاده حداکثری از حداقل داشته ها ناشی میشه ولی جناب حیدری این ایده شما یعنی استفاده از تانک جهت اتش تهیه و پشتیبانی از نیروهاولی در پاسگاههای مرزی بیشتر به اجرای یک اتش پرحجم و سبک و دقیق نیاز هستش تا یک اتش سنگین و فله ای جدای از هزینه ها تحمیل شده یک تانک جهت عملیاتی شدن نیاز به ۳تا۴خدمه داره در حالیکه شما در اون پاسگاه با یک خمپاره ۶۰یا نهایتا۱۲۰میتونین اتشی دقیق تر کم هزینه تر و پرحجم تر داشته باشین یا با یک اسلحه ۱۱۰یا مینی کاتیوشا که پشت جیپ یا وانت نصب میشه میتونین اتش تهیه و پشتیبانی بسیار دقیقتر و پر حجم تر با تحرک و جابجایی بالا رو تامین کنین واگر بودجه بیشتری در اختیار باشه وجود یک نفربرbtrکه مسلح به یک توپ۳۰میلیمتری باشه هم جهت جابجایی امن و حفاظت شده از نیروها و هم شلیک پشنیبانی پر حجم میتونه بسیار تاثیر گذار باشه
جناب حیدری همونطور که گفتم کلیه تانکهای ایران به غیر از تی۷۲و معدودی ام۶۰که عملیاتی هستن اونم با یک ارتقا سنگین در استاندارد سابرا و یا ماگاچ سایر تانکهای در خدمت ارتش بهیچوجه چه ازبعد ارزش رزمی و چه توجیه اقتصادی ارزش در خدمت بودن ندارن و نداشتنشون بهتر از داشتنشون هست چون حداقل دیگه هزینه گزافی رو به نیرو تحمیل نمیکنه و در جنگهای امروزی بخاطر نداشتن تحرک لازم و توپ مناسب و زره کافی هیچ کاربردی ندارن
اون دوستانی هم که اعتقاد به ارتقا دارن من نظرشون رو رد میکنم هر جنگ افزاری تا حدی جای بروز رسانی براش هست بیشتر از اون سبب نتیجه معکوس و عملا ازبین رفتن هزینه های تحمیل شده میشه چون هر وسیله زرهی در ۳بخش قابلیت ارتقا رو داره تحرک زره و توپ که ارتقا هر۳باید هماهنگ باشه شما زره رو ارتقا بدین سبب بالا رفتن وزن و پایین امدن تحرک میشه پس بنابراین باید موتور رو هم تعویض کنین و یا نصب توپ قویتر باید با تعویض برجک همراه باشه که باز باید زره تقویت و موتور قویتر بشه که عملا شماباید تانک جدیدی بسازین

[MA5 1,403]

بچها  حدس و گمان ها در مورد کرار  چه تانکی رو  تو ذهن تداعی میکنه؟

[rozbeh 1,059]

بچها حدس و گمان ها در مورد کرار چه تانکی رو تو ذهن تداعی میکنه؟

من خودم به شخصه چیزی شبیه به .mbt 3000 رو تصور می کنم ، هرچند که فکر کنم کسی در همین میلیتاری بود گفت شبیه ذوالفقار هست ،شایدم در نظرات سایت جنگاوران بود.
تایپ 99 و mbt 2000 هم ممکنه. ویرایش شده در مرداد 95 توسط rozbeh