Recommended Posts

صحبت های وزیر دفاع خیلی هم عجیب نبود.خلاصش اینه که با توجه به سطح تکنولوژی ما فعلا قاهر نمیتونه به مرحله تولید برسه و از اونجایی که یک طرح مفهومی خوبه بهتره حرومش نکنیم .از اونور به عنوان یک رهگیر و مولتی رول سوخو 30 قراره اضافه بشه که فعلا نیاز مارو تا حدود زیادی برآورده میکنه و چند سال زمان بیشتر میده واسه قاهر.


در مورد تانک کرار هم گویا به ساخت نمونه رسیده.و احتمالا همون تانک سپاه هست و با توجه به تجربیات سپاه در سوریه و عراق قطعا تانکی رو که قراره بسازن از لحاظ سطح حفاظتی تانک خوبیه.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بچه ها چندتا سوال
همونطور که همه تون شنید وزیر دفاع در چند روز اینده قراره به روسیه سفر کنه و به احتمال زیاد قرارداد خرید سوخو 30 رو میبندند.
حالا سوال من اینجاست
چرا سوخو 30 ؟
چرا سوخو 34 و سوخو 35 نخریم مطمئنا از سوخو 30 پیشرفته تد هستند؟
یا حتی چرا میگ 35 که جنگنده برتری هوایی رو نخریم؟ ویرایش شده در توسط son_of_persia
  • Upvote 4
  • Downvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بچه ها چندتا سوال
همونطور که همه تون شنید وزیر دفاع در چند روز اینده قراره به روسیه سفر کنه و به احتمال زیاد قرارداد خرید سوخو 30 رو میبندند.
حالا سوال من اینجاست
چرا سوخو 30 ؟
چرا سوخو 34 و سوخو 35 نخریم مطمئنا از سوخو 30 پیشرفته تد هستند؟
یا حتی چرا میگ 35 که جنگنده برتری هوایی رو نخریم؟

 

برخلاف جنگنده Su-34 که یک جنگنده بمب افکنه وMiG-35 که رهگیره ، Su-30  و Su-35 جنگنده های چند منظوره هستند که در انجام ماموریتهای مختلف مانور پذیری بهتر و رنج تسلیحات گسترده تری دارن.

 

اما اینکه چرادر مورد SU-35 صحبتی نمیشه؛ باید توجه داشته باشید که روسیه در حال حاضر تنها با چین در مورد این جنگنده حاضر به عقد قرار داد شده اونم با قیمت بالای 2 میلیارد دلار برای 24 فروند که با توجه به وضعیت فعلی خط تولید و ظرفیت ساخت این جنگنده، تحویل تعداد بالایی از این جنگنره در کوتاه مدت مقدور نیست.

 

در عوض Su-30 جنگنده ایه که تمام نیازهای ایران رو برطرف میکنه، قیمت خوبی داره، به دلیل مونتاژ مشترک با هند میشه اینده ای مشابه رو برای خط تولید در ایران متصور بود، به دلیل ظرفیت مناسب تولید میشه تعداد بالاتری رو در زمان کوتاه تر تحویل گرفت.

  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بچه ها چندتا سوال
همونطور که همه تون شنید وزیر دفاع در چند روز اینده قراره به روسیه سفر کنه و به احتمال زیاد قرارداد خرید سوخو 30 رو میبندند.
حالا سوال من اینجاست
چرا سوخو 30 ؟
چرا سوخو 34 و سوخو 35 نخریم مطمئنا از سوخو 30 پیشرفته تد هستند؟
یا حتی چرا میگ 35 که جنگنده برتری هوایی رو نخریم؟

سوخو 34 فول بک الان بهترین بمبر نیمه سنگین روسیه ست به طوری که تا الان  اونو به هیچ کشوری نفروخته سوخو 35 هم در زمان کنونی و تا زمانی که تی پنجاه به تولید انبوه نرسیده به طوری میشه گفت که برگ برنده روس هاست که شاید هم اگر قرار باشه بصورت محدود بفروشنش به هیچ وجه اجازه تولید تحت لیسانسشو (دقیقا چیزی که ما بهش نیاز داریم )تو هر کشوری نمیدن و الان میشه گفت سوخو 30 یه جنگنده خوب با توجه به نیاز کنونی ما و در مقایسه با خانواده میگ هست و دلیل خریدش همین باشه ..

ویرایش شده در توسط islfk
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
تسنیم به نقل از اسپوتنیک و اون هم به نقل از یک منبع داخلی ناشناس اعلام کرده که احتمالا قرارداد سوخو در سفر هفته دیگر وزیر دفاع به روسیه امضا میشه.

http://www.tasnimnews.com/en/news/2016/02/11/998311/iran-russia-likely-to-sign-su-30-warplane-deal-next-week-source
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

پنج صفحه بحث وجدل دریغ از یک نقد فنی

در مورد سوخوی احتمالی و مذکور

اولین سوالی که پیش میاد در مورد سوخو 30 اینه آیا روس ها قابلیت حمل مخازن سوخت رو توسط جنگنده فعال کرده اند؟

چقدر احتمالش هست ایران این درخواست رو داشته باشه؟چون به نظر بنده ضروری میاد این کار

دومین سوال اینه اگر ما قرارداد رو نهایی کردیم (چه مونتاژ داخل و چه تولید توسط روسیه)

چه جنگ افزار هایی رو بهتره برای این جنگنده بخریم؟ (هم از لحاظ دفاع هوایی وهوا به هوا و هم هوا به سطح و حتی سرکوب پدافندو...)

سومین سوال

در صورت ورود این جنگنده کدوم جنگندهها رو بازنشسته کنیم ؟

(در این مورد باید بحث کرد که  به فکر همه چیز بود از جمله پشتیبانی زمینی و تعمیرو نگهداری من جهت راحتی برای پرسنل تعمیر ونگهداری)

چهارم کدوم مدلش مناسبه نیروی هوایی ایرانه؟ با چه اویونیک و رادار

==========

البته در مورد صحبت های وزیر سوالی هست و ابهامی

ایشون هیچ حرفی از جنگنده نیمه سنگین نزدند...

  • Upvote 5
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ایا سوخو ۳۰ در برابر هواپیما های هماسیگان ما از جمله ترکیه و عربستان برای ما برتری ایجاد میکنه؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

http://8pic.ir/images/2hz1wwr64no9r606iskr.jpg
 
ماکت پهپاد 2هزار کیلومتری سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در راهپیمایی 22 بهمن تهران به نمایش درآمد
http://www.mashreghnews.ir/fa/news/534343/دوربُردترین-پهپاد-سپاه-با-طراحی-جدید-عکس


ماکت نیست !

بنده تصاویری دارم که ثابت میکنه
  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

مگر ما ماهواره  در اختیار داریم که دماغه پهپاد رو به اون شکل در آوردن

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

پنج صفحه بحث وجدل دریغ از یک نقد فنی

در مورد سوخوی احتمالی و مذکور

اولین سوالی که پیش میاد در مورد سوخو 30 اینه آیا روس ها قابلیت حمل مخازن سوخت رو توسط جنگنده فعال کرده اند؟

چقدر احتمالش هست ایران این درخواست رو داشته باشه؟چون به نظر بنده ضروری میاد این کار

دومین سوال اینه اگر ما قرارداد رو نهایی کردیم (چه مونتاژ داخل و چه تولید توسط روسیه)

چه جنگ افزار هایی رو بهتره برای این جنگنده بخریم؟ (هم از لحاظ دفاع هوایی وهوا به هوا و هم هوا به سطح و حتی سرکوب پدافندو...)

سومین سوال

در صورت ورود این جنگنده کدوم جنگندهها رو بازنشسته کنیم ؟

(در این مورد باید بحث کرد که  به فکر همه چیز بود از جمله پشتیبانی زمینی و تعمیرو نگهداری من جهت راحتی برای پرسنل تعمیر ونگهداری)

چهارم کدوم مدلش مناسبه نیروی هوایی ایرانه؟ با چه اویونیک و رادار

==========

البته در مورد صحبت های وزیر سوالی هست و ابهامی

ایشون هیچ حرفی از جنگنده نیمه سنگین نزدند...

 

در مورد خرید جنگنده Su-30، شرکت سازنده نظرات و خواسته های کشور خریدار روتا جایی که مقدور باشه براش  در قالب یک ورژن جداگانه ارائه میده!! مثلا Su-30MK2V نسخه ای هست که برای ویتنام ساخته شده و Su-30MKA برای الجزایر، Su-30MKV برای ونزوئلا، Su-30MKI نسخه هندی و Su-30MKK نسخه ای از این جنگنده برای کشور چین هست.

 

بنابراین باید دید وزارت دفاع کشور ما با توجه به نیازهای ما چه مواردی رو در مورد نسخه مربوط کشور خودمون Su-30MKIR در صورت عدم وجود، اضافه میکنند.

به طور خاص، نسخه مربوط به کشور هند دارای قابلیت حمل مخازن خارجی سوخت هست. اما با توجه وضعیت جغرافیایی کشور ما و برد عملیاتی مناسب این جنگنده که 3000 کیلومتر هست، نیاز چندانی به وجود مخزن های خارجی سوخت احساس نمیشه!! این مسافت تمام تهدید های منطقه ای روبرای انجام عملیات و بازگشت  کاملا پوشش میده.

 

در مورد تسلیحات همراه قطعا وزارت دفاع طیف کاملی رو خریداری خواهد کرد. در واقع تا جایی که سازنده منعی برای فروش نداشته باشه اما نکته اینجاست که فارغ از تعداد اولیه تسلیحات خریداری شده باید به سرعت شروع به ساخت اونها تا جای ممکن کرد.

 

در صورت حضور این جنگنده، فکر نمیکنم تا زمانی که پایگاهای هوایی ظرفیت مازاد داشته باشن ما جنگنده ای رو بازنشسته کنیم!

 

ایا سوخو ۳۰ در برابر هواپیما های هماسیگان ما از جمله ترکیه و عربستان برای ما برتری ایجاد میکنه؟

 

خود جنگنده یک بجثه و تسلیحات همراهش یک بحث...

ببری که دندون نداشته باشه چه قدرتی داره؟ در این مورد اگه ایران موفق به ارتقا موشک هوا به هوا تا برد 200 کیلومتر بشه (نسخه ای که خود نیروی هوایی روسیه در اختیار داره) دیگه جنگنده های ترک و سعودی همون وضعیتی رو خواهند داشت که میگهای عراقی در برابر تامکت در اوایل جنگ!!

ویرایش شده در توسط Muting
  • Upvote 7
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایا سوخو ۳۰ در برابر هواپیما های هماسیگان ما از جمله ترکیه و عربستان برای ما برتری ایجاد میکنه؟

 

برای ما برتری ایجاد نکنه, لا اقل برتری طرف مقابل را تا حد بسیار زیادی خنثی می کنه. مخصوصا که بحث تولید در داخل مطرح هست و مشخصا باید تعداد درخواستی رقم بالایی باشه. احتمالا به همین دلیل هم سردار دهقان از بیان این رقم اجتناب کردند.

 

اولین سوالی که پیش میاد در مورد سوخو 30 اینه آیا روس ها قابلیت حمل مخازن سوخت رو توسط جنگنده فعال کرده اند؟

چقدر احتمالش هست ایران این درخواست رو داشته باشه؟چون به نظر بنده ضروری میاد این کار

 

 

مگه سوخوی سی در حالت عادی قابلیت حمل مخازن سوخت خارجی را نداره؟! :thinking:

 

دومین سوال اینه اگر ما قرارداد رو نهایی کردیم (چه مونتاژ داخل و چه تولید توسط روسیه)

چه جنگ افزار هایی رو بهتره برای این جنگنده بخریم؟ (هم از لحاظ دفاع هوایی وهوا به هوا و هم هوا به سطح و حتی سرکوب پدافندو...)

 

ما برخی تسلیحات روسی را که سوخوی سی بتونه حمل کنه در اختیار داریم. تسلیحاتی که برای بگارگیری بر روی میگ 29 ها و سوخو 24 ها خریداری شده اند. با این حال تسلیهات موجود هم قدیمی هست هم محدود و هم ناقص. مخصوصا موشکی مثل R-77 در اختیار نداریم و بدون خرید اون, تولید سوخوی سی کاملا بی معنی خواهد بود! علاوه بر اینکه باید پکیج تسلیحاتی کاملی سفارش داده بشه, باید آیونیک جنگنده های ما قابلیت استفاده از تسلیحات ایرانی مثل موشک های ضد کشتی و بمبها و موشک های دورایستای هدایت شونده بومی را هم داشته باشه و هم اینکه قابلیت لینک شدن با رادارهای پدافند و پهپادهای ایرانی هم درش گنجانده بشه. اینکار هم ممکنه چون تولید به صورت شراکتی در ایران انجام میشه و بحث انتقال تکنولوژی هم هست و مهندسان ما میتونند خودشون کار های لازم در این زمینه را با همکاری روس ها انجام بدن. مخازن سوخت هم از این قاعده مستثنا نیست. در کل همانند هند, بهتره یک مدل مخصوص متناسب با نیاز های ایران تولید بشه.

 

 

سومین سوال

در صورت ورود این جنگنده کدوم جنگندهها رو بازنشسته کنیم ؟

(در این مورد باید بحث کرد که  به فکر همه چیز بود از جمله پشتیبانی زمینی و تعمیرو نگهداری من جهت راحتی برای پرسنل تعمیر ونگهداری)

 

با ورود جنگنده های جدیدی مثل سوخوی سی, مسلما باید جنگنده های قبلی بازنشسته بشن ولی اینکار به صورت تدریجی صورت میگیره همونطور که سوخوی ها هم تدریجا الحاق خواهند شد. علاوه بر این چندین سال طول میکشه تا خلبان ها و پرسنل تعمیر و نگهداری کاملا با سوخوی مچ بشن.

 

 

چهارم کدوم مدلش مناسبه نیروی هوایی ایرانه؟ با چه اویونیک و رادار

 

همونطور که عرض شد یک مدل جدید مخصوص ایران.

 

Su-30IR icon_question

  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

تسنیم به نقل از اسپوتنیک و اون هم به نقل از یک منبع داخلی ناشناس اعلام کرده که احتمالا قرارداد سوخو در سفر هفته دیگر وزیر دفاع به روسیه امضا میشه.

http://www.tasnimnews.com/en/news/2016/02/11/998311/iran-russia-likely-to-sign-su-30-warplane-deal-next-week-source

چه فایده!

متاسفانه تحریم ها اجازه نخواهند داد که حتی اگر قرارداد نهایی هم بشه ، تحویلی صورت بگیره...

من جدا بعید میدونمبا توجه به قطعنامه های موجود شورای امنیت ( که متاسفانه با اینهمه امتیاز نتونستیم بزنیمشون کنار) ، خرید هر گونه هواپیمای جنگنده بدون نظر شورای امنیت(بخوانید امریکا)  ممکن باشه.

پس به احتمال نزدیک به صفر ما بتونیم جنگنده بخریم.

چون من بعید میدونم برجام عمری بیش از دو سه سال داشته باشه.( و طبیعتا تحریم ها هم متعاقبا برداشته نمیشه)

مگر اینکه بخواهیم امتیازات وحشتناکی به امریکا بدیم که...

دلتان را بیخود خوش نکنید...ماجرای این جنگنده ها بسیار بدتر از اس 300 خواهد شد.

(کاش همه حرفهام اشتباه باشه)

ویرایش شده در توسط morteza-iri
  • Upvote 6
  • Downvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
کرار اینه ؟؟؟
http://uupload.ir/files/d9rj_dly1apr.jpg

قبلا همون عزیزانی که از تانک جدید خبر داده بودند گفته بودند برجک از لئوپارد الگو برداری شده
این شباهت داره اما هیچکدوم از مدل های لئوپارد نیست
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

کاربران موضوع و ببحث مربوط به سوخو 30 و در کل خرید احتمالی نظامی از روسیه را در تاپییک زیر دنبال کنند !

 

http://www.military.ir/forums/topic/28958-ارتباطات-و-قراردادهای-دفاعی-ایران-و-روسیه-خبرها/page-44

 

پست های مربوطه به تاپیک مذکور منتقل خواهد شد !

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مهمان
این موضوع نسبت به پاسخ بیشتر بسته شده است.

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط EBRAHIM
      IRIS و پدید آمدن برنامه فضایی ایران (قسمت اول )

      مدتیست که از رسانه های جهانی،خبرهایی به گوش میرسد که ایران در حال تولید موشکی است که توانایی حمل ماهواره به فضا دارد.آيا چنين چيزي امكان دارد؟آيا اين ماجرا يك بلوف سياسيست يا حقيقت دارد؟
      دوستان از نظرات مفيد خودشون دريق نكنند امیدوارم مبحث جالبی شود.
      با تشكر



      چند نکته قبال از خواندن مقاله :مطمئنا نظرات نویسنده با نظرات مترجم یکی نیست!!!
      در این مقاله موشک IRIS معادل موشک شهاب 3 دی فرض شده که آن هم به نوبه خود معادل موشک نو دونگ کره شمالی را در اختیار گرفته
      موشک IRIS ویا شهاب 3 دی اولین موشک ماهواره بر سبک ایران فرض شده اند (پراکنده بودن اطلاعات اجازه سخن قطعی را نمیدهد )
      موشک شهاب پنج معادل تائه دو پونگ دو کره شمالی فرض شده (البته از سوی نویسنده آن که آمریکایی هستند ) و عنوان اولین ماهواره بر سنگین ایران را بر دوش میکشد
      =============================================

      نخستین ظهور موشک ماهواره بر IRIS/IRSL-X-1

      با وجود ادعاهای ایران مبنی بر عدم بالابردن برد شهاب 3 دولت ایران در حال حاضر مشغول به ساخت و توسعه نخستین ماهواره بر خود موسوم به IRIS میباشد .
      پرتابگر ماهواره IRIS در ظاهر دارای ترکیب ساختمانی از موشک بالستیکShahab3 است که در مرحله اول از طراحی
      ان بهره میبرد و در مرحله دوم پرتابگر دارای دوقسمت موتور جامد و نیز محل حمل ماهواره (قسمت سوم) توسط پرتابگر است که قطر این مرحله از مرحله اول کمی بیشتر است و میتواند ماهواره های مخابراتی و علمی را در مدار زمین قرار دهد .
      .پرتابگر IRIS با پیکر بندی انجام شده بر روی آن پرتابگریست ایده آل به عنوان کاوشکر یا موشک اکتشافی که میتواند برای حمل کلاهک جنگی و یا توسعه کلاهک های فضایی قابل بازگشت و یا در نهایت برای ارسال محموله های علمی به فضا مورد استفاده قرار گیرد .البته این پرتابگر درحال حاضر نمیتواند ماهواره ها و یا محموله های با جرم بالا را به سمت مدار پرتاب کند . مگر اینکه مرحله سومی نیز به آن اضافه شود تا تبدیل به یک پرتابگر سنگین گردد .
      با توجه به آزمایش موشک چند مرحله ای شهاب 3 نویسنده بر این عقیده است که در صورتی که پرتاب آز مایشی موشک Shahab-3D نخستین پرواز آزمایشی پرتابگر IRIS باشد در آن صورت پرتابهای موشک های
      Shahab - 5 دومین و سومین مرحله از برنامه ساخت یک پرتابگر ماهواره ای است که ایران ادعا دارد در حال توسعه آن است .
      اولین تصویر از موشک IRIS در یکی از نمایشگاههای هوا و فضای ایرانیان در اندازه یک ماکت یک متری به نمایش گذاشته شد . نویسنده ادعا دارد که تستهای ناموفق پرتابی این موشک علت اصلی به تاخیر افتادن توسعه موشک حامل پرتابگر شهاب 5 تا کنون بوده است ولی با تردید بیان میکند که فقط زمان قادر به روشن ساختن این مطلب میباشد .

      نویسنده مقاله ادعا دارد که اختمال توسعه نوع جدیدی از موشک های بالستیک از روی این نسخه پرتابی با نامهای جدیدتر از Shahab - 3d وجود دارد ، ونیز باتوجه به موتور سوخت جامد مورد استفاده در مرحله فوقانی و نیز تمام اطلاعاتی که از موشک شهاب 3 در اختیار است ، طراحی نمایش داده شده از IRIS یقینا طرحی مناسب با استفاده از طراحی موشک بالستیک شهاب 3 است . هرچند که پرتاب این سیستم آزمایشی پیشرفته که پیش از این در غرب و شرق مورد استفاده قرار گرفته و از متدهای غربی و شرقی نیز برای توسعه استفاده کرده برای ملل چیز چندان غیر عادی نخواهد بود ، ولی به سرعت بخشیدن برای توسعه اولین ماهواره بر سنگین ایران قبل از پرتاب کمک شایانی خواهد کرد .
      نویسنده در ادامه با بیان شباهت موجود بین شهاب 3d و نسخه های دوم و سوم موشک تائه دو پونگ کره شمالی این پرسشها
      را مطرح میکند که آیا شهاب 3D میتواند نسخه اصلاح شده از ماهواره بر ایرانی IRIS باشد که تست نخست خود را سپری کرده است ؟ آیا این موشک همان نسخه بالستیک فضایی از موشک تائه دو پونگ 2 کره شمالی وترکیب ماهواره بر شهاب 5 است و یا اینکه موشک بالستیکی ساخت ایران است ؟
      شاید تاحد زیادی بتوان گفت که ایران در حال همکاری با کره شمالی برای ساخت نسخه دوم و سوم ماهواره بر شهاب 5 است و هر دو در انجام این طرح مشارکت جدی دارند. کره شمالی که در سال های پایانی قرن 20 نسخه جدید و بهسازی شده ای از موشک تائه دو پونگ 1 را آزمایش کرده بود در بین 26 Juan و 2 Julay سال 2001 نخستسن نمونه پرتابی از موشک تائه دو پونگ دو را برای پرتاب بر روی سکوی تاسیسات پرتاب خود قرار داده بود .
      این کاملا واضح است که موشک شهاب 3 دی چند ثانیه پس از پرتاب و قبل از پایان مرحله اول در اولین تست خود در آسمان منفجر شد . با وجود طراحی متناسب موتور سوخت جامد آن و نیز پوشش آیرو دینامیک موشک متاسفانه انفجار باعث جلوگیری از آزمایش این قسمت ها گردید . در کل باید به این نتیجه رسید که در صورت تداوم برای ساخت و تکمیل شهاب 5 گلی به یاد ماندنی برای مردم ایران در بخش فضا به ثمر خواهد رسید .


      ========================================
      اما مشخصات موشک IRIS

      حد اکثر بار قابل حمل توسط کلاهک موشک (کیلوگرم ): 760-987-1,158 بار فضایی و یا کلاهک جنگی .
      حداکثر برد ( کیلومتر ) : 1500
      تعداد مراحل : 2
      قطر موشک (متر ) : 1.32 - 1.35 – 1.85
      ارتفاع موشک : 17.1 متر
      وزن در حالت پرتابی سبک : 16000 کیلوگرم
      وظیفه : برای پرتاب محموله های فضایی علمی و تحقیقاتی و نیز ماهواره ها

      اطلاعات مربوط به مرحله اول موشک
      ارتفاع : 14 متر
      قطر : 1.32 – 1.35 – 1.85 متر
      جرم :15092 کیلوگرم
      تراست : موثر 26051 کیلوگرم بر فوت مربع - واقعی 26,760-26,600 کیلوگرم بر فوت مربع
      زمان سوخت : 110 ثانیه
      نوع سوخت : TM-185 (20% Gasoline + 80% Kerosene)
      نوع اکسید کننده : AK-27I (27% N2O4 + 73% HNO3 + Iodium Inhibitor)
      جرم سوخت :12912 کیلو گرم

      اطلاعات مربوط به مرحله دوم موشک
      ارتفاع : 3 الی 4 متر در کل
      قطر : 1.3 ای 2 متر
      وزن : نا معلوم
      تراست موتور : نامعلوم
      مدت زمان سوخت : 100 ثانیه
      نوع سوخت : جامد

      لطفا اگر کسی تصویری از این پرتابگر داره در تاپک قرار بده

      ادامه دارد ..........
      ======================
      منبع خبر:وبلاگ هوانوردی قرن 21
    • توسط hamed_713
      "آنسات" به هلی کوپتر آموزشی نیروی هوایی روسیه مبدل خواهد شد

      ژنرال "ویکتور ایوانوف" رییس اداره نیروی هوایی نظامی ارتش روسیه روز سه شنبه به خبرنگاران گفت که "آنسات" بعد از پایان آزمایشات دولتی مشترک و بهره برداری تجربی در نیروها تا سال 2010 به هلیکوپتر اصلی آموزشی نیروی هوایی کشور مبدل خواهد شد.

      وی یادآوری نمود که این تصمیم در سال 2001 توسط مسئولین وقت وزارت دفاع اتخاذ شده بود.

      ژنرال ایوانوف گفت: آزمایش "آنسات" برای آنکه به صورت نمونه آموزشی در آید، به مدت یک و نیم تا دو سال طول خواهد کشید. طی این مدت باید آن را تکمیل کرد.

      وی توضیح داد که در حال حاضر خلبانان مدرسه عالی خلبانی "سیرزانسک" از هلی کوپترهای "می-2" بعنوان هلی کوپتر آموزشی استفاده می کنند.

      وی گفت: نیروی هوایی برای آموزش خلبانی در ابتدا به 25-30 فروند "آنسات" نیاز دارد. بعد از آن این میزان افزایش داده خواهد شد.

      هلی کوپتر سبک چند منظوره "آنسات" با توان حمل 1-1,3 تن، حداکثر وزن پروازی 3,3 تن و حمل تا 9 سرنشین در دفتر طراحی کمپانی "KVZ" با همراهی دیگر سازمان های و موسساتی که در امور تجهیزات هوایی مشغول هستند، ساخته شده است.

      اولین پرواز "آنسات" در ماه اوت سال 1999 انجام شد. "آنسات" بر خلاف نمونه های مشابه غربی خود دارای دو موتور است که به مراتب ضریب اطمینان و امنیت آن را بالا می برد.

      نووستی
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.