Recommended Posts

1- بلاد کفر سالهاست که از مقره هایی با روکش نانو استفاده میکنن که الودگی رو به خودش نمیگیره و در صورت بروز طوفان شن و بارندگی بعدش هم هیچ اتفاقی براش نمیفته

2-چون رله ای هست به نام سنکرو چک که خودش وقتی شرایط اوکی بود مثل فرکانس و ولتاژ  و ... خودش همه رو میسنجه و فرمان وصل میده

3-استفاده از کابلهای زمینی به جای خطوط هوایی هست البته در مناطق با جغرافیای خشن 

 

با تشکر از نظرتون، بنده هم خوشبختانه در این زمینه تجربه و اطلاعات دارم،

۱- خدارو شکر شرکت های زیادی در ایران در زمینه مقره فعال هستن و انواع مقره های پلیمری و شیشه ای و چینی در داخل کشور تولید میشه و ازونجایی که صنعت برق انتقال قدیمی و جا افتاده است باید خدمتتون عرض کنم که مقره هایی که در حال حاضر هم مورد استفاده است تکنولوژیی های عدم جذب آلودگی و رطوبت رو دارند، ممکنه با بهترین ها قابل رقابت نباشن ولی بی تاثیر هم نیستند. همینطور تقریبا در ایجاد تمامی خطوط شرکت های پیمان کاری فعال هستن و اینکه چه مقره ای مورد استفاده قرار میگیره ارتباط با استاندارد تدوین شده و شرکت پیمان کاری داره، همه چیز هم به عناصر پشت پرده وابسته نیست

۲- بله، این سیستم در تمامی نیروگاه ها وجود داشته و سیستمی بسیار قدیمی هست، البته این به شرطی هست که سایر شبکه قدرت به صورت سنکرون و پایدار به کار خودش ادامه بده، در صورتی که کل شبکه از مدار خارج بشه مفهوم شین بی نهایت عملا معنی خودش رو از دست میده و شبکه ای که تنها چند نیروگاه داره مستقیما تحت تاثیر فرکانس یک نیروگاه قرار میگیره، همینطور محاسبات پخش بار طی چندین سال تکمیل و تصحیح شدن و محاسبه پخش بار بهینه و نقطه کار سیستم مدت ها زمان میبره. همینطور آماده سازی نیروگاه و به نقطه کار رسوندن دیگ های بخار در نیروگاه های حرارتی و ترکیبی خودش مبحث بسیار زمان بری هست.

۳- در خطوط انتقال مفهومی وجود داره به نام جریان شارژیگ که به دلیل خاصیت خازنی بین خطوط و زمین بوجود میاد، برای کم کردن همین این اثر است که خطوط انتقال رو با ارتفاع زیادی از زمین میسازند تا این جریان ناخواسته رو که به سیستم تلفات تحمیل میکنه کاهش بدهند، خطوط انتقال زیر زمینی بیشتر در شبکه زیر توزیع کاربرد داره، همینطور کابل بسیار هزینه بر هست، یک کابل فشار قوی شامل عایق بندی پر حجم و روغن های عایقی هستن که بسته به تکنولوژی ساخت کابل بعد از مدتی نیاز به ترمیم و جایگزینی دارند، عملا هزینه های یک کابل فشار قوی زیر زمینی با یک خط انتقال آلمینیومی با هسته نگه دارنده فولادی که در خطوط انتقال استفاده میشه اصلا قابل مقایسه نیست.

ویرایش شده در توسط behrouz7
  • Upvote 9
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 دوست عزیز الان سه سالی میشه که حتی در اکثر پست های 63 کیلوولت به 20 بر روی فیدر های خروجی رله فرکانسی گذاشته اند وو برای پستهای 230 و 400 هم به همین ترتیب  بنابراین در صورت ایجاد همچین فالتی خود سیستم نمیذاره به جاهای دیگه سرایت کنه و پستهایی مثل اراک هست که شمال و جنوب کشور رو از هم جدا میکنه سالها پیش هم همچین مشکلی پیش اومد که منجر به خاموشی نصف ایران شد  ما از شمال با ترکمنستان و در جنوب با عراق رینگ هستیم و دیسپاچینگ ملی خیلی سریع میتونه سیستم رو ایزوله کنه و نیروگاههای گازی رو کمتر از دقیقه بیاره تو مدار بنابراین  شما مطمئن باش هیچ وقت کل ایران بی برق نمیشه دوست عزیز اگه این مقره ها خوب بودن و کارایی داشتن چرا برای جلوگیری از جریان  نشتی دارن میشورنشون و اصلا قابل مقایسه با مقرههای نانو نیستن

پاینده باد ایران 

  • Upvote 14
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 دوست عزیز الان سه سالی میشه که حتی در اکثر پست های 63 کیلوولت به 20 بر روی فیدر های خروجی رله فرکانسی گذاشته اند وو برای پستهای 230 و 400 هم به همین ترتیب  بنابراین در صورت ایجاد همچین فالتی خود سیستم نمیذاره به جاهای دیگه سرایت کنه و پستهایی مثل اراک هست که شمال و جنوب کشور رو از هم جدا میکنه سالها پیش هم همچین مشکلی پیش اومد که منجر به خاموشی نصف ایران شد  ما از شمال با ترکمنستان و در جنوب با عراق رینگ هستیم و دیسپاچینگ ملی خیلی سریع میتونه سیستم رو ایزوله کنه و نیروگاههای گازی رو کمتر از دقیقه بیاره تو مدار بنابراین  شما مطمئن باش هیچ وقت کل ایران بی برق نمیشه دوست عزیز اگه این مقره ها خوب بودن و کارایی داشتن چرا برای جلوگیری از جریان  نشتی دارن میشورنشون و اصلا قابل مقایسه با مقرههای نانو نیستن

پاینده باد ایران 

 

بله،رله های مورد نظر شما رله های load shedding یا رله های خاموشی بار هستن که وقتی فرکانس شبکه بر اثر بار بیشتر از تولید در آستانه تغییر باشه به بخشی از شبکه کشور خاموشی میدن،  وقتی تعدادی نیروگاه از شبکه خارج بشن یا بار بیش از توان شبکه افزایش پیدا کنه این رله ها مانع از ناپایداری نقاط بیشتری از شبکه میشن، در کل مثال من برای این بود که دوستان متوجه بشن که قطعی شبکه چقدر میتونه آسیب زننده باشه، وضعیت شبکه در مرکزهای دیسپاچینگ به صورت لحظه ای رصد میشه و اقدامات لازم برای جلوگیری از قطع سراسری صورت میگیره، با این وجود احتمال وقوع اون به خصوص در صورت خرابکاری وجود داره،  رله های فرکانسی که شما میفرمایید به دو صورت الکتریکی و مکانیکی بر روی ژنراتورهای سنکرون وجود دارن تا جلوی تخریب پره های توربین رو بر اثر نزدیک شدن فرکانس روتور به فرکانس تشدید بگیرن، همینطور شستشوی مقره ها در کلیه نقاط جهان صورت میگیره، حتی در کشورهای پیشرفته تر به وسیله بالگرد انجام میشه،

به نظرم ادامه بحث دیگه ارتباطی به فروم نظامی نداره، بسیار ممنون از اینکه نظرات بنده رو مورد توجه قرار دادید

  • Upvote 10
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
https://www.youtube.com/watch?v=WzYHWEGmBOo 

از نمایشگاه صنعت دفاعی در اصفهان هم بر و بچ اصفهانی گزارش خبری تهیه کنند لطفاً:


ویرایش شده در توسط Brave_Heart

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اگه واقعا موتور ساخت ایران باشه جای بسی خوشحالی  وسرور هست و اینجا یه دوگانگی پیش میاد اینکه صنایع خودروسازی ما با اینکه امکانات مالی تکنولوژیکی فنی و تجربی بسیار بیشتر نسبت اونها دارن چطور تو ساخت موتور پژو و پراید اونم بعد 25سال موندن؟؟؟

  • Upvote 4
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

Iran made marine outboard engine dubbed "Tous" موتور برون نصب دریایی با نام توس
 

https://www.youtube.com/watch?v=aL467xkLRAY

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر



رونمایی از اولین موتور برون نصب دریایی ایران+عکس

اولین موتور برون نصب دریایی با نام توس با حضور سردار دهقان شد.
به گزارش مشرق، اولین موتور برون نصب دریایی ساخت ایران صبح امروز با حضور سردار حسین دهقان وزیر دفاع،رونمایی شد.

این موتور قادر است با قدرت 200 اسب بخار، شناورهای مورد نظر را با سرعت 41 نات معادل 74 کیلومتر بر ساعت به حرکت درآورد.

این موتور V شکل، 320 کیلوگرم وزن داشته و دارای 6 سیلندر با حجم 3هزار سی سی است و سامانه های روانکاری، خنک کاری، مولد قدرت، انتقال قدرت و الکتریکال از فناوری‌های بکار رفته در موتور توس است.

یه مدل موتور با مشخصات نزدیک به این موتور که در ایران به فروش میرسد برای مقایسه...

http://yamaha-motor.ir/product/%d9%85%d9%88%d8%aa%d9%88%d8%b1-%d9%82%d8%a7%db%8c%d9%82-%db%8c%d8%a7%d9%85%d8%a7%d9%87%d8%a7-f250/

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

Iran made marine outboard engine dubbed "Tous" موتور برون نصب دریایی با نام توس
 

https://www.youtube.com/watch?v=6h-QZivKDow

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مهمان
این موضوع نسبت به پاسخ بیشتر بسته شده است.

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط EBRAHIM
      IRIS و پدید آمدن برنامه فضایی ایران (قسمت اول )

      مدتیست که از رسانه های جهانی،خبرهایی به گوش میرسد که ایران در حال تولید موشکی است که توانایی حمل ماهواره به فضا دارد.آيا چنين چيزي امكان دارد؟آيا اين ماجرا يك بلوف سياسيست يا حقيقت دارد؟
      دوستان از نظرات مفيد خودشون دريق نكنند امیدوارم مبحث جالبی شود.
      با تشكر



      چند نکته قبال از خواندن مقاله :مطمئنا نظرات نویسنده با نظرات مترجم یکی نیست!!!
      در این مقاله موشک IRIS معادل موشک شهاب 3 دی فرض شده که آن هم به نوبه خود معادل موشک نو دونگ کره شمالی را در اختیار گرفته
      موشک IRIS ویا شهاب 3 دی اولین موشک ماهواره بر سبک ایران فرض شده اند (پراکنده بودن اطلاعات اجازه سخن قطعی را نمیدهد )
      موشک شهاب پنج معادل تائه دو پونگ دو کره شمالی فرض شده (البته از سوی نویسنده آن که آمریکایی هستند ) و عنوان اولین ماهواره بر سنگین ایران را بر دوش میکشد
      =============================================

      نخستین ظهور موشک ماهواره بر IRIS/IRSL-X-1

      با وجود ادعاهای ایران مبنی بر عدم بالابردن برد شهاب 3 دولت ایران در حال حاضر مشغول به ساخت و توسعه نخستین ماهواره بر خود موسوم به IRIS میباشد .
      پرتابگر ماهواره IRIS در ظاهر دارای ترکیب ساختمانی از موشک بالستیکShahab3 است که در مرحله اول از طراحی
      ان بهره میبرد و در مرحله دوم پرتابگر دارای دوقسمت موتور جامد و نیز محل حمل ماهواره (قسمت سوم) توسط پرتابگر است که قطر این مرحله از مرحله اول کمی بیشتر است و میتواند ماهواره های مخابراتی و علمی را در مدار زمین قرار دهد .
      .پرتابگر IRIS با پیکر بندی انجام شده بر روی آن پرتابگریست ایده آل به عنوان کاوشکر یا موشک اکتشافی که میتواند برای حمل کلاهک جنگی و یا توسعه کلاهک های فضایی قابل بازگشت و یا در نهایت برای ارسال محموله های علمی به فضا مورد استفاده قرار گیرد .البته این پرتابگر درحال حاضر نمیتواند ماهواره ها و یا محموله های با جرم بالا را به سمت مدار پرتاب کند . مگر اینکه مرحله سومی نیز به آن اضافه شود تا تبدیل به یک پرتابگر سنگین گردد .
      با توجه به آزمایش موشک چند مرحله ای شهاب 3 نویسنده بر این عقیده است که در صورتی که پرتاب آز مایشی موشک Shahab-3D نخستین پرواز آزمایشی پرتابگر IRIS باشد در آن صورت پرتابهای موشک های
      Shahab - 5 دومین و سومین مرحله از برنامه ساخت یک پرتابگر ماهواره ای است که ایران ادعا دارد در حال توسعه آن است .
      اولین تصویر از موشک IRIS در یکی از نمایشگاههای هوا و فضای ایرانیان در اندازه یک ماکت یک متری به نمایش گذاشته شد . نویسنده ادعا دارد که تستهای ناموفق پرتابی این موشک علت اصلی به تاخیر افتادن توسعه موشک حامل پرتابگر شهاب 5 تا کنون بوده است ولی با تردید بیان میکند که فقط زمان قادر به روشن ساختن این مطلب میباشد .

      نویسنده مقاله ادعا دارد که اختمال توسعه نوع جدیدی از موشک های بالستیک از روی این نسخه پرتابی با نامهای جدیدتر از Shahab - 3d وجود دارد ، ونیز باتوجه به موتور سوخت جامد مورد استفاده در مرحله فوقانی و نیز تمام اطلاعاتی که از موشک شهاب 3 در اختیار است ، طراحی نمایش داده شده از IRIS یقینا طرحی مناسب با استفاده از طراحی موشک بالستیک شهاب 3 است . هرچند که پرتاب این سیستم آزمایشی پیشرفته که پیش از این در غرب و شرق مورد استفاده قرار گرفته و از متدهای غربی و شرقی نیز برای توسعه استفاده کرده برای ملل چیز چندان غیر عادی نخواهد بود ، ولی به سرعت بخشیدن برای توسعه اولین ماهواره بر سنگین ایران قبل از پرتاب کمک شایانی خواهد کرد .
      نویسنده در ادامه با بیان شباهت موجود بین شهاب 3d و نسخه های دوم و سوم موشک تائه دو پونگ کره شمالی این پرسشها
      را مطرح میکند که آیا شهاب 3D میتواند نسخه اصلاح شده از ماهواره بر ایرانی IRIS باشد که تست نخست خود را سپری کرده است ؟ آیا این موشک همان نسخه بالستیک فضایی از موشک تائه دو پونگ 2 کره شمالی وترکیب ماهواره بر شهاب 5 است و یا اینکه موشک بالستیکی ساخت ایران است ؟
      شاید تاحد زیادی بتوان گفت که ایران در حال همکاری با کره شمالی برای ساخت نسخه دوم و سوم ماهواره بر شهاب 5 است و هر دو در انجام این طرح مشارکت جدی دارند. کره شمالی که در سال های پایانی قرن 20 نسخه جدید و بهسازی شده ای از موشک تائه دو پونگ 1 را آزمایش کرده بود در بین 26 Juan و 2 Julay سال 2001 نخستسن نمونه پرتابی از موشک تائه دو پونگ دو را برای پرتاب بر روی سکوی تاسیسات پرتاب خود قرار داده بود .
      این کاملا واضح است که موشک شهاب 3 دی چند ثانیه پس از پرتاب و قبل از پایان مرحله اول در اولین تست خود در آسمان منفجر شد . با وجود طراحی متناسب موتور سوخت جامد آن و نیز پوشش آیرو دینامیک موشک متاسفانه انفجار باعث جلوگیری از آزمایش این قسمت ها گردید . در کل باید به این نتیجه رسید که در صورت تداوم برای ساخت و تکمیل شهاب 5 گلی به یاد ماندنی برای مردم ایران در بخش فضا به ثمر خواهد رسید .


      ========================================
      اما مشخصات موشک IRIS

      حد اکثر بار قابل حمل توسط کلاهک موشک (کیلوگرم ): 760-987-1,158 بار فضایی و یا کلاهک جنگی .
      حداکثر برد ( کیلومتر ) : 1500
      تعداد مراحل : 2
      قطر موشک (متر ) : 1.32 - 1.35 – 1.85
      ارتفاع موشک : 17.1 متر
      وزن در حالت پرتابی سبک : 16000 کیلوگرم
      وظیفه : برای پرتاب محموله های فضایی علمی و تحقیقاتی و نیز ماهواره ها

      اطلاعات مربوط به مرحله اول موشک
      ارتفاع : 14 متر
      قطر : 1.32 – 1.35 – 1.85 متر
      جرم :15092 کیلوگرم
      تراست : موثر 26051 کیلوگرم بر فوت مربع - واقعی 26,760-26,600 کیلوگرم بر فوت مربع
      زمان سوخت : 110 ثانیه
      نوع سوخت : TM-185 (20% Gasoline + 80% Kerosene)
      نوع اکسید کننده : AK-27I (27% N2O4 + 73% HNO3 + Iodium Inhibitor)
      جرم سوخت :12912 کیلو گرم

      اطلاعات مربوط به مرحله دوم موشک
      ارتفاع : 3 الی 4 متر در کل
      قطر : 1.3 ای 2 متر
      وزن : نا معلوم
      تراست موتور : نامعلوم
      مدت زمان سوخت : 100 ثانیه
      نوع سوخت : جامد

      لطفا اگر کسی تصویری از این پرتابگر داره در تاپک قرار بده

      ادامه دارد ..........
      ======================
      منبع خبر:وبلاگ هوانوردی قرن 21
    • توسط hamed_713
      "آنسات" به هلی کوپتر آموزشی نیروی هوایی روسیه مبدل خواهد شد

      ژنرال "ویکتور ایوانوف" رییس اداره نیروی هوایی نظامی ارتش روسیه روز سه شنبه به خبرنگاران گفت که "آنسات" بعد از پایان آزمایشات دولتی مشترک و بهره برداری تجربی در نیروها تا سال 2010 به هلیکوپتر اصلی آموزشی نیروی هوایی کشور مبدل خواهد شد.

      وی یادآوری نمود که این تصمیم در سال 2001 توسط مسئولین وقت وزارت دفاع اتخاذ شده بود.

      ژنرال ایوانوف گفت: آزمایش "آنسات" برای آنکه به صورت نمونه آموزشی در آید، به مدت یک و نیم تا دو سال طول خواهد کشید. طی این مدت باید آن را تکمیل کرد.

      وی توضیح داد که در حال حاضر خلبانان مدرسه عالی خلبانی "سیرزانسک" از هلی کوپترهای "می-2" بعنوان هلی کوپتر آموزشی استفاده می کنند.

      وی گفت: نیروی هوایی برای آموزش خلبانی در ابتدا به 25-30 فروند "آنسات" نیاز دارد. بعد از آن این میزان افزایش داده خواهد شد.

      هلی کوپتر سبک چند منظوره "آنسات" با توان حمل 1-1,3 تن، حداکثر وزن پروازی 3,3 تن و حمل تا 9 سرنشین در دفتر طراحی کمپانی "KVZ" با همراهی دیگر سازمان های و موسساتی که در امور تجهیزات هوایی مشغول هستند، ساخته شده است.

      اولین پرواز "آنسات" در ماه اوت سال 1999 انجام شد. "آنسات" بر خلاف نمونه های مشابه غربی خود دارای دو موتور است که به مراتب ضریب اطمینان و امنیت آن را بالا می برد.

      نووستی
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.