Recommended Posts

2 hours قبل , Ghalam گفت:

 

 

شما می خوای ما موتورهایی رو مهندسی معکوس کنیم که خودمون نداریمیشون .....

 

مپنا هم اگه اینکاره بچد ، نا حالا کاری می کرد

 

اولا ما موتور RD33 رو داریم. موتور AL31 رو رسما نداریم ولی من فکر نکنم تهیه یک موتور AL31 البته تو مدل های قدیمی تر کار سختی باشه چون خیلی از کشورها سوخو 30 یا 27 دارند. 

در مورد مپنا این شرکت احتمالا به علت ترس از تحریم تا الان وارد این کار نشده ولی الان که تا بیخ تحریم هستند شاید میخواهند کاری کنند. البته مدیر عاملش دکتر علی ابادی خودش سپاهی است. 

  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با سلام 

 

بعد از مدت ها بحث سر احتمالات ساخت و ساز تسلیحات داره شروع میشه و بنده هم بسیار علاقمند هستم این بحث ادامه پیدا کنه .

 

 

دوست عزیزمون در مورد ساخت یک جنگنده سنگین بر اساس تامکت صحبت کردند که بنده حدود  دو سال پیش بهش اشاره کردم .

 

باید قبول کنیم با توجه به قدرت موشکی ما و متحدانمون و پراکندگی شبه نظامیان ما در سرتا سر خاورمیانه، ما میتوانیم نیاز های خود در جهت بمباران اهداف را براورده کنیم پس در این جهت فشاری بر ما وارد نیست اما در بحث تصاحب آسمان ما حرفی برای گفتن نداریم ، لذا داشتن یک رهگیر از واجبات است بنابر این اصلاح و تقویت کامل تامکت ها میتواند جان تازه ای به نیروی هوایی بدهد.

 

سبک طراحی جنگنده در جهان در حال حاضر تقریبا ۳ گانه هست ، دسته اول سبک شرقی مانند روسیه دسته دوم سبک غربی مانند آمریکا و دسته اخر جنگنده های اروپایی مانند رافائل و یورو تایفون و ساب.

 

پلتفرم جنگنده های شرقی متاسفانه چندان مناسب برای ارتقا به یک جنگنده رادار گریز نیستند و اگر به نوع دماغه و انحلال بدنه توجه کنید متوجه این امر می شوید ، با علم بر همین موضوع روس ها و چینی ها در پلتفرم جنگنده های نسل پنج  خود از سبک طراحی آمریکایی استفاده کرده اند.

 

بنابر این با توجه به اینکه ما مدت طولانیی بر روی تامکت ها تعمیرات سنگین انجام داده ایم و به تمام نقص ها و نقات قوت آن آشنا هستیم می توانیم با بهبود طراحی آن و بهبود پیشران ها و سطح مقطع آن و همچنین رادار آن به یک رهگیر فوق العاده دست پیدا کنیم ، هرچند اگر سن بالای تامکت ها و نبود تجهیزات را چشم پوشی کنیم تامکت در حال حاضر بر بسیاری از جنگنده ها برتری دارد .

 

نسل تامکت نباید منقرض شود و بهترین کار، اصلاح آن و بهبود شرایطش و ساخت یک رهگیر همه فن حریف هست.

  • Like 2
  • Upvote 12

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
17 hours قبل , MA5 گفت:

با سلام 

 

بعد از مدت ها بحث سر احتمالات ساخت و ساز تسلیحات داره شروع میشه و بنده هم بسیار علاقمند هستم این بحث ادامه پیدا کنه .

 

 

دوست عزیزمون در مورد ساخت یک جنگنده سنگین بر اساس تامکت صحبت کردند که بنده حدود  دو سال پیش بهش اشاره کردم .

 

باید قبول کنیم با توجه به قدرت موشکی ما و متحدانمون و پراکندگی شبه نظامیان ما در سرتا سر خاورمیانه، ما میتوانیم نیاز های خود در جهت بمباران اهداف را براورده کنیم پس در این جهت فشاری بر ما وارد نیست اما در بحث تصاحب آسمان ما حرفی برای گفتن نداریم ، لذا داشتن یک رهگیر از واجبات است بنابر این اصلاح و تقویت کامل تامکت ها میتواند جان تازه ای به نیروی هوایی بدهد.

 

سبک طراحی جنگنده در جهان در حال حاضر تقریبا ۳ گانه هست ، دسته اول سبک شرقی مانند روسیه دسته دوم سبک غربی مانند آمریکا و دسته اخر جنگنده های اروپایی مانند رافائل و یورو تایفون و ساب.

 

پلتفرم جنگنده های شرقی متاسفانه چندان مناسب برای ارتقا به یک جنگنده رادار گریز نیستند و اگر به نوع دماغه و انحلال بدنه توجه کنید متوجه این امر می شوید ، با علم بر همین موضوع روس ها و چینی ها در پلتفرم جنگنده های نسل پنج  خود از سبک طراحی آمریکایی استفاده کرده اند.

 

بنابر این با توجه به اینکه ما مدت طولانیی بر روی تامکت ها تعمیرات سنگین انجام داده ایم و به تمام نقص ها و نقات قوت آن آشنا هستیم می توانیم با بهبود طراحی آن و بهبود پیشران ها و سطح مقطع آن و همچنین رادار آن به یک رهگیر فوق العاده دست پیدا کنیم ، هرچند اگر سن بالای تامکت ها و نبود تجهیزات را چشم پوشی کنیم تامکت در حال حاضر بر بسیاری از جنگنده ها برتری دارد .

 

نسل تامکت نباید منقرض شود و بهترین کار، اصلاح آن و بهبود شرایطش و ساخت یک رهگیر همه فن حریف هست.

 من قبلا برای ساخت جنگنده پیشنهاد داده بودم که برای ساخت جنگنده باید از ظرفیت صنعتی کل کشور استفاده بشه یعنی با قطعه قطعه کردن و سپردن بخش های مختلف یک جنگنده به صنایع کشور کار تولید را از خطوط صنایع مختلف آغاز کنیم و دانشگاههای تراز اول کشور و شرکت های دانش بنیان را برای پشتیبانی و ارتقای محصول با این صنایع پیوند بزنیم با این کار هزینه گزاف تولید جنگنده و خط تولید جداگانه  آن را کاهش می دهیم به عنوان مثال صنایع خوروساز می توانند بدنه و شاسی ، صنایع الکتریکی زیرسیستم های الکتریکی و آیونیک ، صنعت نمایشگر های تصویری برای ساخت نمایشگرهای کابین و صنایع شیشه سازی و لاستیک برای شیشه کابین و لاستیک جنگنده  و برای ساخت موتور جنگنده استفاده از تمام ظرفیت موتور سازی صنایع مختلف اعم از خودرو سبک و سنگین و صنعت لکوموتیو و نیروگاهی با یک کارگروه مشترک ، در آخر هم یک خط ویژه زیر نظر متخصصین وزارت دفاع برای مونتاژ قطعات مختلف جنگنده که صنایع تولید کردند با این کار ما می توانیم انواع محصولات نظامی از جمله جنگنده ، بالگرد ، تانک و خودرو زرهی و ناو جنگی با سهولت و سرعت بیشتری تولید کنیم و از آن طرف بودجه هنگفت نظامی را که در وزارت دفاع به هدر می رود را وارد چرخه اقتصادی کشور  میکنیم و در نتیجه امنیت و شکوفایی اقتصادی را در کنار هم خواهیم داشت

  • Like 2
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
6 hours قبل , ahmad212 گفت:

 من قبلا برای ساخت جنگنده پیشنهاد داده بودم که برای ساخت جنگنده باید از ظرفیت صنعتی کل کشور استفاده بشه

  با سلام ' نظز بنده عکس نظر شماست چرا؟

 

1 _ در شرایطی دقیقا مثل الان با سبک کار شما به بهانه ارتباط باصنایع نظامی کل صنعت ما تحریم میشه 

 

2_ وقتی گستردگی کار بالا میره هرج و مرج زیاد میشه و هرج و مرج بهترین بستر برای نفوذ و یا خراب کاری هست

 

3_ در صنایعی مثل خودرو سازی و کیفیت پلتفرم مابسیار ضعیف هستیم وگرنه این وضعیت تعرفه های گمرکی برای واردات خودرو خارجی نبود.

 

4_ هزینه ساخت طرح چند برابرمیشه ، سایپا رایگان برای شما کارنمیکنه.

 

اما راه حل چیست؟

 

ایجاد یک سری شرکت که بر قسمت خاصی از تکنولوژی نظامی تسلط داشته باشند 

و به هر شرکت که زیر مجموعه دولت هست اهدافی را مشخص کنند 

مثلا مپنا باید یک موتور پیشران جنگنده بسازد 

 

صا ایران وظیفه نمایشگر ها را برعهده بگیرد ، صنایع بنی هاشم لاستیک 

 

ایکس رادار ایگرگ بخش  صندلی وغیره

 

دقت کنید همه باید شرکت تخصصی باشند . 

 

 

 

  • Like 1
  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
15 hours قبل , MA5 گفت:

  با سلام ' نظز بنده عکس نظر شماست چرا؟

 

1 _ در شرایطی دقیقا مثل الان با سبک کار شما به بهانه ارتباط باصنایع نظامی کل صنعت ما تحریم میشه 

 

2_ وقتی گستردگی کار بالا میره هرج و مرج زیاد میشه و هرج و مرج بهترین بستر برای نفوذ و یا خراب کاری هست

 

3_ در صنایعی مثل خودرو سازی و کیفیت پلتفرم مابسیار ضعیف هستیم وگرنه این وضعیت تعرفه های گمرکی برای واردات خودرو خارجی نبود.

 

4_ هزینه ساخت طرح چند برابرمیشه ، سایپا رایگان برای شما کارنمیکنه.

 

اما راه حل چیست؟

 

ایجاد یک سری شرکت که بر قسمت خاصی از تکنولوژی نظامی تسلط داشته باشند 

و به هر شرکت که زیر مجموعه دولت هست اهدافی را مشخص کنند 

مثلا مپنا باید یک موتور پیشران جنگنده بسازد 

 

صا ایران وظیفه نمایشگر ها را برعهده بگیرد ، صنایع بنی هاشم لاستیک 

 

ایکس رادار ایگرگ بخش  صندلی وغیره

 

دقت کنید همه باید شرکت تخصصی باشند . 

 

 

 

اگر به خاطر تحریم باشه همه جور حالا تحریم هستیم و در اینده هم به

هر بهانه ای تحریم میشیم  و اگر شرکت های وابسته به وزارت دفاع            

عهده دار تولید شوند باز در قبال امکانات کل صنایع کشور کوچکتر خواهند بود و این پروز ها برای انها فراتر از توان انها خواهد بوپ

د و البته وجود مدیران نخبه و شایسته در چنین پروزهایی و در

صنایع کشور از ساده ترین نیازهاست 

 

 

 

 

 

صصص

 

 

 

 

 

 

صنایاا ب

 

جخ 

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
19 hours قبل , MA5 گفت:

  با سلام ' نظز بنده عکس نظر شماست چرا؟

 

1 _ در شرایطی دقیقا مثل الان با سبک کار شما به بهانه ارتباط باصنایع نظامی کل صنعت ما تحریم میشه 

 

2_ وقتی گستردگی کار بالا میره هرج و مرج زیاد میشه و هرج و مرج بهترین بستر برای نفوذ و یا خراب کاری هست

 

3_ در صنایعی مثل خودرو سازی و کیفیت پلتفرم مابسیار ضعیف هستیم وگرنه این وضعیت تعرفه های گمرکی برای واردات خودرو خارجی نبود.

 

4_ هزینه ساخت طرح چند برابرمیشه ، سایپا رایگان برای شما کارنمیکنه.

 

اما راه حل چیست؟

 

ایجاد یک سری شرکت که بر قسمت خاصی از تکنولوژی نظامی تسلط داشته باشند 

و به هر شرکت که زیر مجموعه دولت هست اهدافی را مشخص کنند 

مثلا مپنا باید یک موتور پیشران جنگنده بسازد 

 

صا ایران وظیفه نمایشگر ها را برعهده بگیرد ، صنایع بنی هاشم لاستیک 

 

ایکس رادار ایگرگ بخش  صندلی وغیره

 

دقت کنید همه باید شرکت تخصصی باشند . 

 

 

 

 

 

جالبه که هنوز ملت از تحریم می ترسند ... عملا کل ایران و ایرانی ها تحریم هستند ... پس ترس برای چیه !؟

  • Like 2
  • Upvote 6
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
2 hours قبل , Ghalam گفت:

 

 

جالبه که هنوز ملت از تحریم می ترسند ... عملا کل ایران و ایرانی ها تحریم هستند ... پس ترس برای چیه !؟

مشکل اینه که هنوز یه عده در کشور دنبال تسلیم ایران به غرب هستند مگرنه همون اروپا هم در عمل همگام با امریکا و حتی بیشتر ایران تحریم کرده و دیگه چیزی نمونده واسه تحریم 

این روزا همون حرفای قبل برجام دولت در باره اف ای تی اف داره میزنه ظریف میگه بهانه ازشون بگیریم . حسن میگه زبان دنیا نمیفهمید و اسحاق جهل حدیث میکنه و مجلس نادان هم همراهی چشم بسته

  • Like 1
  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
9 hours قبل , ahmad212 گفت:

اگر به خاطر تحریم باشه همه جور حالا تحریم هستیم و در اینده هم به

هر بهانه ای تحریم میشیم  و اگر شرکت های وابسته به وزارت دفاع            

 

بزرگوار تحریم هست بله اما چرا باید ما تمام ارکان اقتصادی خودمون رو یکپارچه در معرض خطر قرار بدیم؟ شما جوری حرف میزنید انگارتا هزارسال دیگه تحریم هستیم .

 

ما باید صنعت دفاعی اینجاد کنیم که بر  پاهای خودش استوار باشه نه عصا .

 

ما زمانی میتونیم امیدوار باشیم که صنعت نظامی ما دارای یک زیرساخت یکپارچه باشه

5 hours قبل , Ghalam گفت:

 

 

جالبه که هنوز ملت از تحریم می ترسند ... عملا کل ایران و ایرانی ها تحریم هستند ... پس ترس برای چیه !؟

 ترس برای آینده ...

 

تحریم همیشگی نیست ، اگر گذشتگان عین شما فقط حال حاضر رونمیدیدند ما الان با خیلی از مشکلات دست و پنجه نرم نمیکردیم .

 

ما همیشه در تحریم نمیمونیم پس باید صنعت فنی و تولیدی و صنعت نظامیمون تفکیک باشن

  • Upvote 4
  • Downvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
4 hours قبل , MA5 گفت:

بزرگوار تحریم هست بله اما چرا باید ما تمام ارکان اقتصادی خودمون رو یکپارچه در معرض خطر قرار بدیم؟ شما جوری حرف میزنید انگارتا هزارسال دیگه تحریم هستیم .

 

ما باید صنعت دفاعی اینجاد کنیم که بر  پاهای خودش استوار باشه نه عصا .

 

ما زمانی میتونیم امیدوار باشیم که صنعت نظامی ما دارای یک زیرساخت یکپارچه باشه

 ترس برای آینده ...

 

تحریم همیشگی نیست ، اگر گذشتگان عین شما فقط حال حاضر رونمیدیدند ما الان با خیلی از مشکلات دست و پنجه نرم نمیکردیم .

 

ما همیشه در تحریم نمیمونیم پس باید صنعت فنی و تولیدی و صنعت نظامیمون تفکیک باشن

عزیز دلم ،

شما داری بین نیروهای نظامی و ملت فاصله می اندازی ....

نیروی نظامی یک کشور بخشی از مردم و نهادهای اون کشور هستند که به نمایندگی از کل ملت وظیفه دفاع از کشور و ملت رو بر عهده گرفتن ....

 

وظیفه ملت ( شامل تمامی صنایع و صنعتگران نیز می شود ) اینه که به نیروهای نظامی خودش کمک مالی ، معنوی ، فکری و علمی کنه ....

 

شما با این نظرت ابتدا رابطه ملت و نیروهای نظامی رو نفی کردی که یعنی مشروعیت نیروهای نظامی ما رو انکار کردی  ، سپس حق دفاع از خود رو ملت ایران ، انکار کردی .... سپس به بیگانگان ای حق رو دادی که برای سرنوشت ملت ایران تصمیم بگیرند

 

صنعت و صنعت گری که حاضر نشه در دفاع از کشور شریک باشه ، فقط انگلی هست که از کشور ارتزاق می کنه

 

 

 

  • Like 1
  • Upvote 6
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
12 hours قبل , Ghalam گفت:

عزیز دلم ،

شما داری بین نیروهای نظامی و ملت فاصله می اندازی ....

نیروی نظامی یک کشور بخشی از مردم و نهادهای اون کشور هستند که به نمایندگی از کل ملت وظیفه دفاع از کشور و ملت رو بر عهده گرفتن ....

 

 

بزرگوار ؛

 

اولا هیچ کجای صحبت بنده سخنی از جدایی ملت و نیرو های نظامی نبوده .

سوالم اینه چرا اصل مطلب رو کنار گذاشتید و فرع را چسبیدید؟ حرف از صنعت نظامی بود نه جدایی مردم و ارتش.

 

در جوابتون بگم که  ما یا باید تولید سلاح رو به شرکت های خصوصی بسپاریم  و از آزادی تکنولوژی استفاده کنیم مثل آمریکا یا باید شرکت های دولتی این کار رو بکنند در سکرت تکنولوژی مثل الان ایران .

 

وقتی تولیدی خودرو ما پراید هست و تولید صنعت نظامی ما طوفان و ارس و رعد ، وقتی ما خروجیمون ایران 140 و صنعت نظامیمون قاهر هست معلوم میشه ما صنعتمون تفکیک شدس .

 

بله بنده ام بشدت علاقه دارم مثل ایالت متحده شرکت هایی در ایران آزادانه سلاح تولید کنند و صادر کنند اینجور ارتباطی که شما میخواهید هم برقرار میبود اما آیا شدنی هست؟ خیر

 

پس عرض کردم قبلا راه حل رو.

  • Like 2
  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 8 آبان 1398 در 17:39 , sasasasa گفت:

 

شایعاتی که به نسبت احتمال دارد واقعی باشند و من از چند منبع تا حدی موثق شنیدم این است که شرکت مپنا میخواهد وارد کار تولید موتور جت شود. اگر این خبر درست باشد از نظر نظامی خبر خوبی است چون این شرکت سال ها توربین گازهای زیمنس را ساخته و تکنولوژی موتور جت به توربین گاز بسیار نزدیک است و احتمالا از عهده ساخت موتور بر می ایند. و در اینده نه خیلی دور شاهد ساخت یک موتور توربو فن سنگین در کشور خواهیم بود. ولی از نظر نیروگاهی خبر بدی است. چون اگر این خبر درست باشد شرکت زیمنس دیگر حتی با رفع تحریم ها با مپنا کار نمی کند در حالیکه مپنا برای ادامه بقا به شدت نیازمند دریافت تکنولوژی توربین گازهای جدید کلاس F است. احتمالا حدس من این است که موتور فوق هم یا RD33  یا AL31 باشد. که امیدوارم دومی باشد. شاید هم فکری به حال دور زدن قضیه کرده اند. مثلا یک شرکت دیگر تاسیس کنند و عده ای کارشناس توگا را به ان شرکت فرستاده اند. یعنی مپنا رسما واردئ قضیه نشود. 

 

قبلا هم عرض کردم بر طبق اخبار واصله مپنا برنامه تولید توربوفن های روسی نداره

 

برنامه مپنا بر طبق گفته مدیر بخش توربین هوایش( دکتر پور فرزانه ) تولید بومی و بهسازی توربوفن CFM-56 هستش که قابلیت کارکرد نظامی برا جنگنده سنگین رو هم داره برنامه دیگه ای فعلا رسانه ای نشده از طرفی مدیرعامل شرکت جناب عباس علی ابادی سردار سپاه هستن و مدتی ریاست دانشگاه مالک اشتر و موشکی سپاه بودن پس نگران تحریم نباشید اینا خودشون رسما تحریمن

  • Like 1
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

دوستی در همین تایپیک یا تایپیک دیگه گفته بودند که چینی ها برای توسعه بومی موتور ملی برای جنگنده هاشون 20 میلیارد دلار هزینه کردند و یا شرکت داسو فرانسه اعلام می کنه که برای توسعه رافائل 45 میلیارد دلار صرف کرده واقعا باید این ارقام نجومی را باور کرد جنگنده ای که نهایتا 100 میلیون دلار قیمت داره چطور 45 میلیارد دلار  صرف اون شده با این حساب اگر ظرفیت خط تولید را 40 فروند در سال در نظر بگیریم یعنی هر فروند بیشتر از 1 میلیارد دلار باید قیمت بخوره تا هزینه 45 میلیارد دلاری در طی یکسال برگشت بخوره در غیر این صورت شرکت ورشکست خواهد شد اما اگر این رقم 45 میلیارد دلاری را با درخواست ارتش فرانسه برای به خدمت گرفتن 400 فروند و هزینه پشتیبانی برای مثلا 30 سال در نظر بگیریم آن موقع است که می فهمیم که آنها هزینه کل ساخت و خدمت گیری و پشتیبانی 30 ساله را با هم جمع زده اند و به صورت مبهم اعلام کرده اند وبرای موتور چینی همین روال وجود داره یعنی اگر 30 درصد قیمت یک جنگنده 100 میلیون دلار  را موتور آن برآورد کنیم پس 20 میلیارد دلار  به تعداد 666 موتور خواهد بود که برای جنگنده جی20 و یا جنگنده های دیگر با احتساب سال ها خدمت کافی خواهد بود پس آنها می خواهند با این ارقام کشورهای سطح متوسطی مثل ما را از ورود به چرخه ملی ساخت جنگنده بترسانند تا در آینده بازار و نفوذ سیاسی در اختیار آنها باشد

حالا اگر ما تصمیم گرفتیم  تکنولوژی تامکت را بومی سازی بکنیم چقدر باید هزینه بکنیم اگر تامکت را از لحاظ قیمت معادل f15c  یعنی 100 میلیون دلار در نظر بگیریم و اگر ساخت از صفر را 10 برابر قیمت سازنده حساب کنیم و این را در نظر بگیریم که قیمت فروش در شرکت سازنده خیلی بیشتر از ساخت آن به طور مسلم خواهد بود پس ما برای کسب تکنولوژی و بومی سازی تامکت 1 میلیارد دلار  هزینه خواهیم کرد و البته مدت زمان کسب تکنولوژی حداقل 5 سال خواهد بود و این بودجه در این 5 سال تقسیم خواهد شد  

  • Like 1
  • Upvote 5
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
19 hours قبل , Thundar گفت:

 

قبلا هم عرض کردم بر طبق اخبار واصله مپنا برنامه تولید توربوفن های روسی نداره

 

برنامه مپنا بر طبق گفته مدیر بخش توربین هوایش( دکتر پور فرزانه ) تولید بومی و بهسازی توربوفن CFM-56 هستش که قابلیت کارکرد نظامی برا جنگنده سنگین رو هم داره برنامه دیگه ای فعلا رسانه ای نشده از طرفی مدیرعامل شرکت جناب عباس علی ابادی سردار سپاه هستن و مدتی ریاست دانشگاه مالک اشتر و موشکی سپاه بودن پس نگران تحریم نباشید اینا خودشون رسما تحریمن

 

من فکر نکنم این موتور نظامی باشد. احتمالا پس سوز هم ندارد. اطلاع دارید کاربردش در کجا خواهد بود

ویرایش شده در توسط sasasasa
  • Like 1
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ظاهرا بهترین و عملی ترین راه ما برای رسیدن به یک جنگنده مهندسی معکوس و ارتقا تامکت است. مهمترین مشکل تامکت سطح مقطع راداری بزرگ ان است. 

شاید این حرف من را بسیاری قبول نداشته باشند ولی به نظر من سرمایه گذاری سنگین امریکا بر روی ساخت هواپیماهای رادارگریز نسل 5 شاید به حدر رود. هیچ علمی در دنیا در 40 سال اخیر به مانند الکترونیک و کامپیوتر پیشرفت نداشته است. تمام علوم از جمله مکانیک که رشته من هم مکانیک است اگر پیشرفتی کرده اند زیر سایه پیشرفت کامپیوتر بوده. مثلا علت بهبود عملکرد موتورها و غیره در اثر پیشرفت در روش های مدلسازی کامپیوتری بوده. کافی است تلفن هایی را که شماره گیر چرخان داشت و تا 30 سال پیش استفاده میشد با موبایل های الان مقایسه کنید. 

من مطمئن هستم این پیشرفت عجاب انگیز در الکترونیک تا حداکثر یک دهه  یا کمتر تکنولوژی رادار را به حدی میرساند که رادار گریزی کاملا از بین میرود. همین الان هم بسیاری از پرنده های رادار گریز با روش های گوناگون شناسایی میشوند

  • Like 1
  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مهمان
این موضوع نسبت به پاسخ بیشتر بسته شده است.

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط EBRAHIM
      IRIS و پدید آمدن برنامه فضایی ایران (قسمت اول )

      مدتیست که از رسانه های جهانی،خبرهایی به گوش میرسد که ایران در حال تولید موشکی است که توانایی حمل ماهواره به فضا دارد.آيا چنين چيزي امكان دارد؟آيا اين ماجرا يك بلوف سياسيست يا حقيقت دارد؟
      دوستان از نظرات مفيد خودشون دريق نكنند امیدوارم مبحث جالبی شود.
      با تشكر



      چند نکته قبال از خواندن مقاله :مطمئنا نظرات نویسنده با نظرات مترجم یکی نیست!!!
      در این مقاله موشک IRIS معادل موشک شهاب 3 دی فرض شده که آن هم به نوبه خود معادل موشک نو دونگ کره شمالی را در اختیار گرفته
      موشک IRIS ویا شهاب 3 دی اولین موشک ماهواره بر سبک ایران فرض شده اند (پراکنده بودن اطلاعات اجازه سخن قطعی را نمیدهد )
      موشک شهاب پنج معادل تائه دو پونگ دو کره شمالی فرض شده (البته از سوی نویسنده آن که آمریکایی هستند ) و عنوان اولین ماهواره بر سنگین ایران را بر دوش میکشد
      =============================================

      نخستین ظهور موشک ماهواره بر IRIS/IRSL-X-1

      با وجود ادعاهای ایران مبنی بر عدم بالابردن برد شهاب 3 دولت ایران در حال حاضر مشغول به ساخت و توسعه نخستین ماهواره بر خود موسوم به IRIS میباشد .
      پرتابگر ماهواره IRIS در ظاهر دارای ترکیب ساختمانی از موشک بالستیکShahab3 است که در مرحله اول از طراحی
      ان بهره میبرد و در مرحله دوم پرتابگر دارای دوقسمت موتور جامد و نیز محل حمل ماهواره (قسمت سوم) توسط پرتابگر است که قطر این مرحله از مرحله اول کمی بیشتر است و میتواند ماهواره های مخابراتی و علمی را در مدار زمین قرار دهد .
      .پرتابگر IRIS با پیکر بندی انجام شده بر روی آن پرتابگریست ایده آل به عنوان کاوشکر یا موشک اکتشافی که میتواند برای حمل کلاهک جنگی و یا توسعه کلاهک های فضایی قابل بازگشت و یا در نهایت برای ارسال محموله های علمی به فضا مورد استفاده قرار گیرد .البته این پرتابگر درحال حاضر نمیتواند ماهواره ها و یا محموله های با جرم بالا را به سمت مدار پرتاب کند . مگر اینکه مرحله سومی نیز به آن اضافه شود تا تبدیل به یک پرتابگر سنگین گردد .
      با توجه به آزمایش موشک چند مرحله ای شهاب 3 نویسنده بر این عقیده است که در صورتی که پرتاب آز مایشی موشک Shahab-3D نخستین پرواز آزمایشی پرتابگر IRIS باشد در آن صورت پرتابهای موشک های
      Shahab - 5 دومین و سومین مرحله از برنامه ساخت یک پرتابگر ماهواره ای است که ایران ادعا دارد در حال توسعه آن است .
      اولین تصویر از موشک IRIS در یکی از نمایشگاههای هوا و فضای ایرانیان در اندازه یک ماکت یک متری به نمایش گذاشته شد . نویسنده ادعا دارد که تستهای ناموفق پرتابی این موشک علت اصلی به تاخیر افتادن توسعه موشک حامل پرتابگر شهاب 5 تا کنون بوده است ولی با تردید بیان میکند که فقط زمان قادر به روشن ساختن این مطلب میباشد .

      نویسنده مقاله ادعا دارد که اختمال توسعه نوع جدیدی از موشک های بالستیک از روی این نسخه پرتابی با نامهای جدیدتر از Shahab - 3d وجود دارد ، ونیز باتوجه به موتور سوخت جامد مورد استفاده در مرحله فوقانی و نیز تمام اطلاعاتی که از موشک شهاب 3 در اختیار است ، طراحی نمایش داده شده از IRIS یقینا طرحی مناسب با استفاده از طراحی موشک بالستیک شهاب 3 است . هرچند که پرتاب این سیستم آزمایشی پیشرفته که پیش از این در غرب و شرق مورد استفاده قرار گرفته و از متدهای غربی و شرقی نیز برای توسعه استفاده کرده برای ملل چیز چندان غیر عادی نخواهد بود ، ولی به سرعت بخشیدن برای توسعه اولین ماهواره بر سنگین ایران قبل از پرتاب کمک شایانی خواهد کرد .
      نویسنده در ادامه با بیان شباهت موجود بین شهاب 3d و نسخه های دوم و سوم موشک تائه دو پونگ کره شمالی این پرسشها
      را مطرح میکند که آیا شهاب 3D میتواند نسخه اصلاح شده از ماهواره بر ایرانی IRIS باشد که تست نخست خود را سپری کرده است ؟ آیا این موشک همان نسخه بالستیک فضایی از موشک تائه دو پونگ 2 کره شمالی وترکیب ماهواره بر شهاب 5 است و یا اینکه موشک بالستیکی ساخت ایران است ؟
      شاید تاحد زیادی بتوان گفت که ایران در حال همکاری با کره شمالی برای ساخت نسخه دوم و سوم ماهواره بر شهاب 5 است و هر دو در انجام این طرح مشارکت جدی دارند. کره شمالی که در سال های پایانی قرن 20 نسخه جدید و بهسازی شده ای از موشک تائه دو پونگ 1 را آزمایش کرده بود در بین 26 Juan و 2 Julay سال 2001 نخستسن نمونه پرتابی از موشک تائه دو پونگ دو را برای پرتاب بر روی سکوی تاسیسات پرتاب خود قرار داده بود .
      این کاملا واضح است که موشک شهاب 3 دی چند ثانیه پس از پرتاب و قبل از پایان مرحله اول در اولین تست خود در آسمان منفجر شد . با وجود طراحی متناسب موتور سوخت جامد آن و نیز پوشش آیرو دینامیک موشک متاسفانه انفجار باعث جلوگیری از آزمایش این قسمت ها گردید . در کل باید به این نتیجه رسید که در صورت تداوم برای ساخت و تکمیل شهاب 5 گلی به یاد ماندنی برای مردم ایران در بخش فضا به ثمر خواهد رسید .


      ========================================
      اما مشخصات موشک IRIS

      حد اکثر بار قابل حمل توسط کلاهک موشک (کیلوگرم ): 760-987-1,158 بار فضایی و یا کلاهک جنگی .
      حداکثر برد ( کیلومتر ) : 1500
      تعداد مراحل : 2
      قطر موشک (متر ) : 1.32 - 1.35 – 1.85
      ارتفاع موشک : 17.1 متر
      وزن در حالت پرتابی سبک : 16000 کیلوگرم
      وظیفه : برای پرتاب محموله های فضایی علمی و تحقیقاتی و نیز ماهواره ها

      اطلاعات مربوط به مرحله اول موشک
      ارتفاع : 14 متر
      قطر : 1.32 – 1.35 – 1.85 متر
      جرم :15092 کیلوگرم
      تراست : موثر 26051 کیلوگرم بر فوت مربع - واقعی 26,760-26,600 کیلوگرم بر فوت مربع
      زمان سوخت : 110 ثانیه
      نوع سوخت : TM-185 (20% Gasoline + 80% Kerosene)
      نوع اکسید کننده : AK-27I (27% N2O4 + 73% HNO3 + Iodium Inhibitor)
      جرم سوخت :12912 کیلو گرم

      اطلاعات مربوط به مرحله دوم موشک
      ارتفاع : 3 الی 4 متر در کل
      قطر : 1.3 ای 2 متر
      وزن : نا معلوم
      تراست موتور : نامعلوم
      مدت زمان سوخت : 100 ثانیه
      نوع سوخت : جامد

      لطفا اگر کسی تصویری از این پرتابگر داره در تاپک قرار بده

      ادامه دارد ..........
      ======================
      منبع خبر:وبلاگ هوانوردی قرن 21
    • توسط hamed_713
      "آنسات" به هلی کوپتر آموزشی نیروی هوایی روسیه مبدل خواهد شد

      ژنرال "ویکتور ایوانوف" رییس اداره نیروی هوایی نظامی ارتش روسیه روز سه شنبه به خبرنگاران گفت که "آنسات" بعد از پایان آزمایشات دولتی مشترک و بهره برداری تجربی در نیروها تا سال 2010 به هلیکوپتر اصلی آموزشی نیروی هوایی کشور مبدل خواهد شد.

      وی یادآوری نمود که این تصمیم در سال 2001 توسط مسئولین وقت وزارت دفاع اتخاذ شده بود.

      ژنرال ایوانوف گفت: آزمایش "آنسات" برای آنکه به صورت نمونه آموزشی در آید، به مدت یک و نیم تا دو سال طول خواهد کشید. طی این مدت باید آن را تکمیل کرد.

      وی توضیح داد که در حال حاضر خلبانان مدرسه عالی خلبانی "سیرزانسک" از هلی کوپترهای "می-2" بعنوان هلی کوپتر آموزشی استفاده می کنند.

      وی گفت: نیروی هوایی برای آموزش خلبانی در ابتدا به 25-30 فروند "آنسات" نیاز دارد. بعد از آن این میزان افزایش داده خواهد شد.

      هلی کوپتر سبک چند منظوره "آنسات" با توان حمل 1-1,3 تن، حداکثر وزن پروازی 3,3 تن و حمل تا 9 سرنشین در دفتر طراحی کمپانی "KVZ" با همراهی دیگر سازمان های و موسساتی که در امور تجهیزات هوایی مشغول هستند، ساخته شده است.

      اولین پرواز "آنسات" در ماه اوت سال 1999 انجام شد. "آنسات" بر خلاف نمونه های مشابه غربی خود دارای دو موتور است که به مراتب ضریب اطمینان و امنیت آن را بالا می برد.

      نووستی
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.