TAHA-SH

طراحی مفهومی یک موشک هوا به هوای جدید +قسمت سوم وآخر - طرحی استثنائی از غرب JDRADM

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

تشکر مطلب خیلی مفید و حاوی نکات مهمی بود.

منتقل شد به بخش فناوری نیروی هوایی.
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
تشکر فراوان ، مقاله جالبی هست ...

توی رادار ها IRBIS-E رو فراموش کردی ؛کشف 0.01m در فاصله 90km که به نظر میرسه یه سر و گردن بالاتر از همه قرار میگیره و این امکان رو بدست میاره که هم بی 2 و هم اف 117 رو از بالای 100 کیلومتر رهگیری کنه ...

http://ru.wikipedia.org/wiki/Н035_Ирбис


- مقادیری که از قابلیت کشف سطح مقطع جنگنده ها در ابتدا و انتهای مقاله قرار دادین همخوانی ندارند ، یا اینکه من درست متوجه نشدم متن چی میخواد بگه ...
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
تاهای گرامی سپاس از شما.

نمی دونم این مقاله در ausairpower رو خوندید یا خیر، مقاله خوبیست شاید به کارتون بیاد خصوصا در مورد Irbis-E که worrior عزیز اشاره کردند.

Flanker Radars in Beyond Visual Range Air Combat

(لینکش رو نمی تونم بذارم چون مسدود هست و خلاف مقرارت سایت)

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10187/Irbis-BARS.png[/img]

ویرایش-------

[code]http://www.ausairpower.net/APA-Flanker-Radars.html[/code]
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]تاهای گرامی سپاس از شما.

نمی دونم این مقاله در ausairpower رو خوندید یا خیر، مقاله خوبیست شاید به کارتون بیاد خصوصا در مورد Irbis-E که worrior عزیز اشاره کردند.

Flanker Radars in Beyond Visual Range Air Combat

(لینکش رو نمی تونم بذارم چون مسدود هست و خلاف مقرارت سایت)

[/quote]
رسم اینه که اینجور لینک ها را توی code می گذارند که قابلیت کلیک نداشته باشه

طاها جان منتظر ادامه مقاله هستیم تا ببینیم کجا می خوای بری ؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]تشکر فراوان ، مقاله جالبی هست ...

توی رادار ها IRBIS-E رو فراموش کردی ؛کشف 0.01m در فاصله 90km که به نظر میرسه یه سر و گردن بالاتر از همه قرار میگیره و این امکان رو بدست میاره که هم بی 2 و هم اف 117 رو از بالای 100 کیلومتر رهگیری کنه ...

http://ru.wikipedia.org/wiki/Н035_Ирбис


- مقادیری که از قابلیت کشف سطح مقطع جنگنده ها در ابتدا و انتهای مقاله قرار دادین همخوانی ندارند ، یا اینکه من درست متوجه نشدم متن چی میخواد بگه ...[/quote]

ممنون از توجه شما
با شما موافقم
درباره رادار های روسی و بویژه su35 یک خط بالاتر اومده
* Su-35: Detecting target of RCS = 3m2 at the range of 350 to 400 km away --> 307 ~ 351
با این فرض 0.3 متر مربع در برد 170 کیلومتری و 0.03 متر مربع در برد 90 کیلومتری قابل شناسائی هست
درحقیقت تو استناد به نموگرامهای استرالیا دیفنس که اونها هم از مستندات خود روسیه آوردند مقداری تردید داشتم لذا به همین خط بسنده کردم - به نظر میاد شناسائی پنهانکارها هم توی این مدل و هم توی f22 نه توسط باند x که بیشتر تو باند l صورت میگیره
ازطرفی برتری محسوس su35 تاحدی به قطر آنتن فوق العاده اون برمیگرده که در دماغه 2.4 متری قرار گرفته است

به شکل زیر توجه کنید -تحلیل APA درسال 2005 تو مشخصه رادار های شرقی- یک مدل رادار پسیوsu30 , su35 رو آورده که تو یک خط نمودار اومده که درست نیست ولی هردو رو پائینتر از هواپیماهای لایتنینگ و رپتور زده
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10222/FA-22A-Radar-2005-APA.png[/img]

درباره موضوع دومتون که اختلاف سطح مقطع رو اشاره کردیدکاملا درسته و ارقام انتهائی به روزتر هستند و بنده هم همونجا بالا عرض کردم که در ارقام بالا آخرین تکنیکهای پنهانکاری مثل رنگ جاذب رادار و .. درنظر گرفته نشده و به نوعی بدترین ارقام داده شده (از پهلو یا بدون رنگ و ..)- میشه گفت که اختلاف زیادی در تعیین این ارقام هست و رنجهای مختلفی برای اونها ادعا شده که معقولترین اونها که میشه گفت در شرایط از روبرو و نزدیک به حالت تئوریک هست جدول آخر هست

و اما منظور بنده که سوال شما است - راستش مشکل من تو ایجاد متن تو تایپیک بود که متاسفانه قسمت 8 آخر متن رو هرکاری کردم به قسمت 3 سطح مقطع راداری ملحق کنم نشد و بند 4 حذف میشد
من بنابراین یک مقدار مطلب سازی کردم که این رو هم بتونم بیارم - حالا اگر شما میتوانید این قسمت رو به بند 3 بالا ببرید ممنون میشم
[b]
جناب سعید بزرگوار [/b]ممنون از توجه شما و انتقال مقاله

[b]جناب edvardoali[/b]
ممنون از بذل توجه شما

[b]جناب crasy-doctor[/b]
ممنون از بذل توجه شما- حتما ادامه رو تقدیم میکنم

[b]جناب korosh-kabir[/b]
ممنون از بذل توجه شما

[b]جناب M-ATF[/b]
بنده این مقاله رو خوندم و بسیار جالب بود - فکر نکنم سینه سوختگان تسلیحات هوائی مونده باشه که این گونه مقالات رو از دست داده باشه لذا عمدا استناد زیادی بهش نکردم تا هم از سمت غربیها بیشتر مستندات بیارم و هم مطلب جدید باشه- البته اون نمودارها هم خیلی نمیتونه واقعی باشه و بیشتر یک نوع ارائه هدفمند اطلاعات از طرف خود روسیه بوده - اما بهر حال قابل توجه است

[b]جناب وارجو[/b]
ممنون- جای بدی نمیبرمتون - اما انشاءالله درادامه سعی دارم از بخش موتور شروع کنم -اگر بضاعت کم علمی بنده رو تحمل بفرمائید


ضمنا باید به اطلاع دوستان برسانم که این مقاله سال گذشته مهرماه آماده شده بود و تاحالا منتظر شماره سوم ماهنامه توسط عرفان عزیز بودیم که خوب چون مشکلات متعددی پیش اومد ایشون اجازه دادند بنده مقاله رو اینجا تقدیم کنم
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]
رسم اینه که اینجور لینک ها را توی code می گذارند که قابلیت کلیک نداشته باشه

[/quote]

انجام شد. ممنون

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مطلب مفید وتازه ای بود...انشاالله ببا دیدن بیشتر این سری تاپیکها در سایت وزین میلیتاری..دستتون دردنکنه
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[b]
مقاله بسیار خوبی بود البته اونجاهائی که تونستم خوب درک کنم و خیلی هم زیاد ! :lol:
خسته نباشی .[/b]


:lol:
[quote]ضمنا باید به اطلاع دوستان برسانم که این مقاله سال گذشته مهرماه آماده شده بود و تاحالا منتظر شماره سوم ماهنامه توسط عرفان عزیز بودیم که خوب چون مشکلات متعددی پیش اومد ایشون اجازه دادند بنده مقاله رو اینجا تقدیم کنم[/quote]

خدا خیرش بده با این تصمیمات یکهویی که میگیره ...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote][b]
مقاله بسیار خوبی بود البته اونجاهائی که تونستم خوب درک کنم و خیلی هم زیاد ! :lol:
خسته نباشی .[/b]


:lol:
[quote]ضمنا باید به اطلاع دوستان برسانم که این مقاله سال گذشته مهرماه آماده شده بود و تاحالا منتظر شماره سوم ماهنامه توسط عرفان عزیز بودیم که خوب چون مشکلات متعددی پیش اومد ایشون اجازه دادند بنده مقاله رو اینجا تقدیم کنم[/quote]

خدا خیرش بده با این تصمیمات یکهویی که میگیره ...[/quote]

واقعیتش اونقدر بنده پی گیری کردم که عرفان عزیز به نظرم تو رودربایستی موندند و این اجازه رو دادند وگرنه ایشون خیلی تلاش کردند تا ماهنامه راه بیافته - منتها بنده دیدم بیشتر از این دیگه مطالب مقاله دیگه کهنه میشه اینه که از انتشارش تو ماهنامه انصراف دادم - اصل تصمیم مال بنده بود نه عرفان عزیز - بنده از اینجا صمیمانه از ایشون تشکر میکنم
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بخش دوم

طراحی بدنه و موتور موشک

درطراحی بدنه موشک ازنظر هندسی باید به موارد متعددی توجه کرد
مثلا موشک حاوی چه ابعادی بوده و موتور آن باید چه وزنی را به سرعت مورد نظر برساند
اصولا اکنون اینگونه طراحیها با نرم افزار های ویژه ای صورت می گیرد
برای روشنتر شدن بحث ما نمونه ای از محاسبات طراحی پایه موتور را برای موشک آمرام مدل A ارائه می کنیم
اطلاعات اولیه موتوربه شرح زیر است :[align=left]
Launch weight = 335 lbs (Published stats)
Motor weight = 156 lbs (WPU-6/B HTPB rocket motor weight as per Raytheon)
Approximate specific impulse = 245 seconds (typical of HTPB solid motors)
Approximate 400 lbs sustain thrust
Approximate fuel fraction of motor = 85% (typical of robust aluminum cased aerospace rocket motors)= 132 lbs
براساس فرمول تغییر سرعت و با اطلاعات فوق می توان مشخص کرد که سرعت قابل دستیابی با این موتور دراین موشک چقدراست:
Change in Velocity (Delta V) = 10 x Specific Impulse x LN (initial weight / final weight) m/s
Delta V = 10 x 245 x LN(335/(335-132)) = 1227 m/s
[/align]پس موتور بصورت تئوری می تواند حدود 3.7 ماخ افزون برسرعت اولیه بهمراه هواپیمای حامل ، به موشک سرعت دهد اما بدلایل مختلفی مثل مقاومت هوا و عملکرد موتور و.. این سرعت حداکثر+4 ماخ اعلام شده است -
اساس فرمول محاسبه THRUST موتور به شکل زیر است
Drag force (Newtons) = 0.5 x P x V^2 x Cd x A
P= جرم حجمی هوا – این میزان در سطح دریا 1.29KG/M3 و در ارتفاع 12 کیلومتری 0.232KG/M3 می باشد که عمده تفاوت در برد موشکها درارتفاع بدلیل همین موضوع است
V= سرعت ماخ – درسطح دریا 340متر برثانیه و درارتفاع 12 کیلومتری 294 متربرثانیه است
CD= ضریب کشش و مقاومت اصطکاکی هوا دربرابر موشک – این ضریب بین 0.6 تا 0.95 بسته به شکل دماغه وفرم و ابعاد باله ها ی موشک تغییر می کند
A=سطح مقطع – برای موشک آمرام با قطر 7 اینچ معادل 0.025 متر مربع
[align=left]
For an AMRAAM like AAM going at high altitudes (40,000 ft)...

Drag Force @ Mach 3 = 0.5 x 0.232 x (295x3)^2 x 0.70 x 0.025 = 1590 Newtons = 357 lbs
Drag Force @ Mach 2 = 0.5 x 0.232 x (295x2)^2 x 0.70 x 0.025 = 707 Newtons = 159 lbs
Drag Force @ Mach 1 = 0.5 x 0.232 x 295^2 x 0.70 x 0.025 = 177 Newtons = 39.8 lbs

The same missile going Mach 3 at Sea Level...

Drag Force @ Mach 3 = 0.5 x 1.29 x (340x3)^2 x 0.70 x 0.025 = 11,744 Newtons = 2640 lbs
Drag Force @ Mach 2 = 0.5 x 1.29 x (340x2)^2 x 0.70 x 0.025 = 5,219 Newtons = 1173 lbs
Drag Force @ Mach 1 = 0.5 x 1.29 x 340^2 x 0.70 x 0.025 = 1,305 Newtons = 293 lbs[/align]
بنابراین موشک آمرام A با تراست 400 پوند در سطح دریا به سرعت 1.2 برابرسرعت صوت و
درسطح 12 کیلومتری به 4 ماخ توان رسیدن دارد نمودار زیر هم تغییرات سرعت صوت و دما و فشار و جرم حجمی هوا را در ارتفاع مختلف نشان می دهد
a.png

در نموگرام ذیل میتوانید تاثر ارتفاع هدف و مهاجم را برروی برد موشک ببینید این محدوده برای موشکی مثل اسپارو AIM-7C ارائه شده است

b.png
b2.png

براساس نمودار فوق بهترین برد موشک در ارتفاع بالا و درحالت تقابل با هدف می باشد- اما درحالت تعاقب هدف بسته به سرعت نسبی این برد به یک چهارم کاهش می یابد
لذا براساس محاسبات و نمودار فوق کاهش برد موشک در ارتفاع پائین و حالت تعاقبی طبیعی است:[align=left]
Target and shooter both at M 0.9
altitude head on tail chase
50.000'/16km 14.000-37.000 feet/4.5-12km 8.200-25.000 feet/3-8km
30.000'/10km 9.500-34.000 feet/3-11km 4.200-20.000 feet/1.6-6km
sea level 9.500-19.000 feet/3-6.5km 2.000- 5.700 feet/0.6-1.9km
[/align]
بنابراین موشکR77 با برد اسمی حد اکثر 100- 80 کیلومتر ، برد آن در سطح دریا و درحالت تقابل به 20 کیلومتر و درحالت تعاقب حتی به 5 کیلومتر می رسد(؟)براین اساس مشخص می شود که چرادربرخی موارد موشکهائی که درحالت تعاقب اهداف شلیک می شوند نمی توانند به برد اسمی خود برسند و آنچه در اطلاعات سری نظامی اعلام نمیشود برد واقعی موشک در بدترین شرایط است و بطور دقیق مشخص نیست برد اسمی اعلام شده در کدام حالت خواهد بود
اینجا ضرورت هرچه بیشتر افزایش برد موشک مطرح می شود –در اینباره روسیه با طراحی موشک های پیشرفته در خط مقدم می باشد .سوال اینجاست که آیا آمریکا با کنارگذاشتن زوج قدرتمند f-14 و فونیکس به فکر جایگزین مناسبی برای آنها بوده است؟ دربخش انتهائی جدیدترین طرحهای نوین آمریکا برای پاسخ به این سوال ارائه می شود.

نگاهی به برد برخی موشکهای مطرح:
c.jpg
توجه به ارتقاءهای متعدد موشک آمرام و حضور آن در بردهای مختلف جدول بالا قابل توجه است
البته برد موشکها دربرخی موارد براساس نوع هدف تغییر میکند برای نمونه برد اعلام شده درموشک متئور دربرابر اهداف بسیار مانورپذیر میباشد:
Meteor (Effective range: 90~100 km+ to the 9G maneuverable fighter, and 150~200 km+ to the big, slow and clumsy airplanes like AWACS...)
دسته بندی موتور موشک:
موتور موشک در دو نوع کلی قابل دسته بندی است
1-موتور سوخت جامد
2-موتور سوخت مایع
هرکدام از این دو نیز دارای انواع مختلفی هستند اما در دهه اخیر جهشهای چشمگیری در طراحی موتورهای موشک هوا به هوا رخ داده است که موتورهای هوا تنفسی مافوق صوت اسکرام جت از جدیدترین آنها می باشد
1- موتور سوخت جامد
سوخت جامد : نمونه مدرن مخلوط سوخت جامد برای موشک ها شامل حدود 20 ٪ سوخت است که معمولاتشکیل شده است از فلزی مانند آلومینیوم، منیزیم ، بور و یا مخلوطی از آن پودر، 65 ~ 70 ٪ اکسید کننده ( معمولا پرکلرات آمونیوم) و در حدود 10 ~ 15 ٪ چسباننده معمولاPBAN، HTPB یا HTPE
سرعت اولیه عالی و برد نسبتا بالا و قابلیت نگه داری مطلوب از مزایای این نوع سوخت است
بخش موتور واجزاء تشکیل دهنده یک موشک هوا به هوا را در عکس زیر می توانید مشاهده کنید(نمونه زیر موشک آمرام است)

d.png
e.png


پیشرفت در طراحی سوخت جامد و بهبود شرایط نگه داری موشک در این حالت باعث شده است همچنان این نوع سوخت بعنوان بهترین گزینه مورد استفاده باشد
از محدودیتهای این نوع سوخت- عدم امکان کنترل مطلوب فرایند سوخت جهت کاهش سرعت درحین مانور است
البته برای این موضوع هم اخیرا راهکارهائی اندیشیده شده است و استفاده از موتور ثانویه با سوزش کمتر تاحدودی این نیاز را تامین می کند – اما محدودیتهای آن همچنان وجود دارد
از جمله محدودیتهای دیگر این نوع سوخت– برد کمتر موشک بدلیل نیاز به وجود ترکیب اکسیژن در
خود سوخت است که البته از طرف دیگر می تواند مزیتی برای عدم محدودیت در ارتفاع بکارگیری باشد
محققین کشورمان توانسته اند بااستفاده از فن آوری نانو به افزایش ظرفیت برد موشک درسوخت جامد جدید دست یابند
دردهه اخیر ضرورت دستیابی به برد بیشتر دراین نوع موشکها موجب ظهور موشک دو مرحله ای سوخت جامد مانند ناواتور kh-170p شده است .درادامه خواهیم دید که غرب نیز مشابه این طرح را دردست بررسی و اجراء داشته است
اما چه نوع هواپیمائی می تواند چنین موشک بزرگی را حمل کند و آیا این نوع موشکها با نسلهای جدیدهواپیماهای پنهانکار که نیاز به حمل موشک در درون بدنه آنها وجود دارد همخوانی دارد؟
به نظر می رسد وجود طرحهای جدید جایگزین و نیز محدودیت های فوق موجب انصراف غرب از طراحی چنین موشکی شده است اگرچه باید اذعان نمود که علیرغم برتری نرم افزاری غرب ، روسیه درزمینه فناوری موشکی –لااقل دربعد مکانیک و موتور موشک- در این زمینه به برتری محسوسی رسیده است
موتور سوخت جامد در ارتفاع پائیین تاکنون نتوانسته است به قدرت بسیار بالائی جهت رساندن موشک به سرعتهای تا 3 ماخ برسد و از این نظر طرحهای موشکی بویژه در مورد موشکهای ضد کشتی به سمت سوخت مایع هواتنفسی رم جت تغییر یافته است

موشک ناواتور K100/ KH170P
f.png


g.jpg
[align=left]-نمونه سوخت جامد دو مرحله ای غربی: YAIM-152A
Data for YAIM-152A:
Length 3.66 m (12 ft)
Diameter Hughes/Raytheon: 23 cm (9 in)
GD/Westinghouse: 14 cm (5.5 in)
Weight Hughes/Raytheon: <300> 185 km (100 nm)
Propulsion Hughes/Raytheon: integral rocket/ramjet engine
GD/Westinghouse: multiple-pulse solid-propellant rocket
Warhead 14-23 kg (30-50 lb) blast-fragmentation[/align]

اگرچه می توان ks170p ناواتور روسیه را بعنوان بلندبردترین موشک شرقی یک طرح انقلابی برشمرد اما به عقیده برخی کارشناسان این طرح ابتدا از طرح AIM152A آمریکا که بعدا لغو شد الهام گرفته شده است
قراربود این طرح جایگزین موشک فونیکس شود- نیاز نیروی دریائی آمریکا عبارت بود از یک موشک سبکتر و بلند برد تر – راهکار استفاده از بوستر جواب این نیاز بود – درانتهای جنگ سرد و پس از فروپاشی شوروی ، این طرح لغو شد
h.png
j.png


2-موتور سوخت مایع
مخلوط سوخت یک موتور هواتفنس معمولی حدود 50 سوخت ٪ )معمولا یک فلز سنگین مانند بور)تقریبا 35 ٪ اکسید کننده و 15 ٪ چسباننده است. نسبت اکسید کننده است، به منظور سوزاندن سوخت به خودی خود کافی نیست و باقیمانده اکسیژن را از هوای ورودی از طریق مجاری مکش. تامین می شود با این حال، نیاز است اکسید کننده به اندازه کافی بارگذاری شود تا سوختگی سوخت به کنترل عبور ترکیب مخلوط با هوای ورودی بعدی کمک کند
از مزایای این نوع موشکها به برد بالا – سرعت بسیار زیاد – امکان جبران سریع افت سرعت در طی مانور های نزدیک موشک با هدف (بدلیل کنترل سرعت احتراق و مصرف سوخت)می باشد
درادامه به بحث موتور های هوا تنفسی می پردازیم:

مفهوم پایه ای RAMJET

k.png
هوای ورودی توسط INLET با کاهش سرعت به محفظه احتراق فرستاده می شود تا براثر احتراق سوخت با هوا –انرژی جنبشی ایجاد شود –در سرعتهای پائین این فرایند دارای نقص خواهد بود به نمودار زیر توجه کنید

l.png
نمودار Pratt & Whitney برای احتراق هوا تنفسی
نمونه مورد استفاده در موشک ها:
SSSR : SA4 Ganef - SA6 Gainful (SAN3 Goblet) ; Ramjets developed by NIITP

مدرن Ramjet-2-1
تا قبل از این طرح – بدلیل محدودیتهای متعدد موتور رمجت برای موشکهای هوا به هوا طراحی و توسعه نیافته بود
در این حالت فرم محفظه ورودی هوا عقب تر منتقل شده و محفظه احتراق با یک پایدار ساز انتهائی که منطقه چرخشی ایجاد میکند تکمیل شده

z.png

موشک هائی که در آنها این طرح استفاده شده عبارتند از
Air to air missiles
• MBDA Meteor (development)
• Vympel RVV-AE-PD R77M (AA12 Adder, development)
• Kentron
بسته به نوع سوخت مصرفی انواع دیگری هم از رمجت توسعه یافت

2-2- سیستم رمجت با سوخت جامد پودر فلزی SFRJ

x.png
پودر فلز شامل آلومینیوم-منیزیوم و یا بور به محفظه احتراق تزریق میشود و دراثر تجزیه حرارتی با مکانیزم نفوذ شعله ای واکنش صورت میگیرد
از مزایای این طرح کارائی عالی و دستیابی به سرعت بالا ست اما محدودیت آن در عدم امکان مطلوب در تغییر سرعت موشک بدلیل محدودیت در تغییر شرایط مکانیزم احتراق پودر سوخت جامد می باشد
این مفهوم در روسیه ابداع شد و سپس در همکاری مشترک دراختیار فرانسه واقع شد

[align=justify]VFDRطرح -2-3[/align]
در این طرح قسمت مولد گاز پیش از محفظه احتراق رمجت پیشبینی شده و می تواند اجزاء پودر جامد سوخت را هم به همراه خود تزریق کند :

vfdr.png

meteor.png


ادامه دارد

  • Upvote 11

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام

متن بسیار جامع و خوب تهیه شده..ممنون..

از نظر من ، بهترین روش برای مقابله با اهداف هوایی ، سیستمهای پدافند هوایی زمین پایه هست.
اگر این سیستم ها درست طراحی گردند و قابلیت مانور و تحرک خوبی هم داشته باشند ، دیگر حریفی نیست که بتواند با آنها مقابله کند.

برای اینکه یک موشک هوا به هوا شلیک شود ، ابتدا باید یک هواپیمای پیشرفته را از روی زمین بلند کرد که همین نشان دهنده مقداری زیادی هذینه و مواردی از این قبیل است. ریسک هم بسیار بالاست ، علاوه بر آن نیروهای انسانی که چندین سال باید آموزش ببینند نیز نیاز است و...

غیر از مسائل بالا ، جنگنده شما باید مجهز به یک رادار قوی مثل همین نمونه روسی باشد که بتواند حداقل اهداف زیر را تامیین کند :
1-قابلیت شناسایی جنگنده های نسل جدید (سطح مقطع راداری کم)
2-قابلیت درگیری همزمان با اهداف و همچنین اولویت بندی
3-سرعت عمل و دقت بسیار بالا در شناسایی و درگیری با اهداف که از موارد حیاتی است

علاوه بر این ، هذینه طراحی و ساخت یک موشک هوا به هوا بسیار بالاست ، البته این هذینه در مقایسه با موشکهای زمین به هوای پیشرفته ممکن است حتی کمتر نیز باشد ، اما هذینه های جانبی را نیز باید در نظر گرفت.

و یک سوال ، آیا این مقاله مرتبط با داخل است ؟ یعنی انتظار از ارگانهای مربوطه یا چیزی شبیه به آن ؟

با تشکر
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.