امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

http://www.unidadepopular.org/ak-47.JPG
کلاشينکف واقعا يک سلاح افسانه اي بوده که سادگي کاربري تعمير و نگهداري و قابليت اطمينان بي نظير حتي در دشوارترين شرايط محيطي از دلايل شهرت آن است.ناگفته نماند که با توجه به فلسفه ي ساخت آن که مربوط به تفکرات کمونيستي شوروي سابق بوده قابليت هاي زکر شده در بالا به همراه قابليت توليد به تعداد زياد قبل از ارگونومي و دقت شليک منظور شده است.اين سلاح ترکيبي موثر از ويژگيها و راه حل هايي است که در طول دو جنگ جهاني کارشناسان تسليحات با دشوارترين روش ممکن و متحمل شدن سنگين ترين تلفات به انها دست يافته اند.

http://www.bmlv.gv.at/archiv/a2006/longbow_lancer/galerie/vollbild/galerie-80-007.jpg
افسانه ي کلاشينکف از زماني آغاز شد که گروهبان ميخاييل کالاشينکف در جنگ دوم جهاني مجروح ومجبور شد تا مدتي در بيمارستان بستري گردد.او در اين زمان شروع به طراحي سلاح هايي کوچک کرد.در سال1944 او به کارخانهي ماشينسازيIzhevskپيوست اولين طرح او نيز يک کاربين نيمه اتوماتيک عمل کننده با گاز بود.در طول سال هاي 45و 46ميلادي او تفنگ تهاجمي خود را ساخت که در سال1946 جهت آزمايشات اوليه به ارتش شوروي سابق تحويل داده شد.
بعد از رفع اشکالات نهايي نمونه دوم در سال 1947 جهت دومين دورهي آزمايشات به ارتش تحويل داده شد که طرح وي رقيب خود را به سادگي پشت سر گذاشت و با نام رسميAK-47در سال 1949 به خدمت گرفته شد.به همراه نمونهي پايه گونه ي با فنداق تاشونده براي يگانهاي چترباز با نامAKS نيز ساخته شد.در سال 1959 AK به طور گسترده اي مورد بهسازي قرار گرفت که بعد از آن اين سلاح با نام AKM(حرف M براي Modernizirovwnnyj)شناخته شد.کاليبر اين سلاح7.62*39ميليمتر بوده با فشار گاز عمل کرده و نوع قفل گکنگدن آن چرخشي است.طول کلي آن870وطول لوله ي آن 415 ميليمتر است.وزن اين سلاح در مدل3/4 AKو در مدل 3/14 AKM کيلوگرم است.سرعت علمي تيراندازي 600تير در دقيقه و برد مفيد آن نيز حدود 400متر است.
http://www.arniesairsoft.co.uk/reviews/guarder_aks-74u/DSC00030.jpg
کلاشينکف AK-74.AKS 74.AK74M

با پيشرفت تکنولوژي استفاده از کاليبر هاي کوچک با سرعت بالا و نيروي پس زني کم مورد توجه طراحان قرار گرفت و با ورودM16 به خدمت در ارتش ايالات متحده روسها نيز به فکر استفاده از کاليبر مشابه افتادند.فشنگ روسي با کاليبر اسمي5.45ميليمترو با قطر واقعي5.62ميليمتر ترکيبي ار هستهي فولادي و سربي با نوک توخالي بود که در صورت شليک از لوله به طول 415ميليمتر به سرعت دهانه ي حدود900 متر بر ثانيه مي رسيد.نوع ساخته شده براي سربازان نيروي هوايي با فنداق تا شونده به AKS-74معروف شد و همچنينAK-74Mيکي از جديدترين انواع اين سلاح ميباشد که در سال 1991 ساخته شد.AL-74Mنيز مانند اسلاف خود از نظر ارنوميکي داراي مشکل ميباشد.بيشتر اين سلاح هل بهد از پيمان ورشو به مهمات استانداردناتو مجهز شدند.

کلاشينکفAK-101
اينگونه بهسازي شده براي بازارهاي جهاني در نظر گرفته شده و از کاليبر استاندارد ناتو5.56استفاده ميکند.برد مفيد نيز تا 1000متر افزايش يافته است.

کالاشينکفAK-103
اين سلاح با کاليبر بزرگتر7.62*39ميليمتر و برد مفيد1000متر قدرت آتش بالايي نسبت به اسلاف خود دارد.

ناگفته نماند که AK در اين سلاح از دو کلمه Alexanderov Kalashinikov برگرفته شده است.
http://www.cetin.net.cn/storage/cetin2/report/s-weapon/gun/bq/AK-74-1.jpg
ماهنامه نوآور

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
کلاشينکف AK-47 تاريخچه : اسلحه کلاشينکف ساخت شوروی سابق است که توسط يک سرگرد روسی به نام ميخاييل تيموفيوچ کلاشينکف ساخته شد اين سرگرد روسی که در جنگ جهانی دوم از ناحيه کمر قعط نخاع شد و با زمين گير شدنش همت خود را از دست نداد و به طراحی جنگ افزارهايی که در جنگ معايبی داشت پرداخت و در آن زمان که شوروی در جنگ سرد بود مهره ای بزرگ به نام کلاشينکف داشت . اين اسلحه در سال 1943 طراحی و با الهام از طرح ام پی ۴۴ در سال 1945 ساخته و در سال 1946 بازبينی و طراحی مجدد و در سال 1947 به طور کامل وارد ارتش شوروی شد . و به نام AK-47 نام گرفت ودر سال 195۱ هيئت تدوين اسلحه کلاش با رفع معايب اين اسلحه نوع جديدی از اين سلاح را وارد بازار کردند به نام AK-M این سلاح هم اکنون در جمهری اسلام ایران و ۱۳ کشور دیگر جهان تولید می گردد که از جهاتی با همدیگر تفاوت دارند . خصوصیات و معایب اسلحه AK-47 بدنه کاملا فولادی و سنگین نوع بدنه فولاد پرس شده قنداق سلاح چوبی ثابت و از نوع غیر قابل تعویض می باشد قطعات بکار رفته قالبی که در صورت شکستن و معیوب شدن دیگر به کار نمی رفت خصوصیات و اسلحه AK-M وزن کم بدنه فلزی قالبی با قابلیت تعویض دستگاه چکاننده قابل تعویض قابلیت نصب دوربین قابلیت تعویض قطعات در صورت معیوب شدن نصب و پرتاب انواع نارنجک تفنگی مشخصات : سلاحی است انفرادی دارای برگه ناظم آتش سه وضعیتی به ترتیب از بالا 1- ضامن 2- رگبار 3- تک تیر در دو نوع قنداق ثابت (کائوچویی و چوبی ) و متحرک (تاشو بغل و تاشو از زیر) دارای خشابهای فلزی و کائو چویی می باشد که از زیر سلاح تغزیه می شود ودر انواع 30 تیری 40 و 75 تیری توپی می باشد که در صنایع جنگی ایران 95 تیری کاماندویی ساخت می شود که در موارد خاص به کار می رود با فشار غیر مستقیم گاز باروت مسلح می شود ... این سلاح تا از ضامن خارج نشود مسلح نمی شود این سلاح دارای دو نوع دستگاه نشانه روی اپتیکی و مکانیکی می باشد دستگاه نشانه روی مکانیکی آن از قسمت تشکیل شده است ۱- مگسک قابل تنظیم در سمت و برد در قسمت جلوی سلاح ۲- ستون درجه از (۱) الی (۸ یا ۱۰)مدرج شده است . (هر عدد نمایانگر ۱۰۰ متر می باشد ) دستگاه نشانه روی اپتیکی این سلاح روی یک روپوش محفظه یدک نصب می باشد که در موقع استفاده در روپوش اصلی سلاح را برداشته و روپوش اصلی سلاح را برداشته و روپوش را که دوربین بر آن سوار است جا می زنیم ۱-ضامن روپوش محفظه ۲- روپوش محفظه ۲- برگه ناظم آتش ۴- آلات متحرک ۵- دستگیره گلنگدن ۶- شکاف نشانه روی ۷- ضامن تنظیم مسافت ۸- ستون درجه ۹- ضامن تنظیم مسافت ستون درجه ضامن سیلند گاز ۱۰- روپوش فوقانی ۱۱- سیلندر گاز ۱۲- محفظه انتقال گاز ۱۳- لوله اسلحه ۱۴- حافظه مگسک ۱۵- ضامن شعله پوش ۱۶- قنداق چوبی ۱۷- قبضه ۱۸- حافظ ماشه ۲۰ ضامن خشاب گیر ۲۱ خشاب ۲۲ - روپوش لوله ۲۳- سمبه ۲۴- شعله پوش مختصات تفنگ کلاشينکف : ۱- کالیبر ۶۲/۷ ۲- تعداد خان ۴ عدد ۳- گردش خان از چپ به راست ۴- سرعت اولیه گلوله ۸۱۰ متر بر ثانیه ۵- وزن سلاح بدون خشاب ۲۷۰/۳ کیلوگرم ۶- وزن خشاب ۳۰ تیری فولادی بدون فشنگ ۳۵۵ گرم ۷- وزن خشاب ۳۰تیری آلمینیومی بدون فشنگ ۱۷۰ گرم ۸-وزن خشاب ۳۰ تیری کائوچویی بدون فشنگ ۲۳۵ گرم ۹- طول گام ۵/۲۳ ۱۰ تعداد گام ۶/۱ دور ۱۱- طول سلاح با سرنیزه ۱۰۲ سانتیمتر ۱۲- طول سلاح با قنداق فلزی بسته ۶۶ سانتیمتر ۱۳- طول سلاح با قنداق چوبی . کائوچویی . یا فلزی باز ۹۴ سانتیمتر ۱۴- طول کلاش کوتاه ساخت ایران ۸۰ سانتیمتر ۱۵- نواخت تیر علمی ۵۵۰ الی ۶۰۰ تیر در دقیقه ۱۶ نواخت تیر عملی (رگبار) ۱۰۰ الی ۱۲۰ تیر در دقیقه ۱۷- برد مفید ۸۰۰ الی ۱۰۰۰ متر ۱۸- برد نهایی ۲۰۰۰ متر نکته : شرایط جوی . جنس باروت و ... در کاهش یا افزایش برد گلوله موثر است . متعلقات : ۱- سرنیزه ۲- لوله رابط (پرتاب نارجک تفنگی) ۳- ابزار نشانه روی در شب ۴- دوربین مادونه قرمز ۵- دوربین معمولی ۶- انواع خشاب ۷- پوکه کش ۸- شعله پوش مانوری ۹- وسایل تنظیف ۱۰- دوپایه انواع فشنگ : ۱- معمولی ۲- رسام ۳- ثاقب ۴- ثاقب آتش زا ۵- جنگی واتر پروف ۶- آموزشی ۷- گازی معمولی ۸- گازی مخصوص پرتاب نارنجک تفنگی انواع نارنجک تفنگی ۱- ضد تانک ۲- ضد نفرات ۳- منور ۴- دودزا ۵-آموزشی

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلاح كلاشنيكف به خاطر اينكه به سختي گير مي كند و توليد آن بسيار به صرفه است مشهور شده است اما مشكلات عديده اي از جمله نشانه روي مشكل و خارج زدن اسلحه (به سختي مي شود با آن حتي از نزديك به وسط خال زد) و قدرت كم در فواصل دورتر دارد.به همين خاطر روسها الان دارند سلاح AK-74 را به جاي آن توليد مي كنند. كشور ما هم (كه قبل از انقلاب از اين سلاح نداشت) به نظر من اشتباهي كه مرتكب شد توليد انبوه اين سلاح و صرف هزينه زياد براي آن بود در صورتي كه مي توانستيم با اين هزينه ها سلاح بهتري را به خط توليد برسانيم.همانگونه كه همين الان هم مسوولان اين را فهميده و به فكر توليد سلاح هاي جديدي مثل M-16M203 و خود M-16 و يا سلاح ملي خيبر (كه طرحي از سلاح Famas فرانسوي است) گرفته اند. قرن 21 ديگر جايي براي AK-47 ندارد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مطلب تكراري است و با مطالب قبلي ادغام مي شود

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
روزي كه ميخاييل كلاشنيكوف سلاح معروفش را طراحي كرد هرگز احتمال نميداد كه روزي ما اين بلا را بر سر اختراعش بياوريم. 3 سال پيش در نمايشگاه نيروي انتظامي در تهران با سلاحي روبرو شدم كه بسيار شبيه كلاشنيكوف بود ولي با نمونه ي اصلي ان تفاوت عمده اي داشت.فكرش را هم نميتوانيد بكنيد M-203 ي امريكايي را روي AK-47 روسي (انهم از نوع قنداق تاشو از زير) نصب كرده بودند.من هرچه فكر كردم متوجه قصد انها از اين كار نشدم.نارنجك اندازهاي روسي GP-25 يا GP-30 (با توجه به نوع نارنجك پر قدرت و بدون پوكه ي خود و اينكه ايران توان توليد نارنجكهاي الكترونيكي و پيشرفته را ندارد) براي ايران بسيار مفيدتر از M-203 هاي امريكايي هستند.بعلاوه وزن و حجم كمتري دارند و تعادل سلاح را برهم نميزنند.در كشورهاي بلوك شرق(بعد از فروپاشي شوروي) استفاده از M-203 براي AK هاي جديد رايج شده ولي AK-47 ي كه من ديدم از نوع پايه ي سلاح بود كه نميتواند مانند مدلهاي جديد قنداق را به كنار تا كند.هرچه از مسول غرفه پرسيدم گفت قرار نيست قنداق را تا كنيم. خوب بحث را به شما واگذار ميكنم و از كيفيت پايين عكس (سه سال پيش كه دوربين كيفيت بالا روي گوشيها نبود) معذرت مي خواهم.
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
جالب بود. خبر نصب نارنجک انداز M203 را بر روی سلاح AK-47 شنیده بودم. شاید برای کسب تجربه بود؟ فکر نکنم AK-47 گزینه مناسبی برای نصب نارنجک انداز باشد؟ حتی سلاح خیبر میتواند گزینه بهتری باشد. :neutral:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بهتر نبود از قنداقهاي ثابت يا قنداقهاي تاشوي ساخت المان شرقي استفاده ميكردند؟ ببخشيد اقا سعيد ولي در سلاح خيبر بعد از محافظ قبضه لوله قرار دارد و هيچ محلي حتي براي قرارگيري دست نيست.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام Raptor عزيز از مطالبي كه كذاشتي متشكرم اطلاعات ديگري در باره ي کالاشينکفAK-103 وAK-74 اگر داري لطفا در همين صفحه قرار بده icon_biggrin icon_cheesygrin

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلاح كلاشنيكف به خاطر اينكه به سختي گير مي كند و توليد آن بسيار به صرفه است مشهور شده است اما مشكلات عديده اي از جمله نشانه روي مشكل و خارج زدن اسلحه (به سختي مي شود با آن حتي از نزديك به وسط خال زد) و قدرت كم در فواصل دورتر دارد.به همين خاطر روسها الان دارند سلاح AK-74 را به جاي آن توليد مي كنند.
كشور ما هم (كه قبل از انقلاب از اين سلاح نداشت) به نظر من اشتباهي كه مرتكب شد توليد انبوه اين سلاح و صرف هزينه زياد براي آن بود در صورتي كه مي توانستيم با اين هزينه ها سلاح بهتري را به خط توليد برسانيم.همانگونه كه همين الان هم مسوولان اين را فهميده و به فكر توليد سلاح هاي جديدي مثل M-16M203 و خود M-16 و يا سلاح ملي خيبر (كه طرحي از سلاح Famas فرانسوي است) گرفته اند.
قرن 21 ديگر جايي براي AK-47 ندارد.


behzad عزيز!
سلاح كلاشنيكف هنوز هم سلاح خوب و قابل قبوليست. درسته كه M-16M203 سلاح بهتريست ولي به اين معني نيست كه هر كشوري بايد روي اون سرمايه گذاري كنه. خودت گفتي كه سرمايه گذاري روي كلاشنيكف كار اشتباهي بوده. شايد هم اگه ما روي M-16M203 سرمايه گذاري كنيم بعدها پشيماني به بار بياد.
كشورهاي آمريكا و اسرائيل سياستي تهاجمي دارن و براي اينكار هزينه مي كنن (طبيعتاْ M-16M203 انتخاب خوبي براي اونهاست) ولي فكر مي كني توليد انبوه اين سلاح براي ما هم مناسب است؟؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلاح کلاشنیکوف هزینه ساخت بسیار پائینی داشته و میتوان هر قبضه را با قیمت 250 دلار تولید کرد! اما این رقم برای سلاح ام16 حداقل 600 دلار است. در صورت افزایش کیفیت و تولید نسل جدید این دو سلاح هزینه کلاشنیکف میشه تقریبا 500 دلار ولی ام16 از 1000 دلار رد میشه! نکته مهمتر اینکه هزینه و زمان آموزشی ام16 بیشتر از کلاشنیکف است که این عامل باعث افزایش هزینه کل خواهد شد. نگهداری و تعمیرات ام16 سختتر است و این عامل نیز باعث افزایش هزینه ها میشود. گلوله های ام16 گرانتر است ولی کلاشنیکف ارزان. در کل هزینه یک کلاشنیکف دو تا سه برابر کمتر از ام16 میباشد.
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام . (در سال 1947 توسط یک سرگرد روسی به نام میخائیل تیمو فیو یچ (میخائیل متولد ۱۰ نوامبر ۱۹۱۹ می باشد و طراح معروف اسلحه‌های سبک روسی و اسلحه‌های معروف به کلاشینکف است) کلاشینکف از روی طرح سلاح ام پی 44 (mp44 ( ساخته شد و به تدریج تکامل یافت و تغییراتی کرد به نام آفتامات کلاشینکف 1947 و به اختصار AK47 موسوم شد.) من فكر ميكنم اين سلاح از جهاتي شبيه mp-44 هستش . http://www.waffen-technik-withum.de/images/MP44-18-optimiert.jpg

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
در مورد نسخه های جدید کلاشینکوف میشه بحث کرد اما آکا-47 بدرد موزه میخوره. توی جنگ یکمی هم باید هزینه کرد. نه؟ پس لطفاض تمام هزینه رو در خرید و تولید سلاح نبینید. هزینه و زمانی که برای یه سرباز صرف میشه و با نداشتن سلاح خوب به هدر میره رو هم یادتون نره. هزینه بیشتر=سلاح خوب=کارامدی و قدرت بیشتر برای سرباز= امکان بقا بیشتر برای سرباز=هزینه کمتر برای تربیت سرباز جدید

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
البته باید خدمت دوستان عرض کنم که قیمت یک قبضه کلاش در بازار آمریکا 250 دلار است در حالیکه اگر کشوری مثل ایران بخواهد آنرا تولید کند باهزینه ای معادل 35 دلار میتوان آنرا تولید کرد چرا که دارای ساختار ساده ای است. این سلاح با یک دستگاه تراش و یک فرز به راحتی قابل تولید است. کما اینکه در برخی از نقاط دور افتاده افغانستان و پاکستان به همین روش ساخته میشود. پس با بکار گیری تجهیزات گسترده این سلاح را به راحتی میتوان تولید کرد. اما بزرگترین عیب این سلاح همانطوریکه دوستان هم اشاره کردند دقت فوق العاده ضعیف این سلاح است. که این هم در مدلهای جدید آن مثل AKSU / AK74 / AK98 / AK102 / AK108 بر طرف شده است.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با تشكر از توضيحات تمامي دوستان . raptor عزيز جسارتا بايد ميفرموديد كه اين سلاح با فشار غير مسقيم گاز باروت مسلح ميشه كه اين خود يكي از بزرگترين محاسن اين اسلحه مي باشد . چون دقيقا به همين علته كه گير نمي كنه و يا كمتر از بقيه تفنگها گير ميكينه . icon_biggrin

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
    • توسط MR9
      تسلیحات هایپرسونیک ، حوزه جدید برای رقابت
      اعطاء قرارداد توسعه جنگ افزارهای هواپایه فراصوت به لاکهید – مارتین

      واشنگتن : وزارت دفاع ایالات متحده در 13 اوت 2018  اعلام نمود که مناقصه  طراحی و توسعه دومین نمونه از تسلیحات فراصوت مورد نیاز ارتش این کشور را به ارزش 480 میلون دلار به  دپارتمان موشک و سامانه های کنترل شرکت لاکهید- مارتین اعطاء نموده است .
      خبر امضاء این قرارداد در حالی منتشر گردید که پیش از این گمانه زنی هایی در خصوص نیازمندی فوری ارتش این کشور برای طراحی و و تولید تسلیحات هوا- پایه واکنش سریع وجود داشت و گفته شده بود که پشتیبانی های لازم از برنده مناقصه نیز بخوبی انجام خواهد شد این قرارداد ، در واقع ، ایجاد بستر مناسب برای طراحی ، تست و آمادگی برای تولید مهمات واکنش سریع هواپایه (ARRW) بشمار  می آید .

      وزیر نیروی هوایی  ، هدر . ای . ویلسون در این زمینه می گوید :" ما قصد داریم تا بسرعت و با بهره گیری از بهترین فناوری در دسترس ، در کوتاه ترن بازه زمانی ممکن ، قابلیت رزم هایپرسونیک را در اختیار نیروی هوایی قرار دهیم "

      پروژه ARRW ، یکی از دو تلاش ارتش ایالات متحده  برای نمونه سازی تسلیحات ماوراء صوت است که به نیروی هوایی  در توسعه قابلیتهای رزمی کمک می کند . نیروی هوایی ارتش ایالات متحده  ، با استفاده از دسترسی های داده شده  بخش 804 از اجازه نامه FY16 قانون دفاع ملی ، مجاز است تا سرمایه گذاری لازم برای توسعه این تسلیحات تا سال 2021 را داشته باشد . این پروژه قرار است تا در شعبه اورلاندو (فلوریدا ) شرکت لاکهید- مارتین اجرا گردد و انتظار می رود تا اواخر نوامبر 2021 به نتیجه قطعی برسد .

      از سویی دیگر ، مدیران ارشد وزارت دفاع  ، آژانش دفاع موشکی ، نیروی هوایی ، نیروی دریایی ، و ارتش روز 28 ژوئن  سال جاری توافقنامه ای را بصورت مشترک به امضاء رساندند که در آن بر همکاری و توسعه فناوری مهمات هایپرسونیک سُرشی ، تاکید وجود داشت .

      ژنرال دیوید . ال . گلدفین ، رییس ستاد نیروی هوایی ، در این زمینه می گوید :
      " این تیم مشترک  برای رقابت نیازمند ایجاد چابک سازی سازمانی خواهد داشت ، مرزهای فناوری در این برنامه بطور قطع جابه جا میشود و ما می بایست سهم خود را از این رقابت جدید ، داشته باشیم "
      انعقاد این قرار داد ، به دولت اجازه می دهد تا به نیاز فوری نیروهای مسلح ، پاسخ مناسب دهد ، به همین دلیل شروع به کار این پروژه ، به فاصله 180 روز پس از امضاء تعیین شده است .

      برنامه دوم نیروی هوایی برای طراحی تسلیحات هواپایه  فراصوت ، سرمایه گذاری برروی پروژه  جنگ افزار ضربتی متعارف فراصوت (HCSW) نام دارد . در مجموع ، این دو برنامه ، قابلیتهای منحصربفردی را برای ارتش فراهم می کند ، گرچه  هرکدام ازاین دو طرح ، رویکردهای فنی متفاوتی را دنبال می کنند . چنانکه برنامه ARRW تلاشی است میان نیروی هوایی و دارپا برای توسعه فناوری که امکان ارتقاء آن وجود دارد ، در حالی که برنامه HCSW ، بیشتر بر روی استفاده از فناوری هایی که وارد دوره بلوغ خود شده ، متمرکز شده است .
      پی نوشت :
      1- در یک دهه اخیر ، مفهوم جدیدی واردسازمانهای مسلح شده و آن ، " چابک سازی " سازمان است ، طبیعتا" سازمان های به اصطلاح " تنبل" در چنین وضعیتی ، محلی از اِعراب ، نخواهند داشت .
      2- نکته جالب اینجاست که مدیریت حاضر نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ( بعنوان متولی این دوبرنامه ) ، آنچنان به این فناوری علاقه مند شده که روی دو برنامه مشابه ، همزمان سرمایه گذاری می کند ، طبیعتا" در اینجا ( و نه الزاما"در یک سازمان قرن بیست و یکمی نظیر پنتاگون )  پول به هیچ عنوان مطرح نیست ، بلکه ، پیش فرضها ، عملکرد و آینده نگری مدیریت سازمان ، تاثیر گذار خواهد بود .
       
      صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9
       
    • توسط Azarakhsh
      مهر: فرمانده نیروی هوایی روسیه از تصمیم این کشور برای ساخت سیستم جدید دفاع هوایی با نام اس-500 خبر داد.

      "الکساندر زلین" امروز سه شنبه با اعلام این مطلب گفت : اس 500 مدل ارتقا یافته اس 400 محسوب می شود.

      به گفته فرمانده نیروی هوایی روسیه، سیستم اس 500 قادر است تمامی هدف های بالستیک وایرنگر تا فاصله پنج کیلومتری را تنها در ظرف چند ثانبه منهدم کند.

      زلین در پایان گفت : تنها روسیه قادر به ساخت چنین سیستم دفاعی است.

      بر اساس این گزارش، سیستم های دفاعی مدل اس، از پیشرفته ترین سیستم های دفاع هوایی محسوب می شود؛ بطوری که در یک سال گذشته شایعات مربوط به فروش سیستم موشکی اس 300 روسیه به برخی کشورهای منطقه سر و صدای زیادی به پا کرده و موجب نگرانی رژیم صهیونیستی نیز شده است.

      http://www.asriran.com/fa/pages/?cid=80745
    • توسط farmandekoll
      بعد از ظهور جنگنده رهگیر Su-27 و آشکار شدن تواناییهای بالقوه آن( بخصوص در برابر نمونه غربی یعنی F-15 Eagle) روسیه در پی تغییر و بهبود این جنگنده متناسب با نیازها و خواستهای مشتریان شد. در نتیجه مدلهای مختلفی از این هواپیما طراحی و عرضه شد که یک گروه از آنها جنگنده سوخوی Su-30 بود که به کشورهای هند، چین، اندونزی، ویتنام و مالزی صادر شد. در ادامه به معرفی انواع مختلف Su-30 می پردازیم.

      Su-30 : جنگنده رهگیر دو سرنشینه

      این مدل که در واقع Su-27PU می باشد - بعدها Su-30 خوانده شد – در اواخر دهه 80 میلادی به عنوان جنگنده رهگیر دور برد و پست فرماندهی هوایی توسعه و ظهور یافت.در شروع پروژه Su-27UB هواپیمای آموزشی رزمی به عنوان پایه این مدل انتخاب شد. زیرا این مدل هم مزیت های رزمی Su-27 و هم دو سرنشینه بودن را داشت. برای برآورده کردن برد زیاد امکان سوختگیری هوایی به Su-27UB داده شد. سیستمهای اویونیک( الکترونیک پروازی) آن بهبود یافت. سیستمهای ویژه ارتباطی و هدایتی برای فرماندهی پروازهای جمعی با جنگنده های تک سرنشینه Su-27 نیز بر روی این هواپیما قرار داده شد. در کاکپیت عقب یک نمایشگر بزرگ CRT ( نمایشگرهایی مانند تلویزیون) قرار داده شد که به لیدر آرایش، اطلاعات تاکتیکی مانند هدف ها و رهگیر ها را نشان می دهد. سیستمهای ناوبری و پرواز با سیم نیز ارتقا یافته اند. فقط تعدادی از این هواپیما در نیروی هوایی روسیه وارد خدمت شدند.


      Su-30MK : جنگنده چند منظوره دو سرنشینه


      در سال 1993 سوخوی نمونه های نخستین Su-30 را به نمونه اثباتگر برای به فروش رساندن مدل های چند منظوره که Su-30MK خوانده می شدند، تبدیل کرد. MK که در آن M به جای Modified و K به جای Commercial (در زبان روسی) است نشان می دهد که این نمونه برای بازار صادراتی توسعه یافته است. در هسته این مدل سیستم کتنرل آتش چند منظوره ارتقا یافته با توجه به درخواست مشتریان قرار داده می شود. توانایی هوا به زمین هواپیما به طور قابل ملاحظه ای ارتقا داده شده است و موشکها و بمب های متنوعی نیز برای انتخاب تسلیحات آن افزوده شده است. برای نقشهای هوا به هوا موشک میان برد RVV-AE ( R-77 اَدر یا آمرامسکی) با سیستم هدایت راداری فعال قابلیت نصب پیدا کرده است.

      Su-30K و Su-30MKI: فلانکر های دو سرنشینه هند

      هند اولین خریدار جنگنده Su-30MK بود. برای برآورده کردن نیازهای هند، Su-30MKI توسعه یافت. Su-30MKI تفاوت قابل توجهی با Su-30MK دارد. بطوریکه در آن کانارد(پیش بال) و دو موتور AL-31 جدیدتر با توانایی تغییر بردار رانش قرار داده شده است که مانور پذیری هواپیما را بسیار بالا برده است. این موتور ها با تراست 130 کیلو نیوتون هواپیما را به حداکثر سرعت 2125 کیلومتر در ساعت (2 ماخ ) می رساند. دریچه موتورها قابلیت چرخش تا 15 درجه افقی و عمودی را دارد. البته موتور های نمونه Su-30K دارای سیستم تغییر بردار رانش نمی باشند. رادار Su-30MKI ، NIIP N011M بوده که همان رادار استفاده شده در جنگنده Su-35 و Su-37 می باشد و سازگار با انواع موشکهای هوا به زمین و هوا یه هوا از جمله R-60 آفید، R-73 آرچر، R-27 آلامو و R-77 اَدر را می باشد. سیستمهای ناوبری و نمایشگر های سربالا نیز با سیستمهای ساخت سکستانت اویونیک فرانسه جایگزین شده اند.



      Su-30MKK : جنگنده چند منظوره دوسرنشینه چین

      Su-30MKK چندمنظوره، دوسرنشینه و برای چین توسعه یافته است.این مدل نیز مانند Su-30MKI دارای کاکپیت دو سرنشینه بوده که از نمایشگرهای چند منظوره در آن استفاده شده است. بعلاوه این مدل دارای توانایی سوختگیری هوایی می باشد. در این مدل از بالهای بزرگتر Su-35 برای جای دادن سوخت بیشتر استفاده شده است. Su-30MKK فاقد کانارد بوده و موتور آن مانند دیگر مدلها توربو فن Al-31F بدون سیستم تغییر بردار رانش می باشد که البته از نمونه MKI تراست کمتری تولید می کند (122.58 کیلو نیوتون) که هواپیما را به حداکثر سرعت 2125 کیلومتر در ساعت(2 ماخ ) می رساند. رادار Su-30MKK، N001VE بوده که سازگار با موشک R-77 اَدر می باشد. این هواپیما مانند دیگر هم خانواده های خود قادر به حمل طیف وسیعی از موشکهای هوا به زمین و هوا به هوا می باشد که در 12 جایگاه تعبیه شده قرار می گیرند. از دیگر سلاحهای قابل حمل این مدل می توان به R-60، R-73 آرچر و R-27 آلامو به همراه یک توپ 30 میلیمتری با 150 توپ اشاره کرد. همچنین حداکثر وزن برخاست با تقویت ارابه فرود و بدنه به 38000 کیلوگرم افزایش یافته است. در سال 1999 سوخوی، T10PU-5 ( نمونه اولیه Su-30) را به مدل MKK تغییر داد و اولین پرواز آن در 9 می 1999 انجام شد. در ادامه در 19 می همان سال تولید Su-30MKK با شماره سریال 501 آغاز شد.




  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.