امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

[quote]منظورم اسلحه هایی مثل XM8 و یا K11 وTavor TAR-21 است
[/quote]
xm8 طرحش متوقف شده دیگه اصلا تولید نمیشه
K11 = وزن زیادی داره که در نبرد ممکنه دست رو اذیت کنه
تنها اسلحه ی که فکر کنم رقیب قابلی باشه Tavor TAR-21 هست

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلاح خوب و قابل به نظر میاد...
از دوستانی که اطلا دارند میشه بگن در ایارن چند نوع از اسلحه های خانواده کلاش هست و استفاده میشه.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]به نظرتون خشاب شصت تيري در بالانس اسلحه تاثير منفي نمي گذاره؟ حتي طول زياد خشاب هم مي تونه دست و پا گير هم باشه.[/quote]

سلام
طول خشاب دقیقا برابر با طول خشاب 30 تیره هست ...
عرضش زیاد شده ...

به این لینک مراجعه کنید

http://www.thefirearmblog.com/blog/2010/06/10/the-ak-74-60-round-magazine/

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلامی دوباره و امان از دست نبود امکان ویرایش پست ...

سرعت گلوله در دهانه ی اسلحه ی این سلاح برابر با 900 متر بر ثانیه هست که خودتون با ژ-3 مقایسه ش کنید >> ( Muzzle velocity 800 m/s (2,625 ft/s) ) ... و این در حالیه که طول AK-200 از ژ-3 کوتاه تره ...

سرعت گلوله در اسلحه ی کلاشنیکف47 0( کلاش های معمولی ) برابر است با 715 متر بر ثانیه ...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote][quote]به نظرتون خشاب شصت تيري در بالانس اسلحه تاثير منفي نمي گذاره؟ حتي طول زياد خشاب هم مي تونه دست و پا گير هم باشه.[/quote]
سلام
طول خشاب دقیقا برابر با طول خشاب 30 تیره هست ...
عرضش زیاد شده ...

به این لینک مراجعه کنید

http://www.thefirearmblog.com/blog/2010/06/10/the-ak-74-60-round-magazine/[/quote]

سلام
بله عرض خشاب بيشتر شده اما اگر در عكسي خودتان خوتان گذاشته ايد دقت كنيد بنده اينطور احساس مي كنم كه طول خشاب هم اندكي افزايش پيدا كرده :
[url=http://myup.ir/images/52650605612671447181.jpg]http://myup.ir/images/52650605612671447181.jpg[/url]

به نظر مي رسد طول خشاب نيز كمي افزايش پيدا كرده است كه ممكن است در حالت دراز كش هدف گيري را مشكل كند. اما در كل منظور من بيشتر در مورد[size=18] تاثير در وزن اسلحه [/size]است.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[color=brown][b] رئیس ستاد مشترک روسیه از توقف خرید سلاح از شرکت تولید کننده کلاشینکف در سال جاری خبر داد [/b]
[/color]
[color=indigo]
روزنامه تاگس آنسایگر : برای نخستین بار طی دهه های گذشته خرید ارتش روسیه از شرکت "ایشماش" تولید کننده سلاح AK 74 موسوم به کلاشینکف، متوقف شد.ژنرال "نیکلای ماکاروف" رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح روسیه در گفتگو با روزنامه "ایزوستیا" گفت وزارت دفاع این کشور امسال هیچ سفارشی برای خرید کلاشینکف ارائه نکرده است.به گفته وی، این سلاح سبک دیگر نیازهای روز ارتش روسیه را تامین نمی کند و در صورت نیاز، ارتش از سال 2014 به بعد سفارش خرید مدل جدیدتر کلاشینکف را به شرکت سازنده ارائه می کند.در همین حال مقامات ایشماش اعلام کرده اند این شرکت به دلیل کاهش تقاضا برای خرید کلاشینکف، میزان تولید خود را تغییر داده است. محصولی که در حال حاضر در این شرکت تولید می شود مدل توسعه یافته سلاح AK 47 است که به نام طراحش "میخائیل کلاشنیکف" نامگذاری شده است.

این سلاح از سال 1951 به عنوان سلاح سازمانی ارتش روسیه به کار گرفته شده هم اکنون در تمام جهان شناخته شده و تا کنون بیش از 100 میلیون قبضه از آن به فروش رفته است. گفتنی است دیمیتری مدودف رئیس جمهوری روسیه در سال 2009 شخصا نودمین سالروز کلاشنیکف را که قهرمان ملی این کشور به شمار می رود، به وی تبریک گفت[/color]

[url=http://www.mehrnews.com/fa/NewsDetail.aspx?NewsID=1419651]منبع خبر[/url]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
تیتر خبر مشگل داره!!!
بهتر بود می نوشتند ارتش روسیه خرید AK 47 را متوفق کرد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

Ak-12_Military_ir_%281%29.jpg


این هم اولین نمونه ارائه شده از سلاح تحاجمی نسل پنجم کلاشینکف معروف به AK-12 . تست های نهایی روی نمونه های اولیه در سال 2011 شروع شد و بعد از مراحل تست این نمونه به عنوان اولین نمونه نهایی و تجاری توسط کارخانه اسلحه سازی ایزماش ارائه شده است .

در پروسه طراحی AK-12 هدف اصلی مهندسان بالا بردن توانایی های این سلاح برای میادین نبرد مدرن با حفظ خصوصیات اصیل سلاح های خانواده کلاشینکف بوده است :

1 - طراحی ساده
2 - اعتماد بسیار بالا به کارکرد سلاح
3 - بقا و دوام بالا برای سلاح
4 - هزینه تولید پایین
5 - همسانی برای قبول تغییرات و ملزومات اضافه شونده سلاح های خانواده AK

Ak-12_Military_ir.jpg

این سلاح در عین اینکه یک ساختار ساده را حفظ کرده است توانایی استفاده از مهمات قوی و خشاب ها با ظرفیت بالا را دارد .

یکی از اصلی ترین مشخه های این نمونه جدید تغییر پذیر بودن AK-12 است . یعنی این سلاح به عنوان یک پلتفرم اصلی ارائه شده است و توانایی قبول تغییرات از گزینه های مناسب برای استفاده غیر نظامی ( Civilian) تا استفاده های نظامی ( Military ) را دارد . این گزینه ها شامل 20 تغییر اصلی می باشد . به عنوان مثال AK-12 توانایی استفاده از مهمات : 5.45 م م - 5.56 م م - 7.62 در 39 م م و همچنین 7.62 در 51 م م را دارد .

این نمونه جدید دارای مشخه های ارگونومی زیادی است . گزینه تغییر حالت اتش شکل خاص و طراحی دوباره شده است . دکمه رهایی خشاب همچنین دارای تغییراتی است . همچنین یک دکمه جدید به عنوان نگهدارنده / رها کننده بولت به ان اضافه شده است .

Ak-12_Military_ir_%285%29.jpg

AK-12 دارای سیستم ریل پیکاتینی داخلی است . یعنی این ریل ها بصورت پیش فرض توسط کارخانه روی بدنه سلاح نصب شده اند و بصورت 4 طرفه می باشند . روی این ریل ها می شود از انواع دوربین های دید در روز و دید در شب به علاوه انواع سایت های روشن کننده هدف و علامت گذار و همچنین نارنجک اندازها استفاده کرد .

قنداق AK-12 بصورت تا شونده به سمت چپ با قابلیت تنظیم اندازه در طول و قسمت پد می باشد . گلنگدن دارای قابلیت نصب در سمت راست و سمت چپ است . این گزینه AK-12 را تبدیل به یک سلاح ایده ال هم برای راست دست ها و هم برای چپ دست ها می نماید .


AK-12 دارای 4 حالت سوئیچ اجرای اتش است :

1 - ضامن
2 - تک تیر
3 - 3 تیر
4 - رگبار

Ak-12_Military_ir_%283%29.jpg


شعله پوش جدید هم امکان استفاده و پرتاب نارنجک های سر لوله ای ساخت کشورهای دیگر را به این سلاح بدون ایجاد تغییرات و افزودن وسائل اضافه می دهد . برای این سلاح خشاب های 30 - 60 تیری بصورت کلاسیک و خشاب 95 تیری گرد ارائه شده است . همچنین روی AK-12 می توان از تمام خشاب های قابل استفاده روی خانواده AK با توجه به کالیبر استفاده کرد . طراحی جدید سایت نشانه روی و همچنین قنداق این نمونه دقت نشانه روی و اجرای اتش را بالا برده است .

یکی از قابل تامل ترین تغییرات در این نمونه طراحی دوباره سیستم ماشه و مکانیزم های ان است .


Ak-12_Military_ir_%284%29.jpg

به طور کلی می توان مشخصات جدید AK-12 را بصورت زیر معرفی نمود :

1 - دستگیره مسلح سازی دو طرفه ( چپ دست - راست دست )
2 -محفظه خروج پوکه کوچک تر
3 - کلید ایمنی جدید (New safety switch)
4 - 3 حالت اتش ( تک تیر - 3 تیر - رگبار )
5 -درپوش بالایی بدنه جدید دارای ریل پیکاتینی
6 - ریل های پیکاتینی 4 طرفه
7 - قنداق تا شونده با قابلیت تنظیم اندازه طولی و پد
8 - قبضه ارگونومی جدید با محافظ ماشه جدید
9 - شعله پوش جدید
10 - بهبود ثبات لوله




فقط برای ملیتاری

  • Upvote 13

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ممنون کلنل جان ، تاپیک زیبایی شده.

خب مثل اینکه برادران روس هم دست به کار طراحی سلاح های مولتی کالیبر شدند (مثل اسکار) در مجموع اسلحه ای بسیار کارآمد خواهد بود. بالاخص که از نظر بقاپذیری در میدان نبرد نیز مشابه خانواده کلاشینکف است. علی رغم اینکه تلاش های زیادی برای بهبود ارگونومی سلاح صورت گرفته است ، اما هنوز هم یک سری ضعف های ارگونومیک در طراحی این سلاح و همچنین در مکانیسم عملکردی آن به چشم می خورد.

راستی چرا هیچ عکسی از سمت چپ این سلاح موجود نیست ؟؟؟

ویدئوی زیر را هم ببینید.

[url=http://rt.com/files/news/ak-12-kalashnikov-rifle-253/if93a7dd0eaa695e1154ff33297ea9d37_00a5f751.dv.mp4?download=1]لینک دانلود[/url]

هرچند در آخر این ویدئو باز هم برادران روس اون تعصبشون رو نشون دادند و تفنگ خودشون رو بالاتر از ام 16 معرفی کردند. icon_smile

خیلی مضحکه . :rose:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ColonelShak عالی بود
حقیقتا انتظار چنین چیزی را از روسیه نداشتم در عین حال که سختی و ظاهر خشن { مشخصه اغلب تسلیحات روسی } را حفظ کرده ولی به روز شده : ریل های پیکاتینی ، قنداق تغییر پذیر ، انعطاف بالا در بهره بردن از انواع مهمات و...

انواع مدلهای توسعه داده شده :
AK-12U : مدل کارابین
PPK-12 : مسلسل دستی خودکار
SVD-12 : اسلحه تک تیرانداز
RPK-12 : تیربار سبک

چند عکس از این سلاح :

[url]http://rt.com/files/news/ak-12-kalashnikov-rifle-253/kalashnikov-rifle-114-476.jpg[/url]
[url]http://cheaperthandirt.com/blog/wp-content/uploads/2012/01/AK-12full.jpg[/url]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
خواهش می کنم دوستان قابلی نداره . روس ها هم دست اخر دست به کار شدند و یک پلتفرم کلی شبیه به عملکرد نمونه های غربی تولید کردند . استفاده از سایت ها و روش های مدرن در نشانه روی غربی در چند سال اخیر در نیروهای مسلح و امنیتی روسیه بشدت دیده شده است . روس ها در چچن و درگیری های ضد تروریست که در این منطقه دارند از این مدل تسلیحات غربی زیاد استفاده نمودند . دست اخر هم با تولید این نمونه AK-12 اثرات طراحی و بکارگیری تکنولوژی غربی رو نشون دادن . البته نمیشه این رو یک ضعف و تسلیم در برابر تسلیحات غربی نشان داد . همنطور که بسیاری از تسلیحات غربی رگ و ریشه شرقی و روسی داره اینبار هم این کلاشینکف شرقی یک مقداری با حفظ اصل و ریشه تمایل به شمایل غربی نشان داده .

[quote]راستی چرا هیچ عکسی از سمت چپ این سلاح موجود نیست ؟؟؟ [/quote]

درسته تصویری از سمت چپ بدنه این سلاح نشان داده نشده ولی اینطوری که پیداست مخصوصا دکمه تعیین روش شلیک ( تک - 3 تیر - رگبار ) از هر 2 طرف قابل دسترسی اسان است . نکته ی دیگه در ظاهر این نمونه نسل پنجم که ارائه شده عدم دقت و ماشین کاری های ظریف در این سلاح است که به نوعی میشه تلقی کرد که هنوز نمونه اخر نیست !

[quote]هرچند در آخر این ویدئو باز هم برادران روس اون تعصبشون رو نشون دادند و تفنگ خودشون رو بالاتر از ام 16 معرفی کردند.[/quote]

روس ها هم می دانند که ام-16 امریکایی از خیلی جهات سر تر از کلاشینکف معروف انهاست ! ولی باید هر سلاح رو در درست استفاده کننده ویژه از ان بررسی کرد . . .

نکته جالب استفاده از مهمات 7.62 در 51 م م است !

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بسمه تعالی

با سلام

کلنل عزیز دست گلت درد نکنه.مثل همیشه بجا و بموقع.
چند وقتی بود که این سلاح رو در سایت اصلیش دیده بودم و در نظر داشتم که مقاله ای در باره اش تنظیم کنم که خب مشکلات و مضافا مشکلات جسمی توفیق نداد.

با اجازه بنده حقیر جسارتا در تکمیل تاپیک شما مطالب و تصاویری رو اضافه کنم:

در مورد این سلاح این مهم هست که در نوع خودش قابلتهای کم نظیری داره مثل داشتن مدلهای مختلف برای کالیبرهای مختلف و داشتن برگه ناظم آتش 4 وظعیتی دو طرفه یعنی در چپ و راست سلاح و قابلیت دستگیره گلنگدن دو طرفه و علاوه بر وزن و ارگونومی مناسب و محسنات دیگر.....که شما ذکر کردید.

اما از محسنات دیگه اش که باید اضافه کرد و مهم هست قابلیت مهم این سلاح در بقا پذیری اون در شرایط سخت آب و هواییست بطوریکه از دمای بیش از 51 درجه زیر صفر تا دمای بیش از 70 درجه بالای صفر بقا پذیری داشته و براحتی کار میکنه.البته در مدلهای قدیمی تر هم این حسن بود ولی نه تا این اندازه. icon_smile

thumb_New_Russian_AK-12_-_YouTube_flv_sn

thumb_New_Russian_AK-12_-_YouTube_flv_sn

thumb_New_Russian_AK-12_-_YouTube_flv_sn

thumb_Kalashnikov_5-_Brand-new_AK-12_rif

thumb_Kalashnikov_5-_Brand-new_AK-12_rif

تصاویری دیگر از این سلاح خوشدست:rose:

thumb_20120127233643.jpg

thumb_20120127233707.jpg

thumb_Kalashnikov_5-_Brand-new_AK-12_rif

thumb_Kalashnikov_5-_Brand-new_AK-12_rif

thumb_Kalashnikov_5-_Brand-new_AK-12_rif

thumb_800px-%D0%9F%D0%BB%D0%B0%D0%BA%D0%

thumb_ak-12.jpg

thumb_20120128010922_2%7E0.jpg

thumb_81022318_avtomat_AK_12_2.jpg

thumb_06-01.jpg

thumb_07-01.jpg

thumb_main%7E2.jpg

البته ذیل مطالبم عنوان کنم که در تحلیلهای کارشناسی در مورد این سلاح از زبان کارشناس روسی و به نقل از معاون ریاست کارخانه اسلحه سازی نووسیبیرسک روسیه ، یوری آبراموف گفته شده که روسیه در صدد تحقق عقد قرارداد در مورد این سلاح با ایران است حالا این قرارداد به چه نحو و چه مفادی هست اشاره ای نشده.

در آخر ویدیوی جالبی از این سلاح رو در ذیل میگذارم :rose:


ویدیوی AK-12. کلیک کنیـــد


یا علی مدد.

  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ميشه مشخصات كامل اسلحه هم بگيد و يا اصلا باجديدترين اسلحه هاي غربي مثلG36 مقايسه اي بكنيد

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]خواهش می کنم دوستان قابلی نداره . روس ها هم دست اخر دست به کار شدند و یک پلتفرم کلی شبیه به عملکرد نمونه های غربی تولید کردند . استفاده از سایت ها و روش های مدرن در نشانه روی غربی در چند سال اخیر در نیروهای مسلح و امنیتی روسیه بشدت دیده شده است . روس ها در چچن و درگیری های ضد تروریست که در این منطقه دارند از این مدل تسلیحات غربی زیاد استفاده نمودند . دست اخر هم با تولید این نمونه AK-12 اثرات طراحی و بکارگیری تکنولوژی غربی رو نشون دادن . البته نمیشه این رو یک ضعف و تسلیم در برابر تسلیحات غربی نشان داد . همنطور که بسیاری از تسلیحات غربی رگ و ریشه شرقی و روسی داره اینبار هم این کلاشینکف شرقی یک مقداری با حفظ اصل و ریشه تمایل به شمایل غربی نشان داده .

[quote]راستی چرا هیچ عکسی از سمت چپ این سلاح موجود نیست ؟؟؟ [/quote]

درسته تصویری از سمت چپ بدنه این سلاح نشان داده نشده ولی اینطوری که پیداست مخصوصا دکمه تعیین روش شلیک ( تک - 3 تیر - رگبار ) از هر 2 طرف قابل دسترسی اسان است . نکته ی دیگه در ظاهر این نمونه نسل پنجم که ارائه شده عدم دقت و ماشین کاری های ظریف در این سلاح است که به نوعی میشه تلقی کرد که هنوز نمونه اخر نیست !

[quote]هرچند در آخر این ویدئو باز هم برادران روس اون تعصبشون رو نشون دادند و تفنگ خودشون رو بالاتر از ام 16 معرفی کردند.[/quote]

روس ها هم می دانند که ام-16 امریکایی از خیلی جهات سر تر از کلاشینکف معروف انهاست ! ولی باید هر سلاح رو در درست استفاده کننده ویژه از ان بررسی کرد . . .

نکته جالب استفاده از مهمات 7.62 در 51 م م است ![/quote]

بسمه تعالی

با سلام

کلنل عزیز جسارتا بنده با شما و علی آقا در مورد برتری ام 16 بر کلاشینکف علی الخصوص این مدل آ.کا 12 موافق نیستم دلایل زیادی بر این مطلب هست که قبلا هم توی تاپیکهای دیگه گفتم.
انشاءالله اگه وقت کنم مقاله ای که دیدم در مورد مقایسه آ.کا 12 و ام 16 هست ترجمه و قرار میدم.
ام 16 سلاح خوبیه ولی من حیث المجموع نمیتونه برتری داشته باشه.علی الخصوص اینکه در تطابق در هر شرایط آب و هوایی مثل اکثر قریب به اتفاق سلاح های غربی ضعف داره.چیزی که سلاح های شرقی از نقاط قوت اونهاست.
تازه بگذریم از اینکه میدان عملی کمتری نسبت به کلاشینکف دیده و دلایل دیگه......

علی آقا این هم دو تصویر از سمت چپ این سلاح:

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/ak-12.jpg[/img]

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/main%7E2.jpg[/img]


یا علی مدد.
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
    • توسط MR9
      تسلیحات هایپرسونیک ، حوزه جدید برای رقابت
      اعطاء قرارداد توسعه جنگ افزارهای هواپایه فراصوت به لاکهید – مارتین

      واشنگتن : وزارت دفاع ایالات متحده در 13 اوت 2018  اعلام نمود که مناقصه  طراحی و توسعه دومین نمونه از تسلیحات فراصوت مورد نیاز ارتش این کشور را به ارزش 480 میلون دلار به  دپارتمان موشک و سامانه های کنترل شرکت لاکهید- مارتین اعطاء نموده است .
      خبر امضاء این قرارداد در حالی منتشر گردید که پیش از این گمانه زنی هایی در خصوص نیازمندی فوری ارتش این کشور برای طراحی و و تولید تسلیحات هوا- پایه واکنش سریع وجود داشت و گفته شده بود که پشتیبانی های لازم از برنده مناقصه نیز بخوبی انجام خواهد شد این قرارداد ، در واقع ، ایجاد بستر مناسب برای طراحی ، تست و آمادگی برای تولید مهمات واکنش سریع هواپایه (ARRW) بشمار  می آید .

      وزیر نیروی هوایی  ، هدر . ای . ویلسون در این زمینه می گوید :" ما قصد داریم تا بسرعت و با بهره گیری از بهترین فناوری در دسترس ، در کوتاه ترن بازه زمانی ممکن ، قابلیت رزم هایپرسونیک را در اختیار نیروی هوایی قرار دهیم "

      پروژه ARRW ، یکی از دو تلاش ارتش ایالات متحده  برای نمونه سازی تسلیحات ماوراء صوت است که به نیروی هوایی  در توسعه قابلیتهای رزمی کمک می کند . نیروی هوایی ارتش ایالات متحده  ، با استفاده از دسترسی های داده شده  بخش 804 از اجازه نامه FY16 قانون دفاع ملی ، مجاز است تا سرمایه گذاری لازم برای توسعه این تسلیحات تا سال 2021 را داشته باشد . این پروژه قرار است تا در شعبه اورلاندو (فلوریدا ) شرکت لاکهید- مارتین اجرا گردد و انتظار می رود تا اواخر نوامبر 2021 به نتیجه قطعی برسد .

      از سویی دیگر ، مدیران ارشد وزارت دفاع  ، آژانش دفاع موشکی ، نیروی هوایی ، نیروی دریایی ، و ارتش روز 28 ژوئن  سال جاری توافقنامه ای را بصورت مشترک به امضاء رساندند که در آن بر همکاری و توسعه فناوری مهمات هایپرسونیک سُرشی ، تاکید وجود داشت .

      ژنرال دیوید . ال . گلدفین ، رییس ستاد نیروی هوایی ، در این زمینه می گوید :
      " این تیم مشترک  برای رقابت نیازمند ایجاد چابک سازی سازمانی خواهد داشت ، مرزهای فناوری در این برنامه بطور قطع جابه جا میشود و ما می بایست سهم خود را از این رقابت جدید ، داشته باشیم "
      انعقاد این قرار داد ، به دولت اجازه می دهد تا به نیاز فوری نیروهای مسلح ، پاسخ مناسب دهد ، به همین دلیل شروع به کار این پروژه ، به فاصله 180 روز پس از امضاء تعیین شده است .

      برنامه دوم نیروی هوایی برای طراحی تسلیحات هواپایه  فراصوت ، سرمایه گذاری برروی پروژه  جنگ افزار ضربتی متعارف فراصوت (HCSW) نام دارد . در مجموع ، این دو برنامه ، قابلیتهای منحصربفردی را برای ارتش فراهم می کند ، گرچه  هرکدام ازاین دو طرح ، رویکردهای فنی متفاوتی را دنبال می کنند . چنانکه برنامه ARRW تلاشی است میان نیروی هوایی و دارپا برای توسعه فناوری که امکان ارتقاء آن وجود دارد ، در حالی که برنامه HCSW ، بیشتر بر روی استفاده از فناوری هایی که وارد دوره بلوغ خود شده ، متمرکز شده است .
      پی نوشت :
      1- در یک دهه اخیر ، مفهوم جدیدی واردسازمانهای مسلح شده و آن ، " چابک سازی " سازمان است ، طبیعتا" سازمان های به اصطلاح " تنبل" در چنین وضعیتی ، محلی از اِعراب ، نخواهند داشت .
      2- نکته جالب اینجاست که مدیریت حاضر نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ( بعنوان متولی این دوبرنامه ) ، آنچنان به این فناوری علاقه مند شده که روی دو برنامه مشابه ، همزمان سرمایه گذاری می کند ، طبیعتا" در اینجا ( و نه الزاما"در یک سازمان قرن بیست و یکمی نظیر پنتاگون )  پول به هیچ عنوان مطرح نیست ، بلکه ، پیش فرضها ، عملکرد و آینده نگری مدیریت سازمان ، تاثیر گذار خواهد بود .
       
      صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9
       
    • توسط Azarakhsh
      مهر: فرمانده نیروی هوایی روسیه از تصمیم این کشور برای ساخت سیستم جدید دفاع هوایی با نام اس-500 خبر داد.

      "الکساندر زلین" امروز سه شنبه با اعلام این مطلب گفت : اس 500 مدل ارتقا یافته اس 400 محسوب می شود.

      به گفته فرمانده نیروی هوایی روسیه، سیستم اس 500 قادر است تمامی هدف های بالستیک وایرنگر تا فاصله پنج کیلومتری را تنها در ظرف چند ثانبه منهدم کند.

      زلین در پایان گفت : تنها روسیه قادر به ساخت چنین سیستم دفاعی است.

      بر اساس این گزارش، سیستم های دفاعی مدل اس، از پیشرفته ترین سیستم های دفاع هوایی محسوب می شود؛ بطوری که در یک سال گذشته شایعات مربوط به فروش سیستم موشکی اس 300 روسیه به برخی کشورهای منطقه سر و صدای زیادی به پا کرده و موجب نگرانی رژیم صهیونیستی نیز شده است.

      http://www.asriran.com/fa/pages/?cid=80745
    • توسط farmandekoll
      بعد از ظهور جنگنده رهگیر Su-27 و آشکار شدن تواناییهای بالقوه آن( بخصوص در برابر نمونه غربی یعنی F-15 Eagle) روسیه در پی تغییر و بهبود این جنگنده متناسب با نیازها و خواستهای مشتریان شد. در نتیجه مدلهای مختلفی از این هواپیما طراحی و عرضه شد که یک گروه از آنها جنگنده سوخوی Su-30 بود که به کشورهای هند، چین، اندونزی، ویتنام و مالزی صادر شد. در ادامه به معرفی انواع مختلف Su-30 می پردازیم.

      Su-30 : جنگنده رهگیر دو سرنشینه

      این مدل که در واقع Su-27PU می باشد - بعدها Su-30 خوانده شد – در اواخر دهه 80 میلادی به عنوان جنگنده رهگیر دور برد و پست فرماندهی هوایی توسعه و ظهور یافت.در شروع پروژه Su-27UB هواپیمای آموزشی رزمی به عنوان پایه این مدل انتخاب شد. زیرا این مدل هم مزیت های رزمی Su-27 و هم دو سرنشینه بودن را داشت. برای برآورده کردن برد زیاد امکان سوختگیری هوایی به Su-27UB داده شد. سیستمهای اویونیک( الکترونیک پروازی) آن بهبود یافت. سیستمهای ویژه ارتباطی و هدایتی برای فرماندهی پروازهای جمعی با جنگنده های تک سرنشینه Su-27 نیز بر روی این هواپیما قرار داده شد. در کاکپیت عقب یک نمایشگر بزرگ CRT ( نمایشگرهایی مانند تلویزیون) قرار داده شد که به لیدر آرایش، اطلاعات تاکتیکی مانند هدف ها و رهگیر ها را نشان می دهد. سیستمهای ناوبری و پرواز با سیم نیز ارتقا یافته اند. فقط تعدادی از این هواپیما در نیروی هوایی روسیه وارد خدمت شدند.


      Su-30MK : جنگنده چند منظوره دو سرنشینه


      در سال 1993 سوخوی نمونه های نخستین Su-30 را به نمونه اثباتگر برای به فروش رساندن مدل های چند منظوره که Su-30MK خوانده می شدند، تبدیل کرد. MK که در آن M به جای Modified و K به جای Commercial (در زبان روسی) است نشان می دهد که این نمونه برای بازار صادراتی توسعه یافته است. در هسته این مدل سیستم کتنرل آتش چند منظوره ارتقا یافته با توجه به درخواست مشتریان قرار داده می شود. توانایی هوا به زمین هواپیما به طور قابل ملاحظه ای ارتقا داده شده است و موشکها و بمب های متنوعی نیز برای انتخاب تسلیحات آن افزوده شده است. برای نقشهای هوا به هوا موشک میان برد RVV-AE ( R-77 اَدر یا آمرامسکی) با سیستم هدایت راداری فعال قابلیت نصب پیدا کرده است.

      Su-30K و Su-30MKI: فلانکر های دو سرنشینه هند

      هند اولین خریدار جنگنده Su-30MK بود. برای برآورده کردن نیازهای هند، Su-30MKI توسعه یافت. Su-30MKI تفاوت قابل توجهی با Su-30MK دارد. بطوریکه در آن کانارد(پیش بال) و دو موتور AL-31 جدیدتر با توانایی تغییر بردار رانش قرار داده شده است که مانور پذیری هواپیما را بسیار بالا برده است. این موتور ها با تراست 130 کیلو نیوتون هواپیما را به حداکثر سرعت 2125 کیلومتر در ساعت (2 ماخ ) می رساند. دریچه موتورها قابلیت چرخش تا 15 درجه افقی و عمودی را دارد. البته موتور های نمونه Su-30K دارای سیستم تغییر بردار رانش نمی باشند. رادار Su-30MKI ، NIIP N011M بوده که همان رادار استفاده شده در جنگنده Su-35 و Su-37 می باشد و سازگار با انواع موشکهای هوا به زمین و هوا یه هوا از جمله R-60 آفید، R-73 آرچر، R-27 آلامو و R-77 اَدر را می باشد. سیستمهای ناوبری و نمایشگر های سربالا نیز با سیستمهای ساخت سکستانت اویونیک فرانسه جایگزین شده اند.



      Su-30MKK : جنگنده چند منظوره دوسرنشینه چین

      Su-30MKK چندمنظوره، دوسرنشینه و برای چین توسعه یافته است.این مدل نیز مانند Su-30MKI دارای کاکپیت دو سرنشینه بوده که از نمایشگرهای چند منظوره در آن استفاده شده است. بعلاوه این مدل دارای توانایی سوختگیری هوایی می باشد. در این مدل از بالهای بزرگتر Su-35 برای جای دادن سوخت بیشتر استفاده شده است. Su-30MKK فاقد کانارد بوده و موتور آن مانند دیگر مدلها توربو فن Al-31F بدون سیستم تغییر بردار رانش می باشد که البته از نمونه MKI تراست کمتری تولید می کند (122.58 کیلو نیوتون) که هواپیما را به حداکثر سرعت 2125 کیلومتر در ساعت(2 ماخ ) می رساند. رادار Su-30MKK، N001VE بوده که سازگار با موشک R-77 اَدر می باشد. این هواپیما مانند دیگر هم خانواده های خود قادر به حمل طیف وسیعی از موشکهای هوا به زمین و هوا به هوا می باشد که در 12 جایگاه تعبیه شده قرار می گیرند. از دیگر سلاحهای قابل حمل این مدل می توان به R-60، R-73 آرچر و R-27 آلامو به همراه یک توپ 30 میلیمتری با 150 توپ اشاره کرد. همچنین حداکثر وزن برخاست با تقویت ارابه فرود و بدنه به 38000 کیلوگرم افزایش یافته است. در سال 1999 سوخوی، T10PU-5 ( نمونه اولیه Su-30) را به مدل MKK تغییر داد و اولین پرواز آن در 9 می 1999 انجام شد. در ادامه در 19 می همان سال تولید Su-30MKK با شماره سریال 501 آغاز شد.




  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.