امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

2d8f.jpg

موشک ضد زره صاعقه 2

دوستان امیدوارم تکراری نباشد من جستجو کردم چیزی پیدا نکردم.
موشک ضد زره صاعقه 2 بهینه سازی شده ی موشک ضد زره دراگون امریکایی است که توسط مهندسین و متخصصین صنایع دفاع مهندسی معکوس و بهینه شده است و توسط نیروی زمینی ارتش مورد استفاده قرار می گیرد.این موشک از نظر برد بهینه سازی شده است به طوری که برد نهایی دراگون امریکایی 500 متر است ولی برد موشک صاعقه 1000 تا 1090 متر بهینه شده است,همچنین سر جنگیه ان سنگین تر و نافذتر شده است.در اصل باید گفت این موشک مهندسی معکوس شده موشک سوپر دراگون است که اوایل دهه ی 90 بهینه شده بود.

توضیحی مختصر در باره ی دراگون امریکایی
این موشک ضد تانک هدایت شونده توسط کمپانی مک دانل داگلاس در امریکا ساخته شده است.سیستم هدایت موشک شامل سیستم دید در شب و سیستم گرما یاب که بر روی لانچر پرتاب نصب شده . همچنین این لانچر مجهز به یک دو پایه و یک باتری میباشد.این موشک قابل شلیک توسط یک نفر است و هدایت ان سیمی است.در دهه ی 90 سوپر دراگون 1 ساخته شد و پس از ان سوپر دراگون 2 که نسبت به نمونه ی اولیه خیلی کارامدتر و توانایی بیشتری دارد.

dragon_01ghgh.jpg
دراگون امریکایی
normal_dragon_01.jpg
دراگون امریکایی
normal_Dragon_03.jpg

spike-360
Hans

  • Like 1
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
قدرت نفوذ در زره زیادی دارد بطوریکه به سطح تاوهای نیروی زمینی رسیده! icon_eek

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

در مورد دراگون تاپیک داریم ولی در مورد صاعقه نه
دستت درد نکنه !
این صاعقه م سلاح بسیار عالی است هر چند که اون رو با تسلیحات جدید مثل جاولین جایگزین کردند ولی در کل هیچ فرقی نمیکنه چون بسیار اثر گذار و بدرد بخوره حالا کسی قیمت نوع ایرانیش رو میدونه !

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سعید جان این موشک داره توسط نیروی زمینی ارتش مورد استفاده قرار می گیره. من شنیدم خیلی هم طرفدار داره. فکر کنم وقتی مورد استفاده قرار می گیره یعنی تولید انبوه شده.قیمتشم برم ببینم می تونم به دست بیارم.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلاح خوب و كارامدي هست . ولي تجربه شخصيم اين بود كه در جنگ موشكهاي هدايت شونده ( مخصوصا سيمي ) هيچ كاربردي نداشت. اين نوع موشكها نياز به تمرينات زياد با سيميلاتور ( بخاطر گروني موشك ) و پرتاب در مانورها رو داره.
هدف گيري واقعا مشكله بخصوص اينكه وقتي هدف هم متحرك باشه. محاسبه و كنترل پرتاب كننده و هدايت موشك نياز به سالها اموزش داره.
گزينه خانواده ارپي جي ها و اصلاح اون بخاطر هزينه كمتر مناسبتره. :|
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
یه سوال برام پیش اومد اونهم اینکه اون فرورفتگیهای روی بدنه برای چیه خواستن جلوی جریان خاصی از ایرودینامیک رو بگیرن یا چیز دیگه ایه کسی میدونه ! :|

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
خوشبختانه متخصصین ما وقتی می خوان کاری بکنند واقعا گل می کارند . :|


به نظر من بعضی وقت ها مهندسی معکوس یک وسیله بهتر از خود وسیله ی اولیه است .


سلاح بسیار خوبی هست . به نظر بسیار مؤثر می یاد و مهمتر از همه اینه که حملش توسط افراد بسیار اسان هست .

دوستان توجه کنید که اگر صاعقه 2 بهتر از دراگون هست دیگه اسمش مهندسی معکوس نمی شه . اسمش یک وسیله بومی می شه .

تقریبا می شه گفت در امر نیروی زمینی 99 درصد خودکفا هستیم . شما در نظر بگیرید تمام تجهیزات نیروی زمینی رو خودمون تولید می کنیم . انواع نفربر ، تانک ، توپ ، توپ خودکششی ، موشک های ضد زره ، موشک های زمین به زمین و انواع راکت ها ، مین و انواع تسلیحات انفرادی و ...

اینجا جای داره تا از تمام زحمات متخصصین تشکر کنیم . icon_wink

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
توی اون عکس عجب آتشی پشت فرد دیده میشه فکر کنم از آرپی جی بسیار بیشتر و خطرناکتر باشه باید یه فکری برای سردتر و بی خطر کردن این آتش کرد کسی نظری راه حلی نداره !

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
worior عزيز


كاملا درست می گی . ولی اساسا کار زیادی نمی شه کرد . حداقلش هم اینه که خیلی کم بشه اتشش رو کمی کمتر کرد ولی در این صورت خیلی چیز های دیگه کمتر می شه . اگر بردش رو کمتر کنیم ممکنه اتش پشتش کمتر بشه ولی بهتره افراد رو خوب اموزش بدیم .

در هشت سال دفاع مقدس هم ما شهیدانی داشتیم که پشت ار پی جی زن رفتند و بعد از شلیک به دلیل اینکه در پشت سر ار پی جی زن بودن به دیار باقی ......

باید اموزش رو درست کنیم . اگر خوب اموزش بدیم و همچنین اطمینان حاصل کنیم که همه ی افراد به خوبی می دونند ک هنباید پشت این سلام برن مشکلی نیست . نیازی زیادی هم به کم کردن اتش نیست به غیر از مواقع ضروری . برای مثال اگر بخوایم در شب یک جنگ چریکی راه بندازیم با وجود چنین اتش عظیمی دشمن خیلی راحت به منطقه ما پی می بره . که البته در جنگ های امروزی دوربین هایی اومده که وقتی شما حتی نفس می کشی گرمای نفست رو حس می کنند و فوری موقعیتت رو به دشمن می گن :|

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
کرکس جان ممنونم که منظور من رو درک کردی این آتش واقعا مهیب و خطرناک فکر کنم حتی شلیک کننده اگر در جای بسته باشه آسیب ببینه پشت این سلاح یک شعله پوش قرار دارد که تاثیر این آتش رو کم میکنه اما هنوز هم باید راه حلی پیدا کرد چرا که باز هم خیلی خطر ناکه .
کم کردن تاثیر آتش باید بعد خروج آتش اتفاق بیفته تا روی توان موشک اثر نگذارد .
به این فکر بودم که در انتهای لانچر مسدوده کنندهای نصب شود تا شعله را به دو جهت بالا و پایین هدایت کند و تاثیر آتش نسبت عقب کم شود اما فشار حاصل از پرتاب آنقدر زیاد است که ممکن است لانچر از جای بکند و به پرتاب کننده اسیب شدیدی وارد کند .
راهی مناسبی به نظرم رسیده است آنهم مشابه روشی که برای دوش پرتاب میثاق یا استینگر و اریکس استفاده میشود ! یعنی یک لانچ کوتاه و با انرژی کم با استفاده از مسدود کردن ته لانچر و کپسول هوای فشرده کوچکی که با مقداری باروت حجم آن بشدت افزایش مییابد و باعث میشود تا کپسول ترکیده و موشک به بیرون پرت شود مقدار که انرژی تولید شده بسیار کاهش میابد و آتشی هم تولید نمیشود در این لحظه پس از خروج موشک از لانچر و فاصله گرفتن از پرتابگر موتور موشک روشن میشود تا نه آسیبی به پرتاب کننده و نه به باقی افراد پشت پرتاب گر برساند !

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
واریور طرحت باحاله ولی دردسرش زیاد!!!پول هم زیاد می خواد.ولی در کل طرح خوبیه و اگه عملی بشه جون چندین نفر رو نجات داد.یکی از مهم ترین اشکالاتش نبود دقت هست که البته قابل حل هست.اون یکی اشکال هم کپسوله که اگه کار نکنه ملت بدبخت می شن. :| و این که ممکنه کپسول بر اثر عواملی بد کار کنه.کلا اینکه روش کار کن.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
خوب دیگه همه چیز با آزمایش و تحقیق حل میشه مسئله نگه داشتن فشار هوا در یک محفظه و ترکوندن اون با مقدار کمی باروت چیز ساده ای به نظر میاد اما وقتی توی انبارنگهداشتی 10 سال بعد درش آوردی میبینی که تمام هوا خالی شده یا باروتش عمل نمیکنه و ....
راه های حل کردن این مشکل زیادن ولی بهترین راه همینیه که به نظرم رسیده فقط باید شارژر هوای کپسول هم براش درست کنیم !

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]سلاح خوب و كارامدي هست . ولي تجربه شخصيم اين بود كه در جنگ موشكهاي هدايت شونده ( مخصوصا سيمي ) هيچ كاربردي نداشت. اين نوع موشكها نياز به تمرينات زياد با سيميلاتور ( بخاطر گروني موشك ) و پرتاب در مانورها رو داره.
هدف گيري واقعا مشكله بخصوص اينكه وقتي هدف هم متحرك باشه. محاسبه و كنترل پرتاب كننده و هدايت موشك نياز به سالها اموزش داره.
گزينه خانواده ارپي جي ها و اصلاح اون بخاطر هزينه كمتر مناسبتره. :|[/quote]

پرتاب موشکهای هدایت شونده نیاز به افراد آموزش دیده و متخصص داره. الان هم زمان قدیم نیست که با تانکهای دهه 50 روسی طرف باشی و با سلاح ضعیف و غیر دقیق و از رده خارجی مثل آر پی جی بشه آنها را منهدم کرد. دقیقا مثل این می مونه که بخواهی با تیر کمان به جنگ تفنگچی بری! شما به برد سلاح و قدرت نفوذ اون هم توجه بفرمایید. در فاصله نزدیک تانک دشمن شما رو زنده نمی ذاره تا بخواهید با آر پی جی شلیک کنید آنهم با هزار سلام و صلوات که آیا بخوره یا نه. خود پرتاب سلاح قدیمی مثل آر پی جی هم نیاز به آموزش داره.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با تشکر از هانس عزیز بابت این پست مفید و همچنین دوستانی که در این بحث شرکت کردن.

موشک صاعقه 2 بر اساس دراگون آمریکایی هست
اگر سری به تالارهای گفتگوی فرنگی زبان بزنید متوجه میشید که نظر چندان خوبی بر روی این سلاح وجود نداره و تقریبا همه جا جایگزین شدن این موشک توسط جاولین رو یه تحول بسیار بزرگ و مثبت میدونن
در مورد نکات منفی این سلاح (دراگون) میشه به سرعت و برد کم صدای زیاد که در کل به شناسایی شدن مکان پرتابگر می انجامه اشاره کرد.
همچنین به قدرت کم سر جنگی که این سلاح رو در مقابل زره پوشهای جدید کم اثر میکنه میشه اشاره کرد.

به هر حال با توجه به این مسائل ایران راه سختی در دگرگونی این سلاح و کارآمد کردن اون در پیش داشته.

و این کاملا در جهت مخالف موشک طوفان هست که ریشه در تاو داره
بطوریکه موشک تاو خوشنام و اکثرا به توانایی های اون معترفن و همچنان در ارتشهای قدرتمند جهان از جمله آمریکا عملیاتیه و تا اونجا که من شنیدم حالا حالا ها هم عملیاتی خواهد بود.
میشه حدث زد که انجام دگرگونی و بالا بردن توانایی تاو خیلی ساده تر از دراگون باشه

به هر حال آرزوی موفقیت برای متخصصان ایران دارم

[quote]این صاعقه ما اگر اشتباه نکنم از انرژی جنبشی هم بهره میبره و سلاح بسیار عالی است هر چند که اون رو با تسلیحات جدید مثل جاولین جایگزین کردند ولی در کل هیچ فرقی نمیکنه چون بسیار اثر گذار و بدرد بخوره حالا کسی قیمت نوع ایرانیش رو میدونه ![/quote]

یک مشکلی که برای جاولین و کلا سلاحهای شلیک و فراموش کن نام میبرن هزینه بالای اوناس.
بطوریکه گاهی قیمت موشک شلیک شده از هدف بیشتره و اونم اگر اشتباه نکنم به علت سیستم های راداری پیچیده و پیشرفته توناس.
به هر حال این جایگزینی با هزینه و مشکلات زیادی همراه بوده.

بنظر میرسه سیستمهای هدایت سیمی هنوز هم جایگاه مناسبی در تولید ضد تانکها دارن و با گسترش سیستمهای جدیدتر و پیشرفته تر هنوز جایگاه خودشون رو از دست ندادن.
دوستان در این باره چه نظری دارن؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
worior,
البته در جنگ چنین آتشی عادی است و نیروهای اطراف شلیک کننده باید هوشیار باشند. نمیشه که کلا سوسول بازی کرد و هزینه ها رو الکی افزایش داد وقتی نیروها میتونن با چند متر دور شدن از مصدومیت فرار کنند.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.