هواگرد گشت دریایی و ضد زیردریایی برگوت -1150 آتلانتیک هواگرد گشت دریایی و ضد زیردریایی برگوت -1150 آتلانتیک ( Bréguet 1150 Atlantic)

[SHAHRZAD 51]

پیشگفتار:

این مقاله گذری ست بر نحوه پیدایش اولین هواپیمای ضد زیر دریایی آتلانتیک . محصول مشترکی از 5 کشور اروپای غربی که در دهه 1980 اولین نمونه های آن تولید گردید . در میان کشورهای دارای تکنولوژی پیشرفته در صنایع هواپیماسازی تعداد کشورهایی که به طور مستقل از هواپیماهای اکتشاف دریایی و ضد زیردریایی بهره می گیرند فوق العاده محدود است . در حقیقت به غیر از آمریکا و شوروی اکثر کشورهای اروپایی ترجیح داده اند با سرمایه گذاری مشترک هواپیمای واحدی را به این منظور به خدمت نیروهای مسلح خویش دربیاورند . این هواپیما که در دههه های 1980 به منصه ظهور رسید آتلانتیک نام گرفت و در ابتدا چهار کشور اروپای غربی و پاکستان در آن از ارتش خویش استفاده نمودند . هم اکنون نسل بسیار جدید و پیشرفته آن رکن اصلی اصلی عملیات دریایی را در بسیاری از کشورها بر عهده دارد صرفنظر از انگلیس که به گونه ای هواپیمای ضد زیردریایی مستقلی را در اختیار دارد هواپیمای ضد زیردریایی اکثر دیگر کشورهای بزرگ اورپا را آتلانتیک تشکیل می دهد . مقاله ای که در ذیل خواهد آمد تشریح کم و کیف نسل اولیه هواپیمای آتلانتیک را در بر می گیرد که امید است مورد توجه واقع شود .




کلیات :

سابقه شروع مطالعه برای ساختمان هواپیماهای اکتشاف دریایی و ضد زیر دریایی آتلانتیک به سال 1959 بازمی گردد لیکن قریب به 10 سال بعد عملاً نخستین اسکادران از این هواپیماها در نیروهای مسلح فرانسه و آلمان فدرال تشکیل گردید دو کمپانی بزرگ هواپیماسازی اروپا یعنی داسو- برگه (Dassult-Breguet ) فرانسه و دورنیرDarnier آلمان غربی عمده ترین نقش را در ساختمان آتلانتیک ایفا نمودند گرچه هلند ایتالیا و بلژیک نیز هر یک در شکل گیری نهایی آن سهمی بر عهده داشتند در این میان انگلستان نیز با وجود مشارکت در تکمیل موتورهای این هواپیما کنسرسیوم پیمانکاران این هواپیمارا تکمیل نمود .

تعداد هواپیماهای آتلانتیک که تا دهه 90 به فروش رفته بود به 87 فروند می رسید ضمن آنکه بعد از یک وقفه چند ساله فرانسه به تنهایی مجدداً خط تولید این هواپیما را در نسلی جدید گشود . البته فرانسه امیدوار بود بتواند بازار مناسبی در آینده برای این هواپیماها به وجود بیاید که البته چندان دور از انتظار هم نبود .

مشخصات :

آتلانتیک از لحاظ شکل ظاهری خود در بدو پیدایش با همتایان سلف خود نداشت اما سیستمهای الکترونیکی و دستگاه های سنجش دقیق تری را به همراه داشت . این هواپیما علاوه بر ماموریت های اکتشاف دریایی و ضد دریایی می توانست برای ماموریت ه ای دیگری چون مین گذاری . کنترل ناوبری و جستجو و نجات در دریا نیز استفاده شود .

از آنجا که لازمه تولید این نوع هواپیما عدم تولید سروصدای زیاد بود نسل جدید آتلانتیک به نحوی طراحی شده بود که در ردیف آرام ترین هواپیماهای موجود در دنیا قرار گیرد .

مقدورات :

مقدورات آتلانتیک به قرار زیر بود :

نیروی محرکه : دو موتور جت از نوع توربوپراپ ساخت مشترک فرانسه و انگلستان . هر یک با نیرویی متجاوز از 5000 اسب بخار.

حداکثر سرعت مجاز : 6580 کیلومتر در ساعت

سرعت گشت زنی : 556 کیلومتر در ساعت

سقف پرواز : 30000 یا 9100 متر

حداکثر مداومت پرواز : 18 ساعت

ماموریت های نمونه ای ضد زیردریایی : 8 ساعت گشتزنی با سرعت 315 کیلومتر در ساعت در ارتفاع بالای 6000 متر و به فاصله 1110 کیلومتر از پایگاه .

وزن خالی با تجهیزات اصلی : 25000 کیلوگرم

حداکثر گنجایش سوخت : 18500 کیلوگرم

وزن اضافه نظامی در ماموریت های ضد زیردریایی : 3000 کیلوگرم

طول هواپیما : 62/32 متر

عرض هواپیما ( فاصله دو نوک بالها ) : 36/37 متر

باندی هواپیما : 31/11 متر

سیستم های تسلیحاتی :

هواپیمای آتلانتیک دارای یک مقر داخلی و چهار نقطه اتصال خارجی برای حمل انواع مهمات بود . این مهمات ترکیبات گوناگونی را در بر می گرفتند که عبارتند از :

- 8 اژدر آشیانه یاب از نوع ( مارک 46 )

- دو موشک هوا به سطح اگزوسه از نوع ( ای – ام 39 )

- 12 مین از یک نوع

- 9 مین از نوعی دیگر

علاوه بر اینها هر هواپیما از این نوع در مقر داخلی عقب خود می تواند 78 بوید صوتی حمل کند .

تعداد خدمه :

تعداد خدمه های متعارف آتلانتیک به 12 نفر می رسید که این عده عبارت بودند از :

- دو خلبان

- یک مهندس پرواز

- یک دیده بان جلو

- یک افسر مسئول ناوبری رادیویی

- یک اپراتور سیستم های جنگ الکترونیک و ردیابی الکترونیکی

- یک اپراتور رادار

- یک هماهنگ کننده امور تاکتیکی

- دو اپراتور صوتی

- دو دیده بان عقب

[F14AA 5,205]

[center][size=6]بسم الله الرحمن الرحیم[/size][/center]


[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/128122729.jpg[/img][/center]


ATL3 با توانايي حمل 9 تن تسليحات، اويونيک نوين، موتورهايي با تکنولوژي جديد و کابين مدرن بعنوان جايگزين هواپيماهاي قديمي ATL1 و ATL2 طراحي و ساخته شده است، ATL1 پيش تر بعنوان هواپيماي گشت دريايي دوربرد ناتو برگزيده و از سال 66 وارد خدمت شده بود و تاکنون نيز در آلمان، ايتاليا و پاکستان در خدمت باقي مانده است. ATL2 نيز از سال 89 در فرانسه وارد خدمت شده است.ATL3 توسط کنسرسيومي موسوم به آتلانتيک متشکل از داسالت فرانسه، آلنيا ايتاليا، سابکا-سوناکا بلژيک و EADS (که خود متشکل از دايملر کرايزلر آلمان، ماترا فرانسه و کاسا اسپانيا مي باشد) ساخته شده است. ماموريت اصلي اين هواپيما بعنوان ضد زير دريايي و ضد کشتي مي باشد اما توانايي انجام ماموريت هاي ثانويه جستجو و نجات، مين ريزي و کشف مين هاي دريايي و گشت دوربرد هوايي را نيز دارد.



[center][color=#b22222][size=5]کاکپيت[/size][/color][/center]


[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/800px-Breguet_control_panel.JPG[/img][/center]


[center]کاکپيت هواپيما دو نفره بوده و داراي شش نمايشگر LCD مي باشد که علاوه بر اطلاعات پرواز، اطلاعات دريافتي از سنسورهاي الکترو-اپتيک و رادار آب و هوايي را به نمايش مي گذارند.[/center]


[center][size=5][color=#B22222]کابين عمليات[/color][/size][/center]


[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/800px-Inside_breguet_atlantic.JPG[/img][/center]


[center]هواپيما بطور عادي داراي هشت خدمه مي باشد که علاوه بر خلبان و کمک خلبان شامل فرمانده، معاون فرمانده، دو افسر سنسورهاي صوتي و دو افسر سنسورهاي الکترونيک مي باشد، اطلاعات تاکتيکي توسط دو نمايشگر رنگي در اختيار هر افسر قرار مي گيرد، فرمانده عمليات نيز ضمن دريافت تمام اطلاعات کسب شده از سنسورها وظيفه ارزيابي شرايط و تصميم گيري را بر عهده دارد،معاون فرمانده نيز وطيفه مديريت سيستم هاي ارتباطي و سنسورهاي الکترو-اپتيک و ناوبري را بر عهده دارد.[/center]


[center][size=5][color=#B22222]تسليحات[/color][/size][/center]


[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/atlantique4.jpg[/img][/center]


[center]ATL3 داراي چهار جايگاه حمل سلاح در زير بدنه تا حد اکثر وزن سه و نيم تن شامل موشک هاي هارپون، ماوريک، هارم، ماژيک، سايدوايندر و ميکا مي باشد و همچنين داراي محفظه هاي داخلي حمل سلاح به حد اکثر وزن پنج و نيم تن مي باشد، که توانايي حمل بازه گسترده اي از تسليحات شامل 8 اژدر، دو موشک اگزوست، چهار موشک هارپون، شش مين 250 يا 500 کيلوگرمي، 12 محموله جستجو و نجات، 200 بويه صوتي و... را به هواپيما مي دهند.[/center]


[center][size=5][color=#B22222]سنسورها[/color][/size][/center]

[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/atlantique3.jpg[/img][/center]

رادار چند حالته تالس ايگوآن توانايي کشف اهداف سطحي در اندازه بسيار کوچک را داشته و مي تواند بطور همزمان در حالت جستجوي سطح و Weather Avoidance کار کند و داراي حالت جستجو حين ردگيري نيز مي باشد، علاوه بر اين رادار داراي يک سيستم شناسايي دوست و دشمن داخلي نيز مي باشد.يک سيستم مادون قرمز جلونگر نيز در قسمت کروي زير دماغه هواپيما وجود دارد که توانايي جستجو، کشف و رهگيري اهداف تا برد 100 مايل را دارد، دو دوربين نيز امکان تصويربرداري عمودي و مايل را بوجود مي آورند، علاوه بر اين يک کشف کننده اختلالات مغناطيسي ساخت تالس براي کشف و مکانيابي زيردريايي ها نيز در دم طويل هواپيما قرار دارد. همچنين هواپيما داراي دو سنسور صوتي به منظور کشف، مکانيابي و ردگيري زيردريايي ها است که کار خود را به کمک سيستم پردازنده هاي داده هاي صوتي سادانگ ساخت تالس انجام مي دهند، اين سيستم توانايي پردازش 64 کانال بطور همزمان را داراست.



[center][size=5][color=#B22222]اقدامات الکترونيک[/color][/size][/center]

[center]مجهز به سيستم کشف کننده رادار از نوع Arar 13A ساخت تالس مي باشد که توانايي کشف، شناسايي، رديابي و تجزيه و تحليل سيگنال هاي راداري را دارا بوده و مي تواند حتي در محيط هايي که بطور سنگين توسط اقدامات الکترونيک دشمن اشباع شده به فعاليت ادامه دهد.[/center]


[center][size=5][color=#B22222]ناوبری[/color][/size][/center]

[center]هواپيما مجهز به سيستم ناوبري ماهواره اي، مسافت ياب همه سويه راديويي، ابزار مسافت ياب و خلبان خودکار که اجازه پرواز در ارتفاعات پايين تا 100 فوت را به هواپيما مي دهد ميباشد. مجموعه ارتباطي هواپيما نيز شامل راديوهاي V/UHF و ارتباطات ماهواره اي با ديتالينک هاي تاکتيکي 11، 14 و 16 ناتو است.[/center]


[center][size=5][color=#B22222]پيشران[/color][/size][/center]

[center]هواپيما مجهز به موتورهاي رولزرويز آليسون AE2100H با ملخ شش تيغه اي ساخت مسير دوتي است که نسبت به نسل پيشين موتورهاي ATL ده درصد نيروي بيشتري توليد کرده و تا پانزده درصد مصرف سوخت کمتري دارند.[/center]



[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/atlantique2.jpg[/img][/center]


[center][size=5][color=#B22222]مشخصات[/color][/size][/center]

[center]فاصله دو سر بال: 37/4 متر[/center]
[center]
طول با احتساب لوله سوخت: 31/7 متر[/center]
[center]
ارتفاع: 11/3 متر[/center]
[center]
مساحت بال: 120 متر مربع[/center]
[center]
وزن خالي: 25300 کيلوگرم[/center]
[center]
بيشينه وزن برخواست: 46200 کيلوگرم[/center]
[center]
بيشينه وزن سوخت: 18500 کيلوگرم[/center]
[center]
بيشينه مداومت پروازي: 18 ساعت[/center]
[center]
سرعت گشتي اقتصادي: 170 نات[/center]
[center]
بيشينه سرعت در سطح دريا: 350 نات[/center]
[center]
ارتفاع پرواز: 30000 فوت[/center]
[center]
بيشينه حمل نفرات: 25 نفر[/center]
[center]
بيشينه محموله داخلي: 5500 کيلوگرم[/center]
[center]
بيشينه محموله خارجي: 3500 کيلوگرم[/center]




[center][size=5]_____________________________________________________[/size][/center]

[center][size=5]منبع [/size][/center]

[center][url="http://www.aerospacetalk.ir/index.php?option=com_content&view=article&id=105:atl3-atlantique&catid=4:aew&Itemid=68"]http://www.aerospace...4:aew&Itemid=68[/url][/center]