امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

ممنون و با تشکر فراوان
ایرانی هایی که در این طرح همکاری می کردند چه شدند ؟
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر



ممنون
اما اینها مدیران و سطح بالا بودند آنهایی که در کار طراحی مشارکت داشتند چی؟
مطمئنا اطلاعات خوبی کسب کرده بودند در آن زمان

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
منم کنجکاوم که بدونم مهندسین و متخصصانی که از نزدیک روی این طرح کار میکردن چی شدن؟ ایا اونا رو از دست دادیم یا اونها رو از دست دادوندیم!!(اعدام و سیر مجازات ها یا فرار کردنشون و ...!!) یا اینکه امروز در خدمت جمهوری اسلامی به فعالیت می‌پردازن یا چی؟!!

به نظر حرکات جالبی میکردن!
  • Upvote 1
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با مخفی نگه داشتن پروژه ی شکوفه توسط ایران و اسرائیل از منظر امریکایی می توان به رابطه ی عمیق تهران-تل اویو در زمان پهلوی دوم پی برد حتی بسیار بیشتر از رابطه ی امروز انکارا-تل اویو،واقعیت اینجاست که رابطه ی تهران-تل اویو قبل از انقلاب یک رابطه ی استراتژیک بود و الی اسرائیلی ها هیچ گاه چنین پروژه ای را در ایران کلید نمی زدند.قطعآ ایران قبل از انقلاب قصد ورود به باشگاه هسته ای را داشت تا در برابر پاکستان و شوروی ایجاد بازدارندگی و در برابر اعراب نیز قدرت خود را تثبیت کند اما این که چرا ایران این پروژه را از نظر امریکا مخفی کرد کمی عجیب به نظر می رسد زیرا مخفی نگه داشتن پروژه و سپس اعلام علنی داشتن موشک بالستیک حاوی کلاهک هسته ای ممکن بود با واکنش منفی کاخ سفید مواجه شود که احتمالآ اصلی ترین دلیل ایران و اسرائیل برای مخفی نگه داشتن پروژه ی شکوفه استفاده از فناوری های استراتژیک و ممنوعه ی امریکایی در این پروژه بود،در مورد سرنوشت کارشناسان ایرانی موجود در این پروژه هم باید گفت در حد یک معما باقی مانده است.اعدام توسط انقلابیون؟(احتمالش کم است)،خروج از کشورتوسط امریکا یا اسرائیل؟(به احتمال زیاد)، یا حتی ترور توسط موساد؟(بعید می دانم)،البته من به شخصه فکر نمی کنم وجود این کارشناسان بعد از انقلاب در کشور،دردی را از ما دوا می کرد زیرا دانش موشکی اندکی داشتند (در حال اموزش بودند) و ما نیز عملآ زیرساختی برای صنعت موشکی نداشتیم،همان طور که در مقاله ی جناب rezatizitizi خواندید این پروژه نیمه تمام رها شد و هر انچه هم که موجود بود با خود بردند.
راستی اختصاص 280 میلیون دلار توسط ایران به این پروژه مبلغ بسیار هنگفتی در زمان خودش بود که نشان از عزم جدی ایران برای تبدیل شدن به یک قدرت شکست ناپذیر در منطقه بود. ویرایش شده در توسط sorena_ir_army
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
واقعا باور میکنید که آمریکا از این همکاری خبر نداشت؟
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
حالا می فهمم که چرا پایگاه سیرجان اینقدر بزرگه!!
کیلومترها در کیلومترها طول و عرض داره. پس بیخودی نبودی. موشک سازی در کار بوده!!
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر


قصد ورود به باشگاه هسته ای را داشت


دو سال پیش، مقاله‌ی واشنگتن ترجمه میکردم برای بالاترین که مشخصا متنش به این صورت بود که :
شاه ایران بر روی یکی از بزرگترین منابع نفتی دنیا نشسته است و با این حال، در حال کار بر روی دومین نیروگاه اتمی خود است.(البته نوشته بود نوکرال که من همون اتمی ترجمه کردم!!)...

در ادامه‌ی اون متن، توجیه کرده بودن که چون کشوری مثل ایران اینجوری دنبال انرژی اتمیه، پس ما(امریکا) هم باید باشیم و این صنعت رو گسترش بدیم.....

سوال بنده اینه که اولی رو داره و در حال ساخت دومینه..... دومی که هیچی!! اولی که تکمیل شده بوده کجاست و الان چه استفاده‌ای داره؟!!!

<

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
به علت سری بودن فقط اسم این دونفر رو اورده بودن

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
البته به نظر من یکم غلو شده تو موضوع چون ایران هیچگاه از سوی پاکستان مورد تهدید قرار نداشت و دو کشور روابط بسیار خوبی با هم داشتند و هنوز هم دارند همچنین توسعه ی فناوری موشکی به منظور مقابله با شوروی نیز بسیار خنده دار به نظر می رسد

البته زمانی من مقاله ای میخواندم در زمینه ی تاریخچه ی موشکی در ایران و در اون مقاله نوشته بود که این پروژه به سرانجام نرسید و تنها زیرساخت هاش ساخته شد آنهم به طور ناقص که در اون مقاله مثلا به اتاق تمیز شیراز اشاره کرده بود در ضمن فکر نمی کنم بحث سلاح هسته ای مطرح بوده باشه در مقاله اشاره به موشک های گابریل و ماوریک و ... از این مدل موشکها شده بود یک لحظه خودتو رو بگذارید جای امریکا و اسراییل حاضرید به کشوری که کم کم داره به ابر قدرت منطقه ای تبدیل میشه و حرص و ولع خاصی در بکارگیری تجهیزات جدید داره همچین سلاحی رو بدید ؟ در همون زمان با خیلی از خریدهای ما موافقت نشد و یا خیلی هاشون داون گرید شدن ویرایش شده در توسط maverick100
  • Like 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر



دو سال پیش، مقاله‌ی واشنگتن ترجمه میکردم برای بالاترین که مشخصا متنش به این صورت بود که :
شاه ایران بر روی یکی از بزرگترین منابع نفتی دنیا نشسته است و با این حال، در حال کار بر روی دومین نیروگاه اتمی خود است.(البته نوشته بود نوکرال که من همون اتمی ترجمه کردم!!)...

در ادامه‌ی اون متن، توجیه کرده بودن که چون کشوری مثل ایران اینجوری دنبال انرژی اتمیه، پس ما(امریکا) هم باید باشیم و این صنعت رو گسترش بدیم.....

سوال بنده اینه که اولی رو داره و در حال ساخت دومینه..... دومی که هیچی!! اولی که تکمیل شده بوده کجاست و الان چه استفاده‌ای داره؟!!!


به نظر من، طبیعی هم هست... احتمالا در اون زمان ایران تنها کشور صنعتی منطقه بوده و تنها کشوری که با اسرائیل مشکلی نداشته و باقی کشورها در موضع جنگ و دشمنی با اقایون بودن.... به همین دلیل خیلی راحت و اسون به دوستی با ایران تن داده‌اند!

قصد ورود به باشگاه هسته ای را داشت
می توان به رابطه ی عمیق تهران-تل اویو در زمان پهلوی دوم پی برد


با سلام خدمت همه دوستان گرامي
شايد منظور راکتور تحقيقاتي دانشگاه تهران بوده که هنوز هم در حال استفاده است و در توليد راديوداروهاي پزشکي از آن استفاده مي شود . ظاهرا در آن زمان از سوخت بالاي 90 درصد هم استفاده مي کرده و بعد از انقلاب با تغيير در طراحي رآکتور سوخت آن به 20 درصد کاهش داده شده است

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
احتمالا تجهیز شدن ایران مثل اپراتوری و نگهداری هواپیماهای جنگی بوده، در حد استفاده فقط

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[right]گاهی فکر میکنم اگه یه 10 سال دیرتر انقلاب میکردیم الان خیلی از پروژه هامون از قبیل همین پروژه شکوفه یا تاسیسات هسته ای به ثمر نشسته بود و اینکه الان یه نیروی هوایی قویتر و احتمالا یه چند تا بمب هسته ای هم داشتیم[/right] ویرایش شده در توسط copout
  • Upvote 3
  • Downvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر



گاهی فکر میکنم اگه یه 10 سال دیرتر انقلاب میکردیم الان خیلی از پروژه هامون از قبیل همین پروژه شکوفه یا تاسیسات هسته ای به ثمر نشسته بود و اینکه الان یه نیروی هوایی قویتر و احتمالا یه چند تا بمب هسته ای هم داشتیم



من هم همین فکر را می کردم
اما تو زندگی دیدم اگر واقعا توکل کنیم و به راه خدا گام برداریم ، خدا سختی هایی جلویمان می گذارد که این سختی ها ما را در برابر بلاهای آینده ایمن می کند
شاید شعار بنظر آید ولی ممکن بود بمب اتم داشتیم و انقلاب می کردیم و امریکا از ترس استفاده بمب اتم همان اول حمله می کرد یا در حمله ای چون آخوندک ضربات زیرساختی بدتری بزند یا از ترس سلاح هایمان کسی نگاه چپ نکند و وابسته تر شویم و ...

واقعا هم جواب واقعی را نخواهیم فهمید مگر در روز محشر
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.