امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

تاریخچه در سال 1981 نیروی هوایی آمریکا تحت پروژه ای به نام ATF اعلام کرد نیاز به هواپیمایی با مشخصات قابلیت پنهانکاری قدرت مانور بالا پرواز سوپر کروز و قابلیت نشست و برخاست از باند های کوتاه برای جایگزینی با F-15 نیاز دارد و همین دلیل باعث شد تا در سال 1983 نیروی هوایی آمریکا به شرکت های بزرگ هواپیما سازی آن دوران (لاکهید مارتین مک دانل داگلاس بویینگ داینامکس گرومن و راکول نورثروپ) پیشنهاد ساخت همچین هواپیمایی را بدهد. شرکت لاکهید ابتدا در این اندیشه بود تا با تغییراتی در هواپیمای YF-12 می دهد آن را با مشخصاتی که نیروی هوایی آمریکا داده است نزدیک کند اما طرح YF-12 لاکهید در بین طرح ها دیگر رتبه آخر را کسب کرد.این امر باعث شد تا شرکت لاکهید به فکر ساخت یک هواپیما بر پایه F-117 بیافتد تا با تغییراتی همچون انحنا دادن به بدنه (همانطور که می دانید در طراحی بدنه F-117 هیچ گونه انحنایی وجود ندارد) بتواند نیاز نیروی هوایی آمریکا را برطرف سازد. در این حین شرکت های دیگر نیز داشتن بر روی طرح های خود کار می کردند.طرح شرکت بویینگ یک هواپیما با دم v شکل برای بهبود پنهانکاری و کاهش وزن هواپیما به وسیله کامپوزیت هایی که در بدنه هواپیما به کار برده بود.از طرف دیگر شرکت جنرال داینامکس نیز طرح هواپیما بدون دم را ارائه داد که یک دم عمودی کوچک و بالی با لبه های حمله دندان اره ای بود. با نزدیک شدن روز تصمیم گیری نیروی هوایی آمریکا به شرکت ها اعلام کرد تا با هم همکاری کنند و شرکت لاکهید بویینگ جنرال داینامکس با هم شرکت های مک دانل داگلاس و نورثروب و شرکت های گرومن و راکول نیز با هم همکاری می کردند. سرانجام در 28 جولای 1986 شرکت ها طرح های اولیه خود را به نیروی هوایی آمریکا ارائه دادند تا برنده مناقصه 691 میلیون دلاری بشوند. نیروی هوایی آمریکا سرانجام شرکت لاکهید با طرح yf-22 و نورثروپ yf-23 را برنده مناقصه اعلام کرد و شرکت ها در حال ساخت مدل اولیه خود بودند. اما مشکلی که هر دو این هواپیما ها داشتند نمی توانستند پرواز سوپر کروز انجام بدهند و قابلیت نشست و برخاست از باندهای کوتاه را نداشتند.اما با برداشتن شرط نشست و برخاست از باند های کوتاه مهندسان لاکهید توانستند با تغییراتی که در عقب هواپیما ایجاد کند آن را به پرواز سوپر کروز برساند. سرانجام پس از یک دهه تلاش در سال 1990 نیروی هوایی آمریکا طرح f-22(yf-23 را به طرح yf-23 ترجیح داد و دلیل این امر قدرت مانور بالا طراحی بهتر محفظه های داخلی تسلیحات در f-22 بود البته yf-23 نورثروب قابلیت پنهانکاری بالاتر نسبت به f-22 داشت. اولین نمونه f-22 در سال در آوریل 1997 وارد خدمت شد اما بدلیل مشکلات فراوان که بر سر راه آن بود همچ.ن حذف بودجه آن بوسیله دولت آمریکا خدمت آن به تعویق افتاد و در سال 2005 وارد خدمت شد. همچنین در سال 2002 با تغییراتی که بر روی آن انجام دادند توانستند آن را به هواپیمایی چند منظوره تبدیل کنند که قابلیت حمله به اهداف زمینی به وسیله بمب های jdam و gbu را داشته باشد و به f-22a لقب گرفت. در حال حاضر نیرو هوایی آمریکا 550 تا 750 f-22 احتیاج دارد که به دلیل مشکلات مالی فقط بودجه خرید 276 فروند f-22 تصویب شد که به احتمال زیاد به دلیل قیمت گران f-22 (120میلیون 189 فروند به نیروی هوایی آمریکا فرستاده می شود. [align=center]http://xs113.xs.to/xs113/07133/f221.jpg[/align] و اما خود f-22 همانگونه که می دانید برای به کار افتادن یک وسیله اجزای بسیاری به هم کمک می کنند یکی از اجزای اصلی موتور است و f-22 با دو موتور توربوفن f-119-pw100 نیروی پیشران خود را تامین می کند.این موتور ها به f-22 این قابلیت را می دهد تا پرواز سوپر کروز(پرواز فراصوت بدون استفاده ازر پس سوز )انجام دهد این امر باعث می شود تا توسط رادارها دشمن دیده نشود و سوخت کمتری مصرف کند(هواپیما ها برای رسیدن به سرعت صوت از پس سوز استفاده می کنند و این امر باعث می شود سوخت چند برابری مصرف شود) و به سرعت صوت پرواز کند.همچنین f-22 مس تواند تا دو برابر سرعت صوت پرواز کند و تا 18 کیلومتر بالا برود. رادار an-apg-77 قابلیت شناسایی اهداف را تا 280 کیلومتری در تمام شرایط جوی دارد و می تواند اهداف زمینی را با دو بمب 1000 پاوندی jdam و 8 بمب gbu-39 و برای نابود کردن اهداف هوایی از 2 موشک گرمایاب aim-9(به دنبال گرمایی که از موتور منتشر می شود میرود) و 6 موشک راداری aim-120c که دارای بردی در حدود 32 کیلومتر است استفاده کند. اف 22 از 8 پایلون داخلی و 4 پایلون خارجی بهره می برد که می تواند 12 از نوع از تسلیحات مختلف هوا به هوا و هوا به زمین را بر روی آنها لود کند و راهی ماموریت شود. بدون شک می توان گفت f-22 از بهترین هواپیماهای قرن بیست و یکم است که تا کنون ساخته شده است اما تنها عامل نگرانی آمریکا وجود هواپیما mig-31 موشک های سطح به هوا s-300 s-400 است که به راحتی می توانند این هواپیما را شناسایی و نابود کنند و در غیر این صورت دیگر وسیله پرنده ای حریف f-22 نمی شود. البته قابل ذکر است که f-22 در هیچ جنگ واقعی شرکت نکرده است که کارایی آن در میادین واقعی نبرد اثبات شود اما در یک درگیری شبیه سازی شده دو f-22 به راحتی توانستند 8 اف 15 را از صحنه نبرد محو کنند. [align=center]http://xs113.xs.to/xs113/07133/f222.jpg[/align] مشکلات بر سر راه F-22 1.در 10 آپریل 2006 حادثه ای برای F-22 رخ می دهد گرفتار شدن خلبان f-22 در کاکپیت خلبان پس از چک کردن تمام دستگاه و تمام راه حل ها برای باز شدن کاناپی موفق به این کار نمی شود و این امر باعث می شود تا کاناپی را برش دهند و خلبان را خارج کنند این حادثه باعث شد تا usaf نگران شود و دوباره این سیستم را بازسازی کند که دیگر از این مشکلات رخ ندهد. 2.مشکلی دیگر بر سر راه f-22 داغ شدن موتور روشن آن بر روی زمین(standby)در جاهای گرمسیر است که f-22 در شهرهای گرمی مانند افغانستان و عراق که دمایی بالاتر از 49 درجه سیلیوس دارند نمی تواند 44 دقیقه بیشتر تحمل کند و باعث از کار افتادن دستگاه های الکتریکی f-22 می شوند. 3. ایجاد بحران مالی برای f-22 شرکت لاکهید را به این فکر برده است تا مشتری خارجی جذب کند اما دولت آمریکا هیچ تمایلی برای فروش به کشورهای دیگر ندارد اما شرکت سازنده یعنی لاکهید اجازه دارد تا محصول خود را به کشور های دیگر بفروشد هم اکنون کره جنوبی و ژاپن مشتریان f-22 هستند. این کار شرکت لاکهید مانند فروش f-14 به ایران بود تا شرکت گرومن از ورشکستگی با پولی که از خرید آنها از ایران می گیرد جلوگیری کند البته به نفع ایران هم شد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دستت درد نکند. اف-22 جنگنده خوبی است منتها یک مشکل بزرگ دارد و آن نبود تسلیحات مدرن و دوربرد است که باعث میشود این جنگنده مجبور شود از فاصله نزدیکی به دشمن حمله کند که در اینصورت امکان شناسایی شدن آن بسیار افزایش خواهد یافت.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اف-22 جنگنده خوبيه ولي به نظر من اگه پروژه 1.44 شركت ميكويان به سر انجام مي رسيد جنگنده اي به مراتب قوي تر مي بود. بايد بنشينيم و به ببينيم سر انجام رقيبان اف-22 به كجا مي رسد(جي-14 و سوخو-تي50)... 8O
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
نوعي از موشك امرام يعني AIM-120D تا 180 كيلومتر برد داره. آيا روي اف-22 نسب ميشه.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
موشکی متوسط مثل آمرام امکان پرواز بیش از 100 کیلومتر را ندارد و برد مدل D این موشک 110 کیلومتر عنوان شده است که به نظر من فقط تبلیغات هست چون برد مدل C آن که 70 کیلومتر اعلام شده بود در نبرد بالکان فقط 18 کیلومتر برد مفید داشت! موشک روسی R-77 هم از این قضیه مستثنی نیست و برد مفید چنین موشکهایی حداکثر میتواند 50 الی 90 کیلومتر باشد نه بیشتر که روسها 160 کیلومتر اعلام کرده اند! :D

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بچه ها من تو يه برنامه ديدم رپتور چند نوع ديگم داشت يكي عمود پرواز بود يكي تك موتوره بود يه نوع ديگم داشت +كينگ رپتور اگه كسي چيزي ميدونه بگه لطفا.
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
کدوم برنامه؟ اف22 هنوز در مدل A مشکل داره و به حالت عملیاتی کامل نرسیده است. قرار است برای یک یا دو دهه آینده یک نمونه از آن برای نیروی دریایی با قابلیت نشست و برخاست از روی ناو و یک نمونه هم برای نیروی هوایی به عنوان جنگنده ضربتی مثل اف117 ساخته شود. اما الان فقط در حد طرح هستند.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
هواپيمايي كه تك موتوره است و تقريبآ شبيه اف-22 .................... اف-35 میباشد با قابلیت پرواز عمودی. ماموریت در وحله اول هوا به زمین و سپس هووا به هوا که در ساخت ان کشوری هایی نظیر: امریکا-ترکیه-کانادا-انگلیس و.....شرکت دارند

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
البته در پروژه اف35 سایر کشورها تنها تامین کننده مالی بوده و سازنده جنگنده آمریکا میباشد. آمریکائیها برخلاف سیاست قبلی خود که اکثر کاتالوگها و مشخصات محصول را به خریدار ارائه میکردند (مثل خریدهای زمان شاه که مشخصات اونا رو هم میدادن بجز چند مورد مثل اف14) تازگیها به سیاست روسی عدم ارائه اطلاعات روی آورده اند! با فروپاشی شوروی آمریکا تصمیم گرفته قدرت بلامنازع جهان باشد و حتی کشورهای دوست را مستعمره خود کند حال این استثمار میتواند در صورتی نوین و وابستگی شدید نظامی باشد. کار بجایی رسید که انگلیس اعلام کرده در صورت عدم ارائه کدهای کامپیوتری احتمالا خرید اف35 کنسل خواهد شد! واقعا بدون دانستن مشخصات فنی جنگنده پیچیده ای مثل اف35 داشتن یا نداشتن فرق چندانی ندارد! ترکیه در نظر دارد 300 فروند اف35 بخرد فردا اومدیم موقع جنگ آمریکائیها از ارائه اطلاعات لازم خودداری کردند! تکلیف چیست؟ باز اف16 طوری هست که میشه با کسب تجربه و مهندسی معکوس اطلاعات لازم را بدست آورد اما مهندسی معکوس رو جنگنده اف35 شاید 20 سال طول بکشد!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوست عزيز، اين مطالبي رو كه اين چند روزه پست ميكنيد اكثرا تكراري است، مانند همين پست! icon_cheesygrin

لطفا قبل از ايجاد تاپيك جديد و خارج كردن تاپيكهاي مفيدتر از ليست صفحه اول از جستجوي سايت استفاده كنيد، شايد مطلب مورد نظر شما وجود داشته باشد.

به طور مثال در مورد F-22 ميتوانيد به لينك زير مراجعه كنيد : http://military.ir/modules.php?name=News&file=article&sid=18

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
آشنایی با رادار AN/APG-77 ویژه جنگنده F/A-22 Raptor
رادار AN/APG-77 نصب شده بر روي جنگندهء رادرگريز و فوق پيشرفتهء F/A-22 Raptor، امروزه در جهان، داراي بيشترين ميزان برد كشف و شناسايي، و كمترين تشعشعاتي است كه ممكن است دشمن را متوجه خود ساخته و باعث شناسايي شدن اف22 گردند.

سيستم شناسايي اهداف هوايي تعبيه شده در اف22، اين امكان را ميسر مي‎سازد تا همكاري تنگاتنگي با شكاري‏هاي اف-15 و اف-16 به انجام رساند و مشخصات اهداف شناسايي شدهء خود را به سيستم آنها انتقال دهد

گيرندهء اخطار راداري AN/ALR-94 كه يك سامانهء Passive (غيرفعال = بدون تشعشع) محسوب مي‏‎شود، قادر است تمامي سيگنالهاي راداري را در محدوده‎اي بسيار وسيع در اطراف جنگندهء اف22 شناسايي نمايد. اين سامانهء اطلاعات خود را با تركيب سيگنالهاي دريافت شده از بيش از 30 دستگاه آنتن كه به شكل كاملن آئروديناميكي در بالها و بدنهء اف22 جايگذاري شده‏اند، بدست مي‏آورد؛ - كه طبق ادعاي رئيس پيشين كارخانجات لاكهيد مارتين، آقاي تام باربيج، - مخلوطي از پيشرفته‏‎ترين و بالاترين تكنولوژي الكترونيك در ساخت آن به كار گرفته شده است. اين سامانه (گيرندهء اخطار راداري) داراي بردي فراتر از 250 ناتيكال مايل مي‏باشد كه از برد رادار اف22 نيز فراتر مي‎رود. اين سامانه، به خلبان اف-22 اين امكان را مي‎‏دهد تا كمتر از رادار هواپيما بهره ببرد و بدين ترتيب، احتمال شناسايي هواپيما و مخفي‏كاري آن در برابر رادارهاي دشمن، به حداقل ممكن برسد.

تصویر

موشك AIM-120C اندكي پس از شليك توسط اف22

به دليل برد بيشتر سامانهء گيرندهء اخطار راداري نسبت به سيستم رادار، به هنگامي كه اهداف هوايي دشمن در حال نزديك شدن به اف22 هستند، سامانهء AN/ALR-94، به طور خودكار، راهنمايي‏هاي لازم را جهت رهگيري نشدن جنگنده، در اختيار رادار AN/APG-77 قرار مي‏دهد. اين اطلاعات تنها به وسيلهء آنتن بسيار كوچكي كه بين 2 + تا 2 - درجه در سطح افق به اطراف مي‏چرخد، در اختيار گيرندهء اخطار راداري قرار داده مي‎شود.

سامانهء‌ رادار AN/APG-77 كه از نوع اسكن الكترونيكي يا AESA محسوب مي‎گردد، به منظور ايجاد برتري هوايي با لحاظ عمليات ضربتي ساخته شده است. اصلي‏ترين ويژگي اين رادار، قابليت حداقل اثرگذاري يا مشاهده شدن توسط دشمن، ديد فعال و پيوسته، و اسكن الكترونيكي اهداف چندگانه هوايي در همه‏گونه شرائط گوناگون آب و هوايي مي‏‎باشد. رادار AN/APG-77 در هر ثانيه، 1000 بار تغيير فركانس مي‎دهد تا احتمال شناسايي شدنش توسط دشمن، به حداقل ممكن كاهش پيدا كند. اين رادار همچنين قادر است با انتشار امواجي، گيرنده‎ها و حسگرهاي دشمن را لبريز و مغشوش نمايد و بدين ترتيب، امكان يك حملهء الكترونيكي براي اف22 محيا مي‏‎گردد.

گيرندهء اخطار راداري، اطلاعات خود را با تركيب سيگنالهاي دريافت شده از بيش از 30 دستگاه آنتن كه به شكل كاملن آئروديناميكي در بالها و بدنهء اف22 جايگذاري شده‏اند، بدست مي‏آورد

اطلاعات كسب شده توسط آنتن رادار، توسط دو تراشهء بسيار پيشرفتهء ساخت شركت Raytheon مورد پردازش قرار مي‏گيرد. (اين دو تراشه، در اصطلاح CIP يا Common Integrated Processor نام دارند.) هر CIP در فركانس كاري 10.5 گيگاهرتز كار مي‏كند و 300 مگابايت حافظه دارد. اطلاعات مورد نياز، از طريق رادار و ساير سامانه‎هاي مستقيم و غيرمستقيم جمع‏آوري شده و سپس توسط CIP مورد پالايش قرار مي‎گيرد و سپس به شكلي قابل فهم و آسان بر روي نمايشگرهاي درون كابين در اختيار خلبان قرار داده مي‎شود تا خلبان در وضعيتهاي دشوار، قادر به ادامهء نبرد باشد.

نرم افزارهاي مورد استفاده در اف22، تركيبي از 1.7 ميليون خط برنامه هستند كه اغلبشان، اطلاعات كسب شده توسط آنتن رادار را مورد پردازش قرار مي‏‎دهند. برد رادار اف22 چيزي در حدود 125 تا 150 مايل تخمين زده مي‎شود، با اين حال، برنامه‏اي جهت افزايش برد آن تا 250 مايل و بيشتر و استفاده از آنتن‏هاي گيرندهء افزون‏تر، تدارك ديده شده است.

تصویر

آزمون موتورهاي اف22 (در تصوير بالا ، سيستم تغيير بردار رانش به خوبي مشخص است)
يكي از برتري‏هاي اف22، استفاده از موتورهايي پرقدرت با امكان تغيير بردار رانش است كه قابليت مانور اين جنگنده و شركت آن در نبردهاي نزديك هوايي را بسيار آسان مي‏‎كند. در نبردهاي نزديك هوايي، نمايشگر سربالا و بسيار پيشرفتهء اف22 كه با رادار يكپارچه شده است، كمك فراواني به خلبان مي‎كند.

تصویر

جنگندهء اف22، داراي برخي ويژگيها و قابليتهاي بسيار خاص نسبت به اندازه و وظيفهء تعريف شده‏اش مي‏‎باشد. به عنوان مثال اين جنگنده قادر است تهديدات و خطرات احتمالي موجود كشف شده را از طريق خطوط داده، از هواپيماي شناسايي و تحليل‏گر خطرات موسوم به RC-135 Rivet Joint كسب نمايد.

تصویر

هواپيماهاي جاسوسي - شناسايي RC-135 Rivet Joint قادر است از صدها مايل دورتر، سيگنالهاي الكترومغناطيسي جنگنده - بمب‏افكن‏هاي دشمن را تشخيص دهد و با تجزيه و تحليل داده‎هاي كسب شده، هواپيماهاي شكاري نظير F-15C يا F/A-22 را در جهتي صحيح به سمت درگيري با اين اهداف، راهنمايي ‎كند. اين هواپيما، 34 نفر خدمه دارد كه مشتمل بر خلبان و كمك، افسران جنگ الكترونيك، اپراتورهاي اطلاعات و امنيت و مهندسين سامانه‎هاي پيش‏اخطار مي‏باشد.


به دليل حفظ قابليت مخفي‏كاري پيش‏بيني شده در اف22، برخي از ادوات و سامانه‎ها، آن چنان كه بايد قدرتمند طراحي نشده‏اند، و در برخي مواقع نياز است تا جنگنده،‌ صدها مايل به سمت ميدان جنگ نزديك شود تا جبران اين نواقص گردد.


تصویر

پرسنل فني، در حال نصب موشك ميان‏برد هوا به هواي AIM-120C در محفظهء دروني جنگندهء اف-22

اف22 را از نظر قابليت و كاركردش، مي‏توان يك آواكس كوچك يا Mini-AWACS نام گذاري نمود؛ هر چند كه در قياس با رادارهاي پرندهء قدرتمندي چون E-3 Sentry اين قابليت، كوچك بوده و قابل مقايسه نيست؛ اما با توجه به توانمندي اف22 در تشخيص به موقع خطرات و تهديدات، همين قابليتهاي موجود اف22 نيز اغلب سودمند و موثر واقع مي‎‏شوند. سيستم شناسايي اهداف هوايي تعبيه شده در اف22، اين امكان را ميسر مي‎سازد تا همكاري تنگاتنگي با شكاري‏هاي اف-15 و اف-16 به انجام رساند و اهداف شناسايي شدهء خود را به سيستم آنها انتقال دهد و اگر حين انتقال اطلاعات، سيستم اف22 تشخيص دهد كه هر دو هواپيماي خودي، بر روي يك هدف متمركز شده‏اند، امكان تغيير و انتخاب هدفي ديگر را ميسر مي‎سازد. به طور معمول، شناسايي اهداف هوايي توسط اف22، صدها برابر سريع‏تر از آواكس‏ها انجام مي‏پذيرد. رادار AN/APG-77 امكان ديدي فراتر از 120 درجه را در افق و ارتفاع فراهم مي‏آورد.


ديد وسيع و عمیق رادار اف-22 در قياس با جنگندهء نسل چهارم سوخوی-30،
هيچ شانس پيروزي هوايي را براي خلبان سوخو ميسر نمي‏سازد

رادار اف22 كه به صورت «كمتر قابل شناسايي شدن» طراحي شده است، داراي قابليت انتقال داده با پهناي وسيع مي‎باشد كه امكان تبادل حجم عظيمي از اطلاعات با سرعت بالا را با گيرنده و فرستنده‏هاي خودي فراهم مي‎سازد. (اين قابليت در اصطلاح Broadband ناميده مي‏شود.) اف22 همچنين قادر است اطلاعات كسب شدهء خود را به به اف22 ديگر انتقال دهد و بدين ترتيب، نيازي به مكالمهء راديويي كه باعث شنود احتمالي توسط دشمن مي‏شود، نخواهد داشت. خط انتقال دادهء موسوم به IEEE-1394B منحصرن جهت جنگندهء اف-22 طراحي و ساخته شده است كه از روي سامانهء انتقال دادهء تجاري IEEE-1394 برگرفته شده است كه اغلب بر روي كامپيوترهاي شخصي استفاده مي‏‎گردد. اين خط انتقال داده، بعدها بر روي جنگندهء اف-35 نيز تعبيه و نصب گرديد.

سامانهء رادار AN/APG-77 كه توسط بخش سيستم‏هاي الكترونيكي كمپاني نورثروپ - گرومن، به طور ويژه براي نصب بر روي جنگندهء اف22 طراحي و ساخته شده است، مجهز به بيش از 2000 ماجول گيرنده و فرستنده مي‏باشد كه باعث افزايش سرعت پردازش اطلاعات، كم شدن سطح مقطع راداري، و افزايش پهناي باند انتقال داده مي‎گردد.



تحويل رادارهاي AN/APG-77 به طور رسمي از مي 2005 آغاز شده و تاكنون بيش از 100 دستگاه رادار AN/APG-77 بر اساس قيمت تعيين شده و طبق زمان‏بندي معلوم، توسط نورثروپ - گرومن ساخته شده است. امروزه اغلب تكنولوژي به كار گرفته شده در توليد اين رادار، جهت طراحي و ساخت رادار AN/APG-81 جنگندهء اف35 به كار گرفته شده است. گونه‌ء AN/APG-77v1 كه امروزه براي نصب بر روي اف22 توليد مي‎گردد، داراي قابليت كامل انجام عمليات زميني، تهيهء نقشهء مجازي از سطح زمين و شناسايي، ردگيري و هدفگيري اهداف متحرك زميني مي‏باشد. (اين عمليات در اصطلاح GMTI يا GMTT ناميده مي‎شود كه مخفف عبارت ground moving target indication and track مي‏باشد.)


تصویر



برخي مشخصات رادار AN/APG-77
سازنده: نورثروپ - گرومن
برد شناسايي: 125 مايل (در مدل جديد 250 مايل)
نوع: اسكن فعال الكترونيكي آرايه‎‏اي موسوم به AESA يا active electronically scanned array
وظيفه: ايجاد برتري هوايي به همراه قابليت شناسايي، ردگيري و حمله به اهداف زميني
پردازشگر: يك برد الكترونيكي داراي دو ميكروپراسسور ساخت Raytheon با قدرت پردازش 10.5 گيگاهرتز و 300 مگابايت حافظه
ديد: 120 درجه در افق و ارتفاع
نويسنده : Reza6662

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
البته من فكر مي كنم در باره اين جنگنده هم زيادي اغراق شده و عملا كارايي مورد نظر رو نداره.وگرنه تا الان بايد به طور كامل جايگزين f-15 شده بود. :mrgreen: icon_cheesygrin icon_cheesygrin

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط hosseingmn
      میگ-31 نوع ارتقا یافته و جایگزین میگ-25 میباشد که در زمان خود بی رقیب بود و اکنون جای خود را به پسرش داده است. بی شک میگ-31 پرقدرتمندترین رهگیر روسیه و در کل جهان میباشد که توانایی رهگیری همزمان چندین جنگنده مهاجم را دارا میباشد و نیز اولین جنگنده عملیاتی شوروی با توانایی نگاه به پایین و شلیک به پایین میباشد. این جنگنده از راداری بسیار قوی با نام Zaslon بهره میبرد که به فاکس هوند این امکان را میدهد تا همزمان به 4 (در مدلهای اولیه) هدف حمله کند و نیز دیگر جنگنده های دشمن را تحت کنترل داشته باشد! طبق نظر بعضی کارشناسان این رادار قویترین و بهترین رادار جهان میباشد که حتی میتواند استیلت را هم شناسایی کند! از نظر سیستم رانش نیز میگ-31 از دو موتور توربوجت با پس سوز D-30F6 بهره میبرد که هر کدام تراستی برابر 93KN تولید مینمایند و با آنها فاکس هوند سرعتی برابر با 3 برابر صوت پیدا میکند! طراحی و شکل ظاهری میگ-31 بسیار شبیه به میگ-25 میباشد و دقیقا مانند آن دارای 2 جایگاه تسلیحات در زیر هر بال و یکی در انتهای بال به اضافه 4 جایگاه در زیر بدنه هواپیما میباشد. در دهه 1990 با توجه به قدرتمندتر شدن جنگنده های غربی روسیه فاکس هوند های خود را ارتقا داد که تواناییهای میگ-31 بسیار بهتر و بیشتر از قبل شد که امروزه این مدل با نام MiG-31BM شناخته میشود. MiG-31BM دارای آیونیکی بسیار قویتر از نسلهای قبلی خود میباشد و میتواند به راحتی با اهداف هوایی یا زمینی درگیر شود. و نیز به واسطه رادار پرقدرت خود میتواند همزمان 24 جنگنده دشمن را شناسایی کرده و با 6 تا از آنها درگیر شود! این رادار جدید همچنین میتواند به نحو احسن اهداف زمینی را نیز شناسایی کند. در ادامه با مشخصات MiG-31A آشنا میشوید :

      MiG-31A

      کشور سازنده : شوروی سابق
      هواپیماهای مشابه : MiG-25 , F-14 , F15
      تعداد سرنشین : 2 نفر
      ماموریت اصلی : رهگیر تمام آب و هوایی + ایجاد امنیت هوایی
      طول : 21.5 متر
      طول بال : 14 متر
      ارتفاع : 6.6 متر
      حداکثر سرعت : 3 ماخ
      وزن خالی : 22 تن
      وزن استاندارد : 37 تن
      حداکثر وزن : 47 تن
      نوع و قدرت موتور : دو موتور توربوجت با پس سوز D-30F6 هر کدام با تراست 93 کیلو نیوتن
      حداکثر تحمل G : در سرعتهای فراصوت +5 جی
      حداکثر برد : 3300 کیلومتر
      شعاع عملیاتی : 720 کیلومتر
      ارتفاع پرواز : 25 کیلومتر
      ارتفاع پرواز از سطح دریا : ؟
      مدت زمان برای رسیدن به ارتفاع 20 کیلومتری : 8 دقیقه و 54 ثانیه
      قابلیت سوختگیری هوایی : ندارد
      حسگرها : LD/SD TWS radar, possible IRST, RWR (رادار Zaslon S-800 با برد 200 کیلومتر)
      نوع تسلیحات : یک قبضه توپ 23 میلی متری GSh-6-23 + موشکهای هوا به هوای R-33 , R-40 , R-60 , R-73

      MiG-31BM

      این مدل در بسیاری جهات شبیه مدلهای قبلی است و در اینجا فقط نکات مهم را بیان میکنم.
      نوع رادار : Zaslon-M با برد 400 کیلومتر و توانایی شناسایی استیلت ، همزمان 24 هدف را شناسایی و به 6 تا از آنها حمله میکند و بقیه را نیز تحت نظر دارد.
      توانایی جنگ الکترونیک : دارای سیستم مدرن ECM و ضد ECM
      آیونیک این مدل بسیار پیشرفته تر از مدلهای قبلی است.
      نوع تسلیحات :
      یک قبضه توپ 23 میلی متری GSh-6-23
      موشکهای هوا به هوای R-27 , R-33 , R-37 , R-40 , R-60 , R-73 , R-77
      موشکهای هوا به زمین Kh-31P , Kh-58
      قیمت میگ-31 بی ام : 40 میلیون دلار

      توضیحاتی چند در مورد موشکهای هوا به هوای قابل حمل توسط میگ-31 :
      R-27 با برد 70 الی 170 کیلومتر ، حداکثر سرعت هدف : 3600 Km/h
      R-33 با برد 160 کیلومتر ، حداکثر سرعت هدف : 3700 Km/h
      R-37 با برد 300 ، حداکثر سرعت هدف : ؟
      R-40 با برد 50 کیلومتر ، حداکثر سرعت هدف : ؟
      R-60 با برد 10 کیلومتر ، حداکثر سرعت هدف : ؟
      R-73 با برد 40 کیلومتر ، حداکثر سرعت هدف : 2500 Km/h
      R-77 با برد 90 الی 160 کیلومتر ، حداکثر سرعت هدف : 3700 Km/h
      R-172 با برد 400 کیلومتر, حداکثر سرعت هدف؟
      چگونگی ظرفیت حمل موشکهای هوا به هوا در MiG-31BM :

      A) 8 R-33 & 2 R-60 or R-73
      6 R-33 & 2 R-40 & 2 R-60 or R-73
      C) 4 R-33 & 4 R-40 & 2 R-60 or R-73
      D) 4 R-33 & 4 R-73 & 2 R-40 & 2 R-60 or R-73







      منبع : وبلاگ میلیتاری
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.