جنگنده برتری هوایی پنهانکار اف-22 رپتور جنگنده برتری هوایی پنهانکار اف-22 رپتور ( Lockheed Martin F-22 /Raptor)

[Goebbels 38,197]

البته تولید بحثش با سفارش یک کشور خاص متفاوته ، بحث ما ورود T-50 به میدان در مقابل F-22 هست چه در حال خدمت در نیروی هوایی روسیه و چه خدمت در بقیه کشورها 

 

اما این رو باید در نظر گرفت که F-22 هم یک شبه به این تعداد (هرچند کم نرسید) و F-22 های کنونی که تعداد اندکی هم هستند طی 15 سال تولید محدود به اینجا رسیدن

 

 

 تا چشم انداز سال 2020 در حدود 50 فروند در نظر گرفتن اینها (قبل از این جریانات به پیسی خوردن اقتصاد روسیه)

 

اگر مبنا رو پرواز نمونه اولیه در نظر بگیریم حدود 2010 تی 50 رو روس ها شروع کردن تا 2020 میشه 10 سال براساس طرح هایی که خود روس ها پیش از جریانات بحران اقتصادی دادن برآورد ها همان حدود 50 فروند در طول یک دهه است که فاصله اش مشخصه

 

از مشتریانی مثل هند هم نمیشه انتظار داشت تا 2020 الی 2025 حدود 200  الی 250 فروند از جنگنده ای مثل تی 50 سفارش بده که تعدادش از اف 22 های امریکا پیشی بگیره

[cheka 15,064]

 تا چشم انداز سال 2020 در حدود 50 فروند در نظر گرفتن اینها (قبل از این جریانات به پیسی خوردن اقتصاد روسیه)

 

اگر مبنا رو پرواز نمونه اولیه در نظر بگیریم حدود 2010 تی 50 رو روس ها شروع کردن تا 2020 میشه 10 سال براساس طرح هایی که خود روس ها پیش از جریانات بحران اقتصادی دادن برآورد ها همان حدود 50 فروند در طول یک دهه است که فاصله اش مشخصه

 

از مشتریانی مثل هند هم نمیشه انتظار داشت تا 2020 الی 2025 حدود 200 فروند از جنگنده ای مثل تی 50 سفارش بده

 

خب 5 سال 50 فروند تقریبا میشه همان نرخ تولید F-22 در 15 سال تولیدش

 

هند طبق اخبار 144 فروند سفارش داده ، مشتری اصلی پاکفا هند بوده اصلا اما در کل موضوع اینجاست که خط تولید T-50 سال آینده راه میافته ، با هر مقدار سفارشی که باشه

[Goebbels 38,197]

خب 5 سال 50 فروند تقریبا میشه همان نرخ تولید F-22 در 15 سال تولیدش

 

هند طبق اخبار 144 فروند سفارش داده ، مشتری اصلی پاکفا هند بوده اصلا اما در کل موضوع اینجاست که خط تولید T-50 سال آینده راه میافته ، با هر مقدار سفارشی که باشه

 

 

شما فرمودی اف 22 حدود 15 ساله تولید شده که رسیده به 187 فروند (البته تعدادی هم که سقوط کرده بماند)

 

پکفا تا الان 10 سالش رو پر کرده با کمتر از ده فروند و تنها 5 ساله دیگه داره (اگر بخوایم یک برنامه پایاپای در نظر بگیریم که واقعا نیست)

 

برنامه ای هم که تا سال 2020 داشتن از حدود 50 فروند فعلا رسیده به 12 فروند بعدش رو خدا داند

 

روی قرارداد های هند هم خیلی نمیشه مانور داد چون اون هم به شدت تابع مسائل و مشکلاتی است

[cheka 15,064]

پکفا تا الان 10 سالش رو پر کرده با کمتر از ده فروند و تنها 5 ساله دیگه داره (اگر بخوایم یک برنامه پایاپای در نظر بگیریم که واقعا نیست)

 

خب مبنا که نباید از اولین پرواز باشه ، از آغاز تولید رو عرض میکنم که قرار بوده 52 فروند تولید بشه تا 2020 که البته الان بدلیل مشکلات مالی تعدیل پیدا کرده 

 

کلا جنگنده های نسل پنجم همشون به همین مشکل مالی برخورده اند تا الان و روند زمان بر شده

[Goebbels 38,197]

خب مبنا که نباید از اولین پرواز باشه

 

 

یک مبدا به جهت تاریخی گرفتم همین نه چیز دیگری (که بشه به صورت حداقلی مقایسه کرد)

 

از زمانی که پروژه وارد فاز مهمی شد که قبل از تولیده یعنی پرواز و آزمایشات و ......... که خودت میدانی

 

حالا از اغاز تولید بگیریم مثلا 2015 الی 2020 بازم الان در 5 سال حدود 12 فروند ساخته میشه (طبق اون چیزی که گفته شده)

[gama 53]

همان طور که جناب محمد فرمودن رپتور از بالا رادارگریزی کمتر دارد و رادار ماورا افق آن را ردگیری می کند

ویرایش شده در اردیبهشت 94 توسط gama

[Moltke 1,442]

برادر محمد
متاسفانه دید شما بر اساس این بنا شده که اگر در مورد یک سلاح غربی ، حرف بزنیم ، حتما هدف ایران است و در نتیجه باید با انواع دلیل آوردن ها ، ناتوانی این سلاح را نشان بدهیم . مشکلی نیست :
قرار نیست همه چیز را با هارم هدف قرار داد . جاسوسی الکترونیک برای همین هاست . رادار VHF پس از شناسایی هدف انواع سلاح های دورایستاست . در مورد ارزش هم خودتان خوب می دانید رادار VHF در تشخیص موقعیت دقیق و تشخیص نوع هدف عملکرد بسیار نامطلوبی دارد و اصلا در فرایند درگیری و قفل روی هدف هیچ کاره است . فقط به درد هشدار زودهنگام می خورد .
رادار پسیو هم همین طور . اصل درگیر شونده است . برای مقابله با جنگنده ای مثل رپتور راه مناسب یکی است : داشتن تعدا کافی جنگنده پنهانکار با سطح توانایی نزدیک به آن
رپتور و امثالش بنامنازع نیستند ، اما کار را برای پدافندهای موجود بسیار ساخت می کنند .
این که سوریه مثال خوبی نیست اصلا توجیه مناسبی نیست . سوریه مدرن ترین پدافندهای کوتاه برد و میان برد روسی را دارد که هیچ یک از این دستگاه ها هم به دست شورشیان نیفتاده . شرایط مشابه سوریه از لحاظ زیر نظر بودن برای خیلی کشورهای دیگر هم وجود دارد . شکستهای وحشتناک در برابر هواپیماهایی مثل F-15 و F-16 درونمای درگیری آن سیستم ها با F-35 و رپتور را تاریک می کند .
کشف لحظه ای هیچ تاثیری در درگیری دوربرد ندارد .
مشکل این است که رپتور اصلا در برد موثر این رادارهای پیش اخطار موجود قادر به شلیک موجود قرار نمی گیرد .
درگیری با ده ها هدف با سطح مقطع راداری کوچک برای هیچ شبکه پدافندی ساده نیست . ضمن این که با هدایت INS و GPS و منظور کردن بخشی از این بمب ها برای حمله به جمرها با تعقیب منبع جمینگ اصلا نیازی به موج میلی متری در ابتدا نیست . کافی است در فاز نهایی روشن شود . همان طور که تاماهاوک های مدرن در فاز آخر با تصویر سازی و لینک شدن قادر به درگیری با هدف متحرکند.
صرف شناسایی ، آن هم شناسایی ناقص کافی نیست . قفل و درگیری مهم است . سیستم اپتیکی فقط به عنوان هماهنگ کننده رادار آن هم در سیستم های کوتاه برد و میان برد مورد استفاده است . وقتی خود رادار در قفل و ردگیری ناتوان است ، اپتیک چه کند ؟ آن هم وقتی هدف در چنان فاصله و ارتفاعی است که اصولا تشخیص آن با حسگر اپتیکی بسیار بسیار مشکل است .
در این مورد جمله مشهوری وجود دارد : هشدار بدون کشف اهمیتی ندارد ، همان طور که بریتانیا از مواجهه با زپلین های آلمانی در 1918 آموخت ، کشف بدون رهگیری مفید نیست ، همان طور که در بلیتزهای 1940 دیده شد ، و رهگیری بدون انهدام هدف بی معناست ، همان طور که ژاپن در مواجهه با B-29 های آمریکایی یاد گرفت .
همان طور که چند مورد سرنگونی F-14 توسط MiG-21 و MiG-21 در جنگ ایران و عراق دلیل بر برتری این جنگنده ها بر تامکت نیست .
شما محدوده عمل این رینگ ها رو با برد کشف و تجهیزات موجود در برابر رپتور ببین بعد نتیجه گیری کن .
خب مساله همین هواپیماها و سیستم های موشکی اند که توان قفل و درگیری موثر را ندارند .
خود آمریکایی ها هم در کمیت از لحاظ نسل پیش از 5 هیچ مشکلی ندارند ، از فالکون و ایگل تا سوپر هورنت ...

انصافا این دیگه از اون حرفا بود ...خودتان که می دانید رادار OTH با فرکانسی که دارد چه دقت افتضاحی به دست می دهد ( شاید محدوده ای در حدود چند ده کیلومتر مربع به عنوان وجود هدف مشخص شود ) و چقدر وابسته به شرایط جوی است ، اصلا در تشخیص نوع هدف به درد نمی خورد ( اصلا نمی داند این جسم پرنده چیست ) ، چقدر پرهزینه است ، باید برای ایجاد کردن یک محدوده کوچک کشف ده ها کیلومتر آنتن و ایستگاه تغذیه برق درست کرد که همگی ثابت و در یک مساحت عظیم هستند و در برابر مثلا یک حمله موشکی بالستیک ( که همه دارند ) به شدت آسیب پذیر و در کل اصولا برای اخطار یک حمله گسترده به سبک دوران جنگ سرد یا یک جنگ اتمی مناسب است نه یک جنگ متعارف قرن 21 امی .

و اما جناب چکا ....
فرماندهان عالی عراق و سوریه ( حداقل کاربران سیستم های مدرن ) تجربه سال ها پدافند در برابر نیروهای هوایی حرفه ای ایران و اسراییل را داشته اند . این قدر تحقیر و تمسخرشان نکنیم . دشمن قوی بوده ، آن ها ضعیف نبودند .
در یوگسلاوی خودتان که به میزان کارایی در دفاع از زیرساخت ها آگاهید . متاسفانه آن تاکتیک ها هم با ورود سلاح های دورایستا منسوخ شده اند . خاموش کردن رادار اصلی و تکیه روی رادار فرکانس پایین برای کشف و انتظار کشیدن برای رسیدن هدف حامل بمب هدایت لیزری دقیقا زیر سر مدافعان ، سپس روشن کردن لحظه ای و شلیک در فاصله چند کیلومتری سناریویی است که به تاریخ پیوسته است .
در مورد ویتنام ، در مراحل اولیه حق با شماست . اما در مراحل نهایی چه ؟
عملیات لاین بکر 2 آخرین عملیات هوایی عمده جنگ بود با شرکت 2200 فروند هواپیما طی 11 روز . 20 هزار تن بمب روی اهداف نظامی و صنعتی هایفونگ و هانوی ریخته شد که قوی ترین پدافند موجود را داشتند . در مقابل آمریکایی ها اعلام کردند 27 هواپیما از دست داده اند ( 1.2 درصد تلفات ) که تلفات معقولی بود .

حالا ماییم و شما ، ببینیم در سال 2025 چند فروند T-50 و J-20 ( این را که اصلا در عملیاتی شدن و از ازمایشی بیرون آمدنش شک دارم ) در برابر 187 فروند رپتور و صدها فروند F-35 حاضر خواهند بود .
در پایان از این که به دلیل مشکلات موجود سایت در نحوه نقل قول و پاسخ دادن کمی بی نظم عمل می کنم از همه شما معذرت می خواهم . با وسیله ای می نویسم که نقل قول جداگانه با آن سخت است . با pc هم سایت مشکل دارد و اصلا نمی شود نوشت... ویرایش شده در اردیبهشت 94 توسط Moltke

[hamedof 5,181]

یک سوال برای من پیش اومده ، تست شلیک موفق موشک پدافندی بدون رادار مادر از نظرتون به چه دلیلی بوده در ایران؟

 

از نظر من : 

 

فرض کنید هدف در عمق 200 کیلومتری در داخل از مرز ها قرار داره ، رادارها از فاصله 60 کیلومتری هم بیرون از مرز هواگرد دشمن رو رهگیری می کنند ، زمانی که به اندازه کافی هواگرد نزدیک شد ، موشک به سمت محدوده تخمینی هدف شلیک میشه و با هدایت فعال خودش خودش و یا هدایت های دیگه به دنبال هدف می گرده و سعی در نابودی هدف می کنه... .

 

این یکی از بهترین ویژگی های داشتن رادارهای پیش اخطار هست از نظر من ! شما حدود هدف رو تعیین می کنی و با بهترین آتشبارت که بیشترین احتمال هدف قرار دادن رو داره شلیک می کنی به سمتش . حالا هرچی دقیق تر باشه این رادارهای پیش اخطار میتونی از هدایت های اپتیکی هم استفاده کنی.... .

 

سناریوی حفاظت ضد کروز پدافند رو نمی دونم چرا کسی چیزی در موردش نمیگه؟

 

آیا یک سایت پدافندی!!! بدون پدافند کوتاه برد رها میشه تا در صورت شلیک به سمتش به راحتی هدف قرار بگیره ؟!

 

قابلیت های سامانه های اپتیکی رو هم کاملا دست کم گرفتید ! اپتیک فقط یه دوربین نیست ! .... 

[gama 53]

من توانایی رپتور در حمله به پدافند و رادار را کاملا قبول دارم اما با پیشرفت تکنولوژی کار برای رپتور سخت می شود

[cheka 15,064]

در یوگسلاوی خودتان که به میزان کارایی در دفاع از زیرساخت ها آگاهید . متاسفانه آن تاکتیک ها هم با ورود سلاح های دورایستا منسوخ شده اند . خاموش کردن رادار اصلی و تکیه روی رادار فرکانس پایین برای کشف و انتظار کشیدن برای رسیدن هدف حامل بمب هدایت لیزری دقیقا زیر سر مدافعان ، سپس روشن کردن لحظه ای و شلیک در فاصله چند کیلومتری سناریویی است که به تاریخ پیوسته است .
در مورد ویتنام ، در مراحل اولیه حق با شماست . اما در مراحل نهایی چه ؟
عملیات لاین بکر 2 آخرین عملیات هوایی عمده جنگ بود با شرکت 2200 فروند هواپیما طی 11 روز . 20 هزار تن بمب روی اهداف نظامی و صنعتی هایفونگ و هانوی ریخته شد که قوی ترین پدافند موجود را داشتند . در مقابل آمریکایی ها اعلام کردند 27 هواپیما از دست داده اند ( 1.2 درصد تلفات ) که تلفات معقولی بود .

 

شما الان عملیات Linebecker که به سبک بمباران های جنگ جهانی و با تکیه صرف بر کمیت و Outnumber کردن پدافند دشمن انجام شده هم SEAD به حساب میارید؟! سامانه های پدافندی هرچقدر هم قدرتمند باشند یک ظرفیت درگیری مشخصی دارند ، وقتی از اون ظرفیت بیشتر دشمن باشه مسلمه که نمیتوانند با تعداد بیشتر درگیر بشن. اتفاقا اینکه آمریکا دوباره در انتهای جنگ بجای تکیه بر عملیات های نفوذ و سرکوب به راه انداختن عملیات های Carpet bombing و اعزام موج های متوالی بمب افکن روی آورده دلیلی بر ناکارآمدی عملیات های SEAD در جنگ ویتنام بوده هست

 

البته با ورود موشک های پدافندی مجهز به رادارهای فعال ، این ظرفیت درگیری هم افزایش پیدا میکنه و بمباران های پرتعداد هم با مشکل مواجه میشن چراکه موشک میتونه مستقل از سامانه در فاز Mid course هدف رو شناسایی و رهگیری کنه

 

در مورد تسلیحات دورایستا اگر منظورتون SDB هست که برد این بمبها تنها 110 کیلومتر هست و با پدافندهای برد بلند کنونی هم میشه جنگنده رو قبل از رسیدن به برد پرتاب هدف گرفت ، تاکتیک پدافندهای خاموش محلی هم باز در این سناریو قابل استفاده هست (به هر حال جنگنده مادر باید تا 110 کیلومتری هدف برسه) 

[MR9 109,872]

با سلام 

 

در ارتباط با عملیات سرکوب پدافند هوایی  ارتش ایالات متحده در جنگ ویتنام ، حرف و حدیث زیاد هست و مسلما" آنچه که در فضای وب وجود دارد ، صرفا" نگاه  ارتش ایالات متحده به تاثیر گذاری عملیات SEAD هست . با این حال آمارهای جالبی در این زمینه وجود دارد :

 

در جریان عملیات موسوم به رولینگ تاندر ، ( یکم مارس 1967 تا 31 مارس 1968 ) و در قالب ماموریت های موسوم به  مشت آهنین (IRON HAND) ، بیشتر از 1146 تیر موشک شرایک شلیک شد که آمریکایی ها ادعا کردند که بیش از 370 دستگاه رادار فن سانگ ویتنام شمالی را منهدم کردند . در مقابل ، دو فروند F-105F در جریان ماموریتهای وایلد ویزل ، 12 فروند F-105F در قالب ماموریتهای بیاب و بکش (HUNTER-KILLER) و 85 فروند F-105D در جریان اجرای حملات مستقیم با مهمات سقوط آزاد به سایتهای موشکی ، ساقط شدند . 

 

حالا آمار ارتش ویتنام شمالی از نبرد با نیروی هوایی ارتش و سپاه تفنگداران  ایالات متحده :

 

بازه زمانی 1968 تا 1973 :

 

3228 مرتبه درگیری با پرنده های رزمی 

366 مرتبه درگیری با پهپادها 

 

تعداد موشکهای شلیک شده : 5248 تیر 

تعداد پرنده های ساقط شده : 87 فروند 

درصد تاثیر سامانه سام-2 : 1.6 

 

طبق آمار دفاع هوایی ارتش ویتنام شمالی ، میانگین  موشکهای شلیک شده به ازای هر پرنده ساقط شده در این سالها ، 26 تیر بوده است 

 

این آمار در عین بکارگیری  و توسعه همزمان تاکتیکهای SEAD توسط ایالات متحده بدست آمده .

 

حالا در جریان عملیات لاین بیکر-2 (18 تا 29 دسامبر 1972 ) 

 

سامانه های دفاع هوایی ویتنام شمالی ، علیرغم بلوغ تاکتیکهای سرکوب ، 147 مرتبه با پرنده های رزمی آمریکایی درگیر شده بودند که در نتیجه 31 فروند پرنده  رزمی  شامل تاندرچیف ها ، فانتوم ها و ... و 14 فروند بی-52 را ساقط کردند . 

 

در مورد تاثیر  تاکتیکهای SEAD زیاد نباید اغراق کرد ، چرا که به اعتراف خود آمریکایی ها ، در صورت وجود تجربه بالا در میان خدمه پدافند هوایی و اجرای صحیح تاکتیکهای anti-sead ، عملا" کارایی چنین ماموریتهایی به زیر 50 درصد نزول پیدا می کند . 

 

پی نوشت :

 

حالا کاری به شرقی یا غربی بودن  مهمات ضد تشعشع یا پدافند موشکی ندارم ، اما سخت افزار فقط بخشی از نبرد هست ، ( در بهترین حالت 50 درصد ) ، در حالی که  50 درصد بعدی ، تاکتیکهایی است که دو طرف برای از میدان به در کردن همدیگر استفاده می کنند که آن هم بستگی به کیفیت آموزش آنها دارد . 

[Moltke 1,442]

شما الان عملیات Linebecker که به سبک بمباران های جنگ جهانی و با تکیه صرف بر کمیت و Outnumber کردن پدافند دشمن انجام شده هم SEAD به حساب میارید؟! سامانه های پدافندی هرچقدر هم قدرتمند باشند یک ظرفیت درگیری مشخصی دارند ، وقتی از اون ظرفیت بیشتر دشمن باشه مسلمه که نمیتوانند با تعداد بیشتر درگیر بشن. اتفاقا اینکه آمریکا دوباره در انتهای جنگ بجای تکیه بر عملیات های نفوذ و سرکوب به راه انداختن عملیات های Carpet bombing و اعزام موج های متوالی بمب افکن روی آورده دلیلی بر ناکارآمدی عملیات های SEAD در جنگ ویتنام بوده هست
 
البته با ورود موشک های پدافندی مجهز به رادارهای فعال ، این ظرفیت درگیری هم افزایش پیدا میکنه و بمباران های پرتعداد هم با مشکل مواجه میشن چراکه موشک میتونه مستقل از سامانه در فاز Mid course هدف رو شناسایی و رهگیری کنه
 
در مورد تسلیحات دورایستا اگر منظورتون SDB هست که برد این بمبها تنها 110 کیلومتر هست و با پدافندهای برد بلند کنونی هم میشه جنگنده رو قبل از رسیدن به برد پرتاب هدف گرفت ، تاکتیک پدافندهای خاموش محلی هم باز در این سناریو قابل استفاده هست (به هر حال جنگنده مادر باید تا 110 کیلومتری هدف برسه)

با تشکر فراوان از توضیحات دوست دانشمندمان جناب MR9

البته ایشان احتمالا تعداد هواپیماهای آسیب دیده را نیز در عملیات لاین بکر 2 حساب کرده اند که به رقم 31 فروند رسیدند . در هر حال ، درصد موفقیت پدافند ویتنام شمالی در این عملیات با توجه به تعدادهواپیماهای شرکت کننده با این حساب هم نزدیک 1.5 درصد است .

جناب چکا
عملیات لاین بکر 2 برای مثال ، هر چند شامل مشارکت شمار زیاد هواگردها بود ، اما جنگ شدید الکترونیک و عملیات SEAD قابل توجهی هم در بر داشت وگرنه تلفات هوایی آمریکا بسیار بیشتر می شد .
به نکته جالبی اشاره فرمودید ، در حال حاضر هم اشباع ظرفیت پدافند دشمن با همان روش قبلی ولی ابزار جدید صورت می پذیرد . در ویتنام هواگردها بودند ، حالا هدف های پرنده مثل TALD و شلیک انبوه سلاح های دورایستا با سطح مقطع راداری پایین جای این کار را گرفته . مثلا یک رپتور 8 تا ، یک F-16 16 تا و یک F-15E توان حمل 28 عدد بمب SDB را دارند .
سخن شما در مورد موشک های با هدایت راداری فعال را چندان نمی توانم بپذیرم . وقتی رادار کشف و درگیری قوی ترین پدافند موجود که S-400 باشد در فواصل به ترتیب زیر 20 کیلومتر و 75 کیلومتر قادر به کشف F-22 و F-35 است ، رادار یک موشک هر چقدر هم قوی در چه فاصله ای می تواند ؟ در مورد فاز نهایی اگر موشک هایی با هدایت تصویرساز فروسرخ مشابه فناوری برخی موشک های هوابه هوای موجود مثل پایتون 5 و اسرام در پدافند هوایی بردبلند وارد صحنه می شدند تا حدی تعادل نسبی بین طرف ها ایجاد می شد ، ولی فعلا چنین چیزی وجود ندارد و برنامه ای هم برایش اعلام نشده .
در مورد حرفهای این پاراگراف ارجاعتان می دهم به این تصویر : ( متاسفانه خود تصویر را نمی توانم بگذارم به سبب مشکلات سایت که خدا می داند کی برطرف می شود ) :
http://www.ausairpower.net/XIMG/Rus-X-band-Radar-Params-2008.png

در مورد این که آیا می شود رپتور با RCS نزدیک 0.0001 و F-35 با RCS نزدیک 0.01 را در 110 کیلومتری زد به همان تصویر رجوع کنید . این با در نظر گرفتن SDB است ، با در نظر گرفتن مدل های جدید JSOW و JASSM و استورم شدو و TAURUS و SOMهمان جنگنده های زیر نسل 5 هم می توانند بدون ورود به خط اتش موثر دشمن و قوی ترین پدافندهای موجود خیلی کارها صورت دهند . این برای کشورهایی که وسعت سرزمینی زیادی ندارند بسیار خطرناک است ، حالا الحمدلله کشور ما از این لحاظ خیلی در مضیقه نیست ولی خیلی از مناطق مهم کشور ما هم چندان از مرزهایمان فاصله ندارد ..

[cheka 15,064]

عملیات لاین بکر 2 برای مثال ، هر چند شامل مشارکت شمار زیاد هواگردها بود ، اما جنگ شدید الکترونیک و عملیات SEAD قابل توجهی هم در بر داشت وگرنه تلفات هوایی آمریکا بسیار بیشتر می شد .

به نکته جالبی اشاره فرمودید ، در حال حاضر هم اشباع ظرفیت پدافند دشمن با همان روش قبلی ولی ابزار جدید صورت می پذیرد . در ویتنام هواگردها بودند ، حالا هدف های پرنده مثل TALD و شلیک انبوه سلاح های دورایستا با سطح مقطع راداری پایین جای این کار را گرفته . مثلا یک رپتور 8 تا ، یک F-16 16 تا و یک F-15E توان حمل 28 عدد بمب SDB را دارند .

سخن شما در مورد موشک های با هدایت راداری فعال را چندان نمی توانم بپذیرم . وقتی رادار کشف و درگیری قوی ترین پدافند موجود که S-400 باشد در فواصل به ترتیب زیر 20 کیلومتر و 75 کیلومتر قادر به کشف F-22 و F-35 است ، رادار یک موشک هر چقدر هم قوی در چه فاصله ای می تواند ؟ در مورد فاز نهایی اگر موشک هایی با هدایت تصویرساز فروسرخ مشابه فناوری برخی موشک های هوابه هوای موجود مثل پایتون 5 و اسرام در پدافند هوایی بردبلند وارد صحنه می شدند تا حدی تعادل نسبی بین طرف ها ایجاد می شد ، ولی فعلا چنین چیزی وجود ندارد و برنامه ای هم برایش اعلام نشده .

 

بنده نمیگم جنگ الکترونیک انجام نشد ولی اینکه بجای بمباران های دقیق و تضمین شده در سایه عملیات SEAD مجبور به عقب نشینی به استراتژی جنگ جهانی دومی چون Carpet bombing برای غلبه به پدافند ویتنام شمالی شده اند و همه هم میدونیم بیشتر اهدافی که این بمباران های گسترده و غیردقیق از بین میبرند اهداف غیرنظامی و فاقد ارزش استراتژیک هستند ، بوضوح میفهمیم که عملیات SEAD در جنگ ویتنام ناموفق بوده آنهم در مقابل پدافند های نسل قدیمی چون S-200، خود شما هم اعتراف کردید آمریکا در جنگ ویتنام نتونست اهدافش رو با سید برآورده کنه ، چند عملیات آخر هم که با تغییر استراتژی مشخص و روی آوردن Carpet bombing انجام شد در حقیقت میخ آخر به تابوت استراتژی ناموفق سید بوده نه موفقیت آن !

 

در مورد برد کشف F-22 و F-35 لازمه یادآوری کنم که بحث الانمون درباره پنهانکاری نبود بلکه درباره کارایی سید بود ولی در یک سناریوی ترکیبی پنهانکاری و SEAD، مورد اولا F-22 ها وظیفه دفاع از سرزمین اصلی ایالات متحده رو دارند فلذا در یک عملیات احتمالی نفوذ و بمباران تاسیسات از آنها استفاده نخواهد شد. اگر هم قرار باشه F-35 بیاد تو با توجه به اینکه خودش باید SEAD رو هم انجام بده تا بتونه از سد اس-400 ها و رادارهای ضدپنهانکار عبور کنه (آمریکا جمر پنهانکار نداره) قطعا در مقابل موشک های آنتی جمر و هدایت نیمه فعال راداری آسیب پذیر خواهد شد

[2mohammad 70]

به نظرم همونطور که ارکیو رو اوردیم پایین رپتور رو هم میاریم منتها با موشک

[gama 53]

برگ برنده ایران پهبادها هستند اگر به موشک هوابه هوا  مادون قرمز مسلح بشن چون پهبادها اثر راداری کمی دارند و در تعداد زیاد قابل استفاده هستند