امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

[quote name='132' timestamp='1360658982' post='299719']
البته باید این رو نیز در نظر گرفت که بخش خصوصی تو ایران زیاد قوی نیست وخودشون هم تمایل چندانی ندارند
[/quote]

بخش خصوصی در هیچ کجای دنیا به صورت قوی "ظاهر" نشده بلکه به مرور رشد کرده.
بخش خصوصی همان طور که سریعا پیشرفت می کند و خیلی کارامد است، چیزی است بسیار حساس!
اگر فضای کشور متشنج باشد،
اگر شفافیت اقتصادی نباشد و ...
بخش خصوصی سرمایه اش را به جای تولید می برد در واسطه گری!

[quote]
مثلا وزارت دفاع کم از شرکت های دانش بنیان حمایت میکنه(_می دونم این با بخش خصوصی تفاوت داره اما یک مصداق می باشد)و ربط چندانی هم به فرانده هان نظامی نداره

[/quote]

با کمال احترام ،اکیدا با این فرمایش حضرت عالی مخالفم.
مشکل فرمایش شما را در این می بینم که فرض گرفته اید سیاست واحدی در مورد بخش خصوصی حکم فرماست.
در کشور ما، تا زمانی که شما رقیبی برای سپاه نباشی، (مثلا تحقیقات بنیادی در فیزیک) تشویقت می کنند و حد اقل در حرف شما را حلوا حلوا می کنند.
اما در صورتی که پا در کفش خودشان بکنی (مثلا ساخت فرستنده گیرنده رادیویی) آن روی سکه را نشانت می دهند. پروپوزالت را به هیچ وجه من الوجوه حمایت نمی کنند.

[quote]
به طور مثال شما بیاین کامیون نینوا رو با کامیون های بخش خصوصی مقایسه کنید کدام بهترن البته اگه اونو وارد بازار کنن هم به نفع خودشونه هم به نفع مردم اما چرا؟
[/quote]

نینوا چند در میاد؟ نسبت کارایی به قیمت مهم است.
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
منفی دادن های دوستان دقیقاٌ برای کدام بخش از حرفام بود :-( شرکت هائی که توصیه کردم همگی نیمه دولتی بودند برای ساخت آلتای 4 شرکت همکاری می کنند لذا لزومی ندارد ما دنبال یک شرکت خصوصی بزرگ بگردیم
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='misalu2001' timestamp='1360665802' post='299752']
بخش خصوصی در هیچ کجای دنیا به صورت قوی "ظاهر" نشده بلکه به مرور رشد کرده.
بخش خصوصی همان طور که سریعا پیشرفت می کند و خیلی کارامد است، چیزی است بسیار حساس!
اگر فضای کشور متشنج باشد،
اگر شفافیت اقتصادی نباشد و ...
بخش خصوصی سرمایه اش را به جای تولید می برد در واسطه گری!
با کمال احترام ،اکیدا با این فرمایش حضرت عالی مخالفم.
مشکل فرمایش شما را در این می بینم که فرض گرفته اید سیاست واحدی در مورد بخش خصوصی حکم فرماست.
در کشور ما، تا زمانی که شما رقیبی برای سپاه نباشی، (مثلا تحقیقات بنیادی در فیزیک) تشویقت می کنند و حد اقل در حرف شما را حلوا حلوا می کنند.
اما در صورتی که پا در کفش خودشان بکنی (مثلا ساخت فرستنده گیرنده رادیویی) آن روی سکه را نشانت می دهند. پروپوزالت را به هیچ وجه من الوجوه حمایت نمی کنند.
[/quote]
من تو پست قبلی یکی از کسانی بودم که از منفی هاتون کم کردم ولی اینجا باید نقل و قول هاتون رو جواب بدم.
شما نمیتونی یه مدل اقتصادی رو تو تموم دنیا یکسان اجرا کنی، چون الان اگه این مدل اقتصادی جا افتاده تو اروپا و امریکا چون 100 ساله که دولت تو خیلی چیزا خودشو کشیده کنار و از سیر تا پیاز افراد رو مالیات میگیره و تو تحقیقات ، آموزش و بهداشت سرمایه گزاری میکنن، ولی مثلا برای مائی که همین الانش دولت فقط میخواد قیمت انرژی رو واقعی بکنه و تبدیل بشه به دولت مالیات بگیر هزار و یک کارشناس اقتصادی پیدا میشن، البته از حرفهای من این برداشت نشه که الان با این دولتم اتفاقا از منتقدین سرسخت همین دولتم ولی هر دولتی بیاد باید همین کارارو بکنه (حالا در عمل و اجرا به صورت دیگه ای ولی در نهایت قراره انرژی واقعی بشه و دولت تبدیل به دولت مالیات بگیر بشه و پول نفت هزینه تحقیقات و سرمایه گذاری های مهم)
[quote]در کشور ما، تا زمانی که شما رقیبی برای سپاه نباشی، (مثلا تحقیقات بنیادی در فیزیک) تشویقت می کنند و حد اقل در حرف شما را حلوا حلوا می کنند.[/quote]
در این زمینه من تا حدی موافقم چون همیشه یکی از رقبای ما خاتم الانبیا و جدیدا هم خاتم الاوصیا هستن ولی خدا رو شکر اینقدر تو این مملکت کار زیاد هست که 10 تا شرکت گنده تر از اینام بوجود بیاد باز کار هست، مثال میزنم، ظرفیت خاتم الانبیا الان چقدر پروژه هست؟ سازه چنده؟ شرکتی که خودم هستم نارگان چقدره؟ صدرا چقدره؟بله تو خیلی چیزا گرفتن پروژه به رابطه ات اول ارتباط داره و بعد توان اجرائیت ولی به این معنی نیست که اگه رابطه داشته باشی ولی ظرفیتشو نداشته باشی بهت پروژه رو بدن.
اتفاقا خاتم تو صنایع نفت همچین چیز شاخی هم نیست و خیلی هم تازه کار به حساب میاد که در نهایت خیلی از ریزپروژه هاشو میده شرکت های دیگه انجام میدن و چون تجهیزات زیادی دارن (منظورم بولدوزر و لودر و ... ) که اکثرا هم مال واحد مهندسی سپاه هستن که اگه جنگی نباشه عملا خاک میخورن چون تو یه پروژه همیشه فاز عمرانی یک پروژه 40 تا 55 درصد پروژه رو شامل میشه و (کمتر شرکتی این حجم ماشین آلات ساختمانی داره) بعدش تجهیزات بزرگ و لوله آلات و کمترین سهم مال سیستم های کنترلیشه. اینقدرم که میبینین تو سدسازی موفقه فقط به خاطر داشتن تجهیزات و ماشین الاته.
[quote]اما در صورتی که پا در کفش خودشان بکنی (مثلا ساخت فرستنده گیرنده رادیویی) آن روی سکه را نشانت می دهند. پروپوزالت را به هیچ وجه من الوجوه حمایت نمی کنند.[/quote]
تو این زمینه چون حوضه تخصصی من نیست نمیتونم نظری بدم ویرایش شده در توسط AliMH
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام

بحث خوبی رو جناب میسالو شروع کردند.

یادم یه یکبار با چند نفر از دوستان علاقه مند به صورت حضوری بحث کردیم. حدودا یه ساعتی حرف زدیم، تهش به این دو نتیجه کلی زیر رسیدیم.

1- خود شرکتهای خصوصی هم در این قضیه مقصرن. چون پا پیش نمیذارن. حتی به درخواستهای نیروهای مسلح جواب نمیدن. بعلت ترس از ممنوع الخروج شدن یا ممنوع الورود شدن. بلوکه شدن داراییهای خارجی، تحریم شدن و عدم امکان مراودات بین المللی، ترس و ناخشنودی از مراقبتها و حفاظتهای لازم و ذاتی این قبیل پروژه ها، سودآوری کم و صرفه اقتصادی پایین (تا وقتی دلالی و بساز بفروشی و واردات جنس چینی و امثالهم هست!) احساس عدم امنیت و آزادی.

2- وزارت دفاع یا جهادهای خودکفایی ارتش و سپاه علیرغم اطلاع از فواید و مزیتهای بخش خصوصی تمایل به کار گسترده و در سطح کلان ندارن. بعلت هم مورد بالا که اشاره کردم و هم اینکه روی شرکتهای خصوصی کنترل و نظارت کافی ندارن. هم امکان نشت و لو رفتن اطلاعات هست. هم اینکه بعنوان مثال اگه یه شرکتی آمد و پروژه ای رو دست گرفت. بودجه خوبی هم گرفت. چند سال هم وقت تلف کرد. آخرش هم گفت نشد. اونوقت چی؟ چه تضمین میتوان گرفت که این اتفاق نیفتد؟ کدام شرکت خصوصی حاضر است با چنین تضمین سنگینی جلو بیاید؟ به فرض که ضرر مالی جبران شد، وقتی که تلف شد و از دست رفت چه؟

واسه همین ترس ها و نگرانیهای دوطرف هست که این همکاری در سطح کلان شکل نمیگیره.

اما از آنطرف : نه وزارت دفاع و نه جهادهای خودکفایی ارتش و سپاه بدون کمک دانشگاه ها و شرکت های خصوصی نمیتونن کار کنن.
همین پروژه هایی هم که می بینید، درش بخش خصوصی دخیله. حتی در پروژه های حساسی ( از جنبه اطلاعاتی و محرمانگی) مانند ساخت رادار یا سامانه پدافندی و .... اما نه ما متوجه میشیم نه حتی خود اون شرکت!!!
بویژه در بخشهایی مثل الکترونیک یا مخابرات بدون کمک شرکتهای خصوصی امکان پیشرفت نیست. لذا از شرکتهای مختلف کمک گرفته میشه. اما در سطح محدود.
یا مثلا در بخش دریایی، ساخت جماران و کلاس سینا و غدیر بدون کمک شرکتهای متخصص خصوصی امکان پذیر نبوده و نیست.
در واقع به قول جناب میسالو نیروهای مسلح پیمانکار نیستند، بلکه وظیفه مدیریت و integration پروژه رو به عهده دارن. یعنی پروژه رو خرد می کنن به شرکتها و صنایع مختلف دولتی و خصوصی تا ریسکشون کمتر بشه. البته شاید یه جایی ترجیح بدن یا مجبور بشن پیمانکاری هم بکنن.

درضمن جناب میسالو به قول خودتان بدون قضاوت پیش دستانه هم میشود بحث کرد. لازم نیست به مدیران و فرماندهان نظامی اتهام قبا ساختن از بودجه دولتی و امثالهم زد. شاید باشند کسانی که از این نیات ندارند!
  • Upvote 11

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوست گرامی جناب میسالو درود اینکه بخش خصوصی تو صنایع نظامی نیست جای تاسف داره و ورود بخش خصوصی می تونه به سود کشور باشه مثلا اینکه اگه قراره یه هواپیما تو 5 سال بشه می تونه تو3-4ساخته بشه و...اما بخش خصوص یه شبه نمی تونه به یک نهاد بزرگ تبدیل بشه بخش خصوصی تو کشور ایران فرق میکنه با کشورهای دیگه به ویژه کشورهای سرمایه داری
اونا دهه هاست که تجربه دارن اقتصاد اونا مبتنی بر سرمایه داری و ما مبتنی بر دولتی واین خودش خیلی چیزه
شما میگید که دولت باید حمایت کنه که تجربه نشون داده حمایت دولت بیشتر از سود ضررداره (مثال خودروسازی)امابعضی شرکت ها مثل مپنا نشون می ده که بخش خصوصی این پتانسیل رو داره اما حمایت ها باید اصولی باشه-سرمایه گذاری رو بخش پژوهش بسیار زیاد باشه و...اما بخش خصوصی تو صنایع نظامی باید پله پله وارد بشه.مثلا الان اگه وزارت دفاع بخواد یه هواپیمارو به بخش خصوصی واگذار کنه آیا بخشص خصوصی می تونه مثلا در طی 5سال اونرو تولید کنه مسلما نه اما بخش خصوصی می تونه ابتدا بعضی از سیستم هاشو
بسازه وبعد وبعو و بعو تا اینکه بتونه خودش کل پروژ رو به دست بگیره.البته باید مسایل امنیتی رو نیز در نظر بگیره .اینجا که مثل آمریکا نیست که همه می دونند لاکهیدمارتین قراره 2000تا هواپیما بسازهتوایران برای یه دونه کلاشینکو هم اطلاعات کاملی وجود نداره و باید سختی هاشو بپزیره(خارج نشدن از کشور وهزارتا دنگ و فنگ دیگه)آیا بخش خصوصی این ریسک رو می پذیره؟
در آخر اینکه کامیون نینوا برای مصارف نظامی ساخته شده شاید کاراییش تو مصارف عمومی پایینتر باشه اما اگه
علاوه بر اقتصادی شدن تولیدش کارایی اون بیشتر می شه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='ghermez' timestamp='1360648889' post='299691']
جناب میسالو فقط بعد نظامی می گم به نظرم تنها دلیل این کار بعد حفاظتی این کار باشه همان طور که می دونید و باید قبول کرد صنایع نظامی ما با وجود پیشرفت های خوب هنوز از غربی ها و دشمنان اصلیمون مثل امریکا خیلی عقبتره
شرکت های خصوصی در ایران معمولا سطح حفاطت اطلاعاتی خوبی به دلایل گوناگون ندارند به نظرم دشمانمون بخوان (اینجا منظورم بعد غیر نظامیشه ) راحت می تونند اطلاعات از یک شرکت خصوصی ساخت قطعات پزشکی کش کنند
[/quote]
جناب عباس گرامی

شما خود کلاه خود را قاضی کنید، در موارد زیر:
بی2 اسپیریت سری تر است یا صاعقه؟
آپاچی لانگ بو سری تر است یا طوفان 2؟
اف22 رپتور سری تر است یا آذرخش؟
کلاس نیمیتز سری تر است یا کلاس کیلو؟
کلاهک 20 مگا تنی سری تر است یا کلاهک 1 تنی؟
آمرام سری تر است یا سجیل (همون هاوک هوا به هوا)؟
پاتریوت سری تر است یا سماوات؟
آبرامز ام 1 آ 3 سری تر است یا ذ3؟
پردیتور و ریپر سری ترند یا کرار؟
آی سی بی ام های مینت من و پیس کیپر سری تر هستند یا موشکهای شهاب 3 و سجیل؟
....

تمام تجهیزات فوق سری آمریکا را بخش خصوصی آن میسازد نه خود ارتش!
تمام اسرار رادارها، پدافند ها، جنگنده ها، آی سی بی ام ها، پهپادها و ... در دست بخش خصوصی است!
چطور آنها بخش خصوصی قابل اعتماد دارند و ما نداریم؟
چطور بخش خصوصی آنها صفر تا صد پیچیده ترین تجهیزات را میداند، اما بخش خصوصی ما یک چیز عتیقه را هم نباید ببیند؟

شما به بنده پاسخ بدهید که چطور است که اسرار نظامی آمریکا (مثلا جنس روکش بدنه رپتور) محفوظ است؟

[b]بخش خصوصی ما چه چیزی کمتر از بخش خصوصی آمریکا دارد که آمریکا به بخش خصوصی اعتماد می کند و ما نمی کنیم؟[/b]
[b]کلید خیلی از سوالات در رفع شدن این شبهه است و بنده جواب را از خود شما می خواهم.[/b]
الان
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='misalu2001' timestamp='1360681569' post='299817']
[quote name='ghermez' timestamp='1360648889' post='299691']
جناب میسالو فقط بعد نظامی می گم به نظرم تنها دلیل این کار بعد حفاظتی این کار باشه همان طور که می دونید و باید قبول کرد صنایع نظامی ما با وجود پیشرفت های خوب هنوز از غربی ها و دشمنان اصلیمون مثل امریکا خیلی عقبتره
شرکت های خصوصی در ایران معمولا سطح حفاطت اطلاعاتی خوبی به دلایل گوناگون ندارند به نظرم دشمانمون بخوان (اینجا منظورم بعد غیر نظامیشه ) راحت می تونند اطلاعات از یک شرکت خصوصی ساخت قطعات پزشکی کش کنند
[/quote]
جناب عباس گرامی

شما خود کلاه خود را قاضی کنید، در موارد زیر:
بی2 اسپیریت سری تر است یا صاعقه؟
آپاچی لانگ بو سری تر است یا طوفان 2؟
اف22 رپتور سری تر است یا آذرخش؟
کلاس نیمیتز سری تر است یا کلاس کیلو؟
کلاهک 20 مگا تنی سری تر است یا کلاهک 1 تنی؟
آمرام سری تر است یا سجیل (همون هاوک هوا به هوا)؟
پاتریوت سری تر است یا سماوات؟
آبرامز ام 1 آ 3 سری تر است یا ذ3؟
پردیتور و ریپر سری ترند یا کرار؟
آی سی بی ام های مینت من و پیس کیپر سری تر هستند یا موشکهای شهاب 3 و سجیل؟
....

تمام تجهیزات فوق سری آمریکا را بخش خصوصی آن میسازد نه خود ارتش!
تمام اسرار رادارها، پدافند ها، جنگنده ها، آی سی بی ام ها، پهپادها و ... در دست بخش خصوصی است!
چطور آنها بخش خصوصی قابل اعتماد دارند و ما نداریم؟
چطور بخش خصوصی آنها صفر تا صد پیچیده ترین تجهیزات را میداند، اما بخش خصوصی ما یک چیز عتیقه را هم نباید ببیند؟

شما به بنده پاسخ بدهید که چطور است که اسرار نظامی آمریکا (مثلا جنس روکش بدنه رپتور) محفوظ است؟

[b]بخش خصوصی ما چه چیزی کمتر از بخش خصوصی آمریکا دارد که آمریکا به بخش خصوصی اعتماد می کند و ما نمی کنیم؟[/b]
[b]کلید خیلی از سوالات در رفع شدن این شبهه است و بنده جواب را از خود شما می خواهم.[/b]
الان
[/quote]
خوب شما یک سوال کردید و منم سوال میکنم
آیا شما از هیئت مدیره و سیستم مدیریت و تعیین برنده مناقصه در ایالات متحده خبر دارید؟
آیا این شرکت های خصوصی واقعا خصوصی هستن؟ یعنی الان منم برم میتونم ازشون یه F22 بخرم؟ یا اینها رسما نیمه دولتی هستند و باید برای صادرات محصولات خاصشون از کنگره اجازه بگیرن؟
آیا بودجه پنتاگون که میره به بخش تحقیقات این شرکت ها به معنی کمک فی سبیل خداست؟ و به این معنی نیست که این شرکت ها شاید در ظاهر خصوصی هستند ولی در پنهان یک شرکت خودی هستن ؟
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='misalu2001' timestamp='1360681569' post='299817']
[quote name='ghermez' timestamp='1360648889' post='299691']
جناب میسالو فقط بعد نظامی می گم به نظرم تنها دلیل این کار بعد حفاظتی این کار باشه همان طور که می دونید و باید قبول کرد صنایع نظامی ما با وجود پیشرفت های خوب هنوز از غربی ها و دشمنان اصلیمون مثل امریکا خیلی عقبتره
شرکت های خصوصی در ایران معمولا سطح حفاطت اطلاعاتی خوبی به دلایل گوناگون ندارند به نظرم دشمانمون بخوان (اینجا منظورم بعد غیر نظامیشه ) راحت می تونند اطلاعات از یک شرکت خصوصی ساخت قطعات پزشکی کش کنند
[/quote]
جناب عباس گرامی

شما خود کلاه خود را قاضی کنید، در موارد زیر:
بی2 اسپیریت سری تر است یا صاعقه؟
آپاچی لانگ بو سری تر است یا طوفان 2؟
اف22 رپتور سری تر است یا آذرخش؟
کلاس نیمیتز سری تر است یا کلاس کیلو؟
کلاهک 20 مگا تنی سری تر است یا کلاهک 1 تنی؟
آمرام سری تر است یا سجیل (همون هاوک هوا به هوا)؟
پاتریوت سری تر است یا سماوات؟
آبرامز ام 1 آ 3 سری تر است یا ذ3؟
پردیتور و ریپر سری ترند یا کرار؟
آی سی بی ام های مینت من و پیس کیپر سری تر هستند یا موشکهای شهاب 3 و سجیل؟
....

تمام تجهیزات فوق سری آمریکا را بخش خصوصی آن میسازد نه خود ارتش!
تمام اسرار رادارها، پدافند ها، جنگنده ها، آی سی بی ام ها، پهپادها و ... در دست بخش خصوصی است!
چطور آنها بخش خصوصی قابل اعتماد دارند و ما نداریم؟
چطور بخش خصوصی آنها صفر تا صد پیچیده ترین تجهیزات را میداند، اما بخش خصوصی ما یک چیز عتیقه را هم نباید ببیند؟

شما به بنده پاسخ بدهید که چطور است که اسرار نظامی آمریکا (مثلا جنس روکش بدنه رپتور) محفوظ است؟

[b]بخش خصوصی ما چه چیزی کمتر از بخش خصوصی آمریکا دارد که آمریکا به بخش خصوصی اعتماد می کند و ما نمی کنیم؟[/b]
[b]کلید خیلی از سوالات در رفع شدن این شبهه است و بنده جواب را از خود شما می خواهم.[/b]
الان
[/quote]

کلیدش اینه ایران دشمن زیاد داره اما آمریکا خودش دشمنه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='AliMH' timestamp='1360662738' post='299735']
نمیدونم چرا ما همیشه اینقدر خطی فکر میکنیم!!
اصلا شما تعریفی از بخش خصوصی تو ذهنتون دارید که اینطور بخش خصوصی میکنید؟

[/quote]

دوست گرامی، کجای تفکر خطی است؟ خطی بودن یعنی چه و آیا همه جا بد است؟
بیاییم از عبارات روشن و به همراه مصداق استفاده کنیم تا بشود حد اکثر استفاده را از بحث برد.

[quote]
طوری میگند بدن بخش خصوصی انگار یه مریخی قراره بیاد پروژه رو تو دست بگیره و مثلا F22 تحویل بده.

[/quote]
از کجای کلام بنده چنین برداشتی فرمودید؟ بنده قصد القای مریخ و رپتور و ... را نداشته و ندارم. اگر لطف کنید واضح تر و به همراه نقل قول انتقاد خود را مطرح کنید مفیدتر خواهد بود.

[quote]
بخش خصوصی باید قدرت اقتصادی لازم رو داشته باشه و زیر ساختهای لازم رو داشته باشه، مراکز تحقیقاتی لازم رو داشته باشه، ماشین آلات لازم رو داشته باشه و هزار و یک نیازمندی دیگه
الان کدوم بخش خصوصی داریم که بتونیم مثلا از صفر تا صد یک پروژه رو بهش بدیم و پولشو بدیم و در نهایت بعد مثلا 5 سال نتیجه اش رو تحویل بگیریم؟؟

[/quote]

در تمام کشورهای مترقی جهان، از ابتدا بخش خصوصی تمام زیرساختها را داشته؟
آیا نداشتن زیر ساختها توجیه مناسبی برای اجرای دولتی و بروکراتیک کارهاست؟

قطعا خیر. اولا بخش خصوصی کشور در صورت محیا بودن شرایط، قدرت اقتادی دهها برابر دولت را وارد عرصه خواهد کرد.
نمونه آن را بارها و بارها در مورد مسکن، دلار و حتی مرغ دیده ایم که سرمایه ای که در دست بخش خصوص است بسیار بزرگ است به طوری که تمام بودجه کشور را هم اگر به دلار وارد بازار کنیم، توانایی خرید آن را دارد.
جدای از قدرت اقتصادی، بحث زیر ساخت را مطرح کردید. اگر کشور بخواهد به سمت تکیه به بخش خصوصی برود، ارتش باید کارخانه های خود را به مزایده بگذارد.
ارتش به معنی مدرن کلمه نیازی به تولید مستقیم جنگ افزار خود ندارد و این کارخانه ها به دردش نخواهند خورد.
با فروش این کارخانه ها 1 تیر به دو هدف خواهد خورد. هم زیرساخت در اختیار بخش خصوصی قرار می گیرد و هم جلوی نابود شدن بیت المال در کارخانه های کم بازده گرفته می شود.

اما آیا مدیران این همه کارخانه بی کار می نشیند که کسی بیاید بیکارشان کند؟
قطعا خیر. مقاومت بزرگی وجود دارد که وضع نا بهنجار فعلی را به نفع خود می داند و قدرت سیاسی و اقتصادی شگرفی هم دارد و بنده و شما هم به خوبی می دانیم که در طول عمر ما این مقاومت شکسته نخواهد شد.
بنا بر این به طور خلاصه، اگر شرایط محیا شود، بخش خصوصی هم به سرعت زیرساخت مناسب را مهیا می کند، هم بسیار بهتر از آن استفاده می کند هم قدرت اقتصادی به مراتب بیشتر از قدرت اقتصادی کل نظام دارد. (به عنوان مثال، شما به حجم نقدینگی برج سازان ایران یک نگاه بیاندازید.)

[quote]
حالا الان ممکنه برخی بگن دولت حمایت بکنه!
وقتی مثلا تو وزارت دفاع حداقل 50% کار شده زیرساختها، ماشین آلات، نیروی متخصص و غیره و لازم نیست فقط چندین برابر این هزینه بشه تا بخش خصوصی فقط زیرساختهاشو راه بندازه!!
راه بهترش تقویت شرکتهای زیر مجموعه وزارت دفاع هست و کم کم اون شرکت ها رو بفروشن به بخش خصوصی تازه اگه کسی حاضر باشه بخره چون با این وضع تحریم ها به سرعت سرمایه اش تو خارج بلوکه شده و تو ایرانم ممنوع السفر میشه و اونورم میره تو لیست سیاه! من باشم که حاضر نمیشم تو همچین چیز پر ریسکی چه شخصی چه اقتصادی وارد بشم.

[/quote]

در مورد آنکه باید صنایع را تقویت کرد بعد خصوصی کرد:
برادر من، شما اگر یک صنعت را تقویت کنید، عملا مقاومت آن صنعت برای خصوصی شدن چندین برابر می شود!
به صورت اقراق شده مثل این میماند که ما دولت را بزرگ کنیم تا مهیا شود برای خصوصی سازی.

در مورد اینکه کسی نمی خرد:
تعریف قیمت یعنی مقدار پولی که اگر مطالبه شود، کسی بخرد!
اگر قیمتگذاری عادلانه باشد، حتما طبق تعریف، بخش خصوصی می خرد.
(ما باید بدانیم که قیمت یک کارخانه که خریدن آن همراه با مشکلات تحریم است، باید ارزانتر باشد)

[quote]
ما اصلا تهدیدها رو نمیبینیم و خودمونو به گیچی میزنیم و اینجا رو الان اروپا و امریکا فرض میکنیم.

[/quote]

دو راه داریم، یا مثل این 34 سال، نیروهای مسلح را پیمانکار هم قرار دهیم و همین وضعیت نا کارامد و بی راندمان فعلی را شاهد باشیم
یا اگر می خواهیم راندمان بالا برود، باید به روش منطقی و اثبات شده آمریکا و اروپا عمل کنیم.

(حالا ممکن است شما بیایید بگویید اینها کافر هستند و تو هم کافر هستی و علم اینها نوعی کفر است و ما تا حضرت حجت ابن الحسن العسکری را داریم با همین وضعیت دولتی راندمانمان بهتر از هر روش دیگری هست و نور ولایت در این نیروهای مسلح تابیده و هیچ هم ناکارامد نیستند و تانک می سازند و نسل 5 می سازند و بهتر از آن کافران هم هستند و ...
اگر دیدگاه شما این باشد، بنده کافر باید به عرض شما برسانم که با عقیده شما کاملا مخالفم اما به آن احترام می گذارم و امیدوارم که عقیده شما این نباشد)

[quote]
الان همین شرکتی که من توش کار میکنم سرمایه 7 هزار میلیارد تومانی داره کلی ماشین آلات داره، کلی نیروی متخصص داره باز تو پروژه های نفتیش پول کم میاره!! تازه خصوصی و کلی هم از طرف دولت حمایت میشه.
[/quote]
الان همین مثالی که زدی نشان می دهد که قدرت اقتصادی و فنی بخش خصوصی چه پویایی دارد. به جرات می توان گفت پروژه های نفتی کمتر از پروژه های نظامی نیاز به زیر ساخت ندارند.
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]اصولا بعد حفاظتی اهمیت کمتری دارد، زیرا در نهایت هرچه که تولید شود، در حد آنها نخواهد بود بنابراین از جنبه حفاظتی اهمیت کمتری پیدا می کند. فقط به عنوان نمونه، این تانک ذ-3، چه چیزش ارزش حفاظتی بودن! دارد!؟[/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]این موضوع تقریبا واضح هست که بخش دولتی هرگز کارایی بخش خصوصی را نداشته و نخواهد داشت.[/font][/size][/quote]

اینو قبول دارم پخش دولتی هز گز کارایی....
اما در باب اصول حفاظتی مخالفم همه جا در اولیته و اولیت خواهد بود شما وقتی اطلاعات و ویژگی ها ی یک تانک، جنگننده ،... داشته باشی می دونی چگونه ازش استفاده بهیه یا مقابله باش بکنی
تانک ذوالفقار مشخصات ابتدایی کاملش (مثل حفاظت ، تحرک و خیلی موارد دیگه نظیر انچه برای معرفی یک تانک می ارند )موجوده یا خیر ، من که تا حالا ندیدم جز تحلیل ها و گمانه زنی های موجود که کمی وضع این تانک برای ما مشخص می کنه تطلاعات دیگری در باب این تانک نیست شاید در عمل بر عکس خلاف گفته ی مسئولین این تانک حد تی 72 هم نباشه ویا شایدم حد الخالد پاکستانی ها یا ابرامز a1 .
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بحث تاپیک رونمایی از جنگنده قاهر 313 هست ، از حوزه این بحث خارج نشین ، بدون هیچ ملاحظه ای چه کاربر و چه مدیر اخطار خواهد گرفت در همه تاپیک ها ...
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='worior' timestamp='1360691855' post='299858']
بحث تاپیک رونمایی از جنگنده قاهر 313 هست ، از حوزه این بحث خارج نشین ، بدون هیچ ملاحظه ای چه کاربر و چه مدیر اخطار خواهد گرفت در همه تاپیک ها ...
[/quote]

اشتباه فرمدید بحث تاپیک|رونمایی از نسل جدید تانک های ذوالفقار و صمصما می باشد

[quote name='worior' timestamp='1360691855' post='299858']
بحث تاپیک رونمایی از جنگنده قاهر 313 هست ، از حوزه این بحث خارج نشین ، بدون هیچ ملاحظه ای چه کاربر و چه مدیر اخطار خواهد گرفت در همه تاپیک ها ...
[/quote]

اشتباه فرمدید بحث تاپیک|رونمایی از نسل جدید تانک های ذوالفقار و صمصما می باشد

اشتباه فرمدید بحث تاپیک|رونمایی از نسل جدید تانک های ذوالفقار و صمصما می باشد


----------------------
[color=#0000FF]عذر من رو پذیرا باشید ، حق با شماست ، چون تعداد زیادی تب باز کرده بودم این اشتباه پیش آمد ...[/color]
[color=#0000FF]چنین مواردی رو در پیام خصوصی ارسال کنید .[/color]
[color=#0000FF]worior[/color]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بحث بسیار جالب شده با خصوصی سازی و تحول اساسی توی صنایع نظامی خیلی موافقم البته به شکل درست و هوشمندانه نه با این رویه خویشاوند سالاری حاکم بر کشور مثلا بخشی از سهام این شرکتها به شرکتهای دانش بنیان موفق واگزار بشه و به نخبگان علمی کشور و.... حالا یه درخاست دارم از دوستان لطفا تایپیکی با این عنوان ایجاد کنید: اگر وزیر دفاع بودید چه طرح هایی برای ارتقای ساختار صنایع دفاع داشتید . اونجا میتونیم در این موارد بحث کنیم و دوستان نظراتشون بگن متاسفانه خودم هنوز نمیتونم تایپیک ایجاد کنم برای همین از شما خاستم

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='ebrahim2000' timestamp='1360765879' post='300002']
بحث بسیار جالب شده با خصوصی سازی و تحول اساسی توی صنایع نظامی خیلی موافقم البته به شکل درست و هوشمندانه نه با این رویه خویشاوند سالاری حاکم بر کشور مثلا بخشی از سهام این شرکتها به شرکتهای دانش بنیان موفق واگزار بشه و به نخبگان علمی کشور و.... حالا یه درخاست دارم از دوستان لطفا تایپیکی با این عنوان ایجاد کنید: اگر وزیر دفاع بودید چه طرح هایی برای ارتقای ساختار صنایع دفاع داشتید . اونجا میتونیم در این موارد بحث کنیم و دوستان نظراتشون بگن متاسفانه خودم هنوز نمیتونم تایپیک ایجاد کنم برای همین از شما خاستم
[/quote]
انجام شد.
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوست عزیز جناب آی آر نیوی، کاش می شد به پستتون دو تا مثبت بدم!

این آقایی که می فرمایند بخش خصوصی، توجه داشته باشند که تفاوت بخش خصوصی ما با آمریکا تفاوت ماه من با ماه گردون هست . . .

جواب این سوال را بدون پیچاندن بدهید، با توجه به اینکه اف 14 و سلاح برتر آن( فینیکس) درتمام جوانب از اف 18 برتر بود، چرا نیروی دریایی آمریکا اف 18 را جایگزین آن کرد و تمامی اف 14 ها را بازنشسته کرد؟ آیا منکر رشوه های مک دانل داگلاس به مقامات پنتاگون و نیروی دریایی هستید؟ عجب سیستم انتخاب سلاح هوشمندانه ای!
  • Upvote 9
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط 951
      تاپیک جامع تحولات زرهی در نیروهای نظامی ایران
       
      با سلام
      این تاپیک برای ثبت نظرات و پیشنهادات علمی و عملی در خصوص تجهیز نیروهای زمینی ایران به یک تانک اصلی میدان نبرد برای جنگهای نوین ایجاد گردیده است .
       
       
      پلتفرم های موجود در نیروهای نظامی ایران به شرح زیر میباشند که هر کدام میتوانند در صورت برخورداری از مشخصات لازم بستر ی برای توسعه تانک اصلی میدان نبرد برای کشورمان باشند .
       
      ام۴۷ پاتون
       

      ام۴۷ پاتون یک تانک متوسط آمریکایی بود که با پیشرفت طرح تانک ام۴۶ پاتون در اوایل دهه ۱۹۵۰ ساخته شد. این تانک به عنوان تانک اصلی نیروی زمینی و تفنگداران دریایی و جایگزین تانک‌های ام۴۶ و ام۴ شرمن وارد ارتش آمریکا شد اما در این ارتش در هیچ جنگی شرکت نکرد.
      ام۴۷ تنها پس از چند سال با ساخت تانک پیشرفته‌تر ام۴۸ پاتون از استاندارد خارج شد و در اختیار متحدان آمریکا قرار گرفت و در جنگ‌های متعددی از جمله توسط اردن در جنگ شش‌روزه علیه اسرائیل، توسط پاکستان در جنگ‌های هند و پاکستان، از سوی ترکیه در حمله سال ۱۹۷۴ ترکیه به قبرس، توسط ایران در جنگ ایران و عراق و در خدمت استقلال‌طلبان کروات در جنگ استقلال کرواسی شرکت داشت.
       
      ام۴۸ پاتون
       

      ام۴۸ پاتون یک تانک متوسط آمریکایی بود که سومین و آخرین تانکی به شمار می‌رفت که به نام ژنرال جرج پاتون فرمانده سپاه سوم ایالات متحده در جنگ جهانی دوم و از هواداران کاربرد تانک در میدان نبرد، نامگذاری شد. البته ام۶۰ تانکی که بعد از ام۴۸ طراحی و تولید شد هم به طور غیر رسمی ام۶۰ پاتون نامیده می‌شود. طراحی ام۴۸ بر اساس پیشرفت و توسعه ام۴۷ پاتون تانک متوسط قبلی آمریکایی ها صورت گرفت و شباهت ظاهری زیادی با آن دارد اما از نظر ساختار کلی تانکی متفاوت و مستقل است.
       
      ام۶۰ پاتون
       

      ام۶۰ پاتون نخستین تانک رزمی اصلی آمریکایی بود که در سال ۱۹۶۰ تولید شد و سال‌ها مورد استفاده آمریکا و متحدان آن در جنگ سرد قرار داشت. ام۶۰ هرچند در ارتش آمریکا با ام۱ آبرامز جایگزین شده اما استفاده از آن هنوز در بسیاری از کشورها ادامه دارد.
      طراحی ام۶۰ بر اساس تانک متوسط ام۴۸ پاتون صورت گرفت که تا پیش از تولید ام۶۰ تانک اصلی ارتش آمریکا بود. پیشرفت‌های ام۶۰ نسبت به‌ام۴۸ شامل استفاده از توپ نیرومندتر ۱۰۵ میلی‌متری به جای توپ ۹۰ م‌م ام۴۸، استفاده از چرخ‌های آلومینیومی به جای فولادی، زره قوی‌تر و ضخیم‌تر، موتور دیزلی قوی‌تر با توان ۷۵۰ اسب بخار، و افزایش برد عملیاتی به ۴۸۰ کیلومتر می‌شد.
       
      چیفتن
       

      چیفتن (به انگلیسی: Chieftain) نوعی تانک اصلی میدان نبرد بریتانیایی است که از سال ۱۹۶۵ وارد نیروی زمینی بریتانیا شد. هنوز نیز در نیروهای مسلح اردن و ایران از آن استفاده می‌شود.
      طراحی چیفتن بر پایه گروهی از تانک‌های بریتانیایی انجام شد که از ماتیلدا ام‌کا ۲ در سال ۱۹۳۹ (با توپ ۴۰ میلی‌متری) آغاز شده و با تانک‌های کرامول (۵۷ و ۷۵ میلی‌متر)، کومه (۷۶ میلی‌متر) ادامه یافته و در پایان به تانک موفق سنچوریون (۷۶، ۸۳ و ۱۰۵ میلی‌متر) می‌رسد. چیفتن با پیشرفت این طرح ساخته شده و جایگزین تانک متوسط سنچوریون و تانک سنگین کانکوئرر به عنوان نخستین تانک اصلی میدان نبرد نیروی زمینی بریتانیا شد. تولید تانک چلنجر ۱ که بر پایه پیشرفت تانک چیفتن صورت گرفته بود از سال ۱۹۸۳ آغاز و در سال ۱۹۹۵ به‌طور کامل جایگزین چیفتن شد. تولید چلنجر ۲ هم در سال ۱۹۹۸ با توسعه چلنجر۱ آغاز شد. چیفتن از پیشرفته‌ترین تانک‌های عصر خود به‌شمار می‌آید که قدرتمندترین توپ و سنگین‌ترین زره را در بین همه تانک‌های آن هنگام را داشت. اما در برابر آن، توانایی تحرک و سرعت آن کاهش یافته بود.
       
      تی-۵۵
       

      تی-۵۴ یا تی ۵۵ نوعی تانک اصلی میدان نبرد ساخت شوروی است که نخستین پیش‌نمونهٔ آن در سال ۱۹۴۵ تولید شده و تولید انبوه آن از سال ۱۹۴۷ آغاز و به سرعت به مهمترین تانک جنگی ارتش سرخ شوروی و کشورهای عضو پیمان ورشو و بسیاری از کشورهای دیگر دنیا تبدیل شد.
      تی-۵۴ بیش از هر تانک دیگری در طول تاریخ تولید شده و برآورد می‌شود که در حدود ۸۶ تا ۱۰۰ هزار دستگاه از مدل‌های مختلف آن در کشورهای مختلف تولید شده باشد. این تانک از زمان آغاز تولید خود تاکنون شاهد بهینه‌سازی‌ها و اصلاحات متعددی بوده‌است. تی-۵۵ مهمترین بهینه‌سازی تی-۵۴ به شمار می‌رود که در سال ۱۹۵۸ وارد ارتش شوروی شد؛ برخورداری از سیستم محافظتی در برابر حملات اتمی-میکروبی-شیمیایی، حذف تیربار قسمت راننده، نصب موتور قوی‌تر (۵۲۰ به ۵۸۰ اسب بخار) و افزایش ظرفیت مهمات توپ اصلی تانک (از ۳۴ گلوله به ۴۳ گلوله) مهمترین تفاوت‌های آن بودند. این تانک علاوه بر شوروی در لهستان، چکسلواکی، چین (با عنوان تایپ ۵۹) هم تولید می‌شد.
       
      تی-۶۲
       

      تی-۶۲ نوعی تانک رزمی اصلی ساخت شوروی است که بر اساس پیشرفت طرح تانک‌های خانواده تی-۵۴/۵۵ طراحی شده و تولید آن از سال ۱۹۶۱ آغاز شد. این تانک به تدریج جای تانک‌های تی-۵۴ را در واحدهای زرهی و موتوری ارتش سرخ گرفته و تولید آن در شوروی تا سال ۱۹۷۵ ادامه یافت، تا اینکه در دهه ۱۹۸۰ با تانک‌های مدرن‌تر تی-۶۴، تی-۷۲ و تی-۸۰ در خطوط مقدم ارتش شوروی جایگزین شد.
      تی-۶۲ نخستین تانکی بود که از توپ بدون خان استفاده می‌کرد. تفاوت‌های اصلی این تانک با تی-۵۴ شامل شاسی طولانی‌تر و عریض‌تر، توپ بلندتر و پرقدرت‌تر و بدون خان ۱۱۵ میلی‌متری می‌شوند.
       
      تی-۷۲
       

      تانک تی-۷۲ یک تانک اصلی میدان نبرد است که تولید آن از اوایل دهه ۱۹۷۰ در شوروی آغاز شد. این تانک شباهت‌هایی با تانک قدیمی‌تر اما پیشرفته‌تر تی-۶۴ دارد. تی-۷۲ پس از تانک دیگر شوروی‌ها؛ تی-۵۴/۵۵ پرتیراژترین تانک تولیدشده پس از جنگ جهانی دوم است و در مجموع بیشتر از ۲۵ هزار دستگاه از آن ساخته شده و کماکان برای مشتریان خارجی تولید می‌شود که توسط ده‌ها کشور مورد استفاده قرار گرفته‌است. تانک تی-۹۰ مدل توسعه‌یافته تی-۷۲ و جدیدترین تانک ارتش روسیه محسوب می‌گردد. سلاح اصلی این تانک، یک قبضه توپ بدون خان کالیبر ۱۲۵ میلی‌متری از نوع ۲A46M است.
       
       
    • توسط bmyazdani
      تانک رزمی چلنجر 2


      Challenger 2 Main Battle Tank


      تانک چنلجر2 جدید ترین تانک زراد خانه ارتش انگلستان بحساب می آید که جایگزین سری تانک های چلنجر1 این کشور شده است.زره چابهام نسل جدید این تانک شهرت فراوانی دارد و در نتیجه مقاومت زیاد این زره، این تانک لقب مقاوم ترین تانک ناتو را یدک می کشد. تانک چلنجر2 علاوه بر ارتش انگلستان در ارتش عمان نیز عملیاتی است.
      طراحی و ساخت تانک چلنجر نخستین بار توسط کارخانجات اسلحه سازی سلطنتی انگلستان (ROF) انجام شد.
      طراحی تانک چلنجر نتیجه سفارشی از سوی ایران برای ساخت نمونه ی بهسازی شده ای از تانک چیفتن با نام پروژه ی شیر ایران بود. پس از درخواست ایران مبنی بر ساخت تانکی پیشرفته مشابه تانک چیفتن که در ارتش آن کشور در حال خدمت بود، کارخانجات اسلحه سازی سلطنتی انگلستان کار ساخت تانک را بصورت دو پروژه مجزا با مشخصه های FV4030/2(شیر1) و 4030/3(شیر2) آغاز کرد.اما در پی سقوط رژیم شاهنشاهی ایران عملاٌ سفارش ساخت این تانک از سوی ایران منتفی گردید. ظاهراٌ روند ساخت تانک جدید متوقف شده و پایان یافته بود ولی بعد ها وقایعی به وقوع پیوست که روند ساخت تانک را مجدداٌ احیا نمود.پس توقف پروژه ی مشترک تانک MBT-70 بعلت مشکلات مالی، ارتش انگلستان که به نتایج این پروژه بسیار امیدوار بود تصمیم گرفت تا پروژه تانک شیر ایران را از کارخانجات اسلحه سازی سلطنتی خریداری کند و آن را به عنوان گزینه ی اصلی خود برای ساخت یک تانک رزمی جدید ادامه دهد. با خرید این پروژه از سوی ارتش انگلستان این پروژه به پروژه چلنجر تغییر نام داد.
      تانک چلنجر1 دارای یک طراحی انقلابی بود که در آن از جدیدترین فناوری های نظامی عصر خود استفاده شده بود. یکی از معروفترین این فناوری ها زره چابهام بود که حفاظت به مراتب بیشتر از دیگر تانک ها به تانک چلنجر می بخشید. این زره هموژن نورد خورده (RHA) که ساختار آن بسیار پیچیده و محرمانه بود آنقدر پر قدرت بود که بعد از آن بعنوان استانداردی برای سنجش مقاومت زره دیگر تانک ها استفاده گردید. لازم به ذکر است که این زره در پروژه های دیگری همچون تانک آبرامز ایالات متحده نیز به کار گرفته شد که این امر توانایی بالای آن را ثابت می کند. اما زره خوب بتنهایی عامل برتری یک تانک رزمی به حساب نمی آید. این ادعا در مورد تانک چلنجر دقیقاٌ به اثبات رسید. در سال 1987 میلادی و طی رقابت زرهی اترش کانادا برای خریداری یک تانک زرمی جدید، تانک چلنجر در مقایسه با دیگر رقبای غربی اش آنچنان عملکرد وحشتناکی از خود بجا گذاشت که ارتش انگلستان نیاز خود را به یک تانک رزمی جدید را مطرح کرد. طی مراحل سنجش تانکهای رزمی شرکت کننده در مناقصه، تانک چلنجر1 در بین دیگر تانک های شرکت کننده بیشترین اصابت مستقیم در اثر گلوله ی دشمن را ثبت کرد که این امر مصیبت بار بود.این نقص به همراه سیستم های کنترل آتش و هدف یابهای ضعیف تانک باعث شد تا این تانک در بین دیگر رقابایش کند ترین سرعت آتش را داشته باشد.بدین ترتیب تانک چلنجر1 در انتهای جدول رده بندی تانک های رزمی شرکت کننده قرار گرفت. بعلت این حضور ضعیف، پیشنهاد ها به سوی بکار گیری ویژگی های منحصر به فرد تانکهای آبرامز ایالات متحده،لکلرک فرانسه و لئوپارد2 آلمان منعطف شد. سر انجام بخش طراحی سیستم های دفاعی شرکت ویکرز طراحی جدیدی از تانک را با نام چلنجر برگزید.اگرچه نام تانک جدید مشابه تانک قبلی بود ولی این تانک تنها چهار درصد با تانک قبلی وجه تشابه داشت و 150 مورد عملیات بهسازی بر روی آن انجام گرفته بود.
      علیرغم همه ی این مشکلات تانک چلنجر1 در نبردهایی همچون جنگ خلیج فارس و نبردهای بالکان بکار گرفته شد و عملکرد قابل قبولی در مقابل نمونه تانک های بلوک شرق از خود بر جای گذاشت. طی جنگ خلیج فارس 180 دستگاه تانک چلنجر1 به عربستان سعودی منتقل شد و در خطوط مقدم نبرد بکار گرفته شد. مقامات ارتش انگلستان ادعا کرده اند که واحدهای زرهی ارتش انگلستان توانسته اند تا 300 دستگاه خودروهای زرهی عراقی را بدون آسیب دیدگی حتی یک تانک چلنجر1 نابود نمایند.همچنین تانک چلنجر1 طی جنگ خلیج فارس از خود رکوردی بر جای گذاشت که در تاریخ نظامی تانکهای رزمی بی نظیر بوده است. این تانک موفق شد تا از فاصله چهار هزار متری یک دستگاه تانک عراقی را هدف قرار داده و منهدم نماید. لازم به ذکر است که تانک چلنجر1 در راستای ماموریت صلح بانی در بوسنی نیز بکار گرفته شده است. از سال 1998 روند جایگزینی تانک چلنجر1 با مدل بهسازی شده ی آن یعنی چلنجر2 آغاز گردید و تا سال 2002 میلادی به اتمام رسید.

      روند طراحی تانک چلنجر2 در آگوست 1989 میلادی به اتمام رسید و در فوریه سال 1990، اولین نمونه آزمایشی آن تکمیل گردید. در این نمونه ی آزمایشی ، از جدید ترین فناوری آنزمان استفاده شده بود.در اوایل آگوست سال 1990 هفت دستگاه نمونه آزمایشی و پس از آن دو دستگاه دیگر آماده گرید.از نه دستگاه نمونه آزمایشی، هفت دستگاه آن در لیدز و دو دستگاه دیگر در نیوکاسل ساخته شدند. همچنین یک برجک اضافی در لیدز ساخته شد تا از آن برای آزمایشات شلیک و اثر برخورد گلوله ی دشمن بر روی زره استفاده شود. این نمونه های آزمایشی از جهاتی با یکدیگر تفاوت داشتند ولی در همه ی آنها 156 مورد بهینه سازی انجام شده بود.عملیات بهسازی طوری طرح ریزی شده بود تا امکان انجام برخی از این بهسازی ها بر روی تانکهای چلنجر1 در محلهای نگهداری آنها امکانپذیر باشد.

      شرکت سیستمهای دفاعی ویکرز که در آنزمان مسئولیت پروژه را بر عهده داشت در سپتامبر سال 1990 تانک چلنجر2 را در معرض نمایش گذاشت. (لازم به ذکر است که بعد ها سرکت بی ای ایی سیستمز با خریداری شرکت ویکرز مسئولیت پروژه راعهده دار شد).

      پس از بررسی های انجام شده از سوی ارتش سلطنتی انگلستان این تانک برای خدمت در ارتش مناسب تشخیص داده شد. در ژوئن سال 1991 میلادی دولت انگلستان درخواست خرید 127 دستگاه تانک چلنجر 2و 13 دستگاه تانک آموزشی به ارزش 520 میلیون پوند را ارائه کرد.در سال 1993 تولید تانک در کارخانجات ویکرز در لیدز آغاز شد و اولین مرحله ی سفارش در جولای سال 1994 آماده تحویل گردید. در 16می سال 1994 ارتش انگستان آزمایشات تکمیلی تانک چلنجر2 را آغاز کرد. پس از اتمام آزمایشات متفاوت مقامات ارتش از عملکرد تانک ابراز رضایت کردند.در جولای سال 1994 وزارت دفاع انگلستان سفارش دیگری را برای خرید تانک ارائه کرد. این سفارش که ارزش آن بالغ بر یک میلیارد و دویست میلیون پوند بود شامل 259 دستگاه تانک چلنجر2،نه دستگاه آموزشی بعلاوه ی پشتیبانی آموزشی و لجستیکی میشد.فرآیند تولید از همان سال آغاز شد.
      تولید تانک در کارخانجات لیدز تا سال 1999 به اتمام رسید ولی کار تولید در نیوکاسل همچنان ادامه پیدا کرد تا آنکه در سال 2002 آخرین سری از تانکهای تولید شده نیز به ارتش انگلستان تحویل داده شد.در سال 1993 سلطان نشین عمان هجده دستگاه تانک چلنجر2 را سفارش داد و در سال 1997 سفارش خدید بیست دستگاه تانک دیگر را ارائه کرد. ارزش این معاله 240 میلیون پوند برآورد شده است.


      در سال 1999 وزارت دفاع انگلستان تایید کرد که تانک چلنجر2 توانسته است طی سخت ترین آزمایشات مطابق شرایط میدان نترد بهتر از هرتانک دیگری در سراسر جهان به اهداف مورد نظر دست یابد.با این حال برخی از کارشناسان مسائل نظامی معتقد بودند که این ادعا بیشتر بمنظور بازاریابی برای فروش تانک مطرح شده است. با روشن شدن جزئیات بیشتری از این آزمایشات، توانمندیهای تانک چلنجر2 بر همه گان آشکار گردید و از آن بعنوان یکی از بهترین تانکخای رزمی تام برده شد.

      جزئیات از این قرار بود:
      یک اسکادران مرکب از از دوازده دستگاه تانک چلنجر2 که خدمه ی آنها گلچینی از بهترین و با تجربه ترین پرسنل ارتش انگلیس بودند، موفق شدند تا آزمایشات زرهی تکمیلی واحدها موسوم بهATDU را با موفقیت به اتمام برساند.این اسکادران با پوشش دادن 5040 کیاومتر طی 84 نبرد شبیه سازی شده و شلیک 2856 گلوله از انواع مختلف مهمات 120 میللیمتری و 84000 گلوله ی کالیبر 7.62 میلیمتری مسلسل کار خود را به اتمام رساند. هر روز نبرد شبیه سازیس شده 33 کیلومتر پیشروی در زمینهای ناهموار، 27 کیلومتر حرکت در سطوح جاده ای و شلیک 34 گلوله ی توپ 120 میلیمتری و 1000 گلوله مسلسل موازی با توپ اصلی را شامل میشد.

      این آزمایشات اعتبار از دست رفته ی تانک چلنجر را به آن بازگرداند ولی با این حال در بازار فروش جهانی توفیق چندانی نصیب تانک نشد.علیرغم آزمایش تانک توسط کشورهای قطر ، عربستان سعودی و یونان هیچکدام از انی کشورها تمایلی به خرید تانک چلنجر2 از خود نشان ندادند. علت این امر رقابت فشرده در بازار جهانی و حضور رقبای سرسختی همچون سری تانکهای ابرامز ، لئوپارد2 ولکلرک بود. بدین ترتیب عمان به عنوان تنها مشتری خارجی تانک چلنجر2 باقی ماند و آخرین سری از سفارشات عمان در سال 2001 میلادی به ارتش آن کشور تحویل داده شد.

      بدنه تانک چلنجر2 از سه بخش تشکیل شده است: اتاقک راننده که در جلوی بدنه قرار دارد، بخش فرماندهی و کنترل که در برجک قرار گرفته و بخش موتور که در انتهای بدنه قرار دارد.بدنه و قطعات موتوری تانک چلنجر1 در تانک چلنجر2 نیز مورد استفاده قرار گرفته است که علت آن کارایی بالای آنها بوده اما برجک تانک کاملاٌ از طراحی تازه ای بهره می برد و با تانک قبلی تفاوت دارد.برجک تانک به زره چابهام نسل دوم مجهز شده است. این زره از ساختار محرمانه ای مرکب از لایه های سرامیک مخلوط در داخل زره فولادی تشکیل شده است و به آن زره ساندویچی نیز گفته می شود.این زره جدید به شدت مقاوم است و در مقابل سلاحهای هدایت شونده ی ضد تانک (ATGM) و مهمات انفجاری شدید ضد تانک (HEAT) که به خرجهای شکلدار مجهزند، از تانک مخوبی محافظت مینماید. علاوه بر تانک چلنجر، در تانک ابرامز ایالات متحده نیز ازفناوری این نوع زره استفاده شده است.برجک تانک توسط یک سیستم گرداننده الکتریکی حرکت میکند و در آن از سیستم الکترو هیدرولیکی استفاده نشده است.
      تانک چهار نفر خدمه دادر که عبارتند از:فرمانده، راننده، توپچی، و گلوله گذار.علت استفاده از چهار نفر،بالا بردن قابلیتهای رزمی و توان درگیری بیست و چهار ساعته تانک بوده است زیرا در اینگونه ماموریتهای سنگین تعداد نفرات تاثیر گذار خواهد بود (لازم به ذکر است که تانکهایی همچون لکرک یا T-72 از سه خدمه استفاده می کنند که این امر موجب افزایش خستگی روحی و جسمی نفرات در ماموریتهای طولانی خوهد شد).

      اتاقک راننده به یک پریسکوچ غیر فعال (PDP) مجهز اشت. این پریسکوچ از یک سیستم تقویت کننده تصاویر بهره میبرد در نتیجه حرکت در شب برای راننده امکان پذیر شده است. در نتیجه استفاده از این سیستم ها تانک میتواند در شب با سرعتی معدل سرعت روز خود حرکت کند و از وسایل روشنایی خارجی نیز استفاده ننماید.
      جایگاه فرمانده ی تانک که در سمت راست برجک واقع شده به هشت عدد پریسکوپ با قابلیت پوشش 260 درجه ای مجهز است. در زیر هر پریسکوچ کلید قرمز رنگی تعبیه شده است که در صورت فشار دادن آن برجک به سرعت با پریسکوپ هم سو خواهد شد.فرمانده تانک به یک هدف یاب متعادل با میدان دید وسیع به نام
      VS580-10 مجهز می باشد یک مسافت یاب لیزری نیز در آن تعبیه شده است.این هدفیاب قادر است تا دامنه +35 الی -35 درجه عمودی را پوشش دهد. کار طراحی و ساخت این هدف یاب را شرکت ساژم بر عهده داشته است.
      جایگاه توپچی که در جلوی فرمانده قرار دارد به یک سیستم تصویر ساز حرارتی مجهز است که شرکت تیلز اپتروسیس سازنده ای آن است. این سیستم که از حسگر UKTICM2 استفاده مینماید امکان دید در شب را برای توپچی فراهم کرده است. تصویر حرارتی با بزرگنمایی 4 الی 11.5 برابر در هدفیاب ها و نیز نمایشگرهای دیجیتالی فرمانده و توپچی تانک قابل رویت است.
      توپچی تانک به یک هدفیاب اصلی متعادل مجهز است که از یک مجرای نشانه روی بصری، یک مسافت یاب لیزری چهار هرتزی با دقتی در حدود 5 متر و بردی بین 200 الی 10000 مترو همچنین یک صفحه نمایش تشکیل شده است.کار طراحی این هدفیاب نیز توسط شرکت تلیز اپتروسیس انجام شده است.علاوه بر هدفیاب اصلی، تانک به یک هدفیاب فرعی نیز مجهز است که بصورت موازی با توپ نصب شده است تا در صورت نیاز توسط توپچی مورد استفاده قرار گیرد.خدمه گلوله گذار نیز به یک پریسکوپ روزانه مجهز است و در صورت نیاز می تواند از آن استفاده نماید.

      تانک چلنجر2 به یک سیستم کنترل آتش دیجیتالی ساخت شرکت جنرال داینامیکس کانادا(سابقا شرکت کامپیوتیگ دیوایسس) مجهز است.این سیستم از یک کامپیوتر تشکیل شده که بصورت خودکار محاسبات مربوط به فرآیند شلیک را انجام می دهد.سیستم کنترل آتش تانک قادر است تا شش هدف متفاوت را بصورت یکجا ردیابی کند. تانک های چلنجر2 ارتش انگمستان به یک سیستم کاربردی اطلاعات میدان نبرد (PBISA) مجهز شده اند که شرکت جنرال داینامیکس انگلستان کار طراحی آنرا بر عهده داشته است.این سیستم برای جمع آوری از دیگر تانک ها به منظور هماهنگی بیشتر و گرفتن دستورات لازم از ستاد فرماندهی مرکزی بکار میرود.اطلاعات این سیستم پس از پردازش کامپیوتری در نمایشگرهای فرمانده و راننده تانک به نمایش در می آید تا آخرین اطلاعات صحنه نبرد و آرایش نیروهای خودی یا دشمن را در اختیار آنها قرار دهد. همچنین برای تانکهای ارتش انگلستان یک سیستم تاکتیکی ارتباطات دیجیتالی به نام بومن (کماندار) در نظر گرفته شده که علاوه بر امکانپذیر کردن ارتباطات امن، به طور خودکار موقعیت جغرافیایی تانک را نیز نمایش می دهد تانکهای چلنجر2 ارتش انگلستان که در عراق خدمت می کنند در سال 2006 به این سیستم مجهز شدند.

      سلاح اصلی تانک چلنجر2 را یک توپ 120 میلیمتری خاندار بنام ال-30 تشکیل میدهد که از فولاد تصفیه شده ESR ساخته شده است. این نوع فولاد جزو مرغوبترین انواع فولاد در جهان بحساب می آید و استحکام بسیار بالایی دارد.این توپ به یک روکش عایق حرارت، یک سیستم مرجع نصب شده در دهانه لوله و همچنین یک سیستم تخلیه کننده دود مجهز است.

      سطح داخلی توپ ال-30 با روکشی از فلز کروم پوشیده شده تا ساختاری محکمتر و سطحی نرم تر به آن ببخشد.
      این روکش باعث می شود تا گلوله سایش کمتری با سطح لوله داشته باشد، دقت بیشتری پیدا کند، سرعت آن افرایش یابد و در نتیجه قدرت نفوذ آن بالاتر برود.توپ ال-30 دارای زاویه حرکت عمودی 10- الی 20+ درجه است و از آنجا که برجک تانک قابلیت حرکت 360 درجه ای دارد، توپنیز دارای زاویه گردش 360 درجه ای است و از یک سیستم کنترل و تثبیت کننده برقی استفاده مینماید.این توپ تفریباٌ با تمامی مهمات های فعلی 120 میلیمتری سازگار می باشد و می تواند گلوله های ثاقب ضد زره APFSDS-T مجهز به میله ی نفوذ کننده از جنس اورانیوم ضعیف شده ، گلوله های دودزا و انواع دیگری از گلوله های دیگری از جنس اورانیوم ضعیف شده نیز شلیک نماید از جمله چارم-1(CHARM-1) و چارم-3 (CHARM-3) که جزو مهمات اصلی تانک بحساب می آیند.در سال 2004 میلادی بخش سیستمهای زمینی شرکت بی ای ایی سیستمز طبق قراردادی متعهد شد تا تانکهای چلنجر2 ارتش انگلیس را به یک توپ 120 میلیمتری بدون خان مجهز کند.دین ترتیب تانکهای چلنجر2 ارتش انگلستان به توپ بسیار معروف و پر قدرت ال-55 ساخت شرکت راین متال آلمان مجهز شدند.این توپ که یکی از بهترین و قابل اعتماد ترین سلاحهای جهان بشمار می آید تاکنون بر روی سری تانکهای ابرامز ایالات متحده و ائوپارد2آ6 آلمان نصب گردیده است. این توپ قدرتمند از ژانویه سال 2006 تاکنون مضغول گذراندن مراحل آزمایشی بر روی تانک چلنجر2 می باشد.
      علاوه بر توپ اصلی تانک به یک مسلسل کالیبر 7.62 موازی با توپ و یک مسلسل GPMGL37A کالیبر 7.62 بر روی برجک برای دفاع هوایی مجهز میباشد.
      موتور تانک یک موتور دیزلی دوازده سیلندر پرکینز کاترپیلار با نام CV12 می باشد که 1200 اسب توان تولید میکند. همچنین تانک چلنجر2 به یک سیستم تعوض دنده ی اتوماتیک به نام TN54 مجهز است که شش دنده ی جلو و دو دنده ی عقب دارد.حداکثر سرعت جاده این تانک 59 کیلومتر بر ساعت و حداکثر سرعت آن در مناطق ناهموار 40 کیلومتر بر ساعت است.برد عملیاتی تانک نیز 450 کیلومتر در حالت معمول و 250 کیلومتر در مناطق ناهموار میباشد.
      لازم به ذکر است که مدل صادراتی تانک چلنجر2 به یک موتور دیزلی جدید به نام MTUMT883 مجهز شده است که به آن قدرتی معادل 1500 اسب میدهد. حجم کم این موتور باعث میشود که فضای بیشتری برای دخیره سوخت بوجود بیاید که این امر باعث افزایش برد عملیاتی تانک تا شعاع 550 کیلومتری شده است.

      تانک چلنجر2 به یک سیستم حفاظتی شیمیایی- میکروبی-هسته ای (ش م ه) مجهز است که از خدمه تانک در برابر عوامل غیر متعارف حفاظت می کند.سیستمهای الکترونیکی تانک نیز در برابر امواج الکترومغناطیس ناشی از انفجارات هسته ای مقاوم هستند. این خصوصیات باعث شده است تا تانک برای نبردهای غیر متعارف نیز آمادگی داشته باشد.قابل ذکر است که تانک چلنجر2 یکی از معدود تانکهایی است که از فناوری پننهانکاری استفاده مینماید. شکل خاص بدنه و برجک باعث گردیده تا اثر راداری تانک به حداقل برسد.
      علیرغم عدم شهرت زیاد تانک چلنجر این تانک واقعاٌ یکی از بهترین تانکهای امروز جهان است.زره مستحکم، قدرت آتش خوب ، قابلیت تحرک مناسب و ایمنی بالا از تانک چلنجر2 تانکی مناسب و قابل اطمینان ساخته است که توانمدندی هایش را در عرصه نبرد و نه روی کاغذ به اثبات میرساند.

      مشخصات تانک رزمی چلنجر 2
      خدمه : 4 نفر
      جرم کلی تانک : 62500 کیلو گرم
      طول بدنه تانک :8،3 متر
      عرض تانک : 3،5 متر
      ارتفاع تانک از سطح زمین : 2،5 متر

      جنگ افزار های موجود روی تانک : یک توپ 120 میلیمتری + یک مسلسل 7،62 میلیمتری موازی با توپ + یک مسلسل با کالیبر 7،62 نصب شده روی برجک
      ظرفیت گلوله توپ : 50 گلوله از انواع مختلف
      ظرفیت گلوله مسلسل : 4000 گلوله
      قابلیت دید در شب : دارد
      قابلیت شلیک در حین حرکت : دارد
      موتور : CV12 دیزلی با 1200 اسب بخار قدرت
      حداکثر سرعت : 59 کیلومتر بر ساعت : جاده ای -- 40 کیلو متر بر ساعت : غیر جاده ای
      حداکثر برد عملیاتی : 250 الی 450 کیلومتر
      سیستم استتار : بهمراه دو سری پنج تایی نارجک دودزا، تخلیه کننده دود از اگزوز ال-8

      منبع : ماهنامه جنگ افزار شماره 29
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.