امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

سپاه نیرویی نیست که به تانک نیاز زیادی داشته باشه چون اساس و پایه شیوه نبرد سپاه غیر کلاسیک و تقریبا چریکی هست.
درحالی که ارتش به عنوان یک نیروی کلاسیک احساس به یک تانک مدرن و پیشرفته رو به خوبی حس میکنه و بنابراین تلاشهایی در این زمینه انجام داده.
مشکل ارتش هم صد در صد بودجه هست. طرحی مثل ذوالفقار به پول زیادی نیاز داره. ولی ارتش با داشتن حدود 500 هزار نفر پرسنل و سرباز به زحمت از عهده دادن غذا و پرداخت حقوق برمیاید، چه برسه به اجرای یک طرح چند میلیارد دلاری.
بودجه وزارت دفاع حدود 10 میلیارد دلار هست که دو سومش مال سپاهه و یک سومش (حدود 3 میلیارد) متعلق به ارتش. خب ما چه طوری میتونیم انتظار داشته باشیم که با این 3 میلیارد دلار اجا بتونه نیازهای سربازها رو برطرف کنه و همزمان طرحهای مدرن و پیشرفته رو به پیش ببره؟ سپاه برنامه موشکی خودشو با موفقیت به پیش میبره چون به بودجه اکتفا نکرده و سرمایه گذاریهای زیادی در طرحهای اقتصادی و عمرانی انجام میده (با این حال باز هم مشکلاتی در زمینه بودجه داره).
ترکیه با داشتن تعداد نظامیهای فعال تقریبا برابر با ما، بودجه نظامی 15 میلیارد دلاری و بدون پیشبرد برنامه موشکی، با هزار بلا و همکاریهای گسترده با غرب و همچنین کره جنوبی تانک آلتای رو توسعه داد و تولید انبوهش شروع شده. پروژه ذوالفقار نوزده ساله که کلید خورده و ظاهرا به بن بست خورده. شاید به خاطر پوله، شاید هم فرماندهان به این نتیجه رسیدند که ساختن تانک نسل 3 (که باز هم جای سوال داره) در زمانی که تانکهای نسل 4 مثل Merkava Mk4M و Leopard-2A7+ و Abrams M1A3 و K2 Black Panther و Type10 عملیاتی هستند و ظهور تانک نسل 5 T-14 Armata نیز دوره جدیدی رو کلید زده کمی غیر منطقی و دیر وقت به حساب میاید. روشن هست که توانایی توسعه تانک نسل 4 در کشور موجود نیست (نه اقتصادی و نه صنعتی و تکنولوژیکی). از طرف دیگه نیاز به قوای زرهی مدرن و به روز کاملا احساس میشه، قوایی که بتوانند هم جلوی تانکهای دسمن بایستند و هم در جنگ شهری از کمینهای نیروهای چریکی جان سالم به در ببرند. دفاع فعال داره به یکی از الزامات تانک تبدیل میشه و با وجود پرتابه های جدید دوزمانه و امثالهم زره واکنشی اهمیت خودشو از دست داده. در حالی که کشورهای عربی با یک خرید در عرض چند ماه میتوانند صدها تانک دریافت کنند، تولید "انبوه" ده تانک در سال (که کماکان دور از دسترسه) چیزی رو عوض نمیکنه (این موضوع فقط مربوط به تانک نیست).
به هر حال، اگه وزارت دفاع مصممه که یک تانک بومی توسعه بده، باید مخارجشو تحمل کنه و تهدیدات اکنون و فردا رو در نظر داشته باشه، برای مثال دفاع فعال هم باید نصب بشه. باید سپاه و ارتش کاملا همکاری کنند و از دستاوردها و تجربیات یکدیگر کاملا استفاده کنند (برای مثال تجربیات اخیر سپاه در سوریه و عراق). اگر هم وزارت دفاع قادر به این کار نیست، باید یه فکر دیگری بکنند تا قوای نظامی کشور از دنیا و به خصوص همسایگان با محبت عقب نمونه. متاسفانه همین وزارت دفاع جوی در کشور ایجاد کرده که همه فکر میکنند که خرید اقلام نظامی ننگ بزرگی برای کشوره. هواپیما میخوایم بخریم، میگن که "چرا بخریم؟ خودمون باید بسازیم". بحث اس300 که شد، همه گفتند "پس باور چی؟ تموم شد؟ الکی بود؟"

به قول یکی از دوستان *با اختراع دوباره چرخ، قدم به جلو برنمیداریم*

ببخشید که طولانی شد

زنده باد ایران
  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ببخشید تاپیک رو میارم بالا سوال دارم خواهشا پاسخ داده شود.عزیزان در سنترال کلاب یک نفر امد عکسی را گذاشت از تانک ذ 4 ایا دوستان حداقل تغییر در برجک نسل اینده ذ3 رو تایید می کنند یا خیر؟

 

 

صرفا یک طرح براساس گمانه زنی شخصی و فاقد اعتبار هست

 

ایا امکان نصب توپ با مکانیزم بار گزاری بهتر و دقت بهتر وجود داره?

 

 

بله هست

 

ایا تسلیحات که برد در گیری موثر تانک ذوالفقار بیشتر از 5کیلومتر کند وجود دارد?

 

 

در ایران خیر ولی در دنیا تا برد 8 الی 12 کیلومترش رو هم ساختن

 

ایا نمی توان در زره ذ۳ علاوه بره ذره مایه از لایه تنگستن استفاده کرد؟مرسی

 

 

شدنی هست ولی خوب مسائلی مثل قیمت و وزن مطرح میشه!

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
من فقط از دوستان موضوع تانک سپاه رو شنیدم.
منبع رسمی وجود داره؟
یا فقط در حد شایعه است؟
ذوالفقار تا وقتی به زره اورانیومی و دفاع فعال مجهز نشه با موشکهای ضد زره امروزی هیچ شانسی برای بقا نداره. ویرایش شده در توسط morgan20
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ارتقای ذولفقار متاسفانه در حد یک لاهاب پیچی  هست اینطور که پیداست  . هر سال هم  همین یک عدد تانک در رژه و رزمایش و ازمایش استفاده می کنند . ای کاش ما واقعا قصدی برای احیای زرهی مون در داخل داشتیم . امیدوارم که اینطور باشه .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ارتقای ذولفقار متاسفانه در حد یک لاهاب پیچی هست اینطور که پیداست . هر سال هم همین یک عدد تانک در رژه و رزمایش و ازمایش استفاده می کنند . ای کاش ما واقعا قصدی برای احیای زرهی مون در داخل داشتیم . امیدوارم که اینطور باشه .

امروز تو رژه رد شد.یک دونه.مثل سال قبل.داریم درجا می زنیم.تبریک میگم.
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سال قبل بود فکر کنم یه ماکت کوچک از ذوالفقار رونمایی کردن برجکش یکم متمایل به لئوپارد بود تو
همین سایتم بچه ها اولین بار اگ عکسشو گذاشتن ویرایش شده در توسط zoljenah
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

این مسیولین ارتش از سال 70 دارن میگن  تانک ذوالفقار در حال تولید انبوه و به نسل 3 و 4 و.. رسیده وفلان وبهمان بعد یک دفعه با چه خوشحالی از خریده تجهیزات روسی حرف میزنن.

بعد می خوان خارجی ماکت مقوایی یا بهتر بگم کاردستی قاهر اف 313 رو ببینن باور کنن یعد وزیر دفاع وقت هم میگه قاهر 313 قابلیت تولید سریع و انبوه را دارد ولی بعد از 5 سال هنوز یک پرواز ازش نشون نداده.واقعا که ملت سر کارن.

  • Upvote 11
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

تاوقتی بوجه مناسب برای تحقیقات وتوسعش  قرارندن این تانک همینیه که میبینید

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

جناب گوبلز واقعا با شما موافقم ولی ایران روی کاغذ از نظر فنی و تجربه جنگی توانایی ساخت تانک رو داره حداقل توانایی ساخت پلتفرمش رو داره حالا توپ و موتور رو از بیرون تهیه میکنه.مگر اینکه همچین اراده ای اصلا وجود نداشته باشه

 

اتفاقا بعید می دونم مشکل تولید انبوه تانک در ایران مشکل توپ و موتورش باشه، چون هر دو این موارد به هر حال به شکلی حالا تحت لیسانس یا بومی ظرفیت تولیدش وجود داره و نهایتا امکان وارداتش هم هست. 

 

من خیلی نسبت به امکانات تولید کارخانجات مربوط به تولید تحت لیسانس تی 72 اطلاعی ندارم که این تولید در چه سطحی بوده، ولی فکر کنم مشکل تولید انبوه تانک در ایران بیشتر تولید انبوه متریال زره و تولید بدنه و شاسی باشه . 

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

صحبت از ابتدا ساخت نبوده بلکه تولید بوده

 

عرض شد تولید  ، صرف نظر از اینکه توانایی طراحی و ساخت یک تانک مدرن و قابل رقابت با تانک های روز توسط ایران هم جای بحث داره

 

با اجازه من یک سوالی بپرسم

 

باتوجه به تانک ذوالفقار 3 پیشرفت هایی در زمینه سیستم کنترل آتش و بارگزاری خودکار و سیستم های هوشمند دیده می شود 

آیا ممکن نیست همین سیستم ها را بصورت یک بسته  برای دیگر تانک های قدیمی خود آماده کنیم و از نظر آتش و تحرک به سطح تانک های  پشتیبانی و پاکسازی رساند ؟

چون مطابق فرمایش شما یک تانک مجموعه آتش، تحرک، زره و ارتباطات و شبکه است 

حداقل دو مورد از این موارد را برای دیگر تانک های خود مهیا کنیم تاثیر شگرفی در قابلیت رزمشان پدید می آید

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

چون مطابق فرمایش شما یک تانک مجموعه آتش، تحرک، زره و ارتباطات و شبکه است 

حداقل دو مورد از این موارد را برای دیگر تانک های خود مهیا کنیم تاثیر شگرفی در قابلیت رزمشان پدید می آید

 

 

 

مطابق صحبت بنده؟

 

این مسئله یک اصل در زرهی هست سه عامل مهم در تجهیزات زرهی که شامل حفاظت ، قدرت آتش و تحرک و یکسری عوامل جنبی میشه ، در نتیجه صحبت بنده نیست اصولا موارد اساسی در مبحث زرهی هست

 

این تاثیر شگرف چی هست اصلا؟ شما تعریف خودتون رو از شگرف عنوان بفرمایید در ابتدا که این تاثیر از نظر شما چی هست؟ تا بعد برسیم به اینکه چنین تاثیری رو ایجاد میکنه یا نه

  • Upvote 2
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

مطابق صحبت بنده؟

 

این مسئله یک اصل در زرهی هست سه عامل مهم در تجهیزات زرهی که شامل حفاظت ، قدرت آتش و تحرک و یکسری عوامل جنبی میشه ، در نتیجه صحبت بنده نیست اصولا موارد اساسی در مبحث زرهی هست

 

این تاثیر شگرف چی هست اصلا؟ شما تعریف خودتون رو از شگرف عنوان بفرمایید در ابتدا که این تاثیر از نظر شما چی هست؟ تا بعد برسیم به اینکه چنین تاثیری رو ایجاد میکنه یا نه

 

 من فرمایشات شما رو در مورد زرهی خیلی دنبال می کنم . تا حدی هم قبول داشتم . فقط از وقتی که یک جمر رو تانک های سوریه وصل شد و این همه تغییر بزرگ به وجود اوارد . یکم دیدگاهم عوض شد .  و دیگه احساس اون ضعف بزرگ رو  که شما میگی نمی کنم . چون وقتی به همین راحتی میشه اخلال درست کرد . کلا تانک موقع جنگ تمام عیار رو هواست .  و ما با این جنگ الکترونیک قوی  که امکان داره در جنگ های مدرن نه از تروفی  عملکرد انچنانی مبینیم نه از موشک های ضد تانک . داستان شبیه همون روز های اول درگیری دریایی سوری ها با اسرائیلی هاست که اولین بار از موشک ضد کشتی و جنگ الکترونیک اغاز شد . داستان زرهی هم به همون سمت میره .

بعد شما در فرمایشاتتون این دیدگاهو دارید که ما توانایی تولید زرهی نداریم. و یا اگه چیزی هست فقط کار اگاهی !!!

باید بگم که اولا یه چیز بدیهی برای فرماندهان ما وجود داره و اونم اینه که تانک های ما این شانس و ندارند که در برابر هزاران تانک و هواپیما و کلا دیوار اهنین دشمن مقاومت کنند . برای همین  هر کس بود زیاد روی ساخت همچین سلاح تهاجمی که شرط کاربردش تعداد خیلی زیاد  هست نرند . در صحبت های ژنرال گودریان به عنوان اسطوره ی زرهی این برتری عددی در زره پوش ها نسبت به  دشمن بار ها تاکید شده .که بعید می دونم ما بتونیم در این زمینه حرفی واسه گفتن داشته باشیم . اما بحث کار اگاهی تولید شدن . راستش یادمه  مطاله می کردم در زمان جنگ جهانی روس ها در کارخونه های بی ربط به امور نظامی شروع کردن به ساخت تانک و ... برای مثال یادمه در یکی از همین کاراگاه ها روزانه سی تانک ساخته می شد . تانک معروف تی 34 مخصوصا . اما این موضوع کار اگاهی تولید شدن اصلا بهانه ی خوبی نیست برای درست نکردن تانک .  چون  در ماه با تولید کار اگاهی ده عدد تانک می تونستیم  در مدت یک سال و یا  چند سال  تعداد قابل توجهی تانک بسازیم .خودتون حساب کنید  چه تعداد تانک می شد  . فکر نکنم این تعداد کم نیازی به این حرفا باشه که اره  مثلا بیایم به عنوان یک مانع بهش نگاه کنیم . بازم میگم بیشتر دلیل عدم استفاده در جنگ هستش که ما بی خیالش شدیم . تازه در  جنگ  سوریه و عراق که متوجه شدن  جنگ فقط با ابر قدرت ها نیست . احساس خطر شد ...

ویرایش شده در توسط Navard
  • Upvote 4
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 من فرمایشات شما رو در مورد زرهی خیلی دنبال می کنم . تا حدی هم قبول داشتم . فقط از وقتی که یک جمر رو تانک های سوریه وصل شد و این همه تغییر بزرگ به وجود اوارد . یکم دیدگاهم عوض شد .  و دیگه احساس اون ضعف بزرگ رو  که شما میگی نمی کنم . چون وقتی به همین راحتی میشه اخلال درست کرد . کلا تانک موقع جنگ تمام عیار رو هواست .  و ما با این جنگ الکترونیک قوی  که امکان داره در جنگ های مدرن نه از تروفی  عملکرد انچنانی مبینیم نه از موشک های ضد تانک . داستان شبیه همون روز های اول درگیری دریایی سوری ها با اسرائیلی هاست که اولین بار از موشک ضد کشتی و جنگ الکترونیک اغاز شد . داستان زرهی هم به همون سمت میره .

بعد شما در فرمایشاتتون این دیدگاهو دارید که ما توانایی تولید زرهی نداریم. و یا اگه چیزی هست فقط کار اگاهی !!!

باید بگم که اولا یه چیز بدیهی برای فرماندهان ما وجود داره و اونم اینه که تانک های ما این شانس و ندارند که در برابر هزاران تانک و هواپیما و کلا دیوار اهنین دشمن مقاومت کنند . برای همین  هر کس بود زیاد روی ساخت همچین سلاح تهاجمی که شرط کاربردش تعداد خیلی زیاد  هست نرند . در صحبت های ژنرال گودریان به عنوان اسطوره ی زرهی این برتری عددی در زره پوش ها نسبت به  دشمن بار ها تاکید شده .که بعید می دونم ما بتونیم در این زمینه حرفی واسه گفتن داشته باشیم . اما بحث کار اگاهی تولید شدن . راستش یادمه  مطاله می کردم در زمان جنگ جهانی روس ها در کارخونه های بی ربط به امور نظامی شروع کردن به ساخت تانک و ... برای مثال یادمه در یکی از همین کاراگاه ها روزانه سی تانک ساخته می شد . تانک معروف تی 34 مخصوصا . اما این موضوع کار اگاهی تولید شدن اصلا بهانه ی خوبی نیست برای درست نکردن تانک .  چون  در ماه با تولید کار اگاهی ده عدد تانک می تونستیم  در مدت یک سال و یا  چند سال  تعداد قابل توجهی تانک بسازیم .خودتون حساب کنید  چه تعداد تانک می شد  . فکر نکنم این تعداد کم نیازی به این حرفا باشه که اره  مثلا بیایم به عنوان یک مانع بهش نگاه کنیم . بازم میگم بیشتر دلیل عدم استفاده در جنگ هستش که ما بی خیالش شدیم . تازه در  جنگ  سوریه و عراق که متوجه شدن  جنگ فقط با ابر قدرت ها نیست . احساس خطر شد ...

 

 

نه اینکه پاسخی برای فرمایشات شما نداشته باشم ولی خوب چون تکرار مکرارت میبینم گفتن برخی صحبت ها رو و ایضا ایجاد بحثی بی حاصل از پاسخ صرف نظر میکنم و وقت خودم و شما رو نمیگیرم

 

فقط یک توصیه دارم (چیزی که خودم به دنباش هستم) به مسائل دید سطحی و همراه با قضاوت عجولانه نداشته باشید (جوانب کار و مسائل رو بسنجید و در موردش تحقیق کنید) و به این نکته هم توجه کنید که هر مسئله ای رو در زمان خودش و براساس پیچیدگی های موجود مورد بررسی قرار میدن

 

تولید تی 34 با تولید آرماتا یکی نیست که از تی 34 مثال آوردید صحبت ما تولید تانک در دهه 40 میلادی نیست صحبت تولید تانک در زمان حال هست که از زمین تا آسمان تفاوت پیدا کرده با گذشته (چه هزینه چه سرعت تولید چه پیچیدگی تولید و ...............)

 

در عالم میلیتاریسم وقتی شما با یک موضوع ساده و روتین مثل استفاده از یک جمر اینطور عقیده تون عوض میشه در مورد مسائل مهمتر مجبور خواهید بود که مدام نظر و عقیده عوض کنید

 

-----------------------

 

دوستان در مبحث زرهی علت بی فایده بودن زرهی رو با امریکا اثبات میکنن

 

من یک چیز میگم  قضاوت رو به خودتون واگذار میکنم : جندالله شرق کشور = انهدام زرهی سپاه = آر پی جی 7 اس پی جی 9

 

والسلام

  • Upvote 12
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

نه اینکه پاسخی برای فرمایشات شما نداشته باشم ولی خوب چون تکرار مکرارت میبینم گفتن برخی صحبت ها رو و ایضا ایجاد بحثی بی حاصل از پاسخ صرف نظر میکنم و وقت خودم و شما رو نمیگیرم

فقط یک توصیه دارم (چیزی که خودم به دنباش هستم) به مسائل دیدگاه سطحی و همراه با قضاوت عجولانه نداشته باشید (جوانب کار و مسائل رو بسنجید و در موردش تحقیق کنید) و به این نکته هم توجه کنید که هر مسئله ای رو در زمان خودش و براساس پیچیدگی های موجود مورد بررسی قرار میدن

تولید تی 34 با تولید آرماتا یکی نیست که از تی 34 مثال آوردید صحبت ما تولید تانک در دهه 40 میلادی نیست صحبت تولید تانک در زمان حال هست که از زمین تا آسمان تفاوت پیدا کرده با گذشته (چه هزینه چه سرعت تولید چه پیچیدگی تولید و ...............)

در عالم میلیتاریسم وقتی شما با یک موضوع ساده و روتین مثل استفاده از یک جمر اینطور عقیده تون عوض میشه در مورد مسائل مهمتر مجبور خواهید بود که مدام نظر و عقیده عوض کنید

-----------------------

دوستان در مبحث زرهی علت بی فایده بودن زرهی رو با امریکا اثبات میکنن

من یک چیز میگم قضاوت رو به خودتون واگذار میکنم : جندالله شرق کشور = انهدام زرهی سپاه = آر پی جی 7 اس پی جی 9

والسلام


من فقط چند تا مثال عرض کردم اونم به زبان ساده.سو تفاهم نشه. بنده هم می دونم تی 34چه طور ساخته می شد. اما باز تعداد تولید چند عدد در ماه برای کشوری مثل ایران آنقدر سخت نیست که گفتند و گفتید. اما من در مورد جمر فقط به یک نتیجه رسیدم که اولویت کاملا با بخش الکترونیک. جمر و اخلال گر های دیگه منو یاد جنگ الکترونیک در باقی زمینه های نظامی انداخت که چقدر موثر بودن.مثل جنگ یوم الکیپور و سرکوب پدافند هوایی سوریه توسط اسراییل در این جنگ. و اینکه دیگه اون ویژگی های چند گانه زرهی توپ و موتور و زره و ارتباط و... که گفته شد ممکن زیر سایه ی الکترونیک قرار بگیره. جمر استفاده شده اینو کاملا نشون داد.همین
  • Upvote 2
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط 951
      تاپیک جامع تحولات زرهی در نیروهای نظامی ایران
       
      با سلام
      این تاپیک برای ثبت نظرات و پیشنهادات علمی و عملی در خصوص تجهیز نیروهای زمینی ایران به یک تانک اصلی میدان نبرد برای جنگهای نوین ایجاد گردیده است .
       
       
      پلتفرم های موجود در نیروهای نظامی ایران به شرح زیر میباشند که هر کدام میتوانند در صورت برخورداری از مشخصات لازم بستر ی برای توسعه تانک اصلی میدان نبرد برای کشورمان باشند .
       
      ام۴۷ پاتون
       

      ام۴۷ پاتون یک تانک متوسط آمریکایی بود که با پیشرفت طرح تانک ام۴۶ پاتون در اوایل دهه ۱۹۵۰ ساخته شد. این تانک به عنوان تانک اصلی نیروی زمینی و تفنگداران دریایی و جایگزین تانک‌های ام۴۶ و ام۴ شرمن وارد ارتش آمریکا شد اما در این ارتش در هیچ جنگی شرکت نکرد.
      ام۴۷ تنها پس از چند سال با ساخت تانک پیشرفته‌تر ام۴۸ پاتون از استاندارد خارج شد و در اختیار متحدان آمریکا قرار گرفت و در جنگ‌های متعددی از جمله توسط اردن در جنگ شش‌روزه علیه اسرائیل، توسط پاکستان در جنگ‌های هند و پاکستان، از سوی ترکیه در حمله سال ۱۹۷۴ ترکیه به قبرس، توسط ایران در جنگ ایران و عراق و در خدمت استقلال‌طلبان کروات در جنگ استقلال کرواسی شرکت داشت.
       
      ام۴۸ پاتون
       

      ام۴۸ پاتون یک تانک متوسط آمریکایی بود که سومین و آخرین تانکی به شمار می‌رفت که به نام ژنرال جرج پاتون فرمانده سپاه سوم ایالات متحده در جنگ جهانی دوم و از هواداران کاربرد تانک در میدان نبرد، نامگذاری شد. البته ام۶۰ تانکی که بعد از ام۴۸ طراحی و تولید شد هم به طور غیر رسمی ام۶۰ پاتون نامیده می‌شود. طراحی ام۴۸ بر اساس پیشرفت و توسعه ام۴۷ پاتون تانک متوسط قبلی آمریکایی ها صورت گرفت و شباهت ظاهری زیادی با آن دارد اما از نظر ساختار کلی تانکی متفاوت و مستقل است.
       
      ام۶۰ پاتون
       

      ام۶۰ پاتون نخستین تانک رزمی اصلی آمریکایی بود که در سال ۱۹۶۰ تولید شد و سال‌ها مورد استفاده آمریکا و متحدان آن در جنگ سرد قرار داشت. ام۶۰ هرچند در ارتش آمریکا با ام۱ آبرامز جایگزین شده اما استفاده از آن هنوز در بسیاری از کشورها ادامه دارد.
      طراحی ام۶۰ بر اساس تانک متوسط ام۴۸ پاتون صورت گرفت که تا پیش از تولید ام۶۰ تانک اصلی ارتش آمریکا بود. پیشرفت‌های ام۶۰ نسبت به‌ام۴۸ شامل استفاده از توپ نیرومندتر ۱۰۵ میلی‌متری به جای توپ ۹۰ م‌م ام۴۸، استفاده از چرخ‌های آلومینیومی به جای فولادی، زره قوی‌تر و ضخیم‌تر، موتور دیزلی قوی‌تر با توان ۷۵۰ اسب بخار، و افزایش برد عملیاتی به ۴۸۰ کیلومتر می‌شد.
       
      چیفتن
       

      چیفتن (به انگلیسی: Chieftain) نوعی تانک اصلی میدان نبرد بریتانیایی است که از سال ۱۹۶۵ وارد نیروی زمینی بریتانیا شد. هنوز نیز در نیروهای مسلح اردن و ایران از آن استفاده می‌شود.
      طراحی چیفتن بر پایه گروهی از تانک‌های بریتانیایی انجام شد که از ماتیلدا ام‌کا ۲ در سال ۱۹۳۹ (با توپ ۴۰ میلی‌متری) آغاز شده و با تانک‌های کرامول (۵۷ و ۷۵ میلی‌متر)، کومه (۷۶ میلی‌متر) ادامه یافته و در پایان به تانک موفق سنچوریون (۷۶، ۸۳ و ۱۰۵ میلی‌متر) می‌رسد. چیفتن با پیشرفت این طرح ساخته شده و جایگزین تانک متوسط سنچوریون و تانک سنگین کانکوئرر به عنوان نخستین تانک اصلی میدان نبرد نیروی زمینی بریتانیا شد. تولید تانک چلنجر ۱ که بر پایه پیشرفت تانک چیفتن صورت گرفته بود از سال ۱۹۸۳ آغاز و در سال ۱۹۹۵ به‌طور کامل جایگزین چیفتن شد. تولید چلنجر ۲ هم در سال ۱۹۹۸ با توسعه چلنجر۱ آغاز شد. چیفتن از پیشرفته‌ترین تانک‌های عصر خود به‌شمار می‌آید که قدرتمندترین توپ و سنگین‌ترین زره را در بین همه تانک‌های آن هنگام را داشت. اما در برابر آن، توانایی تحرک و سرعت آن کاهش یافته بود.
       
      تی-۵۵
       

      تی-۵۴ یا تی ۵۵ نوعی تانک اصلی میدان نبرد ساخت شوروی است که نخستین پیش‌نمونهٔ آن در سال ۱۹۴۵ تولید شده و تولید انبوه آن از سال ۱۹۴۷ آغاز و به سرعت به مهمترین تانک جنگی ارتش سرخ شوروی و کشورهای عضو پیمان ورشو و بسیاری از کشورهای دیگر دنیا تبدیل شد.
      تی-۵۴ بیش از هر تانک دیگری در طول تاریخ تولید شده و برآورد می‌شود که در حدود ۸۶ تا ۱۰۰ هزار دستگاه از مدل‌های مختلف آن در کشورهای مختلف تولید شده باشد. این تانک از زمان آغاز تولید خود تاکنون شاهد بهینه‌سازی‌ها و اصلاحات متعددی بوده‌است. تی-۵۵ مهمترین بهینه‌سازی تی-۵۴ به شمار می‌رود که در سال ۱۹۵۸ وارد ارتش شوروی شد؛ برخورداری از سیستم محافظتی در برابر حملات اتمی-میکروبی-شیمیایی، حذف تیربار قسمت راننده، نصب موتور قوی‌تر (۵۲۰ به ۵۸۰ اسب بخار) و افزایش ظرفیت مهمات توپ اصلی تانک (از ۳۴ گلوله به ۴۳ گلوله) مهمترین تفاوت‌های آن بودند. این تانک علاوه بر شوروی در لهستان، چکسلواکی، چین (با عنوان تایپ ۵۹) هم تولید می‌شد.
       
      تی-۶۲
       

      تی-۶۲ نوعی تانک رزمی اصلی ساخت شوروی است که بر اساس پیشرفت طرح تانک‌های خانواده تی-۵۴/۵۵ طراحی شده و تولید آن از سال ۱۹۶۱ آغاز شد. این تانک به تدریج جای تانک‌های تی-۵۴ را در واحدهای زرهی و موتوری ارتش سرخ گرفته و تولید آن در شوروی تا سال ۱۹۷۵ ادامه یافت، تا اینکه در دهه ۱۹۸۰ با تانک‌های مدرن‌تر تی-۶۴، تی-۷۲ و تی-۸۰ در خطوط مقدم ارتش شوروی جایگزین شد.
      تی-۶۲ نخستین تانکی بود که از توپ بدون خان استفاده می‌کرد. تفاوت‌های اصلی این تانک با تی-۵۴ شامل شاسی طولانی‌تر و عریض‌تر، توپ بلندتر و پرقدرت‌تر و بدون خان ۱۱۵ میلی‌متری می‌شوند.
       
      تی-۷۲
       

      تانک تی-۷۲ یک تانک اصلی میدان نبرد است که تولید آن از اوایل دهه ۱۹۷۰ در شوروی آغاز شد. این تانک شباهت‌هایی با تانک قدیمی‌تر اما پیشرفته‌تر تی-۶۴ دارد. تی-۷۲ پس از تانک دیگر شوروی‌ها؛ تی-۵۴/۵۵ پرتیراژترین تانک تولیدشده پس از جنگ جهانی دوم است و در مجموع بیشتر از ۲۵ هزار دستگاه از آن ساخته شده و کماکان برای مشتریان خارجی تولید می‌شود که توسط ده‌ها کشور مورد استفاده قرار گرفته‌است. تانک تی-۹۰ مدل توسعه‌یافته تی-۷۲ و جدیدترین تانک ارتش روسیه محسوب می‌گردد. سلاح اصلی این تانک، یک قبضه توپ بدون خان کالیبر ۱۲۵ میلی‌متری از نوع ۲A46M است.
       
       
    • توسط bmyazdani
      تانک رزمی چلنجر 2


      Challenger 2 Main Battle Tank


      تانک چنلجر2 جدید ترین تانک زراد خانه ارتش انگلستان بحساب می آید که جایگزین سری تانک های چلنجر1 این کشور شده است.زره چابهام نسل جدید این تانک شهرت فراوانی دارد و در نتیجه مقاومت زیاد این زره، این تانک لقب مقاوم ترین تانک ناتو را یدک می کشد. تانک چلنجر2 علاوه بر ارتش انگلستان در ارتش عمان نیز عملیاتی است.
      طراحی و ساخت تانک چلنجر نخستین بار توسط کارخانجات اسلحه سازی سلطنتی انگلستان (ROF) انجام شد.
      طراحی تانک چلنجر نتیجه سفارشی از سوی ایران برای ساخت نمونه ی بهسازی شده ای از تانک چیفتن با نام پروژه ی شیر ایران بود. پس از درخواست ایران مبنی بر ساخت تانکی پیشرفته مشابه تانک چیفتن که در ارتش آن کشور در حال خدمت بود، کارخانجات اسلحه سازی سلطنتی انگلستان کار ساخت تانک را بصورت دو پروژه مجزا با مشخصه های FV4030/2(شیر1) و 4030/3(شیر2) آغاز کرد.اما در پی سقوط رژیم شاهنشاهی ایران عملاٌ سفارش ساخت این تانک از سوی ایران منتفی گردید. ظاهراٌ روند ساخت تانک جدید متوقف شده و پایان یافته بود ولی بعد ها وقایعی به وقوع پیوست که روند ساخت تانک را مجدداٌ احیا نمود.پس توقف پروژه ی مشترک تانک MBT-70 بعلت مشکلات مالی، ارتش انگلستان که به نتایج این پروژه بسیار امیدوار بود تصمیم گرفت تا پروژه تانک شیر ایران را از کارخانجات اسلحه سازی سلطنتی خریداری کند و آن را به عنوان گزینه ی اصلی خود برای ساخت یک تانک رزمی جدید ادامه دهد. با خرید این پروژه از سوی ارتش انگلستان این پروژه به پروژه چلنجر تغییر نام داد.
      تانک چلنجر1 دارای یک طراحی انقلابی بود که در آن از جدیدترین فناوری های نظامی عصر خود استفاده شده بود. یکی از معروفترین این فناوری ها زره چابهام بود که حفاظت به مراتب بیشتر از دیگر تانک ها به تانک چلنجر می بخشید. این زره هموژن نورد خورده (RHA) که ساختار آن بسیار پیچیده و محرمانه بود آنقدر پر قدرت بود که بعد از آن بعنوان استانداردی برای سنجش مقاومت زره دیگر تانک ها استفاده گردید. لازم به ذکر است که این زره در پروژه های دیگری همچون تانک آبرامز ایالات متحده نیز به کار گرفته شد که این امر توانایی بالای آن را ثابت می کند. اما زره خوب بتنهایی عامل برتری یک تانک رزمی به حساب نمی آید. این ادعا در مورد تانک چلنجر دقیقاٌ به اثبات رسید. در سال 1987 میلادی و طی رقابت زرهی اترش کانادا برای خریداری یک تانک زرمی جدید، تانک چلنجر در مقایسه با دیگر رقبای غربی اش آنچنان عملکرد وحشتناکی از خود بجا گذاشت که ارتش انگلستان نیاز خود را به یک تانک رزمی جدید را مطرح کرد. طی مراحل سنجش تانکهای رزمی شرکت کننده در مناقصه، تانک چلنجر1 در بین دیگر تانک های شرکت کننده بیشترین اصابت مستقیم در اثر گلوله ی دشمن را ثبت کرد که این امر مصیبت بار بود.این نقص به همراه سیستم های کنترل آتش و هدف یابهای ضعیف تانک باعث شد تا این تانک در بین دیگر رقابایش کند ترین سرعت آتش را داشته باشد.بدین ترتیب تانک چلنجر1 در انتهای جدول رده بندی تانک های رزمی شرکت کننده قرار گرفت. بعلت این حضور ضعیف، پیشنهاد ها به سوی بکار گیری ویژگی های منحصر به فرد تانکهای آبرامز ایالات متحده،لکلرک فرانسه و لئوپارد2 آلمان منعطف شد. سر انجام بخش طراحی سیستم های دفاعی شرکت ویکرز طراحی جدیدی از تانک را با نام چلنجر برگزید.اگرچه نام تانک جدید مشابه تانک قبلی بود ولی این تانک تنها چهار درصد با تانک قبلی وجه تشابه داشت و 150 مورد عملیات بهسازی بر روی آن انجام گرفته بود.
      علیرغم همه ی این مشکلات تانک چلنجر1 در نبردهایی همچون جنگ خلیج فارس و نبردهای بالکان بکار گرفته شد و عملکرد قابل قبولی در مقابل نمونه تانک های بلوک شرق از خود بر جای گذاشت. طی جنگ خلیج فارس 180 دستگاه تانک چلنجر1 به عربستان سعودی منتقل شد و در خطوط مقدم نبرد بکار گرفته شد. مقامات ارتش انگلستان ادعا کرده اند که واحدهای زرهی ارتش انگلستان توانسته اند تا 300 دستگاه خودروهای زرهی عراقی را بدون آسیب دیدگی حتی یک تانک چلنجر1 نابود نمایند.همچنین تانک چلنجر1 طی جنگ خلیج فارس از خود رکوردی بر جای گذاشت که در تاریخ نظامی تانکهای رزمی بی نظیر بوده است. این تانک موفق شد تا از فاصله چهار هزار متری یک دستگاه تانک عراقی را هدف قرار داده و منهدم نماید. لازم به ذکر است که تانک چلنجر1 در راستای ماموریت صلح بانی در بوسنی نیز بکار گرفته شده است. از سال 1998 روند جایگزینی تانک چلنجر1 با مدل بهسازی شده ی آن یعنی چلنجر2 آغاز گردید و تا سال 2002 میلادی به اتمام رسید.

      روند طراحی تانک چلنجر2 در آگوست 1989 میلادی به اتمام رسید و در فوریه سال 1990، اولین نمونه آزمایشی آن تکمیل گردید. در این نمونه ی آزمایشی ، از جدید ترین فناوری آنزمان استفاده شده بود.در اوایل آگوست سال 1990 هفت دستگاه نمونه آزمایشی و پس از آن دو دستگاه دیگر آماده گرید.از نه دستگاه نمونه آزمایشی، هفت دستگاه آن در لیدز و دو دستگاه دیگر در نیوکاسل ساخته شدند. همچنین یک برجک اضافی در لیدز ساخته شد تا از آن برای آزمایشات شلیک و اثر برخورد گلوله ی دشمن بر روی زره استفاده شود. این نمونه های آزمایشی از جهاتی با یکدیگر تفاوت داشتند ولی در همه ی آنها 156 مورد بهینه سازی انجام شده بود.عملیات بهسازی طوری طرح ریزی شده بود تا امکان انجام برخی از این بهسازی ها بر روی تانکهای چلنجر1 در محلهای نگهداری آنها امکانپذیر باشد.

      شرکت سیستمهای دفاعی ویکرز که در آنزمان مسئولیت پروژه را بر عهده داشت در سپتامبر سال 1990 تانک چلنجر2 را در معرض نمایش گذاشت. (لازم به ذکر است که بعد ها سرکت بی ای ایی سیستمز با خریداری شرکت ویکرز مسئولیت پروژه راعهده دار شد).

      پس از بررسی های انجام شده از سوی ارتش سلطنتی انگلستان این تانک برای خدمت در ارتش مناسب تشخیص داده شد. در ژوئن سال 1991 میلادی دولت انگلستان درخواست خرید 127 دستگاه تانک چلنجر 2و 13 دستگاه تانک آموزشی به ارزش 520 میلیون پوند را ارائه کرد.در سال 1993 تولید تانک در کارخانجات ویکرز در لیدز آغاز شد و اولین مرحله ی سفارش در جولای سال 1994 آماده تحویل گردید. در 16می سال 1994 ارتش انگستان آزمایشات تکمیلی تانک چلنجر2 را آغاز کرد. پس از اتمام آزمایشات متفاوت مقامات ارتش از عملکرد تانک ابراز رضایت کردند.در جولای سال 1994 وزارت دفاع انگلستان سفارش دیگری را برای خرید تانک ارائه کرد. این سفارش که ارزش آن بالغ بر یک میلیارد و دویست میلیون پوند بود شامل 259 دستگاه تانک چلنجر2،نه دستگاه آموزشی بعلاوه ی پشتیبانی آموزشی و لجستیکی میشد.فرآیند تولید از همان سال آغاز شد.
      تولید تانک در کارخانجات لیدز تا سال 1999 به اتمام رسید ولی کار تولید در نیوکاسل همچنان ادامه پیدا کرد تا آنکه در سال 2002 آخرین سری از تانکهای تولید شده نیز به ارتش انگلستان تحویل داده شد.در سال 1993 سلطان نشین عمان هجده دستگاه تانک چلنجر2 را سفارش داد و در سال 1997 سفارش خدید بیست دستگاه تانک دیگر را ارائه کرد. ارزش این معاله 240 میلیون پوند برآورد شده است.


      در سال 1999 وزارت دفاع انگلستان تایید کرد که تانک چلنجر2 توانسته است طی سخت ترین آزمایشات مطابق شرایط میدان نترد بهتر از هرتانک دیگری در سراسر جهان به اهداف مورد نظر دست یابد.با این حال برخی از کارشناسان مسائل نظامی معتقد بودند که این ادعا بیشتر بمنظور بازاریابی برای فروش تانک مطرح شده است. با روشن شدن جزئیات بیشتری از این آزمایشات، توانمندیهای تانک چلنجر2 بر همه گان آشکار گردید و از آن بعنوان یکی از بهترین تانکخای رزمی تام برده شد.

      جزئیات از این قرار بود:
      یک اسکادران مرکب از از دوازده دستگاه تانک چلنجر2 که خدمه ی آنها گلچینی از بهترین و با تجربه ترین پرسنل ارتش انگلیس بودند، موفق شدند تا آزمایشات زرهی تکمیلی واحدها موسوم بهATDU را با موفقیت به اتمام برساند.این اسکادران با پوشش دادن 5040 کیاومتر طی 84 نبرد شبیه سازی شده و شلیک 2856 گلوله از انواع مختلف مهمات 120 میللیمتری و 84000 گلوله ی کالیبر 7.62 میلیمتری مسلسل کار خود را به اتمام رساند. هر روز نبرد شبیه سازیس شده 33 کیلومتر پیشروی در زمینهای ناهموار، 27 کیلومتر حرکت در سطوح جاده ای و شلیک 34 گلوله ی توپ 120 میلیمتری و 1000 گلوله مسلسل موازی با توپ اصلی را شامل میشد.

      این آزمایشات اعتبار از دست رفته ی تانک چلنجر را به آن بازگرداند ولی با این حال در بازار فروش جهانی توفیق چندانی نصیب تانک نشد.علیرغم آزمایش تانک توسط کشورهای قطر ، عربستان سعودی و یونان هیچکدام از انی کشورها تمایلی به خرید تانک چلنجر2 از خود نشان ندادند. علت این امر رقابت فشرده در بازار جهانی و حضور رقبای سرسختی همچون سری تانکهای ابرامز ، لئوپارد2 ولکلرک بود. بدین ترتیب عمان به عنوان تنها مشتری خارجی تانک چلنجر2 باقی ماند و آخرین سری از سفارشات عمان در سال 2001 میلادی به ارتش آن کشور تحویل داده شد.

      بدنه تانک چلنجر2 از سه بخش تشکیل شده است: اتاقک راننده که در جلوی بدنه قرار دارد، بخش فرماندهی و کنترل که در برجک قرار گرفته و بخش موتور که در انتهای بدنه قرار دارد.بدنه و قطعات موتوری تانک چلنجر1 در تانک چلنجر2 نیز مورد استفاده قرار گرفته است که علت آن کارایی بالای آنها بوده اما برجک تانک کاملاٌ از طراحی تازه ای بهره می برد و با تانک قبلی تفاوت دارد.برجک تانک به زره چابهام نسل دوم مجهز شده است. این زره از ساختار محرمانه ای مرکب از لایه های سرامیک مخلوط در داخل زره فولادی تشکیل شده است و به آن زره ساندویچی نیز گفته می شود.این زره جدید به شدت مقاوم است و در مقابل سلاحهای هدایت شونده ی ضد تانک (ATGM) و مهمات انفجاری شدید ضد تانک (HEAT) که به خرجهای شکلدار مجهزند، از تانک مخوبی محافظت مینماید. علاوه بر تانک چلنجر، در تانک ابرامز ایالات متحده نیز ازفناوری این نوع زره استفاده شده است.برجک تانک توسط یک سیستم گرداننده الکتریکی حرکت میکند و در آن از سیستم الکترو هیدرولیکی استفاده نشده است.
      تانک چهار نفر خدمه دادر که عبارتند از:فرمانده، راننده، توپچی، و گلوله گذار.علت استفاده از چهار نفر،بالا بردن قابلیتهای رزمی و توان درگیری بیست و چهار ساعته تانک بوده است زیرا در اینگونه ماموریتهای سنگین تعداد نفرات تاثیر گذار خواهد بود (لازم به ذکر است که تانکهایی همچون لکرک یا T-72 از سه خدمه استفاده می کنند که این امر موجب افزایش خستگی روحی و جسمی نفرات در ماموریتهای طولانی خوهد شد).

      اتاقک راننده به یک پریسکوچ غیر فعال (PDP) مجهز اشت. این پریسکوچ از یک سیستم تقویت کننده تصاویر بهره میبرد در نتیجه حرکت در شب برای راننده امکان پذیر شده است. در نتیجه استفاده از این سیستم ها تانک میتواند در شب با سرعتی معدل سرعت روز خود حرکت کند و از وسایل روشنایی خارجی نیز استفاده ننماید.
      جایگاه فرمانده ی تانک که در سمت راست برجک واقع شده به هشت عدد پریسکوپ با قابلیت پوشش 260 درجه ای مجهز است. در زیر هر پریسکوچ کلید قرمز رنگی تعبیه شده است که در صورت فشار دادن آن برجک به سرعت با پریسکوپ هم سو خواهد شد.فرمانده تانک به یک هدف یاب متعادل با میدان دید وسیع به نام
      VS580-10 مجهز می باشد یک مسافت یاب لیزری نیز در آن تعبیه شده است.این هدفیاب قادر است تا دامنه +35 الی -35 درجه عمودی را پوشش دهد. کار طراحی و ساخت این هدف یاب را شرکت ساژم بر عهده داشته است.
      جایگاه توپچی که در جلوی فرمانده قرار دارد به یک سیستم تصویر ساز حرارتی مجهز است که شرکت تیلز اپتروسیس سازنده ای آن است. این سیستم که از حسگر UKTICM2 استفاده مینماید امکان دید در شب را برای توپچی فراهم کرده است. تصویر حرارتی با بزرگنمایی 4 الی 11.5 برابر در هدفیاب ها و نیز نمایشگرهای دیجیتالی فرمانده و توپچی تانک قابل رویت است.
      توپچی تانک به یک هدفیاب اصلی متعادل مجهز است که از یک مجرای نشانه روی بصری، یک مسافت یاب لیزری چهار هرتزی با دقتی در حدود 5 متر و بردی بین 200 الی 10000 مترو همچنین یک صفحه نمایش تشکیل شده است.کار طراحی این هدفیاب نیز توسط شرکت تلیز اپتروسیس انجام شده است.علاوه بر هدفیاب اصلی، تانک به یک هدفیاب فرعی نیز مجهز است که بصورت موازی با توپ نصب شده است تا در صورت نیاز توسط توپچی مورد استفاده قرار گیرد.خدمه گلوله گذار نیز به یک پریسکوپ روزانه مجهز است و در صورت نیاز می تواند از آن استفاده نماید.

      تانک چلنجر2 به یک سیستم کنترل آتش دیجیتالی ساخت شرکت جنرال داینامیکس کانادا(سابقا شرکت کامپیوتیگ دیوایسس) مجهز است.این سیستم از یک کامپیوتر تشکیل شده که بصورت خودکار محاسبات مربوط به فرآیند شلیک را انجام می دهد.سیستم کنترل آتش تانک قادر است تا شش هدف متفاوت را بصورت یکجا ردیابی کند. تانک های چلنجر2 ارتش انگمستان به یک سیستم کاربردی اطلاعات میدان نبرد (PBISA) مجهز شده اند که شرکت جنرال داینامیکس انگلستان کار طراحی آنرا بر عهده داشته است.این سیستم برای جمع آوری از دیگر تانک ها به منظور هماهنگی بیشتر و گرفتن دستورات لازم از ستاد فرماندهی مرکزی بکار میرود.اطلاعات این سیستم پس از پردازش کامپیوتری در نمایشگرهای فرمانده و راننده تانک به نمایش در می آید تا آخرین اطلاعات صحنه نبرد و آرایش نیروهای خودی یا دشمن را در اختیار آنها قرار دهد. همچنین برای تانکهای ارتش انگلستان یک سیستم تاکتیکی ارتباطات دیجیتالی به نام بومن (کماندار) در نظر گرفته شده که علاوه بر امکانپذیر کردن ارتباطات امن، به طور خودکار موقعیت جغرافیایی تانک را نیز نمایش می دهد تانکهای چلنجر2 ارتش انگلستان که در عراق خدمت می کنند در سال 2006 به این سیستم مجهز شدند.

      سلاح اصلی تانک چلنجر2 را یک توپ 120 میلیمتری خاندار بنام ال-30 تشکیل میدهد که از فولاد تصفیه شده ESR ساخته شده است. این نوع فولاد جزو مرغوبترین انواع فولاد در جهان بحساب می آید و استحکام بسیار بالایی دارد.این توپ به یک روکش عایق حرارت، یک سیستم مرجع نصب شده در دهانه لوله و همچنین یک سیستم تخلیه کننده دود مجهز است.

      سطح داخلی توپ ال-30 با روکشی از فلز کروم پوشیده شده تا ساختاری محکمتر و سطحی نرم تر به آن ببخشد.
      این روکش باعث می شود تا گلوله سایش کمتری با سطح لوله داشته باشد، دقت بیشتری پیدا کند، سرعت آن افرایش یابد و در نتیجه قدرت نفوذ آن بالاتر برود.توپ ال-30 دارای زاویه حرکت عمودی 10- الی 20+ درجه است و از آنجا که برجک تانک قابلیت حرکت 360 درجه ای دارد، توپنیز دارای زاویه گردش 360 درجه ای است و از یک سیستم کنترل و تثبیت کننده برقی استفاده مینماید.این توپ تفریباٌ با تمامی مهمات های فعلی 120 میلیمتری سازگار می باشد و می تواند گلوله های ثاقب ضد زره APFSDS-T مجهز به میله ی نفوذ کننده از جنس اورانیوم ضعیف شده ، گلوله های دودزا و انواع دیگری از گلوله های دیگری از جنس اورانیوم ضعیف شده نیز شلیک نماید از جمله چارم-1(CHARM-1) و چارم-3 (CHARM-3) که جزو مهمات اصلی تانک بحساب می آیند.در سال 2004 میلادی بخش سیستمهای زمینی شرکت بی ای ایی سیستمز طبق قراردادی متعهد شد تا تانکهای چلنجر2 ارتش انگلیس را به یک توپ 120 میلیمتری بدون خان مجهز کند.دین ترتیب تانکهای چلنجر2 ارتش انگلستان به توپ بسیار معروف و پر قدرت ال-55 ساخت شرکت راین متال آلمان مجهز شدند.این توپ که یکی از بهترین و قابل اعتماد ترین سلاحهای جهان بشمار می آید تاکنون بر روی سری تانکهای ابرامز ایالات متحده و ائوپارد2آ6 آلمان نصب گردیده است. این توپ قدرتمند از ژانویه سال 2006 تاکنون مضغول گذراندن مراحل آزمایشی بر روی تانک چلنجر2 می باشد.
      علاوه بر توپ اصلی تانک به یک مسلسل کالیبر 7.62 موازی با توپ و یک مسلسل GPMGL37A کالیبر 7.62 بر روی برجک برای دفاع هوایی مجهز میباشد.
      موتور تانک یک موتور دیزلی دوازده سیلندر پرکینز کاترپیلار با نام CV12 می باشد که 1200 اسب توان تولید میکند. همچنین تانک چلنجر2 به یک سیستم تعوض دنده ی اتوماتیک به نام TN54 مجهز است که شش دنده ی جلو و دو دنده ی عقب دارد.حداکثر سرعت جاده این تانک 59 کیلومتر بر ساعت و حداکثر سرعت آن در مناطق ناهموار 40 کیلومتر بر ساعت است.برد عملیاتی تانک نیز 450 کیلومتر در حالت معمول و 250 کیلومتر در مناطق ناهموار میباشد.
      لازم به ذکر است که مدل صادراتی تانک چلنجر2 به یک موتور دیزلی جدید به نام MTUMT883 مجهز شده است که به آن قدرتی معادل 1500 اسب میدهد. حجم کم این موتور باعث میشود که فضای بیشتری برای دخیره سوخت بوجود بیاید که این امر باعث افزایش برد عملیاتی تانک تا شعاع 550 کیلومتری شده است.

      تانک چلنجر2 به یک سیستم حفاظتی شیمیایی- میکروبی-هسته ای (ش م ه) مجهز است که از خدمه تانک در برابر عوامل غیر متعارف حفاظت می کند.سیستمهای الکترونیکی تانک نیز در برابر امواج الکترومغناطیس ناشی از انفجارات هسته ای مقاوم هستند. این خصوصیات باعث شده است تا تانک برای نبردهای غیر متعارف نیز آمادگی داشته باشد.قابل ذکر است که تانک چلنجر2 یکی از معدود تانکهایی است که از فناوری پننهانکاری استفاده مینماید. شکل خاص بدنه و برجک باعث گردیده تا اثر راداری تانک به حداقل برسد.
      علیرغم عدم شهرت زیاد تانک چلنجر این تانک واقعاٌ یکی از بهترین تانکهای امروز جهان است.زره مستحکم، قدرت آتش خوب ، قابلیت تحرک مناسب و ایمنی بالا از تانک چلنجر2 تانکی مناسب و قابل اطمینان ساخته است که توانمدندی هایش را در عرصه نبرد و نه روی کاغذ به اثبات میرساند.

      مشخصات تانک رزمی چلنجر 2
      خدمه : 4 نفر
      جرم کلی تانک : 62500 کیلو گرم
      طول بدنه تانک :8،3 متر
      عرض تانک : 3،5 متر
      ارتفاع تانک از سطح زمین : 2،5 متر

      جنگ افزار های موجود روی تانک : یک توپ 120 میلیمتری + یک مسلسل 7،62 میلیمتری موازی با توپ + یک مسلسل با کالیبر 7،62 نصب شده روی برجک
      ظرفیت گلوله توپ : 50 گلوله از انواع مختلف
      ظرفیت گلوله مسلسل : 4000 گلوله
      قابلیت دید در شب : دارد
      قابلیت شلیک در حین حرکت : دارد
      موتور : CV12 دیزلی با 1200 اسب بخار قدرت
      حداکثر سرعت : 59 کیلومتر بر ساعت : جاده ای -- 40 کیلو متر بر ساعت : غیر جاده ای
      حداکثر برد عملیاتی : 250 الی 450 کیلومتر
      سیستم استتار : بهمراه دو سری پنج تایی نارجک دودزا، تخلیه کننده دود از اگزوز ال-8

      منبع : ماهنامه جنگ افزار شماره 29
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.