salar_jetline

تاپیک جامع بررسی نیروی هوایی ایالات متحده

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

:lol: چرا من هر كاري ميكنم نميتونم از سايت youtube فيلم دانلود كنم؟؟؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
َشما وارد صفحه کلیپ که شدید آدرس اصلی youtube را به آدرس voobys تغیر دهید و شما به صفحه دانلود میروید

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
کسی قدرت نظامی آینده جهان رو در دست میگیره که اقتصادش پویا و قوی باشه و به نظرم ارشیا درست گفت، چین احتمالش بیشتره هرچند باید شاهد اتفاقات اتی در دنیای اقتصاد باشیم. البته این به معنای اون نیست که چین کیفیت و کمیت نظامیش بهتر از روسیه و امریکاست اما مساله اینه که کی میتونه نگهداری کنه و بسازه! و کله پا نشه!


آقا سعيد تكنولوژي برتر روس چي شد؟


روسیه معمولا از روش دستبرد صنعتی استفاده میکنه(تقریبا همون کاری که چین و ا... میکنه!!!چشمک) اما یه چیز مشخصه!

در نسل های اولیه اینجور ملزوماتی روس ها یا هرکشور دیگری تفوق ندارند اما به مرور خودشون رو بالا میکشن...
مثلا ارچی جی 18 مهندسی معکوس لاو امریکا بود تا اخرش روس ها رسونندنش به RPG29 که دیگه هیچ حرفی باقی نزاشت.....

اکثر کشورهای دنیا اطلاعات صنعتی رو از کشورهای غربی به عاریت میگیرند و وقتی خودشون تسلط کافی پیدا کردند بهتر از نمونه اصلی رو میسازند ولی حقیقتی است که باید قبول بشه!

در حال حاضر تکنولوژی یا همون مادر ابداع تکنولوژی دست غرب و امریکاست! بعدا از روش کپی میشه ممکنه منتج به یه کپی عالی بشه یا هم سطح با اون با قیمتی کمتر!
در کل رنسانس رو برم من! چشمک!


بقیه بحث ها هم که به من ربطی نداره!

چشمک!

یا حق

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوست داره كپي ميكنه زورش زياد اصل اينه كه ازشر جهان تك كپي راحت شيم :lol: icon_wink

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

فیلم بسیار جالب بود . دست شما درد نکنه .

این فیلم مشخص می کنه که در اینده ایالات متحده برتری هواییش رو از دست خواهد داد و خطرات سایت های پدافندی اس-400 و اس-300 و همچنین جنگنده های سوخو 35 رو نشون می ده .

و همچنین کشور های دارنده این سایت ها .

من تا حالا یادم به جنگنده pak-fa نبود . مشتاقانه منتظر ورود این جنگنده هستم .

می توان گفت که جنگنده pak-fa همان اف-22 روسیه هست :lol:

جنگنده ای با سطح مقطع راداری0.01 m² و راداری با برد 400 کیلومتر .

حتی قیافه ، ظاهر و ساختمان این جنگنده بسیار شبیه به اف22 هست .
تصویر

این جنگنده یک جنگنده پنهانکار به نام pak-fa هست که قرار است در سال 2009 اولین پرواز خود رو انجام بده . و در واقع یک جنگنده قابل قیاس با اف-22 هست .

دوستان عزیزی که ادعای برتری اف-22 رو در جهان می کنند بعد از پرواز pak-fa بیان اینجا یک بحث کاملا عادلانه می کنیم .

هر دو جنگنده هم پنهانکار هستند و خیلی هم شبیه .

روسیه تا چند سال دیگه صنعت نظامی هوایی جهان رو به دست می گیره . ببینید کی بهتون گفتم . icon_wink


همین حالا اولین مشکلش پیدا شد به خروجی های هواش دقت کنید به راحتی توسط موشکهای گرمایاب شکار میشه در صورتی که f22دارای خروجی هوای مانند b2 است که کمتر توسط موشکهای گرمایاب قابل شناسایی شدن است
روسها همیشه کارشون تقلید از امریکاست یه بار از رو f14 حالا هم از روی f22 اگه su27 اف 14 شد اینم میشه f22

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
آمريكاييها در 5 سال اخير مجبور شدند مقدار زيادي از بودجه نظامي شون رو صرف جنگهاي عراق و افغانستان بكنند، كه باعث كند شدن پيشرفت برنامه هاي تحقيقاتي نظاميشون شد و اين بهترين فرصت براي رقباي نظامي آمريكا بود كه فاصله قدرت نظاميشون رو با آمريكا كم بكنند.كه به نظرم تنها چين بود كه تونست با پشتوانه قوي اقتصاديش از اين فرصت استفاده كنه ، ولي روسها با وجود اينكه اقتصادشون بهتر از گذشته است اما باز اونقدر ضعيف بود كه نتونست از اين فرصت استفاده كند. و همينك كه آمريكاييها ماموريتهاي هزينه برشون در عراق هر چند به گفته اوباما خيلي دير اما با موفقيت به پايان رسيده از اواخر سال آينده ميلادي با عبور از اين بحران اقتصادي كه گريبان اونها و تقريبا تمام دنيا رو گرفته، پروژه هاي نظاميشون رو شدت خواهند داد و با بودجه عظيمي كه دارند فاصله شون رو از رقبايشون بيشتر خواهند كرد. چيزي كه به نظر من در 10 سال آينده رخ خواهد داد عوض شدن رقيب اصلي نظامي آمريكا از روسيه به چين است.چينيها با بودجه عظيمي كه دارند مسلما از روسيه پيشي خواهند گرفت و اين پيش بيني ايست كه اكثر نظاميان آمريكا دارند. حال تنها كاري كه روسيه مي تواند بكند بهبود اوضاع اقتصادي خود است تا بتواند به نحوي با چينيها در رقابت باقي بمانند. شايد امروز نه ولي در آينده قدرتهاي نظامي دنيا رو ميشه بر اساس بودجه اختصاصيشون به كارهاي تحقيقاتي نظامي رتبه بندي كرد. آينده اي كه در آن تركيه و هند و اسراييل نيز سهم به سزايي خواهند داشت.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
درباره طرح Pak-FA باید بگم که این پروژه از سالها قبل و اوایل دهه 1980 میلادی وجود داشت. همراه با آن طرحهای دیگری مانند بمب افکن پنهانکار و مافوق صوت تی60 هم بود که اگر فروپاشی شوروی رخ نمیداد در سال 2004 جایگزین توپولف22ام میشد در حالیکه همین الان توپولف22ام یکی از بهترین بمب افکنهای جهان است. علت تشابه Pak-FA و JXX و F-22 بخاطر اصول پنهانکاری است و دوستان طرفدار هر کشور (فرقی ندارد آمریکا ، روسیه یا چین) اگر دیگری را متهم به کپی برداری و جاسوسی کنند در اینصورت طرحهای دیگر را زیر سوال میبرند. این نوع طراحی در اکثر جنگنده های نیمه اول قرن 21 دیده خواهد شد و با دیدن طرحهای مشابه احتمالی متعجب نشوید. اما در مورد اقتصاد روسیه! تقریبا بهبود یافته و با افزایش صادرات رسمی نظامی و جلو زدن از آمریکا (صادرات غیر رسمی منظور نیست) در طی سالهای اخیر تقریبا به اندازه میزان صادرات بودجه تولیدی و ارتقای تسلیحات به ارتش این کشور اختصاص یافته است. دو سال قبل که بودجه تولیدی نظامی این کشور در حدود 6 میلیارد دلار بود. در برابر آمریکا با بودجه تولیدی 8 الی 9 میلیارد دلار در همان سال برتری قابل توجهی نسبت به روسیه نداشت و روسها در طول این پنج سال به اندازه حداقل دو برابر توان نظامی خود را افزایش و تسلیحات قدیمی را ارتقا داده اند. به سرانجام و تولید انبوه رسیدن طرحهای استراتژیک روسیه مانند پدافند اس400 ، جنگنده سوخو34 ، بمب افکن توپولف160 ، موشک توپول ام ، اختصاص بودجه یک میلیارد دلاری برای جنگنده نسل پنجم و ... همگی نشان از تغیرات قابل توجه در اوضاع اقتصادی این کشور است. پیش بینی میشود روسیه تا سال 2015 مانند زمان شوروی از نظر پدافندی و شبکه راداری و موشکهای هسته ای به برتری در مقابل آمریکا دست یافته و قدرت سیاسی خود را بواسطه توان نظامی مدرن و قوی ارتقا دهد. روسها در نظر دارند تا سال 2020 جزو یکی از سه قدرت نظامی جهان باشند. البته اکنون هم از نظر نظامی و در حالت کلی با احتساب تسلیحات راهبردی روسیه مقام اول را دارد ولی از نظر کیفی و کلاسیک آمریکا برتر است. نمونه ای از طرحهای روسیه تا سال 2015 استقرار حداقل 18 گردان ضد موشکی اس400 در سایتهای مهم استراتژیک و تولید 400 الی 500 فروند بمب افکن هجومی سوخو34 و از رده خارج کردن سوخو24هاست. همچنین طی چند سال اخیر مشخص شده روسها تعداد زیادی تانک تی90 تولید کرده اند (در حدود هزار دستگاه) و تا سال مذکور شاهد رونمایی از تانک جدید روسیه خواهیم بود. در حال حاضر آمریکا دچار مشکلات شدید اقتصادی است و انتظار نمیرود طی چند سال آینده این اوضاع بهبود یابد. برخلاف اخبار منتشره آمریکا در عراق به شکست مطلق نزدیک است و افزایش بودجه نظامی جاری این کشور حکایت از این موضوع دارد. تنها راه آمریکا برای فرار از شکست مطلق به سوی شکست نسبی خروج سریع از عراق و سپردن امنیت این کشور بدست نیروهای عراقی است. یا حداقل نیروهایش را در عراق کاهش داده و وظایف عملیاتی را تقلیل دهد. بودجه جاری بیش از 500 میلیارد دلاری تا امسال تاثیرات منفی اش را بر اقتصاد آمریکا آشکار نساخته بود اما بعد پنج سال بالاخره تاثیر خود را گذاشت. آمریکا اگر تصمیمی عاقلانه نیندیشد به سرنوشت شوروی بعد جنگ افغانستان گرفتار خواهد آمد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
البته توی معادلاتمون هنوز سیستم دفاع ضد موشکی امریکا و جنگنده های yf 23 رو در نظر نگرفتیم که هنوز کاربرد اصلیش مشخص نشده. در مورد اقتصاد امریکا باید بگم که اونها هم تولید کنند ه هستن هم مصرف کننده و با یک گردش مالی 14000 میلیارد دولاری اساسا امریکا به قسمت بزرگی از اهدافش که اونهم ایجاد جنگ و بردن بوجه به سمت نظامی گری پیروز شده بیشتر دولتمردان امریکات دستی در نهادهای نظامی شون دارن که هر جنگ جدید یعنی سوداوری در این بخش . این مسایل مربوط به ورشکستگی های مختلف رو بقول خودشون با توسعه صنایع نظامی شون جبران میکنند و حتی احتمال یک ماجراجویی جدید هم وجود دارد بسیار عجیب است که یکدفعه تعداد زیادی از بانکهای اونها ورشکسته میشن اونهم فقط بخاطر وام دادن این اعلام ورشکستگی ها کاملا مشکوکه چون با تزریق پول از طرفی باعث کاهش ارزش دولار میشه و از طرف دیگر به معنی کمتر شدن خرید نفت هست که در نهایت منجر به پایین اومدن قیمت نفت میشه این حالت مشکلات اقتصادی در اینگونه نظام های سرمایه داری چیز طبیعی است و لی معمولا برای جبران اون دست به ولخرجی های نظامی می زنند تا اون صنایع برترامریکا که شرکتهای زیادی هم هستند به سود اوری برسند و این از دید اونها جبران شکست های اقتصادی در بخشهای دیگر با توسعه صنایع دفاعی . به احتمال زیاد باید منتظر جاه طلبی های جدیدی در عرصه تولیدات نظامی این کشور باشیم مگر درحالتی که این کشور حمایت اروپا رو از دست بده و ارزش دولار بشدت کاهش پیدا کنه بگونه ای که فرصت فرار از عراق هم پیدا نکنه سقوط سهام منجر به خارج شدن قسمت اعظمی از سرمایه ها بشه و درامد های مالیاتی به شدت کم بشه که اونوقت احتمالا تا مدت زیادی شاهد افول این ابر قدرت خواهیم و در چنین و ضعیتی آشوب های مختلفی سراسر دنیارو در بر میگیره تا این کشو بتونه با فروش تسلیحات قسمتی از ورشکستگی خودش رو جبران کنه.شاید اون موقع روابط با امریکا بطور جدی دنبال بشه و قسمتی از مشکلات ما هم حل بشه ولی در کل اینها همش فرضیات می باشد :lol:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ببین مستر فاکس عزیز همیشه در هر بحثی که سوخو 35 با اف-22 مقایسه می شد دوستان عرض می کردند که چون اف-22 یک جنگنده پنهانکاره و اصلا کاراییشون باهم فرق می کنه قابل قیاس نیستند . و همانطور که اف-22 بهترین جنگنده پنهانکار آمریکا است و سوخو 35 هم می شه گفت بین 1 تا سومین رده ی جنگنده های برتر روسیه قرار داره ، این دو جنگنده رو با هم مقایسه می کردیم . منظور مناین بود چون حالا هر دو جنگنده پنهانکار هستند و می شه گفت مقایسشون قابل فهم هست . هيچ وقت پروژه MiG 1.44 رو فراموش نكنيد و همچنين PAK FA . و توجه داشته باش که من هیچ وقت نگفتم برترین جنگنده جهان سوخو 35 بی ام هست و اف-22 بدرد سالاد می خوره . من فقط گفتم بهتره بحث های احساسی نشه . مثل اون دوستمون که می گه 10 فروند جنگنده سوخو 35 حریف یدونه اف-22 نمی شن . :rose: تا حالا شده که ما بگیم اف-22 هیچ حرفی برای گفتن در مقابل سوخو 35 نداره و سوخو 35 یدونه اف-22 که صحله 10 تا اف-22 هم بیان حریفش نمی شن ؟؟؟؟ icon_wink شما با همون مانور پذیری اف-14 یه لقمه بزن . :lol: برادر فاکس عزیز شما هم زیاد روی اف-14 پافشاری می کنی . اینطور نیست ؟ ما هیچ وقت نگفتیم که بهترین جنگنده جهان سوخو 35 بی ام و اف-22 و اف-35 و هر چی بیاد جلوش توی یه چشم به هم زدن ...... می کنه . من واقعیت رو می بینم . برای مثال شما پنهانکاری اف-22 رو ازش حذف کن و سطح مقطع راداریش رو به به سطح همین جنگنده های اف-15 ، و یا اف-18 و یا حتی همین جنگنده های امروزه برسون . یعنی یه چیزی بگیرد در حدود 5 متر مربع . ببین چقدر در امر جنگ افزاری دچار مشکل خواهد بود . و خوب می تونه توسط سوخو 35 شکار بشه . که البته برگ برنده اف-22 در همین پنهاکار بودنشه ولی خوب دقت کن . سوخو 35 رو به یک جنگنده پنهانکار به همین قابلیت جنگ افزاری تبدیل کن . ببین چقدر می تونه ......................... برد رادار تا 400 کیلومتر و داشتن موشک Novator KS-172 AAM-L با سرعت 4 ماخ و همچنین برد 400 کیلومتر . و همچنین موشک Vympel R-37 با برد 300 کیلومتر و سرعت 6 ماخ . این یعنی یک قدرت واقعی . ولی این چیزی که من گفتم الان فقط در حد یک رویا است و اساس پنهانکاری در داشتن جنگ افزار ها در داخل خود محفظه جنگ افزار جنگنده است . اف-22 یک جنگنده بسیار عالی و خوب هست و با داشتن همین سطح مقطع راداری و این پنهانکاری نیازی به جنگ افزار های برد بلند نخواهد داشت . و اساسا مقایسه این دو جنگنده به نظر من بهتره همینجا خاتمه پیدا کنه . چون سوخو 35 جنگنده پنهانکار نیست ولی اف-22 هست و اصلا کارایی متفاوتی دارند . تنها اشکال اف-22 وجود جنگ افزار به انداز مناسب نیست : جنگ افزار های اف-22 : Air to air loadout: 6× AIM-120 AMRAAM 2× AIM-9 Sidewinder Air to ground loadout: 2× AIM-120 AMRAAM and 2× AIM-9 Sidewinder and one of the following: 2× 1,000 lb (450 kg) JDAM or 2× Wind Corrected Munitions Dispensers (WCMDs) or 8× 250 lb (110 kg) GBU-39 Small Diameter Bombs جنگ افزار های جنگنده سوخو 35 بی ام : ( از مقاله احسان عزیز ) تسليحات هوايي (AAM : Air to Air Missile) (Novator R-72 (KS-172S-1) or Vympel R-37M (Arrow برد 400 كيلومتر با سيستم هدايتي رادار فعال/حداكثر 5 تير از اين موشك توسط Su-35BM قابل حمل هستند. (Vympel R-77 / RVV-AE (Adder برد 100 كيلومتر با سيستم هدايتي رادار فعال/حداكثر 12 تير از اين موشك توسط Su-35BM قابل حمل هستند. (Vympel R-27ET[1] (Alamo برد 130-100 كيلومتر با سيستم هدايتي حرارتي(حرارت ياب)/حداكثر 4 تير از اين موشك توسط Su-35BM قابل حمل هستند. (Vympel R-27EP[1] (Alamo برد 130-100 كيلومتر با سيستم هدايتي پرتوي كاوشگر/حداكثر 4 تير از اين موشك توسط Su-35BM قابل حمل هستند. (Vympel R-27ER[1] (Alamo برد 130-110 كيلومتر با سيستم هدايتي رادار فعال/حداكثر 8 تير از اين موشك توسط Su-35BM قابل حمل هستند. (Vympel R-73E (Archer برد 30 كيلومتر با سيستم هدايتي حرارتي (حرارت ياب)/حداكثر 6 تير از اين موشك توسط Su-35BM قابل حمل هستند. تسليحات زميني(AGM : Air to Ground Missile) و تسليحات دريايي (ASM : Air to Sea Missile) موشك هوا به زمين فوق دوربرد ؟ (مدل اين موشك هنوز اعلام نشده است اما برخي از مشخصات آن توسط شركت سوخوي منتشر شده !) حداكثر يك تير از اين موشك توسط Su-35BM قابل حمل مي باشد. موشك هوا به زمين دوربرد ؟ (مدل اين موشك هنوز اعلام نشده است اما برخي از مشخصات آن توسط شركت سوخوي منتشر شده !) حداكثر 3 تير از اين موشك توسط Su-35BM قابل حمل هستند. موشك ضد رادار دوربرد ؟ (مدل اين موشك هنوز اعلام نشده است اما برخي از مشخصات آن توسط شركت سوخوي منتشر شده !) حداكثر 5 تير از اين موشك توسط Su-35BM قابل حمل هستند. موشك ضد كشتي دوربرد ؟ (مدل اين موشك هنوز اعلام نشده است اما برخي از مشخصات آن توسط شركت سوخوي منتشر شده !) حداكثر 5 تير از اين موشك توسط Su-35BM قابل حمل هستند. (Raduga X-59M[K] Ovod (Kazoo برد 140 كيلومتر با سيستم هدايت تصويري/حداكثر 5 تير از اين موشك توسط Su-35BM قابل حمل هستند.( توضيح آنكه اين موشك دو منظوره هم از نوع AGM و هم از نوع ASM مي باشد.) (Zvezda X-31A/P (Krypton برد 140-70 كيلومتر با سيستم هدايتي رادار فعال و پرتوي كاوشگر/حداكثر 6 تير از اين موشك توسط Su-35BM قابل حمل هستند.(توضيح آنكه اين موشك از نوع AGM مي باشد.) (Molniya X-29TE[L] (Kedge برد 10 كيلومتر با سيستم هدايت ليزري/حداكثر 6 تير از اين موشك(بمب ليزري) توسط Su-35BM قابل حمل هستند.(توضيح آنكه اين موشك از نوع AGM مي باشد.) FSUE LGB-250 بمب هوشمند با كلاهك 300 كيلوگرمي و سيستم هدايت ليزري/حداكثر 8 فروند از اين بمب ليزري توسط Su-35BM قابل حمل هستند. FSUE KAB-500KR/OD بمب هوشمند با كلاهك 500 كيلوگرمي و سيستم هدايت تصويري/حداكثر 8 فروند از اين بمب توسط Su-35BM قابل حمل هستند. FSUE KAB-1500KR/LG بمب هوشمند با كلاهك 1500 كيلوگرمي و سيستم هدايت ليزري/حداكثر 3 فروند از اين بمب ليزري توسط Su-35BM قابل حمل هستند. S-25LD راكت هدايتي با برد 10 كيلومتر و سيستم هدايت ليزري/حداكثر 6 فروند از اين راكت توسط Su-35BM قابل حمل هستند. 500kg class bomb بمب گرانشي (بدون سيستم هدايتي)/حداكثر 10 فروند از اين بمب توسط Su-35BM قابل حمل هستند. 250kg class bomb بمب گرانشي (بدون سيستم هدايتي)/حداكثر 32 فروند از اين بمب توسط Su-35BM قابل حمل هستند. B-8M-1 راكت غير هدايتي/حداكثر 120 فروند از اين راكت در 6 غلاف توسط Su-35BM قابل حمل هستند. B-13L راكت غير هدايتي/حداكثر 30 فروند از اين راكت در 6 غلاف توسط Su-35BM قابل حمل هستند. S-250FM-PU راكت غير هدايتي/حداكثر 6 فروند از اين راكت توسط Su-35BM قابل حمل هستند. شما یک نگاه به لیست بالا بنداز . کاملا تفاوت بین جنگ افزار های اف-22 و سوخو 35 بی ام رو متوجه خواهی شد .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
Components Funding Change From FY08 Operations and maintenance $179.8 Bil. +9.5% Military Personnel $125.2 Bil. +7.5% Procurement $104.2 Bil. +5.3% Research, Development, Testing & Evaluation $79.6 Bil. +4.1% Military Construction $21.2 Bil. +19.1% Family Housing $3.2 Bil. +10.3% Resolving and Management Funds $2.2 Bil. -18.5% Total Base Spending $515.4 Bil. +5.7% منبع: http://www.gpoaccess.gov/usbudget/fy09/pdf/budget/defense.pdf اين بودجه اي كه دولت براي امسال در نظر گرفته از همه لحاظ افزايشي شايد چندين برابر كل بودجه ساير رقبايش داشته باشد كه مهمترين دليلش شايد همين بحران اقتصاديست و همون نظريه اقتصاد ميليتاريزه اس. مارتين كه در دهه 60 براي رهايي از بحران اقتصادي 1965-1967 انجام دادند.تا 2015 صد در صد شاهد رو نمايي طرح هايي انقلابي در عرصه نظامي خواهيم بود. سخنان استيو بارتن رييس امور پژوهش هاي ويژه وزارت دفاع رو در كانال پنتاگون حتما ببينيد.تكرار ميشه. به نوعي بسته طرحهاي ويژه در حال تحقيق و توسعه در زمينه جنگنده هاي 11 ماخي ، پدافند هاي غير راكتي و ... را گوشه چشمي افشا مي كنه.كه باعث هيجان طرفداران صنايع نظامي ميشه. اين رو هم بخوانيد: http://www.globalissues.org/article/75/world-military-spending

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
فیلم خوبی بود. نکته جالب این بود که طرف بدون تعصب و غرور و ما اینیم و من آنم که رستم بود پهلوان مقدورات و نقاط قوت و ظعف هر سیستم رو بررسی کرده بود. خیلی دوست داشتم که همین برررسی رو درباره جنگنده مثلا صاعقه انجام می دادیم. اون وقت می دیدید که این جنگنده نه تنها از فلانکر و هم خانواده هاش بلکه از رپتور و اف-35 هم برتر از آب درمیاد. به هر حال که نه از اطلاعاتی که میداد. بلکه از بی تعصبی سازنده فیلم لذت بردیم. مرسی از آقا سعید عزیز که ما رو با بحث بدون تعصب دوباره آشتی دادند.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سعيد مارو آشتي داد ولي دوباره دوستان شروع كردن به بحث تعصبي. خدا رو شكر كه دعوا نشد. راستي شما رو به خدا يكي اين فيلمو براي ما هم تعريف كنه. :lol:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
امیر جان فیلم رو تعریف نمی کنند بلکه می بینند. من با یه بار دیدن به چند تا نکته پی بردم. این جور که فیلمه گفت: 1- در 20 سال گذشته برتری هوایی با جنگنده های آمریکایی بوده هم از نظر فنی و تکنولوژیکی و هم از نظر سلاح و مانور و ... ولی الان این کفه داره به سمت جنگنده های روسی جدید سنگینی پیدامی کنه. 2- برتری هوایی آمریکا داره از بین می ره چون هم روسیه و هم چین نسل جدید از جنگنده ها رو دارند می سازند که می تونه کارایی زیادی رو به همراه داشته باشه. 3- تسلیحات ضدهوایی پیشرفته مثه اس300 و اس400 به شدت برتری هوایی جنگنده های آمریکایی رو زیر سوال می برند. چین هم از روسیه عقب نمونده و نمونه های بومی موشکهای سام رو ساخته. این نمونه ها می تونند حتی تا خود تایوان رو پوشش بدهند. یعنی اگر یه درگیری نظامی بین چین و تایوان به وجود بیاد چینی ها می تونند جنگند های تایوانی رو پس ار برخواستن از باند فرودگاه نابود کنند. 4- از نظر تکنولوژهای الکترونیکی مثه رادار جنگنده های ساخت شرق توسعه چشمگیری پیداکرده اند. 5- موشکهای برد بلند روسی مثخ آآ12 یا نمونه های چینی الان برابر با امرام آمریکایی هستند ولی از نظر برد و کارایی در آینده نزدیک از امرام جلوخواهند زد. البته دوست عزیز همین جوری این حرفا رو نزده . بلکه برای همه نمودار و آمار های دو بعدی و سه بعدی خیلی زیبا ارائه داده یعنی درست و حسابی بحث کرده. هر جنگنده ای رو با نقاط ضعف و نقاط قوت خودش معرفی کرده و از تعصب هم توی این فیلم خبری نیست. ببخشید که سوات اینگلیسی ما بیشتر از این نبود ولی خلاصه فیلم رو برات گفتم رضا

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اینهم مقایسه توان موشکی سوخو30 با اف35 هر چند که سطح مقطع اف35در مبارزه در نظر گرفته نشده ولی همین الان توی موشک هایAA برتری با روسیه است . یکی از دوستان اینو ببره تو گالری :lol: http://usera.ImageCave.com/saedstrick2010/missileboster/Su-30-AAMs.png http://usera.ImageCave.com/saedstrick2010/missileboster/Su-30MK-BVR-2.jpg

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
worior ببخشید ولی فکر کنم این عکس/ عکس f35باشه چون f22 دو موتوره هست و این عکس یک موتوره هست

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط amirarsalankhan
      بمب افكن تهاجمي نسل بعد، LRS-B
       
                                 
       
       
      بمب افكن نسل بعد ( NGB، قبلا به نام بمب افكن 2018 شناخته مي شد ) يك برنامه به منظور توسعه يك بمب افكن جديد براي نيروي هوايي ايالات متحده بود. NGB قرار بود تا در حدود سال 2018 و به عنوان يك بمب افكن پنهانكار، مادون صوت، برد متوسط و با قابليت متوسط حمل سلاح وارد خدمت شود و به تدريج جايگزين بمب افكن هاي پير و پا به سن گذاشته (  B-52 Stratofortress  و B-1 Lancer ) گردد. ولي برنامه توسعه NGB با ظهور طرح بمب افكن دور برد تهاجمي سنگين ايالات متحده به فراموشي سپرده شد.
       
         
       
      اين اتفاق زماني افتاد كه در ژوئن 2010 سپهبد Breedlove  در مصاحبه اي بيان كرد كه اصطلاح بمب افكن نسل بعد مرده و از اين به بعد نيروي هوايي بر روي طراحي بمب افكن هاي دور برد تهاجمي كار خواهد كرد كه در آن از سيستم هاي به كار رفته در جنگده هاي F-22 و F-35 استفاده خواهد شد تا بمب افكني مقرون به صرفه و با قابليت هاي استثنايي هر دو جنگنده فوق جهت انجام ماموريت ها طراحي و توليد گردد.
       
             
       
       
      بمب افكن دور برد تهاجمي (Long Range Strike Bomber)
      برنامه توسعه بمب افكن دور برد تهاجمي ( LRS-B ) به معناي واقعي كلمه پنهانكار است! و اطلاعات خيلي كمي از آن منتشر شده است ولي اهميت آن را به خوبي مي توان در رفتار پنتاگون و شركاي صنعتي بزرگ آن احساس كرد.بسياري از كارشناسان معتقدند كه برنامه توسعه اين بمب افكن ساختار نيروي هوايي ايلات متحده را در 20 سال آينده شكل خواهد داد و هر شركتي كه برنده مناقصه توليد اين بمب افكن شود پول پارو خواهد كرد و بازنده نيز مي تواند مطمئن باشد كه جايگاهي در آينده هوانوردي نظامي ايلات متحده نخواهد داشت مگر ان كه معجزه اي كند!
      هر چند امروزه لاكهيد ماريتن به لطف پروژه F-35 آينده خود را در صنعت هوانوردي نظامي ايالات متحده تضمين كرده است و بويينگ نيز به مدد توليدات هوانوردي غير نظامي خود مي تواند از اين بحران عبور كند و تنها نورث روپ است كه چاره اي ندارد و  بايد اين مناقصه را برنده شود تا بتواند با خيال راحت به آينده خود فكر كند
      شناخته ها و ناشناخته ها
      پيش بيني شده 80 تا 100 فروند از اين بمب افكن جديد جايگزين ناوگان فعلي بمب افكن هاي ايالات متحده شود.  
      پنهانكار بودن ،قابليت حمل سلاح هاي هسته ايو داراي بودن هر دو حالت پروازي سرنشين دار و بي سرنشين از الزامات طراحي LRS-B است.قيمت تعيين شده براي هر فروند بمب افكن جديد 550 ميليون دلار در سال 2010 پيش بيني شده و قرار است به جهت كم كردن هزينه ها از فناوري موجود در طراحي ان استفاده شود ولي ساختار طراحي آن بايد به شكلي باشد كه بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز استفاده كند.دو رقيب اصلي در طراحي اين بمب افكن يكي كمپاني  Northrop Grumman, با سابقه طراحي بمب افكن پنهانكار و گرانقيمت B-2 است و ديگري مشاركت كمپاني هاي بويينگ و لاكهيد مارتين با سابقه طراحي جنگنده هاي F-22 و F-35 .همچنين پيش بيني مي شود در اواسط دهه 2020 اولين پروازهاي اين بمب افكن انجام شود.طبق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.
       
                                              
                                         
                                          پيشران F-135 Pratt  & Whitney
       
      الان همه شما ميگوييد اين كه خيلي كوچيكه، خب مسلما بايد بزرگتر بشه ولي با صحبتي كه رابرت گيتس وزير سابق دفاع انجام داد و به اعضاي كنگره گفت كه قيمت هر فروند 550 ميليون دلار ميشود راه را بر روي بزرگتر شدن اين بمب افكن فعلا بست. و اين نگراني را در بين كارشناسان به وجود آورد كه هر شركتي كه بتواند با حداقل آيتم هاي اساسي يك بمب افكن توليد كند برنده اين مناقصه خواهد بود بدون توجه به نيازهاي اساسي نبردهاي آينده.بنابراين يكسري الزامات از سوي كارشناسان هوانوردي نظامي جهت توسعه LRS-B  پيشنهاد شده است :
      پنهانكاري
      امروزه ميدانيم كه 80 درصد قابليت پنهانكاري به شكل و طراحي هواپيما بستگي دارد و فقط 20 درصد به مواد و تكنولوزي پيشرفته به كار رفته در آن وابسته است. كه همين 20 درصد هم بيشترين هزينه را به خود اختصاص مي دهد. پس يايد تعادل خوبي را بين اين دو بخش برقرار كرد تا هزينه هاي طراحي و توسعه سرسام اور نباشد.
      تعمير و نگهداري
      استفاده از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده مي تواند نگهداري اين بمب افكن را بسيار راحت تر كند تا استفاده از موادي كه در لبه تكنولوژي روز قرار دارند و بسيار گران قيمت خواهند بود و نگهداريشان نيز بسيار مشكل است.ولي پلت فرم طراحي نيز بايد به شكلي باشد كه اين پرنده بتواند در 50 سال آينده آسمان ها را همچنان تسخير كند و پذيراي مواد جديد و تكنولوژي هاي نوين نيز باشد.
      قابليت حمل بمب هاي هسته اي
      تصميم گيري در اين مورد بايد همين الان صورت بگيرد، هر چند نيروي هوايي علاقه دارد تا چند سال بعد از توليد بمب افكن ها مجوز حمل سلاح هاي هسته اي را براي آنها صادر كند ولي با توجه به پيشرفت هاي سريع در صنعت هوانوردي نظامي از الان اين پرنده بايد طوري طراحي شود كه حداقل نيمي از آنها از ابتدا قابليت حمل بمب هاي هسته اي و هيدروژني را داشته باشند. و توانايي بازدارندگي ايالات متحده را همچنان حفط كنند.
      كنار گذاشتن طرز فكر شواليه تنها!
      بسياري از مردم فكر مي كنند كه پنهانكاري يعني يك جنگنده پنهانكار به تنهايي و با شجاعت به مانند يك شواليه به مواضع دشمن حمله مي كند و تمامي آنها را نابود ميسازد!! از الان بايد اين تفكر را دور ريخت و يك برنامه جامع جهت حملات پر تعداد بمب افكن هاي نسل بعد در نظر گرفت و تمام سناريوهاي موجود و تهديدات لازم را در آنها پيش بيني كرد تا قدرت واقعي بمب افكن ها و تاثير آنها بر روي مواضع دشمن مشخص شود.
      ساخت يك بمب افكن، نه فقط يك پلت فرم صرف
      در سال هاي بعد LRS-B تنها بمب افكن سنگين ايالات متحده خواهد بود. پس بايد به شكلي طراحي شود كه قابليت باز طراحي بسياري از قسمت هاي آن وجود داشته باشد و بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز به خوبي بهره مند شود. همچنين LRS-B بايد بتواند ماموريت هاي دريايي را نيز به خوبي ماموريت هاي زميني انجام دهد.
      نگه داشتن خلبان در كابين
      با وجود داشتن فناوري پروازهاي بي سرنشين اما ما نبايد در دام اين صحبت ها بيافتيم كه LRS-B بايد تنها قابليت بي سرنشين داشته باشد!، نداشتن خلبان در ميدان نبرد يعني نداشتن حس مسئوليت پذيري و ابتكارات لحظه اي نمي توان از جذابيت هاي فراوان پرنده هاي بي سرنشين گذشت ولي يك بمب افكن سنگين بي سرنشي نياز به حمايت زميني بسيار بيشتري از بي سرنشين هاي فعلي دارد كه اين خود هزينه ها را بسيار بالاتر مي برد.مورد بعدي قابليت ضعيف بي سرنشين ها در سوخت گيري هاي هوايي است كه در حين ماموريت هاي يك بمب افكن دوربرد الزامي است و يك خلبان در هر شرايط آب و هوايي يا زماني به راحتي آن را انجام مي دهد.و در آخر فكر كنيد كه يك بي سرنشين بخواهد بمب هسته اي نيز با خود حمل كند، خيلي فكر خوبي نيست و حتي كابوس آور نيز هست. هر چند خيلي ها فكر ميكنند بهتر بمب هاي هسته اي را به دست بي سرنشين ها سپرد!
      فراموش نكردن چيزهاي كوچك
      بايد فضاي كافي براي خلبان در پروازهاي طولاني در نظر گرفت تا اعصابش راحت باشد و تحت فشارهاي جسمي قرار نگيرد. اين مورد حتما بايد لحاظ شود و سعي شود از تجربه B-2 در اين مورد درس گرفته شود.
      در ژانويه 2011 نيروي هوايي فهرستي كوتاه از اهداف مورد نظر خود را براي بمب افكن تهاجمي منتشر كرد
      اهداف طراحي در نظر گفته شده براي يروژه LRS-B در ژانويه 2011
      كل هزينه پروژه نبايد از 40 تا 50 ميليارد دلار بيشتر باشد سرعت مادون صوت حداكثر بردي پروازي بيشتر از 9250 كيلومتر مداومت پروازي 50 تا 100 ساعت براي پروارهاي بي سرنشين قابليت بقا در حملات روزانه به مواضع دشمن با وجو د قدرتمند ترين دفاع هوايي موجود  
      در پايان تصاويري از طرح هاي مفهومي اراده شده توسط سه كمپاني معظم شركت كننده در اين مناقصه
       
                       
                                                           
       طرح پيشنهادي كمپاني نورث روپ گرومن
       
       
       
       
                      
                                                                              
       طرح پيشنهادي كمپاني لاكهيد
       
       
       
       
       
                         
                                           
        طرح پيشنهادي كمپاني بويينگ
       
       
      حال بايد منتظر ماند و ديد كه در چند ماه آينده مقامات نيروي هوايي كدام يك از طرح هاي پيشنهادي را براي آينده توان هوايي ايالات متحده انتخاب خواهند كرد.
      نظر شما چيست؟
      كم و كاستي بود  دوستان به بزرگواري خودتون ببخشيد، تقديم به ارواح طيبه شهداي مرزباني ناجا در حادثه اخير نگور
      با تشكر فراوان از دوست و استاد گرامي جناب 7mmt به جهت پيشنهاد اين موضوع و كمك هاي بسيارشان
      تهيه شده توسط امير ارسلان رهسپار ، فقط براي ميليتاري
       
       
      منابع :
      http://en.wikipedia.org/wiki/Next-Generation_Bomber
       
      http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/strike/2015/01/18/air-force-bomber-industry/21805275/
       
      http://defensetech.org/2014/09/15/air-force-plans-major-step-in-long-range-strike-bomber-program/
       
      http://breakingdefense.com/2014/09/b-2-pilots-lessons-for-lrsb-americas-new-bomber/
    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      سرکوب پدافند هوایی دشمن
        (Suppression of Enemy Air Defenses /SEAD)
       

       
       وایلدویزل / استاندارد 
       
      یکی از ماموریتهای اصلی واحدهای پروازی نیروی هوایی پس از ظهورسه عنصرجدید در نبردهای معاصر (رادار/ توپخانه ضدهوایی هدایت راداری و نهایتا" موشکهای هدایت شونده زمین به هوا)، کنترل و ازکارانداختن و نابودی این  سامانه ها  می باشد . بررسی دقیق نبردهای به وقوع پیوسته پس از جنگ دوم جهانی نشان می دهد که هرکدام از این نبردها ، جنبه های نوینی از فناوری را با بکارگیری تجهیزات ، تسلیحات و تاکتیک ها به نمایش گذاشته و نشان داده اند که گاهی استفاده از  وجودبرتری کمی تسلیحات غیر پیشرفته در مقابل برتری کیفی تسلیحات پیشرفته و یا برعکس ، پیروزی های نظامی خیره کننده ای را به ارمغان آورده است. در کنار این مساله و به موازات افزایش توانایی های رزمی یک سامانه تسلیحاتی ،توسعه تاکتیکهای مورد نیاز نیز یک اصل غیر قابل اجتناب بشمار می رود . در چنین شرایطی ، سامانه های پدافند هوایی نیز از این قاعده مستثنی نبوده ، چــنانکه این نوع از سیستم های جــــنگ افــــزاری می بایست دارای قابلیت های پدافندی مناسبی باشند تا درمرحله آغازین تهاجم دشمن ، بتوانند ایمنی مناطق مسکونی ، مراکز ثقل سیاسی، نظامی و اقتصادی را از گزند بمباران و آسیب حفظ نمایند و با ایجاد لطمات عمده به پیکره و استخوان بندی قدرت هوایی دشمن ، باعث لغو ماموریت های تهاجمی وبه احتمال زیاد تغییر نتیجه جنگ شوند . بنابراین، به صورت طبیعی ،  نیروی هوایی مهاجم سعی خواهد نمود تا تهاجم خود را با انجام ماموریت های سرکوب پدافند هوایی آغاز نماید . برهمین اساس و بنا به تعریف وزارت دفاع ایالات متحده ، سرکوبی پدافند هوایی دشمن عبارتند از :
       
      " انجام هرگونه فعالیتی به منظور خنثی سازی ، نابود سازی و ایجاد اختلال موقت یا دائم در سامانه های پدافند هوایی زمین و دریاپایه دشمن بوسیله تجهیزات مخرب یا اخلالگرها "
       

       
       
      جنگنده / بمب افکن F-105G ، یکی از مهمترین جنگ افزارهای ارتش ایالات متحده برای مقابله با آتشبارهای سام ارتش ویتنام شمالی بشمارمی آمد .
       

       
      جنگنده / بمب افکن F-4G  در حال تیک آف از فرودگاهی در عربستان
      در حالی که برای اجرای ماموریت SEAD ، به مهمات متنوعی شامل مشکهای هوا به زمین ماوریک و مهمات ضد تشعشع شرایک و غلاف جنگ الکترونیک مجهز شده است .
       
       

       
       
      ارتش ایالات متحده برای ایجاد برتری هوایی بر فراز منطقه نبرد ، تاکید زیادی بر استفاده از اسکادارن های وایلد ویزل دارد .
      تصویر فوق یکفروند جنگنده / بمب افکن A-7E را بر روی عرشه فوقانی ناو هواپیمابر USS AMERICA نشان میدهد که برای اجرای عملیات بر علیه آتشبارهای دفاع هوایی لیبی (عملیات دره الدورادو ) آماده می شود . به نظر می رسد پرنده فوق برای اجرای این ماموریت به مهمات ضد رادار شرایک و مهمات هوابه زمین راک آی مارک II مجهز شده است .
       

       
       
      ارتش های اروپایی نیز پس از مشاهده تاثیر تسلیحات ضد رادار ، بسرعت خود را به قابلیت های ضد رادار مجهز نمودند .
      تصویر فوق یک فروند تورنادو ECR نیروی هوایی آلمان را که به مهمات ضدرادار هارم مجهز شده است را نشان میدهد
       

       
       
      مهمات ضد تشعشع AGM-88 HARM، جنگنده / بمب افکنF/A-18 C
       

       
       
      نیروی هوایی بریتانیا ، به شکل وسیعی از مهمات ضد رادار درسازمان رزم نیروی هوایی خود بهره می برد .
      تصویر فوق ، یک تیر موشک ضد تشعشع آلارم را بروی یکفروند جنگنده/ بمب افکن تورنادو GR4 نشان می دهد .
       

       
       
      در حال حاضر پرنده ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای اجرای ماموریتهای سرکوب پدافند هوایی ، جنگنده/بمب افکن F-16 CJ بشمار می آید .
       
      پرنده فوق ، یکفروند F-16 CJ بلاک 50 سری D است که برای اجرای ماموریت SEAD ، به طیف متنوعی از مهمات شامل ، AIM-120 آمرام ، AIM-9 M سایدویندر در جایگاه های دو وهشت  ، مهمات ضد رادار AGM-88 هارم در جایگاه های سه و هفت ، و برای هدفیابی به یک غلاف AN/ASQ-213 ، مسلح شده است .
      با این حال و براساس نظرات خلبانان شرکت کننده در جنگ ویتنام ، قابلیتهای تاندرچیف و فانتوم به مراتب افزون تر از این نمونه فالکون بشمار می آمد .
       
       
      نویسنده و مترجم : کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی - MR9
      Military.ir Copyright
      تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است
      منابع  :
      1- Davis, Larry and Menard, David, Republic F-105 Thunderchief
      2- Bill Siuru, Bill Holder-General Dynamics F-16 Fighting Falcon
      3-F-4 PHANTOM II IN ACTION
      4- "MODERN MILITARY AIRCRAFT "THUD"
      5- A-7 IN ACTION
      6- ویکی
      7- مطالعات شخصی اینجانب از منابع گوناگون
    • توسط MR9
      موقعیت قرارگاه مرکزی منافقین :
       
      در 90 کیلومتری شمال بغداد ،پس از عبور از شهر "الخالص" به "قرارگاه  اشرف" خواهید رسید.این پادگان با وسعت6 در 8کیلومتر مربع تا سال 1365 هجری شمسی تحت عنوان "معسگر الخالص الخاص" محل استقرار یکی از تیپ های گارد ریاست جمهوری صدام حسین بود.این پادگان از شمال به انبارهای بزرگ مهمات و تسلیحات و یک روستای کوچک عراقی،از شرق به یک فرودگاه متروکه،از جنوب شرق به روستای "شیخ شنیف" ، از جنوب به یک مرکز مرغداری و از غرب به جاده بغداد- کرکوک محدود شده است."اشرف بزرگ" 12*10 کیلومتر مربع است  که پادگان اشرف و زمین های اطراف آن را شامل می شود.
       
        
       
       
       
       
      پس از اخراج مسعود رجوی به عراق و ملاقات او با صدام حسین ، این پادگان بطور کامل تحویل گروهک منافقین  شد و  آنها پایگاه های خود در سلیمانیه و کرکوک را جمع آوری کرده و از سال 1366 هجری شمسی تحت عنوان به اصطلاح "ارتش آزادیبخش ملی " در این محل تجمع کنند.
      در کیلومتر 90 جاده قدیم بغداد-کرکوک انشعابی از قسمت شرقی، شما را به درب اصلی پادگان اشرف هدایت خواهد کرد.شمال و جنوب این جاده آسفالته و فرعی محل استقرار 2 گردان ارتش صدام حسین ،گروهان رادار،گروهان موشکی پدافند هوایی و مقر سازمان استخبارات صدام حسین است که در نزدیکی ورود به پادگان قرار دارد.از سال 1365 شمسی تا زمان سرنگونی صدام  حسین ،نقش این نیروها پدافند هوایی،حفاظت بیرونی و کنترل ورود و خروج به پادگان اشرف بود .
       
       
        
       
       
      مرصاد ، کمینگاه منافقین 
      ببرها وارد می شوند :
       
      اگر چه نیروی های مسلح جمهوری اسلامی ایران ( ارتش  جمهوری اسلامی ایران ، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی  ، بسیج و..)  در جریان عملیات مرصاد ، شکست سنگینی بر پیکره گروهک منافقین وارد آورد ، بازماندگان فرقه رجوی ، مجدداً نیروی های باقی مانده خود را در قرارگاه های  متعدد خود در عراق ، جمع آوری و با حمایت رژیم بعثی ، فعالیتهای خود را از سر گرفتند . اما بدنبال شکست مفتضحانه رژیم بعثی حاکم بر بغداد در مقابل تهاجم گسترده نیروهای ائتلاف به منظور بازپس گیری کویت در ماه مارس 1991 و بغرنج شدن وضعیت در این کشور که همراه با بروز تشنجات و حرکتهای مسلحانه در شمال و جنوب آن گردید ، باعث شد تا گروهک منافقین  با یک بن بست غیر قابل تصور مواجه گردد .
       
       

       
       
      به همین دلیل ، تروریستهای مسلح این گروهک ، دست به تحرکات جدیدی در داخل خاک ایران زده و در یکم آوریل 1991 ، با استفاده از شرایط حاد منطقه ، یکسری اقدامات مسلحانه تروریستی  در غرب ایران ، بویژه ارتفاعات استان کرمانشاه  را رقم زدند که موجبات به شهادت رسیدن صدها نفر از شهروندان کرد ساکن در این منطقه را فراهم آورد .
      بنابراین در پاسخ به شرارتهای این گروهک تروریستی ، در بامداد روز 5 آوریل ، نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران  با استفاده از 9 فروند جنگنده- بمب افکن F-4E ، جمعی پایگاه سوم شکاری (TFB-3)  یک ضربت اساسی را به پادگان اشرف که قرار گاه مرکزی این گروهک بشمار می رفت ، وارد آورد که درعمق 80 کیلومتری داخل خاک عراق و در 28 کیلومتری شمال شهر  خالص  قرار داشت . 5 دقیقه بعد از این حمله ، 9 فروند جنگنده- بمب افکن F-5E جمعی پایگاه چهارم شکاری (TFB-4) بقیه تاسیسات این قرار گاه را با مهمات سنگین مورد حمله قرار دادند که براساس اطلاعات منتشر شده ، تلفات گسترده ای را موجب گردید .
       

       
       
      با این حال ، در جریان این حمله غافلگیرانه  ، خدمه یکی از فانتوم های شرکت کننده ( سریال 6688-3) موفق به اجرای صحیح مانور POP-UP نگردید و هر دوخدمه مجبور به اجکت شده و توسط شبه نظامیان مستقر در منطقه  بازداشت و بسرعت به دولت عراق تحویل داده شدند
       
       

       
      بقایای فانتوم ساقط شده نیروی هوایی به سریال 6688-3
       
       
      در شمال عراق ، دولت ترکیه که سالهاست در حال جنگ غیر رسمی با شورشیان حزب کارگران کرد که به شکل محرمانه از حمایتهای اطلاعاتی و تسلیحاتی دولت وقت عراق بهره می برد ، قرار داشت ، به منظور سرکوب این شورشیان ، چندین عملیات رزمی را در امتداد مرز با ایران ، طراحی و اجرا نمود .
       

       
       
      در جریان این عملیات رزمی ، فانتوم های  نیروی هوایی ترکیه بارها و بارها حریم هوایی ایران را مورد تجاوز قرار داده و نقض نمودند و در این سو ، در موارد متعددی  ، رادار مراقبت منطقه ، هشدارهای لازم را به ترکها ارسال نمود ولی علی الظاهر نیروی هوایی ایران هرگز عملیات رهگیری را اجرا ننمود . این مساله  را می توان بدین دلیل تشریح نمود که  تایگرهای مستقر در پایگاه دوم شکاری ،اگر چه بسیار سریع تر از فانتوم های ترک بودند اما بدلیل اینکه  تیم های ضربتی نیروی هوایی ترکیه توسط جنگنده های F-16C این نیرو  اسکورت می شدند ، حضور تایگر عملاً بی اثر بشمار می رفت . به همین علت ، فرماندهی وقت نیروی هوایی ایران تصمیم گرفت تا سازمان رزم پایگاه دوم شکاری را با اعزام جنگنده های MIG-29 که به تازگی از اتحاد شوروی تحویل گرفته شده بودند ، تقویت نماید .
       
       

       
       
      اعزام فالکروم های تهرانی  ، اگر چه در ابتدا به شکل موقت به این پایگاه مامور شده بودند ، اما با تغییر شرایط ، این استقرار به شکل دائمی در آمد و اسکادران 22 تاکتیکی نیروی هوایی (TFS-22) با حضور میگ های روسی تشکیل گردید و از آن سو ، تمامی  تایگرهای موجود در این پایگاه (F-5E) به اسکادارن 21 تاکتیکی (TFS-21) انتقال یافتند .
       
      با فروکش کردن آتش جنگ در آسیای جنوب غربی ، شرایط تقریباً به حالت عادی بازگشت ، اما این آرامش زیاد بطول نیانجامید ، چرا که در سال 1994 ، گروهگ منافقین مجدداً با اعزام تیم های ترورویستی بداخل کشور ، به شکل منظم دست به تخریب ، ترور مردم عادی و شماری از مقامات ارشد نظامی و غیر نظامی  زدند .
       
       

      سپهبد شهید صیاد شیرازی 
       
       
      د رنتیجه نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، مجدداً ماموریت یافت تا حملات هوایی خود را علیه قرارگاه مرکزی این گروهک در داخل خاک عراق ، از سر بگیرد .
      این ماموریت کمتر شناخته شده ، توسط یکفروند جنگنده- بمب افکن F-5F و سه فروند جنگنده – بمب افکن F-5E جمعی پایگاه دوم شکاری در 9 نوامبر 1994 اجرا گردید . در این حمله جمعاً 16 تیر مهمات هوا به زمین مارک-82 به روی هدف حمل شد و پرنده های رزمی با موفقیت کامل و بدون خسارت جانبی ، ماموریت خود را به انجام رساندند .
       
       

       
       
      اما بدلیل اینکه این حمله غافلگیرانه  در داخل محدوده موسوم به منطقه پرواز ممنوع (NO FLY ZONE) شمال عراق که توسط ایالات متحده و بریتانیا حفاظت می گردید ، انجام شد ، به محض اطلاع از وقوع این حمله ، 20 فروند جنگنده  متحدین شامل  جنگنده – بمب افکن های F-16  و F-15 نیروی هوایی ایالات متحده به منظور رهگیری این دسته پروازی از پایگاه های خود واقع در خاک ترکیه به پرواز در آمدند که با توجه به پایان ماموریت دسته رزمی نیروی هوایی ایران ، برخوردی میان این دو پیش نیامد . 
       

       
       
       
      پی نوشت :
       
      1- پلان های رزمی ارائه شده در این تاپیک در سطح وب وجود ندارد و توسط مترجم طراحی شده است 
      2-  در این انجمن ، بیشتز از حماسه های گردان های تامکت و فانتوم گفته شده ، باشد که  این تاپیک گوشه ای از حماسه های تایگرهای مظلوم نیروی هوایی که تلفات قابل توجهی را هم در جنگ تحمیلی متحمل شده است ، بیان نماید .
       
       
       
      منبع : با اندکی تصرف ، IRANIAN TIGERS AT WAR  BY BABAK TAGHVAEE
       
       
        این مجموعه با صرف زمان ترجمه  شده است ،
      بنابراین ، هر گونه برداشت با ذکر منبع (MILITARY.IR) خواهد بود . 
      در غیر اینصورت ، برداشت کننده  ، عرفاً و شرعاً ، مسئول خواهد بود .
       
       مترجم : MR9      
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.