Recommended Posts

[quote name='ariya0912' timestamp='1407307472' post='399356']
میشه بپرسم برادران حماس با این حجم تلفات و ویرانی و فلاکت چه پیروزی بدست آوردن که میخوان جشن بگیرن؟ این احمقها حتی یه تانک هم نتونستن منهدم کنن...
[/quote]

داش گلم خود اسارييلي ها هم ميگن اسراييل شكست خورده اون وقت شما ميگي نه بعدشم تلفات نظامي گروه هاي نظامي ففلسطين رو با ارتش منظم و كلاسيك و مدرن و با تجهيزات فوق پيشرفته وتا بن دندون مسلح رو كه از حمايت نيروي دريايي و هوايي و انواع و اقسام از بهترين هليكوپتر هاي جهان بر عهده داشت رو يه مقايسه بكن معلوم ميشه كي برده جنگ رو
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='ariya0912' timestamp='1407313151' post='399383']
سئوال من اینه دستاورد حماس از این جنگ چی بوده و در چه زمینه ای پیروز شدن که میخوان [size=5][b]جشن[/b][/size] بگیرن؟با این تعداد راکت و موشکی که شلیک کردن چقدر تلفات و خسارت به طرف مقابل وارد شد؟
چرا همه خودشونو به خواب زدن؟
بهتر نیست بجای جشن گرفتنهای بیخودی و فریب مردم برن نقاط ضعفشون رو برطرف کنند؟
[/quote]
سئوال اول- اسراییل تا کی میتونه غزه رو تحمل کنه؟ تا ابد؟ :)
سئوال دوم- اسرائیل چه جنایتی از دستش بر میومد که نکرده؟
سئوال سوم-قدرت نظامی-تکنولوژیکی اسراییل چقدره؟
سئوال- چهارم- وسعت غزه و موقعیت جغرافیایی غزه چقدره و کجاست؟
سئوال پنجم- آیا غزه در محاصره هست یا نیست؟
سئوال ششم- چه اهدافی رو اسرائیل در شروع جنگ اعلام کرد؟ پایان جنگ چی دستش رو گرفت؟
سئوال هفتم- نفرت و انزجار همه انسانهای آزاده و پاک جهان الان از اسراییل نسبت به دوماه قبل چه قدر بیشتر شده؟
سئوال هشتم- اسرائیل چقدر میتوه کشتار کنه؟ هزار؟ دوهزار؟ ده هزار؟ یکصد هزار؟
سئوال نهم- چه کسانی توی جنگ از اسرائیل حمایت کردند؟ آمریکا؟ سازمان ملل؟ کل دولتهای اروپایی؟
سئوال دهم- مردم غزه با مدافعان غزه فرق می کنند؟ آیا حماس همون پدرهای کودکان کشته شده در بمباران نبود؟
کلی سئوال دیگه هست! حالا شما سئوالهات رو بپرس اما یادت باشه: این وعده خداوند در قران کریمه که فرموده هر گاه قوم ظالمی به وساطه قدرتش مستضعفی رو لگدمال کنه این خود خداونده که انتقام مظلوم رو خواهد گرفت و ظالم حتما تاوان ظلمهاش رو خواهد گرفت. الا اینکه شما فرض کنی اسراییل از خدا هم قویتره که باید بگم [color=#ff0000]هرگز اسراییل از خدا قویتر نیست[/color].
  • Upvote 9
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='aZ0zA9' timestamp='1407313974' post='399388']
داش گلم خود اسارييلي ها هم ميگن اسراييل شكست خورده اون وقت شما ميگي نه بعدشم تلفات نظامي گروه هاي نظامي ففلسطين رو با ارتش منظم و كلاسيك و مدرن و با تجهيزات فوق پيشرفته وتا بن دندون مسلح رو كه از حمايت نيروي دريايي و هوايي و انواع و اقسام از بهترين هليكوپتر هاي جهان بر عهده داشت رو يه مقايسه بكن معلوم ميشه كي برده جنگ رو
[/quote]
این مقاله هایی که در مطبوعات اسرائیل نوشته میشه بیشتر جنبه سیاسی داره تا واقعیت و در توسط مخالفین دولت نتانیاهو یا تندروهای صهیونیست برای اعمال فشار برای اشغال و کشتار وسیعتر رو داره...
بهتره این بحث تموم بشه ارزش نداره بخاطر یک مشت اجنبی (فلسطینی و اسرائیلی ) بین عزیزان هموطن کدورت پیش بیاد...من کوچیک همه شما هستم...
  • Upvote 4
  • Downvote 16

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بردار محمود یک حرف جالبی داشت و می گفت اب رو جایی برزید که داره می سوزه
در این کشور افراد چه بخواهند و چه نخواهند ما با فلسطینی ها یک امت هستیم. همین افراد خودشان هم بهتر می دانند که نظر اکثریت مطلق این جامعه چیست. یک بار دیگیر یاداوری می کنم که با رفتن شاه از این مملکت اون ممه رو لولو برد
  • Upvote 12
  • Downvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='gader' timestamp='1407314922' post='399392']
بردار محمود یک حرف جالبی داشت و می گفت اب رو جایی برزید که داره می سوزه
در این کشور افراد چه بخواهند و چه نخواهند ما با فلسطینی ها یک امت هستیم. همین افراد خودشان هم بهتر می دانند که نظر اکثریت مطلق این جامعه چیست. یک بار دیگیر یاداوری می کنم که با رفتن شاه از این مملکت اون ممه رو لولو برد
[/quote]
دیگه نمیخوام ادامه بدم وگرنه یه جمله ای بهت میگفتم که تا فیها خالدونت بسوزی...شهر ننویس کسی شما رو جزء امت اسلامی حساب نمیکنه...شما برای همیشه از نظر اعراب مجوس هستی و خواهی بود...
  • Upvote 3
  • Downvote 28

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
احتمالا از منظر دوست پر حاشیه مون aria0912 عاقل فقط محمود عباس و صائب عریقات(هم خوابه های لیونی! ) هستن :party:
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر


بردار محمود یک حرف جالبی داشت و می گفت اب رو جایی برزید که داره می سوزه
در این کشور افراد چه بخواهند و چه نخواهند ما با فلسطینی ها یک امت هستیم. همین افراد خودشان هم بهتر می دانند که نظر اکثریت مطلق این جامعه چیست. یک بار دیگیر یاداوری می کنم که با رفتن شاه از این مملکت اون ممه رو لولو برد



با عذر خواهی - اشتباها" به پست شما منفی دادم- حلال بفرمایید

متاسفانه این حضرات و هم فکران این حضرات نمی دونند که اگر بر فرض محال حماس دشمن ایران هم باشد و به خون شیعه تشنه ( که خنده دار بودن این استدلال تا جایی است که درز دیوار از شدت خنده تبدیل به گراند کانیون می شود ) و بر اساس یک محاسبه که دشمن دشمن ما ، دوست ما بشمار می رود ، برای محبوس کردن توان نظامی رژیم صهیونیستی در چهارچوب اراضی اشغالی و تبدیل کردن ماهیت نبرد به یک نبرد فرسایشی به ضرر این رژیم ، باید و باید و باید از این گروه و گروه های مشابه حمایت سیاسی ، نظامی ، اطلاعاتی و .... نمود .

همانطور که همین وحوش پشت سر گروه هایی مثل جند الشیطان و ..... هستند و عملکرد این ها هم که اظهر من الشمس است .

این جریان فکری ، قادر نیست این مساله را درک نماید که بهترین شکل مبارزه با دشمن ، جنگ با انها در خانه خودشان است ، در غیر اینصورت ، چنان بلایی سر ما نازل می شود که حمله چنگیز ، در مقابل آن اساسا" چیزی بحساب نمی آید . اینها جزو همان دسته ای هستند که پس از تجاوز عراق به ایران در 31 شهریور 1359 ، استدلال می کردند که زمین بدهیم و زمان بگیریم و به سبک اشکانیان !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ( یعنی اصلا" هیچ تفاوتی میان ماهیت جنگ در زمان اشکانیان و ویژگی های جنگ در قرن 20 هم قائل نبودند ) ، عراق را شکست بدهیم. و چه زود فراموش می کنیم کسانی را که زمانی در این کشور دم از جنگ با قدرتهای جهانی زدند و اکنون به وقاحت بیشرمانه ای ، نص صریح قرآن را در ارتباط به برادر یا خواهر مسلمان به راحتی زیر سئوال می برند و بعد خود را مسلمان هم می دانند .

نقل به مضمون از امام اول مسلمانان :

ذلیل نشد ملتی ، که در خانه خود با دشمن جنگید .
  • Upvote 11

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='ariya0912' timestamp='1407315457' post='399395']
دیگه نمیخوام ادامه بدم وگرنه یه جمله ای بهت میگفتم که تا فیها خالدونت بسوزی...شهر ننویس کسی شما رو جزء امت اسلامی حساب نمیکنه...شما برای همیشه از نظر اعراب مجوس هستی و خواهی بود...
[/quote]
[right]سلام. شما باید بدانید که مهم برای ما باید عمل کردن به دین خدا باشد. و بله این به معنی فراموش کردن حسابگری و عقل نیست. ولی جاهایی هست که از هر سمت که بروی آسیب را خواهی دید و این جا ها است که ناچاری صدمه را قبول کنی. مثلا برای دفاع از کشور و ناموست ممکن است ناچار شوی که جنگ و صدمه را بپذیری. این مسئله هم فقط محدود به غزه و فلسطین نیست هر لحظه و هر جا ممکن است ناچار شوی انتخاب کنی بین دفاع و فرار. گاهی با فرار کردن چیزی از دست میرود که از زندگیت مهم تر است. فقط یک لحظه تصور کن که یک قاتل و متجاوز به زور قصد صدمه به زن و فرزند تو دارد. در آن لحظه اگر بتوانی و فرار کنی و زن و فرزند را تنها در معرض او بگذاری عاقلانه عمل کرده ای ولی رفتارت شرم آور و ادامه زندگیت از مرگ بدتر است. این همان داستانی است که الان در فلسطین اتفاق می افتد. یک عده ای با وجود امکانات کم تا پای جان از ناموسشان دفاع کرده اند و اگر نه باید کل غزه را ول میکردند به دست دشمن و میرفتند به صحرای سینا. بنابراین بله از نظر عقل شما این افراد صدمه دیده اند ولی من دست و پای هر کسی را میبوسم که به خاطر شرفش از جانش گذشته است. و بدان که این کشور تا آخرین جایی که بتواند باید از حق مظلوم در برابر ظالم دفاع کند و ما از هر اقدامی که ممکن باشد در این راستا حمایت میکنیم و البته عقل را هم در حدود قابل قبول رعایت میکنیم . متشکرم.[/right]
  • Upvote 5
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[center][b][url="http://palestine-persian.info/fa/default.aspx?xyz=U6Qq7k%2bcOd87MDI46m9rUxJEpMO%2bi1s7IHdX362RzmAnWRAwn%2fmc3sdPKuB49TH6E8bYx2sGpyA%2boD5RI792cDc%2bKG0m7ngplDX4EWTPus6cl5wn%2fj%2fU6KIvCMMZsgfezNPYbYamRWQ%3d"][size=5][b]داستان تیم 26 نفره مبارزان قسام در یک تونل[/b][/size][/url][/b][/center]

[right][font=Tahoma][size=2][b]گردان های شهید عزالدین قسام شاخه نظامی جنبش مقاومت اسلامی "حماس" به تشریح داستان قهرمانانه یکی از تیم های عملیاتی خود در جریان جنایت اخیر دشمن صهیونیستی به باریکه غزه پرداخت. [/b][/size][/font][/right]

به گزارش مرکز اطلاع رسانی فلسطین، متن این داستان در پایگاه اینترنتی گردان های قسام به شرح زیر آمده است:
پس از شکست مفتضحانه ارتش رژیم صهیونیستی در برابر نیروهای جان برکف مقاومت و فرار آخرین نظامی صهیونیستی از غزه، همچنان داستان های قهرمانانه و کرامات مبارزان از رزمگاه ها و الطاف و عنایت پروردگار متعال در حق این مبارزان به گوش می رسد، رزمگاه هایی که صحنه درگیری تن به تن نیروهای مقاومت با اشغالگران صهیونیست و نیروهای زبده ارتش عبری بود.
با آغاز عملیات "العصف الماکول"، 29 تن از نیروهای زبده و نخبه گردان های قسام از طریق تونلی وارد میدان نبرد با دشمن صهیونیستی شده و با آن درگیر شده و آن را غافلگیر کردند.
یکی از این مبارزان برای ما رخدادهای این نبرد را روایت می کند و عنایت ربانی را گوشزد می کند که در این نبرد زیر زمینی شامل حال او و همرزمانش شد.
رزمنده قسامی بنام (ع. س) می گوید: ماموریت ما نفوذ به پشت خطوط نظامیان صهیونیست و مقابله با خودروهایشان بود، ماموریت گروهی دیگر از نیروهای یگان تونل ها، تجهیز این تونل ها و آماده کردن آنها برای نیروهای نخبه بود. مبارزان به حالت آماده باش درآمدند و پیش از حمله نظامی در سنگرهایشان مستقر شدند.
وی می افزاید: با آغاز حمله زمینی، ما با نیروهای ارتش صهیونیستی درگیر شدیم ومبارزان ما به لطف خداوند دست به چندین عملیات شجاعانه زدند که نخستین آنها منفجر کردن یک دستگاه تانک و یک دستگاه بولدوزر بود.
وی با یادآوری یکی از برجسته ترین عملیات های این گروه از مبارزان قسام، می گوید: دو تن از مبارزان گردان های قسام بنام های باسم الاغا و فادی ابوعوده طی دو عملیات شهادت طلبانه بمب هایی در فاصله بسیار نزدیک یک دستگاه بولدوزر و یک دستگاه تانک منفجر کردند که در پی این اقدام دلیرانه خودشان به مقام رفیع شهادت نائل گشته و تعدادی از نظامیان صهیونیست را به هلاک رسانده و شماری دیگر را زخمی کردند.
وی خاطرنشان ساخت: کارها طبق نقشه از قبل طراحی شده پیش می رفت، دلاورمردان قسام رشادت ها می آفریدند، آنان در این نبرد همواره به یاد خدا بودند و نماز می خواندند و به راز و نیاز با معبود جهانیان مشغول بودند.
وی تصریح می کند: وقتی دشمن صهیونیستی وارد منطقه القراره شد، بخش هایی از تونل های این منطقه را ویران کرد، سپس جنگنده های اف 16 اسرائیلی این منطقه را هدف حملات موشکی قرار داد که در پی این اقدام غیر انسانی دروازه خروجی این تونل ها به روی مبارزان بسته شد که 25 متر زیر زمین قرار داشت. این اقدام در دومین روز حمله زمینی ارتش عبری به غزه صورت گرفت. ارتباط ما با اتاق عملیات به کلی قطع شد.
وی اظهار می دارد: از زمان قطع این ارتباط، همه ما جزء مبارزان مفقود الاثر شدیم، به خاطر شدت درگیری ها نمی دانستیم چه بلایی سر آنان آمده است، گمان می کردیم آن مقدار آب و غذایی که دارند برای تمام این مدت کفایت نکند، لذا می پنداشتیم که آنان زنده نمانند.
این فرمانده عملیاتی تاکید می کند: پس از توقف تیراندازی و برقراری آتش بس چند ساعته، نیروهای امداد و نجات شروع به حفاری در منطقه تونل کردند تا مبارزان را از زیر آن بیرون بکشند که در این لحظه یک رخداد شگرفت به وقوع پیوست و قدرت و عظمت حق تعالی هویدا شد؛ به نحوی که 23 تن از مبارزان قسام به صورت زنده و صحیح و سالم از زیر این تونل خارج شدند.
وی ادامه می دهد: ایاد الفرا از مبارزان قسام به منظور یافتن سه تن از همرزمان مفقود الاثرش دست به اقدام قهرمانانه زد، وی برای نجات این سه مبارز یک دریچه در تونل عملیاتی باز کرد که در آن هنگام این تونل فرو ریخت و الفرا به مقام رفیع شهادت نائل شدهمین این اقدام پس از آن صورت می گیرد که چهارمین آنان که شهید ایاد الفراد
وی خاطرنشان می کند: زنده مانده این تعداد زیادی از مبارزان تعجب همه همرزمانشان در اتاق عملیات را برانگیخت. اظهارات و گواهی این مبارزان در این زمینه باور و یقین انسان را نسبت به لطف خداوند و نظر رحمتش بیشتر می کند.
(ر.س) یکی از رزمندگان ظفرمند و نجات یافته از زیر تونل می گوید: حق تعالی با عنایتش به ما در زیر زمین چیزی شبیه چشمه آب را فراهم نمود، ما قسمتی از پیراهن مان را به آب می زدیم و وقتی که خیس می شد آب آن را می خوردیم، آن مقدار خرمایی را هم که داشتیم با هم تقسیم کرده بودیم، به مدت یک ماه اینگونه روزگار خود را سپری کردیم، سهم هر کدام از ما از آب یک استکان کوچک و یک دانه خرما بود.
این فرمانده عملیاتی در پایان اظهارات خود خاطرنشان ساخت: این رخداد به ملت فلسطین و امت ما ثابت کرد که اگر جهانیان به ما پشت کنند، هرگز خداوند متعال ما را تنها نمی گذارد و او با عنایات خویش ما را مدد می رساند.

****************************************************************************************************************************

[color=#B22222][font=Tahoma][size=2][b][center][url="http://palestine-persian.info/fa/default.aspx?xyz=U6Qq7k%2bcOd87MDI46m9rUxJEpMO%2bi1s71kczoFLVIiUwcXR8eEsQPdJ5mC1iNYPNwtskZq0JzEUtYZz8v78iM1yC3sOnP%2ftUBUJ9cEr3Tegoh36ErR84ch%2bGQ85hxZy8BjjDzDwqUOs%3d"][size=5][b]یک افسر صهیونیستی: اگر نیروی هوایی نبود یک نظامی اسرائیلی در غزه زنده نمی ماند[/b][/size][/url][/center][/b][/size][/font][/color]
[font=Tahoma][size=2][b][right]یکی از افسران ارشد ارتش رژیم صهیونیستی گفت که اگر پشتیبانی هوایی این ارتش نبود هرگز نیروهای زرهی و پیاده نظام نمی توانستند یک میلی متر در داخل نوار غزه پیشروی کنند.[/right][/b][/size][/font]
به گزارش مرکز اطلاع رسانی فلسطین، سایت عبری زبان "خبرهای داغ" به نقل از این افسر نوشت: پیش از یورش نیروهای یگان های زرهی و پیاده نظام به باریکه غزه، جنگنده های اف 16 و 15 هزاران بمب هر کدام به وزن یک تن یا یک تن و نیم را بر سر مردم این منطقه می ریخیتند.


وی خاطرنشان ساخت: پس از پیدایش پدیده تونل ها در نوار مرزی دیگر هیچ نظامی اسرائیلی جرات پیشروی در این منطقه را نداشت.

وی تصریح کرد: پیشروی اولیه نیروهای ارتش عبری بسیار کند بود، به طوری که نیروهای ما در هر یک ساعت یک متر پیشروی می کردند، زیرا بیم آن داشتند که بمب های کار گذاشته در بشکه ها منفجر شود.


وی تاکید کرد: پس از پیشروی نیروها به سمت ساختمان های مسکونی موجود در طول مرزها، فرماندهی ارتش به یگان تخریب دستور داد تا تمامی این ساختمان ها را منفجر کنند و تعدادی از آنها را نگه دارند تا از آنهابه عنوان پادگان استفاده کنند.

این افسر ادامه داد: مبارزان فلسطینی با ما وارد نبرد تن به تن شدند ما نمی دانستیم آنان از کجا خارج می شوند، ما خانه را به شدت بمباران کردیم ، اگر نیروی هوایی وارد عمل نمی شد یک نظامی اسرائیلی زنده نمی ماند. ویرایش شده در توسط MILAD110
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[b]دیپلماسی ایرانی: [/b]یکی از موارد طنز تاریخ این است موجودیتی که ادعای مظلوم نمایی دارد و خود را قربانی جنایت (هلوکاست) می داند خود مرتکب بدترین جنایت های تاریخ معاصر شده است. رژیم صهیونیستی از ژوئیه 1946 تا اوت 2014 حداقل مرتکب [url="http://www.islamtimes.org/vdcc01q1.2bqx18laa2.html"]28 جنایت[/url] فجیع شده است که کشتارهای دیر یاسین(1948)، جولا(1948)، کفرقاسم(1956)، خان یونس(1956)، صبرا و شتیلا(1982)، اردوگاه جنین(2002)، قانا(2006)، غزه( 2008) و این آخری هم غزه(2014) از شاخص ترین این جنایت ها محسوب می شوند. حداقل تا 4 اوت2014 وزارت بهداشت غزه در گزارش خود اعلام کرد که 1865 فلسطینی در غزه شهید شدند و از میان آنها، 429 نفر کودک، 243 نفر زن و 79 نفر نیز سالخورده هستند. طی 29 روز گذشته نیز 9563 نفر در حملات رژیم صهیونیستی زخمی شدند که از این تعداد 2877 نفر کودک، 1853 نفر زن و 374 نفر نیز سالخورده هستند. وقاحت ماجرا تا بدان حد است که وزارت خارجه آمریکا در بیانیه ای حمله به محوطه خارج از یک مدرسه سازمان ملل متحد در رفح واقع در جنوب غزه را "شرم آور" خوانده و از رخ دادن آن ابراز انزجار کرد. در عین حال وزارت امور خارجه آمریکا در این بیانیه از اسرائیل خواسته تا "[i]با رعایت استانداردهای خودش[/i]" از تلفات غیرنظامی اجتناب کند. دبیر کل سازمان ملل متحد هم در بیانیه هایی این حمله و حملات شبیه آن را به شدت محکوم کرده و آن را اقدامی "مجرمانه و از نظر اخلاقی شنیع" و "قساوت آمیز"خوانده است و خواهان انجام تحقیقات فوری و شناسایی عاملان آن شده است. در این میان، وزیر خارجه فلسطین نیز به لاهه سفر کرده و خواستار الحاق فلسطین به دیوان کیفری بین المللی و پیگیری جنایات اسراییل شده است.
متاسفانه خاورمیانه گرفتار جنگ های متعدد و کشته و زخمی و آواره شدن میلیون ها تن بوده و هست، ولی، جنگ اسرائیل علیه مردم فلسطین، مادر همه نزاع های منطقه بوده و این نزاع می تواند به مثابه بارومتری برای اندازه گیری میزان تعهدات حقوق بشری جهان غرب و قدرت اجرایی سازمان های بین المللی باشد که متاسفانه مردود شده اند. برای مثال، در ۱۶ دسامبر ۱۹۸۲ مجمع عمومی سازمان ملل متحد با محکوم کردن کشتار صبرا و شتیلا، آن را نسل کشی نامید. این قطعنامه با ۹۸ رأی موافق در مقابل ۱۹ رأی مخالف و ۲۳ رأی ممتنع تصویب شد. تمامی دموکراسی های غربی به این قطعنامه رأی ممتنع یا مخالف دادند و عملا هم پس از آن کاری نشد. ناوی پیلای- کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد- در نشست اضطراری شورای حقوق بشر سازمان ملل در ژنو در 23 جولای 2014 گفته که اقدامات اسرائیل در غزه مصداق"جنایات جنگی" است. او گفته است: «بی توجهی به قاعد بشردوستانه بین المللی و حق حیات به شکل بهت آوری واضح است. این احتمال قویا وجود دارد که قوانین بین المللی به ترتیبی نقض شده باشد که بتوان آن را جنایت جنگی دانست.» شورای حقوق بشر سازمان ملل، تحقیقات درباره جنایات در غزه را به تصویب رساند و تنها رأی منفی به این مصوبه از آن دولت آمریکا بود. پیش از این نیز در اثنای حملات خونبار اسراییل در دسامبر 2008 به غزه، شورای حقوق بشر سازمان ملل، حملات اسراییل را مصداق جنایات جنگی قلمداد کرده بود، ولی تحت فشار لابی غرب و صهیونیسم از این موضع عقب نشست. ولی آیا صرف جنایت قلمداد کردن اقدامات نظامی اسراییل، تبعات عملی برای این رژیم دارد؟ پاسخ متاسفانه منفی است.
چرا اسراییل چنین اعتماد به نفسی جهت پیشبرد برنامه های جنایتکارانه خود دارد؟ برای پاسخ به این سوال باید دید که مشخصات اقدام جنایتکارانه چیست و چگونه رسمیت می یابد. در حقوق بین الملل مهمترین جنایات بین المللی عبارتند از نسل کشی، جنایت جنگی، جنایت علیه بشریت و جنایت علیه صلح. همانگونه از عناوین این جنایات مشخص است نسل کشی جنایتی است که در اثنای آن تعداد زیادی انسان (غالبا غیرنظامی) به صورت دسته جمعی بنا به دلایل سیاسی و نژادی قتل عام می شوند. جنایت جنگی ناظر بر عدم رعایت قوانین انساندوستانه جنگ و کشتار افراد غیرنظامی در اثنای مخاصمه (غالبا بین المللی) است. جنایت علیه بشریت ناظر بر کشتار و تحقیر انسان ها و نقض فاحش حقوق بشر در رژیم های فاشیستی و یا وضعیت مخاصمه غالبا غیر بین المللی است. جنایت علیه صلح نیز ناظر بر توسل به اقدامات تجاوزکارانه مسلحانه برای پیشبرد اهداف سیاسی است. متاسفانه رژیم صهیونیستی از زمان تاسیس تا کنون مرتکب هر چهار نوع جنایت به شکل اسفبار و به کرات علیه مردم بی دفاع فلسطین شده است. در کل، جامعه بین المللی برای مبارزه با بی کیفری جنایتکاران( (impunity ، سازو کارهای حقوقی زیر را پیش بینی کرده است:
1-دیوان کیفری بین المللی، 2- محاکم کیفری ویژه، 3- محاکم کیفری مختلط، 4 - دادگاههای داخلی،
5- شورای حقوق بشر سازمان ملل.
هر کدام از نهادهای مزبور برای به فعلیت درآمدن و تعقیب جنایتکاران جنگی محدودیت های خاص خود را دارند و این محدودیت ها در عدم بازدارندگی جلادان رژیم صهیونیستی نقش مهمی ایفا می کند. ابتدا به محدودیت های دیوان کیفری بین الملی در بازدارندگی جنایت های اسراییل می پردازیم. برای اینکه این نهاد به پرونده ای رسیدگی نماید، باید دولت متقاضی یا افراد جنایتکار منسوب به دولت متقاضی عنه عضو دیوان باشند. اولا در دولت بودن موجودیت سیاسی فلسطین حرف و حدیث های زیادی است. مهم این نیست که کشورهای مسلمان آن را دولت می نامند، مهم این است که بازیگران اصلی روابط بین الملل آن را دولت قلمداد کنند. ثانیا در صورتی که فلسطین عضو دیوان شود صلاحیت زمانی دیوان فقط بعد از به رسمیت یافتن عضویت به فعلیت در می آید(ماده 11 اساسنامه دیوان، بند الف). به عبارت دیگر، صلاحیت دیوان عطف بماسبق نمی گردد. یعنی جنایت هایی که اسراییل تا کنون انجام داده در حیطه صلاحیت دیوان قرار نمی گیرد. ثالثاً، دیوان ابزار اجرایی جهت بازداشت و محاکمه جنایتکاران-غیر از همکاری دولتها- ندارد. مناسبات دولت های قدرتمند غربی با رژیم صهیونیستی نیاز به شرح و بیان ندارد. از طرف دیگر، شورای امنیت می تواند هر پرونده ای را در دستور کار دیوان کیفری بین المللی قرار داده یا از دستور خارج کند. آیا با وجود کشورهایی مانند آمریکا، فرانسه و انگلیس می توان انتظار تصمیمی خلاف مصالح اسراییل را از شورای امنیت داشت؟!
اگر دیوان کیفری بین المللی نتواند مقامات رژیم صهیونیستی را تعقیب کند، تکلیف دادگاههای ویژه و مختلط نیز روشن است. این دادگاهها(مانند دادگاه ویژه یوگسلاوی سابق و روندا و دادگاه مختلط سیرالئون) معمولا و عرفاً با دستور شورای امنیت شکل می گیرند. اظهر من الشمس است که هیچوقت چنین دادگاههایی علیه رژیم صهیونیستی شکل نخواهد گرفت. دادگاههای مختلط معمولا توسط دولت محل جنایت تقاضا می شود؛ هیچوقت رژیم صهیونیستی علیه دولتمردان خود اقدام نخواهد کرد.
دادگاههای داخلی نیز محدودیت های خاص خودشان را دارند. با توجه به صلاحیت دادگاههای ملی در رسیدگی به جنایات جنگی و علیه بشریت، تجربه ثابت کرده است که اگر اراده سیاسی قدرتمندی پشت سر این دادگاهها نباشد یا این دادگاهها از کشورهای قدرتمند نباشند آنها کاری از پیش نخواهند برد. برای مثال، در فوریه سال 2003، دادگاهی در بلژیک علیه آریل شارون، قصاب صبرا و شتیلا، قرار تعقیب قضایی صادر کرد؛ هنوز مرکب این حکم خشک نشده بود که دولت بلژیک طی یک مصوبه دیگر، این تعقیب قضایی را کان لم یکن کرد. یا دادگاهی در انگلستان در دسامبر 2009 قرار تعقیب قضایی علیه زیپی لیونی وزیر خارجه سابق اسراییل به دلیل نقش او در کشتار غزه(2008) صادر کرد؛ ولی دولت انگلیس به آن دهن کجی کرد و با پیش کشیدن مصونیت دیپلماتیک مقامات صهیونیستی، این تعقیب را کان لم یکن کرد. حتی وزیر خارجه وقت انگلیس خواستار تغییر قوانین قضایی انگلیس جهت پیشگیری از تعقیب قضایی مقامات اسراییلی شد.
شورای حقوق بشر سازمان ملل نیز بیشر نقش سیاسی دارد تا حقوقی. از اینرو نمی توان تصمیمات الزام آور حقوقی از این نهاد انتظار داشت. نهایت امر این است که شورای حقوق بشر برای اجرای تصمیم خود خواستار ایفای نقش شورای امنیت گردد که در آنجا هم به علت کرسی دایم آمریکا، پرونده اسراییل به بایگانی سپرده می شود.
در اینجاست که آدم به یاد تئوریِ هژمونی فرهنگی گرامشی می افتد که استدلال می کند قدرت های بزرگ مناسبات و ساختارهای جهانی را در راستای منافع ظالمانه خود برساخته اند. تنها کارکرد طرح بحث جنایات رژیم صهیونیستی در مجامع بین المللی، رسوایی این رژیم و کاهش مقبولیت بین المللی آن است، وگرنه این نهادها نقش موثری در مقابله با پدیده بی کیفری( (impunity رژیم صهیونیستی ایفا نخواهند کرد. به عبارت دیگر، همانگونه که چاقو دسته خود را نمی برد، ساختارهای حقوقی –سیاسی بین المللی هم بر خلاف مصالح برسازندگان آن و نوچه هاشان حرکت نمی کنند. تنها با مناسبات قدرت باید در برابر اقدامات وحشیانه رژیم صهیونیستی بازدارندگی ایجاد کرد.

[b] [b][size=6][font=times new roman,times,serif]سلام این مطلب را فقط برای جناب[/font][/size][/b][/b]

[b] [b][size=6][font=times new roman,times,serif][url="http://www.military.ir/forums/user/8624-ariya0912/"]ariya0912[/url][/font][/size][/b][/b]

[b] [/b]

[b] [b][size=6][font=times new roman,times,serif]در اینجا آوردم[/font][/size][/b].[/b]

[b] [url="http://www.parsnews.com/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%A7%D8%AC%D8%AA%D9%85%D8%A7%D8%B9%DB%8C-5/227714-%D8%AF%D8%AE%D8%AA%D8%B1%DA%A9-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%A8%DB%8C%D8%B4%D8%AA%D8%B1-%D8%AF%D9%88%D8%A7%D9%85-%D9%86%DB%8C%D8%A7%D9%88%D8%B1%D8%AF"]دخترک، ۵ روز بیشتر دوام نیاورد [/url][/b]


[right]به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «پارس»، حامد هادیان در صفحه اجتماعی خود نوشت:[/right]
[right]این اولین نامه‌ای است که برای تو می‌نویسم. دو هفته‌ی دیگر به دنیا خواهی آمد و با دنیایی عجیب، عصبانی و خشمگین مواجه خواهی شد. خبر ندارم آن طرف دنیا دیده‌ای. ولی بسیاری‌شان را فراموش کن. دیروز وقتی خبر تولد نوزادی در غزه را خواندم، یاد تو افتادم. «دختری که نه نام دارد، نه مادر. دو هفته زود‌تر از آنچه که باید به دنیا آمده و با دستگاه کمکی زنده مانده است. مادرش در یکی از حملات هوایی اسرائیل کشته شده است. برای مدتی اکسیژن به او نرسیده و شانس زنده ماندنش پنجاه درصد است. پزشکان او را از شکم مادرش که مرده بود بیرون کشیده‌اند» قرار بوده دو هفتهی دیگر به دنیا بیاید یعنی همزمان با تو و احتمال دارد که همدیگر را توی آن دنیا دیده باشید، گپ زده باشید و حتی دست در دست هم ساعت‌ها بالای سر خاورمیانه پرواز کرده باشید ولی ناگهان او زود‌تر از چیزی که قرار بوده خودش را به این دنیا رسانده است و حالا به شکل غمگینی در یک بیمارستان غزه نفس می‌زند و تازه هر لحظه ممکن است یک موشک هوشمند به بیمارستانشان اصابت کند به قول علیرضا قزوه: «تابوت کودکان غزه را به رود نیل بیندازید/شاید موسی به دادشان برسد»[/right]
[right]۲ هفته ی دیگر تو به دنیا خواهی آمد و شاید نگران دختری باشی که ۲ هفته زود‌تر به دنیا آمده؛ در حالی که مادرش قبل از او دنیا را ترک کرده است و کشورش در آتش جنگ می‌سوزد. تقدیر، زندگی او را آنجا قرار داده است؛ در فلسطین. احساس می‌کنم یک جوری به تو ربط دارد. اگر نامی داشت حتما نامت را به نام او می‌گرداندم. ولی او نامی ندارد و نام تو بهار است. حالا او هم برای من بهار است و از دیدن عکسش غصه‌ام می‌گیرد حتی از خراش کوچکی که روی صورتش افتاده. ببخشید بهارِ جان. بغض گلویم را گرفت. تو وارد جهان ناعادلانه‌ای خواهی شد که دوستانت در سرزمینشان حق زندگی ندارند. امیدوارم بهار حقیقی از راه برسد و عدالت را در جهان برپا کند. قدمت خوش باشد.[/right]
[right]پی‌نوشت: دخترک، ۵ روز بیشتر دوام نیاورد. به خاطر مادرش نامش را گذاشته بودند شیما.[/right]
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[size=4]میخاستم یه چیزی خدمت دوستان و برادران عزیزم عرض کنم . این رو توو صفحه های سوریه و عراق هم ذکر میکنم ....

چند وقتیه که یه دو پیج فیسبوق زدیم ، یکی فارسی یکی انگلیسی ؛ واسه اطلاع رسانی بیشتر در سطح گسترده تر ....

و با اجازه دوستان و تمام کسانی که در زمینه ی خبر رسانی زحمت میکشند ، با اجازشون میخاستم از مطالبشون به فراخور نیاز پیج ؛ استفاده کنم .... در کنار پیج هم ، به فروم اخبار تحلیلی میلیتاری ارجاع دادیم .

انشالله که از ما راضی باشید و حلال کنید ...

و دوم اینکه بین دوستان کسی هست که بتونه فارسی رو ، روان و خوب به عربی ترجمه کنه ؟؟؟ اگه کسی هست لطفا به من پیام بده ...

یا علی [/size]
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='ariya0912' timestamp='1407307472' post='399356']
میشه بپرسم برادران حماس با این حجم تلفات و ویرانی و فلاکت چه پیروزی بدست آوردن که میخوان جشن بگیرن؟ این احمقها حتی یه تانک هم نتونستن منهدم کنن...
[/quote]
بلاخره با شکم خالی جلوی پیشروی نیروهای پیاده و زرهی دشمن رو گرفتن و ثابت کردن ملتی که شهادت داره اسارت نداره
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='Ernesto_Rommel' timestamp='1407311785' post='399377']
سلام




به فرموده حضرت علی علیه السلام ( نقل به مضمون) : اگر اسلام دست و پای ما را نبسته بود میدونستم چی جوابتو بدم در جواب این کلمه تون ..... حیف جواب دادن بهتون حیف


یا حق
[/quote]
خب شما حرف بزن ما هم جواب میدیم.......دوست عزیز مشکل شما اینه کلا واقعیات رو کنار میزارید و حرفهای افراد خاصی رو تکرار میکنید
  • Upvote 4
  • Downvote 14

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم

       



      هفدهم سپتامبر 2010 بود که ژاپن با انتشار استراتژی جدید نظامی خود نخستین «نشانه های جدی» برای خروج از «انزوای نظامی» را نشان داد. ژاپن برای این استراتژی نظامی، رقمی بالغ بر 280 میلیارد دلار برای پنج سال (2010 تا 2014) اختصاص داده و اعلام کرد قصد دارد در این سال ها مواضع دفاعی خود در جنوب و غرب این کشور(مناطق مرزی چین) را تقویت کرده، روی پروژه های موشکی بالستیک سرمایه گذاری کند. در این استراتژی همچنین بر گسترش روابط با همپیمانان کلیدی از جمله آمریکا و افزایش شمار زیر دریایی‌ها و .... تاکید شده است.
       



      اکنون در سال 2014 هستیم و نزدیک به 5 سال از انتشار این استراتژی می گذرد که خبر می رسد، ژاپن برای نخستین بار پس از جنگ جهانی دوم اعلام می کند ضمن شرکت در عملیات نظامی برون‌مرزی، به دنبال فروش تجهیزات نظامی در بازارهای بین المللی است.
      حضور ارتش ژاپن در عملیات جنگی برون مرزی نیز به رغم مخالفت‌های گسترده مردمی و محدودیت های قانونی گویا در حال عملیاتی شدن است. شاهد این ادعا اظهارات اخیر شینزو آبه، نخست وزیر ژاپن است که اخیرا از داشتن یک «ارتش قدرتمند» سخن رانده و گفته این ارتش حق دارد در جنگ های بین المللی حضور داشته باشد.
      طبق اعلام مقامات ژاپنی، این کشور در تلاش است محدودیت‌های قانونی در زمینه صادرات سلاح را نیز برداشته و به بهانه های مختلف از جمله گسترش فعالیت های اقتصادی، به جرگه صادرکنندگان تجهیزات جنگی بپیوندد و از قرار معلوم، آمریکا نخستین بازار ژاپن در این عرصه خواهد بود.
      قانون اساسی ژاپن در سال 1947 نوشته و با فشار نظامیان آمریکایی‌ها به این کشور تحمیل شده است. طبق این قانون، ژاپن اجازه داشتن «ارتش» به معنی مصطلح آن را ندارد و در مقابل می تواند نیروهای محدود نظامی موسوم به «نیروهای دفاع از خود» داشته باشد.
      البته بخشی از این محدودیت ها در ماه آوریل سال جاری( اواخر فروردین) برداشته شد و به احتمال قریب به یقین اواخر ماه جاری میلادی تصمیم نهایی در این زمینه نیز اتخاذ خواهد شد.
      اما سوالاتی که در اینجا مطرح می شود این است که آیا ژاپن حقیقتا به دنبال خروج از انزوای نظامی و احیای امپراتوری سابق است؟ موضع کشورهای غربی، چین و کشورهای آسیایی و همسایه به این تغییر استراتژی چگونه خواهد بود؟



      به نظر می رسد، لا اقل بخشی از پاسخ این سوال را باید در روحیات خاص ژاپنی ها و در تاریخ این کشور جست و جو کرد.
      در طول تاریخ، برخي آيين ها و اعتقادات خاص مذهبي، همواره زمينه رشد افراط گونه روحيات ملي گرايانه و صد البته نظامي گري ژاپني ها بوده است.
      مقامات نظامي ژاپن به خصوص در دهه30 تحت تاثير فيلسوفي با نام «تويوما» به شدت اعتقاد داشتند كه خداوند ملت ژاپن را برگزيده و يكايك مردم اين كشور موظفند براي ايجاد «ژاپن بزرگ» بكوشند. براساس آيين معروف «شينتوي پاك» نیز امپراتور ژاپن خداي تمام دنيا معرفی شده و ملت ژاپن نيز «مأموريت» دارد سايرين را تحت هدايت بي چون و چراي این امپراتور درآورد.
      بحران شديد اقتصادي دهه 30 ژاپن نیز بر دامنه اين اعتقادات افزود و رشد شديد احساسات ملي گرايانه ايده توسعه ارضي و ايجاد جامعه بزرگ به زعامت ژاپن را در بين توده مردم اين كشور لازم و واجب نشان داد.
      ژاپن با چنین زمینه های تاریخی پس از پایان جنگ جهانی اول توانست یکی از پنج قدرت بزرگ نظامی و صنعتی جهان شده و در «شورای جامعه ملل» آن زمان، صاحب کرسی دائم بود.
      این کشور در همان ماه های نخست جنگ جهانی دوم توانست حدود 50 میلیون کیلومتر مربع از کره زمین(یک ششم جهان) را تحت استیلا و کنترل خود درآورد. اما به دنبال حملات ناجوانمردانه اتمی آمریکا، از حرکت باز ایستاد. البته نباید فراموش کرد، عده ای نیز معتقدند، ژاپن پیش از حمله اتمی آمریکا به این کشور شکست خورده بود و آمریکا با حمله به این کشور خواست هژمونی خود را به جهانیان تحمیل کند.


       
      این کشور به هر حال پس از جنگ جهانی دوم دیگر اجازه داشتن ارتش به معنی مصطلح امروز و اختیارات کامل را نداشت و خود نیز با وضع قوانینی، محدودیت هایی در ابعاد بین المللی حوزه نظامی وضع کرد.

      اما اکنون رشد اقتصادی بالا این کشور را از شرایط اسفناک پس از جنگ جهانی خارج کرده است و شرایطی که این کشور را به انزوای نظامی کشاند، دیگر وجود ندارد!
      پاسخ دومی نیز برای تحلیل چرایی اتخاذ چنین رویکردی از سوی چشم بادامی ها وجود دارد و آن چیزی نیست جز منافع اقتصادی و سیاسی.
      «جان ميرشاير» صاحب نظريه «رئاليسم تهاجمي» می گوید، قدرت‌هاي بزرگ هميشه مترصد فرصتي هستند تا قدرت خود را در برابر رقبا فزوني بخشند. وي سپس جمعيت و ثروت را به عنوان «پايه‌هاي اصلي قدرت نظامي» تعريف و تصريح مي كند چنانچه كشوري داراي اين مولفه ها باشد، فرصت لازم براي خروش مقابل قدرت ها را به دست آورده است.
      با توجه به مولفه هایی که در جامعه امروز ژاپن دیده می شود، هیچ بعید نیست که این کشور واقعا قصد خروش مقابل سایر قدرت‌ها را داشته باشد.

       

      ژاپن اگر چه به لحاظ سیاسی، استقلال لازم را هنوز کسب نکرده و مانند بسیاری از کشورهای غربی دیگر، پیرو سیاست های آمریکا است؛ اما این کشور حداقل در بعد نظامی، تحرکات جدی از خود نشان داده است.
      وجود پایگاه های متعدد نظامی آمریکا در ژاپن، همواره هزینه‌هایی برای توکیو داشته و این کشور با وجود تقاضاهای زیاد مردمی، هرگز نتوانسته آمریکایی ها را از این کشور بیرون کند. این ناتوانی حتی بعضا باعث سقوط رهبران این کشور شده، همان طور که گاهی شعار علیه حضور نظامی آمریکا، باعث روی کار آمدن رهبرانی در این کشور شده است.
      «یوکیو هاتویاما»، نخست وزیر اسبق ژاپن با شعار جمع آوری پایگاه‌های نظامی آمریکا بود که توانست بر رقیب قدرتمند خود پیروز شود. اما همین فرد به دلیل ناتوانی در عمل به وعده انتخاباتی اش، خرداد ماه سال 89 استعفا کرد و جای خود را به «نائوتو کان» داد. «کان» نیز ماه ها جرئت نکرد راجع به پایگاه های آمریکایی که یکی از قدیمی‌ترین و بزرگترین مشکلات مردم کشورش است، صحبتی به میان آورد.
      بنا بر این به نظر می رسد، ژاپن هنوز پیشرفتی را که در حوزه اقتصاد کسب کرده، در حوزه سیاسی به دست نیاورده است.
      «اقتصاد» نیز می تواند یکی از انگیزه های قوی برای ژاپنی ها جهت ورود جدی به عرصه نظامی باشد.
      ژاپن کشوری است که در حوزه اقتصادی جایگاه ویژه ای دارد. تولید ناخالص ملی ژاپن نزدیک به 6 تریلیون دلار و جمعیت این کشور نیز حدود 128 میلیون نفر است. دو فاکتوری که به اعتقاد «میر شایر» برای خروش کافی است!
      همین چند سال پیش بود که خبر رسید، غول خودروسازی آمریکا یعنی جنرال موتورز، جای خود را به تویوتای ژاپن داده است. آمریکا امروز خود یکی از واردکنندگان اصلی محصولات ژاپنی است. ژاپن در عرصه تکنولوژی و تجهیزات الکترونیکی نیز یکی از پیشرفته ترین کشورهای دنیا است.
      کشوری با چنین مختصات اقتصادی و جمعتی طبیعتا نمی تواند خود را محصور نگاه دارد. بنابر این ورود ژاپن به فاز صادرات تجهیزات نظامی را می توان از این منظر به تحلیل نشست.
       
    • توسط crazy-doctor
      بسم رب الشهدا و صدیقین


      سلام
      در انجمن گشتم مطلب کامل و جامعی راجع به شهدای مقاومت اسلامی ( حزب الله -حماس و...) پیدا نکردم در نتیجه این تاپیک را ایجاد کردم تا با کمک شما
      شهدای مقاومت اسلامی را در سال های اخیر به طور اجمالی معرفی بکنیم

      -------------------------------
      شروع میکنیم با

      سردار شهید رانی عدنان بزی یا ان طور که بچه های حزب الله صدا میزنند حاج حاتم



      حاج حاتم از بچه های جنوب لبنان و اهل بنت جبیل متولد 1967 از اعضاب قدیمی حزب الله و فرمانده یکی از محور های مقاومت در جنگ 33 روزه بود .
      ایشون مهندسی مکانیک خونده بود و مدرس مدرسه فنی بنت جبیل که این مدرسه در جنگ 33 روزه سیزده شهید تقدیم اسلام کرد

      حاج حاتم و سید حسن نصر الله
      این شهید بزرگوار مدتی را هم در زندان های رژیم صهیونیستی زندانی بود البته مطمئن نیستم اما احتمال اینکه ایشون از ازاد شده های سال 2000
      ( بعد از عقب نشینی اراذل صهیونیست )باشند هست
      دو روز مانده به پایان جنگ صهیونیست ها هلی بورنی را در روستای غندوریه انجام میدن که هدف اون ملحق شدن به نیروهای لشکر 106 و محاصره جنوب لیطانی بود...اما با پاتک نیرو های حزب الله و در نتیجه تلفات سنگین عقب نشینی میکنند در حین این پاتک این سردار دلاور به شهادت میرسه روحش شاد و شفاعتش در ان دنیا نصیب ما باشد





      کلیپی گلچین شده وصیت نامه حاج حاتم با زیر نویس فارسی 5mb
      http://crazydoctor.persiangig.com/video/vaseyat-haj hatm.flv
      کلیپ وصیت کامل این شهید 16mb بدون زیر نویس( اصولا زیر نویس لازم نیست کافیه گوش کنید )
      http://crazydoctor.persiangig.com/video/vaseyt kamel-haj hatm.flv
      ----------------------------------------------
      پ.ن جای خالی بخش مقاومت اسلامی در انجمن احساس میشه
      لطفا دوستان در مدیریت زحمت انتقال تاپیک به اسکرول را بکشند ممنون
    • توسط RedArmy
      بررسي جايگاه استراتژيك و توان نظامي عربستان باسلام به نظر من موضوع جالبيه چون اگر تحديدي از سوي عرب ها متوجه ما باشه اين تحديد يا از جانب عربستان يا از جانب مصر و ساير كشورهاي عربي توانايي تحديد مارو ندارند. (با زبان رسمي) شبه جزيره عربستان كشوري است پادشاهي كه توسط آل سعود اداره ميشود . اين كشور مساحتي حدود 2149690 كيلومتر مربع و 27 ميليون نفر جمعيت دارد(جمعيت ما حدود 2.5 برابر عربستان هست واز اين جهت ما برتري داريم) آب وهواي اين كشور گرم وخشك بوده و تمركز جمعيت در مر كز عربستان مي باشد كه اطراف آنرا بيابان ها خشك و طولاني فراگرفته است به همين جهت در طول تاريخ كمتر دشمن خارجي ميل و رغبت براي اشغال و يا نبرد طولاني با اين كشور داشته است.(اين براي ما در صورت جنگ احتمالي مشكل ساز خواهد شد البته براي خود عربستاني هايي كه در اين مناطق ميجنگند نيز مشكل به وجود خواهد آمد). از سال 1932 تا كنون عربستان در هيچ جنگ بزرگ و فراگير شركت نكرده اگرچه در نبردهاي سال 1967 و 1973 بر ضد اسراييل و جنگ اول خليج فارس شركت داشته ولي هرگز در يك نبرد بزرگ به تنهايي شركت نكرده است (به طور كلي عرب ها به ويژه عربستاني ها انسان هايي ترسو هستند و نه جرئت يك جنگ طولاني را دارند و نه توان اين جنگ را ، از اين حيث برتري كامل از آن ماست). با وجود اينكه اين كشور هرگز در جنگ بزرگي درگير نشده ولي اين به معني اين نيست كه عربستان از تجهيز و به خدمت گرفتن يك ارتش كارآمد غافل مانده است. خطر اسراييل براي آنها آنقدر بزرگ بوده كه سالانه ميلياردها دلار صرف خريد تسليحات مي كنند(ممكن است برخي با شنيدن جمله قبلي به خود بگويند مگر عربستان با آمريكا و اسراييل متحد نيست و روابط خوبي با آنها ندارد ، در پاسخ به اين سوال بايد بگويم بزرگترين دشمن اسراييلي ها ، عرب ها هستند حتي دشمني آنها با عرب ها از دشمني با ما جدي تر است به طوري كه در آموزش كودكانشان هم از عربها به عنوان جدي ترين دشمن ياد ميكنند كه بايد نابود شوند ، اين چيزي است كه عربستان و تمام كشورهاي عربي مي دانند و هيچگاه از اسراييل غافل نميشوند مثل استالين كه با آلمان توافق صلح امضا كرد اما آلمان ها باز به شوروي حمله كردند ). بعد از انقلاب اسلامي در ايران ، عربستان همواره ايران و گروهايي چون حزب ا... لبنان را دشمن و رقيب خود مي ديده و همواره با ايران بر سر اينكه چه كسي قدرت اول منطقه و جهان اسلام است كشمكش داشته است( تحديد نظامي از سوي ايران داستاني است كه آمريكا و اسراييل آنرا ساختند و اين عرب ها ساده لوح متسفانه آنرا باور كردند ). اقتصاد عربستان وابسته به نفت است به طوريكه 75 درصد از درآمد اين كشور را فروش نفت تامين مي كند . با بروز جنگ بين آمريكا و عراق در سال 2003 و افزايش سرسام آور قيمت نفت كه تا كنون نيز ادامه داشته ، درآمد عربستان افزايش يافته است وبه تبع آن عربستان توانسته بودجه نظامي خود را به ميزان بسيار زيادي افزايش دهد به طوريكه در سال 2006 به رقم شگفت انگيز 31 ميليارد دلار رسيد(چيزي نزديك به بودجه نظامي روسيه). وزارت دفاع عربستان در سال 1962 تاسيس شده و از بدو تاسيس توسط خاندان سلطنتي فرمانده اي مي شود . اين وزارت خانه مسئول هدايت و ساخت و خريد تجهيزات ارتش را بر عهده دارد. خدمت سربازي در عربستان داوطلبانه بوده و دوره خدمت 3سال با حقوق و مزاياي كامل مي باشد. عربستان از سربازان ماهر و آموزش ديده استفاده مي كند. اكثر افسران در ابتدا در مدارس ارتش تحصيل كرده و سپس وارد دانشكده افسري مي شوند(آموزش پايه اي كاري است كه ارتش هاي بزرگ مثل روسيه انجام مي دهند و ما از اين جهت از عربستاني ها عقب تر هستيم). يونيفرم سازماني ارتش عربستان از يونيفرم ارتش هاي آمريكا و انگلستان متاثر شده است. خلبان هاي نيروي هوايي عربستان توسط مربيان انگليسي آموزش مي بينند (از اين لحلظ به دليل كم بود امكانات باز ما عقب تر هستيم). ارتش عربستان براي آموزش نيروهاي خود از كارشناسان فرانسوي ، آمريكايي و انگليسي استفاده مي كند. نيروي زميني عربستان داراي 70تا73 هزار نفر پرسنل است البته 200 هزار نيروي داوطلب نيز در اين نيرو خدمت مي كنند(نيروي زميني ايران ، قوي ترين نيروي زميني در منطقه است). عربستان داراي تعداد زيادي تانك از جمله 315 تانك پيشرفته آبرامز ام-1 است كه اين كشور بعد از مصر بزرگترين دارنده اين تانك در خاورميانه محسوب مي شود. عربستان در سال 1980 تعدادي موشك دانگ فنگ3 با برد 2400 كيلومتر از چين خريد(از لحاظ برد موشكي عربستان تقريبا با ما برابري ميكند اما ما صاحب تكنولوژي هستيم و به زودي برد موشك هايمان از عربستان بيشتره مي شود). در بعد هوايي در گذشته شايد هواپيماهاي ما توان مقابله با اف-15ها و ساير هواپيماهاي عربستان را داشتند اما اكنون عربستان باخريد هواپيماهاي جديد و پيشرفته نظير 72فروند يوروفايتر از لحاظ هوايي از ما برتر است(ما شايد هواپيما جديد نخريده باشيم اما تسليحات ضد هوايي قوي نظير تور ام-1 و اس-300 داريم كه كشورمان را خوب پوشش مي دهند و از لحاظ پدافند هوايي خيلي از عربستان برتر هستيم هرچند بايد نيروي هوايي خودمان را نيز تقويت كنيم اگر بتوانيم بر روي طرح ميگ-39 سرمايه گذاري كنيم كه به مشكلات مالي برخورد كرده است ، و روس ها با ما همكاري كنند و اين هواپيماي فوق پيشرفته را به ما بدهند توان نيروي هوايي ما بسيار افزايش مي يابد ، لازم به ذكر است كه ميگ-39 يك هواپيماي فوق پيشرفته است كه قابليت هاي آن بسيار بالاتر از يوروفايتر مي باشد). در رابطه با نيروي دريايي عربستان بايد بگويم كه هرچقدر هم كه عربستان قوي باشد ما ابزارهايي داريم كه بتوانيم از خودمان دفاع كنيم و خليج فارس را در كنترل كامل خودمان بگيريم. در كل و با در نظر گرفتن فاكتورهاي مختلف توانايي نظامي ايران از عربستان بالاتر است و در صورت بروز جنگ احتمالي ما بيشتر به عربستان ضربه وارد خواهيم كرد ، دليل برتري ما اين است كه نيروهاي مسلح ما از حداقل امكانات حداكثر استفاده را مي كنند. منتظر نظرات ساير دوستان هستم به ويژه دوست خوبم mostafa_by هستم .
    • توسط hamed_713
      فارخور نام پایگاه نیروی هوایی هند در کشور تاجیکستان است! این پایگاه در 130 کیلومتری جنوب شرقی شهر دوشنبه پایتخت تاجیکستان قرار دارد. این تنها پایگاه نیروی هوایی هند در خارج از این کشور است که تنها دو کیلومتر از مرز بین افغانستان و تاجیکستان فاصله دارد. عهدنامه بین هند و تاجیکستان برای احداث پایگاه در این کشور در سال 2003 امضائ شد و در سال 2004 به تصویب رسید. این پیمان یعنی حضور دائمی نیروهای نظامی هندی در تاجیکستان برای دفع هرگونه تهدید احتمالی خارجی و تامین امنیت کشور به تصویب رسیده است.کار بر روی احداث پایگاه بلافاصله اغاز گردید و اکنون پایگاه در حالت امادگی کامل به سرمیبرد واز اوایل سال 2007 کاملا قابل استفاده است. جزئیاتی از ساخت پایگاه در دسترس نیست اما گمان میرود که مصالح نظامی هندی از اسیای مرکزی تامین شده باشند.تقریبا 70 درصد جنگ افزار های هندی از روسیه و اتحاد جماهیر شوروی پیشین بدست امده است. بر طبق اخبار گوناگون گمان میرود که پس از تکمیل بنا پایگاه میزبان 12 الی 14 فروند جنگنده بمب افکن میگ 29 خواهد بود پایگاه فارخور عمق و برد بیشتری را در اختیار نیروهای نظامی هند فرار میدهد که برای انان موجب ایفای نقش بیشتری در اسیای جنوبی و ظهور ملموسی از حرکت هند برای برجسته سازی قدرت خود در اسیای مرکزی است هدف سیاسیی که در سال 2003-2004 رسما اعلام کرده اند دلائل پنهانی تاسیس این پایگاه میتواند رقابت هند و پاکستان بر روی شبه قاره باشد پرویز مشرف رئیس جمهور پاکستان نگرانی شدید خود از این مساله را به مقامات تاجیکستان ابراز داشت در حقیقت هواپیماهای هندی میتوانند در عرض چند دقیقه خود را به پاکستان برسانند! پایگاه فارخور یکی از نمونه های بارز از تلاش هندی ها برای ارتقای ثبات در افغانستان و بالا بردن توان دهلی نو در فراهم اوردن نفت چه از اسیای جنوبی و چه از اسیای مرکزی است. هند بطور معلوم محدود شدن نقش خود به ناحیه سوق الجیشی جنوب اسیا را نخواهد پذیرفت برنامه هند برای برجسته سازی قدرت خود در اسیای مرکزی تنها برای مصارف نظامی نیست بلکه دسترسی به منابع انرژی اسیای مرکزی برای هند امری حیاتی به شمار میرود. دهلی نو به دنبال دسترسی به نفت و گاز قزاقستان وانجام پروژه های ملیونی مثل خط لوله ایران-افغانستان-پاکستان-هند و دیگری پیوستن ترکمنستان افغانستان پاکستان وهند. هرکدام از این خط لوله ها یا هر دوی اینها میتواند در دستیابی هند به منابع انرژی تاثیر مهم و قابل اطمینانی داشته باشند به شرطی که روابط دوستانه بین هند و پاکستان تقویت گردد هند خواهان توسعه شبکه ی قدرت جدیدی در اسیاست که ایالات اسیا را با ان به مبدائیت شبه قاره یکی میکند این نظریه ای است که از سوی ایالات متحده در گذشته بشدت حمایت شده است. هنگامی که هند از شبکه ای جدید در اسیای مرکزی برای بالا بردن نمودار جامع اقتصادی خود بهره جوید واشنگتن این پروژه را راهی برای مقابله با نفوذ اقتصادی و سیاسی چین در اسیای مرکزی میبیند منبع: نوشته شده توسط محمد- مجله هوايي
    • توسط 00Amin
      ه گزارش فارس، پايگاه اينترنتي "گلوبال ريسرچ " (Global Research) در مقاله‏اي به‏قلم "اوا گولينجر " (Eva Golinger)، وكيل دعاوي و روزنامه‏نگار آمريكايي مقيم ونزوئلا نوشت: "هوگو چاوز " رئيس جمهوري ونزوئلا اخيرا در يك برنامه تلويزيوني و راديويي فاش كرد كه هواپيماهاي بدون سرنشين آمريكايي (UAV) به شكل غيرقانوني وارد مرزهاي هوايي ونزوئلا شده‏اند. رئيس جمهوري ونزوئلا ديده شدن يكي از اين هواپيماها را بر فراز پايگاه نظامي "فورت مارا " (Fort Mara) واقع در استان "زوليا " (Zulia) در نزديكي مرز اين كشور با كلمبيا تائيد كرد. بسياري از سربازان ونزوئلايي هواپيماي بدون سرنشين مذكور را مشاهده كرده و موضوع را به اطلاع فرماندهان خود رسانده‏اند. پس از اين واقعه چاوز دستور داده است كه از اين پس هر يك از اين هواپيماهاي بدون سرنشين كه در قلمرو ونزوئلا ديده شوند بايد فورا سرنگون شوند. وي با تاكيد بر آمريكايي بودن اين هواپيماهاي بدون سرنشين، ايالات متحده را متهم كرد كه در حال برهم زدن آرامش منطقه است.

      * راه‌اندازي ناوگان چهارم ايالات متحده در آمريكاي لاتين بعد از 60 سال

      اين وكيل دعاوي آمريكايي اضافه كرد: قبلا نيز رئيس جمهوري ونزوئلا هشدار داده بود كه آمريكا از طريق جزاير "آروبا " (Aruba) و "كورازائو " (Curazao) به تهديد نظامي ونزوئلا مبادرت مي‏ورزد. اين جزاير در فاصله 50 مايلي سواحل شمال غربي ونزوئلا قرار داشته و مستعمره هلند محسوب مي‏شوند. در سال 1999 قراردادي بين هلند و ايالات متحده منعقد شد كه به آمريكا اجازه مي‏داد در اين دو جزيره پايگاه نظامي ايجاد كند. اين قرارداد در اصل تصريح مي‏كند كه نيروهاي آمريكايي اجازه دارند عمليات خود بر ضد قاچاقچيان مواد مخدر را از اين جزاير ترتيب دهند. با اين‏حال، پس از سپتامبر 2001، آمريكا از تمامي پايگاه‏هاي نظامي خود در سراسر جهان براي آنچه عمليات ضدتروريستي خوانده مي‏شود، استفاده مي‏كند. در سال‏هاي اخير پايگاه‏هاي نظامي واقع در آروبا و كوروزائو براي عمليات اطلاعاتي و شناسايي عليه ونزوئلا بكار گرفته شده‏اند.
      گولينجر ادامه داد: از سال 2006 واشنگتن اقدام به يكسري تمرينات نظامي پيشرفته كرد كه كورازائو در مركزيت اين تمرين‏ها قرار داشت. طي 5/3 سال گذشته، صدها فروند ناوهاي هواپيمابر، كشتي‏هاي جنگي، هواپيماهاي نظامي، هليكوپترهاي "بلك هاوك "، زيردريايي‏هاي هسته‏اي و هزاران نيروي نظامي آمريكايي در درياي كارائيب به انجام تمرينات نظامي پرداخته‏اند. اين تمرينات نظامي موجب برانگيخته‏شدن نگراني در كشورهاي منطقه شده است. از جمله اين كشورها و بيش از سايرين ونزوئلا در معرض اين تهديدها قرار دارد. ونزوئلا در عرصه ديپلماتيك نيز آماج حملات، انواع دشمني‏ها و تعرضات واشنگتن قرار داشته است.
      در سال 2008، پنتاگون "ناوگان چهارم دريايي " خويش را با هدف دفاع از منافع آمريكا در آمريكاي لاتين باز راه‏اندازي كرد. ناوگان چهارم در سال 1950 و پس از اتمام ماموريت‏هاي مرتبط با جنگ جهاني دوم غيرفعال شده بود. راه‏اندازي مجدد اين ناوگان پس از 60 سال نگراني گسترده‏اي را در ميان كشورهاي آمريكاي لاتين ايجاد كرده و آنان را بر آن داشت تا "شوراي دفاع مشترك " تشكيل داده و خود را در برابر تهديدهاي خارجي آماده كنند. پنتاگون صراحتا پذيرفت كه راه‏اندازي مجدد ناوگان چهارم نيروي دريايي آمريكا با هدف "نشان دادن قدرت ايالات متحده در منطقه " انجام شده و اين پيام را مخابره مي‏كند كه "آمريكا آماده است تا از متحدينش در منطقه دفاع كند. " اين اظهارات مقامات پنتاگون به معناي حمايت ايالات متحده از كلمبيا و تشر زدن به ونزوئلا تلقي شد.
      نويسنده كتاب "بوش عليه چاوز " تصريح كرد: در 30 اكتبر سال 2009 ميلادي، كلمبيا و آمريكا يك توافق همكاري نظامي به امضا رساندند كه بر اساس آن آمريكا مجاز بود 7 پايگاه نظامي در كلمبيا را تحت اختيار خود درآورده و عندالزوم از تمامي تاسيسات نظامي كلمبيا بهره بگيرد. از اين توافقنامه به عنوان بزرگترين توسعه‏طلبي نظامي آمريكا در آمريكاي لاتين ياد مي‏شود. هر چند كه مقامات دو كشور صراحتا ابراز داشتند كه اين توافقنامه در راستاي مبارزه با قاچاق موادمخدر و تروريسم به امضا رسيده است، لكن اسناد رسمي نيروي هوايي ايالات متحده نشان مي‏دهند كه آمريكا از اين پايگاه‏ها براي انجام عمليات نظامي در سراسر منطقه مي‏تواند استفاده كند. اين اسناد همچنين مويد اين نكته بودند كه اين توسعه‏طلبي نظامي با هدف مقابله با تهديد‏هاي دولت‏هاي ضدآمريكايي سر برآورده در منطقه انجام شده است. مطلب ديگري كه در اين اسناد به چشم مي‏خورد اين است كه حضور نظامي در كلمبيا مي‏تواند به عمليات اطلاعاتي و شناسايي كمك كرده و ظرفيت پنتاگون را در رهبري عمليات نظامي در منطقه آمريكاي لاتين افزايش دهد.

      * اتهامات واهي آمريكا به ونزوئلا

      اين روزنامه‏نگار آمريكايي ساكن كاراكاس، پايتخت ونزوئلا كه در سال 2009 ميلادي برنده جايزه بين‏المللي روزنامه‏نگاري مكزيك نيز شده است، افزود: از سال 2006 به بعد، مقامات آمريكايي از ونزوئلا به عنوان كشوري ياد مي‏كنند كه "به طور كامل در مبارزه با تروريسم همكاري نمي‏كند. " در سال 2005 نيز ونزوئلا از سوي واشنگتن كشوري خوانده شد كه "در مبارزه با موادمخدر همكاري نمي‏كند. "عليرغم آنكه هيچ مدركي در اثبات اين اتهامات خطرناك موجود نيست، ايالات متحده اين اتهامات را مبناي افزايش فشارها بر دولت ونزوئلا قرار داده است. در سال 2008، دولت بوش تلاش كرد تا نام ونزوئلا را در فهرست كشورهاي حامي تروريسم قرار دهد. اين تلاش در مراحل مقدماتي با شكست مواجه شدند چرا كه ونزوئلا همچنان يكي از تامين‏كنندگان نفت آمريكا محسوب مي‏شود. اگر آمريكا ونزوئلا را كشوري حامي تروريسم مي‏خواند، آنگاه مجبور بود كليه روابط خود با اين كشور از جمله خريد نفت از اين كشور را متوقف كند.
      با ‏اين‏حال، ايالات متحده همچنان ونزوئلا را يكي از بزرگترين تهديدها براي منافع خويش در منطقه آمريكاي لاتين مي‏داند. آمريكا به طور خاص در خصوص مسائل اقتصادي نگراني‏هايي در منطقه آمريكاي لاتين دارد. آمريكا نگران آن است كه كشورهاي آمريكاي لاتين با برقراري روابط تجاري با كشورهايي نظير روسيه، چين و ايران، غلبه اقتصادي آمريكا را در اين منطقه به خطر بيندازند. اخيرا، "هيلاري كلينتون "، وزير امور خارجه ايالات متحده آمريكا به كشورهاي آمريكاي لاتين نظير بوليوي، برزيل، نيكاراگوئه و ونزوئلا كه اخيرا روابط خود با ايران را تحكيم كرده‏اند هشدار داد كه "من فكر مي‏كنم كه اگر برخي افراد تمايل دارند با ايران حشر و نشر داشته باشند بايد پيش از آن به تبعات اين امر توجه داشته باشند و ما اميدواريم كه ايشان دوباره به اين مطلب فكر كنند ... . " كلينتون اين سخنان را در جريان بررسي سياست‏هاي آمريكا در خصوص آمريكاي لاتين اظهار داشت.
      گولينجر اضافه كرد: دولت كلمبيا نيز اخيرا اعلام داشته است كه قصد دارد يك پايگاه جديد نظامي در نزديكي مرز ونزوئلا داير كند. سرمايه و تجهيزات مورد نياز اين پايگاه را ايالات متحده تامين خواهد. "گابريل سيلوا " (Gabriel Silva)، وزير دفاع ونزوئلا نيز خبر داده است كه دو گردان نيروي هوايي نيز در مناطق ديگري در نزديكي مرز ونزوئلا مستقر شده‏اند. پايگاه جديد نظامي كه قرار است داير شود در منطقه‏اي به نام "گواجيرا پنينسولا " (Guajira peninsula) قرار خواهد داشت كه با استان زولياي ونزوئلا هم‏مرز است. در اين پايگاه 1000 نيروي نظامي مستقر شده و امكان استقرار نيروهاي مسلح آمريكايي نيز در آن فراهم خواهد شد. اين اعلام جديد دولت كلمبيا نيز نوعي اعلام دشمني به ونزوئلا محسوب مي‏شود.
      اظهارات چاوز در خصوص ورود غيرقانوني هواپيماهاي بدون سرنشين آمريكايي به قلمرو ونزوئلا نيز بر دامنه بحران بين ونزوئلا و كلمبيا خواهد افزود. هواپيماي وارد شده به قلمرو ونزوئلا در طي سال گذشته در پاكستان و افغانستان جهت به قتل رساندن تروريست‏ها بكار گرفته شده است. اين هواپيماهاي بدون سرنشين حامل موشك بوده و مي‏توانند اهداف زميني را در مناطق حساس هدف قرار دهند.
      نويسنده كتاب "بوش عليه چاوز " در بخش پاياني اين گزارش تصريح كرد: ونزوئلا در مواجهه با اين تهديدات خطرناك در شرايط هشدار قرار گرفته است. سخنان چاوز در خصوص ديده شدن هواپيماهاي نظامي بدون سرنشين آمريكا در حالي ايراد شدند كه پليس ملي ونزوئلا در حال آغاز به كار خويش بود. اين پليس اخيرا در راستاي انجام عمليات پيشگيرانه و ارائه خدمات اجتماعي بنياد نهاده شده است.

      لینک
      http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=8811150671
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.