reza4087

تهاجم ارتجاع عرب ( به رهبری آل سعود ) به یمن / خبر ، گزارش ، تحلیل و ... (1)

Recommended Posts

[quote name='era_923' timestamp='1405121642' post='392359']
اشتباه هست این کار، فقط بهانه ای برای کشور های عربی که این خرید های گرونی که کردن رو روی سر مردم حوثی امتحان کنند. اونا نباید به فکر تسخیر جنوب یمن باشند، فقط بایند جاهایی که حضور دارند قدرتشون رو تثبیت کنند و یک شاخه قدرتمند سیاسی هم بسازن. دقیقا مثل حزب الله. یک لحظه فکر کنید الان حزب الله یورش ببره شهر طرابلس لبنان رو بگیره. چه اتفاقی میوفته؟ واقعا به مصلحت نیست به نظرم.
[/quote]
قضیه تفاوتی ماهوی داره با لبنان
حوثی ها سالهای سال بر یمن حاکم بودند و روابط بسیار نزدیکی با ایران داشتند. درست مثل سوریه که با کودتای علی عبدالله صالح از قدرت خلع و به شدت سرکوب شدند.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='era_923' timestamp='1405121642' post='392359']
اشتباه هست این کار، فقط بهانه ای برای کشور های عربی که این خرید های گرونی که کردن رو روی سر مردم حوثی امتحان کنند. اونا نباید به فکر تسخیر جنوب یمن باشند، فقط بایند جاهایی که حضور دارند قدرتشون رو تثبیت کنند و یک شاخه قدرتمند سیاسی هم بسازن. دقیقا مثل حزب الله. یک لحظه فکر کنید الان حزب الله یورش ببره شهر طرابلس لبنان رو بگیره. چه اتفاقی میوفته؟ واقعا به مصلحت نیست به نظرم.
[/quote]

منم گفتم ابتدا باید چا پا سفت کنه.........گرفتن یه پادگاه زرهی هرچند بزرگترین باشه کفایت نمیکنه البته ظاهرا خود شهر عمران هم تصرف کردن که خیلی خوبه ولی هنوز زوده شاید چند ماه دیگه اوضاع عوض بشه و برخی ملاحضات سیاسی کنار بره الا ایها بنظرم ارتش حوثی اگر چراغ سبز رو بگیره :winking: امون نمیده ......... اعراب تو عراق و سوریه زیادروی کردن گرچه به نتیجه نهاییشون که سقوط نظام سوریه و عراق بود نرسیون ولی ضربه زدن....الا ایها حال یمن میدون تلافی ایران خواهد بود.....با تصرف عمران بازی برا ما تازه شروع شد

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='Antiwar' timestamp='1405122089' post='392360']
قضیه تفاوتی ماهوی داره با لبنان
حوثی ها سالهای سال بر یمن حاکم بودند و روابط بسیار نزدیکی با ایران داشتند. درست مثل سوریه که با کودتای علی عبدالله صالح از قدرت خلع و به شدت سرکوب شدند.
[/quote]

منظورتون از داشتن رابطه خوب با ایران مربوط به قبل انقلاب هست دیگه درسته؟ اون موقعی که یمن شمالی قبل از به قدرت رسیدن عبدالله صالح (که خودش هم زیدی هست) در 1978 توسط شیعیان اداره میشد (خصوصا قبل انقلاب ملی گرایانه 1962)

حرف شما درست هست، عبدالله صالح با وجود اینکه خودش زیدی هست، ولی جنبش زیدی ها رو بعد از شروعش در سال 2004 به رهبری الحوثی سرکوب کرد و در خیلی از موارد هم با صدام حسین هم پیمان بود و ازش حمایت کرد. در واقع عبدالله صالح خنجری بود به پشت هم کیش های خودش که یمن متحد رو به بدترین شکل ممکن از سال 1990 اداره کرد، طوری که هم یمن جنوبی که عموما سنی هستند ناراضی بودند هم بخش وسیعی از شیعیان زیدی در شمال. ویرایش شده در توسط era_923
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
نقشه محل قرار گرفتن کشور یمن + مرز مشترک یمن و عربستان + مرزهای آبی یمن

http://8pic.ir/images/6d1dmpt5v4mcgt1nf994.png

جغرافیای اعراب شیعه در کشور یمن

http://8pic.ir/images/w5r2dnz9b55yuy9gl673.png
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='era_923' timestamp='1405126481' post='392367']
منظورتون از داشتن رابطه خوب با ایران مربوط به قبل انقلاب هست دیگه درسته؟ اون موقعی که یمن شمالی قبل از به قدرت رسیدن عبدالله صالح (که خودش هم زیدی هست) در 1978 توسط شیعیان اداره میشد (خصوصا قبل انقلاب ملی گرایانه 1962)

حرف شما درست هست، عبدالله صالح با وجود اینکه خودش زیدی هست، ولی جنبش زیدی ها رو بعد از شروعش در سال 2004 به رهبری الحوثی سرکوب کرد و در خیلی از موارد هم با صدام حسین هم پیمان بود و ازش حمایت کرد. در واقع عبدالله صالح خنجری بود به پشت هم کیش های خودش که یمن متحد رو به بدترین شکل ممکن از سال 1990 اداره کرد، طوری که هم یمن جنوبی که عموما سنی هستند ناراضی بودند هم بخش وسیعی از شیعیان زیدی در شمال.
[/quote]
بله ولی همین عبدالله صالح هم تا مدت ها در مدار ایران بود که به طمع پول عربستان تغییر موضع داد. کل خرج و ساخت و ساز مجانی براشون انجام می دادیم :)

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوستان یه سوال:
اینکه این پایگاه رو گرفتن، باعث نمیشه که تبدیل به یه هدف چاق و چله و مناسب واسه نیروی هوایی بشه؟ حالا نیروی هوایی هر کسی؟؟؟؟؟
خیلی راحت پایگاه رو شخم میزنن، اخرشم هیچ غیر نظامیی کشته نشده و مسسله خیلی راحت از یادها میره
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
در استفاده از مهمات هدایت شونده بحث مهم «ارزش به هزینه» پیش می آید، شما حاضری یه جیپ رو که نمی دونی کی توشه با یه جی بی یو 15 بزنی؟!

مسلما نه.

بعد بحث شناسایی پیش میاد، و شناسایی دقیق و در لحظه، اینا توی عربستان نیست، امیدوارم منظورمو رسونده باشم.
  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مقداری آشنائی کلی با کشور یمن و شیعیان این کشور
بخش نخست:
موقعیت - یمن در جنوبی ترین بخش شبه جزیره حجاز واقع شده است. از شرق به عمان. از شمال به عربستان. از جنوب به اقیانوس هند و از غرب به دریای سرخ میرسد.
تاریخچه - این منطقه از دوران صدر اسلام ، از مهم‌ترین مناطق رشد شیعیان طرفدار اهل بیت بوده‌است.
شیعیان: نزدیک به 42% از جمعیت 22 میلیون نفری کشور یمن رو شیعیان تشکیل میدهند. که در سه گروه "زیدیان" ، "اسماعیلیان" و "شیعیان دوازده امامی" تقسیم بندی میشوند. یکی از مهمترین مراکز تجمع شیعیان (اکثرا شیعیان زیدی) استان کوهستانی "صعده" در 243 کیلوتری شمال صنعا پایتخت این کشور واقع شده است.
پس از استقلال از عثمانی تا سالها حکومت یمن بدست حاکمان شیعه این کشور بود.در سال 1962 جمال عبدالناصر icon_eek با استقرار 60 هزار نیروی مسلح مصری، حکومت را از زیدی ها گرفت و به لائیک ها سپرد. در این سال حکومت جمهوری اعلام شد و حکومت شیعیان پایان یافت.
ژنرال علی عبدالله الصالح الاحمر بوسیله یک کودتا رئیس جمهور یمن شد که تا همین اواخر هم رئیس جمهور باقی مانده بود.
در دوران عبدالله صالح با چرخش یمن از مصر به سمت سعودی ها مصادف شد.
پس از به حکومت رسیدن وی وهابی ها به شدت در یمن نفوذ پیدا کردند. در این دوران وهابی ها به کتابخانه ها حمله کرده و آنان را آتش زدند. از فعالیت مدارس دینی جلوگیری کردند و علمای زیدی را کشتند. علت اینکه اکنون از جمعیت 5 میلیون نفری شیعیان زیدی، تنها نیم میلیون نفر شناخته شده اند، به عملکرد حکومت علی عبدالله الصالح بر میگردد زیرا حکومت همه مراسم مذهبی شیعیان و حتی کتب مذهبی آنان (نظیر نهج البلاغه و صحیفه سجادیه را ممنوع اعلام کرد و دست به کشتار شیعیان و علمای آنان زد.

ادامه دارد...
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام

دوستان خبری نشد دیگه از یمن ؟

پیج خبری چیزی نیست ؟

ما کمی منتظریم ها ؟ :rose: :rose: :rose: :blushing: :blushing:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ظاهرا حوثی ها قصد دارن از عمران عقب نشینی کنن .
به نظرم تصمیم عاقلانه ای هست . برای ایران جان مردم اهمیت داره و حاضر نیستیم به خاطر منافع خودمون باعث درد و رنج مردم بشیم .
جنگ و درگیری باعث کشته شدن مردم بیگناه میشه . البته 30-35هزار نفر ظاهرا شهر رو ترک کرده بودن ولی به اوارگی مردم یا خراب شدن خانه هاشون هم راضی نیستیم .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام


توی جنگ خدائیش حلوا که خیرات نمیکنند؟


نمیدونم

ولی با این سبک جنگیدن شاید صحیح نباشه ..... یا زنگی زنگ یا رومی روم
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='TALASH' timestamp='1405010588' post='391940']
این حوثی ها جا برای مانور ندارن رسوندن سلاح دست اینا واقعا سخته.
[/quote]
چند تا نکته هست
یکی اینکه یمن یکی از پایگاه های بزرگ آموزش و... القاعده هست و به طور طبیعی این نیروهای القاعده باید تجهیز بشن و سلاح و مهمات و... می خوان. خیلی اوقات پول داشته باشید می تونید با واسطه حتی از دشمنتون هم سلاح بخرید.
موضوع دوم این هست که کلا یمن خودش یک بارانداز فروش و معامله سلاح هست در کنار کشورهای دیگه ای مثل لبنان. یعنی شما برای خرید سلاح حداقل سبک مشکلی در یمن ندارید.

موضوع بعدی این هست که دو طرف یمن دریا هست و در قالب هزار و یک جور محموله میشه برای شیعیان اونجا سلاح ارسال کرد.

یکی از بهترین راه های قایم شدن از دشمن پنهان شدن دقیقا جلوی چشمهای اون هست.
وقتی شما سلاح رو ببرید طرف مناطق شیعه به طور عادی ممکنه مشکوک بشن ولی خیلی راحت تر میشه در قالب محموله سیب زمینی دقیقا سلاح رو در ساحل جنوبی پیاده و بعد به آرامی اون رو انتقال داد.
این کار میشه ناراحت نباشید.

موضوع بعدی خود ارتش یمن هست وقتی حوثی ها نفوذ می کنن و جایی رو میگیرن خوب طبیعی هست سلاح و .... اونها رو هم می برن.

اما نکته جالب قضیه این هست که شیعیان یمن معمولا 8 امامی بودن ولی در ده های گذشته با سوزاندن کتاب های اونها و فشار و خفقان وارده دستشون از منابع مکتوب کمی خالی شده بود و از اون به بعد از منابع شیعیان 12 امامی استفاده می کنن.
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
برنامه راز در مورد الحوثی ها برنامه هایی رو پخش کردن که جالب ترین هاش ویدئو هایی بود که ازشون پخش شد لا به لای برنامه

گشتم تو آپارات همین و دیدم فقط

http://www.aparat.com/v/PTFjC
خودم هم هنوز دان نکردم :mrgreen: :mrgreen:
دوستانی که ندیدن شاید نکات خوبی توش باشه براشون :winking:
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[size=5]انشالله حوثی ها وهابیت و ال سعود رو با کمک ایران نابود میکنن.[/size]
[size=5]حضرت محمد:پس از من (و خاندان من)اسلام دو بال دارد"یکی ایران و یکی یمن[/size]
  • Upvote 5
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط Navard
      سخنی با خوانندگان محترم:
      در مطلب پیش رو سعی بر این شده که به مختصری از شرایط فرهنگی و اجتماعی و تاریخی اعراب پیش از اسلام پرداخته شود. در این نوشته اصل بر رعایت صداقت تاریخی و امانت است و در گرداوری آن از منابع با عقاید گوناگون کمک گرفته شده است. گرد آوری مطالب تاریخی هیچ گاه خالی از اشتباه نیست، علی الخصوص که این مطالب در رابطه با مسائل حساسیت بر انگیز مذهبی باشد. در نتیجه از دوستان خواننده این مطلب درخواست میشود درصورت وجود اشتباه، به منظور تکمیل و اصلاح این مطلب بنده را یاری کنند.
       

      پیشگفتار:
      سرنوشت پیامبران و قومشان و نتایجی که از آن کسب کرده اند را میتوان یکی از مهمترین نشانه های حقانیت آن ها به حساب آورد. این نتایج بعضا چنان معجزه آسا و خیره کننده هستند که در حالت معمول موارد مشابهی برای آنها یافت نمی شود. برای نمونه مسیح (ع) در دل امپراطوری قدرتمند روم شرقی به پیامبری رسید. در سرزمینی که تعداد نامعلوم خدا توسط مردم پرستیده میشد و پیامی که آورد چنان در دل ها رسوخ کرد که در مدت کمتر از چند سده مسیحیت در سه قاره گسترش یافت! از حبشه در آفریقا گرفته تا امپراطوری قدرتمندی چون روم که روزی دشمن مسیحیت بود و همچنین طیف کثیری از اقوام در خاورمیانه و ...! در اسلام نیز ما با چنین پیشرفت معجزه آسایی رو به رو هستیم. محمد (ص) در سن چهل سالگی در جامعه ای بدوی به پیامبری برگزیده شد که جز غارت و ستیز دستاوردی نداشتند و هر روز به بهانه ای با یکدیگر در جنگ بودند و شعرا و نام آوران عرب روزگاری برای بدست آوردن شرافت، خود را به پای پادشاهان ایران و روم می انداختند. در شبه جزیره عربستان اگر در جایی تمدنی دیده میشد به پاس قرابت با ایران یا روم بود. و از دست آورد هایشان در آن ادوار، جز پاره ای از روایات افسانه گونه چیزی بجا نمانده است. در چنین محلی که محمد(ص) شدیدا زیر فشار فرهنگی و البته فشار عوامل ثروت و قدرت  در مدت کمتر از سیزده سال توانست بنیان نخستین حکومت اسلامی را در یثرب بنا نهد که تا پایان عمر ایشان این حکومت به چنان وسعت و قدرتی رسید که در سرحدات خود به تقابل با روم شرقی می‌پرداخت.
       
      قسمت اول: قبیله و معنای متفاوت آن در بین اعراب
       

       
      اعراب از قبل اسلام در پهنه ی وسیعی از خاورمیانه حضور داشتند. و بر خلاف تصور عموم مردم، فتوحات پس از اسلام به تنهایی سبب استقرار آن ها در این پهنه نشد. در تاریخ موجودیت اعراب با سامی نژاد ها گره خورده است. این حضور آنقدر چشمگیر بود که رومیان و یونانیان مناطق عرب نشین را به سه ناحیه عربستان خوشبخت و عربستان بیابانی و عربستان سنگی تقسیم کرده اند که حدود این مناطق از دریای سرخ و شبه جزیره عربستان شروع شده و از سویی به مرز های روم آن روزگار در شامات رسیده و در سوی دیگر در عراق امروزی به رود فرات ختم می شود. در رابطه با وضعیت اعراب قبل اسلام باید به این موضوع اشاره کرد، پیشینه تاریخی که برای آنها ذکر شده به ۲۰۰ سال قبل از سال عام الفیل محدود می شود. عام الفیل همان سالی است که گفته میشود محمد(ص) در آن دیده به جهان گشود. البته این بدان معنا نیست که اعراب قبل از آن موجودیت خارجی نداشته اند‌. برای مثال در دبیره های هخامنشی از آن ها بعنوان خراج گذاران عصر داریوش بزرگ یاد شده است. اما آنچه از این گفته پیداست، اعراب تهی از پیشینه تاریخی و تمدنی غنی بودند و آنچه در آنها یافت می‌شد در حقیقت از هم نشینی و یا دست درازی دیگر اقوام بود. این همان زمانیست که قرآن از آن به عنوان دوره جاهلی اعراب یاد می‌کند.
       

       
      نگاره ای از سرباز ساتراپی عربیا در مقبره خشایارشا، واقع در نقش رستم که بصورت نمادین به شکل یکی از ستون های شاهنشاهی به نمایش در آمده است.
       
      با نگاهی به زندگی اعراب در آن اعصار می توان دریافت که تفاوت عمده‌ای میان نوع زندگی آنان با زندگی مردم ایران و روم و حتی در نزدیکی آنها با دولت های نچندان نامی حبشه دیده میشد. در آن روزگار ایران و روم حکومت مرکزی داشتند حکومتی که تمام شؤون جامعه را از حیث قانون و عمل به قانون و وادار کردن همه به تابعیت از آن در دست داشتند و تمام زوایای آن جامعه زیر سلطه نظامی واحد قرار گرفته بود، به طوری که در هر گوشه آن وجود حکومت مرکزی احساس می‌شد. این در حالی بود که در جزیرة العرب در هر ناحیه ی آن، مردم بر پایه نسبت خانوادگی مشترک به عنوان یک قبیله گرد آمده بودند و هر یک در جغرافیای حضور خود اعمال قدرت می‌کردند. هیچ قبیله‌ای بر دیگری اعمال نفوذ نداشت مگر در داد و ستد و جنگ! جنگ بین قبایل هم نامنظم بود و بیشتر به دعوایی نامنظم و خانوادگی شباهت داشت. این مطلب نشانگر پراکندگی و تضاد بسیار عمیق بین قبایل است. باید گفت برای وحدت در میان یک امت فرهنگی لازم است که نقاط مشترک آنها را در خود جمع کرده و مردمی را گرد هم بیاورد. در شبه جزیره عربستان چنین تفکر یکنواختی وجود نداشت و هدف واحدی برای آنها مطرح نبود. در کنار کعبه هر قبیله بتی مخصوص به خود داشت و بدین ترتیب حتی در این زمینه هم تضاد و خودبینی دیده می‌شد. شرایط سخت و طاقت فرسای جزیرة العرب بر این اختلاف دامن می‌زد. مناطق حاصلخیز و دارای آب محدود و با فاصله زیاد از هم بودند. راه‌های محدودی وجود داشت که آنها هم زیر سلطه راهزنان دیگر قبایل بوده و تحت نفوذ قدرت های خارجی اداره میشد.
       

       
      در این شرایط دشوار اگر قبیله‌ای قادر بود تا چراگاهی را از چنگ دیگری در آورد این کار را بی درنگ می‌کرد. هیچ قبیله ای از این نظر در امنیت نبود و جنگ های بسیار با دلایل ساده و بعضا نا مأنوس بین آن ها رخ می داد. مشخص است که جنگ یکی از رایج ترین اعمال در بین آن ها بود آن چنان که عده ای برای کسب شهرت و آزمون جنگاوری خود مسیر نزاع را هموار میکردند. این جنگ از سر منع ازدواج یک زوج در دو قبیله می‌توانست شکل بگیرد تا بر سر شرایط تجارت و پاسداری از کاروان ها و ... که البته همانطور که گفته شد هیچ کجای آن به جنگ نمی‌ماند و بیشتر به یاغی گری و غارت و دعوای عشیره ای شباهت داشت. در نتیجه از این حیث قبیله جایگاه ویژه‌ای پیدا میکرد. بقای افراد به بقای قبیله گره خورده بود. هر کسی را با قبیله‌اش می‌شناختند و در نتیجه خدای این مردم هم در حقیقت قبیله آنها بود و بت ها هم نمادی برای اعلام وجود هر قبیله بودند و هرچه بزرگان این قبیله ها می‌گفتند هم، حقیقت تام برای آن ها محسوب می‌شد. با این اوصاف هرچه افراد یک قبیله زیادتر بود افتخار آن هم بیشتر میشد. این افراط تا آنجا پیش رفت که در سوره تکاثر قرآن، خداوند خطاب به مشرکان می گوید که آنها به منظور بزرگ نشان دادن تبار خود حتی دست به شمارش مردگان خود می‌زدند. نعمان در خطاب به پادشاه وقت ایران گفت که جز عرب کسی به نسب خود آگاهی ندارد و جز عرب از هر کسی اجدادش را بپرسی آنها را نمی‌شناسد. در حقیقت گذشتگان و نژاد چیزی نبود که اعراب بتوانند اشتباهی هر چند سهوی را به آنها نسبت دهند. شاید تا اینجا مطلب روشن شده باشد که پیامبر اسلام چه کار دشواری در پیش داشت. بخصوص وقتی بدانیم یکی از مهمترین اقدامات پیامبر مقابله با همین برتری جویی نژادی بوده است‌. عملا هر قدمی که به جهت آگاهی و یا مخالفت با سنت های گذشتگان آنها برداشته میشد، از نظرشان نوعی توهین تلقی میگردید. شاید جالب باشد بدانید که بت پرستی اعراب نیز ریشه در همین افراط دارد! یعقوبی در تحلیل خود از بت پرستی و عوامل آن می‌گوید:«بت پرستی از هنگامی آغاز شد که وقتی یکی از مردم می‌مرد، اقوام او مجسمه‌ای از وی ساخته و به یاد او آن را محترم می‌داشتند فرزندان آنها پس از سال‌ها گمان کردند که این‌ها خدایان آنان هستند» . شاهد این امر می‌تواند سخن مشرکین با پیامبر (ص) باشد که می‌گفتند:
      این بت ها اقوام گذشته هستند که مطیع خدا بوده و ما صورتی از آنها ساخته و عبادتشان می‌کنیم. در مورد سه بت مشهور یعوق و یغوث و نسر گفته شده: از قوم نوح بودن و افرادی صالح بودند و بعدها مجسمه آنان به صورت بت درآمد. در مورد لات نیز گفته شده او در واقع مرد صالحی بوده است که غذا برای حاجیان درست می‌کرده وقتی او مرد، تمثالی از او درست کردند و بر آن بنایی ساخته‌اند و اسمش را بیت الربه نهادند. ابن قیم می‌گوید؛ تعظیم مردگان سبب شد تا کم کم صورت هایی از آنها به شکل بت ساخته شود. زمانی که محمد(ص) مکه را فتح کرد در درون آن ۳۶۰ بت وجود داشت. در حقیقت ما با سرزمینی طرف هستیم که ۳۶۰ اعتقاد و ۳۶۰ تضاد در آن میتوان شمارش کرد!
       

       
       اوضاع اعراب از ابتدا این گونه نبود. اعراب شهر مکه خود را از نسل عدنان می‌دانستند، که در نتیجه نسب آنها به اسماعیل (ع) باز میگشت. از این گفته مشخص است که نخستین اعراب موحد بودند اما به تدریج به سوی شرک گرایش پیدا کردند. از این منظر اعراب مکه در کنار بنی اسرائیل بودند که به دین حضرت ابراهیم گرایش داشتند و در حقیقت ریشه نسبی مشترک در آن ها می توان یافت. در سال‌های مانده به بعثت پیامبر، افرادی در بین اعراب پیدا شده‌اند که خواهان بازگشت به دین ابراهیم بودند. آنها شروع به تبلیغ علیه اعتقادات آن روزگار اعراب کردند. از معروف‌ترین این افراد ورقة بن نوفل بود که در جستجوی دین خدای یگانه به این سو آن سو رفت و در نهایت مسیحیت را پذیرفت. زید بن عمر شخص دیگری بود که به روایت تاریخ در بین اعراب از بازگشت به آئین ابراهیم سخن گفت. بسیاری از رسوم مشرکین مکه همان چیزی بود که ابراهیم به اجدادشان آموخته بود ولی آنها آنرا شرک آلود کرده بودند. برای مثال اعراب جاهلی نیز به رسومی چون ختنه و کفن و دفن میت و ازدواج نکردن با محارم و حج بیت الله الحرام معتقد بودند. آنها حتی شعار معروف تلبیه را نیز داشتند اما آن را به نوعی شرک آمیز کرده بودند. ( تلبیه همان شعار لبیک اللهم لبیک لاشریک ... است که حاجیان در حین طواف خانه خدا می‌گویند). اعراب جاهلی به افرادی از خود که ختنه کرده و به حج می رفتند حنیف میگفتند . این در حالی است که به پیروان حضرت ابراهیم در گذشته حنیف گفته میشد! این بدان معناست که این کلمه از گذشته های دور در بین اعراب زبان به زبان چرخیده و تغییر معنا یافته است.
       
       
      قبیله قریش زادگاه قدرت
       
      قریش نامی آشنا و از پر نفوذترین قبایل در میان عرب بوده و بعد اسلام نیز تا قرن‌ها بر جهان اسلام حکومت کرده است. خلفا تا پیش از امپراتوری عثمانی همیشه قریشی بودند. اعراب کسانی را که از نسل مضر بن کنانه باشند را قریشی می گویند. در علم تبارشناسی عرب نیای مضر بن کنانه به اسماعیل (ع) باز میگردد. قریش در آن دوره از آنجا که امور حج را بر عهده داشت به شهرت و ثروت زیادی رسید. امور کعبه در دوره ای به قصی و هاشم و سپس به عبدالمطلب که همه از نسل مضر بودند سپرده شد. در دوران قصی مراسم حج  شکل جدیدی به خود گرفت و این تغییرات زمینه ساز قدرت یافتن قریش در بین دیگر قبایل عرب گردید. در این ایام مردم عرب از نقاط دور دست به این مکه می آمدند تا هم به تجارت بپردازند و هم خدایان پر تعداد کعبه را پرستش کنند. بنوعی مکه و کعبه آن میعاد گاه اعراب بود. در این شهر بازار هایی بر پا میشد که از غرب و شرق عالم تجار به آن رجوع می کردند. راه تجاری مهمی از روم شرقی به یمن و در نهایت به هند ختم می شد که این مسیر از قطب های اقتصادی آن روزگار محسوب می شد که البته نکته مهم برای ما این است که شهر های مکه و یثرب هم در مسیر آن رونق یافته بودند.
       

       
       در بین قریش طایفه بنی هاشم به طور خاص که پیامبر اسلام نیز از آنان بود دارای مقبولیت و شهرت بیشتر گردید. همان طور که گفته شد بعد هاشم، عبدالمطلب زمام امور حج را بر عهده گرفت. وی پدر بزرگ پیامبر اسلام است و او از اعرابیست که قبل اسلام طبق سنت خاندان خود به دین حنفیت معتقد بود و خدای یکتا را می پرستید. عبدالمطلب بعد مرگ والدین محمد(ص) سرپرستی او را پذیرفت و در نتیجه آن محمد(ص) در محیطی با اعتقادات دین حنفیت زندگی میکرد.
       
      از تاریخ چنین بر می‌آید که قریش در میان اعراب به شرافت و عزت معروف بوده و معمولاً با عناوینی چون «آل الله» و «سکان حرم الله» خوانده می‌شدند و مردم آنها را به عنوان بزرگ و شریف قبول کرده بودند. باید افزود که این شهرت در همه طوایف قریش نیست، بلکه تنها در خاندان قصی و بعد از او خاندان هاشم و عبدالمطلب بود چرا که وجود این افراد در نهایت سبب شهرت قریش گردید.
       
      هنگام ظهور پیامبر اسلام در میان طایفه های قریش، از بنی هاشم عباس بن عبدالمطلب مسئولیت آبرسانی به حجاج را بر عهده داشت و از طایفه بنی امیه، ابوسفیان ریاست سپاه قریش را بر عهده داشت. این جبهه بندی در میان قریش تا قرن ها بعد ادامه پیدا کرد. البته باید توجه شود که طوایف دیگر از قریش هم بودند که نقشی در امور حج داشتند اما نقش آنها به پر رنگی دو طایفه نامبرده نبود.
       

       
      دیگر قبایل عرب متوجه عظمت کعبه و نقش آن در فزونی قدرت قبیله قریش شدند در نتیجه برخی از آن ها در مناطق خود نیز کعبه هایی ساختند تا قبیله خود را برای رفتن به مکه بازدارند. این کعبه ها از بسیاری از جهات همچون وجود سنگی مانند حجر الاسود(سنگ سیاه) تا ارکان کعبه به آنچه در مکه بود شباهت داشتند. برای مثال در یمن پرستشگاهی در شهر غَیمان قرار داشت و «حجر الأحمر» یا سنگ سرخ در آن استفاده شده بود و همچنین کعبه ی شهر العَبلات در جنوب مکه، که «حجر الأبیض» یا سنگ سفید داشت!
       
      ادامه دارد ...
       
      این مطلب برای انجمن mililtary.ir  گرداوری شده و هر گونه برداشت از آن با ذکر نام نویسنده و این انجمن بلامانع است. 
       
      نویسنده و گرداورنده: Navard 
       
      منابع و ماخذ:
       
      کتاب تاریخ سیاسی اسلام(جلد1) / نویسنده: رسول جعفریان
      کتاب گنجینه تاریخ ایران(جلد نهم)/ نویسنده: عبدالعظیم رضایی
      کتاب دو قرن سکوت( ویرایش دوم) / نویسنده: عبدالحسین زرین کوب
       
      لینک
       
    • توسط aminor
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      منفک شده از تاپیک تحولات یمن
      1399/11/09
       
      تاپیکهای مرتبط با محوریت حمله به آرامکو
      UAV kent 2.0 concept: عملیات تن ماهی
      سپر صحرا : بررسی شبکه دفاع هوایی ارتش عربستان سعودی
       
       
       منابع یمنی : شلیک موشک قاهر1 به شرکت نفت آرامکو در جیزان عربستان
       

       

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.