reza4087

تهاجم ارتجاع عرب ( به رهبری آل سعود ) به یمن / خبر ، گزارش ، تحلیل و ... (1)

Recommended Posts

بر ۱۳۹۸/۴/۴ در 12:12 , worior گفت:

 

بالاخره سومار بوده ، هویزه و یا یاعلی؟

در هر صورت موثر تر از موشک های بالستیک نشون داده.

 

 

2~28.jpg

 


 

 

با توجه به اون قسمت که لبه ی ماشین کاری شده  لاشه مربوط به موشک سومار هست . اون قسمت هم مربوط به همین انتها هست که به دلیل دوری از سر جنگی سالمتر مونده در حالی که موشک یا علی - علیه السلام - در همون قسمت دو تا دریچه در بالا و پایین داره . این لاشه هم اندازه ش به سومار میخوره . فیلم های شلیک هم که پخش شد همه همون سومار بودن .  یحتمل عربستان به دلیل سو استفاده ی مذهبی از نام یا علی (ع) این رو مطرح کرده ....

sumar-image04.jpg

ویرایش شده در توسط khasteh
  • Upvote 12

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با توجه به شباهت بالک‌های انتهایی کروز یمنی به بالک‌های انتهایی سومار و استفاده از موتور JT-100 به نظر می‌رسد وزارت دفاع حداقل سه نسخه مختلف از کروز KH-55 را توسعه داده است. نسخه اول که به نام سومار رونمایی شد و از موتور توربوفن استفاده می‌کند و برد آن احتمالا مشابه KH-55 است. نسخه دوم که در نمایشگاه سال قبل به نام هویزه از آن رونمایی شد و دارای موتور توربوجت می‌باشد و برد آن 1350 کیلومتر است و نسخه سوم که در حمله به فرودگاه ابها استفاده شده است این نسخه چنان که گفته شد از پیشران JT-100 (طلوع 10) بهره می‌برد و با توجه به قدرت این موتور، در خانواده کروزهای بردبلند قرار نمی‌گیرد احتمالا این کروز همان نسخه از سومار است که وزیر دفاع برد آن را 700 کیلومتر اعلام کردند و هدف از ساخت آن بکارگیری یک کروز میانبرد ارزان قیمت و عدم استفاده از ذخایر موشک‌های کروز استراتژیک است مشابه همان روندی که در تولید موشک‌های بالستیک انجام شد یعنی متناسب با برد اهداف، موشک‌هایی با بردهای مختلف نیز ساخته شده است.

  • Upvote 11

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
11 hours قبل , ghiam گفت:

با توجه به شباهت بالک‌های انتهایی کروز یمنی به بالک‌های انتهایی سومار و استفاده از موتور JT-100 به نظر می‌رسد وزارت دفاع حداقل سه نسخه مختلف از کروز KH-55 را توسعه داده است. نسخه اول که به نام سومار رونمایی شد و از موتور توربوفن استفاده می‌کند و برد آن احتمالا مشابه KH-55 است. نسخه دوم که در نمایشگاه سال قبل به نام هویزه از آن رونمایی شد و دارای موتور توربوجت می‌باشد و برد آن 1350 کیلومتر است و نسخه سوم که در حمله به فرودگاه ابها استفاده شده است این نسخه چنان که گفته شد از پیشران JT-100 (طلوع 10) بهره می‌برد و با توجه به قدرت این موتور، در خانواده کروزهای بردبلند قرار نمی‌گیرد احتمالا این کروز همان نسخه از سومار است که وزیر دفاع برد آن را 700 کیلومتر اعلام کردند و هدف از ساخت آن بکارگیری یک کروز میانبرد ارزان قیمت و عدم استفاده از ذخایر موشک‌های کروز استراتژیک است مشابه همان روندی که در تولید موشک‌های بالستیک انجام شد یعنی متناسب با برد اهداف، موشک‌هایی با بردهای مختلف نیز ساخته شده است.

 ممکن‌ به نظر می رسد ولی نیاز به بررسی فنی بیشتری دارد به این معنی که اصولا” آیا امکان پرتاب موشکی که پیشرانه اصلی آن یعنی موتور توربوفن R-95-300 دارای توان خروجی 640 تا‌ 790 پاوندفورس بوده است اصولا” قابلیت پرتاب و ادامه پرواز با موتور TJ-100 با توان خروجی‌ تنها ۲۹۰ پاوندفورس را داد یا خیر؟ اگر این امر از لحاظ تکنیکی شدنی است چه هزینه هایی را به دنبال دارد؟ کاهش برد؟ کاهش سر جنگی؟ به بیان دیگر آیا امکان دارد با کاهش سوخت و مهمات فانتوم با موتورهای تایگر از زمین برخاسته و به پرواز در اید یا اصولا” چنین چیزی از دیدگاه فنی ممکن نیست؟

  • Like 1
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

تصویر ماهواره ای از حملات حوثی ها:

 

D-3tIKtX4AAQMqk.jpg

 

  • Upvote 13

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

عقب نشینی نیروهای امارات از یمن چند نکته رو در خود جای داشت:

1) تهاجم باید با پیش بینی درستی باشه. تهاجم بعضی کشورهای عربی با کمک تروریست ها به یمن با تصور غلط پیروزی سریع همراه بود و همین باعث شد که اونها نتونن در باتلاقی به مانند ویتنام رو برای نیروهای خودشون پیش بینی های لازم رو انجام و براش پلنی بچینن.

2) کشور مهاجم باید توازن خوبی بین نیروهای مختلف اعم از نیرو هوایی، زمینی و دریایی داشته باشه حال اینکه امارات صرفا نیروی هوایی مجهزی داره و فاقد نیروی زمینی کارا و قابل توجهیه. امارات و عربستان صرفا به دنبال تهاجم هوایی هستند و در زمین حرفی برای گفتن دارند. اگرچه یمن غرق خشونت، فقر، گرسنگی و بیماری های مختلفه ولی امارات و عربستان تاب جنگی که معلم نیست کی به پایان برسه و به گسترش پیدا کنه رو ندارن . همچنین به کارگیری صرف نیروی هوایی در یمن و لیبی و پناه برن به آغوش تروریست های مزدور به جز تبدیل کشور هجوم به مامن تروریست هایی که از قضا ممکنه گریبان خود اون کشورهای تروریس پرور ( امارات و عربستان) بگیره، تاثیری نداره.

3) امارات اقتصادی داره که به شدت نسبت به جنگ و تاثیرات اون شکننده است جای سوال داره که همچنین شیخ نشینی چطور وارد جدال با کشوری شده که اگر چه نیروی دفاعی ابتدایی ولی بسیار استوار و ماهری داره؟

4) اگرچه امارات و عربستان از ضعف یمن در هوا و پدافند استفاده کردند ولی ز اول نشون دادن که مقابل نبردهای چریکی و همچنین قدرت موشکی یمن حرفی برای گفتن ندارن. همون طور که در مورد قبلی اشاره شد تبدیل شدن ابوظبی و دبی به سیبلی برای پهپاد و موشک های یمنی ، ثمره سالها زحمت و سرمایه گذاری در این شیخ نشین هارو به باد بده پس انگار بن زاید کمی از بن سلمان عاقل تر بوده و کمی آبرومندانه ر فرار رو بر قرار ترجیح داده.

5) جنگ یمن جنگی نیابتی و کاذب بود و هدف امارات و عربستان کشیدن پای کشوری ثالث به جنگ و در نتیجه ورود  اربابشون برای تقابل با اون کشور ثالث بود. اما انگار نقشه شون خورد به پاشوره و تقابل رسمی بین ایران و ایالات متحده شکل نگرفت ( چون ایالات متحده زرنگ تر از این حرفاست که گاو شیرده کشورهای حاشیه خلیج پارس رو ول کنه و بچسبه به قضیه ای مثل ویتنام)  امارات کم کم بعد از سالها تقابل و از رو شمشیر بستن برای ایران انگار درک کرده که خطر براش جدیه و از پا گذاشتن روی دم شیر در قضاای مختلفی در خاورمیانه،  بالا گرفتن قضیه و وارد شدن لطمات جبران ناپذیر به شیخ نشین هاش در مجموعه این قضایا دست کشید.

ویرایش شده در توسط aminf14
  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

تصویب طرحی برای اتمام حمایت نظامی آمریکا از ائتلاف سعودی

مجلس نمایندگان آمریکا شامگاه پنجشنبه (به وقت تهران) طرحی که «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهور آمریکا را ملزم به اتمام حمایت نظامی از عملیات‌های ائتلاف سعودی در جنگ یمن می‌کند به تصویب رساند. این طرح با ۲۴۰ رأی موافق و ۱۸۵ رأی مخالف به تصویب رسید.

به نوشته روزنامه یو‌اس‌ای‌تودی این مجلس قرار است روز جمعه درباره طرح دیگری که ترامپ را از اقدام نظامی علیه ایران منع کند نیز رأی‌گیری نماید. حامیان این طرح پیش‌بینی می‌کنند این طرح به تصویب خواهد رسید.

پیوند

ویرایش شده در توسط NIX
  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام علیکم 

 

شبکه خبری الجزیره ، امروز  با منبع نامشخص، از کشته شدن 8 سرباز سعودی در مرز یمن خبر داده است. 

 

 

پی نوشت:

ظاهرا کاربران سعودی انجمن نظامی defense-arab  ، نسبت به هزینه های جنگ  نگرانی دارند. 

 

هر روز ، برای ساقط کردن یک پهپاد ، یک موشک پاتریوت چند هزار دلاری خرج کردن برایشان سنگین تمام شده است. time_out

 

الحمدلله رب العالمین نصرت الهی را انسان به طور واضح می بیند.  ملت قهرمان یمن الگوی ملتهای مسلمان منطقه هستند برای مقاومت در برابر محاصره و جنگ. 

  • Like 1
  • Upvote 10

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
47 minutes قبل , aminor گفت:

بسم الله..........

11 مرداد 1398

 

به اسارت در آمدن نزدیک به 40 تن از عناصر  یمنی وابسته به عربستان در مرزهای این کشور با یمن

 

thumb_EA5yblvXoAEF6g6.jpgthumb_EA5ys4UXYAAItwl.jpg

حمله  موشکی انصارالله به پادگانی در نجران عربستان

 

 

مشخصا به قدری خیالشون راحت هست که حتی قاطها؟شون را هم راحت در دهان دارند و گویا عکس یادگاری دورهمی گرفتند. انصارالله همیشه با اسرا به خوبی رفتار کرده.

 

نکته اینجاست عربستان گرفتار بد مخمصه ای است. اگر همین امروز هم قصد خروج داشته باشه به قول اون کاربر عربی که دوستمون قرار دادند مطلبش را واقعا جنوب یمن بدون حضور عربستان و امارات و کمکهای امریکا آیا میتونه در مقابل حوثی های حالا با تجربه تر از قبل حتی؛ مقاومت کنه تا کل سرزمین یک بار دیگه تحت تسلط انصار الله نباشه؟ یعنی اگر کلیه تجهیزات و نیروهای سودانی و مزدور و پشتیبانی مدام هوایی در کار نباشه چه اتفاقی برای جبهات میفته؟

خب این یعنی عربستان یا باید کامل انصارالله را شکست بده (که شاید تنها با دخالت مستقیم یک یا چند کشور دیگه از جمله امریکا رخ بده اون هم موقتا) یا اینکه حالا حالاها به عنوان یک اشغالگر در یمن حضور داشته باشه و همچنان ارتش سودان و جنوبیها را شارژ مالی و تجهیزاتی کنه. که علاوه بر هزینه مسئولیت های خاص خودش را هم داره.

  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط Navard
      سخنی با خوانندگان محترم:
      در مطلب پیش رو سعی بر این شده که به مختصری از شرایط فرهنگی و اجتماعی و تاریخی اعراب پیش از اسلام پرداخته شود. در این نوشته اصل بر رعایت صداقت تاریخی و امانت است و در گرداوری آن از منابع با عقاید گوناگون کمک گرفته شده است. گرد آوری مطالب تاریخی هیچ گاه خالی از اشتباه نیست، علی الخصوص که این مطالب در رابطه با مسائل حساسیت بر انگیز مذهبی باشد. در نتیجه از دوستان خواننده این مطلب درخواست میشود درصورت وجود اشتباه، به منظور تکمیل و اصلاح این مطلب بنده را یاری کنند.
       

      پیشگفتار:
      سرنوشت پیامبران و قومشان و نتایجی که از آن کسب کرده اند را میتوان یکی از مهمترین نشانه های حقانیت آن ها به حساب آورد. این نتایج بعضا چنان معجزه آسا و خیره کننده هستند که در حالت معمول موارد مشابهی برای آنها یافت نمی شود. برای نمونه مسیح (ع) در دل امپراطوری قدرتمند روم شرقی به پیامبری رسید. در سرزمینی که تعداد نامعلوم خدا توسط مردم پرستیده میشد و پیامی که آورد چنان در دل ها رسوخ کرد که در مدت کمتر از چند سده مسیحیت در سه قاره گسترش یافت! از حبشه در آفریقا گرفته تا امپراطوری قدرتمندی چون روم که روزی دشمن مسیحیت بود و همچنین طیف کثیری از اقوام در خاورمیانه و ...! در اسلام نیز ما با چنین پیشرفت معجزه آسایی رو به رو هستیم. محمد (ص) در سن چهل سالگی در جامعه ای بدوی به پیامبری برگزیده شد که جز غارت و ستیز دستاوردی نداشتند و هر روز به بهانه ای با یکدیگر در جنگ بودند و شعرا و نام آوران عرب روزگاری برای بدست آوردن شرافت، خود را به پای پادشاهان ایران و روم می انداختند. در شبه جزیره عربستان اگر در جایی تمدنی دیده میشد به پاس قرابت با ایران یا روم بود. و از دست آورد هایشان در آن ادوار، جز پاره ای از روایات افسانه گونه چیزی بجا نمانده است. در چنین محلی که محمد(ص) شدیدا زیر فشار فرهنگی و البته فشار عوامل ثروت و قدرت  در مدت کمتر از سیزده سال توانست بنیان نخستین حکومت اسلامی را در یثرب بنا نهد که تا پایان عمر ایشان این حکومت به چنان وسعت و قدرتی رسید که در سرحدات خود به تقابل با روم شرقی می‌پرداخت.
       
      قسمت اول: قبیله و معنای متفاوت آن در بین اعراب
       

       
      اعراب از قبل اسلام در پهنه ی وسیعی از خاورمیانه حضور داشتند. و بر خلاف تصور عموم مردم، فتوحات پس از اسلام به تنهایی سبب استقرار آن ها در این پهنه نشد. در تاریخ موجودیت اعراب با سامی نژاد ها گره خورده است. این حضور آنقدر چشمگیر بود که رومیان و یونانیان مناطق عرب نشین را به سه ناحیه عربستان خوشبخت و عربستان بیابانی و عربستان سنگی تقسیم کرده اند که حدود این مناطق از دریای سرخ و شبه جزیره عربستان شروع شده و از سویی به مرز های روم آن روزگار در شامات رسیده و در سوی دیگر در عراق امروزی به رود فرات ختم می شود. در رابطه با وضعیت اعراب قبل اسلام باید به این موضوع اشاره کرد، پیشینه تاریخی که برای آنها ذکر شده به ۲۰۰ سال قبل از سال عام الفیل محدود می شود. عام الفیل همان سالی است که گفته میشود محمد(ص) در آن دیده به جهان گشود. البته این بدان معنا نیست که اعراب قبل از آن موجودیت خارجی نداشته اند‌. برای مثال در دبیره های هخامنشی از آن ها بعنوان خراج گذاران عصر داریوش بزرگ یاد شده است. اما آنچه از این گفته پیداست، اعراب تهی از پیشینه تاریخی و تمدنی غنی بودند و آنچه در آنها یافت می‌شد در حقیقت از هم نشینی و یا دست درازی دیگر اقوام بود. این همان زمانیست که قرآن از آن به عنوان دوره جاهلی اعراب یاد می‌کند.
       

       
      نگاره ای از سرباز ساتراپی عربیا در مقبره خشایارشا، واقع در نقش رستم که بصورت نمادین به شکل یکی از ستون های شاهنشاهی به نمایش در آمده است.
       
      با نگاهی به زندگی اعراب در آن اعصار می توان دریافت که تفاوت عمده‌ای میان نوع زندگی آنان با زندگی مردم ایران و روم و حتی در نزدیکی آنها با دولت های نچندان نامی حبشه دیده میشد. در آن روزگار ایران و روم حکومت مرکزی داشتند حکومتی که تمام شؤون جامعه را از حیث قانون و عمل به قانون و وادار کردن همه به تابعیت از آن در دست داشتند و تمام زوایای آن جامعه زیر سلطه نظامی واحد قرار گرفته بود، به طوری که در هر گوشه آن وجود حکومت مرکزی احساس می‌شد. این در حالی بود که در جزیرة العرب در هر ناحیه ی آن، مردم بر پایه نسبت خانوادگی مشترک به عنوان یک قبیله گرد آمده بودند و هر یک در جغرافیای حضور خود اعمال قدرت می‌کردند. هیچ قبیله‌ای بر دیگری اعمال نفوذ نداشت مگر در داد و ستد و جنگ! جنگ بین قبایل هم نامنظم بود و بیشتر به دعوایی نامنظم و خانوادگی شباهت داشت. این مطلب نشانگر پراکندگی و تضاد بسیار عمیق بین قبایل است. باید گفت برای وحدت در میان یک امت فرهنگی لازم است که نقاط مشترک آنها را در خود جمع کرده و مردمی را گرد هم بیاورد. در شبه جزیره عربستان چنین تفکر یکنواختی وجود نداشت و هدف واحدی برای آنها مطرح نبود. در کنار کعبه هر قبیله بتی مخصوص به خود داشت و بدین ترتیب حتی در این زمینه هم تضاد و خودبینی دیده می‌شد. شرایط سخت و طاقت فرسای جزیرة العرب بر این اختلاف دامن می‌زد. مناطق حاصلخیز و دارای آب محدود و با فاصله زیاد از هم بودند. راه‌های محدودی وجود داشت که آنها هم زیر سلطه راهزنان دیگر قبایل بوده و تحت نفوذ قدرت های خارجی اداره میشد.
       

       
      در این شرایط دشوار اگر قبیله‌ای قادر بود تا چراگاهی را از چنگ دیگری در آورد این کار را بی درنگ می‌کرد. هیچ قبیله ای از این نظر در امنیت نبود و جنگ های بسیار با دلایل ساده و بعضا نا مأنوس بین آن ها رخ می داد. مشخص است که جنگ یکی از رایج ترین اعمال در بین آن ها بود آن چنان که عده ای برای کسب شهرت و آزمون جنگاوری خود مسیر نزاع را هموار میکردند. این جنگ از سر منع ازدواج یک زوج در دو قبیله می‌توانست شکل بگیرد تا بر سر شرایط تجارت و پاسداری از کاروان ها و ... که البته همانطور که گفته شد هیچ کجای آن به جنگ نمی‌ماند و بیشتر به یاغی گری و غارت و دعوای عشیره ای شباهت داشت. در نتیجه از این حیث قبیله جایگاه ویژه‌ای پیدا میکرد. بقای افراد به بقای قبیله گره خورده بود. هر کسی را با قبیله‌اش می‌شناختند و در نتیجه خدای این مردم هم در حقیقت قبیله آنها بود و بت ها هم نمادی برای اعلام وجود هر قبیله بودند و هرچه بزرگان این قبیله ها می‌گفتند هم، حقیقت تام برای آن ها محسوب می‌شد. با این اوصاف هرچه افراد یک قبیله زیادتر بود افتخار آن هم بیشتر میشد. این افراط تا آنجا پیش رفت که در سوره تکاثر قرآن، خداوند خطاب به مشرکان می گوید که آنها به منظور بزرگ نشان دادن تبار خود حتی دست به شمارش مردگان خود می‌زدند. نعمان در خطاب به پادشاه وقت ایران گفت که جز عرب کسی به نسب خود آگاهی ندارد و جز عرب از هر کسی اجدادش را بپرسی آنها را نمی‌شناسد. در حقیقت گذشتگان و نژاد چیزی نبود که اعراب بتوانند اشتباهی هر چند سهوی را به آنها نسبت دهند. شاید تا اینجا مطلب روشن شده باشد که پیامبر اسلام چه کار دشواری در پیش داشت. بخصوص وقتی بدانیم یکی از مهمترین اقدامات پیامبر مقابله با همین برتری جویی نژادی بوده است‌. عملا هر قدمی که به جهت آگاهی و یا مخالفت با سنت های گذشتگان آنها برداشته میشد، از نظرشان نوعی توهین تلقی میگردید. شاید جالب باشد بدانید که بت پرستی اعراب نیز ریشه در همین افراط دارد! یعقوبی در تحلیل خود از بت پرستی و عوامل آن می‌گوید:«بت پرستی از هنگامی آغاز شد که وقتی یکی از مردم می‌مرد، اقوام او مجسمه‌ای از وی ساخته و به یاد او آن را محترم می‌داشتند فرزندان آنها پس از سال‌ها گمان کردند که این‌ها خدایان آنان هستند» . شاهد این امر می‌تواند سخن مشرکین با پیامبر (ص) باشد که می‌گفتند:
      این بت ها اقوام گذشته هستند که مطیع خدا بوده و ما صورتی از آنها ساخته و عبادتشان می‌کنیم. در مورد سه بت مشهور یعوق و یغوث و نسر گفته شده: از قوم نوح بودن و افرادی صالح بودند و بعدها مجسمه آنان به صورت بت درآمد. در مورد لات نیز گفته شده او در واقع مرد صالحی بوده است که غذا برای حاجیان درست می‌کرده وقتی او مرد، تمثالی از او درست کردند و بر آن بنایی ساخته‌اند و اسمش را بیت الربه نهادند. ابن قیم می‌گوید؛ تعظیم مردگان سبب شد تا کم کم صورت هایی از آنها به شکل بت ساخته شود. زمانی که محمد(ص) مکه را فتح کرد در درون آن ۳۶۰ بت وجود داشت. در حقیقت ما با سرزمینی طرف هستیم که ۳۶۰ اعتقاد و ۳۶۰ تضاد در آن میتوان شمارش کرد!
       

       
       اوضاع اعراب از ابتدا این گونه نبود. اعراب شهر مکه خود را از نسل عدنان می‌دانستند، که در نتیجه نسب آنها به اسماعیل (ع) باز میگشت. از این گفته مشخص است که نخستین اعراب موحد بودند اما به تدریج به سوی شرک گرایش پیدا کردند. از این منظر اعراب مکه در کنار بنی اسرائیل بودند که به دین حضرت ابراهیم گرایش داشتند و در حقیقت ریشه نسبی مشترک در آن ها می توان یافت. در سال‌های مانده به بعثت پیامبر، افرادی در بین اعراب پیدا شده‌اند که خواهان بازگشت به دین ابراهیم بودند. آنها شروع به تبلیغ علیه اعتقادات آن روزگار اعراب کردند. از معروف‌ترین این افراد ورقة بن نوفل بود که در جستجوی دین خدای یگانه به این سو آن سو رفت و در نهایت مسیحیت را پذیرفت. زید بن عمر شخص دیگری بود که به روایت تاریخ در بین اعراب از بازگشت به آئین ابراهیم سخن گفت. بسیاری از رسوم مشرکین مکه همان چیزی بود که ابراهیم به اجدادشان آموخته بود ولی آنها آنرا شرک آلود کرده بودند. برای مثال اعراب جاهلی نیز به رسومی چون ختنه و کفن و دفن میت و ازدواج نکردن با محارم و حج بیت الله الحرام معتقد بودند. آنها حتی شعار معروف تلبیه را نیز داشتند اما آن را به نوعی شرک آمیز کرده بودند. ( تلبیه همان شعار لبیک اللهم لبیک لاشریک ... است که حاجیان در حین طواف خانه خدا می‌گویند). اعراب جاهلی به افرادی از خود که ختنه کرده و به حج می رفتند حنیف میگفتند . این در حالی است که به پیروان حضرت ابراهیم در گذشته حنیف گفته میشد! این بدان معناست که این کلمه از گذشته های دور در بین اعراب زبان به زبان چرخیده و تغییر معنا یافته است.
       
       
      قبیله قریش زادگاه قدرت
       
      قریش نامی آشنا و از پر نفوذترین قبایل در میان عرب بوده و بعد اسلام نیز تا قرن‌ها بر جهان اسلام حکومت کرده است. خلفا تا پیش از امپراتوری عثمانی همیشه قریشی بودند. اعراب کسانی را که از نسل مضر بن کنانه باشند را قریشی می گویند. در علم تبارشناسی عرب نیای مضر بن کنانه به اسماعیل (ع) باز میگردد. قریش در آن دوره از آنجا که امور حج را بر عهده داشت به شهرت و ثروت زیادی رسید. امور کعبه در دوره ای به قصی و هاشم و سپس به عبدالمطلب که همه از نسل مضر بودند سپرده شد. در دوران قصی مراسم حج  شکل جدیدی به خود گرفت و این تغییرات زمینه ساز قدرت یافتن قریش در بین دیگر قبایل عرب گردید. در این ایام مردم عرب از نقاط دور دست به این مکه می آمدند تا هم به تجارت بپردازند و هم خدایان پر تعداد کعبه را پرستش کنند. بنوعی مکه و کعبه آن میعاد گاه اعراب بود. در این شهر بازار هایی بر پا میشد که از غرب و شرق عالم تجار به آن رجوع می کردند. راه تجاری مهمی از روم شرقی به یمن و در نهایت به هند ختم می شد که این مسیر از قطب های اقتصادی آن روزگار محسوب می شد که البته نکته مهم برای ما این است که شهر های مکه و یثرب هم در مسیر آن رونق یافته بودند.
       

       
       در بین قریش طایفه بنی هاشم به طور خاص که پیامبر اسلام نیز از آنان بود دارای مقبولیت و شهرت بیشتر گردید. همان طور که گفته شد بعد هاشم، عبدالمطلب زمام امور حج را بر عهده گرفت. وی پدر بزرگ پیامبر اسلام است و او از اعرابیست که قبل اسلام طبق سنت خاندان خود به دین حنفیت معتقد بود و خدای یکتا را می پرستید. عبدالمطلب بعد مرگ والدین محمد(ص) سرپرستی او را پذیرفت و در نتیجه آن محمد(ص) در محیطی با اعتقادات دین حنفیت زندگی میکرد.
       
      از تاریخ چنین بر می‌آید که قریش در میان اعراب به شرافت و عزت معروف بوده و معمولاً با عناوینی چون «آل الله» و «سکان حرم الله» خوانده می‌شدند و مردم آنها را به عنوان بزرگ و شریف قبول کرده بودند. باید افزود که این شهرت در همه طوایف قریش نیست، بلکه تنها در خاندان قصی و بعد از او خاندان هاشم و عبدالمطلب بود چرا که وجود این افراد در نهایت سبب شهرت قریش گردید.
       
      هنگام ظهور پیامبر اسلام در میان طایفه های قریش، از بنی هاشم عباس بن عبدالمطلب مسئولیت آبرسانی به حجاج را بر عهده داشت و از طایفه بنی امیه، ابوسفیان ریاست سپاه قریش را بر عهده داشت. این جبهه بندی در میان قریش تا قرن ها بعد ادامه پیدا کرد. البته باید توجه شود که طوایف دیگر از قریش هم بودند که نقشی در امور حج داشتند اما نقش آنها به پر رنگی دو طایفه نامبرده نبود.
       

       
      دیگر قبایل عرب متوجه عظمت کعبه و نقش آن در فزونی قدرت قبیله قریش شدند در نتیجه برخی از آن ها در مناطق خود نیز کعبه هایی ساختند تا قبیله خود را برای رفتن به مکه بازدارند. این کعبه ها از بسیاری از جهات همچون وجود سنگی مانند حجر الاسود(سنگ سیاه) تا ارکان کعبه به آنچه در مکه بود شباهت داشتند. برای مثال در یمن پرستشگاهی در شهر غَیمان قرار داشت و «حجر الأحمر» یا سنگ سرخ در آن استفاده شده بود و همچنین کعبه ی شهر العَبلات در جنوب مکه، که «حجر الأبیض» یا سنگ سفید داشت!
       
      ادامه دارد ...
       
      این مطلب برای انجمن mililtary.ir  گرداوری شده و هر گونه برداشت از آن با ذکر نام نویسنده و این انجمن بلامانع است. 
       
      نویسنده و گرداورنده: Navard 
       
      منابع و ماخذ:
       
      کتاب تاریخ سیاسی اسلام(جلد1) / نویسنده: رسول جعفریان
      کتاب گنجینه تاریخ ایران(جلد نهم)/ نویسنده: عبدالعظیم رضایی
      کتاب دو قرن سکوت( ویرایش دوم) / نویسنده: عبدالحسین زرین کوب
       
      لینک
       
    • توسط aminor
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      منفک شده از تاپیک تحولات یمن
      1399/11/09
       
      تاپیکهای مرتبط با محوریت حمله به آرامکو
      UAV kent 2.0 concept: عملیات تن ماهی
      سپر صحرا : بررسی شبکه دفاع هوایی ارتش عربستان سعودی
       
       
       منابع یمنی : شلیک موشک قاهر1 به شرکت نفت آرامکو در جیزان عربستان
       

       

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.