امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

مصطفی جان در کل اون پستم یک کنایه بود و در پست بعدی جواب سوال شما رو هم دادم که!!! fi_lone_ranger

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[size=5][font=arial, helvetica, sans-serif][quote][/font][/size]
[size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]با سلام و عرض خسته نباشید خدمت جناب سرهنگ مازندرانی

به نظر شما اگر روابط ایران و امریکا همچنان مانند رژیم قبلی باقی می ماند و قراردادهای نظامی پا برجا می بود با توجه به موقعیت ایران در منطقه آیا امکان سفارش تعداد بیشتری از هواپیماهای اف-14 وجود داشت؟(البته به غیر از 70فروند سری دوم)

در کل با توجه به توانایی های تامکت به نظر شما چه تعداد از این هواپیما را برای حفظ تمامیت ارضی و منافع کشورمان مورد نیاز بود؟

با توجه به خرید های نظامی ایران از شرکت های امریکایی آیا این امکان در آینده فراهم می شد که ایران یکی از این شرکت ها را(به عنوان مثال گرومن)خریداری کند؟یا حداقل خط تولیدی در ایران راه اندازی کند؟

با عرض شرمندگی سوال دیگر اینکه امکان خرید هواپیمای اف-117 در دهه ی 90 میلادی برای ایران میسر می بود؟امکان حضور هواپیماهایی نظیر اف-22 و اف-35 چطور؟

با سپاس از زحمات شما[/font][/size]
[size=5][font=arial, helvetica, sans-serif][/quote][/font][/size]

[size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]با درود خدمت دوست عزیز جناب alirezafalcon


خیر، زیرا برابر طرح های تدوین شده قبلی نیروی هوائی در آن زمان قرار بود برای حراست دائمی از کل فضای کشور، آسمان ایران به چند منطقه کنترولی تقسیم شده و هر منطقه توسط یکفروند از هواپیمای آواکسی که هر یک با چهار فروند هواپیمای اف 14 اسکورت شده که هر کدام از این اف 14 ها نیز خود با چهار فروند اف 16 همراهی می گردیدند و با این ترکیب پروازی در طول شبانه روز همواره این هواپیماها قادر بودند با کوچکترین اشاره و دریافت دستور از طریق سیتم های Data Link از آواکسهای در حال پرواز در مناطق تحت کنترل خود، با هرگونه هواپیماهای مهاجم و یا نیروهای زمینی و دریائی که قصد نزدیک شدن به مرزهای بین المللی کشور و یا آبهای سرزمینی را داشته باشند بلافاصله و در دم درگیر و هر گونه تحرکی را در نطفه از بین برده تا سایر نیروها در وقت کافی جهت ادامه سرکوب متجاوزین به آنها به پیوندند.

لذا برای این منظور و تامین امنیت و تفوق کامل هوائی در هر شرایطی، تعداد 150 فروند هواپیمای اف 14 کافی تشخیص داده شده بود و همینطور سیصد فروند هواپیمای اف 16 نیز برای انجام عملیاتهای هوا به زمین و پشتیبانی نیروهای سطحی و سرکوب هر گونه تحرک نیروهای خارجی در مرزهای کشور کافی بنظر می رسید.

با نفوذ و قدرتی که ایران در شرف دستیابی به آن بود، نیروی هوائی در همان دوران پیش از انقلاب سیاست انتقال جدیدترین فن آوریهای روز را ابتدا"در زمینه تعمیر و نگهداری آغاز نموده بود که مجموعه " یاشی " در جوار فرودگاه مهرآباد نمونه ای از همان طرحهای تدوین شده آنزمان نیروی هوائی است، و بالطبع با این روند رشد در آینده نیروی هوائی در انتخاب هواپیماهای شکاری مورد علاقه خود، سعی در انتقال دانش فنی و تمام و یا قسمتی از خطوط تولید به داخل کشور می نمود، زیرا طی برنامه های فشرده و تدوین شده، ساختارها و زیر بناهای اولیه اعم از تامین مکانهای مورد نیاز، نیروهای متخصص و ماهر و تجهیزات و ماشین آلات و ابزار دقیق مورد لزوم را برای آغاز چنین حرکتی در حال آماده نمودن بود.

انتخاب نوع هواپیما در هر برهه از زمان بستگی مستقیم به نیازهای عملیاتی و اجرائی دکترین دفاعی تعیین شده کشور دارد و مشخص نیست که در زمان مورد نظر شما، چه مواردی از اهمیت بالاتری برخوردار بود تا بر همان مبنا نیروهای هوائی کشور تجهیز گردد، بالطبع در چنین شرایطی یکی از مسائل مهم در نیروی هوائی انتخاب تاپ ترین انواع هواپیماهای شناسائی خواهد بود .

با سپاس[/font][/size]

[size=5][font=arial, helvetica, sans-serif][url="http://ganjejang.com/forum/showthread.php?tid=1502&page=228"]منبع[/url][/font][/size]
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
یعنی آمریکا می گذاشت که ما جنگنده ای مثل قاهر بسازیم ؟ icon_question
در ضمن نهf14نهf15 فقط قاهر.بگو ماشاءاله :mrgreen:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
برادر سورنا فرمودند :

[quote]پدری که ایگل از نیروی هوایی سوریه در آورد تامکت از عراق در نیاورد..[/quote]

ادامه ی بحث های این استاتوس : [url="http://www.military.ir/forums/statuses/id/56527/"]http://www.military....tuses/id/56527/[/url]
[list]
[*]کم لطفی نفرما سورنا جان ایگل های اسرائیلی کجا و تامکت های ما کجا :neutral: با اون موتورهای داغون و نبود قطعه
امروز, 12:58 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255679&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/10066-sorena-noshad/"][img]http://www.military.ir/forums/uploads/profile/photo-10066.jpg?_r=1407617958[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/10066-sorena-noshad/"]Sorena_Noshad[/url][/b][/b]
میگ های سوری هم اکثراً به طرز فجیعی هد شات شدن که نشون دهنده اختلاف سطح آموزش خلبانان و تکنولوژی سوریه و اسرائیل بود ؛ مثلاً تو یه مورد خلبان ایگل از 10 کیلومتری AIM-7F لانچ میکنه چند ثانیه بعد هم یه پیتون 3 و هواپیما و خلبان رو به ذرات میکروسکوپی تقسیم میکنه..
امروز, 01:01 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255681&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/12404-maverick100/"][img]http://www.military.ir/forums/public/style_images/master/profile/default_large.png[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/12404-maverick100/"]maverick100[/url][/b][/b]
افتضاح ترین خلبانان عرب سوری و مصری بودن :neutral: باز صد رحمت به عراقی ها میگ 25 رو به فاخ دادن این دیوانه ها
امروز, 01:03 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255683&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/10066-sorena-noshad/"][img]http://www.military.ir/forums/uploads/profile/photo-10066.jpg?_r=1407617958[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/10066-sorena-noshad/"]Sorena_Noshad[/url][/b][/b]
البته F-15A بازهای اسرائیلی هم در مقابل تامکت مالی نبودن و به غیر از اون که تنها در نقش اینترسپتور (مثل تامکت) به کار گرفته میشدند به غیر از سایدویندر P و اسپارو F حرفی برای گفتن نداشت ، AWG-9 و APG-63 به کنار..
امروز, 01:04 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255685&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/9721-moltke/"][img]http://www.military.ir/forums/uploads/profile/photo-9721.jpg?_r=0[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/9721-moltke/"]Moltke[/url][/b][/b]
با فاصله ای که بین پایگاه های هوایی دو طرف بود اصلا موشک فونیکس و تامکت گزینه خوبی نبود . بعد از چند دقیقه باید داگ فایت یا حداکثر نبرد میان برد شروع می شد که ایگل و فالکون تو اون از تامکت خیلی بهترن.
امروز, 01:06 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255686&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/12404-maverick100/"][img]http://www.military.ir/forums/public/style_images/master/profile/default_large.png[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/12404-maverick100/"]maverick100[/url][/b][/b]
اگه شما تونستی این حرف رو بزن به کسانی که خودشون رو دارن می کشن که چرا ما ایگل نخریدیم :neutral: اگه فهمیدن بخدا البته باز اسپارو F خیلی بهتر از E بود و کاش دست ما هم بهش می رسید :(
امروز, 01:06 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255687&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/12404-maverick100/"][img]http://www.military.ir/forums/public/style_images/master/profile/default_large.png[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/12404-maverick100/"]maverick100[/url][/b][/b]
مولتکه جان تامکت اگه دست خلبان درست و حسابی باشه توی داگفایت از ایگل و فالکون هم بهتر عمل می کنه یه دقتی به آواتار سورنا جان بفرما :))
امروز, 01:09 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255688&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/10066-sorena-noshad/"][img]http://www.military.ir/forums/uploads/profile/photo-10066.jpg?_r=1407617958[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/10066-sorena-noshad/"]Sorena_Noshad[/url][/b][/b]
در مقایسه F-15A و F-14A به نظرم تامکت وضعیت بهتری داره و ایگل به جز قیمت و موتورش برتری آنچنانی نداره..

جناب مولتکه حرف شما کاملاً درسته ، همین الانش هم اسرائیلی ها به جز دو سه اسکادران ایگل و استرایک ایگل نداره هم همینه که تهدیدی احساس نمیکنه و این که میگن آمریکا حاضر نبود تامکت رو به هر کشوری بفروشه درست نیست خلبانان اسرائیلی هم تامکت رو تست کرده بودن اما نیروهای هوایی براساس نیاز خرید میکنن.
امروز, 01:10 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255689&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/9721-moltke/"][img]http://www.military.ir/forums/uploads/profile/photo-9721.jpg?_r=0[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/9721-moltke/"]Moltke[/url][/b][/b]
با اون موتور خوشگلی که روی تامکت های ما هست بازم هم چنین نظری دارید؟!
شتاب جی قابل تحمل ایگل بالاتره یا تامکت ؟
اون عکس هم ماله مسابقات رد فلگه . دو تا خلبان با استعداد برابر چطور ؟
امروز, 01:11 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255690&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/10066-sorena-noshad/"][img]http://www.military.ir/forums/uploads/profile/photo-10066.jpg?_r=1407617958[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/10066-sorena-noshad/"]Sorena_Noshad[/url][/b][/b]
تامکت مانورپذیری خیلی خوبی داره و در حدی نیست که از ایگل کم بیاره (هر چند موتورش مناسب داگفایت سنگین نیست) فکر کنم منظور ایشون هزینه و فایده بود ، بالاخره تامکت چند برابر ایگل قیمت و هزینه خرید موشک فینیکس و.. داشت..
امروز, 01:13 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255692&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/15044-mr9/"][img]http://www.military.ir/forums/uploads/profile/photo-15044.jpg?_r=1400077533[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/15044-mr9/"]MR9[/url][/b][/b]
با سلام- با اجازه دوستان
البته باید این نکته را در نظر داشت که اصولا" تامکت براساس نیازهای نیروی دریایی طراحی و ساخته و تولید شد تا در ناوهای هواپیمابر استفاده شود، درحالی که ایگل برای نیروی هوایی طراحی و تولید شد تا از پایگاه های ثابت زمینی عملیات اجرا کند
امروز, 01:14 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255693&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/12404-maverick100/"][img]http://www.military.ir/forums/public/style_images/master/profile/default_large.png[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/12404-maverick100/"]maverick100[/url][/b][/b]
حتی با همون موتور هم باز نظرم همونه چون هنوز هم تامکت ها ی ما به همین موتور مجهزن و موتورش کمی قلق داره در پرواز
شتاب جی رو الان حضور ذهن ندارم ولی فکر نمی کنم تفاوتی داشته باشن دیگه همین تامکت 12 جی هم کشیده
خب توی مسابقات رد فلگ بهترین ها حضور دارن بعد در ضمن استعداد خلبانان سوری و اسرائیلی هیچ وقت برابر نبوده :neutral: تامکت با وجود جثه ی بزرگش خیلی agile هستش
امروز, 01:14 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255694&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/9721-moltke/"][img]http://www.military.ir/forums/uploads/profile/photo-9721.jpg?_r=0[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/9721-moltke/"]Moltke[/url][/b][/b]
نسبت رانش به وزن تامکت با موتور TF-30 در هنگام پرواز با بیشترن محموله : 0.56
همان نسبت برای ایگل : 0.85
امروز, 01:15 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255695&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/10066-sorena-noshad/"][img]http://www.military.ir/forums/uploads/profile/photo-10066.jpg?_r=1407617958[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/10066-sorena-noshad/"]Sorena_Noshad[/url][/b][/b]
اگر مقایسه داگفایت بین F-14A و F-15A هستش با فرض این که هر دو از سایدویندر P و اسپارو F استفاده میکنن و خلبانان هم در یک سطح هستند به نظرم شانس ایگل بالاتره..
امروز, 01:16 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255696&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/12404-maverick100/"][img]http://www.military.ir/forums/public/style_images/master/profile/default_large.png[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/12404-maverick100/"]maverick100[/url][/b][/b]
خب مسلما شما باید بهای AWG-9 و AIM-54 رو بپردازی دیگه :)) اگر ایگل هم چنین سیستم تسلیحاتی رو داشت آیا قیمتش ارزان تر می بود ؟ اگر تامکت موتورش کمی بهسازی بشه مناسب داگفایت سنگین هم هست همین تامکت های خودمون با میراژ داگفایت کردن که چیزی از فالکون های اولیه کم نداشت
امروز, 01:17 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255697&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/12404-maverick100/"][img]http://www.military.ir/forums/public/style_images/master/profile/default_large.png[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/12404-maverick100/"]maverick100[/url][/b][/b]
آیا این دو جنگنده هم وزن یکسانی دارن یا اینکه یکی از دیگری سنگین تره ؟
امروز, 01:18 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255698&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/9721-moltke/"][img]http://www.military.ir/forums/uploads/profile/photo-9721.jpg?_r=0[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/9721-moltke/"]Moltke[/url][/b][/b]
تعمیر و نگه داری آسان تر ، مانورپذیری و داگ فایت بهتر و امکان تغییر کاربری به نقش هوا به زمین بهتر ، امنیت بیشتر در مقابل پدافند هوایی ، امتیازهای دیگری برای ایگل .
برای یک کشور وسیع تامکت بهتره برای کشور با وسعت کم و سرعت ورود به نبرد زیاد ایگل .
امروز, 01:19 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255699&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/10066-sorena-noshad/"][img]http://www.military.ir/forums/uploads/profile/photo-10066.jpg?_r=1407617958[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/10066-sorena-noshad/"]Sorena_Noshad[/url][/b][/b]
تامکت از ایگل هم بزرگتره و هم سنگین تره و هم با وجود این که معیار درستی برای تعیین میزان مانورپذیری نیست اما حس میکنم مانورپذیری ایگل از تامکت بالاتره..

در کل هم IIAF و هم IAF انتخاب های درستی کردن ، هر چند ما قرار بود الان جای فانتوم ها استرایک ایگل داشته باشیم..
امروز, 01:22 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255704&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/12404-maverick100/"][img]http://www.military.ir/forums/public/style_images/master/profile/default_large.png[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/12404-maverick100/"]maverick100[/url][/b][/b]
مولتکه جان دقت داشته باشید که ایگل در مدل A صرفا یک جنگنده ی برتری هوایی بوده و هنوز خبری از مدل های مولتی رول نبوده تامکت هم سرعت ورود به نبرد بالایی داره پس آلرت ناو رو به چه جنگنده ای می سپرند برادر من ؟ امنیت بیشتر در مقابل پدافند هوایی رو متوجه نشدم ؟ در ضمن وقتی شما میتونی از نبرد BVR دشمن رو سرنگون کنی وارد داگفایت بشی که مشخص نیست نتیجش چیه عاقلانه نیست میگ 21 هم میتونه در داگفایت ایگل رو بندازه
امروز, 01:22 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255705&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/9721-moltke/"][img]http://www.military.ir/forums/uploads/profile/photo-9721.jpg?_r=0[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/9721-moltke/"]Moltke[/url][/b][/b]
داگ فایت های تامکت های ما با میراژهای عراقی چندان نتیجه خوبی نداشته...حتی در درگیری های میان برد هم وقتی میراژها سوپر 530 های جدید و جنگ الکترونیک کافی داشتن دست بالا با اونها بوده . فینیکس و AWG-9 در برد زیاد برترند . تامکت سنگین تره.
البته که بنده هم تامکت را برای ایران گزینه بهتری می دانم .
امروز, 01:22 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255706&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/10066-sorena-noshad/"][img]http://www.military.ir/forums/uploads/profile/photo-10066.jpg?_r=1407617958[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/10066-sorena-noshad/"]Sorena_Noshad[/url][/b][/b]
در مورد نقش هوا به زمین بین F-14A و F-15A هر دو جنگنده برتری هوایی بودن و ازشون استفاده چندانی نشد اما از هر دو میشه به عنوان بمب افکن استفاده کرد و از این نظر F-15A برتری بر F-14A نداره و استرایک ایگل رو هم باید با F-14D مقایسه کرد..
امروز, 01:25 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255709&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/12404-maverick100/"][img]http://www.military.ir/forums/public/style_images/master/profile/default_large.png[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/12404-maverick100/"]maverick100[/url][/b][/b]
خب بله میراژها ارتقا داده شدند ولی آیا ایران هم چارلی فینیکس در اختیار گرفت ؟ آیا ایران هم توانایی ارتقای تامکت رو داشت اون موقع ؟ به هر حال خاطرات جناب صمد ابراهیمی از داگفایت با میراز موجوده :))
من خودم با گوشهای خودم شنیدم که خلبان ایگل در مستندی گفت یه تامکت ساعت شش منه و ول کن نیست :)) ایگل خیلی مانورپذیری خوبی داره ولی من هنوز شانس رو به تامکت میدم :))
امروز, 01:25 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255710&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/12404-maverick100/"][img]http://www.military.ir/forums/public/style_images/master/profile/default_large.png[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/12404-maverick100/"]maverick100[/url][/b][/b]
البته سورنا جان تامکت کلا جنگنده ی تهاجمی مثل استرایک ایگل نیست و موفق هم نبوده در این نقش ولی ایگل بیشتر تونسته بدرخشه در این نقش
امروز, 01:27 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255712&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/9721-moltke/"][img]http://www.military.ir/forums/uploads/profile/photo-9721.jpg?_r=0[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/9721-moltke/"]Moltke[/url][/b][/b]
همون ایگل A هم فورا توسط اسراییل به راحتی مولتی رول شد و در عملیات پای چوبی تونس 1985 بمب لیزری انداخت . تامکت تازه در مدل D و سال ها بعد . آلرت ناو در برابر باجرها و برها و بک فایرهای شوروی با موشک های کیچن و کینگ فیش که از چند صد کیلومتر شلیک می شن بله . ولی که کشوری که کلا تا درگیری هوایی چهار پنج دقیقه و 10 تا 20 کیلومتر فاصله نداره چطور ؟ شما نشان بده یک بار در داگفایت ایگل ساقط شده باشه ...چه در جنگ خلیج فارس و چه در اسراییل . ایگل سطح مقطع راداری کم تر و مانورپذیری بهتری داره و به همین...
امروز, 01:27 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255714&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/14208-lordashrafi/"][img]http://www.military.ir/forums/uploads/profile/photo-thumb-14208.jpg?_r=1406193043[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/14208-lordashrafi/"]lordashrafi[/url][/b][/b]
نبرد BVR برای تامکت معنا نداره وقتی فینیگس رو روی بدنه نداشته باشه! در داگ فایت تامکت 40 ساله با فرسودگی بدنه و موتور قدیمی واقعا هیچ شانسی نداره حالا هرچی خلبان ماهر باشه !نگرانی اصلی من سر تسلیحاته اون تسلیحات هوا به هوایی که بر روی تامکت نصبه اکثرا از نمونه های قدیمی و از دور خارج شده هستند متاسفانه ولی اسراعیل از اخرین نمونه های این جنگ افزار ها استفاده میکنه از طرفی موشک پیتون موشکیه که از نظر من از نمونه های امریکایی و روسی خودش هم پیشی گرفته!
امروز, 01:29 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255715&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/9721-moltke/"][img]http://www.military.ir/forums/uploads/profile/photo-9721.jpg?_r=0[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/9721-moltke/"]Moltke[/url][/b][/b]
پس قبول می فرمایید در درگیری میان برد و داگ فایت تامکت مقابل همون میراژ هم تعریفی نبود ؟

امروز, 01:30 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255716&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/12404-maverick100/"][img]http://www.military.ir/forums/public/style_images/master/profile/default_large.png[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/12404-maverick100/"]maverick100[/url][/b][/b]
در زمانی که قرارداد خرید تامکت منعقد شد قرار بود تامکت های ما هم مجهز به موشک ضد کشتی کندور بشن و بتونن عملیات هوا به زمین هم انجام بدن البته این چندان مهم نیست و برتری برای ایگل محسوب نمیشه که مولتی رول هست // در مورد آلرت هم ما در خود همین بوشهر آلرت های 5 دقیقه ای و 15 دقیقه ای داشتیم تهدید ناوگان که فقط بمب افکن های شوروی نبوده :neutral:
امروز, 01:31 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255717&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/10066-sorena-noshad/"][img]http://www.military.ir/forums/uploads/profile/photo-10066.jpg?_r=1407617958[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/10066-sorena-noshad/"]Sorena_Noshad[/url][/b][/b]
منظورم این بود که در مقایسه فقط F-15A باید با F-14A مقایسه بشه نه F-15C/E با F-14A ؛ بامب کت های آمریکایی عملکرد مناسبی در عراق داشتند اما از یه طرف زود بازنشسته شدن تامکت و از طرفی تعداد بالای ایگل های اعزامی USAF نگذاشت که توی جنگ اول و دوم خلیج فارس خودی نشون بده وگرنه F-14D توانایی هوا به زمینش چه از نظر طیف تسلیحات قابل حمل و چه میزان وزن مهمات از استرایک ایگل کمتر نبود ، اما خب همون F-14D هم هنوز سوپر رهگیر USNavy بود ولی استرایک ایگل مولتی رول USAF..
امروز, 01:32 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255718&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/12404-maverick100/"][img]http://www.military.ir/forums/public/style_images/master/profile/default_large.png[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/12404-maverick100/"]maverick100[/url][/b][/b]
اگر ایگلی تا بحال ساقط نشده چون حریف قدری در برابرش نبوده خلبان مناسبی جلوش نبوده مثل تانک آبرامز که تا بحال در جنگی برابر نجنگیده سخن فرماندهی IAF رو در مورد میگ 25 بیاد بیارید سوری ها افتضاح بودن وگرنه ساقط کردن ایگل هم شدنیه و میتونستن این کار رو بکنن
امروز, 01:33 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255719&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/9721-moltke/"][img]http://www.military.ir/forums/uploads/profile/photo-9721.jpg?_r=0[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/9721-moltke/"]Moltke[/url][/b][/b]
برای کشوری مثل اسراییل هست ... :))
به نظر شما اگر آلرت تامکت های ما در برابر میگ -29 و یا میراژ-2000 عراقی می بود ( اگر جنگ یکی دوسال دیگر طول می کشید این ها هم در جنگ بودند)رهگیری خوبی انجام می شد ؟
امروز, 01:33 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255720&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/10066-sorena-noshad/"][img]http://www.military.ir/forums/uploads/profile/photo-10066.jpg?_r=1407617958[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/10066-sorena-noshad/"]Sorena_Noshad[/url][/b][/b]
تامکت هیچ مشکلی برای شلیک تسلیحات هوا به زمین اپتیکی ، لیزری و ماهواره ای و موشک های ضد کشتی و غیره نداره و اگر اینکار انجام نشده به خاطر وجود فانتوم و تایگر و فنسر و.. بوده و قیمت بالای هواپیما وگرنه از این نظر F-15A و F-14A در یک سطح هستند.
امروز, 01:35 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255721&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/9721-moltke/"][img]http://www.military.ir/forums/uploads/profile/photo-9721.jpg?_r=0[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/9721-moltke/"]Moltke[/url][/b][/b]
میگ -29 عراق بوده ، میگ -29 یوگسلاوی بوده ، میگ-29 سوریه بوده ( مقاله Israeli-Syrian shadow boxing در سایت ACIG) نفرمایید چنین حرفی رو .

امروز, 01:36 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255722&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/12404-maverick100/"][img]http://www.military.ir/forums/public/style_images/master/profile/default_large.png[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/12404-maverick100/"]maverick100[/url][/b][/b]
میراژ 2000 که به جنگ نمی رسید ولی میگ 29 رو جناب عادلی یکیش رو با موشک سجیل ساقط کردند :)) شما وقتی ماموریت آلرت داری حتما که نباید جنگنده ی دشمن رو ساقط کنی همین که ماموریتش لغو بشه کافیه خود عراقی ها هم بر قدرت تامکت صحه گذاشتند حالا من نمیدونم شما دنبال ثابت کردن چه چیزی هستین ؟
امروز, 01:36 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255723&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/12404-maverick100/"][img]http://www.military.ir/forums/public/style_images/master/profile/default_large.png[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/12404-maverick100/"]maverick100[/url][/b][/b]
میگ 29 های عراقی و سوری به نظرتون چه شانسی در مقابل خلبانان ایالات متحده و اسرائیلی دارن ؟ اونها که گاریچی بیشتر برازندشون هست تا خلبان و میگ 29 های یوگوسلاو هم اینقدر کم تعداد و صعیف ظاهر شدند که اصلا در معادلات جایی ندارند
امروز, 01:38 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255724&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/9721-moltke/"][img]http://www.military.ir/forums/uploads/profile/photo-9721.jpg?_r=0[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/9721-moltke/"]Moltke[/url][/b][/b]
هدف ثابت کردن چیزی نیست . در مورد میگ 29 هم اون ادعا اثبات نشده .
تامکت برای ایران مفید بود ، اما فقط در نبرد ماورا BVR .
بد است بحث کنیم هم شما چیزهایی یاد بگیری هم من ؟ :))
امروز, 01:39 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255725&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/14208-lordashrafi/"][img]http://www.military.ir/forums/uploads/profile/photo-thumb-14208.jpg?_r=1406193043[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/14208-lordashrafi/"]lordashrafi[/url][/b][/b]
کسی توانایی تامکتو رد نمی کنه! ولی مقایسه ی مدل های اولیه ی تامکت با آخرین مدل های ایگل نشان از خلاء منطق داره!
امروز, 01:41 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255729&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/9721-moltke/"][img]http://www.military.ir/forums/uploads/profile/photo-9721.jpg?_r=0[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/9721-moltke/"]Moltke[/url][/b][/b]
انحصار به سوری و عراقی کار درستی نیست ها ... خلبانان میگ -29 بقیه کشورها هم فکر نکنم سرتر باشند . خود مسئولان نیروی هوایی ایران هم می دانستند تامکت در نقش ماورا BVR مفیده برای همین قرار داد خرید 300 فروند F-16 منعقد کردند که ناکام موند .
امروز, 01:42 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255730&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/12404-maverick100/"][img]http://www.military.ir/forums/public/style_images/master/profile/default_large.png[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/12404-maverick100/"]maverick100[/url][/b][/b]
نه برادر من که استقابل می کنم اما همانطور که سورنا گفتند شما باید ایگل A رو با تامکت A مقایسه بفرمایید اون ادعا از نظر چه کسی اثبات نشده ؟ نیرو ؟ خلبان ؟ تام کوپر ؟
بحث شما این است که میفرمایید ایگل برتری دارد بر تامکت بله از نظر قیمت و میزان نفر /ساعت تعمیرات برتری دارد اما اینجور که من دیدم و شنیدم از نظر رزمی برتری خیلی محسوسی بر تامکت ندارد که بخواهد عامل تعیین کننده ی نبرد باشه
امروز, 01:43 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255731&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/10066-sorena-noshad/"][img]http://www.military.ir/forums/uploads/profile/photo-10066.jpg?_r=1407617958[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/10066-sorena-noshad/"]Sorena_Noshad[/url][/b][/b]
منم موافقم ایگل تا حالاً در یک جنگ هوایی برابر قرار نگرفته ؛ مثلاً فانتوم های ما حریف F-15C بودن یا فالکروم های اوراق عراقی ؟ اگر یه روزی F-15C بدون آواکس جلوی MiG-29SMT (ترجیحاً خلبان روسی یا ایرانی) قرار گرفت میشه گفت نبرد برابر..

امروز, 01:43 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255732&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/12404-maverick100/"][img]http://www.military.ir/forums/public/style_images/master/profile/default_large.png[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/12404-maverick100/"]maverick100[/url][/b][/b]
علت انتخاب نیروی هوایی شاهنشاهی و نیروی هوایی اسرائیل برمیگرده به نیازشون اسرائیل ایگل رو مناسب تشخیص داد و ایران تامکت رو که به نظر من کار درستی کرد :)) خخخ
امروز, 01:44 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255733&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/9721-moltke/"][img]http://www.military.ir/forums/uploads/profile/photo-9721.jpg?_r=0[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/9721-moltke/"]Moltke[/url][/b][/b]
خب بنده هم موتور ، مانورپذیری ، میزان آسیب پذیری در برابر دفاع هوایی ، مولتی رول شدن و قدرت نبرد میان برد و داگ فایت و تعمیر و نگه داری مدل های A رو مقایسه کردم .
گفتیم که عزیز ، در کشور وسیع تامکت بهتر ، در کشور کم وسعت ایگل بهتر .
امروز, 01:45 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255734&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/9721-moltke/"][img]http://www.military.ir/forums/uploads/profile/photo-9721.jpg?_r=0[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/9721-moltke/"]Moltke[/url][/b][/b]
در مورد ادعا هم هیچ منبع موثقی نداریم ...نیروی هوایی خودمون هم آقای سرتیپ شهرام رستمی میگه هر موشکی شلیک می شد یه سرنگونی حساب می کردن!!
امروز, 01:46 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255735&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/14208-lordashrafi/"][img]http://www.military.ir/forums/uploads/profile/photo-thumb-14208.jpg?_r=1406193043[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/14208-lordashrafi/"]lordashrafi[/url][/b][/b]
ماوریک جان!!:تعداد چی 40 تامکت در برابر 40ضرب در N اسکادران اف-15 و اف-16 آن هم در آخرین مدل ها که در بحث جایگذینی و پشتیبانی هم بسیار برتری دارند تعیین کننده است یا نه؟؟
امروز, 01:46 PM · [url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=56527&reply_id=255736&k=5bddcc262a464996db5ee791cc2e88b3"]حذف[/url]
[*][url="http://www.military.ir/forums/user/12404-maverick100/"][img]http://www.military.ir/forums/public/style_images/master/profile/default_large.png[/img][/url]

[b][b][url="http://www.military.ir/forums/user/12404-maverick100/"]maverick100[/url][/b][/b]
از نظر بنده بهترین خلبانان میگ 29 بعد از خود روس ها ایرانی ها ، آلمانی ها و لهستانی ها هستن و بقیه در معادلات به حساب نمیان
جریان خرید 300 فروند فالکون هم درسته اما اونها قرار بود جایگزین تایگرها بشند برای عملیات های CAS رو همچنین پشتیبانی تامکت ها در منطقه ی نبرد که قیچی نشند
[/list]

بحث مانورپذیری که انجام شد برادر مولتکه موتور هم خب من قبول دارم موتور تامکت کمی ضعف داره شما ادعا می کنی میزان آسیب پذیری در برابر دفاع هوایی و قدرت نبرد میان برد ایگل از تامکت بیشتره ؟ حالا بنده منظورتون رو از میزان آسیب پذیری در برابر دفاع هوایی نمی فهمم ولی ابدا ایگل در نبرد میان برد از تامکت برتر نیست :)) ویرایش شده در توسط maverick100
  • Upvote 3
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
در یک نبرد میان برد با بیشترین محموله رزمی ، هر دو مدل A :
نسبت رانش به وزن

تامکت : 0.56
ایگل : 0.85

سلاح دو طرف :
AIM-7M ، فرض می کنیم درگیری در اواسط دهه 1980 دربگیرد

قابلیت صعود دو طرف

تامکت :229 متر بر ثانیه
ایگل : 254 متر بر ثانیه

ارتفاع پرواز

تامکت : 50 هزار فوت
ایگل : 65 هزار فوت

نسبت رانش به وزن یعنی مانورپذیری بیشتر

بنده الکترونیک و آویونیکشان را نمی توانم خوب مقایسه کنم

به نظر شما رادار کدام یک در این برد بهتر عمل می کند ؟
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
در بحث میان برد F-15A از موشک های AIM-7F رو داره و هنوز آمرم عملیاتی نشده بوده در حالی که تامکت علاوه بر اسپارو توانایی شلیک فینیکس هم در برد بلند ، متوسط و کوتاه رو داره و از این نظر به نظرم برتری در میان برد با تامکت باشه ، اگر ملاک رو بعد از ورود به خدمت آمرم هم قرار بدیم باز هم برتری با تامکته چون هر دو امکان استفاده از اون رو دارند.

در زمینه رادار هم مقایسه AN/APG-63 با بردی حدود 130 کیلومتر با AN/AWG-9 کار درستی نیست!
  • Like 1
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
خب رانش به وزن که مقیاس مناسبی نیست برای این دو جنگنده به نظرم چون همونطور که سورنا گفت از نظر ابعاد تامکت بزرگتر و سنگین تره پس قاعدتا باید رانش به وزنش هم کمتر باشه

در مورد سقف پرواز که من دقیقا بخاطر ندارم دوستان کمکی بفرمایند هرچند اکثر منابع 56000 پایی رو نقل کردند اما بگمانم بیشتر از این حرف هاست حتی موردی بوده که سرهنگ علی مازندرانی به همراهی شهید آل آقا به 74000 پایی صعود کردن

مسلما از نظر الکترونیک و اویونیک تامکت از ایگل برتره APG-63 به هیچ عنوان قابل مقایسه با AWG-9 نیست
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
عملکرد موشک های اسپارو و فینیکس در برد متوسط رو مقایسه بفرمایید .
چرا ، می شود دید APG-63 و AWG-9 در برد متوسط هر کدام چه عملکردی دارند . همان طور که سیرانو 4 و 5 میراژ هم در نبرد میان برد کمتر از AWG-9 نبودند .
به نظر من ایگلی که بداند به طرفش موشک شلیک شده در برابر تامکتی در همین وضعیت شانس بیشتری برای فرار دارد ، چون سرعت و قابلیت تغییر ارتفاع و موتور منعطف تری در اختیارش است .

[quote name='maverick100' timestamp='1407837081' post='401342']
خب رانش به وزن که مقیاس مناسبی نیست برای این دو جنگنده به نظرم چون همونطور که سورنا گفت از نظر ابعاد تامکت بزرگتر و سنگین تره پس قاعدتا باید رانش به وزنش هم کمتر باشه

در مورد سقف پرواز که من دقیقا بخاطر ندارم دوستان کمکی بفرمایند هرچند اکثر منابع 56000 پایی رو نقل کردند اما بگمانم بیشتر از این حرف هاست حتی موردی بوده که سرهنگ علی مازندرانی به همراهی شهید آل آقا به 74000 پایی صعود کردن

مسلما از نظر الکترونیک و اویونیک تامکت از ایگل برتره APG-63 به هیچ عنوان قابل مقایسه با AWG-9 نیست
[/quote]
اتفاقا نسبت رانش به وزن نقش اساسی در شتاب گیری و مانور پذیری دارد . خب بنده هم عرض کردم تامکت جنگنده تنبل تر و سنگین تری است .
در مورد رادار هم در این جا داریم روی برد متوسط بحث می کنم نه برد خیلی بلند.
سقف پرواز هم سقف پرواز متعارف است مورد نظر است نه رکوردها .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
فینیکس از نظر سرعت ، قابلیت مانور و سر جنگی از اسپارو برتره

سرعت فینیکس تقریبا 1 ماخ بیشتره سر جنگی اسپارو 40 کیلوگرم و فینیکس 61 کیلو گرمه

مودهای درگیری رادار ایگل رو بنده آشنا نیستم ولی رادار تامکت به راحتی در برد بلند و میان برد میتونی رهگیری رو کامل انجام بده در حالت های مختلف و توانایی درگیری با چندین هدف رو در حالت TWS داره ویرایش شده در توسط maverick100

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سرعت بله...ولی یادمان نرود فینیکس در حالتی که هدف در ارتفاع بالاتری باشد برای سرعت گیری و شتاب به شدت دچار مشکل می شود و از بردش کم می شود ، پس ایگل با افزایش ارتفاع ناگهانی که قابلیتش در ان از تامکت بیشتر است خطر فونیکس را تا حدی کمتر می کند ، اما تامکت در برابر شلیک اسپارو به دلیل مانور پذیری کمتر شانس کمتری دارد .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
نیازی به مقایسه موشک های فینیکس و اسپارو نیست ، تامکت و ایگل هر دو میتونن از اسپارو فارغ از مدل F یا M بودنش استفاده کنن و تامکت علاوه بر اون فینیکس رو به عنوان آپشن اضافه داره که اتفاقاً اکثر شکارهایی هم که انجام داده در طی جنگ در برد متوسط بوده و زیر 100 کیلومتر تا ماکزیمم رنج.

رادارها هم فکر کنم باید از برادر الکترو کمک بگیریم اما من شکی ندارم تامکتی که در 150 کیلومتر فینیکس شلیک کرده در جنگ مشکلی در برد متوسط یا کوتاه برای رادارش وجود داشته باشه.

در خصوص نیروی رانش به وزن حق با شماست و اتفاقاً خلبانان اسرائیلی پس از پرواز با تامکت و ایگل مشکل تامکت رو همین مسئله موتور و نیروی رانش به وزن دونستند و این که از نظر مانورپذیری کمی از ایگل پایین تره که البته نقطه ضعفی برای یک رهگیر برد بلند به حساب نمیاد ؛ یه نگاه به فاکس هاوند بد نیست..

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='Moltke' timestamp='1407837910' post='401348']
سرعت بله...ولی یادمان نرود فینیکس در حالتی که هدف در ارتفاع بالاتری باشد برای سرعت گیری و شتاب به شدت دچار مشکل می شود و از بردش کم می شود ، پس ایگل با افزایش ارتفاع ناگهانی که قابلیتش در ان از تامکت بیشتر است خطر فونیکس را تا حدی کمتر می کند ، اما تامکت در برابر شلیک اسپارو به دلیل مانور پذیری کمتر شانس کمتری دارد .
[/quote]

مخالفم

اصلا فینیکس برای چنین شرایطی ساخته شده و وقتی میگ 25 رو به راحتی در 70 هزار پایی سرنگون کرده دیگه ایگل که سهله :) برد زیاد فینیکس هم دقیقا بخاطر ترجکتوری بالستیکش هست و این اصلا نقطه ضعفی برای اون محسوب نمیشه

[quote]تامکت جنگنده تنبل تر و سنگین تری است .[/quote]

عرض کردم خدمتتون سنگین تر هست اما تنبل تر رو بنده قبول ندارم حداقل چیزی بوده که توی مستندهای خود غربی ها و USAF دیدم

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='Sorena_Noshad' timestamp='1407838010' post='401349']
نیازی به مقایسه موشک های فینیکس و اسپارو نیست ، تامکت و ایگل هر دو میتونن از اسپارو فارغ از مدل F یا M بودنش استفاده کنن و تامکت علاوه بر اون فینیکس رو به عنوان آپشن اضافه داره که اتفاقاً اکثر شکارهایی هم که انجام داده در طی جنگ در برد متوسط بوده و زیر 100 کیلومتر تا ماکزیمم رنج.

رادارها هم فکر کنم باید از برادر الکترو کمک بگیریم اما من شکی ندارم تامکتی که در 150 کیلومتر فینیکس شلیک کرده در جنگ مشکلی در برد متوسط یا کوتاه برای رادارش وجود داشته باشه.

در خصوص نیروی رانش به وزن حق با شماست و اتفاقاً خلبانان اسرائیلی پس از پرواز با تامکت و ایگل مشکل تامکت رو همین مسئله موتور و نیروی رانش به وزن دونستند و این که از نظر مانورپذیری کمی از ایگل پایین تره که البته نقطه ضعفی برای یک رهگیر برد بلند به حساب نمیاد ؛ یه نگاه به فاکس هاوند بد نیست..
[/quote]

می دانیم فینیکس در برد 18 کیلومتری به موشک راداری فعال تبدیل می شود ، شکارهای تامکت های ما هم با فینیکس بیشتر در حالتی بوده که دشمن در ارتفاع پایین تر و سرعت کم بوده ( فیشبدها و فلاگرها) ، اما در برابر هدفی با ارتفاع و سرعت بالا کارنامه مطلوب نداشته ، ایگل هم سریع ترین جنگنده غربی بوده و تنها کمی از فاکس بت کم سرعت تر است .
در جنگ خلیج فارس و یوگسلاوی هم با وجود حضور تامکت این ایگل بود که میدان داری می کرد .
خوب است دلیل این نوع درگیری از طرف امریکا را هم بررسی کنیم .

[quote name='maverick100' timestamp='1407838137' post='401351']
مخالفم

اصلا فینیکس برای چنین شرایطی ساخته شده و وقتی میگ 25 رو به راحتی در 70 هزار پایی سرنگون کرده دیگه ایگل که سهله :) برد زیاد فینیکس هم دقیقا بخاطر ترجکتوری بالستیکش هست و این اصلا نقطه ضعفی برای اون محسوب نمیشه



عرض کردم خدمتتون سنگین تر هست اما تنبل تر رو بنده قبول ندارم حداقل چیزی بوده که توی مستندهای خود غربی ها و USAF دیدم
[/quote]

شما اطلاع دارید به ازای هر چند شلیک به طرف فاکس بت یک موفقیت به دست آمده ؟ خیلی کم . حتی تامکت های D آمریکا که مدل های جدید فینیکس شلیک کردند در برابر فاکس بت ها موفقیتی کسب نکردند .
نسبت رانش به وزن و شتاب جی کمتر یعنی تنبلی بیشتر :)))
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='Moltke' timestamp='1407838337' post='401352']
می دانیم فینیکس در برد 18 کیلومتری به موشک راداری فعال تبدیل می شود ، شکارهای تامکت های ما هم با فینیکس بیشتر در حالتی بوده که دشمن در ارتفاع پایین تر و سرعت کم بوده ( فیشبدها و فلاگرها) ، اما در برابر هدفی با ارتفاع و سرعت بالا کارنامه مطلوب نداشته ، ایگل هم سریع ترین جنگنده غربی بوده و تنها کمی از فاکس بت کم سرعت تر است .
در جنگ خلیج فارس و یوگسلاوی هم با وجود حضور تامکت این ایگل بود که میدان داری می کرد .
خوب است دلیل این نوع درگیری از طرف امریکا را هم بررسی کنیم .
[/quote]

شما کلا شکار فاکس بت ها رو فراموش کردی برادر ؟ پست بنده رو نخوندین به گمانم عرض کردم فینیکس اصلا برای چنین ارتفاعی ساخته شده ماموریتش اینه

شکارهای تامکت های ما در برابر میرازها معمولا در 20 مایلی انجام می شده تا احتمال سرنگونی بره بالاتر وگرنه شلیک های دوربرد تر هم ثبت شده

[quote]
شما اطلاع دارید به ازای هر چند شلیک به طرف فاکس بت یک موفقیت به دست آمده ؟ خیلی کم . حتی تامکت های D آمریکا که مدل های جدید فینیکس شلیک کردند در برابر فاکس بت ها موفقیتی کسب نکردند .
نسبت رانش به وزن و شتاب جی کمتر یعنی تنبلی بیشتر :)))
[/quote]

کلا چند شلیک به فاکس بت شده مگه ؟ Kill ratio فینیکس 99 درصد هست برادر

تامکت های مدل دی کجا با فاکس بت درگیر شدند ؟ icon_eek

در مورد شتاب جی نفرمودید چه فرقی بین ابگل و تامکت هست ؟ تامکت 12 جی هم کشیده کافی نیست براتون برادر ؟ :mrgreen:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط hosseingmn
      شايد در زمان کنونی اين موضوع يک خيالپردازی تلقی گردد اما در دهه های ۶۰ و ۷۰ ميلادی ايران يکی از نزديکترين همپيمانان ايالات متحده آمريکا محسوب ميشد . زمانی که در اوائل دهه ۷۰ ميلادی ايران در جستجوی يک هواپيمای شکاری رهگير بود روابط خوب اين کشور با ايالات متحده اين امکان را در اختيار ايران قرار می داد تا بهترين وسائل موجود در زرادخانه آمريکا را انتخاب کند . در عين حال ايرانيها تقاضای مخصوصی داشتند . خلبان رئيسی که در آنزمان با درجه سروانی در نيروی هوائی خدمت ميکرد چنين ميگويد : نيروی هوائی ايران در آن سالها يک سلسله بررسيهائی را تحت عنوان « تقويت ايستگاههای رادار » انجام داد . اما آنچه دراين ميان محسوس بود فقدان راه حلهای پيشنهادی در جهت رفع معضل مناطق کور راداری بود .مناطق کوهستانی ايران بزرگترين معضل نيروی هوائی محسوب ميشود و ما قادر نبوديم حريم هوائی کشور را حتی با وجود شبکه های خوب راداری پوشش مناسب دهيم . در نهايت ما متوجه شديم که تنها راه حل ما جهت رفع اين مشکل , ايستگاههای رادار پرنده که همزمان قادر به دفاع از خود باشند می باشد . بر اين اساس ايران در جستجوی هواپيماهای رادار پرنده و شکاری رهگيرهای محافظ بر آمد . در سال ۱۹۷۲ ما از ۲ طرح جديد برای هواپيماهای شکاری ـ رهگير در ايالات متحده با خبر شديم . اين ۲ نوع جنگنده که مأموريت ويژه رهگيری هواپيماهای دشمن را بر عهده داشتند عبارت بودند از هواپيمای « اف ـ ۱۵ ايگل » ساخت کمپانی مک دانل داگلاس و هواپيمای « اف ـ ۱۴ تامکت » ساخت کمپانی گرومان . هواپيمای اف ـ ۱۵ مجهز به موشکهای هوا به هوای Aim - 7 Sparrow ترکيب مرگباری را در آسمان بوجود ميآورد اما با اينحال توانائی هواپيمای اف ـ ۱۴ راکه به موشکهای دوربرد Aim - 54 Phoenix و رادار Pulse - Doppler AWG - 9 مجهز بود نداشت . اين رادار قدرتمند توانائی شناسائی همزمان ۲۴ هدف و انتخاب ۶ هدف مهمتر از ميان آنها و شليک همزمان به طرف آنها را داشت . همچنين اين هواپيما قادر بود موشکهای Aim - 9 Sidewinder و Aim - 7 Sparrow را از فاصله دورتری نسبت به هواپيمای اف ـ ۱۵ پرتاب کرده و دشمن را مورد اصابت قرار دهد . خلبان سابق نيروی هوائی ايران سرهنگ فرهاد اعتقاد راسخ دارد که تامکت انتخاب بهتری برای ايران بود . او ميگويد « هر دوی اين شکاريها از کابين جاداری برخوردارندکه امکان ديد عالی در اختيار خدمه پروازی قرار می دهد . همچنين اين شکاريها قدرت رهگيری بالائی دارند و قادرند انواع وسائل پرنده متخاصم را تعقيب و منهدم کنند و در اين مورد هيچ محدوديتی ندارند بخصوص شکاری تامکت که هدايت آن بسيار راحت است و قادر به انجام مانورهای هوائی است که در ذهن ما تا آنزمان غير ممکن تصور ميشد . تنها در کمتر از ۱۰۰ ساعت پرواز من قادر بودم تا دماغه هواپيمای خود را تا ۷۵ درجه به سمت بالا هدايت کرده و سپس با گردشی ۱۰۰ درجه ای هدف خويش را با موشکهای سايدويندر و يا توپ قدرتمند ۲۰ ميليمتری M - 61A Vulcan مورد اصابت قرار دهم » . بعدها در مقابل کنگره آمريکا چنين وانمود گشت که حريم هوائی ايران پيوسته از جانب اتحاد جماهير شوروی بوسيله هواپيماهای سريع و بلند پرواز ميگ ـ ۲۵ مورد تجاوز قرار ميگيرد و ايران جهت دفاع از خود به هواپيمای تامکت نياز مبرم دارد . اما چنين استدلالی برای متقاعد کردن کنگره آمريکا ( که با اين قرارداد زياد موافق نبود ) واقعی نبودهر چند که تا امروز اين مسئله در محافل گوناگون بعنوان دليل اصلی مطرح ميگردد . واقعيت اين بود که ايران در آن سالها به دنبال قويترين ومجهزترين هواپيمای شکاری موجود در جهان بود که در نهايت هم آنرا دريافت کرد .


      در سال ۱۹۷۴ ميلادی ايران با اطمينان از توان بالای هواپيمای اف ـ ۱۴ , تعداد ۸۰ فروند از اين نوع هواپيما به همراه ۷۱۴ فروند موشک هوا به هوای Aim - 54 به آمريکا سفارش داد . اين قرارداد به ارزش ۲ ميليارد دلار شامل ساير سلاحها وقطعات يدکی برای مدت ۱۰ سال خدمت فعال و تجهيزات زمينی به همراه کارگاههای تعميراتی وآموزش پرسنل زمينی و کادر پروازی تحت نام « پروژه پادشاه ايرانی » به امضاء رسيد . اين قرارداد بزرگترين قراردادی بود که تا آنزمان بشکل انفرادی با يک شرکت آمريکائی منعقد ميشد .نکته جالب اينجاست که تنها چند ماه پس از امضاء قرارداد , کنگره آمريکا بودجه تکميل اين طرح را حذف و با اينکار شرکت گرومان را عملأ در آستانه ورشکسنگی قرارداد. در اين زمان بانک ملی ايران وامی به مبلغ ۲۵۰ ميليون دلار در اختيار کمپانی گرومان قرار داد تا تکميل پروژه تامکت و تحويل آن به ايران ميسر گردد. در حقيقت بعد از اعطاء اين وام بود که ساير سرمايه گزاران آمريکائی علاقمند به سرمايه گزاری در اين پروژه گشتند و عملأ شرکت گرومان و پروژه تامکت از خطر نابودی نجات يافتند . امروزه اين موضوع يک شوخی تاريخی تلقی ميگردد اما واقعيت اينست که بدون کمک مالی ايران , نيروی دريائی آمريکا هيچگاه قادر به در اختيار گرفتن اين پرنده افسانه ای نميگرديد .
      بدين ترتيب يکی از وقايع نادر در تاريخ هوانوردی مدرن بوقوع پيوست و اين رخداد با گذشت زمان دستمايه شايعات و داستانهای ضد ونقيض گوناگون گرديد . در حقيقت تاريخ واقعی و قدرت حقيقی هواپيماهای اف ـ ۱۴ که در خدمت نيروی هوائی ايران ميباشند تا به امروز به حد زيادی از افکار عمومی جهان پنهان مانده است .به اين موضوع بايد عدم تمايل خلبانان سابق نيروی هوائی ايران ( که اکنون سالهاست در خارج ازکشور زندگی ميکنند ) به حضور در انظار عمومی و ارائه اطلاعات و همچنين پرسنل شاغل در کشور که از درج هرگونه خبر به رسانه های جمعی جلوگيری ميکنند را هم افزود . اين افراد عمومأ از ترس اقدامات تلافی جويانه گروهک تروريستی مجاهدين خلق که در خاک عراق مستقر بوده و از حمايت آمريکا و اسرائيل برخوردار ميباشند وحشت دارند زيرا در ۲۰ سال گذشته تعدادی از خلبانان بدست اين گروه تروريستی به قتل رسيده اند . در مواردی استثنائی و نادر خلبانان ايرانی حاضر به ارائه اطلاعاتی اندک شده اند که البته ناشناس باقی ماندن اين افراد جزو شروط اوليه بوده است .تعدادی از آنان حتی از شناسائی همکاران سابق خود که اکنون در قيد حيات هستند در عکسها و تصاوير عمدأ خودداری می کنند .

      پنهان کاری در مورد اف ـ۱۴ ها عملأ از روزهای اوليه تحويل تامکتها به ايران آغاز گشت . برخلاف گزارشهای دروغين معلم خلبانهای آمريکائی , آموزش پرسنل ايرانی بخوبی و منظم پيش ميرفت . تا پايان سال ۱۹۷۸ تعداد ۱۲۰ نفر خلبان و افسر کنترل تسليحات ( WSO = Weapon System Officer ) دوره های آموزشی را با موفقيت پشت سر گذاشتند . در مرحله بعدی تعداد ۱۰۰ نفر پرسنل بايد به آنان ملحق ميشدند. همزمان تعداد ۲۰۰ نفر تکنسين متخصص تعميرات موتور در شرکت Pratt & withney و متخصص تسليحات در شرکت Hughes دوره آموزشی را گذراندند . سروان جواد در مورد آموزشهای نظامی خود در آمريکا چنين ميگويد : ما در نيروی دريائی آمريکا آموزش ميديديم. معلمين ما در وهله اول خلبانان آمريکائی بودند که در جنگ ويتنام تجربيات گرانبهائی اندوخته بودند . اين خلبانان جزو مجرب ترين خلبانانی بودند که حتی خلبانان نيروی هوائی آمريکا و نيروی هوائی اسرائيل قادر به مبارزه با آنان در جنگهای هوائی نبودندو آنان براستی ما را به نحو احسن آموزش دادند . اين آموزشها ما را دارای چنان مهارتی ساخت که بعدها در سالهای دهه ۹۰ ميلادی ما قادر بوديم هواپيماهای ميگ ـ۲۹ را که از روسيه خريداری شده بود , در جنگهای تمرينی هوائی سرنگون سازيم . در حقيقت اين موضوع يکی از دلايلی بود که ايران از سفارش تعداد بيشتری ميگ ـ ۲۹ خودداری نمود . تنها نقطه ضعف هواپيماهای F - 14 A موتورهای TF - 30 P 414 آن بود . پيچيدگی و غير قابل اعتماد بودن اين توربينها ما را وادار ميساخت که بيشتر وقت خود را به جای تمرکز روی پروازها , صرف فراگيری کار با اين موتورها کنيم .

      سرگرد فرهاد در ادامه چنين ميگويد : موشکهای Aim - 54 سلاحی استثنائی و موثر بود که تا به امروز سلاحی ساخته نشده است که قابل مقايسه با آن باشد . در هنگام آزمايشات گوناگون در ايران اين موشک قبل از اصابت به هدف به ارتفاع غير قابل تصور ۲۴۰۰۰ متری و سرعت ۴.۴ ماخ دست يافت . اين موشک بزرگ و سنگين هيچ محدوديتی در مقابله با اهدافی که چه در ارتفاع بالا و چه در ارتفاع پائين پرواز ميکردند نداشت و قادر به تحمل ۱۷ g فشار بود . ما اين موشکها را از فواصل ۷.۵ تا ۲۱۲ کيلومتری هدف شليک کرديم ونتايج آزمايشات مافوق تصور ما بود . تنها نگهداری و آماده نکهداشتن اين سلاح پيچيده گاهی خواب را بر ما حرام ميکرد .


      اولين زوج تامکت در تاريخ ۱۶ ژانويه سال ۱۹۷۶ ميلادی به ايران تحويل شد . به علت آماده نبودن پايگاه هشتم شکاری اصفهان ( که در آنزمان بنام خلبان جانباخته آن نيرو پايگاه خاتمی و بعدها پايگاه شهيد بابائی نامگزاری شد ) اين هواپيماها تحويل اسکادران ۷۲ شکاری تاکتيکی مستقر در پايگاه هفتم شکاری شيراز شدند . باقی هواپيماهای تحويلی به اسکادران ۷۳ ملحق شدند و تا سال ۱۹۷۷ که اسکادرانهای ۸۱ و ۸۲ شکاری پايگاه هشتم اصفهان تشکيل شد , به خدمت در آن يگان ادامه دادند . تا پايان سال ۱۹۷۸ ايران تعداد ۷۹ فروند شکاری F - 14 A به همراه ۲۷۴ فروند موشک AIM - 54 A و۱۰ فروند موشک ATM - 54 تحويل گرفت . هشتادمين و در حقيقت آخرين تامکت ايران در آمريکا باقی ماند تا آزمايشهای گوناگون و طرحهای تکميلی روی آن اجرا گردد. همزمان نيروی هوائی ايران مذاکراتی را با شرکتهای Grumman و Pratt & withney را آغاز کرد که هدف از آن سفارش ۷۵ فروند ديگر از اين جنگنده چالاک بود . البته ايرانيان مايل به تعويض توربينهای TF - 30 در هواپيماهای موجود و هواپيماهای سفارشی جديد بودند.
      وقوع انقلاب وتغییر سیاست ها




      با شروع ناآراميها در ايران که از طرف احزاب کمونيستی و نيروهای مذهبی در ايران آغاز گشت , اوضاع سياسی در ايران رو به وخامت گذاشت . در تابستان ۱۹۷۸ اين فعاليتها شديدتر و بحران سراسر ايران را فرا گرفت به نحوی که نيروهای مسلح دچار چند دستگی در داخل خود شدند . در فوريه ۱۹۷۹ نيروهای انقلابی قدرت را در دست گرفتند و شاه مدتها بود که از ايران خارج شده بود . در نتيجه اين تغييرات و روی کار آمدن دولت موقت اسلامی , روابط ايران و آمريکا دچار تغييرات اساسی گشت . بعد از پيروزی انقلاب چندين هزار مستشار نظامی آمريکائی مجبور شدند تنها ظرف چند روز خاک ايران را ترک کرده و با ايران وداعی هميشگی کنند. دولت انقلابی جديد به سرعت قراردادهای نظامی منعقد شده در رژيم سابق که ارزشی درحدود ۱۲ ميليارد دلار را داشت بطور يکجانبه فسخ کرد . در ميان اقلام سفارش شده ميتوان از ۷۵ فروند جنگنده اف ـ ۱۴ جديد و ۵۰۰ فروند موشک فونيکس به همراه ۳۰۰ فروند شکاری سبک اف ـ ۱۶ و رادارهای پرنده آواکس نام برد .دولت آمريکا در آن زمان به خاطر ترس از آينده سياسی ايران و شرايط ژئوپولتيک منطقه از تحويل سلاحهايی که آماده تحويل به ايران بودند نيز جلوگيری کرد که از ميان آنها يک محموله شامل ۴۰ فروند موشک فونيکس و ۳ محموله قطعات يدکی هواپيمای اف ـ ۱۴ ميتوان اشاره کرد . پنتاگون حتی مذاکراتی را با دولت موقت به منظور استرداد هواپيماهای تامکت آغاز کرد . قراربود اين هواپيماها پس از تعميرات اساسی به انگلستان و يا عربستان سعودی فروخته شود . اين مذاکرات البته ناتمام ماند . در تاريخ ۴ نوامبر ۱۹۸۰ گروهی از دانشجويان مسلمان موسوم به خط امام سفارت آمريکا را اشغال و ۹۰ نفر از پرسنل سفارت وتفنگداران دريائی آمريکا را به گروگان گرفتند . بعد از اين حادثه روابط ديپلماتيک ايران و آمريکا بطور کامل قطع گرديد . سرنوشت گربه های ايرانی بعد از اشغال سفارت آمريکا در حاله ای از ابهام قرار داشت . تعداد زيادی از خلبانان ايرانی کشور خود را برای هميشه ترک کردند و غربت نشينی را برگزيدند . شايعاتی مبنی بر عدم توانائی ايران در به پرواز در آوردن تامکتها به سرعت در محافل خبری پخش شد . علاوه بر اينها اخبار مجعولی دال بر خرابکاری عوامل CIA در ايران و وارد شدن خسارت جدی به اف ـ ۱۴ ها هم در غرب شدت گرفت . اما برخلاف تمام اين شايعات تنها در مجموع ۲۷ نفر از کادر پروازی تامکتها کشور را ترک کردند .


      قبل از پيروزی انقلاب بطور کلی در نيروی هوائی کليه کادر پروازی هواپيماهای اف ـ ۱۴ از ميان افسرانی که بر روی ديگر مدلهای هواپيما ( بطور عمده مدل اف ـ ۴ فانتوم ) تجربه زيادی داشتند و يا از ميان جوانان باهوش و مستعد انتخاب ميشدند . اين افسران جوان که حس وطن دوستی قوی داشتند اکثرأ در ايالات متحده , اسرائيل ويا انگلستان دوره های تخصصی خود را پشت سر گذاشته بودند . شايد به همين علت بود که حکومت جديد به اين افراد با ديده شک و ترديد می نگريست . بلافاصله پس از پيروزی انقلاب تعدادی از خلبانان تامکتها دستگير و زندانی شدند . در ميان اين افراد ميتوان از سپهبد هاشمی نخعی نژاد که معاون ارتشبد طوفانيان ( رئيس پروژه تامکتهای ايران و فرمانده پايگاه هشتم شکاری که با وقوع انقلاب به آمريکا فرار
      کرد ) بود اشاره کرد .اين امير ارتش به همراه سرهنگ ربيعی دردادگاه انقلاب به اعدام محکوم گرديدند . با اين وجود اکثر خلبانان نيروی هوائی مصمم بودند که در کشور خود بمانند وخدمت به وطن را بر فرار ترجيح دادند . سرهنگ جواد که در آنروزها بوسيله يکی از همسايگان خود لو رفته بود و او را دستگير کرده بودند اوضاع آن دوره را چنين ترسيم ميکند : زمانی که نيروهای آمريکائی ايران را ترک کردند به همراه آنان تعدادی از خلبانان و همچنين تعداد زيادتری از تکنسينها نيز جلای وطن کردند. تنها حدود ۱۰۰ نفر از خلبانان و تعدادی در حدود ۸۰ نفر تکنسين باقی ماندند . اين تعداد خلبان در حقيقت کافی بود تا تعداد زيادی تامکت را به پرواز در آوريم ولی برای سرويس و آماده پرواز کردن هواپيماها به هيچ عنوان کافی نبود . در کنار اين مسئله مشکل ديگری گريبان ما را گرفت و آن عدم پروازهای آموزشی و متوقف شدن دوره های آموزشی از اکتبر ۱۹۷۸ تا پائيز ۱۹۷۹ بود . از اين زمان به بعد به آرامی نيروی هوائی که به تازگی تغيير نام داده بود تحت فرماندهی حکومت مرکزی فعاليتهای خود را آغاز کرد . به همين علت پرسنل نيروی هوائی مجبور بودند که مجددأ دوره های آموزشی را تکرار کنند . مشکل ديگروجود افسران جزء بود که از فرماندهان مافوق خود اطاعت نميکردند . اين افراد که به « همافر » معروف بودند بارها و بارها از دستورات مافوق سرپيچی می کردندو فرماندهان خود را «خلبانان شاه » و يا جاسوسان اسرائيل و يا ضد انقلاب خطاب ميکردند. بارها در پايگاهها اتفاق می افتاد که همافران افسران مافوق را به دفتر فرمانده پايگاه ميکشاندندو با طرح اتهاماتی عملأ يگان را به هرج و مرج می کشيدند. گذشت زمان رفته رفته نظم و انضباط را به نيروهای نظامی باز گرداند . يکی از مشکلات نيروی هوائی پس از پيروزی انقلاب از هم گسستن زنجيره کادر وعدم اعتماد پرسنل پروازی به يکديگر بود . در حالی که اکثر افسران مايل به ادامه خدمت به شيوه گذشته بودند , گروهی از آنان که به خلبانان حزب اللهی معروف بودند وابستگی عميق خود را به حکومت مرکزی انکار نميکردند .اين افسران جوان زمان بيشتری را صرف به جا آوردن آداب مذهبی و مراسم دينی ميکردند. يکی از معروفترين اين افراد سروان خلبان عباس بابائی بود . او پس از بازگشت از آمريکا در سال ۱۹۷۸ جزو اولين افسرانی بود که ديگر پرسنل نيروی هوائی را به بيعت با امام خمينی دعوت کرد .


      در بحبوحه انقلاب سيستم کامپيوتری لجستيک نيروی هوائی دچار اشکالات جدی شد و همين امر کمبود لوازم يدکی در نيروی هوائی را بدنبال داشت .کارشناسان معتقد بودند که لوازم يدکی خريداری شده بايد برای سرپانگهداشتن و آماده پروازبودن کليه وسايل پرنده حداقل تا اواسط دهه ۸۰ ميلادی کافی باشد اما موفق به يافتن آنها نميشدند . حداقل در ۲ مورد ناپديد شدن چند نفر از افسران مسئول نگهداری انبارهای عظيم زير زمينی به اثبات رسيده است . اين افراد که رمز ورودی درهای انبارها را در اختيار داشتند بطور مرموزی ناپديد شدندو همين امر باعث شد تا چند سال محل انبار قطعات رادارهای AWG - 9 بسته بماند و دسترسی به آنها ناممکن شود . در مورد خرابکاری آمريکائيها قبل از خروج از ايران سرهنگ جواد ميگويد : تکنسينهای کمپانی هيوز که در اصفهان مستقر بودند در يک مورد قبل از خروج از ايران ۱۶ فروند موشک فونيکس را که در انبارهای زيرزمينی آماده برای سوار شدن بر روی اف ـ ۱۴ هائی که در حالت آماده باش دائم بودند دستکاری کرده و آنها را غير قابل استفاده کردند . البته بعدها با استفاده از قطعات يدکی که بصورت قاچاق از آمريکا وارد شد ما قادر به تعمير مجدد آنها شديم تمام ۱۶ موشک يادشده به حالت عملياتی در آمدند .اما در مورد رادارهای AWG - 9 بر خلاف گزارش منابع غربی هيچ آسيبی به آنها وارد نشد . با توجه به مطالب بالا می توان چنين نتيجه گرفت که تامکتها دوران گذار از انقلاب را با کمترين خسارات سپری کردند . با اينکه در سال ۱۹۸۰ تعداد هواپيماهای آماده پرواز ايران حداکثر به ۸ فروند بالغ ميگشت ولی همين تعداد کم ستون فقرات دفاع هوائی ايران محسوب ميشدند وقادر به حفاظت از حريم هوائی کشور بودند .


      زمانی که در اوائل سپتامبر ۱۹۸۰ اولين درگيری مرزی بين ايران و عراق رخ داد رئيس جمهور وقت بنی صدر دستور داد تا تعداد بيشتری هواپيمای اف ـ ۱۴ آماده پرواز گردندو بدين ترتيب تا اواخر اين ماه هر کدام از ۴ پايگاه عملياتی که تامکتها در آنها حضور داشتند ( پايگاه يکم شکاری مهرآباد پايگاه ششم شکاری بوشهر پايگاه هفتم شکاری شيراز و پايگاه هشتم شکاری اصفهان ) صاحب ۶ فروند تامکت آماده پرواز بودند و موشکهای فونيکس هم آماده شده بود . اولين پيروزی تامکت در نيروی هوائی ايران مربوط به قبل از حمله سراسری عراق در ۲۲ سپتامبر ميباشد . در تاريخ ۷ سپتامبر ۱۹۸۰ تعداد ۵ فروند بالگرد ميل ـ ۲۵ عراقی ( مدل صادراتی ميل ـ ۲۴ ) به يک پست مرزی ايران حمله ور شدند .در اين زمان يک فروند تامکت به سرعت به منطقه اعزام و با توپ قدرتمند ولکان يکی از بالگردها را متلاشی کرد . بعد از گذشت ۷ روز از اين واقعه دوباره اف ـ ۱۴ ها وارد صحنه درگيری شدند و برای نخستين بار از موشکهای مرگبار فونيکس خود استفاده کردند . آنهم در زمانی که بين اعضاء دولت مرکزی و فرماندهان نظامی بحث شديدی بر سر هزينه گزاف نگهداری تامکتها و موشکهای فونيکس در جريان بود . اين بحثها زمانی پايان گرفت که سرگرد محمد رضا عطايی يک فروند سوخوی SU - 22 M عراقی را از فاصله ۴۰ کيلومتری مورد اصابت قرارداد بدون اينکه عراقيها متوجه اين موضوع شوند . تا به امروز عراقيها نام خلبان اين سوخو را که سرگرد نوبر عبدالحميد است را بعنوان مفقود شده ثبت کرده اند . عراقيها هيچگاه باور نکردند که خلبان عبدالحميد که فرمانده اسکادران ۴۴ عملياتی بود از چنين فاصله ای می توانست بوسيله يک موشک فونيکس مورد اصابت قرارگيرد .با سرنگون ساختن يک فروند ميگ ـ ۲۱ توسط سروان خلبان عظيمی بفاصله يک روز پس از آن بحث بر سر ضرورت وجود تامکتها برای هميشه فروکش کرد وديگر صدای مخالفی در دستگاه حکومتی وجود نداشت .


      در تاريخ ۲۲ سپتامبر ۱۹۸۰ عراق آغازگر جنگی خونين شد . در اين روز عراق با حداقل ۱۸ فروند هواپيمای شکاری بمب افکن فرودگاههای تبريز همدان و دزفول را مورد حمله قرار داد و همزمان پايگاه مهرآباد تهران مورد تهاجم هواپيماهای توپولف ۱۶ و ۲۲ اسکادران ۱۰ نيروی هوائی عراق در ۲ نوبت قرار گرفت . اين حمله گسترده برای ايرانيان با وجود درگيريهای محدود مرزی تا آن تاريخ غافلگيرکننده بود . در طی اين حمله گسترده تنها يک فروند ميگ ـ۲۱ عراقی به خلبانی رائد حميد بر فراز سنندج سرنگون شد . علت سقوط هم مورد اصابت قرار گرفتن هواپيما توسط ترکش بمبهای پرتاب شده توسط خود هواپيما که احتمالأ در ارتفاع پست پرواز ميکرده بوده است . در اين روز هيچکدام از تامکتهای ايران نتوانستند به موقع به پرواز در آيند . اولين هواپيماهائی که به مقابله با عراقيها برخاستند ۲ فروند اف ۴ ئی فانتوم متعلق به اسکادران ۱۱ مستقر در پايگاه يکم شکاری مهرآباد بودند و آنهم در زمانی که موج دوم حمله توپولف های عراقی به تهران صورت گرفت . در اين عمليات يک فروند هواپيمای هرکولس سی ـ ۱۳۰ ايران بر روی زمين هدف قرار گرفت و منهدم شد . خلبانهای ايرانی از سرنگونی تعداد زيادی هواپيمای عراقی گزارش دادندو شاهدان عينی از آتش گرفتن و سقوط تعداد معتنابهی هواپيما خبر دادند . اما واقعيت امر اين بود که تنها يک فروند توپولف ۱۶ به پايگاه خود مراجعت نکرد نام خلبان اين هواپيما بعنوان مفقود الاثر در عراق به ثبت رسيده است . عراقيها بر اين باورند که اين هواپيما در راه بازگشت به عراق به کوه برخورد کرده و هواپيما متلاشی گشته است .

      با توجه به آموزشهای خوب وتجهيزات مدرن , اکثر پرسنل نيروی هوائی ايران از پيروزی سريع وقاطع ايران اطمينان داشتند . سروان جواد خاطره اولين پرواز عملياتی خود را چنين بازگو ميکند : ساعت ۱۳ روز ۲۴ سپتامبر در پايگاه هشتم شکاری اصفهان تعداد ۶ فروند هواپيمای اف ـ ۱۴ جمعی اسکادران ۸۱ در انتظار ابلاغ دستور برای عمليات بودند. مأموريت ما مقابله با هواپيماهای عراقی در صورت حمله آنان به فرودگاه مهرآباد تهران بود و طبق دستور ميبايست در صورت عزيمت از هواپيماهای تانکر در آسمان سوخت دريافت ميکرديم .. اما در اين زمان موشک فونيکس به تعداد کافی نداشتيم .به همين علت چند ساعت بعد با حمله عراقيها تنها ۲ فروندهواپيمای اف ـ ۱۴ مسلح به موشک فونيکس برای انجام مأموريت به پرواز در آمديم . در اين عمليات ما موفق به سرنگونی يک فروند ميگ ـ ۲۱ و متواری ساختن ۴ فروند ميگ ـ ۲۳ شديم . درآن هنگام که به تعقيب ميگهای عراقی مشغول بوديم و به مرزهای مشترک نزديک می شديم , از مرکز به ما خبر دادند که تعداد زيادی هواپيمای عراقی مجددأ به حريم هوائی کشور تجاوز کرده اند . با اين وجود ما موفق به کشف آنها نشديم . تنها چند دسته هواپيمای اف ـ ۵ خودی که از پايگاه دزفول و تعدادی اف ـ ۴ که از پايگاه همدان به پرواز در آمده بودند را شناسائی کرديم . پس از گذشت ۴۰ دقيقه صفحه رادار هواپيمای همراه من موفق به کشف ۸ فروند هواپيمای عراقی شد .ارتفاع خود را به سطح ۷۰۰۰ متری کاهش داديم و خود را به فاصله ۱۲ کيلومتری هدف رسانديم. در اين زمان هر يک از ما يک موشک اسپارو به طرف هواپيماهای عراقی شليک کرديم . خلبانان عراقی هيچ عکس العملی از خود نشان ندادند. موشک اسپارو من يک ميگ ـ ۲۱ عراقی را متلاشی کرد اما موشک هواپيمای همراه من به خطا رفت . به همين خاطر من دستور حمله مجدد دادم . در ارتفاع ۳۵۰۰ متری ضمن استفاده از پس سوز چرخش کمی به سمت راست کرده و به آنان حمله کردم . ۲ هواپيمای ميگ ـ ۲۱ متوجه قصد من شدند و با چرخش سعی داشتند که در پشت سر ما قرار بگيرند.اما آنها فرصتی برای اينکار پيدا نکردند.من با استفاده از حداکثر قدرت موتور دماغه هواپيما را به سمت بالا برده , با زاويه حمله بالا چرخشی ۷۰ درجه ای انجام دادم و تامکت همراه هم به دنبالم آمد . درست در زمانی که من موشک سايدويندر خود را شليک کردم صدای خلبان تامکت همراهم را شنيدم که فرياد زد : Engine Stall . موتور سمت راست او زمانی که در تعقيب هواپيماهای عراقی بود با سرعت ۵۲۰ ناتيکال مايل وزاويه حمله ۴۵ درجه از کار افتاد . هواپيمای او دچار لرزش شديد و افت سريع سرعت تا حد ۸۲ ناتيکال مايل شد . در اين هنگام او بطرز معجزه آسائی قادر به کنترل هواپيما شد و از سقوط حتمی نجات يافت .بعد از فرود در پايگاه ما متوجه شديم که در هنگام مانور هوائی سيستم سوخت رسانی به موتور دچار اشکال شده بود . هدايت شکاری اف ـ ۱۴ در اين حالت ودر چنين ارتفاعی يکی از شاهکارهائی است که فقط خلبانان زبده از عهده آن برمی آيند . آنروز من در نهايت دومين ميگ ـ ۲۱ را گم کردم وتا به امروز هم نميدانم بر سر او چه آمد . بقيه هواپيماها هم به سرعت پا به فرار گزاشتند. پس از فرود در پايگاه خدا را شکر کردم که مأموريت به سلامتی به پايان رسيد .

      نظير مشکل ياد شده در بالا را ديگر خلبانان تامکت در ساير مأموريتها تجربه کردند ودر بعضی از موارد خسارات سنگينی به آنان وارد شد . در ژانويه ۱۹۸۱ سرگرد هوشيار موفق شد به سختی اف ـ ۱۴ خود را به زمين بنشاند آنهم پس از آنکه موتور سمت راستش از کار افتاد . در ماه مارس ۱۹۸۲ تامکت ديگری هنگام برخاستن از باند دچار آسيب جدی شد . در زمان تيک آف هر ۲ موتور هواپيما دچار POP شدند. در اين حالت مقدار بنزين اضافه در محفظه پس سوزمنفجر شده و کمپرسور به حالت Stall ( واماندگی ) ميافتد. سرتيپ حزين در طول جنگ حداقل ۲ بار از حوادث مشابهی جان سالم بدر برد . همچنين سرتيپ هوشيار در سالهای پس از جنگ ۲ بار اين اتفاق را تجربه کرد .در سال ۲۰۰۴ ميلادی در اثر تلاش متخصصان ايرانی راه حل مشکل ياد شده پيدا شد . کارشناسان نيروی هوائی ايران با کوشش و پشتکار زياد موفق به توليد قطعات يدکی موتور TF - 30 وبهبود سيستم سوخت رسانی آن شدند و با غرور خاصی از اين موفقيت خود ياد ميکنند .



      پس از مشکلات فنی و نارسائی در سازماندهی نيروها در ابتدای جنگ نيروی هوائی ايران خود را به سرعت برای حملات مقابله به مثل آماده کرد . اما با حمله گسترده نيروی زمينی عراق و پيشروی سريع آنها در استان خوزستان نيروی هوائی موفق به انجام اينکار نشد . نيروی زمينی ايران که پس از پيروزی انقلاب به شدت توان خود را از دست داده بود , از بيشترين کمبودها رنج ميبرد و به تنهايی قادر به مقاومت در برابر عراقيها نبود . هفته ها طول کشيد تا نيروهای ذخيره و کمکی به مناطق عملياتی اعزام شدند. در طول اين مدت وظيفه دفاع در برابر حملات نيروی زمينی عراق را نيروی هوائی بر عهده داشت . همزمان با حملات هواپيماهای اف ـ۴ و اف ـ ۵ به مواضع نيروهای عراقی و بمباران آنها ,تامکتها مشغول پاکسازی آسمان از وجود هواپيماهای عراقی بودند و با موفقيت اين وظيفه را به انجام رساندند.

      هر ۲ کشور ايران و عراق در ابتدای جنگ تقريبأ به يک تعداد هواپيمای جنگی داشتند اما از تظر کيفی کارت برنده در دست ايرانيها بود . البته دستيابی به اين برتری مدتی طول کشيد زيرا ايرانيان برای سازماندهی و بسيج نيروهای خود احتياج به زمان داشتند. نيروی هوائی ايران در ابتدای جنگ دارای ۷۷ فروند هواپيمای
      F - 14A و ۱۶۰ فروند F - 4E و ۲۸ فروند F - 4D و ۱۶۰ فروند F - 5 E/F بود که از آنها در نقش شکاری رهگير و شکاری بمب افکن استفاده ميکرد .در طرف مقابل عراقيها هيچ وسيله قابل مقايسه با اين امکانات را نداشتند .توانايی شکاريهای اف ـ۴ و اف ـ ۱۴ در سوختگيری هوائی که به برد و مدت پرواز آنها به مقدار زيادی می افزود , برتری هوائی ايرانيان را بخوبی نشان ميداد . همچنين يک اسکادران هواپيمای تانکر KC - 707 3J9C و بوئينگ KC - 747 2J9 بطور دائم برای سوخترسانی در آسمان آماده بودند . حداقل ۲ فروند بوئينگ ۷۴۷ و يک فروند بوئينگ ۷۰۷ بعنوان مرکز فرماندهی پرنده در طول جنگ بکار برده شدند . برای انجام اين مأموريت اين هواپيماها به تجهيزات مخصوصی مجهز بودند . همچنين يک فروند بوئينگ ۷۰۷ و چهار فروند هرکولس سی ـ ۱۳۰ به تجهيزات شنود و استراق سمع مجهز بودند که بدينوسيله ارتباطات مخابراتی دشمن را تحت کنترل داشتند . همين عامل سبب شد تا خلبانان ايرانی به راحتی تا عمق خاک دشمن نفوذ کرده بدون آنکه مورد شناسائی قرار گيرند . اما در ميان تمام اينها وجود يک سيستم فوق سری در نيروی هوائی ايران از همه مهمتر بود . هاپيماهای اف ـ۴ و اف ـ۱۴ مجهز به سيستم خاصی بودند که آنها را قادر ميساخت سيستم IFF ( شناسائی دوست از دشمن ) عراقيها را مختل کنند . اين سيستم که تحت عنوان ( Combat Tree/ Clear Horizont / Second View ) شناخته ميشد ايرانيها را قادر ميساخت که به راحتی و خيال آسوده در آسمان به شکار و تعقيب هواپيماهای عراقی بپردازند .

      پس از گذشت اندک زمانی ايرانيها متوجه شدند بدون دريافت قطعات يدکی و وسايل جايگزين بايد با حداقل امکانات به دفاع بپردازند زيرا ايالات متحده که اولين تأمين کننده نيروی هوائی ايران بود از ارسال وسايل مورد نياز ايرانيان امتناع ميکرد . از اين رو اصل صرفه جويی در نيروهای مسلح به بالاترين اصل تبديل شد . عراق در طول جنگ از برتری مهمی برخوردار بود و آن عدم نگرانی جهت تأمين لوازم يدکی و وسايل جديد بود . آنها قادر بودند هواپيماهای جديد از فرانسه و اتحاد جماهير شوروی دريافت کنند هر چند که اين هواپيماها قادر به تغيير موازنه به نفع عراقيها نبود . طی سالهای ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۸ ميلادی حدود ۱۰۰۰ نبرد هوائی بين طرفين درگير بوقوع پيوست اما هيچکدام از آنها نقش قابل توجهی در مسير کلی جنگ نداشتند . ايران از اين موضوع بخوبی آگاه بود که خسارات طرف مقابل به راحتی قابل جبران بود و عراق کوچکترين مشکلی در اين زمينه نداشت . سرنگونی هواپيماهای عراقی تنها در حکم هشداری برای نيروی هوائی آنها محسوب ميشد . اکثرأ پس از وقفه ای يک يا ۲ هفته ای مجددأ به حملات خود در مناطق عملياتی ادامه ميدادند .
      پس از آنکه عراقيها متوجه شدند که ايران قادر به جايگزينی هواپيماهای ساقط شده خود نيست , حملات خود را بر روی تامکتها متمرکز کردند . در پايان سال ۱۹۸۲ يک سلسله درگيريهای هوائی بين ايرانيها و طرف مقابل صورت گرفت . اکثر اين درگيريها از نوع « درگيری نزديک هوائی » ( dogfight ) مابين تامکتها و هواپيماهای Mirage F. 1 EQ و MIG - 23 ML صورت گرفت و اين خود حاکی از مشکل ايران در تأمين موشکهای دوربرد هوا به هوا بود . ايرانيها در اين دوره از کمبود شديد قطعات يدکی وتعداد محدود موشکهای فونيکس رنج ميبردند . در سال ۱۹۸۷ کمبود باتری موشکهای فونيکس استفاده از اين سلاح کارآمد را به پائين سطح رساند .

      ادامه دارد.........
      به نقل از وبلاگ هوانوردی قرن 21
      مترجم: فریبرز
    • توسط bell214
      مرواریدی در ژرفا
      مصاحبه با خانواده شهيد سرهنگ خلبان «محمدهاشم آل‌آقا»
      قهرمان شکاری (F-14)
      مقدمه:
      مدتها بود كه به صورت جسته و گريخته در محافل گوناگون كه از جنگ و نيروي هوايي صحبتي به ميان مي‌آمد و يادي از شهدا و همچنين شهيد سرهنگ خلبان «محمدهاشم آل‌آقا» مي‌شد، همرزمان و دوستانش در شجاعت، دلاوري، صداقت و خاكي بودن وي اتفاق نظر داشتند. ما نيز پيرو وظيفه‌مان مترصد فرصتي بوديم كه خدمت خانواده معظم شهيد رسيده و نسبت به احوالات وي معرفت بيشتري حاصل كنيم. اشاره كتاب «تامكت‌هاي ايران در جنگ تحميلي» به اين شهيد بزرگوار كه در شماره پيشين از نظرتان گذشت، بهترين بهانه براي اين منظور بود كه به لطف خداوند با دريافت اذن شرفيابي از خانواده شهيد مقصودمان حاصل شد.

      باز هم مثل هميشه خود را در آن‌قدر مرتبه‌اي نمي‌بينم كه رمز و راز شهداي ميهن را بنگارم و به تصوير بكشم، با اين حال براي رسالتي كه بر دوشم سنگيني مي‌كند بهانه خوبي دارم.

      سايلي را گفت آن پير كهن چند از مردان حق‌گويي سخن

      گفت خوش آيد زبان را بر دوام تا بگويد ذكر ايشان را مدام

      گر نيم زايشان از ايشان گفته‌ام خوشدلم كاين قصه از جان گفته‌ام

      محمدهاشم در 27 آبان سال 1324 در خاندان بزرگ «آل‌آقا» كه از خانواده‌هاي سرشناس شهر كرمانشاه مي‌باشد پا به عرصه وجود گذاشت. دوران تحصيل خود در مقاطع ابتدايي، راهنمايي و دبيرستان را در شهر كرمانشاه گذراند. با اعلام مخالفت مادرش با وجود عشقي كه به پرواز داشت از اين كار منصرف شد اما علاقه وافر وي به ارتش كه همانا عشق خدمت به وطن بود باعث شد كه نهايتا به جمع نيروهاي مسلح بپيوندد. به دنبال آن وي پس از شركت در آزمون ورودي، موفق به راهيابي به دانشكده افسري نيروي زميني ارتش شده و با توجه به عطش دروني‌اش در ميل به بال گشودن همزمان در جهت جلب رضايت مادر گام بر مي‌دارد. پس از فارغ‌التحصيلي از دانشگاه افسري اصرار وي كارگر افتاده و مادر به خلبان شدن فرزند راضي مي‌شود. هاشم كه گويي در ابتداي راه قرار دارد با نيروي مضاعفي بلافاصله اقدام كرده و با شركت در آزمون دانشكده خلباني از اين امتحان نيز سربلند بيرون آمده و با رسيدن به آرزوي ديرينه خود به جرگه دانشجويان خلباني نيروي هوايي ارتش مي‌پيوندد. با اتمام كلاسهاي زميني و آموزش مقدماتي پرواز، طبق روال آن روز نيروي هوايي براي تكميل دانش پرواز خود راهي ايالات متحده مي‌شود. با اتمام دوره، مفتخر به دريافت وينگ خلباني شده و راه بازگشت به وطن را در پيش مي‌گيرد. سروان خلبان هاشم آل‌آقا مقارن با سال 1350 به كشور بازگشته و با امريه ستاد فرماندهي نيروي هوايي به عنوان كمك خلبان جنگنده F-4، فانتوم، به پايگاه هفتم شكاري شيراز منتقل مي‌شود. در ادامه در سال 1351 برابر امريه ديگري براي ادامه انجام وظيفه به پايگاه يكم شكاري تهران فرستاده مي‌شود. هاشم در همين سال با دختري در همان محله سكونت پدر و مادرش در شهر كرمانشاه آشنا شده و اين آشنايي به ازدواج اين دو ختم مي‌شود.

      آنها زندگي مشتركشان را در تهران آغاز كرده و پس از حدود 4 سال، در سال 1356 آماده سفري طولاني مي‌شوند. سروان خلبان آل‌آقا براساس صلاحديد فرماندهان وقت به همراه تني چند از خلبانان فانتوم، با خانواده‌هايشان براي آموزش هدايت پرنده پيچيده، انقلابي و جديد نيروي هوايي ارتش، گرومن F-14 تامكت عازم پايگاه نيروي دريايي ايالات متحده در ايالت ويرجينيا مي‌شوند. براي خلبانان باتجربه فانتوم همچون هاشم آل‌آقا پرواز با گربه گرومن و كاربري تسليحاتش كار آنچنان سختي نبود. زيرا در درجه اول F-4 و F-14 هر دو اصلا براي نيروي دريايي ايالات متحده طراحي و ساخته شده و بديهي است كه از يك استاندارد يكسان براي طراحي و ساخت آنها استفاده شده است و در درجه دوم از سه موشك هوا به هواي مورد استفاده تامكت‌هاي ايران، فانتوم قابليت شليك دو موشك آن (AIM-7 اسپارو و AIM-9 سايدوايندر) را دارد. با توجه به اينكه آل‌آقا و همرزمانش در جنگنده فانتوم در چگونگي استفاده از اين دو موشك تجربه كافي و وافي داشتند، فقط مي‌بايست اسلحه اصلي تامكت، موشك اسطوره‌اي هيوز AIM-54 فينيكس و رادار آن هيوز AWG-9 را به‌طور كامل بشناسند. اگر عوامل مذكور را به اضافه هوش و جسارت ايراني كنيم مي‌شود حدس زد كه تمام نفرات اعزامي به راحتي بتوانند دوره خلباني F-14 را با موفقيت و سربلندي طي كنند. پس از پايان دوره در مدت حدود 18 ماه، خلبانان جديد جنگنده جديد در آبان 57 به سرزمين اجدادي خود باز مي‌گردند. با توجه به اينكه كانون فعاليت F-14 در ايران پايگاه هشتم شكاري مي‌باشد، هاشم به همراه خانواده خود از تهران به اصفهان نقل مكان مي‌كند. سكونت آنها در اصفهان مصادف مي‌شود با اوج‌گيري تظاهرات مردمي عليه حكومت پهلوي كه در نهايت به پيروزي انقلاب اسلامي ايران در بهمن 57 منجر شد. وقوع انقلاب در كشورمان سنگ محك بسيار جالبي براي تعيين عيار ارق ملي و حس وطن‌پرستي كاركنان نيروهاي مسلح بود و چه زيبا كه آل‌آقا و همرزمان ميهن‌پرستش در اين آزمون كوچكترين ناخالصي از خود نشان ندادند.

      سروان خلبان محمدهاشم آل‌آقا كه در زمان پيروزي انقلاب از افسران ارشد نيرو محسوب مي‌شد و مدتها بود كه به عنوان استاد خلبان، آموزش خلبانان را به عهده گرفته بود پس از پيروزي انقلاب امر آموزش را با جديت بيشتري پيگير شد. آري او نيز مي‌دانست آموزش صحيح و كامل مهمترين رمز پيروزي بر دشمنان ملت است.

      با شروع جنگ تحميلي فعالانه وارد صحنه نبرد شد و در عين حال از آموزش جوانان غافل نشد تا اينكه به علت رشادت، جديت و جسارت در امور محوله در سال 1362 از طرف فرماندهي وقت نيرو به سمت جانشين فرماندهي عمليات نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران منصوب مي‌شود.

      رسيدن به پست معاونت عمليات نيرو بهانه خوبي بود تا هاشم در كنار سرهنگ خلبان «عباس بابايي» خود را هرچه بيشتر درگير جنگ كرده و تواناييهاي خود را در اين عرصه، عرضه دارد. بابايي و آل‌آقا همواره پيش از انجام هر عملياتي ابتدا خود مبادرت به شناسايي و ارزيابي هدف از لحاظ موضع پدافندي، سمت حمله و غيره كرده تا عمليات اصلي با خطر كمتر و ديد بازتري صورت گيرد. نكته جالب توجه در اين مطلب اين است كه آنها هرگز گرفتار جو پست و مقام نشده و فقط به اين مساله كه در كجا مي‌توانند منشا اثر باشند توجه داشتند «آري ما چنين جان بركفاني داشتيم».

      هاشم آل‌آقا در درجه اول همانطور كه ذكر شد از فرماندهان ارشد نيرو بود و در درجه دوم مشغله‌هاي فراواني به عنوان طراح عمليات داشت و اين دو مورد كافي بود تا نتواند پروازهاي عملياتي انجام دهد، با اين حال فعالانه در پروازهاي گشتي و اسكورت نفتكش‌ها و كشتيهاي تجاري شركت مي‌كرد و اين‌چنين بود تا به خواست خدا خليج نيلگون و هميشه فارس ايران، مشهد شهيد سرهنگ خلبان محمدهاشم آل‌آقا باشد.

      تقويم‌ها روز 20 مرداد 1363 را نشان مي‌داد و آسمان آبي خليج فارس يكي از گرمترين روزهاي خود را سپري مي‌كرد. هاشم آل‌آقا و كمك خلبانش در يك تامكت طي ماموريتي مشغول اسكورت نفتكش‌ها و كشتيهاي تجاري كشورمان بود. در همين اثنا ناگهان مورد حمله چند فروند جنگنده ميراژ F1 عراقي قرار مي‌گيرد. درگيري آغاز و پس از مدتي جنگ و گريز تامكت‌ها آل‌آقا مورد اصابت موشك شليك شده از طرف جنگنده عراقي قرار گرفته و به درون آب سقوط مي‌كند. شاهدان عيني حادثه كه دورادور ناظر درگيري آنها بودند خطر شليك شدن موشك سوپر 530F-1 به سمت تامكت را به آل‌آقا گوشزد مي‌كنند اما آل‌آقا در جواب آنها مي‌گويد هيچ نشانه‌اي دال بر حمله موشك به سمتشان در سامانه‌هاي هشداردهنده مشاهده نمي‌كند. اين مطلب گوياي آن است كه عراقي‌ها با استفاده از اطلاعات فني كه امريكايي‌ها در اختيار آنها قرار داده بودند در استفاده از نقاط ضعف F-14 كاملا موفق عمل كرده‌اند.

      همسر هاشم كه از چند روز پيش براي ديدن اقوام به كرمانشاه رفته بود در روز بازگشت به تهران كه مصادف مي‌شود با روز شهادت هاشم با شكسته شدن ديوار صوتي شهر كرمانشاه توسط جنگنده‌هاي عراقي مواجه مي‌شود. با مشاهده اين اتفاق گويي به وي الهام مي‌شود كه براي هاشم اتفاقي افتاده اما با ذكر و ياد خدا آرامش يافته و به خود تلقين مي‌كند كه انشاءا... اتفاقي نيفتاده. پس از رسيدن به تهران هرچه منتظر مي‌ماند از تلفن هاشم خبري نمي‌شود. صبرش لبريز شده و با پايگاه هشتم تماس مي‌گيرد. ديسپچ پايگاه با توجه به اينكه تامكت آل‌آقا بازنگشته و هيچ خبر دقيقي دال بر شهادت يا زنده بودنش در دست نيست با جوابهاي سربالا به همسر وي مي‌گويد: «همين الان دوباره براي ماموريتي ديگر به پرواز درآمد. به محض بازگشت مي‌گوييم با شما تماس بگيرد.» با شنيدن اين جوابها و طولاني شدن انتظار، همسر شهيد از وقوع سانحه براي هاشم يقين حاصل مي‌كند. با سقوط تامكت آل‌آقا با توجه به اينكه از اسارت به دست عراقي‌ها و يا شهادتش اطلاعي در دست نبود به اضافه اينكه وي به عنوان جانشين عمليات نيرو در جريان تمام عملياتهاي آتي و استراتژي جاري نيروي هوايي بود به همين علت بلافاصله تمامي طرحهاي نيرو دستخوش تغييراتي اساسي شد. اين قضيه گذشت و نيروي هوايي با اعلام مفقودالاثر شدن هاشم بر ابهامات و سوالات سقوط وي افزود.

      همسر هاشم كه همچنان منتظر بازگشت وي به خانه بود چندين سال پس از مفقودالاثر شدن همسرش در يكي از شبهاي قدر خالصانه دست به دامن ائمه اطهار شده و از آنها مي‌خواهد وجود يا عدم وجود هاشم را براي وي معلوم كنند. توسل وي جواب داده و همان شب خواب شهيد بزرگوار را مي‌بيند. هاشم كه در سبزه‌زارمانندي با لباس خلباني به ديدن همسرش آمده بود در جواب سوال وي كه پرسيد: «هاشم، مي‌خواهم بدانم كه تو هستي يا نيستي؟» مي‌گويد: «من نيستم.» پس از مدت كوتاهي گفتگو، شهيد اظهار مي‌دارد «من سردم است و بايد بروم». همسر شهيد صبح فردا خوابي كه ديده بود را با يكي از علما در ميان مي‌گذارد. در جواب مي‌شنود با توجه به اظهار سرما توسط شهيد، پيكر پاك وي در درون آب قرار دارد. همسر هاشم پس از اين واقعه از شهادت همسرش يقين حاصل مي‌كند و جالب آنكه مدت كوتاهي بعد از طريق نامه رسمي نيروي هوايي اعلام شهادت همسرش را دريافت مي‌دارد.

      ناگفته نماند هاشم آل‌آقا تا پيش از آرام گرفتن در قعر آبهاي خليج فارس چندين بار تا مرز شهادت پيش رفت. حدود سه ماه پيش از شهادت، در بهار سال 1363 صبح يك روز همسر شهيد با كمك مادرش بدون نيت قبلي گوسفندي را قرباني كرده و بين مردم تقسيم مي‌كنند. حوالي ظهر شهيد بابايي با منزل آل‌آقا تماس گرفته و جوياي احوال هاشم مي‌شود. با توجه به اينكه هاشم پس از ترك منزل تماس نگرفته بود، همسر شهيد از وضعيت وي اظهار بي‌اطلاعي مي‌كند. شهيد بابايي از اينكه كسي به همسر هاشم اطلاعات ضد و نقيض نداده، آرام شده و در جواب نگراني وي مي‌گويد كه اتفاقي نيفتاده و هاشم تا ساعاتي ديگر به خانه مي‌رسد. پس از بازگشت شهيد به منزل، هاشم مي‌گويد كه در درگيري با جنگنده‌هاي عراقي، هواپيمايش به شدت صدمه ديده و هيچ اميدي به بازگشت نداشته است. شايد آن قرباني نطلبيده بلاگردانش شده بود!!!

      شهيد سرهنگ خلبان محمدهاشم آل‌آقا كه از باتجربه‌ترين و ارزشمندترين خلبانان تامكت نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران محسوب مي‌شد با مورد اصابت قرار گرفتن جنگنده‌اش درون كابين ماند تا پيكر پاكش به قعر آبها سقوط و روح بلندپروازش به اوج آسمانها عروج كند. براي خليج هميشه فارس چه افتخاري از اين بالاتر كه چنين مرواريدهاي نابي را در درون خود جاي داده است. مگر مي‌شود خليجي كه فرزندان اين ديار را در دل خود جاي داده نام مجعول عربي را پذيرا باشد، چه اين شيران خصم خروش براي مقابله با همين اعراب خودفروخته به پا خواستند.

      شهيد محمدهاشم آل‌آقا فردي آرام و صبور بود و نسبت به خانواده خود تعصب خاصي داشت و همسرش عامل اخير را مهمترين علت ازدواجش با وي مي‌داند. هاشم هيچ‌گاه از اسرار شغلي خود با همسرش صحبتي به ميان نمي‌آورد و اين مورد تا بدانجا پيش رفته بود كه همسر وي پس از شهادتش به پست واقعي هاشم در نيروي هوايي پي مي‌برد!

      جا دارد در اين جا خاطره‌اي كه سرهنگ خلبان «مسعود اقدام» در كتاب «انتخابي ديگر»1 بيان كرده را بياوريم. اقدام در اين مطلب كه با عنوان «برخورد با پرندگان سيگال» در كتاب مزبور به چاپ رسيده عنوان مي‌كند كه در اوايل جنگ در پروازي به همراه شهيد بزرگوار «عليرضا ياسيني» به قصد انهدام سه سايت موشكي زمين به دريا كه از پشت پايگاه هوايي شعيبيه كشتيهاي كشورمان را مورد اصابت قرار مي‌داد در يك جنگنده F-4 عازم ماموريت مي‌شود. طبق برنامه براي درامان ماندن از رديابي توسط رادارهاي دشمن قرار بود آنها با عبور از 30 مايلي «خورموسي» و پرواز بر فراز باتلاقهاي «فاو» و «ام‌القصر» خود را در موقعيت مناسب به روي هدف برسانند. با عبور از مرز اقدام به عنوان خلبان كابين عقب تمام حواس خود را معطوف بررسي سامانه‌هاي مختلف هواپيما و تهديدات موشكي دشمن مي‌كند تا در صورت شليك بتوانند به موقع با مانور مناسب آن را منحرف كنند.

      خطري احساس نمي‌شد و جنگنده با سرعت بسيار بالا در ارتفاع پايين بر فراز ني‌زارها به حركت خود ادامه مي‌داد كه ناگهان زمين و زمان در جلو چشمان هر دو خلبان تيره و تار شد. اقدام حدود 20 ثانيه بعد به هوش آمده و مشاهده مي‌كند كه جنگنده در يك صعود 50 درجه‌اي در حال گردش به راست است. بلافاصله فرامين هواپيما را در اختيار گرفته و از طريق راديوي هواپيما سعي در برقراري ارتباط با ياسيني مي‌كند. خلبان كابين جلو هيچ عكس‌العملي از خود نشان نمي‌داد. اقدام در همين زمان به بررسي شرايط پرداخت تا متوجه شود چه اتفاقي افتاده. تكه‌هاي گوشت و پر اطراف كابين نشان از برخورد دسته‌اي از پرندگان دريايي (كه در آن سرعت حكم يك گلوله ضدهوايي را دارد) به جنگنده را داشت.

      هواپيما در كنترل بود اما تمام سامانه‌هاي ناوبري از كار افتاده بود. تعيين مسير درست بازگشت تنها با كمك رادار كنترل زمين ميسر بود كه تماسهاي متعدد اقدام با رادار هيچ نتيجه‌اي دربر نداشت. اقدام براي چندمين بار در راديوي هواپيما گفت:

      ـ از ابابيل به رادار! اگر صداي مرا مي‌شنوي جواب بده!

      ناگهان صداي مبهمي به گوش رسيد. بلافاصله تكرار كرد:

      ـ از ابابيل به رادار!

      ناگهان صداي روشن و واضحي در راديو طنين‌انداز مي‌شود!

      ـ ابابيل، من عقابم، به گوشم!

      اين پيام كه در واقع نويد زندگي براي فانتوم و خلبانانش محسوب مي‌شد، صداي خلبان F-14 حاضر در منطقه، شهيد والامقام سروان خلبان «هاشم آل‌آقا» بود. آل‌آقا در ادامه مي‌گويد:

      ـ مشكلي برايتان پيش آمده؟!

      ـ هواپيمايمان صدمه ديده. نمي‌دانم خلبان كابين جلو بيهوش شده يا به شهادت رسيده.

      ـ خونسردي خودت را حفظ كن! سعي كن كنترل هواپيما را به دست بگيري! دارم به سمت شما حركت مي‌كنم.

      وقتي كه آل‌آقا به بالاي سر فانتوم زخمي رسيد گفت:

      ـ ابابيل! همين‌طور به پرواز ادامه بده. مراقب باش از دستگيره صندلي‌پران استفاده نكني! چون چتر صندلي باز شده و بالاي هواپيما رهاست. هواپيمايتان شبيه «آواكس»2 شده است.

      ـ متشكرم! سعي مي‌كنم هواپيما را هدايت كنم. ولي نمي‌دانم چه بلايي سر ياسيني آمده است.

      ـ خونسردي خودت را حفظ كن و همين‌طور به پرواز ادامه بده! من پشت سرت در حركت هستم، نگران نباش!

      موتورها با آن كه با قدرت صد در صد در حال پيشراندن جنگنده بودند با اين حال فانتوم صدمه ديده سرعتي حدود 180 نات داشت كه براي جنگنده سرعت كمي است. پس از مدتي ياسيني نيز به هوش آمده و با اعلام اين كه مي‌تواند جنگنده را هدايت كند، فرمان را در دست مي‌گيرد. نهايتا هواپيما به سلامت در پايگاه فرود آمده و بدين وسيله هاشم آل‌آقا جنگنده F-4 باارزش و دو خلبان ارزشمندتر را به دامان وطن باز مي‌گرداند.

      همسر قهرمان شهيد از آن زمان كه هاشم ديگر به خانه بازنگشت، نگهداري و پرورش دو يادگار شهيد (بابك و بهزاد) را به تنهايي به عهده گرفت و نشان داد كه از حماسه‌سازان ميدانهاي نبرد حق عليه باطل چيزي كم ندارد. وي كه براي فرزندان خود هم پدر بود و هم مادر با تلاشي خستگي‌ناپذير توانست آنها را به سمت مدارج بالاي علمي رهنمون شود. دكتر «بابك آل‌آقا» فرزند ارشد شهيد با ارايه پايان‌نامه دكتراي خود با عنوان «بررسي تاثير محيط هوا ـ فضا بر فيزيولوژي بدن هوانوردان» در سال 1379 توانست در سطح خاورميانه مقام اول را كسب و به دريافت لوح تقدير از دست رييس‌جمهور وقت جناب آقاي «خاتمي» مفتخر شود. لازم به ذكر است پايان‌نامه وي هم‌اكنون در تعدادي از خطوط هوايي به عنوان مرجع تدريس مي‌شود.



      افتخاري ديگر

      از افتخارات ديگر همسر سرافراز شهيد آل‌آقا اين است كه وي خواهر شهيد نيز مي‌باشد. شهيد سروان خلبان «مصطفي صغيري» كه از خلبانان جنگنده F-4، فانتوم نيروي هوايي بود در ماموريتي در روز 23 مهر 1359 كه از پايگاه سوم شكاري همدان به قصد هدفي در شهر سليمانيه عراق برخاسته بود، مركبش در خاك عراق مورد اصابت قرار گرفته و به فيض عظيم شهادت نايل مي‌آيد. متاسفانه باخبر شديم كه چندي پيش همسر اين دلاورمرد عرصه پيكار دارفاني را وداع گفته. ما نيز به نوبه خود با تسليت به خانواده آل‌آقا براي اين مرحومه علو درجات را از درگاه ايزد منان خواستاريم.

      هم‌اكنون براي بزرگداشت مقام والاي 70 تن از خلبانان شهيد نيروي هوايي ارتش كه پيكر پاكشان هرگز به آغوش وطن بازنگشت، يادماني در بهشت زهرا ساخته شده است.

      در پايان از خانواده معظم شهيد آل‌آقا به خصوص همسر بزرگوارشان كه ما را به گرمي پذيرفتند و با شكيبايي پاسخگوي سوالات ما بودند تشكر و قدرداني مي‌كنيم.


      منبع

      مدیران محترم لطفا منتقل کنن...
    • توسط Reza6662
      بسمه تعالی
       
      جنگندهء بسيار پيشرفتهء F-15E Strike Eagle ، يكي از مدرن‏ترين و به‏روزترين هواپيماي شكاري بمب‏افكن، جهت انجام عمليات در هرگونه شرائط آب و هوايي مي‎باشد. اين هواپيما، جهت انجام عمليات بازدارندگي در عمق خطوط دفاعي نيروهاي زميني دشمن طراحي شده است. اساس اين هواپيما، از روي شكاري - رهگير موفق دههء 70 يعني F-15 Eagle ساخت مك‏دانل‏داگلاس و توسط كمپاني بوئينگ اقتباس شده است. جنگندهء F-15، قابليتهاي بسيار عالي خود را در حين عمليات «طوفان‏صحرا» به اثبات رساند. اين هواپيما، در عمق خطوط دفاع هوايي عراق،‌ نفوذ كرده و به اهداف بسيار مهم و ارزشمندي حمله‏ور شدند. بدين ترتيب بود كه ماموريت پشتيباني نزديك هوايي را براي نيروهاي ائتلاف فراهم كردند.
      جنگنده - بمب‏افکن Strike Eagle، به وسيلهء رنگ‏آميزي خاکستری تیرهء مخصوص، از انواع F-15C/D كه مخصوص ايجاد برتري هوا هستند، متمايز مي‎شود؛ همچنين تمامي هواپيماهاي F-15E دو نفره هستند.
      تاريخچه
      به تاريخ مارس 1981، نيروي هوايي ايالات متحده، برنامهء ساخت «جنگندهء تاكتيكي توسعه‏يافته» را در قالب برنامهء ETF يا Enhanced Tactical Fighter جهت جايگزيني بمب‏افكن F-111 اعلام نمود. مفهوم مورد درخواست نيروي هوايي، ساخت جنگنده‏اي بود كه قادر باشد عملياتهايي در عمق خطوط دشمن را بدون نياز به پشتيباني اضافي از طرف ساير جنگنده‏هاي مخصوص اسكورت يا هواپيماهاي اخلال‏گر الكترونيك، به انجام برساند.
      كمپاني جنرال‏دايناميكز كه در آن زمان، هنوز توسط لاكهيد بلعيده نشده بود، جنگندهء F-16XL را معرفي نمود، در حالي كه كمپاني معظم مك‏دانل‏داگلاس (كه بعدها تحت مالکیت بوئينگ درآمد)، گونه‏اي خاص از جنگندهء F-15 را معرفي نمود.
      F-15E اولين پرواز خود را به تاريخ 11 دسامبر 1986 به انجام رساند؛ و اولين F-15E توليدي، به تاريخ آپريل 1988، تحويل اسكادران تمرينات تاكتيكي 405 ام (پايگاه هوايي Luke، آريزونا) شد. اما پس از اينكه Strike Eagle در برابر F-16XL برندهء مناقصهء ETF اعلام شد، از تاريخ اكتبر 1989 در پايگاه هوايي Seymour Johnson (واقع در كاروليناي شمالي) عملياتي گشت و در اختيار اسكادران 4 ام جنگي قرار گرفت.
      تاكنون، گونه‏هاي مختلفي از F-15E عملياتي شده‏اند، از جمله، F-15I براي اسرائيل، F-15K براي كرهء جنوبي، F-15S براي عربستان سعودي و F-15SG براي سنگاپور. (به یاری خدا، در پستهای آینده، به تک تک این مدلها، با دقت خواهیم پرداخت)

      تا زماني كه جنگنده‏هاي قديمي F-15C/D توسط F/A-22 جايگزين نشده‏اند، هيچ هواپيمايي جايگزين F-15E در نيروي هوايي نخواهد شد. با توجه به اينكه Strike Eagle به اندازهء حدود دو دهه از F-15C/D جديدتر مي‏باشد، اين هواپيماها قرار است حداقل تا سال 2020 و حتا 2025، در خدمت باقي بمانند.امروزه نيروي هوايي ايالات متحده، در حال بررسي مفهوم توليد يك بمب‏افكن منطقه‏اي مي‏باشد. در بين طرحهاي مختلف، نمونه‏اي از جنگندهء F-22 Raptor نيز مدنظر طراحان قرار گرفته است كه در اصل نوادهء هواپيماي Strike Eagle به شمار مي‎رود.
      طراحي
      انجام ماموريت ضربتي در عمق هواپيماي F-15E، يك طرح جسورانه بر پايهء جنگندهء F-15 بود كه در اصل، يك جنگندهء برتري هوايي به شمار مي‏‎آمد و ذره‏اي پيش‏بيني جهت عمليات هوا به زمين در طرح آن، منظور نشده بود. با اين حال، طرح پايهء بدنه F-15، اثبات كرد كه داراي توانمندي‎‏هاي بالقوه‏اي جهت ساخت يك جنگندهء ضربتي مي‏باشد؛ و ضمن اينكه مشغول عمليات عليه اهداف زميني است، قابليتهاي مرگ‎آور F-15 را براي ماموريتهاي هوا به هوا، حفظ نموده است و قادر است از خود در برابر هواپيماهاي دشمن، دفاع كند.
      پيش‏نمونهء اوليهء F-15E، بر اساس تغييرات اعمالي بر روي جنگندهء دونفره F-15B ساخته شد. با وجود اين پيشينه، F-15E داراي تغييرات ساختاري مهم و موتورهاي بسيار پرقدرت‏تر مي‏باشد.
      صندلي عقب در F-15E، به «افسر سيستم‎هاي تسليحاتي» (WSO يا Weapons Systems Officer) اختصاص دارد. به افسر تسليحات، اسامي ديگري چون Wizzo و GIB یا Guy In Back نيز اطلاق مي‎شود. اين شخص، وظيفهء كار با سامانه‏هاي جديد هوا به زمين را نيز بر عهده دارد.
      چهار صفحهء‌ نمايشگر، اطلاعات كسب شده از طريق رادار را در اختيار WSO قرار مي‎دهند. ضمن اينكه اطلاعات جنگ الكترونيك، حسگرهاي حراراتي، نمايشگر وضعيت كلي هواپيما، وضعيت تسليحات، تهديدات دشمن، انتخاب نوع سلاح و استفاده از نقشهء متحرك الكترونيكي جهت ناوبري نيز در اختيار WSO قرار مي‏گيرد. جهت انتخاب نمايشگر جديد و همچنين به منظور تصحيح و پاك كردن اطلاعات اهداف، دو كنترل دستي نصب شده‏اند. اطلاعات به نمايش درآمده بر روي يك صفحه را به راحتي مي‏توان به صفحهء نمايش ديگر منتقل نمود. بر خلاف جنگنده‏هاي دونفره‏اي چون اف4 فانتوم و اف14 تامكت، كه سرنشين عقب، به كنترلهاي پروازي دسترسي ندارد، در كابين WSO جنگندهء F-15E، يك دستهء هدايت و يك دستهء گاز تعبيه شده است، و بدين طريق، WSO قادر است در صورت نياز، پرواز را هدايت كند، البته با توجه به اينكه، کابین عقب،، داراي ديد بسيار كمتري مي‏باشد.
      Conformal Fuel Tank
      جهت افزايش برد و مداومت پروازي، در F-15E دو تانك سوخت تطبيق يافته با بدنه (CFT) تعبيه شده است. اين تانكهاي سوخت، نسبت به انواع معمول تانكهاي سوخت كه در زير بالها نصب مي‎شوند، پساي كمتري ايجاد مي‏كنند.
      در اين تانكهاي سوخت تطبيقي، 750 گالن آمريكايي (2800 ليتر) سوخت حمل مي‎شود ودر شش جايگاه حمل تسليحات، در دو رديف سه‏تايي تعبيه شده‏اند. با اين حال، برخلاف تانكهاي حمل سوخت متعارف، CFT ها را نمي‏توان رها نمود. بدين جهت برد پروازي افزايش يافته، به ازاي كاهش اندكي از قابليتهاي F-15 نظير افزايش پسا و وزن، حاصل مي‏گردد. مشابه اين تانكهاي سوخت تطبيقي را مي‏توان در F-15C نيز نصب نمود، اما انجام اين امر، تاثير چنداني روي برد پروازي و مسافت مورد جهت برخاست برجاي نمي‏گذارد، زيرا F-15C يك جنگندهء برتري هوايي مي‏باشد.

      Tactical Electronic Warfare System
      در F-15E، كليهء «سيستم‏هاي تاكتيكي جنگ الكترونيك» كه به اختصار TEWS ناميده مي‎شوند، در يك مجموعه، يكپارچه شده‏اند:
      * گيرنده‏هاي اخطار راداري (RWR) يا Radar Warning Receivers
      * اخلال‏گر رادار (Radar Jammer)
      * پخش‏كننده‏هاي Chaff و Flare
      همگي به TEWS متصل شده‏اند تا يك سامانهء دفاعي بسيار گسترده و فراگير را جهت كشف و شناسايي شدن توسط دشمن فراهم مي‏آورند.
      يك سامانهء ناوبري اينرسيايي، به يك ژيروسكوپ ليزري متصل شده است تا به طور پيوسته، مكان بسیار دقيق هواپيما را در اختيار قرار دهد، و همچنين اطلاعات لازم را جهت كامپيوتر مركزي و ساير سيستم‏هاي هواپيما فراهم نمايد. از جملهء اطلاعاتي كه به وسيلهء اين سامانه در اختيار هر دو خدمه قرار مي‏گيرد، يك نقشهء بسيار دقيق ديجيتالي است.
      رادار APG-70
      رادار APG-70 به خدمهء F-15E، امكان شناسايي دقيق اهداف زميني را از فواصل بسيار دور مهيا مي‏سازد. يكي از مشخصات بسيار جالب اين رادار اين است كه وقتي يك منطقهء داراي اهداف زميني، شناسايي و در رادار ثبت گرديد، خدمه، حالت جستجوي هوا به زمين رادار را ثابت كرده و از كار مي‏اندازند، سپس حالت هوا به هواي رادار را جهت آشكار شدن تهديدات هوايي روشن مي‏كنند. هم‏زمان با رهاسازي تسليحات بر عليه اهداف زميني، و هنگامي كه WSO مشغول هدفگيري دقيق تسليحات بر روي اهداف روي زمين است، خلبان قادر است به نبرد هوايي با هواپيماهاي دشمن بپردازد.
      LANTIRN
      (Low-Altitude Navigation and Targeting InfraRed for Night)
      سامانهء بسيار پيشرفتهء «ناوبري ارتفاع پست و شناسايي حرارت اهداف زميني»، پرواز در ارتفاع پست، شب، و شرائط نامناسب آب و هوايي را امكان‏پذير مي‏‎سازد. ضمن اينكه به كمك اين سامانه، مي‏توان انواع گوناگوني از تسليحات دقت‏بالا و هدايت شونده را بر عليه اهداف زميني، به كار گرفت.
      سيستم LANTIRN، دقت بي‏مانندي در رهاسازي تسليحات را به هنگام شب، روز و شرائط بد جوي، در اختيار خدمهء F-15E قرار مي‏دهد. اين سامانه، شامل دو غلاف الكترونيكي است كه در بيرون هواپيما نصب مي‎شود.

      به هنگام پرواز شبانه، تصاوير ويدئويي بسيار باكيفيت، توسط LANTIRN بر روي نمايشگر سربالا (HUD)، درج مي‎شود؛ كيفيت اين تصوير بي‏نظير در شب، دقيقن معادل همان كيفيتي است كه خلبان در پرواز روزانه شاهد آن است!

      غلاف ناوبري هواپيما، شامل رادار پرواز در ارتفاع پست (TWS) است كه به خلبان، امكان پروازي ايمن در ارتفاع بسيار پست را در پناه عوارض طبيعي زمين، نظير كوهها و تپه‏ها مي‏دهد و اطلاعات پروازي، بر روي نمايشگر سربالا در اختيار خلبان قرار مي‏گيرد. سيستم پرواز ارتفاع پست را مي‏توان با سامانهء خلبان خودكار جفت نمود تا امكان پرواز «دست‏آزاد» به هنگام پرواز ارتفاع پست فراهم شود.


      [align=center][/align]
       
      غلاف هدفياب، شامل يك نشانه‏گذار ليزري و يك سيستم جستجوگر بسيار دقيق مي‏باشد كه يك هدف دشمن را جهت انهدام، از فاصلهء 16 كيلومتري علامت مي‏گذارد. هنگامي كه جستجوي اهداف آغاز مي‎شود، اطلاعات بسيار دقيق كسب شدهء مربوط به اهداف، به صورت خودكار، در اختيار موشكهاي هوا به زمين حساس به حرارت (نظير موشك ماوريك) يا بمب‏هاي هدايت ليزري قرار داده مي‎شود.

      در ماموريتهاي هوا به زمين، F-15E قادر است عمدهء تسليحات سازمانی موجود در نيروي هوايي ايالات متحده را حمل كند؛ ضمن اينكه F-15E جهت انجام ماموريتهاي هوا به هوا قادر است با موشكهاي هوا به هواي AIM-9 (سايدوايندر)، AIM-7 (اسپارو) و AIM-120 (آمرام) بارگذاری شود. همچنین همانند تمامی مدلهای اف15، Strike Eagle نیز دارای یک مسلسل 20 م م از نوع M61 است که در داخل بدنهء هواپیما نصب شده است.

      اطلاعات بیشتر در مورد F-15C و F-15E


      به امید خدا ادامه دارد.
    • توسط F14AA
      تیمسار سرتیپ دوم جلیل زندی، خلبان قهار شکاری تامکت و تکخال برتر نیروی هوایی ایران بود. او که در تمام دوران جنگ ایران و عراق به خدمت مشغول بود، دارای کارنامه درخشانی است و رکوردهایی که در شکار جنگنده های عراقی بر جای گذاشت عنوان بهترین تکخال تامکت جهان را برایش به ارمغان آورد.جلیل زندی در تاریخ ۱۲ اردیبهشت ماه سال ۱۳۳۰ در شهرستان گرمسار دیده به جهان گشود. پدرش عزت اله زندی تکنسین راه آهن و مادرش گوهرتاج فولادی خانه‌دار بود. جلیل به همراه خانواده اش تا پایان کلاس نهم دبیرستان (سال ۱۳۴۴) در گرمسار زندگی می‌کرد و به علت انتقالی پدرش به تهران (محله خانی آباد) آمد . او دوره دبیرستان را در تهران، دبیرستان وحید به پایان رساند و در سال ۱۳۴۷ دیپلم گرفت .در آن دوران او در آزمون ورودی دانشگاه پهلوی شیراز در رشته مهندسی کشاورزی پذیرفته شد، اما به علت زیادی مخارج از رفتن به شیراز بازماند. به دلیل آن که سن اعزام به سربازی در آن دوران بیست سالگی بود او باید دو سال صبر می‌کرد و چون بدون کارت پایان خدمت سربازی، اجازه استخدام در ادارات را نداشت به ارتش پیوست. او در اواخر سال ۱۳۴۸ به عنوان همافر به نیروی هوایی ارتش پیوست، اما پس از چند ماه در اوایل سال ۱۳۴۹ به علت علاقه‌ای که به خلبانی داشت به عنوان هنرآموز خلبانی به آمریکا اعزام شد و پس ازگذراندن یک دوره ۱۴ ماهه در آمریکا به عنوان خلبان به ایران بازگشت.
       



      در بازگشت زیر نظر شهرام رستمی که به تازگی به عنوان معلم پرواز معرفی شده بود به فراگیری پرواز با هواپیمای F4 -E گمارده شد. او مطابق معمول دوره‌ها را به خوبی گذراند. این موضوع باعث دوستی زندی با ایشان شد که همواره تحت الشعاع احترام متقابل استاد-شاگردی بود.وی درتاریخ بیست و ششم آبان ماه ۱۳۵۷ دوره خلبانی اف-۱۴ای را گذرانده و از آن پس در پایگاه هشتم شکاری اصفهان به خدمت ادامه داد. زندی که پیش از پیروزی انقلاب از خلبانان با تجربه تامکت بود، پس از انقلاب نیز سابقه درخشانی با F-14 از خود به جای گذاشت.در نخستین روز جنگ هنگامی که هواپیماهای عراقی فرودگاه مهراباد را بمباران کردند او برای دیدن بستگانش در تهران به سر می‌برد که با شنیدن خبر بمباران فورا به اصفهان بازگشت. پس از آغاز جنگ نیز در خدمت نیروی هوایی ایران باقی ماند و در کنار دوستان و همرزمانش به دفاع از مرزهای کشور پرداخت. سروان زندی در عملیات معروف به 140 فروندی در روز اول مهرماه 1359 در پرواز پوشش هوایی شرکت فعال داشت.
       



      زندی گرچه ابتدا با فانتوم پرواز می کرد، اما شهرتش بیشتر به‌عنوان خلبان جنگنده F-14 است. وی دارای دست کم 9 پیروزی هوایی تایید شده و 2 پیروزی احتمالی است. این لیست بلندبالا شامل ۴ فروند میگ 23، ۲ فروند سوخو 22، ۲ فروند میگ 21 و ۳ فروند میراژ اف1 می‌باشد.از این رو او به عنوان موفقترین خلبان شکاری ایرانی و موفقترین خلبان اف-۱۴ شناخته می‌شود.زندی چندین سال در پایگاه هشتم شکاری اصفهان خدمت می کرد که یکی از پایگاههای اصلی تامکتهای ایرانی به شمار می رفت و نقشی بسزا در تامین امنیت آسمان کشور و مقابله با تجاوزات هواپیماهای عراقی ایفا می کرد. بهمن ماه 1366یکی از ماههای پربار برای گردان 81 شکاری بود. خلبانان این گردان 5 پیروزی تثبیت شده و دو پیروزی احتمالی، ضد جنگنده های F1EQ-5/6 به اضافه انهدام یک فروند بمب افکن B-6D را در کارنامه خود ثبت کردند. درباره دو پیروزی احتمالی گفتنی است این پیروزیها در نخستین نبرد هوایی که گردان 81 شکاری نخستین F-14 خود را از دست داد، حاصل شدند. در این نبرد سرگرد خلبان جلیل زندی نبرد بسیار سنگینی با 8 جنگنده میراژ عراقی آغاز و دو تیر موشک سایدوایندر به سمت آنها شلیک کرد.
       



      با توجه به حجم فوق العاده درگیری، خلبانان تامکت فرصت ردیابی موشکهای خود را پیدا نکردند. متأسفانه در این درگیری نابرابر تامکت سرگرد زندی هدف چندین تیر موشک R550 و یک تیر موشک سوپر 530D قرار گرفت، اما خلبان زبردست ما لاشه عقاب را از دست کفتارها بیرون کشید و با یک موتور صدمه دیده راه بازگشت را پیش گرفت. ولی تنها موتور باقیمانده دیگر یارای همراهی هواپیما را نداشت و با کمال تأسف، خلبانان ما مجبور شدند خروج اضطراری کرده و تامکت را به آغوش آبهای نیلگون خلیج همیشه فارس بسپارند.این آخرین مأموریت جنگی سرگرد خلبان زندی بود که تا آن تاریخ با 9 پیروزی تثبیت شده و 2پیروزی احتمالی، لقب پرافتخارترین خلبان F-14 را به خود اختصاص داده بود. زندی در اواخر دوران خدمت به درجهٔ سرتیپ دومی ارتقای درجه یافت و در سال 1370 بازنشسته شد.امیر سرتیپ خلبان فضل الله جاوید نیا در کتاب "نبرد در آسمان" از زندی به نیکی یاد کرده و در مورد همرزمش چنین گفته است: "از مرحوم زندی می توان به عنوان یکی از برترین خلبانان اف 14 نام برد. ایشان در همه موارد نمونه بود. خط، سخنرانی، آواز و در مرحله آخر در پرواز با هواپیمای اف 14 جزو بهترین خلبانان بود. مرحوم زندی تا پایان جنگ پروازهای زیادی انجام داد و بعد از جنگ هم به عنوان مدیر طرح و برنامه منصوب شد. سپس معاون برنامه نیروی هوایی شد و تا زمان بازنشستگی هم در همین پست باقی ماند... مرحوم زندی از دوستان شجاع و باسواد من بود. خاطراتی را که با ایشان داشتم، هرگز فراموش نمی کنم."
       



      سرانجام عقاب تیزپرواز آسمان ایران، موفقترین خلبان شکاری ایرانی و تکخال تامکت جهان پروازی ابدی را آغاز کرد. تیمسار جلیل زندی در 12 فروردین ماه سال ۱۳۸۰ در جریان یک سانحه رانندگی در جاده هراز و در منطقه رودهن یا یک دستگاه کامیون تصادف کرد و به همراه همسرش زهرا محب شاهدین جان باخت. از وی 3 فرزند پسر به یادگار مانده است. بی گمان زندی یکی از خلبانان شاخص ایران و آسیاست که با توجه به بازنشستگی تامکت در آمریکا، نزدیک شدن به رکورد او به عنوان برترین تکخال تامکت دست نیافتنی به نظر می رسد.

       



       
      *****************************************

       
      منبع
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.