امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

فوق العاده بود داش ممد! همچنین بازگشت طوفانی ات رو تبریک می گم!

 

 

جالبه، این روس ها اگه یه پهپاد هم بسازن باز برای دو سه نفر هم جا باز می کنن! با توجه به نوشته، در بعضی مواقع جا برای دو نفر هست، آیا این لزومی داره؟ نمیشه سیستم ها و امکانات رو بیشتر کرد؟

  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

فوق العاده بود داش ممد! همچنین بازگشت طوفانی ات رو تبریک می گم!

 

 

جالبه، این روس ها اگه یه پهپاد هم بسازن باز برای دو سه نفر هم جا باز می کنن! با توجه به نوشته، در بعضی مواقع جا برای دو نفر هست، آیا این لزومی داره؟ نمیشه سیستم ها و امکانات رو بیشتر کرد؟

 

سیاوش جان ممنون .

 

اتفاقا همون ظرفیت برای دستگاه های ارتباطی و هوانوردی استفاده میشه ! ولی یه موقع میبینی نیاز هست نیرو هارو از منطقه درگیری بیرون بکشن و هلیکوپتری هم جز این پرنده باقی نمونده ! اونوقت چی ؟! اون موقع میان از همین بالگرد استفاده میکنن و حداقل چند نفر رو از مهلکه نجات میدن .

  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ممنون از تاپیک زیبای شما .

تا اونجا که بنده میدونم ... روسیه تا به حال در کلاس  کبرا حرفی برای زدن نداشته . MI 24 , MI 28 و KA 50 همشون از لحاظ وزنی در کلاس آپاچی هستند . بلکه سنگینتر از اون هستند ... جالبه که روسیه هم به سمت بااگرد های تهاجمی سبک رفته . 

 

وقتی به ظاهر این بالگرد نگاه می کنیم، متوجه شباهتش با بالگرد OH-58D یا Kiowa Warrior می شویم که این بالگرد نیز در دسته ی بالگرد های هجومی- شناسایی قرار می گرد

 

 

شباهت به مانگوستا داره ... به بالگرد OH-58D شباهتی نداره .

در ضمن تاپیک OH-58D هم در انجمن موجود نیست . یکی از جوانان زحمتشو بکشه ...

 

 

OH-58D :

 

thumb_OH-58D_2.jpgthumb_OH-58D_850x-01.jpg

  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 

 

 

ممنون از تاپیک زیبای شما .

تا اونجا که بنده میدونم ... روسیه تا به حال در کلاس  کبرا حرفی برای زدن نداشته . MI 24 , MI 28 و KA 50 همشون از لحاظ وزنی در کلاس آپاچی هستند . بلکه سنگینتر از اون هستند ... جالبه که روسیه هم به سمت بااگرد های تهاجمی سبک رفته . 

 

 

شباهت به مانگوستا داره ... به بالگرد OH-58D شباهتی نداره .

در ضمن تاپیک OH-58D هم در انجمن موجود نیست . یکی از جوانان زحمتشو بکشه ...

 

 

OH-58D :

 

thumb_OH-58D_2.jpgthumb_OH-58D_850x-01.jpg

 

 

منظور شباهت میان این دو مدل 2RC و OH-58D نیست !

 

منظور شباهت میان OH-58D و Ansat-U هست !

 

thumb_2152755.jpg

 

thumb_oh58d_kiowa_warrior_l5~0.jpg

  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

حالا ما نمیشد بجای شاهد 285 همین جت رنجر های تولید داخل  به چیزی مثل

OH-58D  تبدیل کنیم؟؟

هم کارایی بیشتری داشت هم هزینه کمتر!

  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

حالا ما نمیشد بجای شاهد 285 همین جت رنجر های تولید داخل  به چیزی مثل

OH-58D  تبدیل کنیم؟؟

هم کارایی بیشتری داشت هم هزینه کمتر!

 

سهیل جمله ی ما میتوانیم رو الان بردی زیر سوال ؟! :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:

 

کار نشد نداره اما اینا پلتفورمش همونه وگرنه ساختارش تخصصی شده !

 

ما هم اگه یه پرنده تخصصی داشته باشیم بهتر از اینه که یه هلی کوپتر غیر تخصصی داشته باشیم ! مثلا اینه که فقط یه خرده ابزار بهش اضافه کنیم و بعد بگیم میتونه در نقش یه هجومی سبک به صورت تخصصی ایفای نقش کنه .

  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
درباره شاهد-285 به نظرم افزایش قدرت مانور بیشتر مدنظر بوده و همچنین در هنگام رونمایی از آن؛ سردارجعفری یکی از مولفه هایی که تاکید میکند کاهش عرض بالگرد است؛ حالا اینکه این دو مولفه ارزش این را داشت که بجای تغییر کاربری یک بالگرد در حال تولید؛ دست به طراحی یک بالگرد جدید بزنند باید در صحنه عمل و ماموریتهایی برای آن درنظر گرفته خواهد شد و به نظرم هنوز مبهم است بررسی کرد؛ همچنین برای قضاوت بهتر در این باره باید منتظر بالگرد جدید تهاجمی سنگین دونفره سپاه بود تا مشخص شود که شاهد-285 چگونه قرار است مکمل این بالگرد باشد.
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با توجه به پلت فرم مشترکشون تمامی تسلیحات قابل حمل توسط شاهد 285 توسط جت رنجر هم قابل استفاده بود

مسلسل 12.7، غلاف های راکت انداز، حتی موشک های ضد کشتی مثل ظفر یا نصر

به نظر من البته!! این همه هزینه و زمانی که صرف طراحی صرفا دوباره! بدنه و کابین 285 شد صرف تجهیز جت رنجرها میشد نتیجه بهتری داشت!

  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

درباره شاهد-285 به نظرم افزایش قدرت مانور بیشتر مدنظر بوده و همچنین در هنگام رونمایی از آن؛ سردارجعفری یکی از مولفه هایی که تاکید میکند کاهش عرض بالگرد است؛ حالا اینکه این دو مولفه ارزش این را داشت که بجای تغییر کاربری یک بالگرد در حال تولید؛ دست به طراحی یک بالگرد جدید بزنند باید در صحنه عمل و ماموریتهایی برای آن درنظر گرفته خواهد شد و به نظرم هنوز مبهم است بررسی کرد؛ همچنین برای قضاوت بهتر در این باره باید منتظر بالگرد جدید تهاجمی سنگین دونفره سپاه بود تا مشخص شود که شاهد-285 چگونه قرار است مکمل این بالگرد باشد.

 

قضیه این بالگرد تهاجمی سنگین سپاه چیه ؟؟؟؟ البته یه چیزایی برخی دوستان میگفتند که.............

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

قضیه این بالگرد تهاجمی سنگین سپاه چیه ؟؟؟؟ البته یه چیزایی برخی دوستان میگفتند که.............

 

در لینک پایین یک مستند درباره شاهد-285 قرار دارد که در انتهای آن سردار حاجی زاده گفت که سپاه در حال تولید یک بالگرد تهاجمی سنگین دونفره هست، اطلاعات غیررسمی هم نشان میدهند که شاید این بالگرد شبیه بالگرد تایگر باشه و شاید با همکاری شرکت پنها ساخته بشه.

http://cdn.tabnak.ir/files/fa/news/1393/7/7/426456_414.flv

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

در لینک پایین یک مستند درباره شاهد-285 قرار دارد که در انتهای آن سردار حاجی زاده گفت که سپاه در حال تولید یک بالگرد تهاجمی سنگین دونفره هست، اطلاعات غیررسمی هم نشان میدهند که شاید این بالگرد شبیه بالگرد تایگر باشه و شاید با همکاری شرکت پنها ساخته بشه.

http://cdn.tabnak.ir/files/fa/news/1393/7/7/426456_414.flv

 

منظورت از اطلاعات غیررسمی همون گفته جناب سهیل بود که گفت این بالگرد شبیه تایگره

 

در ضمن باید دید این بالگرد مخصوصا برا سپاه تولید شده یا هوانیروز هم بکار میگیره........چون ظاهرا خود هوانیروز هم پروژه کبری ملی رو تو برنامه داره

 

بنظرم اگر این بالگرد به لحاظ اندازه و حمل تسلیحات در حد کبری باشه بنوعی موازی کاری شده مگر اینکه بپذیریم این بالگرد جثه برزگتری از کبری داره بعبارتی همونطور که خودشون گفتن واقعا با یه بالگرد تهاجمی سنگین طرف باشیم چون بالگردی در کلاس کبری یا تایگر سنگین محسوب نمیشن

ویرایش شده در توسط Thundar

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بنظرم اگر این بالگرد به لحاظ اندازه و حمل تسلیحات در حد کبری باشه بنوعی موازی کاری شده مگر اینکه بپذیریم این بالگرد جثه برزگتری از کبری داره بعبارتی همونطور که خودشون گفتن واقعا با یه بالگرد تهاجمی سنگین طرف باشیم چون بالگردی در کلاس کبری یا تایگر سنگین محسوب نمیشن

 اگر سردار در انتخاب واژه سنگین بادقت عمل کرده باشند در اینصورت این بالگرد باید در کلاس بالاتری از کبرا قرار داشته باشد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 اگر سردار در انتخاب واژه سنگین بادقت عمل کرده باشند در اینصورت این بالگرد باید در کلاس بالاتری از کبرا قرار داشته باشد.

 

جناب میلاد یه فیلم دیگه هم از سردار حاجی زاده تو مصاحبه با شبکه خبر بود درباره این بالگرد........میتونی لینکشو بذاری

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط 951
      مروری بر تاریخچه تولید و خدمت بالگرد Sikorsky S-58
      و نمونه نظامی  Sikorsky H-34  Choctaw
       
       
      قسمت اول :
       

      Sikorsky S-58C
       
      خاستگاه و توسعه
      بالگرد سیکورسکی Sikorsky S-58 / H-34  Choctaw آخرین بالگرد تولید شده توسط سیکورسکی با موتور شعاعی بود و همراه با بالگردهای Sikorsky S-55 /  H-19 Chickasaw  و    Sikorsky S-56 / CH-37 Mojave یکی دیگر از اسب های پرنده سیکورسکی در دهه 1950 میلادی به شمار میرفت .
       
              
         Sikorsky S-56 / CH-37 Mojave          Sikorsky S-55 / H-19 Chickasaw      
      در دوره پس از جنگ جهانی دوم ، با شروع به اصطلاح "جنگ سرد"، زیردریایی های تهاجمی و موشک انداز ، واحدهای اصلی نیروی دریایی مخوف شوروی بودند که در اقصی نقاط جهان مستقر شدند . نیروی دریایی ایالات متحده این تهدید جدی را مشاهده  و بلافاصله برای مقابله با آن اقدام کرد.
      در پایان دهه 1940میلادی ، چند مدل بالگرد در خدمت نیروی دریایی ایالات متحده بودند که شامل بالگردهای :  Piasecki HRP Rescuer و Sikorsky HO4S  میشد . این ناوگان برای استفاده به عنوان بالگرد جنگی ضد زیردریایی (ASW) ، عمدتاً به دلیل بار و برد محدود آنها  نامناسب بودند . در طول آزمایش‌هایی که در جنوب فلوریدا انجام گرفت ، موتورهای این بالگردها در طول پروازهای طولانی مدت در گرما و رطوبت زیاد که برای غوطه‌وری سونار لازم بود ، بیش از حد گرم میشد . علاوه بر این، عملیات در دریا بر استقامت سازه ها ، پوشش ها و ابزار دقیق فشار وارد می کرد . با این حال، علیرغم مشکلات پیش آمده ، تجربیات به دست آمده نشان داد که بالگرد پتانسیل قابل توجهی در این نقش دارد .
       

       Piasecki HRP Rescuer
       

      Sikorsky HO4S    
       
      در ژانویه 1950میلادی ،  نیروی دریایی ایالات متحده مسابقه ای را برای تهیه یک هلیکوپتر ASW که به طور خاص برای این کار طراحی شده باشد ، برگزار کرد . در ماه ژوئن سال بعد ، با شرکت بل ، برای طراحی مدل بل – 61 ،  قراردادی منعقد شد که در ابتدا ، ساخت سه نمونه اولیه پیش‌بینی شده بود . نمونه پروتوتایپ ،  در 4 مارس سال 1953میلادی با نام Bell XHSL-1 prototype اولین پرواز خود را با خلبانان آزمایشی معروف فلوید کارلسون و جو دان در میدان هوایی آمون کارتر انجام داد .
       

      Bell XHSL-1 prototype
       
      بالگرد Bell XHSL-1  به این دلیل انتخاب شد که نیروی دریایی ایالات متحده ، بر اساس تجربه با بالگرد    Piasecki HRP  متقاعد شده بود که طراحی پشت سر هم روتورها در یک بالگرد مزایای بیشتری را ارائه می دهد .
      مجموعه ای از تاخیرها به دلیل مشکلات مختلف (در رأس آنها ارتعاشات شدید روتورها وجود داشت) بالگرد Bell XHSL-1 را تحت تأثیر قرار داد که در پایان انتظارات را ناامید کرد . به عنوان مثال سر و صدای تولید شده توسط روتورها فعالیت اپراتورهای سونار را مختل می کرد ، تا شدن تیغه ها کار دشواری بود و به دلیل اندازه بزرگ آن ، بالگرد به سختی در بالابر کشتی ها جا می شد .  دست آخر تنها 53 دستگاه ازین بالگرد تولید شد .
       

      Sikorsky S-58B N408A در حال پرواز در مقابل کارخانه سیکورسکی در استراتفورد
       
       

      بالگرد Bell XHSL-1  به طور مستقیم رقیب Sikorsky S-58 بود. این تنها هلیکوپتر شرکت بل با پیکربندی روتورهای پشت سر هم تا آنزمان است
       
      پایان قسمت اول
      .
      .
      .
      ادامه دارد . . .
       
      مترجم  : 951
      برای گویا تر شدن موضوع و تکمیل متن اصلی ، تصاویری از منابع مختلف ، گردآوری و در متن اصلی گنجانده شده است .
       
      فقط برای میلیتاری
                  . منبع اصلی در پایان قسمت نهایی ، ذکر میگردد
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط jotter
      گاهی به پهپادهای پرتاب شونده از زیردریایی
      با توجه به توان و کارایی اثبات شده زیر دریایی های پنهان کار و بومی ایران، مجهز شدن این تجهیزات به پرنده های بدون سرنشین کابوسی برای نیروهای بیگانه حاضر در منطقه خواهد بود.
      به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، پرنده های بدون سرنشین در نقش های مختلف از جمله شناسایی، جاسوسی و اکتشاف، جنگ افزار های برگزیده ارتش های امروز دنیا هستند که دارای جایگاهی تسخیر ناشدنی در جنگ های مدرن می باشند.
      مزیت بدون سرنشین بودن، در کنار ویژگی های کوچکی، سبکی و ارزانی و همین طور قابلیت اطمینان پذیری بالا، به این وسایل امکان می دهد تا بیشتر از هر وسیله دیگری برای مقاصد گفته شده مناسبت داشته باشند. هر چند که پهپاد ها، در حین انجام ماموریت بسیار کارآمدند، ولی در برخی از اوقات، استفاده از آنها به دلیل بعد مسافت و همین طور بزرگی و گستردگی تاسیسات پرتاب و بازیافت و ایستگاه زمینی، مشکلاتی را پیش روی می آورد که از آن جمله می توان به آسیب پذیری تاسیسات در مقابل آتش احتمالی دشمن، ایجاد خطر برای گروه انجام عملیات و همین طور لو رفتن محل استقرار نیروهای خودی اشاره کرد. با توجه به این موضوع اگر بتوان پهپادها را به شکلی مخفیانه وکار آمد و در فاصله مناسب از دشمن دریافت و بازیافت کرد، بالا رفتن قابلیت اطمینان پذیری پیش و پس از انجام عملیات، کارایی وسیله را دو چندان خواهد ساخت و از این طرف دیگر نیروهای خودی نیز از ایمنی کافی برخوردار خوهند بود. گزینه ای که قادر است تمام این نیازمندیها را برآورده کند، واگذار کردن نقش پرتاب و بازیافت و همین طور ایستگاه کنترل زمینی به زیر دریایی هایی است که قادرند به شکلی رادار گریز وارد آب های دشمن شوند.
      در این مقاله به تلاش های صورت گرفته برای توسعه این دسته از پهپاد ها در نقاط مختلف جهان و معرفی نمونه های ساخته شده و طرح های در دست توسعه از آنها می پردازیم:

      *پهپاد تک ماو
      پژوهشگران در سال 2005موفق به تولید پهپادی شدند که با قرار گرفتن در یک لوله می تواند،از زیر دریایی های رها شده و با رسیدن به سطح آب، پرواز کند. این پروژه که با پشتیبانی نیروی دریایی ایالات متحده انجام کرفته است،توسط پژوهشگران شرکت سامانه های اسپاوار به اجرا در آمده است. این پهپاد با قرار گرفتن در یک لوله سر بسته، به کمک یک گوی شناور از عمق 40 پایی به سطح آب رسیده و شناور می شود. در داخل لوله ساز و کارری تعبیه شده است که برای پرتاب کردن پهپاد، سرعت اولیه لازم رابه آن می دهد. پرنده بدون سرنشینی که در این سامانه مورد استفاده قرار گرفته است، یک ریز پهپاد تک ماو است که بالهای آن برای امکان پذیری قرار گرفتن در داخل لوله تا می شوند. گوی شناور در سطح آب که به وسیلهی یک سیم با زیر دریایی ارتباط دارد، در نقش ایستگاه کنترل زمینی آن نیز ظاهر می شود. همین طور وظایف فرمان و کنترل را پیش از پرتاب می توان با خالی کردن هوای داخل این بویه، آن را به زیر آب کشیده و با زیر دیایی به خارج از منطقه عملیات جابه جا کرد. پرنده بدون سرنشین به کار رفته نیز پس از انجام عملیات در داخل دریا سقوط خواهد نمود.
      پهپاد تک ماو که توسط نیروهای اشغال گر امریکایی در عراق مورد استفاده قرار گرفته استف قاد به پرواز با سرعتی معادل 80 کیلونتر بر ساعت بوده و تا 30 دقیقه می تواند پرواز خودگردان انجام دهد . تک ماو توسط شرکت پژوهش های کاربردی واقع در آلبوکرک، نیومکزیکو طراحی و ساخته شده است. ویژگی های طراحی این وسیله به شکلی است که با پرتاب شدن از زیر دریایی های سرنشین دار و بدون سرنشین همخوانی خوبی دارد.

      *پهپاد اسکن ایگل
      پژوهشگران در سال 2006 نسخه ای از پهپاد اسن ایگل را طراحی کرده اند که قابلیت پرتاب شدن از هواپیما را دارد. این نسخه جدید به طوری تغییر یافته است تا بتواند از محفظه بمب هواپیماهای بمب افکن و یا زیر دریایی و همین طور از لوله اژدرمانندی زیر دریایی ها شلیک می شود، پرتابرگردد. برای بازیافت این وسیله می توان از شنورهای سطح آب و یا گارد ساحلی استفاده کرد.همین طور می توان لوله هایی که پهپاد از آن پرتاب می شوند را از راه دور غرق کرد.
      لوله اژدر مانند کوچک پس از پرتاب شدن از زیر دریایی به سطح آب آمده و پهپاد اسکن ایگل را پس از باز شدن بال های آن تا ارتفاعی پرتاب می کندکه پرنده بتواند به پرواز خود ادامه دهد. پهپاد اسکن ایگل که 40 پوند وزن دارد قادر است ماموریت هایی را تا 20 ساعت به انجام برسناد. شعاع عملیاتی این وسیله از زیر دریایی تقریبا برابر با شعاع عملیاتی آن در صورت هدایت از سطح زمین است.

      *پهپاد وولانس
      در ماه گذشته، پژوهشگران آلمانی با استفاده از طرح موجود علاءالدین، پهپادی را طراحی کرده اند که به جای پرتاب به کمک دستف می تواند از ساز و کاری که در برجک دیده بانی زیر دریایی تعبیه شده، پرتبا گردد. دست کم می توان سه عدد از پرنده های بدون سرنشین وولانس رابا قرار دادن در محفظه های بسته در زیر دریایی، نگهداری کرد. این پرنده ا بوسیله ی پرتاب کننده هایی تا شونده پرتاب می شوند که در برجک دیده بانی زیر دریایی های پرسکوپ دار قرار گرفته اند. از طرف دیگر می توان به جای استفاده از پریسکوپ و یا پرتاب کننده های پهپاد وولانسف از مسلسل در این مکان استفاده کرد.
      برای پرتاب پهپاد وولانس، لازم است زیردریایی به عمق استفاده از پریسکوپ وارد شده و دریچه برجک خود را باز کند. در این صورت پرتاب کننده هواپیما که به شکلی جالب هواپیمای با بالهای تا شده را به همراه دارد، از هم باز شده و این وسیله ی کوچک را پرتاب می کند. پس از انجام این کار دریچه برجک بسته شده و خلبان پرنده با فرو رفتن زیر دریایی در زیر آب، ‌به کنترل آن می پردازد. برای برقراری ارتباط ، آنتنی بلند از بدنه زیر دریایی خارج شده و وظیفه ی ارسال فرامین و دریافت داده ها را انجام می دهد. در این روش نیازی به بازیافت کردن تجهیزات پرتاب کننده پرنده نیست و از طرف دیگر، سرعت عمل نیز بسیار بالاست. مشکل موجود در این طرح، ضرورت بالا آمدن زیر دریایی به عمق پیرسکوپ است.
      پهپاد وولانس به مانند علاء الدین قادر است تا پیش از خالی شدن باتری ها، تا یک ساعت عملیات انجام دهد. از جایی که تنها راه بازیافت پرنده بازگشت زیر دریایی به سطح اب است، این سامانه را می توان یک بار مصرف تلقی کرد. سرعت بیشینه وولانس90 کیلومتر در ساعت است که اغلب به دلیل خارج شدن از خط دید، در طول یک ساعت می تواند تا شعاع 30 کیلومتری از زیر دریایی مادر دور شود. این وسیله برای زیر دریایی هایی که در آنها مورد ساتفاده قرار می گیرد، یک برگ برنده به شمار می آید، چرا که زیر دریایی ها در هنگام فرو رفتن در زیر آب اطلاعی از دنیای اطراف خود ندارند. همینطور به دلیل سرعت کم، زیر دریایی های غیر اتمی در زیر اب قادر نیستند، دشمنان خود را در محیط اطراف شناسایی کرده و برای مقابله سریع و مؤثر با آنها درست به انجام کاری بزنند.با مجهز شدن زیر دریایی ها به این وسایل، امکان تبدیل شدن آنها به جنگ افزار هایی هراس انگیز وجود خواهد داشت.
      هر چند که پهپاد های وولانس تقریبا غیر قابل ردگیری هستند، ولی به دلیل فرو فرستاده شدن تصاویر ویدئویی در باند سی توسط این وسایل به زیردریایی ، امکان به خطر افتادن زیر دریایی مادر وجود خواهد داشت. بالگرد های ضد زیر دریایی مدرن امروزی با استفاده از سامانه های سونار خود قادر خواهند بود با استفاده از این امواج ، این زیر دریایی ها را به اسانی مورد هدف قرار دهند.

      *پهپاد کورمورنت
      در سالهای گذشته، طراحی و ساخت پهپادی در دارپا مورد توجه قرار گرفته است که قادر است پس از پرتاب از زیر دریایی و انجام عملیات، بازیافت شده و دوباره مورد استفاده قرار گیرد. طرح اولیه این پهپاد دگردیسی پذیر که کورمورنت نام دارد، توسط مهندسان شرکت لاکهید مارتین داده شده است.
      نقاط حساس این پرنده از جمله ورودی های هوایی آن در هنگام پرتاب توسط روکشهایی انعطاف پذیر آب بندی می شوند. برای جلوگیری از پاره شدن این پوشش، درون بدنه پهپاد،با نیتروژن تحت فشار قرار می گیرد. این پرنده از لوله های پرتاب موشک های بالستیک قاره پیما نظیر ترایدنت قابل پرتاب بوده و از پس از پرتاب بر روی سطح آب شناور خواهد شد. با جدا شدن روکش های محافظ سوراخ های بدنه در سطح آب، موتور جت به کار خواهد افتاد و پرنده به تدریج از سطح آب جدا خوهد گشت. پس از انجام عملیات می توان پرنده را بوسیله شناور شدن در سطح آب و یا استفاده از چتر بازیافت کرد.
      این پرنده را می توان برای مقاصد شناسایی و یا تهاجمی به کار گرفت که با توجه به محموله ای که برای آن در نظر گرفته، مشخص می گردد. بدنه این وسیله از تیتانیوم ساخته می شود که علاوه بر مقاوم بودن در برابر خوردگی، می تواند در برابر شلیک شدن موشک از حفره داخل آن نیز از خود پایداری نشان دهد. بر خلاف موشکهای بالستیک که محل اختفای یزر دریایی مادر را بر ملا می کنند، این وسیله باعث لو رفتن ایستگاه زمینی خود نخواهد شد.
      نکته جالب درباره بازیافت این وسیله استفاده از یک ربات زیر دریایی است که بر زیبایی کار و در عین حال پیچیدگی آن می افزاید. انجام اولین آزمایش ها در مورد امکان پذیری ساخت چنین وسیله ای در اواخر سال 2008 آغاز خواهد گردید.

      تحلیل
      جایگاه پهپاد های پرتاب شونده از زیر دریایی در راهبرد دفاعی جمهوری اسلامی
      با توجه به تهدیدات روز افزون دشمنان خارجی و از طرف دیگر فزونی گرفتن توان علمی و فنی کشور مان در زمینه نظامی و غیر نظامی، استفاده از جنگ افزار های پیشرفته و غافل گیر کننده مسلما قنشی کلیدی در به هم زدن محاسبات دشمنان از منظر پیش گیری و همین طور زمین گیر کردن آنها در صورت حمله احتمالی خواهد داشت. خمان گونه که گفته شد، ویژگی پنهان کاری زیر دریایی ها در ترکیب با مزیت های فوق العاده پرنده های بدون سرنشین، کلید حل بسیاری از مشکلات موجود در عملیات های شناسایی و جاسوسی است. با توجه به توان و کارایی اثبات شده زیر دریایی های پنهان کار و بومی ایران، مجهز شدن این تجهیزات به پرنده های بدون سرنشین می تواند کابوسی برای نیروهای بیگانه حاضر در منطقه تبدیل گردد و کار را برای حضور آنان در این مناطق به مراتب مشکل تر کند.
      با توجه به این موضوع دامنه شناسایی و جاسوسی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی به یک باره گسترش چشم گیری خواهد بافت، به طوری که بنا به تحلیل کارشناسان امنیتی غوغاسالار رژیم صهیونیستی «حتی استفاده از گزینه دریایی مدیترانه نیر در اقدام تلافی جویانه ایران در برابر تهاجم احتمالی، وجود خواهد داشت.»
      از طرف دیگر با توجه به توسعه فناوری یاد شده، استفاده از آن در آب های سرزمینی ایران زنگ خطری برای مسئولان امر خواهد بود،‌ چرا که در صورت پیش بینی نکردن این امکان و مقابله پیشاپیش با آن،‌ امکان هر گونه درز اطلاعاتی از تاسیسات ساحلی و فرا ساحلی وجود خواهد داشت.
      شایان ذکر است که جاسوسی به کمک پرنده های بدون سرنشین کوچک بسیار موثرتر از تصویر برداری هایی که از منابع ماهواره ای انجام می گیرد خواهد بود. هر چند که دشمن در موقعیتی نیست که توانایی حمله از پهپادهایی با این ویژگی را داشته باشد، ولی در راهبرد دفاعی آینده جمهوری اسلامی باید، حضور احتمالی این وسایل را هم پایه جنگ افزارهایی چون موشک های کروز دور برد، جدی گرفت.
      منبع:
      www.globalsecurity.com
      www.theregister.co.uk
      www.strategypage.com
      http://mashreghnews.ir/NSite/FullStory/News/?Id=14040
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.