15 عکس شگفت انگیز از هواگرد های ارتفاع بالای ناسا

[7mmt 12,641]

 

 

در یکی از مجموعه تصاویر قرار داده شده در Flickr توسط ناسا , اژانس فضایی تعدادی تصاویر بی نظیر از هواپیما ها و فضاپیما های منحصر به فردش را در حال پرواز در اسمان منتشر کرد . در اینجا 15 تصویر شگفت انگیز از ان مجموعه را که به حقیقت روح پیش گام ناسا  را در تسخیر مرز های نهایی افاق به نمایش می گذارند قرار داده شده است .

 

 

 

X-15 در حال با سرعت فاصله گرفتن از پرنده ی مادر  B-52 mothership به  وسیله ی موتور راکتی اش .  تکه های سفید رنگ در نزدیکی وسط بدنه ی هواپیما یخ زدگی هستند که به دلیل اکسیژن مایه استفاده شده در سیستم پیش ران ایجاد شده اند . همچنین نیتروژن مایع  خیلی سرد نیز در محفظه ی بار , کاپیت , شیشه ی جلو (کاناپی) و دماغه استفاده شده است . X-15 توسعه داده شده بود تا در حین پرواز اطلاعاتی را در زمینه های ایرودینامیک , سازه , کنترل پرواز و جنبه های فیزیولوژیکی پرواز در ارتفاع و سرعت بالا  ارائه کند .

 

 

 

هواپیمای راکتی پس از لانچ در مرکز تحقیقاتی درایدن در کالیفرنیا به سرعت  سینه ی اسمان را شکافت (چپ) .  تصویر سمت راست ,  در اولین پرتاب هواگرد Athena II  ساخت لایکهید مارتین

از کیپ کاناورال در 6 ژانویه , فضا پیمای Lunar Prospector متعلق به ناسا را به مدار ماه فرستاد . spin-stabilized یک فضا پیما با چرخش تثبیت شده (spin-stabilized ) است که طراحی شده بود تا برای ناسا اولین نقشه های تمام سیاره ای از سطح ماه  و میدان های گرانشی مغناطیسی   را تهیه کند ,  و همچنین به دنبال مکان های احتمالی وجود یخ در نزدیکی قطب قمر بگردد .

 

 

 

در این تصویر متعلق به 1965 , Lunar Landing Research Vehicle (LLRV)  تقریبا در حداکثر ارتفاعش در جنوب پایگاه نیروی هوایی ادواردز در حال نمایش است . در طی طرح ریزی پروژه ی اپولو در 1960 , ناسا دست به مطالعه ی کانسپت های طراحی شده برای شبیه سازی معقول سطح ماه زد : یک شبیه ساز اکترونیکی , یک ابزار مهار و کنترل و این وسیله ی بلند پروازانه .  تمام این 3 مورد تبدیل به پروژه های مهم و جدی ای شدند , اما مرکز تحقیقاتی Flight Research Center’s Landing Research Vehicle (LLRV)  متعلق به ناسا برنده ی روز بود .

 

 

 

در این تصویر فوق العاده  خلبان تحقیقاتی Bill Dana در حال مشاهده ی  عبور پرنده ی NB-52B ساخت ناسا از بالای سر خود است , پس از یک پرواز ازمایشی در  HL-10   (بالا)  . در تصویر زیر

 HL-10 در حال با قدرت جدا شدن از حامل خود B-52 mothership  می باشد .  HL-10    یکی از 5 حامل طراحی شده ایست که در مرکز تحقیقاتی درایدن ناسا مابین جولای 1996 تا نوامبر 1975 به پرواز در امد تا  امنیت مانور پذیری و فرود در low lift-over-drag  پرنده در هنگام بازگشت دوباره از فضا مطالعه شود .

 

 

در تصویر بالا شاتل دیسکاوری در سطوح مختلف صعود دیده می شود . قوس صعودی از میان بخاری از ابرها , (بالا) و حرکت سریع به سمت ایستگاه فضایی بین المللی  (چپ) ,  و تکمیل اولین لانچ شبانه ی شاتل از 2002 , در 8:47  بعد از ظهر 9 دسامبر 2006  (راست).

 

 

 

جریان امواج ضربه ای از نازل موتور بزرگ و پرقدرت هواپیمای SR-71B متعلق به ناسا  در هنگام برخاست از باند در پروازی در 1992 در مرکز تحقیقاتی درایدن در کالیفرنیا . این پرنده ی 2 کابین یکی از 3 ,   SR-71  ای بود که در ابتدا به ناسا از نیروی هوایی برای استفاده در برنامه ی تحقیقاتی پرواز در ارتفاع و سرعت بالا ,  قرض داده شد .

 

 

 

در این تصویر بی نظیر  از پروازی در مرکز تحقیقاتی درایدن در 1995  ,  نیم رخ تیره ی  SR-71B Blackbird   در مقابل نمای نارنجی اسمان قرار دارد . مدل “B” نوع اموزشی این پرنده بود  , نمای کمی عجیب ان از این جهت است که کاپیت دوم  برامدگی ای را در بالای بدنه ی بلک برد ایجاد کرده

 است . 

 

 

 

 

در این عکس متعلق به دهه  ی 50 میلادی ,  Douglas Skyrocket D-558-2  از زیر یک P2B-1S متعلق به نیروی دریایی لانچ شده است . در اولین پرواز ها D-558-2 از یک موتور جت هواپیما استفاده مرد و از یک باند معمولی پرواز کرد , که البته باعث محدودیت سرعت و ارتفاع اش می شد .

راه حل تبدیل  D-558-2 به یک راکت یا یک سیستم پیشران ترکیبی جت – راکت  و رها کردن ان از یک P2B-1S  بود که که در حقیقت یک B-29 Superfortress تغییر یافته بود .

 

 

 

در این تصویر در حال مشاهده ی اولین تست پروازی هواپیمای بال پرنده ی برقی – خورشیدی Helios Prototype   , با استفاده از انرژی خورشیدی از پایگاه  U.S. Navy’s Pacific Missile Range Facility در  Kauai واقع در هاوایی در 14 جولای 2001  هستید .  در 18 ساعت پرواز تست سیستم های هواپیما و راندمان و کارایی ان در تلاش برای رسیدن به پرواز پایدار در ارتفاع 100 هزار پایی مورد بررسی قرار گرفت . Helios  حاصل اصلاحاتی در اثبات گر تکنولوژی    بال پرنده ی خورشیدی  قبلی  ,  Centurion   , بود .

 

 

 

در این تصویر تا حدودی کنایه دار ,  شاتل فضایی اتلانتیس را مشاهده می کنید . فضا پیما به یک Boeing 747  تغییر یافته برای حمل شاتل که متعلق به ناسا است  , متصل شده است برای بازگشت به خانه در مرکز فضایی کندی در فلوریدا   پس از بازگشت قبلی اش به جو و فرود در پایگاه نیروی هوایی ادواردز  .

 

 

 

در این تصویر فوق العاده X-24A در حال روشن کردن موتور راکتی اش , XLR-11 ,   پس از لانچ و جدا شدن از  B-52 mothership , است . در اینجا مرز فضا قابل رویت است  , جریان contrails در ارتفاع بالا از بال های X-24A  در برابر ابی تیره ی اسمان رخ می نمایاند .

 

..........................................

منبع

ترجمه از 7mmt

با تشکر از زحمات  مدیران محترم

Military.ir

 

کلیه ی حقوق برای نویسنده محفوظ است

[president 23]

واقعا فوق العاده بودن

 

تحقیق و علم جویی رو در دوره معاصر میتوان در امریکا چشید خودم از دوست داران jpl هستم

 

امکانات فوق العاده و پایگاه های مجهز ادم رو به جنون میکشه :mrgreen: