توافق هسته ای (1) " توافق هسته ای " ، جزییات ، آینده (1)

[farid_mov2006 190]

جریان این انفجار چیه؟چرا خبرش تو سایت نیست؟کسی چیزی نمیدونه؟

[mahdavi3d 14,066]

نکنید آقا.. نکنید... چطور دلتون میاد آخه!؟ :straight: دلواپس اونوری دل تو دلش نیس:

 

Netanyahu: Threat of Iran retaining nuclear breakout capability more dangerous than ISIS

Prime Minister Benjamin Netanyahu on Sunday said that world powers were about to sign a deal with Iran that would allow the Islamic Republic to retain "nuclear breakout" capability.
Speaking at a ground breaking ceremony for the Jerusalem roadway named after former prime minister Yitzhak Shamir, Netanyahu said that the deal would leave Tehran with "thousands of centrifuges with which Iran can create material for a nuclear bomb in a short amount of time."
The prime minister said that this would be "a threat to the world as a whole and to Israel in particular, much more serious than the threat posed by ISIS."

http://www.jpost.com/Breaking-News/Netanyahu-Threat-of-Iran-retaining-nuclear-breakout-capability-more-dangerous-than-ISIS-379208

پانویس: پیشی بیا منو با سرویس‌های بیگانه مرتبط بدان و مرا چیز اسرائیلی آمریکایی سوروسی بخوان. big_grin از جورازلم پست خبر گذاشتم... hee_hee

[CHAF 306]

در جلسه کمیسیون امنیت ملی؛
عراقچی از جزئیات عقب نشینی آمریکا در مذاکرات اخیر وین خبر داد 
به گفته یک نماینده مجلس، عضو ارشد تیم مذاکره کننده هسته ای ایران در جلسه کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس خبر داد با وجود اینکه آمریکا در مذاکرات نیویورک و وین قبول نمی کرد ایران بیش از 1300 سانترفیوژ روشن داشته باشد اما در مذاکرات اخیر پذیرفت که ایران 4000 سانتریفیوژ روشن داشته باشد.

http://www.mehrnews.com/detail/News/2392475

[Sami1993 11,560]

متن کامل
اسراییل منشا اسناد ساختگی آژانس درباره برنامه هسته ای ایران
یک تحلیلگر برجسته امریکایی در مقاله ای استدلال کرده است که اسنادی که آژانس بین المللی انرژی اتمی موضوع ابعاد احتمالی نظامی (PMD) را بر اساس آن استوار کرده، جعلی است.

 

ایران هسته ای- یک تحلیلگر برجسته امریکایی در مقاله ای استدلال کرده است که اسنادی که آژانس بین المللی انرژی اتمی موضوع ابعاد احتمالی نظامی (PMD) را بر اساس آن استوار کرده، جعلی است.

گرت پورتر، که اخیرا تازه ترین کتاب او با نام «بحران ساختگی» به فارسی ترجمه و منتشر شده، در این مقاله که روز شنبه 26 مهر در وب سایت آنتی وار منتشر شده، با استناد به دیدگاه های مدیران و کارشناسان آژانس این مسئله را تبیین کرده است.

متن کامل مقاله وی در این باره چنین است.

***

دیپلماتهای غربی طی هفته های اخیر با استناد به یک سند اطلاعاتی در تحقیقات آژانس، از ایران به علت کوتاهی در ارائه اطلاعات لازم به آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره آزمایش مواد انفجاری با قدرت بالا با هدف تولید سلاح هسته ای انتقاد کرده اند.

اما درستی این سند نه تنها همچنان بدون تایید باقی مانده است بلکه تنها با استناد به اظهارات یک دانشمند خارجی تهیه شده است.

افشای اولیه این سند به اوایل سال 2008 باز می گردد، درست زمانی که برآوردهای اطلاعاتی آمریکا درباره فعالیت هسته ای ایران در ماه دسامبر منتشر شد و مفاد آن مغایر با منافع اسرائیل بود و به گونه ای مشکوک که متن آن به رسانه های خبری درز کرد.

آژانس بین المللی انرژی اتمی مدتها به این سند استناد می کند؛ سندی که یک کشور ناشناس عضو این آژانس ارائه کرده و مدرکی کلیدی در توجیه شک و تردید به ماهیت برنامه هسته ای ایران محسوب می شود و اثبات اینکه ایران بر فعالیت های گذشته خود در زمینه تلاش برای تولید سلاح هسته ای سرپوش می گذارد.

آژانس در گزارش سپتامبر سال 2008 خود اعلام کرد بود در این سند ‌آزمایش های ایران در ارتباط با تولید اولیه یک چاشنی کروی با قدرت انفجاری بالا مناسب برای یک سلاح هسته ای شرح داده می شود.

ولی در نامه رسمی ایران به دبیرخانه آژانس صحت این سند زیر سئوال برده و اعلام شده است در این سند هیچ مدرکی دال بر ارتباط آن با ایران یا تهیه آن از سوی ایران ارائه نشده است.

آژانس هرگز به نامه ایران پاسخ نداده است.

ولی ماجرای انتشار سند فعالیت ایران در زمینه تولید چاشنی با قدرت انفجاری بالا و گزارشهای اطلاعاتی مربوط در گزارش نوامبر سال 2011 آژانس، سئوالات زیادی را درباره متن سند به وجود آورد.

در آن گزارش به نقل از سند مزبور آمده بود این آزمایشها با استفاده از تعداد زیادی کابل های فیبر نوری نظارت شده و به نقل از گزارشهای اطلاعاتی تاکید شده بود یک کارشناس خارجی گفته است در انجام این آزمایش ها به ایران کمک کرده است.

این فردی که در آن گزارش از وی نام برده شده کسی نیست جز ویاچسلاو دانیلنکو، دانشمند اوکراینی که اصلا یک کارشناس مسائل هسته ای نیست و در زمینه صنایع نانو الماس تخصص دارد. دانیلنکو از سال 2000 تا 2005 در سمینارهای مختلف در این خصوص در ایران شرکت و سخنرانی کرده است و یک مقاله علمی درباره کاربرد کابل های فیبر نوری در نظارت بر امواج شوکهای انفجاری را در سال 1992 تهیه کرده است که متن آن در اینترنت قابل دسترسی است.

همین اطلاعات فرصت لازم را در اختیار سرویس های اطلاعاتی خارجی قرار داده است تا گزارشی را در ارتباط با آزمایش های انفجاری با قدرت بالا از سوی ایران تهیه کنند که با تسلیحات هسته ای و البته با دانیلنکو ربط پیدا می کند.

انتشار مقاله علمی دانیلنکو ظاهرا بخش پادمانهای آژانس بین المللی انرژی اتمی را متقاعد کرده است که این سند اعتبار و صحت دارد.

چیزی که حتی بیشتر شک برانگیز است این است که بلافاصله پس از انتشار این سند، همان کشوری که آن را به آژانس ارائه کرده بود ادعا کرد گزارشهای اطلاعاتی در اختیار دارد که نشان می دهد یک سیلند بسیار بزرگ در مجتمع پارچین وجود دارد که برای انجام آزمایشهایی که در این گزارش بدان اشاره شده کاملا مناسب است.

در این گزارش بار دیگر با استناد به مفاد مقاله علمی اینترنتی ادعا شده بود شخص دانیلنکو طراح اصلی این سیلندر است.

بدین ترتیب کل داستان به دو یافته اطلاعاتی بسیار سهل الوصول مربوط می شود که طی مدت بسیار کوتاهی پیدا شده و هر دوی آنها به یک فرد خاص و مقاله انتشار یافته وی در اینترنت مربوط می شود.

این در حالیست سیلندری که دانیلنکو در مقاله خود آن را ترسیم کرده بود ،‌به وضوح برای تولید نانو الماس ها و نه آزمایشهای تولید بمب طراحی شده بود.

رابرت کلی، رئیس وقت هیئت نظارتی آژانس بین المللی انرژی اتمی در عراق، اعلام کرده است برداشت آژانس از نصب این سیلندر در پارچین تا مارس سال 2000، برداشتی نادرست و غیر متحمل است زیرا دانیلنکو در مقاله خود گفته بود در سال 2000 هنوز در مرحله طراحی و تکمیل این سیلندر قرار داشته است.

رابرت کلی که در زمینه تسلیحات هسته ای نیز کارشناس است در این باره تاکید می کند این سیلندر برای انجام آزمایشهای انفجاری توصیف شده هیچ کارایی ندارد.

این سند در اوایل سال 2008 و تحت شرایطی منتشر شد که همه شواهد و قرائن بر نقش اسرائیل در ارائه آن دلالت دارد. بندی در گزارش بازنگری دفاعی بین المللی موسسه جینز به تاریخ چهارده مارس سال 2008 به اسنادی اشاره دارد که منحصرا از سوی ‌منبعی مرتبط با سرویس اطلاعاتی غرب در اختیار جینز قرار گرفته است.

این مسئله نشان می دهد پشت ماجرای درز این سند دستور کاری سیاسی قرار داشته است.

کلی می نویسد: «تصاویر ترسیم شده تماما با گزارش برآوردهای اطلاعات ملی آمریکا که دسامبر سال 2007 منتشر شد و در آن تاکید شده است تهران در سال 2003 برنامه سلاح هسته ای خود را متوقف کرده است ، مغایرت دارد».

این همان استدلالی بود که مقامات اسرائیلی و حامیان آنها در آمریکا در واکنش به گزارش برآوردهای اطلاعاتی آمریکا مطرح می کردند و سعی داشتند نشان دهند این گزارش اعتبار ندارد.

آژانس بین المللی انرژی اتمی نخستین بار در ضمیمه ای در گزارش مه سال 2008 خود و اندکی پس از درز این سند به موسسه جینز، به موضوع چاشنی های انفجاری اشاره کرد.

دیوید البرایت مدیر موسسه علوم و امنیت بین المللی که از رابطه نزدیکی با اولی هاینونن معاون دبیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی برخوردار است در مصاحبه ای با من در سپتامبر سال 2008 اعلام کرده بود هاینونن به وی گفته است سندی که در ابتدای آن سال در اختیار وی قرار گرفته، ‌حدس و گمان های وی را درباره اسناد اطلاعاتی جمع آوری شده تقویت کرده است. آلبرایت اعلام کرد این اسناد ‌احتمالا ‌از سوی اسرائیل ارائه شده است.

محمد البرادعی مدیر کل سابق آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز به صحت و اعتبار همه اسنادی که آمریکا درباره ایران در اختیار آژانس قرار داده بود ، بسیار بد بین بود. وی جایی در خاطرات خود در سال 2011 با اشاره به این اسناد می نویسد: «‌هیچکس نمی داند آیا آنها واقعی و مستدل بودند».

البرادعی خاطر نشان می کند در تابستان سال 2009 نیز آژانس اسناد بیشتری را در رابطه با برنامه هسته ای ایران از اسرائیل دریافت کرد. این اسناد جدید شامل یک سند دو صفحه ای به زبان فارسی بود که در آن مفاد برنامه چهارساله ایران برای تولید چاشنی اولیه نوترونی برای یک واکنش زنجیره ای شکافت هسته ای تشریح شده بود.

رابرت کلی می گوید البرادعی دریافته بود این اسناد فاقد اعتبار هستند زیرا هیچ زنجیره ای از سنخیت، منبع قابل شناسایی و هیچ نشانه ای رسمی یا هر چیز دیگری که اعتبار و درستی آن را تایید کند وجود نداشت. یعنی همان ایراداتی که ایران درباره سند مربوط به چاشنی های انفجاری مطرح کرده بود.

بدین ترتیب بود که البرادعی در برابر فشارهای آمریکا و متحدان اروپایی آن در سال 2009 مبنی بر انشتار گزارشی در این زمینه و دیگر اسناد از جمله سند چاشنی های انفجاری در قالب ضمیمه ای به گزارش آژانس مقاومت کرد. ولی یوکیا آمانو جانشین البرادعی این ضمیمه را که ائتلاف ضد ایرانی پیشتر در نوامبر سال 2011 خواستار انتشار آن شده بود، منتشر کرد.

به موجب اظهارات یک مقام سابق آژانس که خواست نامش فاش نشود آمانو بعدها به همکارانش در آژانس گفت در آن زمان چاره ای جز این کار نداشته است زیرا به آمریکا قول داده بود به عنوان بخشی از توافق با واشنگتن برای کسب حمایت این کشور از تصدی سمت دبیر ملی آژانس در شورای حکام، این گزارش ضد ایرانی را منتشر کند.

[Sami1993 11,560]

مقاله مهم نیویورک تایمز درباره آینده مذاکرات
دولت اوباما در توافق نهایی به دنبال لغو تحریم های کنگره نیست
دولت باراک اوباما به دلیل اجتناب از درگیری سیاسی با کنگره، قصد ندارد برای لغو تحریم های کنگره علیه ایران پس از توافق نهایی تلاش کند و صرفا به تعلیق این تحریم ها بسنده خواهد کرد.

 

ایران هسته ای- روزنامه نیویورک تایمز در مقاله ای خبر داده است که دولت باراک اوباما به دلیل اجتناب از درگیری سیاسی با کنگره، قصد ندارد برای لغو تحریم های کنگره علیه ایران پس از توافق نهایی تلاش کند و صرفا به تعلیق این تحریم ها بسنده خواهد کرد.

«ایران هسته ای» ترجمه کامل مقاله نیویورک تایمز را به سبب اهمیت آن منتشر می کند و تا ساعاتی دیگر به تحلیل آن خواهد پرداخت.

این مقاله روز یکشنبه 27 مهر 1393 (19 اکتبر 2014) به قلم دیوید سانجر نوشته شده است.

متن اصلی مقاله را اینجا ببینید.

***

هیچکس نمی داند آیا دولت اوباما ظرف پنج هفته آینده موفق خواهد شد توافقی با ایران منعقد سازد که بسیاری ها در کاخ سفید آنرا مهمترین قرارداد دوره ریاست جمهوری وی می دانند، توافقی که مانع از دستیابی ایران به توانایی ساخت سلاح هسته ای شود. اما کاخ سفید یک تصمیم مهم اتخاذ کرده است و آن اینکه در صورت حصول توافق، باراک اوباما رئیس جمهور تا جایی که بتواند مانع از رای گیری کنگره در آن مورد خواهد شد.

با اینکه مذاکره کنندگان هنوز در مورد تعداد سانتریفیوژهای عملیاتی مجاز در ایران و مکانهای مورد بازدید بازرسان بحث می کنند، به گفته مقامات آمریکایی و ایرانی، ایرانیان تلویحا گفته اندکه، حداقل بطور موقت، «تعلیق» تحریم های سختی را که به شدت درآمد نفتی آنها را کاهش داده و روابط بانکی شان را با غرب قطع کرده است، خواهند پذیرفت. به گفته مقامات رسمی، وزارت خزانه داری آمریکا در یک مطالعه مفصل که آن را علنی نکرده است، به این نتیجه رسیده است که اوباما از اختیارات لازم برای تعلیق اکثریت وسیع آن تحریم ها بدون آنکه نیاز به رای کنگره باشد، برخوردار است.

اما اوباما نمی تواند آن تحریم ها را به طور دائم لغو کند. فقط کنگره قادر به چنین کاری است. حتی اگر دموکراتها ماه آینده بر سنا مسلط شوند، مشاوران اوباما به این نتیجه رسیده اند که احتمالا در این رای گیری شکست خواهند خورد.

یک مقام رسمی عالی رتبه گفت: ما در توافق جامعی که طی چند سال حاصل شود، در پی قانون کنگره نیستیم.

مقامات کاخ سفید می گویند کنگره نباید از این طرح متعجب شود. آنها به مباحثات اوایل امسال در کنگره اشاره دارند که مذاکره کنندگان ارشد بهترین راه تضمین پیروی ایران از تعهداتش را تعلیق گام به گام تحریم ها می دانستند؛ با درک ضمنی اینکه رئیس جمهور می تواند آن تحریم ها را با همان سرعتی که لغو می کند، باز گرداند.

برنادت میهن سخنگوی شورای امنیت ملی روز جمعه گفت: «ما این مسئله را روشن کرده ایم که هرگونه رژیم تحریم های بین المللی و آمریکا ابتدا تعلیق خواهد شد و لغو تحریم ها فقط منوط به آن است که IAEA (آژانس بین المللی انرژی اتمی) تایید کند ایران معیارهای جدی اساسی را رعایت کرده است. ما باید مطمئن شویم که تمکین ایران واقعی است و طی یک دوره زمانی دوام دارد».

اما بسیاری اعضاء کنگره آن طرح را تلاش دولت اوباما برای کنار نگاه داشتن آنها (از این موضوع)‌ می دانند. برخی مقامات اسرائیلی نیز همین دیدگاه را دارند و رای کنگره را بهترین راه برای محدودکردن هر نوع قراردادی می دانند که اوباما ممکن است منعقد نماید.

میهن می گوید: «کنگره در سیاست ما در قبال ایران نقش دارد» اما اعضاء کنگره خواهان نقشی وسیع تر از مشورت و توصیه اند. هر توافقی بین ایران و کشورهای طرف مذاکره با آن - آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان، روسیه و چین- یک پیمان رسمی نخواهد بود و بدین ترتیب به دو سوم رای سنا نیاز نخواهد داشت.

سناتور رابرت منِندز دموکرات نیوجرسی و رئیس کمیسیون روابط خارجی سنا آخر هفته گذشته گفت: «اگر یک قرارداد احتمالی بطور اساسی و عملی برنامه تسلیحات هسته ای غیرقانونی ایران را برنچیند، انتظار دارم کنگره واکنش نشان دهد. در هیچ توافقی نمی توان به ایران اجازه داد در آستانه تبدیل به یک دولت هسته ای باشد». وی از حامیان قانون تشدید تحریم ها در صورت عدم حصول توافق تا بیست و چهار نوامبر بوده است.

سناتور جمهوری خواه مارک کِرک از ایلی نویز و از منتقدان برجسته مذاکرات گفت: «کنگره به رئیس جمهور اجازه نخواهد داد تحریم هایی را که با رای قاطع در سنا بر ضد ایران تصویب شد، بطور یکجانبه لغو کند»، وی به رای گیری سال 2010 اشاره داشت که به موجب آن سخت ترین مجموعه تحریم ها اعمال شد.

چنین اظهارنظرهایی دولت اوباما را نگران ساخته است و این مسئله را خاطرنشان می کند که برای حصول توافق با ایران، اوباما نه یک مذاکره بلکه سه مذاکره را باید پشت سر بگذارد.

اول، مذاکره بین مذاکره کنندگان اوباما و تیم تحت رهبری محمد جواد ظریف وزیر خارجه زبده ایران. دوم، مذاکره بین ظریف و نیروهایی در تهران که هیچ نفعی از حصول توافق عایدشان نمی شود و تحت رهبری بسیاری اعضاء سپاه پاسداران و بسیاری روحانیون قرار دارند. بازیگر مهم در آن تلاش آیت الله علی خامنه ای (رهبر معظم ایران) است که مجددا معیارهای خاصی برای هر توافقی صادر کرده است، از جمله نهایتا توسعه تقریبا ده برابری برنامه غنی سازی اورانیوم در ایران. سوم، مذاکره بین اوباما و کنگره.

ظریف تابستان گذشته در مصاحبه ای گفت که کار اوباما برای متقاعد کردن کنگره «سخت تر» از کار او در قبولاندن یک قرارداد در تهران است. این گفته ممکن است رجزخوانی باشد اما شاید کاملا غلط نباشد.

بسیاری جزئیات مذاکرات همچنان مخفی است. وندی شرمن مذاکره کننده ارشد (آمریکا) و معاون وزیر خارجه در امور سیاسی که نامزد اصلی برای احراز سمت مقام دوم وزارت خارجه در ماه آینده است، با رهبران کنگره به توافق رسید که در زمانی که مذاکرات جریان دارد، از گزارش علنی در کنگره اجتناب ورزد و در عوض گزارشهای محرمانه ای در کمیسیونهای اصلی کنگره ارائه خواهد داد.

اما این مسئله روشن است که درکنار سرنوشت بزرگترین مراکز هسته ای ایران- نطنز و فوردو، محل غنی سازی اورانیوم، و یک راکتور آب سنگین در اراک که بسیاری نگرانند که بتواند پلوتونیوم قابل کاربرد در سلاح تولید کند، مذاکرات با دقت بر نحوه تعلیق تحریم ها متمرکز بوده است. از نظر آمریکایی ها تحریم ها بزرگترین اهرم فشار برای آنها است. بسیاری ایرانیان عادی آنها را موضوع اصلی مذاکرات می دانند که (لغو آنها) می تواند به تقویت اقتصاد، ارتباط مجدد با جهان و پایان یافتن انزوای ایران بیانجامد.

به همین علت، بسیاری ها بهترین گزینه اوباما را در صورت عدم حصول توافق تا ضرب الاجل تعیین شده،‌ ادامه مذاکره می دانند، احتمالی که هم مقامات ایرانی و هم آمریکایی مطرح کرده اند.

کریم سجادپور از بنیاد کارنگی برای صلح بین الملل می گوید: «از حالا تا سال 2017، هدف اوباما این است که از تولید یک بمب ایرانی و بمباران ایران جلوگیری کند. اگر کنگره تصویب تحریم های بیشتر را لازم بداند، بهترین راه برای اینکار ایجاد بازدارندگی خواهد بود، در اصل بگوید که در صورت از سرگیری فعالیتهای متوقف شده ایران، تحریم های جدیدی اعمال می شود».

اما اوباما نیز تحت فشار است. ترکهایی در رژیم تحریم ها در حال بروز است. بهار امسال به دولت اوباما درباره افزایش خرید نفت ایران توسط چین که تضعیف تحریم ها بنظر میرسد، هشدار داده شد. اخیرا ارقام دوباره کاهش یافته است. بااین وجود این مسئله موضوع گفتگوهای پشت پرده بین مقامات آمریکایی و چینی است. خواست ایرانیان بسیار فراتر از تعلیق تحریم های تحت رهبری آمریکا است.آنها همچنین خواستار خاتمه قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل اند که صادرات مواد «دارای کاربرد دوگانه» را که هم مصارف غیرنظامی دارند و هم قابل کاربرد در برنامه های هسته ای و موشکی اند، ممنوع می کنند. آن قطعنامه ها یک مبنای حقوقی در اختیار آمریکا و متحدانش قرار داد تا خواستار بازرسی محموله های ارسالی به ایران شوند که ممکن است بخشی از یک برنامه مخفی باشد.

در درون آژانس های اطلاعاتی آمریکا بزرگترین نگرانی این است که اگر ایران احساس کند تاسیسات کنونی اش بیش از حد تحت کنترل قرار دارد، بار دیگر به روشهای مخفی برای دستیابی به فناوری هسته ای روی آورد؛ خرید آن از کره شمالی یا ساخت آن در یکی از صدها تونل خود.

یک مقام عالی رتبه اطلاعاتی گفت: «اخیرا از این چیزها زیاد ندیده ایم. اما طی ده سال گذشته سه برنامه مخفی در ایران کشف کرده ایم و دلیلی وجود ندارد که فکر کنیم چهارمین مورد وجود ندارد».

[Sami1993 11,560]

گزارش ویژه/ فوری
احتمال تمرکز توافق موقت جدید بر کاهش اساسی ذخیره اورانیوم 5 درصد ایران
برخی منابع می گویند اگر حصول توافق نهایی تا روز 3 آذر ممکن نباشد، احتمال دارد یک توافق موقت جدید میان دو طرف روی ذخیره مواد 5 درصد ایران متمرکز شود.

 

حامد علوی، ایران هسته ای- برخی منابع می گویند اگر حصول توافق نهایی تا روز 3 آذر ممکن نباشد، احتمال دارد یک توافق موقت جدید میان دو طرف روی ذخیره مواد 5 درصد ایران متمرکز شود.

ایران و گروه 1+5 اکنون مشغول مذاکراتی فشرده هستند که هدف از آن رسیدن به یک توافق جامع و بلند مدت تا روز 3 آذر (24 نوامبر) است.

اما اخیرا نشانه هایی ظاهر شده است از اینکه ممکن است به دلیل اختلاف نظر جدی درباره دو موضوع ظرفیت غنی سازی و جدول زمانی لغو تحریم ها و همچنین زمان بر بودن نگارش ضمائم توافق، حصول توافق نهایی تا 3 آذر ممکن نباشد و در نتیجه دو طرف مجددا به سمت امضای یک توافق موقت جدید حرکت کنند.

اگرچه منابعی که «ایران هسته ای» با آنها مشورت کرده می گویند احتمال نهایی شدن یک توافق هسته ای جامع، بیش از تمدید توافق ژنو در قالب یک توافق موقت جدید است.

با این حال برخی منابع می گویند اگر قرار بر تدوین یک توافق موقت جدید باشد، تصمیم امریکایی ها این است که این بار بر کاهش اساسی ذخیره اورانیوم 5 درصد ایران تمرکز کنند.

به گفته این منابع، توافق ژنو به طور کامل بر خنثی سازی ذخیره مواد 20 درصد ایران تمرکز داشت و توافق موقت جدید –در صورت حصول- ذخیره مواد 5 درصد ایران را هدف خواهد گرفت.

تئوری پس پرده، در ذهن امریکایی ها این است که در صورتی که قرار باشد ایران ماشین های فعال خود را کاهش ندهد، ذخیره مواد هسته ای ایران باید به گونه ای کاهش پیدا کند که زمان Break out به بیش از 6 ماه افزایش یابد.

کارشناسان فنی می گویند این مستلزم آن است که اولا ایران ذخیره مواد وجود 5 درصد خود را به زیر 1000 کیلو کاهش دهد -و این احتمالا جز از طریق صادرات به روش دیگری مقدور نخواهد بود- و ثانیا حجم تولید و انباشت مواد ایران به شدت کاهش یابد.

خبرگزاری امریکایی ها آسوشیتدپرس هفته گذشته گزارشی با این مضمون منتشر کرد.

این خبرگزاری در گزارشی به قلم جرج جان در روز 24 مهر نوشت: «یکی از پیشنهادهایی که امریکا ارائه داده است این است که ایران تعداد بیشتری سانتریفوژ در اختیار داشته باشد،‌ مشروط بر این که موافقت کند که میزان ذخیره اورانیوم غنای پایین خود را کاهش دهد. اورانیوم غنای پایین هم می تواند به عنوان سوخت راکتورهای هسته ای مورد استفاده قرار گیرد و هم می تواند به سادگی به اورانیوم غنای بالات تبدیل شده و در ساخت بمب هسته ای به کار رود».

کارشناسان در تهران جزئیات این گزارش را تایید نمی کنند ولی عقیده دارند ممکن است اصل این موضوع که یک توافق موقت جدید بر ذخیره مواد 5 درصد ایران متمرکز خواهد بود، صحیح باشد.

اگر این گزارش ها صحت داشته باشد، باید گفت اتفاق بدی برای برنامه هسته ای ایران در حال رخ دادن است چرا که بدون اینکه هیچ کاهش اساسی در تحریم ها رخ داده باشد، ایران مهم ترین جنبه از قدرت هسته ای خود یعنی مواد هسته ای را از دست می دهد.

منابع مطلع در تهران می گویند تیم ایرانی با این پیشنهاد موافقت نکرده است.

[Royal_falcon 1,783]

تحریم‌های جدیدی علیه ایران در آمریکا تصویب شد

 

در حالی که چانه زنی های دیپلماتیک بر سر حذف تحریم‌های بین‌المللی علیه کشورمان در باشگاه گروه ۶ قدرت جهانی ادامه دارد، ایالت پنسیلوانیا تحریم‌های جدیدی را در حوزه نفت و انرژی علیه کشورمان اعمال کرد.

به گزارش تسنیم، در جدیدترین نمونه، کنگره ایالتی پنسیلوانیا طرحی را تصویب کرد که بر اساس آن، خطی قرمز بر روی سرمایه گذاری در بخش نفت و انرژی در ایران کشید.

هفته پیش سناتور «مایک استک»، هم حزبی اوباما، طرحی را به کمک سناتور جمهوریخواه «دن فرانکل» به پارلمان محلی ایالت پنسیلوانیا برد تا جلوی سرمایه‌گذاری در بازار انرژی ایران را بگیرد. روز گذشته (دوشنبه) این طرحِ محصول مشترک دموکرات – جمهوریخواه با اکثریت آرا به تصویب رسید.

اکنون دست شرکت های انرژی محور بین المللی فقط تا محدوده ۲۰ میلیون دلار برای امضای قرارداد با ایران باز است و اگر بیشتر از آن پیش بروند با تابلوی «ورود ممنوع» گروه خدمات عمومی ایالت پنسیلوانیا مواجه می شوند.

سناتور استک در بیانیه ای اعلام کرد: «این لایحه گزینه روشنی را ارائه می‌دهد. شرکت‌ها می‌توانند یا با ایران،کشور حامی تروریسم تجارت کنندو یا با پنسیلوانیا.»

این نماینده دموکرات مجلس ایالتی پنسیلوانیا افزود: «‌با این قانون، پنسیلوانیا نیز به ایالت‌هایی می پیوندد که تصمیم به قطع معامله با شرکت‌های سرمایه‌گذار در ایران گرفته‌اند.»

 

http://alef.ir/vdccoeqi02bq0x8.ala2.html?246094

[Sami1993 11,560]

ارزیابی راهبردی
دنیس راس: اگر تا 24 نوامبر توافق نشود ایران سطح غنی سازی خود را به شدت افزایش می دهد
یکی از مذاکره کنندگان گروه 1+5 به من گفت که انتظار دارد که اگر تا پایان مذاکرات توافقی حاصل نشود ایرانی ها میزان غنی سازی خود را به شدت بالا ببرند.

 

ایران هسته ای- مشاور ارشد پیشین رییس جمهور امریکا در مقاله ای سناریوهای آتی مذاکرات هسته ای در صورت عدم توافق تا 3 آذر (24 نوامبر) را بررسی کرد.

دنیس راس در مقاله ای در روز 24 مهر 1393 (16 اکتبر 2014) در وب سایت فارین فرز (ارگان شواری روابط خارجی امریکا) احتمال داده است که توافق نهایی تا روز 24 نوامبر حاصل نشود.

متن کامل این مقاله در ادامه می آید.

نسخه اصلی مقاله را در اینجا ببینید.

***

این موضوعی تصادفی نیست که تمامی کسانی که در مذاکرات اتمی ایران حضور دارند به سختی درباره رسیدن به توافقی جامع تا بیست و چهارم نوامبر ابراز خوش بینی می کنند. دولت های ایران و آمریکا به دیدارهای منظم خود ادامه می دهند که آخرین مورد آن در هفته گذشته در وین بود اما نشانه های کمی از پیشرفت مشاهده می شود. در حقیقت موضوع هرگونه توافق که بر اساس عقب نشینی ایران از برنامه اتمی اش در برابر کاهش تحریم ها است به نظر می رسد که به طور قابل توجهی دور از دسترس باشد. به جای این موضوع ایرانی ها بر روی کاهش تحریم ها در برابر تنها یک شفافیت محدود درباره برنامه اتمی در مقیاس صنعتی خود پافشاری می کنند. اما واشنگتن از مدتها پیش بر روی این موضوع پافشاری می کند که ایران معاهده ان.پی.تی را نقض کرده است و یک شفافیت محدود کافی نیست و علاوه بر این هم اعلام کرده است که با برنامه اتمی در مقیاس صنعتی موافقت نمی کند و آماده است تنها با توانایی غنی سازی محدود اورانیوم موافقت کند.بنابراین رسیدن به توافق فراگیر تا 24 نوامبر به نظر می رسد که نامحتمل باشد.

برای اطمینان ایرانی ها می توانند در آخرین لحظه درباره سانتریفیوژها و شمار کلی آنها و همچنین برون ده آنها و مدت قرارداد عقب نشینی کنند. در برابر واشنگتن می تواند عقب نشینی های بیشتری در ساعت یازده داشته باشد. یکی از مذاکره کنندگان گروه 1+5 به من گفت که انتظار دارد که اگر تا پایان مذاکرات توافقی حاصل نشود ایرانی ها میزان غنی سازی خود را به شدت بالا ببرند. تهران می بایستی که غنی سازی اورانیوم را به میزان بیست درصد از سر بگیرد و آن را با نسل بعدی سانتریفیوژهای خود انجام دهد و میزان ذخیر اورانیوم غنی سازی شده خود را افزایش دهد. این موضوع می تواند زمان لازم برای این کشور به منظور تولید اورانیوم تسلیحاتی را بدهد و بتواند آن را مخفی کند و در برابر آمریکا هم نخواهد توانست بیش از این مطمئن باشد که بتواند ایران را از دستیابی به سلاح اتمی منع کند.

آمریکا به این موضوع چگونه پاسخ خواهد داد؟ در گام نخست مطمئنا تحریم های سخت تری بر ضد ایران وضع خواهد کرد و جامعه بین المللی را بر ضد آنها به راه خواهد انداخت. مهمترین این تحریم ها می تواند به گونه ای طراحی شود که سدی در برابر توانایی ایران برای صادرات نفتش ایجاد کند. با وجود تحریم ها، تمایل دولت اسرائیل برای اجرای حملات هوایی بر ضد برنامه اتمی ایران مطمئنا رشد پیدا خواهد کرد. آیا این ترادف خطرناک وقایعی است که به نظر می رسد روی دهد؟ این ممکن است اما نه گروه 1+5 و نه ایرانی ها علاقه ای به افزایش تنش ندارندو هر دو طرف به دنبال راهی به خروج از آن هستند. این احتمال وجود دارد که با تمدید مذاکرات موافقت شود. نفع این چنین تمدیدی برای غرب این خواهد بود که برنامه اتمی ایران متوقف شده است و جمهوری اسلامی ایران به طرف رسیدن به قابلیت اتمی تسلیحاتی حرکت نخواهد کرد. در برابر هم ایرانی ها کمک های اقتصادی بیشتری دریافت می کنند اگرچه ساختار اصلی رژیم تحریم ها هم دست نخورده باقی می ماند. جوفی ژوزف مقام پیشین شورای امنیت ملی آمریکا توصیه کرده است که حفظ وضع کنونی به بی اطمینانی و خطر نبود توافق ارجحیت دارد و فضای لازم را برای احتمال رسیدن به توافقی جامع و با دوام باقی می گذارد.

یک احتمال دیگر می تواند توافقی ناقص از طرف دو طرف باشد که بیانگر توافق درباره چندین موضوع از جمله طراحی مجدد راکتور آب سنگین اراک، پیکره بندی مجدد فوردو به سمت تاسیساتی تحقیقاتی، تقویت پروتکل های راستی آزمایی برای بازرسان اتمی و ادامه مذاکره بر روی حیطه هایی باشد که هنوز نبود توافق به طور عمده مشاهده می شود. در هر مورد، دیپلماسی باید ادامه پیدا کند و تحریم های جدید وجود نداشته باشد. واشنگتن باید بپذیرد که نمی تواند به فوریت برنامه اتمی ایران را به عقب براند اگر چه هنوز امید دارد که در طول زمان می تواند این کار را صورت دهد. این روش ارزش بررسی را دارد اما هنوز دلایلی وجود دارد که درباره عملی شدن آن شک داشته باشیم. این روش ضرورتا در وضع کنونی جدید یک برنامه اتمی را برای ایران به رسمیت می شناسد به طوری که این کشور را تنها دو تا سه ماه از اینکه بتواند اورانیوم در سطح تسلیحات را غنی سازی کند دور خواهد کرد. با وجود اینکه کاهش کنونی قیمت نفت فشارهای جدید قابل توجهی بر ایران ایجاد کرده است اما بسیار دشوار خواهد بود که درباره این روش ایرانی ها بخواهند که درباره مقیاس غنی سازی برنامه اتمی خود عقب نشینی هایی داشته باشند.آیا آمریکا باید با مقدار غنی سازی کنونی موافقت کند؟ آنهایی که آری بگویند به طور شفاف خطراتی را که می تواند منطقه را گرفتار کند درک می کنند.

در نهایت این احتمال وجود دارد که تمدید به این روش به سبب فشارهای سیاسی در آمریکا ممکن نباشد. در نبود عقب نشینی قابل توجه ایران از برنامه اتمی اش،کنگره آمریکا غیرمحتمل است که با ادامه صبر و شکیبایی موافقت کند. در حقیقت انتخابات نوامبر می تواند سبب ایجاد اکثریت جمهوری خواه در سنا شود و احتمال وضع تحریم های جدید بر ضد ایران در صورت شکست مذاکرات کنونی زیاد است. باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا ممکن است حق وتوی تحریم های جدید را برای خود محفوظ بداند اما ممکن است در امضای آن به عنوان یک قانون با فشارهای سیاسی زیادی روبرو شود.

روش دیگر می تواند نوع پاسخ به ضرب الاجل آتی مذاکرات و اجتناب از هر گونه توافق بر سر تمدید رسمی مذاکرات باشد. این درک ضمنی که ایران بایستی برنامه اتمی اش را محدود کند و تحریم های بیشتری وجود نداشته باشد، وجود دارد. بایستی یک وقفه رسمی در مذاکرات 1+5 برای چندین ماه وجود داشته باشد اما نشست های سه جانبه بین وزیر خارجه ایران با جان کری وزیر خارجه آمریکا وکاترین اشتون مسئول سیاستگذاری خارجی اتحادیه اروپا در جریان باشد تا درباره از سرگیری مذاکرات تصمیم گیری کنند. این موضوع نشان خواهد داد که دیپلماسی ادامه دارد. این نگرانی وجود دارد که قطع مذاکرات سبب افزایش تنش در همه طرف ها شود که باید از آن اجتناب شود. نگرانی های دوجانبه درباره تهدید داعش می تواند این انگیزه را به طرفین بدهد که از تقابل خود داری کنند. اجتناب از تمدید مذاکرات و نشست های سه جانبه می تواند منافعی داشته باشد. با این گزینه نه کسی مجبور خواهد بود که از تمدید دفاع کند و نه کسی با آن مخالفت کند. پیش از این هم در بسیاری از مذاکرات بین المللی ضرب الاجل هایی برای توافق تعیین شده است که در زمان مذکور توافق میسر نبوده است اما تمایل برای از بین رفتن روند مذاکرات مشاهده می شده است. این موضوع را می توان در مذاکرات بین اسرائیل و فلسطینی ها دید. البته این روش از نظر سیاسی بسیار فریبنده است و به نظر نمی رسد که دو طرف بتوانند آن را به سرانجام برسانند. نیروهای سپاه پاسداران و دیگر محافظه کاران در ایران غیرمحتمل است در برابر نبود توافق از خود صبر و شکیبایی نشان دهند و احتمال این موضوع در هنگام وضع تحریم های جدید از طرف کنگره آمریکا در صورت مشاهده نکردن تعهدی رسمی از طرف ایران برای محدود کردن برنامه اتمی اش دو چندان می شود.

با در نظر گرفتن این موضوع که ایرانی ها تمایلی برای عقب نشینی از مواضع خود در مذاکرات ندارند این احتمال وجود دارد که آنها برنامه ای برای دور زدن مذاکرات داشته باشند. برای مثال راهبرد آنها می تواند این باشد که در مذاکرات از مواضع خود عقب نشینی نکنند و اگر توافق و یا تمدیدی نباشد خطوط کلی توافق موقت را رعایت کنند. حالا با اعلام این موضوع که ایران هیچ نفعی در دستیابی به بمب ندارد آنها می توانند به دنبال حمایت جامعه بین المللی برآیند و درخواست پایان تحریم ها را داشته باشند.گفته شده که تهران بر روی این موضوع حساب کرده است که رژیم تحریم ها با گذشت زمان حتی در نبود عقب نشینی از مواضعش حذف می شود و این موضوع را که تهران اعلام کرده است که در دستیابی به بمب اتمی نفعی ندارد، معقولانه به نظر خواهد آمد. اگر چه ممکن است ایران برنامه ای برای دور زدن مذاکرات داشته باشد اما گروه 1+5 هم برنامه خاص خود را دارد. در حقیقت حتی اگر ایرانی ها هم انعطاف زیادی در مذاکرات نشان دهند اما گروه 1+5 جزئیات کمی درباره روش خود نشان داده است.

در نهایت این احتمال کمتر وجود دارد که شاهد توافقی فراگیر در زمان حاضر باشیم. اگر اینگونه باشد گروه 1+5 باید درباره آنچه پس از بیست و پنجم نوامبر روی خواهد داد به خوبی فکر کنند. پیش از بررسی گزینه های احتمالی انتظار تا بیست و پنج نوامبر می تواند اشتباه بزرگی باشد.

[Sami1993 11,560]

متن کامل
گزارش آژانس از اجرای برنامه اقدام مشترک در ایران
آژانس بین المللی انرژی اتمی در تازه ترین گزارش ماهانه خود اعلام کرد ایران کاملا به اجرای توافق ژنو پای بند بوده است.
 
ایران هسته ای- آژانس بین المللی انرژی اتمی در تازه ترین گزارش ماهانه خود اعلام کرد ایران کاملا به اجرای توافق ژنو پای بند بوده است.

متن کامل این گزارش چنین است:

***

بسمه تعالی

گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره اجرای برنامه اقدام مشترک در ایران

وضعیت برنامه هسته‌ای ایران در ارتباط با برنامه مشترک اقدام

دوشنبه 28 مهر 1393

20 اکتبر 2014

GOV/INF/2014/23

گزارش مدیر کل

. همانطور که در سند GOV/2014/2 عنوان شده بود، گزارش پیش رو اطلاعاتی را در مورد وضعیت برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران در ارتباط با «اقدامات داوطلبانه» که ایران به عنوان بخشی از برنامه مشترک اقدام که در 24 نوامبر 2013 بین ایران و گروه E3+3 مورد توافق قرار گرفت، با اجرای آن‌ها موافقت کرد، ارائه می‌کند. برنامه مشترک اقدام در تاریخ 20 ژانویه 2014، در ابتدا برای یک دوره 6 ماهه اجرایی شد. مدت اجرای برنامه مشترک اقدام، در تاریخ 24 جولای 2014 تا 24 نوامبر 2014 تمدید شد.

2. آژانس تائید می‌کند که از تاریخ 20 ژانویه تاکنون، ایران:

I) در هیچ‌یک از تأسیسات اعلام‌شده خود اقدام به غنی‌سازی بالای 5 درصد نکرده است؛

II) در هیچ‌یک از تأسیسات اعلام‌شده خود از آبشارها در وضعیت به هم پیوسته استفاده نکرده است؛

III) مقدار 108.4 کیلوگرم از UF6 غنی‌شده تا سطح U-235 با غنای 20درصد را رقیق کرده است (به نحوی که سطح غنای آن بیش از U-235 5% نباشد).

IV) مقدار 100 کیلوگرم از UF6 غنی‌شده تا سطح اورانیوم 235 با غنای 20درصد را به منظور تولید اکسید اورانیوم، در کارخانه تولید صفحات سوختی به روند تبدیل تزریق کرده است؛

V) در کارخانه تولید صفحات سوختی هیچ خط تبدیلی برای بازگرداندن اکسید اورانیوم به وضعیت UF6 نداشته؛

VI) هیچ «پیشرفت بیشتری» در فعالیت‌هایش در کارخانه غنی‌سازی سوخت (FEP)، کارخانه غنی‌سازی سوخت فردو (FFEP) یا رآکتور اراک (رآکتور IR-40) انجام نداده است، از جمله در زمینه تولید یا آزمایش سوخت برای رآکتورIR-40؛

VII) پرسشنامه اطلاعات طراحی بروزشده‌ای برای رآکتور IR-40 ارائه کرده و با آژانس بر سر یک پادمان ایمنی برای رآکتور به توافق رسیده است (بر اساس پرسشنامه اطلاعات طراحی بروز شده و اقدامات پادمانی مورد توافق در 5 می 2014)؛

VIII) مقدار 1505 کیلوگرم از UF6 غنی‌شده تا سطح اورانیوم 235 با غنای 5 درصد را برای تبدیل به اکسید اورانیوم، به پروسه تبدیل کارخانه پودر UO2 تزریق کرده است؛

IX) به فعالیت‌های تحقیقات و توسعه تحت پادمان‌ها در کارخانه پایلوت غنی‌سازی سوخت (PFEP) ادامه داده است، بدون آنکه اورانیوم غنی‌شده‌ای انباشت کند؛

X) در رآکتور تحقیقاتی تهران (TRR) و تأسیاسات تولید رادیوایزوتوپ مولیبدیوم، ید و زنون و هیچ‌یک از تأسیساتی که آژانس به آن‌ها دسترسی دارد، اقدامات مرتبط با بازفرآوری انجام نداده است؛

XI) دسترسی مدیریت‌شده به معدن اورانیوم و آسیاب «گچین»، همچنین معدن اورانیوم «ساغند» و کارخانه تولید اورانیوم اردکان، به علاوه اطلاعات مربوط به آن‌ها را فراهم کرده است؛

XII) به ارائه دسترسی روزانه به تأسیسات غنی‌سازی در نطنز و فردو ادامه داده است؛

XIII) به ارائه دوره‌ای دسترسی به کارگاه‌های مونتاژ سانتریفیوژ، کارگاه‌های تولید روتور سانتریفیوژ و تأسیسات ذخیره‌سازی ادامه داده و اطلاعات مربوطه به آن‌ها را فراهم کرده است؛

XIV) در ارتباط با نظارت پیشرفته، موارد زیر را ارائه داده است؛

• نقشه‌های تأسیسات هسته‌ای و توضیحات مربوط به هریک از ساختمان‌های هر سایت؛

• توضیحات مربوط به ابعاد فعالیت‌هایی که در هریک از مکان‌های دخیل در فعالیت‌های مشخص هسته‌ای، صورت می‌گیرد؛

• اطلاعات مربوط به معادن و آسیاب‌ها و همچنین مواد اولیه.

3. علاوه بر این، آژانس تائید می‌کند که از تاریخ 24 جولای 2014، ایران:

I) 17/1 کیلوگرم از U3O8 تبدیل شده از UF6 غنی‌شده تا سطح U-235 5% درصد را برای تولید قطعات سوختی رآکتور تحقیقاتی تهران استفاده کرده است.

II) حدود 4118 کیلوگرم از UF6 غنی‌شده تا سطح اورانیوم 235 با غنای 2درصد را تا سطح غنای اورانیوم طبیعی، رقیق کرده است.

ویرایش شده در مهر 93 توسط Sami1993

[Sami1993 11,560]

متن کامل
ولی رضا نصر: توافق هسته ای تکلیف انتخابات خبرگان را معین خواهد کرد
با توجه به اینکه هم اکنون رهبر فعلی ایران آیت الله علی خامنه ای موازنه قدرت اصلاح طلبان و تندروها را حفظ کرده است، انتخابات اینده می تواند جهت گیری سیاسی در ایران را تغییر دهد.

 

ایران هسته ای- مشاور سابق باراک اوباما در امور ایران و خاورمیانه از دولت امریکا خواست به این موضوع توجه کند که توافق هسته ای با دولت روحانی می تواند به تغییر ترکیب انتخابات مجلس خبرگان انجامیده و خط مشی سیاسی در ایران را تغییر بدهد.

ولی رضا نصر که اکنون رئیس مدرسه مطالعات بین المللی پیشرفته دانشگاه جانز هاپکینز در نیویورک است، در این مقاله فاصله مقطع زمانی کنونی تا ماه ژانویه را محتمل ترین زمان برای توافق دانسته است.

متن کامل این مقاله که روز سه شنبه 29 مهر 1393 (21 اکتبر 2014) منتشر شده، در ادامه می آید.

متن اصلی مقاله را اینجا ببینید.

***

زمان باقی مانده تا انتخابات سراسری چهارم نوامبر در آمریکا به سرعت سپری می شود. آمریکایی ها نمی توانند قول های با ریسک بالای سیاسی دهند و ایرانی ها که از موازنه قدرت میان جمهوری خواهان و دموکرات ها در اینده مطمئن نیستند قادر به واکنش نیستند.

اندکی بیش از یک سال دیگر، انتخاباتی در ایران برگزار می شود که در نهایت رهبر عالی این کشور را تعیین می کند. با توجه به اینکه هم اکنون رهبر فعلی ایران آیت الله علی خامنه ای موازنه قدرت اصلاح طلبان و تندروها را حفظ کرده است، انتخابات اینده می تواند جهت گیری سیاسی در ایران را تغییر دهد.

پیش بینی می شود وقتی ترکیب کنگره آتی مشخص شود، مذاکره کنندگان ایرانی که در پی توافق هستند، فرصت کافی خواهند داشت تاثیر کاهش تحریم ها را به رای دهندگان نشان دهند . اگر جمهوری خواهان آن گونه که پیش بینی می شود در انتخابات موفق شوند، دولت آمریکا نیز سعی خواهد کرد پیش از آغاز به کار کنگره جدید در ژانویه به توافق نهایی دست یابد. به لحاظ نظری بیشترین بخت دستیابی به توافق در چند ماه آتی است که انگیزه های دو طرف همگرا می شود.

اما یک مشکل بزرگ وجود دارد: مواضع دو طرف فاصله بسیاری با هم دارد. آمریکا و متحدانش اصرار می کنند توانایی غنی سازی ایران تا اندازه ای کاهش یابد که فرار هسته ای در زمانی کوتاه منتفی شود. در مقابل ایران از هر اقدامی که به از بین بردن برنامه هسته اش تعبیر شود پرهیز می کند. ایران همچنین خواستار لغو کامل و فوری تحریم های اقتصادی است، اقدامی که مخالفان آن را غیر عملی و نسنجیده توصیف می کنند. هر توافقی نیازمند سازش دو طرف است و حتی در صورت نهایی شدن توافق، تندروهای دو کشور بدان حمله خواهند کرد، به ویژه اگر اوباما کنگره را دور زند و بیشتر تحریم ها را شخصاً لغو کند. در این صورت ایران بدیبین خواهد بود، چون رئیس جمهور بعدی می تواند تحریم ها را دوباره برقرار کند.

آیا این بدان معنی است که توافقی سریع ممکن نیست و گفتگوها باید در سال اینده ادامه پیدا کند؟ لزوماً خیر. حتی اگر جمهوری خواهان ماه جاری به پیروزی چشمگیری دست یابند، ایرانی ها از خود می پرسند آیا کنگره آتی با لغو تحریم ها موافقت خواهد کرد. هر قدر دولت اوباما در چشم مذاکره کنندگان ایرانی ضعیف تر جلوه کند مطالبات آنها برای لغو گسترده تر تحریم ها بیشتر خواهد شد. در نتیجه جلب موافقت کنگره فعلی با چنین توافقی دشوارتر خواهد شد، مگر آنکه ایرانی ها در خواسته هاشان تغییر دهند. بنابراین پیروزی چشمگیر جمهوری خواهان تنها فشار بر ایران و دولت اوباما را برای امضای توافق بیشتر خواهد کرد.

گزینه دیگر یعنی تمدید مذاکرات و امید داشتن به دستیابی کندتر به توافق قطعی، گزینه خوبی نیست. دلیل بد بودن این گزینه در چرخه انتخابات پیش روست. در دسامبر 2015 انتخابات مجلس ایران برگزار می شود. قانونگذارانی که مجلس خبرگان را تعیین خواهد کرد و این مجلس رهبر آتی ایران را تعیین می کند. مذاکره کنندگان ایرانی که به اهمیت اوضاع واقف هستند از هم اکنون چشم به انتخابات مجلس دارند. آمریکایی ها نیز نباید از این موضوع غافل شوند چون زمان توافق تعیین کننده نتیجه انتخابات خواهد بود.

هم اکنون تندروها کنترل پارلمان را در دست دارند و برای تغییر در ترکیب آن رئیس جمهور روحانی به مزایای اقتصادی حاصل از توافق هسته نیاز دارد. آن هم خیلی زود تا بتواند رای دهندگان را تحت تاثیر قرار دهد. به بیان دیگر هر قدر زمان دستیابی به توافق هسته ای طولانی تر شود، کمتر به درد روحانی می خورد. حقیقتی که محافظه کاران ایران بدان واقفند: اگر اصلاً توافقی صورت گیرد، هر چه دیرتر بهتر است.

با در نظر گرفتن تقویم انتخابات در دو کشور راهبرد کاخ سفید واضح است. در حالی که اهداف آمریکا و متحدانش یعنی سد کردن راه ایران در مسیر دستیابی به بمب هسته ای می بایست کاملاً محقق شود، آنها باید به خاطر داشته باشند نفس حصول به توافق عاملی تعیین کننده است که می تواند مشی سیاسی ایران را تغییر دهد.

[gava 262]

از یه طرف دلم می خواد این دولت به یک توافق خوب بر منبای حقوق هسته ای کشورمان نائل شود تا خدای ناکرده کابوس بازگشت آن مردک سادیسمی بیمار به دنیای سیاست تعبیر نشود...

 

از یه طرف دیگه هم اصولا" با توجه به آنچه تاکنون از مذاکره کنندگان ایرانی دیدم تصور نمیکنم توانایی گرفتن کوچک ترین امتیاز را از طرف مقابل داشته باشند چه برسد به اینکه حقوق هسته ای مان را تثبت کنند!!!

 

نمی دونم!؟

[anybody 564]

یا وضعیت فعلی امیدی به دست‌یابی به توافق برد برد نیست یا هیچی نمیشه یا اگرم بشه سنگینی نفعش برای غرب خواهد بود از همین اوضاع قیمت نفت و گیرای حقوقبشری و فعالیتهای سربازان دشمن در داخل و خارج کشور میشه فهمید

[babak1985 4,170]

http://www.mostazafin.tv/latest-video/video/3556_%D8%AE%D8%B1%D9%88%D8%B3-%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%B1%DB%8C%DB%8C%D8%B3-%D8%AC%D9%85%D9%87%D9%88%D8%B1-%D9%85%D8%AD%D8%AA%D8%B1%D9%85

[Sami1993 11,560]

متن کامل
شرمن: هرگز وضعیت فعلی برنامه هسته ای ایران را نمی پذیریم+ پرسش ها و پاسخ ها
مقامات ایران بسیار امید دارند جهان به این نتیجه برسد که وضع موجود دست کم درباره این موضوع محوری (غنی سازی ) مورد قبول واقع شود، اما مسلما مورد قبول نمی شود.

 

ایران هسته ای- وندی شرمن معاون وزیر خارجه و رییس تیم امریکایی مذاکره کننده در 1+5، پنج شنبه شب (اول آبان 1393/ 23 اکتبر 2014) طی سخنانی در مرکز مطالعات راهبردی و بین المللی واشینگتن آخرین دیدگاه های امریکا درباره مذاکرات هسته ای با ایران را تشریح کرد.

شرمن در این سخنرانی گفته است که امریکا هرگز وضعیت فعلی برنامه هسته ای ایران را نخواهد پذیرفت.

متن اصلی سخنان وی را اینجا ببنید.

متن کامل سخنرانی شرمن در ادامه می آید.

***

مرکز مطالعات بین المللی و راهبردی به خاطر برگزاری کنفرانسی مانند این کنفرانس شهرت دارد و مردان و زنانی که در سیاست تصمیم می گیرند می توانند با افرادی که درباره سیاست فکر می کنند،گفتگو کنند و این یک نیاز است.

من از دوستانم در مرکز کارنگی و نمایندگان انستیتو امور بین المللی نروژ تشکر می کنم. نروژ در دهه های اخیر نقش واقعا منحصر به فردی در دیپلماسی خاورمیانه ایفا کرده است. بنابراین از نقش نروژ تشکر می کنیم. نروژ در کمتر از دو هفته پیش به برگزاری کنفرانس بازسازی غزه در قاهره کمک کرد.آمریکا از ادامه مشارکت نروژ استقبال می کند.

تا آنجا که می دانم هدف اصلی این همایش فوق العاده تحلیل راهبرد گفتگوی هسته ای جمهوری اسلامی ایران است. من بسیار دوست داشتم ساکت بمانم و شما این راهبرد را برای من تشریح کنید زیرا من هر چه بیشتر درباره آن بدانم بهتر است. البته من می خواستم از این فرصت استفاده کنم درباره انگیزه ها و روند های تصمیم گیری افراد گروه و تیم من در جریان این گفتگوها صحبت کنم اما جای تعجب ندارد که من باید از این فرصت صرف نظر کنم زیرا از زمانی که گفتگوهای هسته ای شروع شده است من با مچ پیچ خورده، بینی شکسته و انگشت کوچک شده (اشاره ای به افزایش انتقادات علیه وی در آمریکا ) که در صفحه نخست نیویورک تایمز بیشتر مشهور است، مواجه شدم و نمی خواهم بعداز ظهر امروز با حرف های خود کارم به جراحی دندان برسد و باید مراقب باشم. صادقانه بگویم چند هفته پیش زمانی که من دعوت اینستاینبرگ (رئیس دانشکده مکسویل) را دریافت کردم، نمی دانستم این وقت بد یا خوبی است تا آشکارا درباره روند مذاکرات صحبت کنم. در حقیقت زمان مهم است. همانطور که می دانید گفتگوها 1+5 و ایران یا ایی سه به علاوه سه تا مهلت 24 نوامبر تمدید شده است و مسلما من نمی خواهم امروز چیزی بگویم که فرصت ما برای موفقیت این گفتگوها را به خطر اندازد. همانطور مادلین آلبرایت وزیرامور خارجه سابق و دوست عزیز من گفته است مذاکرات مانند قارچ است. اغلب بهترین رشد را در تاریکی دارند. بهرحال درباره بسیاری از جنبه های موضوع همایش می توانیم صحبت کنیم و آن روابط ایران و غرب است.

در آغاز باید تاکید کنم مذاکرات 1+5 مهم است. ایران مجهز به تسلیحات هسته ای موجب افزایش عناصر غیرقابل قبول بی ثباتی و خطر در بخشی از جهان خواهد شد که هم اکنون از بی ثباتی و خطر بسیاری رنج می برد. اگر تهران چنین سلاحی داشته باشد، دیگر کشورها در منطقه ممکن است همین هدف را دنبال کنند و موجب رقابت فاجعه بار تسلیحاتی شود و می تواند شکاف فرقه ای را که ریشه اصلی تنش در خاورمیانه است را افزایش دهد و رژیم جهانی منع تکثیر را تضعیف کند و این در حالی است که باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا همواره به فکر تقویت این رژیم منع تکثیر است. به همین جهت رئیس جمهور آمریکا وعده داده است اطمینان می دهد ایران تسلیحات هسته ای بدست نخواهد آورد. ما ترجیح می دهیم به این هدف از راه دیپلماتیک برسیم اما اشتباه نکنید حداقل درخواست ما واضح است. ایران نباید تسلیحات هسته ای بدست آورد و بدست نخواهد آورد. ایران پس از ژانویه گذشته که ما اجرای چارچوب گفتگو موسوم به طرح اقدام مشترک را آغاز کردیم،گام های مهمی در مسیر درست برداشته است. ایران در عوضِ کاهش محدود تحریم ها، متعهد شد در حالی که تحریم ها ادامه دارد، ترکیب مهم فعالیت های هسته ای خود را متوقف کند و حتی به عقب بازگرداند. به ویژه ایران توسعه ظرفیت غنی سازی خود را متوقف کرده است و ذخایر هگزفلوراید در حد کم غنی شده را ثابت نگه داشته است و تولید غنی سازی اورانیوم در حد بیست درصد را متوقف کرده است و موافقت کرده است راکتور آب سنگین اراک را پیشرفته تر نسازد و در را برای دسترسی بی سابقه و روزانه بازرسان به تاسیسات نطنز و فردو باز بگذارد. در آن زمان که طرح مشترک اعلام شد، بسیاری از ناظران تردید های قوی خود درباره عمل کردن ایران به تعهدات خود را اعلام کردند اما براساس گزارش آژانس بین المللی انرژی هسته ای، ایران آنچه را که وعده داده، انجام داده است. نتیجه این شد که برنامه هسته ای به نسبت چند سال گذشته محدودتر و شفاف تر شود. در عوض،1+5 به وعده خود برای کاهش محدود تحریم ها عمل کرده است.کاهش بیشتر تحریم ها فقط زمانی حاصل می شود که ما بتوانیم به توافق جامع دست پیدا کنم که نگرانی های جامعه بین المللی را برطرف می کند. در صورتی که چنین توافقی به صورت کامل اجرا شود، اطمینان می دهد که برنامه هسته ای ایران منحصرا صلح آمیز است و مردم ایران را قادر می سازد بدنبال آینده درخشان تر باشند. ما البته آگاه هستیم این روند مذاکرات بحث برانگیز است. برخی نگران هستند این گفتگوها ناکام خواهد ماند و برخی دیگر می ترسند که موفق شود. بسیاری پرسش ها و تردیدهایی دارند. همانطور که گفتگوهای ما به جلو می رود، دولت اوباما به صورت منظم با اعضای کنگره و بسیاری از شرکای خارجی ما از جمله اسرائیل و کشورهای حوزه خلیج (فارس)رایزنی می کند. ما نگرانی های مختلف شنیده ایم و بیشترین تلاش خود را می کنیم تا به پرسش های سخت درباره ماهیت و مفاد توافق پاسخ دهیم و در عین حال بر تعهد قوی خود بر امنیت منطقه تاکید می کنیم. این گفتگوها ارزشمند است و همچنان ارزشمند خواهد بود و عقیده ما را درباره این که هر گزینه ای خطراتی دارد، تقویت خواهد کرد. تصمیم برای یافتن راه حل دیپلماتیک، تصمیم درستی است و ما هنوز باید کارهای سختی انجام دهیم.

همانطور که ما به مهلت بیست وچهارم نوامبر نزدیک می شویم، پادمان ارزشمند از جمله طرح اقدام مشترک همچنان در حال اجرا شدن است. هدف ما اکنون این است که به طرح جامع و پایدار برسیم که به صورت موثر همه مسیرهای بالقوه ایران برای رسیدن به مواد شکاف پذیر برای سلاح هسته ای را مسدود می کند. چنین طرحی ایران را از تولید سوخت اورانیم یا پولوتونیوم برای سلاح بازخواهد داشت.

بازرسی و نظارت همچنین بهترین شیوه برای جلوگیری از فرآوری مخفی این مواد است وهر نوع تلاش تهران برای خروج از الزامات خود را آنقدر آشکار و وقت گیر می سازد که به موفقیت منجر نخواهد شد. با توجه به خطرات، جای تعجب نیست گفتگوهای ما که در مسیر مشورتی پیش می رود، چندان سریع نباشد. هفته گذشته، همکاران 1+5 و من در وین بودیم و دقیق تر بگویم در یک هتل محبوس بودیم. هیئت ایرانی به ریاست محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران و کاترین اشتون مذاکره کننده ارشد 1+5 ریاست این گفتگوها را برعهده داشتند. هردو طرف را تیم کارشناسان فنی همراهی می کردند که به ما کمک می کردند همه گزینه ها را درک کنیم.گفتگوهای ما از همان آغاز جدی بود. این گفتگوها همچنین به شکل های مختلف انجام شد. ما در ژنو، نیویورک و وین گفتگوهایی داشتیم که این گفتگوها دوجانبه، سه جانبه و چندجانبه بودند. ما برخی از جلسات را برای اصول و برخی از جلسات دیگر مشخص کردن پارامترهای فنی خاص اختصاص دادیم. این نشست در سطوح مختلف بود. متخصصان وروسای هیئت ها دیدار می کردند وگاهی مانند هفته گذشته در اروپا، جان کری وزیر امور خارجه آمریکا کرسی آمریکا را در اختیار داشت.

پوشیده نیست که در بین دولت های 1+5 برخی اختلافات عمده درباره موضوعات برجسته در جهان وجود دارد اما درباره برنامه هسته ای ایران همبستگی شعار ما بوده است. همه ما برای یک هدف کار می کنیم.گروه ما به همین منظور پیشنهاداتی به ایران داده است که منصفانه، قابل اجرا و منطبق با خواسته اعلام شده تهران برای داشتن برنامه صلح آمیز هسته ای پایدار است و دانش هسته ای این کشور و نیازهای اقتصادی آن را در نظر گرفته است.

رهبر معظم ایران بارها گفته است دولتش آرزو و نیت تولید تسلیحات هسته ای را ندارد. در حقیقت وی گفته است چنین پروژه ای براساس اسلام ممنوع خواهد بود. بنابراین پیشنهاد ما مطابق با موضع علنی اعلام شده ایران است. اگر ایران واقعا می خواهد اختلافات خود با جامعه بین المللی را حل کند و برچیدن تحریم های اقتصادی را تسریع سازد، فرصتی بهتر از الان تا بیست و چهارم نوامبر ندارد. اکنون زمان پایان دادن کار است.آیا این اتفاق خواهد افتاد؟من نمی دانم. من می توانم به شما بگویم همه اجزای طرح که باید مورد توافق دو طرف قرار گیرد، بر روی میز است. ما پیشرفت قابل توجهی در موضوعاتی داشتیم که ابتدا دشوار به نظر می رسید. ما سوء تفاهم ها را کنار زدیم و گفتگوهای جامع درباره همه عناصر متن احتمالی برگزار کردیم. بهرحال به مانند هر ابتکار دیپلماتیک و فنی پیچیده، این پازلی با قطعات زیاد و به هم پیوسته است. به همین جهت تمرکز به هر یکی از موضوعات به قیمت نادیده گرفتن موضوع دیگر اشتباه است. هر یک از اجزا مهم اعم از زیرساخت، انبار (موادهسته ای) یا تحقیق یا نوع تجهیزات یا مسئله زمان یا ترتیب( اجزا) مهم هستند اما یک بخشی که درباره آن به نوعی به خاطر اظهارات علنی ایران، اظهار نظرات بیشتری شد، نگرانی درباره اندازه و مقیاس ظرفیت غنی سازی جمهوری اسلامی ایران بود. مقامات ایران بسیار امید دارند جهان به این نتیجه برسد که وضع موجود دست کم درباره این موضوع محوری (غنی سازی ) مورد قبول واقع شود، اما مسلما مورد قبول نمی شود. اگر به این صورت بود ما هرگز نیازی به این گفتگوهای دشوار و پرزحمت نداشتیم. شورای امنیت به دلایلی ایران را تحریم کرد زیرا دولت این کشور الزامات خود براساس معاهده منع تکثیر را نقض کرد و وارد فعالیت های مخفی هسته ای مرتبط با تسلیحاتی شد و شفافیت کمتری در گزارش به آژانس های بین المللی از خود نشان داد.این مسیر تردید بسیار زیادی ایجاد کرد که نمی تواند به تنهایی با حرف و وعده های تهران برطرف شود.جهان فقط درصورتی و در زمانی که ایران گام های متقاعد کننده و قابل راستی آزمایی برای نشان دادن کاملا صلح آمیز بودن برنامه هسته ای خود و صلح آمیز باقی ماندن این برنامه بردارد، تصمیم خواهد گرفت تحریم های مرتبط با برنامه هسته ای را تعلیق و سپس برچیند.

این استاندارد معقولی است که ایران می تواند آن را برآورده سازد. این استانداردی است که ایران باید آن را برآورده سازد و این برای پایان دادن به انزوای بین المللی ایران حیاتی است.

دولت اوباما تصریح می کند که در دیپلماسی گاهی اوقات عقیده خوبی است که دستورالعمل را باز کنیم تا بلکه سبک وسنگین کردن یک موضوع منجر به انعطاف پذیری در مسئله دیگر شود. با توجه به آشوب در خاورمیانه، درخواست ارتباط دادن مسئله هسته ای به موضوعات دیگر قابل درک است. به هرحال همه طرف ها توافق دارند که این مذاکرات باید یک مسیر، مشارکت کنندگان مشخص، منطق و مرز مشخص داشته باشد. ما بر روی یک کار تمرکز داریم و آن اطمینان از دست نیافتن ایران به تسلیحات هسته ای است. باید یادآور شوم در نشست های جداگانه در حاشیه هر یک از گفتگوهای (هسته ای) ما، من و تیم من نگرانی هایمان را درباره وضعیت شهروندان مفقود شده یا بازداشت شده آمریکایی در ایران اعلام می کنیم.

برای من به عنوان معاون وزیر امور خارجه آمریکا هیچ چیزی مهمتر از اطمینان از رفتار مناسب با شهروندان آمریکایی نیست. باید امیر حکمتی، سعید عابدینی، جیسون رضائیان بدون تاخیر اجازه بازگشت در کنار خانواده شان داده شود و ما همه تلاش خود را برای یافتن پاسخ به پرسش ها درباره محل نگهداری و سلامت رابرت لوینسون و بازگشت او به خانه انجام می دهیم.

یک توافق هسته ای بدست آید یا نیاید، آمریکا به ابراز نگرانی های همیشگی خود درباره سیاست های ایران که ثبات منطقه ای را تضعیف می کندو منطبق با هنجارها و ارزش های جهانی نیست، ادامه می دهد. ما همچنان دولت ایران را در همه جنبه های سابقه حقوق بشری خود و اقدامات این کشور که اختلافات فرقه ای را دامن می زند، مسئول می دانیم.

سیاست ما در قبال هر کشوری این است که تعامل در یک موضوع منجر به سکوت ما درباره موضوعات دیگر نخواهد شد.

جان کندی بیش از پنجاه سال پیش در مراسم سوگند ریاست جمهوری در دوران جنگ سرد گفت آیا همکاری، روزی جنگل سوء ظن که غرب را از شرق جدا کرده است، به عقب می راند. امروز کسانی در آمریکا هستند که به همه حرف هایی که رهبران ایران می گویند اعتمادی ندارند و بسیاری در ایران نیز می پرسند آیا آمریکا به تعهدات خودپایبند است. مسلما اگر جنگل بی اعتمادی وجود نداشته باشد، دست کم بیشه زار بی اعتمادی بین دو طرف وجود دارد. با توجه به اتفاقاتی که در دهه های گذشته روی داده است، چگونه این بی اعتمادی نمی تواند وجود داشته باشد اما من می توانم به شما به طور قطعی بگویم که آمریکا هیچ طرحی را که نتواند راستی آزمایی کند، نخواهد پذیرفت و ما وعده هایی نخواهیم داد که نتوانیم به آن عمل کنیم. ما علاوه براین که خواهان حسن نیت هستیم، حسن نیت نشان خواهیم داد. رئیس جمهور آمریکا و سران ایران پاییز گذشته تصمیم گرفتند امکان گفتگوهای مستقیم درباره موضوع هسته ای را آزمایش کنند اما هردو طرف با مقاومت ها و انتقادهایی به خاطر این اقدام جسورانه روبرو شدند اما هنوز هردو طرف مسیر خطرات دیپلماسی را بر تردید گزینه های دیگر ترجیح می دهند. ماهنوز نمی دانیم عواقب کامل این تصمیم چه خواهد بود اما جهان هم اکنون بهتر از زمانی است که رهبران دو طرف این آغاز (گفتگوها )را نادیده می گرفتند.

با این همه اتفاقاتی که امروز در خاورمیانه اتفاق می افتد، اگر برنامه هسته ای ایران بی حرکت نمی شدو در عوض با سرعت کامل به سمت انبار بیشتر و ظرفیت غنی سازی اورانیوم بیشتر وتولید پولوتونیوم در سطح تسلیحاتی و شفافیت کمتر پیش می رفت، عامل ثبات دهنده وجود نداشت.

اگرچه تا به امروز روند گفتگوهای ما نتوانسته است امیدهای عالی ما را برآورده سازداما همچنان بیش از انتظارات بسیاری از ناظران است.اشتباه نکنید. اجماع درباره طرح جامع نیاز به تصمیمات بسیار دشواری دارد و ما در این زمینه سپاسگزار هستیم. این مذاکرات آسان نیست اما منفعت آن فوق العاده و حیاتی است که ما این موضوع را درک کنیم زیرا پذیرفتن و اجرای طرح جامع دورنمای مردم در هر جایی از جهان را بهبود می بخشد و موجب کاهش نگرانی ها و افزایش امنیت در سراسر خاورمیانه خواهد شد. این موجب رونق بیشتر (اقتصادی ) بدون از دست رفتن شرافت مردم ایران خواهد شد. این (توافق ) متحدان وشرکای ما را دربرابر تهدید جدید و خطرناک حفظ خواهد کرد و انگیزه را برای رقابت هسته ای منطقه ای کاهش خواهد داد و رژیم منع تکثیر بین المللی را تقویت خواهد کرد. این (توافق) موجب می شود شهروندان ما امنیت بیشتری داشته باشندو بار دیگر ظرفیت دیپلماسی مستقیم برای دستیابی به راه حل برد -برد را نشان خواهد دادکه به هیچ راه دیگر دست یافتنی نخواهد بود. دیپلماسی در مقایسه با هر گزینه دیگری می تواند راه حل پایدارتر درباره مسائل مربوط به فعالیت های هسته ی ایران ایجاد کند. تقریبا حدود هشتصد سال پیش، سعدی شاعر ایران به شنوندگان توصیه کرد تا صبر داشته باشند. هر راحتی پس از دشواری ها حاصل خواهد شد. با وجود مذاکرات فشرده گروه 1+5 امروز ما هنوز در مرحله دشواری قرار داریم. ما باید عاقلانه از زمان باقیمانده استفاده کنیم.

آمریکا و متحدان آن آماده هستند از این فرصت تاریخی برای حل نگرانی های ما درباره برنامه هسته ای ایران استفاده کنند. ما امیدواریم رهبران در تهران با گام های لازم برای اطمینان بخشیدن به جهان مبنی بر این که این برنامه کاملا صلح آمیزاست، موافقت کنند و در نتیجه به انزوای اقتصادی و دیپلماتیک پایان دهندو زندگی مردم خود را بهبود بخشند. اگر این اتفاق روی ندهد، همه، ایران را مسئول خواهند دانست. ما ایران را ترغیب می کنیم تصمیم درستی گیرد، علاوه بر آن ما مصمم هستیم اقدامات لازم را برای حفظ امنیت آمریکا و بهبود صلح وثبات در سراسر جهان برداریم. ما امیدواریم ایران تصمیم درستی بگیرد و ما نیز آماده هستیم این کار را انجام دهیم.

سوال: چگونه طرف ها می توانند اختلافات خود را حل کنند؟

شرمن: طرفها با تلاش بسیار می توانند اختلافات را حل کنند. ما زمان زیادی را در کنار یکدیگر سپری کرده ایم. ما مسائل یکدیگر را درک می کنیم. همه ما توافق داریم که ایران نباید به تسلیحات هسته ای دست یابد و ما باید طرحی را به پیش ببریم که همه مسیرها برای دستیابی به مواد شکاف پذیر برای تسلیحات هسته ای بسته شود و صلح آمیز بودن ایران به شیوه راستی آزمایی و به صورت واقعی آشکار شود. صادقانه بگویم فرانسه،آلمان، انگلیس، چین یا روسیه هیچکدام در این گروه نمی خواهند در این زمینه معامله کنند زیرا به نفع هیچ کس نیست یک کشور دیگر دارای هسته ای به این گروه اضافه شود.

سوال: آیا تحریم های مربوط به تروریسم یا حقوق بشری ایران با وجود توافق به قوت خود باقی می ماند؟

شرمن: ما از همان آغاز روشن ساختیم که تحریم های مربوط به حقوق بشر و تروریسم موضوعات جداگانه ای است. بنابراین گفتگو فقط درباره تحریم های مربوط به هسته ای است که اگر به توافق برسیم تعلیق و سپس برچیده می شوندو تفاوت بسیاری برای ایران ایجاد خواهد کرد.

سوال: پس از توافق هسته ای چه کاری می شود در سوریه، عراق و درباره داعش انجام داد؟

شرمن: من فکر می کنم این گمانه زنی است و نیازی به گفتگو درباره آن در حال حاضر نیست.

همانطور که رئیس جمهور و وزیر امور خارجه آمریکا گفته اند ایران چندان از داعش خشنود نیست. ما بدنبال تضعیف و نابودی داعش هستیم اما در حال حاضر در حال هماهنگی نیستیم و همه تمرکز ما بر روی مذاکرات هسته ای است. همانطور که در اظهارات خود گفتم اگر ایران بدنبال دستیابی به تسلیحات هسته ای برود، پیامد جدی برای ثبات در خاورمیانه خواهد داشت. بنابراین این اولویت نخست ما است.

سوال: در صورت نرسیدن به توافق و اعمال نشدن محدودیت ها بر ایران چه اتفاقی خواهد افتاد؟

شرمن: شدت اوضاع (تنش) در همه طرف ها شکل خواهد گرفت و هیچکدام از اینها خوب نیست. به همین جهت می گویم خطرات در اینجا زیاد است. منظورم این نیست که ما توافق بد یا نیمه بد خواهیم داشت بلکه ما نیاز به توافقی خواهیم داشت که هدف ما را برآورده سازد. ایران نتواند به تسلیحات هسته ای دست یابد و همه مسیرها برای مواد شکاف پذیر به صورت قابل راستی آزمایی بسته شوند. ما برای این هدف تلاش می کنیم زیرا گزینه دیگر وحشتناک خواهد بود.

[nasirirani 4,491]

این قضیه انتقال ذخایر اورانیوم غنی شده از داخل ایران به روسیه و نگهداری اون در روسیه و وارد شدن دوباره اون به کشور بر اساس نیاز و به صورت تدریجی فقط برای مصرف در نیروگاه چیه؟